VOLT τεύχος #11 Αύγουστος

Βάλτε όλα τα αυγά σε ένα καλάθι

“Η μάχη που έδωσε το παιδί μου με τον καρκίνο”

Ακολούθησε το ένστικτό σου!

Ο αυθεντικός, Αδάμος Κατσαντώνης

Ημιμάθεια: Ο μεγαλύτερος εχθρός της ανθρωπότητας

30 Χρόνια Προσκοπισμού

Η συντροφικότητα είναι δικαίωμα

Ένας προοδευτικός βιωματικός ερευνητής

Κάθε φορά κλαίμε τη μοίρα μας

Μικρές σχολικές ιστορίες

Οι ήρωες των

θαλασσών Πως είναι να σώζεις καθημερινά ανθρώπινες ζωές; #11

ISSN 2672-8079

ΙΔΕΕΣ / ΙΣΤΟΡΙΕΣ / ΑΝΘΡΩΠΟΙ / ΑΠΟΨΕΙΣ

ΘΕΜΑΤΑ

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2021

ΣΤΉΛΕΣ

#11 Αύγουστος ΣΤΉΛΕΣ

Βάλτε όλα τα αυγά σε ένα καλάθι

Η παραδοσιακή λογική σοφία λέει "μην βάζετε όλα τα αυγά σας σε ένα καλάθι." Αυτό πόσο σωστό είναι γι’ αυτούς που ρισκάρουν τα πάντα για κάτι μεγαλύτερο;

Ακολούθησε το ένστικτό σου!

Όλοι σου λένε να ακολουθήσεις το ένστικτό σου. Αλλά πώς το κάνεις ακριβώς;

9 14

Ημιμάθεια: Ο μεγαλύτερος εχθρός της ανθρωπότητας Δεν είναι κακό αν δεν μπορέσει να βρει τις απαντήσεις. Δεν είναι κακό να μην ξέρεις. Κακό είναι να είσαι ημιμαθής.

Η συντροφικότητα είναι δικαίωμα

Άραγε υπάρχει κάποιο ηλιακό ή άλλου είδος πλαφόν στην συντροφικότητα;

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΚΡΟΠΌΛΕΩΣ 7, ΠΑΡΑΛΊΜΝΙ, ΑΜΜΌΧΩΣΤΟΣ, ΚΎΠΡΟΣ, 5282 ΤΗΛ: 23 822319 ADMIN@INTELLIGENCEMEDIA.COM

20 22

ΘΕΜΑΤΑ

“Η μάχη που έδωσε το παιδί μου με τον καρκίνο”

30

Ο Παναγιώτης Σπάος μας περιγράφει τη μάχη που έδωσε το παιδί του με τον καρκίνο! Η περιπέτεια υγείας του μικρου Κυριάκου αποτελεί ένα ψυχογράφημα για δυνατούς παίκτες.

Αυθεντικός, πολυγραφότατος και πολυτάλαντος!

ΕΚΔΟΤΗΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΖΑΝΈΤΤΟΣ ΛΟΥΚΆ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ ΚΟΥΡΟΥΓΙΑΝΝΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΆ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΑ - ΕΙΡΗΝΗ ΤΣΟΜΑΛΛΟΥΡΗ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΟΔΥΣΣΕΩΣ ΤΖΙΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΜΟΥΣΙΗΣ (PHOTO:ΓΡΑΦΕΙΟΝ) ΓΡΑΦΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΜΑΡΙΑ ΙΟΑΝΝΟΥ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΣΚΕΥΗ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ & ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ ΚΟΥΡΟΥΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΚΤΥΠΩΣΗ AZNET PRINTING GROUP ΨΗΦΙΑΚΉ ΑΝΆΠΤΥΞΗ ΙΩΑΝΝΑ JULIU

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΤΕ

34

Η ευρύτητα του πνεύματος, η ακατάπαυστη εργατικότητα και η αστείρευτη δημιουργικότηταάτου, αποτελούν πηγή έμπνευσης για όσους έχουν την τύχη να γνωρίσουν τον Αδάμο Κατσαντώνη.

30 Χρόνια Προσκοπισμού

36

Μια σπουδαία ιστορία 30 χρόνων ξετυλίγεται μέσα από το 291ο Σύστημα Αεροπροσκόπων Παραλιμνίου, η οποία δικαιολογεί απόλυτα την αναγνώριση και καταξίωση τόσο από το κυπριακό κράτος όσο και από τους πολίτες του Παραλιμνίου, οι οποίοι τους εμπιστεύονται τα παιδιά τους.

COPYRIGHTS

49 Ένας προοδευτικός βιωματικός ερευνητής

Ο Βίκτωρ Καραγιάννης αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου που έζησε μια καθόλου βαρετή ζωή και έχει στο βιογραφικό του ένα συγγραφικό - ερευνητικό έργο.

Μικρές σχολικές ιστορίες 68 χρόνια πέρασαν. Και όμως θυμόμαστε με σεβασμό όλους τους δασκάλους μας. Γιατί ήταν πραγματικοί δάσκαλοι.

50

Το περιοδικό Volt εκδίδεται κάτω από την ιδιοκτησία της Intelligence Media. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση όλου του μέρους του περιοδικού χωρίς την άδεια του εκδότη. Για τα κείμενα και τις φωτογραφίες ο εκδοτικός οίκος παίρνει το δικαίωμα της άνευ όρων εκμετάλλευσής τους, χωρίς την άδεια των αποστολέων. Η άποψη των συντακτών δεν αποτελεί απαραίτητα και άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

Επιλογές ποιότητας... στην καρδιά του Πρωταρά

Παραδοσιακές Κυπριακές και Ελληνικές συνταγές από τοπικά αγνά υλικά, δημιουργούν μια ιδιαίτερη πρόταση γεύσεων.

Άρωμα Άπω Ανατολής στον Πρωταρά Αυθεντικές γεύσεις από Κίνα, Ιαπωνία, Ταϋλάνδη και Βιετνάμ.

Αυθεντικές συνταγές Ιταλίας... μοναδική πίτσα σε παραδοσιακό φούρνο, ζυμαρικά και ριζότο!

Οδός Πρωταρά, 200μ. μετά το Sunrise Beach Hotel

Οδός Πρωταρά, δίπλα από το Sunrise Beach Hotel

Οδός Πρωταρά, δίπλα από το Sunrise Beach Hotel

Κρατήσεις: 99272712

Κρατήσεις: 96227778

Κρατήσεις: 99237232

Steakhouse

Ανοιχτή κουζίνα, μίνιμαλ διακόσμηση, εξαίσια θέα. Γαλλική κουζίνα με αρώματα και γεύσεις Άπω Ανατολης

Homemade Burgers, Black Angus Steaks μοναδικά Sticky BBQ Ribs.

Αυθεντικό Βραζιλιάνικο - all you can eat εστιατόριο με μεγάλη ποικιλία από φρέσκα κρέατα υψηλής ποιότητας στα κάρβουνα.

Δάφνης 20 στο Sunrise Jade Hotel

Δάφνης 20, δίπλα από το Sunrise Jade Hotel

Οδός Πρωταρά, δίπλα από το Sunrise Beach Hotel

Κρατήσεις: 96547000

Κρατήσεις: 96857435

Κρατήσεις: 96227580

Φρέσκα Οστρακοειδή... Μοναδική Αστακομακαρονάδα. Φρέσκα ψάρια και θαλασσινά. Εντός του ξενοδοχείου Sunrise Pearl Hotel & Spa

Κρατήσεις: 96353346

Editorial

Heavy Metal Του Ζανέττου Λουκά

ceo@intelligencemedia.cy

Το μυστικό της επιτυχίας; Βάλτε όλα τα αυγά σε ένα καλάθι Η παραδοσιακή λογική σοφία λέει "μην βάζετε όλα τα αυγά σας σε ένα καλάθι." Αυτό πόσο σωστό είναι γι’ αυτούς που ρισκάρουν τα πάντα για κάτι μεγαλύτερο;

ν

Ναι ξεφεύγει τα όρια της λογικής. Γιατί; Επειδή είναι επικίνδυνο. Είναι τρομακτικό. Και η παραδοσιακή σοφία προβάλλεται για την αποφυγή κινδύνων. Τελειώνοντας ένα σχολείο, πηγαίνοντας στο κολέγιο, εξασφαλίζοντας μια σταθερή δουλειά, αγοράζοντας ένα αυτοκίνητο, ένα σπίτι, ένα σταθερό δάνειο. Δεν υπάρχει τίποτα λάθος με αυτό το μονοπάτι, καθώς επικρατεί ισορροπία στη ζωή. Γι’ αυτό και οι περισσότεροι γονείς χαίρονται όταν τα παιδιά τους ακολουθούν την πεπατημένη. Τους εξασφαλίζει μία ήπια και σταθερή ζωή μετριάζοντας τον κίνδυνο. Τα αυγά σου είναι σε πολλαπλά καλάθια και εσύ ζεις σε μία καθημερινή ρουτίνα όπως οι περισσότεροι άνθρωποι σ' αυτό τον πλανήτη. Αλλά αν θέλετε να είστε παράλογα επιτυχημένοι - το είδος της επιτυχίας που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα βιώσουν ποτέ, τότε πρέπει να βάλετε όλα τα αυγά σας σε ένα καλάθι. "Η επιτυχία είναι 20 βήματα προς μία κατεύθυνση, όχι ένα βήμα σε 20 κατευθύνσεις."

- Ανώνυμος Μία πρόσφατη μελέτη που είχα διαβάζει τελευταία έλεγε ότι το 99% των ανθρώπων που ξεκινούν έναν μαραθώνιο τον ολοκληρώνουν. Η μεγαλύτερη δύναμη μας είναι η ανθεκτικότητά και η επιμονή στον στόχο μας. Υπάρχει ένας παλιός κανόνας που χρησιμοποιούν οι υποβρύχιες δυνάμεις καταστροφών του στρατού των ΗΠΑ όταν εκπαιδεύουν νεοσύλλεκτους για το διάσημο βάναυσο πρόγραμμα των NAVY SEALS που ονομάζεται «ο κανόνας του 40%». Ο κανόνας του 40% είναι απλός: Όταν το μυαλό μας λέει ότι τελειώσαμε, είμαστε πραγματικά μόνο στο 40%. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν φτάσει ποτέ πουθενά κοντά στα όρια και τις δυνατότητές τους. Αποχωρούσαν πολύ πριν χρειαστεί καν να αποχωρήσουν. Όταν το 2018 βρισκόμουν με το ποδήλατο μου στην Ισπανία και στο φημισμένο Καμίνο Ντε Σαντιάγκο αποφάσισα ότι μέσα σε

μία ημέρα θα έκανα 145 χλμ ανήφορο σε 40 βαθμούς κελσίου, ανεβαίνοντας το διάσημο και άχαρο βουνό «Cruz De Ferro» ή στα ελληνικά τον «ατσαλένιο σταυρό». Είχα ένα στόχο. Ποτέ να μην σταματήσω παρά μόνο όταν φθάσω στην κορυφή. Θα μπορούσα να πάω όσο αργά ήθελα, αλλά δεν μπορούσα ποτέ να σταματήσω πλήρως. Θυμάμαι πόσο προετοιμασμένος ήμουν γι’ αυτή την ημέρα. Το βουνό ήταν πολύ μεγάλο. Η ζέστη ήταν αφόρητη. Ήταν το πιο δύσκολο μέρος όλου του μονοπατιού. Θυμάμαι ότι δεν υπήρχε κανένας γύρω μου για ώρες και σκεφτόμουν τι θα γινόταν εάν μου σύνέβαινε κάτι. Αλλά ήμουν αφοσιωμένος στον στόχο μου. Δεν μπορούσα να σταματήσω. Δεν μπορούσα να αφήσω το ποδήλατό μου και να περπατήσω στο λόφο. Έπρεπε να συνεχίσω να ποδηλατώ, ανεξάρτητα από το πόσο αργά πήγαινα. Χρειάστηκα 11 ώρες να βγω και να κατέβω το βουνό αλλά η όλη διαδικασία φάνταζε ημέρες. Δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να το κάνω. Φαινόταν αδύνατο. Αλλά έφτασα στην κορυφή, χωρίς να σταματήσω, χωρίς να κατεβώ και να περπατήσω το ποδήλατό μου πάνω στο λόφο. Κατάλαβα ότι μπορούσα να κάνω πολύ περισσότερα από όσα το μυαλό μου πίστευε. Είχα καταφέρει να σπάσω το φράγμα του κανόνα του 40%. Ανάμεσα στα χρόνια έχω μελετήσει τις ζωές και τις επιλογές πολλών εξαιρετικά επιτυχημένων ανθρώπων - ηθοποιών, επιχειρηματιών, πολιτικών, κωμικών, αθλητών - και βρίσκω ένα κοινό: Αυτοί οι άνθρωποι έβαζαν όλα τα αυγά τους σε ένα καλάθι. Η αλήθεια είναι η εξής: Μόνο ένα μικρό μέρος των ηθοποιών μπορεί να ζήσει από τη δουλειά του. Λιγότερο από το 2% όλων των αθλητών καταφέρνουν στο τέλος να γίνουν επαγγελματίες. Η πολιτική είναι μια από τις πιο ανταγωνιστικές και δύσκολες βιομηχανίες στον κόσμο. Ωστόσο, όλα αυτά τα άτομα - άνδρες και γυναίκες από κάθε κατηγορία ζωής - πέτυχαν σε αυτούς τους τομείς υψηλού κινδύνου επειδή έβαλαν όλα τα αυγά τους σε ένα καλάθι.

Όταν ο Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ ήρθε στην Αμερική, ο μάνατζερ του τον παρακάλεσε να αναλάβει τους μοναδικούς ρόλους που του προσφέρθηκαν όπως να παίζει τον ρόλο του κακού μπράβου με τους μεγάλους μυς, τον κακό Γερμανό Ναζί κτλ. Αλλά ο Schwarzenegger αρνήθηκε. Έβαλε όλα του τα αυγά σε ένα καλάθι και ρίσκαρε τα πάντα για να πετύχει τα όνειρα του. Αργότερα έγινε ο πιο διάσημος και ακριβοπληρωμένος ηθοποιός σε ολόκληρο τον κόσμο. Το ίδιο έγινε με την Τίνα Φέι η οποία δούλευε ως βοηθός συγγραφέας για τηλεοπτικές εκπομπές την ίδια ώρα που οι φίλοι και η οικογένειά της δεν κατάλαβαν ποτέ γιατί ήθελε να εργαστεί σε μια τόσο σκληρή και άχαρη δουλειά.. Πόνταρε τα πάντα για τον εαυτό της και τελικά έγινε μία από τις καλύτερες ηθοποιος της εποχής της η οποία μάλιστα ήταν και πολυβραβευμένη με βραβεία Emmy. Οι κωμικοί Steve Martin και Kevin Hart έκαναν χιλιάδες κωμικές παραστάσεις μπροστά από μέτρια, αδιάφορα ακροατήρια που έβγαζαν λεφτά ίσα ίσα για να πληρώνουν τα ενοίκια τους. Κανείς δεν πίστευε ότι θα τα καταφέρουν. Μετά και οι δύο έγιναν οι πιο αναγνωρισμένοι κωμικοί της γενιάς τους. Υπάρχουν δεκάδες από αυτές τις ιστορίες - ιστορίες ανθρώπων που «ανόητα» και ενάντια στη λογική έβαλαν όλα τα αυγά τους σε ένα καλάθι. Δεν χρειάζεται να είστε αυτό που όλοι θέλουν να είστε. Βάλτε όλα τα αυγά σας σε ένα καλάθι και παρακολουθήστε το καλάθι πολύ προσεκτικά. Εάν κάνετε αυτό που κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι, θα καταλήξετε με αυτό που έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Εάν θέλετε αυτό που δεν έχει κανένας άλλος, πρέπει να κάνετε ό, τι δεν κάνει κανένας άλλος. «Οι απλοί άνθρωποι εργάζονται πολύ σκληρά για λίγα χρήματα, προσκολλώνται στην ψευδαίσθηση της ασφάλειας εργασίας και προσβλέπουν σε διακοπές 3 εβδομάδων κάθε χρόνο και ίσως μια λιγοστή σύνταξη μετά από 45 χρόνια υπηρεσίας».

-Robert Kiyosaki

9/Volt

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΤΟΥ VOLT ΔΗΜΑΡΧΕΙΑ: ΠΑΡΑΛΙΜΝΙ / ΔΕΡΥΝΕΙΑ / ΣΩΤΗΡΑ / ΑΓΙΑ ΝΑΠΑ ΚΟΙΝΟΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ: ΛΙΟΠΕΤΡΙ / ΦΡΕΝΑΡΟΣ / ΑΥΓΟΡΟΥ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ & Άλλα σημεία Παραλίμνι: Περ. Τσιακκούρμας / IN N OUT Store / Domino / BREAK 4 U / Περ. Σταυροδρόμι / Περ. Win2 Win / Chriso Bookshop / ΟΠΑΠ Δερύνεια: Περ. ASSIAS / Περ. StopGo / ΟΠΑΠ Σωτήρα: Περίπτερο Αθανασία / Περ. Blue / Περ. Κωστής / ΟΠΑΠ Αγία Νάπα: ΚΑΛΛΙΚΑΣ / Περ. Napa 1 / Περ. North Entry / ΟΠΑΠ Φρέναρος: ΠΑΙΔΙΚΗ ΦΩΛΙΑ / ΟΠΑΠ Λιοπέτρι: Περ. Αγ. Γεώργιος / Vintage Photography Studio /ΟΠΑΠ Αυγόρου: Περ. Άγιος Νικόλαος / ΟΠΑΠ ΚΑΦΕΤΕΡΙΕΣ / ΜΠΑΡ κ.α.: Παραλίμνι: Senso / Solido / Gonzo / Mooi / Πλατεία / Επωδή / Robustos / Fabricca / Coffee Island / Clock Caffe / Second Cup / Πλεύσης / Mezzo / Mikel / Cosa Nostra / Play4All / Maccadam / ShishaLove / Expresso / Soukris / Μπλε Αβοκάντο / The Loop / Donut Market / Midtown Bistro / Kalifi / Sweet Treats Πρωταράς: Coffee Island / NAVA / Malthouse / Mikel / KOI / ΟΠΑΠ Αγία Νάπα: Liquid / Second Cup / Jello / Cafe Central / Coffee Island / Coffee Mug / Abacus Δερύνεια: Λαογραφικό Μουσείο / Coffee Factory / Καφ. Αμφιθεάτρου / Coffee Bar / Crepetaste Λιοπέτρι: PALETTO Wine Cellar & Coffee Lab / Atlantis Cafe / ΚαφεΛίο / The Volt Σωτήρα: Grosseto Coffee / One Way Coffee Shop / ΣΥ. ΦΙ. ΑΕΚ ΑΜΜ/ΟΥ / Κέντρο Νεότητος / Gabriel`s Snack Bar / Suelto Caffe Φρέναρος: Elatte Coffee Shop Αυγόρου: Bistro ΑΛΛΑ: Νοσοκομείο Αμμ/ου / ΛΗΤΩ / Limni Medical Centre / Ιάσειον / Santa Marina / Styliani Med. Center / Γραφείο Κοιν. Ασφαλίσεων / Γραφείο Πολίτη / Κτηματολόγιο / Ταχυδρομείο / Δήμητρα Σκαπούλλαρου / Κωνσταντίνα Φιλίππου / Κατερίνα Σιάκ. – Κάουρα / Κάκια Μιχαήλ / Be Fit ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΑ, ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΙ & BARBERS: Παραλίμνι: Pepe Hair Style / Artizan / Raffinato Hair Studio / Kiki & Despo Tzama Hair Studio / Καλλής Γούμενος & Αντώνης Ιωνά / Barberking / Lune / Centro Bellezza / Le Visage Δερύνεια: Eclipse Hair Studio / St. R & M / Skourion / Original Barbershop / Glow By Despw Σωτήρα: Κομμωτήριο Χριστίνα / Barber for Life / Void / Hairdressers & Nails Salon Αγία Νάπα: Barbershop Savvas Chiridis / Δατική Δίαιτα Φρέναρος: Vintage Cuts / The Barbershop Λιοπέτρι: Hair Art Works / La Suenio Salon Πρωταράς: The Barber`s Den

Προμηθευτείτε ΔΩΡΕΆΝ το δικό σας αντίτυπο! Ηλεκτρονικά μπορείς να διαβάσεις το περιοδικό ανά σελίδα μέσα από την ιστοσελίδα του www.vantagemag.com ή στο πιο κάτω link https://issuu.com/zanettoslouka/docs/volt_issue

12/Volt

ΜΑΤΙΑ ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΑ

Ακολούθησε το ένστικτό σου! Πάντα θα έρχονται στιγμές στη ζωή σου που θα έχεις να αντιμετωπίσεις ένα μεγάλο δίλημμα. Είναι η στιγμή που πρέπει να πάρεις μία απόφαση, να κάνεις την επιλογή σου. Όλοι σου λένε να ακολουθήσεις το ένστικτό σου. Αλλά πώς το κάνεις ακριβώς;

Όταν αντιμετωπίζουμε μια δύσκολη επιλογή και το μυαλό μας στροβιλίζεται με ανησυχίες, συναισθήματα και σκέψεις, πώς αντιλαμβανόμαστε τι προσπαθεί να μας πει το ένστικτό μας;

Της Βέρας Κοσμά ΔΙΕΥΘΎΝΤΡΙΑ ΣΎΝΤΑΞΗΣ

π

Πόσες φορές βρέθηκες σε διλήμματα και προσωπικά αδιέξοδα; Πόσες φορές είχες μπροστά σου κάτι το οποίο φαινομενικά ήταν λάθος αλλά κάτι μέσα σου σού έλεγε πως αυτό θέλεις; Κάποιοι θα σου πουν να ζυγίσεις τα υπερ και τα κατά και ακολούθως να πάρεις τις αποφάσεις σου. Οι περισσότεροι όμως θα σου πουν να ακολουθήσεις το ένστικτό σου… Τι όμως είναι το ένστικτο και πως ακριβώς το ακολουθείς; Είναι σοφό να ακολουθείς το ένστικτο σου; Υπάρχει μια άποψη πως είναι παράλογο να ακολουθείς το ένστικτο σου γιατί δεν μπορείς να στηρίζεις τις πράξεις σου σε επιχειρήματα και αποδείξεις. Ένας ψυχολόγος όμως του Στάνφορντ, ο οποίος διενήργησε μια έρευνα «head-to-head» συνέκρινε άτομα τα οποία έπαιρναν αποφάσεις σύμφωνα με το ένστικτό τους και άτομα τα οποία έπαιρναν αποφάσεις βάσει στρατηγικής. Τους εξήγησε πως δεν πρόκειται για κάποιο διαγωνισμό. Το 68% της επιτυχίας προήλθε από άτομα τα οποία στηρίχτηκαν στη διαίσθησή τους σε σύγκριση με το 26% ποσοστό επιτυχίας που ακολούθησε κάποια στρατηγική για να δώσει την απάντηση. Και ενώ αυτή η έρευνα καθιστά σαφές ότι πρέπει να λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη τη διαίσθησή μας, δεν μας λέει πώς το κάνουμε αυτό; Όταν αντιμετωπίζουμε μια δύσκολη επιλογή και το μυαλό μας στροβιλίζεται με ανησυχίες, συναισθήματα και σκέψεις, πώς αντιλαμβανόμαστε τι προσπαθεί να μας πει το ένστικτό μας; Παλαιότερα είχα ακούσει πως όταν δεν μπορείς να κοιμηθείς το βράδυ είτε είσαι ενθουσιασμένος για κάτι, είτε κάτι σε αγχώνει. Και είχε απόλυτο δίκαιο. Η διαίσθησή σου είναι τόσο δυνατή που συνεχίζει να σου στέλνει σήματα ακόμα και όταν κοιμάσαι.

