Hélaba#3 by Xpair Communication

vol avonturen Meer dan 100 soorten geredde dieren van over de hele wereld.

EEN STRAF MAGAZINE VOOR IEDEREEN DIE JONG IS OF WIL BLIJVEN

Dina Tersago

Frank De Winne

Ambiance!

K in KLJ

KLJ op de set

Tweelingen op blind date

over het moederschap

Willy Sommers en zijn KLJ-verleden

Wild animal rescue & education

Kasteelweg 22 - 8640 Oostvleteren Tel. 057 40 18 56 info@dezonnegloed.be

www.dezonnegloed.be

Te weinig jeugdbewegingen op tv? 3 _ 20

“Volg altijd je dromen”

Liefde op de Wereldjongerendagen

“Altijd een vriend aan je zij”

nr.3 03/2020

ACTIVITEIT

HÉLABA EEN STRAF MAGAZINE VOOR IEDEREEN DIE JONG IS OF WIL BLIJVEN

Beleef een Leuke speurtochten, spannende beestig doe-opdrachten en toffe leerrijke verhalen leuke

Welkom bij Ferm! Wij zijn Ferm. We leven in een maatschappij waar mensen zoeken naar balans en kwaliteit in hun leven. Een maatschappij waar verzuring vaak de bovenhand krijgt. Een maatschappij waar eenzaamheid op de loer ligt. We zijn een positief ingesteld netwerk gedragen door vrouwen, waarmee mensen zich betrokken en verbonden voelen, op elk moment in het leven. Met een daadkrachtige visie op maatschappelijke thema’s. Met een breed aanbod van diensten. Met ontspannende en educatieve activiteiten. We zijn steeds dichtbij: op het platteland, in je buurt - waar je ook bent.

Voor iedereen iets. Colofon

Redactie Diestsevest 32 bus 3b - 3000 Leuven - helaba@klj.be- 016 47 99 99 Hoofdredactie Jonas Smeulders Verantwoordelijke uitgever Isabelle Myncke Coördinatie en eindredactie Jonas Smeulders, Maud Vanmeerhaeghe (Xpair Communication) Redactieraad Jessie Broos, Jolien Caubergh, Isaak Dieleman, Stien Dreesen, Peter Frison (Xpair Communication), Kevin Goos, Jolande Guelinckx, Eveline Kenis, Alec Lamberts, Lise De Maerteleire, Sander Malfliet, Nelle Van der Meiren, Anke Van Oeckel, Nnenna Onuhurironye, Joachim Rombouts, Whoopi Samyn, Jonas Smeulders, Marijse Van Bastelaere, Wout Van Dijck, Maud Vanmeerhaeghe (Xpair Communication) Redactionele bijdragen Emma Daeleman, Kaat Soetemans, Gino Van Moer, Cynthia Vandewalle Fotografie Jolien Caubergh, Stef Keynen, Lise De Maerteleire, Marco Mertens, Whoopi Samyn, Jonas Smeulders, Spectrum Productions, Wout Van Dijck, Gino Van Moer, Cynthia Vandewalle, VTM Ontwerp en lay-out Peter Frison (Xpair Communication) Drukkerij Hendrix Xperience Reclameregie Trevi plus - www.treviplus.be - thomas.lannoo@treviplus.be - 09 360 48 54

Ontdek ons op SamenFerm.be

Lokale activiteiten Divers, aangenaam en makkelijk te bereiken Genieters Activiteiten op leuke locaties Je neemt deel waar en wanneer je wilt Blijmakers Frisse ervaringen op bijzondere plekken Een uniek concept voor jonge vrouwen Jijmakers Leuke workshops die je zelf organiseert met vriendinnen én wat hulp van Ferm

Hélaba, mag ik even je aandacht? KLJ, dat is één grote familie KLJ’er ben je niet voor even, maar voor het leven. Dat blijkt uit elk gesprek dat we voeren, zowel met bekende als minder bekende – maar altijd interessante – mensen. Toen we regisseur Jan Verheyen vroegen waarom we zo weinig jeugdbewegingen op tv zien, maakten we iets los bij hem: hij vertelde in geuren en kleuren hoe hij een jaar lid was van KLJ en ooit meedeed aan een sportfeest. Ook zanger Willy Sommers blijkt een KLJ-verleden te hebben. Zijn vrienden van toen komen zelfs nog steeds naar zijn optredens kijken. Aan wie je het ook vraagt, iedereen zegt dat je in een jeugdbeweging innige vriendschapsbanden smeedt die lang blijven duren, soms zelfs levenslang. KLJ voelt altijd een beetje als thuiskomen, als een tweede familie. Soms zit KLJ zelfs in je DNA, dat van generatie op generatie wordt doorgegeven. Je kent ongetwijfeld wel iemand in je afdeling die KLJ-(groot)ouders, -tantes en -nonkels, -broers en -zussen of -neven en -nichten heeft. Vraag dat maar aan ons redactielid Anke. Voor ons maakt het alvast niet uit hoe oud je bent, hoeveel KLJ-jaren je op de teller hebt staan, of van waar je komt. Wij zijn blij dat je deel bent van onze familie! De Redactieraad

Weetjes uit dit nummer Deze Hélaba heeft weer heel wat interessants in petto. De redactieraad haalde er de vijf weetjes uit die haar mond deed openvallen. Alles moet wijken voor de voetbalcarrière van Red Flame Romy Camps. De enige fuif waar ze ooit naartoe geweest is, is die van haar eigen KLJ-afdeling. (p.8) Om net als Frank De Winne astronaut te worden, heb je heel veel geluk nodig. Slechts om de paar jaren zijn er selecties. Van de 10.000 kandidaten worden er maar een zestal echt astronaut. (p.14) Zanger Willy Sommers zette zijn eerste stappen in de culturele wereld bij KLJ. Als jonge tiener nam hij deel aan een van onze cultuurwedstrijden. (p.25) Kevin Goos startte samen met KLJ en de ngo Trias een jongerenkamp op in de Filipijnen. Een aandenken daarvan hangt nog steeds aan zijn KLJ-sjaaltje. (p.30) De tweeling Mathias en Thomas van KLJ Adegem wisselt graag van plaats in de klas. De leerkrachten hebben meestal niets door, want de broers dragen vaak dezelfde kleren. (p.44)

44 48

14 30

IN HET KORT

GOAL! Red Flame en straffe KLJ’er Romy Camps is voetbalgek

EEN DAG IN HET LEVEN VAN... Wie gaat lopen met de vlag?

FRANK DE WINNE “Kies altijd voor wat je graag doet”

KLJ ZIT IN JE DNA Stamboom van een KLJ-familie

HET SJAALTJE Kevins sjaaltje ging de wereld rond

DE POLL Op wie word jij verliefd?

WAT WAT AAN HET WOORD “Praten helpt altijd”

KLJ OP TV? “Jeugdbeweging is ondergewaardeerd”

K IN KLJ Bo en Joachim vonden elkaar op de Wereldjongerendagen

WIST JE DAT... ...over je broers en zussen?

KNUTSELHOEK Van sok tot s(t)okpaardje

DE PLAYLIST Mooi eerbetoon van KLJ Lichtervelde

JONGEREN VAN HET PLATTELAND “Jammer dat fietsen hier onveilig is”

UIT DE OUDE DOOS Willy Sommers laat de zon in ons hart

BLIND DATE met twee tweelingen

DOE DE TEST Ben jij een familiemens?

DINA TERSAGO “Intuïtie is mijn leidraad”

OP SURVIVAL Zo overleef jij in het bos

#BOERENTROTS Elk jaar een boerenjaar

KAMPKOST VOOR THUIS WAP, maar dan anders

SAY ‘KLJEEEEEEEEEJ’

HOE KLJ IS ROMY? Romy over de leukste letters van het alfabet

T E H IN

T R KO

en de winnaars zijn ... In de Hélaba van december gaven we 50 tickets weg voor Walibi en 50 tickets voor Bellewaerde. Heel wat afdelingen waagden hun kans en stuurden een foto van hun favoriete attractie door, maar slechts twee KLJ’s konden met de prijzen gaan lopen. KLJ Hoeleden wist ons alvast te overtuigen met hun boomstammetjes van de Flash Back uit Walibi. En KLJ Lochristi-Hijfte meisjes bracht de Flying Carrousel uit Bellewaerde prachtig in beeld. Veel plezier met jullie tickets: Hoeleden en Lochristi-Hijfte meisjes!

Win een avontuurlijke activiteit bij the outsider Ken jij The Outsider, een avonturenpark in Oudenaarde al? Nee? Hoog tijd om kennis te maken! KLJ helpt je alvast een handje en geeft 20 tickets weg voor een avontuurlijke activiteit. Welke activiteit kan ik winnen? De winnaar mag uit drie activiteiten eentje kiezen: een lasergame, waterskiën of het moerasparcours.

Deze activiteit is bedoeld voor +16-leden en/of leiding. Kom je van ver, dan kan je misschien ook een overnachting in de ‘thuisbuizen’ bijboeken. Hoe kan ik winnen? Stuur voor 5 april een antwoord op onderstaande wedstrijden schiftingsvraag naar helaba@klj.be. De winnende afdeling wordt de week nadien bekendgemaakt. Wedstrijdvraag: In welke KLJafdeling zat Willy Sommers?

Schiftingsvraag: Hoeveel wedstrijdvragen worden correct beantwoord tegen 5 april? Deel je avontuur Zo’n mooi cadeau, daar willen we allemaal van meegenieten. Daarom neemt de winnende afdeling onze Instagrampagina (@klj_vzw) over tijdens haar uitstap naar The Outsider. In het septembernummer van Hélaba kan je vervolgens de ervaringen van de afdeling lezen.

Nog even dit: de tickets gebruik je alleen in KLJ-verband en ten laatste op 20 juli 2020.

KLJ stopt niet in je dorp 337 Zoveel bovenlokale vrijwilligers telt KLJ. Die vrijwilligers zijn vaak actief in een plaatselijke KLJafdeling – of zijn er net gestopt – en zetten zich ook in voor KLJ Nationaal of regionaal. Dat regionale niveau valt grotendeels gelijk met de provincies.

58 Uit zoveel werkgroepen kan je als bovenlokale vrijwilliger kiezen. Zo heb je bijvoorbeeld de werkgroepen Promotie, Sport, Afdelingsondersteuning, Diversiteit of VKB. Voor ieder is er dus wel wat wils.

49 Zoveel vrijwilligers zitten in een Regionaal Bestuur. Zij houden zich voornamelijk bezig met het beleid van KLJ op regionaal vlak. Wat gaat er goed, wat niet? Waar moeten we dit jaar op inzetten en welke evenementen organiseren we? Ze bespreken het allemaal.

5 vrijwillige regionale voorzitters zitten in het Nationaal Bestuur, samen met twee nationale ondervoorzitters en een voorzitter. Zij komen maandelijks samen en duwen KLJ in de juiste richting. Je ziet: KLJ wordt gemaakt door en voor KLJ’ers.

B E I

post voor KLJ Na de vorige Hélaba kregen we enkele berichtjes van lezers. Eentje sprong er voor ons bovenuit: Bernadette stuurde ons een handgeschreven brief van vier bladzijden lang, hoe tof is dat! Blij dat we fijne herinneringen bij jou kunnen bovenbrengen, Bernadette ;-). De hooizolder van Bernadette

Ik vind jullie verhalen uit de oude doos

geweldig en wil er graag zelf eentje delen. Op een warme zomeravond, ergens begin jaren ’80, was ik met mijn KLJ aan het oefenen voor de sportfeesten. Plots kwamen er vier

jonge mannen op ons af. Ze bleken van KLJ

Temse te zijn en ze waren op tweedaagse. Ze

vroegen ons of ze ergens konden blijven slapen, dus nam ik hen mee naar huis. De jongens hadden niet veel nodig: de hooizolder was

voldoende. Wel moesten de KLJ’ers van hun

leiding een tegenprestatie doen. Toevallig was

mijn moeder een nieuwe machineloods aan het metselen, dus wisten we meteen wat ze konden doen. Diezelfde avond zag ik de jongens nog een laatste keer tijdens het KLJ-bal. Dit

verhaal blijft me bij, want ik durfde het aan om wildvreemde jongens mee naar huis te nemen. Bernadette Van Looveren (60) – oud-lid van KLJ Achterbroek Heb jij ook een leuk verhaal? Stuur het naar helaba@klj.be.

proficiat ferm

Vrouwenvereniging KVLV veranderde enkele weken geleden van naam en koos voor ‘Ferm’. Die nieuwe merknaam deelt ze met een aantal van haar dochterorganisaties, zoals Landelijke Thuiszorg, Landelijke Kinderopvang en Puuur Huishoudhulp. Wij wensen Ferm, dat net zoals KLJ deel uitmaakt van de Landelijke Beweging, enorm veel succes met haar nieuwe naam!

(1) van

SPORTCLUB OF JEUGDBEWEGING?

WALIBI

BOEK NU EEN TOPDAG IN WALIBI

-10%

(1)

EXTRA

T.E.M. 30/04

- Extra voordelig tarief (2) € 22,5 per jongere (i.p.v. € 39,5) - 1 gratis begeleider per 15 jongeren - Gratis parking voor de bus - Bezoek je het park op weekdagen in april en mei? Dan vang je maar liefst 5% korting extra!(3) Nog vragen? Het Walibi-team staat voor je klaar: - mail naar reservations.be@walibi.com - bel naar 010 24 17 17

(1) 10% korting bovenop het voordelige jongerentarief. (2) Tarieven geldig voor een uitstap in 2020 voor groepen van minstens 20 pers. en mits reservatie ten laatste 3 dagen voor het bezoek. (3) Cumuleerbaar mits reservatie voor 30/04.

NIEUW

De favoriete uitstap van jouw leden? Bellewaerde natuurlijk! Gillen van plezier op de nieuwe avontuurlijke coaster Wakala, de exotische dieren bewonderen en helemaal tot rust komen in de prachtige natuur? In Bellewaerde doen jullie dat allemaal, in 1 dag! Maar dat is nog niet alles ...

Extra voordelen

voordelig tarief: • Extra Jongeren t.e.m.16 jaar € 21 (i.p.v. € 34)* • 1 gratis begeleider per 15 betalende jongeren • 10% lentekorting bij reservatie voor 30/4 • 5% extra korting bij een uitstap op weekdagen in april en mei** • Gratis parking voor de bus

Nog vragen? Het Bellewaerde-team staat voor je klaar:

• Bel 010 42 17 17, maandag - vrijdag van 9u - 12u30 | 13u30 - 17u30 • Mail naar reservations.blw@cda-parks.com

* Tarieven geldig voor een uitstap in 2020 voor groepen van minstens 20 pers. en mits reservatie ten laatste 3 dagen voor het bezoek. **Cumuleerbaar mits reservatie voor 30/4.

KLJ’ster

Romy Camps voetbalt bij de jonge Red Flames

“Ik werkte 14 jaar lang om op het EK te staan, en dat is gelukt”

Vergeet Hazard, Lukaku en De Bruyne. De echte ster van het Belgische voetbal is een KLJ’ster. Romy Camps (19, KLJ Assenede) is één brok motivatie en speelt al sinds jonge leeftijd bij de Red Flames, onze vrouwelijke nationale ploeg. Ze heeft torenhoge ambities, want dit jaar wil ze in de top drie eindigen met KAA Gent en wil ze naar het Europees kampioenschap in Georgië. Daarvoor moet alles wijken: “De enige fuif waar ik ooit ben geweest, was die van mijn eigen KLJ.”

erst speelde ze op het middenveld in een jongensploegje van KV Zelzate, daarna werd ze in de verdediging gezet. Nu staat Romy Camps nog steeds in de verdediging, maar dan bij KAA Gent – dat ook in het Belgisch vrouwenvoetbal een topploeg is – en bij de U19 van ons nationale elftal. “Mijn ouders vonden het eigenlijk niet zo leuk dat ik ging voetballen, maar ik wist ze toch te overtuigen.”

Hoe is je voetbalcarrière ooit gestart? “Ik beoefende als kind wel meerdere sporten. Eerst wou ik als zwemmer in de voetsporen van mijn vader treden, maar daarmee ben ik gestopt. Ik heb ook even geturnd. Dat bleek niet zo mijn ding te zijn, want ik ben vrij groot en niet lenig genoeg. Omdat mijn broer voetbal speelde bij KV Zelzate, ging ik daar op zesjarige leeftijd ook eens proberen. Uiteindelijk was voetbal het enige wat ik wou doen.” Op jonge leeftijd mocht je al meedoen met de jeugdploegen van de Red Flames. “Toen ik nog bij KV Zelzate voetbalde, kwam er een scout naar de wedstrijden kijken. Hij nodigde me uit om te trainen en matchen te spelen bij de jonge nationale

ploeg. Tijdens die trainingen en wedstrijden werd ik beoordeeld. Ze vonden me goed, dus stootte ik door naar de nationale selectie in Tubeke, waar opnieuw een evaluatie volgde. Mijn eerste vriendschappelijke internationale wedstrijd speelde ik op 14-jarige leeftijd tegen Duitsland. Vanaf mijn 16de speelde ik officiële wedstrijden. Nu maak ik deel uit van de U19, daarna kom ik bij de high potentials terecht en dan, hopelijk, bij de A-ploeg. Het is echt hard werken om steeds geselecteerd te worden. Want als je niet presteert, val je af.”

