Hélaba en Idee juni 2021 by Xpair Communication

nr.8 06/2021

Dertigers-cast

over vriendschap door de jaren heen Hélaba P924877 Verschijnt vier keer per jaar Juni 2021

8 _ 21

Verkoopprijs €6,-

KLJ-LEUVEN Diestsevest 32 bus 3b 3000 Leuven

Ketnet-wrappers Sander en Thomas

Da’s straf

Meer dan collega’s

Iedereen KLJ

Kato is Junior Maître

Ken je UNICA al?

HOEVEEL VERSCHILLEN TEL JE? Kijk goed naar de foto’s. Op de foto links staan enkele zaken net iets anders dan op de foto rechts. Hoeveel verschillen zijn er eigenlijk? Laat het ons weten op helaba@klj.be en wie weet win je een leuke prijs.

Tot op instagram

Colofon

Redactie Diestsevest 32 bus 3b - 3000 Leuven - helaba@klj.be- 016 47 99 99 Hoofdredactie Jonas Smeulders Verantwoordelijke uitgever Isabelle Myncke Coördinatie en eindredactie Jonas Smeulders, Maud Vanmeerhaeghe (Xpair Communication), Merel Wauters Redactieraad Jessie Broos, Igor Bulcke, Jolien Caubergh, Lot De Kimpe, Stien Dreesen, Jolande Guelinckx, Eveline Kenis, Lise De Maerteleire, Sander Malfliet, Nelle Van der Meiren, Anke Van Oeckel, Nnenna Onuhurironye, Lene Paulussen, Joachim Rombouts, Whoopi Samyn, Jonas Smeulders, Ruben Van der Hoeven, Wout Van Dijck, Maud Vanmeerhaeghe (Xpair Communication), Merel Wauters Redactionele bijdragen Marije De Decker, Femke De Coninck, Liesbet Corthout, Maud Vanmeerhaeghe (Xpair Communication), WAT WAT Fotografie Igor Bulcke, Liesbet Corthout, Thomas De Boever (Xpair Communication), Lise de Maerteleire, Isabelle Myncke, Nnenna Onuhurironye, Jonas Smeulders, Bo De Vlieger, Merel Wauters, Erkan Yalcin Ontwerp en lay-out Peter Frison (Xpair Communication) Drukkerij Drukkerij Van der Poorten Reclameregie Trevi plus - www.treviplus.be - thomas.lannoo@treviplus.be - 09 360 48 54

Wist je al dat KLJ actief is op Instagram? Volg ons via @klj_vzw. Je vindt er leuke foto’s, handige informatie en ook kleine spelletjes, die je handig kan opslaan om elk dood moment te vullen. En deze zomer komen er heel wat take-overs aan. Dan geven wij het KLJ-account voor een dag in de handen van een afdeling.Misschien leer je zo nog wel nieuwe KLJ’ers kennen. Dus waar wacht je nog op? Pak vlug je gsm erbij,

scan de QR-code en volg KLJ!

KLJ zoekt oude verhalen Voor de volgende Hélaba is KLJ op zoek naar verhalen van tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen KLJ nog BJB (Boerenjeugdbond) heette. Vertelde jouw opa altijd over hoe het was om bij een jeugdbeweging te zitten tijdens de oorlog? Ligt er nog een oud fotoboek op zolder met foto’s van de BJB uit 1940 tot 1945? Of wil je (over) grootmoeder die leiding of lid was van de BJB tijdens WO II haar verhaal vertellen? Mail dan als de bliksem naar helaba@klj.be en misschien verschijnt dat verhaal in een volgende editie.

Hélaba, mag ik even je aandacht? Klaar voor de zomer Wat een raar schooljaar hebben we achter de rug. Tijdens de zomer van 2020 genoten we volop van ons kamp in bubbels, om daarna weer thuis te zitten zonder veel (fysieke) KLJ-activiteiten. Maar dat is nu allemaal voorbij. Binnen enkele dagen of weken vertrek je waarschijnlijk weer op kamp. Ben je nog niet helemaal in zomermodus? Geen probleem, na het lezen van deze Hélaba ben je er helemaal klaar voor. Zet alvast je koffer klaar, want jouw leidingsploeg heeft ongetwijfeld weer zotte activiteiten en een fantastische kampinkleding in petto. Een grote dankjewel dat zij, ondanks de steeds veranderende maatregelen, er toch helemaal voor blijven gaan. Dus aan alle leiding: merci voor jullie inzet! Zonder jullie zouden onze 22.000 leden niet de tijd van hun leven kunnen beleven. Sta je al te popelen om te vertrekken, maar is jouw kamp nog niet voor meteen? Haal dan zelf al de kampsfeer in huis door een lekkere koekjestaart te maken, net zoals de kookleiding zou doen. Of doe alvast de test en ontdek welk kamptype jij bent. Dus, trek je KLJ-uniform aan, haal je beste humeur van onder het stof en maak er een geweldige zomer van. Veel leesplezier. De Redactieraad

Weetjes uit dit nummer Deze Hélaba heeft weer heel wat interessants in petto. De redactieraad haalde er de vijf weetjes uit die haar mond deed openvallen. Kato Van der Meirsch van KLJ Adegem werd Junior Maître d’Hôtel of Belgium 2020. Momenteel studeert ze Hotelmanagement en later zou ze graag werken in een hotel met restaurant. (p. 8) Ketnet-wrappers Sander Gillis en Thomas Van Achteren zijn naast collega’s ook goede vrienden. Zo goed zelfs dat Thomas vaak bij Sander op de zetel bleef slapen. (p. 14) Bij KLJ Lovendegem hebben ze een aparte werking voor jongeren met een verstandelijke beperking en/of autismespectrumstoornis: de UNICA-werking. (p. 58) In West-Vlaanderen kan je bij de meeste afdelingen pas lid worden vanaf 16 jaar, terwijl je in de andere regio’s al veel vroeger KLJ’er kan worden. (p. 38) Luc D’Hollander vendelde nog maar anderhalf jaar toen hij samen met KLJ Melsele deelnam aan het allereerste Landjuweel in 1965 in Bocholt en dat ook meteen won. (p. 26)

31 36

IN HET KORT KLJ stelt voor: KLJ Connect

STRAFFE KLJ’ER KATO Junior Maître 2020

ACHTER DE SCHERMEN Dit was onze eerste KLJ-Feestdag

‘VROLLEGA’S’ SANDER GILLIS EN THOMAS VANACHTEREN “Ketnet is onze speeltuin”

HOLEBI IN KLJ? DA’S HELEMAAL OKÉ! “Belangrijk om openheid te creëren”

WIST JE DAT... Zo communiceren dieren écht

DE PLAYLIST Jan Smit op nummer 1 voor KLJ Wichelen

UIT DE OUDE DOOS Viervoudig vendelkampioen Luc D’Hollander

SOS WAT WAT Zo houd je de sfeer erin, online en offline

HET SJAALTJE 121 gram herinneringen

K IN KLJ KLJ Hakendover neemt het K-ookboek mee op kamp

KNUTSELHOEK Van afval tot bloempot

JONGEREN VAN HET PLATTELAND Het dorp, place to be voor je evenement?

BLIND DATE Bram, Emma en Lucas over hun +16-werking

DOE DE TEST Welk kamptype ben jij?

DERTIGERS-CAST “Na je dertigste weet je wie je echte vrienden zijn”

OP BEZOEK IN GUINEE Hier werkt KLJ’ster Greet

DE POLL Afwasgenie of afdrooghero?

#BOERENTROTS De boer op: op kamp bij siertelers Annemarie en Goderick

IEDEREEN WELKOM BIJ KLJ LOVENDEGEM Maak kennis met UNICA, de afdeling voor leden met een beperking

KAMPKOST VOOR THUIS De strijd om de lekkerste petit-beurretaart

SAY ‘KLJEEEEEEEEEJ’ De leukste foto’s van de voorbije maanden

HOE KLJ IS KATO? “Water in wijn veranderen, ja graag!”

T E H

T R KO

we mogen op kamp We kunnen ook deze zomer weer veilig op kamp, maar wel met een aantal coronamaatregelen. Gelukkig zijn de meeste maatregelen dezelfde als afgelopen zomer, dus zal het kamp grotendeels gelijkaardig verlopen. Iedereen mag mee op kamp, behalve KLJ’ers die drie dagen

voor vertrek ziek waren of ziektesymptomen vertoonden. Uiteraard kan je ook niet mee als je door een positieve coronatest of een hoogrisicocontact in quarantaine moet. KLJ’ers die tot een risicogroep behoren, gaan het best even langs bij hun huisarts om de situatie te bespreken. Het is dus heel belangrijk dat ouders en meerderjarige KLJ’ers alle informatie die de leiding nodig heeft correct doorgeven via een medische fiche van de kampdeelnemer.

Tot en met 29 juli zijn de kampen opgedeeld in bubbels van 100 KLJ’ers, vanaf 30 juli zijn dat bubbels van 200 KLJ’ers. In die bubbels moeten KLJ’ers geen afstand houden. Ouders horen niet tot die bubbels. Houd dus afstand van andere ouders als je je kind afzet aan het begin van het kamp of komt ophalen na het kamp. Als je niet voldoende afstand kan houden, draag je een mondmasker.

Win een avontuurlijke activiteit bij The Outsider Ken jij The Outsider, een avonturenpark in Aalst al? Nee? Hoog tijd om kennis te maken! KLJ helpt je een handje en geeft 20 tickets weg voor een avontuurlijke activiteit. Welke activiteit kan je winnen? De winnaar mag uit verschillende activiteiten eentje kiezen, bijvoorbeeld laserbattle, Highland games, arrow tag, een stadsspel, klimmen op de schouw, kajakken, vlotten bouwen, mega-suppen of een touwenparcours. Hoe kan je winnen? Surf naar www.klj.be/wedstrijdoutsider en beantwoord voor 4 juli onderstaande wedstrijd- en schiftingsvraag. De winnende afdeling wordt de week nadien bekendgemaakt. Wedstrijdvraag: In welke KLJ-afdeling is Kato Van der Meirsch leiding? Tip: het antwoord vind je in deze Hélaba. Schiftingsvraag: Hoeveel wedstrijdvragen worden correct beantwoord tegen 4 juli? Deel je avontuur Zo’n mooi cadeau, daar willen we allemaal van meegenieten. Daarom neemt de winnende afdeling onze Instagrampagina (@klj_vzw) over tijdens haar uitstap naar The Outsider. In het septembernummer van Hélaba kan je vervolgens de ervaringen van de afdeling lezen.

Nog even dit: de tickets gebruik je alleen in KLJ-verband en ten laatste op 15 augustus 2021.

KLJ Connect KLJ is in april begonnen met een nieuw diver-

siteitsproject: KLJ Connect. Met KLJ Connect willen we ontmoetingen creëren tussen de lokale KLJ-afdelingen en kinderen en jongeren in verschillende situaties (bijvoorbeeld jongeren die in armoede opgroeien, vluchtelingen, kinderen met een beperking…). KLJ hoort een uitlaatklep te zijn voor alle kinderen en jongeren uit de buurt, ook voor zij die in minder voor de hand liggende omstandigheden opgroeien. Maar ontmoeting creëren is minder evident dan je verwacht. Zelfs binnen KLJ, waar iedereen welkom is, zijn er toch nog drempels waar sommige kinderen en jongeren op botsen of uitdagingen waarmee ze geconfronteerd worden. Dus wil KLJ met dit project samen met gemeentes, lokale afdelingen en andere partners onderzoeken hoe we onze werking beter kunnen laten aansluiten op hun noden en behoeftes, met als doel bruggen bouwen tussen KLJ en deze kinderen en jongeren.

wie of wat is het populairst? 177 x Lotte

Wat is de populairste voornaam bij KLJ-leden? Lotte, zo blijkt, want die naam komt maar liefst 177 keer voor. Van de Kempen tot aan de zee, overal zit er wel een Lotte in KLJ.

150 x Molenstraat 150 KLJ’ers wonen in de Molenstraat en dus is die straat veruit de straat waar de meeste KLJ’ers wonen. Van Limburg tot West-Vlaanderen, overal woont er wel iemand in een Molenstraat. Misschien lees jij dit nu wel vanuit een Molenstraat ergens in Vlaanderen.

117 x Maes

En wat is dan de populairste achternaam? Met 117 keer is Maes de meest voorkomende achternaam onder KLJ’ers. Als al die KLJ’ers familie zijn, worden familiefeesten moeilijk, want ze wonen verspreid over het hele land.

1955 x juli De populairste maand om in te verjaren is juli, want 1955 KLJ’ers zijn dan jarig. De meesten van jullie houden duidelijk van de zomer. Hoeveel verjaardagsfeestjes staan er al gepland?

Geboortejaar 2011 2011 is het jaar waarin momenteel het meeste KLJ-leden zijn geboren. Er zijn maar liefst 1.317 10-jarige KLJ’ers.

12 x dezelfde geboortedag Hoeveel KLJ’ers zijn er op exact dezelfde dag geboren? Twaalf blijkt het maximaal aantal geboortes op dezelfde dag te zijn. Enkele voorbeelden van die drukke geboortedagen zijn maandag 17 februari 2003 en dinsdag 19 juli 2011.

een must in je EHBO-kit op kamp! schaafwond

snijwond

snellere wondheling

minder kans op littekens

zonnebrand brandwond 1ste graad

Vraag nu je Flamigel® magazine met gratis staaltje aan via campaigns@flenhealth.com. Vermeld duidelijk naam en adres.

www.flamigel.be

0344

STRAFFE KLJ’ERS

9 Tekst Jolande Guelinckx / Foto Jonas Smeulders

Kato Van der Meirsch is Junior Maître d’Hôtel of Belgium 2020

“Aan de slag bij The Jane? Ja, graag!” Vorig jaar kon je Kato Van der Meirsch (19) vinden achter de potten en de pannen en in de zaal van hotelschool Ter Groene Poorte in Brugge, waar ze ook een prestigieuze prijs won. Nu studeert ze Hotelmanagement aan de Hogeschool VIVES in Brugge. In het weekend is ze te vinden op de terreinen van KLJ Adegem als leiding van de -12.

ls klein meisje was Kato niet echt een keukenprinses. Voeding boeide haar niet zozeer. Maar tegen het einde van de lagere school had ze wel door dat ze graag een praktijkgerichte opleiding wou volgen. Dankzij haar neef, die ook aan Ter Groene Poorte heeft gestudeerd, leerde ze de school en al haar opleidingen kennen.

gerechten warm waren en de borden mooi gedresseerd. Iedereen had dan zijn eigen verantwoordelijkheden, maar als er een nieuwe techniek werd uitgelegd, moest iedereen meekijken en die zelf eens proberen. Daarna hielpen we afwassen en de keuken opruimen. Onze middagpauze begon pas om 14u! Later in de namiddag hadden we ook nog les. “

Op Ter Groene Poorte staat praktijkervaring centraal. Wat heb je daar geleerd? Hoe zagen je dagen eruit?

Hoe heb je je tijd op het internaat ervaren?

“Ik zat op internaat, dus ging ik van daaruit met de bus naar school. Afhankelijk van ons lessenrooster trokken we ‘s morgens onze zaalkledij of ons kookkostuum aan. Daarna was het al tijd voor de mise en place, want er is ook een restaurant verbonden aan de school waar iedere middag mensen komen eten. ’s Middags moesten we ervoor zorgen dat alle

“Het was wennen, maar ik heb er leuke herinneringen aan overgehouden. Praktisch gezien was het internaat de beste keuze: de reistijd van bij mij thuis tot aan de school was veel te lang om elke dag twee keer te moeten doen, ik zou elke dag om 6u ’s ochtends de bus moeten nemen. Hoewel het eerste jaar best lastig was, heb ik geen spijt van mijn tijd op internaat. Ik kende nog niemand en de omgeving was helemaal nieuw,

maar beetje bij beetje leerde ik alles en iedereen kennen. En omdat we dag en nacht samenleefden, heb ik er vrienden voor het leven gemaakt. Door het internaat ben ik het gewoon om tijdens de week niet thuis te zijn en vind ik het nu ook niet erg om op kot te zitten.”

