HUP oktober by Xpair Communication

NR.2 / SEPT. 2021

Brengt gezinnen in beweging

FAMILIE CALLIER DRIE GENERATIES WINTERSPORT

Verkoopprijs €7

“EEN JAAR OVERSLAAN IS NOG NOOIT EEN OPTIE GEWEEST” Jeugdskiweek in de kijker

Onze sportclubs Samen genieten zijn er helemaal in de sneeuw klaar voor BRENGT GEZINNEN IN BEWEGING 1

COLOFON

Redactie en administratie / Gezinssport Vlaanderen, Troonstraat 125, 1050 Brussel, Tel. 02/507.88.22 Verantwoordelijke uitgever / Freddy De Nert, Troonstraat 125, 1050 Brussel Redactiecomité / Marijke Brewaeys, Freddy De Nert, Peter Frison, Dirk Remmerie, Wout Stevens, Liesbeth Uyttersprot, Maud Vanmeerhaeghe

Redactionele bijdragen / Daan Paredis, Dirk Remmerie, Maud Vanmeerhaeghe Coördinatie en eindredactie / Xpair Communication, Wout Stevens Fotografie / Thomas De Boever en Jan Crab

Ontwerp en lay-out / Peter Frison, Xpair Communication Concept en realisatie / Xpair Communication Drukkerij / Van der Poorten

Contact, opmerkingen en suggesties / gezinssportvlaanderen@gezinsbond.be Prijs per magazine: €7,Prijs voor een abonnement (4 nummers): €20,-

GEZINSSPORT VLAANDEREN

Wielrennen ontmoet wintersport. Dat is zowat de kapstok in deze HUP! Uiteraard kunnen (en willen) we niet voorbijgaan aan hét sportieve evenement van september: ‘De koers komt thuis’ – en hoe! Vanuit haar gedrevenheid blikt Gezinssport Vlaanderen echter ook al even vooruit. Welke wintersporter droomt na het hele c-gedoe niet van een heerlijke nieuwe week in winterse landschappen? We kunnen het niet nalaten tipjes van sluiers op te lichten en enkele smaakmakers in het spotlicht te plaatsen. Nieuwsgierig? Zin in frisse winterse actieve vakantie? Doe dan maar www natuurlijk… winterse weken wenken! Uiteraard heeft www nog andere betekenissen. Het grote 2021 www-vraagteken is al voer voor geschiedenisboeken: wordt Wout wereldkampioen? Wat wel blijft is onze eigen fietservaring en de confrontatie met het parcours van de professionele sporters. Is een stukje van het WK-parcours ook een bele(u)venis voor gezinnen met kinderen? Het kan in elk geval tellen als we het hebben over fietsminuten, nog zo’n uitdaging voor gezinnen.

VOORWOORD

MET DE W VAN WIELRENNEN EN WINTERSPORT

Meteen slaan we de brug tussen recreatief en professioneel sporten. Twee sportmodellen die zeker en vast geen tegenpolen zijn. Zin in bewegen, honger naar sport, samen doelen bereiken, sociale contacten, je eigen lichaam leren kennen en grenzen verleggen… het typeert hoe recreatief sporten zichzelf ziet. Ook de recreatieve sporter wil winnen, wil de beste zijn. Alleen is de hele benadering anders: niet om den brode, niet om geldgewin, niet met commerciële belangen, niet om medailles of records, niet om ’s lands eer. Laat dat dimensies zijn voor topsport en professionele sporten. HUP! zet met veel plezier het enthousiasme van sportorganisatoren en sporters in de kijker. Sportclubs zijn weer volop opgestart en dat is een goede zaak, want gezinnen moeten kansen krijgen om gezond te bewegen. Ons wereldwijde web heeft een dagklapper met een recreatief aanbod om te sporten en te bewegen. Wij weten waar, en willen dat ook uitbazuinen. Samen met de feestvierende Gezinsbond – die haar 100ste verjaardag viert – wil Gezinssport Vlaanderen zich verder ontpoppen als dé sportaanbieder die zich toelegt op gezinnen. Een gezins-sport-moment op de fiets, wandelend, zwemmend, joggend... laagdrempelige beweegkansen om eens anders samen te leven. Als HUP! iets mag wensen dan is het net dat: laat elk gezin genieten van vele sportmomenten, samen elke dag, in de club, op Vlaamse wegen, misschien wel in Oostenrijkse sneeuwregio’s. Info op www weet je wel. www.gezinssportvlaanderen.be Veel sportgenot! Freddy De Nert (Voorzitter Gezinssport Vlaanderen)

BRENGT GEZINNEN IN BEWEGING

WIJ WINTERSPORT

MET DE JEUGD OP DE LATTEN Zolang ze hem geen ‘oude zaag’ noemen, blijft Winand Vandelaer de jeugdskiweek begeleiden. En ook na 40 jaar is het lang zo ver nog niet. Integendeel, de goesting groeit.

Geike en Floris Verbeek roetsjten in geen tijd op de piste naar beneden. Net als de drie oudere kinderen van Jan en Mieke Verbeek.

Voel je het ook al kriebelen? Winter is coming. We rollen het sneeuwtapijt alvast voor je uit!

OP HET HOOGSTE NIVEAU

Straffe madam, die Lies Gielis. Of hoe 14 jaar wintersportvakanties leidden naar een medaille op de Special Olympics.

16 GELUKKIG DAT HET TOF IS, want het blijkt erfelijk te zijn. 3 generaties Callier kiezen al meer dan 30 jaar voor winterse sportieve verwennerij. 4

GEZINSSPORT VLAANDEREN

WIELTJES OP DE GROEI

WIJ WIELRENNEN

Tweewielers die meegroeien met de kinderen? In de fiets-o-theek van Joost Vermeersch.

KOM MAAR OP MET DIE KUITENBIJTERS

Is het parcours van het WK familie-proof? Wij doen de test in Leuven.

Aan onze sportclubs:

30 jullie zijn weer

GEWELDIG GOED BEZIG!

IEDEREEN IN HET ZADEL Ook na het WK Wielrennen moet de fiets hotter dan hot blijven, vindt Tomas Van Den Spiegel, CEO van Flanders Classics.

34 Hij was bij

ONZE GEBOORTE. Eric De Wasch, de allereerste voorzitter van Gezinssport Vlaanderen, blikt achteruit en vol vertrouwen vooruit.

BRENGT GEZINNEN IN BEWEGING

DAAN PAREDIS

JAN CRAB

Winand (65) begeleidt al 40 jaar de jeugdskiweek

Zonder Winand Vandelaer geen jeugdskiweek van Gezinssport Vlaanderen. Al 40 jaar lang begeleidt Winand vrijwillig de wintersportweek voor de jeugd met een ongeëvenaarde passie. “De kinderen bepalen de planning”, zegt hij.

“Ik stop pas als de kinderen mij een oude zaag vinden”

Stilzitten staat niet in het woordenboek van Winand. Tussen twee kampen door heeft hij gelukkig net een gaatje voor een babbel met zijn favoriete magazine. “Dit weekend ga ik op kajakkamp in Houffalize, ik doe alle soorten kampen”, vertelt de 65-jarige Bilzenaar. Maar voor één welbepaalde soort kamp heeft hij toch een boontje. “De jeugdskiweek vind ik geweldig, daar kijk ik nog elke dag naar uit.” Als kampleider regelt Winand alles vanaf het moment dat de bus in België vertrekt tot hij weer in België aankomt. Winand neemt de organisatie, de financiën en een groot deel van het sporttechnische voor zijn rekening. Ter plekke helpt een collega hem met de dagelijkse taken. Wat drijft deze buitengewone vrijwilliger? “De kinderen staan centraal. Dat is bij ons de basis van alles. Zij bepalen ook de planning, niks moet. Wij passen ons aan aan de kinderen. Dat zij zich goed voelen, is het allerbelangrijkste.”

GEZINSSPORT VLAANDEREN

DE LAATSTE LIFT Wie met Gezinssport Vlaanderen meegaat, weet dat hij of zij dankzij Winand het maximum uit de vakantie zal halen. “Wij staan altijd als eerste op de piste en gaan altijd als laatste weg. De andere organisaties stoppen elke dag om 15 uur, je ziet ze dan beneden allemaal samenkomen om naar de pub of het hotel te gaan. Wij skiën dan nog zo lang mogelijk, tot exact de laatste lift. Daar hebben we zelfs een beetje een sport op zich van gemaakt, die laatste lift halen. De laatste afdaling is dan extra spannend”, grijnst Winand breed. Hij schept er duidelijk plezier in. “Ik merk wel bij de jeugd dat ze dat echt appreciëren. En we doen ook meer dan gewoon skiën. ’s Avonds organiseren we een quiz, maken we een wandeling of gaan we zwemmen, afhankelijk van waar de jeugd zin in heeft. Soms vragen ze om gewoon op de kamer te chillen of muziek te luisteren, dat vind ik dan ook helemaal prima.”