Hoe vaak train je dan? “Zes keer per week bij KAA Gent en een keer bij de Red Flames. Bij een internationaal toernooi of bij kwalificatiewedstrijden kunnen dat ook meerdere trainingen zijn. Er zijn enkele dagen waarop ik twee trainingen heb en op zaterdag speel ik vaak een wedstrijd. Wekelijks hou ik nog een rustdag over.”

STRAFFE KLJ’ERS

Tekst Marijse Van Bastelaere

Kan je dat strak trainingsschema combineren met je studies? “Ik zit nu in mijn eerste jaar voeding- en dieetkunde, maar ik neem slechts 40 studiepunten op in plaats van de gebruikelijke 60. Dat maakt de combinatie makkelijker. Toch mis ik elke week drie lessen omdat ik naar de training moet. In januari had ik zelfs een examen van een vak waar ik nooit een les van gevolgd heb. Maar een training missen is uit den boze, want dan mag je geen wedstrijd spelen en krijg je een geldboete.”

“In het vrouwenvoetbal sta je veel dichter bij de mensen”

Heb je dan wel tijd voor KLJ? “Ik ben lid sinds mijn veertiende en ben drie keer mee op kamp geweest. Als we met de Red Flames het EK halen, zit op kamp gaan er dit jaar jammer genoeg niet in. Vroeger wou ik ook leidster worden, maar ook dat is helaas geen optie meer. In de zomer kan je me wel nog eens op een sportfeest zien. Ik ga er vooral naartoe voor de sfeer en voor mijn vrienden, die ik best wel mis.” Je moet dus veel opgeven voor je voetbalcarrière? “Dat vind ik een dubbele vraag, want ik heb nooit anders gekend. Nu ik ouder word, merk ik wel dat ik bijna nooit naar verjaardagsfeestjes ben kunnen gaan. Zo wou ik graag een sweet 18 voor mijn verjaardag, maar door tijdsgebrek is dat niet gelukt. Voor gewone fuiven heb ik al helemaal geen tijd. We mogen wel uitgaan, maar we moeten er ook een gezonde levensstijl op nahouden. De club test ons regelmatig, dus een ongezonde snack of alcohol is vaak uitgesloten.” Naar welke speelster kijk je het meest op? “Tessa Wullaert. Zij speelt als spits bij Manchester City en in de A-ploeg van de Red Flames. Ik moest echt even bekomen toen ik een wedstrijd van haar zag, ze is zo goed. Ondertussen ken ik Tessa ook persoonlijk. Dat is alleen maar mogelijk omdat het vrouwenvoetbal veel dichter bij de mensen staat. In het mannenvoetbal is het haast ondenkbaar dat je in contact komt met een speler van dat niveau.” Zou je van voetbal je beroep willen maken? “Natuurlijk is dat mijn grote droom. Alleen zou ik dan in een buitenlandse competitie moeten spelen. In België verdien je in het vrouwenvoetbal niet genoeg om van te kunnen leven. Ofwel ben je student en speel je voetbal, ofwel combineer je het met een job. In Nederland kan je bijvoorbeeld wel leven van het vrouwenvoetbal, maar het liefst van al zou ik in Spanje spelen. Het weer is er altijd aangenaam. Ik zou dan niet meer moeten trainen in de slechte Belgische weersomstandigheden.” (lacht) Wat was tot nu toe het mooiste moment uit je voetbalcarrière? “Ik heb er twee! De eerste is een zotte teamprestatie bij de U17. We speelden een belangrijke match tegen Servië. We wonnen de wedstrijd met 1-0 en gingen daardoor naar de eliteronde. Een ander

prachtig moment is onze eerste ervaring op het Europees kampioenschap (2019, in Schotland, red.). We wonnen geen enkele wedstrijd, maar de ervaring was ongelofelijk. Ik heb 14 jaar lang gewerkt om op het EK te mogen staan, en dat is gelukt.” Welke tip zou je KLJ’ers met een voetbaldroom geven? “Als je écht graag voetbalt, moet je gewoon doorzetten. Als het lukt, is het fantastisch. Lukt het niet? Blijf dan proberen. Zeker in het vrouwenvoetbal is het niet onmogelijk om ver te geraken. Voor jongens is het iets moeilijker, want daar halen alleen de allerbesten de top.”

Ovaona ftenrijk/pp €398

Balatonmeer vanaf €463 /pp

Groepsreizen

T vajnaefchie €398 /pp

Tente vana

nkamp

€35Frankrijk 9/pp

Ontdek al onze bestemmingen op www.jeka.be

12 EEN DAG IN HET LEVEN VAN

Tekst Whoopi Samyn / Foto Bestuur gewest Eeklo

Een dag in het leven van... Het vlaggenspel van gewest Eeklo brengt KLJ’ers bij elkaar Gewest Eeklo is een toffe bende: de KLJ’s van Aalter, Adegem, Kaprijke, Lembeke, Lovendegem, Ursel, Waarschoot en Zomergem organiseren jaarlijks een spel waarmee ze elkaar nog beter leren kennen. Ook dit werkjaar speelden ze hun befaamde vlaggenspel, een spel waar iedereen volledig in opgaat en waar menig KLJ’er jaloers op is.

e insteek is simpel: één vlag moet een maand lang bewaakt en gestolen worden, zowel overdag als ‘s nachts. De KLJ die de vlag bezit, moet de vlag zo lang mogelijk op haar terrein houden. De concurrenten mogen de vlag te allen tijde stelen, maar mogen daarbij niet betrapt worden.

03u00

Alle afdelingen uit het gewest doen mee, ook de fictieve KLJ genoemd naar de pedagogisch medewerker die het gewest begeleidt. Dit jaar is dat ‘KLJ Cynthia’. Dankzij de loting – die live te volgen was in een Facebookgroep – kon Cynthia beginnen met de vlag te bewaken. Zij positioneerde de vlag bij haar eigen KLJ in Eernegem. Daardoor kon iedereen over de gewestgrenzen heen zien hoe competitief het spel gespeeld wordt. De afdeling die de vlag tijdens de spelmaand het meeste aantal uren in haar bezit heeft gehad, wint de wisselbeker. Daarnaast is er nog een prijs voor de KLJ waar de vlag het laatst verblijft. Zo kan het spel tot op het laatste moment gespeeld worden. Zou er dit jaar een KLJ bestaan die het beter doet dan de leden van KLJ Zomergem? Nog nooit eerder heeft een afdeling de vlag langer kunnen bewaken dan zij.

nachtronde “Wij, van KLJ Ursel, hebben onze wekker gezet in de hoop de vlag alleen aan te treffen. Hopelijk zijn er geen andere kapers op de kust en ligt de bewaking lekker te slapen.” Zomergem aan de macht “Jammer maar helaas. KLJ Zomergem heeft de vlag voor onze neus kunnen stelen bij KLJ Lovendegem. We laten de moed niet zakken!”

06u52

10u41

vermoeidheid slaat toe “De vlag is nog steeds te bezichtigen, maar we worden wel wat vermoeider. We roepen iedereen op om zich aan de openingsuren te houden: elke weekdag van 18u00 tot 23u00 en in de weekends van 10u00 tot 1u00.” poging twee van KLJ Ursel “Nieuwe poging, nu op een treffelijker uur. Om de vlag te veroveren laten we al eens graag een uurtje school vallen. Niets tegen mama zeggen!”

10u51

Waarschoot gaat ervoor “In de Facebookgroep zien we dat de leden van KLJ Waarschoot de vlag hebben kunnen stelen. Dat is goed nieuws voor hen, want zij zijn dit jaar de grootste rivaal van KLJ Zomergem.”

14u36

hoog bezoek “De leden van KLJ Aalter ondernemen ook een poging. Helaas worden ze betrapt door de bewakers. Voor ze met lege handen naar huis keren, gaan ze nog even op de foto met de vlag.”

17u36

16u15

poging naspelen “De vlag wordt bewaakt door doorgewinterde bewakers. We moeten ze te slim af zijn, maar hoe? We oefenen rond ons lokaal enkele sluiptechnieken en bedenken een plannetje voor onze volgende overval.” terug bij af “De vlag is terug in Zomergem te bezichtigen. Alle KLJ’s steken een tandje bij, want Zomergem kan toch niet weer met de trofee naar huis?” Euhm… Vlag!? “KLJ Lovendegem waagt haar kans, maar ze vinden de vlag niet. Is ze écht gestolen?”

22u00

18u08

eindbestemming voor vandaag “We vervangen de kwijtgespeelde vlag door een doek op een borstel. KLJ Adegem is de laatste afdeling die de vlag – of bezemsteel – vandaag in haar bezit heeft.” laatste dag: en de trofee is voor… “KLJ Zomergem wint, alweer. Ze hadden de vlag maar liefst 316 uur in hun bezit. Dat is wel 22,5 uur minder dan vorig jaar. Misschien maken de andere KLJ’s volgend jaar dan toch een kans?”

22u44

14 14 DE RUIMTE IN MET FRANK DE WINNE?

Tekst Jonas Smeulders

Frank De Winne geeft met plezier de fakkel door aan de volgende generaties ruimtevaarders

“Doe wat je graag doet, dan ben je altijd gemotiveerd” “Piloot en ingenieur.” Dat had Frank De Winne op zijn twaalfde geantwoord toen je hem vroeg naar zijn droomjob. Vandaag is de kosmonaut 59 en heeft hij twee ruimtereizen achter de kiezen: “In de ruimte is alles mogelijk. Daar word je niet begrensd door de denkbeeldige lijnen die de mens jaren geleden op aarde trok.” Kosmonaut worden was eigenlijk geen kinderdroom. Hoe is je interesse in de ruimte er toch gekomen? “Toen ik in het middelbaar zat in de jaren 70, werden er in de ruimte veel ontdekkingen gedaan – zwarte gaten en supernova’s, bijvoorbeeld. De ruimtevaart kwam ook meer en meer aan bod in populaire magazines en televisieprogramma’s. Net nadat ik mijn opleiding begon aan de militaire school, werd ook de eerste Space Shuttle gelanceerd. Toen dacht ik al dat ooit meevliegen met zo’n Space Shuttle fantastisch zou zijn.” “Ruimtevaarder worden was geen kinderdroom – ik wou altijd piloot en ingenieur worden. Daarom ging ik al op mijn vijftiende naar de cadettenschool. Zo werd ik uiteindelijk militair piloot en mocht ik in mijn job de dingen waarvan ik droomde combineren. Ik mocht vliegen en operaties doen, oplossingen bedenken voor complexe problemen en machines besturen.”

ASTRONAUT IN WORDING Uiteindelijk ben je toch astronaut geworden. Hoe heb je dat aangepakt? “Astronaut worden lukt niet zonder een goeie basis: daarom was het ideaal dat ik al ingenieur en piloot was. Ingenieur worden doe je op de universiteit en door veel te studeren. Om piloot te worden moet je gezondheid 100% in orde zijn – iemand die iets minder goed ziet, bijvoorbeeld, komt niet in aanmerking. Voor toekomstige astronauten is de factor geluk heel belangrijk. De selecties worden slechts om de paar jaren georganiseerd. Van de 10.000 kandidaten worden er uiteindelijk maar een zestal ook echt astronaut.” “Die selecties bestaan trouwens niet uit extreem zware proeven, want astronauten zijn zeker niet de meest intelligente of meest sportieve mensen ter wereld. Maar astronauten moeten wel op veel vlakken bovengemiddeld zijn en dat maakt de selectieproeven zo moeilijk. Zo moet je gezond en

sportief zijn, een ingenieursopleiding of wetenschappelijke studie gevolgd hebben en beschikken over een goed psychologisch profiel. Dat laatste is vooral belangrijk om mentaal te ‘overleven’: zes maanden in een kleine ruimte doorbrengen met vijf anderstalige collega’s van verschillende culturen is geen sinecure.” Uiteindelijk ben je tweemaal in de ruimte geweest. Niet met een Space Shuttle, maar met een Sojoez-raket. Was het wat je ervan verwachtte? “Ja en nee. Door de lange training vooraf weet je min of meer waaraan je je kan verwachten. Toch blijft het een unieke ervaring waarop je je eigenlijk niet kan voorbereiden. Hoog daarboven zie je met eigen ogen hoe mooi, maar ook hoe kwetsbaar onze planeet is. Onze dampkring is bijvoorbeeld splinterdun: dat grijpt je aan. Je ziet ook dat grenzen tussen landen eigenlijk niet bestaan. Grenzen zijn denkbeeldige lijnen die de mens honderden jaren geleden trok. Vandaag vechten we dus eigenlijk om iets wat van nature niet bestaat. Dat is jammer.” DROMEN, OOK IN DE RUIMTE Waarom is het zo belangrijk dat we de ruimte verkennen? “In Europa draait ruimte-exploratie rond vier pijlers: inspiratie, kennis, innovatie en internationale samenwerking. Die laatste pijler is vandaag niet gemakkelijk. Sla de

kranten maar eens open: de band tussen de Verenigde Staten en Rusland kan pakken beter. Toch slagen we erin om het Internationaal Ruimtestation (ISS) operationeel te houden met Europeanen, Amerikanen en Russen. Zelfs tijdens de Koude Oorlog waren er zulke samenwerkingen.” Hoe uiten ‘kennis’ en ‘innovatie’ zich in de ruimte? “Kennis heeft ons heel ver gebracht. Denk maar aan de ontdekking van elektriciteit: we kunnen ons geen leven meer voorstellen zonder. Natuurlijk zie je van die wetenschappelijke pijler niet onmiddellijk een effect. De ontdekking van elektriciteit veranderde de wereld niet op een dag tijd, maar tweehonderd jaar later zijn de effecten wel duidelijk zichtbaar.” “Een andere pijler is ‘innovatie’. In de ruimte kunnen we dingen uitproberen die we ook hier op

aarde kunnen gebruiken. Op de maan zijn er bijvoorbeeld geen oliebronnen, gas of elektriciteit. We hebben dus compleet recycleerbare energievoorzieningen nodig. Die hernieuwbare energie zullen we op aarde namelijk ook kunnen gebruiken. Niet om de planeet te redden – die redt zich toch altijd –, maar om de leefomgeving waarin mensen goed kunnen gedijen te beschermen.” Ook inspiratie is belangrijk tussen de sterren. “Zeker. Met ‘inspiratie’ verwijzen we naar durven dromen. We willen jonge mensen inspireren, want als we onze levensstijl en economie willen behouden, dan hebben we mensen nodig die zich inzetten voor science, technology, engeneering en mathematics – de huidige STEM-richtingen in het middelbaar onderwijs.”

PLAN B Wat moeten kinderen en jongeren doen om, net zoals jij, hun dromen waar te maken? “Kies iets wat je graag doet. Je bent er dan ook automatisch goed in, want je steekt er veel tijd in. Door te doen wat je graag doet, ben je gemotiveerder en zelfs gelukkiger in je leven. Wees tegelijk ook realistisch. Denk dus niet dat je leven pas geslaagd is als je, bijvoorbeeld, astronaut bent geworden. De kans dat zoiets gebeurt, is nu eenmaal klein. Hou daarom altijd rekening met een plan B.” En wat als iemand toch astronaut wil worden? “Een ingenieursopleiding, wetenschappelijke studie of geneeskunde is de beste keuze. Op zich maakt het niet zoveel uit welke richting in deze studies je precies kiest, want als astronaut word je

toch opnieuw opgeleid. Je moet ook openstaan voor andere culturen, want je werkt nu eenmaal in internationale samenwerkingen. Ik werk nu bijvoorbeeld in Duitsland, maar ik sta ook vaak in contact met Amerikanen en Russen en ik reis regelmatig naar China en Japan. Enkele talen kennen is dus heel handig. Tot slot moet je graag met je handen werken. We zoeken geen mensen die aan een stoffig bureautje zitten in een universiteit, maar wel mensen die graag veldwerk doen.” NAAR DE MAAN

“Hoog daarboven

zie je met eigen ogen hoe mooi, maar ook

hoe kwetsbaar onze planeet is”

Ondertussen is het iets meer dan tien jaar geleden dat je zelf nog in de ruimte was. Heb je heimwee? “Natuurlijk wil ik teruggaan, maar het is nu aan een jongere generatie om te vliegen. In elke fase van je leven of carrière zijn er andere dingen te doen. Ik ben tevreden met wat ik nu kan doen. Zo zorg ik ervoor dat jonge mensen naar de ruimte gaan en bekijk ik, samen met de ESA en de NASA hoe we binnenkort een commandopost kunnen bouwen die rond de maan zweeft en waar we astronauten naartoe kunnen sturen. Aan zo’n project meewerken vind ik fantastisch. Kunnen zeggen dat ik mee in de kinderschoenen stond van dit project lijkt me heel fijn.” Welke dromen heb je nog? “Ik heb nog heel veel plannen en ideeën. Zo wil ik meer samenwerken met onze Chinese collega’s en als eerste een Europese astronaut laten vliegen naar het Chinese ruimtestation dat binnenkort gebouwd wordt. Maar het liefst van al zie ik binnen een tiental jaar een Europeaan op de maan staan.”