VAN INTERNAAT NAAR KOT Na haar tijd aan Ter Groener Poorte koos Kato voor de studie Hotelmanagement. Een logische keuze volgens haar. “Ik heb vorige zomer stage gelopen in een hotel waar ik aan de receptie onder andere moest helpen met de gasten in- en uitchecken, en tijdens het jaar dien ik op in een restaurant, als studentenjob. Ik ben nog niet helemaal zeker wat ik later wil doen, maar ik wil zonder enige twijfel in de horecasector blijven werken. Momenteel spreekt een combinatie van restaurant en hotel mij heel erg aan.” Hoe ziet je studentenleven er momenteel uit? “Op dit moment zit ik op kot in Brugge, maar door de coronacrisis gebeurde een groot deel van mijn lessen online. Ik ben dus eigenlijk nog niet zo vaak naar de campus gegaan. In het eerste semester

van dit academiejaar hadden we wel een opleidingsonderdeel ‘Wijnleer’, waarbij proefsessies hoorden. Voor die noodzakelijke praktijklessen mochten we wel naar de campus. Mijn studentenjob in een restaurant kon ik helaas lang niet meer doen, wat ik echt superjammer vond.”

JUNIOR MAÎTRE Vorig jaar won je de wedstrijd Junior Maître d’Hôtel of Belgium 2020. Hoe heb je die wedstrijd beleefd? “Elke hotelschool van België kon deelnemen aan de wedstrijd, maar er deden maar zo’n vijftiental kandidaten mee. Op mijn school is dat een prestigieuze prijs, dus ik had wel wat zenuwen. De andere kandidaten zagen er ook veel beter uit: ze droegen handschoentjes en ik vond hun kostuum mooier dan dat van mij. Ik vroeg me af wat ik daar eigenlijk kwam doen. De eerste ronde was een schriftelijk examen. Het ging onder andere over de horecasector, verschillende kazen, wijn… Daarna moest ik twee vragen mondeling beantwoorden voor de jury. Na die ronde mochten maar zeven kandidaten door naar de tweede ronde, en ik was daar een van. De tweede ronde was het praktijkgedeelte. We moesten een tafel dekken, een menu toelichten – zelfs een stukje in het Engels – en koken. Zo moesten we een steak tartaar en crêpe suzette maken en een kaasplank serveren. Het was een lange, stressvolle dag, maar ik ben heel blij dat ik gewonnen heb. Dat staat altijd mooi op je cv, hé.” (lacht)

“Op internaat heb ik vrienden voor het leven gemaakt”

sluiten bij KLJ, bekijk ik altijd het menu voor op kamp. Door de coronamaatregelen afgelopen zomer moesten we de groep opsplitsen en ging er geen kookploeg mee. Toen heb ik het voortouw genomen om ervoor te zorgen dat alle voorbereidingen op tijd klaar zouden zijn.”

Heb je een specialiteit in de keuken?

Wat is je lievelingsmaaltijd op kamp?

“Niet echt, maar ik probeer wel mijn eigen accenten te leggen door alledaagse gerechten te pimpen. Een stukje vlees zal ik bijvoorbeeld nooit zomaar bakken, dat marineer ik altijd eerst. Zo probeer ik bezig te zijn met kruiden, maar ik durf daar nog niet extreem in te gaan. Ik heb nog maar weinig exotische gerechten aangedurfd, waarbij koks al eens over the top gaan met kruiden.”

“Onze barbecue én ons luxe-ontbijt. Een barbecue is altijd gezellig, er heerst altijd zo’n leuke sfeer. Ons luxe-ontbijt bestaat uit pannenkoeken, mini-koffiekoeken uit de oven, vers fruit, yoghurt, fruitsap, warme chocomelk… Het is een moment waarop iedereen van tafel gaat met een goed gevulde maag.”

THE JANE OP KAMP Hoewel Kato nog studeert, droomt ze al van een carrière in de horeca. Als we haar vragen in welke horecazaak ze graag eens zou willen meedraaien, volgt het antwoord snel. “Zonder enige twijfel The Jane in Antwerpen. Het is een supermooi gebouw in een groene, rustige omgeving maar toch ook dichtbij de stad. Ik heb al veel verhalen gehoord over de goede werksfeer die er hangt. Ook de kok, Nick Bril, lijkt me een zeer vriendelijke man, die bovendien ook nog eens zorgt voor lekkere menu’s.” Van sterrenzaak naar de jeugdbeweging: in het weekend ben je leiding bij KLJ Adegem. Komt je kooktalent daar van pas? “Samen met mijn zus, die me heeft overtuigd om me aan te

Kan je tot slot nog enkele kooktips meegeven voor op kamp? “Doseer en budgetteer. Het is niet nodig om elk ontbijt alles te geven. Het hoeft niet élke ochtend én speculaas én hesp én choco én… te zijn. Wissel gerust af. Zo is iedereen elke ochtend nieuwsgierig naar wat er deze keer op tafel staat. Daarnaast kan je een keertje voor inkleding zorgen. Dek de tafels volgens de etiquetteregels en kleed jezelf alsof je in een driesterrenrestaurant gaat eten. Tot slot wil ik nog meegeven dat het niet erg is om eens een vieruurtje minder te geven. Dat vieruurtje kan je dan ‘opsparen’ om later bij het luxe-ontbijt te geven.”

“Ook op kamp kan je het menu een upgrade geven”

12 EEN DAG IN HET LEVEN VAN

Een dag ... Achter de schermen op de KLJ-Feestdag

Een heel werkjaar lang was “Laat het knallen” ons motto. KLJ viert dit jaar feest en dat zal heel Vlaanderen geweten hebben. In het weekend van 9, 10 en 11 april organiseerden we onze eigen KLJ-Feestdag. Verschillende afdelingen – van het West-Vlaamse Rumbeke tot het Limburgse Vleugt – vrijwilligers en beroepskrachten hebben zich die dag rot geamuseerd. We nemen je graag mee achter de schermen.

oe hebben we de KLJ-Feestdag gevierd? Vijf ultieme opdrachten moesten tot een goed einde gebracht worden, met als doel een hele dag samen vieren, dansen, zingen en springen. Heel wat KLJ-lokalen werden versierd met vlaggen en slingers, KLJ werd genoemd op de radio, lokale tv en in de krant, er werd samen afgeteld naar het knalmoment op zon-

dag 11 april om 16u en nadien werd er gedanst en gezongen. Marie Van Coillie van KLJ Rumbeke en Leen Rutten van KLJ Vleugt vonden het alvast een geslaagd feestje! “Toen we vernamen dat KLJ dit jaar een eigen feestdag zou hebben, waren we meteen enthousiast,” zegt Marie. “Zo’n feestdag coronaproof laten verlopen, vraagt wel wat voor-

Overal krijtcirkels! “Om onze Feestdag coronaproof te laten verlopen, tekenen we krijtcirkels op het plein aan ons lokaal. Zo kunnen de leden per vier in een cirkel meevieren”, vertelt Marie van KLJ Rumbeke.

13u45

Krijt, party props en hoedjes “We ontvingen een KLJ-feestpakket en gebruiken alle gadgets om de opdrachten uit te voeren. ‘KLJ’ wordt in het groot voor ons lokaal gekrijt, we houden een verkleedpartijtje en gebruiken de party props om leuke foto’s te maken”, zegt Leen van KLJ Vleugt.

bereiding maar dat schrikte ons zeker niet af. We hadden wel zin in een KLJ-feestje!” “Wij beslisten heel last-minute om deel te nemen aan de KLJ-Feestdag” zegt Leen. “Onze pedagogisch medewerker Ian vermeldde op de gewestvergadering dat er nog KLJ-feestpakketten ter beschikking waren en dat het nog mogelijk was om deel te nemen. We zijn dan toch nog mee op de kar gesprongen.” “Aftellen van 10 naar 0 deden we door ballonnen gevuld met confetti kapot te prikken. Bij 0 werden er nog een fles kinderchampagne en een confettikanon de lucht in geknald”, zegt Leen. “We hebben geroepen, gedanst en vooral hard gefeest. Van een geslaagd feestje gesproken!”

14u00

14u3

15u3

14u30

15u30

Versieren maar! “Deze namiddag om 16u draai ik plaatjes tijdens de livestream van KLJ. Heel mijn appartement moet dus feestelijk versierd zijn. Het knalmoment mee begeleiden vind ik ge-wel-dig”, zegt dj Igwen van KLJ Adegem.

Jureren, jureren, jureren “Echt zalig wat die afdelingen allemaal bedenken en uitvoeren. Heel leuk om alle foto’s en video’s te zien binnenkomen en ze te kunnen beoordelen”, vertelt pedagogisch medewerker Cynthia, die in de jury zit. We gaan bijna live! “Binnen een kwartiertje kunnen alle KLJ’ers hét knalmoment live volgen via Facebook. Ik controleer nog even of alle camera’s goed staan en of de microfoons van de presentatoren werken”, zegt KLJ-communicatiemedewerker Jonas.

16u01

15u00

16u00

Knallen! “Het leukste moment van de feestdag? Partypoppers afschieten in mijn tuin om daarna elk papiertje één voor één op te rapen, oeps!”, lacht presentator Lise, die de livestream aan elkaar praat. Heb je even voor mij? “Na het aftelmoment was het tijd om te dansen en zingen. We kozen het liedje ‘Heb je even voor mij’ van Frans Bauer en dansten de polonaise in onze krijtcirkels”, zegt Marie van KLJ Rumbeke.

16u12

Op de Partycam “Wauw, ik had echt nooit gedacht dat ik de partycam zou halen. Superleuk om jezelf tijdens het knalmoment te zien dansen. Zotte ervaring”, vertelt Hanne, vrijwilliger van de werkgroep Jaarthema. Super spannend “Om 17u werden de laatste fotobewijzen van de opdrachten geüpload. Het was echt su-per spannend. Uiteindelijk won KLJ Oostmalle de hoofdprijs: een dj op kamp!”, glundert pedagogisch medewerker Goele, die ook in de jury zit.

17u00

Gewonnen! “Onze leden waren een hele namiddag mega-enthousiast en dat werpt zo zijn vruchten af. We hebben de tweede plaats in regio Limburg bemachtigd. Whoehoew!”, juicht Leen van KLJ Vleugt.

18u00

14 14 SANDER & THOMAS

Ketnet-wrappers Sander Gillis en Thomas Van Achteren over hun werkrelatie en vriendschap

15 Tekst Igor Bulcke / Foto VRT

“In het begin sliep ik meer op de sofa van Sander dan in mijn eigen bed” Van samen de opnames onveilig maken over een pintje drinken op café tot elkaar ’s nachts bellen voor hulp: Ketnet-wrappers Thomas Van Achteren (25) en Sander Gillis (28) zijn niet alleen collega’s, maar ook vrienden – “vrollega’s”, als je het hen zelf vraagt. “Ook al zijn we aan het werk, we beleven samen een leuke tijd als vrienden.”

owel Sander als Thomas hebben een drukke agenda. Naast Ketnet-wrappers zijn de twee nog op andere manieren actief in de media- en televisiewereld. Sander is ook MNM-dj en Thomas is te zien als Jelle in de telenovelle Lisa op VTM. Door hun strakke planning zien ze elkaar niet zo vaak, maar wanneer ze elkaar tegenkomen, beleven ze dolle pret. “Mensen denken altijd dat de wrappers vaak samen

“Je kan niemand meer omhelzen zonder gevaar te lopen, dat vind ik heel erg”

zijn, maar dat valt wel mee”, zegt Sander. “We komen alleen maar samen bij evenementen, zoals Het Gala van de Gouden K’s. Tijdens het jaar zijn dat slechts vijf of zes momenten, maar die zijn wel altijd supertof.” Wanneer alle wrappers samen zijn, gaat dat niet onopgemerkt voorbij. “Een luide boel is verzekerd”, zegt Thomas. “Op zulke dagen is iedereen van de productie altijd wat lastig op ons. We hypen elkaar dan op waardoor we niet kunnen focussen. Daardoor zijn zulke opnames de traagste, maar wel altijd de fijnste”, vult Sander aan. Vrollega’s Zijn Thomas en Sander naast Ketnet-wrappers dan zelf ook vrienden? Die indruk krijg je toch als je naar televisie kijkt. Thomas omschrijft zichzelf en Sander als vrollega’s, waarmee hij aangeeft dat ze zowel collega’s als vrienden zijn. “Ook al ben je op het werk, je beleeft samen een leuke tijd zoals vrienden dat doen.” Ook Sander beschouwt Thomas niet zomaar als een collega. “Toen ik bij Ketnet kwam, schrok ik dat ik echt een vriendengroep aantrof. Maar ik kan het intussen bevestigen: de Ketnet-ploeg is meer dan een groep collega’s. Als ik in de buurt ben, stuur ik Thomas bijvoorbeeld een berichtje en doen we een terrasje. Dat doe je niet met mensen die enkel collega’s zijn.” Ruzie binnen de groep? Dat heeft zich volgens de twee wrappers nog nooit voorgedaan. Volgens Thomas omdat ze elkaar niet zo veel zien. “Als je eens allemaal samen zit, dan vind je dat tof en geniet je van elkaars aandacht. We

zien elkaar allemaal heel graag. Ruzie? Nee, dat gebeurt niet bij ons.” Sander vult aan dat de job ook invloed heeft. “We beseffen allemaal goed dat we een focking zalige job hebben.” “We mogen onze twee pollekes kussen dat we dit mogen doen”, zegt Thomas. “Het is misschien gek om te geloven, maar we amuseren ons gewoon samen. Ketnet is een beetje onze speeltuin, waarin we een paar keer in de week ons innerlijke klein kind mogen loslaten. Dat is fantastisch. We zijn ook niet bezig met conflicten, maar met ons keigoed te amuseren.” Locatietracker “In het begin zagen we elkaar veel”, zegt Thomas. “Ik denk dat ik tijdens de eerste twee jaar bij Ketnet meer op Sanders sofa heb geslapen in Brussel dan in mijn eigen bed in Mechelen.” Voor Sander is Thomas ook een vriend op wie hij kan rekenen op de gekste momenten. “Soms zit je in een situatie waarin je iemand nodig hebt, maar je je afvraagt wie daar zot genoeg voor is én snel wil helpen. Thomas is één van die paar mensen die ik dan kan bellen en die direct afkomt.” De twee weten elkaar altijd te vinden. Ook om eens goed te gaan feesten. “Dat heeft het verleden al uitgewezen”, vertelt Sander. “Ik wilde graag een huis huren in Gent om tien dagen, non-stop, de Gentse Feesten te vieren. Toen dacht ik: wie is zo zot als een achterdeur om mee te gaan?” Thomas dus. Ze hebben uiteindelijk samen goed gefeest in Gent, maar Sander was Thomas wel vaak kwijt. Thomas: “Sander had voor mij een tracker gekocht die ik aan mijn schoen had gehangen.

