Volt magazine #1 - August 2020

«Τρέλα θέλει αυτή η ζωή, παιδί μου». ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

ΙΔΕΕΣ / ΙΣΤΟΡΙΕΣ / ΑΝΘΡΩΠΟΙ / ΑΠΟΨΕΙΣ

Τί κι αν δεν τους αρέσεις;

#01

Ιndex #1

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΚΡΟΠΌΛΕΩΣ 7, ΠΑΡΑΛΊΜΝΙ, ΑΜΜΌΧΩΣΤΟΣ, ΚΎΠΡΟΣ, 5282 ΤΗΛ: 23 822319

ΣΤΉΛΕΣ Αυτός ο κόσμος που αλλάζει, μας τρομάζει;

Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει. Εμείς, ωστόσο, είμαστε έτοιμοι για νέες προκλήσεις ή «παίζουμε τις καθυστερήσεις»;

9

Ο στρατιώτης του φωτός Διαβάζεις και ξαναδιαβάζεις αυτά που γράφουν και δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι είναι αυτό που κατάλαβες. Η βλακεία γίνεται κράτος.

18

Ζωή με τα θέλω της...

Έτσι είναι η ζωή, γεμάτη αλήθειες μα και ψέματα, γεμάτη λάθος επιλογές μα και δεύτερες ευκαιρίες.

Εξολοθρεύοντας προκατειλημμένες σκέψεις Η χάρτινη έκδοση του Volt παίρνει σάρκα και οστά.

22 5

ΘΕΜΑΤΑ

Έκοψα τα μαλλιά μου και τα δώρισα! Η Μαρία Κοσμά από το Παραλίμνι δεν σκέφτηκε ποτέ μόνο τον εαυτό της, αλλά την ένοιαζε το πως μπορούσε να βοηθήσει αυτούς που είχαν ανάγκη. Και το απέδειξε κόβοντας τα μαλλιά της για να τα δωρίσει στους καρκινοπαθείς συνανθρώπους μας.

20

ΕΚΔΟΤΗΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΖΑΝΈΤΤΟΣ ΛΟΥΚΆ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ ΚΟΥΡΟΥΓΙΑΝΝΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΆ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΑ - ΕΙΡΗΝΗ ΤΣΟΜΑΛΛΟΥΡΗ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΟΔΥΣΣΕΩΣ ΤΖΙΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΜΟΥΣΙΗΣ (PHOTO:ΓΡΑΦΕΙΟΝ) ΓΡΑΦΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΜΑΡΙΑ ΙΟΑΝΝΟΥ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΣΚΕΥΗ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ & ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ ΚΟΥΡΟΥΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΚΤΥΠΩΣΗ AZNET PRINTING GROUP ΨΗΦΙΑΚΉ ΑΝΆΠΤΥΞΗ ΙΩΑΝΝΑ JULIU

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΤΕ

Ένα αλλιώτικο καλοκαίρι Απλό, λιτό και χωρίς πολλά έξοδα μοιάζει από τα προηγούμενα καλοκαίρια το φετινό, καθώς η ανάγκη τήρησης των μέτρων προστασίας λόγω της πανδημίας, αλλάζει τις συνήθειες ετών σε μεγάλο βαθμό.

26

«Μαμά, είμαι γκέι» Μια φράση που ο Γιώργος, 45 χρονών σήμερα, δεν τόλμησε να πει ποτέ και ας το έχει καημό. Αποφάσισε να μην το αποκαλύψει και να αφήσει την οικογένειά του στην άγνοια και την «ευτυχία» τους.

24

Η αρχιτεκτονική είναι και επιστήμη και τέχνη Στη μετά-κορωνοϊό εποχή ο αρχιτέκτονας Ζαννέτος Οικονόμου μιλά για την άναρχη οικοδόμηση της Αμμοχώστου

36 Η ζωή ενός ντελιβερά της μέρες της καραντίνας O Αλέξανδρος Μελέκκης διανομέας στο επάγγελμα, μας μιλάει για το πως ήταν η ζωή του εν περίοδο κορονοϊού.

10

Στο πρώτο τεύχος του VOLT ο φωτογράφος Κωστάκης Μούσιης αφήνει το άγγιγμα του στο εξώφυλλο παρουσιάζοντας το τι θα ακολουθήσει στην πορεία. Η Παντελού Τζιέλλα από το Παραλίμνι προβάλλει μέσα από το φακό του φωτογράφου την άνεση, την τρέλα και την ευδιαθεσία που χρειάζεται να έχουμε σ' αυτή τη ζωή.

COPYRIGHTS Το περιοδικό Volt εκδίδεται κάτω από την ιδιοκτησία της Intelligence Media. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση όλου του μέρους του περιοδικού χωρίς την άδεια του εκδότη. Για τα κείμενα και τις φωτογραφίες ο εκδοτικός οίκος παίρνει το δικαίωμα της άνευ όρων εκμετάλλευσής τους, χωρίς την άδεια των αποστολέων. Η άποψη των συντακτών δεν αποτελεί απαραίτητα και άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

Heavy Metal Editorial

ε

Έντυπο με έντονο κοινωνικό χαρακτήρα. Δροσερό, ανάλαφρο, ανθρώπινο και καυστικό. Αντιδραστικό και έξυπνο, ωμό και ντόμπρο. Θα προσπαθεί να σε βάζει σε σκέψεις αλλά και να σε «ενοχλεί γλυκά». Η χάρτινη έκδοση του Volt παίρνει σάρκα και οστά με ένα τεύχος αφιερωμένο στη νέα εποχή. Στο πρωτοφανές lockdown των οκτώ εβδομάδων που ζήσαμε είχαμε το μυαλό στραμμένο στο μέλλον. Μέσα σε αυτό το τρομακτικό μέλλον, το οποίο μοιάζει να ήρθε από ταινία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ το θέλει να αφήσει την δική του «λοξή» ματιά παρουσιάζοντας νέα δεδομένα στο χώρο της περιοδικής έκδοσης. Ντυμένο με ανακυκλωμένο, οικολογικό wood-free χαρτί και εξοπλισμένο με μπόλικη δημοσιογραφία σε άρθρα, συνεντεύξεις, ρεπορτάζ και έρευνες θα ταρακουνήσει τα κυπριακά νερά μας. Η έκδοση του θα είναι μηνιαία και να είστε σίγουροι ότι θα ρίξει μπόλικους κεραυνούς στην καλομαθημένη κοινωνία μας. Ανθολογήσαμε μπόλικα θέματα και τα συμπιέσαμε σε πενήντα έξι σελίδες. Τώρα στην καινούρια φάση, καλούμαστε να αναδιοργανωθούμε και να ξανά επανεκκινήσουμε αυτό το όμορφο πράγμα που λέγεται ζωή. Ο καθένας φυσικά με το τρόπο του. Καλή ανάγνωση.

Εξολοθρεύοντας προκατειλημμένες σκέψεις Στο όνομα του θα δεις το δρόμο που θα ακολουθήσει. Του Ζανέττου Λουκά

Κάνε Subscribe στο YouTube εδώ: Zulucast Talk

Το Zulucast Talk είναι μία εβδομαδιαία εκπομπή «που ανήκει στη σφαίρα των Podcast» με παρουσιαστή τον Ζανέττο Λουκά. Η εκπομπή προβάλλεται μέσω των πλατφορμών YouTube και Spotify. Το Zulucast Talk προσκαλεί διάφορους καλεσμένους και προβάλει θέματα το οποία ασχολούνται με θεματικές όπως η προσωπική εξέλιξη, η διαφορετικότητα στις ζωές των ανθρώπων, το μυαλό, το σώμα, μεγάλα επιτεύγματα ανθρώπων, βίοι και ιστορίες. Σε κάθε επεισόδιο οι καλεσμένοι διάφοροι ομιλητές μιλούν για τις προσωπικές τους ασχολίες, τους προβληματισμούς τους, καθώς επίσης και στοιχεία από τη ζωή τους. Το ενδιαφέρον με αυτό το podcast είναι ότι ο κάθε καλεσμένος προβάλλει τις προσωπικές του εμπειρίες και έπειτα εξηγεί πώς τον σημάδεψαν και τον βοήθησαν να φτάσει στη σημερινή ζωή.

5/Volt

ΜΆΤΙΑ ΕΡΗΜΙΚΆ ΚΛΕΙΣΤΆ

Αυτός ο κόσμος που αλλάζει, μας τρομάζει; Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει. Το ακούσαμε, το είδαμε, το ζήσαμε. Εμείς, ωστόσο, είμαστε έτοιμοι για νέες προκλήσεις ή «παίζουμε στις καθυστερήσεις»;

Ο

Της Βέρας Κοσμά ΔΙΕΥΘΎΝΤΡΙΑ ΣΎΝΤΑΞΗΣ

Ο κόσμος πλάστηκε σε έξι μέρες και πάει, τέλειωσε; Όχι, ο κόσμος διαρκώς αλλάζει, διαρκώς εξελίσσεται, διαρκώς δημιουργείται. Κάποιες φορές αυτό γίνεται με νωχελικούς ρυθμούς και κάποιες άλλες η αλλαγή γίνεται πριν καν συνειδητοποιήσουμε τι μας γίνεται, πριν προλάβουμε να πούμε «κύμινο». Γιατί η ζωή έχει τη δυνατότητα και το ελεύθερο (σιγά μην μας ρωτήσει κιόλας!) να κάνει για εμάς, αυτό που δεν μπορούμε να κάνουμε εμείς για τον εαυτό μας. Μπορεί να μας δώσει ένα δυνατό χαστούκι και να μας στείλει στο άγνωστο. Για κάποιους ο κόσμος χάλασε, η κοινωνία μας τα έχει παίξει και η νεολαία είναι ανεξέλεγκτη. Για τους απαισιόδοξους το τέλος του κόσμου πλησιάζει. Πόσο μάλλον στην Κύπρο που κυρίως οι γονείς μας έχουν δει να συμβαίνουν τεράστιες κοινωνικές αλλαγές χωρίς όμως να τις αποδέχονται. Σοβαρές αλλαγές στην κοινωνία, στον πλανήτη, στις οικογένειες, στους ανθρώπους. Αλλαγές που ο απλός παραδοσιακός νους δεν μπορεί να χωνέψει, να δεχτεί και να αγκαλιάσει με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να εθελοτυφλούν ή απλά να ανοίγουν το στοματάκι τους και όποιον πάρει ο Χάρος. Φτάσαμε στο σημείο όλοι να έχουμε άποψη για όλους και για όλα. Ακόμα και όσοι δεν εκφράζουν φανερά τις σκέψεις τους, στο μυαλό τους έχουν σχηματισμένη εικόνα για τον γείτονα τους, τον συνεργάτη τους, τη φίλη του φίλου τους, τον συγγενή που έχουν να δουν 5 χρόνια, το καινούριο κτήριο που βρίσκεται στο κέντρο της πλατείας, το νέο παιδότοπο που έφτιαξε ο δήμος και ούτω καθεξής. Δύσκολα αντιλαμβανόμαστε πως πλέον, δεν υπάρχουν μόνο δάσκαλοι και γιατροί στο επάγγελμα. Ο άνθρωπος πάτησε στο φεγγάρι, πλέον θα βρεις αστροναύτες, designers, τεχνολόγους φυσικού αερίου, άντρες να ακολουθούν το επάγγελμα του make-up artist και γυναίκες να βρίσκονται πίσω από το τιμόνι ενός φορτηγού. Και ακόμα πιο δύσκολα θα δεχτούμε πως εν έτει 2020 οι ομοφυλόφιλοι δεν αποσιωπούν τον προσανατολισμό τους, πως ο γιος της γειτόνισσας κάνει χρήση ναρκωτικών, τα κορίτσια ολοένα και διαγιγνώσκονται με κατάθλιψη κ.ο.κ. Εκτός και αν όλα αυτά συμβαίνουν στο σπίτι μας, που αν είμαστε αρκετά ανοιχτόμυαλοι το καταλάβουμε και το δεχτούμε απλά θα προσπαθήσουμε να το κρύψουμε με νύχια και με δόντια από τον έξω κόσμο. Ακόμα και ο θεσμός της οικογένειας αλλάζει σιγά σιγά. Στην Κύπρο με πιο αργά βήματα αλλά αλλάζει. Μπορεί να μαθαίνουμε πως η δομή της οικογένειας

αποτελείται από μία μητέρα και έναν πατέρα, αλλά υπάρχει περίπτωση να είναι μονογονεϊκή και να αποτελείται μόνο από τον πατέρα ή μόνο από την μητέρα, αλλά επίσης πλέον μαθαίνουμε πως η οικογένεια μπορεί να αποτελείται από δύο πατεράδες ή δύο μητέρες. Νέα μοντέλα, νέοι παράμετροι και νέα κοινωνικά δεδομένα έρχονται να αλλάξουν την καθημερινότητα μας και όσα ξέρουμε. Ο δρόμος κανενός από εμάς δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα… Ο καθένας έχει τη δική του ιστορία, δίνει καθημερινά τους αγώνες του και σίγουρα εμείς δεν είμαστε Θεοί ώστε να κρίνουμε τους άλλους; Δεν είμαστε σε θέση να αποφασίζουμε πως πρέπει να ζήσει ο άλλος τη ζωή του. Τι είναι σωστό και τι λάθος; Αυτή την αλλαγή ενστερνίζεται το Volt, το περιοδικό που κρατάτε στα χέρια σας. Έχει σκοπό να παρουσιάσει την πραγματική ζωή, χωρίς να κρίνει, χωρίς να σχολιάζει. Έχει σκοπό να σου δείξει πως η πραγματική ζωή λειτουργεί πολύ διαφορετικά και πως η αλλαγή αποτελεί αναγκαιότητα και όσο περισσότερο καθυστερήσει τόσο το χειρότερο. Καλή ανάγνωση.

Αυτή την αλλαγή ενστερνίζεται το Volt, το περιοδικό που κρατάτε στα χέρια σας. Έχει σκοπό να παρουσιάσει την πραγματική ζωή, χωρίς να κρίνει, χωρίς να σχολιάζει. Έχει σκοπό να σου δείξει πως η πραγματική ζωή λειτουργεί πολύ διαφορετικά και πως η αλλαγή αποτελεί αναγκαιότητα και όσο περισσότερο καθυστερήσει τόσο το χειρότερο.

9/Volt

Η ζωή ενός ντελιβερά της μέρες της καραντίνας O Αλέξανδρος Μελέκκης διανομέας στο επάγγελμα, μας μιλάει για το πως ήταν η ζωή του εν περίοδω κορονοϊού. Της Ειρήνης Τσομαλλούρη

«Μας ζητούσαν να αφήσουμε την παραγγελία τους εκεί όπως και τα ρέστα τους εάν υπήρχαν, ώστε να μην έχουν καμία επαφή μαζί μας».

