07/2019
In het spoor van de MUG
Blind date
op de ombudsdienst
Op kindermaat
Nieuwe website pediatrie
The STIG is back
Ambassadeur met de glimlach
Levend voetbal
op de Boemerangbeker
1
Wielrenner Stig Broeckx is na een zware revalidatie ambassadeur van het Revalidatiecentrum geworden
“HET LEVEN IS TE MOOI OM OP TE GEVEN” Toen Stig Broeckx in 2016 een zware val maakte tijdens een koerswedstrijd, vreesden heel wat artsen dat hij het niet zou halen. Vandaag kan Stig weer wandelen en praten, dankzij de hulp in het Revalidatiecentrum en zijn eigen wilskracht. “Alles wat je doet, moet je voor jezelf doen”, zegt Stig. Mama Marie-An knikt: “We hadden altijd gehoopt, maar nooit verwacht dat Stig vandaag zo ver zou staan.”
Sinds augustus 2016, een dikke twee maanden na je val, revalideer je in het Revalidatie & MS Centrum. Wat valt je op aan de manier van zorgen? Stig: “Het Revalidatiecentrum is een heel warme omgeving. Ik voelde me hier meteen thuis. Als je zo goed omringd bent, verloopt je revalidatie automatisch ook vlotter.” Marie-An: “Zijn revalidatie hier startte eigenlijk al toen Stig nog in comateuze toestand was. De warme zorg was ons meteen duidelijk. Eender wie op de kamer kwam – of dat nu de ergotherapeut, de kinesist of de logopediste was –, behandelde Stig als een normale mens. Niet als iemand die niets besefte. Meermaals hebben ze ons gezegd dat iemand niet zelf uit coma komt, maar daar uitgehaald moet worden. Daar hebben zij heel erg bij geholpen.” De medewerkers van het revalidatiecentrum zijn nauw bij hun patiënten betrokken. Voelen jullie, als familie van Stig, dat ook? Marie-An: “We zijn van nature nogal gesloten, dus hadden we nooit behoefte aan hulp van externe psychologen. Maar het hielp ons wel dat de mensen van het revalidatiecentrum er waren als dat nodig was. En dat ze er waren voor Stig.” Stig: “Door zo nauw samen te werken, zijn de medewerkers hier echt vrienden geworden. Net als de andere patiënten, trouwens.”
13
SAMEN STERK In het centrum revalideer je niet alleen. Helpt het om anderen bezig te zien? Stig: “Toch wel. Als iemand iets doet wat jij nog niet kan, ben je extra gemotiveerd om dat ook te kunnen (lacht). Altijd blijven oefenen en er samen voor gaan, dat doen we hier.”
ik hem als klein jongetje alleen naar school stuurde. Voor mij had dat niet gehoeven, maar ik snap dat Stig heel graag weer wou fietsen.” Stig: “Mijn ambities in de koers zijn wel veranderd. Ik hoef niet meer te fietsen op profniveau. Laat me maar genieten van de fiets. En mensen motiveren.”
Hoe slaag je erin om altijd zo positief te blijven? Stig: “Mijn grootste motivator ben ikzelf. Ík wil weer kunnen praten, ík wil weer mijn rijbewijs halen, ik wil kunnen koken voor mezelf... Ik wil weer Stig worden. Ik kom al in de buurt, maar ben er nog niet helemaal.” “Er is een duidelijke ‘voor’ en ‘na’, maar ik kijk naar wat wel nog mogelijk is. Ik zou bijvoorbeeld nooit meer kunnen stappen. Maar kijk, vandaag lukt dat opnieuw. Dat wil ik anderen ook meegeven: het leven is te mooi om op te geven.”
Is dat motiveren ook de reden waarom je je verhaal naar buiten bracht? Stig: “Toen de vraag kwam voor Bargoens, heb ik alle pro’s en contra’s afgewogen. Ik kon toen nog minder praten en bewegen, en wou daar niet op afgerekend worden in de media. Maar uiteindelijk woog één pro veel meer door: mijn doel om mensen te motiveren.”