EEN REKBAAR BEGRIP Alle 8- tot 18-jarigen kunnen zich inschrijven voor de wintersportkampen. ‘De jeugd’ is dus een rekbaar begrip. De wensen en noden van 8-jarige meisjes durven daarbij nogal eens verschillen van die van 18-jarige bijna-mannen. Als 65-jarige zo’n diverse groep van telkens een veertigtal kinderen, tieners en pubers mennen, is niet van de poes.

“We staan altijd als eerste op de piste en gaan altijd als laatste weg”

“Daarom delen we de kinderen op. De oudere in één chalet, de jongere in de andere. Ook op de piste skiën ze in afzonderlijke groepen op basis van hoe goed ze het kunnen. Alle leeftijden vergen een andere aanpak. De oudere jeugd laat ik redelijk vrij binnen een afgesproken kader. Dat ze er bijvoorbeeld alleen op uittrekken voor een wandeling is geen uitzondering, of ze gaan eens iets drinken, blijven iets later op... Ik heb daar nog nooit problemen mee gehad. Ook niet wat betreft alcoholgebruik. We maken daar duidelijke afspraken rond en als je ze vertrouwen geeft, krijg je dat terug. Het moet voor die mannen ook een vakantie blijven, hé.” “De jongere jeugd heeft in het begin wel eens een troostende schouder nodig omdat ze hun ouders missen, maar eens ze bezig zijn, gaat dat snel over. Na vijf dagen ben ik trouwens de vader. (lacht) Als ze bij aankomst niet kunnen skiën, neem ik ze een dag, hooguit twee, apart. Eén op één of één op twee kan je die gasten heel snel enorm veel bijbrengen. Daarna sluiten ze weer gewoon aan bij de groep, dat maakt het voor iedereen plezanter. Soms geven de kleintjes aan dat ze stikdood zijn, dan zetten we ons op een terrasje en drinken rustig iets.”

BRENGT GEZINNEN IN BEWEGING

“Ik moet wel zeggen, de laatste jaren zien we minder en minder beginnelingen. Dat komt omdat veel deelnemers blijven terugkomen en heel lang meegaan. Volgens mij omdat ze weten dat ze die vrijheid krijgen. Ik heb verschillende kinderen zien opgroeien, fantastisch vind ik dat. En dat is toch ook een teken dat ze het naar hun zin hebben.” Een echte Limburger De sleutel is wederzijds respect. “Ik behandel die jongeren hetzelfde als elke andere persoon: joviaal, zoals het een echte Limburger betaamt”, knipoogt Winand. “Als er een probleem is, praten we dat uit. Ik zeg dan wat ik vind en vraag wat zij vinden. Op die manier voelen ze zich gehoord en lost het probleem zichzelf op.”

“Als je de jeugd vertrouwen geeft, krijg je dat dubbel en dik terug” Winand hecht veel belang aan en streeft naar een goeie groepsdynamiek. “Als we na iedereen als enige nog op de piste skiën, schept dat een band. Dat is iets uniek, iets eigen aan onze groep en je merkt dat er dan snel een soort cohesie ontstaat. De ouderen hebben overdag ook geen ‘last’ van de jongeren dus klikt dat beter dan wanneer ze daar de hele dag rekening mee moeten houden. Na een lange dag skiën vallen de kleintjes vaak in slaap in de bus terug naar het hotel. Als ik dan zie dat de groten zich over hen ontfermen en ze naar binnen dragen, vind ik dat echt chique.” De betrokkenheid bij de kinderen die Winand aan de dag legt, maakt het verschil met andere organisaties. “Wij doen de laatste jaren meestal een beroep op lokale monitoren. Daar zijn we heel tevreden over. Zij hebben de gewoonte les te geven en weten hoe ze dat moeten aanpakken. Soms spreken ze alleen Engels, maar tegenwoordig vormt dat nauwelijks nog een barrière omdat bijna alle kinderen die taal kennen. Mijn collega en ik skiën intussen van groepje naar groepje en springen bij waar nodig. Als iemand zich niet goed voelt, vangen wij die op en komt die met ons mee. Ik doe soms ook wintersportreizen met andere organisaties. Daar merk ik dat monitoren die van hieruit meegaan, vaak vooral zelf willen skiën. Daarom leggen ze druk op de kinderen om snel te leren skiën zodat ze zelf vrij zijn. Dat gaat er bij mij niet in. Dat werkt ook averechts en is voor niemand aangenaam.” Dat heet genoegdoening

“Zien dat die kinderen vordering maken en zich amuseren, dat vind ik geweldig”

GEZINSSPORT VLAANDEREN

De appreciatie van de jeugd, daar doet Winand het allemaal voor. “Zien dat die kinderen vordering maken en zich amuseren, vind ik geweldig. Soms komen ze naar mij toe en steken ze mij onder de sneeuw, ik vloek dan eens goed en dat leidt tot nog meer hilariteit. Of als een van die kleine mannen enthousiast komt vertellen wat hij die dag allemaal heeft verwezenlijkt en dat hij voor het eerst op z’n eentje een bepaalde route heeft gedaan, dat heet genoegdoening. Dat is schoon.” Winand is intussen twee jaar met pensioen en een kruisband armer. Toch lijkt het einde nog niet in zicht. “Vroeger ging ik soms acht weken aan één stuk op wintersport. Nu beperk ik mij tot drie à vier wintersportreizen per jaar. Op het moment dat de kinderen zuchten over ‘die oude zaag’ stop ik ermee. Dan hoeft het voor mij ook niet meer. Tot die tijd, en als ik het fysiek volhoud, ga ik met heel veel plezier mee.”

DAAN PAREDIS

JAN CRAB

De jeugdskiweek van Gezinssport Vlaanderen:

“HET VOELT ALS ÉÉN GROTE FAMILIE OP REIS” De familie Verbeek uit Vissenaken is een vaste klant bij Gezinssport Vlaanderen. Alle vijf kinderen van Jan (53) en Mieke (46) zijn laaiend enthousiast over de jeugdskiweek. “Ik kon na één dag al skiën”, vertelt dochter Geike. Met Floris (13) en Geike (11) breekt een nieuwe generatie Verbeek aan die meegaat met de vakanties van Gezinssport Vlaanderen. De vorige telgen hebben ongeveer heel hun jeugd deelgenomen, maar zijn de kampen inmiddels ontgroeid. Vader Jan: “In 2008 ging Femke voor de allereerste keer mee. Ze was toen amper zes jaar oud.” Tien jaar later, in 2018, zetten Floris en Geike, op dat moment 10 en 8, voor de eerste keer koers naar de bergen. “En we vonden het heel leuk”, klinkt het in koor. In 2019 strooit een reisoperator roet in het eten, in 2020 en 2021 corona. “Anders vertrokken we sowieso elk jaar op kamp.” 2022 moet het jaar van de grote terugkeer worden.

Een race Floris noch Geike kan skiën wanneer ze die eerste keer aankomen, dus belanden ze in de groep beginnelingen. Die bestaat dat jaar uit zes jongens en meisjes. Door de beperkte omvang van die groep kunnen de lokale monitors veel tijd in elk kind steken. Twee dagen later roetsjen ze naar beneden alsof ze niks anders kennen. “Dat ging heel snel, de eerste dag lukte het al om alleen te skiën”, vertelt Geike. “En op het einde van het kamp deden we een race, die ik heb gewonnen!”, vult Floris trots aan. Een dag op wintersportkamp vliegt voorbij. “We skiën de hele dag. ’s Avonds krijgen we lekker eten en daarna spelen we tafeltennis. De ideale combinatie voor mij”, aldus Floris. Voor ieder wat wils bij Gezinssport Vlaanderen. “Ik vind tafeltennis niet zo tof ”, zegt Geike, “Maar ’s avonds zijn we vrij en kunnen we ook voor andere spelletjes kiezen.” Plaatsvervangende ouders Er is sinds de deelname van de eerste zus veel veranderd, maar de factors Winand en Jenny blijven overeind. De twee vrijwilligers begeleiden nog steeds ieder jaar de kampen. Tot grote opluchting van moeder Mieke.