Το Newsletter που χρειάζεσαι βρίσκεται εδω!

Kάθε εβδομάδα στο email σας τα καλύτερα άρθρα του Vantagemag.com Κάντε εγγραφή από την ιστοσελίδα www.vantagemag.com

14/Volt

Το ένστικτό σου λειτουργεί όλο το εικοσιτετράωρο. Πιστεύω πως εδώ κρύβεται η απάντηση. Όταν πρόκειται για κάτι που σε συναρπάζει, κάτι το οποίο ανυπομονείς και σε κάνει χαρούμενο τότε το ένστικτό σου σου λέει πως βρίσκεσαι σε καλό δρόμο. Από την άλλη όταν το στομάχι σου είναι δεμένο, σε διακατέχουν αισθήματα φόβου, όταν αισθάνεσαι πως είσαι κολλημένος σε μια κατάσταση, η απάντηση θα πρέπει να είναι ένα μεγάλο ΟΧΙ. Εν ολίγοις, το να αναγνωρίζεις τι θέλει να σου πει το ένστικτό σου έχει να κάνει με το πως αντιδρά το σώμα σου γενικότερα. Όταν αισθάνεσαι σφιγμένος, και όλα τα κάνεις σε αργό ρυθμό τότε θα πρέπει να πεις όχι σε ό, τι σκέφτεσαι. Την ίδια ώρα, ο ενθουσιασμός, η σβελτάδα και η ενέργεια υποδηλώνουν ότι πρέπει να προχωρήσεις και να ακολουθήσεις μια επιλογή, ακόμα κι αν αυτά τα συναισθήματα συνοδεύονται επίσης από φόβο. Όταν έχεις καλή σχέση με το σώμα και το μυαλό σου και να διακρίνεις προειδοποιητικά σημάδια μπορείς να προλαμβάνεις κινδύνους για την υγεία σου. Και όχι μόνο. Όταν ακολουθείς το ένστικτό σου οι αποφάσεις είναι ολότελα δικές σου. Και είτε αποδειχθούν σωστές είτε λάθος πρόκειται για δικές σου επιλογές και εσύ παίρνεις την ευθύνη. Ήταν λάθος; Αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου, παίρνεις το μάθημά σου και φροντίζεις την επόμενη φορά να είσαι πιο προετοιμασμένος. Ήταν σωστή; Ακόμη καλύτερα. Το να ακούς το ένστικτό σου σου δίνει αυτοπεποίθηση, καλή γνώση του εαυτού σου και των δυνάμεών σου. Μην εμπιστεύεσαι κανέναν περισσότερο από όσο εμπιστεύεσαι τον ίδιο σου τον εαυτό. Γιατί όσο μεγαλώνεις ανακαλύπτεις το ποιος είσαι. Το ένστικτό σου αποτελεί την πιο ασφαλή γέφυρα ανάμεσα σε όλα όσα έχεις ζήσει και σε αυτά που πρόκειται να βιώσεις. Πάρε λοιπόν αυτή την απόφαση και προχώρα.

Το Θέμα

Εικαστικά Φρίντα Κάλο: Άγνωστα και χαμένα έργα της αποκαλύπτονται σε μια νέα έκδοση

4

podcast για τον μήνα

Ο ιστορικός τέχνης Luis-Martín Lozano, σε συνεργασία με τους Andrea Kettenmann και Marina Vázquez Ramos, αναλύουν κάθε έργο της Κάλο κάποια από τα οποία είναι χαμένα και έχουμε στοιχεία μόνο από φωτογραφίες τους. Η έρευνα προσφέρει νέα στοιχεία για τα έργα της, συγκεντρώνοντας κάποια χαμένα ή ελάχιστα γνωστά, και άλλα σπάνια που δανείζονται από ιδιώτες συλλέκτες και έτσι παρέμειναν στο σκοτάδι.

Ακολουθήστε το podcast Zulucast Talk του Ζανέττου Λουκά στο YouTube.

#48

Χρίστος Ηλιάδης

Γιορτή έντονων και καθαρών χρωμάτων

Η ταινία

Πάουλα Ρέγκο:

Κρουέλα

16/Volt

Μια φεμινίστρια και τα τολμηρά έργα της για τις αμβλώσεις στην Tate Britain

Feedback

ΤΙ ΜΑΘΑΜΕ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΑΝΈΤΤΟ ΛΟΥΚΆ

Τα στιλάτα σακάκια της «φιλόζωης» Κρουέλα ντε Βιλ φοράει η οσκαρική Έμα Στόουν, η οποία απελευθερώνει τη μοχθηρή προσωπικότητά της, ενσαρκώνοντας το χαρακτήρα που πρωτοείδαμε στο animation «101 Σκυλιά της Δαλματίας». H δράση μεταφέρεται στα ‘70s όπου με φόντο την έκρηξη του πανκ η νεαρή σχεδιάστρια μόδας Κρουέλα παθαίνει εμμονή με τις γούνες και ειδικά με εκείνη από σκυλιά Δαλματίας. Για να αποκτήσει όσες μπορεί περισσότερες περνά στην παρανομία και εξελίσσεται σε διαβόητη εγκληματία.

Η Πορτογαλίδα ζωγράφος τιμάται στα 86 της χρόνια με μια έκθεση στην Tate Britain για τον τρόπο με τον οποίο έχει βάλει στο κάδρο τον κόσμο των γυναικών, τις απαγορεύσεις, τα ταμπού και τις κατακτήσεις τους.

#49

Αυγουστίνος Κκαράς Να είμαστε άνθρωποι!

Από τη δεκαετία του 1950, η Πάουλα Ρέγκο έχει διαδραματίσει βασικό ρόλο στον επαναπροσδιορισμό της εικαστικής τέχνης στο Ηνωμένο Βασίλειο και διεθνώς. Μια ασυμβίβαστη καλλιτέχνις με εξαιρετική δύναμη φαντασίας έχει φέρει επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο εκπροσωπούνται οι γυναίκες. Η Πορτογαλίδα ζωγράφος, μια συναρπαστική αφηγήτρια της κοινωνικής και πολιτικής ζωής και θέσης της γυναίκας, που συνδυάζει τη χάρη με την ασχήμια, το μυστήριο με την κοινοτοπία του κακού, τιμάται στα 86 της χρόνια με μια έκθεση στην Tate Britain από τις 7 Ιουλίου μέχρι τις 24 Οκτωβρίου για τον τρόπο με τον οποίο έχει βάλει στο κάδρο της δημιουργίας της τον κόσμο των γυναικών, τις απαγορεύσεις, τα ταμπού και τις κατακτήσεις τους συνδέοντας έναν ιδιότυπα μοντέρνο τρόπο αφήγησης με τα λαϊκά παραμύθια της χώρας όπου γεννήθηκε, της Πορτογαλίας. Η έκθεση θα αφηγηθεί την ιστορία της περιπετειώδους ζωής της, επισημαίνοντας την προσωπική φύση ενός μεγάλου μέρους της δουλειάς της και το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο στο οποίο βασίζεται. Θα περιλαμβάνει πάνω από 100 έργα, όπως κολάζ, πίνακες ζωγραφικής, παστέλ μεγάλης κλίμακας, σχέδια με μελάνι και μολύβι και χαρακτικά που ξεκινούν από τη δεκαετία του '50, όταν άρχισε να εξερευνά τη γυναικεία φύση, μέχρι την περίφημη σειρά της The Abortion Pastels τη δεκαετία του 2000. Η Ρέγκο έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής και του έργου της στο ζήτημα των αμβλώσεων διατυπώνοντας με κάθε τρόπο την αντίθεσή της στην ποινικοποίησή τους και στην καταφυγή των φτωχών κυρίως γυναικών σε παράνομες και πολλές φορές θανατηφόρες μεθόδους.

#50

Άντρη Ελευθερίου Στον δρόμο για το Τόκιο

#51

Κώστας Γουλιάμος Ο άνθρωπος είναι εκ γενετής νομάς

Η ΚΟΥΛΤΟΎΡΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΊΑΣ ΣΤΗΝ ΚΎΠΡΟ ΕΊΝΑΙ ΝΑ "ΣΆΣΟΥΜΕ" ΤΗΝ ΠΟΎΓΚΑ ΜΑΣ, ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΎΣ ΜΑΣ, ΣΥΓΓΕΝΕΊΣ, ΚΟΥΜΠΆΡΟΥΣ, ΦΊΛΟΥΣ, ΠΙΣΤΆ ΚΟΜΜΑΤΌΣΚΥΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΉΣΟΥΜΕ ΟΠΩΣΔΉΠΟΤΕ ΠΟΛΎ ΠΛΟΥΣΙΌΤΕΡΟΙ ΑΠΌ Ό,ΤΙ ΉΜΑΣΤΑΝ ΌΤΑΝ ΜΠΉΚΑΜΕ.

Του Κωνσταντίνου Οδυσσέως

18/Volt

π

Κάθε φορά κλαίμε τη μοίρα μας

Πάνω στα αποκαΐδια της χειρότερης καταστροφής από πυρκαγιά, εδώ και σχεδόν μισό αιώνα, επιβεβαιώνονται για άλλη μια φορά οι παθογένειες αυτής της χώρας. Από τη μια έχουμε ανάμεσά μας τους «αμπάλατους», εκείνους που ό,τι θέλεις πες τους για κοινωνική συνείδηση και ευθύνη, δεν καταλαβαίνουν Χριστό. Από την άλλη έχουμε το γνωστό ανίκανο κράτος, που κατά κανόνα συλλαμβάνεται κοιμώμενο, ανέτοιμο, ανεπαρκές. Έχουμε να κάνουμε δυστυχώς με δυο αρρώστιες τόσο βαθιά ριζωμένες, που μοιάζουν ανίατες. Οι αμπάλατοι, εντάξει, είναι σε όλο τον πλανήτη. Αυτό που δυσκολευόμαστε να χωνέψουμε είναι πώς γίνεται σε ένα μικρό τόπο, όπως η Κύπρος, όπου δεν έχουμε απομακρυσμένα χωριά σε απάτητα ύψη ή πρωτόγονες φυλές σε δύσβατες ζούγκλες, να έχει κόσμο που δεν άκουσε ποτέ αυτά που ακούσαμε εμείς δέκα εκατομμύρια φορές. Ότι, για παράδειγμα, το «καψάλισμα» μπορεί να κάψει δάση, το να πετάς πλαστικά ή άλλα απορρίμματα στη θάλασσα ρυπαίνει επικίνδυνα τον πλανήτη, το να πετάς ττενεκο ύθκια της κοκακόλας ή άλλες ξιμαρισιές έξω από το αυτοκίνητο, καθώς οδηγείς, είναι κουλλουφκιόν. Δεν τα άκουσαν ποτέ ή τα άκουσαν και δεν κατάλαβαν, ή κατάλαβαν αλλά στα … τέτοια τους. Αυτοί για να γίνουν άνθρωποι ένα πράγμα μόνο καταλαβαίνουν: τον φόβο της τιμωρίας Δυστυχώς όμως ζούμε σε μια χώρα στην οποία η ατιμωρησία παράγει ασυνειδησία σε όλα τα στρώματα της πολιτείας και της κοινωνίας. Το κράτος; Τα είπαμε πολλές φορές. Χωρίς όραμα και μακρόπνοο σχεδιασμό, δουλεύει στη λογική της αρπαχτής. Γι΄αυτό και οι σχεδιασμοί που έγιναν, μετά την καταστροφή στη Σολιά, έμειναν

στα χαρτιά, δεν προχώρησε τίποτα, δεν άλλαξε τίποτα κι είναι ολοφάνερο ότι δεν κόφτει κανέναν ή, αν κόφτει κάποιους, βαρέθηκε η ψυχή τους να παρακαλούν τους πιο πάνω και να βρίσκουν τοίχο. Έχετε υπόψη ότι παρομοίως και τα όσα σχεδιάστηκαν μετά την πτώση του αεροσκάφους της «Ήλιος» το 2005, έμειναν κι εκείνα στα χαρτιά. Θα τα θυμηθούμε αν – ο μη γένοιτο- συμβεί ξανά το κακό. Η κουλτούρα της εξουσίας στην Κύπρο είναι να "σάσουμε" την πούγκα μας, τους δικούς μας, συγγενείς, κουμπάρους, φίλους, πιστά κομματόσκυλα και να αποχωρήσουμε οπωσδήποτε πολύ πλουσιότεροι από ό,τι ήμασταν όταν μπήκαμε. Μέρος αυτής της κουλτούρας είναι και η αναξιοκρατία. Διορίζουμε κάποιον σε ένα δημόσιο ή πολιτειακό πόστο, όχι γιατί αυτός είναι ο πιο κατάλληλος, ο πιο άξιος να υπηρετήσει τη χώρα και το δημόσιο συμφέρον, αλλά γιατί επιλέχτηκε με αλλότρια κίνητρα, προκειμένου να εξυπηρετηθούν κομματικές ή άλλες σκοπιμότητες. Τον βαφτίζουμε «άριστο των αρίστων» ακόμη κι αν πλασαρίστηκε με πλαστά πτυχία. Οι πραγματικά καλοί και χρήσιμοι για τον τόπο αποτελούν μια απογοητευμένη μειοψηφία, που μάχεται να επιπλεύσει μέσα στο πέλαγος της μετριότητας που τους τραβά κι αυτούς προς τον πάτο. Με αυτά τα δεδομένα, απλώς καθόμαστε και κλαίμε τη μοίρα μας μετά από κάθε καταστροφή. Τρεις μέρες μετά την έχουμε ξεχάσει εντελώς και η εξουσία συνεχίζει να απολαμβάνει την ανοχή μιας μονίμως κοιμώμενης κοινωνίας, η οποία πετάγεται από το βαθύ της ύπνο ξαφνιασμένη για λίγο, όταν θα έχει συμβεί η επόμενη συμφορά κι αμέσως μετά αλλάζει πλευρό για να κοιμηθεί ξανά τον ύπνο του δικαίου, για να μην έχει επαφή με την πραγματικότητα.

Ημιμάθεια: Ο μεγαλύτερος εχθρός της ανθρωπότητας Ο Sextilis, όπως ονομαζόταν κατά τα ρωμαϊκά χρόνια, αποτελεί τον όγδοο μήνα του Γρηγοριανού έτους. Το 8 π.Χ. μετονομάστηκε σε Αουγκούστους (=σεβαστός), προς τιμήν του αυτοκράτορα Οκταβιανού Αυγούστου. Το 4 π.Χ. ο Οκταβιανός προσέθεσε αυθαίρετα μία επιπλέον ημέρα στον Αύγουστο, που ως τότε είχε τριάντα ημέρες, την οποία απέσπασε από τον Φεβρουάριο, ώστε να μην υστερεί σε διάρκεια από τον Ιούλιο, που ήταν αφιερωμένος στον Ιούλιο Καίσαρα.

a

ΌΣΟ ΒΛΈΠΩ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ ΈΤΟΙΜΟΥΣ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΣΠΑΡΆΞΟΥΝ ΓΕΜΆΤΟΙ ΥΠΕΡΟΨΊΑ ΤΌΣΟ ΔΕΝ ΜΙΛΆΩ. ΟΎΤΕ ΠΡΟΣΟΧΉ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΔΊΝΩ. ΤΟΥΣ ΑΓΝΟΏ ΑΠΛΆ.

Του Παντελή Θεοδοσίου

20/Volt

Από τον «συνωστισμό» της Μικρασιατικής καταστροφής το 1922, τον τορπιλισμό του πολεμικού πλοίου «Έλλη» στην Τήνο το 1940 μέχρι την κατάληψη της Αμμοχώστου το 1974 και την αεροπορική τραγωδία της «Helios», ο Αύγουστος ήταν ανέκαθεν βαμμένος στα μαύρα. Ο χειρότερος μήνας για τον Ελληνισμό. Ο μήνας που φέρει αυτοκρατορικό όνομα είχε ανέκαθεν μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Ο κόσμος στις πόλεις εξαφανίζεται λόγω διακοπών και όλα τα υπέροχα, πολυσύχναστα μέρη μετατρέπονται ως διά μαγείας σε ανέμελους και ονειρεμένους χώρους. Η ηρεμία του μήνα μου παρέχει τη διάθεση και τον χρόνο να κάνω πράγματα τα οποία πάντα αναβάλλω κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Τα περίφημα Αυγουστιάτικα φεγγάρια μιλάνε ευθέως στην ψυχή μου και δημιουργούν πάντα αυτές τις απαραίτητες στιγμές μελαγχολίας και ευγενούς θλίψης που απαραιτήτως χρειάζομαι για να επιβιώσω, μιας και με βοηθάνε να εκτιμήσω και να ευχαριστήσω τον Θεό για όλα όσα μου χάρισε στη ζωή μου. Κατά τη διάρκεια της ωραιότερης νύκτας του χρόνου, της αυγουστιάτικης πανσελήνου, κοιτάζω κατάματα το φεγγάρι και συνειδητοποιώ τη μικρότητα μου μέσα στο σύμπαν. Εκείνα τα ασυνήθιστα χρώματα στην γκάμα των πορτοκαλί αποχρώσεων σε συνεργασία με το παράξενο άπλετο φως του φεγγαριού με οδηγεί υποσυνείδητα σε απολογισμούς. Αναπολώ στιγμές, μετρώ μπάνια, υπολογίζω πόσο αλκοόλ κατανάλωσα και πόσες νέες γνωριμίες έκανα. Υψώνω το κεφάλι στον ουρανό και φωνάζω δυνατά «ευχαριστώ»! Φέτος το καλοκαίρι μετράω τα κρούσματα, τα μπάνια που δεν έκανα, τα ποτά που δεν ήπια, μα κυρίως πόσους φίλους «έχασα». Κλείστηκα στον εαυτό μου κρατώντας σκέψεις, συναισθήματα και απόψεις μέσα μου. Πληρώνω τις συνέπειες που προέκυψαν, επειδή μίλησα ειλικρινά εκφράζοντας την άποψή μου για όλα όσα ζούμε. Βιώνουμε έναν εμφύλιο πόλεμο. Εκεί κατέληξα! Από το 1960 που δημιουργήθηκε αυτό το «ελεύθερο κράτος», διαχωριστήκαμε και σφαζόμαστε συνεχώς ανάλογα με τις περιστάσεις μεταξύ μας. Φουρτουνάκηδες και Βροντάκηδες κατάντησε το «πόπολο» της νήσου. Ανέκαθεν δύο παρατάξεις βρίσκονται μονίμως στα όπλα. Αριστεροί με δεξιούς, Μακαριακοί με Γριβικούς, ΟΧΙ και ΝΑΙ, φίλαθλοι με οπαδούς και στις μέρες μας εμβολιασμένοι, ανεμβολίαστοι και αρνητές. Ζούμε σε περίεργες εποχές. Έχει καταντήσει κουραστική όλη

αυτή η κοινωνική αναμπουμπούλα. Άνθρωποι χωρίς κανένα ηθικό κόλλημα υποτιμούν, χλευάζουν, βρίζουν δημόσια και συμπεριφέρονται σαν κανίβαλοι. Λογικοί και "ψεκασμένοι" σε μια καθημερινή μάχη. Οι μεν ανεμβολίαστοι μιλάνε για παρενέργειες: θρόμβωση, καρδιοπάθειες και παράλυση των άκρων. Οι δε εμβολιασμένοι φοβούνται από τους ανεμβολίαστους και τους αντιμετωπίζουν σαν μίασμα. Μην σου τύχει να είσαι παρόν σε μια τέτοια σύγκρουση την ώρα που ανάβουν τα αίματα. Σκέτη παράνοια λέμε! Η πιο σκληρή και μη αναστρέψιμη «παρενέργεια» από τη σύγκρουση των εμβολιασμένων κόντρα στους αρνητές ανεμβολίαστους είναι ο κοινωνικός διχασμός και η συναισθηματική μετάλλαξη. Διάχυτη παντού η αρνητική ενέργεια. Εμβολιασμένοι ή μη, συνειδητά ή παρασυρόμενοι, παρουσιάζουν μια συναισθηματική ανισορροπία. Όλοι ανεξαιρέτως δείχνουν προς τα έξω μια εικόνα ενός ανθρώπου απόλυτα πεπεισμένου ότι έκανε κάτι σπουδαίο, κάτι μοναδικό. Υποσυνείδητα και υπό την επήρεια του φόβου, αναζητά συνεχώς την επιβεβαίωση, ότι πραγματικά πράττει το σωστό. Αναζητά υποστήριξη από άλλους ομοϊδεάτες του, γιατί ως γνωστό η ψυχολογία της μάζας: «δεν είμαι μόνος μου, είμαστε πολλοί, άρα έχουμε δίκιο» πάντα βοηθάει. Πρόκειται για έναν συνδυασμό αρρωστημένου εγωισμού, αρνητισμού ή και δογματισμού. Απέχω συνειδητά από αυτόν τον πόλεμο. Δεν κρατάω κακία σε κανένα για τις απόψεις του ή για τον τρόπο με τον οποίο ξέσπασε πάνω μου. Το μίσος που φέρουμε όλοι οι άνθρωποι μέσα μας εκ γενετής (προφανώς) είναι έτοιμο να μας ωθήσει στα άκρα κάθε φορά. Χειρότερη κι από την οποιαδήποτε πανδημία αυτή η διχόνοια ανάμεσά μας. Κανένας ιός δεν είναι τόσο ισχυρός όσο η δική μας ξεροκεφαλιά. Ένας λαός του ύψους και του βάθους. Όσο βλέπω ανθρώπους έτοιμους να με κατασπαράξουν γεμάτοι υπεροψία τόσο δεν μιλάω. Ούτε προσοχή δεν τους δίνω. Τους αγνοώ απλά. Βαρέθηκα να ακούω το κλασικό: «ξέρω σίγουρα από φαρμακοποιούς, επιστήμονες και γιατρούς ποιο είναι το σωστό». Όλοι ξέρουν! Ξεράδια ξέρουν. Εσωτερική μάχη είναι όλο αυτό που ζούμε. Ένας ατελείωτος θυμός είναι στην ουσία. Σε τελική ανάλυση, ας τον δουλέψει ο καθένας μέσα του! Ας ψάξει να βρει τις ισορροπίες του, θέτοντας απλές ερωτήσεις στον ίδιο του τον εαυτό. Δεν είναι κακό αν δεν μπορέσει να βρει τις απαντήσεις. Δεν είναι κακό να μην ξέρεις. Κακό είναι να είσαι ημιμαθής. Από εκεί ξεκινάνε όλα τα προβλήματα, από την ημιμάθεια. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος της ανθρωπότητας και όχι ο κορονοϊός.