10/Volt

τ

Τι είναι αυτό που έχει αλλάξει στις συνθήκες εργασίας σου; Δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Το μόνο που θεωρώ ότι έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό, είναι η στάση των πελατών. Αρκετοί είναι αυτοί που τρομάζουν στην ιδέα να κολλήσουν τον ιό, έτσι είναι περισσότερο επιφυλακτικοί. Έχει αλλάξει και ο δικός μας τρόπος σκέψης. Όσο αφορά το πως λειτουργούσε η επιχείρηση, πιστεύω ότι χρησιμοποιείται περισσότερο το delivery παρά το takeaway, όπου ήταν και είναι ο πιο ασφαλής και εύκολος τρόπος τόσο για τους πελάτες όσο και για εμάς. Έχουν σίγουρα αυξηθεί αρκετά οι απαιτήσεις ώστε να τηρούνται όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας και πλέον η χρήση γαντιών και μασκών είναι η καθημερινότητά μας. Ο φόρτος εργασίας έχει αυξηθεί ή μειωθεί λόγω της κατάστασης; Έχει αυξηθεί, αφού η επιχείρηση τηρεί τα μέτρα προστασίας και οι πελάτες νιώθουν περισσότερο ασφάλεια ώστε να προτιμήσουν την συγκεκριμένη επιχείρηση. Πιστεύω ότι, όταν η επιχείρηση λειτουργούσε μόνο με delivery και takeaway, ήταν αρκετοί οι πελάτες που έκαναν παραγγελία ώστε να μιλήσουν με έναν άλλο άτομο. Ποια ήταν τα συναισθήματα σου όταν πρώτο άκουσες πως θα εργάζεσαι εν περίοδω κορονοϊού; Είχα νιώσει πολύ χαρούμενος, αφού θα έβγαινα έξω από το σπίτι μου αν και γνώριζα τον κίνδυνο που θα υπήρχε. Είχε αλλάξει η ψυχολογία και η διάθεσή μου. «Πετούσα στα σύννεφα». Ποτέ δεν περίμενα να αναφέρω ότι είμαι χαρούμενος που θα πήγαινα στην δουλειά, άλλα δεν θα άντεχα

κλεισμένος στο σπίτι. Υπήρχε η ίδια αντιμετώπιση από φίλους και συγγενείς, αφού γνώριζαν ότι θα συνέχιζες την εργασία σου κατά την διάρκεια αυτή της κατάστασης; Όχι! Τα άτομα που βρισκόνταν στις ευπαθείς ομάδες, όπως η γιαγιά, ο παππούς και οι γονείς μου, τρόμαζαν στην σκέψη εάν είχα τον ιό και τους τον μετέδιδα. Χωρίς δεύτερη σκέψη εγώ ο ίδιος απέφυγα να τους επισκεφθώ. Δεν γνώριζα τον κίνδυνο που υπήρχε σε κάθε χώρο που βρισκόμουν. Πέρασε από το μυαλό σου η σκέψη να τερμάτιζες την εργασία σου ώστε να προστατεύσεις τον εαυτό σου; Όχι για κανένα λόγο! Δεν θα μπορούσα να ήμουν κλεισμένος μέσα σε τέσσερις τοίχους στο σπίτι μου και να έβγαινα μια φορά την ημέρα στέλνοντας μήνυμα. Κατά την διανομή παραγγελιών σε κάθε σπίτι, πως σε αντιμετώπιζαν οι πελάτες; Χαρακτηριστικά περιστατικά που θυμάμαι, είναι αρκετοί πελάτες να αφήνουν τα λεφτά που θα πλήρωναν έξω από το κατώφλι τους. Μας ζητούσαν να αφήσουμε την παραγγελία τους εκεί όπως και τα ρέστα τους εάν υπήρχαν, ώστε να μην έχουν καμία επαφή μαζί μας. Παρόλα αυτά αρκετοί ήταν και αυτοί που μας κρατούσαν μερικά λεπτά εκεί για συζήτηση. Ποια ήταν τα συναισθήματα σου όταν εσύ κρατούσες το μηχανάκι σου και εργαζόσουν και παράλληλα οι δρόμοι ήταν άδειοι; Περνούσα από διάφορα καταστήματα και ήταν άδεια. Μου φαινόταν πολύ παράξενο. Με την πάροδο του χρόνου το είχα συνηθίσει. Όταν άρχισαν διάφορα καταστήματα να επαναλειτουργούν και κρατούσα το μηχανάκι μου και δεν ήταν άδειοι πλέον οι δρόμοι, ένιωθα εξίσου παράξενα γιατί είχα συνηθίσει μια πόλη άδεια χωρίς ζωντάνια. Αυτή η καθημερινότητα, σου έχει επιφέρει κάποιες αλλαγές στην προσωπική σου ζωή; Πλέον η καθημερινότητα μου είναι δουλειά σπίτι, σπίτι δουλειά. Λόγω των συνθηκών, δεν βγαίνω συχνά για έναν καφέ ή έστω για ένα ποτό, όπως συνήθιζα πριν λίγους μήνες. Αυτό που έχω κρατήσει από την πανδημία είναι η συνεχής χρήση αντισηπτικού!

Εικονογραφημένα Ο φακός του Volt εν ώρα δράσης. Το περιοδικό Volt συναντά και φωτογραφίζει ανθρώπους της επαρχίας Αμμοχώστου στην καθημερινότητα τους, οι οποίοι μας αποδεικνύουν πως είναι άνετοι. Με το πιο απλό ύφος, εν ώρα δουλειάς ή ακόμη και σε πιο χαλαρές στιγμές συνομιλούν απευθείας με εμάς και αφήνουν την πραγματική τους ομορφιά αλλά και την ομορφιά της επαρχίας μας να αναδειχτεί – και να αποθεωθεί- με τον πιο απλό τρόπο. Τα πρόσωπα που βλέπουμε είναι συχνά τα πρόσωπα που θα βλέπαμε σε μια τετ – α – τετ συνάντηση. Απολαύστε τους! Της Βέρας Κοσμά

12/Volt

13/Volt

Ένα ταξίδι, μία ιστορία Η Γεωργία Κάρουλλα ταξιδεύοντας στο Μεξικό πέρασε από κακτόδαση, ζούγκλες, λευκές παραλίες, χωριά ινδιάνων, σύγχρονες μεγαλουπόλεις αλλά και αποικιακές πόλεις. Μια διαφορετική εμπειρία την οποία αξίζει ο καθένας μας να ζήσει! Της Βέρας Κοσμά Προορισμός: Μεξικό. Ίσως από τις πιο παρεξηγημένες χώρες του κόσμου. Η εμπειρία μου λέει ότι τα θετικά υπερτερούν. Ένας άλλος κόσμος, μια άκρως διαφορετική κουλτούρα που αξίζει να γευτείς στο έπακρον. Τρομερές αντιθέσεις γεμάτες χρώμα και ιστορία. Πως φτάνεις στον συγκεκριμένο προορισμό; Φτάσαμε στη πόλη του Μεξικού μέσω Φλόριντας. Όμως, μπορείς από Κύπρο να φτάσεις στο Μεξικό με ενδιάμεσο σταθμό κάποια ευρωπαϊκή πόλη όπως το Μόναχο. Τι διαφορετικό είχε το Μεξικό από τους υπόλοιπους προορισμούς; Τον κάθε προορισμό ο καθένας τον ζει διαφορετικά. Θα πρότεινα να μην πας σε τουριστικά μέρη αφού σ´αυτά δεν είχε δείγματα Μεξικού όσο αλλού. Είχα την τύχη να μείνω μέρες στη χώρα με αποτέλεσμα να περάσω από κακτόδαση, ζούγκλες, λευκές παραλίες, χωριά ινδιάνων, σύγχρονες μεγαλουπόλεις αλλά και αποικιακές πόλεις. Άνθρωποι ευγενείς και αυθεντικοί, μέρες γεμάτες χρώμα και μουσική. Θετική εμπειρία;

16/Volt

Σίγουρα αξέχαστη εμπειρία. Κατά κύριο λόγο γιατί την έζησα με ανθρώπους που γνώρισα πρώτη φορά στο αεροδρόμιο του Μεξικού. Όλοι μας ανυπόμονοι να αντικρίσουμε το άγνωστο. Κατά δεύτερο και συνάμα σχετικό λόγο επειδή ήταν μια συνταγή που τα είχε όλα. Η κούραση που δεν μας επηρέασε ποτέ, αφού κάθε μέρα είχε και μια ευχάριστη έκπληξη. Είναι ένας πολιτισμός που σίγουρα δε μοιάζει με άλλον και αυτό από μόνο του είναι μία εμπειρία. Αυτό που θα θυμάμαι είναι το πόσο χαρούμενοι και ακομπλεξάριστοι ήταν όλοι. Πόσο σημαντικό είναι τελικά να ζεις σε ένα ευχάριστο περιβάλλον με ευγενείς ανθρώπους. Αρνητική εμπειρία; Κάτι που δεν θα ξεχάσω είναι ένα βράδυ στην Τουλούμη. Ενώ διασκεδάζαμε εισέβαλαν στρατιώτες στο χώρο ψάχνοντας για έμπορο ναρκωτικών. Το περίεργο ήταν ότι μόνο εμείς πανικοβληθήκαμε. Μάλλον όπως μας ενημέρωσαν θεωρείται φυσιολογικό.

5 συγκεκριμένοι χώροι που μας προτείνεις να επισκεφθούμε όταν και εφόσον πάμε στο Μεξικό… Τουλούμη, Coco Bongo Show&Disco Cancun, Οικισμός Μάγια, Chichen Itza+Sacred Cenote, πλατεία Οαχάκας.

Καυτό μελάνι Του Κωνσταντίνου Οδυσσέως

18/Volt

«Οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης έδωσαν το δικαίωμα να μιλάνε σε λεγεώνες ηλιθίων που άλλοτε δεν μίλαγαν παρά μόνο σε μπαρ» – Ουμπέρτο Έκο.

Ο στρατιώτης του φωτός

η

Η πραγματικότητα της εποχής που ζούμε είναι πιο εφιαλτική από τα μυθιστορήματα του Τζωρτζ Όργουελ ή του Αντώνη Σαμαράκη. Διότι τα κοινωνικά δίκτυα ανήγαγαν την απόλυτη ηλιθιότητα σε σχολή σκέψης κι εξίσωσαν την ελαφρότητα της βλακείας με την βαρύτητα της λογικής, με αποτέλεσμα οι ανόητοι, που πριν μιλούσαν και γελούσες, τώρα να διεκδικούν λόγο και ρόλο. Διαβάζεις και ξαναδιαβάζεις αυτά που γράφουν και δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι είναι αυτό που κατάλαβες. Η βλακεία γίνεται κράτος. Μία από τις μεγαλύτερες βλακείες που διαβάζουμε εσχάτως, προέρχεται από τη σχολή της συνωμοσιολογίας. Από αυτούς που βλέπουν πίσω από τα πάντα σιωνιστές, μασώνους, σκοτεινές δυνάμεις που δρουν υπόγεια, τέρατα τύπου Μπιλ Γκέιτς, που θεωρούν ότι τα δισεκατομμύρια δολάρια που έδωσε για εμβόλια, προκειμένου να σωθούν ανθρώπινες ζωές, τα έδωσε αντιθέτως για να δηλητηριάζει τους ανθρώπους, για να μειώνεται ο πληθυσμός της γης, που πιστεύουν ότι θα μας βάλουν όλους εμβόλια με μικροτσιπ για να ξέρουν όλες της κινήσεις της Μαρικούς που τα Λεύκαρα και της Τταλλούς που το Πιρόι. Από αυτούς που θεωρούν ότι οι μασώνοι, οι σιωνιστές Εβραίοι, οι Ιλλουμινάτι, η λέσχη Μπίλντελρμπεργκ, οι Ροκφέλερ, ο Κίσινγκερ και κάμποσα άλλα «σκυλιά» προσπαθούν να επιβάλουν τη «Νέα Τάξη» της παγκοσμιοποίησης. Από αυτούς που λένε και κάμποσες άλλες θεωρίες, ατεκμηρίωτες, βασισμένοι μονίμως σε fake news, κατασκευασμένα από ανισόρροπους, που διαψεύδονται από τα ίδια τα γεγονότα κι από την εξέλιξη της ιστορίας, αλλά αυτοί επιμένουν. Μια λοιπόν από τις θεωρίες αυτών των περίεργων είναι ότι ο ανισόρροπος πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, είναι ο αρχηγός των δυνάμεων του φωτός και πολεμά με λύσα τις δυνάμεις του σκότους. Ποιος; Ο Τραμπ! Αυτός που έγινε δισεκατομμυριούχος με τις γνωστές κομπίνες και κυρίως κλέβοντας τον φόρο (κλέβοντας δηλαδή τις τσέπες εκείνων που τον λατρεύουν και τον ψηφίζουν). Ένας δηλαδή κοινός κομπιναδόρος και απατεώνας. Αυτός που υποτιμά τις γυναίκες και θεωρεί ότι έχει περισσότερο ενδιαφέρον ο κώλος τους παρά οι απόψεις τους. Αυτός με τις επιφανειακές γνώσεις, που δεν τον ενδιαφέρει στην πραγματικότητα τίποτε άλλο παρά ο εαυτός του και ό,τι τον ευχαριστεί προσωπικά. Μια ματιά στη διαχρονική του συμπεριφορά, είναι αρκούντως αποκαλυπτική της προβληματικής του ψυχοσύνθεσης. Αυτός δεν έγινε πρόεδρος επειδή είχε πολιτικές αναζητήσεις ή ανησυχίες ή για να αλλάξει τον κόσμο, όπως πιστεύουν οι …ψεκασμένοι. Έγινε από κόμπλεξ. Πλουσιόπαιδο με έπαρση, αναζητούσε πάντα την προβολή. Τον είδαμε να εμφανίζεται σε τηλεοπτικά σόου, σειρές, ταινίες (Home Alone 2), αγώνες μποξ. Και τι δεν έκανε για μερικά δευτερόλεπτα προβολής. Μέχρι και δικό του σόου στην τηλεόραση ανέλαβε κάποια στιγμή. Ο ορισμός της παροιμίας «εγώ με τον παρά μου γα*ώ και την κυρά μου». Δείτε την έπαρσή του όταν μιλά. Είναι ξερόλας. Για οποιοδήποτε θέμα ερωτηθεί να απαντήσει αρχίζει πάντα με το ΕΓΩ! «Εγώ ξέρω καλύτερα από τον καθένα γι’ αυτό το θέμα, γι’ αυτή τη χώρα, γι’ αυτούς τους ανθρώπους, γι’ αυτά τα ζώα, γι’ αυτή την ασθένεια, γι’ αυτούς τους χιμπατζήδες, γι’ αυτά τα μυρμήγκια, για τον ουρανό, τα αστέρια, τις θάλασσες, τους ωκεανούς, τον άνεμο, την άπνοια…». Για όποιο θέμα του μιλήσουν, ξέρει καλύτερα από όλους. Είναι χαρακτηριστική περίπτωση εγωπαθούς προσωπικότητας με πολλά συμπλέγματα. Προσωπική μου άποψη είναι ότι ως σόουμαν είναι πολύ καλός. Θα ήταν ο ιδανικός για να κάνει ένα late night show. Ως εκεί όμως. Ούτε κατά διάνοια κατάλληλος για πρόεδρος χώρας και δη των ΗΠΑ. Αυτός λοιπόν ο τύπος, που δεν ξέρει πόσα λεφτά έχει βγάλει από τις κομπίνες του, που κατάφερε να γίνει υποψήφιος του ενός από τα δύο ΣΥΣΤΗΜΙΚΑ κόμματα των ΗΠΑ, του ΡΕΜΠΟΥΠΛΙΚΑΝΙΚΟΥ κόμματος είναι, λένε οι “ψεκασμένοι”, ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΟΣ! Από πότε το ρεμπουπλικανικό κόμμα κι οι μηχανισμοί του έγιναν αντισυστημικοί και επέτρεψαν στον Τραμπ να προωθηθεί και να εκλεγεί, μόνο αυτοί οι ατσίδες μπορούν να μας το εξηγήσουν. Συνεπώς, αφού είναι αντισυστημικός, δικαιούται και να λέει ότι θέλει. Ό,τι μαλακία ξεστομίσει (και ξεστομίζει πολλές) είναι εντάξει, διότι είναι ο σούπερμαν που πολεμά εναντίον των κακών: Του Μπιλ Γκέιτς, του Ομπάμα, της Κλίντον (α, την ξέχασα αυτήν), των Ροκφέλερ, των σιωνιστών, του κόμη Δράκουλα, του Δρακουμέλ, της Κρουέλας, της μάγισσας Φούρκας και πολλών άλλων. Ο ορθολογισμός, η κοινή λογική θα έλεγα καλύτερα, όπως και η επιστήμη, σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Σε αντίθεση με τους οπαδούς του Τραμπ που πιστεύουν πραγματικά ότι αυτός ο άνθρωπος είναι “Στρατιώτης του Φωτός”, που πολεμά τις σκοτεινές δυνάμεις για να φτιάξει έναν καλύτερο κόσμο, ο συντάκτης αυτού του άρθρου θεωρεί τον Τραμπ έναν αριβίστα, επικίνδυνο για την ανθρωπότητα. Αυτό! Τελεία! Δεν είναι ούτε με τους Κλίντον, ούτε με τον Κίσινγκερ, ούτε με το Δημοκρατικό Κόμμα, ούτε με τους μασώνους, ούτε με τους σιωνιστές, ούτε με τη “Νέα Τάξη”. Ο συντάκτης αυτού του άρθρου θέλει έναν κόσμο καλύτερο κι από αυτόν που “οραματίζεται” ο Τραμπ κι από εκείνον που έφτιαξαν οι αντίπαλοί του, οι οποίοι σίγουρα είναι το ίδιο συστημικοί με τον “Στρατιώτη του Φωτός”.

ΩΜΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ

Έκοψα τα μαλλιά μου και τα δώρισα! Είναι πολλές φορές που θέλεις με πράξεις και όχι με λόγια να δείξεις την αγάπη σου στους συνανθρώπους σου, είτε τους γνωρίζεις, είτε όχι. Η Μαρία Κοσμά από το Παραλίμνι δεν σκέφτηκε ποτέ μόνο τον εαυτό της, αλλά το πως μπορούσε να βοηθήσει αυτούς που είχαν ανάγκη. Το απέδειξε κόβοντας τα μαλλιά της για να τα δωρίσει στους καρκινοπαθείς συνανθρώπους μας.

μ

Μέσα από μία απλή κίνηση, πίσω από την οποία, κρύβεται πολύ αγάπη προς τον συνάνθρωπο μας κάνει να σκεφτούμε για όλα αυτά τα μικρά και απλά που μπορούμε και εμείς να κάνουμε για να στηρίξουμε τον συνάνθρωπό μας και να χαρίσουμε χαμόγελα. Η Μαρία μας δείχνει τον δρόμο και ελπίζουμε και άλλοι συνάνθρωποί μας να ακολουθήσουν το παράδειγμά της. "Το κομμάτι της φιλανθρωπίας μπήκε έντονα στη ζωή μου όταν σπούδαζα. Ανέκαθεν ήμουν φιλόζωη και προσπαθούσα να βοηθώ όπου μπορούσα. Με τις σπουδές μου όμως μπόρεσα να έχω πιο έντονο ρόλο αφού και η δασκάλα μου κα. Φλώρα, ήταν ενεργή σ’ αυτό το κομμάτι. Έχω εργαστεί αφιλοκερδώς σε φιλανθρωπικά fashion show, φιλανθρωπικά θέατρα και δραστηριοποιήθηκα και για παροχή βοήθειας στα παιδάκια της Αφρικής. Η σκέψη να κόψω τα μαλλιά και να τα δωρίσω στους καρκινοπαθείς στριφογύριζε στο μυαλό μου τα τελευταία 2 με 3 χρόνια. Ξυρίζοντας τα μαλλιά μου ήθελα να ζήσω την εμπειρία που έχουν οι άνθρωποι, οι οποίοι περνούν δύσκολα μέσα από αυτή την αρρώστια και να δείξω ότι η ομορφιά πηγάζει από μέσα μας και όχι από την εξωτερική μας εμφάνιση. Στο κάτω κάτω τρίχες είναι και μεγαλώνουν. Η απόφαση πάρθηκε πριν από περίπου 5 μήνες, στα μέσα Μαρτίου όπου και τα μαλλιά μου είχαν ακριβώς το μήκος που χρειαζόταν για να τα δωρίσω, 23 εκατοστά. Βρισκόμουν στο δωμάτιο μου μαζί με την αδελφή μου και τη φίλη μου όταν τα έκοψα. Με το πρώτο χρατς του ψαλιδιού ένιωσα ανακούφιση, ότι έφευγε ένα βάρος από πάνω μου, μία εκτόνωση των

Της Βέρας Κοσμά

Όταν κόβεις τα μαλλιά σου για να τα δωρίσεις δεν τα χάνεις, τα κερδίζεις, γιατί ο καθένας και η καθεμιά από εμάς θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να βρεθεί στη θέση ενός ανθρώπου αντιμέτωπου με τον καρκίνο. συναισθημάτων μου. Ένιωσα χαρά συγκίνηση και περήφανη για τον εαυτό μου. Τα συναισθήματα μου όταν αντίκρισα τον εαυτό μου πρώτη φορά στον καθρέπτη μετά που ξύρισα το κεφάλι μου ήταν πολύ όμορφα. Όταν κόβεις τα μαλλιά σου για να τα δωρίσεις δεν τα χάνεις, τα κερδίζεις, γιατί ο καθένας από εμάς θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να βρεθεί στη θέση ενός ανθρώπου αντιμέτωπου με τον καρκίνο. Και ειδικά οι γυναίκες, αντιλαμβανόμαστε γενικά τα μαλλιά μας ως πολύ βασικό στοιχείο της θηλυκότητας μας. Αμέσως ξεκίνησα να σκέφτομαι τί είδους εμφανίσεις θα μπορούσα να κάνω με το μακιγιάζ μου και το νέο μου κούρεμα ώστε να δείξω την τρέλα μου. Σύντομα όμως κατάλαβα όμως πως είτε είμαι με είτε χωρίς μαλλιά, η εμφάνιση πηγάζει από μέσα μας και όχι από την εξωτερική μας εμφάνιση.

Οι αντιδράσεις των συγγενών και των φίλων ήταν ποικίλες. Άλλοι έκλαψαν, άλλοι με ρωτούσαν «γιατί;» όμως η οικογένεια μου και οι πιο στενοί μου φίλοι με αποκαλούσαν “κκέλι” τους και ήταν περήφανοι για μένα με αυτή μου την πράξη μου. Επέλεξα να δωρίσω τα μαλλιά μου και τα πρόσφερα στο Καραϊσκάκειο Ίδρυμα, ένα μη κερδοσκοπικό οργανισμό που έχει γράψει μια ξεχωριστή ιστορία τόσο στα ανθρωπιστικά όσο και στα επιστημονικά δρώμενα της Κύπρου. Η Κοκό Σανέλ είχε πει πως «μια γυναίκα που κόβει τα μαλλιά της είναι έτοιμη να αλλάξει τη ζωή της». Αυτά τα λόγια έχω βάλει κάτω από τις φωτογραφίες μου όταν ξύρισα τα μαλλιά μου και ναι πιστεύω πως ισχύει. Την απόφαση μου για να κόψω τα μαλλιά μου την πήρα μετά από διάφορες καταστάσεις που έζησα σε προσωπικό επίπεδο.

21/Volt

Ζωή με τα θέλω της...

Ονειροπαγίδες

Εδώ θα λέμε αλήθειες, μόνο αλήθειες! Αλήθειες που θα μας πονάνε, που κάποιους από εμάς θα ενοχλούν και θα θυμώνουν και στην τελική, αλήθειες που θα μας λυτρώσουν.

Της Gina Κωνσταντίνου

22/Volt

ε

Έτσι είναι η ζωή, γεμάτη αλήθειες μα και ψέματα, γεμάτη λάθος επιλογές μα και δεύτερες ευκαιρίες. Σεφτέ, όλοι θα κάνουμε στο τέλος, στο φινάλε που λέμε. Όλα τα υπόλοιπα πριν από το πέσιμο της αυλαίας είναι το έργο που ονομάζεται Ζωή. ΑΛΗΘΕΙΑ: Μόλις γεννιέσαι, μαθαίνεις την πρώτη σκληρή αλήθεια, το πρώτο δεδομένο το οποίο, κανείς στην ύπαρξη του ανθρώπινου είδους, δεν νίκησε. Θα πεθάνεις, έτσι απλά και στεγνά. Το πότε; Άγνωστο, το πως; Το DNA σου και εν μέρει οι επιλογές θα το καθορίσουν. Το κρατούμενο όμως είναι ένα και το αυτό, μόλις, ελπιδοφόρα έρθεις στη ζωή, μόλις ηχήσει το πρώτο σου κλάμα, μόλις αποκτήσει ύπαρξή το DNA που κουβαλάς, θα κάνει και την πρώτη του καταγραφή, το μελλοντικό τέλος του. Χαστούκι ε; Το ξέρω. Το φάγαμε όλοι στα μούτρα και θα το φάνε όλοι οι νεοεισερχόμενοι στο ανθρώπινου είδους. Αποδέξου το και πορεύσου με αυτό. Ζήσε μέχρι να πεθάνεις. ΨΕΜΑ: «Θα ζήσουνε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα». Πλάνη, το πρώτο “αθώο” ψέμα που μας λένε, το πρώτο ανήλικο “όλα θα πάνε καλά”. Σαν ναρκωτικό το ρουφήξαμε ξανά και ξανά όλα τα χρόνια της παιδικής μας ανεμελιάς. Το φάγαμε το παραμύθι μας το χωνέψαμε και θέλαμε κι άλλο κάθε βράδυ. Η πραγματικότητα δεν έχει πράσινους δράκους, ούτε όμως και δέντρα που καρποφορούν χρυσά φλουριά, οι λύκοι δεν τρώνε γιαγιάδες, οι νάνοι δεν ζουν με καμία χιονάτη, κανένας πρίγκιπας δεν ανέστησε καμία που δάγκωσε χαλασμένο μήλο, κανένα γουρούνι δεν έκτισε ποτέ κανένα σπίτι και προς θεού κανένα άλογο δεν έχει φτερά και κέρατο με νεραιδόσκονη. Λυπάμαι που σας το λέω, αλλά δεν θα ζήσουνε ούτε αυτοί καλά αλλά ούτε εμείς καλύτερα. Θα Ζήσουμε όμως, κάποιες φορές καλά, κάποιες φορές μέτρια, άλλες φορές άθλια και κάποιες ξεχωριστές και λίγες στιγμές γαμάτα και ολοκληρωμένα. Μας “νάρκωσαν” άθελα με τα παραμύθια τους και στο τέλος ξέχασαν να μας δώσουν εφόδια για το πως θα ζήσουμε ρεαλιστικά. Ξέχασαν να μας πουν ότι, οι δράκοι είναι πολεμικά αεροπλάνα, τα δέντρα που καρποφορούν χρειάζονται κόπο και μόχθο για να παράγουν το καρπό τους για το πιάτο μας, τις γιαγιάδες τις τρώει η πενιχρή σύνταξη και ο εξορισμός τους στα γηροκομεία, ότι κανένας πρίγκηπας δεν έχει Θεϊκές ικανότητες ούτε και καμιά Χιονάτη θα πρέπει να παίρνει μήλα από μια μαυροφορεμένη άσχημη γριά και τα άλογα, χωρίς φτερά και κέρατο πάντα, τα τρώνε σε κάποιες χώρες της Ευρώπης. Η ζωή μπορεί να είναι πανέμορφη, άδικη, εύκολη, ταλαιπωρημένη, ενθουσιώδης, καταθλιπτική και ότι άλλο εσύ θέλεις να την αποκαλέσεις. Εν ολίγοις η ζωή μας θα τα ’χει όλα και όμορφα και δύσκολα, και άσπρο και μαύρο. Το ζητούμενο είναι να διαχειριζόμαστε τα εκάστοτε γεγονότα και να βγάζουμε το καλύτερο από αυτά. Κάποιες φορές τα δεδομένα μας θα είναι να διαχειριστούμε για το που θα πάμε διακοπές και κάποτε άλλοτε για το αν φτάνει το

φαγητό να ταΐσουμε και τα 3 παιδιά μας. Και τα δύο θα είναι θέμα δεδομένων και διαχείρισης. Θα ζήσουμε άθλια, μέτρια, καλά και κάποιες φορές καλυτέρα. ΛΑΘΟΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ: Έλα μην ντρέπεσαι, μολόγα το και εσύ όπως το κάνουμε όλοι. Έκανες, κάνεις και θα κάνεις αμέτρητες λάθος επιλογές, επιζήμιες και καταστροφικές. Και για να δικαιούμαι να μιλάω και να στα ψάλλω στη μούρη, θα αρχίσω εγώ, μπας και μαλακώσει λίγο η περηφάνια σου και κοιτάξεις κατάματα τις μαλακίες που έκανες. Εγώ πάντως έκανα πολλές, αμέτρητες, επιζήμιες, καταστροφικές, αλλά είμαι εδώ! Σου φωνάζω, Παρούσα, κι ας είναι ακόμη πρησμένα τα μάτια μου από τις φάπες των επιλογών μου. Πως νομίζεις ότι μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε, ε; Με τα παραμύθια για 3 γουρουνάκια και κακές μάγισσες ή με τα “γουρούνια” και “κακές μάγισσες” που έχουμε επιτρέψει να μπουν στη ζωή μας μέσω εκείνων των λανθασμένων επιλογών. Οι λάθος επιλογές στη ζωή μου ήταν σαν το must have μπλουζάκι στο εξώφυλλο γυναικείου περιοδικού.

Must have να κάνω λάθος επιλογές σε πορείες, φιλοσοφίες, φιλίες, δουλειές, οικονομικά (και κάπου εδώ κύλησε ένα δάκρυ) και εννοείται σύντροφο. ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ: Κάπου εδώ … διέκοψα για λίγο το γραπτό μου χείμαρρο, γιατί είχα ραντεβού με την δεύτερη ευκαιρία, δεύτερη ευκαιρία στην αγάπη, στον αλληλοσεβασμό των ορίων, στην ελευθερία του λόγου, στην αποδοχή των ελαττωμάτων, στο θαυμασμό των προτερημάτων, στην ηρεμία. Η ζωή, ανάμεσα σε άλλα, είναι σοφή και δίκαια και εάν κάποια στιγμή θεωρήσει ότι αδίκησες τον εαυτό σου με τις λάθος σου επιλογές, θα σου παρουσιάσει ακόμη μια ευκαιρία για να λυτρωθείς και ακόμη μία αν χρειαστεί και άλλη μια τρίτη και τέταρτη και πάει λέγοντας, εάν το κρίνει απαραίτητο. Στο χέρι σου είναι να την εντοπίσεις, να την διεκδικήσεις και να καταλάβεις εν τέλει εάν αυτή η ευκαιρία ανήκει στην πολύμορφη γκάμα των λανθασμένων σου επιλογών ή εάν ήρθε η ώρα της ωριμότητας, της εμπειρίας και της σωστής επιλογής. Δεύτερες ευκαιρίες υπάρχουν σε όλες τις λανθασμένες επιλογές, είτε αφορά εργασιακό περιβάλλον, πολύχρονες φιλίες, γάμο, ακόμα και μια λάθος κουβέντα να βγει από το αθυρόστομο στοματάκι σου, υπάρχει πάντοτε η ευκαιρία να το αλλάξεις. Όσο μένουμε στην συχνότητα των λανθασμένων επιλογών είτε ζώντας τις είτε νοιώθοντας τύψεις για αυτές αναπόφευκτα θα εξαφανίζεται κάθε ευκαιρία για να συντονιστείς με την συχνότητα της ωριμότητας και των ευκαιριών. Αλήθειες, Ψέματα, Λάθη και Ευκαιρίες είναι όλα αγαπημένα παιδιά της ζωής, θα μας τα γνωρίσει όλα και εμείς θα επιλέξουμε με ποια θα έχουμε χημεία για να πορευτούμε μαζί τους. Η ζωή είναι εδώ και μας περιμένουμε να την ζήσουμε στην ολότητα της, προτού πέσει η αυλαία μας.

Της Βέρας Κοσμά

π

Ποιος καθορίζει το αρχιτεκτονικό αποτέλεσμα που βλέπουμε γύρω μας στην Κύπρο; Οι αρχιτέκτονες, η κοινωνία, ή η κυβέρνηση; Ουσιαστικά και επιγραμματικά, καθορίζεται από όλους τους προαναφερόμενους. Από άλλους λιγότερο και από άλλους περισσότερο. Το κράτος μέσω νομοθετημάτων, σε γενικές γραμμές, καθορίζει δεδομένα που έχουν να κάνουν με τεχνικά θέματα, αλλά, δεν επιβάλλει «αισθητική». Καλώς ή κακώς, πλην ελαχίστων περιπτώσεων, υπάρχει ελευθερία αρχιτεκτονικής δημιουργίας-έκφρασης. Για τούτο, δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη αρχιτεκτονική συνοχή. Οι επαναλήψεις που πιθανόν να παρατηρείτε, είναι αποτέλεσμα αντιγραφών και όχι κρατικής επιβολής. Τα αρχιτεκτονήματα που βλέπετε, είναι καλά ή κακά αποτελέσματα, της συνεργασίας και συνεννόησης των αρχιτεκτόνων και των πελατών. Στη χώρα μας, πέραν των δημοσίων κτιρίων που συνήθως προκύπτουν από αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, εάν δείτε ένα κτίριο που σας αρέσει ή το αντίθετο, η πρώτη ερώτηση που ίσως θα πρέπει να κάνετε, είναι, ποιος είναι ο ιδιοκτήτης. Λίγοι αρχιτέκτονες,

έχουν την πλήρη εμπιστοσύνη των πελατών τους. Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί και είναι δύσκολο να τους αναλύσεις σε λίγες γραμμές. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι αρχιτέκτονες είναι άμοιροι ευθυνών. Το σίγουρο είναι ότι, όπου αφήνονται οι καλοί αρχιτέκτονες να δουλέψουν ελεύθερα, το αποτέλεσμα είναι πολύ καλύτερο. Εσείς τι σκέφτεστε βλέποντας την ελεύθερη Αμμόχωστο; Σε θέματα δομής και πλάνου θα μπορούσε να είναι καλύτερη; Εννοείται! Γενικώς, πάντα υπάρχει το καλύτερο, σε οτιδήποτε. Το σημερινό αποτέλεσμα καθορίστηκε από πολλούς παράγοντες, κυρίως μετά την τουρκική εισβολή. Μεταπολεμικά, λόγω απώλειας της πόλης της Αμμοχώστου, αναπτύχθηκαν ουσιαστικά, νέοι παραθαλάσσιοι τουριστικοί προορισμοί, ο Πρωταράς και η Αγία Νάπα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αυτό έγινε με ταχύτητα και ουσιαστικά χωρίς πλάνο, για οικονομικούς κυρίως λόγους. Αυτό που βλέπετε σήμερα, θεμελιώθηκε κυριολεκτικά και μεταφορικά τις δεκαετίες του ’80 και ’90. Η Αγία Νάπα και το Παραλίμνι, από αγροτικά κυρίως μέρη, μετατράπηκαν σε τουριστικούς προορισμούς. Τα υπόλοιπα χωριά και δήμοι της ελεύθερης Αμμοχώστου, παρέμειναν μέχρι και σήμερα αγροτικά ή απασχολούνται επαγγελματικά, έμμεσα ή άμεσα, κυρίως με την τουριστική και την οικοδομική βιομηχανία, που είναι και πάλιν άμεσα

Φοιτητής στα 90's. Ο Ζαννέτος στο μπαλκόνι του διαμερίσματος του κρατώντας το επόμενο του project.