Kampen waar je iets van opsteekt. ook als monitor!

Samen onvergetelijke ervaringen creĂŤren op kamp

Superhelden gezocht

jeugdvakktii vvr kkddd vv 6 tt 18 jaaa hh bbnn- buuulld Onvergetelijke herinneringen aan het kampvuur, anderen nieuwe skills aanleren, avontuurlijke activiteiten bedenken en begeleiden. Dat is het leven van een monito Wil jij ook K&K monitor. je zomer zo doorbrengen?

MMMM bij Kriebbs & KKK Daâ&#x20AC;&#x2122;s pp plezzt!

Tekst Jonas Smeulders / Foto Lise De Maerteleire

DOSSIER

K !

Binnenkort KLJ op tv?

“Te weinig aandacht voor jeugdbewegingen in films en series” 275.000. Zoveel Vlaamse kinderen lokken jeugdbewegingen jaarlijks naar hun activiteiten en kampen. Dat zijn er veel, zeker als je weet dat veel van hun ouders en grootouders ook ooit in een jeugdbeweging hebben gezeten. Allemaal hebben ze spannende en onvergetelijke verhalen in overvloed. Hoe komt het dan toch dat jeugdbewegingen zo weinig aan bod komen in televisieseries en films? Hélaba vroeg het aan een scenarist en twee regisseurs.

“J

eugdbewegingen zijn een plaats waar je enorm veel leert en vrienden maakt. Ze vormen een welgekomen tegenpool voor onze vluchtige en individualistische maatschappij”, zegt Stef Wouters, hoofdscenarist van onder andere de soap Thuis. “Ik vind jeugdbewegingen dus enorm waardevol, maar ze krijgen eigenlijk te weinig aandacht.” “Ik kan me alvast geen Vlaamse film voor de geest halen waarin jeugdbewegingen een hoofdrol spelen”, vult Jan Verheyen, regisseur van onder andere de films van FC De Kampioenen, aan. “De enige uitzondering is de horrorfilm Welp, maar daarin gaan verschillende scoutsleden dood. Dat is misschien niet zo positief? (lacht) Ik vermoed alleszins niet dat er een complot bestaat dat jeugdbewegingen van het televisiescherm weert.” Daar gaat Wim De Smet, regisseur van de jongerenserie D5R en de serie Dertigers, mee akkoord: “Ik vrees dat jeugdbewegingen om praktische redenen en door een te beperkte doelgroep zo weinig aan bod komen.”

Maa

rt 2 KLJ

020

op T

DE JUISTE DOELGROEP Hoe bedoel je, de doelgroep is te beperkt? Stef Wouters, hoofdscenarist van Thuis: “Tegenwoordig proberen we programma’s te maken waarin mensen zich herkennen. Er hebben misschien wel veel mensen in een jeugdbeweging gezeten, maar velen ook niet. Je loopt dus het risico dat een deel van je kijkers zich niet zal herkennen in het verhaal.”

“Kinderen doen niet altijd wat je in gedachten had.

Vijftig jongeren begeleiden

is productioneel gezien een lastige klus”

Stef Wouters, hoofdscenarist Thuis

Wim De Smet, regisseur van D5R en Dertigers: “Elke serie heeft wel een bepaalde doelgroep voor ogen. Thuis en Familie richten zich bijvoorbeeld op een volwassener publiek, terwijl de meeste Ketnetseries kinderen voor ogen hebben. Daartussen heb je ook nog de tieners, maar die kan je moeilijk bereiken. Jammer genoeg zijn verhalen rond jeugdbewegingen net voor hen het interessantst, want jeugdbewegingen behoren tot hun leefwereld. Je spreekt dus geen brede doelgroep aan.” Stef: “Soms bots je ook op het voorbehoud van anderen in je team en van de producenten die je idee goed- of afkeuren. In de media lopen nogal wat mensen rond die geen affiniteit hebben met jeugdbewegingen. Sommigen van hen vinden jeugdbewegingen duf, dus worden ze niet gebruikt in series. Dat is jammer.”

PRIMITIEF OP KAMP Zijn jeugdbewegingen dan niet hip? Stef: “Jeugdbewegingen komen vaak stereotiep in beeld, ook in realityprogramma’s zoals het vroegere 1000 zonnen. Het zijn altijd de stoffige, ouderwetse gebeurtenissen en herinneringen die aan bod komen. Bij een kamp zie je bijvoorbeeld alleen de buitenkant: een groep jongeren die tien dagen lang op een primitieve manier overleeft in een gek uniform. Daar doe je jeugdbewegingen geen plezier mee, want ze zijn meer dan dat. Het zijn net de onzichtbare processen, zoals de innige vriendschapsbanden, die een pak hedendaagser en interessanter zijn.” Wim: “In een verhaal moet je de personages op een manier verbinden. De hoofdrolspelers in Der-

tigers deelden bijvoorbeeld een kot in hun studententijd en in de fictiereeks Quiz me Quick vormen de hoofdpersonages een quizploegje. In dat opzicht kan een jeugdbeweging ook het bindmiddel zijn tussen personages. Het is alleen niet zo’n vernieuwende manier.” Hebben jullie eigenlijk zelf in een jeugdbeweging gezeten? Stef: “Ja, ik heb er mijn nauwste vriendenkring opgebouwd. Ook mijn drie kinderen gaan naar de jeugdbeweging.” Wim: “Van mijn zesde tot mijn achttiende zat ik in de Chiro. Die bevond zich in mijn straat, dus ik had geen andere keuze.” (grinnikt) Jan Verheyen, filmregisseur: “Ik was een heel asociaal kind en keek graag tv. Mijn ouders probeerden daar verandering in te brengen, dus stuurden ze me naar de jeugdbeweging. Eerst naar de Scouts, dat hield ik drie weekends vol. Daarna naar de Chiro, waar ik slechts een activiteit bleef. Ten slotte heb ik het toch een jaar volgehouden bij de KLJ.” Wim, je vertelde ook dat er praktische moeilijkheden zijn om jeugdbewegingen in beeld te brengen. Wim: “Je kan jeugdbewegingen niet in een studio filmen. Dat zou niet kloppen. Voor een scène over jeugdbewegingen moet je dus sowieso naar een veld, bos of jeugdlokaal gaan.” Stef: “In Thuis maken we soms een verwijzing naar een jeugdbeweging, maar we laten ze nooit in beeld. Als je dat wel wil doen, moet je heel wat nieuwe personages introduceren. Daarbij komt

dat je voor zulke scènes met minderjarigen werkt, waardoor je een afwijking moet aanvragen op de arbeidswetgeving en haast uitsluitend kan filmen in het weekend of in schoolvakanties. Kinderen zijn ook niet altijd acteurs: ze doen niet altijd wat je vraagt of in gedachten had. Als je dan een vijftigtal jongeren nodig hebt, kan je je wel voorstellen dat dat productioneel lastig is. Bij een langlopende reeks – die al gauw honderd draaidagen heeft – is een jeugdbeweging in beeld brengen anders dan bij een film, die minder draaidagen heeft.” Jan: “Kinderen vragen meer en een andere begeleiding, maar ze vallen heus wel te regisseren. Ondertussen zijn er al genoeg films gemaakt met een kind in de hoofdrol die dat bewijzen. Een goed verhaal is een goed verhaal, dus met kinderen werken voor een film zou nooit een reden mogen zijn om iets niet te doen.”

“Voor tieners zijn verhalen over jeugdbewegingen interessant, want in die levensfase nemen ze voor de eerste keer een leidinggevende rol op zich”

Wim De Smet, regisseur D5R

op kamp. De keuze was dus snel gemaakt. De leiding vond het bovendien heel leuk, want zij moesten tijdens onze draaidag niets meer doen.” (lacht)

0 t 202 r a a M p TV KLJ o

Ondervond je uiteindelijk productionele moeilijkheden? “Er was een hoop volk en onze crew was vrij klein. Iedereen stil krijgen tijdens de opnames was een heel geregel en gedoe. Aan het einde van de avond was ik uitgeput, maar het was wel een leuke ervaring. Er kwamen zelfs enkele herinneringen uit mijn Chirotijd naar boven.” STERKE VERHALEN

KLJ IN D5R In enkele afleveringen van het derde seizoen van D5R komt een KLJ-kamp duidelijk in beeld. Waarom kon het daar wel? Wim: “D5R werd gemaakt door en voor tieners. Voor die leeftijd zijn verhalen over jeugdbewegingen wel interessant, want in die fase van hun leven nemen ze voor de eerste keer een leidinggevende rol op zich. Sommigen gaan goed om met die verantwoordelijkheid, anderen niet. Verhalen over leiders en leidsters zijn dus heel herkenbaar voor hen.” Waarom kozen jullie precies voor een KLJ-kamp? Wim: “We hadden geen budget om een kamp na te bouwen, dus gingen we op zoek naar een echte jeugdbeweging. De broer van onze productieassistente was toevallig leider bij de KLJ en was tijdens onze productieperiode net

Als we jeugdbewegingen meer op tv willen brengen, wat zouden dan goede verhaallijnen zijn? Wim: “Dat is een moeilijke vraag. Je kan een verhaal maar een beperkt aantal keer vertellen, dus het is een uitdaging om steeds iets vernieuwend te vinden. Hoe vernieuwender en actueler je idee is, hoe makkelijker je het verkocht krijgt aan producenten.” Jan: “Ik vind de sociale dynamiek van jeugdbewegingen wel interessant. Je hebt leiders die op zeer jonge leeftijd een behoorlijke verantwoordelijkheid opnemen. Onlangs zag ik een aflevering van de reeks Mij overkomt het niet. Daarin werd het verhaal verteld van een jongen die tijdens een kamp verdronk – waargebeurd. Die gebeurtenis had een enorme impact op de groep en op de relatie tussen de jongeren. Dat was zeer aangrijpend, maar ook heel interessant.” Moeten het dan altijd verhalen zijn van een kamp dat ontspoort? Jan: “Bij een film heb je doorgaans

wel een dramatisch incident nodig dat het verhaal in gang zet, anders moet je een realityreeks maken over ‘het dagelijkse leven op het KLJ-kamp’. Het dramatische incident moet niet altijd iets verschrikkelijks zijn, maar je hebt wel iets nodig dat de relaties tussen de personages op scherp stelt.” Ik denk niet dat jeugdbewegingen zo in beeld willen komen. Jan: “Onlangs vroeg ik toestemming aan de nationale koepel van een jeugdbeweging om hun officiële uniformen te gebruiken in een film. Ze weigerden dat, want – zo vermoed ik – ze vonden de scène te negatief en slecht voor hun imago. We konden dus niet filmen wat we voor ogen hadden. Ik begrijp natuurlijk wel dat jeugdbewegingen gevoelig zijn voor een minder positieve voorstelling, andere bedrijven doen dat tenslotte ook.” Ik onthoud vooral dat we nog iets kunnen doen met verhalen over innige vriendschapsbanden en leiderschap. Beloven jullie dat we meer op tv komen? Jan: “Als ik ooit eens een jeugdbeweging nodig heb, zal ik eerst aan KLJ denken!”

“Bij een film heb je een

dramatisch incident nodig

dat het verhaal in gang zet. Doe je dat niet, dan ben je een documentaire aan het maken”

Jan Verheyen, filmregisseur

Wist je dit… over je broer of zus? Heb jij, net zoals 65 procent van de Belgische kinderen, een broer of een zus? Dan is de kans groot dat hij of zij mee jouw karakter bepaalt, want mensen passen zich aan aan de omstandigheden waarin ze leven. De volgende keer dat je je druk maakt over je broers of zussen, moet je dus maar denken dat ze er niks aan kunnen doen: het is de schuld van de gezinssamenstelling.

… het middelste kind het beste kan onderhandelen? Wanneer er ruzie is, zoekt het middelste kind naar de beste uitweg. Zelfs als dat niet de ideale oplossing is voor zichzelf.

… de jongste heel manipulatief kan zijn? Van kinds af aan zijn de jongste kinderen getraind om veel aandacht te trekken bij hun ouders om zo te krijgen wat ze willen.

… de jongste van het gezin de minste verkeersongevallen maakt? Ze zijn vaak de beste chauffeur thuis. De oudste rijdt roekelozer en heeft minder oog voor het verkeer.

… bij tweelingen de kans twee keer zo groot is op linkshandigheid? 22% van alle tweelingen zou linkshandig zijn. De wetenschap is er nog steeds niet uit hoe dat komt.

… middelste kinderen de gek van het huis zijn? Ze worden vaak het minst gecontroleerd door de ouders waardoor ze wat zotter doen en vaker iets mispeuteren.

… een broer of zus hebben je helpt bij het vinden van een partner? Je zou doorgaans sneller een gesprek kunnen opstarten met iemand van het andere geslacht.

… oudere broers of zussen baziger zijn en daardoor vaak de leiding nemen? Zelfs als iedereen van het gezin ouder is dan 16, spelen ze de baas als de ouders van huis zijn.

Wist je dat ... … mensen vaak een partner kiezen die net zoals hen de jongste, middelste of oudste van het gezin is? Ze delen vaak dezelfde karaktereigenschappen en passen zo beter bij elkaar. ... het oudste kind vaak slimmer is dan de kinderen die hierop volgen? Het scheelt niet heel veel, maar ze nemen overwegend betere beslissingen.

… jongere broers of zussen het gedrag kopiëren van hun oudere broer of zus? Ze zien hun broer of zus vaak als voorbeeld en doen dezelfde hobby’s of volgen dezelfde studierichting.

24 24

De playlist

Elke afdeling heeft er één: de ultieme playlist waarop zij volledig uit de bol gaat. Vandaag luisteren we naar de keuze van de leden van KLJ Lichtervelde. Zij presenteren jou de platen waarop ze de dansvloer onveilig maken.

KLJ Lichtervelde gaat voor partyhits en een mooi eerbetoon 10 De kneu Zware Jongens

“Dit liedje doet ons altijd denken aan de cultuurshows die wij houden met ons gewest. Eén van de andere KLJ’s deed hier eens een dansje op en sindsdien dansen we dat dansje zelf op elk feestje.”

9 Het KLJ-lied KLJ

“We kennen dit liedje nog maar een viertal jaar, maar sinds die ene dag zingen we het altijd uit volle borst mee op het Landjuweel.”

Maximaal PartyfrieX “De titel van dit liedje spreekt voor zich. Wij kozen dit omdat plezier altijd maximaal verzekerd is tijdens onze activiteiten!”

7KevinFullBakker Pull

“Als je naar de tekst luistert, denken wij dat menig KLJ’er het verhaal wel kent. Zowel de tekst als de videoclip van dit liedje leeft trekkertrek (of tractor pulling, een sport waarbij men met een tractor een zware slede over een zo groot mogelijke afstand moet slepen, red.). Ook wij organiseren tweejaarlijks samen met de Landelijke Gilde van Lichtervelde een trekkertrek.”

Als een leeuw in een kooi Willy Sommers “Wanneer we op promotour gaan voor onze fuif, zingen we dit liedje luidkeels bij iedere rotonde die we oprijden. Als we geluk hebben, doet de chauffeur dan een extra rondje rond de rotonde.”

5Kenny Footloose Loggins

“Op ieder feestje begint onze KLJ spontaan te dansen wanneer we dit liedje horen. We hebben hier een soort linedance op gemaakt die binnen onze KLJ al enkele generaties meegaat.”

4Jettie Feest in de tent Pallettie

“Ook dit liedje spreekt voor zich, aangezien het voor ons elk jaar in mei letterlijk feest in de tent is tijdens ons jaarlijkse Groots Tentenbal.”

3Gerard Het Avondlied Van Durme

“Het lied dat iedere Scout, KSA’er, KLJ’er… bijeenbrengt. Elke avond op kamp knielen, knielen, knielen we neder en zingen we dit lied als vlaggengroet.”

Turn Around (Remix) Bonnie Tyler “Dit is eentje voor al die zotte feestjes die wij op zaterdag beleven tijdens ons keer op keer fantastische KLJ-weekend.”

Een vrijgezel

Benny Neyman “Dit liedje doet ons altijd terugdenken aan onze volwassenbegeleider Danny. Een vijftal jaar geleden hebben we spijtig genoeg onverwacht afscheid van hem moeten nemen.”