Als ik dan weg was, drukte ik op de tracker en kreeg Sander een melding van mijn locatie. Dat waren grappige momenten.” (lacht) Vriendschap “Iemand die je altijd kan bellen”, “iemand bij wie je altijd terechtkan, no matter what”, “een onvoorwaardelijke steun”, zo omschrijven Sander en Thomas een vriend. Daarnaast vinden ze eerlijkheid binnen een vriendschap ook belangrijk. “Stel dat ik iets doe waarmee mijn maat niet akkoord gaat? Dan moet hij dat zeggen. Zelf moet ik dan ook niet boos worden, want hij zegt dat om me te helpen”, legt Thomas uit. Sander sluit zich daarbij aan. Volgens hem mogen vrienden altijd net iets meer zeggen dan anderen. “Als onbekenden iets negatiefs zeggen, dan denk ik: ‘ja dat zal wel’. Maar als vrienden iets zeggen, zowel positief als negatief, komt dat dubbel zo hard binnen en begin je toch verder na te denken.” Beiden zijn zeer sociaal, maar hechten geen belang aan een grote groep vrienden. Voor hen zijn een paar echt goede maten veel meer waard. Voor Thomas is het heel duidelijk. “Ik ken veel mensen, maar niet iedereen noem ik een vriend. Als ik in Mechelen iets ga drinken, zal op elk terras wel iemand iets komen zeggen. Zijn dat vrienden? Niet per se. De echte vrienden kan ik op één hand tellen en dat is oké. Ik hoef er niet meer te hebben.” Sander herkent zich in Thomas. Hijzelf heeft een stuk of drie goede vrienden. Ook mensen vanuit het middelbaar of van de scouts noemt Sander echt nog vrienden. Zo ging hij een tijdje geleden nog met enkelen kamperen en dat vond hij de max,

“Ik hoop dat mijn beste vrienden binnen tien jaar nog dezelfde zullen zijn” Sander Gillis

maar volgens hem zijn dat een ander soort vrienden. Hun bekendheid speelt volgens Sander en Thomas niet mee in hun vriendengroepen. Hun vrienden behandelen hen zoals de rest en daar genieten ze van. “Mijn beste maten weten soms echt niet waar ik mee bezig ben en dat vind ik zalig”, zegt Sander. “Mijn job komt ook gewoon niet veel ter sprake bij mij. Er is uiteraard altijd gezonde interesse, maar dat is in beide richtingen”, vult Thomas aan. “We zijn ook niet heel bekend. De mensen kennen ons wel en kinderen vinden ons ‘wauw’, maar jongeren van onze leeftijd vinden het gewoon een coole job.” Natuurlijk heeft de coronacrisis ook een invloed gehad op de vriendschappen van de twee wrappers, zowel positief als negatief volgens Sander. “Corona heeft enkele vriendschappen nieuw leven ingeblazen. Je kon wat bijpraten en je vriendengroepen eens analyseren.” Voor Thomas was het afgelopen jaar het moment om te kijken wat prioritair is en wat niet. “Sommigen vroegen aan mij om eens te gaan wandelen, maar ik had niet het gevoel dat die vriendschappen daar ver genoeg voor stonden. Je hebt vrienden die leuk zijn om mee op café te gaan in groep, maar niet echt om twee uur alleen mee te gaan wandelen. Dat ben ik beginnen te beseffen tijdens corona.” Over tien jaar Hoewel vriendschappen volgens de twee komen en gaan, hopen ze dat hun beste vrienden nog altijd dezelfde zullen zijn binnen tien jaar. Al zorgen bepaalde gebeurtenissen ook voor nieuwe

“Ketnet is een beetje onze speeltuin,

waarin we een paar keer per week ons innerlijke klein kind mogen loslaten” Thomas Van Achteren

dynamieken binnen een vriendschap. Toen één van zijn beste maten van plan was om naar Gent te trekken, was dat voor Sander even slikken. “Die vriend woonde om de hoek en toen hij wilde verhuizen, hadden we echt een serieus gesprek: oké, hoe gaan we contact houden en elkaar nog vaak genoeg zien?” Een ervaring die Thomas ook niet onbekend is. “Ik had dat ook toen ik van Mechelen naar Antwerpen verhuisde. Dat was precies alsof we een relatie beëindigden. ‘We gaan elkaar minder zien en dat mag niet.’” Wat met de vriendschap van de twee wrappers binnen tien

jaar? Volgens Sander zal die een beetje verwateren, omdat ze dan waarschijnlijk niet meer bij Ketnet zullen werken. “Daar is niets aan te doen en dat is nog gebeurd. Niels Destadsbader, bijvoorbeeld, was bij Ketnet een goede maat. Als ik hem nu tegen het lijf loop, vragen we elkaar hoe het gaat en maken we plannen om nog eens een pintje te gaan drinken. Dat is genoeg.” Thomas denkt er ook zo over. “Tien dagen Gentse Feesten zullen er binnen enkele jaren niet meer inzitten. Ik denk dat mijn lichaam dat niet meer zal toelaten” (lacht).

HET VRIENDENBOEKJE VAN SANDER EN THOMAS Voor welke filmmarathon blijf je op? Thomas: “Harry Potter boven alles.” Sander: “Daar heb ik het eigenlijk niet voor. Ik kan dat echt niet aan, maar als ik toch iets moet kiezen: The Hangover.” Wat was je favoriete activiteit als kind? Thomas: “Belletjetrek.”

Wat speel je het liefst met vrienden? Sander: “Poker.” Thomas: “Kubben als het goed weer is. Vroeger had ik ook een wekelijkse spelletjesavond in Mechelen.” Wat ga je doen als alle coronamaatregelen wegvallen? Thomas: “Zwaar gaan feesten.” Sander: “Sowieso feesten, maar ook op reis gaan.”

Sander: “Verkleden en rollenspelletjes doen.”

AALST | DENDERLEEUW | GERAARDSBERGEN Een namiddag of een kanoweekend

www.kajakopdedender.be

20 20 LIEFDE IS LIEFDE

Holebi zijn in KLJ is dik oké

“De angst om me te outen was achteraf gezien niet nodig”

21 Tekst Merel Wauters / Foto Lise De Maerteleire en Julie Goossens

Liefde is liefde. Toch hebben holebi’s vaak schrik om hun omgeving kennis te laten maken met hun lief. KLJ’ers Arend De Cleene en Lobke De Maesschalck vertellen waarom zij het moeilijk vonden om zich te outen in hun KLJ. Arlena Darragas, educatief medewerker van Wel Jong Niet Hetero, geeft aan hoe KLJ een veilige en leuke plek kan zijn, waar iedereen zichzelf kan zijn.

olebi, dat is de afkorting van ‘homoseksueel’ (mannen die op mannen vallen), ‘lesbisch’ (vrouwen die verliefd worden op vrouwen) en ‘biseksueel’ (mensen die zich zowel tot mannen als vrouwen aangetrokken kunnen voelen), en is het tegengestelde van heteroseksueel – verliefd worden op iemand van het andere geslacht. Allemaal zijn ze helemaal normaal, want liefde is liefde. Maar helaas denkt niet iedereen er zo over, of wordt in sommige KLJ-afdelingen amper gesproken over seksueleen genderdiversiteit. “Daardoor kan een (jonge) holebi niet goed inschatten hoe zijn of haar omgeving zal reageren”, vertelt Arlena Darragas, educatief medewerker van Wel Jong Niet Hetero, een jongerenorganisatie voor Vlaamse en Brusselse holebi’s en transgenders. Activiteit overslaan “Omdat ik inderdaad de reacties moeilijk kon inschatten, heb ik in de KLJ niet zelf verteld dat ik op jongens val,” zegt Arend De Cleene (21) van KLJ Doorslaar, “ook al wist ik al vrij vroeg dat ik homo ben. Terwijl al mijn vrienden naar de meisjes keken, interes-

seerde ik mij voor de jongens. Het zijn mijn zus en haar toenmalig lief, die dat wel al wisten, die het in de KLJ verteld hebben. Ik heb toen expres de activiteit overgeslagen. Toen ik de week daarna terugkeerde, was dat met een klein hartje. Eigenlijk was die schrik voor niks, want iedereen reageerde superpositief.” “Ik heb mij nooit geschaamd voor het feit dat ik als vrouw op andere vrouwen val”, zegt Lobke De Maesschalck (22) van KLJ Zele-Centrum. “Bij mijn eerste relatie, met een meisje, was ik er nog niet helemaal uit of ik lesbisch of biseksueel was. Toen mijn volgende relatie ook met een vrouw was, besefte ik dat dat niet ‘toevallig’ was en dat ik enkel op vrouwen val. Omdat mijn eerste vriendin niet in de buurt woonde, voelde ik niet meteen de nood om over haar te vertellen bij KLJ. Ik was heel gelukkig met haar, maar besefte ook dat dat geluk

“Ik had schrik dat mensen niet meer met mij

zouden omgaan” Arend De Cleene, KLJ Doorslaar

“Toen ik vertelde dat ik lesbisch was, heerste er veel ongeloof”

Lobke De Maesschalck, KLJ Zele-Centrum

verpest kon worden als de mensen rond mij niet zouden aanvaarden dat ik een relatie had met een andere vrouw. Bovendien was er in mijn afdeling nog nooit eerder iemand die een relatie had gehad met een persoon van hetzelfde geslacht.” Het gesprek aangaan Uiteindelijk vertelde Lobke eerst aan haar familie en dichte vriendinnen dat ze op meisjes valt. Omdat veel van hen ook in KLJ zitten, ging de bal aan het rollen. “Ik heb het dus, net als Arend, eigenlijk niet zelf verteld in de KLJ. Het heeft wel nog een tijdje geduurd vooraleer iedereen het wist.” “Hoe je zoiets vertelt, is

heel persoonlijk”, zegt Arlena van Wel Jong Niet Hetero. “Iedereen doet dat op zijn eigen manier. Sommigen pakken het creatief aan, anderen willen liever dat er niks speciaals rond gebeurt. Het belangrijkste is dat er ten minste die ene persoon is aan wie je het kan vertellen, bij wie je je veilig voelt.” “Mijn grootste vrees was dat mijn mede-KLJ’ers niet meer met mij zouden willen omgaan en dat ze niet meer met mij in een tent zouden willen slapen op kamp”, zegt Arend: “Ik was bang dat ze mij anders zouden bekijken.” Arlena van Wel Jong Niet Hetero knikt. “Jongeren hebben meestal angst om zich te outen in een groep als ze het gevoel hebben dat ze zichzelf niet kunnen zijn. Ook als er niet over holebi zijn wordt gepraat, kan iemand heel moeilijk aanvoelen of het oké is om in die groep zichzelf te zijn. Een veilige omgeving kennen en een groep hebben waarin daar wel over gepraat wordt en waarin je het gevoel hebt dat je jezelf kan zijn, is superbelangrijk. Ook rolmodellen hebben in je omgeving kan een belangrijke factor zijn. En die hadden zowel Lobke als Arend niet echt.” Positieve reacties De reacties op hun outing waren verschillend, maar echte haatreacties hebben zowel Arend als Lobke gelukkig nooit gekregen. Lobke: “Er heerste eerst vooral veel ongeloof. Het kon niet dat ik lesbisch was, want ‘het paste niet bij mij’, vonden medeleden. Ik zag er volgens hen ook totaal niet lesbisch uit, hoe dat er dan ook moet uitzien. Anderen gingen voor mij bepalen hoe ik me moest voelen en gedragen. Ik denk dat

“Een veilige omgeving hebben waar je jezelf

kan zijn, is belangrijk” Arlena Darragas, educatief medewerker Wel Jong Niet Hetero

dat een beetje ontkenning was. In het begin dachten sommigen ook dat het een fase was.” Arend: “Bij mij reageerde iedereen eigenlijk vrij goed. Ik kreeg vaak te horen dat ze het al lang wisten, dat het al lang duidelijk was en dat het totaal niet erg was. Iemand vroeg zelfs waarom ik zolang had gewacht, want die zag dat ik daarmee aan het worstelen was. Nu maken ze er soms zelfs

mopjes over.” Een reactie die Arlena alleen maar kan aanmoedigen. “Hoe de afdeling van Arend heeft gereageerd, is eigenlijk heel goed. Zeg als leiding tegen iemand die zich heeft ge-out dat je blij bent dat die persoon het heeft durven vertellen. Ga het gesprek aan: wat verkiest die persoon? Wil die het in grote groep vertellen of net niet? Wil die er een spel over spelen? Maar bovenal, behandel die persoon niet anders of abnormaal. Erken iemands identiteit en verval niet in stereotypes, zoals bij Lobke gebeurde.” Open sfeer Lobke en Arend zijn allebei leiding. Beiden proberen ze het thema bespreekbaar te maken met hun leden. Lobke: “Ik geef leiding aan de 13- tot 16-jarigen, wat een heel cruciale leeftijd is. Ik probeer dan ook een heel open sfeer te creëren, los van de hiërarchie tussen leiding en leden. Ik vertel heel veel over mezelf, ook over het feit dat ik op vrouwen val. Zo probeer ik hen bij te brengen dat het oké is om anders te zijn, dat het oké is om open te zijn en dat ze bij mij terechtkunnen als ze iets willen vertellen. Als ze niet goed snappen dat een meisje op een ander meisje verliefd kan worden, dan zeg ik rustig dat ik die reactie begrijp, maar dat ze er nog wel achterkomen dat alle vormen van liefde normaal zijn. Eigenlijk heb ik van een lid nog nooit een slechte reactie gekregen.” Arend geeft leiding aan de allerjongsten. “Die beseffen nog niet altijd wat verliefdheid of homo zijn betekenen. Het is niet dat ik zomaar tegen iedereen vertel dat ik op jongens val, maar als iemand ernaar vraagt, zeg ik dat wel gewoon.” Van de leden die

het weten, heeft niemand slecht gereageerd. “En mocht iemand ooit een opmerking maken of lachen met het feit dat ik homo ben, weet ik zeker dat mijn medeleiding direct duidelijk zal maken dat dat niet kan.” “Ik hoop dat dat bij elke afdeling zo is, dat de medeleiding opkomt voor elkaar”, zegt Arlena. “Het is belangrijk om te reageren op ongepaste reacties, hoe onschuldig ze ook bedoeld zijn. Het is goed om net zoals Lobke niet meteen in de aanval te gaan, maar begripvol te zijn en het proberen uit te leggen aan je leden.” Goede voorbeeld “De kans dat iemand in jouw KLJ-afdeling ook holebi is, twijfelt aan zijn seksuele voorkeur of genderidentiteit, is zeer groot”, gaat Arlena verder. “Maak het thema daarom bespreekbaar, stuur positieve signalen uit, zoals een regenboogvlag ophangen. Zodat iedereen zeker weet dat die zichzelf kan zijn bij KLJ.” “Nu mijn medeleden weten dat ik uit de kast ben gekomen en de reacties daarop positief waren, denk ik – en hoop ik vooral – dat de drempel om je in onze afdeling te outen als holebi lager is geworden. Diezelfde personen als toen zitten nog steeds in de leiding en in het bestuur, dus hoop ik dat andere holebi’s beseffen dat dat in onze afdeling helemaal oké is.” “Door zelf open te zijn, denk ik wel dat ik bij mijn leden een open cultuur heb gecreëerd”, zegt Lobke. “Een vriendin van mij heeft na mijn outing ook durven vertellen dat ze op meisjes valt. Met een ander lid heb ik samen tegen de groep gezegd dat hij op jongens valt, en de andere leden zijn daar

heel volwassen mee omgegaan. De gasten die een generatie jonger zijn dan ik, nu ongeveer 16 jaar, weten hopelijk al veel beter dat holebi zijn iets is wat nooit verzwegen zou moeten worden of waarop nooit een taboe mag rusten. Dus ik hoop zeker dat, als er nog holebi’s zijn in mijn afdeling, dat die geen schrik hebben om hun lief eens mee te brengen.” KLJ is bezig met thema’s als gender, seksualiteit en lichamelijkheid binnen de sportwerking. Wil je meehelpen? Heb je vragen? Of zijn er bepaalde drempels in KLJ waar jij op stoot in verband met gender, seksualiteit of lichamelijkheid? Neem contact met ons op via kljvooriedereen@klj.be. Zo kunnen we KLJ nóg beter maken. Heb je zelf vragen rond gender, seksualiteit, seksuele voorkeur? Of heb je nood aan een gesprek of meer info? Dan kan je onder andere terecht bij deze organisaties: • WAT WAT • Wel Jong Niet Hetero • Lumi • Min19, voor jongeren van 13 tot 19 jaar

Net zoals mensen communiceren ook dieren met elkaar. Dat doen ze vaak op andere en meer bizarre manieren dan wij. Zo doen honden en katten hun boodschap op verschillende plaatsen in de tuin om hun territorium af te bakenen. Dat weetje kende je waarschijnlijk al, maar volgende weetjes zullen je absoluut versteld doen staan!

Wist je dit… over communicatie tussen dieren?

Wist je dat...

… ook vleermuizen geluiden produceren? Mensen kunnen hen wel enkel horen wapperen met hun vleugels, omdat de hoge piep- en krijsgeluiden die ze maken voor ons niet hoorbaar zijn.

… een olifant heel hard met zijn poten op de grond kan stampen en zo een toon kan produceren die tot 30 kilometer verder hoorbaar is? Dat doen ze om hun soortgenoten terug te vinden als ze verloren zijn gelopen.

… ezelspinguïns romantische zielen zijn? Ze vragen hun partner namelijk ten huwelijk. Dat gebeurt uiteraard niet met een dure ring, maar met een prachtige kiezelsteen die ze vooraf zelf zoeken.

… bultruggen echte dichters zijn? Ze maken een liedje voor hun partner waarin rijmende verzen verwerkt zijn. Zelf zal je niet in zwijm vallen voor de bultruggen, want hun gezang klinkt nogal vals.

… bijen mooi kunnen dansen? Om aan te geven dat ze voedsel gevonden hebben, doen de bijen een dansje. Aan de hand van dat dansje weten de andere bijen waar de voedselbron zich bevindt.

… zeeotters elkaar vasthouden tijdens het slapen? Dat doen ze zodat ze niet uit elkaar zouden drijven door de stroming op zee. Wat een romantische beesten zijn dat toch.

… haringen echte vetzakken zijn? Om met andere haringen te communiceren, laten ze scheetjes. Die zorgen voor geluid dat alleen hoorbaar is voor andere haringen. Zo storen ze geen andere vissen.

… zeepaardjes zeer trouw zijn? Als ze zich moeten verplaatsen in het water, houden ze elkaars staart vast. De ene kronkelt dan de staart rond de ander, zodat ze elkaar zeker niet verliezen tijdens hun tocht.

