Volt τεύχος #15 Δεκέμβριος by Intelligence Media

ΣΤΉΛΕΣ

ΘΕΜΑΤΑ

Τι πραγματικά μας σκοτώνει

Ο Μιχάλης Μεταξά είναι παράδειγμα ζωής

Ο κόσμος το 'χει τούμπανο

Παίρνω δύναμη απ’ τα παιδιά μου

Ήταν όλοι τους εκεί

Και θα βγεις και θα τα σπάσεις

Αντίδοτο στα Christmas Blues!

Χριστούγεννα άλλων εποχών

Αντίο δύσκολο 2021

Ρομπέρτο Σαβιάνο Νεκρός ή Ζωντανός

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2021 ISSN 2672-8079

ΙΔΕΕΣ / ΙΣΤΟΡΙΕΣ / ΑΝΘΡΩΠΟΙ / ΑΠΟΨΕΙΣ

VOLT Είμαστε όλοι μέλη ενός

σώματος Ο ΧΡΊΣΤΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ ΜΊΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΟ ΘΈΑΤΡΟ, ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΉ, ΤΟΝ ΘΕΑΤΡΙΚΌ ΌΜΙΛΟ ΔΕΡΎΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΈΔΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΈΛΛΟΝ. ΤΟΥ ΖΑΝΕΤΤΟΥ ΛΟΥΚΑ

#15

#15 Δεκέμβριος ΣΤΉΛΕΣ Τι πραγματικά μας σκοτώνει

Αντίο δύσκολο 2021

10 Αντίδοτο στα

Γιατί ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει αθάνατο...

Νέα χρονιά σημαίνει καινούργιο ξεκίνημα. Ένας ακόμη κύκλος ζωής κλείνει. Μια ευκαιρία μας δίνεται για ένα καινούργιο ξεκίνημα.

Ο κόσμος το 'χει τούμπανο

Christmas Blues!

Το φαινόμενο της κατάθλιψης των εορτών, γνωστό και ως Christmas Blues, εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80.

ΘΕΜΑΤΑ Ο Μιχάλης Μεταξά είναι παράδειγμα ζωής

Ο Μιχάλης δεν κατάφερε να ζήσει μια φυσιολογική ζωή. Μέσα από τη συγκλονιστική του ιστορία, διδαχθήκαμε ένα μάθημα ζωής.

Παίρνω δύναμη απ’ τα παιδιά μου

Η συγκλονιστική ιστορία του Πανίκου Οικονόμου από το Παραλίμνι που έχασε τη γυναίκα του λίγες ημέρες μετά τη γέννηση του πέμπτου του παιδιού, είναι από αυτές που σε καθηλώνουν.

Είμαστε όλοι μέλη ενός σώματος

Ο Χρίστος Καραϊσκος απλός και φιλικός όπως πάντα, μίλησε για το θέατρο, την υποκριτική, το Θεατρικό Όμιλο Δερύνειας που τόσο αγαπά να δουλεύει γι αυτόν και τα σχέδια του για το μέλλον.

OUTBOUND Χριστούγεννα άλλων εποχών

Δέκα άνθρωποι μας διηγούνται τις παιδικές χριστουγεννιάτικες τους αναμνήσεις, συνοδεύοντας τις με άρωμα ρετρό.

ΕΚΔΟΤΗΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ - ΖΑΝΈΤΤΟΣ ΛΟΥΚΆ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ - ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ ΚΟΥΡΟΥΓΙΑΝΝΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ - ΕΙΡΗΝΗ ΤΣΟΜΑΛΛΟΥΡΗ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΟΔΥΣΣΕΩΣ - ΤΖΙΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΑΠΠΑΡΕΛΛΑΣ - ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΜΑΓΑΣ - ΑΝΤΡΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ - ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΜΟΥΣΙΗΣ - (PHOTO:ΓΡΑΦΕΙΟΝ) ΓΡΑΦΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ - ΜΑΡΙΑ ΙΩΑΝΝΟΥ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ - ΕΥΓΕΝΙΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ & ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ - ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ ΚΟΥΡΟΥΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ - ΕΚΤΥΠΩΣΗ - AZNET PRINTING GROUP ΨΗΦΙΑΚΉ ΑΝΆΠΤΥΞΗ - ΙΩΑΝΝΑ ΤΖΟΎΛΙΟΥ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΤΕ

Volt

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΚΡΟΠΌΛΕΩΣ 7, ΠΑΡΑΛΊΜΝΙ, ΑΜΜΌΧΩΣΤΟΣ, ΚΎΠΡΟΣ, 5282, ΤΗΛ: 23 822319 ADMIN@INTELLIGENCEMEDIA.COM