BRENGT GEZINNEN IN BEWEGING

“Ik geef mijn kinderen niet graag zomaar mee voor een grote reis. Bij Winand en Jenny heb ik daar nooit een probleem mee gehad. Zij functioneren echt als plaatsvervangende ouders. Dat is voor mij het grote voordeel van Gezinssport Vlaanderen. Bij andere organisaties gaan er meestal jonge monitors mee. Die zullen dat zeker ook gepassioneerd doen, toch voel ik me daar niet goed bij. Volgens mij missen zij de levenservaring die Winand en Jenny hebben. En dan vind ik het moeilijk om de kinderen af te staan.” De familie Verbeek stapt inmiddels al 13 jaar op de bus van Winand en Jenny. “Als die bus vertrekt, lijkt dat één grote familie op reis”, gaat moeder Mieke verder. “Winand en Jenny geven je altijd een goed gevoel. Bij de opstapplaats begroeten ze de kinderen uitgebreid en dat voelt meteen heel vertrouwd. Als we ze ophalen wanneer ze terugkomen van vakantie, staan we daar altijd tien minuten te schilderen omdat ze eerst van iedereen afscheid nemen. Ik verwacht dat de kinderen ons na tien dagen op vakantie in de armen springen, maar niets is minder waar.” (lacht) Floris en Geike bevestigen de goede band die ze opbouwen met de begeleiders. “De eerste keer op kamp vonden we heel spannend, maar door Winand en Jenny voelden we ons snel op ons gemak. De sfeer in de groep zat heel goed, we hebben veel gelachen. Het zijn echt hulpvaardige mensen, niet gewoon monitors die zeggen wat je moet doen.” Vader Jan treedt hen bij: “Eén jaar is de jeugdskiweek door omstandigheden niet doorgegaan. Toen waren onze dochters heel teleurgesteld. Ze hebben zich dan bij een andere organisatie ingeschreven, zonder succes. Bij thuiskomst was het unaniem héél snel duidelijk dat het volgend jaar opnieuw Gezinssport Vlaanderen zou worden. Ze voelen zich daar thuis.” Drie gangen Een jeugdskiweek van Gezinssport Vlaanderen kost 800 euro per kind voor tien dagen sneeuwplezier. Dat zijn een paar centen, maar je hebt ook wat: een hotel met mooie kamers, al het nodige skimateriaal, een verzekering, de reis op en af, les van professionals… En als hoogtepunt elke avond een driegangenmenu. “Frietjes, spaghetti, stoofvlees…”, sommen Floris en Geike op. “Superlekker!” Zoals Winand eerder aangaf (zie p. 6), stopt hij als kampleider op het moment dat de kinderen hem een oude zaag vinden. We nemen meteen de proef op de som: Geike, Floris? “Winand mag nog héél lang doordoen, het liefst zo lang mogelijk!”

GEZINSSPORT VLAANDEREN

“Een hele dag skiën en ’s avonds tafeltennissen: de ideale combinatie”

BRENGT GEZINNEN IN BEWEGING

SAMEN GENIETEN Ski’s aan, helm op, lift in en de bergen afsuizen. Begint het bij jou ook al stilletjes te kriebelen om opnieuw de latten aan te binden en de eerste sporen te trekken op het verse sneeuwtapijt? Gezinssport Vlaanderen geeft je alvast vier goede redenen om niet langer te wachten: • all-informule (skipas, lessenpakket, huur materiaal, volpension of halfpension, busreis*, avondanimatie, Nederlandstalige begeleiding, fooi buschauffeur). *Mogelijkheid om te reizen met eigen wagen. • gezinsvriendelijke hotels • sneeuwgewenning voor de allerkleinsten • fijne skigebieden in Oostenrijk & Italië

SNEEUWGEWENNING In heel wat hotels bieden we een sneeuwgewenningsprogramma aan voor 4-6-jarigen. Onze ervaren Nederlandstalige skimonitoren leren onze jongste sneeuwfanaten op een speelse en ongedwongen wijze hun eerste stappen op de skilatten. Daarnaast voorzien we nog tal van leuke activiteiten zoals spelletjes spelen, sneeuwmannen maken… GRATIS PEUTEROPVANG Tijdens de kerst- en krokusvakantie voorzien we gratis opvang voor 2-4-jarigen in hotel Mooswirt. Je kan met een gerust hart de piste op, omdat je weet dat jouw kleintje(s) in goede handen zijn.

EXTRA GEZINSKORTING VOOR LEDEN GEZINSBOND/ GEZINSSPORT VLAANDEREN!

GEZINSSPORT VLAANDEREN

IN DE SNEEUW!

JEUGDSKI Heb je kinderen tussen 8 en 18 jaar die verzot zijn op bergen, sneeuw en een flinke portie winterpret? Wel, deze winter kunnen ze samen met Gezinssport Vlaanderen de sneeuw induiken … en mag jij even genieten van wat stilte in huis. In hotel Michlbauer organiseren we tijdens de paasvakantie een wintersportweek voor 8-18-jarigen met ervaren begeleiding. WINTERWANDELEN Als skiën, snowboarden of langlaufen niets voor jou is, maar je toch graag wil genieten van een zalige wintervakantie, kan je ook opteren voor ons wandelaanbod. In heel wat hotels bieden we een begeleid wandelprogramma aan.

“Het hotel, de skilessen, de animatie... Alles was tot in de puntjes verzorgd. Dankjewel voor deze onvergetelijke vakantieherinneringen” FAMILIE VANDENBOSSCHE

ZOEK & BOEK aanbod.gezinssportvlaanderen.be T 02 507 88 22

BRENGT GEZINNEN IN BEWEGING

MAUD VANMEERHAEGHE

THOMAS DE BOEVER

Ex-deelneemster wintersportvakantie is medaillewinnares Special Olympics

“VERTROUWEN OM VOOR DIE MEDAILLE TE GAAN”

GEZINSSPORT VLAANDEREN

Haar eerste keer op de latten was wennen, maar die wintersportvakantie smaakte naar meer voor Lies Gielis (32). Veertien jaar lang ging ze met mama Lutgard (58), zus Lotte (29) en een heleboel andere enthousiaste gezinnen op wintersportvakantie naar Oostenrijk. Lutgard: “Door Gezinssport Vlaanderen kreeg Lies vertrouwen op de latten dat ze anders nooit gehad zou hebben.” Dat ze uitkijkt naar de eerste keer dat ze weer met haar Special Olympics-team in de sneeuw kan vertoeven, vertelt Lies Gielis. De Kempense glundert als ze over een van haar favoriete sporten vertelt. ‘Een van de’, jawel, want naast skiën doet ze ook aan tennis, basketbal en pingpong. “Ik heb de sportmicrobe van thuis meegekregen”, zegt ze. “Mijn papa is altijd voetballer geweest, mama geeft turnles op een school en is trainster in het pingpongen: dan is het moeilijk om zelf stil te blijven zitten!” Sneeuwgewenning Mama Lutgard is ook een wintersportliefhebber. Wanneer haar man overlijdt, is de eerste kerstvakantie zonder partner een drempel. “Tot ik Gezinssport Vlaanderen leerde kennen. Dat leek me wel een fijne manier om de feestdagen te overbruggen, aangezien oudejaarsavond in die vakantie viel. Bovendien keek ik ernaar uit om zelf weer te skiën en de kinderen met de sport te laten kennismaken. Toen Lies zes was en haar jongere zus Lotte vier, gingen we voor de eerste keer mee. We werden warm ontvangen, zowel door de groep waarin we terechtkwamen als door de begeleiders.” Voor de kleintjes staat er dat eerste jaar vooral sneeuwgewenning op het programma. In twee blokken van twee uur leven de jongsten zich uit in de sneeuw, terwijl Lutgard samen met de andere ouders de berg afgaat op de latten. “Die eerste kennismaking met de wintersport was voor beide dochters heel fijn”, zegt Lutgard. “Het is door Gezinssport Vlaanderen dat Lies en Lotte voor het eerst op de ski’s stonden. Lies had de smaak snel te pakken: als het sportprogramma afliep om drie uur en we om vier uur de bus moesten halen naar het hotel, dan zag ze haar kans om nog van dat extra uurtje sneeuwpret te profiteren.” “Snel een chocomelk drinken en weer die berg op!”, lacht Lies.