… dolfijnen elkaar bij naam kunnen noemen? Elke dolfijn ontwikkelt een eigen fluitsignaal. Dat geluidje wordt dan door de andere dolfijnen van de groep nagebootst om die dolfijn aan te spreken.

… geiten dialect praten? Groepen geiten ontwikkelen een eigen dialect om met elkaar te communiceren. Als ze elkaar kwijt zouden raken, kunnen ze elkaar herkennen aan hun dialect.

De playlist Elke afdeling heeft er één: de ultieme playlist waarop ze volledig uit de bol gaat. Vandaag luisteren we naar de keuze van de leden van KLJ Wichelen. Zij presenteren jou de platen waarop ze dansvloer onveilig maken.

KLJ Wichelen kronkelt als een worm over de grond 10 Renault Clio

Noorderlicht ft. Ritselaar “Dit lied is onze laatste nieuwe ontdekking. Het is het lievelingsliedje van een van onze hoofdleidsters en wordt bij elke gelegenheid opgezet. We kunnen niet wachten tot het volgende feestje.”

9 Waka Waka (This Time for Africa) / Shakira “Enkele jaren geleden was dit ons kamplied. We leerden ook een bijhorende kampdans en die kunnen we tot op vandaag nog steeds van het begin tot het einde helemaal dansen.”

8 The Coconut Song Smokey Mountain “De eerste noten van het liedje weerklinken nog maar en iedereen gaat al op de grond liggen. Bij onze afdeling is het traditie dat we het hele lied lang als een worm over de grond kruipen.”

4 In The End / Linkin Park “Elk jaar organiseren we een Top 100-fuif waarbij de aanwezigen mogen stemmen welk nummer er op de eerste plek staat. Dit liedje stond op de voorlaatste editie op nummer 1 en wij zingen het nog steeds uit volle borst mee!”

7 Nobelprijs / Clouseau “Een van onze leiders heeft toegegeven dat hij stiekem fan is van Clouseau. Hij kan dit nummer dan ook volledig meezingen. De leden en medeleiding kijken maar al te graag toe hoe hij zijn passie met ons deelt.”

3 Techno toujours pareil Salut C’est Cool “Iedereen heeft af en toe wel eens goesting om goed los te gaan. Dan zetten we een paar schijven op met een goeie beat, zoals deze foute dansplaat. Die mag zeker en vast niet ontbreken!”

6 The Sound Of Silence Disturbed “Dit lied zorgt voor een eeuwige discussie tussen de leiding en de kookploeg. Welke versie is beter, die van Disturbed of die van Todd Hoffman? Uiteraard heeft de leiding altijd gelijk…”

2 Pick A Bale Of Cotton Riverside “In 2019 was dit liedje onze kampdans. Sindsdien zijn er al vele avonden en feestjes gepasseerd. Geen enkele daarvan is gepasseerd zonder dat we op dit liedje hebben gedanst.”

5 Links Rechts Snollebollekes “Voor corona in ons land was, pakten we elkaar graag vast bij dit nummer en sprongen we allemaal op een hoopje van de ene kant naar de andere kant. Wij kijken al uit naar het moment dat dat weer kan.”

1 De Hoeken Van De Kamer Jan Smit “Op de eerste plaats zetten wij deze bekende plaat. Dit lied doet ons meteen weer verlangen naar een leuk feestje waarop we met z’n allen nog eens plezier mogen maken en luidkeels kunnen meebrullen.”

26 UIT DE OUDE DOOS

Tekst & foto Merel Wauters

Luc D’Hollander (72) nam deel aan het allereerste Landjuweel

“Na anderhalf jaar vendelen wonnen we meteen het Landjuweel” 56 jaar geleden, in 1965, vond het allereerste Landjuweel plaats in Bocholt, Limburg. Luc D’Hollander (72) was toen 17 jaar en won samen met zijn medevendeliers van KLJ Melsele bij de gilden. Nu haalt hij zijn eigenhandig geschreven Gildenboek nog eens boven en vertelt hij hoe een Landjuweelweekend er toen uitzag.

uc D’Hollander belandde rond zijn dertiende samen met zijn broers in de KLJ van Melsele, waar ze woonden. “Op een dag kwamen enkele leden van het toenmalige bestuur vragen of wij naar de KLJ wouden komen. Dat leek ons wel plezant. Vanaf toen waren we bij elke activiteit aanwezig”, vertelt Luc. “Ik weet nog dat we heel vaak voetbalden, soms zelfs tegen andere afdelingen uit de buurt.” Er werden ook ontspanningsavonden georganiseerd. “Je kan die het best vergelijken met een fuif”, zegt Luc. “Het was een gemengde activiteit, waar dus zowel jongens als meisjes naartoe kwamen. Dat was vrij uitzonderlijk, want toen waren veel zaken nog gescheiden. En dan werd er gedanst: ne rappe, ne trage, ne wals… (lacht). Maar er werden ook culturele activiteiten georgani-

seerd, zoals ons jaarlijks toneel en de gewestelijke en provinciale cultuurdagen met zang, voordracht en dictie.” Toen Luc en zijn broers net in de KLJ zaten, besloot het bestuur om deel te nemen aan de sportwerking. “Wij waren thuis landbouwers”, vertelt Luc. “En omdat ik en mijn twee broers vendelden, kwam de groep regelmatig bij ons in de weide oefenen. Of ja, een beetje oefenen en vooral lang nabespreken.” (lacht) Door zo veel en zo vaak met elkaar op te trekken, waren de vendeliers van KLJ Melsele in die tijd een hechte groep. “Nu zien we elkaar niet zo

vaak meer. Mijn broers zie ik uiteraard wel nog, maar met de rest heb ik amper nog contact. Door te beginnen werken is dat contact wat verwaterd. Nu, als we elkaar toevallig tegenkomen, worden er leuke herinneringen opgehaald, maar we zoeken elkaar niet meer actief op.” Veel stress “We waren nog maar anderhalf jaar bezig met vendelen, toen we deelnamen aan het eerste Landjuweel (het grote tweejaarlijks nationaal KLJ-sportfeest, red.)”, gaat Luc verder. In totaal nam hij deel aan vier Landjuwelen. “Van dat eerste in Bocholt herinner ik

me niet zo veel meer. Echt genieten was er eigenlijk ook niet bij. Dat eerste Landjuweelweekend was een groot evenement, het was allemaal goed geregeld en dat liet een grote indruk achter. Het was ook de eerste keer dat wij deelnamen aan zo’n groot evenement. Daarnaast is en blijft het een wedstrijd, dus wil je het goed doen. Stiekem wil je winnen.” “Op zaterdag moesten we drie reeksen vendelen en ook nog eens individueel of per twee. Als je dan doorstootte naar de finale op zondag, moest je dat de dag erna nog eens opnieuw doen. Dat was een goede training”, zegt Luc al lachend. Een goede nachtrust zat er volgens hem dan ook niet in. “Iedereen sliep in één grote zaal, ik denk in een schoolgebouw. Daar stonden allemaal veldbedjes, maar zonder dekens of andere slaapbenodigdheden.”

De muziek In 1965 was er, net zoals nu, een opgelegde muziekreeks en een vrije muziekreeks en werden er oefendagen georganiseerd. De muziek die toen gebruikt werd, zou tegenwoordig niet meer kunnen. “Wij hebben nog gevendeld op Voor Outer en Heerd en Ohe Kameraad van Armand Preud’homme. Dat waren echt Vlaamse strijdliederen. Sommige daarvan kan je nu nog terugvinden in de studentenliedboeken van studentenclubs en worden gezongen op cantussen met een pint erbij. Maar als gasten van 17 jaar beseften wij eigenlijk niet voor de volle 100% wat wij toen aan het zingen waren. Het waren gewoon plezante liedjes om op te vendelen.” Later werd er ook nog gevendeld op populaire klassieke muziek zoals de Triomfmars uit de opera Aida van Verdi of de Hongaarse dans nr. 5 van Brahms. “Als ik die liedjes hoor, dan vendel ik nog steeds mee”, vertelt Luc met veel trots.

Het eerste Landjuweel was een groot succes voor KLJ Melsele. “Het Landjuweel in Bocholt was voor de vendeliers van KLJ Melsele de eerste grote wedstrijd”, vertelt Luc. “En die wonnen we meteen.” Daar stopte het succes niet. Twee jaar later, tijdens het Landjuweel in Hoogstraten, mocht KLJ Melsele voor het eerst meedoen met de hoofdgilden. “Ook toen wonnen we”, glundert Luc. “Dus werd het derde Landjuweel in 1969 georganiseerd hier bij ons, in Melsele. En ook die keer wonnen we.” Daarna deed hij ook nog mee aan het vierde Landjuweel, dat van 1971 in Tongerlo. “Toen begon ik te werken. Uiteindelijk ben ik zo’n tien jaar intensief bezig geweest met KLJ en met vendelen, daarna was het goed geweest. Het was een onvergetelijke periode waar ik 56 jaar later met een lach en een traan aan terugdenk.”

“Door zo vaak met

elkaar op te trekken,

waren de vendeliers van

KLJ Melsele in die tijd een hechte groep”

28 WAT WAT JIJ WEET!

Tekst WAT WAT

Hoe hou ik de sfeer erin? Iets doen in een groep kan heel leuk zijn, zowel online als offline. Maar soms kunnen er ook problemen ontstaan in de groep of is de sfeer niet optimaal. Hoe los je dat op? WAT WAT geeft tips. Hoe zorg ik voor een goede groepssfeer? Begroet iedereen als je aankomt. Het is iets heel simpels, maar het werkt! Respecteer iedereen zoals die is. Niemand kan alles, maar iedereen kan iets. En dat is net zo tof. Een groep van allemaal dezelfde mensen zou maar saai zijn. Een leuke groep maak je met iedereen samen. Jij bepaalt mee de groepssfeer, dus denk na over jouw rol in de groep. Waar ben jij goed in? Ben jij goed in organiseren? In luisteren? In mensen laten lachen? Zet jouw talent in voor de groep. Kunnen een jongen en een meisje vrienden zijn? Meisjes hebben vaak vriendinnen, jongens hebben vaak vrienden. Maar het kan ook anders. Een meisje kan een vriend hebben, een jongen een vriendin. Dat is dik oké! Ben jij vrienden met iemand van het andere geslacht? Dan lachen

anderen daarmee en zeggen ze dat je verliefd bent. Trek je niet aan wat anderen zeggen: je kan ook vrienden zijn zonder dat je verliefd bent. Mijn vriend(in) voelt zich beter dan de anderen. Hoe kan ik reageren? Als jouw vriend(in) zich te trots of zelfverzekerd gedraagt, kan dat arrogant overkomen. De kans is groot dat die houding eigenlijk voortkomt uit onzekerheid. Wees dus niet te streng. Je kan je vriend(in) erover aanspreken, maar spreek dan enkel over het gedrag, niet over de persoon. Zeg niet: “Jij bent zo’n opschepper!”, maar zeg: “Je gedraagt je momenteel alsof jij de allerbeste bent.” Je vriend of vriendin beseft wellicht niet welk effect zijn of haar gedrag heeft op anderen. Mijn vriend(in) wordt gepest, wat nu? Wacht niet met reageren De belangrijkste tip: wacht niet met reageren. Jij kan de pestsituatie misschien snel vergeten, maar voor het slachtoffer heeft pesten vaak nog lang effect. Zeker als hij of zij het gevoel heeft alleen te staan. De pester zal zich steeds sterker voelen als er niet wordt gereageerd door de omgeving.

Meteen tonen dat pestgedrag fout is, maakt een groot verschil. Hoe kan je reageren? Je kan reageren naar de pester: laat zien dat pesten niet kan en niet mag. Durf je niet goed alleen? Stap samen met een paar vrienden die jouw mening delen naar de pester om hem of haar duidelijk te maken dat het pestgedrag moet stoppen. Doe dat niet door te schelden – dan verlaag je je tot het niveau van de pester. Maak duidelijk aan het slachtoffer dat hij of zij niet alleen staat. Vertel de gepeste dat hij/zij wel oké is voor jou. Stel voor om samen naar een oplossing te zoeken. Vind je het moeilijk om zelf te reageren of ben je bang voor de reactie van de pester? Weet je niet goed hoe je het moet aanpakken? Zoek iemand die je vertrouwt (leider, ouder, begeleider), iemand die de situatie kan aanpakken en opvolgen. Dat is absoluut niet klikken. Je wil gewoon iemand helpen, maar je kan het even niet meer alleen. Hoe hou ik de digitale groepschat gezellig? In deze coronatijden moeten we creatief zijn om onze sociale contacten te onderhouden. Er zijn verschillende opties om onze vrienden toch op de hoogte te houden van ons dagelijks leven:

Whatsapp, Skype, Messenger, Zoom… Een groepschat is een goede en handige manier om contact te houden, maar er zijn toch ook wat valkuilen. Zo houd je de sfeer erin: Ga pesten tegen De drempel om lelijke dingen tegen elkaar te zeggen online, is lager. Stuurt iemand zo’n berichtje in de groepschat? Ga er dan tegenin. Zeg dat je zo’n gedrag niet tolereert en dat je het graag leuk houdt. Ook als je niet direct betrokken bent in het gesprek, is het belangrijk om in te grijpen. Als omstaander heb je een verantwoordelijkheid en ga je dus in tegen het pestgedrag.

24/7 bereikbaar zijn gaat niet Het lijkt misschien vanzelfsprekend dat iedereen via zijn smartphone altijd bereikbaar is, maar dat is niet zo. Maak afspraken over wanneer je bereikbaar bent en via welk kanaal je dringende boodschappen wil ontvangen. Het is bijvoorbeeld oké om na 22u nog berichtjes te sturen, maar het is geen probleem als er pas de volgende dag een antwoord komt. Geef elk kanaal zijn eigen functie Er zijn veel kanalen die je kan gebruiken om te (video)chatten. Daardoor kan het wel eens een grote, onoverzichtelijke soep worden. Maak daarom afspraken over

wat op welk kanaal thuishoort. Een voorbeeld: memes plaatsen we in de Facebookchat, discussies voeren we via Zoom en dringende zaken sturen we door via sms. Als je jong bent, zit je met 1001 vragen. En da’s helemaal oké! WAT WAT is er voor iedereen die het even niet weet. Op watwat.be vind je betrouwbare antwoorden op al je vragen en herkenbare verhalen van andere jongeren. Je vindt er ook de juiste organisaties die klaarstaan om je te helpen en naar jouw verhaal te luisteren.

Het sjaaltje van Julie Sweert hangt boordevol kampherinneringen

“Met pampers op kamp vertrokken” Julie Sweert (15) gaat al sinds het eerste leerjaar naar KLJ Hagelstein. Ze heeft dus al veel leuke KLJ-herinneringen vereeuwigd aan haar sjaaltje. Helaas is ze bijna alles van haar eerste jaren bij KLJ kwijtgeraakt, maar gelukkig zijn er sindsdien al genoeg nieuwe herinneringen bijgemaakt. Identiteitsplaatje “Normaal krijgen we elk kamp een button om aan ons sjaaltje te hangen. In 2017 was het thema ‘leger’. Toen kregen we geen button, maar een ID-hanger waarop het jaartal en de kamplocatie vermeld stond. Dat is ook het oudste aandenken dat aan mijn sjaaltje hangt. Alles van daarvoor ben ik kwijtgeraakt.” Tut “Een van mijn KLJ-kampen had als thema ‘van jong naar oud’. We zijn die week begonnen als baby’s en vertrokken aan het station met tutjes en pampers. Die tut hangt nu dus nog steeds aan mijn sjaaltje. Ik heb wel de speen moeten afknippen, want die zorgde voor te veel afleiding.” Bagagelabel “Vorig jaar op kamp kregen we een bagagelabel als afscheidsca-

deautje. Met een paar vrienden zijn we op het idee gekomen om dit aan ons sjaaltje te hangen. Het heeft eigenlijk nooit aan mijn koffer gehangen. Ik vind het leuker als het aan mijn sjaaltje hangt, want dan zie ik het elke keer als er een activiteit is.” Ring “Deze ring is van een glowstickactiviteit op kamp. Het was helemaal donker, waardoor al het materiaal licht gaf dankzij die glowsticks. In de ring zat ook een kleine glowstick, maar die geeft uiteraard geen licht meer.”