Is die wilskracht typisch voor Stig? Marie-An: “Op karaktervlak is Stig niks veranderd sinds het ongeval. Die wil om iets te doen of te kunnen had hij al als klein jongetje en zie ik nog elke dag terug. Ook zijn grote glimlach is hij nooit verloren. Die positiviteit is wat ons erdoor sleurt. En zijn dankbaarheid kent geen grenzen, terwijl we gewoon doen wat elke ouder zou doen.” Stig: “Als ik vroeger viel op trainingen, waren mijn ouders er meteen. Nu zijn ze tijdens mijn revalidatie ook niet van mijn zijde geweken. Zoiets meemaken schept een heel hechte band.” De weg die Stig heeft afgelegd, is ongelofelijk. Wat is het mooiste moment geweest tot nu toe? Marie-An: “Elk stapje vooruit is een fantastisch moment, hoe klein dat stapje ook mag zijn. Maar het mooiste voor ons, als familie, is het moment waarop Stig weer begon te communiceren. Toen hadden we het gevoel dat we onze zoon terug hadden.” Stig: “Ik reken in mijlpalen. De eerste 10.000 stappen zetten was er eentje. Een rondje wandelen, de RevaRun... Maar ook mijn eerste ritje terug op de fiets was een mijlpaal. Een hele grote zelfs. Niemand geloofde dat ik ooit weer op de fiets zou kruipen. Maar kijk: zeg nooit nooit. Als er iets is wat ik ondertussen geleerd heb, is dat het wel.” Ben je voorzichtiger geworden op de fiets? Stig: “Nee.” Marie-An: “(lacht). Ook dat is typisch Stig: geen schrik. Terwijl ik toch mijn hart vasthield toen hij voor het eerst weer op de fiets stapte, meer dan toen
14
Met je ambassadeurschap in het Revalidatiecentrum kan je dat ook. Stig: “Dat is inderdaad ook een manier om anderen een hart onder de riem te steken. Maar het is ook mijn manier om de mensen uit het centrum te bedanken voor alles wat ze voor mij hebben gedaan. Vandaag ben ik hier niet meer constant en oefen ik ook thuis, maar voor de warmte van de medewerkers alleen al maak ik graag de verplaatsing naar Pelt.
WIE IS STIG? Stig Broeckx (°1990) is 23 wanneer hij tweede wordt op het Belgisch kampioenschap wielrennen. Zijn beloftevolle carrière kent een abrupt einde wanneer hij in 2016 zwaar ten val komt tijdens de Baloise Belgium Tour. Zijn hoofdletsel is zo ernstig dat hij bijna zes maanden in coma ligt. Opgeven staat niet in zijn woordenboek: ondertussen kan Stig weer praten en stappen. Zijn revalidatie in het Revalidatie & MS Centrum werd in beeld gebracht in het één-programma Bargoens. Eind dit jaar verschijnt een documentaire over zijn revalidatie. WIE IS MARIE-AN? Marie-An Slegers (56) is de vrouw van Peter Broeckx, met wie ze een melkveebedrijf runt in Dessel. Ze is de mama van Tor (33), Marlies (32), Stig (28) en Jesper (25). Wanneer Stig in 2016 in een coma belandt na een zwaar ongeval, wijkt Marie-An geen moment van zijn zijde.
15
SAMEN STERK
“ELKE KEER KOMT STIG MET DE GROTE SMILE BINNENGEWANDELD” Wie Stig Broeckx zegt, zegt ijzersterke wilskracht. Dankzij die eigenschap heeft hij het zo ver gebracht. Met veel plezier reikt hij de andere patiënten en de medewerkers van het Revalidatie & MS Centrum een stukje van zijn positieve mentaliteit aan. “Dat helpt niet alleen hem, maar ook heel wat van onze andere patiënten vooruit”, zeggen Stigs psychologe Lore Thomas en logopediste Hilda Baeken.