“Die wintersportvakanties hebben voor Lies echt het verschil gemaakt”

Special Olympics “Elk vrij moment dat er was om te oefenen, greep ze. Want Lies heeft net iets meer tijd nodig dan anderen om iets te leren”, gaat Lutgard verder. “Ik wou beter worden”, vult Lies aan. “De wintersportvakanties van Gezinssport Vlaanderen zijn inclusief, waardoor ik – als we eens een wedstrijdje deden – vaak als laatste eindigde tegen de kinderen zonder verstandelijke beperking. Toen ik later een eigen medaille won op de Special Olympics, was ik daar heel fier op”, vult Lies aan. Lutgard knikt. “Door Gezinssport Vlaanderen kreeg Lies vertrouwen op de latten dat ze anders nooit gehad zou hebben. Die wintersportvakanties hebben echt het verschil gemaakt.” Het is intussen acht jaar geleden dat Lies goud pakte op de Special Olympics in Zuid-Korea, maar haar enthousiasme over die overwinning is er nog steeds. Of die medaille altijd al een grote droom was? “Eigenlijk wel”, glundert ze. “Ik ben daar heel trots op. Bij Special Olympics organiseren ze wedstrijden in verschillende niveaus. Ik zit in het hoogste niveau, met meer bochten op een parcours.” Begin 2022 staan in principe de volgende spelen gepland in Kazan, Rusland, maar of die effectief zullen plaatsvinden, is koffiedik kijken. “Het zou jammer zijn als de spelen weer uitgesteld worden”, zucht Lutgard. “De skiërs keken er zo naar uit. Hopelijk kunnen de trainingen met de Special Olympics-ploeg in Landgraaf binnenkort weer opstarten.” Opstapplaats Wintersport speelt nog altijd een belangrijke rol in het gezin van Lutgard en Lies, maar de wintersportvakanties met Gezinssport Vlaanderen zijn intussen al een aantal jaar geleden. “Het jaar voor Lotte ging studeren, was onze laatste Gezinssportvakantie. Daar kijken we nog altijd met een heel warm gevoel op terug. Van de veertig mensen die meegingen op reis, waren er jaarlijks wel twintig dezelfde. Die vertrouwde gezichten elk jaar terugzien was fijn. De begeleiders zijn ook toppers, trouwens. Een van hen zien we nog regelmatig op het tennisveld.” “Als mensen me nu nog vragen hoe die vakanties waren, dan lach ik altijd: ‘met Gezinssport Vlaanderen moest ik enkel weten op welke plaats ik op de bus moest stappen. De rest was allemaal voor ons geregeld.’ En dat was ook zo, hoor. Van vervoer en hotel tot skipas en avondactiviteiten: we moesten ons van niks iets aantrekken. Als iets niet helemaal in orde is, dan ga je geen veertien keer op rij mee, hé.” “Op die wintersportvakanties is ook het zaadje geplant voor de skivakanties die we nu nog jaarlijks doen. Sinds mijn jongste dochter Lotte een vriend heeft, gaan we met zijn vieren naar de sneeuw. Met haar vriend erbij hebben we nu weer een chauffeur, hé.” (lacht)

BRENGT GEZINNEN IN BEWEGING

MAUD VANMEERHAEGHE

THOMAS DE BOEVER

Drie generaties wintersport: de familie Callier gaat al meer dan dertig jaar skiën

“EEN JAAR OVERSLAAN IS NOOIT EEN OPTIE GEWEEST” 16

GEZINSSPORT VLAANDEREN

“We zijn al ingeschreven voor komende familiereis in de krokusvakantie, hoor”, zegt Ann-Sofie. Voor haar vriend en twee kinderen wordt het de tweede skivakantie met Gezinssport Vlaanderen. “Door corona hebben we de reis een jaartje moeten uitstellen, en op onze eerste wintersportreis met Gezinssport Vlaanderen twee jaar geleden was Edward – toen twee – nog te klein om al te skiën. Komende krokusvakantie kan hij eindelijk samen met zijn zus de sneeuw verkennen.” Familietraditie Dat Ann-Sofie aansluit bij de wintersportvakanties van Gezinssport Vlaanderen, ligt eigenlijk voor de hand. Met haar ouders en broer ging ze jarenlang met de organisatie op familievakantie. “In 1990 gingen we voor de eerste keer mee”, vertelt Jean-Pierre. “Van familie hadden we gehoord dat de vakanties een aanrader waren. We moesten hen gelijk geven: na die eerste keer schreven we ons snel in voor een volgende reis. En daarna voor nog één. En nog één. Toen ik na enkele jaren de vraag kreeg om mee te gaan als begeleider, zei ik met plezier ‘ja’. Tot de kinderen gingen studeren, gingen we elk jaar samen op skireis – ook al was ik mee als begeleider, er was genoeg tijd om de vakantie als gezin te beleven.” Ann-Sofie heeft alleen maar mooie herinneringen aan die reizen, vertelt ze. “Het is nooit in ons opgekomen om een jaar níet mee te gaan. We kenden de omgeving, de skipiste, het hotel, de andere gezinnen... Daardoor keken we elk jaar opnieuw uit naar het skiën. Ook toen ik ouder werd, bleef ik meegaan met Gezinssport Vlaanderen. We deden toen geen familievakanties meer, maar ik schreef me in voor de jongerenvakanties. Ik ging ook een paar keer mee als monitor sneeuwbegeleiding voor de kleintjes, en een keer als co-begeleider op een vakantie voor gezinnen.”

“Nogal een geluk dat Ann-Sofies vriend Thibaud ook een fervente skiër is, anders zaten we met een probleem”, lacht Jean-Pierre Callier (68). Met zijn vrouw Brigitte (68), dochter Ann-Sofie (36) en in het verleden ook zoon Kristof (39) schuift hij al jarenlang aan bij de wintersportvakantie van Gezinssport Vlaanderen. Sinds kort gaan ook schoonzoon Thibaud (35) en kleinkinderen Marilou (6) en Edward (4) mee naar de sneeuw.

Nieuwe generatie “Het was al sinds de eerste skivakantie – ondertussen meer dan dertig jaar geleden – mijn droom om dit ooit met mijn kleinkinderen te doen”, glundert Jean-Pierre. “Het was zó fijn toen we twee jaar geleden met het gezin van Ann-Sofie naar Oostenrijk trokken. Die eerste keer de berg afskiën met mijn kleindochter, dat was kippenvel.” Omdat Ann-Sofies partner Thibaud grotere skigebieden gewoon is, vreesde hij snel op de grenzen van het Oostenrijkse skigebied te botsen. Onterecht, merkte hij. “De piste is misschien kleiner dan elders, maar dat zie ik nu als een voordeel. Je moet ook het totaalplaatje bekijken: de zorgeloosheid waarmee je met

BRENGT GEZINNEN IN BEWEGING

Gezinssport Vlaanderen op vakantie kan vertrekken, krijg je zelf niet voor elkaar. Een skivakantie regelen met kleine kinderen, daar zagen we eigenlijk een beetje tegenop. Het skigebied uitzoeken, vervoer regelen, skipassen kopen, lessen voor de kinderen vastleggen... Gezinssport Vlaanderen kwam al snel op tafel.” (lacht) “Wat zo leuk is voor de kinderen, is de combinatie van activiteiten”, zegt Ann-Sofie. “Voor de kleintjes tussen vier en zes is sneeuwgewenning voorzien. Tijdens die lessen doen ze niet alleen spelletjes in de sneeuw, maar leren ze ook op de latten staan. Voor, tussen en na de lessen is er tijd om met het gezin de berg af te skiën. Bovendien krijgen de kleinsten les in hun eigen taal, en kennen ze de andere kindjes en de monitoren al van op de bus bij het vertrek thuis. Dat vond ik als kind zelf heel leuk: ik heb jarenlang vriendinnen gehad die ik elk jaar op skivakantie terugzag.” Natuurtalent De eerste echte familievakantie was een groot succes, beamen Jean-Pierre en Brigitte. De grootouderlijke trots is niet ver te zoeken. “Marilou is een natuurtalent”, glimlacht oma Brigitte. “Hoe klein ze ook was, ze deed meteen mee met de andere kindjes. Haar jongere broertje Edward was nog wat te klein voor de sneeuwgewenning, dus bleef hij bij mij in het hotel. Of we gingen samen kijken hoe zijn zus het deed op de piste.” “Dat is een van de grote voordelen,” pikt Jean-Pierre in, “wie niet wil skiën, hoeft zich niet te vervelen. Je kan bijvoorbeeld ook langlaufen en er zijn wandeltochten voorzien. Die worden begeleid door een monitor van Gezinssport Vlaanderen en een plaatselijke gids. Het beste van twee werelden, als je het mij vraagt: de begeleider van Gezinssport Vlaanderen is een vertrouwd gezicht en spreekt de eigen taal, maar de lokale gids brengt je op onverwachte plekken en kent de omgeving als zijn broekzak.” Brigitte knikt. “Er zijn jaren geweest waarin ik het niet nodig vond om elke dag te skiën. Dan ruilde ik de latten voor een wandeluitstap. De omgeving waar we elk jaar zitten, is prachtig: vanuit je hotelkamer zie je de hertjes passeren. Dat verveelt nooit, ook niet na al die jaren.” In pyjama aan tafel “’s Avonds is er ook altijd een activiteit voorzien. Ouders met jonge kinderen nemen dan gewoon de babyfoon mee naar de zaal beneden, waar iedereen samenzit. Voor de kinderen is het een geruststelling dat bijna het hele hotel voor Gezinssport begeleider van Gezinssport Vlaanderen gereserveerd is: op een paar mensen na, kennen ze er iedereen van de groep. Om te eten komen ze gewoon in pyjama naar beneden. Alles is er heel gemoedelijk: het is alsof we met één grote familie op vakantie zijn.” “Over de hele reis is er eigenlijk maar één bezorgdheid”, sluit Thibaud af. “Dat we op tijd inschrijven.” (lacht)