Η συντροφικότητα είναι δικαίωμα «Η αγάπη έρχεται στο τέλος» τραγουδάει ο Αντώνης Ρέμος και είχε απόλυτο δίκαιο.

ΆΡΑΓΕ ΥΠΆΡΧΕΙ ΚΆΠΟΙΟ ΗΛΙΑΚΌ Ή ΆΛΛΟΥ ΕΊΔΟΣ ΠΛΑΦΌΝ ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΌΤΗΤΑ; ΥΠΆΡΧΕΙ ΚΆΠΟΙΟ ΚΟΜΒΙΚΌ ΣΗΜΕΊΟ ΠΟΥ ΛΈΜΕ ΣΤΟΠ ΚΑΙ ΚΡΥΒΌΜΑΣΤΕ ΑΠΌ ΤΟΝ ΈΡΩΤΑ;

Της Gina Κωνσταντίνου

22/Volt

o

Ο χαρακτηριστικός ήχος του messenger ήχησε, και εγώ ανοίγοντας το είδα την φωτογραφία μιας καλής μου φιλενάδας στην κορυφή των μηνυμάτων. Χαμογέλασα… «Αγαπημένη μου καλημέρα … I said yes!» έγραφε η λεζάντα κάτω από μια φωτογραφία όπου ήταν αγκαλιά με τον σύντροφό της. Η φίλη μου ήταν πάντα γυναίκα με τα όλα της, δυναμική, μαχήτρια, ανήσυχο πνεύμα και δουλευταρού. Στην δεκαετία των 30 της έγινε μονογονιός, μα τίποτα δεν έλειψε στα παιδιά της, ήταν μάνα και πατέρας, φίλη και προστάτιδα, υπέροχη, μα και αυστηρή. Δεν έψαξε αντρικό στήριγμα ποτέ, «στα πόδια μου όλα, για όσο με κρατούν» μου έλεγε. Δεν είχε ποτέ αυταπάτες και ανέμενε ότι η υπέροχη και μεστή δεκαετία των 40 θα τελείωνε αφήνοντας αυτή ήρεμη και μόνη να παρακολουθεί τα παιδία της να στέκονται γερά στα πόδια τους και να είναι έτοιμα να πάρουν τον δρόμο τους. Και κάπου εκεί το όραμα και η αποδοχής της μοναχικότητας ανατράπηκε, εκεί που δεν ανέμενε και δεν έψαχνε τίποτα εκεί που ένιωθε πλήρης και κατασταλαγμένη, ήρθε το αναπάντεχο! Έτσι απλά, ένα βράδυ κάπου σε ένα γραφικό ταβερνάκι. Άραγε υπάρχει κάποιο ηλιακό ή άλλου είδος πλαφόν στην συντροφικότητα; Υπάρχει κάποιο κομβικό σημείο που λέμε

στοπ και κρυβόμαστε από τον έρωτα; Το δικαίωμα στην συντροφικότητα είναι αναπόσπαστο κομμάτι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου ή κοινωνικού περίγυρου. Eίναι αναφαίρετο δικαίωμα η συντροφικότητα, και έτσι πρέπει να της φερόμαστε. Στο πρώτο μου άρθρο που κυκλοφόρησα, στο περιοδικό Vantage, πριν κάποια χρόνια, έγραφα για κάποια γυναίκα που στα πενήντα και κάτι ψηλά βρήκε τον σύντροφο που της ταίριαζε, που ήθελε να περάσει τους τελευταίους σταθμούς της ζωής της μαζί του. Ποτέ δεν είναι αργά. Τα σαράντα είναι τα καινούργια τριάντα και τα πενήντα τα καινούρια σαράντα και πάει λέγοντας. Το σκίρτημα, ο έρωτας, η συντροφικότητα, ακόμη και ο γάμος δεν γνωρίζουν ηλικία ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε. Κολυμπάς με το ρεύμα και αφήνεσαι στα κύματα να σε παρασύρουν και να σε βγάλουν στο λιμάνι που πρέπει, όταν φτάσεις εκεί θα ξέρεις ότι ήρθε η ώρα να ρίξεις άγκυρα. Μην φοβηθείς, μην παλέψεις να πάς κόντρα στα κύματα, μην κρύβεσαι σου λέω… Λίγες μέρες αργότερα πήγα να την συναντήσω, το χαμόγελο της μου ανέβασε την διάθεση, όπως έκανε πάντοτε άλλωστε. Δεν έχει αλλάξει το παραμικρό σκέφτηκα, έκτος ότι έκανε χρήση του «δικαιώματος της». …Όλο αναβολές όλο ξεχνάω να ζήσω, μα τότε έρχεται η στιγμή, η αγάπη έρχεται στο τέλος!

Χριστάκης Ταμπουκάρης - Τζίβας

Φρέναρος Ετών 61

Ο κος Χριστάκης είναι παντρεμένος με την κα Αγγελική και έχουν μια υπέροχη οικογένεια με 4 παιδιά και 1 εγγονάκι. Στην ηλικία των 20 ξεκίνησε να εργάζεται σε εργοστάσιο μωσαϊκών στο Φρέναρος. Μετέπειτα εργάστηκε ως μάγειρας για 25 χρόνια σε παραδοσιακή ταβέρνα στην Αγία Νάπα. Το 2000 άνοιξε το δικό του εστιατόριο το “Tzivas Restaurant”, όμως λόγω προβλημάτων υγείας το 2013 αναγκάστηκε να το κλείσει. Από το 2014 είναι ο καφετζής στο οίκημα του Φωτειακού Φρενάρου. Υπηρέτησε τον Φωτειακό Φρενάρου από διάφορα πόστα για περισσότερα από 40 χρόνια. Υπήρξε ενεργό μέλος στο πολιτιστικό, καλλιτεχνικό και αθλητικό κομμάτι. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο από μικρή ηλικία, υπήρξε 1ος σκόρερ του Φωτειακού στην 4η κατηγορία, έφτασε μέχρι την 2η ομάδα της Ανόρθωσης και επίσης αγωνίστηκε στον Ονήσιλλο Σωτήρας και την Αναγέννηση Δερύνειας. Έχει αγάπη για την παράδοση, τον αθλητισμό και τα πολιτιστικά και συμβουλεύει τους νέους να μην απομακρύνονται από αυτά αφού τα χαρακτηρίζει ως "σχολεία κοινωνικής μόρφωσης". Παρά τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ο κύριος Χριστάκης, είναι ένας άνθρωπος με πλατύ χαμόγελο και αρκετό χιούμορ, αφού είναι γνωστός για τα αστεία του σε γνωστούς και φίλους.

24/Volt

Εκκλησία Παναγιώτισσας Παραλίμνι - Πρωταράς

σ

Στις 15 Αυγούστου η Εκκλησία μας γιορτάζει την Κοίμηση της Παναγίας μας. Η γιορτή αυτή είναι πολύ μεγάλη και σπουδαία, γι αυτό την αποκαλούμε Πάσχα του καλοκαιριού. Η αίσθηση πάντα είναι πολύ όμορφη, όχι μόνο την ημέρα αυτή, αλλά και τις προηγούμενες 15 μέρες που τελούμε καθημερινά τις Παρακλήσεις στην Παναγία μας.

Στον δικό μας τόπο έχουμε τη μεγάλη ευλογία να διαθέτουμε ιστορικό και σπουδαίο ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου της Παναγιώτισσας, ο οποίος βρίσκεται στα ανατολικά του Παραλιμνίου, στον Πρωταρά. Καθώς πορευόμαστε από τον Πρωταρά προς το Κάβο Γκρέκο σε ένα ύψωμα στα δεξιά απλώνεται η χάρη της Παναγίας. Το προσκύνημα αυτό αποτελούσε και αποτελεί πάντοτε σημείο αναφοράς για όλους τους κατοίκους του Παραλιμνίου, αλλά και ολόκληρης της επαρχίας Αμμοχώστου. Την ίδια στιγμή αποτελεί και ιερό Προσκύνημα για πάρα πολλούς ανθρώπους στον οποίο προσέρχονται στη χάρη της, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες, και όχι μόνο, από όλη την Κύπρο. Αυτό οφείλεται ασφαλώς στην χάρη της Παναγίας μας, που είναι έντονη στον χώρο αυτό. Πάρα πολλές μαρτυρίες θαυμάτων καταφθάνουν συνεχώς κοντά μας, κυρίως για προβλήματα τεκνογονίας και ασθένειες καρκίνου. Ταυτόχρονα η σπουδαιότητα του χώρου αυτού εδράζεται και στην ιστορία, καθώς εκεί μαρτυρείται η ύπαρξη οικισμού και αρχαίου ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ήδη από τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Η αρχαιολογική σκαπάνη έχει αναδείξει στις μέρες μας τα θεμέλια της παλαιοχριστιανικής Βασιλικής, του αρχαίου δηλαδή ναού της Παναγίας μας του 6ου μ.Χ. αιώνα μεγάλων διαστάσεων. Εξάλλου η προφορική παράδοση για το μαρτυρικό τέλος του τελευταίου εφημερίου της Παναγιώτισσας παπά-Ζαχαρία, που φτάνει μέχρι και τις μέρες μας από γενιά σε γενιά είναι πολύ ισχυρή. Ο παπά-Ζαχαρίας αποκεφαλίστηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας (17ος αι), εξαιτίας της άρνησής του να παραδώσει στους κατακτητές την πηγή του νερού της Παναγίας. Οι κατακτητές του πρότειναν να αλλαξοπιστήσει για να σώσει τη ζωή του, όμως ο μαρτυρικός παπά-Ζαχαρίας

απάντησε με σθένος ψυχής: «παρά να μου πάρετε τον Χριστό μου, καλύτερα να μου πάρετε το κεφάλι μου»! Τότε τον αποκεφάλισαν έξω από τείχη της Αμμοχώστου στην Πύλη του Λιμανιού. Το άψυχο σώμα του το φόρτωσαν πάνω σε ένα μουλάρι και το κεφάλι του το έβαλαν μέσα στο «δισάκκι». Οι δήμιοι το άφησαν ελεύθερο, ώστε να περιφέρεται δεξιά και αριστερά με το άψυχο σώμα πάνω του για περισσότερο εξευτελισμό. Το μουλάρι όμως περπατούσε με πολλή προσοχή και με σκυμμένο το κεφάλι, δείχνοντας τον σεβασμό του στο λείψανο. Τότε έγινε ένα θαυμαστό γεγονός, το μουλάρι χάθηκε ξαφνικά από τα μάτια τους και δεν μπορούσαν να το εντοπίσουν. Την ίδια στιγμή στην Παναγιώτισσα οι κάτοικοι βρέθηκαν μπροστά σε ένα θέαμα: το μουλάρι με το τίμιο και μαρτυρικό λείψανο του παπά-Ζαχαρία βρέθηκε μπροστά από το Ιερό της εκκλησίας. Τότε οι ευσεβείς κάτοικοι με δάκρυα και θρήνους για τον άδικο θάνατο του προστάτη τους, ενταφίασαν με πολλή ευλάβεια το σώμα του μπροστά από το Ιερό Βήμα της αγαπημένης του Παναγιώτισσας. Το μαρτύριο του παπά-Ζαχαρία σήμανε και το τέλος του οικισμού της Παναγιάς. Στις 10 Απριλίου 2019 μετά από ανακαινιστικές εργασίες στον χώρο της Παναγιώτισσας, κατά θαυμαστό τρόπο ανευρέθηκαν τα μαρτυρικά λείψανά του, τα οποία φυλάσσονται στην Ιερά Μητρόπολη Κωνσταντίας και Αμμοχώστου και αναβλύζουν θαυμαστή ευωδία και μαρτυρούνται ήδη και θαύματα. Με ενέργειες του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασιλείου βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία Αγιοκατάταξης του παπά-Ζαχαρία από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Κύπρου. Η χάρη της Παναγίας μας της Παναγιώτισσας με τις πρεσβείες του αγίου Ιερομάρτυρα Ζαχαρία να σκεπάζει τον τόπο μας και να ευλογεί τον καθένα μας.

Ο παπά-Ζαχαρίας αποκεφαλίστηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας (17ος αι), εξαιτίας της άρνησής του να παραδώσει στους κατακτητές την πηγή του νερού της Παναγίας.

Του Αρχιμανδρίτη Αυγουστίνου Κκαρά Πρωτοσυγκέλλου Ι.Μ. Κωνσταντίας και Αμμοχώστου

25/Volt

Αρχαιολογικές περιδιαβάσεις Του Άγγελου Σμάγα

Ο ΒΥΖΑΝΤΙΝΌΣ ΝΑΌΣ, ΚΤΙΣΜΈΝΟΣ ΜΕ ΑΔΡΆ ΠΕΛΕΚΗΜΈΝΟΥΣ ΠΩΡΌΛΙΘΟΥΣ, ΕΊΝΑΙ ΜΟΝΌΧΩΡΟΣ ΚΑΙ ΣΤΕΓΆΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΡΟΎΛΟ ΚΑΙ ΚΑΜΆΡΕΣ, ΟΙ ΟΠΟΊΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΎΝ ΣΤΗΝ ΟΡΟΦΉ ΤΟ ΣΧΉΜΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΎ.

26/Volt

ο

Ναοί της Φραγκοκρατίας στο Λιοπέτρι

Όταν ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος κατά τη διάρκεια της Γ΄ Σταυροφορίας, στο τέλος του 12ου αιώνα, προσάραξε στην Κύπρο και την κυρίεψε, ξεκίνησε η πιο μακραίωνη περίοδος υποταγής της σε ξένους κατακτητές. Αφότου μάλιστα ο Ριχάρδος πούλησε τη Μεγαλόνησο στον Φράγκο βασιλιά Γκυ ντε Λουζινιάν, αυτός ανέλαβε τη θεμελίωση ενός φεουδαρχικού συστήματος, σύμφωνα με το οποίο όλες οι ανώτερες πολιτικές, στρατιωτικές και θρησκευτικές αρμοδιότητες, καθώς και εκτεταμένες περιοχές του νησιού να ανήκουν σε αλλοδαπούς άρχοντες. Οι νέες πολιτικές και κοινωνικοοικονομικές συνθήκες της Φραγκοκρατίας (13ος-15ος αιώνας) είχαν βέβαια αντίκτυπο και στη διαμόρφωση των αντίστοιχων συνθηκών στα Κοκκινοχώρια, τα οποία αποτελούσαν σε μεγάλο βαθμό βασιλικές γαίες, προσωπικό φέουδο των Λουζινιάν. Ένας από τους οικισμούς εκείνης της εποχής, που αναφέρεται ως βασιλικό χωριό σε έγγραφο της φραγκικής περιόδου, ήταν και το Λιοπέτρι. Παρά το γεγονός όμως ότι το Λιοπέτρι είχε περιέλθει στην προσωπική ιδιοκτησία του εκάστοτε φράγκου βασιλιά της Κύπρου, εντούτοις οι κάτοικοί του δεν φαίνεται να απαρνήθηκαν τις βυζαντινές καταβολές τους. Τη δογματική και πληθυσμιακή συνέχεια με το παρελθόν αποδεικνύουν οι δύο από τους τρεις ναούς του Λιοπετριού, που χρονολογούνται σε εκείνη την εποχή, ενώ στον τρίτο παρουσιάζεται μια ομαλή σύζευξη ορθόδοξων με λατινικά στοιχεία. Ο παλαιότερος σωζόμενος ναός, ο οποίος εξακολουθεί να αποτελεί την καρδιά του σύγχρονου χωριού, είναι ο ναός της Παναγίας Ελεούσας. Αναγέρθηκε κατά τον 13ο – 14ο αιώνα και είχε το αρχιτεκτονικό σχήμα ενός σταυρού με κοντές κεραίες και τρούλο στο κέντρο. Οι διαδοχικές επεκτάσεις του όμως με νάρθηκα και εξωνάρθηκα τον 16ο και 17ο αιώνα τον διαμόρφωσαν στον αρχιτεκτονικό τύπο του επιμήκους ναού με ένα κλίτος καλυμμένο με δίρριχτη στέγη και τρούλο. Επιπλέον, μια γενική ανακαίνιση που

πραγματοποιήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα επικάλυψε τις προϋπάρχουσες τοιχογραφίες με σύγχρονες, ενώ έγινε και μια τελευταία προσθήκη εφτακάμαρου ηλιακού στις αρχές του 20ου αιώνα. Ακόμα ένας ναός της εποχής της φραγκοκρατίας είναι ο Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος, του 14ου – 15ου αιώνα, που βρίσκεται στον Ποταμό του Λιοπετριού, το σημαντικότερο φυσικό λιμάνι της νότιας ακτογραμμής της Κύπρου. Ο απλός καμαροσκέπαστος ναός του Αγίου Γεωργίου είχε οικοδομηθεί επάνω στα ερείπια πρωτοχριστιανικής βασιλικής, που ήταν μεγαλύτερου μεγέθους από τον υπάρχοντα ναό, αξιοποιώντας αρκετά από τα αρχιτεκτονικά μέλη της. Με το ίδιο μάλιστα όνομα αποτυπώνεται σε μεσαιωνικό χάρτη και ο παράλιος οικισμός στον οποίο ανήκε κατά το παρελθόν. Στο Λιοπέτρι, εκτός από τους δύο παραπάνω ναούς, που την περίοδο της φραγκοκρατίας ακολουθούν τα προγενέστερα βυζαντινά αρχιτεκτονικά πρότυπα, διασώζεται ακόμη ένας ναός εκείνης της εποχής, ο οποίος όμως εμφανίζει γοτθικές επιδράσεις και δεν αποκλείεται να αποτελούσε αρχικά εκκλησία Λατίνων. Πρόκειται για τον Άγιο Ανδρόνικο του τέλους του 15ου αιώνα, που βρίσκεται σε κεντρική γειτονιά του χωριού και αποτελεί έναν

από τους τρεις σημαντικότερους ομώνυμους ναούς στην Κύπρο. Παρά το γεγονός ότι συνεχίζει τον παλαιότερο τύπο του μονόκλιτου ναού με τρούλο, δέχτηκε κάποιες επιδράσεις της δυτικής αρχιτεκτονικής που είναι ευδιάκριτες στην τοιχοδομία, στα τόξα, στη μορφή των περιθύρων και των παραθύρων. Το ίδιο επιβεβαιώνεται και από τις σωζόμενες τοιχογραφίες, οι οποίες συνδυάζουν το ύφος της βυζαντινής τεχνοτροπίας των Παλαιολόγων με αναγεννησιακά εικονογραφικά στοιχεία. Αυτό μπορεί κανείς να το διαπιστώσει τόσο στις τοιχογραφίες της αψίδας που απεικονίζουν τη Θεοτόκο όρθια ανάμεσα σε αρχαγγέλους και τον Χριστό σε στάση μετωπική να ευλογεί εκατέρωθέν του αρχιερείς, όσο και σε άλλες επιφάνειες όπου διατηρούνται η Ανάληψη του Χριστού, η Θεοτόκος Ελεούσα καθώς και η Αγία Αθανασία. Οι δυτικές επιρροές γίνονται μάλιστα σαφέστερες στις εικονιζόμενες μορφές των δωρητών του ναού, ενός άνδρα και δύο γυναικών, που η ενδυμασία τους χαρακτήριζε άρχοντες στο τέλος του 15ου αιώνα και οι οποίοι φαίνεται ότι αποτελούσαν διακεκριμένα μέλη του φεουδαρχικού συστήματος της Κύπρου την περίοδο της φραγκοενετικής κυριαρχίας. Η παρουσία, εντούτοις, στο Λιοπέτρι εκπροσώπων της άρχουσας τάξης των ξένων κυρίαρχων της Κύπρου δεν στάθηκε ικανή να αλλάξει τα πιστεύω των ντόπιων, οι οποίοι θρήσκευαν σύμφωνα με τα πατροπαράδοτα ήθη. Αυτό μαρτυρείται τόσο από την ύπαρξη των κατανυκτικών βυζαντινότροπων ναών της Παναγίας Ελεούσας και του Αγίου Γεωργίου όσο και του Αγίου Ανδρονίκου, ακόμα κι αν αυτός διέθετε μεικτά ορθόδοξα και λατινικά αρχιτεκτονικά στοιχεία, καθιστώντας έτσι το Λιοπέτρι χαρακτηριστικό δείγμα της τάσης των κυπρίων πιστών στα Κοκκινοχώρια την εποχή της Φραγκοκρατίας.

Αντώνης Αρτυματάς

Ο Αντώνης Αρτυματάς φιλοξενείται στη στήλη “Η ζωή στην επαρχία που μεγάλωσα” και απαντά σε διάφορα ερωτήματα για την επαρχία Αμμοχώστου και τη σχέση του με αυτή.

Η ζωή στην

ΕΠΑΡΧΊΑ που μεγάλωσα

28/Volt

«Έχω ιδιαίτερη αγάπη στο αλιευτικό καταφύγιο του Αγίου Νικολάου στον Πρωταρά, αφού μεγάλο μέρος της παιδικής και εφηβικής μου ηλικίας το πέρασα εκεί, όπου το λιμάνι φιλοξενούσε και το ψαροκάικο του πατέρα μου».