συνδεδεμένη με την τουριστική. Η ανάπτυξη, φυσιολογικά για τους περισσότερους, ελέω εγγύτητας και ποιότητας παραλιών, είναι προφανώς, ετεροβαρής. Η ανάπτυξη, παντού και πάντοτε, αποτυπώνεται οικοδομικά. Στην περίπτωση μας, για διάφορους λόγους, κάποιους από τους οποίους προανέφερα, αυτό έγινε ίσως και άναρχα. Γίνονται προσπάθειες βελτίωσης, αλλά χρειάζεται ένα συνολικό πλάνο, που να στηρίζεται από τις κυβερνητικές και τοπικές αρχές, και να τηρείται από τον ιδιωτικό τομέα, για ναυλοποιείται ισοβαρής ανάπτυξη και με συνοχή. Τελευταία η αρχιτεκτονική κρίνεται κυρίως από το περίβλημα, από το φαίνεσθαι. Πρόκειται για ένα στοιχείο της εποχής μας ή είναι κάτι που πάντα έτσι συνέβαινε; Πάντοτε συνέβαινε. Από αρχαιοτάτων χρόνων, μέχρι σήμερα. Οι πυραμίδες των Φαραώ, ο Παρθενώνας, ταφικά μνημεία, Εκκλησίες, Ουρανοξύστες… Θα μπορούσα να αναφέρω, σκόρπια χρονικά, παραδείγματα για ώρα. Όταν ταξιδέψετε για παράδειγμα, και κατεβείτε σε ένα αεροδρόμιο, σχηματίζετε μια εικόνα για τον προορισμό σας μόνο και μόνο από το αεροδρόμιο. Ή από τα κτίρια που θα δείτε στον δρόμο για το ξενοδοχείο. Τα κτίρια είναι αρχικά, για τον θεατή μιλώντας, εικόνα. Καινούργια ή παλιά, παραδοσιακά ή μοντέρνα. Σε χαρακτηρίζουν. Και σαν χώρα, και σαν πόλη, και σαν επιχείρηση και σαν άτομο. Αν είχατε να επιλέξετε ανάμεσα σε ένα απλό κτίριο με μεγάλη λειτουργικότητα εσωτερικά και ένα περίτεχνο στην όψη του αλλά αδιάφορο εσωτερικά, ποιο θα διαλέγατε; Για να ζήσω ή να δουλέψω, το λειτουργικό κτίριο. Για να βλέπω, το περίτεχνο αλλά αδιάφορο εσωτερικά. Ένα κτίριο πρέπει να τα έχει και τα δύο. Η αρχιτεκτονική είναι και επιστήμη και τέχνη. Ένας άνθρωπος, συνήθως, περνά χρονικά σχεδόν την μισή ζωή του, στο σπίτι του. Δεν στέκεται έξω και το βλέπει. Το σημαντικότερο είναι, να είναι λειτουργικό. Θέλει όμως να είναι και όμορφο γιατί το βλέπει

ΖΑΝΝΕΤΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

Στη μετά-κορωνοϊό εποχή ο αρχιτέκτονας Ζαννέτος Οικονόμου μιλά για την άναρχη οικοδόμηση της Αμμοχώστου, τους παράγοντες που καθορίζουν το αρχιτεκτονικό αποτέλεσμα στην Κύπρο αλλά και για το «φαίνεσθαι» των κτηρίων.

Η αρχιτεκτονική είναι και επιστήμη και τέχνη 24/Volt

τόσο ο ίδιος, όσο και οι άλλοι. Κάθε φορά που βρίσκεσθε μπροστά σε ένα καινούργιο σχέδιο τι σας απασχολεί πρωτίστως; Να κατανοήσω ακριβώς τι μου ζητά ο ιδιοκτήτης-πελάτης, σε σχέση με τις ανάγκες του και τα οικονομικά του δεδομένα για το συγκεκριμένο έργο, και αρχιτεκτονικά, να ανταποκρίνεται σε αυτά. Παράλληλα, το κτίριο, όσο το δυνατόν, και αναλόγως της περίπτωσης, είτε να εντάσσεται αρμονικά στο δομημένο και φυσικό περιβάλλον και να μην λειτουργεί ανταγωνιστικά, είτε, να διαφοροποιείται πλήρως για συγκεκριμένους λόγους. Η διαφοροποίηση δεν είναι πάντα αυτοσκοπός. Υπάρχει καλή και κακή αρχιτεκτονική; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της καλής αρχιτεκτονικής; Βεβαίως. Προφανώς. Καλή

Ένας άνθρωπος, συνήθως, περνά χρονικά σχεδόν την μισή ζωή του, στο σπίτι του. Δεν στέκεται έξω και το βλέπει. Το σημαντικότερο είναι, να είναι λειτουργικό. Θέλει όμως να είναι και όμορφο γιατί το βλέπει τόσο ο ίδιος, όσο και οι άλλοι. αρχιτεκτονική είναι αυτή που σέβεται τον χρήστη, τον θεατή και το περιβάλλον. Περίοδος κορονοϊού. Βόλτα σε άδειους δρόμους. Πως βιώσατε την περιήγηση σας αρχιτεκτονικά; Περίεργα. Σαν σκηνή από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Έχεις την αίσθηση ότι τα βλέπεις όλα πιο καθαρά και διαφορετικά. Κάποια από τα ερωτήματα που μου θέσατε, τα έθεσα στον εαυτό μου. Βγαίνεις από την διαδικασία της ταχύτητας και της έλλειψης χρόνου. Προσέχεις πράγματα που πριν προσπερνούσες. Μέρος αυτών, και κτίρια. Και την φύση. Και πόσο την έχουμε αλλοιώσει δεν την έχουμε σεβαστεί, με ακαλαίσθητες παρεμβάσεις. Βλέπεις και τα καλά όμως. Και μπορεί να πεις, έτσι πρέπει να γίνεται. Και μισοάδειο και μισογεμάτο ποτήρι.

25/Volt

Ένα αλλιώτικο καλοκαίρι

Απλό, λιτό και χωρίς πολλά έξοδα μοιάζει από τα προηγούμενα καλοκαίρια το φετινό, καθώς η ανάγκη τήρησης των μέτρων προστασίας λόγω της πανδημίας, αλλάζει τις συνήθειες ετών σε μεγάλο βαθμό. Θα είναι αλλιώτικο και ίσως μοναδικό από τα υπόλοιπα που έχουμε ζήσει μέχρι στιγμής και πλέον τίποτα δεν θα θυμίζει τα καλοκαίρια του παρελθόντος. Άραγε θα κάνουμε φέτος διακοπές; Η απάντηση προφανώς και δεν είναι όχι. Διακοπές θα κάνουμε αλλά σίγουρα με αρκετούς κανόνες. Της Ειρήνης Τσομαλλούρη

α

Αρκετοί είναι αυτοί, οι οποίοι είναι λάτρεις των παραθαλάσσιων μπαρ και περιμένουν το άνοιγμα τους πως και πως. Τι είναι αυτό που αλλάζει την λειτουργία τους όμως αυτό το καλοκαίρι; Παλαιότερα συγκεντρώνονταν χιλιάδες κόσμος στα μπαράκια, προφανώς αυτό το καλοκαίρι θα είναι λιγότεροι και φυσικά σε απόσταση. Ακόμα και οι ξαπλώστρες στην παραλία είναι λιγότερες και τοποθετημένες σε μεγαλύτερες αποστάσεις η μία από την άλλη, ώστε να αποτρέψουν κάθε πιθανό κίνδυνο που ίσως υπάρχει. Σε καμία περίπτωση οι λουόμενοι δεν πρέπει να δημιουργούν συνωστισμό ώστε να προστατέψουν τον ίδιο τους τον εαυτό, τηρώντας τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης. Πλέον στις παραλίες δεν υπάρχει μεγάλο πλήθος κόσμου όπως συνηθιζόταν. Αρκετούς τους περιτριγυρίζει ο φόβος και είναι περισσότερο επιφυλακτικοί, αφού δεν κάνουν τα μπάνια που έκαναν στο παρελθόν. Γάντια, μάσκες και αντισηπτικά θα βρίσκονται παρέα με τα αντηλιακά, τις ομπρέλες και τις ξαπλώστρες μας. Πλέον αυτή είναι η καθημερινότητά μας.

Γάντια, μάσκες και αντισηπτικά θα βρίσκονται παρέα με τα αντηλιακά, τις ομπρέλες και τις ξαπλώστρες μας. Πλέον αυτή είναι η καθημερινότητα μας. Μέγα ερώτημα παραμένει και αν αυτό το καλοκαίρι, θα φέρει τουρισμό στο νησί μας. Η τουριστική βιομηχανία από την αρχή της πανδημίας είχε ξεκινήσει να συσσωρεύει οικονομικές ζημιές. Ο τουρισμός είναι αυτός που στηρίζει αρκετές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται κυρίως σε τουριστικές περιοχές. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι ένα σημαντικό χτύπημα στον τουρισμό θα προκαλέσει οικονομικές επιπτώσεις. Αρκετές επιχειρήσεις δεν έχουν επαναλειτουργήσει και ίσως δεν θα το κάνουν, με αποτέλεσμα αρκετός κόσμος να είναι άνεργος, ένας όρος δυσαρέστος και αρκετά επώδυνος. Χαρακτηριστικά θυμάμαι τον Ιούλιο του 2019 όπου αρκετές περιοχές της επαρχίας Αμμοχώστου, όπως η Αγία Νάπα και ο Πρωταράς, ήταν ολοημερής με ζωντάνια. Πλήθος κόσμου, ντόπιοι και μη, σύχναζαν στις συγκεκριμένες περιοχές βγαίνοντας για μια βόλτα, ένα παγωτό ή και για ένα καφέ. Τώρα, κατά τον Ιούλιο του 2020, μπορεί κανείς να θαυμάζει μια πόλη άδεια και "νεκρή". Άσχημα είναι τα συναισθήματα που προκαλούνται όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με μια πόλη όπου την κυρίευε η ζωή και η διασκέδαση. Την είχες συνηθίσεις αλλιώτικα όλα αυτά τα χρόνια που έχουν περάσει. Δύσκολο να αποδεχθείς την παρούσα κατάσταση της. Το καλοκαίρι για αρκετούς σημαίνει ταξίδια σε διάφορες χώρες και εξορμήσεις στα μαγευτικά τοπία του νησιού μας θαυμάζοντας τα. Ταξίδια, λατρεμένη λέξη για όλους μας. Αυτό το καλοκαίρι ασφαλώς μπορεί κανείς να ταξιδέψει, αλλά σίγουρα σε μερικές χώρες και όχι σε όλες. Αυτό που είναι αναγκαίο να προσέξει κανείς, είναι οι κανόνες που ακολουθεί η χώρα, όπου και θα επισκεφθεί. Παρ’ όλα αυτά, το εισιτήριο, μερικά ρούχα, και ασφαλώς μερικά χρήματα χριάζεται κανείς και είναι έτοιμος ώστε να αρχίσει τις διακοπές του. Αν κάποιος επιλέξει να παραμείνει στο νησί μας, υπάρχουν εντυπωσιακά τοπία όπου μπορεί να εξερευνήσει. Σίγουρα, αυτοί που σύχναζαν σε χώρους για πικνίκ, ή σε χώρους όπου υπήρχε αρκετός κόσμος, ίσως να μην πράξουν αύτη την συνήθεια όπως θα έκαναν. Οι παλαιές καλές συνήθειες έχουν χαθεί. Ας ελπίσουμε το επόμενο καλοκαίρι να θυμόμαστε το φετινό ως μια κακή ανάμνηση του παρελθόντος.

27/Volt

Μαγικό ξόρκι α

με τον Νικόλα Πέτρου

Αρκετοί νεαροί στην ηλικία των 23 προσπαθούν να κατακτήσουν τις σκέψεις στο μυαλό τους και να καταλήξουν για το μέλλον τους. Ο Νικόλας Πέτρου κατέκτησε την Κύπρο και θα λέγαμε χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Της Ειρήνης Τσομαλλούρη

28/Volt

Αρχικά μίλησε μας για το πως ξεκίνησε η επαφή σου με τον χώρο της τέχνης και συγκεκριμένα με την δημιουργία των βίντεο. Ποια ήταν τα κίνητρά σου; Παρακολουθώντας διάφορα YouTube Videos και προσωπικότητες που ασχολούνται με αυτό το είδος τέχνης, επιθυμούσα να είμαι ανάμεσα τους και να αναδεικνύω τη δική μου δουλειά, το δικό μου ταλέντο. Τα πρώτα βήματα μου στον χώρο της τέχνης, άρχισαν μέσα από το μεγάλο μου ταξίδι στην Ασία. Η αρχή αυτού του ταξιδιού, ήταν και η αρχή της καριέρας μου. Από την πρώτη στιγμή που έφθασα στην χώρα, το μόνο που είχα στο μυαλό μου ήταν να τραβάω αμέτρητες φωτογραφίες και βίντεο, ώστε να κλειδώσω τις εμπειρίες που αποκτούσα. Αφορούσαν τις αναμνήσεις που θα είχα και θα θαύμαζα μετά από πέντε και δέκα χρόνια. Ήταν η αρχή της αναγνώρισης του ταλέντου το οποίο είχα αλλά δεν γνώριζα να το χρησιμοποιώ.