Tekst Eveline Kenis / Foto Jonas Smeulders

“Een leven zonder optredens kan ik me niet voorstellen” Als kind bracht Willy De Gieter – beter bekend als Willy Sommers – samen met zijn zus vele uren door bij de KLJ van Vlezenbeek. De sportfeesten op zondag en het zomerkamp waren de hoogtepunten van het jaar, tot hij via KLJ bij een cultuurwedstrijd terechtkwam en de podiummicrobe flink te pakken kreeg. Ondertussen staat hij al 48 jaar op de planken en heeft hij een stevige carrière uitgebouwd. “Dat ik zoveel jaren later nog steeds op een podium mag staan, heb ik aan KLJ te danken.”

UIT DE OUDE DOOS

Voor zanger en tv-presentator Willy Sommers begon het allemaal bij KLJ

Al van je prille jeugd ben je lid bij KLJ. Hoe kwam je daar terecht? “Ik woonde in een landelijk dorp en vroeger was het een evidentie dat je dan als kind bij de KLJ ging. Je vrienden van de KLJ waren ook je vrienden op school en in de buurt. In heel mijn carrière heb ik veel mensen uit alle windstreken in Vlaanderen ontmoet, maar mijn KLJ-vrienden zijn toch mijn beste vrienden gebleven.” Weet je nog veel van die periode? “Ik hou heel veel mooie herinneringen over aan mijn tijd bij KLJ. In de zomer deden we mee aan de sportwedstrijden hier in de buurt. Daar keek ik telkens naar uit, want het was het hoogtepunt van het jaar. Ook het kamp vond ik altijd geweldig, zeker toen ik leider werd en mee aan het roer stond tijdens de voorbereidingen. Daar kwam best veel bij kijken.” Wat is je mooiste KLJ-herinnering? “Naast de sportwerking had KLJ vroeger ook een cultuurwerking. Er werden wedstrijden georganiseerd waarbij je een gedicht of lied kon voordragen – vergelijk het gerust met een vrij podium. Ik nam als veertien- of vijftienjarige deel aan zo’n wedstrijd. Eerst moest ik door de selectieproeven en vervolgens mocht ik naar een grote wedstrijd in de velodroom in ’t Kuipke in Gent. Er stond een massa volk toen ik op het middenplein een kort gedicht van Paul Van Ostaijen mocht voordragen. Blijkbaar vond de jury het geweldig, want ik kaapte de eerste prijs weg. Intussen heb ik al vaker op een groot podium gestaan, maar dat moment blijft me nog altijd bij. Misschien is daar mijn liefde voor het podium ontstaan.”

Was muziek toen ook al een deel van je leven? “Muziek zit in mijn familie. Mijn vader zong in een koor en ook mijn grootvader was muzikant. Hij gaf me ooit mijn eerste gitaar en zei me dat ik als muzikant altijd mijn boterham zou kunnen verdienen. Door die gitaar ben ik in de muziekschool beland. Mijn eerste instrument was saxofoon, een tenorsax, omdat ik dat zo’n mooi instrument vond. Jaren later belandde ik samen met een goede KLJ-vriend in een bandje dat vooral speelde op KLJ-fuiven in de buurt. Op een bepaald moment kwam er iemand thuis aanbellen met de vraag of ik de zanger van The Yeats, in de jaren ’60 een gekende coverband, wou vervangen, want hun zanger moest naar het leger in Duitsland.” En toen ging het allemaal snel. “Inderdaad. Tijdens één van mijn optredens stond Roland Verlooven (producer, tekstschrijver en componist, red.) in de zaal. Ik kende hem nog niet, maar na het optreden wilde hij me spreken. In die tijd waren Will Tura, Jimmy Frey en Marva de grote en bekende namen, maar Roland was op zoek naar jonge mensen die de Vlaamse muziekwereld wilden veroveren.” “Ik studeerde enkele liedjes in met mijn gitaar, deed een stemproef en overtuigde Roland om met mij in zee te gaan. Ik moest me wel even aanpassen, want die liedjes waren in het Nederlands, terwijl ik voordien altijd Engelstalige liedjes zong. In maart ’71 kwam mijn eerste plaat uit. Die was geen groot succes, maar werd ook niet slecht onthaald. Ik denk dat al mijn KLJ-vrienden die plaat gekocht hebben, al was het maar om mij een plezier te doen.”

“In de zomer van datzelfde jaar bracht ik 7 anjers, 7 rozen uit, waarmee ik al snel in de Vlaamse Top 10 terechtkwam. Het was onverklaarbaar: ik was achttien of negentien jaar en werd ineens tot tieneridool gebombardeerd. Ik stond op de cover van tienerbladen en op een paar weken tijd verkochten we meer dan 100.000 platen. Ineens stond ik op hetzelfde niveau als Will Tura en Jimmy Frey.” Had je toen nog tijd voor KLJ? “Weinig. Mijn platenbaas en Roland Verlooven gingen met mijn plaat naar een platenbeurs in Cannes. Blijkbaar waren de Spanjaarden geïnteresseerd in mijn muziek. Ik volgde een snelcursus Spaans en vertrok naar Spanje om daar promo te voeren voor mijn plaat. Op een paar weken tijd stond die daar ook op nummer 1. Uiteindelijk kon ik mijn muzikale carrière niet meer combineren met het drukke leven dat ik leidde, dus moest ik keuzes maken. Ik stopte met KLJ en zette mijn studies op pauze, om ze nadien nooit meer te hervatten.” 48 jaar later ben je nog steeds populair bij de jeugd, want in 2018 trad je tijdens het festival Pukkelpop op in een bomvolle tent. “Toen de vraag kwam om op Pukkelpop te spelen, dacht ik dat het een grap was. Pukkelpop is niet meteen mijn habitat, dus heb ik even getwijfeld. Toen ik merkte hoe respectvol de organisatie me behandelde, was ik snel overtuigd. Ik merkte ook in de aanloop naar Pukkelpop dat het jongere publiek vaker naar mijn andere openluchtoptredens kwam. Ze stonden daar dan met spandoeken met gekke slogans als ‘We love Willy’ en ‘Willy for president’. Toen wist ik dat ik niets hoefde te vrezen. Tijdens

“Ik heb in mijn carrière

veel mensen ontmoet, maar de KLJ’ers zijn toch mijn beste vrienden gebleven”

Pukkelpop stond ik voor 12.000 jonge mensen die mijn naam scandeerden. Ik moest even in mijn wang knijpen om te controleren dat ik niet aan het dromen was. Het optreden gaf mijn carrière een geweldige boost.” Speel je nu vaker voor een jong publiek? “Ik speel regelmatig op KLJ-evenementen. Het publiek is dan gemiddeld jonger, dus ik pas mijn setlist erop aan. De jeugd is uitbundiger dan een ouder publiek, daarom breng ik vlottere nummers. Ik vind het heerlijk als ik jonge mensen Laat de zon in je hart uit volle borst zie meezingen. Bovendien spelen er in mijn liveband ook veel jonge muzikanten die me nog meer energie geven om er helemaal voor te gaan. Die energie is nodig, want dit jaar staan er 225 optredens gepland.” Dat klinkt als een drukke agenda. “Inderdaad, maar ik doe het ook enorm graag. Ik kan me een leven zonder optredens niet voorstellen. Ik heb wel een goed voornemen gemaakt: ik ga meer tijd maken voor mijn privéleven en mijn gezin. Zo hebben we dit jaar al verschillende weken gepland om er met z’n allen op uit te trekken. Daar kijk ik naar uit.”

Over je gezin gesproken: ook je kinderen hebben de KLJ-microbe te pakken. “Mijn zoon heeft enkele jaren bij de KLJ gezeten, maar hij was meer geïnteresseerd in sport en heeft uiteindelijk voor voetbal gekozen. Mijn dochter Luna daarentegen is een echte KLJ’ster, zij is sinds dit werkjaar leiding bij KLJ Sint-Martens-Lennik. Als ik haar bezig zie en haar verhalen hoor, kijk ik een beetje nostalgisch terug op mijn jeugd. Er is veel veranderd, maar ik vind het heerlijk om te zien hoe zij er samen met haar KLJ-vrienden voor gaat, net zoals wij dat vroeger deden. Je voelt dat de passie voor KLJ er nog steeds is en dat is fantastisch!”

“Al mijn KLJ-vrienden hebben mijn eerste plaat

gekocht, al was het maar om mij een plezier te doen”

28 DE SRAMBOOM VAN EEN KLJ-FAMILIE

Tekst Anke Van Oeckel

Als de liefde voor KLJ in je DNA zit

De stamboom van een KLJ-familie Sommige families ademen KLJ. Voor hen is KLJ een levensstijl die van generatie op generatie wordt doorgegeven. Onze redactrice Anke kan erover meespreken. Zij is de dochter van ouders uit twee naburige KLJ-afdelingen en ook haar zus, neven, nichten, nonkels, tantes én grootvader hebben een verleden bij onze jeugdbewegingen. Tijd dus voor een KLJ-stamboom. In den beginne Het KLJ-verhaal van Ankes familie begint bij grootvader Jan, in het Antwerpse dorpje Wortel. Zijn dochter Tine ging tot haar twaalfde naar de Chiro, maar in het eerste middelbaar maakte ze de overstap naar de KLJ. Geen verwonderlijke keuze, want haar vader Jan bracht vele uurtjes door bij de Boerenjeugdbond, de voorloper van KLJ. “Ik beleefde veel mooie momenten tijdens dansnamiddagen en kampen”, vertelt Tine. “Op mijn zestiende werd ik leidster. Eerst bij de meisjes – want KLJ Wortel had toen nog een jongens- en meisjesafdeling –,

nadien voor iedereen. Ik herinner me dat die fusie best spannend was, want we verruimden ook ons doelpubliek. Er kwamen steeds meer jonge ouders in het dorp wonen die een leuke ontspanning voor hun kinderen zochten. Eigenlijk kon je pas vanaf je twaalfde lid worden van KLJ, maar toen beslisten we dat iedereen vanaf zes jaar welkom was.” Ook de twee jongere broers van Tine raakten gebeten door de KLJ-microbe. Dirk werd leider, Johan hoofdleider en verantwoordelijke voor afdelingstijdschrift ’t Crimineeltje. Sprong in het duister Veertien kilometer verderop woonden Heidi, Wendy en Danny Van Oeckel in Oostmalle. Heidi was lid van de plaatselijke KLJ en overtuigde haar broer om leider te worden. “Heidi vertelde me dat alle leiding zou stoppen. De KLJ moest gered worden, dus zochten ze nieuwe vrijwilligers”, zegt Danny. “Ik was twintig jaar en was nooit lid geweest van KLJ. Toch waagde ik de sprong en vormde ik samen met een zestal anderen, die ook nooit lid waren geweest, een nieuwe leidingsploeg. In ons eerste jaar moesten we al meteen een sportfeest organiseren in ons dorp. Makkelijker gezegd dan gedaan, want onze voltallige leidingsploeg

had daar nog nooit van gehoord. Ik genoot met volle teugen van het leiderschap en werd kassier en gewestverantwoordelijke.” Nieuwe generatie staat klaar Tine en Danny raakten zo gepassioneerd door KLJ dat ze ook een bovenlokaal engagement opnamen. Ze begeleidden de animatorcursussen, provinciale weekends en zelfs een verloofdenweekend. Tijdens een van die weekends kruisten hun wegen en niet veel later vormden ze een koppel. Ze kregen twee dochters: Nette en Anke. Het zal je niet verbazen dat de twee zussen niet konden wachten om ook naar de KLJ te gaan, net als hun neef en nicht Joran en Janne. “Met zo’n familiegeschiedenis kon ik niet anders dan zelf ook leidster worden”, zegt Nette. “En daar bleef het niet bij. Na mijn animator- en hoofdanimatorcursus werd ik gevraagd als vrijwilliger bij de Redactieraad (het groepje vrijwilligers dat het nationale KLJ-magazine maakt, red.). Daar werkte ik mee aan Idee, de voorloper van Hélaba. Na een tijdje stopte ik als leidster bij KLJ Oostmalle, waardoor ik heel wat extra vrije tijd kreeg. Ik kon KLJ nog niet helemaal missen, dus

WIE IS WIE?

JAN VERMEIREN • 90 jaar • BJB Wortel • Trommelaar bij de vendeliers

DANNY VAN OECKEL • 52 jaar, broer van Heidi en Wendy • KLJ Oostmalle • Leider, kassier, gewestverantwoordelijke, VKB, volwassen begeleider, kookouder

JOHAN VERMEIREN • 61 jaar • KLJ Wortel • Hoofdleider, afdelingstijdschrift ’t Crimineeltje, kookouder

WENDY VAN OECKEL • 47 jaar • Moeder van Joran en Janne

JAN

DIRK VERMEIREN • 58 jaar • KLJ Wortel • Leider TINE VERMEIREN • 54 jaar • KLJ Wortel • Leidster, Regionaal Bestuurslid, VKB, volwassen begeleidster, kookouder

JOHAN TINE

DIRK

NETTE VAN OECKEL • 24 jaar • KLJ Oostmalle • Leidster, lid van de redactieraad, afdelingsondersteuner, ondervoorzitster regio Antwerpen

hielp ik andere Antwerpse afdelingen als vrijwillige afdelingsondersteuner. Ondertussen ben ik ook ondervoorzitter van de regio Antwerpen en mag ik mee het beleid van KLJ uitstippelen.” Opvolging verzekerd Het eindeloze enthousiasme van Nette stak ook haar zus Anke aan. “Ik was leidster en kassierster toen

NETTE

WENDY

HEIDI

JORAN

JANNE

DANNY

+ SIEG

SIEG LAENEN • 24 jaar • KLJ Oostmalle • Leider

HEIDI VAN OECKEL • 44 jaar • KLJ Oostmalle • Lid

ANKE

ANKE VAN OECKEL • 20 jaar • KLJ Oostmalle • Leidster, kassier, lid van de redactieraad

mijn zus me vroeg om mee te gaan naar een vergadering van de Redactieraad”, vertelt Anke. “Ik vond dat wel fijn, dus bleef ik er plakken. Momenteel organiseer ik ook het ledeninitiatief voor de regio Antwerpen. We zitten dus zeker niet stil!” Ondertussen wist Nette een andere KLJ’er te versieren. Met Sieg

JORAN DE BIE • 21 jaar • KLJ Oostmalle • Leider, kookouder JANNE DE BIE • 21 jaar • KLJ Oostmalle • Lid, kookouder

Laenen aan haar zij lijkt voor haar de volgende generatie KLJ’ers nu al verzekerd. Voor Nette en haar zus is KLJ een microbe die hen niet meer loslaat: “KLJ stroomt door ons bloed.”

30 HET KLJ-SJAALTJE

Tekst & foto Jonas Smeulders

“Ik heb zelfs internationale aandenkens” Het sjaaltje van kevin goos gaat de wereld rond In zijn vrije tijd schuimt Kevin Goos (27) haast alle KLJ-evenementen en vergaderingen van nationale vrijwilligers af. Dat doet hij omdat hij al bijna twee jaar de vrijwillige ondervoorzitter van onze jeugdbeweging is. Maar Kevin heeft al een langere staat van dienst, want zijn carrière begon jaren geleden al bij het Limburgse KLJ Peer. Al die ervaring kan toch alleen maar mooie gadgets aan zijn sjaaltje opleveren?

IK BEN BLIJ DAT JIJ IN MIJN TEAM ZIT (badge) “Dit is de allereerste badge die ik op mijn sjaaltje gehangen heb. Hij gaat dus al heel wat jaren mee. De spreuk vind ik ook heel passend, want ik zat altijd in een geweldig leidingteam waarin iedereen geapprecieerd werd voor zijn kwaliteiten.” KLJB-ARMBANDJE “Vorig jaar ging ik naar een vergadering van MIJARC World (een wereldwijde verzameling van jeugdverenigingen die zich richten op katholieke, landelijke jongeren, red.) in Spanje. KLJB,

VORMINGSBANDJES “De vormingsbandjes in verschillende kleuren zijn zoals een postzegelverzameling. Je krijgt ze op al je belangrijke KLJ-momenten, zoals trainings- of oefendagen. Ik heb er al vijf van de zes. Alleen het ‘Vorming op Maat’-bandje ontbreekt nog.” ARMBANDJE FILIPIJNEN “Twee jaar geleden mocht ik met de ngo Trias naar de Filipijnen. Daar startte ik mee een kamp op voor de plaatselijke jongeren. Op de laatste dag kreeg ik dit armbandje. Het doet me regelmatig terugdenken aan mijn leuke tijd daar, maar ook aan de moeilijke omstandigheden die ik er gezien heb.”

Wil jij met jouw sjaaltje in de volgende Hélaba komen? Stuur dan een mailtje naar helaba@klj.be.

onze Duitse tegenhanger, deed een actie om mensen te motiveren om te stemmen voor de Europese verkiezingen. Ik was verbaasd, want in België hebben we de stemplicht, maar in Duitsland gaan blijkbaar veel mensen niet stemmen.” AANDENKEN NATIONALE RAAD 2016 (driehoek onderaan) “Elk jaar vindt de Nationale Raad plaats, het grote KLJ-parlement waar alle belangrijke beslissingen genomen worden. Ik ben er al enkele jaren bij en het is steeds een leuk weerzien met andere vrijwilligers.”