Buttons “Van de buttons die we elk kamp krijgen, vinden we er af en toe eentje op de grond terug. Dan is het een hele zoektocht om te achterhalen van wie die is, omdat iedereen dezelfde heeft. Bovendien heb ik het al eens gepresteerd om dat pinnetje in mijn hand te prikken. Pijnlijk!” Mijn sjaaltje weegt: 121 gram Wil jij met jouw sjaaltje in de volgende Hélaba komen? Stuur dan een mailtje naar helaba@klj.be.

Tekst & foto Merel Wauters

DE K IN KLJ

De K-ampmomenten van KLJ Hakendover

“Veel positievere sfeer dankzij het K-ookboek” De K van KLJ een plek geven op kamp, hoe doet je dat? KLJ Hakendover ruilt misvieringen voor het K-ookboek, een inspiratieboek met bezinningsmethodieken. Met het K-ookboek op zak zorgen de KLJ’ers voor hun eigen K-moment. “Ondertussen is dat een van de populairste taakjes geworden”, vertelt Gitte Mattheus (22) van KLJ Hakendover.

ie op kamp gaat, helpt de leiding wel eens een handje met allerlei taakjes. Aardappelen schillen, poetsen en afwassen zijn daar enkele populaire voorbeelden van. Maar bij KLJ Hakendover hebben ze nog een extra taak: een K-moment voorzien. En dat moet, net als die andere taken, elke dag gebeuren. “Op kamp is de groep opgedeeld in verschillende vendels”, vertelt Gitte. Die vendels moeten elke dag een van onze vijf taken op zich nemen: poetsen, afwassen, knutselen, aardappelen schillen en een K-moment voorzien. Het kan dus zijn dat sommige vendels een taak twee keer doen, maar iedereen doet elke taak sowieso één keer. Vroeger was een van de taken een liedje zingen of een

gedichtje voordragen. Toen we het K-ookboek ontdekten (een boek van KLJ waarin heel wat bezinningsmethodieken staan die afdelingen kunnen gebruiken, red.), lieten we de liedjes achterwege, maar mocht de vendel een opdracht kiezen uit het boek. Dat ritueel is heel positief onthaald en is intussen vaste routine geworden. Veel van onze leden vinden dat nu de leukste taak.” HECHTE GROEP Waarom vinden jullie het belangrijk om elke dag een K-moment te voorzien op kamp? “Onze kleine KLJ heeft niet zo veel leden. Tijdens het jaar is onze werking opgesplitst in een groep voor de -12 en een groep voor de +12, maar op kamp loopt iedereen – van 6 tot 16 jaar – door elkaar. Het is als leiding heel tof om te zien hoe K-momenten de oudere en jongere leden samenbrengen, want soms begrijpen die kleintjes nog niet zo goed wat de bedoeling is. Bovendien moet je bij de opdrachten uit het K-ookboek veel positiviteit en liefde hebben voor de mensen die, letterlijk, naast jou staan. Dat iedereen na een kamp dichter naar elkaar is toegegroeid, is echt mede dankzij die K-momenten.

“Een K-moment voorzien is het

favoriete taakje van velen”

“K-momenten

brengen jong en oud samen”

Het is leuk om te zien hoe die twee groepen plots één grote hechte groep worden.” Wat vinden de leden ervan, dat ze een K-moment moeten voorzien? “Omdat ze zo enthousiast zijn, hebben sommigen soms zelfs niet door dat een opdracht als een gedichtje schrijven over de K in KLJ gaat. Dan vallen ze precies uit de lucht over die K. Eigenlijk reageerde nog nooit iemand negatief. Da’s zoals met zingen voor het eten: voor elke maaltijd maken we een kruisteken en zingen we ‘Voor spijs en drank’. Er is niemand die zich daar vragen bij stelt. De liedjes zijn een traditie geworden, onze leden kennen het niet anders.”

K-MOMENTEN HET HELE JAAR DOOR Welke K-momentjes hebben jullie zoal? “Een van de opdrachten die elk kamp terugkeert, is een complimentje geven aan iemand die je anders geen complimentje zou geven. Daardoor groeien onze leden merkbaar naar elkaar toe en dat is soms wel nodig na een competitief spelletje. Je speelt die spelletjes dan wel samen, toch wil je iedereen die niet in je team zit levend opeten (lacht). Ook de opdracht ‘Ik wens je…’ uit het K-ookboek is populair. Daarbij schrijven we wensen voor elkaar neer.” Doen jullie tijdens het jaar ook dingen rond de K van KLJ? “Tijdens ons kamp gaan we niet naar de mis, omdat we niemand

willen verplichten om in een kerk te zitten. Maar na kamp steken we een keer per jaar, samen met de mensen van de kerk, een misviering in elkaar. We proberen die zo kindvriendelijk mogelijk te houden, door bijvoorbeeld samen het KLJ-lied te zingen. Die viering is niet verplicht, maar elk lid is welkom, samen met zijn ouders, broers of zussen. Zo proberen we het familiegevoel een beetje aan te wakkeren en dat werkt wel, want er komen altijd veel mensen op af. Daarnaast is er op paasmaandag ook elk jaar de paardenprocessie in Hakendover. Als KLJ liepen we daar vroeger in mee. Nu niet meer, maar we helpen wel nog altijd op het evenement. En tot slot hebben we de pastorij als ons KLJ-lokaal. We zijn dus altijd verbonden aan de kerk.”

samen op kamp

Zomerkampen - 150km Zomerkampen + 150km Kampen schoolvakantie Kampen op maat

Check snel onze nieuwe website !

jeka.be

34 DE KNUTSELHOEK

Tekst & foto Nnenna Onuhurironye

Van afval tot bloempotje Heb jij ook genoeg van al dat afval dat we weggooien? En kunnen we dat eigenlijk wel allemaal ‘afval’ noemen? Er zijn zo veel dingen die je kan hergebruiken om iets leuks mee te maken. Rommel eens in je afvalbak, misschien vind jij daar wel de benodigdheden om deze kleurrijke bloempotjes te maken. Zeker in de zomer is wat meer kleur in huis leuk!

BENODIGDHEDEN • Conservenblikken of oude plastic bekers • Lijmpistool of vloeibare lijm • Knopen of andere leuke spullen om te versieren (parels, glitters, linten…) • Gekleurd touw • Schaar

STAP 1

Conservenblikken kunnen best gevaarlijk zijn door de vele scherpe randen. Zorg ervoor dat je je daar straks niet aan kan snijden door met het lijmpistool lijm op die randen te spuiten. Kom niet met je vingers aan de lijm, want die is superwarm. Laat de lijm afkoelen en goed drogen. STAP 2

Doe een beetje lijm aan de rand aan de bovenkant van het blik en leg daar het begin van het touw op. Draai het touw om het conservenblik heen. Je kan ook verschillende kleuren touw gebruiken bij één blik. Dan knip je het touw los en plak je het uiteinde vast. Neem een andere kleur en begin opnieuw te wikkelen.

STAP 3

Nu is je blik volledig bedekt met (verschillende kleuren) touw. Knip het touw onderaan af en plak het uiteinde met lijm vast aan het blik. Laat de lijm drogen.

STAP 4

Versieren maar! Neem de knopen en plak ze zoals jij het mooi vindt vast met lijm. Gebruik je fantasie!

EXTRA TIPS • Gebruik in plaats van blikken of bekers gerust een oude bloempot van mama of papa. Die kan je herschilderen. • Je kan ook houten wasspelden of ijslollystokjes gebruiken om je pot te versieren. • Versieren kan je natuurlijk ook met afval doen: oude kranten, kurken, kroonkurken, dopjes van flessen…

36 JONGEREN VAN HET PLATTELAND

Tekst Merel Wauters / Foto Erkan Yalcin

Jongeren van het platteland over dorpsfeesten

“Liever een evenement in mijn dorp dan in de stad” Ieder dorp heeft er wel een: een dorpsfeest waar alle inwoners op te vinden zijn. Het jaarlijkse eetfestijn, de rommelmarkt waaraan iedereen deelneemt, de kermis waarop jong en oud zich uitleeft… Maar wat zijn de grootste verschillen tussen een dorpsfeest en een stadsevenement? Sander Van Beneden (20) van KLJ Bassevelde geeft tekst en uitleg.

“M

ijn KLJ-afdeling neemt deel aan vier evenementen in Bassevelde”, vertelt Sander. Gezelligheid en naamsbekendheid staan dan altijd voorop. “Speciaal voor de vierjaarlijkse Ezelsstoet maken we een wagen met daarop reclame voor onze startdag, om zo hopelijk wat nieuwe leden te werven. Achter de wagen lopen dan onze vendeliers en wimpeliers. En we delen snoepjes en kaartjes uit.” Zoals vele dorpen en steden heeft Bassevelde ook een jaarmarkt. “De twee scholen van Bassevelde bezoeken ‘s ochtends de jaarmarkt, waar wij aan onze stand uitleg geven over onze KLJ. ’s Middags is er een groot mosselfestijn waar zo’n 800 tot 1.000 mensen komen eten”, aldus Sander. “Wij helpen daar met opdienen en afwassen. Dat is een geste van ons als vereniging naar andere verenigingen. Wij helpen hen, zodat zij ons later misschien ook eens willen helpen.”

TONEN WAT WE KUNNEN Dan is er ook nog het jaarlijkse ‘Ezelen in den hof’, een klein evenement bedoeld voor de Basseveldenaren. Sander vertelt: “Het is een dag vol met activiteiten, eetstandjes, een springkasteel, een podium met liveband… Tegen de avond geven wij er een demonstratie vendelen, wimpelen en volksdansen. Zo kan iedereen zien dat KLJ Bassevelde nog steeds zijn best doet op de sportfeesten.” Ook voor de ouders van de leden is het een leuke dag, deelt Sander mee. “De sportfeesten zijn vaak ver uit de buurt, waardoor de ouders niet kunnen komen kijken. Maar op Ezelen in den hof kunnen ze ook het resultaat zien van het harde werk van hun kind(eren).” “Tot slot is er nog de kersthappening, elk jaar op kerstdag”, vertelt Sander. “Dat is het enige evenement waaraan we een beetje geld verdienen. Alle verenigingen uit de buurt hebben er een standje en verkopen allerlei dingen. Wij verkopen daar wat drank en croque-monsieurs.” En dat die kersthappening een echte KLJ-traditie is, is wel duidelijk. “Dan komen er altijd oud-KLJ’ers een praatje slaan.” Tot slot is er ook de traditie dat KLJ Bassevelde zorgt voor een

levende kerststal, met echte dieren en een paar verklede KLJ’ers. Deelnemen aan evenementen zorgt ervoor dat mensen uit de buurt de KLJ kennen. “Bovendien is het altijd eens leuk als mensen hun appreciatie uiten en komen vertellen dat ze het geweldig vinden wat we allemaal doen om de kinderen en jongeren een leuke tijd te bezorgen.” PRAATJE MET IEDEREEN Lokale evenementen zijn leuk, maar er zijn ook grote evenementen in de stad. Waar zit dan het grote verschil? Sander: “Als ik naar een groot evenement in een stad ga, blijf ik bij mijn vrienden met wie ik daarnaartoe ben gegaan. Ik ga bijna nooit met andere mensen spreken, in tegenstelling tot op een evenement hier in Bassevelde. Daar zie ik wel wie ik tegenkom,

want er zijn altijd mensen die je kent.” Uiteraard zijn evenementen in een stad ook veel groter dan evenementen in een dorp, maar dat vindt Sander niet zo erg. “De evenementen hier in Bassevelde zijn bescheiden en dat heeft wel zijn charme. Er heerst een intiemere sfeer. Vergeleken met de grote evenementen in een stad is dit een heel andere ervaring.” Sander zit op kot en weet dus hoe het is om in een stad én op het platteland te wonen. “Als ik later kan kiezen, zou ik veel liever op het platteland blijven wonen dan permanent te verhuizen naar de stad. In de stad is alles dichtbij en vlot bereikbaar, maar de ruimte is er beperkt. Ik ga liever in een dorp wonen waar veel rust en ruimte is.” Als hij kan kiezen, gaat hij liever naar een evenement in ‘zijn’ Bassevelde dan naar een

evenement in een stad. “Vooral door de mensen rond mij. Ik heb er veel vrienden en ken er veel volk. Bassevelde is gewoon de plek waar ik mij thuis voel.”

38 Tekst Merel Wauters

Bram & Emma en Lucas over hun +16-werking

“Al sinds mijn 13de aan het verlangen naar KLJ” KLJ’ers vind je in alle vormen en maten. In Blind Date stellen we twee – voor elkaar onbekende – KLJ’ers aan elkaar voor. Wat willen ze van elkaar weten en wat kunnen ze bijleren? Het grootste verschil tussen KLJ Meulebeke en KLJ Tielen? Die eerste afdeling heeft enkel +16-jarige leden, terwijl je bij die andere KLJ al vanaf acht jaar kan beginnen. Secretaris Emma Neerinck (23) en voorzitter Bram Tuytens (23) van KLJ Meulebeke en +16-leider Lucas Van de Water (22) van KLJ Tielen delen hun ervaringen. Bram: “KLJ Meulebeke telt ongeveer 140 leden en heeft tweewekelijks op vrijdagavond een activiteit. Wij hebben enkel een +16-werking, net zoals bijna alle andere West-Vlaamse KLJ-afdelin-

gen. Bij andere jeugdbewegingen in de provincie kan je wel al vroeger terecht.” Emma: “Klopt. Ik keek al vanaf mijn dertiende uit naar het moment waarop ik eindelijk naar de KLJ mocht.” GROOT WORDEN MET KLJ Lucas: “Pas op je zestiende KLJ’er worden kan ik me moeilijk voorstellen. Bij KLJ Tielen is iedereen al vanaf acht jaar welkom. Ik ben er als het ware opgegroeid. Met de +16-leden doen we ongeveer om de drie weken een activiteit. Dan zijn er telkens zo’n zeventig à tachtig van de honderd leden aanwezig. Wat voor activiteiten doen jullie allemaal met zo veel volk?” Emma: “Niet iedereen komt elke keer, hoor. Dat hangt af van de activiteit die we doen. We gaan

soms bowlen of karten, of schaatsen in de winter, maar we gaan ook veel naar evenementen van andere afdelingen uit ons gewest. Het kan wel eens gebeuren dat we op vrijdag een activiteit hebben en dat we elkaar op zaterdag opnieuw zien op een fuif bij een bevriende afdeling uit de buurt. En als we zelf een evenement organiseren, gaan we in de weken voordien met een éxtra grote groep naar andere evenementen om stiekem reclame te maken voor onszelf.” Lucas: “Bij mij is het gewest niet zo actief: we doen niet veel dingen samen en gaan niet naar elkaars evenementen. Onze activiteiten zijn ook meestal op vrijdagavond aan ons lokaal. In de zomer gaan we natuurlijk wel op kamp.” Bram: “Wij gaan uiteraard ook op kamp, maar kunnen om praktische

“Ik groeide op

met mijn KLJ” Lucas Van de Water, KLJ Tielen

Lucas: “Amai, tien bestuursleden? Wat een luxe. Wij hebben maar vijf leiding voor onze honderd +16-leden, gewoon omdat we niet meer geïnteresseerden vinden. Er zijn wel ongeveer dertig van onze +16-leden ook leiding voor de jongste leeftijdsgroepen, zoals de -10, -12 en -16.” OPNIEUW KLJ-GEVOEL Emma: “Door corona hebben we dit jaar nog maar één activiteit kunnen doen. Dat was onze startdag in september. Van online activiteiten zijn we niet zo’n fan. Dat is niet hetzelfde, hé. Daar krijg je niet het KLJ-gevoel dat je tijdens een fysieke activiteit wel hebt. Andere afdelingen van ons gewest hebben dat wel geprobeerd, maar dat was niet echt een succes.”

redenen maar 50 leden meenemen. Eigenlijk is dat nog nooit een probleem geweest. Er is nog nooit iemand moeten thuisblijven omdat er geen plek meer was.” BESTUUR SAMENSTELLEN Emma: “Met KLJ Meulebeke doen we ook mee aan de sportfeesten. Dan oefenen we de hele zomer lang op wimpelen, touwtrekken en piramides bouwen. Als je in het bestuur zit, ben je dus met veel tegelijk bezig. We hebben naast de tweewekelijkse activiteit ook nog twee keer per maand een vergadering, we moeten op sponsortoer, enzovoort. Onze agenda staat helemaal vol. Daarom blijven de meesten maar vijf jaar bestuurslid.” Lucas: “De meeste van onze huidige bestuursleden zijn zo’n 21 à 22 jaar. Hoe zit dat bij jullie? Hoe

oud moet iemand zijn om in het bestuur te komen?” Bram: “Meestal zijn nieuwe bestuursleden minstens twee jaar lid van onze afdeling voor we ze vragen in het bestuur. Vaak zijn beginnende bestuursleden dus rond de 18 jaar, maar het kan ook zijn dat we iemand pas op zijn 21ste vragen. Door corona weten we niet zo goed hoe we ons bestuur moeten samenstellen. In september zal waarschijnlijk de helft van ons huidige bestuur stoppen, maar nieuwe mensen vragen is raar omdat we onze leden al anderhalf jaar bijna niet gezien hebben. En de nieuwste leden hebben nog maar amper naar activiteiten kunnen komen. Dat wordt dus nog een moeilijke. Momenteel zijn we nog met tien bestuursleden. Hoe zit dat bij KLJ Tielen?”