Τι σου αρέσει περισσότερο στην επαρχία Αμμοχώστου; Η μειωμένη ένταση της καθημερινότητας, η προσβασιμότητα σε υπηρεσίες, η ωραία αύρα και ενέργεια. Οι ρυθμοί που αποπνέει είναι πιο χαλαροί σε συνδυασμό με τον πληθυσμό και τη θάλασσα. Και όλο αυτό ισορροπεί τις έντονες απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας. Το αγαπημένο σου μέρος στην επαρχία μας; Το αλιευτικό καταφύγιο του Αγίου Νικολάου στον Πρωταρά. Έχω ιδιαίτερη αγάπη σ ‘αυτό το λιμανάκι, αφού μεγάλο μέρος της παιδικής και εφηβικής μου ηλικίας το πέρασα εκεί, όπου το λιμάνι φιλοξενούσε και το ψαροκάικο του πατέρα μου. Αγαπημένος σου περίπατος στην επαρχία μας; Παραλιακά. Όλη η ακτογραμμή της ελεύθερης επαρχίας Αμμοχώστου μέχρι και την επαρχία Λάρνακας. Κάθε σημείο διαθέτει κάτι ξεχωριστό. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα έκανες αν ήσουν Δήμαρχος για μία ημέρα; Δημιουργώντας νέες εύκαιρες για εργασία, θα έδινα τις παραλίες με προκήρυξη ανοικτού διαγωνισμού, προς ενοικίαση για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα από ιδιώτες. Αυτό θα άλλαζε την εικόνα των παραλιών, και στο πλαίσιο ενός υγιούς ανταγωνισμού, θα μπορούσε να βελτιώσει την ποιότητα εξυπηρέτησης των παραθεριστών. Η πρώτη δουλειά που έκανες; Στα 13 μου, καλοκαίρι του 1999. Και αφού πήγα μόνος στην Υπεραγορά Κόκκινος ζητώντας να εργαστώ για τη θερινή σεζόν, εργοδοτήθηκα για 40 λίρες εβδομαδιαίως. Τι θα έκανε την επαρχία Αμμοχώστου καλύτερη αν απουσίαζε; Η Ευρώπη καταργεί και ισοπεδώνει σταδιακά ήθη, έθιμα, και αξίες που στο πέρασμά της, για την επαρχία Αμμοχώστου αποτελούν τεράστιο πλήγμα πολιτιστικής κληρονομιάς. Δεν λέω, τεράστια τα οφέλη αλλά.. πού ξεκινά και πού τελειώνει ο ρόλος της; Που αλλού θα μπορούσες να ζήσεις στην Κύπρο; Οπουδήποτε. Αρκεί που υπάρχει θάλασσα. Οι αποστάσεις έχουν εκμηδενιστεί, ειδικά σε ένα μικρό νησί όπως η Κύπρος. Η καλύτερη θέα στην επαρχία μας είναι; Κόκκινος γκρεμός, στο ξωκλήσι του Αγίου Αντωνίου για όσους τυγχάνει να γνωρίζουν την περιοχή. Ένα μικρό ύψωμα που, από την κορυφή του βουνού μπορείς να διακρίνεις σχεδόν όλη την Αγία Νάπα προς τη Λάρνακα και όχι μόνο. Ποιο είναι το καλύτερο μέρος να απομονώνεσαι στην επαρχία μας; Το Κάβο Γκρέκο. Όταν πολλές φορές το μυαλό υπερθερμαίνεται, τότε αυτό το σημείο είναι ιδανικό για την ψυχική μου γαλήνη! Τι θα πρωτοέδειχνες στην επαρχία μας σε ένα ξένο καλεσμένο που φιλοξενούσες; Το blue lagoon με μια βαρκάδα στο Κάβο Γκρέκο και τις θαλασσινές σπηλιές. Τις παρθένες και ανέγγιχτες ομορφιές της περιοχής! Τι νοσταλγείς από τα παλιά; Ένα απόγευμα με τους φίλους στη γειτονία με τα γνωστά (άγνωστα για σήμερα) παιχνίδια της εποχής. Μια βόλτα στο ψιλικατζίδικο του Λάκη με τα τότε ηλεκτρονικά παιχνίδια για όσους θυμούνται. Ένα παγωτό και δυο κουβέντες με την προγιαγιά και τον προπάππο, άνθρωποι γεννηθείς του 1902. Μεγάλο σχολείο! Αγαπημένη σου εκδήλωση στην επαρχία μας; Όλες οι πλέον θεσμοθετημένες εκδηλώσεις έχουν κάτι να πουν και είναι πολύ όμορφο

αυτό. Θα κρατήσω όμως το καρναβάλι. Δίνει την ευκαιρία στον κόσμο να σπάσει τα καλούπια του, να τσαλακώσει το είναι του, να ξεπροβάλει το παιδί που κάθε ένας κρύβει μέσα του και να νιώσει συναισθήματα που οι ρυθμοί της ζωής δεν του το επιτρέπουν τόσο εύκολα. Το χαίρομαι απίστευτα που καταργούνται οι ηλικίες. Που αλλού έχετε ζήσει; Ποιό το πλεονέκτημα σε σύγκριση με την Αμμόχωστο; Στη Λευκωσία, έζησα για περισσότερο από 10 χρόνια. Το πλεονέκτημα της πόλης είναι ότι πολλαπλασιάζονται όλα. Ο κόσμος οι ευκαιρίες, οι επιλογές.. Μπορούν να κατηγοριοποιηθούν οι ίδιοι άνθρωποι σε σχέση με το είναι τους τα γούστα τους, να εμπλακούν εκεί που νιώθουν οι ίδιοι ότι πραγματικά ανήκουν. Όπου υπάρχει περισσότερος κόσμος, υπάρχουν και πιο πολλές ευκαιρίες για ζωή με ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό καλό-κακό. Αγαπημένη σου στιγμή στην επαρχία μας; Αγαπημένη στιγμή το 2004 όταν η Ελλάδα κέρδισε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου! Ξέφρενοι πανηγυρισμοί στη περιοχή του Πρωταρά και Αγίας Νάπας με τις ελληνικές σημαίες να ανεμίζουν. Πως φαντάζεσαι την επαρχία μας σε 20 χρόνια; Όταν είναι να θυσιάσουμε από το προσωπικό συμφέρον, με απώτερο σκοπό το κοινό συμφέρον τότε και τα λόγια αναιρούνται και η πράξη είναι ανύπαρκτη. Χρειάζεται προθυμία και ανάλογη θυσία σε πρακτικό επίπεδο, όχι μόνο σε θεωρητικό. Υπάρχει αφθονία στην παρανομία, την διαφθορά και τα προσωπικά συμφέροντα ας μην εθελοτυφλούμε. Ένας δικός μου κανόνας όμως είναι ότι το πρόβλημα, δεν είναι το πραγματικό πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι, το πώς εμείς οι ίδιοι αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα. Ωστόσο, βλέπω ότι οι νέοι άνθρωποι φεύγουν από την περιοχή και επενδύουν τις καινοτόμες ιδέες τους σε άλλες πόλεις ή χώρες, που τους δίνεται η ευκαιρία. Στην επαρχία δεν τους δίνεται η ευκαιρία, και αν την διεκδικήσουν, δύσκολα θα την έχουν. Δεν μπορώ να γνωρίζω ο συνδυασμός αυτός πού μπορεί να οδηγήσει σε 20 χρόνια, σίγουρα όμως δεν μου αφήνει και τους καλύτερους οιωνούς.

29/Volt

“Η μάχη που έδωσε το παιδί μου με τον καρκίνο” Ο ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ ΣΠΆΟΣ ΜΑΣ ΠΕΡΙΓΡΆΦΕΙ ΤΗ ΜΆΧΗ ΠΟΥ ΈΔΩΣΕ ΤΟ ΠΑΙΔΊ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΊΝΟ! Η ΠΕΡΙΠΈΤΕΙΑ ΥΓΕΊΑΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΚΥΡΙΆΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΊ ΈΝΑ ΨΥΧΟΓΡΑΦΗΜΑ ΓΙΑ ΔΥΝΑΤΟΥΣ ΠΑΊΚΤΕΣ. ΑΠΟ ΤΗΝ BΈΡΑ ΚΟΣΜΑ

ο

Ο Παναγιώτης είναι 32 ετών και πατέρας δύο υπέροχων παιδιών του Κυριάκου, ετών 9 και της Σωτηρίας, ενάμιση χρονών. Τον γνώρισα μέσα από τα social media όταν ο γιος του Κυριάκος νοσούσε από παιδικό καρκίνο και τον θαύμασα για τη δύναμή του, την πίστη του και το κουράγιο που είχε αντιμετωπίζοντας την αρρώστια του παιδιού του. Γνωρίζοντας τέτοιους ανθρώπους και ζώντας έστω και λίγο την περιπέτειά τους από τις αναφορές τους, νιώθω ότι είμαι αχάριστη να γκρινιάζω με χαζοπράγματα. Είμαι σίγουρη ότι και εσείς αυτό θα νιώσετε διαβάζοντας αυτή την από καρδιάς συνέντευξη. Τα πρώτα συμπτώματα “Ήταν 1η Δεκεμβρίου όταν ο Κυριάκος ξεκίνησε να έχει φρικτούς πόνους στο κεφάλι. Δεν μπορούσε να κοιμηθεί, έκανε συνέχεια εμετούς και ο οργανισμός του δεν δεχόταν κανένα φάρμακο. Τα μάτια του είχαν γίνει κάτασπρα, είχαν χαθεί ακόμη και οι φλέβες μέσα στο μάτι του. Στις 5 Δεκεμβρίου πήραμε το παιδί στο Γενικό Νοσοκομείο όπου μας είπαν πως δεν είναι κάτι ανησυχητικό. Φύγαμε από το Γενικό και πήγαμε στο Μακάρειο Νοσοκομείο για μια δεύτερη γνώμη. Δεν επαναπαυόμασταν. Εκεί, με το που τον αντίκρισε ο γιατρός κατάλαβε κατευθείαν πως κάτι δε πήγαινε καλά. Όταν μας ανακοίνωσαν ότι έχει όγκο στο κεφάλι, ότι ο όγκος είναι επιθετικός και μεγαλώνει πολύ γρήγορα και πως πρέπει να φύγουμε άμεσα για το εξωτερικό, πάγωσα. Έφυγα από το Νοσοκομείο, πήγα στην Παναγία τη Χορτατζιώτισσα, έβαλα το χέρι μου στις εικόνες της Παναγίας, του Χριστού και του Ταξιάρχη και τους παρακάλεσα να με βοηθήσουν να το αντέξω”. Άλλο να το ζεις και άλλο να το ακους “Τόσα χρόνια άκουγα διάφορους γνωστούς να έχουν καρκίνο και μαράζωνα. Η αλήθεια όμως είναι πως αλλο να το περνάς. Τώρα κατάλαβα τι εστί καρκίνος. Ο Κυριάκος έκανε κατευθείαν επέμβαση στη Κύπρο ώστε να μπορέσει να ταξιδέψει και στις 10 Δεκεμβρίου μεταφερθήκαμε με νοσοκομειακό αεροπλάνο στη Γερμανία. Σε όλα αυτά ένιωθα πως ήμουν θεατής της ζωής μου. Ό,τι μου έλεγαν, έκανα. Ξέρεις, δεν μπορείς να πας κόντρα σε αυτά τα πράγματα. Αφήνεσαι στα χέρια των γιατρών και του Θεού”. Πίσω στην Κύπρο “Ο όγκος έφραξε τον δρόμο που κυκλοφορεί το υγρό από τον εγκέφαλο στο σπόνδυλο. Έπρεπε αρχικά να χειρουργηθεί για να ανοίξει άλλος δρόμος ώστε να αφαιρεθεί το υγρό. Η επέμβαση έγινε χωρίς επιπλοκές και με επιτυχία.. Έτσι μας είπαν. Μάλιστα, μας αφησαν να επιστρέψουμε Κύπρο. Στις 23 Δεκεμβρίου ήμασταν πίσω Κύπρο και μπορέσαμε να κάνουμε Χριστούγεννα με τους δικούς μας. Η χαρά μας απερίγραπτη. Δυστυχώς όμως, όταν πήγαμε στις 26 Δεκεμβρίου και μας έκαναν τις κατάλληλες εξετάσεις και αναλύσεις μας είπαν πως τα πράγματα ήταν άσχημα. Έπρεπε να φύγουμε ξανά για Γερμανία. Όταν το άκουσα αυτό ήταν λες και έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου”. Στο ίδιο έργο θεατές “Μετά από δύο κύκλους χημειοθεραπείας στην Κύπρο φύγουμε ξανά για Γερμανία. Εγώ, ο Κυριάκος και η σύζυγός μου ξανά στο ίδιο έργο θεατές. Βελόνες, σωληνάκια, αντλίες, φιάλες αίμα να πηγαινοέρχονται, νοσηλεύτριες, γιατροί να μπαινοβγαίνουν στο δωμάτιο του παιδιού, να μας μιλάνε για φάρμακα, για παρενέργειες και τι να προσέχουμε… Στην ατυχία μας ήμασταν τυχεροί γιατί οι γιατροί ήταν εξαιρετικοί. Μας εξηγούσαν τα πάντα και μας συμπεριφέρονταν λες και ήμασταν παιδιά τους. Ο Κυριάκος σε όλη τη διαδικασία ήταν πολύ δυνατός. Έβλεπες πως σωματικά υπέφερε, έπεσαν τα μαλλιά του, τα μάτια του ήταν ταλαιπωρημένα αλλά δεν δυσανασχετούσε,

30/Volt

«Όταν μας ανακοίνωσαν ότι έχει όγκο στο κεφάλι, ότι ο όγκος είναι επιθετικός και μεγαλώνει πολύ γρήγορα και πως πρέπει να φύγουμε άμεσα για το εξωτερικό, πάγωσα. Έφυγα από το Νοσοκομείο, πήγα στην Παναγία τη Χορτατζιώτισσα, έβαλα το χέρι μου στις εικόνες της Παναγίας, του Χριστού και του Ταξιάρχη και τους παρακάλεσα να με βοηθήσουν να το αντέξω».

δεν παραπονιόταν, δεν έκλαιγε. Είχε δίπλα του Θείες Δυνάμεις που τον κρατούσαν δυνατό”. Το τάμα “Όταν τέλειωσαν και οι δυο κύκλοι χημειοθεραπείας, κάναμε μαγνητικό όπου μας είπαν πως τελικά το παιδί πρέπει να χειρουργηθεί. Ένιωσα πως αυτό το πράγμα δεν θα τελειώσει ποτέ. Δεν θέλαμε καν να ακούσουμε ούτε τις επιπτώσεις, ούτε τις παρενέργειες. Δεν θα άλλαζε τίποτα. Η εγχείρηση διήρκησε 6 ώρες. Τόσες ήταν και οι ώρες που προσευχόμασταν σε όλους τους Αγίους. Προσευχόμασταν να γίνει καλά το παιδί μας. Εκείνες τις ώρες έταξα πως αν πετύχει η επέμβαση όταν επιστρέφαμε Κύπρο θα πήγαινα από το αεροδρόμιο Λάρνακας στην εκκλησία του Αρχαγγέλου στο Φρέναρος περπατητός. Όταν τελείωσε η επέμβαση και τον πήγαν στην εντατική ένας από τους γιατρούς έβαλε ολόκληρη σήρηγγα στο χέρι και στο πόδι του Κυριάκου αλλά ο Κυριάκος δεν αισθανόταν τίποτα. Την επόμενη ημέρα το χέρι του ήταν καλά, το πόδι του όμως δεν λειτουργούσε. Σκέφτηκα πως θα έμενε κουτσός. Ένιωσα λες και έπεσε το ταβάνι στο κεφάλι μου. Έφυγα από το νοσοκομείο και έκανα 5 km στη βροχή. Δεν ένιωθα τίποτα. Το βράδυ πάλευα με Θεούς και δαίμονες. Όλο το βράδυ έκλαιγα και παρακαλούσα”. Το θαύμα “Η ώρα πέντε το πρωί με πήρε στο viber η σύζυγός μου και μου είπε πως ο Κυριάκος ήταν καλά και πως μπορούσε να κινήσει το πόδι του. Ούτε καν μπορώ να περιγράψω με λόγια τη χαρά μου. Πήγα την ίδια ώρα στο νοσοκομείο για να δω μπροστά στα μάτια μου το θαύμα. Γιατί, στην περίπτωση του Κυριάκου δεν έγινε το θαύμα από τη μια στιγμή στην άλλη, αλλά το βιώναμε καθημερινά”. Κάτι που έπρεπε να γίνει “Όταν επιστρέψαμε στην Κύπρο, το ίδιο βράδυ ολοκλήρωσα το τάμα μου. Ξεκινήσαμε από το αεροδρόμιο της Λάρνακας, με τις λαμπάδες στον ώμο, τις εικόνες στο χέρι και με ακόμα 2 κουμπάρους μου και φθάσαμε στο Φρέναρος. Ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει. Σε κάποια φάση κτύπησα στο πόδι και από τον πόνο έτρεχαν δάκρυα από τα μάτια μου. Πήρα παυσίπονα και συνέχισα τη διαδρομή περίπου 10 Κm ήμουν στο αυτοκίνητο αλλά κατάφερα να φτάσω το πρωί στην εκκλησία του Φρενάρου και να ολοκληρώσω το τάμα μου. Μέσα από αυτή την περιπέτεια αντιλήφθηκα για ακόμη μια φορά πως Τίποτα στη ζωή δεν είναι δεδομένο… Να είσαι ψύχραιμος, να πιστεύεις στον Θεό και να προσεύχεσαι, οποιαδήποτε αναποδιά κι αν συμβεί. Μέσα από την πίστη, μπορούμε να ελπίζουμε”.

31/Volt

ΈΡΓΑ ΠΟΥ «ΜΟΣΧΟΜΥΡΊΖΟΥΝ»

ΆΝΟΙΞΗ! Η ΨΥΧΟΛΌΓΟΣ ΈΜΙΛΥ ΠΑΠΈΤΤΑ ΈΧΕΙ ΚΑΤΑΠΙΑΣΤΕΊ ΜΕ ΤΟΝ ΧΏΡΟ ΤΗΣ ΤΈΧΝΗΣ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΊΟ ΧΡΌΝΟ. ΕΊΝΑΙ ΜΙΑ ΑΥΤΟΔΊΔΑΚΤΗ ΖΩΓΡΆΦΟΣ, Η ΟΠΟΊΑ ΔΕΝ ΠΑΎΕΙ ΝΑ ΕΞΕΛΊΣΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΊ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΆ ΞΕΧΩΡΙΣΤΆ ΈΡΓΑ ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΚΕΝΤΡΊΣΕΙ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΝ ΤΟΥ ΚΌΣΜΟΥ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΕΡΑ ΚΟΣΜΑ

ζ

Ζωγράφος ή ψυχολόγος; Μήπως στο τέλος της ημέρας και τα δύο στοχεύουν στην ηρεμία της ψυχής και την εύρεση γαλήνης; Παρόμοια με την ψυχοθεραπεία, η τέχνη μπορεί να μας βοηθήσει να βρούμε ένα βαθύτερο και πιο ήσυχο μέρος του εαυτού μας. Παράλληλα, η διαδικασία της τέχνης παρακάμπτει την ανάγκη, για λεκτική επικοινωνία. Όταν ζωγραφίζω ηρεμώ και έρχομαι σε απόλυτη επαφή με τον εσωτερικό μου κόσμο. Μέσα από την δημιουργικότητα ξεφεύγεις από το άγχος, την καταπίεση και όλα εκείνα τα αρνητικά συναισθήματα που είναι πιθανό να σε κατακλύζουν. Τέλος, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τον καθοριστικό ρόλο και την επίδραση που έχει η τέχνη όχι μόνο για την αισθητική αγωγή του ατόμου, αλλά και για τη διανοητική αφού η τέχνη είναι έκφραση βιωμάτων, σκέψεων και ιδεών. Υπάρχει άπειρος κόσμος που προσπαθεί να αναδειχθεί μέσα από την τέχνη. Εσύ ήδη σε τόσο

32/Volt

μικρή ηλικία σημειώνεις μία πορεία με έργα διαθέσιμα προς πώληση. Τι πιστεύεις ότι σε έχει βοηθήσει να κεντρίσεις τόσο το ενδιαφέρον; Θεωρώ ότι αυτό που έκανε τα έργα μου να ξεχωρίσουν είναι ότι το καθένα έχει κάτι ξεχωριστό. Μαζί με τον πελάτη αποφασίζουμε τα χρώματα και το σχέδιο που του αρέσει και έτσι δημιουργούμε κάτι που θα είναι μοναδικό και θα το έχει μόνο ο ίδιος. Αυτό αρέσει πολύ στον κόσμο. Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη ζωγραφική; Η ζωγραφική ήταν πάντοτε το χόμπι μου. Θυμάμαι τον εαυτό μου να ζωγραφίζει από πολύ μικρή ηλικία. Η παρατηρητικότητά μου και το ότι δίνω έμφαση στη παραμικρή λεπτομέρεια με βοήθησε στο να μπορώ να αποτυπώνω ένα πρόσωπο αρκετά καλά. Δεν είχα παρακολουθήσει ποτέ κάποιο μάθημα ζωγραφικής, είμαι αυτοδίδακτη. Πιο επαγγελματικά ασχολήθηκα την πρώτη καραντίνα, όπου και ο ελεύθερος χρόνος ήταν περισσότερος αλλά και ο κόσμος αναζητούσε ένα ξεχωριστό δώρο για τους κοντινούς του ανθρώπους χωρίς να χρειαστεί να βγει από το σπίτι μιας και η μετακίνηση γινόταν όλο και πιο δύσκολη για όλους. Πως προέκυψε η ιδέα να χρησιμοποιείς λουλούδια στα έργα σου; Η ιστορία πίσω από αυτό είναι λίγο αστεία. Είχα πολύ λίγο χρόνο στη διάθεση μου για να φτιάξω έναν πίνακα δώρο σε φιλικό μου πρόσωπο. Είχα ήδη ζωγραφίσει κάποια λουλούδια και έβλεπα ότι χρειάζομαι αρκετό χρόνο ακόμα για να ζωγραφίσω και τα υπόλοιπα. Έτσι σκέφτηκα να τοποθετήσω πάνω artificial flowers. Μου άρεσε πολύ το αποτέλεσμα και έτσι το υιοθέτησα και στα επόμενα μου έργα. Επιπρόσθετα ξεχωρίζεις και για τη δημιουργία πορτραίτων. Πόσο εύκολο είναι να απεικονίσεις στον καμβά πρόσωπα; Πιστεύω αυτό που έκανε τα πορτρέτα μου να ξεχωρίσουν είναι ότι είναι ζωγραφισμένα πάνω σε γυάλινη κορνίζα και όχι σε καμβά. Ο κόσμος το βρίσκει πολύ πρωτότυπο και είναι κάτι που δεν βλέπεις συχνά. Στην αρχή ήταν αρκετά δύσκολο. Όταν δεν έχεις δει τα πρόσωπα τους από κοντά και έχεις μόνο μια φωτογραφία που πολλές φορές δεν φαίνονται και αρκετά καθαρά τα χαρακτηριστικά του προσώπου δυσκολεύεσαι πολύ περισσότερο. Πλέον, μπορώ να πω ότι έχω συνηθίσει και δημιουργώ με μεγαλύτερη ευκολία. Ποιες είναι οι προθέσεις σου όταν ζωγραφίζεις; Στόχος μου κάθε φορά είναι να φτάσει στα χέρια του πελάτη μου κάτι μοναδικό που θα κρατήσει για πάντα, είτε αυτό είναι πορτρέτο με τα αγαπημένα του πρόσωπα, είτε είναι ένας πίνακας. Αυτό που με κάνει πολύ χαρούμενη είναι η θετική ανατροφοδότηση που παίρνω είτε από τους πελάτες μου είτε από άτομα που έχουν δεχτεί από τα αγαπημένα τους πρόσωπα ένα χειροποίητο δώρο από το Art Parts Creations.