DE POLL

5e% 6 In d KLJ

WAAR HEB JIJ JE LIEF LEREN KENNEN?

natuurlijk

Gedaan met discussiëren, kibbelen en redetwisten. Onze poll zorgt ervoor dat eeuwige KLJ-dilemma’s voor eens en voor altijd worden uitgeklaard. Wij stellen een vraag aan onze Facebookvolgers en ontdekken zo hoe jullie er écht over denken. De lente is weer in ’t land. De bloemetjes en bijtjes komen stilletjesaan tevoorschijn... en misschien de vlinders in je buik ook. Al die knappe KLJ’ers en KLJ’sters doen je hart ongetwijfeld sneller slaan. Maar zijn die KLJ’ers al bezet? En waar hebben ze hun lief dan leren kennen?

35% Ergens anders

65 procent vond zijn of haar partner in de KLJ. Dat lijkt veel, maar het is niet verwonderlijk. Tijdens een KLJ-activiteit of -kamp leer je elkaar pas echt goed kennen. Je ziet elkaar in leuke en grappige situaties, soms ook in moeilijke. Bovendien heb je allebei een gemeenschappelijke favoriete hobby. Een KLJ-lief is dus altijd een match made in heaven. Vind je niemand in je afdeling? Dan kan je, net zoals de andere 35 procent, nog steeds iemand tegen het lijf lopen op je school, werk, sportclub of gewoon op straat. Heb je niemand op het oog? Geen probleem. Je KLJ-vrienden entertainen je in de tussentijd met veel plezier! Aantal antwoorden: 354 Heb jij een idee voor een KLJ-poll? Zit je met een brandende kwestie waarvoor je uitsluitsel zoekt? Bezorg ons jouw ideeën en foto’s via helaba@klj.be, en misschien vind je in de volgende editie van Hélaba het antwoord op jouw vraag.

32 DOSSIER

“Ik had spijt van mijn beslissing, want praten zou veel opgelost hebben” Eloïse liep weg van huis toen ze twaalf was

Soms voel je je thuis niet goed: je hebt ruzie met je broer of zus, je vindt je plusouder niet zo leuk of je krijgt weeral huisarrest. Vaak lossen de problemen vanzelf op, maar wat als dat niet gebeurt? Kan je je problemen ontvluchten door weg te lopen van huis? Jongereninformatiemerk WAT WAT sprak met Eloïse, die wegliep toen ze twaalf was. “Er bestaan zoveel uitwegen als we het moeilijk hebben, maar weglopen is niet de juiste.”

“M

ijn thuissituatie is nooit makkelijk geweest”, vertelt Eloïse. “Mijn ouders zijn jaren geleden gescheiden en hadden alle twee vrij snel een nieuwe partner. Plots kreeg ik dus plusouders. En nieuwe zussen en broers, want die nieuwe partners brachten ook kinderen uit een oude relatie mee. Het resultaat? Twee echte broers, drie stiefzussen en één stiefbroer. Ik kwam niet met iedereen even goed overeen maar dat leek me eigenlijk vrij logisch. Op school ben je ook niet met iedereen bevriend, toch?” “Het grootste probleem was dat mijn broers en ik onze nieuwe plusmama echt niet konden hebben. Ze trok haar kinderen voor en in mijn ogen palmde ze mijn papa in. Doordat mijn ouders van ‘s ochtends tot ‘s avonds doorwerkten, brachten we veel tijd met haar door. Soms leek het bij ons thuis op een sprookje, waarbij ik mijn ‘boze’ stiefmoeder niet kon uitstaan. Achteraf bekeken moet ik toegeven dat ze natuurlijk ook veel goed gedaan heeft, maar als kind beleef je dat anders.” KOFFER KLAAR EN WEG “Rond mijn twaalf jaar liep ik weg. Ik had ruzie met mijn stiefzus omdat ze mijn kleine broer pijn had gedaan. Daar was ik heel gevoelig voor. Toen ik mijn stiefmoeder wou uitleggen wat er gebeurd

was, werd ze boos op mij en kreeg ik de schuld, zoals altijd. Die keer werd het mij te veel. Ik liep naar boven om op mijn kamer uit te razen. Veel privacy had ik daar niet, want ik moest mijn kamer delen.” “Ik zocht al mijn spullen bij elkaar en vertrok. Naar waar wist ik nog niet. Ik moest gewoon het huis uit waar mijn stiefmoeder en -zussen waren. Uiteindelijk vertrok ik te voet naar mijn moeke, die niet zo ver woonde. Op dat moment was zij een van de enigen bij wie ik me zo goed voelde dat ik durfde te vertellen wat er scheelde. Na een goed gesprek over wat mij dwarszat, besloten we samen om mijn nonkel te bellen zodat hij me naar huis kon brengen en met mijn vader kon praten.” PRATEN HELPT “Ik heb zelf ook een goed gesprek gehad met mijn vader. Ein-

delijk vertelde ik wat me dwarszat en wat mijn kleine broers me al meermaals hadden verteld. Ik probeerde duidelijk te maken hoe we ons voelden. Dat heeft mijn vader ook wel een beetje verdriet gedaan, maar ik was blij met ons gesprek en met zijn eerlijkheid. ” “Achteraf had ik vooral spijt van mijn impulsieve actie. Ik besefte dat ik mijn vader niet zoveel pijn had moeten doen door weg te lopen en dat met hem praten die avond voldoende was geweest. Als ik het over kon doen, zou ik mijn problemen en ergernissen niet meer voor mij alleen houden. Dan zou ik veel sneller iemand aanspreken over mijn problemen. Vrienden, familie, leerkrachten of het CLB... Er bestaan zoveel uitwegen als we het moeilijk hebben. Praten had veel sneller voor een oplossing kunnen zorgen.”

“Er zijn zo veel oplossingen voor

problemen, maar ervan weglopen is niet de juiste”

WAT WAT beantwoordt al jouw vragen Zit je met vragen na het verhaal van Eloïse? WAT WAT helpt je verder!

niet goed? Schrijf dan op hoe je je voelt en leg je brief voor je ouders klaar. Dat is misschien makkelijker?

Ik heb problemen thuis. Wat nu? WAT WAT: Af en toe gaat het thuis minder goed. Soms gaat dat vanzelf over, soms is er meer aan de hand. Voor je stappen onderneemt, kan je het best even praten met je ouders. Lukt dat

Mag ik weglopen van huis? WAT WAT: Als je bij je ouder(s), in een instelling of bij anderen woont, kunnen er moeilijkheden ontstaan. Ook op school kunnen de problemen je te veel worden. Het kan zo erg worden dat je weg wil, maar loop nooit

“Het JAC, CLB, familie, vrienden... Er is altijd iemand die naar je wil luisteren”

‘zomaar’ weg. Praat eerst over je problemen met iemand die je vertrouwt, zoals een familielid, vriend(in), leraar of iemand uit het jeugdhuis. Vertel wat er precies zo moeilijk gaat en probeer samen een oplossing te vinden. Mijn ouders zijn gescheiden. Mag ik kiezen bij wie ik wil wonen? WAT WAT: Volgens de wet kan jij niet kiezen bij wie je woont. Je ouders beslissen over je opvoeding tot je achttien jaar bent. Ook als je ouders niet meer samenwonen, moeten ze afspreken bij wie jij zal wonen en hoe het bezoek geregeld wordt. Praat er toch over met je ouders, zodat ze rekening kunnen houden met wat jij wil. Geraken je ouders er onderling niet uit? Dan kan de rechter beslissen wat er moet gebeuren. Hij of zij zal je nooit vragen om te kiezen welke ouder je het liefste ziet. Wel kan je hem of haar vertellen wat je van een aantal zaken vindt. De rechter houdt dan rekening met jouw mening om te bepalen waar je gaat wonen.

Ik kan of wil niet meer thuis wonen. Wat kan ik doen? WAT WAT: Zijn er bij jou thuis veel spanningen? Als de situatie heel erg wordt, is het soms goed dat je apart gaat wonen. Bij het JAC (deel van het CAW, Centrum Algemeen Welzijnswerk) of CLB (Centrum voor Leerlingenbegeleiding) kan je altijd terecht om samen de opties te overlopen. Ga je op internaat, op kot, ga je bij iemand van de familie wonen of wil je toch op eigen benen staan? Wat voor jou de beste oplossing is, hangt af van je situatie. Opgelet: zolang je minderjarig bent, heb je toelating van je ouders nodig om ergens anders dan thuis te wonen. Is je situatie thuis zo slecht dat je écht niet thuis kan blijven? Dan kan de jeugdrechter aan minderjarigen en hun ouders hulp verplichten om de situatie op te lossen. Jij hebt dan recht op een vertrouwenspersoon en op een gratis advocaat. Ben je 18 jaar of ouder, dan ben je meerderjarig en kies je zelf waar je woont. Je ouders moeten je onderhouden zolang je studeert, ook als je meerderjarig bent. Dat heet ‘onderhoudsplicht’. Op eigen benen staan is sowieso een grote stap. Als je daarbij wat ondersteuning kan gebruiken, ben je bij het JAC aan het juiste adres. Zij helpen je om de paperassen in orde te maken en helpen je met zoeken naar een woning. Ik kan het niet vinden met iemand uit mijn plusfamilie. Wat nu? WAT WAT: Je ouder is heel blij met haar of zijn nieuwe partner, maar misschien ben jij dat helemaal niet. Gewoon worden

aan een plusouder en zijn of haar kinderen vraagt tijd, soms heel veel tijd. Misschien ben je ook nog verdrietig om het feit dat je ouders niet meer bij elkaar zijn of hoopte je dat ze terug bij elkaar zouden komen. Het kan ook dat je ouder geen tijd meer lijkt te hebben voor jou. Of dat er door je nieuwe plusouder dingen veranderen in huis en nieuwe regels komen waar jij het niet mee eens bent. Vertel je ouder waarmee je het moeilijk hebt, dan kan die er ook iets aan doen. Zo begrijpt je ouder waarom je zo stil bent, vervelend doet of altijd in je kamer blijft. Door er samen over te praten leren jullie elkaar beter kennen en weten je plusouder en zijn of haar kinderen ook wat jij belangrijk, leuk of vervelend vindt. Op die manier kunnen zij er rekening mee houden.

Het kan ook deugd doen om je hart te luchten bij een goede vriend. En misschien heeft die wel goede tips voor jou. Heb je nog vragen? Surf naar watwat.be voor een antwoord. WAT WAT maakte dit artikel met de hulp van vrijwilliger Margot Gysbrechts en infopartners Child Focus, Awel, Pimento en tZitemzo.

Over WAT WAT: Als je jong bent zit je met 1001 vragen. En da’s helemaal oké! WAT WAT is er voor iedereen die het even niet weet. Op watwat.be vind je betrouwbare antwoorden op al je vragen. #watwat #jijweet

36 DE K IN KLJ

Tekst & foto Jolien Caubergh

Bo en Joachim namen deel aan de Wereldjongerendagen in Polen

â&#x20AC;&#x153;We vonden elkaar tussen drie miljoen gelovigenâ&#x20AC;?

Geloof verbindt. In het geval van Bo De Vlieger (21) en Joachim Feys (24) van KLJ Lovendegem hielp het hen zelfs om de liefde van hun leven te vinden. Vier jaar geleden namen ze – toen nog als onbekenden voor elkaar – deel aan de Wereldjongerendagen in Polen. Tussen drie miljoen andere deelnemers vonden ze elkaar. De vonk sprong over en vandaag vormen ze nog steeds een koppel bij wie de K van KLJ centraal staat.

doen met je geloof als je weer naar huis gaat?’ Die woorden zetten me aan het denken. Geloof is zoiets moois en bevat zoveel mooie verhalen. Daarom besloot ik godsdienstleerkracht te worden. “

Joachim: “Ik onthoud vooral de samenhorigheid. In België moet je vaak verantwoording afleggen als je gelooft. Dat was niet het geval tijdens de Wereldjongerendagen. Daar kon je je geloof beleven zoals je zelf wou.”

m de drie jaar organiseert de Rooms-Katholieke Kerk de Wereldjongerendagen, een evenement dat gelovige jongeren uit de hele wereld bijeenbrengt. Zo ook in 2016, toen in Krakau. KLJ’ster Bo De Vlieger trok naar Polen en ontmoette er Joachim Feys, die toen nog niet in de KLJ zat. Hoe kwamen jullie op het idee om naar de Wereldjongerendagen te gaan? Joachim: “Ik kende mensen die er al eens naartoe gingen. Zij vertelden heel enthousiast over hun avonturen. Mijn nieuwsgierigheid was geprikkeld en ik wou de sfeer van zo’n groot evenement graag zelf opsnuiven. Samen met enkele neven en vrienden ging ik dus naar Polen.” Bo: “Mijn leerkracht godsdienst in het middelbaar maakte me er warm voor. Ik was toen nog te jong om te gaan, maar het zaadje was gepland. Enkele jaren nadien deed ik samen met een vriendin vrijwilligerswerk in Lourdes. Die ervaring was zo positief dat we op zoek gingen naar een nieuwe uitdaging. We zagen info verschijnen over de Wereldjongerendagen en besloten te gaan.” Wat doe je zoal tijdens de Wereldjongerendagen? Joachim: “Een cultuurgericht voorprogramma vertelde ons alles

over de Poolse cultuur en de regio. Tijdens dat voorprogramma leerden Bo en ik elkaar ook beter kennen. De echte Wereldjongerendagen bestaan meestal uit een viering, een uitwisseling over die viering en een dagprogramma dat je zelf mag invullen. Doorheen heel de stad worden er workshops, concerten en culturele activiteiten georganiseerd. Het aanbod is zo groot dat je onmogelijk alles gedaan kan hebben.” Wat heeft het meeste indruk op jullie gemaakt? Bo: “De speech van de paus blijft me sowieso bij. Hij zei: ‘Jullie zijn hier met zoveel, dat is fantastisch! Maar wat hierna? Wat ga je dan

“Je weet dat iedereen in de werkgroep K

gelooft. Dat maakt het makkelijker

om te praten, ook over gevoelige

onderwerpen” Bo

Terug thuis werden jullie een koppel en sloot Joachim zich aan bij KLJ. Joachim: “Inderdaad. We zagen elkaar voornamelijk in het weekend. Omdat KLJ – waarvoor Bo zich hard inzet – vooral in het weekend is, was de keuze om lid te worden snel gemaakt: zo konden we elkaar vaker zien. In het begin was de KLJ overweldigend, want ik kwam als wildvreemde in een hechte vriendengroep terecht. Ondertussen zijn de andere KLJ’ers ook mijn vrienden geworden.” Bo: “Nadien hebben Joachim en ik samen ook onze schouders gezet onder UNICA, een aparte groep in onze afdeling die haar activiteiten richt op kinderen en

jongeren met een beperking of autisme. Zo’n nieuwe vorm van activiteiten organiseren start je niet in één, twee, drie op. Maar nu zijn we toch al even bezig en het blijft draaien.” Hoe belangrijk is geloof vandaag voor jullie? Bo: “We zitten allebei in een werkgroep K van KLJ: ik in die van Oost-Vlaanderen, Joachim in die van West-Vlaanderen. Daar werken we bezinningen voor regionale KLJ-evenementen en -vormingen uit. Daarnaast geef ik godsdienstlessen en ga ik naar de gezinsviering van mijn parochie. Joachim gaat vaak mee naar die viering. De mensen kennen hem er ondertussen al.”

Joachim: “We zijn ook al met de parochiale jongerenwerking van Heuvelland – waarvan ik deel uitmaak – op reis geweest naar Assisi. En als een van ons zin heeft om naar een viering te gaan, zal de andere dat altijd aanmoedigen.” Zijn jullie veranderd sinds de Wereldjongerendagen en jullie vrijwilligerswerk bij KLJ? Joachim: “Ik heb me vooral leren openstellen. Je weet dat iedereen in de werkgroep K gelooft en dat maakt het makkelijker om te praten. Ook over gevoelige onderwerpen.” Bo: “Ik durf sinds de Wereldjongerendagen meer communiceren over mijn geloof. Als mensen mij

Sometimes... you need to get

vroeger iets vroegen over geloof zou ik dichtklappen en zeggen dat ik nog zoekende ben. Nu kom ik uit voor mijn geloof en zeg ik dat ik er gerust een gesprek over wil aanknopen. Ik denk dat we beiden hele grote stappen hebben gezet in het verdiepen van ons geloof.”