Lucas: “Online is zeker niet hetzelfde als fysiek, dus laat ons hopen dat we er snel opnieuw helemaal kunnen invliegen en in september aan een normaal KLJjaar kunnen beginnen. Misschien kunnen we dan eens samen een activiteit doen?” Emma: “Dat zou fijn zijn! Wij hopen ook dat we weer een ‘normaal’ KLJ-jaar krijgen, met al onze activiteiten en evenementen, zodat de nieuwe leden eindelijk kunnen kennismaken met het echte KLJ-gevoel.”

“Net zoals bij de meeste WestVlaamse KLJ-afdelingen kan je bij KLJ Meulebeke pas terecht vanaf je zestiende” Bram Tuytens, voorzitter KLJ Meulebeken

40 Tekst Wout Van Dijck

Wat voor kamptype ben jij? Doe de test

Binnenkort is het zover. Dan zetten we de tenten op, zwaaien we onze ouders uit en trekken we weer op kamp. Elk kamp heeft ze: de deugnieten, de favorieten van de leiding, de kindervrienden, de roddeltantes van de groep... Wat voor kamptype ben jij? Beantwoord snel deze tien vragen en kom het te weten.

Vraag 1 Het is tijd voor de kampdans. Wat doe je? K: Ik trommel alle kleintjes op om samen met hen los te gaan. L: Ik spring en dans ijverig mee zoals de leiding het dansje ons heeft aangeleerd. J: Ik doe dan alles behalve dansen. Wat heb je daar nu aan?

Vraag 3 Wat is het eerste wat je doet als je wakker wordt op kamp? K: Met mijn vrienden en vriendinnen babbelen, natuurlijk! L: Ik begin me meteen aan te kleden om aan de dag te beginnen. J: Ik draai me nog een paar keer om totdat iemand me uit bed komt sleuren.

Vraag 2 Welke spelletjes verkies jij op kamp? K: Massaspelen zijn de max. L: Ik houd van spelletjes waarbij de leiding meedoet. J: Geef mij maar een spelletje waar ik eens goed kan valsspelen.

Vraag 4 Hoe neem jij afscheid van je ouders? K: Ik neem kort afscheid en ga daarna meteen naar mijn vrienden om aan het kamp te beginnen. L: Afscheid nemen duurt heel lang. Het best voorzie je dan ook een doos met zakdoeken. J: Ze kunnen niet snel genoeg weg zijn!

Vraag 5 Bij wie schuif je op kamp het liefst aan tafel? K: Ik ga bij de kleintjes aan tafel zitten en help hen met eten. L: Ik zit graag dicht bij de leiding. Zo kan ik misschien te weten komen wat we in de namiddag gaan doen. J: Ik zit het liefst wat te roddelen bij mijn vrienden om zo pikante weetjes te achterhalen. Vraag 6 Tijd voor de taken. Wat doe je? K: Ik help de kleinsten en zeg wat ze moeten doen. L: Ik blijf schrobben tot de borden weer spic en span zijn! J: Ik probeer er stiekem vanonder te muizen.

Vraag 7 Wat doe je tijdens een rustmoment? K: Ik speel nog wat spelletjes. Ik kan er geen genoeg van krijgen. L: Ik vraag aan de leiding of ik hen ergens mee kan helpen. J: Slapen natuurlijk, wat anders? Vraag 8 Je gaat zwemmen op kamp. Wat doe je het liefst? K: Ik houd ervan om met de jongsten van de glijbaan te gaan. L: Ik plaag de leiding door met hen een watergevecht te starten. J: Ik kijk of er ook ligstoelen en een bubbelbad aanwezig zijn.

Vraag 9 Je mag niet snoepen op kamp en de leiding vraagt om al je snoep af te geven. Wat doe je? K: Vaak is mijn snoep al op na de eerste dag omdat ik alles al heb uitgedeeld. L: Ik geef mijn koeken en drank eerlijk af. J: Ik rol de snoepzak in mijn slaapzak zodat niemand hem ziet. Vraag 10 Tijd voor de kampfoto. Wat doe je? K: Ik neem een kindje in mijn nek. L: Ik spring zelf in de nek van iemand van de leiding of neem mijn mooiste pose aan. J: Ik verzin een manier om te photobomben.

Je antwoordde meestal ‘K’ Je bent een echte kindervriend. Je houdt ervan om kinderen te entertainen en hen een leuke tijd te bezorgen. Vaak speel je met hen of zorg je ervoor dat ze de taken tot een goed eind brengen. Je vergeet je leeftijdsgenoten ook nooit, want ook met hen kan je heel goed overweg. Je zorgt er simpelweg voor dat iedereen de tijd van zijn leven beleeft. Je antwoordde meestal ‘L’ Je staat graag op een goed blaadje bij de leiding. Je bent gedreven in alles wat je doet op kamp. Je vertoeft vooral bij de leiding en helpt hen waar nodig. Je zal niet snel iets fout doen voor hen. Je kijkt heel het jaar door uit om opnieuw aan het kamp te kunnen beginnen. Je antwoordde meestal ‘J’ Je bent een echte deugniet. Op kamp doe je er alles aan om je medeleden en leiding in de maling te nemen. Je bent de lolbroek van de groep. Daarnaast ben je liever lui dan moe. Elke pauze die je kan nemen, grijp je met beide handen. Je hangt de hele dag rond met je vrienden en je kan het de leiding soms wel eens moeilijk maken.

42 42 Tekst Goele Didden / Foto Jonas Smeulders

Van tiener tot tachtiger: Dertigers-cast over vriendschap door de jaren heen

“Stoeme dingen doen en elkaar toch graag blijven zien, dat is vriendschap”

44 Tekst Maud Vanmeerhaeghe / Foto Thomas De Boever

Met zeven zijn ze, de dertigers die in de gelijknamige serie het mooie weer maken op Eén. De vriendschap die van het scherm spat, stralen ze ook uit ‘in het echt’ als ze elkaar enthousiast begroeten bij aankomst op de set. Kim Van Oncen, Yemi Oduwale, Yannick de Coster en Evelien Van Hamme schuiven aan voor een gesprek over vriendschappen die komen en gaan, vrienden die blijven plakken en dertiger zijn. “Ik hoef niet meer elke week op tafel te staan dansen met vrienden van overal. Eens je de dertig gepasseerd bent, puren de vriendschappen vanzelf uit.”

ij heeft net nog een reünie gehad met zijn oude Scouts-vrienden, zegt Yemi Oduwale als hij in de zetel neerploft op de set van Dertigers. “Elkaar maanden niet zien en toch meteen de draad oppikken alsof je mekaar gisteren nog sprak, da’s de max, toch?” Kim Van Oncen en Yannick de Coster knikken. “De grens is vaag, maar dat is misschien toch het belangrijkste verschil tussen kennissen en vrienden: het constante. De band die blijft bestaan, ook al hoor of zie je elkaar even niet.” OUDE EN NIEUWE VRIENDEN De vrienden waarover Yemi net sprak, kent hij van de jeugdbeweging. Was dat de belangrijkste bron van vriendschap in jullie tienerjaren? Kim: “Ik heb nooit in een jeugdbeweging gezeten, dus mijn vrienden heb ik elders leren kennen.” Yemi: “In de jeugdbeweging maakte ik vrienden die gebleven zijn, maar het is niet zo dat ik hen vandaag tot mijn dichtste vrienden reken. Ik heb ook heel wat

vrienden uit de acteurswereld, maar hen heb ik leren kennen toen ik al wat ouder was.” Evelien: “Mijn KLJ-vrienden van vroeger zijn vandaag nog altijd mijn beste vriendinnen. Met dat groepje uit Londerzeel, waar ik opgroeide, heb ik in de jeugdbeweging banden voor het leven gesmeed.” Yannick: “De vriendenbende uit de jeugdbeweging liet ik achter in Antwerpen (Yannick woont nu in Brussel, red.), maar ik ben zeker dat we boven een pint weer evenveel plezier zouden maken als vroeger.” Zijn de vrienden uit jullie jeugd dezelfde als die met wie je vandaag de beste band hebt? Yannick: “Dat is veranderd, maar dat is niet erg. Ik heb geen nood aan grote groepen vrienden, doe maar zo klein mogelijk. Naast mijn familie zijn er vier mensen – mijn vriendin inbegrepen – die ik dag en nacht om hulp kan vragen. Dat is voor mij genoeg. Daarnaast zijn er nog andere vriendengroepen van nu en vroeger met wie ik me amuseer, maar die ik niet zou opbellen als ik met iets zit.”

Evelien: “Dat groepje uit Londerzeel is gebleven, maar er zijn ook vrienden vertrokken en bijgekomen. Dat is het leven. Om een voorbeeld te geven van hoe gek het soms loopt: de straat waar ik woon, is onlangs een leefstraat geworden. Met het mooie weer trekt iedereen ’s avonds automatisch naar buiten, heel leuk om te zien. Intussen zijn daar nieuwe vriendschappen ontstaan. Een van de buren staat bijvoorbeeld altijd klaar met eten als ik lange draaidagen heb. Op dit moment is die groep dus heel belangrijk in mijn leven, maar het is realistisch dat die weer naar de achtergrond verdwijnt mocht ik ooit verhuizen.” STOEME DINGEN Hoe uit vriendschap zich voor jullie? Kim: “In onvoorwaardelijkheid. Keistoeme dingen doen en elkaar toch graag blijven zien. Of tegen de ander kunnen zeggen dat hij dom bezig is, zonder dat dat iets aan jullie band verandert.” Yemi: “Van vrienden verwacht ik dat ze er zijn op momenten dat alles tegensteekt en niets loopt zoals het moet. Toen ik een aantal jaren geleden serieus in de put zat, stelde een vriendin voor dat ik een tijdje bij haar zou intrekken. Zij heeft mij erdoor geholpen, en voor haar heb ik later hetzelfde gedaan.” Kim: “Aanvoelen wanneer je mensen rond je nodig hebt, maar ook wanneer je alleen wil zijn, en daar begrip voor hebben: dat is vriendschap. Van vriendinnen die net mama zijn geworden, weet ik dat ze zich de eerste maanden in hun babybubbel zullen terugtrekken, dus zien of horen we elkaar

45 45

“Dertigers heeft onze vriendschap

in beton gegoten” Yannick

dan wat minder. Da’s helemaal oké, we pikken de draad later wel weer op.” “Andersom ook: vrienden voelen aan wanneer je alleen bent, maar dat eigenlijk niet wil zijn. Ik verloor mijn beste vriendin toen ik begin de twintig was. De eerste verjaardag na haar dood kwam eraan en ik voelde me rotslecht. Een andere vriendin is me thuis komen halen en we zijn in putje winter op mijn vriendin gaan proosten op het kerkhof. Dat we later die avond met bevroren handen over

de gesloten poorten van het kerkhof hebben moeten klimmen om naar huis te kunnen, laten we even achterwege. (glimlacht) Ik ga nooit vergeten wat het toen voor mij betekende dat die vriendin er was op dat moment.” Er zijn op de moeilijkste momenten: is dat het mooiste wat een vriend ooit voor jullie deed? Kim: “Dat blijft toch hangen, ja. Pas op, vriendschap gaat niet enkel om die ‘grote’ momenten. Daarnet FaceTimede ik met een paar vriendinnen die samen op

een terras zaten. Ze bestelden een cava voor mij – die ze weliswaar zelf hebben opgedronken – om mij het gevoel te geven dat ik er toch bij was. Het zit soms in de kleine dingen.” Evelien: “Ik ben meter van het kindje van een de vriendinnen uit het KLJ-groepje – qua mooi gebaar kan dat wel tellen. Door dat meterschap maak ik nu op de een of andere manier deel uit van haar gezin. Dat heeft onze vriendschap een nieuwe dimensie gegeven. Iets helemaal anders, maar wat

“Door de jaren heen zijn

vriendschappen

Het vriendenboekje van...

uitgepuurd”

Naam: Yemi Oduwale Leeftijd: 34 jaar

Yemi

Dit is hoe we elkaar kennen: “Ik kwam voor de eerste keer op het scherm in 2008, met een gastrol in Witse. Op tv kende je me eerder als Dries uit Thuis dan als Elias uit Dertigers.” Dit wou ik vroeger worden als ik groot was: “Dat stond lang niet vast. Zelfs acteur ben ik per toeval geworden: ik wou me inschrijven voor audiovisuele kunsten, maar die richting zat vol. Dan ben ik maar voor woordkunst-drama gegaan. Geen slechte keuze achteraf gezien, want daar voel ik me... Thuis.” (lacht)

ook symbolisch is voor de vriendschap binnen ons groepje: de kuikenmomenten. Toen een van de vriendinnen vijftien jaar geleden voor een jaar naar Amerika vertrok, ging ze door een moeilijke periode. Een vriendin had haar toen een survivalpakket opgestuurd met een opwindkuiken, om haar wat op te peppen. Sindsdien is dat kuiken symbolisch: merken we dat het minder gaat met een van ons, dan geven we het kuiken door, als een teken dat we er zijn voor elkaar.” DERTIGERS IN ‘T ECHT Naast de vrienden uit de jeugdbeweging, hun tienerjaren en studententijd, hebben de dertigers ook elkaar. De eerste keer dat ze samen rond de tafel zaten, was er

boenk op. Daar is de basis gelegd voor een vriendschap op en naast de set. “De avond voor de eerste opnames gingen we samen eten”, zegt Yannick. “Dat was een bangelijke avond, het klikte meteen. En dat is nog altijd zo. Als we voor opnames een week in de Ardennen verblijven, zijn we eigenlijk gewoon een groep vrienden samen op vakantie. Dertigers heeft onze vriendschap in beton gegoten.” Hoe komt het dat het zo goed klikt tussen jullie? Evelien: “We zijn allemaal op hetzelfde moment in een trein gestapt waarvan we niet wisten welke richting die uitging. Niemand van ons had verwacht dat Dertigers zo’n succes zou worden. Aangezien we alle zeven niet zo bekend waren voor we hieraan begonnen, zijn we allemaal op

Lievelingsboek: “Dat zijn er twee. Van De honderdjarige man die uit het raam klom en verdween van Jonas Jonasson heb ik erg genoten, maar Het Kaartenhuis van Mark Z. Danielewksi heeft me slapeloze nachten bezorgd. Het is een thriller die telkens maar brokjes van de clue weggeeft. Dat mag je letterlijk nemen: op het einde van het verhaal staat er maar één woord meer op een pagina, waardoor je als een bezetene door het boek raast om het einde te kennen.” Mijn totem in de jeugdbeweging: “Creatieve fennek.” Dit ben ik volgens mijn Dertigers-collega Evelien: “Attent, sportief en gadgetfreak. Yemi heeft altijd iets op zak waarvan anderen zich afvragen van waar hij die kleine, vreemde dingen haalt.” (lacht)

“Samen nieuwe

herinneringen maken houdt een vriendschap boeiend” Evelien

Het vriendenboekje van... Naam: Evelien Van Hamme Leeftijd: 38 jaar

hetzelfde moment beginnen groeien. We bevinden ons professioneel gezien op ongeveer dezelfde plek in ons leven, waardoor we veel aan elkaar hebben.” Yemi: “We hadden allemaal Dertigers in ons hart gesloten nog voor we de eerste keer op de set stonden. Dat gezamenlijke doel – ons smijten en van Dertigers een succes maken – schept een band. De ploeg is ook beperkt: dat is het verschil met Thuis, bijvoorbeeld, waar er gewoon te veel acteurs zijn om met iedereen een hechte band op te bouwen.” Professioneel gezien lopen jullie paden gelijk. Lijken jullie ook op elkaar qua karakter? Kim: “Helemaal niet. We hebben allemaal zo’n verschillend profiel dat je eigenlijk niet zou verwach-

ten dat we matchen. Het enige wat we gemeen hebben, is dat we onszelf niet te serieus nemen.” Yannick: “Hadden we elkaar niet via Dertigers leren kennen, maar gewoon op café, bijvoorbeeld, dan was waarschijnlijk nooit zo’n hechte vriendschap ontstaan.” Evelien: “Ik vind dat wel interessant, allemaal verschillende profielen binnen een vriendengroep. Wat kan je van elkaar leren als iedereen hetzelfde is?” SAMEN EVOLUEREN Zoeken jullie nu andere dingen in vriendschap dan pakweg tien jaar geleden? Yannick: “In het verleden waren vrienden meer gelinkt aan bepaal-

Dit is hoe we elkaar kennen: “Op het kleine scherm speelde ik onder andere al in Vriendinnen en De Infiltrant. Sinds 2019 speel ik Tinne in Dertigers, gescheiden mama van twee.” Dit wou ik vroeger worden als ik groot was: “In vriendenboeken schreef ik vroeger ‘journaliste’ of ‘actrice’. Acteren was dus altijd al een constante, al weet ik niet of dat toen een bewuste droom was.” Favoriete vakantieland: “In Kroatië ben ik al verschillende keren geweest. Omdat het land zo divers is, ontdek ik er elke keer weer nieuwe dingen. Met mijn ouders ging ik er naartoe met de trein. Daar heb ik mooie herinneringen aan.” Dit ben ik in drie woorden volgens mijn Dertigers-collega Kim: “Grappig, getalenteerd en zoekend.”