Οι γονείς σου σε στήριξαν σε αυτή σου την απόφαση; Χωρίς δεύτερη σκέψη! Με είχαν στηρίξει εξ’ αρχής και θεωρώ το ό,τι είμαι τώρα, το χρωστώ στους γονείς μου. Η μητέρα μου λόγω αγγλικής καταγωγής, υπήρξε καθοριστικός παράγοντας ώστε να βλέπω διάφορες καταστάσεις από άλλη σκοπιά. Είχα πάντοτε διαφορετικό τρόπο σκέψης σε αντίθεση με άλλα άτομα. Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να ακολουθήσεις το συγκεκριμένο επάγγελμα; Αρχικά το έκανα ως χόμπι. Αρκετοί ήταν αυτοί που μου έλεγαν δεν μπορεί να είναι η εργασία σου, αφού δεν θα σου εξασφάλιζε ένα καλό μισθό. Με το πέρασμα του χρόνου, άρχισα να παρουσιάζω βελτίωση. Είχε εξελιχθεί η τεχνική μου και σιγά σιγά το βίντεο έγινε η εργασία μου. Αν και μου ήταν πολύ δύσκολο να το αποδείξω στην αρχή, στην πορεία έγινε το επάγγελμα που αγαπώ και θα το ακολουθώ μέχρι τέλους. Πως θα περιέγραφες τον Νικόλα Πέτρου ως

άτομο; Ήσυχος, περίεργος και αστείος! Μου αρέσει να γνωρίζω νέους ανθρώπους και να ακούω τις δικές τους ιστορίες. Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου στο μέλλον; Αυτό που θα ήθελα πολύ είναι να έχω τη δική μου επιχείρηση και να ταξιδεύω συνεχώς. Να δημιουργώ διάφορες καμπάνιες επιχειρήσεων, αλλά παράλληλα να έχω τη δυνατότητα να ταξιδεύω. Προτιμάς να βιντεοσκοπάς ανθρώπους, που πιθανόν να βελτιώσουν ή να «καταστρέψουν» ένα βίντεο, ή τοπία που έχουν την δική τους μοναδικότητα, και γιατί; Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ιστορία να παρουσιάσει, απλώς μερικοί την παρουσιάζουν καλύτερα από κάποιους άλλους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είμαι εγώ ο ίδιος. Δεν μπορώ να περιγράψω μια ιστορία ή έστω αυτά που νιώθω μέσα από λόγια, αλλά παρουσιάζοντας τα μέσα από βίντεο. Αν είχα να διαλέξω ανάμεσα σε ανθρώπους και τοπία, θα έλεγα και τα δύο. Αν και τα τοπία είναι μοναδικά, δεν λένε ιστορίες. Θα δημιουργούσες ένα βίντεο που θα είχε ως περιεχόμενο ένα θέμα αντίθετο με τις πεποιθήσεις σου; Φυσικά! Για να φθάσω ως εδώ, δημιουργούσα

30/Volt

βίντεο που δεν με ενδιέφεραν. Πιστεύω πως όλοι μας για να καταξιωθούμε, θα αντιμετωπίσουμε αρκετά εμπόδια. Η δουλειά σου έχει αναγνωριστεί; Στην Κύπρο η δουλειά μου έχει αναγνωριστεί σε μεγάλο βαθμό, αν και δεν το περίμενα λόγω του νεαρού της ηλικίας. Αυτό που πιστεύω είναι ότι στο νησί μας, μπορεί κανείς να φθάσει μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο, σε αντίθεση με το εξωτερικό. Ποια ήταν τα συναισθήματα όταν είχες δημιουργήσει το πρώτο σου βίντεο και είχε επιτυχία; Ένιωθα πολύ περήφανος για τον εαυτό μου! Πάντα προσπαθούσα να λαμβάνω διάφορες απόψεις και σχόλια είτε από άτομα που ασχολούνται με αυτό είτε όχι, ώστε να βοηθήσω τον εαυτό μου να γίνει καλύτερος. Τι αντιπαθείς στην εργασία σου; Και αντίστροφα, τι αγαπάς περισσότερο; Αυτό που αντιπαθώ κυρίως είναι τις μεγάλες αλλαγές που αλλάζουν την τελική μορφή ενός βίντεο, πιστεύοντας ότι το αποτέλεσμα θα είναι καλύτερο ενώ στην τελική είναι χειρότερο. Σε αντίθεση, αυτό που αγαπώ είναι η ελευθερία που έχω, γνωρίζοντας διάφορους ανθρώπους και κουλτούρες. Μπορώ να παρουσιάσω το πως βλέπω εγώ τον κόσμο, μέσα από τα δικά μου μάτια!

Τι θεωρείς ξεχωριστό από τη δουλειά σου; Αυτό που ξεχωρίζω από την δουλειά μου είναι η μουσική που υπάρχει πίσω από την κάθε σκηνή. Θεωρώ ότι είναι αυτή που κτίζει το κάθε βίντεο και όχι το περιεχόμενο. Ο ήχος είναι αρκετά σημαντικός, σε αντίθεση με το τι βλέπεις σε μια οθόνη. Κάνοντας τόσα ταξίδια, γνωρίζοντας νέους πολιτισμούς τι είναι αυτό που έχεις κρατήσει; Τις διαφορές και τα κοινά του κάθε πολιτισμού. Η μεγάλη διάφορα που υπάρχει σε κάθε πολιτισμό πιστεύω είναι η θρησκεία και ο τρόπος ζωής. Η αγάπη, ο τρόπος σκέψης και τα όνειρα, είναι τα στοιχεία που μπορείς να εντοπίσεις σε κάθε πολιτισμό. Υπάρχει κάποιο όραμα που έχεις και δεν έχεις καταφέρει να το υλοποιήσεις μέχρι τώρα; Στόχος μου είναι να μπορώ να ταξιδεύω αλλά να δουλεύω παράλληλα για διάφορες επιχειρήσεις και να αναγνωριστώ στο εξωτερικό. Να μπορώ να ζήσω μια απλή ζωή αλλά να μπορώ να ασχολούμαι με εκείνο που αγαπώ, την εργασία μου! Πώς αξιοποιείς τον ελεύθερο χρόνο σου; Δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος. Ο ελεύθερος μου χρόνος είναι η εργασία μου, προσπαθώντας να γίνω καλύτερος.

Αναζητώντας, εντοπίσαμε τις πιο εντυπωσιακές παραλίες, οι οποίες μπορούν να δώσουν αλλιώτικη πινελιά στο φετινό μας καλοκαίρι. Ξεχωρίζοντας και εστιάζοντας στις πέντε εντυπωσιακές παραλίες της Επαρχίας Αμμοχώστου, στις αποκαλύπτουμε ώστε να σας χαρίσουν ονειρεμένες καλοκαιρινές διακοπές. Η λίστα είναι ατελείωτη, αλλά οι παραλίες Limanaki, Nissi Beach, Fig Tree Bay, Konnos Bay και Golden Coast, είναι αυτές που μας μάγεψαν! Της Ειρήνης Τσομαλλούρη Εάν καλούμουν να απαντήσω στην ερώτηση "Αγαπημένη παραλία", χωρίς δεύτερη σκέψη η απάντηση είναι το "Λιμανάκι Αγίας Νάπας!". Ένας αλλιώτικος κόσμος, ονειρεμένος προορισμός το, στολίδι της Αγίας Νάπας. Χαρακτηρίζεται έτσι αφού προσφέρει μια ξεχωριστή αίσθηση τόσο την ημέρα, όσο και την νύκτα και είναι ο χώρος που γίνονται οι εκδηλώσεις της πόλης. Μια οργανωμένη παραλία, που αποτελεί κορυφαία επιλογή τόσο για τα κρυστάλλινα νερά της, όσο και για τις υπηρεσίες που την περιτριγυρίζουν. Εκατοντάδες ντόπιοι και ξένοι επισκέπτες όλων των ηλικιών, απολαμβάνουν την παραλία αλλά εξίσου και το μαγευτικό σκηνικό, που προσφέρει χαλαρωτική και ήρεμη ατμόσφαιρα. Ερχόμενος στο Λιμανάκι, ο επισκέπτης πέρα από την παραλία, θα βρει αρκετές υπηρεσίες που θα κάνουν την μέρα του εξίσου δημιουργική και ξεχωριστή! Διατίθεται ένας μεγάλος αριθμός εστιατορίων, μπαρ για εσένα που είσαι διασκεδαστικός τύπος και καφετέριες για να χαλαρώσεις, κατά τη διάρκεια όλης της ημέρας. Ακόμα και θαλάσσια σπορ υπάρχουν για μεγάλους αλλά και μικρούς λάτρεις της διασκέδασης. Αυτό που κάνει την παραλία να διαφέρει και να ξεχωρίζει, είναι το ψαρολίμανο που βρίσκεται σε ελάχιστη απόσταση. Οι ψαρόβαρκες, οι ψαράδες

32/Volt

στην αποβάθρα με τα δίκτυα τους και ο φάρος που κυριαρχεί επιβλητικά, είναι αυτά που δημιουργούν μια γαλήνια ατμόσφαιρα και προσθέτουν μια μαγευτική πινελιά στο τοπίο. Περισσότερο πολυσύχναστο σημείο του ψαρολίμανου, είναι οι ψαροταβέρνες με το ξεχωριστό, υπέροχο φρέσκο ψάρι τους. Ο επισκέπτης έχει ακόμα την δυνατότητα να εξερευνήσει τον χώρο, ακολουθώντας το μονοπάτι που υπάρχει, αρχίζοντας από το ψαρολίμανο μέχρι και το τέλος της παραλίας. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι το αντηλιακό και τις ρακέτες σου, ώστε να σαλπάρεις και εσύ στα πανέμορφα κρυστάλλινα νερά και να βιώσεις τις ομορφιές του νησιού μας. Λατρεμένη παραλία είναι και το Nissi Beach στην Αγία Νάπα. Είναι αρκετοί ντόπιοι και ξένοι επισκέπτες που επιλέγουν αυτόν τον νησιώτικο προορισμό, αφού έρχονται αντιμέτωποι με ένα πραγματικό παράδεισο. Οι επισκέπτες αιχμαλωτίζονται βλέποντας την φυσική ομορφιά του νησιού που υπάρχει και τους κόβεται κυριολεκτικά η ανάσα τους. Φτάνοντας κανείς στο Nissi Beach, το πρώτο πράγμα που θα αντικρίσει είναι πλήθος ατόμων να διασκεδάζουν και να χορεύουν στα παραθαλάσσια μπαράκια σε ξέφρενους ρυθμούς. Άλλωστε είναι και ένας μεγάλος παράγοντας που εισβάλει στην επιλογή των επισκεπτών, αυτού του προορισμού. Πέρα από την παραδεισένια ομορφιά

που προσφέρει, είναι και ο χώρος για μεγάλα ξεφαντώματα, που αποτελούν στοιχεία πειρασμού για την νεολαία και τους γνωστούς “party animals” της κάθε παρέας. Αρκετοί φημισμένοι DJ’s, φιλοξενούνται στα παραθαλάσσια μπαράκια ώστε να χαρίσουν στους επισκέπτες ένα γιορτινό κλίμα με άφθονη διασκέδαση. Η παραλία αυτή διαθέτει θαλάσσια σπορ, εστιατόρια για να απολαύσεις ένα υπέροχο γεύμα και καφετέριες για τον απογευματινό σου καφέ. Ντόπιοι και ξένοι επισκέπτες, πραγματοποιούν μια ονειρεμένη τελετή στην παραλία του Nissi Beach. Με φόντο την απέραντη καταγάλανη παραλία και μέσα στην ζεστή άμμο, δημιουργώντας μια ιδιαίτερη τελετή για φίλους και συγγενείς. Άφησα τελευταίο αυτό που κάνει την παραλία εξίσου πανέμορφη, το νησί που υπάρχει στο βάθος της, όπου θα το βρεις περπατώντας στην παραλία και τα νερά ποτέ δεν θα περάσουν την μέση σας. Το δυτικό σημείο του νησιού γίνεται ένα με την παραλία μέσω της απαλής χρυσής αμμουδιάς, δημιουργώντας ένα μαγευτικό σκηνικό για τις καλύτερες φωτογραφίες. Αυτό το πανέμορφο νησάκι χρησιμοποιείται κυρίως από νεαρά ζευγάρια, για να βρίσκονται σε απόσταση από το πλήθος ατόμων στην παραλία. Αυτό που απομένει είναι να βουτήξεις ή να χαλαρώσεις κάτω από τον ήλιο και να θαυμάσεις την θέα. Ακόμα και το Fig Tree Bay θεωρείτο ένας μαγευτικός προορισμός, μια ξεχωριστή παραλία που

μπορείς να την βρεις στον πανέμορφο Πρωταρά. Η παραλία Fig Tree Bay, διαθέτει θαλάσσια σπορ, ένα μεγάλο αριθμό εστιατορίων, αλλά και ήρεμα παραθαλάσσια μπαράκια. Μία από τις πιο πολυσύχναστες και δημοφιλής παραλίες του νησιού μας, αφού αρκετοί ντόπιοι και ξένοι επισκέπτες συχνάζουν εκεί. Στην παραλία υπάρχουν δυο φυσικοί κόλποι, ένας βόρειος αμμώδης χωρίς βλάστηση και ο νότιος βραχώδης, οι οποίοι περιτριγυρίζονται από τα διαμαντένια καθαρά ρηχά νερά της. Σε απόσταση αναπνοής βρίσκεται και η μικρή βραχονησίδα που μοιάζει με νησάκι, απέναντι από την χρυσαφένια αμμουδιά και χαρίζει μια ιδιαίτερη ομορφιά στο τοπίο. Είναι προσιτή για κάθε φυσιολάτρη εξερευνητή που θέλει να την θαυμάσει, αρκεί μόνο να γνωρίζει να κολυμπάει! Για μικρούς και μεγάλους εξερευνητές, τους προσφέρεται επίσης και ένα εκπληκτικό, ατελείωτο παραλιακό μονοπάτι, για μια ξέγνοιαστη βόλτα. Μπορείς να αρχίσεις από την περιοχή Περνέρα και τερματίζοντας στο “Nausicaa Beach”, μετά από την παραλία Fig Tree Bay, είτε αντίστροφα, ανάλογα με την κατεύθυνση που θα θελήσεις. Η παραλία διαθέτει και σύγχρονες διευκολύνσεις όπως ειδικό τροχοκάθισμα με απώτερο σκοπό να εξυπηρετηθούν άτομα με όποιεσδήποτε κινητικές δυσκολίες, ώστε να καταφέρουν και αυτοί να απολαύσουν τα μπάνια τους, χωρίς καμία δυσκολία. Ο μικρός παράδεισος του νησιού, μας μαγεύει εξίσου και τον χειμώνα. Η ομορφιά που υπάρχει στο τοπίο είναι φανταστική και δημιουργούνται ιδιαίτερα συναισθήματα. Ο συνδυασμός καταγάλανου κρυστάλλινου νερού και χρυσαφένιας αμμουδιάς, μαζί με τον ηλιόλουστο ουρανό του νησιού μας, συνέτειναν στο να απολαμβάνουμε και να θαυμάζουμε κάθε φορά την επίσκεψη μας στην παραλία!

μας, ήταν κάποτε ένα καλά κρυμμένο μυστικό, αλλά τώρα έγινε γνωστό και αξίζει μια επίσκεψη. Η παραλία αυτή δεν είναι άλλη από την ξεχωριστή παραλία του Κόννου. Ένα μαγευτικό μέρος, ένα μονοπάτι φύσης που οδηγεί σε μια αμμώδη παραλία. Συνδυασμός βουνού, πράσινου και θάλασσας. Δεν είναι άλλη, από την παραλία Konnos Bay, στην περιοχή της Αγίας Νάπας, ανάμεσα στο Ακρωτήρι Γκρέκο και τον Πρωταρά. Μια υπέροχη μικρή παραλία σε ένα μικρό φυσικό κόλπο, με ζεστό νερό και κρυμμένο σε ένα μικρό πευκοδάσος. Το πράσινο που αντικρύζεις σε μαγεύει καθοδόν για την παραλία, βλέποντας την απέραντη θέα που υπάρχει. Έχει υπέροχη χρυσή άμμο και κρυστάλλινα νερά. Ένας υπέροχος προορισμός, ώστε να χαλαρώσεις και να απολαύσεις το κολύμπι σου. Αλλά φρόντισε να πας νωρίς, αν αργήσεις θα δυσκολευτείς να βρεις χώρο για παρκάρισμα και ξαπλώστρα. Φυσικά είναι μια παραλία, όπου υπάρχει μια ήρεμη ατμόσφαιρα και είναι κατάλληλη για οικογένειες. Αν και απομονωμένα, μπορείς να βρεις θαλάσσια σπορ και ένα μικρό εστιατόριο που μπορείς απλά να κάθεσαι όλη μέρα εκεί και να χαζεύεις την υπέροχη θέα μπροστά σου. Για εσένα που λατρεύεις το ψάρεμα, μπορείς να αρπάξεις το ψαροντούφεκο σου και να επισκεφθείς την παραλία. Υπάρχουν αρκετοί βράχοι στο γύρο της παραλίας που δημιουργούν ένα υπέροχο σκηνικό για τους λάτρεις της φωτογραφίας. Αυτό που καινοτομεί την παραλία είναι οι ιδιαίτερες ξαπλώστρες της, που μπορούν να εισαχθούν μέσα στην παραλία και να χρησιμοποιηθούν ως πλωτήρες, άλλα και ως κανό για να εξερευνήσεις τον χώρο. Πλεονέκτημα της, είναι τα ήρεμα νερά της, λόγω των απότομων πευκόφυτων της που την περιτριγυρίζουν και την διαφυλάσσουν από τυχών ανέμους. Πρακτικά είναι ένας επίγειος παράδεισος.