COPYRIGHTS Το περιοδικό Volt εκδίδεται κάτω από την ιδιοκτησία της Intelligence Media. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση όλου του μέρους του περιοδικού χωρίς την άδεια του εκδότη. Για τα κείμενα και τις φωτογραφίες ο εκδοτικός οίκος παίρνει το δικαίωμα της άνευ όρων εκμετάλλευσής τους, χωρίς την άδεια των αποστολέων. Η άποψη των συντακτών δεν αποτελεί απαραίτητα και άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

Editorial

Heavy Metal

Του Ζανέττου Λουκά

ceo@intelligencemedia.cy

Τι πραγματικά μας σκοτώνει Γιατί ότι δε σε σκοτώνει σε κάνει αθάνατο...

Τις ώρες που δε δουλεύω προσπαθώ να μη σκέφτομαι. Λίγο δύσκολο αλλά το προσπαθώ. Είναι ευχή και κατάρα αν θες την άποψη μου. Σκέφτομαι όταν είμαι στο μπάνιο. Όταν περπατώ. Σκέφτομαι όταν είμαι στο γυμναστήριο. Σκέφτομαι όταν κοιμάμαι. Όταν γράφω. Και τώρα που σου γράφω σκέφτομαι διάφορα. Το θετικό είναι ότι σκέφτομαι. Το αρνητικό είναι ότι κουράζομαι να βάζω τις σκέψεις μου σε τάξη. Η πολλή σκέψη φέρνει θλίψη Ζανέττο, μου είπε κάποτε ο αδερφός μου. Ε ωραία, πως το σταματάς; Οι περισσότερες ιδέες μου προέρχονται όχι όταν

σφίγγω το μυαλό μου για να δημιουργήσει την ιδέα, αλλά όταν γενικά χαζεύω. Όταν περπατώ στους δρόμους, όταν διαβάζω περιοδικά και βιβλία ή όταν βλέπω τηλεόραση. Ξεκίνησα να το παλεύω και λέω θα βρω ένα αποτελεσματικό τρόπο να αφαιρέσω τις σκέψεις μου. Ωραία λοιπόν. Ας ξεκινήσουμε απ’ το ντους. Θα κάνω κρύα ντους χειμώνα - καλοκαίρι, μιας και είναι ευεργετικά στην καλή λειτουργία του σώματος, όπου το μυαλό μου θα έχει ως πρώτη σκέψη να βγει απ’ το μπάνιο (άσε που θα καλώ θεούς και δαίμονες μέχρι να τελειώσει). Ξεκίνησα το πρώτο μου κρύο ντους και για τρεις μήνες τώρα δεν το έχω σταματήσει. Είχα μείνει έκπληκτος από τη δύναμη του μυαλού και το

πόσο σπουδαίο είναι να βγαίνεις απ’ τη ζώνη άνεσης. Είχα προλάβει να δω ένα κατατοπιστικό βίντεο στο YouTube με ένα τύπο, ο οποίος έκανε καθημερινά μπάνια με πολύ κρύο νερό και μιλούσε σχετικά με τα οφέλη της «θεραπείας με κρύο». Ορισμένα οφέλη που αναφέρονται περιλαμβάνουν την εγρήγορση, τη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, την καύση λίπους, τη μείωση της φλεγμονής και την ταχύτερη ανάρρωση από τραυματισμούς. Για κάποιον που κάνει καθημερινά 3-4 ώρες προπόνησης και με ένα σμπαραλιασμένο δίσκο στη σπονδυλική στήλη, αυτά τα οφέλη ακούστηκαν φανταστικά. Έτσι αποφάσισα να το κρατήσω όσο πάει. Γνωρίζω εδώ και καιρό

Volt

Editorial

Heavy Metal Του Ζανέττου Λουκά

ceo@intelligencemedia.cy

Ας ξεκινήσουμε απ’ το ντους. Θα κάνω κρύα ντους χειμώνα καλοκαίρι, μίας και είναι ευεργετικά στη καλή λειτουργία του σώματος, όπου το μυαλό μου θα έχει ως πρώτη σκέψη να βγει απ’ το μπάνιο. (άσε που θα καλώ θεούς και δαίμονες μέχρι να τελειώσει) ότι τα κρύα ντους είναι καλά για το σώμα μας, αλλά ένα ωραίο ζεστό ντους το πρωί είναι πολύ πιο άνετο. Στεκόμουν λοιπόν στο ντους και σκεφτόμουν μήπως να έκανα ένα ζεστό μπάνιο να χαλαρώσει το σώμα μου; Σκέφτηκα αμέσως όμως ότι όσο και να το ήθελα αυτό θα με έφερνε πίσω στη ζώνη άνεσης. Ξαναμπήκα στο You-