Het vriendenboekje van...

de activiteiten, zoals uitgaan. Nu ga ik niet meer elke dag op de lappen, dus zijn die vrienden naar de achtergrond verdwenen.”

Het vriendenboekje van...

Yemi: “Ik weet nu veel beter wie mijn echte vrienden zijn. Door de jaren heen zijn de vriendschappen uitgepuurd.” Evelien: “Ik denk dat dat samenhangt met hoe je zelf veranderd bent. Ik ben niet meer de Evelien van toen ik twintig was, dus het is logisch dat ook mijn vriendschappen veranderd zijn. Het belangrijkste is dat er ruimte is om samen te evolueren.”

Naam: Kim Van Oncen Leeftijd: 38 jaar Dit is hoe we elkaar kennen: “Ik ben presentatrice en actrice. Samen met mijn broer baat ik een supermarkt uit in Kapellen. Ik ben mama van Jack (4), Pippa* en Stella (2) en speel in Dertigers Pieters vriendin Saartje.” Dit wou ik vroeger worden als ik groot was: “Zangeres. Maar die droom is een stille dood gestorven toen ik op mijn achtste in de muziekschool duidelijk werd gemaakt dat mijn talenten elders lagen.”

Hoe hard zijn jullie zelf veranderd? Wat is het grootste verschil tussen twintiger en dertiger zijn? Yannick (snel): “De vrijheid.” Kim (verbaasd): “Echt? Ik voel me toch precies net iets minder uitgelaten dan toen ik twintig was, maar dat ligt waarschijnlijk aan het feit dat ik mama ben geworden. Moe, dat ben ik vooral sinds ik dertiger ben.” (lacht)

Lievelingsmuziek: “Ik luister naar alles. Alleen met metal doe je me niet zo’n plezier.”

Yemi: “Ik kan me wel vinden in wat Yannick zegt. Wanneer je twintig ben, ligt alles nog open, maar je beseft het niet. Je laat je leiden door sociale verwachtingen. Daar ben ik volledig klaar mee. Wat anderen van mij denken, laat mij koud. Komen er geen kinderen? Daar heb ik nu vrede mee. Deze jaren zijn dus vooral rustiger dan tien jaar geleden.”

Dit ben ik in drie woorden volgens mijn Dertigers-collega Yannick: “Spontaan, grappig en... (denkt lang na) saai. Nee, dat laatste is gelogen. Hevig gedreven, zoiets?” (lacht)

Kim: “Die rust herken ik dan weer wel. Tien jaar geleden waren er nog heel wat vraagtekens – vind ik een partner, word ik moeder... – die nu allemaal zijn ingevuld. Dat ik me daarover geen

Naam: Yannick de Coster Leeftijd: 35 jaar Dit is hoe we elkaar kennen: “Theater, muziek en acteren zijn mijn passies. Sinds 2015 ben ik op het scherm te zien, onder andere in De Ridder en de langspeelfilm Niet Schieten. Al tweee jaar vertolk ik Pieter – ‘de P’ – in Dertigers.” Dit wou ik vroeger worden als ik groot was: “Brandweerman. Die kostuums alleen al: graaf toch?” Lievelingsfilm: “Interstellar. De ruimte boeit me mateloos en is in die film heel realistisch en mooi in beeld gebracht. Van de regisseur ben ik ook fan, dus de film staat hoog op mijn ‘herbekijken’-lijstje.” Mijn totem in de jeugdbeweging: “Saimiri luron. Een altijd goedgezind aapje, dus.” Dit ben ik in drie woorden volgens mijn Dertigers-collega Yemi: “Beredeneerd, maar niet in de slechte betekenis van het woord. Pienter, dat is misschien een betere omschrijving. Yannick straalt ook een bepaalde rust uit. ‘Professioneel’ is ook een woord dat bij hem past.”

2021-0

Evelien: “Dat geloof ik ook. Er is nog ruimte om te evolueren, en sterke vriendschappen evolueren dan mee. Het belangrijkste is dat je moeite blijft doen om nieuwe herinneringen te maken. Niet blijven hangen in het verleden, maar samen dingen ondernemen. Daar moeten we met Dertigers trouwens ook eens werk van maken.”

‘zorgen’ meer hoef te maken, is fijn. Verder maak ik nu meer weloverwogen keuzes. Als ik vandaag op iets ‘ja’ zeg, dan is dat omdat ik het écht wil doen.” HERINNERINGEN MAKEN Hoe zien jullie jezelf evolueren de komende jaren? Yannick: “We zijn alleszins nog niet ‘af’. Dat zou maar saai worden.”

Yemi: “Alles wat we het afgelopen jaar hebben moeten missen, halen we in als alles weer mag.”

Yemi: “Waar we als twintiger nog alle kanten konden uitschieten, is de basis nu wel gelegd, geloof ik. Af zullen we nooit zijn, maar we kunnen wel voller worden – figuurlijk dan. Alles wat ons overkomt, zal ons karakter verder vormgeven.”

Kim: “Ik houd mijn hart al vast. Sinds ik de dertig gepasseerd ben, blijven de katers ook veel langer hangen.” (lacht)

VERSCHUIF JE BLIK Laatste loodjes studietwĳfel? Kom ‘on campus’! Bĳna verder studeren! Twĳfel je nog tussen 2 opleidingen? Dat snappen we, met 18 bachelors, 16 graduaten en 13 banaba’s verspreid over 8 campussen in Leuven en Limburg. Daarom organiseert Hogeschool UCLL op zaterdag 29 juni een echte infodag: ter plaatse en ‘in person’. Studenten en docenten staan klaar om je vragen (plus die van je ouders) te beantwoorden. Op je favoriete campus ontvang je info per opleiding. Zo start je goed voorbereid aan het studentenleven. Registreer je snel als je erbĳ wil zĳn!

29 DINSDAG

KOM NAAR DE

INFOAVOND

JUNI 2021 17U - 20U

#MOVINGMINDS 2021-0082 UCLL Infodag 29 juni 2021 adv_Hélaba 210x140 HR.indd 1

Diepenbeek - Diest Genk - Hasselt Heverlee - Leuven

REGISTREER JE NU VIA UCLL.BE 28/05/2021 15:15

50 TRIAS

Tekst Marije De Decker

Ex-KLJ’ster Greet Kaufmann verhuisde voor haar werk naar Afrika

Alles oké in

Guinee?

In het midden van een pandemie naar de andere kant van de wereld verhuizen: je zal het maar doen. En dat is exact wat Greet Kauffmann (27) deed. Sinds november is de ex-KLJ’er aan de slag als communicatiemedewerker voor de ngo Trias in Guinee. “Ook hier zijn er heel wat jeugdverenigingen, al zien ze er anders uit dan KLJ.”

inds ze na het middelbaar een jaar in Ghana verbleef, wou Greet al langer terug naar Afrika. Toen ze vorig jaar afstudeerde, solliciteerde ze dan ook meteen voor een aantal functies binnen het Juniorprogramma van het Belgisch ontwikkelingsagentschap Enabel. Dat geeft jongeren de kans om ervaring op te doen in ontwikkelingssamenwerking door hen voor één of twee jaar een job aan te bieden in het buitenland. Tot haar eigen verbazing schopte Greet het moeiteloos tot de laatste ronde en ondertussen woont ze al een half jaar in Kindia, een stad in Guinee. Een geweldige kans om aan haar carrière te beginnen, maar ook om opnieuw in een Afrikaans land te wonen. “Na mijn verblijf in Ghana en thesisonderzoek in Oeganda wist ik wel waar ik aan begon, maar Guinee blijkt toch nog een stuk armer”, vertelt Greet. “Zo zijn veel wegen in slechte staat en is er een hoge werkloosheid. Tegelijk is het land in volle ontwikkeling. Er wordt gebouwd, wegen worden heraangelegd en veel jongeren blijven niet bij de pakken zitten en starten hun eigen onderneming.”

Wat houdt je job precies in? “Als communicatiemedewerker ben ik verantwoordelijk voor de externe communicatie en PR van Trias West-Afrika. Zo schrijf ik over wat Trias doet in Guinee voor verschillende communicatiekanalen zoals sociale media of nieuwsbrieven. Daarnaast ondersteun ik de werking van de organisatie, onder andere op het vlak van digitalisatie en kennisbeheer.” Merk je iets van de pandemie? “De impact op de volksgezondheid lijkt hier voorlopig minder groot dan in België, maar veel officiële cijfers zijn er niet. Tegelijk is de crisis op economisch vlak ontzettend voelbaar. Zo zorgden de gesloten grenzen en de mobiliteitsbeperkingen voor enorme logistieke vertragingen. Dat is dramatisch in een land waar veel mensen leven van de landbouw, want veel producten raakten niet op hun bestemming of werden onderweg rot. Voornamelijk groente- en fruitboeren zijn daar enorm door getroffen. Gelukkig heeft Trias met Enabel een project lopen om boeren terug aan het produceren te krijgen, maar ook de komende seizoenen zullen de gevolgen nog voelbaar blijven.” JONG ZIJN IN GUINEE Hoe is het om jong te zijn in Guinee? “Trouwen en een gezin stichten zijn hier nog altijd heel belangrijk. De meeste jongeren die ik ken, zijn dus getrouwd of op zoek naar iemand om mee te trouwen. Dat neemt niet weg dat veel van hen wel echt op zoek zijn naar een beter leven of een manier om bij te dragen aan de maatschappij. Zo bestaan er heel wat Guineese

jeugdverenigingen. De meeste daarvan focussen op werk vinden of doen aan dienstverlening in de buurt door bijles te geven of bomen te planten. Jeunes Solidaires, een van de partnerorganisaties van Trias, ondersteunt bijvoorbeeld jongeren bij het opstarten van hun eigen onderneming.” Voor welke uitdagingen staan Guineese jongeren? “Om te beginnen heeft niet iedereen toegang tot onderwijs, want sommige jongeren hebben niet de middelen om het transport naar school of zelfs het schoolgeld te betalen. Daarnaast is vooral

WAT DOET TRIAS? Trias is de ngo van KLJ en versterkt wereldwijd tientallen boeren- en ondernemersorganisaties en hun jeugdafdelingen met advies en opleidingen. Samen met KLJ verbindt Trias zo jongeren over de wereld. Meer info op: www.trias.ngo/nl/klj

werk vinden een probleem, want de jongerenwerkloosheid ligt hier op maar liefst 66%. Bij meisjes is dat vaak nog een stuk hoger.” Hoe kunnen Guineese jongeren van zich laten horen? “Dat is niet zo vanzelfsprekend, want respect voor je ouders en grootouders zit hier stevig ingebakken in de cultuur. En dat betekent dat de stem van jongeren soms niet zo luid klinkt. Gelukkig doen ze wel hun best om van zich te laten horen. Zo hebben sommige jongerenverenigingen sterke nationale of zelfs internationale koepelorganisaties.”

LL DE PO

42%n

P M A K K WEL J I J E O D KLUSJE ? T S F E I L HET

Afwasse

58%

Afdrog

Gedaan met discussiëren, kibbelen en redetwisten. Onze poll zorgt ervoor dat eeuwige KLJ-dilemma’s eens en voor altijd worden uitgeklaard. We stellen een vraag aan onze Instagramvolgers en ontdekken zo hoe jullie er écht over denken. Op kamp gaan betekent ook af en toe de leiding of kookploeg helpen met enkele klusjes. Vele handen maken nu eenmaal licht werk. Het is dan altijd vechten om net dat ene taakje toegewezen te krijgen dat jij het liefste doet. Maar wie zal moeten strijden voor zijn lievelingsklusje?

De KLJ’ers die graag afdrogen, zullen het snelst moeten zijn. De meerderheid kiest ervoor om zijn handen niet vuil te maken, maar om de net proper gemaakte borden, potten en pannen af te drogen. Blijkbaar zijn er minder KLJ’ers die ervan houden om met hun handen in het vuile afwaswater te zitten schrobben totdat elke vlek spaghettisaus verdwenen is. Of je nu liever afwast of afdroogt, zolang je het samen doet en met wat muziek op de achtergrond is dat zo gebeurd en ben je klaar om er weer in te vliegen.

Aantal antwoorden:

1208

Zit je met een brandende kwestie waarvoor je uitsluitsel zoekt? Bezorg ons jouw idee via helaba@klj.be of via een berichtje naar onze Instagrampagina, en misschien vind je in de volgende editie van Hélaba het antwoord op jouw vraag. Geen vraag, wel een mening? Volg ons op Instagram (@klj_vzw) en stem mee op de volgende poll.

54 BOERENTROTS

Op kamp bij de boer

Annemarie en Goderick openden hun serre en hun hart voor jeugdkampen

Tekst & foto Liesbet Corthout

De reisbeperkingen vorige zomer zorgden er plots voor dat meer jeugdverenigingen op zoek gingen naar een kampplaats bij Vlaamse land- en tuinbouwers. En die vonden ze ook! Goderick Meuninck en Annemarie Vroman van sierteeltbedrijf ’t Groen Beleven in Deinze lieten in 2019 voor het eerst een jeugdbeweging hun kamp opslaan op de wei naast het bedrijf. Intussen is het een jaarlijkse traditie.

ijdens het jaar zijn Goderick en Annemarie enthousiaste siertelers. In hun serre telen ze een achttal soorten groene kamerplanten. Dat doen ze met de hulp van een vaste medewerker, enkele extra krachten in de drukke periode en elke dag ook een zorggast, aangezien ’t Groen Beleven ook een zorgboerderij is. In de zomermaanden gebeurt er nog iets extra: op de wei naast de serre verrijzen tenten, op de vijver dobberen luchtmatrassen en de beregeningsinstallatie van de serre wordt plots een douche. Want dan komen hier jeugdbewegingen op kamp. ALLES VRAGEN “We begonnen daarmee in 2019”, herinnert Annemarie zich. “We zagen toen een oproep voor kampterreinen in Vlaanderen, omdat veel jeugdverenigingen

niet naar de Ardennen konden vanwege de Afrikaanse varkenspest. Daar hebben we direct op ingetekend en we werden al snel gecontacteerd. Omdat we de groep goed wilden ontvangen, hebben we toen nog snel drie toiletten bijgebouwd. Die toiletten kunnen ook dienen voor de groepen die we af en toe ontvangen op het bedrijf, dus die kost zou op langere termijn wel gecompenseerd worden, mocht het bij één kamp gebleven zijn.” Maar daar bleef het natuurlijk niet bij. Zowel de tuinders als de jeugdbeweging waren heel blij met de eerste kampervaring. Die beperkte zich overigens niet tot een wei om de tent op te zetten. “Tijdens het kamp zijn de serre en de kampeerweide hun terrein. Logés mogen overal rondlopen en alles vragen.