“De speech van de paus zette me aan het denken. Geloof is zoiets moois en bevat zoveel mooie verhalen” Bo

OUDENAARDE slechts 30 min. wandelen van het station

www.theoutsidervlaamseardennen.be

out

En 󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛 av󰈡󰈡󰈡󰈡󰈡󰈡󰈡󰈡󰈡󰈡󰈡󰈡󰈡󰈡󰈡

6 s󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗󰈗 Mog󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩

󰉉 󰉉󰉉󰉉󰉉󰉉󰉉󰉉󰉉󰉉 󰉉󰉉 󰉉󰉉 󰉉 󰉉 󰉉󰉉 󰉉󰉉 󰉉󰉉󰉉 󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩 e󰉉󰉉󰉉󰉉󰉉󰉉󰉉

Mo󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩

Ove󰈸󰈸󰈸󰈸󰈸󰈸󰈸󰈸󰈸󰈸󰈸󰈸󰈸󰈸 mi󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷󰇷

24 bu󰈎󰈎󰈎󰈎

Thu󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎

󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎

󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎 󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎 󰈎󰈎󰈎

Wat󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩

󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎

󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎󰈎

Mo󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩

󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩

Las󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩󰈩

Kies l en beste gets KLJ-gad ia online v j.be shop.kl

Trui € 31,00

Sjaaltje € 4,00

Muts (kind) € 11,50

ADV

STRAK IN HET PAK MET KLJ

Rok € 25,50

t station

n.be

Short € 32,00

Sportkousen € 8,00

󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛󰉛

󰈩󰈩󰈩󰈩

Heb je vragen of een wild idee voor een nieuw product? Stuur dan zeker een mailtje naar winkel@klj.be.

Schoenveters € 2,50

T-shirt € 10,00

40 DE KNUTSELHOEK

Tekst Whoopi Samyn / Foto Kayla Verbrugghen & Whoopi Samyn

Van sok tot s(t)okpaardje Daar is de lente, daar is de zon en dat betekent maar een ding: veel buitenspeelplezier! Maak je klaar om je een echte ridder op een wit paard te wanen of om je een acrobatische ruiter te voelen. Met je zelfgemaakte s(t)okpaardje kan het allemaal. Volg deze acht simpele stappen en begin de paardenrace.

Benodigdheden Voor je aan de slag kan, heb je een aantal spullen nodig: • • • • • • • • •

Een grote stok of bezemsteel Oude sokken Vulling uit een oud kussen Wol 2 gelijkaardige knopen Verschillende lintjes Een lijmpistool en lijmstift Naald en draad Stiften

41 STAP 2 Neem één van je oude kousen en vul die op tot aan de hiel met de vulling van een versleten knuffelbeer of kussen, restjes papier of met andere oude kousen. Duw de vulling goed aan zodat je paardje een stevig hoofd krijgt. STAP 1 Zoek een stok die de juiste maat heeft. Om dat te controleren, zet je de stok rechtstaand op de grond. Komt hij tot aan je navel, dan heeft hij de perfecte hoogte. Schuur je stok vervolgens op zodat die geen scherpe uitsteeksels meer heeft.

STAP 3 Trek nu het niet-opgevulde gedeelte van de sok over de stok zodat het gevulde deel op de stok rust en het andere gedeelte over de stok hangt. Vul de sok verder rondom de stok. Is je sok volledig opgevuld? Vraag aan je ouders, leiding of grote broer of zus om het randje van je sok vast te lijmen aan de stok met een lijmpistool. Zo zorg je ervoor dat het hoofd niet steeds van de stok zal schuiven als je met je stokpaardje speelt.

STAP 4 Maak nu de oortjes. Knip twee driehoekjes uit een sok met dezelfde kleur als je opgevulde sok en knip twee driehoekjes uit een sok met een andere kleur. Zorg ervoor dat alle driehoeken even groot zijn. Naai daarna de driehoekjes twee per twee – van elke kleur een – aan elkaar zodat je twee oortjes krijgt.

STAP 6 Draai wat wol een aantal keer rond je hand. Knip het geheel los van de bol en leg het pakje wol dwars voor de oren van je paardje. Naai de wol vast met een lusje, mooi in het midden van de twee oortjes. Knip vervolgens de lusjes wol door. Doe hetzelfde voor de manen met langere lussen wol achter de oren.

STAP 5 Gebruik kledijknopen als ogen voor je paard. Zorg dat zowel de ogen als de oren mooi recht en rond het midden van je sok staan en naai ze vast. Wil je ook nog een mondje of een neusje aan je paard geven? Teken die dan op je kous met een stift.

STAP 7 Versier je paardje naar hartenlust. Voeg bijvoorbeeld nog een rijtuig toe of teken een wortel in zijn bek. Heb je liever een stokdino? Voeg dan schubben toe op zijn nek en laat de manen en oren achterwege. Laat je fantasie tot leven komen. Veel rijplezier!

42 JONGEREN VAN HET PLATTELAND

Tekst & foto Gino Van Moer

JONGEREN VAN HET PLATTELAND OVER mobiliteit

“Onze leiding helpt kinderen veilig oversteken, dat geeft ouders vertrouwen” Auto is koning, en vooral op het platteland. Dat is niet zonder reden, want het aanbod aan openbaar vervoer is niet afgesteld op onze plattelandsjongeren. Zo ook in Hamme Sint-Anna, een rustige dorpskern tussen het centrum van Hamme en buurgemeenten Zele en Waasmunster. We spraken met Lotte en Jolien, bestuursleden van de plaatselijke KLJ, over mobiliteit op het platteland. “Ik nam tien jaar lang de bus naar Sint-Niklaas, maar toen ik een auto had, was de keuze snel gemaakt.” Naast de kerk van Hamme St-Anna, op een honderdtal meter van het KLJ-lokaal, staat een bushalte waar al enkele jaren geen bus meer stopt. “Alleen de belbus kan je hier nemen”, zeggen Lotte Hofman (22) en Jolien D’Eer (22), bestuursleden van KLJ Hamme St-Anna. “Echt openbaar vervoer kennen we niet in ons dorp. Voor de trein gaan we naar Zele of Lokeren. En om de bus te nemen, moeten we naar Waasmunster of het centrum van Hamme.” Het mag dan ook niet verbazen dat de leden van KLJ Hamme St-Anna haast nooit gebruikmaken van het openbaar vervoer, en al zeker niet in KLJ-verband.

ZONDER OMWEG De meeste leden komen met de fiets of de auto naar de activiteiten, al merkt Lotte wel een verschil op tussen de leeftijdsgroepen. “Leden die twaalf jaar of ouder zijn, komen vaker met de fiets. Jongere kinderen worden vaak gebracht, want hun ouders vinden de weg niet veilig genoeg.” Dat lijkt vreemd aangezien het lokaal aan een hoofdweg ligt waar een zone 30 geldt, maar Lotte verduidelijkt: “Vaak rijden auto’s er veel sneller dan 30 en er is geen fietspad. Het is dus niet verwonderlijk dat ouders hun kind met de auto brengen, ook al wonen ze niet ver van het lokaal.” “We proberen dat onveiligheidsgevoel voor een stuk weg te nemen”, gaat Jolien verder. “In onze bestuursploeg zitten enkele gemachtigde toezichthouders die onze leden kunnen helpen met veilig oversteken. Daarom staat onze leiding op zondag, vlak voor een activiteit, steeds aan de poort van ons lokaal. Zo tonen we dat we de veiligheid van onze leden belangrijk vinden.” Ook aan de oudere leden wordt gedacht. “Vrijdagavond, als hun activiteit gedaan is, mogen onze oudste leden zeker nog even blijven plakken in het lokaal.

Maar als ze naar huis vertrekken, vragen we hen om dat zonder omwegen te doen.” BETERE FIETSPADEN Lotte en Jolien wonen graag in hun dorp. “Onze beste vrienden wonen vlakbij en als je een aantal zijstraten op de hoofdbaan neemt, kom je bijna meteen in een oase van rust. Je kan hier prachtig wandelen. Via de velden geraak je zelfs tot in Lokeren.” Toch zien de twee bestuursleden nog enkele verbeterpuntjes. “Een goede busverbinding of afgescheiden fietspaden zouden de mobiliteit in ons dorp zeker een grote stap vooruithelpen. Nu is de fietsinfrastructuur niet goed. Op sommige plaatsen ligt er een afgescheiden fietspad, op sommige plaatsen alleen een kleine strook vlak tegen de rijweg en op andere plaatsen helemaal niets. Voor woon-werkverkeer of om naar je hobby te gaan is de tocht met de fiets vaak te onveilig. Er zijn hier wel prachtige mountainbikeroutes, maar zo’n route gebruik je niet om naar school te gaan. Ze maken meestal een grote omweg en het terrein is best moeilijk.” De KLJ’sters merken ook op dat de gemeente Hamme de

problemen wel wil aanpakken. Binnenkort starten er misschien wegenwerken die de weg tussen Waasmunster en Hamme veiliger maken en wordt er een fietsbrug over de Durme aangelegd. Daarnaast plaatste de gemeente onlangs enkele opvallende ‘Zone 30’-borden. Het bovenschrift op de borden luidt: ‘Groot ge-

noeg?’. “Die actie vinden we fijn. Ze maakt chauffeurs op een laagdrempelige manier bewust van hun rijgedrag. Dat is soms wel nodig, want – eerlijk toegegeven – ook onze oudste leden durven al eens te snel te rijden met de auto.”

Wat zegt ons onderzoek? Vorig jaar voerde KLJ een groot plattelandsonderzoek. In heel Vlaanderen – zowel in de stad als op het platteland – bevroegen we 1000 jongeren. Dit hebben ze te zeggen over mobiliteit.

84% van de jongeren is op het platteland aangewezen op het vervoer van hun ouders in functie van hobby’s of vrije tijd.

70,5% Jolien Lotte

van de jongeren geeft aan dat ze het liefst met de fiets willen gaan werken, maar dat de infrastructuur op het platteland dat niet altijd toelaat. Op het platteland is er wel aandacht voor recreatieve fietspaden voor toerisme, terwijl de fietsinfrastructuur voor woon-, hobby- of schoolverkeer dikwijls vergeten wordt.

82,8% van de jongeren geeft aan dat het comfort van het openbaar vervoer nog beter kan. Ze vrezen ook dat er bespaard zal worden op de kleinere lokale treinstations.

44 Tekst & foto Cynthia Vandewalle

Blind Date

KLJ-tweelingen Sander en Simon (17) en Mathias en Thomas (14) gaan op date

“Altijd iemand in de buurt die je kan vertrouwen”

KLJ’ers vind je in alle vormen en maten. In Blind Date stellen we twee – voor elkaar onbekende – KLJ’ers aan elkaar voor. Wat willen ze van elkaar weten en wat kunnen ze bijleren? Eeneiige tweelingen Simon en Sander Debeuf (17) uit het West-Vlaamse Vlamertinge en Mathias en Thomas Bequet (14) uit het Oost-Vlaamse Adegem stellen elkaar vandaag de vragen.

Sander: “Toen we jullie daarnet voor het eerst zagen, waren we verbaasd hoe sterk jullie op elkaar lijken. Het is alsof we toen pas beseften dat anderen ook zo naar ons kijken, best een raar gevoel. Wat vinden jullie ervan om een tweeling te zijn?” Mathias: “Het was inderdaad even schrikken, ook voor ons. We vinden het eigenlijk heel fijn om een tweeling te zijn. Vooral als we huiswerk maken biedt het voordelen. We verdelen vaak de opdrachten zodat we snel kunnen doordoen.” GRAPPEN EN GROLLEN Thomas: “Als tweeling kan je heel wat grappen uithalen. Wij vinden het hilarisch om van plaats te wisselen in de klas. De leerkrachten hebben het vaak niet door, waarschijnlijk omdat we dezelfde kleren dragen. Gebruiken jullie je tweeling-zijn soms om grappen uit te halen op school of in de KLJ? Simon: “We zitten niet op dezelfde school, dus daar kunnen we het al niet doen. In het uitgaansleven en bij KLJ durven we ons wel eens voordoen als de ander. Dat leidt vaak tot grappige situaties. Maar horen we het goed: dragen jullie nog altijd dezelfde kleren?” Thomas: “Het is een gewoonte die blijft, we hebben nooit iets anders gekend. Onze mama toont online enkele mogelijkheden en vaak kiezen wij dan hetzelfde, al kan de kleur wel eens verschillen.” Sander: “Door dezelfde kleren te dragen gebeurt het waarschijnlijk ook vaak dat jullie namen verwisseld worden.”

“Ik bak graag en Simon eet graag.

Het verschil zie je

op de weegschaal” Simon

Mathias: “Dat zijn we al gewoon. Al van toen we klein waren, vergissen leerkrachten en KLJ’ers zich. Op school reageren we niet als de leerkracht een verkeerde naam gebruikt – dan hebben ze vaak wel door dat ze fout zijn. De KLJ’ers pakken het tactischer aan: zij roepen ‘Bequetje’, naar onze familienaam. De dichtstbijzijnde van ons antwoordt dan.” FEIT OF FABEL Thomas: “Mensen vragen zich vaak af of tweelingen een telepathische band hebben, maar we zijn er nog steeds niet uit of dat waar is. We kunnen sowieso niet vanop een afstand voelen hoe het met de ander gaat. Als we samenzijn, zien we het wel meteen als er iets mis is. Dat is ook normaal. We leven dag en nacht samen, dus we kennen elkaar door en door. Dat maakt het eenvoudig om de ander aan te voelen en te begrijpen.” Sander: “Dat we vaak samen zijn, ervaren wij als een groot voordeel. Je hebt een speelkameraad met wie je samen opgroeit en er is altijd iemand die je kan vertrouwen.”

Mathias: “Dat is zeker zo, al moeten we wel toegeven dat we het fijn vinden om elk met een andere vriendengroep op te trekken. We zijn zo vaak samen dat een beetje privacy dan mooi meegenomen is.” Simon: “Zijn er buiten jullie aparte vriendengroepen nog duidelijke verschillen? Of opvallende gelijkenissen?” Thomas: “De gelijkenissen zijn duidelijk: onze kledingstijl, hobby’s zoals gamen en KLJ, en studierichting zijn dezelfde. Ons grootste verschil vind je in onze vriendenkring. Zowel op school als in KLJ zoekt Mathias de actievere vrienden op en ik de rustigere. Bij jullie?” Sander: “We zijn allebei zeer competitief. We vinden het fijn om elkaar uit te dagen, vooral omdat we sterk aan elkaar gewaagd zijn als tweeling. Daarnaast hebben we dezelfde vriendengroep, wat bij jullie dus anders is. Waar we in verschillen: ik bak graag en Simon eet graag. Het verschil zie je op de weegschaal.” (beiden lachen)

“We leven dag en nacht samen, dus kennen we elkaar door en door” Thomas

46 46 Tekst Stien Dreesen

wat voor familiemens ben jij?

DOE DE TEST

Een familie is een bont allegaartje van uiteenlopende karakters. Je hebt de grappige nonkels, de schattige nichtjes, de wangenknijpende omaâ&#x20AC;&#x2122;s en de wijze opaâ&#x20AC;&#x2122;s. Sommigen zie je wekelijks, anderen slechts tijdens het jaarlijkse kerstfeestje. Maar wat voor familiemens ben jij? Beantwoord snel deze tien vragen en kom het te weten. Hoe vaak zie jij je familie?

a b c

Ik zie elke week wel een groot deel van de familie. Ik ga regelmatig op bezoek bij mijn oma en opa, maar soms sla ik een weekje over. Niet zo vaak. Alleen met feestdagen en verjaardagen.

Je kleine nichtje wil graag met je spelen. Wat doe je?

a b c

Ik ga er met een grote glimlach naartoe, want ik wil geen enkel familiefeest missen.

Gelukkig is die leuke nonkel aanwezig, dat overtuigt me om ook te gaan.

Ik ben verplicht om te gaan, anders was ik wel in bed blijven liggen.

Ik neem er meteen de Barbies bij om met haar te spelen. Ik geef haar een kleurboek zodat ze zichzelf kan bezighouden. Zucht, hier heb ik geen zin in. Ik vraag iemand anders van de familie om haar te entertainen.

Hoeveel kinderen wil jij later?

a b c

Er is een familiefeest. Wat doe je?

Ik wil een groot gezin, zeker vijf kinderen. Geen idee, maar ik wil er sowieso wel hebben. Stinkende pampers? Nee, bedankt. Kinderen zijn niets voor mij.

Oma geeft een verjaardagsfeest, maar je had al afgesproken met een vriend(in). Wat nu?

Geen twijfel mogelijk, ik ga naar mijn oma. Mijn vriend(in) begrijpt dat wel.

Ik twijfel toch een beetje en vraag raad aan mijn ouders.

De afspraak met mijn vriend(in) lag al langer vast, die krijgt dus voorrang.

Je hebt een fotolijstje gekregen voor je verjaardag. Welke foto stop je erin?

a b c

Een foto van de ganse familie. Een foto van mijn hond. Een foto van mij en mijn beste vriendin.

Je vindt een leuke studierichting die je op het lijf geschreven is, maar daarvoor moet je 200 km van huis naar school gaan. Ga je?

a b c a b c

Hell no, dat is echt te ver. Dan mis ik mijn familie te hard. Natuurlijk, zo’n leuke uitdaging wil ik niet missen. De studierichting duurt maar enkele jaren en mijn familie kan toch op bezoek komen? Ik ga zonder te twijfelen. Misschien blijf ik er wel voor de rest van mijn leven.