Had je verwacht dat Stigs revalidatie zo’n vaart zou nemen? Lore: “Niemand had verwacht dat Stig vandaag zou staan waar hij staat. Maar Stig is iemand die vooruitgang wil boeken. Het is zijn wilskracht die hem zo ver heeft gebracht.” Hoe verloopt zijn revalidatie precies? Hilda: “Drie keer per week werken we telkens een halfuur aan articulatie, intonatie, accentuatie, de coördinatie van de ademhaling en natuurlijk spreekritme, maar ook aan ademhaling. Soms wandelen we al pratend door de gangen als extra oefening.” Lore: “Dat spreken trek ik door naar mijn therapie door hem in een groepje te laten praten en te oefenen op verschillende cognitieve vaardigheden. Ook dan toont hij telkens dat streven, die wilskracht.” Zijn spraak is veel verbeterd de afgelopen maanden. Hilda: “Hij geeft regelmatig lezingen, dat helpt. Een van zijn eerste was er zelfs een in het Frans. De tekst daarvoor hebben we samen voorbereid. We stelden voor om een PowerPointpresentatie te maken zodat de mensen konden meevolgen, maar dat weigerde hij. Hij wist dat hij het zo zou kunnen.” Nemen jullie het succesverhaal van Stig mee naar huis? Hilda: “Als zorgverlener neem je altijd een stukje verhaal van je patiënten mee naar huis. Je probeert je vooral op te trekken aan de positieve uitkomsten.” Lore: “Dat is ook waarom we deze job doen. We willen mensen vooruithelpen. Die vooruitgang moet niet altijd 16
spectaculair zijn, zoals bij Stig. Ook kleine verbeteringen of veranderingen in de kwaliteit van leven drijven ons. Mensen begeleiden in het omgaan met struikelblokken in hun leven in ons doel bij alle patiënten.” Waarom is Stig de geknipte persoon als ambassadeur van het Revalidatiecentrum? Lore: “Hij neemt de rol van motivator op zich. De andere patiënten zien hem als een voorbeeld, en hij geeft hen graag de drive om door te gaan. Hij komt ook elke keer weer met een grote smile naar hier. Dat werkt aanstekelijk.” Hilda: “Tegelijkertijd blijft hij met beide voeten op de grond. Hij heeft nooit sterallures gehad of zich als ster geprofileerd. Dat maakt hem heel geliefd in het centrum. Bovendien is hij hier niet de enige ster. Alle mensen die bij ons revalideren zijn sterren en verdienen een pluim.”
WIE IS LORE? Lore Thomas is 26 jaar en werkt iets meer dan een jaar in het Revalidatiecentrum als psychologe. Als ze niet in het centrum is, zoek je haar het best in de sporthal, waar ze lessen acrobatische gymnastiek geeft. Ook schoolt ze zich nog bij binnen een lerarenopleiding. WIE IS HILDA? Hilda is 55 en werkt al 33 jaar als logopediste in het Revalidatie & MS Centrum, voornamelijk met mensen met MS of Parkinson en comapatiënten. Ze is getrouwd en heeft twee zonen van 27 en 29 jaar. Elke dag maakt ze stevige wandelingen, vergezeld van haar hond Charlie.
“HET REVALIDATIECENTRUM IS DE PLAATS WAAR MIRAKELS GEBEUREN” Voor Bargoens volgde programmamaker Eric Goens Stigs revalidatie op de voet. Een passage in het Revalidatie & MS Centrum kon daarbij niet ontbreken. “Ik heb me over heel wat verbaasd tijdens de opnames”, zegt Eric. “Niet alleen over Stigs overgave en wilskracht, maar ook de inzet van de mensen in het Revalidatiecentrum is blijven hangen.”
Waarom wou je Stig zo graag volgen? “Ik selecteer mijn verhalen op persoonlijk aanvoelen en ga op zoek naar mensen die een strijd voeren. De strijd van Stig – zijn wil om weer te kunnen fietsen – is zo inspirerend dat ik die graag naar buiten wou brengen.” “Stig legt zich niet neer bij wat hem voorgeschreven wordt of bij wat anderen als ‘voldoende’ omschrijven. Zijn einddoel is om weer een normaal leven te leiden. Of dat wetenschappelijk mogelijk is of niet, daar heeft hij geen boodschap aan. En terecht.”