GEZINSSPORT VLAANDEREN

WIE IS WIE? Jean-Pierre Callier (68) is fervent fietser. Twee keer per week is hij op pad voor een toertje tussen 70 en 90 kilometer. Zwemmen doet hij ook graag, maar het liefst op vakantie. Hij gaat al jaren mee op wintersportvakantie met Gezinssport Vlaanderen – eerst enkel als gast, maar na enkele jaren ook als begeleider. Brigitte (68) deed al verschillende sporten door de jaren heen – van volleybal over aerobic tot tennis. Net als haar man Jean-Pierre is ze regelmatig op de fiets te vinden. Met vriendinnen of haar man trekt ze eropuit voor ritjes tussen 50 en 70 kilometer. De fietsen gaan ook standaard mee op vakantie. Dochter Ann-Sofie (36) skiet al haar hele leven. Op dit moment beweegt ze vooral door achter haar kinderen Marilou en Edward te rennen en door met de fiets naar het werk te gaan, maar binnenkort start ze met BBB-oefeningen bij een personal trainer. Ann-Sofies partner Thibaud Leys (35) speelt twee keer per week waterpolo. Daarnaast is hij minstens een keer per week op de fiets te vinden en gaat hij elke week lopen. Marilou (6) deed tot vorig jaar ook ballet, maar concentreert zich nu vooral op turnen. Dat doet ze vier uur per week. Zwemmen is ook een van haar hobby’s. Edward (4) is de zoon van Ann-Sofie en Thibaud. Ook hij is actief bezig: in de bewegingsschool leert hij spelenderwijs turnen. Hij volgt ook balvaardigheidsles. Binnenkort gaat hij voor de tweede keer mee op wintersportvakantie met Gezinssport begeleider van Gezinssport Vlaanderen, waar hij voor het eerst op de latten zal staan.

FIETSROUTE

BENDE VAN DE WITTE VEER IN NOORD-BRABANT Breid jullie fietsavontuur uit met deze tips

Al generaties wordt in de Nederlandse provincie Noord-Brabant het spannende verhaal verteld van de ‘Bende van de Witte Veer’. Beleef met het hele gezin de nieuwe fietsroute die in het teken staat van deze sage. Een geweldig avontuur vlakbij De Efteling en Nationaal Park De Loonse en Drunense Duinen!

Maak van jullie uitstapje een heerlijke minivakantie! Beleef bijvoorbeeld een sprookjesachtige dag in De Efteling, gelegen op slechts zes autominuten van het startpunt van de fietsroute. Of bezoek de stervormige vestingstad Heusden, bekroond met de restauratieprijs Europa Nostra en een echte parel met stellingmolens en een schilderachtige haven. Ook de historische stad ’s-Hertogenbosch is uitstekend te combineren. Verken er de middeleeuwse straten, geniet van een echte ‘Bossche Bol’ en bewonder de majestueuze Sint-Janskathedraal. Je verveelt je geen moment!

Het verhaal Armoede heerst rond het jaar 1720 in Noord-Brabant. Overleven is het enige wat telt. Er vormt zich een bende, onder leiding van Swarte Johannes, waar iedereen schrik van heeft. De Bende van de Witte Veer plundert er, vermomd en wel, op los en weet zo menig burger te bestelen. Een klopjacht volgt maar laat deze bende zich pakken? Wie weet verraadt een witte veer hen wel...

De ‘Bende van de Witte Veer’ fietsroute is een spannende fietsroute van 43 kilometer in de Noord-Brabantse streek De Langstraat. Je fietst langs plekken waar de bendeleden hun sporen hebben nagelaten, zoals het mysterieuze Witte Kasteel in Loon op Zand. De fietsroute komt ook langs het schitterende Nationaal Park De Loonse en Drunense Duinen. Een aanrader om met het gezin te bezoeken: de imposante stuifduinen staan garant voor eindeloos wandelen speelplezier. Geniet bij gastvrijheidslocaties langs de fietsroute van speciale producten en activiteiten, geïnspireerd op de legende. Wat dacht je van speciaalbier vernoemd naar de bendeleden, een heerlijk galgenmaal, rondleidingen of workshops pennenveren maken? Kijk voor meer informatie op bendevandewitteveer.nl.

Praktische informatie Startpunt van fietsroute ‘Bende van de Witte Veer’ is restaurant en camping De Zwammenberg. Adres: Zijstraat 20, De Moer (55 autominuten vanaf Antwerpen). De route is gratis te downloaden op routesinbrabant.nl. Hier vind je nog veel meer prachtige fietsroutes, inspirerende tips en overnachtingsadressen voor een onvergetelijk dagje uit in Noord-Brabant!

BRENGT GEZINNEN IN BEWEGING

De koers komt thuis

HET WK WIELRENNEN VOLGENS DE COLLEGA’S Voor de 100ste editie van het Wereldkampioenschap Wielrennen komt de koers terug thuis. Overal in Vlaanderen rijzen WK-punten uit de grond op de leukste en mooiste fietsplekjes. Een delegatie van Gezinssport Vlaanderen trekt naar Leuven om de lokale ronde te verkennen en gaat op zoek naar de tofste WK-punten. Afspraak aan het station van Leuven. Een parking, een treinstation, een fietsverhuurpunt: de ideale startplek. De gezellige terrasjes laten we (voorlopig) links liggen en langs de Bondgenotenlaan, een drukke winkelstraat, fietsen we naar hartje Leuven. Wat bochtenwerk brengt ons snel naar de stadsrand. Via de Vaartstraat komen we bij de jachthaven uit. Daar stomen we ons (mentaal) klaar voor de eerste klim van de dag: de Keizersberg. Puffend en zwetend bereiken we Wilsele. We dalen gezwind af naar de vaart waar met de ijsjesboot onze eerste bevoorradingspost wacht. Die extra energie is welgekomen, want als we wegdraaien van de vaart is het weer klimmen geblazen. Tijdens de korte afdaling kunnen we even op adem komen, maar voor we het weten duikt de Wijnpers op, die onze klimmersbenen écht uitdaagt.

GEZINSSPORT VLAANDEREN

De finishfoto Wanneer iedereen zich naar boven heeft gesleurd, zetten we onze weg voort langs de ring. Bij het indraaien van Leuven-centrum is onze hartslag gelukkig weer wat gezakt. De Sint-Antoniusberg lijkt een puist in vergelijking met de vorige beklimmingen. Slalommend tussen de studenten rijden we onder de rode vod de Ruelensvest op. Met de officiële finish in zicht horen we de supporters al juichen. De eerste demarrage, nog een versnelling, de spurt...! Een finishfoto moet uitsluitsel geven. Het gejoel blijkt achteraf van een groepje kinderen in de speeltuin naast de finishlijn. Niet getreurd, het klimwerk zit erop en via de Blijde Inkomststraat en het mooie Ladeuzeplein belanden we opnieuw op onze startplaats met bijhorende terrasjes. Bij een pint en een frisdrank komen we unaniem tot de conclusie: Leuven biedt een leuke fietstocht met enkele pittige hellingen die getrainde klimmersbenen en/of een volle fietsbatterij vereisen. Wie wil, kan zijn/haar energie hier zeker kwijt.

ONZE PLOEG MARIJKE BREWAEYS Functie: Communicatiemedewerker Fietsniveau: Legt wekelijks 50 km af met de elektrische fiets, knijpt er regelmatig tussenuit voor een fietsweekendje. Type fiets: Voor de gelegenheid een klassieke stadsfiets gehuurd bij Fietspunt, maar de volgende keer kom ik toch met mijn elektrische fiets. Mijn WK-punt: Even buiten het parcours, maar het Lemmenspark nabij Gasthuisberg is een aanrader om even op adem te komen of te picknicken. Een verborgen groene parel. FREDDY DE NERT Functie: Voorzitter Fietsniveau: Kruipt meerdere keren per week op de fiets, bij slecht weer op de rollen. Type fiets: Elektrische stadsfiets. Mijn WK-punt: Als het klimwerk voorbij is en we weer op vlakke wegen, richting het centrum van Leuven fietsen, is de doortocht aan het Ladeuzeplein toch wel de moeite: de statische bibliotheek en de uitnodigende terrassen zorgen voor een culturele verademing na de sportieve inspanning. GUIDO BENAETS Functie: Clubondersteuner en verantwoordelijke wintersport Fietsniveau: Doet wekelijks een tochtje met de mountainbike. Type fiets: Mountainbike. Mijn WK-punt: Ijsjesboot Coupe Matadi in Wilsele en de ‘Wijnpers’ voor het mooie achterliggende uitzicht. BRITTA EGGERMONT Functie: Clubondersteuner administratie Fietsniveau: Is verslaafd aan elektrisch fietsen, heeft wekelijks 80 tot 300 km op de teller. Type fiets: Elektrische stadsfiets. Mijn WK-punt: Het vernieuwde stadsgedeelte met parkjes in de buurt van de Vaartkom. Zo gezellig! YMKE VANDOORNE Functie: Coördinator AFYA Fietsniveau: Dagelijks korte verplaatsingen door de stad. Type fiets: Voor de gelegenheid een Blue Bike geleend aan het station. (Tip: pomp voor je vertrekt nog even de banden op) Mijn WK-punt: In de Naamsestraat waan ik me even terug in mijn studententijd, hier om de hoek zat ik op kot. Een leuke buurt om te vertoeven! WOUT STEVENS Functie: Algemeen coördinator Fietsniveau: Als wielertoerist wekelijks een 100-tal km met de fiets. Type fiets: Koersfiets. Mijn WK-punt: De Keizersberg is een mooie maar stevige klim, een echte kuitenbijter. Boven kan je even uitblazen in de tuin van de Abdij met een mooi uitzicht op de stad.