Ένα πολύ ξεχωριστό, όμορφο ακρογιάλι του νησιού

Μικρότερη παραλία με μια πιο ιδιωτική αίσθηση

είναι η Golden Coast στον Πρωταρά. Εξαιρετικός προορισμός, αφού σε αρκετούς επισκέπτες προκαλείται μεγάλη εντύπωση, το ότι αποτελείται από δυο κόλπους, το μικρό ψαρολίμανο “Άγιος Νικόλαος” και την παραλία “Λούμα”. Το ψαρολίμανο χαρίζει μια αλλιώτικη ομορφιά, αφού αποτελείται από σκάφη αναψυχής, από ντόπιους αλλά και ξένους επισκέπτες του νησιού μας. Πρόκειται για μια παραλία με μοναδικό τοπίο, καταγάλανα νερά και πυκνή χρυσαφένια αμμουδιά όπου προσφέρει εντυπωσιακή θέα και απεριόριστη ηρεμία στους επισκέπτες της. Είναι ένα ιδανικό μέρος για μεγάλους και μικρούς κολυμβητές ή και για όσους απλά επιθυμούν να ξαπλώσουν στον ήλιο για ηλιοθεραπεία και χαλάρωση. Ο καλύτερος συνδυασμός, θάλασσα, ήλιος και μαύρισμα. Στην περιοχή το χρώμα που κυριαρχεί είναι το μπλε, όπου όταν την κοιτάζει κανείς του έρχεται στο μυαλό ότι βρίσκεται σε ένα ελληνικό νησί. Μια παραλία με αρκετές υπηρεσίες. Οι επισκέπτες μπορούν να βρουν διάφορα θαλάσσια σπορ, ώστε να περάσουν μια αξέχαστη, διασκεδαστική ημέρα στην παραλία. Ακόμη, υπάρχουν αρκετά εστιατόρια με υπέροχο φρέσκο ψάρι, καφετέριες και θορυβώδη, αλλά και ήρεμα μπαράκια απολαμβάνοντας το ποτό σου με θέα την παραλία. Ερχόμενος κανείς σε αυτόν τον προορισμό, πέρα από το μικρό ψαρολίμανο και την παραλία, στο βάθος στην μέση θα αντικρίσει ένα πανέμορφο ξωκλήσι του Άγιου Νικόλαου. Ένα πανέμορφο ξωκλήσι, για όλους εκείνους, ντόπιους και μη, που θα ήθελαν να τελέσουν το μυστήριο του γάμου τους ή την βάπτιση των παιδιών τους εκεί. Πολλοί είναι αυτοί που επισκέπτονται την παραλία ώστε να βολτάρουν στον πεζόδρομο απολαμβάνοντας το μαγικό σκηνικό που υπάρχει μπροστά τους. Μην ξεχάσεις να βγάλεις αρκετές φωτογραφίες, γιατί πραγματικά η θέα είναι ανεκτίμητη!

35/Volt

ΤΑ ΕΣΩΨΥΧΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

«Μαμά, είμαι γκέι» Μια φράση που ο Γιώργος, 45 χρονών σήμερα, δεν τόλμησε να πει ποτέ και ας το έχει καημό. Αποφάσισε να μην το αποκαλύψει και να αφήσει την οικογένειά του στην άγνοια και την «ευτυχία» τους.

Της Βέρας Κοσμά

Υ

«Υποθέτω πως από πολύ νωρίς αντιλήφθηκα πως μου αρέσουν τα άτομα του ίδιου φύλου. Περίπου στο γυμνάσιο άρχισα να έχω αισθήματα για άλλα αγόρια αλλά δεν ήξερα πως να το εξηγήσω. Πριν 30 χρόνια δεν είχαμε σεξουαλική εκπαίδευση στο σχολείο. Οι λέξεις γκέι και λεσβία δεν υπήρχαν στο λεξιλόγιο μας. Άκουγα τους συμμαθητές μου να λένε για κορίτσια και ήξερα πως κάτι πήγαινε «λάθος» με εμένα. Αρχικά προσπάθησα να ακυρώσω αυτή την πλευρά μου, να μοιάσω στους άλλους. Πίεσα τον εαυτό μου να ενδιαφερθεί για κορίτσια, έκανα σχέσεις με κοπέλες χωρίς να το απολαμβάνω και κάποιες φορές έλεγα ψέματα στους φίλους μου πως βρισκόμουν με κορίτσια. Δεν ξέρω αν οι φίλοι μου είχαν παρατηρήσει κάτι. Ξέρω ότι συνήθισαν να με βλέπουν πάντα μόνο μου και έλεγαν πως είμαι η ψυχή της παρέας, ο χαρούμενος της παρέας. Οι περισσότεροι συμμαθητές μου με κάνανε παρέα. Όταν πήγα Λονδίνο για σπουδές προσπάθησα να κάνω σχέση με μια συμφοιτήτριά μου. Απέτυχα. Δεν ένιωθα ωραία, δεν ένιωθα φυσιολογικά. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που συναναστράφηκα με άτομα του αντίθετου φύλου. Αφού τελείωσα το κολλέγιο και ξεκίνησα το πανεπιστήμιο ξεκίνησα να παραδέχομαι στον εαυτό μου και στους άλλους πως είμαι ομοφυλόφιλος. Ακούγεται παράξενο, αλλά, κατά τη γνώμη μου, ο όρος «συνειδητοποίηση» προϋποθέτει την αποδοχή ή έστω την ικανότητα να επεξεργαστείς νηφάλια κάτι που σου συμβαίνει. Κι αυτό απαιτεί ωριμότητα. Μία ωριμότητα που είναι πρακτικώς αδύνατον να διαθέτει ένα δωδεκάχρονο παιδί. Η συνειδητοποίηση και η αποδοχή ήρθαν στην ηλικία των 20 χρονών όπου και ξεκίνησαν τα πρώτα ραντεβού με άλλους άντρες. Χρόνια αργότερα πήρα την απόφαση να ενημερώσω την οικογένειά μου. Τότε είχα μια μακροχρόνια σχέση, έμενα χρόνια στο Λονδίνο, ένα μέρος όπου οι γκέι δεν αντιμετωπίζονται ως κάτι διαφορετικό και ένιωθα πως ήταν η κατάλληλη στιγμή να ενημερώσω την αδερφή μου. Όταν της το ανακοίνωσα αν και βαθιά μέσα της πιστεύω πως ήξερε, σοκαρίστηκε. Αγχώθηκε επίσης πως θα άλλαζαν τα δεδομένα μέσα στην οικογένεια μας, πως η ηρεμία της μητέρας μου θα ταραζόταν και με παρακάλεσε να μην μιλήσω σε άλλα άτομα της οικογένειάς μας. Τότε θυμάμαι στεναχωρήθηκα αλλά και αντιλήφθηκα πως άλλο είναι να το λες στους φίλους σου και άλλο να το λες στην οικογένεια σου. Η οικογένεια σου έχει προσδοκίες για εσένα, ότι μια μέρα θα παντρευτείς, θα κάνεις οικογένεια. Γι’ αυτό και τότε είχα αποφασίσει πως δεν θα το πω σε κάποιον άλλον από την οικογένεια μου. Έχασα το θάρρος μου.

36/Volt

Τότε είχα μια μακροχρόνια σχέση, έμενα χρόνια στο Λονδίνο, ένα μέρος όπου οι γκέι δεν αντιμετωπίζονται ως κάτι διαφορετικό και ένιωθα πως ήταν η κατάλληλη στιγμή να ενημερώσω την αδερφή μου. Όταν της το ανακοίνωσα αν και βαθιά μέσα της πιστεύω πως ήξερε, σοκαρίστηκε. Όταν είχα κάνει σχέση για αρκετά χρόνια με κάποιον και αποφασίσαμε να ζήσουμε μαζί η οικογένεια μου στην Κύπρο πίστευε πως απλά έμενα με έναν φίλο, πως ήμασταν συγκάτοικοι. Το κρυφτό συνεχιζόταν. Έχω νιώσει φόβο, τύψεις για τα αμέτρητα και μεγάλα ψέματα που τους έχω πει σχετικά τη σχέση μου που κράτησε 3 χρόνια, ενοχές για το ότι θα δυστυχήσουν άμα μάθουν την αλήθεια, πολλές φορές σκοτείνιασε η ψυχή μου. Ένιωσα πως δεν θα κάνω ποτέ περήφανη την μητέρα μου που η μεγαλύτερη της επιθυμία είναι να με δει παντρεμένο με παιδιά. Θέλοντας να ξεφύγω από όλα αυτό, στα 33 μου χρόνια αποφάσισα να έρθω Κύπρο. Στην Κύπρο τα πράγματα ήταν δύσκολα. Η ομοφυλοφιλία ήταν κάτι ντροπιαστικό γι’ αυτό και τα πρώτα χρόνια ξέχασα τη σεξουαλική μου ταυτότητα, το έκρυψα στο πίσω μέρος του μυαλού μου και προσπάθησα να είμαι υπόδειγμα γιου. Μέχρι που γνώρισα ξανά κάποιον και τα αισθήματά μου άρχισαν να φουντώνουν. Ποτέ δεν έχω δεχτεί κατά πρόσωπο αρνητικά σχόλια ή συμπεριφορές για αυτό το θέμα. Γενικά όμως είμαι πολύ διακριτικός. Δεν βγαίνω στους δρόμους να φωνάζω «Είμαι γκέι. Τα έχω με τον τάδε»… Όπως, σε όλους τους τομείς της ζωής μου είμαι χαμηλών τόνων, έτσι και σε αυτό το κομμάτι. Και αυτό το σέβεται ο κόσμος. Αν δεν ενοχλείς, δεν σε ενοχλούν. Δεν νιώθω περιθωριοποιημένος. Και φίλους έχω, και φίλες. Όσον αφορά τις πορείες περηφάνιας τις υποστηρίζω γιατί σκοπός είναι να αναδείξουν την ελευθερία, την ισότητα και την αγάπη για όλους. Βέβαια υπάρχουν κάποιοι που κάνουν υπερβολικό σόου το οποίο για εμένα είναι αχρείαστο και δεν αντικατοπτρίζει όλους τους ομοφυλόφιλους. Κλείνοντας θα ήθελα να πω μια κουβέντα προς τους γονείς που έχουν παιδιά γκέι: να είναι περήφανοι για τα παιδιά τους, να τα αγαπάνε, όποιες και να είναι οι σεξουαλικές τους επιθυμίες. Να καταλάβουν ότι δεν είναι ντροπή ούτε έγκλημα να είσαι γκέι. Τα παιδιά σας σάς έχουν ανάγκη, να είστε δίπλα τους και να τα στηρίζετε».

37/Volt

Γρηγόρης Μηνά Αυγόρου Πλανοδιοπώλης

άνθρωποι

Ο κύριος Γρηγόρης Μηνά από το Αυγόρου φιλοξενείται στην στήλη "άνθρωποι" του πρώτου μας τεύχους. Πρόκειται για ένα απλό άνθρωπο που τον τελευταίο ενάμιση χρόνο εξασκεί το επάγγελμα του πλανοδιοπώλη. Θα τον βρείτε στο κέντρο της πλατείας Αγίου Γεωργίου στο Παραλίμνι τους καλοκαιρινούς μήνες να πωλεί καρπούζια.

38/Volt

ΤΕΛΙΚΆ ΕΊΝΑΙ ΟΙ ΆΝΤΡΕΣ Ποιοι είναι οι άντρες με τα μαύρα; Είναι όντως τόσο ακραίοι οι υποστηρικτές του ΕΛΑΜ; Όντως πρέπει να τους φοβόμαστε; Τα μέλη της συγκεκριμένης πολιτικής παράταξης μας απαντούν.

Τ

Τους χαρακτηρίζουν φασίστες, ρατσιστές, ακραίους και απόγονους του Χίτλερ. Έχουν φτάσει σε σημείο να τους χρεώνουν οποιαδήποτε φασαρία γίνει στην Κύπρο όταν ο δράστης φοράει μαύρη φανέλα. Όπως ανέφεραν στο περιοδικό VOLT τους χρέωσαν το βανδαλισμό που έγινε την 1η Μαΐου 2020 στη πλατεία Φρενάρου όπου κάποιοι γέμισαν με υβριστικά συνθήματα την πλατεία. Ακόμη και όταν βγήκε προς τα έξω η μακάβρια ιστορία με τον Μεταξά, τον κατά συρροή δολοφόνο υπήρξαν συγκεκριμένα πολιτικά κόμματα που τις πρώτες ημέρες προσπάθησαν να συνδέσουν το συγκεκριμένο άτομο με το ΕΛΑΜ. Η ιστορία επαναλαμβάνεται εδώ και χρόνια. Όπως μας αναφέρουν οι ίδιοι πολλοί είναι οι λόγοι για τις πιο πάνω φήμες: «Ίσως επειδή είναι η εύκολη λύση για τους πολιτικούς αντιπάλους μας. Ίσως επειδή δεν υπάρχει κάποιο άλλο επιχείρημα για να μας κτυπήσουν. Αν όντως ίσχυαν όσα λέγονταν για εμάς θα υπήρχε κάποιο σοβαρό λάθος που

40/Volt

θα είχαμε κάνει τόσα χρόνια ώστε να μας καταδικάσουν».

Η ιδεολογία πίσω από τα μαύρα ρούχα

Σίγουρα η εικόνα τους δεν βοηθά. Μαύρα ρούχα, αξύριστοι, οι «διαφορετικές» προεκλογικές καμπάνιες και οι φωτογραφίες τους δεν είναι όλα όσα έχουμε συνηθίσει για τους πολιτικούς. Δείχνει να έχουν κάποια «κολλήματα»; Ή μάλλον όχι; Είναι απλά διαφορετικοί; Το μέτωπο νεολαίας του ΕΛΑΜ έχει τη μαύρη μπλούζα ως συμβολική ενδυμασία. Όπως μας έχουν αναφέρει, επανειλημμένα, η χώρα μας τελεί υπό κατοχή άρα για τους ίδιους υφίσταται το μεγαλύτερο πένθος. «Τη στιγμή που η χώρα μας είναι σκλάβα, τη στιγμή που υπάρχουν 200 χιλιάδες πρόσφυγες στην Κύπρο θα συνεχίσουμε να φοράμε μαύρα όπως η μάνα του αγνοουμένου και όπως η μάνα του ήρωα. Το μαύρο για τη νεολαία του ΕΛΑΜ αποπνέει σοβαρότητα και εάν θέλουμε να φέρουμε την αλλαγή και να διορθώσουμε τις αδικίες σίγουρα δεν θα έπρεπε να φοράμε ροζ ή οτιδήποτε άλλο. Για όσους τώρα λενε πως ο κόσμος πρέπει να

ΦΑΣΊΣΤΕΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΎΡΑ; Της Βέρας Κοσμά

μας φοβάται, μάλλον το αντίθετο ισχύει».

Οι διαφορές με τα άλλα κόμματα

«Μια από τις βασικές μας διαφορές με τους υπόλοιπους πολιτικούς χώρους είναι ότι για να μπορέσεις να αλλάξεις αυτό που εσύ θεωρείς λάθος θα πρέπει να έχεις και διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων. Η προσέγγιση μας είναι εντελώς διαφορετική, κάποιες φορές ακτιβιστική, κάποιες άλλες πιο έντονη. Θεωρούμε πως αν έχουμε 10 και μπορούμε να δώσουμε τα 6 από αυτά θα το κάνουμε και θα ζήσουμε με τα υπόλοιπα 4. Θεωρούμε υποχρέωση μας να το κάνουμε όχι για να το παινευτούμε, αλλά για να προσφέρουμε και να μεταφράσουμε την αλληλεγγύη σε πράξη. Αυτό συμβαίνει από την πρώτη ημέρα ίδρυσής του κόμματος μας».

Όσα οι άλλοι υπόσχονται αυτοί τα κάνουν πράξη

Εν καιρώ κορονοιού και μέσα στην καραντίνα ο κόσμος φοβόταν να αγκαλιάσει τα δικά του άτομα. Η νεολαία του ΕΛΑΜ όμως ήταν έξω, μάζευε και

διένειμε τρόφιμα σε αυτούς που το είχαν ανάγκη. Όπως μας ανέφεραν αλλά και είδαμε να συμβαίνει τον καιρό του εγκλεισμού ο πιο πολύς κόσμος αναγκάστηκε λόγω της κατάστασης να σταματήσει από τη δουλειά του. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε μια σειρά από πακέτα στήριξης που το ΕΛΑΜ δεν υποστήριξε. «Ο λόγος που δεν τα στήριξαμε ήταν η δική μας ανάγνωση των νομοσχεδίων, η δική μας αντίληψη και θεωρήσαμε ότι θα έμενε πάρα πολύ κόσμος αβοήθητος. Στην τελική μέχρι και σήμερα αρκετές χιλιάδες κόσμος δεν πήρε ούτε και ένα ευρώ. Περνώντας οι μέρες το πρόβλημα μεγάλωνε και θέλαμε να σταθούμε αντάξιοι των προσδοκιών όσων μας στήριξαν και όσων χρειάζονταν βοήθεια».