Volt

tube και βρήκα ένα άλλο τύπο, ο οποίος κάνει μπάνια σε πάγο και μιλούσε για το πως το σώμα του έχει πλέον συνηθίσει το κρύο που απλά δεν τον επηρεάζει καθόλου. Κατάλαβε επίσης ότι το μυαλό του έγινε πιο ισχυρό με τα κρύα μπάνια καθώς η θέληση του έχει πλέον γίνει υπερβολικά δυνατή. Το πρωινό ντους σήμερα το πρωί ήταν μια χαρά. Στην αρχή ήταν λίγο κρύο, αλλά μετά από δέκα δευτερόλεπτα ένιωσα μια χαρά. Η άσκηση αυτή είναι πραγματικά υπέροχη και απολαμβάνω τα πρωινά ή και τα βραδινά μου ντους πλέον με θετική σκέψη. Έχω ακόμη κάτι να προσμένω. Έχω φθάσει στο συμπέρασμα ότι αυτό που εσωτερικά μπορεί να μας σκοτώσει δεν είναι τίποτα περισσότερο από την ίδια μας τη σκέψη. Το μυαλό δημιουργεί εμπόδια που πλάθονται

κατά φαντασία μέσα μας. Από μας εξαρτάται αν θα επιτρέψουμε σ' αυτά να αγκυλώσουν και να κυριαρχήσουν το μυαλό και το σώμα μας. Φυσικά οι σκέψεις ακόμη δεν σταματάνε αλλά, ακόμη το παλεύω…. Στη φωτογραφία ο Wim Hof, γνωστός για τα κρύα του μπάνια. Κάντε ένα κρύο ντους καθημερινά! Θα με θυμηθείτε.

ΛΕΥΚΩΣΙΑ 22 740 599 ΛΑΡΝΑΚΑ 24 534 700 ΛΕΜΕΣΟΣ 25 332 424 ΠΑΦΟΣ 26 818 315 ΠΑΡΑΛΙΜΝΙ 23 823 210

www.hyundai.com.cy

ΜΑΤΙΑ ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΑ

Αντίο δύσκολο 2021 Νέα χρονιά σημαίνει καινούργιο ξεκίνημα. Ένας ακόμη κύκλος ζωής κλείνει. Μια ευκαιρία μας δίνεται για ένα καινούργιο ξεκίνημα.

Αντίο λοιπόν στο δύσκολο 2021, ελπίδα και αισιοδοξία στην υποδοχή του 2022. Να υποδεχθούμε το 2022 πιο κατασταλαγμένοι, πιο δυνατοί και πρωτίστως να έχουμε υγεία, ευτυχία και αγάπη. Καλή Χρονιά!

Της Ειρήνης Τσομαλλούρη ΔΙΕΥΘΎΝΤΡΙΑ ΣΎΝΤΑΞΗΣ

Έφθασε η στιγμή, να αφήσουμε πίσω στο παρελθόν όλες τις κακές αναμνήσεις, ό,τι μας στέρησε το χαμόγελο και φυσικά ό,τι μας προκάλεσε θλίψη. Είναι καιρός για νέες σελίδες, για άλλες προοπτικές. Σε λίγες εβδομάδες θα αποχαιρετίσουμε το 2021 και θα υποδεχθούμε το 2022. Το 2021, αφορούσε ένα χρόνο δύσκολο και απρόβλεπτο για όλη την ανθρωπότητα. Διανύουμε στιγμές πρωτόγνωρες, κρίσιμες και αβέβαιες, που θα παραμείνουν στη μνήμη μας. Είτε μας αρέσει είτε όχι, έχουμε καλεστεί να υπάρξουμε με ένα καινούργιο τρόπο ζωής, με άλλα δεδομένα, με διαφορετικές συνήθειες. Τις κρίσιμες στιγμές που διανύουμε, μπορούμε να τις μετατρέψουμε σε καινούργιες ευκαιρίες και ιδέες. Να πάρουμε καινούργιες αποφάσεις, να ανακαλύψουμε τις κρυμμένες δυνατότητες του εαυτού μας, αλλά παράλληλα να ανοίξουμε μονοπάτια. Καινούργια μονοπάτια στη ζωή μας. Ένας χρόνος φθάνει στο τέλος του, έκανε τον κύκλο του και μέσα από αυτόν μάθαμε πολλά. Μια χρονιά όπου αδιαμφισβήτητα τα είχε όλα, από διάφορες πλευρές. Συναισθηματικά, οικονομικά εκπαιδευτικά και φυσικά μια πανδημία ταλανίζοντας όλη την υφήλιο. Το σίγουρο; Μάθαμε περισσότερα από αυτά που πιστεύαμε και συνειδητοποιήσαμε ότι όλα μπορούν