Wie dat wil, krijgt een rondleiding. Vorig jaar heeft een groep op een regenachtige namiddag helpen stekken. Het is heel waardevol om jonge mensen te tonen dat deze planten in België worden gekweekt. Op die manier laten we zien hoe de sector werkt. We hebben geen gigantisch terrein, maar dat hoeft ook niet. We mikken op groepen tot honderd man. Om te douchen of af te koelen gebruiken de jongeren de beregening in de serre. Om hen dit jaar nog beter te kunnen ontvangen, hebben we nu ook douches geplaatst. Zeker bij minder mooi weer is de beregening toch wel erg koud en vooral de kleinste kindjes kunnen dan wel van een warme douche genieten.” KLEINSCHALIG HOEVETOERISME Het koppel vijftigers had op voorhand wel een beetje ervaring met kampen. “Onze kinderen gingen geregeld op kamp en zelf ben ik een vijftal jaar geleden mee geweest als kookouder”, zegt Annemarie. “Je ziet echt allerlei soorten kampplaatsen: van heel mooi tot heel basic. We zeiden wel eens: ‘dat zouden wij net zo goed kunnen’.” Annemarie schreef zich in voor het project ‘Toerismeboeren’, dat land- en tuinbouwers helpt die met kleinschalig hoevetoerisme willen beginnen. De ervaring met de jeugdkampen versterkte haar in haar overtuiging dat dat wel eens dé nieuwe richting kon zijn voor het bedrijf. “Vroeger dacht ik meer aan uitbreiden”, vertelt Goderick. “Hadden ze mij tien jaar geleden gezegd dat wij hier jeugdbewegingen zouden ontvangen, zou ik dat niet geloofd hebben. Maar we doen het nu, en

het is fantastisch. Vorig jaar kwam hier een groep uit het Antwerpse logeren. Een echte familiegroep. Hadden we hen mogen knuffelen, dan zouden we hen allemaal eens goed hebben vastgepakt.” Het warme gevoel was overigens wederzijds, want volgende zomer slaat dezelfde groep opnieuw de tenten op bij ’t Groen Beleven. IEDEREEN WELKOM Goderick en Annemarie zijn heel betrokken bij de kampeerders, maar geven hen wel de nodige ruimte. “Tijdens het kamp is de serre net zo goed van ons als van de jeugdbewegingen. Ons huis blijft wel onze eigen privéruimte. De weide waar het kampterrein is, is dan weer volledig voor de kampeerders. Als er met iets moet geholpen worden, zullen we wel

Ben jij al #Boerentrots? De beweging #Boerentrots neemt je graag mee op ontdekkingstocht in de Vlaamse landbouwsector. Onze boeren en tuinders geven je een kijkje achter de schermen

eens op het terrein lopen, maar verder laten wij het daar aan de jeugd.” In 2020 sloot het koppel het kampterrein niet meteen af na de laatste jeugdbeweging, maar verwelkomden ze particulieren voor een weekendje of midweek boerderijcamping. Dat is zo goed bevallen dat ze dit jaar zes vintage caravans op het terrein zetten. Tijdens de kampperiode blijven die leegstaan, dan is het terrein voor de jeugdbewegingen. Maar voor en na de kampen kunnen nu nog meer kampeerders terecht bij ’t Groen Beleven. Want Goderick en Annemarie hebben nu echt de smaak te pakken: “We doen het graag. We gaan zelf nooit op reis, maar dit is een stukje reizen dat naar hier komt.”

van hun bedrijf en vertellen boeiende en verrassende verhalen over de boerenstiel. Zo kom je op een leuke manier te weten waar al dat lekkers op je bord vandaan komt. Steun onze boeren op www.boerentrots.be.

Aan tafel met KLJ Wenskaartje € 0,40 Sjaaltje € 4,00

Mondmasker € 3,50

Trui € 31,00

Mok € 5,00

Keukenschort € 14,50

Fluohesje € 5,50 Brooddoos € 4,00

Slabbetje € 5,25

Koekendoosje € 2,50

Short € 32,00

Rok € 25,50

Sportkousen € 8,00

Kies el en best s dget KLJ-ga ia online v j.be shop.kl

Heb je vragen of een wild idee voor een nieuw product? Stuur dan zeker een mailtje naar winkel@klj.be.

KLJ Lovendegem heeft een aparte groep voor KLJ’ers met een beperking

“Onze leden bloeien open in de UNICA-werking” Wat als je merkt dat KLJ’ers die extra ondersteuning nodig hebben eerst heel enthousiast zijn, maar na een paar jaar toch afhaken? Speciaal voor hen richtte KLJ Lovendegem een aparte groep op. Maak kennis met hun UNICA-werking, een groep voor jongeren met een verstandelijke beperking en/of een autismespectrumstoornis.

59 Tekst Merel Wauters / Foto Bo De Vlieger en Joachim Feys

o De Vlieger (22) is leiding en mede-oprichtster van de speciale groep. “Iedereen is welkom bij onze afdeling, dus ook leden met een beperking. We merkten dat die doelgroep, ondanks het enthousiasme, na een of twee jaar stopte. Die leden vonden minder gemakkelijk aansluiting bij de groep en ons lokaal is niet rolstoelvriendelijk. Daarom speelden we in 2017 met het idee om een kleinere, aparte groep voor hen op te richten.” Rolstoelvriendelijk “Dat idee hebben we heel goed besproken met ons bestuur,” zegt Bo. “We dachten na of we het wel zouden aankunnen en of we wel genoeg leiding zouden vinden, want zo’n aparte groep begeleiden is niet voor iedereen weggelegd. Uiteindelijk besloten we het erop te wagen. In 2018 was de eerste UNICA-activiteit een feit, en ondertussen zijn we al drie jaar verder!” De naam voor de nieuwe afdeling lag volgens Bo voor de hand. “We zochten iets kort en krachtig, dat ook positiviteit uitstraalt en gemakkelijk uit te spreken is. Bovendien zijn al onze leden op hun eigen manier uniek,” vertelt ze. De UNICA-werking doet eigenlijk hetzelfde als de gewone werking, gaat Bo verder: “Wij spelen ook spelletjes met onze leden, alleen zijn die aangepast aan hun kunnen. Het enige verschil is dat de UNICA-werking niet tweewekelijks een activiteit heeft, maar maandelijks. Dat is zowel voor de ouders, de leden als de leiding perfect.” Pictionary Net zoals bij de gewone werking van KLJ Lovendegem zijn UNICA-leden welkom vanaf negen jaar. “We doen altijd eerst een ‘proefactiviteit’. Zo leren leden en leiding elkaar kennen en kan het lid uittesten of KLJ iets voor hem of haar is,” legt Bo uit. “Op die

manier bereiken we nieuwe leden die zonder de UNICA-werking nooit de stap naar KLJ hadden gezet.” Momenteel telt de UNICA-werking vier leden en zeven leiding. “Niet alle leiding is altijd aanwezig, al zorgen we er wel voor dat er ten minste evenveel leiding als leden zijn. Zo kunnen we iedereen genoeg aandacht geven, want daar genieten de leden echt wel van“ aldus Bo. “Sommige leden kunnen de drukte van een gewone activiteit niet aan, dan is het heel mooi om te zien hoe zij openbloeien in onze UNICA-werking. Onze speelcontainer, waar rolstoelgebruikers gemakkelijker binnen kunnen dan in ons lokaal, is bijvoorbeeld heel gezellig ingericht met zitzakken en een volledige krijtmuur. Op die muur spelen we vaak pictionary, omdat de leden dat heel leuk vinden.” Samen spelen “De UNICA-werking is helemaal geïntegreerd in onze afdeling,” vertelt Bo. “Onze andere leden weten ook dat we een aparte werking hebben, maar eigenlijk hadden de twee groepen elkaar nog nooit gezien tot op ons jaarlijks kerstfeestje. Daar zijn enkel positieve reacties op gekomen.” Door de coronacrisis moet er momenteel in bubbels gewerkt worden en kon UNICA lang geen fysieke activiteiten doen samen met anderen. “Na de coronacrisis gaan we zeker opnieuw activiteiten organiseren voor de gewone werking en de UNICA-werking samen. Tijdens de eerste lockdown deed heel KLJ Lovendegem een groot online spel waarbij alle groepen tegen elkaar streden. Ik kan met trots zeggen dat onze UNICA-leden dat spel gewonnen hebben.”

Bedankjes Voor afdelingen die graag ook iets extra willen doen voor jongeren met een verstandelijke beperking of een autismespectrumstoornis, heeft Bo nog enkele tips. “Bespreek goed met het bestuur en de leiding of je een inclusieve werking wil of toch een aparte werking, en waarom je voor het ene of het andere kiest. Maar vooral: kijk wat je aankan! Is er genoeg draagkracht? Wij merkten dat een inclusieve werking voor ons niet de beste optie was, maar dat een aparte groep oprichten ons beter zou liggen.” Tot slot wil Bo ook nog enkele mensen bedanken. “In de eerste plaats verdienen de ouders van onze leden een grote dankjewel. Voor hen is niets te veel, we kunnen altijd rekenen op hulp als het nodig is en ze zijn zelf echt superenthousiast en positief. Zonder hen zouden wij dit niet kunnen doen. Uiteraard verdient mijn fantastische medeleiding ook een bedankje. Het zijn toppertjes met een gouden hart. Elke activiteit opnieuw slagen zij erin een glimlach te toveren op het gezicht van onze leden. Dikke merci daarvoor!”

60 KAMPKOST VOOR THUIS

Tekst Igor Bulcke / Foto Isabelle Myncke (foto’s stappen) / Igor Bulcke (jury)

Battle tussen kookleiding

met petit-beurretaart als inzet Ben je jarig op kamp? Dan zal de leiding je die dag misschien extra verwennen. Zo voorziet KLJ Keerbergen voor elke jarige een grote petit-beurretaart op het einde van het kamp. Maar wat is nu het lekkerste recept voor die taart? Een jury van leiding en leden proefde twee exemplaren, koos er de lekkerste uit en legt je stap voor stap uit hoe je de winnende taart maakt.

De jury beslist

Petit-beurretaart is een koekjestaart die je makkelijk kan klaarmaken zonder oven. Er bestaan verschillende varianten van het klassieke recept. Daarom vroegen we kookouders Isabelle Myncke en Isolde Van der Massen om hun eigen versie te maken en te presenteren aan Maren (18), Elena (8) en Bram (16), de kritische jury van KLJ Keerbergen. Isolde maakte een geheel van de taart, Isabelle ging voor meerdere kleine taartjes. Na een uitgebreide smaaktest kwam de taart van Isabelle als winnaar uit de bus. Haar recept kan je hier vinden.

Keukenbenodigdheden • Een snijplank • Aluminiumfolie • Een keukenrobot of een mixer • Een lepel • Een mes

Ingrediënten • 250 gram bloemsuiker • 300 gram zachte boter • 2 eieren • 2 pakken mariakoekjes • Een kopje verse koffie • Hagelslag

STAP 1

STAP 4

Laat de boter op kamertemperatuur komen totdat ze zacht is. Zet een grote tas koffie klaar. Wikkel ondertussen een stevige snijplank in met aluminiumfolie.

Volg deze opbouw: droog koekje, laag botermengsel, in koffie gedopt koekje, laag botermengsel, in koffie gedopt koekje, laag botermengsel, enzovoort. Je kan zelf kiezen hoe hoog je de taart maakt.

STAP 2

Tip: als je zelf graag experimenteert, kan je bijvoorbeeld de boter vervangen door choco of je kan een laagje vanilleroomijs toevoegen.

Klop twee eieren en 250 gram bloemsuiker tot een witte massa met een keukenrobot of een mixer. Voeg nadien stukje per stukje de 300 gram malse boter toe. Voeg ook een grote lepel van de koffie aan het mengsel toe.

STAP 5

STAP 3

Smeer ook wat van het botermengsel aan de zijkanten. Werk de taart af door die rondom rond met hagelslag te bedekken.

Klop alles samen tot je een zacht mengsel krijgt. Daarna kan je de taart samenstellen.

STAP 6 Laat de taart een uurtje afkoelen in de koelkast. Smakelijk!

E E E J L K ‘ ay

tjes nog spelle k o o r o o d ’s tussen ukste foto n in mei en le le e e d p n s r e e 62 ld d mod rzame ril, vettige stil. Wij ve p t a ie in n J n L e K it tivite n. en zat Sneeuwac J-avonture bije maand L r K o o e v w e u d ie ook in voor n in de zon: g brengen in m m e t s st in de die je alva

KLJ SINTLENAARTS

KLJ LOENHOUT

KLJ KASTERLEE

KLJ ADEGEM

KLJ TEUVEN

KLJ SCHOOT

KLJ MAARKEKERKEM

KLJ KLUIZEN

KLJ LOCHRISTIHIJFTE MEISJES

’ J E E E E E EE

KLJ TIELEN

KLJ WUUSTWEZEL

KLJ WECHELDERZANDE

KLJ BAZEL

KLJ HAMME SINT-ANNA

KLJ DOORSLAAR

KLJ VLAMERTINGE KLJ ZWIJNAARDEZEVERGEM

KLJ URSEL

ment te KLJ-mo in s k u le w u foto Stuur jo e rubriek? ie weet schittert jouw z e d in to en w Jouw fo laba@klj.be an Hélaba. e h r a a n n da rv de numme het volgen

64 s Smeulders

Jona linckx / Foto

e Gue Tekst Joland

J L K E HO ? O T A K IS

Hoe katholiek ben je? “Heel katholiek ben ik niet, maar ik ben wel gedoopt en heb beide communies gedaan. Met de KLJ gaan we af en toe eens naar de mis.” Wat kies je: driekoningentaart of paaseieren? “Vanzelfsprekend de driekoningentaart! Ik ben redelijk fanatiek en wil koste wat kost de boon bemachtigen. Dan word ik de volgende dag verwend omdat ik de koningin ben.”

zijn k en jeugdig ij wel lij e d n la , k e Hoe katholi KLJ’ers? Dat willen w eete fs ra r een tw st e z n o n Kato voo Eerder in e ld a a h e W weten. t fornuis. aar pasn achter he de keer va vertelde zij al over h ze e de dit magazin oreca, maar voor we et h e t e he m sie voor d , hebben w langrijkste n a la ts h ic d Hélaba e drie be ven over d haar nog e e het alfab t. letters van

Hoe landelijk ben je? “Ik woon op het platteland, niet in de stad, al zit ik momenteel wel op kot in Brugge. Toch houd ik meer van het rustigere en groenere platteland, daar is minder lawaai.”

Hoe jeugdig ben je? “Ik ben momenteel leidingsverantwoordelijke van de -12, dus heel jeugdig! Ik kan me zo goed uitleven samen met de leden. Dan voelt het alsof ik opnieuw tien jaar ben.”

Wat kies je: barbecue of koken in een gamel? “Barbecueën natuurlijk, want het is een superleuke activiteit voor op kamp. Barbecueën zorgt bovendien voor een leukere sfeer dan wanneer iedereen zijn eigen gamel heeft!”

Wat kies je: tussen twee vuren of vlaggenstok? “Tussen twee vuren, want ik ben een teamplayer. Ik speel liever samen in een groep met anderen dan dat iedereen voor zichzelf speelt.”

Bezinningsmoment op kamp of doorheen het jaar? “Bezinningsmoment op kamp. Meestal organiseren we een K-spel op kamp. Dat gaat dan over een onderwerp waarover we de kinderen toch een beetje bewuster willen maken.”

Onder de blote hemel slapen of in een tent vol met muggen? “Onder de blote hemel slapen, aangezien daar dan geen muggen zijn. Want ik haat – zoals veel mensen volgens mij – muggenbeten.”

Water in wijn veranderen of over water lopen? “Water in wijn veranderen. Over water lopen, daar heb je toch niks aan? Dan is het leuker, lekkerder en goedkoper om water in wijn te kunnen veranderen.”

Je producten rechtstreeks van bij de boer of uit de supermarkt? “Wij halen onze producten rechtstreeks bij de boer, aangezien we op die manier rekening kunnen houden met het klimaat.”

Elke kampdag pannenkoeken of elke kampdag frietjes? “Pannenkoeken, omdat je die zowel als ontbijt, als vieruurtje of als middagmaal kan geven. Dat is iets wat bij frietjes moeilijker gaat, denk ik.” Op kamp: bestekloze dag of een dag zonder borden? “Bestekloze dag, omdat je je voeding zo kan aanpassen dat bestek niet meer nodig is. Bovendien lijkt zomaar van de tafel eten mij niet hygiënisch.”

Tot op instagram

Colofon

scan de QR-code en volg KLJ!

nr.8 06/2021

Dertigers-cast

over vriendschap door de jaren heen Hélaba P924877 Verschijnt vier keer per jaar Juni 2021

8 _ 21

Verkoopprijs €6,-

KLJ-LEUVEN Diestsevest 32 bus 3b 3000 Leuven

Ketnet-wrappers Sander en Thomas

Da’s straf

Meer dan collega’s

Iedereen KLJ

Kato is Junior Maître

Ken je UNICA al?