Μεταφράζουν τον αγώνα τους σε πράξη

Ως κίνημα έχουν ως πάγια αρχή ότι δεν είναι αυτοί που θα αντικαταστήσουν ούτε την αστυνομία, ούτε την πυροσβεστική, ούτε τον στρατό. Βάσει όμως τις ιδεολογίας τους πρέπει να βοηθούν όσο μπορούν. Γι’ αυτό το λόγο έχουν ανά το παγκύπριο εκπαιδευμένες ομάδες πυρόσβεσης και ομάδες διάσωσης. Τακτικά καθαρίζουν παραλίες, δάση, λιμάνια αλλά το πιο σημαντικό είναι πως κάθε εβδομάδα μεταφράζουν έξω στο δρόμο τον αγώνα τους σε πράξη.

Η μετανάστευση είναι ανεξέλεγκτη

Το μεταναστευτικό είναι ένα από τα πιο σημαντικά

κεφάλαια για τα μέλη του ΕΛΑΜ. «Θεωρούν πως όσα λέγαν και προειδοποιούσαν τα τελευταία 10 χρόνια επαληθεύτηκαν, με αποτέλεσμα η πολιτεία ενώ πριν 4 μήνες μας χαρακτήριζαν ως «ακραίους φασίστες» σήμερα να φέρνει νομοσχέδια για να αντιμετωπίσει το θέμα, έστω και στο ελάχιστο. «Είναι τόσο μεγάλοι σε αριθμό οι παράνομοι μετανάστες που πλέον κινδυνεύουμε. Η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη. Το βλέπουμε καθημερινά στις ειδήσεις, δολοφονίες, μαχαιρώματα, εμπρησμοί, ληστείες. Τόση γκετοποίηση μόνο κακά αποτελέσματα μπορεί να φέρει».

Το ΕΛΑΜ δεν κρίνει τους ομοφυλόφιλους

Όσον αφορά την ομοφυλοφιλία επειδή ακούγονται διάφορα και γι’ αυτό το ζήτημα το ΕΛΑΜ έχει ξεκάθαρη θέση την οποία εκφράζει από την πρώτη μέρα ίδρυσης του: «Ο καθένας δικαιούται να κάνει ότι θέλει χωρίς να προσβάλει τον οποιονδήποτε. Αυτό ισχύει για όλους. Το ΕΛΑΜ δεν είναι Θεός για να κρίνει και ούτε είναι ανώτερος από οποιονδήποτε. Διαφωνούν με τις πορείες περηφάνιες όπως θα διαφωνούσν και με οτιδήποτε αντίστοιχο το οποίο θα ήταν προκλητικό. Διαφωνούν να υπάρχει ξεκάθαρη καθοδήγηση της κοινωνίας σε έναν δρόμο ο οποίος, δεν είναι ο σωστός αλλά την ίδια ώρα δεν θεωρούμε ότι πρέπει να επιβληθούν με οποιονδήποτε τρόπο και να ξεπεράσουν τα όρια του σεβασμού απέναντι στον συνάνθρωπό τους».

41/Volt

42/Volt

Πλάθωντας ψυχές με αγάπη! όχι της δασκάλας. Τότε εγώ δεν γνώριζα τι ήταν το νηπιαγωγείο αλλά ακολούθησα τη συμβουλή του. Φοίτησα σε Πανεπιστήμιο της Ελλάδας και παρόλες τις δυσκολίες κατάφερα να πάρω το πτυχίο μου» Ερχόμενη πίσω στο νησί μας είχε δημιουργήσει το δικό της νηπιαγωγείο, μια καινοτομία για το Παραλίμνι. Όσο για τις πρώτες της εντυπώσεις μας λέει: «Κάθε μέρα, οι γονείς εμπιστεύονται στα χέρια σου, την ίδια τους τη ζωή, τα παιδιά τους. Είναι μικρά σε ηλικία, μαθητές ίσως και για πρώτη φορά. Αφήνουν το ασφαλές και οικείο περιβάλλον του σπιτιού τους, αποχαιρετούν τη μαμά στην είσοδο του σχολείου και μένουν εκεί, μαζί σου. Είσαι εκεί λοιπόν ως δάσκαλος αλλά και ως γονεϊκό υποκατάστατο». Με το πέρασμα του χρόνου, ήρθε αντιμέτωπη με το δίλλημα να παραμείνει στον ιδιωτικό τομέα η ίδια ή να αποδεχτεί τον διορισμό της στον δημόσιο τομέα. Στις 15 Σεπτεμβρίου το 1978 η κυρία Κωνσταντία διορίστηκε ως νηπιαγωγός. Μας αναφέρει ότι πολύ σημαντικό για μια εκπαιδευτικό, είναι να αφήνει κάθε πρόβλημά της έξω από το σχολείο: «Γίνε κι εσύ παιδί. Τσαλακώσου..! Παίξε μαζί τους καθημερινά. Σε ομαδικές δραστηριότητες ή ατομικά, ευκαιρίες υπάρχουν άπειρες. Φόρα άνετα ρούχα και παπούτσια. Διασκέδασέ το». Ρωτώντας την για την σύγχρονη διαμόρφωση των παιδιών σε σύγκριση με το παρελθόν, η απάντηση ασφαλώς αφορούσε τις νέες τεχνολογίες και το διαδίκτυο. Μας αναφέρει, πλέον τα παιδιά δεν θέλουν να βγουν έξω από το σπίτι τους για να διασκεδάσουν όπως συνέβαινε παλαιότερα. «Στην εποχή μας, δεν υπήρχαν αυτά, ακόμα και υπολογιστές. Τώρα τα παιδιά ακόμα και στην ώρα του φαγητού κρατάνε ηλεκτρονικές συσκευές». Η κυρία Κωνσταντία έχει πετύχει ως νηπιαγωγός. Όπως μας αναφέρει αυτό που χρειαζόταν ήταν η αγάπη τόσο του επαγγέλματος της όσο και των μαθητών της, αλλά παράλληλα και το αίσθημα της ευθύνης που είναι αναγκαίο για κάθε νηπιαγωγό. Κατά τη διάρκεια της καριέρας της προσπαθούσε συνεχώς να αντιμετωπίζει όλα τα πράγματα από την θετική τους πλευρά και να τα επιλύει με τον καλύτερο τρόπο. Μέχρι και σήμερα δεν έχει μετανιώσει για το επάγγελμα που είχε ακολουθήσει, η αγάπη που δεχόταν από τα παιδιά, ήταν και είναι ό,τι πιο ωραίο υπήρξε στην ζωή της. Κλείνοντας μας αναφέρει, «Μπορεί να ακουστεί λίγο εγωιστικό αλλά για εμένα είναι το πιο ωραίο επάγγελμα που θα μπορούσα να επιλέξω. Πρόκειται για ένα επάγγελμα που πλάθει ψυχές και μόνο αγάπη μπορείς να πάρεις αλλά και να δώσεις».

«Η μητέρα μου όταν της είχα ανακοινώσει την επιθυμία μου να σπουδάσω, είχε λιποθυμήσει. Εκτός του ότι δεν ήταν καθόλου φυσιολογικό τα κορίτσια της ηλικίας μου να σπουδάζουν παράλληλα δεν υπήρχαν καθόλου λεφτά».

Της Ειρήνης Τσομαλλούρη

Ο

Όταν επιλέγεις συνειδητά το επάγγελμα του νηπιαγωγού πρέπει να έχεις στον νου σου ένα και μόνο πράγμα, ως το βασικότερο όλων… Την αγάπη. Και δεν εννοώ την αγάπη για το επάγγελμά σου..εννοώ την απέραντη αγάπη για το κάθε παιδί που περνά από τα χέρια σου. Αυτό ακριβώς έκανε και η κυρία Κωνσταντίνα Κωμοδρόμου, η πρώτη νηπιαγωγός της ελεύθερης Επαρχίας Αμμοχώστου και αγαπημένη πολλών παιδιών που είχαν την τύχη να περάσουν από την αγκαλιά της όσο υπηρέτησε το συγκεκριμένο επάγγελμα. Αν και ορφάνεψε πολύ νωρίς από πατέρα και ήταν το όγδοο παιδί της οικογένειας της η μόρφωσή ήταν πάντα προτεραιότητά της. Φοίτησε στο Α’ Δημοτικό Σχολείο Παραλιμνίου και παρόλο που εποχές που υπήρξαν ήταν αρκετά δύσκολες, η ίδια κατάφερε να εισαχθεί και στο Γυμνάσιο, το οποίο ήταν επί πληρωμή. «Η παιδεία δεν ήταν δωρεάν όπως συμβαίνει τώρα», μας αναφέρει και συνεχίζει «Για να εισαχθώ στο Γυμνάσιο είχα στερηθεί αρκετά πράγματα, πάλεψα σκληρά και κατάφερα όχι μόνο να φοιτήσω αλλά και όλα τα έξοδα του σχολείου μου και των διδάκτρων μου να τα πληρώνουν διάφορες εταιρείες». Η κυρία Κωνσταντία εκτός από πολύ καλή μαθήτρια είχε επιδείξει και ταλέντο στον αθλητισμό. Καθόλου τυχαίο λοιπόν στο περιοδικό που κυκλοφορεί στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς κάτω από τη φωτογραφία της αναφέρονταν οι λέξεις "δασκάλα", "χορός" και "γυμναστική". Η λεζάντα αφορούσε τα ταλέντα που θεωρούσαν οι εκπαιδευτικοί ότι κουβαλούσε το κάθε παιδί, ανακαλύπτοντας τα μέσα από τις λύσεις που εκδήλωναν στο σχολείο. Μετά την εκπαίδευση της, αυτό που λαχταρούσε περισσότερο από όλα ήταν να σπουδάσει και να ασχοληθεί είτε ως γυμνάστρια είτε ως δασκάλα. Βέβαια η μητέρα της δεν συμμεριζόταν την άποψή της: «Η μητέρα μου όταν της είχα ανακοινώσει την επιθυμία μου να σπουδάσω, είχε λιποθυμήσει. Εκτός του ότι δεν ήταν καθόλου φυσιολογικό τα κορίτσια της ηλικίας μου να σπουδάζουν παράλληλα δεν υπήρχαν καθόλου λεφτά», μας εξηγεί. Προφανώς και οι πιο πάνω λόγοι δεν υπήρξαν ανασταλτικοί για τα όνειρά της αφού με το πέρασμα του χρόνου η κυρία Κωνσταντία κατάφερε να κυνηγήσει το όνειρό της. Αν και δεν τα είχε καταφέρει ως γυμνάστρια, ακολούθησε την δεύτερη της επιλογή ως δασκάλα.«Αρχίζοντας την πορεία του επαγγέλματος μου, ο Υπουργός Παιδείας μας προέτρεψε ώστε να ακολουθήσουμε το επάγγελμά της νηπιαγωγού και

Έργα ανθρώπων

Η πρώτη νηπιαγωγός της ελεύθερης Επαρχίας Αμμοχώστου είναι η κυρία Κωνσταντίνα Κωμοδρόμου Αλκαλάκη. Από την παιδική της ηλικία αντιμετώπιζε αρκετές δυσκολίες δεν σταμάτησε ποτέ να κυνηγάει τα όνειρά της.

43/Volt

Ο

Ο πολεμιστής

της σκιάς Ο δάσκαλος (Sensei) του Ninjutsu Ηλίας Χαραλάμπους όταν γνώρισε τις πολεμικές τέχνες αντιλήφθηκε ότι μπορούσαν να του προσφέρουν πολλά περισσότερα πράγματα από τον αθλητισμό.

44/Volt

Όπως μας αναφέρει ο Ηλίας το Ninjutsu είναι η πολεμική τέχνη των ninja και samurai που χρησιμοποιούσαν για περισσότερο από 1500 χρόνια στην Ιαπωνία σε περιόδους πολέμου και ειρήνης με σκοπό την επιβίωσή τους. Δεν είναι άθλημα γι’ αυτό μπορεί ο οποιοσδήποτε, ανεξαρτήτως σωματότυπου και ηλικίας να το κάνει. Nin σημαίνει υπομονή και jutsu σημαίνει τέχνη. Άρα το ninjutsu είναι η τέχνη της υπομονής. Το NINJUTSU αποτελεί την αρχαιότερη σωζόμενη πολεμική και πνευματική παράδοση της Ιαπωνίας. Οι παραδόσεις των samurai και ninja περιλαμβάνουν ένα σύνολο μυστικών και εμπειρικών πρακτικών, που διασώζονται από πρόσωπο σε πρόσωπο και από γενιά σε γενιά. Ξεκίνησε τις πολεμικές τέχνες το 1996 με την πυγμαχία και το καράτε και το 2001 γνώρισε το Nijutsu το οποίο τον κέρδισε αμέσως και έκτοτε ξεκίνησε ταξίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη για να μαζέψει όση περισσότερη γνώση μπορούσε. Από το 2008 ταξιδεύει σχεδόν κάθε χρόνο στην Ιαπωνία από όπου προέρχεται η τέχνη για να μαθαίνει απευθείας από την πηγή από τον Grand Master Masaaki Hatsumi και τους προσωπικούς Ιάπωνες μαθητές του. Ασχολήθηκε και με το τζούντο και το Krav Maga (ισραηλινή πολεμική τέχνη) όπου και έφτασε στο επίπεδο του εκπαιδευτή. Επίσης εκπαιδεύτηκε στην σωματοφυλακή και την φύλαξη υψηλών προσώπων όπου και έχει δουλέψει κατά καιρούς. Ο Ηλίας διδάσκει την τέχνη καθαρά παραδοσιακά και όχι με αθλητική μορφή, με έμφαση στην σωματική και πνευματική εκπαίδευση. H εκμάθηση αφορά στις τέχνες, κουλτούρα, και παραδόσεις των Shinobi & Samurai και περιλαμβάνει άοπλη μάχη, δίνοντας βάση στην φυσική κίνηση του ανθρώπου και τον ρεαλισμό, και επίσης ένοπλη μάχη με παραδοσιακά όπλα, όπως σπαθί, δόρυ, μαχαίρι, αλυσίδες, σχοινιά, και όχι μόνο. Επίσης περιλαμβάνει στρατηγικές και τακτικές μάχης και πάρα πολλά ακόμα που την καθιστούν την πιο πλήρη πολεμική τέχνη. Χρησιμοποιεί και μαθαίνει στον ασκούμενο την σωστή τοποθέτηση, χρονισμό και απόσταση, πάρα στο να βασίζεται στο μέγεθος τη δύναμη και την ταχύτητα. Το Ninjutsu περιλαμβάνει χτυπήματα, στρεβλώματα, ρίψεις, πολλαπλούς αντιπάλους, γνώση, αδύνατα σημεία και χειρισμό όπλων. Είναι ζωντανή τέχνη που συνεχώς εξελίσσεται και προσαρμόζεται στο περιβάλλον που ζεις. Σε βοηθά να βρεις την φυσικότητα σου στην κίνηση κάτι που οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουν σιγά σιγά ξεχάσει. Αξίζει να το δοκιμάσετε! Ιπποκράτους 23, Παραλίμνι, Τ: 99 569 507

Τραπεζάκια

έξω! Το κλίμα της Κύπρου είναι αδιαμφισβήτητα κάτι παραπάνω από ευνοϊκό ώστε να πίνουμε και να τρώμε έξω τους μισούς μήνες του χρόνου. Γι’ αυτό και εσείς τώρα που ο καιρός είναι καλοκαιρινός, επιλέξτε εκείνα τα μαγαζιά που βγάζουν τραπεζάκια έξω και σας καλούν για χαλάρωση και κους κους με την παρέα. Όποιο από τα παρακάτω μαγαζιά και να επιλέξετε για να απολαύσετε να είστε σίγουροι πως θα σας ανταμείψει με το παραπάνω! Της Βέρας Κοσμά

ΤΡΑΠΕΖΑΚΙΑ ΕΞΩ

Αιγιαλός Μπάνιο, χαλάρωση και καλό φαγητό είναι το τρίπτυχο της επιτυχίας για μια απολαυστική καλοκαιρινή ημέρα κι εμείς το βρήκαμε στον Αιγιαλό στην περιοχή Περνέρα. Από την πρώτη επίσκεψη στον Αιγιαλό θα μείνετε εντυπωσιασμένοι από την ποιότητα του μαγαζιού που βρίσκεται ακριβώς πάνω στη θάλασσα. Από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, κι από το σνακ μέχρι το γεύμα και το ποτό, στον Αιγιαλό δίνουν στην κάθε στιγμή τη μοναδικότητα που της αξίζει! Η κουζίνα τους είναι μεσογειακή με βάση το ψάρι και τα θαλασσινά! Μύδια, στρείδια και αστακομακαρονάδες παρελαύνουν στα τραπέζια και τα μάτια μας παρακολουθούν αχόρταγα. Το μπαρ διαθέτει ποικιλία ποτών, μοναδικά signature cocktails και ποικιλία κρασιών ντόπιου και ξένου αμπελώνα. Οι εγκαταστάσεις εναρμονισμένες με το μοναδικό τοπίο, διαθέτουν μεγάλους ανοιχτούς χώρους, ξαπλώστρες με ομπρέλες στη παραλία και πάρκινγκ. Η ενέργεια του χώρου γίνεται ιδιαιτέρως ρομαντική το βράδυ, γεγονός που κάνει τον Αιγιαλό ιδανική επιλογή για μια βραδινή έξοδο, για φαγητό ή ποτό! Τέλος, στον Αιγιαλό μπορείτε να απολαύσετε live μουσική κάθε Σάββατο βράδυ και καλοκαιρινούς ρυθμούς με dj κάθε Κυριακή για όλο τον Αύγουστο.

