M AG I S C H E B E R G TO P P E N
Wand in zicht! Rotsvaste zekerheid: de Gerlossteinwand boven Hainzenberg is al lange tijd een handelsmerk van het Zillertal. Stephan Eberharter heeft een heel bijzondere relatie met de unieke hoogte.
98 98
heeft bereikt en niet het gevoel heeft dat „ik deze beslist moet beklimmen”, zou Eberharter niet Eberharter zijn als hij niet ondeugend zou glimlachen en zeggen: „Maar wie weet? Misschien ga ik toch een keer kijken hoe het daarboven is.”
„Deze wand heeft een uniek karakter. Zo markant dat hij voor mij een symbool voor mijn streek is. En hoewel ik nog nooit op de klettersteig ben geweest, zie ik met trots hoeveel plezier de mensen hebben als ze de rotsen bedwingen.” Stephan Eberharter
FOTO‘S: THOMAS PFISTER, BECKNAPHOTO
S
tephan Eberharter, de succesvolste skiër van het Zillertal, wijst trots en met respect vanuit de verte op de Gerlossteinwand. Dan zegt de olympisch kampioen en drievoudig wereldkampioen glimlachend: „Daar links is de Brandberger Kolm, rechts zie je de Ahornspitze en daartussen zit de Gerlossteinwand … een beeld dat ik tussen duizenden beelden altijd meteen zou herkennen.” Mede omdat „Steff” juist daar, aan de voet van de wand, zijn eerste bochten in de sneeuw heeft gemaakt. „Daar gingen we na schooltijd altijd naartoe, en ik ontdekte mijn grote passie voor het skiën.” Wat niets verandert aan het feit dat hij nog nooit kennis heeft gemaakt met de 380 meter lange klettersteig. Je gelooft het bijna niet, maar uitgerekend Eberharter, die als afdaler vertrouwd is met de bergen, ervaart een soort ontzag voor de imposante rots. „Ik weet dat de goed gezekerde wand voor iedereen een geweldig avontuur kan zijn, maar mijn stiel is het niet.” En zo beschouwt hij ook als 52-jarige de legendarische Gerlossteinwand als wat die is: „Een unieke hoogte, met veel mogelijkheden voor sporters en gezinnen. Een hoogte waarvan ik altijd zeg: Dat is mijn Zillertal.” En hoewel hij al zoveel doelen