Wat is voor jou het mooiste moment uit zijn revalidatie? “Stig is een wielrenner. Dat hij weer op een koersfiets wou rijden, lag dus voor de hand. De manier waarop hij dat deed, typeert hem ten voeten uit. Zonder veel poespas, alsof het een evidentie was, kroop hij op de fiets en vertrok hij. De hele ploeg stond met open mond te kijken.” Ook in het Revalidatiecentrum staan ze versteld van zijn evolutie. Hoe heb jij Stigs verblijf in het centrum ervaren? “Het revalidatiecentrum is de plaats where miracles
17
SAMEN STERK happen. De mensen daar benaderen het lot van hun patiënten met zoveel warmte. Het werk dat zij doen, vereist engelengeduld. Door Bargoens te draaien, is mijn respect alleen maar gegroeid. De bezoeken aan het revalidatiecentrum doen je als mens ook nadenken. Voor hetzelfde geld ben jij het die daar zit. Dat is bevreemdend, maar ook heel confronterend.” Komt Stigs revalidatie ook aan bod in de documentaire die over hem gedraaid wordt? “Zijn revalidatie en de strijd die daarmee gepaard gaat, voerde Stig tot nu toe altijd binnen vier muren. De muren van zijn ouderlijk huis, de muren van het revalidatiecentrum... Maar nu komt hij weer in de ‘gewone’ wereld terecht en begint het pas echt. Dat is de focus van de film en maakt het verhaal zo inte-
ressant. Maar voor mij is het ook een perfect excuus om weer op pad te gaan met de fantastische mens die Stig is (lacht)”.
WIE IS ERIC? Eric Goens is programmamaker bij Het Nieuwshuis en is bekend bij het grote publiek voor zijn programma’s Kroost (Vier) en Het Huis (één). In Bargoens (ook op één) volgde hij de revalidatie van Stig Broeckx op de voet. Maar ook na het programma bleven de camera’s draaien: in september van dit jaar brengt Eric een documentaire uit over Stigs leven na zijn zware revalidatie.
REVALIDATIE OP DE KAART MET STIG ALS AMBASSADEUR Op de vierde editie van de RevaRun in 2018 wandelde Stig de volle vier kilometer. Een jaar later keert hij terug, maar met een speciale missie: sinds 27 april mag Stig zich ambassadeur van het Revalidatie & MS Centrum noemen. De kijkcijfers logen er niet om: Stigs verhaal in tv-programma Bargoens beroerde heel wat gemoederen. De evolutie die hij het voorbije jaar doormaakte, is met niets te vergelijken. Zijn doorzettingsvermogen is niet enkel inspirerend in vele Vlaamse huiskamers, maar ook binnen de muren van het Revalidatiecentrum. Revalidatie op de kaart Samen met zijn familie zet Stig het belang van revalidatie en wilskracht op een krachtige manier op de kaart. Vandaag komt Stig nog steeds drie keer per week over de vloer in het Revalidatiecentrum. Hem eren als ambassadeur van het Revalidatie & MS Centrum was daarom niet meer dan logisch. Steun voor G-sport Wanneer de Ronde van Vlaanderen een koers ìn de koers organiseert – de Grote Prijs Stig Broeckx, als 18
eerbetoon – mag de winnaar van de Nationale Loterij 5.000 euro aan een goed doel schenken. Stig mag hetzelfde bedrag uitdelen. Zijn keuze is snel gemaakt, en ook winnaar Hugo Houle sluit zich daarbij aan: de 10.000 gaat integraal naar ‘zijn’ revalidatiecentrum. De 10.000 euro zal gebruikt worden voor de G-sport, het initiatief dat patiënten ook na hun revalidatie doet blijven bewegen.