Je bent jarig. Wie nodig je als eerste uit? Mijn familie mag zeker niet ontbreken. De ganse familie is misschien wat overdreven. Als mijn gezin er is, ben ik al blij. Mijn beste vrienden van school en de KLJ.

Weet je wanneer je familieleden verjaren?

a b c

Ja, natuurlijk. Ik kan ze van iedereen opzeggen. Van de meesten wel, al zit ik er soms enkele dagen naast. Nee, Facebook herinnert me er wel aan.

Je broer moet voor school een stamboom maken. Help je hem?

Duh, ik vind zoiets super leuk. Ik wil altijd meer te weten komen over mijn familie.

Ik vind het maar een nutteloze opdracht, maar ik help hem toch.

Het interesseert me helemaal niets. Hij kan zijn stamboom zelf maken.

BENIEUWD NAAR JE RESULTAAT? Je antwoordde meestal ‘A’ Je familie is heilig voor jou. Van je oma tot je verste achterneefje, Je hebt een goede band met iedereen. Conflicten vermijden jullie en in moeilijke tijden staat iedereen voor elkaar paraat. Je kijkt uit naar elk familiefeest en geniet er volop van. Jij bent dus een echt familiemens. Je antwoordde meestal ‘B’ Je houdt van je familie, maar alles heeft zijn grenzen. Met sommige familieleden kom je goed overweg, met anderen niet. Je staat graag op je eigen benen en wil je niet volledig wegcijferen voor anderen, maar als ze je echt nodig hebben, sta je er wel. Je antwoordde meestal ‘C’ Je trekt het liefst van al op met je vrienden. De drukte van familiefeestjes zegt je niets en je komt ook niet met alle neven en nichten goed overeen. Toch zie je er voordelen in om af en toe eens bij je familie langs te gaan. Al hoeft dat niet elke week te zijn.

48 48

Dina Tersago leerde haar perfectionisme aan de kant zetten toen ze moeder werd

49 Tekst Maud Vanmeerhaeghe / Foto VTM

“Die andere moeders doen ook maar wat” In plassen springen? Kleren kunnen in de wasmachine. Met de handen eten aan tafel? Kunnen ze alleen maar van leren. In bomen klauteren? Geen reden om nee te zeggen. Tv-presentatrice Dina Tersago is geen helikopter-, maar een ploetermoeder – zegt ze zelf. “De druk rond perfect ouderschap is niet gezond. Soms denk ik: ‘oef, weer een dag met die kleine koters overleefd’. En dat is geen schande. Die andere moeders doen ook maar wat.”

“M

ijn intuïtie is mijn belangrijkste leidraad in het moederschap”, vertelt Dina. “Als mijn gevoel juist zit, volgt de rest meestal vanzelf. Dat neem ik mee uit mijn leiderschap bij de jeugdbeweging: ik kon toen streng zijn, maar deed evengoed zot mee met de kinderen. Als volwassenen mogen we die speelsheid niet verliezen. Vraagt mijn oudste zoon Isak (4) om in een plas te springen, dan zeg ik bijna nooit nee. Kleren kunnen gewassen worden, dat speelse behouden is een moeilijkere klus.” “Pas op, ik stel duidelijke grenzen en er zijn regels, maar ik ben minder hard dan ik vroeger had gedacht. Mijn jongste zoontje Thor (2,5) slaapt bijvoorbeeld niet graag alleen, dus neem ik hem gewoon bij mij in bed – iets wat ik vroeger dacht nooit te doen. Als dat is waar hij nood aan heeft, dan wil ik hem dat graag geven. Deze periode duurt al zo kort. Ik ga ervan uit dat zo’n fase vanzelf overgaat en hij op zijn zestiende niet meer per se bij zijn mama zal willen slapen.”

PERFECTIE IS SAAI Het moederschap heeft Dina veranderd. De drang naar perfectie die haar al haar hele leven achtervolgt, leerde ze stilaan loslaten. “In het verleden lag de lat nooit hoog genoeg”, zegt Dina. “Ik wilde de perfecte dochter, vriendin en partner zijn. Als moeder heb ik dat gevoel aan de kant leren zetten. Want wat is perfectie? Ik kan nooit weten of ik het juist doe, want er bestaat geen handleiding voor het perfecte moederschap. Dan laat je dat streven maar beter los.” “Ik noemde mezelf in het verleden een ploetermoeder. Dat vat het zo’n beetje samen: opvoeden is proberen en hopen dat je methode werkt. Trial and error. We doen allemaal maar wat in de hoop onze kinderen gelukkig te maken. Ik ga voor ‘goed’, niet meer voor ‘perfect’. Als ik ’s avonds op de voorbije dag terugkijk en zie dat ikzelf en de kinderen min of meer tevreden zijn, dan is dat voor mij genoeg.”

KLEINE ONTDEKKINGSREIZIGER Dina’s zoontje Isak werd bijna vijf jaar geleden geboren, twee jaar later volgde Thor. De overgang van een naar twee kinderen had Dina onderschat, want ‘hevig’ is een understatement om het karakter van haar bengels te beschrijven. Dina: “Het was mij snel duidelijk dat Isak een avonturier is die graag op ontdekking gaat. Ik bespaar mezelf zorgen als ik niet constant achter hem aan ga. Van mij mag hij alles proberen. Vroeger legde ik hem uit dat op een speeltoren klimmen gevaarlijk kan zijn, maar dat had weinig effect. Nu leert hij zelf dat hij voorzichtiger moet zijn op het moment dat hij van zo’n toren tottert. Dat zal niet voor elk kind werken, maar mijn zonen leren het best uit de praktijk.”

“Ook als de kinderen erbij zijn, durf ik me

kwetsbaar opstellen”

â&#x20AC;&#x153;In een plas springen? Doe maar. Kleren kunnen gewassen

worden, maar dat

speelse behoud je niet voor altijdâ&#x20AC;?

“Met Thor erbij is het aantal kinderen verdubbeld, maar ons gezinsleven is meer dan dubbel zo druk. De vraag die Wim (Dina’s echtgenoot, red.) en ik al het meest aan elkaar gesteld hebben sinds Thors geboorte is: ‘hoe doen andere ouders dat in godsnaam?’ Naar de winkel gaan met die twee is stressy, maar lukt nog net. Naar het zwembad gaan is de hel. (lacht) Wanneer ik nog maar half aangekleed ben, kruipt de jongste onder de deur naar buiten. Ga ik die achterna, dan is de oudste op zijn eentje naar het zwembad vertrokken. Twee kinderen managen is behoorlijk pittig. Maar misschien ligt dat ook aan het feit dat ik twee hooligans in huis heb”, glimlacht Dina. “Mijn aandacht verdelen en consequent blijven vind ik het allermoeilijkste.” WE ARE FAMILY “Ik hoop dat onze kinderen met een warm gevoel op hun jeugd terugkijken”, gaat Dina verder. “Dat ik er voor hen ben geweest wanneer ze me nodig hadden. Ook al is het soms druk omdat Wim en ik onregelmatige uren hebben, we doen er alles aan om vaak dingen samen te doen: puzzelen, knutselen, het bos intrekken... Ook onder de broers probeer ik dat gezinsgevoel te stimuleren: ze mogen ruziemaken, maar moeten het ook weer goedmaken en voor elkaar zorgen. We zijn een gezin en horen samen.” “Bij ons kan heel veel, maar aan bepaalde dingen hecht ik extra waarde. De jongste generatie kinderen is heel mondig omdat ze vaak inspraak krijgt, maar ik hou niet van onbeleefdheid of arrogantie. Isak en Thor mogen altijd

hun mening uiten, maar moeten anderen laten uitspreken. En ‘alsjeblieft’ en ‘dankjewel’ zijn basiswoordenschat. Met een vriendelijk woord bekom je zoveel meer dan met een kwaad woord. Daarin volg ik mijn eigen mama, die al haar hele leven verkondigt dat een glimlach geen geld kost.” GEEN APPLAUSKINDEREN “Verder hoop ik dat ze sterk genoeg in het leven staan en zeker zijn van zichzelf. Ik strooi niet voor het minste met applaus, maar moedig hen wel aan als ze iets goed gedaan hebben. Zelf was ik vaak onzeker vroeger. Daarom wil ik hen een stevige basis mee-

“Hoe meer je erover

nadenkt, hoe moeilijker opvoeden wordt. Niet

te veel over nadenken, denk ik dan”

Dina Tersago over de jeugdbeweging

“Liever vandaag dan morgen” Zelf zat ze jaren in de VKSJ (Vrouwelijke Katholieke Studerende Jeugd, nu KSA, red.), iets wat ze voor geen geld ter wereld had willen missen. Op de vraag of ze haar eigen kinderen naar de jeugdbeweging ziet gaan, is Dina dan ook duidelijk: “Om hun energie kwijt te kunnen, zou ik mijn jongens graag naar de jeugdbeweging sturen. Liever vandaag dan morgen.” (lacht) “Zeker Isak zal de jeugdbeweging op het lijf geschreven zijn. Hij is een buitenkind, klautert graag in bomen en heeft energie in overvloed. Zelf heb ik alleen maar warme herinneringen aan mijn tijd bij de VKSJ. De mini-community die daar ontstaat, is de perfecte voorbereiding op de rest van je leven. Alles leer je daar: je deelt goeie en kwade tijden met elkaar, bouwt er kampen, leert er je plan trekken, doet er dingen die je thuis niet doet... In een jeugdbeweging komt zoveel aan bod dat je elders niet kan leren. Het is de plek die mensen samenbrengt.”

geven, zodat ze niet zo hard aan zichzelf moeten twijfelen zoals ik soms deed.” Al lijkt dat laatste momenteel geen probleem te zijn. “Ze kunnen goed hun plan trekken – soms iets te goed. (glimlacht) Als ik Isak zeg dat iets niet mag, antwoordt hij vaak dat ik in herhaling val. Hij is niet snel onder de indruk.” “Het belangrijkste is dat alles bespreekbaar is. In twee richtingen. Als ik het lastig heb, stop ik dat niet weg voor de kinderen. Isak weet ondertussen dat mama niet enkel huilt omdat ze verdrietig is, maar ook omdat ze ontroerd of heel blij is. En toen de zus van mijn schoonmoeder stierf, ging mijn oudste mee groeten. Kinderen zijn flexibel: ze mogen gerust horen dat sterven definitief is. Ik wijs hen erop dat ‘ik schiet je dood!’ roepen tijdens een spelletje wel kan, maar dat dat eigenlijk geen fijne boodschap is. Als je sterft, stopt je hart met kloppen en is het gedaan. Het is niet omdat kinderen nog jong zijn, dat ze dat niet begrijpen. Maar ook daar is het naar een evenwicht zoeken: niet elk kind is daar klaar voor.” MOEILIJKSTE JOB Of Dina vaak commentaar krijgt op haar manier van opvoeden? “Dat valt eigenlijk goed mee”, zegt ze. Hoewel ze kinderen grootbrengen de moeilijkste job van de wereld vindt, heeft ze zich nooit iets aangetrokken van de druk van buitenaf. “Ik heb altijd mijn eigen koers gevaren. Over opvoeden heeft iedereen een mening. Aan de ene kant is er de borstvoedingsmaffia die flesvoeding de wereld uit wil, aan de andere kant zijn er die je buitenkijken als je in het openbaar

“Ik probeer te straffen, ja. Maar mijn

kinderen zijn niet snel onder de indruk”

borstvoeding geeft. En dan heb ik het nog niet over de balans tussen werk en privé gehad. Het is nooit goed. Daarom heb ik me nooit iets van die meningen aangetrokken. Wat werkt voor de moeder, werkt voor het kind, is mijn uitgangspunt. Doe vooral waar je je goed bij voelt, dan ben je automatisch de beste moeder voor je kind.”

3 moederschapsdilemma’s Kinderen laten kiezen of zelf kiezen? “Een combinatie van beide. Ik vind het niet nodig om hen in alles zeggenschap te geven. Kinderen – zeker als ze zo jong zijn als die van mij – hebben sturing nodig. Daarom vraag ik hen niet wat ze morgen willen aandoen, maar geef ik hen twee opties waaruit ze kunnen kiezen. Zo kan ik zomershorts in de winter vermijden, maar hebben zij toch het gevoel dat ze zelf een keuze hebben kunnen maken.” Carrière of moederschap? “Het moederschap. Al kan ik mijn werk niet missen. Ik heb het nodig om mij buiten het moederen ergens op te kunnen smijten. Soms denk ik aan thuisblijven voor de kinderen, maar ik werk ge-

woon te graag. Dat betekent niet dat ik het nooit lastig heb om de balans te bewaken. Het is altijd dubbel: heb ik een drukke periode op het werk, dan verlang ik ernaar om thuis te zijn met de jongens. Maar is het rustiger carrièregewijs en ben ik vaker thuis, dan kriebelt het om weer meer te werken. Het is een dilemma waarmee heel wat moeders worstelen.” Het moederschap: vooral frustrerend of vooral leuk? “Vooral leuk. Soms is het frustrerend, en soms is het alles tegelijk. ‘Overdonderend’ is een woord dat ik ook graag gebruik om het moederschap te beschrijven. Maar het is vooral het mooiste wat er is.”

INFODAG 25 APRIL 24 JUNI

CO COMPLEET LOSGAAN MET KAMP CONFESSIONS CO TIJDENS DE LES. DA’S PAS CO.

ALLE INFO & INSCHRIJVINGEN OP ODISEE.BE/INFODAG Odisee_schoolaffiche_HELABA_210x140_25april24juni_v2.indd 1

17/02/20 11:54

DAG

2/20 11:54

55 Tekst Nnenna Onuhurironye / Foto Jonas Smeulders

Met deze 5 survivaltips trotseer je de wildernis Ons jaarthema ‘Back to basics’ doet je meteen aan kamperen en de woeste natuur trotseren denken. En dat is exact wat Nnenna Onuhurironye (23) en Ward Apers (11) van KLJ Haasdonk deden. Zonder technologische snufjes en met slechts een paar instructies trokken ze op een koude winterdag het bos in. Ze maakten zelf vuur, touw en voedsel. Maar welke survivaltips werken nu het best? 1. PRIMITIEF VUUR MAKEN

Hoe werkt het? Heb je het koud of wil je je eten opwarmen, dan heb je een vuurtje nodig. Maar wat als je je lucifers of aansteker bent vergeten? Een vuurboor helpt je uit de nood. Het principe is simpel: draai met een houten stok op een droog, plat stuk hout met een inkeping in. Door de wrijving van hout op hout creëer je warmte. Als het zaagsel dat door de wrijving ontstaat begint te roken en verandert in as, ben je op de goeie weg. Na een tijdje veranderen de assen in kleine, roodgloeiende kooltjes. Blaas zachtjes, maar blijf wel constant blazen tot er vuur ontstaat.

Onze ervaring: “Geef mij maar een aansteker om vuur te maken.” “We vonden niet meteen de juiste soorten hout, maar uiteindelijk lukte het ons toch”, zegt Nnenna. “In de inkeping blijven om genoeg wrijving te krijgen is niet altijd even simpel. We moesten ons geduld wel op de proef stellen, want voor deze manier van vuur maken heb je veel tijd nodig.” 2. WEEF JE EIGEN TOUW

Hoe werkt het? Stop jij altijd een bolletje touw in je rugzak? Waarschijnlijk niet, maar nochtans heb je in de wildernis af en toe touw nodig. Gelukkig kan je ook zelf touw maken door vezelachtige planten te twijgen – het vraagt alleen veel werk en geduld. Twijgen is een techniek waarmee je meerdere draden

vlecht tot een geheel. Brandnetels zijn door hun sterke vezels heel geschikt en je vindt ze op veel plaatsen. Verwijder eerst de houtige kern van de stengel door voorzichtig de brandnetel open te prutsen. Draai in wijzerzin de vezels strak aan totdat ze bijna vanzelf beginnen te draaien. De twee draden die je nu hebt knoop je aan elkaar. Draai ze vervolgens tegenwijzerzin om elkaar. Je knoopt het best ook het andere uiteinde. Onze ervaring: “Zelfs als de netels dood zijn, doen ze nog pijn!” “Brandnetels zoeken in de winter was toch moeilijker dan we dachten”, zegt Ward. “Uiteindelijk vonden we toch dode tingels waarmee we een mooi stuk touw konden maken. Je zoekt ook het best naar een zo lang mogelijke brandnetel, want hoe langer de stengels, hoe langer de vezels en hoe makkelijker het is om je touw te maken.” 3. EHBO MET FAUNA EN FLORA Hoe werkt het? Iedereen die iets van fauna en flora kent, weet dat je met enkele planten wonderen kan verrichten als je een medisch probleempje hebt. Goudsbloemen, kamillebloemen, madeliefjes en paar-

denbloemen kunnen bijvoorbeeld de pijn verminderen bij brandwonden. Je hoeft de bloemen alleen maar te kneuzen en in een dikke laag op de wonde te leggen. Buikpijn verhelp je dan weer met een kopje versterkende, kalmerende thee op basis van watermunt en kamille. Snijwonden ontsmet je met dennenhars, dat antibacterieel en viruswerend werkt. Zo beperk je de kans op infecties.