BRENGT GEZINNEN IN BEWEGING

Het dagboek van een skipapa door Freddy De Nert, voorzitter Gezinssport Vlaanderen

EENTJE VAN VIJF EN EEN VAN ZEVEN Het is 7 uur. Nog eens omdraaien heeft duidelijk geen zin meer, want de roep om opstaan neemt toe in volume. Gelukkig liggen de uitrustingen al klaar. “Eerst langs de badkamer, jongens. En ja, je trekt de kleren aan die ik gisterenavond heb klaargelegd.” Ik hijs mezelf alvast in lange kousen, een skibroek en een t-shirt. Toch een lichte trui misschien? De rugzak: reservekousen, reservehandschoenen, snoepjes… Alles lijkt erin te zitten. Oostenrijkse muziek “Papa, ik heb honger”, onderweg naar het ontbijt. “Lopen hoeft echt niet jongens, er is genoeg en het is nog vroeg.” Om twintig voor acht schuiven we aan. “Wat je neemt, eet je op.” Ik hou het bij een koffie, een pistolet met kaas en wat fruit. Het heeft gesneeuwd deze nacht. Nog even langs de kamer. “Heb je je skibril, je handschoenen, zit je skipas nog in je jas? Vergeet je helm niet!” De bus vertrekt stipt om half negen. “Papa, ik moet nog eens plassen”, “Papa, ik vind mijn skischoenen niet. Zijn dat de mijne? Ik had ze gisteren hier gezet en nu zijn ze weg”, “Papa, waar is dat kaartje met de nummers ook alweer?”, “Papa, ik heb de mijne al gevonden”, “Goed man”, glimlach ik. Heb ik zelf wel alles bij? Een half uur later stopt de bus aan de skipiste. “Papa, ik kan niet in mijn skischoen”, en dan stappen we gezwind richting het treintje. “Goed bij mij blijven, jongens.” Gelukkig hoef ik vandaag geen ski’s naar boven te dragen. Voorrecht van kinderen en beginners. “Papa, mijn helm zakt altijd af.” Oostenrijkse muziek probeert het gedrum, gekrijs en de kakofonie van stemmen en talen te overstemmen. We kunnen bijna skiën. “Heb je alles bij, man? Papa zal straks hier zijn. Goed je best doen, luisteren naar de ski-juf en plezier hebben hoor”, “Ja papa.” Ondertussen is ook de oudste naar zijn skigroep.

GEZINSSPORT VLAANDEREN

Zwoegen, zweten, zoeven, zonnen, zalig Twee uren kinderloos, zorgeloos naar beneden glijden over het witte tapijt. Mijn longen vullen zich met de heerlijk frisse berglucht. Alleen overeind blijven, bergen dalski naast elkaar houden, ploegen en ‘genieten’ van een ankerlift. Zwoegen, zweten, zoeven, zonnen, zalig. ‘s Middags ben ik voor de jongens beneden. Ik hoor de stem van de jongste naderen. “Ik ben maar vier keer gevallen papa, en jij?” Daar is ook de oudste. “Gaan we frieten eten, papa?”, “Drinken niet vergeten, papa.” De jongens vertellen kauwend op slappe friet en iets wat op mayonaise lijkt honderduit over hun avonturen. Het tweede deel van de skidag breekt aan. “Nog even naar toilet, jongens? Jassen aan, handschoenen aan, helm op… Alles in orde?”, “Jaja papa”, klinkt het in koor. In de late namiddag brengt het treintje ons terug naar beneden. “Mogen we nog iets drinken, papa?” De weg naar het treintje is kort en de weg naar de autobus is ook kort, dacht ik. “Papa, die bus staat er niet, ik zie hem niet”, “Papa, kan jij m’n helm even overpakken?” De bus wacht op de latten, de sticks en de schoenen. “Ik krijg mijn skischoenen niet los”, “Loop toch niet op je kousen door de sneeuw”, “Neen, maar mijn schoenen staan ginds, papa.” Uiteindelijk komt het allemaal in orde, zelfs met natte kousen. De film op de tv in de bus is onverstaanbaar en hapert, maar weet de jongens te boeien. Het panorama uit de raampjes doet dat niet. We bereiken het hotel. Onderweg naar de kamer sneuvelen meerdere snelheidsrecords. “Komaan papa, we gaan zwemmen!” Het vaderhart Het avondeten verloopt opvallend rustig. Het lijkt wel alsof een hele dag op de latten dan toch zijn tol eist. De helden zijn moe. Na een heerlijke maaltijd en een nog veel heerlijker ijsje trekken we richting nachtrust. “Komaan mannen, pyjama aan, tandenpoetsen… Papa zal jullie kleren voor morgen klaarleggen.” Als ze onder de dons liggen, vervult de stormvloed enthousiaste antwoorden die volgt op “Hoe was het vandaag, jongens?” mijn vaderhart. “Slaapwel, morgen gaan we weer skiën”, ik dacht nog net “Joepie!” gehoord te hebben, maar allebei vertoeven ze al in dromenland. Tijd voor papa om in de bar van een verdiende pint te genieten. Maar niet te lang, want morgen gaan we weer skiën.

“Ik ben maar vier keer gevallen papa, en jij?”

Kom op adem in de Ardennen

Onze wandeltochten leiden je langs adembenemende landschappen en pittoreske dorpen. Geniet ook van cultureel erfgoed, prachtige kastelen of proef van lokale specialiteiten. In de Ardennen vind je alles om even te ontsnappen! Zoek je een daguitstap of liever een weekendje weg? Gezellig met zijn tweetjes, in groep of met je gezin? In ons ruime aanbod vindt iedereen wat hij zoekt! Zin om eropuit te trekken? Download onze nieuwe wandelbrochures op visitwallonia.be/wandelen

BRENGT GEZINNEN IN BEWEGING

MAUD VANMEERHAEGHE

THOMAS DE BOEVER

Fiets-o-theek Op wielekes in Deinze biedt huurfietsen voor kinderen tussen twee en twaalf

“VOOR ELK KIND EEN FIETS OP MAAT” “Op wielekes.” Als je aan Joost Vermeersch vraagt hoe de fiets-o-theek in Deinze loopt, klinkt het antwoord klaar en duidelijk. De bibliotheek met tweewielers voorziet kinderen tussen twee en twaalf jaar oud van een huurfiets die tiptop in orde is. Op dit moment telt het aanbod van Op Wielekes 250 fietsen, waarvan er zo’n 150-tal in omloop zijn. “Ouders die hun kinderen een fietsje willen aanbieden, komen bij ons langs. Kinderen kunnen uit verschillende modellen en kleuren kiezen, zodat ze op een exemplaar buitenrijden dat hen 100% op het lijf geschreven is. Blijkt dat fietsje toch niet helemaal een match te zijn, dan kunnen huurders tijdens hun abonnementsjaar gratis wisselen. Afhankelijk van de grootte van de fiets kost zo’n abonnement gemiddeld twintig euro. Daarbovenop komt nog de waarborg, die de huurders in de meeste gevallen integraal terugkrijgen. Soms gebeurt het wel eens dat we een verwaarloosd fietsje terugkrijgen, maar dat is tot nu toe nog niet zo vaak voorgevallen.”

GEZINSSPORT VLAANDEREN

Laagdrempelig De fietsen haalt Op Wielekes op tweedehandssites, in kringwinkels of krijgen ze van klanten – die in ruil een fietsabonnement cadeau krijgen. “Geen enkele fiets wordt te huur aangeboden zonder dat die door onze handen is gegaan”, zegt Joost. “We staan ook in voor herstellingen. Omdat we daarvoor enkel de materiaalkosten aanrekenen, is Op Wielekes heel laagdrempelig. We kunnen bijvoorbeeld steeds vaker kansarme gezinnen op weg helpen, al dan niet met hulp van het OCMW.” Tegenwoordig is Op Wielekes al meer dan enkel fietsverhuur. “We organiseerden al fietsherstelcursussen en fietsrijlessen voor volwassenen. Die waren een groot succes bij oudere fietsers, dus misschien bieden we in de toekomst ook wel volwassenenfietsen aan. Het is in elk geval ons doel om van fietsen een totaalbeleving te maken: het is niet alleen goed voor de gezondheid, maar ook een ideale activiteit om mensen samen te brengen. Wie weet organiseren we volgend jaar wel fietsrijvaardigheidscursussen?”