ΑΥΘΕΝΤΙΚΌΣ, ΠΟΛΥΓΡΑΦΌΤΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΤΆΛΑΝΤΟΣ! Η ΕΥΡΎΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΝΕΎΜΑΤΟΣ, Η ΑΚΑΤΆΠΑΥΣΤΗ ΕΡΓΑΤΙΚΌΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΣΤΕΊΡΕΥΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΌΤΗΤΑ ΤΟΥ, ΑΠΟΤΕΛΟΎΝ ΠΗΓΉ ΈΜΠΝΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΌΣΟΥΣ ΈΧΟΥΝ ΤΗΝ ΤΎΧΗ ΝΑ ΓΝΩΡΊΣΟΥΝ ΤΟΝ ΑΔΆΜΟ ΚΑΤΣΑΝΤΏΝΗ. ΠΡΌΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΈΝΑΝ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΉ, ΚΑΙΝΟΤΌΜΟ, ΠΟΙΗΤΉ ΚΑΙ ΣΥΝΘΈΤΗ, Ο ΟΠΟΊΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΊ ΜΙΑ ΣΠΟΥΔΑΊΑ ΚΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΉ ΠΡΟΣΩΠΙΚΌΤΗΤΑ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΌ ΜΑΣ ΓΊΓΝΕΣΘΑΙ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΕΡΑ ΚΟΣΜΑ

Ποιες εικόνες κρατάτε μέσα σας από τη ζωή σας; Ό,τι περιβάλλει τον άνθρωπο, αποτελεί εικόνα. Άλλη είναι δυνατή, άλλη ισχυρή, άλλη αδιάφορη. Η μνήμη κρατάει από μόνη της τις εικόνες εκείνες που έχουν να διδάξουν κάτι, που θα μάς συγκινήσουν στο μέλλον, ή που θα μάς αποτρέψουν από την επανάληψη ενός λάθους. Κάθε εικόνα αποτελεί μέρος του παζλ που συνθέτει την μέχρι τώρα ζωή μας. Προτιμώ να κρατάω εκείνες που εκπέμπουν φως αγάπη και νοσταλγία. Πιστεύετε ότι ακολουθείτε τον δρόμο των Κατσαντωναίων στην παράδοση ή ακολουθείτε μια δική σας ξεχωριστή πορεία; Ένας γόνος των Κατσαντωναίων, όσο και να το ήθελε, δεν θα μπορούσε να απαγκιστρωθεί πλήρως από το όνομα και την τεχνοτροπία των προγόνων του. Προσπαθώ να είμαι αυθεντικός, αυτόφωτος, και όσο γίνεται διαφορετικός. Δεν είναι τυχαίος ο τίτλος του δεύτερου από τα 22 μέχρι σήμερα βιβλία ποίησης μου «Φως μανιshικόν», με τον οποίο τίτλο ήθελα να διαλαλήσω την αυτονομία μου, αφού κάποιοι άφηναν υπονοούμενα ότι μού τα έγραφε ο πατέρας μου, 15 χρόνια μετά τον

34/Volt

θάνατό του. Κουβαλάω αρκετά στοιχεία της Δερυνειώτικης και Κατσαντωναίικης ποίησης, όμως την έχω επεκτείνει σε διαφορετικές φόρμες, τρόπους έκφρασης, και λέξεις πρωτολάλητες. Ένας βασικός λόγος για τον οποίο εγκατέλειψα σταδιακά τον παραδοσιακό 15σύλλαβο, ήταν και αυτός. Καταπιάστηκα με άλλους συνδυασμούς, που μού παρέχουν μεν καλύτερα μέσα έκφρασης, όμως ήταν και μια συνειδητή επιλογή για να καταθέσω την διαφορετικότητά μου. Όποιος κατέχει από ποίηση, θα καταλάβει αμέσως ότι η δική μου ποίηση δεν μοιάζει με άλλες. Ποιος συνθέτης υπήρξε πρότυπο για εσάς; Την τελειότητα στο σύμπαν, την εντοπίζω στις συνθέσεις του Johann Sebastian Bach. Τίποτα δεν είναι σοφότερο και τελειότερο από τις δημιουργίες αυτού του τεράστιου μουσουργού. Είμαι διπλωματούχος συνθέτης, σπούδασα αρκετούς συνθέτες, όμως ο Μπαχ είναι αξεπέραστος. Είστε πολυγραφότατος. Έχετε γράψει ποίηση, μελέτες, βιβλία λαογραφίας, εθνίκ τραγούδια, συμφωνικές συνθέσεις, κονσέρτα… Πιστεύετε ότι για να γράψει κάποιος πρέπει να ζήσει; Το βίωμα είναι η μήτρα της δημιουργίας. Αν

δεν βιώσεις κάτι, αν δεν αισθανθείς, τότε πώς θα δημιουργήσεις; Αν δεν ξέρεις ν΄ αγαπάς, πώς θα γράψεις στίχο ή τραγούδι ερωτικό; Η κάθε μου δημιουργία είναι βιωματική, είναι αποτέλεσμα μιας δράσης που προηγήθηκε, αλλά και η κατάθεση μιας άποψης για το πώς θα πρέπει να είναι ο κόσμος. Ποιο θεωρείτε ότι είναι το καλύτερο τραγούδι που έχετε γράψει; Το καλύτερο μου τραγούδι είναι αυτό που δεν έχω γράψει ακόμη. Πάντα προσπαθώ να βελτιώνομαι, να γίνομαι καλύτερος. Η δημιουργία δεν έχει ζενίθ, είναι μια αέναη προσπάθεια και αναζήτηση, που τελειώνει μόνο με τον βιολογικό θάνατο του δημιουργού. Στο ψυχορράγημα μου απάνω, εκεί θα μπορούσα να κάνω τον τελικό μου απολογισμό και να αποφανθώ για την άριστη δημιουργία μου. Πού έχετε πίστη και τι σας κάνει να δημιουργείτε και να συνθέτετε τις επιτυχίες σας; Πίστη έχω μόνο στα δυο μου χέρια και στην έμπνευσ μου. Για μένα, επιτυχία είναι να μπορέσω να μετουσιώσω σε όμορφη δημιουργία αυτό που φαντάζομαι. Ποτέ μου δεν μπήκα στη λογική της εμπορικής επιτυχίας, η οποία εξάλλου ποτέ δεν με απασχόλησε. Πολλοί έκαναν και εξακολουθούν να κάνουν λεφτά απ΄ τη μουσική μου, και όμως εγώ δεν έχω πάρει ούτε ένα σεντ. Ποτέ δεν είδα την τέχνη μου και τον πολιτισμό ως μέσω πλουτισμού, παρά μόνο σαν μέσω εξύψωσης της ανθρώπινης ψυχής. Δεν δημιούργησα ποτέ, με σκοπό να αρέσω στους άλλους, πάντα έκανα αυτό που άρεσε σ΄ εμένα, και ποτέ δεν συμβιβάστηκα με τις απαιτήσεις κανενός, ειδάλλως θα ήμουν κάλπικος. Αισθάνεστε ότι ως λαός απορρίπτουμε την παράδοσή μας; Και πώς θα μπορούσαμε να τη διαφυλάξουμε από τη φθορά του χρόνου; Σαν λαός είμαστε πολύ συντηρητικοί, άρα και δεμένοι με τις παραδόσεις μας. Όμως, από την στιγμή, που η παράδοση γίνεται εμπόριο στα χέρια αδίσταχτων εμπόρων, τότε καταντάει αντικείμενο προς αποστροφή. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, η παράδοση στη χώρα μας μού θυμίζει φτηνή πόρνη. Οι παραδόσεις και η διάλεκτος μας, κατάντησαν αντικείμενα χλευασμού και διαπόμπευσης. Κάποιοι ταυτίζουν τις παραδόσεις μας με το παναϋρκώτικο, και αυτό είναι πολύ μεγάλο λάθος. Χρειάζεται να μπουν οι κατάλληλοι άνθρωποι στις σωστές θέσεις, για να επενδύσουμε την παράδοση και τη διάλεκτο μας με την σοβαρότητα που τους αρμόζει. Από την αρχή της καριέρας σας μέχρι σήμερα ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή και ποια η πιο όμορφη και μοναδική; Πολλές οι δύσκολες στιγμές, απείρως περισσότερες οι όμορφες. Δεν θα σταθώ σε κάτι συγκεκριμένο από τις αρνητικές στιγμές, όμως με σκοτώνει το "πούλημα" από ανθρώπους και συνεργάτες που ευεργέτησα. Όταν μια συμφωνική ορχήστρα τελειώνει ένα έργο σου κι εσύ ανεβαίνεις στη σκηνή, εκεί νομίζω πως είναι και η πιο ευτυχισμένη στιγμή του κάθε συνθέτη. Τέτοιες στιγμές έζησα πολλές, όπως και τελετές βράβευσης, εκεί, όπου επιβραβεύονται οι προσπάθειες σου. Το 2003 κατεβήκατε ως υποψήφιος πρόεδρος. Τι διαφορετικό θα είχαμε σήμερα με εσάς πρόεδρο; Τότε είχα δηλώσει ότι θα ήταν πολιτική μωρία, εάν πίστευα ότι θα εκλεγόμουν πρόεδρος, ούτε και ήταν αυτή η πρόθεση μου. Ήταν ακριβώς μια πνευματική, καλλιτεχνική παρέμβαση, με στόχο να βγουν στην επιφάνεια τα προβλήματα του

Ο Αδάμος Κατσαντώνης, παραλαμβάνοντας με κάθε επισημότητα, ένα από τα πολλά χρυσά του, από τον Υπουργό Πολιτισμού της Λ.Δ. Κορέας.

Από την στιγμή, που η παράδοση γίνεται εμπόριο στα χέρια αδίσταχτων εμπόρων, τότε καταντάει αντικείμενο προς αποστροφή. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, η παράδοση στη χώρα μας μού θυμίζει φτηνή πόρνη.

Λοΐζος Λοΐζου

Με τον Σουλτάνο του Τερνάτε της Ινδονησίας, Mudaffar Sjah, στην Αυτοκρατορική σουίτα του Πρίγκιπα του Τερνάτε της Ινδονησίας A. Harianto A Widjaja. Jakarta 2001

καλλιτεχνικού κόσμου, και να κτίσουμε μια κοινωνία πολιτισμού. Δεν ήταν πολιτική παρέμβαση. Υποθετικά, εάν εκλεγόμουν πρόεδρος, ο πολιτισμός θα φώτιζε και θα οδηγούσε την χώρα αυτή, και το κυπριακό θα ήταν λυμένο, αφού δεν θα με ένοιαζε το πολιτικό κόστος. Κύρια όμως, η Κύπρος θα ήταν παγκόσμιο πολιτιστικό κέντρο. Πρέσβης Καλής θελήσεως της Αμμοχώστου από το 2002. Πως νιώθετε που έχετε αυτό τον τίτλο; Οι τίτλοι, δεν είναι για να τους επιδεικνύουμε και να κομπάζουμε. Τίτλος σημαίνει και υποχρεώσεις. Είχα την τιμή να αναγορευτώ ομόφωνα από το Δημοτικό Συμβούλιο Αμμοχώστου, ως Πρέσβης Καλής θέλησης της αγαπημένης μας πόλης. Μετέφερα μηνύματα σε ηγέτες ξένων χωρών, και σε δημάρχους, πράγμα το οποίο θα έκανα έτσι κι αλλιώς, αφού τα δικά μου καλλιτεχνικά ταξίδια δεν είναι ευκαιρία αναψυχής, αλλά προβολής και του προβλήματος μας. Δυστυχώς υπήρξαν μικρόψυχοι άνθρωποι, που εκ των υστέρων κυνήγησαν και προσπάθησαν να αναιρέσουν αυτή την ιδιότητα μου, με αποτέλεσμα να στερήσουμε κάποια περισσότερη προβολή της πόλης μας. Η Αμμόχωστος κατέστη όμηρος πολιτικών σκοπιμοτήτων, και θυσιάστηκε στον βωμό της μικροψυχίας και της τοποθέτησης του όποιου κόμματος πάνω από την πόλη, ή την πατρίδα μας γενικότερα. Οι Αμμοχωστιανοί δίκαια οργίζονται που βλέπουν την σαλαμοποίηση της πόλης τους, με τις ηγεσίες μας να τους κοροϊδεύουν, χωρίς περιστροφές. Τώρα μπαίνουν ιστορικά διλήμματα για τους Αμμοχωστιανούς, αλλά και πάλι βλέπουμε την επιστράτευση των πατριωτικών κορώνων, τον ψευδοπατριωτισμό να ξαναδίνει ρεσιτάλ υποκρισίας, αλλά προτάσεις που να σώζουν την πόλη από την τουρκοποίηση δεν βλέπουμε από κανέναν. Υπάρχει ταβάνι για τον Αδάμο Κατσαντώνη; Σε αυτή την μακρά και επιτυχημένη καλλιτεχνική πορεία, έχετε ακόμα στόχους; Κάθε μέρα που ξυπνάω, είναι σαν να ξεκινάω από το μηδέν. Είμαι εργασιομανής, η απραξία με σκοτώνει, η μοναξιά, μού είναι άγνωστη. Έχω τόσα πολλά που θέλω ακόμα να κάνω. Έχω επίγνωση της βιολογικής μου ηλικίας, όμως προγραμματίζω τη δημιουργική

Με τον Πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας κο Δημήτρη Χριστόφια και τον τουρκοκύπριο τραγουδιστή Yıltan Taşçı.

μου ζωή σαν δεκαοκτάχρονος. Δυστυχώς, όπως υπολογίζω δεν θα με φτάσει ο χρόνος μέχρι να καταθέσω την γραφίδα μου. Διάβασα σε μια παλαιότερη συνέντευξη σας ότι είστε αυτοεξόριστος από το χωριό σας τη Δερύνεια… Δεν νομίζετε πως αυτό ηχεί πολύ αρνητικά; Η αυτοεξορία μου είναι ασφαλώς βιολογική, η ψυχή μου όμως βρίσκεται πάντα εκεί που είναι οι ρίζες μου, αν και πολύ πληγωμένη. Έφυγα για πολλούς λόγους, κυρίως πολιτικούς, και όχι μόνο. Γενικά όμως εδώ ισχύει το «Ουδείς προφήτης στον τόπο του». Να σας πω μόνο κάτι, τόσο απλό αλλά και τόσο ενδεικτικό. Μπήκα σε τόσα θέατρα, από την ανατολή ως τη δύση, και όμως δεν μπήκα ποτέ μου στο αμφιθέατρο του χωριού μου, ούτε ξέρω πως είναι από μέσα. Πέρασα μερικές φορές απ΄ έξω. Βραβεύουν ως ποιητές, ανθρώπους που έγραψαν δυο δίστιχα, κι εμένα που έγραψα 22 βιβλία, ούτε καν με αναφέρουν. Τη Δερύνεια την αγαπώ υπερβολικά, τακτικά δίνω προτάσεις στον Δήμο για να αναπτυχθεί τόσο εμπορικά όσο και πολιτισμικά. Εναπόκειται σε αυτούς να τις υλοποιήσουν. Η αυτοεξορία μου με βοήθησε πολύ στο να δημιουργήσω απερίσπαστος, χωρίς ν΄ακούω κουτσομπολιά και χωρίς να χαλάω τον χρόνο μου σε μάταιες αντιπαραθέσεις. Ρίχνεις ευθύνες σε κάποιους για αυτή τη κατάσταση; Και να έριχνα, ποιος θα τις αναλάμβανε; Εγώ βλέπω τα γεγονότα, βλέπω και την ιστορία να έρχεται κάποτε με αμείλικτα ερωτήματα προς κάποιους. Παρόμοια παραδείγματα έρχονται από το παρελθόν, έρχονται και από τα βάθη των αιώνων, και μέμφονται τους ένοχους, χιλιάδες χρόνια μετά. Κάποιοι νομίζουν ότι με το αποκλείσεις έναν άνθρωπο και να του φράξεις όλες τις πόρτες, είναι θέμα που δεν καταγράφεται ιστορικά. Ο Σαλιέρη έμεινε στην ιστορία γιατί ζήλευε τον Μόζαρτ και ήθελε πάντα το κακό του, το ίδιο και ο Μπαλακίρεφ με την ομάδα του, που υπέσκαπταν συνέχεια τον Τσαϊκόφσκι. Θα μπορούσα να γράψω δέκα βιβλία με συνομωσίες και αποκλεισμούς. Μια μέρα θα το κάνω κι αυτό. Φέτος γιορτάζετε τα δισκογραφικά σας

Με τον ηγέτη της Κούβας, Fidel Castro, στον οποίο ο Αδάμος Κατσαντώνης επιδίδει προσωπικό μήνυμα του Δημάρχου Αμμοχώστου, Γιαννάκη Σκορδή. Αβάνα 2003.

35χρονα. Ετοιμάζετε κάτι για το γεγονός; Διάγω τα δισκογραφικά μου 35χρονα, όμως δεν τα γιορτάζω. Οι καιροί δεν προσφέρονται με κανένα τρόπο. Ίσως κάποιες συνεντεύξεις σε κάποια ΜΜΕ, και τίποτε άλλο. Θα ήθελα να κάνω κάτι μεγαλειώδες, να τιμήσω τουλάχιστον τους ανθρώπους που μού συμπαραστάθηκαν, όμως δεν βρήκα χορηγούς. Με την ευκαιρία ευχαριστώ όλους για την ανιδιοτελή τους συμπαράσταση, κυρίως όμως τον φίλο Αντρέα Μίκαλλο και τις εταιρείες του. Νιώθετε τυχερός; Η ζωή μου ήταν πάντα γεμάτη από ταξίδια, περιπέτειες και δημιουργίες. Από αυτή την άποψη νιώθω από τους πιο τυχερούς ανθρώπους. Έχω μια θαυμάσια οικογένεια, που με ολοκληρώνει σαν άνθρωπο. Εδώ στη Κύπρο, ήμουν πάντα έξω από κάθε κύκλωμα, και πάντα απέναντι από τις εξουσίες. Αυτό το πλήρωσα πολύ ακριβά. Όμως ο κόσμος όλος δεν περικλείεται στα λιλιπούτεια σύνορα της Κύπρου. Στη πατρίδα μου δεν πήρα ποτέ αυτό που μού άξιζε. Απεναντίας εισέπραξα περιφρόνηση και περιθωριοποίηση. Ποτέ δεν "έγλειψα" κανέναν, ποτέ δεν φίλησα κατουρημένες ποδιές. Έβαζα πάντα την περηφάνια και την αξιοπρέπεια μου πάνω απ΄ όλα. Υπάρχει κάτι που λείπει από τη ζωή σας; Είμαι ολιγαρκής για τον εαυτό μου, βλέπω όμως πολλά κενά γύρω μου, μάς λείπει ο πολιτισμός και η παιδεία, μάς λείπει η φιλοπατρία, μάς λείπει η συλλογικότητα και η σύμπνοια, μας λείπει η πειθαρχία, μάς λείπει το όραμα, η διορατικότητα, η ενόραση, είναι πολλά που μάς λείπουν και που κάνουν τη χώρα μας μίζερη και ανυπόφορη. Και το τραγικότερο, μάς λείπουν οι ηγέτες που μπορούν να μάς σώσουν.

35/Volt

30 Χρόνια Προσκοπισμού και Προσφοράς Μια σπουδαία ιστορία 30 χρόνων ξετυλίγεται μέσα από το 291ο Σύστημα Αεροπροσκόπων Παραλιμνίου, η οποία δικαιολογεί απόλυτα την αναγνώριση και καταξίωση τόσο από το κυπριακό κράτος όσο και από τους πολίτες του Παραλιμνίου, οι οποίοι τους εμπιστεύονται τα παιδιά τους.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΆ

το έργο ολοκληρώνεται και στις 20 Φεβρουαρίου 2011 τελούνται τα εγκαίνια του νέου οικήματος. Το οίκημα, βρίσκεται απέναντι από το Δ’ Δημοτικό Σχολείο Παραλιμνίου, και λειτουργεί καθ’ όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, κάθε Σάββατο μεταξύ 15:00 και 17:00. Από τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας του, το 291 Σύστημα Αεροπροσκόπων Παραλιμνίου, επιτελεί το σκοπό του περήφανα και με αποφασιστικότητα. Έχει καθιερωθεί στην τοπική κοινωνία και στο σύνολο του προσκοπισμού. Αρωγός

o

Όλοι οι γονείς μοιράζονται την ίδια αγωνία: να μπορέσουν να δουν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν υγιή και να εξελίσσονται σε ανεξάρτητους ενηλίκες, δυνατούς σωματικά και ψυχικά, ώστε να μπορούν να ανταπεξέρχονται στις δυσκολίες που η ζωή επιφυλάσσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Και φυσικά να γίνουν σωστοί πολίτες σε μία Κοινωνία που συνεχώς αλλάζει. Ο Προσκοπισμός, απαντάει εδώ και χρόνια σε όλα τα παραπάνω καθώς αποτελεί την μοναδική εξωσχολική δραστηριότητα που συνδυάζει το παιχνίδι με τη μάθηση, την άθληση με τη ζωή στη φύση, την κοινωνικοποίηση με την ευαισθητοποίηση για τα κοινά. Ίσως γι΄αυτό ο προσκοπισμός αποτελούσε πάντα μια αγαπημένη ενασχόληση των νέων του Παραλιμνίου. Μετά και από την μεγάλη αύξηση του αριθμού των μελών

στην εκπαίδευση και στη σωστή αγωγή των νέων μεταλαμπαδεύει την αισιοδοξία για το αύριο. Προσφέρει κοινωνικό έργο μέσα από τη συμμετοχή του σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις, αιμοδοσίες, εκκλησιασμούς, εθνικές παρελάσεις. Παράλληλα παρουσιάζει άριστο προσκοπικό έργο συμμετέχοντας σε κάθε Παγκύπρια διοργάνωση στου Σώματος Προσκόπων Κύπρου. Τα μέλη του λαμβάνουν μέρος σε αναρίθμητες προσκοπικές δράσεις και κατασκηνώσεις, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό, καθώς επίσης και σε παγκόσμια Jamboree (Σουηδία, Αγγλία,

Ηνωμένες Πολιτείες). Οι βαθμοφόροι ενημερώνονται συνεχώς και συμμετέχουν σε εκπαιδεύσεις σε κάθε κλάδο και βαθμίδα του Σώματος Προσκόπων Κύπρου, αλλά και σε εκπαιδεύσεις στο εξωτερικό. Το 2003 πραγματοποιήθηκε διδυμοποίηση του 291ου Συστήματος Αεροπροσκόπων Παραλιμνίου με το 1ο Σύστημα Ναυτοπροσκόπων Λίμνης Ευβοίας. Χωρίς αμφιβολία ο προσκοπισμός είναι πολυσυλλεκτικός και πολυδιάστατος. Εκεί που οι περισσότερες εξωσχολικές δραστηριότητες για παιδιά και εφήβους

Εκεί που οι περισσότερες εξωσχολικές δραστηριότητες για παιδιά και εφήβους προσφέρουν στα παιδιά την ανάπτυξη μίας μόνο ικανότητας, μίας γνώσης ή απλά διασκέδαση, το Προσκοπικό Πρόγραμμα προσφέρει πολυσχιδείς δράσεις. Όλες οι δραστηριότητες είναι σχεδιασμένες ώστε να είναι ελκυστικές αλλά και παράλληλα να κοινωνικοποιούν, να ευαισθητοποιούν και να δίνουν αυτοπεποίθηση στα παιδιά.