Onze ervaring: “Werkt warme chocomelk ook tegen kwaaltjes?” “We hadden geen last van kwaaltjes,” zeggen Nnenna en Ward, “daarom maakten we zelf een pincet. We gingen op zoek naar een twijgje, braken het in de helft en maakten het bovenaan vast aan een touwtje. De puntjes maakten we zo fijn mogelijk. Het eindresultaat kon zo in onze EHBO-koffer.” 4. OVERNACHTEN IN HET BOS Hoe werkt het? Een bos biedt enorm veel mogelijkheden om zelf een onderdak te maken voor de nacht. Wat dacht je bijvoorbeeld van een ‘A-frame-shelter’? Het ziet eruit als een tent van takken en is

makkelijk om te bouwen. Zorg er wel voor dat het basisframe bestaat uit stevige, dikke stammen. Vervolgens kan je het geheel bedekken met bladeren en dunne takken. Je kan ook een halfopen A-frame maken, maar dan moet je eerst de windrichting bestuderen. Anders kan je wel eens kletsnat ontwaken.

of een plant al dan niet eetbaar is. Wrijf de gekneusde plant, bijvoorbeeld, over je huid. Krijg je hier irritatie? Niet eten! Gebeurt er niets, wrijf de gekneusde plant dan over je lippen. Krijg je reactie? Niet eten! Gebeurt er weer niets? Neem dan een klein stukje van de plant in je mond. Vaak hebben we een natuurlijke reactie tegen giftige planten en zullen we automatisch een plant uitspuwen als die giftig is. Als ook dan alles veilig lijkt te zijn, kan je een klein stukje van de plant eten, maar wacht vervolgens vier uur. Als je dan nog niets voelt, is de plant waarschijnlijk eetbaar. Blijf toch voorzichtig en eet de plant met mate.

Onze ervaring: “Steviger kan niet” “Onze poging om een halve A-frame te maken, is spijtig genoeg niet helemaal gelukt”, zegt Ward. “We deden nochtans onze uiterste best om ons onderkomen zo goed mogelijk te maken”, vult Nnenna aan. “Als je prentjes bekijkt, ziet het er altijd zo eenvoudig uit. We hebben nu dus aan den lijve ondervonden dat dat niet het geval is!” 5. ETEN IN DE NATUUR Hoe werkt het? Zomaar planten eten die je in de wildernis tegenkomt, is nooit een goed idee. Zelfs planten die eetbaar lijken, kunnen op lange termijn schade toebrengen aan je nieren en lever. Maar wat als je verloren loopt en geen voedsel meer hebt? Dan zijn er enkele simpele trucjes om te controleren

Ons oordeel: “Dat steek ik niet in mijn mond hoor!” “We aten een stukje brandnetel”, vertelt Nnenna. “Uiteraard wisten we dat het een veilige plant was.” Ward: “Toch merkten we dat de netels die al een redelijke grootte hadden, ook een brandend gevoel in je mond geven, net zoals ze dat doen op je benen of armen. Je laat de brandnetel dus het best drogen om er nadien thee of soep van te maken.”

58 BOERENTROTS

Tekst Kaat Soetemans / Foto Marco Mertens

Leonie (9), Louise (12) en Elena (14) schitterden in Boerenjaar

Van boerderijkinderen naar televisiesterren Drie goedlachse zussen die dagelijks een handje toesteken op de boerderij van hun ouders, dat kan niet anders dan fijne televisie opleveren. Leonie, Louise en Elena groeien op op de Zwalmbeekhoeve, het varkensbedrijf van hun ouders in het Oost-Vlaamse Munkzwalm. In januari en februari waren ze vaste stek in het tv-programma Boerenjaar, waarin tien Vlaamse boeren ons een blik in hun leven gunden. “Mouwen opstroppen, laarzen aan en gaan!” Voor de familie Verniest was een cameraploeg op de boerderij geen primeur. “PlattelandsTV is hier al eens geweest. Ook voor een documentaire rond landbouw zijn ze al komen filmen. Zo’n cameraploeg ben je snel gewoon”, licht Louise – middelste van de drie zussen – toe. “Met Boerenjaar was ik wel blij”, vertelt oudste zus Elena, “hoewel ze in mijn ogen nog net iets meer van het boerenleven mochten laten zien.” Jongste telg Louise lacht. “Ik vond het vooral plezant om op tv te komen”, zegt ze. “Ja, jij was de echte ster van het gezin”, antwoordt Louise. “Zeker toen je danste met die kip.” BEKENDE VLAMINGEN Wie Boerenjaar zag, kon niet naast de natuurlijke flair van Leonie kijken. De twee oudste zussen zijn iets meer bescheiden, en geen van beiden vindt het erg dat

ze niet zo vaak in beeld kwamen. “Dat onze jongste zus en onze mama de hoofdrol hadden in het tv-programma, was voor ons ideaal”, klinkt het. Of ze zichzelf nu als ‘bekende’ familie beschouwen? Leonie en Louise halen hun schouders op. Elena, die naar de middelbare school in Oudenaarde gaat, merkt dat ze wel eens wordt nagestaard. “Leerlingen herkennen me van tv en leerkrachten grappen soms ‘hier is onze tv-ster’. En toen ik onlangs naar een landbouwbeurs ging, zag ik enkele jongens stiekem een foto van mij nemen”, lacht ze. Dat de meisjes goedlachs zijn en graag wat kattenkwaad uithalen, ondervond de cameraploeg aan den lijve. Tijdens de Zwalmse Oktoberfeesten, een groots en gezellig buurtfeest, waren de zusjes de cameraploeg te snel af. “Toen we begonnen te lopen, kon

de cameraploeg ons niet volgen. Ze hebben gevraagd of we wilden terugkomen en opnieuw wilden vertrekken, maar deze keer iets trager”, grinnikt Leonie. Ook bij Louise verschijnen pretlichtjes in de ogen wanneer ze aan het moment terugdenkt. ALLES BEHALVE OPRUIMEN Dat de drie zussen een grote hulp zijn op de boerderij, wordt meteen bevestigd door hun trotse ouders. “Ik help heel graag bij de varkentjes”, vertelt een enthousiaste Leonie. “Eten geven, verzorgen, helpen bij de bevallingen...” Haar lijstje met favorieten is eindeloos. Louise is de creatieveling van de drie. Zij staat meestal in de hoevewinkel. “Alles op orde brengen, de klanten ontvangen: dat zijn mijn favoriete bezigheden”, klinkt het. Kinderfeestjes organiseren op de boerderij of een eethuisje openen klinken haar als muziek in de oren. Elena is overal op de boerderij te vinden. Ze kookt graag, wil altijd een handje toesteken bij de biggetjes en als je vraagt of ze even met de tractor wil rijden, dan is het antwoord altijd positief. Het minst leuke klusje op de boerderij? “Opruimen”, antwoorden ze alle drie in koor.

TOEKOMST VERZEKERD? Vandaag zijn de zussen enthousiast over het boerderijleven, maar wie weet wat de toekomst brengt? “Ik word boerin”, antwoordt Leonie vol trots en zonder enige twijfel. Aan de gezichten van haar zussen te zien, weten zij nog niet met zekerheid wat ze later willen worden. “Ze hebben

nog voldoende tijd om hun weg uit te stippelen”, stelt hun mama Mieke gerust. “Iedereen mag zijn eigen keuze maken.” In Boerenjaar konden we zien hoe het leven van Leonie, Louise, Elena en andere landbouwers eruitziet, maar ik zou nog graag willen weten hoe ze hun leven zelf

in een paar woorden omschrijven. De antwoorden komen bij alle drie zeer snel. “Allemaal beestjes”, luidt het bij Leonie. Louise kiest voor “vrijheid”, en Elena vat haar leven samen met het woord “gelukzak”. Meer valt er dan niet te vertellen, toch?

Ben jij al #Boerentrots? Onze boeren en tuinders zijn bijzonder, heel bijzonder. Nergens ter wereld wordt er op zo’n kleine oppervlakte als Vlaanderen zo’n divers palet aan smakelijk voedsel van topkwaliteit geteeld. Daar mogen we best trots op zijn. De beweging #Boerentrots toont de echte verhalen van boeren en is een eerbetoon aan alle boeren en tuinders die elke dag het beste van zichzelf geven om al dat lekkers driemaal daags op ons bord te krijgen. Alleen is de verbinding tussen boer en burger in een sterk verstedelijkt Vlaanderen steeds minder evident. #Boerentrots wil burgers laten kennismaken met de Vlaamse boeren, hoe ze werken, waar ze op inzetten en waar uiteindelijk onze dagelijkse maaltijd vandaan komt. Steun de boer op www.boerentrots.be.

6060

Tekst & foto Wout Van Dijck

Kampkost voor thuis: WAP Een goed kookteam is een onmisbaar ingrediënt voor een memorabel kamp. De dampende potten doen heimwee bij de jongsten verdwijnen, het energiegehalte van de ravottende jeugd stijgen en de leiding tot rust komen. Wil jij net zoals ons nu al in vakantiestemming komen? Maak deze originele WAP en snuif de overheerlijke kampgeuren op. KEUKENBENODIGDHEDEN

• • • • • • •

Twee kookpotten Een aardappelmesje Een pan Een pureestamper Een tang Een mixer Bestek en borden

INGREDIËNTEN

• • • • • • • • • •

4 braadworsten 1 kg aardappelen 7 peren 1 ei Bakboter 1 dl melk Water 5 eetlepels suiker Peper en zout Eventueel kaneel

? a d s ’ a WAP, w

erend in kamp t n h c e r e lmoes e dg e n p e k p a e , b t een al r ‘wors WAP is n boven taat voo e s t n s e o k n n re boere Vlaande r thuis is echte t e H kost voo p ’. n m e a t t k a e t ht. pa r. In dez s gerec e n k o k n le a a g rst, heel er e draai met wo en leuk e n a e d w r a n a ft! geve t beloo WAP, m a k D o . o s e n e erenmo We mak ee en p r u lp e p aardap

STAP 1 Schil de aardappelen en snij ze in stukjes. Gooi de aardappelen in kokend water en kook ze gedurende 10 Ă 15 minuten gaar.

STAP 5

STAP 2

Leg de aardappelpuree, perenmoes en worsten mooi op een bord. Smullen maar!

Giet het warme water weg en stamp de gekookte aardappelen tot puree. Voeg daarna het ei en de melk toe en roer tot een smeuĂŻge puree.

STAP 3 Schil de peren, verwijder de klokhuizen en snij de peren in kleine stukken. Zet een pan op het vuur met daarin een klein laagje water van ongeveer 2 cl. Doe de perenblokjes in de kookpot met vijf eetlepels suiker en kook de peren al roerend tot moes. Kruid eventueel de moes nog met een beetje kaneel.

STAP 4 Zet een pan op het vuur. Voeg een klontje boter toe en wacht tot die gesmolten is. Bak de worsten en draai ze af en toe om met een tang tot ze gaar zijn.

E E E J L K â&#x20AC;&#x2DC; ay

s. e spelletje k lij e g n a b gemaakt. of n n e e g d n in r o e v a n llige herin 62 iten, geze wat leuke e l it e iv e t h c r a r e e e d nw Vuile mod den werde n a a m e ij eeld. b or enten in b m o Ook de vo m e t s en de leuk Wij breng

KLJ ZANDHOVEN

KLJ MOLENBEERSEL KLJ OUDTURNHOUT KLJ KRUIBEKE KLJ ERTVELDE

KLJ HAMME

KLJ SCHIPLAKEN KLJ KEERBERGEN

KLJ NIEUWRODE

’ J E E E E E EE

KLJ BEVEREN KLJ BELSELE

KLJ WIJSHAGEN MEISJES

KLJ ZOMERGEM

KLJ LOVENDEGEM

KLJ SINT-GILLIS WAAS

KLJ WIJSHAGEN MEISJES KLJ POLLINKHOVE KLJ MOORSELE

ment te KLJ-mo in s k u le w u foto Stuur jo e rubriek? ie weet schittert jouw z e d in to en w Jouw fo laba@klj.be an Hélaba. e h r a a n n da rv de numme het volgen

64 e Van Tekst Marijs

Bastelaere

J L K E HO ? Y M O IS R

Hoe katholiek ben je? “Ik ben gelovig en bid soms, maar ik ben vooral bijgelovig. Zo heb ik een wedstrijdonderbroek en heb ik vlak voor de match enkele eetgewoontes. Als er iets niet in huis is, moet mijn papa naar de winkel. Ook in mijn ploeg zijn er gewoontes: iedereen heeft een vaste plaats in de kleedkamer en tijdens de opwarming. Niemand durft van plaats te wisselen.” Wat kies je: over water lopen of water in wijn veranderen? “Over water lopen. Ik heb er toch niets aan om water in wijn te laten veranderen, want ik mag geen alcohol drinken.” (lacht) Nu een wens doen of tien jaar wachten en drie wensen mogen doen? “Dan zou ik tien jaar wachten. Ik ben iemand die heel veel wil, maar ik kan er wel op wachten.” Een meet en greet met God of met de duivel? “Een gesprek met God lijkt me wel leuk. Met de duivel heb ik niet zoveel.”

Hoe landelijk ben je? “Ik kom vaak in Gent, maar de gemeente waar ik woon is best wel een boerengat. Op dit moment voel ik me eerder een stadspersoon, maar ik zie me later wel landelijk wonen.” Wat kies je: voetballen op kunstgras of op echt gras? “Echt gras. Als dat een beetje nat is, kan je goed sliden. Doe ik dat op kunstgras, dan liggen mijn knieën helemaal open en dat is geen zicht als ik kleedjes draag.” Een stevige wandeling in het bos of shoppen in een drukke winkelstraat? “Ik shop wel graag, maar ik hou niet van de drukte. Ik kies dus voor het bos. Een beetje muziek en het zonnetje maken zo’n wandeling helemaal af.” Op kamp in een tent of in een gebouw? “Ik heb het niet graag koud, dus ik kies voor het gebouw. Tenten spreken me helemaal niet aan. Het idee dat er insecten in je tent kunnen kruipen, bah!”

ijn n jeugdig z , landelijk e willen wij k e li o th a k Dat Hoe te KLJ’ers? ps onze strafs e riepen Romy Cam aar W n . r n e te e de k wel we ) een twee e d er e rd n e e E ss . A (KLJ tbalveld e o v t e h haar n de zijlijn va ine vertelde ze al hoe voor z a a a g a iet. M r in dit m lame eruitz hebben we F d e R ls a leven laan, e élaba dichts we deze H nog even over de dri t. r e a b a a h n het alf het met e letters va belangrijkst

Hoe jeugdig ben je? “Minder dan vroeger, maar dat is logisch: ik moet op veel letten en ben niet volledig vrij. Soms mis ik mijn jeugd wel. Daarom vond ik KLJ ook zo leuk, want daar kon ik me volledig uitleven en vuilmaken. Wat kies je: een zonnige vakantie met vriendinnen of een voetbaltoernooi met de Red Flames? “Eigenlijk zijn mijn ploegmaats ook mijn beste vriendinnen. Ik kies dus voor een voetbaltoernooi met de Red Flames. Mijn andere vriendinnen mogen dan gratis mee.” Liever de beste speler van het veld maar verliezen of winnen terwijl je op de bank zit? “Ik laat mijn ego spreken en wil de beste van het veld zijn. Als je wint zonder te spelen ben je wel blij, maar haal je geen voldoening uit het spel. Ik zou ook liever spelen voor een minder goede ploeg en altijd op het veld staan dan tekenen bij Barcelona en steeds op de bank zitten.“ De lagere school of het middelbaar opnieuw doen? “De lagere school. Er was maar één klas waarin iedereen samenzat. Die wisselende klassen in het middelbaar vond ik maar niets.”

vol avonturen Meer dan 100 soorten geredde dieren van over de hele wereld.

EEN STRAF MAGAZINE VOOR IEDEREEN DIE JONG IS OF WIL BLIJVEN

Dina Tersago

Frank De Winne

Ambiance!

K in KLJ

KLJ op de set

Tweelingen op blind date

over het moederschap

Willy Sommers en zijn KLJ-verleden

Wild animal rescue & education

Kasteelweg 22 - 8640 Oostvleteren Tel. 057 40 18 56 info@dezonnegloed.be

www.dezonnegloed.be

Te weinig jeugdbewegingen op tv? 3 _ 20

“Volg altijd je dromen”

Liefde op de Wereldjongerendagen

“Altijd een vriend aan je zij”

nr.3 03/2020

ACTIVITEIT

HÉLABA EEN STRAF MAGAZINE VOOR IEDEREEN DIE JONG IS OF WIL BLIJVEN

Beleef een Leuke speurtochten, spannende beestig doe-opdrachten en toffe leerrijke verhalen leuke

Voor iedereen iets. Colofon

Ontdek ons op SamenFerm.be