BRENGT GEZINNEN IN BEWEGING

GEZINSSPORT VLAANDEREN

DIRK REMMERIE

THOMAS DE BOEVER

Tomas Van Den Spiegel

“MIJ AFPEIGEREN HELPT OM MIJN HOOFD LEEG TE MAKEN” “Er is nooit genoeg sport in mijn leven”, zegt Tomas Van Den Spiegel, gewezen basketbaltopper en CEO van wielerwedstrijdorganisator Flanders Classics. “Als ik een week niet gefietst heb, móet ik in het zadel. Om mezelf mentale rust te gunnen en mijn hoofd leeg te maken tussen de drukke dagen door, moet ik mij geregeld fysiek afpeigeren. Ik denk dat mensen die te weinig bewegen, iets missen in hun leven dat hen gelukkiger zou kunnen maken.” Om en bij de 7000 kilometer – “omgerekend komt dat neer op ongeveer vijf uur per week” – fietste hij vorig jaar bij elkaar. Soms aan de zijde van fietscollega Wouter Vandenhaute in Vlaams-Brabant, soms met de makkers van zijn fietsclub in Gent, soms alleen. “In gezelschap fietsen is geweldig, ik doe vaak meetings op de fiets”, zegt Van Den Spiegel. “Maar ik fiets even graag alleen. Omdat ik dan met niemand rekening moet houden, met niemand moet babbelen en ik mijn eigen tempo bepaal. Pure me-time.”

BRENGT GEZINNEN IN BEWEGING

Was je ook al verslingerd aan de fiets toen je nog professioneel basketbal speelde? “Ik fietste toen eigenlijk helemaal niet. Wel was ik als Vlaming natuurlijk erg enthousiast over alles wat wielrennen was, maar ik ben zelf pas beginnen te fietsen toen ik peter was van de 1000 km voor Kom op tegen Kanker in 2014. Ik had niet eens een fiets. Toen ik vier jaar later bij Flanders Classics ben beginnen te werken, ben ik helemaal overstag gegaan.” Mis je het basketbal? “Of ik heimwee heb? Eigenlijk niet. Uitzonderlijk kijk ik nog eens naar beelden van vroeger, maar ik word daar niet melancholisch van. Ik heb voor mezelf uitgemaakt dat het gevoel dat je kent als topsporter – de extreme sensatie van prestaties leveren en winnen – wellicht niet meer terugkomt. En dus hoef ik die vorm van voldoening ook niet na te streven. Wel zou ik een veel betere fietser willen zijn. Ik ben niet echt gemaakt om te fietsen: ik ben niet meteen aerodynamisch en weeg dik dertig kilo meer dan de mensen met wie ik fiets. Bon, ik heb er mij al bij neergelegd dat dat niet tot de mogelijkheden behoort.” (lacht)

Wat zijn je uitverkoren streken om te fietsen? “Meestal is mijn thuisbasis Gent mijn vertrekpunt. Van hieruit gaat het vaak richting Vlaamse Ardennen, die ik intussen ken als mijn broekzak. Ook het natuurpark Pays des Collines is geweldig om door te fietsen. Maar god, er is zo veel. Fietsparadijs Limburg is natuurlijk geen onbekende, maar toch vind ik het nog altijd een onderschatte provincie: daar is werkelijk alles voor de betere recreant. Aan de andere kant is het heerlijk tegen de wind opboksen in de Westhoek. Het allerbelangrijkste is dat je niet te veel auto’s tegenkomt op je parcours.” Wat is je favoriete fiets? “Een luxe die ik mezelf permitteer: drie fietsen. Ik heb net een nieuwe racefiets – mijn oude koersfiets bouw ik om tot gravelbike. Gravel is nu hard in en daar organiseren we met Flanders Classics ook events rond. De sfeer die rond gravel hangt is geweldig, dat is pure beleving. Het gaat er niet om dat je zo snel mogelijk van a naar b rijdt, maar wel om het genieten van het traject, de kameraden, de stopplaatsen, de muziek die je beluistert onderweg…

“DE FIETS IS HOT EN MOET DAT BLIJVEN” De 100ste editie van het WK Wielrennen is

gereden, maar dat is lang niet het signaal om de fiets aan de haak te hangen. Integendeel,

organisator Flanders Classics rekent erop dat de collectieve wielergekte rond het kampioenschap het vliegwiel is om iedereen die

van fietsen houdt blijvend te stimuleren. “De aandacht die we door het WK krijgen willen

we niet enkel benutten om het te hebben over topsport. De fiets is hot en moet dat blijven”, zegt CEO Tomas Van Den Spiegel.

Fietsen in Vlaanderen is populairder dan ooit. Het volstaat om buiten te komen om jezelf daarvan te overtuigen. Wie cijfermatig bewijsmateriaal verkiest: vorig jaar werden bijna 600.000 nieuwe fietsen verkocht. Een Vlaams gezin heeft gemiddeld 2,3 fietsen. We fietsen niet alleen meer, maar gemiddeld ook verder dankzij de niet te stuiten opmars van de e-bike. “Dat we tijdens de harde lockdown collectief meer zijn beginnen te wandelen en te fietsen, is een van de weinige lichtpuntjes van de pandemie”, zegt Van Den Spiegel. “Nu de maatschappij langzaam terug-

GEZINSSPORT VLAANDEREN

keert naar wat ze voorheen was, moeten we dat proberen vast te houden en te onderhouden.” Om vooral de beginnende fietsers zoveel mogelijk rugwind te geven en te motiveren de nieuwe goede gewoonte te blijven koesteren, broedt Flanders Cassics op innovatieve concepten. “Er bestaat al heel wat voor de recreatieve fietser, hé. Wereldwijd zijn we een bekende fietsregio met heel veel afwisseling en mooie plekken. Op basis van het knooppuntennetwerk en digitale fiets-apps kan vrijwel iedereen zelfstandig prachtige parcours samenstellen. ‘Wat kunnen we daar bovenop bieden?’, is dan ook de vraag. Een definitief antwoord of concreet initiatief hebben we nog niet, maar de richting waarin het zal gaan is wel duidelijk: mensen zoeken beleving. Ze willen het gevoel hebben dat ze een mooie herinnering hebben gemaakt. Hoe gaan we met andere woorden ervaringen bieden die verder gaan dan wat Jan en alleman met een kaartje en een gps zelf kan doen? Een traditionele fietstocht werkte vroeger prima. Wij willen morgen mensen op plekken brengen waar ze heel graag willen komen, maar dat toch niet uit zichzelf zouden doen. De next level fietservaringen, zeg maar.” De Grote Versnelling Het draagvlak voor de fiets vergroten doet Flanders Classics onder meer ook door het ondersteunen van De Grote

Mooi om te zien hoe gravel biken erin slaagt om letterlijk van de traditionele paden af te wijken. In de winter trek ik er graag op uit op mijn mountainbike. Ik hou ervan regen, wind en koude te trotseren om verkleumd thuis te komen en een half uur onder de douche op temperatuur te komen. Héérlijk.” Heb je de sportmicrobe doorgegeven aan je kinderen? “Mijn dochter Ana (12 jaar) is heel erg gefocust op volleybal (mama Julie Rumes is een gewezen professionele volleybalspeelster ,red.). Het scala aan interesses is nog heel breed, maar als ze ooit professioneel wil volleyballen zal er een moment komen waarop ze zal moeten kiezen. Theo, mijn zoon, voetbalt wel, maar is vooral passief heel geïnteresseerd in sport. Hij is pas 9, maar volgt het EK Voetbal, de Tour, de Olympische Spelen, het WK Wielrennen… op de voet. Hij wil alles en iedereen kennen. Dat vind ik wel leuk, want ik ben ook een echte sportveelvraat en heb nu echt een buddy.”

Versnelling, een samenwerking tussen Vlaamse overheden, bedrijven en maatschappelijke actoren dat ook het functionele fietsbeleid oppept. Een ambitieus doel is om het aandeel van de fiets in onze verplaatsingen op minstens 20 procent te brengen tegen 2025. Mensen motiveren om meer de fiets te nemen is een zaak, zorgen dat dat op een veilige manier gebeurt een andere. “Het klopt dat het verkeer in vergelijking met tien, twintig jaar geleden veel drukker is geworden. Zelfs op de jaagpaden is het soms laveren omdat er zo veel fietsers en wandelaars zijn, met elk hun eigen snelheid en behendigheid. Het is in mijn ogen een luxeprobleem, het allerbelangrijkste is dat zo veel mensen actief in beweging zijn. Als je in groep racet, is het geen goed idee je daartussen te mengen, het is een kwestie van wederzijds respect tussen al wie beweegt. Solidariteit tussen al wie fietst of beweegt, brengt ons een heel eind verder.” “Er worden zeker inspanningen geleverd om het fietsverkeer veiliger te maken, maar voor echte sporters en ambitieuze amateurs die hogere snelheden halen, zijn de heringerichte punten en het verkeersmeubilair soms niet echt bevorderlijk. Een oefening die we moeten maken is samen met de overheden kijken hoe we de bestaande openbare weg nog beter kunnen inrichten.” Flanders Classics is ook de organisator van het Gordelfestival, waar Gezinssport Vlaanderen al jarenlang aan meewerkt. Dit jaar werd tijdens het feest voor de fiets in SintPieters-Leeuw het eerste WK Loopfietsen georganiseerd.