36/Volt

του πρώτου Προσκοπικού Συστήματος στο Παραλίμνι, - του 21ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων-αποφασίστηκε η δημιουργία δεύτερου Προσκοπικού Συστήματος. Και έτσι, -το 291ον Σύστημα Αεροπροσκόπων Παραλιμνίου ξεκινά επίσημα τη λειτουργία του στις 22 Φεβρουαρίου του 1991. Το νεοσυσταθέν Σύστημα ξεκίνησε τη δική του πορεία με ένα άριστα καταρτισμένο σύνολο βαθμοφόρων, εφόσον όλα τα μέλη του ήταν ήδη ενταγμένα στον Προσκοπισμό, με Αρχηγό Συστήματος τον Μάρκο Μαυρουδή, Αρχηγό Α΄ Αγέλης Λυκοπούλων τον Ανδρέα Πόστατζιη, Αρχηγό Β΄ Αγέλης Λυκοπούλων τη Χρυστάλλα Αδάμου και Αρχηγό Ομάδας Προσκόπων τον

Γεώργιο Οικονόμου. Τα πρώτα χρόνια το νέο σύστημα δραστηριοποιείτο και στεγαζόταν στο μητρικό οίκημα του 21ου Σύστηματος Ναυτοπροσκόπων Παραλιμνίου. Τα χρόνια όμως περνούσαν και τα μέλη των δύο προσκοπικών συστημάτων αυξάνονταν ολοένα και περισσότερο με αποτέλεσμα να δημιουργούνται λειτουργικά ζητήματα στη συστέγαση των δύο συστημάτων. Για τον λόγο αυτό, το 291ο Σύστημα μετακόμισε σε οίκημα που του παραχωρήθηκε αφιλοκερδώς από την οικογένεια Γεώργιου και Ανδρέα Χατζήζαχαρια, στους οποίους το 291ο Σύστημα Αεροπροσκόπων Παραλιμνίου

εκφράζει τις θερμές του ευχαριστίες. Το 2008 συστάθηκε επιτροπή ανέγερσης οικήματος του 291ουΣ.Α/Π Παραλιμνίου αποτελούμενη από μέλη του 291ου Σ.Α/Π Παραλιμνίου, του 21ουΣ.Ν/Π Παραλιμνίου και του Συνδέσμου Παλαιών Προσκόπων και φιλοπρόσκοπων. Με τη βοήθεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία παραχώρησε τεμάχιο γης για την ανέγερση του οικήματος, των τοπικών αρχών και φιλοπροσκόπων του Παραλιμνίου, το όνειρο για ένα ιδιόκτητο οίκημα γίνεται πραγματικότητα. Στις 31 Ιανουαρίου 2010 γίνεται η κατάθεση του θεμέλιου λίθου. Την επόμενη χρονιά

Ο Προσκοπισμός, απαντάει εδώ και χρόνια σε όλα τα παραπάνω καθώς αποτελεί την μοναδική εξωσχολική δραστηριότητα που συνδυάζει το παιχνίδι με τη μάθηση, την άθληση με τη ζωή στη φύση, την κοινωνικοποίηση με την ευαισθητοποίηση για τα κοινά.

προσφέρουν στα παιδιά την ανάπτυξη μίας μόνο ικανότητας, μίας γνώσης ή απλά διασκέδαση, το Προσκοπικό Πρόγραμμα προσφέρει πολυσχιδείς δράσεις. Όλες οι δραστηριότητες είναι σχεδιασμένες ώστε να είναι ελκυστικές αλλά και παράλληλα να κοινωνικοποιούν, να ευαισθητοποιούν και να δίνουν αυτοπεποίθηση στα παιδιά, τους εφήβους και τους νέους, για την μετέπειτα ζωή τους. Στους Προσκόπους, το παιδί θα βρει μια παρέα φίλων μέσα στην οποία θα μάθει να συνεργάζεται, θα ανακαλύψει

νέες κλίσεις, θα ζήσει νέες εμπειρίες και θα κερδίσει ανεκτίμητες γνώσεις. Το 291ο Σύστημα Αεροπροσκόπων Παραλιμνίου, όπως και κάθε προσκοπικό σύστημα που λειτουργεί με γνώμονά του τις προσκοπικές αξίες, προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα της εποχής και στέκεται δίπλα σε κάθε νέο υπενθυμίζοντάς του, το ‘ΕΣΟ ΕΤΟΙΜΟΣ’, ώστε να ανταποκρίνεται σε κάθε πρόκληση και δυσκολία με σεβασμό στον συνάνθρωπο και τον εαυτό του.

Στα τριακοστά του γενέθλια λοιπόν έχει κάθε λόγο για να γιορτάζει περήφανα την ύπαρξή του στην προσκοπική οικογένεια και να υπόσχεται άλλες τόσες μοναδικές προσκοπικές εμπειρίες σε κάθε μέλος του. Παράλληλα, ευχαριστεί κάθε οικογένεια που εμπιστεύτηκε τα παιδιά της στην προσκοπική του φωλιά αυτά τα 30 χρόνια αλλά και σε όσους αφιέρωσαν χρόνο και κόπο για να στηρίξουν τη σύσταση και ενδυνάμωση του 291ου Συστήματος Αεροπροσκόπων Παραλιμνίου.

37/Volt

Παλεύοντας με τα κύματα σώζοντας ζωές Καθημερινά φοράνε το μαγιό τους, πηγαίνουν στη δουλειά και ξέρουν ότι λίγα δευτερόλεπτα είναι αρκετά για να σώσουν μια ζωή. Ο λόγος για τους ναυαγοσώστες, οι οποίοι βρίσκονται καθημερινά στην πρώτη γραμμή και είναι σε συνεχή ετοιμότητα για να βοηθήσουν τους λουόμενους που τους έχουν ανάγκη. ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΆ

π

Πρόκειται για ένα υποτιμημένο επάγγελμα… Για τους περισσότερους οι ναυαγοσώστες κάθονται στον πύργο 8 ώρες την ημέρα, απολαμβάνουν τον ήλιο και τη θάλασσα και σαν να μην έφτανε αυτό, πληρώνονται κιόλας. Μπορεί να φταίνε παλιές γνωστές σειρές που παρακολουθοσαμε όταν ήμασταν μικροί, μπορεί να φταίνε οι η ελλιπέστατη κουλτούρα που έχουμε στα θέματα της ασφάλειας στη θάλασσα, αλλά οι περισσότεροι από μας ακούμε ‘ναυαγοσώστης’ και το μυαλό μας τρέχει σε εξωτικές παραλίες και σε φανταστικά περιστατικά. Και όμως, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Κόσμος καθημερινά χάνει τη ζωή του. Οι ναυαγοσώστες δεν βρίσκονται στις παραλίες για να παριστάνουν τα μοντέλα ούτε και τους ήρωες σε κάποια τηλεοπτική σειρά. Δεν είναι στο πύργο ελέγχου ούτε για να μαυρίσουν ούτε για να κάνουν γνωριμίες. Οι ναυαγοσώστες σώζουν ζωές, αποτρέπουν βέβαιους πνιγμούς και αν σε κάποιους το επάγγελμα του ναυαγοσώστη φαίνεται εύκολο, οι ίδιοι μας διαβεβαιώνουν πως δεν είναι. Πρόκειται για ένα επίπονο επάγγελμα, καθώς καλούνται να αντεπεξέλθουν σε δύσκολες και επικίνδυνες "αποστολές", σώζοντας ανθρώπινες ζωές. Όπως μας ανέφεραν, το να είσαι ναυαγοσώστης δεν είναι εύκολη δουλειά. Στην πραγματικότητα, είναι μεγάλη ευθύνη. Οι δεξιότητες ελέγχου όλης της παραλίας και της θάλασσας είναι η νούμερο ένα λειτουργία ενός ναυαγοσώστη. Όταν εργάζεται, ο ναυαγοσώστης πρέπει να είναι έτοιμος να ανταποκριθεί σε οποιοδήποτε περιστατικό και να είναι σε εγρήγορση, παρατηρώντας τη ζώνη στην οποία εργάζεται. Έχει στραμμένα τα μάτια προς τη θαλάσσια περιοχή της ευθύνης του επιβλέποντας αδιάκοπα και πολύ προσεκτικά τις κινήσεις των λουόμενων στην περιοχή ενώ όταν χρειαστεί χρησιμοποιεί διόπτρες. Καθήκον του είναι να προλαμβάνει ενδεχόμενα ατυχήματα στις παραλίες στις οποίες εργάζεται αλλά και να συμβάλει στην τήρηση των κανόνων στους συγκεκριμένους χώρους. Επιπλέον, εκτός από την πρόληψη χρειάζεται να αντιμετωπίσει ατυχήματα μέσα και έξω από το νερό και να προσφέρει τις πρώτες βοήθειες. Ένας ναυαγοσώστης πρέπει να έχει δίπλωμα από την Κυπριακή Ομοσπονδία Ναυαγοσωστικής, δίπλωμα στη χρήση αυτόματου μηχανισμού εξωτερικής απινίδωσης και άδεια χειριστή ταχύπλοου σκάφους. Τα βασικά εργαλεία της δουλειάς του είναι τα κιάλια, η σανίδα, το φουσκωτό και η βάρκα. Το πρώτο, όμως, είναι το σώμα του. Οφείλει να διαθέτει εξαιρετική φυσική κατάσταση. Ο ναυαγοσώστης πρέπει να αγαπά το υγρό στοιχείο και να είναι πρόθυμος αλλά και καλά εκπαιδευμένος στην παροχή βοήθειας σε όσους χρειάζονται. Ένα από τα βασικότερα προσόντα του είναι η γνώση κολύμβησης, η σωματική αντοχή και η ψυχική υγεία, το

θάρρος, η υπευθυνότητα και η συνέπεια. Ο ναυαγοσώστης έχει ποινικές ευθύνες σε περίπτωση λαθών ή παραλείψεων κατά την αντιμετώπιση κάποιου περιστατικού. Εκτός από τη διάσωση από πνιγμό και την επίβλεψη της παραλίας ο ναυαγοσώστης πρέπει να επιλαμβάνεται και αν χρειαστεί να καταγγέλλει οποιαδήποτε παράνομη ενέργεια στην παραλία ή τη θαλάσσια περιοχή η οποία βρίσκεται στο οπτικό του πεδίο από το σημείο του παρατηρητήριου του αλλά επιπλέον να δίνει συμβουλές ή να κάνει υποδείξεις σε άτομα, τα οποία ενοχλούν. Ο ναυαγοσώστης ελέγχει τη θαλάσσια περιοχή προστασίας των λουόμενων αναφέροντας οποιαδήποτε διαφοροποίηση της θαλάσσιας ή και της χερσαίας σήμανσης της περιοχής λουόμενων και των γειτονικών περιοχών τις οποίες ελέγχει οπτικά. Επιπρόσθετα, λειτουργεί και σαν σημείο αναφοράς και πληροφοριών τόσο για του τουρίστες όσο και για ντόπιους. Με τα πιο πάνω αντιλαμβανόμαστε πως οι ναυαγοσώστες δεν είναι στην παραλία για φιγούρα, και όσες φορές δεν ήταν εκεί, κάποιος το πλήρωσε με τη ζωή του. Μπορεί να μοιάζουν απόμακροι στους πύργους τους, με το βλέμμα καρφωμένο στον ορίζοντα και στη θάλασσα. Όταν όμως χρειαστεί θα παρέμβουν δυναμικά και θα εκτελέσουν το καθήκον τους. Και όταν γίνει αυτό, όταν σώσουν μια ζωή; δέχονται την αγάπη και τα καλά λόγια του κόσμου για το λειτούργημα

Μπορεί να μοιάζουν απόμακροι στους πύργους τους, με το βλέμμα καρφωμένο στον ορίζοντα και στη θάλασσα. Όταν όμως χρειαστεί θα παρέμβουν δυναμικά και θα εκτελέσουν το καθήκον τους. Και όταν γίνει αυτό, όταν σώσουν μια ζωή; δέχονται την αγάπη και τα καλά λόγια του κόσμου για το λειτούργημα που επιτελουν και νιώθουν ότι οι κόποι τους ανταμείβονται.

που επιτελουν και νιώθουν ότι οι κόποι τους ανταμείβονται. Το επάγγελμα αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα, αλλά η αγάπη του κόσμου και η ηθική ικανοποίηση του να σώσουν μια ανθρώπινη ζωή, είναι η καλύτερη ανταμοιβή για τους ναυαγοσώστες. Ένας ναυαγοσώστης καθημερινά αντιμετωπίζει διαφορετικές καταστάσεις, ποτέ μια μέρα δεν είναι ίδια με την προηγούμενη. Είναι ένα επάγγελμα πρόκληση διότι θέτει σε κίνδυνο πολλές φορές την ίδια του την ζωή, αλλά και παράλληλα συναρπαστικό διότι πρέπει να είναι σε ετοιμότητα και να ανταποκρίνεται ανά πάσα στιγμή σε επείγον περιστατικά, Οι γνώσεις του, η συμπεριφορά του και οι ικανότητες του μπορούν να σώσουν την ζωή κάποιου. Συνοψίζοντας, σίγουρα ανήκουν σε μια δική τους κατηγορία ηρώων της καθημερινότητας, και αποτελούν πρότυπο.

39/Volt

Κανόνες επιβίωσης Ο ΝΑΥΑΓΟΣΏΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ ΠΑΝΑΓΉ ΣΥΓΚΛΟΝΊΖΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΊΕΣ ΔΙΆΣΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣ ΔΊΝΕΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΌΝΕΣ ΕΠΙΒΊΩΣΗΣ, ΟΙ ΟΠΟΊΟΙ ΘΑ ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΙΣΧΎΟΥΝ ΓΙΑ ΚΆΘΕ ΛΟΥΌΜΕΝΟ ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΚΆΘΕ ΕΠΙΣΚΈΠΤΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΊΑΣ.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΆ

o

Ο Παναγιώτης Παναγή είναι ένας από τους πιο έμπειρους ναυαγοσώστες στην επαρχία Αμμοχώστου, ο οποίος εξασκεί το επάγγελμα 17 χρόνια. Έχει ζήσει σχεδόν τα πάντα μέσα και γύρω από τη θάλασσα, από απλά περιστατικά μέχρι πιο περίπλοκα όπως π.χ να βγάζει το θύμα αναίσθητο από τη θάλασσα. Όπως μας εξηγεί στη δική τους δουλειά, παίζει πολύ μεγάλο ρόλο η πρόληψη. «Το πρώτο μας μέλημα κάθε μέρα είναι να βάλουμε σε τάξη την παραλία. Δυστυχώς, πολλοί είναι αυτοί που μας αγνοούν και όταν υποδεικνύουμε τους κανονισμούς απλά γυρίζουν από την άλλη ή μας μιλάνε άσχημα». Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων έχει σώσει δεκάδες ζωές και όπως μας εξηγεί το μεγαλύτερο ποσοστό πνιγμών είναι από άτομα που υπερεκτιμούν τις δυνάμεις τους: «Όταν η θάλασσα είναι ταραγμένη και επικίνδυνη αγνοούν τις κόκκινες σημαίες στις οποίες αναγράφεται dangerous for swimming. Ένα περιστατικό που συνέβη φέτος είχε πρωταγωνιστή έναν 35χρονο Ρώσο τουρίστα. Παρόλες τις αντίξοες συνθήκες και τα δυνατά ρεύματα που επικρατούσαν στην περιοχή και αγνοώντας τις κόκκινες σημαίες, ο τουρίστας μπήκε για κολύμπι. Αντιληφθήκαμε τον άντρα 70 μέτρα από την ξηρά να ζητάει απεγνωσμένα βοήθεια κουνώντας το χέρι του. Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του τρέξαμε με τον συνάδελφό μου Ξενάκη Χαραλάμπους τόσο με πέδιλα όσο και με rescuetube. Όταν πλησιάσαμε μας παρακαλούσε να τον βοηθήσουμε. Αισθανόταν εξαντλημένος. Αμέσως του δώσαμε το

40/Volt

Rescuetube, το εφαρμόσαμε γύρω από το σώμα του, τον πήραμε διασταύρωση στήθους και τον βγάλαμε στην ξηρά. Ο τουρίστας Ρώσος ήταν εξαντλημένος και το μόνο που έλεγε συνεχώς ήταν "ευχαριστώ που μου σώσατε τη ζωή μου". Από τις πιο έντονες στιγμές στην καριέρα του ήταν η επαναφορά στη ζωή ενός 35χρονου Κύπριου, με τον οποίο έχει επαφές μέχρι σήμερα. «Όταν τον αντιλήφθηκα ήταν βυθισμένος στο νερό. Τον ανέσυρα έξω και αντιλήφθηκα πως δεν είχε ούτε αναπνοή ούτε παλμό. Άρχισα μαζί με τον συνάδελφό μου Χαράλαμπο Ηρακλέους πρώτες βοήθειες CPR και τεχνητή αναπνοή. Μετά από τρία λεπτά επανήλθε πίσω στη ζωή, ήταν όμως επτά μέρες σε κώμα. Όταν επανήλθε δεν είχε την οποιαδήποτε εγκεφαλική βλάβη. Ο άνθρωπος αυτή τη στιγμή είναι με την οικογένειά του και χαίρει άκρας υγείας». Κλείνοντας ο Παναγιώτης Παναγή κάνει παράκληση στον κόσμο να προσέχει τις επισημάνσεις κινδύνου, να βάζει μπρατσάκια στα μικρά παιδιά και να μην τα αφήνει ανεπίβλητα και όταν πηγαίνει για κολύμπι να σκέφτεται και την επιστροφή. «Καλύτερα να κολυμπούν παράλληλα ώστε όταν κουραστούν να μπορούν να πατήσουν στην άμμο, να επιλέγουν παραλίες οι οποίες είναι επανδρωμένες με ναυαγοσώστες, να μην κολυμπούν έξω από τις μπάλες, να μην κολυμπούν στον δίαυλο που περνούν ταχύπλοα σκάφη, να μην βουτάνε σε ρηχά νερά με το κεφάλι, να ακολουθούν τη σήμανση που υπάρχει σε κάθε είσοδο σε όλες τις παραλίες, όπως για παράδειγμα απαγορεύεται η μουσική και οι ρακέτες. Τέλος, να μαζεύουν τα σκουπίδια τους όταν φεύγουν και να διατηρούν την παραλία καθαρή»

Ξέρουμε που θα βγείς αυτό το καλοκαίρι! ΕΠΙΣΚΕΦΤΉΚΑΜΕ ΜΑΖΊ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΈΑ ΤΟ HIPPOCAMPUS ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΑΡΆ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΉΚΑΜΕ ΠΟΙΚΙΛΊΑ ΣΤΟ ΦΑΓΗΤΌ, ΛΟΓΙΚΈΣ ΤΙΜΈΣ ΚΑΙ ΌΜΟΡΦΗ ΑΤΜΌΣΦΑΙΡΑ! ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΆ

"

Εγώ επέλεξα για starter την Fresh Hippo salad και για κυρίως το Black Angus RibEye Steak που ήταν εξαιρετικό και ψημένο όπως πρέπει. Δεν σας κρύβω όμως πως ζήλεψα όταν είδα το Double HippoBurger να περνάει από μπροστά μου και το έβαλα στις επιλογές μου για την επόμενη μου έξοδο.

"

42/Volt

o

Όταν η Γεωργία έριξε την ιδέα να το επισκεφτούμε μαζί με τα κορίτσια, πριν τρία βράδια χαμογέλασα, επιδεικνύοντας συνάμα ένα συνειδητό ενθουσιασμό, μάλλον γιατί ένιωσα ότι θα επισκεπτόμασταν ένα καλό φίλο παρά ένα εστιατόριο. Ομολογώ πως το «Hippocampus» το επισκέπτομαι συχνά. Μου αρέσει η οικειότητα που εκπέμπει, η αύρα του, το φαγητό του αλλά και ο κόσμος του. Προσεγγίζοντας, την είσοδο του μαγαζιού, αντιλαμβάνομαι γι΄ακόμη μια φορά πως το «Hippocampus» έχει μια άκρως κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα, οι νεαροί και μεγαλύτεροι τουρίστες μπλέκονται με τους Κύπριους, πολλές γυναικοπαρέες το έχουν κάνει στέκι τους ενώ καλοζωιστές υπερήλικες με πλούσια αστική αύρα σε εκπλήσσουν. Χωρίς αμφιβολία, αυτό το ακομπλεξάριστο κολάζ κόσμου έχει μεγάλο ενδιαφέρον και λειτουργεί σαν μαγνήτης για όλους. Ευρισκόμενες στον χώρο, ανταλλάζουμε την άποψη πως το σκηνικό εδώ μας χαλαρώνει και μας ηρεμεί. Καταρχάς, η δροσιά και τα χρώματα από τα φυτά και τα δέντρα συνθέτουν ένα σκηνικό «καλοκαιρινή όαση». Οι ιδιοκτήτες και το προσωπικό πηγαινοέρχονται πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν και να απαντήσουν κάθε σου απορία, όσο απασχολημένοι και να είναι, όσο τίγκα και να είναι το μαγαζί. Η μουσική σε ταξιδεύει ενώ τα αυτοκίνητα που περνάνε δεν χαλάνε την ατμόσφαιρα, και ο κόσμος περνάει ωραία και "ζουζουνίζει" χαρούμενα. Στο εκτεταμένο μενού υπάρχουν πάντα επιτυχημένα πιάτα όπως φρέσκες σαλάτες, νόστιμες μακαρονάδες, κρεατικά, ψάρια αλλά και εύγεστα burgers. Από τα πιάτα αναφοράς στο «Hippocampus» είναι σαφώς τα σούσι αλλά αυτή τη φορά

αποφασίσαμε να πάμε με κάτι διαφορετικό γνωρίζοντας πως ό,τι και να παραγγείλεις εδώ αποτελεί εγγύηση. Εγώ επέλεξα για starter την Fresh Hippo salad και για κυρίως το Black Angus Rib-Eye Steak που ήταν εξαιρετικό και ψημένο όπως πρέπει. Δεν σας κρύβω όμως πως ζήλεψα όταν είδα το Double HippoBurger να περνάει από μπροστά μου και το έβαλα στις επιλογές μου για την επόμενη μου έξοδο. Ανάμεσα στα πιάτα που επέλεξε η παρέα μου ήταν το αρνίσιο κότσι κι η μπριζόλα, η οποία φαινόταν ελαφρώς πιο ψημένη από το κανονικό σύμφωνα με τα δικά μου γούστα. Το τέταρτο άτομο της παρέας

παρήγγειλε ένα από τα αγαπημένα μου πιάτα στο μενού, το Linguini with Prawns που έρχονται σε μια κρεμώδη σάλτσα από αστεροειδή γλυκάνισο και σάλτσα πομοντόρο. Ένα τόσο μυρωδάτο πιάτο που ξετρελαίνει. Εννοείται ότι την εμπειρία ολοκλήρωσαν τα high level κοκτέιλ του και ο αρωματικός ναργιλές του. Οι 3 ώρες στο Hippocampus πέρασαν χωρίς να το καταλάβουμε. Φεύγοντας είπαμε να επιστρέψουμε σύντομα, γιατί το Double HippoBurger, έχει ιντριγκάρει επικίνδυνα την περιέργειά μας! Λεωφόρος Ξενοδοχείων 18, Πρωταράς, 23 831166

11 λόγοι που μας αρέσει η Αγία Νάπα Είναι διάσημη διεθνώς αλλά δεν είναι "απρόσιτη". Η Αγία Νάπα κάθε καλοκαίρι προσελκύει κόσμο από όλη την Κύπρο αλλά και από όλο τον κόσμο και παρακάτω θα δείτε έναν-έναν τους λόγους για αυτό! ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΆ

Napa Suites

Καλοκαίρι και όλοι αναζητούμε κάτι διαφορετικό για να περνούμε τις μέρες και τις νύχτες μας. Αυτό το διαφορετικό μας το προσφέρει ο όμορφος χώρος του ξενοδοχείου Napa Suites. Πατώντας το πόδι μας στο Roof bar του Napa Suites η υπέροχη πανοραμική θέα της Αγίας Νάπας είναι το πρώτο που ενθουσιάζει. Επιπρόσθετα, ο εκλεπτυσμένος χώρος τουμε τις λευκές αποχρώσεις, δημιουργούν μια φιλόξενη λάμψη που μας προσκαλεί να ζήσουμε μοναδικές στιγμές χαλάρωσης αλλά και διασκέδασης. Εμείς δεν έχουμε παρά να ξαπλώσουμε στις αναπαυτικότατες μαξιλάρες δίπλα στην πισίνα και να απολαύσουμε τη θέα παραγγέλλοντας το καφέ μας, ελαφριά πιάτα ή ένα από τα signature cocktails τα οποία έχουν επιμεληθεί οι έμπειροι bartenders του. Δημοκρατίας 29 – 31, Αγία Νάπα, Τ: 23 819100

Centro Storico

Tο Centro Storico, αποτελεί ιδανικό προορισμό για όλη την οικογένεια και για όλες τις ώρες της ημέρας. Πρόκειται για ένα καφεστιατόριο στο κέντρο της Αγίας Νάπας που δεν έχει γίνει αγαπημένο σου μόνο για τα εξαιρετικά του πιάτα αλλά και επειδή φροντίζει, ενώ εσύ απολαμβάνεις το φαγητό ή το ποτό σου, να απασχολεί δημιουργικά το παιδί σου σε έναν πανέμορφο, ειδικά διαμορφωμένο παιδότοπο. Σε ένα απόλυτα ασφαλές περιβάλλον γεμάτο παιχνίδια που θα εξάψουν τη φαντασία του, θα χαλαρώσεις, γνωρίζοντας ότι το παιδί σου καλοπερνάει λίγο πιο δίπλα. Μην παραλείψεις στην επίσκεψή σου να απολαύσεις ένα πεντανόστιμο γλυκό της αρεσκείας σου. Γεωργίου Σεφέρη 5, Αγία Νάπα, T: 99 333052

Maistrali Mediterranean Fusion

Τοποθετημένο σε μία ειδυλλιακή τοποθεσία, στην οποία μπορείς να απολαύσεις το φαγητό σου, ακούγοντας τον χαλαρωτικό ήχο των κυμάτων να σκάνε απαλά δίπλα σου, ατενίζοντας το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας, αλλά και τη μαγεία του ηλιοβασιλέματος βρίσκεται το Maistrali Mediterranean Fusion. Εδώ θα απολαύσεις νόστιμα μεσογειακά πιάτα, που έχουν ως βάση κυρίως το ψάρι και τα θαλασσινά, χωρίς όμως να λείπουν και οι επιλογές από κρέας. Όλα τα πιάτα στο εκπληκτικό μενού τους θα σου ανοίξουν την όρεξη ενώ στα must try βρίσκεται η πληθωρική αστακομακαρονάδα τους, ένα πιάτο πεντανόστιμο, με υπέροχη εμφάνιση και αξέχαστη γεύση! Γλυκύ Νερό 45, Παραλία Μαϊστράλι, Τ: 23 723754, Αγία Νάπα

44/Volt

The Black Pearl Pirate Boat

Μια αίσθηση ελευθερίας, όπως καμία άλλη προσφέρει το Black Pearl σε όσους το επιλέγουν για να κάνουν μια βόλτα στη θάλασσα και να απολαύσουν τις ομορφιές της Αμμοχώστου. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο πειρατή που λεηλατεί τη Μεσόγειο Θάλασσα καθημερινά και που έχει τη βάση του στο όμορφο λιμανάκι της Αγίας Νάπας. Ένα πειρατικό πλοίο μαύρου χρώματος με τρία καταστρώματα που προσφέρει διασκέδαση σε όλες τις ηλικίες. Επιβιβάσου, αφέσου στα χέρια του πειρατικού πληρώματος και απόλαυσε ζωντανή ψυχαγωγία , πλούσιο φαγητό, βουτιές στη καταγάλανη Μεσόγειο και ηλιοθεραπεία στο πλοίο. Το Black Pearl προσφέρει και ιδιωτικές κρουαζιέρες για ειδικές περιπτώσεις και events. Λιμανάκι Αγίας Νάπας, T: 99 574148

Sesoula Kalamaki

Στην ερώτηση “τι θα φάμε” ότανβρισκόμαστε στην Αγία Νάπα και η κοιλιά αρχίζει να διαμαρτύρεται, η απάντηση 7 στις 10 φορές είναι “σουβλάκια”. Αγαπημένο στέκι για σουβλάκι είναι το Sesoula Kalamaki, το οποίο βρίσκεται στο λιμανάκι της Αγίας Νάπας και συνήθως περιμένεις στην ουρά για να καθίσεις.Εδώ θα βρεις παραδοσιακές συνταγές και αυθεντικές γεύσεις με φρέσκα υλικά και χειροποίητα προϊόντα που θα χορτάσουν το στομάχι με τον καλύτερο τρόπο. Τα κρέατα που ψήνονται εκείνη την ώρα, η φιλική και γρήγορη εξυπηρέτηση του αλλά και οι valueformoneyτιμές του είναι μόνο μερικοί λόγοι για να πας. Στα plus του ο πρωτοποριακός τρόπος σερβιρίσματός του με την παραγγελία σας να έρχεται στην σέσουλα. Αρχ. Μακαριου Γ` 45, Αγία Νάπα, Τ: 23 725525

Second Cup Café Ayia Napa

Το Second Cup Café είναι ένας πολύ καλός λόγος για να επισκεφτείς την Αγία Νάπα και πιο συγκεκριμένα το λιμανάκι της Αγίας Νάπας. Καθημερινά, από το πρωί μέχρι το βράδυ, προσφέρει εξαιρετικής ποιότητας καφέδες αλλά και κρύα ροφήματα όπως σοκολάτες, χυμούς, milkshakes και smoothies που μας δροσίζουν τις ημέρες του καλοκαιριού με τον πιο γευστικό τρόπο. Πέρα από τα ροφήματα όμως έχει και μια γκάμα με ιδιαίτερα snacks όπως διάφορες μπάρες δημητριακών, vegan snacks, αλμυρά, μια γκάμα από σάντουιτς καθώς επίσης και γλυκά όπως cookies και donuts. Στα plus οι αρωματικοί ναργιλέδες του. Αρχ. Μακαριου Γ` 38, Αγία Νάπα, T: 23 721440

KOTA Greek Souvlaki

Ακριβώς στην πλατεία της Αγίας Νάπας το Kota Greek Souvlaki αποτελεί μία ξεχωριστή πρόταση με ζεστό και φιλικό περιβάλλον που προσφέρει παραδοσιακές συνταγές ελληνικού φαγητού και που θα αγαπήσεις με το που θα πατήσεις το πόδι σου στο χώρο. Εδώ, σε κερδίζει το φαγητό του όπου έχεις την ευκαιρία να απολαύσεις ελληνικό σουβλάκι, ζουμερό και εύγεστο όμως δεν είναι το μοναδικό ατού του. Οι σαλάτες του, τα ορεκτικά του με πρωταγωνιστή την «Πιατέλα με τα ορεκτικά της κότα», ο γύρος του, το λουκάνικο, τα κουπέπια οι μυρωδάτες σιεφταλιές αλλά και όλα τα πιάτα είναι φοβερά και συστήνονται ανεπιφύλακτα. Εσύ ακόμη να το δοκιμάσεις; Βασίλη Μιχαηλίδη 5, Αγία Νάπα, Τ: 97 776370

45/Volt

Seasons Café Bar Restaurant

Η εμπειρία φαγητού και ποτού δεν ήταν ποτέ τόσο συναρπαστική! Στο ολοκαίνουριο Premium Venue του ξενοδοχείου Seasons, στην καρδιά της Αγίας Νάπας έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε εξαιρετικό φαγητό με πιάτα που εστιάζουν στην ποιότητα και τη δημιουργία, εξεζητημένα signature cocktails από επαγγελματίες mixologists και ναργιλέ που θα ικανοποιήσει ακόμα και τους πιο απαιτητικούς του είδους. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την υπέροχη αισθητική του χώρου, τα live Dj Sets με συνδυασμούς Deep House μουσικής και την υψηλών προδιαγραφών εξυπηρέτηση δημιουργούν για εσάς την τέλεια εμπειρία και σας προσκαλούν να αφεθείτε σε ένα μαγευτικό ταξίδι αισθήσεων. Λεωφ. Νησί 3, Αγία Νάπα, Τ: 23 725100

Red Ruby Asian Restaurant

Αυτό το εστιατόριο χωρίς αμφιβολία ξέρει από καλό ασιατικό φαγητό. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που το Red Ruby Asian Restaurant διατηρεί σταθερή πελατεία εδώ και χρόνια. Ο κλιματιζόμενος εσωτερικός του χώρος αλλά και ο δροσερός εξωτερικός χώρος, είναι ιδανικοί για τις μικρές αποδράσεις της καθημερινότητας όπου μπορείτε να απολαύσετε τις μοναδικές γευστικές του προτάσεις. Το εκτενές μενού του περιλαμβάνει πιάτα που προέρχονται από την ινδική, κινέζικη, γιαπωνέζικη και ταυλανδέζικη κουζίνα και θα βρείτε σίγουρα αυτό που θα θέλετε να γευτείτε. Τα ορεκτικά και οι σούπες του είναι ωραιότατες – τα κυρίως πιάτα ελαφριά και νόστιμα και γενικότερα ό,τι δοκιμάσαμε ήταν γευστικό, ξεχωριστό και παράλληλα οικονομικό. Διονύσιου Σολωμού 8, Αγία Νάπα, Τ: 23 721530

Break Out Escape Rooms

Αυτά τα θεματικά δωμάτια έχουν χωρητικότητα 2-10 ατόμων και εσείς πρέπει να βρείτε τις ενδείξεις και να λύσετε τους γρίφους με σκοπό να ξεφύγετε. Με τον χρόνο να κυλά αντίστροφα, εσείς και η ομάδα σας έχετε 60 λεπτά για να βρείτε την έξοδο. Για να το κάνετε αυτό πρέπει να συνεργαστείτε με την ομάδα σας και να αξιοποιήσετε στο έπακρο δεξιότητες όπως η διαίσθηση και η παρατηρητικότητα σας. ΤΩΡΑ η ομάδα του BREAKOUT AYIANAPA έχει ετοιμάσει 3 διαφορετικά δωμάτια για εσάς! Απόδραση από το Αλκατράζ, Απόδραση από το Άσυλο και Γίνεται εκατομμυριούχος. Μια πρόκληση κατάλληλη για όλη την παρέα και την οικογένεια. Θα βρείτε τον τρόπο να ξεφύγετε; Γεωργίου Σεφέρη 13, Πλατεία Αγίας Νάπας, T: 99 068489

Liquid Café N Bar

Μια ολοκληρωμένη εμπειρία απολαύσεων σε περιμένει καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας στο Liquid Café N Bar. Πρόκειται για ένα all day στέκι, το οποίο προσφέρει διαφορετικές επιλογές για όλα τα γούστα, για όσους επιθυμούν δυνατές στιγμές διασκέδασης, αλλά και πιο ήσυχες, χαλαρές απολαύσεις. Η φιλική ατμόσφαιρα, το φιλόξενο περιβάλλον και οι γεύσεις μετατρέπουν το Liquid Café N Bar σε μια ιδανική επιλογή εξόδου, ενώ οι οθόνες και η διακόσμηση σε μεταφέρουν στο κατάλληλο κλίμα για να παρακολουθήσεις τους αγαπημένους σου αθλητικούς αγώνες. Στο μενού θα βρεις πιάτα από τη διεθνή κουζίνα που εντυπωσιάζουν κάθε ουρανίσκο καθώς επίσης και μια εξαιρετική ποικιλία από μπύρες και ξεχωριστά κοκτέιλ που ξεχωρίζουν για τη μοναδική εμφάνιση και γεύση τους. Δημοκρατίας 29 – 31, Αγία Νάπα, Τ: 23 819100

46/Volt

Περιποίηση 5 αστέρων στο Pearl Spa! To Pearl Spa στις εγκαταστάσεις του Sunrise Pearl Hotel αποτελεί μια όαση ηρεμίας και απόλυτης ισορροπίας ενώ παράλληλα ανεβάζει ψηλά τον πήχη στον τομέα της ευεξίας. ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΆ

δ

Δραπέτευσε από τη καθημερινότητα σου και ανανεώσε το σώμα και το μυαλό σου με μια επίσκεψη στο spa του γνωστού ξενοδοχείου Sunrise Pearl, όπου εξειδικευμένοι θεραπευτές και σύμβουλοι βρίσκονται στη διάθεσή σου για να οργανώσουν αποκλειστικά για εσένα μια αυθεντική εμπειρία spa που περιλαμβάνει προσωποποιημένες θεραπείες, καλύπτοντας την κάθε σου ανάγκη. Χωρίς αμφιβολία, το Pearl Spa αποτελεί έναν ολιστικό ναό ευεξίας, ο οποίος είναι φτιαγμένος για να προσφέρει την απόλυτη χαλάρωση και ηρεμία στους επισκέπτες του. Μπαίνοντας στο χώρο, θα νιώσεις κατευθείαν την ηρεμία που σε προσκαλεί να αφεθείς στα έμπειρα χέρια των θεραπευτών. Στην είσοδο θα σε υποδεχτεί η κοπέλα της υποδοχής, η οποία θα σου εξηγήσει τις θεραπείες και μαζί θα κλείσετε τη θεραπεία σου σύμφωνα με τις ανάγκες σου. Ο κατάλογος την προσωποποιημένων υπηρεσιών spa περιλαμβάνει ένα υψηλών προδιαγραφών πρόγραμμα από θεραπείες με στόχο την χαλάρωση και την αναζωογόνηση των επισκεπτών. Σε όλες τις προτεινόμενες υπηρεσίες, από μασάζ, θεραπείες προσώπου, περιποιήσεις σώματος και απολέπισης χρησιμοποιούνται προϊόντα Elemis, ένα

luxury British spa brand διεθνούς εμβέλειας. Σου προτείνουμε να ξεκινήσεις το ταξίδι ευεξίας σου με το Aqua Thermal Journey, το οποίο ενεργοποιεί τους μύες με τον πιο αναζωογονητικό τρόπο και διαρκεί 75 λεπτά. Το Aqua Thermal Journey και μπορείς να το απολαύσεις στον κάτω όροφο του σπα και έχει ως επίκεντρο είναι το νερό. Με εναλλαγές λοιπόν, από το κρύο στο ζεστό νερό η θεραπεία αφυπνίζει το σώμα και το μυαλό και περιλαμβάνει μια ακολουθία υπηρεσιών 10 λεπτών με το Sanarium, τη Thalasso Pool, το αναζωογονητικό ντους, το Snow Chamber, το Steam Room, τη σάουνα και τέλος το Relaxation Room. Όσο για τις θεραπείες; Μια από τις 7 εξειδικευμένες θεραπεύτριες θα σε υποδεχτεί και θα σε οδηγήσει στο χώρο όπου θα απολαύσεις τις υπηρεσίες τους. Τα δωμάτια περιποίησης είναι διαμορφωμένα κατάλληλα για να χαλαρώσουν τις αισθήσεις και να επιτρέψουν στον ειδικό να εφαρμόσει τη θεραπεία που ακουμπά στις ανάγκες του επισκέπτη, με ρυθμιζόμενο φωτισμό και επιλεγμένη μουσική, αναδύουν αιθέρια έλαια –επιλεγμένα κατάλληλα για τον κάθε επισκέπτη. Από τις πιο διαδεδομένες θεραπείες είναι το Elemis Garden of England Relaxing Massage και το Elemis Deep Tissue Massage αλλά και οι θεραπείες προσώπου. Επίσης, στον κατάλογο μπορείτε να βρείτε εξειδικευμένες υπηρεσίες σε εγκύους αλλά και άντρες. Με την ολοκλήρωση κάθε περιποίησης νιώθεις ανάλαφρος, αναζωογονημένος και έτοιμος να ανταποκριθείς σε νέες προκλήσεις. Χάρισε λοιπόν, στον εαυτό σου το αίσθημα της απόλυτης χαλάρωσης και απόλαυσε μια ολοκληρωμένη εμπειρία αναζωογόνησης που δύσκολα θα βρεις αλλού.

Sunrise Pearl Hotel & Spa, Τ: 23 203 040

47/Volt

48/Volt

Ένας προοδευτικός βιωματικός ερευνητής

ο

Ο Βίκτωρ Καραγιάννης νιώθει πως υπήρξε τυχερός στη ζωή του παρόλο που κάποιος ο οποίος θα περνούσε τις δυσκολίες που πέρασε θα έλεγε ακριβώς το αντίθετο. Από την ηλικία των 2 χρονών έχασε τον πατέρα του. Ήταν ο μικρότερος από τα 5 παιδιά και η μητέρα του δούλευε μέρα νύχτα για να τους μεγαλώσει. «Παρόλο που ήμασταν φτωχοί δεν νιώθαμε άσχημα, δεν ξεχωρίζαμε από τους πλουσίους. Δεν ερχόταν ο συμμαθητής μου στο σχολείο με γεμάτα πορτοφόλια. Ήμασταν όλοι το ίδιο», μας περιγράφει. Όπως μας ενημέρωσε ποτέ δεν υπήρξε ο άριστος μαθητής. «Δεν διάβαζα, ούτε καν στις τελικές εξετάσεις δεν διάβαζα, παρακολουθούσα όμως με προσοχή το μάθημα στην τάξη και συμμετείχα σε αυτό. Συμμετείχα επίσης σε όλες τις δραστηριότητες και εκδηλώσεις του σχολείου. Στο διάβασμα με έμπασε ο Παπαγεωργίου, ένας φιλόλογος μου ο οποίος συχνά μου ανέθετε να διαβάζω μεγαλοφώνως στους συμμαθητές μου περικοπές από λογοτεχνικά βιβλία αλλά και διηγήματα από το βιβλίο των Νέων Ελληνικών. Βλέπετε η εισβολή κατέστρεψε και τον τόπο και τα μαθητικά μας χρόνια. Όταν έγινε η εισβολή, εγώ πήγα στη Λάρνακα σχολείο και θυμάμαι την πρώτη χρονιά δεν κάναμε μάθημα, παρά μόνο διαδηλώσεις και πολλοί τσακωμοί υπήρχαν μεταξύ μας. Μεγαλώσαμε σ΄ ένα έντονα πολιτικοποιημένο περιβάλλον όπου η κοινωνία μας ανάγκαζε να επιλέξουμε από νωρίς πολιτική κατεύθυνση. Μόνο έτσι νιώθαμε ότι ανήκουμε κάπου». Όπως μας αναφέρει, τα άτομα της ηλικίας του είναι πιο μπασμένοι στα πολιτιστικά από τα σημερινά παιδιά. «Όσοι ζήσαμε την εισβολή θέλαμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Ήμασταν συναισθηματικά φορτισμένοι και θέλαμε αυτή την ένταση να την διοχετεύσουμε κάπου. Εγώ εκείνη την περίοδο αγόραζα όσες εφημερίδες μπορούσα και διάβαζα για τους αιχμαλώτους, τους αγνοούμενους και για τους εγκλωβισμένους και οτιδήποτε αφορούσε την Κύπρο, τα έκοβα και τα έκανα λεύκωμα. Επιπρόσθετα ξεκίνησα να γράφω ποιήματα στα κυπριακά». Όταν επέστρεψε πίσω στη Δερύνεια εμπλάκηκε σε διάφορες μαθητικές οργανώσεις καθώς επίσης ξεκίνησε να παίζει βόλεϊ. «Για σκοπούς άθλησης άρχισα να προπονούμαι στην Αναγέννηση Δερύνειας από την οποία μαζί με κάποιους συναθλητές πήγαμε με μεταγραφή στην Ολυμπιάδα Φρενάρου της περιόδου 197678. Ακόμα και το βόλεϊ για εμάς ήταν μια εμπειρία πρωτόγνωρη. Θυμάμαι πως κάποιες φορές μας έπαιρναν να τρώμε σουβλάκια. Αυτή ήταν η πληρωμή μας και ήμασταν ικανοποιημένοι. Τις φανέλες, τις φόρμες και τα παπούτσια μας τα έδινε δανεικά η ομάδα. Εμένα επειδή το πόδι μου ήταν πιο μεγάλο φορούσα τα ρούχινα παπούτσια αλλά δεν ένιωθα άσχημα. Δεν με πείραζε. Φτάνει που συμμετείχα. Το θεωρούσα τιμή μου». Όταν τελείωσε τον στρατό κατευθείαν πήγε να εργαστεί ως σερβιτόρος στην Αγία Νάπα. «Έζησα την Αγία Νάπα από την αρχή μέχρι σήμερα. Έζησα την άνοδο αλλά και την κάθοδο της. Κατά τη διάρκεια γνώρισα πολύ καλούς ανθρώπους από άλλες χώρες, τους έκανα φίλους μου και μου άλλαξαν την νοοτροπία. Γνώρισα υπουργούς άλλων χωρών, γενικούς εισαγγελείς και βουλευτές σε μια περίοδο που εγώ ήμουν ένα χωριατόπαιδο που δεν βγήκε ποτέ από το σπίτι του. Έζησα επίσης, τους ανθρώπους που έπιναν ποτό, τους ανθρώπους που κάπνιζαν τσιγάρο, τους ανθρώπους που έκαναν ναρκωτικά και κατάλαβα πως οι άνθρωποι δεν περπατούν με ταμπέλες. Οι εμπειρίες μου με έκαναν να βλέπω τη