Τιπ: Απαραίτητη πάντα η κράτηση!

Αιγιαλός Βρυσουδιών 79, Παραλίμνι, T: 99 988600 Ωράριο Δ – Π 12:00– 21:30 Σ/Κ. 12:00 – 22:30 www.aeyialos.com

Old Simos Old Simos Γρηγόρη Αυξεντίου 4, Σωτήρα, Τ: 23 730189 Ωράριο 18:00 – 22:45

Τταππής

Τιπ: Παρακολουθήστε τη σελίδα τους στο facebook για special events.

Δεν είναι απλώς μια από τις πιο δημοφιλείς επιλογές για φαγητό, αλλά μια ταβέρνα που έχει αποκτήσει φανατικό κοινό σε ολόκληρο το νησί. Αυτό συμβαίνει, όταν άνθρωποι μερακλήδες όπως ο Κώστας Τζιαμπουρής και ο Γιώργος Γούμενος, ανοίγουν την δική τους ταβέρνα. Δελεαστικές μυρωδιές αναδύονται από την κουζίνα και τα τραπέζια γεμίζουν με πιάτα που αφήνουν την σφραγίδα τους στον ουρανίσκο και στη μνήμη όσους την επισκεφθούν. Όσο για το περιβάλλον; Στεγάζεται σε ένα περιποιημένο, απλό, μαγαζί στο Παραλίμνι με κλασικές, τόνενες καρέκλες και φωτεινά χρώματα. Από την παρέλαση πιάτων στο τραπέζι ξεχωρίζουν πολλά, ανάμεσά τους τα τρυφερά, χοιρινά σουβλάκια, οι μοσχομυριστές σεφταλιές, το ζουμερό κοτόπουλο σχάρας, το αριστοτεχνικά ψημένο βοδινό συκώτι και η κολοκυθοτηγανιά. Όσο για το πιάτο που δεν μπορεί ποτέ να λείπει από το τραπέζι, φτιαγμένο με τη σπιτική συνταγή, είναι το οφτό κλέφτικο με πατάτες που όλοι βάζουν ψηλά στη λίστα των προτιμήσεών τους. Τιπ: Η γαστρονομική σου εμπειρία ολοκληρώνεται με το σιροπιαστό μπουρέκι αναρής, που είναι μοναδικό.

48/Volt

Τταππής Σταδίου 92, Παραλίμνι, Τ: 23 821959 Ωράριο 18:00 - 12:00

Vangelis Λεωφ. Ξενοδοχείων 27, Πρωταράς, T: 23 821456 Ωράριο 12:00 – 23:00 www.vangelistavern. com

Υπάρχουν κάποιοι χώροι που έχουν την ικανότητα να σε πηγαίνουν ταξίδι στον χρόνο. Αυτό συμβαίνει μόλις περάσεις την πόρτα του Old Simos Tavern αφού ο χώρος τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό έχει άρωμα γειτονιάς. Οι πέτρινοι τοίχοι, το κυπριακό ντεκόρ με εικόνες της παλιάς εποχής, τα καρό τραπεζομάντηλα αλλά και η φιλοξενία των ιδιοκτητών δημιουργούν ένα ζεστό σκηνικό που θες να επισκεφτείς ξανά και ξανά. Όσο για το βλέμμα, αχόρταγο, ταξιδεύει στον χώρο του μερακλή ιδιοκτήτη Σίμου που σε ενημερώνει με χαμόγελο στα χείλη τις γευστικές επιλογές σου. Τα πιάτα είναι απλά, κλασικά και κάποια ημέρας: φλογέρες, κολοκυθοκεφτέδες, μπαστουνάκια κολοκύθι και χαλούμι, σαλάτες, χόρτα εποχής με τα αυγά και καλομαγειρεμένα κρέατα της σχάρας θα σε κάνουν να μην μπορείς να σταματήσεις εύκολα. Όσο για το τέλος, εμείς σε προειδοποιούμε να αφήσεις λίγο χώρο για την σπιτική πίττα της σάτζιης. Ένα επιδόρπιο γευστικό και δροσερό, το τέλειο κλείσιμο σ’ ένα υπέροχο γεύμα.

Βαγγέλης Αυτή η Ταβέρνα δεν είναι σαν τις άλλες αλλά πρόκειται για την αρχαιοτέρα των ταβέρνων στην επαρχία μας. Ο Βαγγέλης με μια ιστορία που ξεκινά από το 1948 και ακόμα πιο πίσω, είναι σήμερα μια από τις πλέον περιζήτητες ταβέρνες τόσο μεταξύ των φοιτητών και της νεολαίας, όσο και των 60αρηδων, καθώς οι μεν απολαμβάνουν σε αυτή την μαγεία που σου ασκεί η απλότητα ενός χώρου με ιστορία και χωρίς περιτύλιγμα, οι δε έχουν έναν χώρο να τα λεν όπως παλιά... Το κλίμα είναι ζεστό και θα σας κάνει να νιώσετε ότι βρίσκεται σε ελληνική ταινία. Σερβίρει παραδοσιακή κυπριακή κουζίνα με μερικές μοντέρνες πινελιές, καθώς και επιλεγμένα θαλασσινά. Μερικές από τις δημοφιλείς του επιλογές είναι το χαλούμι με σησάμι και χαρουπόμελο, το τηγανητό κουνέλλι, η χοιρινή τηγανιά με φέτα και η μπριζόλα γίγας. Κατά το πέρασμα των χρόνων έχουν περάσει την πόρτα της Ταβέρνας του Βαγγέλη πλήθως επωνύμων, οι εκάστοτε πολιτικοί, θρησκευτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες, ανθρώποι του πνεύματος και της τέχνης. Και τι να πεις τώρα εσύ για μια ταβέρνα συνδεδεμένη με θρύλους και ιστορίες; Απλώς υποκλίνεσαι! Τιπ: Μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε και τη σαλάτα με ρόκα και χαλλούμι!

ΤΡΑΠΕΖΑΚΙΑ ΕΞΩ

Τιπ: Εδώ θα βρεις προσιτές τιμές για κάθε πορτοφόλι

Μουσείο Επισκεπτόμενος την επαρχία Αμμοχώστου αν δεν έχεις ποτέ περάσει από το Μουσείο Cafe Bar Resto, τότε πραγματικά πρέπει να το κάνεις. Το Μουσείο αποτελεί ένα μοναδικό all day concept, προσφέροντας υπηρεσίες καφέ, φαγητού, ποτού και ναργιλέ. Με την τοποθεσία του να κλέβει την παράσταση, αφού φιλοξενείται στην γραφική αυλή του Υπαίθριου Μουσείου Λαϊκής Τέχνης και Παραδοσιακών Επαγγελμάτων στην Δερύνεια, το Μουσείο ανοίγει τις πόρτες του από τις πρώτες πρωινές ώρες προσφέροντας καφέ, πρόγευμα και μεσημεριανό ενώ τα βράδια αποτελεί hot spot για τους ντόπιους και μη κατοίκους, αφού μετατρέπεται σε Lounge Bar. Ένα μοναδικό πάντρεμα της παράδοσης και της νέας κουλτούρας αποτελούν το γνωστό σε όλους Μουσείο Cafe Bar Resto.

Τιπ: Κάθε πιάτο εδώ αποτελεί μια διαφορετική και μοναδική εμπειρία!

Μουσείο Δημήτρη Λιπέρτη 3, Δερύνεια, T: 23 102771 Ωράριο Δευτέρα – Σάββατο Ανοικτά 08:00 – 01:00 Κυριακή Κλειστό www.mouseiocafebarresto.com

Ellinadiko Λεωφ. ΠρωταράΚάβο Γκρέκο, Πρωταράς, Τ: 23 833427 Ωράριο 09:00 – 24:00

Πινιά Σε μια εποχή όπου τα νεοταβερνεία και οι επιτηδευμένα vintage χώροι φυτρώνουν το ένα μετά το άλλο στην Περνέρα θα βρείτε μια γωνιά που παραμένει αναλλοίωτη μέσα στον χρόνο. Πρόκειται για το εστιατόριο Πινιά, το οποίο ορίζει το νοσταλγικό και το ρετρό χωρίς να το προσπαθεί: Απλώς συνεχίζει να προσφέρει την απλή συνταγή που γνωρίζει τόσο καλά από το 1992: Παρεΐστικη ατμόσφαιρα, δροσερή αυλή κάτω από την κλιματαριά, και φυσικά νόστιμο κυπριακό φαγητό. Οι παρέες που μαζεύονται εδώ δεν είναι "δήθεν", δε συζητούν ψιθυριστά «για να μη χαλάσουν το ζεν» και συνήθως δεν παραγγέλνουν κυρίως πιάτα –ή, όταν τα παραγγέλνουν, τα βάζουν στη μέση του τραπεζιού και τα τσιμπολογούν όλοι… Έτσι απλά, όπως παλιά. Στα τραπέζια καταφθάνουν πλούσιοι κρεατομεζέδες, ψαρομεζέδες και άλλα παραδοσιακά κυπριακά σπιτικά φαγητά όπως μουσακάς, μακαρόνια του φούρνου, κουπέπια, κεφτέδες και φυσικά το ξεχωριστό οφτό κλέφτικο. Όπως μάλλον θα καταλάβατε, η Πινιά μαζεύει παρέες που δοκιμάζουν σπιτικά μεζεδάκια και τσουγκρίζουν το κρασί υπό τους ήχους ζωντανής ελληνικής μουσικής. Τιπ: Η εμπειρία σου εδώ θα σου μείνει αξέχαστη, αφού το γλέντι και το καλό φαγητό είναι εγγύηση.

50/Volt

Ελληνάδικο Άμα ονειρεύεσαι τις καλοκαιρινές διακοπές σου σε κάποιο Κυκλαδίτικο νησί αλλά για την ώρα θα μείνεις Κύπρο επισκέψου το Ελληνάδικο, έναν χώρο όπου κυριαρχεί η διακόσμηση με νησιώτικη διάθεση. Εδώ οι γεύσεις διαδέχονται η μια την άλλη με προσεγμένα πιάτα όπου η ποιότητα και η παράδοση έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο Απόλαυσε κυπριακή κουζίνα με πρωταγωνιστές το παραδοσιακό οφτόν κλέφτικο και εξαιρετική σούβλα στα κάρβουνα και όχι μόνο… Πλούσιοι κρεατομεζέδες και ψαρομεζέδες φτιαγμένοι με μεράκι και φαντασία μπορούν να καλύψουν τις επιθυμίες κάθε επισκέπτη που ψάχνει μια καλή ταβέρνα στον Πρωταρά. Στο μενού του επίσης μπορείς να βρεις επιλογές όπως: Φρέσκο ψάρι καθημερινά, νοστιμότατες επιλογές σε φαγητά σχάρα αλλά και ποικιλία φαγητών ευρωπαϊκής και μεσογειακής κουζίνας. Συνοδεύστε τη γαστρονομική σας εμπειρία με κρασί, ούζο ή μπύρα.

Hippocampus Pinia Πινιάς 32, Περνέρα, Παραλίμνι, Τ: 23 831004 Ωράριο 12:00 – 15:30 & 17:30 – 23:00

Hippocampus

Το Hippocampus Lounge Restaurant έχει το μεγάλο πλεονέκτημα του location,βρίσκεται στην καρδιά του Πρωταρά αλλά και την ασταμάτητη διάθεση να μας συναρπάζει και να θέλουμε να το ζούμε τόσο στα meet ups με τους φίλους όσο και στα family gatherings. Είναι λευκό, αέρινο με κλασικούς πολυελαίους, μοντέρνα διακόσμηση και πινελιές από ένα πιο νησιώτικο ambiance. Τα εμπνευσμένα κοκτέιλ, οι αρωματικοί ναργιλέδες, οι λαχταριστές κρέπες, οι καφέδες, ο άνετος και όμορφος χώρος του Hippocampus Lounge Restaurant κάτω από τις βουκαμβίλιες, ο Hippo παιχνιδότοπος και η άψογη εξυπηρέτηση συνθέτουν την ιδανική καλοκαιρινή ατμόσφαιρα που επιθυμείτε! Φυσικά και φέτος, το Hippocampus συνεχίζει την αδιάλειπτη πορεία του, παρασύροντας στη γευστική του δίνη, τους λάτρεις της μεσογειακής κουζίνας και όχι μόνο. Το sushi bar του εστιατορίου έχει αγαπηθεί από όλους τους λάτρεις των sushi και προσφέρει μοναδικές προτάσεις sushi, έτοιμες να «γαργαλίσουν» τον ουρανίσκο σας!

Λεωφόρος Ξενοδοχείων 18, Πρωταράς, Τ: 23 831166 Ωράριο 12:00 – 01:00 www.hippocampus-restaurant. com.cy

Τιπ: Στα must try είναι και το brunch που προσφέρει. Σε αυτή τη κουζίνα πάντα δημιουργούνται θαύματα.

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ

Προμηθευτείτε ΔΩΡΕΆΝ το δικό σας αντίτυπο!

Θα το βρείτε σε όλη την ελεύθερη επαρχία Αμμοχώστου στα ποιο κάτω σημεία: Όλες τις καφετέριες και κέντρα αναψυχής Περίπτερα Πρακτορεία ΟΠΑΠ Νοσοκομεία, ιατρεία και κλινικές Κομμωτήρια, κουρεία και κέντρα αισθητικής Δημαρχεία και κοινοτικά γραφεία Γραφείο του Πολίτη Γραφείο Κοινωνικών ασφαλίσεων Ηλεκτρονικά μπορείς να διαβάσεις το περιοδικό ανά σελίδα μέσα από την ιστοσελίδα του Vantagemag.com στο πιο κάτω link www.issuu.com.

52/Volt

BELLA CIAO

Zulucast Talk Το Zulucast Talk είναι μία εβδομαδιαία εκπομπή «που ανήκει στη σφαίρα των Podcast» με παρουσιαστή τον Ζανέττο Λουκά. Η εκπομπή προβάλλεται μέσω των πλατφορμών YouTube και Spotify. Το Zulucast Talk προσκαλεί διάφορους καλεσμένους και προβάλλει θέματα το οποία ασχολούνται με θεματικές όπως η προσωπική ανέλιξη, η διαφορετικότητα στις ζωές των ανθρώπων, το μυαλό, το σώμα, μεγάλα επιτεύγματα ανθρώπων, βίοι και ιστορίες. Σε κάθε επεισόδιο οι καλεσμένοι, διάφοροι ομιλητές μιλούν για τις προσωπικές τους ασχολίες, τους προβληματισμούς τους, καθώς επίσης και στοιχεία από τη ζωή τους. Το ενδιαφέρον με αυτό το podcast είναι ότι ο κάθε καλεσμένος ξεδιπλώνει τις προσωπικές του εμπειρίες και έπειτα εξηγεί πώς τον σημάδεψαν και τον βοήθησαν να φτάσει στη σημερινή του ζωή.

Δες στο YouTube εδώ: Zulucast Talk Facebook Zulucast Talk

54/Volt

Instagram @Zanlouka

+ ΦΠΑ

R E A L E STAT E . R E A L L I F E .

CALL FREE 800 300 03

www.giovani.com.cy