Overnachtingen - Verblijven - Activiteiten

-5%

Netwerk van 25 gites voor groepen en 8 op een verblijf in de gites gites-herberg. van Han-sur-Lesse, Eupen, Met de familie, Wanne, Ovifat en vrienden of in groep. Louvain-la-Neuve tot 28/02/22 (op reservatie en volgens beschikbaarheden, 200.000 excl lidkaart en toeristenbelasting, overnachtingen per niet geldig op Nieuwjaar). jaar in Belgïe. Code : «Gezinssport Wordt u de volgende ? Vlaanderen» Projectklassen, vakantiestages en locale animaties.

02 209 03 00 • www.kaleo-asbl.be

BRENGT GEZINNEN IN BEWEGING

WE MOGEN WEER! Eindelijk is het zo ver: de deuren van onze sportclubs zwaaien weer open. Met een badmintonraket in de hand, de duikbril aan of met de glimlach op de fiets: het enthousiasme van onze sportclubverantwoordelijken werkt aanstekelijk. Duik mee in de leukste foto’s van de afgelopen maanden. Met dank aan de vele vrijwilligers die met hart en ziel alles organiseren voor jouw sportclub. Zij hebben er alvast zin in, dat zie je aan de foto’s die ze ons bezorgden. En jullie?

GEZINSSPORT VLAANDEREN

BRENGT GEZINNEN IN BEWEGING

GEZINSSPORT VLAANDEREN

BRENGT GEZINNEN IN BEWEGING

“Knuffelturnen is onze laatste nieuwe sport. Daar ben ik heel fier op. Ik weet zeker dat het zal aanslaan.”

DAAN PAREDIS

THOMAS DE BOEVER

Het ontstaan van Gezinssport Vlaanderen: de allereerste voorzitter vertelt

“MENSEN ZULLEN ALTIJD BLIJVEN SPORTEN” 34

GEZINSSPORT VLAANDEREN

Als allereerste voorzitter van Gezinssport Vlaanderen staat Blankenbergenaar Eric De Wasch in 1976 aan het roer van de oprichting van de vzw die op dat moment nog Gezinssportfederatie heet. Van kleuterzwemmen in Blankenberge tot de nationale boekhouding: Eric regelt het.

Hij zit in de nationale ethische commissie, in de raad van bestuur, is financieel adviseur, organiseert kleuterzwemmen, wintersportvakanties en bergwandelvakanties en daarmee is het lijstje lang niet af. Kortom, waar Eric (81) gaat, gaat Gezinssport Vlaanderen, en omgekeerd. Al sinds het prille begin, toen Gezinssport Vlaanderen nog bij de Gezinsbond hoorde. “Ik heb in mijn jeugd niets met de Gezinsbond te maken, maar ben getrouwd met een meisje uit Blankenberge”, zegt Eric. “Haar vader is Gewestsecretaris van de Gezinsbond, voorzitter van een lokale afdeling en werkzaam bij Bloso in het zwembad van Blankenberge. Binnen de kortste keren zit ik als secretaris bij de Gezinsbond van Blankenberge en organiseer ik het kleuterzwemmen, wat ik nog altijd doe. Organiseren ligt mij, al van bij de Chiro.” In een oogwenk “In 1976 voert Rika De Backer, de toenmalig Vlaamse minister van sport en cultuur, een nieuw decreet in. Om nog in aanmerking te komen voor subsidies van Bloso, mag een vzw énkel sportactiviteiten organiseren en niets anders. Bij de Gezinsbond is sport in die tijd heel belangrijk, maar niet de enige activiteit. En dus hebben we om de subsidies te behouden een aparte vzw opgericht die alles omvat wat met sport te maken heeft. Zo ontstaat de Gezinssportfederatie.” De sportactiviteiten loskoppelen van De Gezinsbond gebeurt dus vooral uit financiële overwegingen. Bij de oprichting van de Gezinssportfederatie in 1976 wordt Eric de allereerste voorzitter. “Nu, mijn schoonvader, is op dat moment ook lid van de algemene vergadering van de Gezinsbond in Brussel. In een oogwenk krijg ik daar mijn plaats en voor ik het weet, verkiezen ze mij tot lid van het hoofdbestuur, als jongste lid ooit. Ik ben in die tijd niet alleen de jongste, maar ook als enige met sport bezig. Wanneer we die aparte vzw moeten oprichten, valt de keuze daarom al snel op mij.” Later, in 2017, fuseren de Gezinssportfederatie en de Vlaamse Wandel- en Omnisportfederatie tot Gezinssport Vlaanderen.

Voor elk wat wils 45 jaar na de oprichting zet Eric zich nog elke dag in voor Gezinssport Vlaanderen. “Ik ken niets anders en ik kan niet anders. Dit is mijn leven. Waarom ik het blijf doen, vind ik een heel moeilijke vraag. Ik doe dit graag, het zit in mijn bloed”, vertelt hij. Hoewel de Gezinsbond onlosmakelijk verbonden blijft, heeft de Gezinssportfederatie als aparte vzw volledige autonomie. Die zorgt ervoor dat sportliefhebbers gemakkelijk de weg naar de organisatie vinden en dat geeft wind in de zeilen. “We hebben de autonomie die we kregen goed gebruikt om verschillende campagnes te voeren, een wandeldag – die nu nog elk jaar plaatsvindt – op te starten, wandelzoektochten in samenwerking met toeristische diensten te organiseren, de wintersportvakanties waarvoor we bekendstaan te lanceren… Te veel om op te noemen. Op een gegeven moment hebben we zelfs een coöperatie opgezet met Duitse sportfederaties die onder de indruk waren van ons kleuterzwemmen.” Gezinssport Vlaanderen steunt heel erg op de lokale afdelingen van de Gezinsbond en haar eigen clubs, die het grootste aantal activiteiten organiseren. “Dat beperkt zich trouwens niet tot de ‘gewone’ sporten, hé. In onze werking zitten zeilclubs, badmintonsclubs, pingpongclubs… Voor ieder wat wils. Het laatste nieuwe wat we aanbieden, is het knuffelturnen waarbij peuters en kleuters samen met hun (groot)ouders kunnen bewegen. Ik ben heel fier op dat project en weet zeker dat het zal aanslaan.” Mens & Sport Sport en beweging staat natuurlijk centraal bij Gezinssport Vlaanderen, maar ook het sociale aspect speelt een belangrijke rol. “Wij doen méér dan sport, onze clubs zijn vriendenclubs. We bieden geen competitie aan, omdat we extra druk willen vermijden. Waar we heel hard op inzetten, is kwaliteitsvolle begeleiding. De trainers krijgen een opleiding en beschikken meestal over een diploma. Competitieve clubs komen in onze vijver vissen naar talent, dat is goed, bij ons kunnen jongeren zich in alle rust ontwikkelen.” Veel vzw’s sterven uit omdat vrijwilligers zoals Eric tegenwoordig niet meer van de band rollen. Bovendien heeft ook Gezinssport Vlaanderen een serieuze knauw van corona gekregen. “Ons ledenbestand is gekrompen, maar ik heb er alle vertrouwen in dat dat zich snel herstelt eens de motor weer volledig draait. Het voortbestaan van de vzw baart me geen zorgen. Mensen zullen altijd blijven sporten.”

BRENGT GEZINNEN IN BEWEGING

ONTDEK ONS NIEUW WINTERAANBOD!

All- in formule wenning e g w u e e n S r de allerkleinsten voo

Kindevlsriendelijke hot

Zoek & Boek: aanbod.gezinssportvlaanderen.be

Gezinssport Vlaanderen vzw Gezinssport Troonstraat Vlaanderen vzw125 1050 Brussel Troonstraat 125

1050 Brussel

GEZINSSPORT VLAANDEREN

PB- PP BELGIE(N) - BELGIQUE PB- PP

BELGIE(N) - BELGIQUE

Afgiftekantoor Leuven Mail Afgiftekantoor Leuven Mail Hup P926718 Verschijnt vier keer per jaar Hup P926718 oktober 2021 Verschijnt vier keer per jaar oktober 2021