ζωή διαφορετικά. Το πραγματικό διάβασμα άρχισε αμέσως μετά τον στρατό. Με το πέρασμα του χρόνου απέκτησα μεγάλη συλλογή βιβλίων ποικίλης ύλης που ποτέ όμως δεν μου είναι αρκετά. Συχνά δανείζομαι βιβλία από την Κρατική Βιβλιοθήκη». Σπούδασε αρθρογραφία και δοκιμιογραφία στο ICS Pennsylvania. Για τους σκοπούς του κολλεγίου έκανε μια παρουσίαση για την Κύπρο. Επειδή ένιωθε πως η παρουσίασή του ήταν ατελής, συνέχισε να δουλεύει πάνω σε αυτή. Αποτέλεσμα αυτού η κυκλοφορία του βιβλίου του “The Promise” στα μέσα του 1996 το οποίο εξαντλήθηκε το καλοκαίρι του επόμενου χρόνου. Είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα, βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα και είναι το αποτέλεσμα μιας βιογραφικής και βιωματικής έρευνας, που διεξήγαγε μεταξύ των ετών 1993- 1995. Είναι γραμμένο στα Αγγλικά, γιατί στόχος του συγγραφέα ήταν η ενημέρωση των ξένων, για το πρόβλημα της Κύπρου, μέσα από μια συναισθηματική, διαφορετική προσέγγιση. Το βιβλίο «The Promise» πραγματεύεται τις τραυματικές εμπειρίες ενός έφηβου της Καρπασίας, ο οποίος εγκλωβίστηκε στο χωριό του, αμέσως μετά την δεύτερη φάση της Τούρκικης εισβολής και της επικράτησης των Τουρκικών στρατευμάτων. Όσον αφορά την ίδια την έρευνα, αυτή έγινε σε μια περίοδο όπου κανένας δεν μιλούσε, κανένας δεν είδε, κανένας δεν άκουσε. «Όταν ρωτούσα κάτι συγκεκριμένο, εισέπραττα το συνηθισμένο «μα ξέρεις» στέλνοντας με από τον ένα στον άλλο και τρέχα γύρευε. Ευτυχώς για μένα, παρά τις δυσκολίες, μπόρεσα να διασταυρώσω τις πληροφορίες που έπαιρνα από τον κύριο μάρτυρα μου και κεντρικό χαρακτήρα του βιβλίου μου, μέσα από συναντήσεις, συνεντεύξεις ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα και που έστω με «μισόλογα», με βοήθησαν να φτάσω στην αλήθεια. Σε προσωπικό επίπεδο, η έρευνα και οι πληροφορίες που κατέγραψα με βοήθησαν να αναθεωρήσω κάποια πράγματα και να αποβάλω τις πολεμοχαρείς μου ιδέες της εποχής εκείνης». Το «The Promise» ήταν η αρχή για να ακολουθήσει ένα πολυδιάστατο ερευνητικό έργο. Όταν κάποιοι είπαν ότι η περιοχή μας έχει πρόβλημα με τα ναρκωτικά έγινε ιδρυτικό μέλος του ΚΕΝΘΕΑ που σκοπό είχε την πρόληψη και όχι τόσο την καταπολέμηση. Έκανε έρευνα για τα ναρκωτικά στην Κύπρο και ακολούθησαν έρευνες για τη θαλασσαιμία, για τους Δερυνειώτες του Περού, τα Λαγούμια του Αγίου Κωνσταντίνου, για την ιστορία της Δερύνειας, για την έξοδο των Εβραίων και τη συνεισφορά της Αμμοχώστου και πολλές άλλες μελέτες. Επιπρόσθετα, διετέλεσε Μέλος τους Δημοτικού Συμβουλίου Δερύνειας, Μέλος της Πολιτιστικής Επιτροπής του Δήμου Δερύνειας και Συνεργάτης του Οργανισμού Νεολαίας Κύπρου. Ο Βίκτωρ Καραγιάννης όταν καταπιάνεται με κάποιο θέμα λειτουργεί ως ένας φιλοπερίεργος ταξιδευτής ή και ως ευαίσθητος ποιητής. Ενδιαφέρεται να αφουγκραστεί την καθημερινή ζωή και την κοινωνική πραγματικότητα, να καταγράψει εικόνες, ανθρώπινες συμπεριφορές, συμπτώσεις και παράξενα περιστατικά και να αναζητήσει και να κατανοήσει το βαθύτερο νόημά τους. Σήμερα, ασχολείται με την συλλογή πληροφοριών για την διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων και για τον σκοπό αυτό συνεργάζεται με την ΔΕΑ που είναι η αρμόδια επιτροπή για το θέμα αυτό. Έκκληση του είναι όποιος γνωρίζει κάτι ή έχει συγκεκριμένα στοιχεία να τα δώσει στην Επιτροπή και να είναι σίγουρος πως οι πληροφορίες του θα βοηθήσουν τα μέγιστα.

Της Βέρας Κοσμά

Ο Βίκτωρ Καραγιάννης αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου που έζησε μια καθόλου βαρετή ζωή και έχει στο βιογραφικό του ένα πολυδιάστατο συγγραφικό - ερευνητικό έργο. Είναι ένας βιωματικός ερευνητής, ο οποίος μελετά, ακούει, βλέπει και ακολούθως καταγράφει γεγονότα που σημάδεψαν τον ίδιο, την ιστορία του τόπου μας και τον πολιτισμό μας.

49/Volt

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

Μικρές, σχολικές ιστορίες 1953. Α΄τάξη του Β΄Δημοτικού (Μαντζούριου) Σχολείου Αγίας Ζώνης Αμμοχώστου. Τότε με το κοντοπαντέλονο. Δίχως χαρτζιλίκι. Λέξη άγνωστη στους περισσότερους.

45 – 50 μαθητές, μαθήτριες σε μια τάξη. Στα θρανία με 4 – 5 παιδιά. Με μια δασκάλα. Πράγμα αδιανόητο σήμερα. 68 χρόνια πέρασαν. Και όμως θυμόμαστε με σεβασμό όλους τους δασκάλους μας. Γιατί ήταν πραγματικοί δάσκαλοι. ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΆΚΗ ΤΣΑΠΠΑΡΊΛΑ

ε

Έκαναν τη δουλειά τους με πολλή αγάπη. Έδιναν όλο τον χρόνο και τον εαυτό τους στα παιδιά. Και εμείς, νιώθοντας το και ζώντας το καθημερινά, τους ανταποδίδαμε το σεβασμό και προσπαθούσαμε να μάθουμε όσο περισσότερα μπορούσαμε. Να γίνουμε άνθρωποι στη κοινωνία. Να κτίσουμε ένα καλύτερο μέλλον. Να ξεφύγουμε από τη φτώχεια. Κύριος Χρίστόδουλος Χωματάς, κ. Νέαρχος Ιερείδης, κυρία Πολυξένη Νικολάου-Αντωνίου, κ.Πρόδρομος Ακύλας (διευθυντής) και κ. Μιχάλης Πουργουρίδης. Ποιοι ήταν αυτοί οι Άνθρωποι, που μας δίδασκαν, μας ενέπνεαν και μας οδηγούσαν στον σωστό δρόμο; Τότε ξέραμε πως ήταν απλά οι δάσκαλοι μας. Σήμερα όμως ρωτήσαμε, διαβάσαμε και μάθαμε για αυτούς. Χριστόδουλος Χωματάς. Αγωνιστής στα Οκτωβριανά του 1931. Τότε που ο λαός ξεσηκώθηκε και απαιτούσε Ένωση με την Ελλάδα. «Ήταν ένας από τους ηγέτες της εξέγερσης στη Γιαλούσα. Συνελήφθη και παρέμεινε υπό κράτηση στον αστυνομικό σταθμό στο Βαρώσι. Χρόνια μετά ο Ονούφριος Παπαμιχαήλ πήγε στον αστυνομικό σταθμό Αμμοχώστου όπου κρατούσαν το φίλο του τον Χωματά. Ζήτησε από τον αστυνόμο Τήλλυρο να επιτρέψει επίσκεψη και όντως κάλεσε το Χωματά να συναντήσει το φίλο του, μόλις τον είδε τον αποπήρε γιατί ήταν μικρόσωμος και ο Χωματάς του απάντησε: Δεν έχει κύριε σημασία το ύψος του σώματος, αλλά το ύψος του φρονήματος. Κι ο Τήλλυρος διέταξε να μεταφερθεί αμέσως στο κελί του. Η απάντηση του Χρ.Χωματά απέδιδε το πνεύμα του επαναστατικού αναβρασμού των Οκτωβριανών του ’31. Το πνεύμα των Οκτωβριανών που αποτελεί ιστορικό τεκμήριο του φιλότιμου μιας εποχής, ενός πάμφτωχου και καταπιεσμένου λαού που διεκδικούσε την τιμή του ανθρώπου και τη λευτεριά της πατρίδας του.» (από άρθρο του Γιάννη Σπανού). Αποτέλεσμα αυτής της δράσης ήταν ο κύριος Χωματάς να μένει απροβίβαστος επαγγελματικά. Του στερούσαν προαγωγές! Μετά την ανεξαρτησία φυσικά και με τα χρόνια υπηρεσίας έγινε διευθυντής. Του ήταν αρκετό να διδάσκει τα μικρά παιδιά που τόσο πολύ αγαπούσε. Ο νεαρός τότε και πολύ δραστήριος κύριος Νέαρχος Ιερείδης ήταν από τους πρώτους, αν όχι ο πρώτος που οργάνωσε μαντολινάτα από μαθητές της 4ης, 5ης και 6ης τάξης του δημοτικού σχολείου στον Λάξη Αμμοχώστου. Και έδιναν συναυλίες τόσο στη πόλη μας όσο και στη Λευκωσία και αλλού. Νοείται, ότι δούλευε εκτός ωραρίου. Δωρεάν. Ούτε και για τη βενζίνη του δεν πήρε ποτέ επίδομα. Και όχι μόνο αυτό. Όπου δούλεψε είχε ομάδα γυμναστικής που έκανε κάθε χρόνο εντυπωσιακές επιδείξεις. Η αγάπη του για τους νέους ήταν τόσο

50/Volt

μεγάλη, που πολλές φορές μετέφερε τους μαθητές του με το αυτοκίνητό του στα μαθήματα μουσικής ή στη μαντολινάτα. Μιλούμε φυσικά αρκετά χρόνια μετά από εμάς. Είχε σαν αρχή του το ρητό. «Νους υγιής εν σώματι υγιή» Σήμερα στο 90ον έτος της ηλικίας του ζει στη ενορία Σταυρού, στο Στρόβολο, όπως τότε, στην αγαπημένη του Αμμόχωστο. Θυμάται πολύ καλά τους μαθητές, τους συναδέλφους και τη ζωή στη προδομένη πόλη μας. Η δασκάλα μας κυρία Πολυξένη Ν. Αντωνίου μια γλυκιά γυναίκα ιδιαίτερα αγαπητή, με πολλή υπομονή. Ευγενική, καλοσυνάτη και κάποτε αυστηρή. Ποτέ δεν ήταν εύκολο να δουλεύεις όλη μέρα με 45 – 50 παιδιά. Κάποια από αυτά δεν είχαν να φάνε ή κρύωναν το χειμώνα. Αγαπούσε πολύ τη δουλειά της, καθώς επίσης και τα παιδιά. Γέννημα και θρέμμα της Αμμοχώστου προσδιορίστηκε στο Ριζοκάρπασο γύρω στο 1932, στη Περιστερωνοπηγή και ακολούθως στο Μαντζούρειο, όπου δίδασκε πολλά χρόνια. Κάπου εκεί κοντά ήταν το σπίτι της. Θυμούμαι, γιατί ο γιός της Αιμίλιος ήταν συμμαθητής μου και κάποτε πήγαινα εκεί. Δυστυχώς τον έχασε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα κοντά στις Κλαψίδες. Της στοίχισε πάρα πολύ. Βρήκε διέξοδο στο κέντημα με σταυροβελονιά κάτι που την κρατούσε απασχολημένη μέχρι το τέλος της ζωής της στα 94 χρόνια της. Εκτός από τη διδασκαλία η κυρία Πολυξένη είχε συμμετοχή σε πάρα πολλές εκδηλώσεις της πόλης μας. Ανθεστήρια, Γιορτή του πορτοκαλιού, Χριστουγεννιάτικες γιορτές στα σχολεία. Πάντα πρωτοπόρα. Ήταν ενεργό μέλος της Φιλοπτώχου και του Λυκείου Ελληνίδων. Κάποια περίοδο πήγε στο Λονδίνο και δίδαξε στο σχολείο της Παροικίας μας. Είχε ένα μοναδικό τρόπο να συμπαραστέκεται και να λύνει τα οποιαδήποτε προβλήματα αντιμετώπιζαν οι μαθητές της ή ο απλός κόσμος. Ο διευθυντής μας ο αυστηρός μα δίκαιος κύριος Πρόδρομος Ακύλας. Σχεδόν πάντα κυκλοφορούσε με μια ρήγα, χάρακα, στα χέρια. Αν άκουγε φασαρία στη τάξη ερχόταν μέσα και τιμωρούσε τους άτακτους. Άνοιγες τη παλάμη και έπαιρνες αναλόγως. Φυσικά πονούσες. Όμως δεν το ξανάκανες. Γιατί ήξερες πως η τιμωρία θα ήταν χειρότερη. Και κανένας δεν διαμαρτυρόταν. Ούτε βέβαια και οι γονείς

τολμούσαν να εμφανιστούν στο σχολείο για να ζητήσουν τον λόγο.Όταν περνούσε από εκεί ο κύριος Ακύλας όλοι σηκώνονταν και στέκονταν σε στάση προσοχής ή κάποιοι έκαναν υπόκλιση. Κυρίως από σεβασμό. Ίσως κάποιοι από φόβο. Ο κύριος Μιχάλης Πουργουρίδης εκτός των άλλων μας δίδασκε και μουσική. Ήταν ψάλτης και καλός ζωγράφος. Δούλεψε σε όλα σχεδόν τα κοκκινοχώρια. Ήσυχος άνθρωπος χαμηλών τόνων. Πατέρας 4 παιδιών, εκ των οποίων 3 καθηγητές. Πέθανε στη Λεμεσό σε ηλικία 78 ετών. Δάσκαλος μας στη Στ΄ τάξη της Δ΄ Αστικής Σχολής, που τότε στεγαζόταν στην οδό 28ης Οκτωβρίου, ήταν ο Γεώργιος Κουλουμπρίδης, Τομεάρχης της ΕΟΚΑ στην πόλη μας. Μια μέρα στηθήκαμε στα κάγκελα του σχολείου όλοι οι μαθητές της μεγάλης τάξης. Κρατούσαμε πέτρες και όταν πέρασαν κάποια στρατιωτικά οχήματα με Άγγλους στρατιώτες, τους πετροβολούσαμε. Μπήκε ένας Άγγλος αξιωματικός στη τάξη και ρωτούσε ποιοί έριξαν τις πέτρες. Κανένας μας δεν έβγαλε τσιμουδιά. Την επομένη ο αγαπητός μας δάσκαλος δεν ήλθε στο σχολείο. Βγήκε αντάρτης στα βουνά. Ήταν καταζητούμενος. Μετά το τέλος του αγώνα έγινε τυπογράφος. Δυστυχώς πέθανε στην Κρήτη, όπου βρισκόταν για διακοπές. Στο Γυμνάσιο – Λύκειο η κατάσταση ήταν περίπου η ίδια. Ομοιόμορφη στολή και πηλίκιο με το σήμα Β.Γ.Α. Το φορούσαμε με καμάρι. Εδώ φυσικά δεν υπήρχε η σωματική τιμωρία. Είχαμε όμως τους παιδονόμους. Είχαμε μέρες και ώρες που μπορούσαμε να πάμε σινεμά. Οι παιδονόμοι κυκλοφορούσαν στη πόλη και μας αστυνόμευαν. Αν έβρισκαν κάποιον να παρανομεί, να μην φορά πηλίκιο ή να καπνίζει τότε έκανε αναφορά και ο παραβάτης εισέπραττε την ανάλογη ποινή. Εδώ μπορούσαμε να μιλήσουμε σε κάποιους καθηγητές με το μικρό τους όνομα. Ττόμης, Τζίμης κτλ. Μιλούσαμε άνετα μαζί τους για διάφορα θέματα. Υπήρχε ο ανάλογος σεβασμός και αγάπη. Αυτοί ήταν οι Δημοδιδάσκαλοι της τότε εποχής. Σεβαστοί και κυρίως αγαπητοί. Σήμερα με λύπη παρακολουθούμε τα όσα θλιβερά συμβαίνουν στη Παιδεία μας. Υπουργός σε λάθος θέση. Κάποιοι ανώτεροι Λειτουργοί, που χαράζουν πολιτική δεν μπορούν να προσφέρουν όσο πρέπει. Συχνές οι συγκρούσεις ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς και το Υπουργείο Παιδείας. Οι ηγεσίες των εκπαιδευτικών ενδιαφέρονται κυρίως για τα οικονομικά θέματα παρά τα παιδαγωγικά. Κομματικά υποχείρια, υπακούουν στις κομματικές εντολές. Τώρα με την πανδημία και τα προβλήματα που αυτή δημιουργεί βλέπουμε τις αρνητικές αντιδράσεις τους. Ο κόσμος και οι μαθητές βλέπουν και κρίνουν. Και φυσικά ο σεβασμός πάει περίπατο. Για αυτό τελειώνουμε με κάτι που έγραψε στα ΜΚΔ η αγαπητή, βραβευμένη και σεβαστή δασκάλα κυρία Αγγέλα Καϊμακλιώτη: «Οι υπουργοί και οι πολιτικοί έρχονται, φεύγουν και ξεχνιούνται. Δεν ανήκουν στην εκπαιδευτική οικογένεια. Τα σχολεία όμως, οι μαθητές και οι μαθήτριες, η διδασκαλία τους, είναι η δικιά μας δουλειά, η δικιά μας ευθύνη, η δικιά μας οικογένεια.

Εναλλακτική Σκέψη Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΉ ΑΛΛΑΓΉ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΉ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΆΛΛΟΝΤΟΣ ΕΊΝΑΙ ΆΜΕΣΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΈΝΕΣ ΜΕ ΝΈΕΣ ΑΣΘΈΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΔΗΜΊΕΣ ΚΑΙ ΓΙ’ ΑΥΤΌ ΤΟΝ ΛΌΓΟ ΕΠΙΒΆΛΛΕΤΑΙ Η ΕΦΑΡΜΟΓΉ ΦΙΛΙΚΏΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΒΆΛΛΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΏΝ.

Του Άντρου Καραγιάννη

52/Volt

Οι κλιματικοί ηγέτες του μέλλοντος Η ΣΤΑΔΙΑΚΉ ΑΎΞΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΊΑΣ, ΩΣ ΣΥΝΈΠΕΙΑ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΉΣ ΑΛΛΑΓΉΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΉΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΉΣ, ΘΑ ΦΈΡΕΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΌΤΗΤΑ ΕΝΏΠΙΟΝ ΝΈΩΝ ΠΡΟΚΛΉΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΚΡΑΊΩΝ ΚΑΙΡΙΚΏΝ ΦΑΙΝΟΜΈΝΩΝ ΌΠΩΣ ΟΙ ΠΛΗΜΜΎΡΕΣ, ΟΙ ΠΥΡΚΑΓΙΈΣ, Η ΞΗΡΑΣΊΑ Κ.Ά.

μ

Με την υπογραφή της Συμφωνίας του Παρισιού το 2015, οι χώρες δεσμεύονται να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και του φαινομένου του θερμοκηπίου, το οποίο σχετίζεται με την αύξηση των θερμοκηπιακών αερίων, όπως διοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου. Σχετική είναι η δέσμευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μέσα από την Πράσινη Συμφωνία για μείωση των εκπομπών ρύπων στο 55% μέχρι το 2030 και η επίτευξη της κλιματικής ουδετερότητας, της απαλλαγής δηλαδή από τη χρήση άνθρακα μέχρι το 2050. Μέσα από το Ταμείο Ανάκαμψης η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει δράσεις που να περιορίζουν την κλιματική αλλαγή, όπως η ενεργειακή αναβάθμιση των κτηρίων, η προώθηση της ανακύκλωσης, της κυκλικής οικονομίας και η σωστή διαχείριση των πλαστικών και οικιακών αποβλήτων. Στον πυλώνα της Πράσινης Μετάβασης και της Βιώσιμης Ανάπτυξης οι ηγέτες των κρατών καλούνται να προωθήσουν τη χρήση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, την εξοικονόμηση και αποθήκευση ενέργειας μέσω της δημιουργίας φωτοβολταϊκών πάρκων, αλλά και τη χρήση φιλικότερων προς το περιβάλλον καυσίμων στις δημόσιες μεταφορές και την εφαρμογή ηλεκτροκίνητων μεταφορικών μέσων. Λόγω και της κρισιμότητας των περιβαλλοντικών ζητημάτων, οι κλιματικοί ηγέτες του μέλλοντος θα καλεστούν να ασχοληθούν με τις νέες κλιματικές απειλές, έχοντας πάντα στο επίκεντρο τους τον άνθρωπο και την επιβίωση του. Είναι, όμως, απόλυτα κατανοητό ότι η εφαρμογή νέων πολιτικών που αφορούν το περιβάλλον δεν μπορούν να επιτευχθούν άμεσα, αν τα νοικοκυριά δεν διαθέτουν τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους για αγορά ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων ή για αντικατάσταση του συστήματος θέρμανσης και ψύξης των κατοικιών τους. Οι ηγέτες και τα κεντρικά κράτη θα πρέπει να δώσουν κίνητρα στους πολίτες για αξιοποίηση της αιολικής ή ηλιακής ενέργειας και τοποθέτησης φωτοβολταϊκών συστημάτων για εξοικονόμηση ενέργειας, λαμβάνοντας υπόψη και τις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού για αποφυγή του κοινωνικού

αποκλεισμού, ο οποίος διευρύνει συνεχώς το φάσμα της ενεργειακής φτώχειας. Η ενεργειακή μετάβαση θα πρέπει να γίνει με σωστό τρόπο για αποφυγή των ανισοτήτων και να έχει στο επίκεντρο της τα κατώτερα στρώματα του πληθυσμού, τα οποία αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς του ρεύματος. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, οι τυφώνες, η ξηρασία και τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα δημιουργούν «κλιματικούς πρόσφυγες», οι οποίοι θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας και των εκπομπών ρύπων. Σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, μέχρι το 2050, 150 εκατομμύρια άνθρωποι σε τρεις περιοχές του κόσμου, στην υποσαχάρια Αφρική, στη Νότια Ασία και στη Λατινική Αμερική θα μετατραπούν σε «κλιματικούς πρόσφυγες». Όταν οι άνθρωποι δεν μπορούν να καλλιεργήσουν την καμένη ή πλημμυρισμένη γη τους θα αναγκαστούν να μεταναστεύσουν, μετακινούμενοι είτε προς τα αστικά κέντρα, δημιουργώντας έτσι υπερπληθείς πόλεις, είτε εγκαταλείποντας την χώρα τους και βιώνοντας τον ρατσισμό ως νέοι «κλιματικοί πρόσφυγες». Για να ανταποκριθούν οι κοινωνίες στις νέες περιβαλλοντικές προκλήσεις χρειάζονται ηγέτες που να ασχολούνται με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Η κλιματική αλλαγή και η καταστροφή του περιβάλλοντος είναι άμεσα συνδεδεμένες με νέες ασθένειες και πανδημίες και γι’ αυτό τον λόγο επιβάλλεται η εφαρμογή φιλικών προς το περιβάλλον πολιτικών. Οι νέες κλιματικές συνθήκες απαιτούν τη χάραξη νέων πολιτικών στη βάση μιας κοινωνίας πολιτών που να μην αποκλείει κανένα και να προσφέρει ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες σε όλους. Οι νέοι κλιματικοί ηγέτες θα πρέπει να κερδίσουν τις καμένες καρδιές των ανθρώπων, να αλλάξουν παλιές νοοτροπίες και να κατανοούν τις ανησυχίες των ανθρώπων. Ο πλανήτης μας χρειάζεται όλους και οι κλιματικοί ηγέτες πρέπει να εμπνέουν με σύγχρονες και περιβαλλοντικά στοχευμένες ιδέες για να ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών και να διασφαλίσουν την επιβίωση τους.