να αλλάξουν μέσα σε μια στιγμή. Και το μήνυμα που πήραμε από όλο αυτό; Αγάπησε άνθρωπε, μόνο αγάπησε. Δώσε ένα χέρι βοήθειας στο συνάνθρωπο σου. Αγκάλιασε με ενσυναίσθηση. Βίωσε την ανάγκη του. Η δύναμη της κοινωνίας μας; Η δύναμη της προσφοράς. Σε μια κοινωνία με κοινωνικοοικονομική αστάθεια, η λέξη «ανθρωπιά», είναι το κλειδί της λύσης. Το 2022, ελπίζουμε να φέρει μαζί του ένα αλλιώτικο αέρα, της ελπίδας. Ο σκοπός της νέας χρονιάς, είναι μια αφορμή ώστε να ξεκινήσουμε από την αρχή. Να έχουμε νέα ψυχή, νέα μάτια. Αν δεν ξεκινήσουμε να βλέπουμε τα πάντα με φρέσκα μάτια, δεν θα κάνουμε τίποτα αποτελεσματικό. Είναι αναγκαίο να δράσουμε, να κινηθούμε. Να παλέψουμε για το μέλλον μας, για τα όνειρα μας, για εμάς, σα να μην υπάρχει αύριο. Να δώσουμε νόημα στη ζωή μας. Να εξετάσουμε τη ζωή μας, όχι ψάχνοντας λάθη, αλλά ευκαιρίες. Ευκαιρίες και δυνατότητες για κάτι καινούργιο. Να είμαστε ευγνώμωνες για ότι έχουμε και να ζούμε το παρόν που είναι το μόνο εγγυημένο που έχουμε. Αντίο λοιπόν στο δύσκολο 2021, ελπίδα και αισιοδοξία στην υποδοχή του 2022. Να υποδεχθούμε το 2022 πιο κατασταλαγμένοι, πιο δυνατοί και πρωτίστως να έχουμε υγεία, ευτυχία και αγάπη. Καλή Χρονιά!

Σωστή ενημέρωση Το καλύτερα άρθρά θα τα βρεις εδω! Kάθε εβδομάδα στο email σας τα καλύτερα άρθρα του Vantagemag.com Κάντε εγγραφή μέσω της ιστοσελίδας www.vantagemag.com

Volt

vantagemag.com

Το Θέμα

Εικαστικά Χριστουγεννιάτικη Αγία Νάπα

podcast για τον μήνα

Η Αγία Νάπα φορά τα γιορτινά της και ανάβει τα φώτα του Χριστουγεννιάτικου Διάκοσμου με την Κύπρια τραγουδίστρια Κωνσταντίνα, η οποία θα είναι η επίσημη προσκεκλημένη στη τελετή Φωταγώγησης του Χριστουγεννιάτικου Διάκοσμου του Δήμου Αγίας Νάπας, που θα γίνει το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2021 στο Λιμανάκι Αγίας Νάπας-Πλατεία Αγίου Γεωργίου.

Ακολουθήστε το podcast Zulucast Talk του Ζανέττου Λουκά στο YouTube.

#65

Εύα Πούρκου

Χτίζοντας την επικοινωνία στις σχέσεις μας

Η ταινία

Tender Bar

Volt

Feedback

ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΑΝΈΤΤΟ ΛΟΥΚΆ

#65

ΟΙ ΠΡΩΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

Μετά την καλοπροαίρετη, πλην άνιση επιστημονική φαντασία του Midnight Sky που γύρισε για λογαριασμό του Netflix, ο Κλούνεϊ συνεργάζεται εκ νέου με μια streaming πλατφόρμα, αυτήν τη φορά το Amazon Prime, για να μεταφέρει στην οθόνη τα απομνημονεύματα του μυθιστοριογράφου και αρθρογράφου Τζ. Ρ. Μέριντζερ. Στον ρόλο του θείου Τσάρλι βρίσκουμε τον Μπεν Άφλεκ, ο οποίος, όπως λένε οι πρώτες κριτικές, βάζει πλώρη για το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου με την ερμηνεία του στο φιλμ.

Mongrel Mob

Η πιο βίαιη συμμορία της Νέας Ζηλανδίας

Κώστας Συμεωνίδης

Η δύναμη της ψυχής πάνω σε μία σανίδα

Ο JONO ROTMAN ΕΚΘΕΤΕΙ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΕΤΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ Μια σειρά από εντυπωσιακές προσωπογραφίες της μεγαλύτερης συμμορίας της Νέας Ζηλανδίας, της Mongrel Mob, απαθανάτισε ο Jono Rotman μέσα από το φακό του. Ο Jono Rotman που έχει έδρα την Νέα Υόρκη φωτογράφισε πάνω από 200 μέλη αυτή της συμμορίας. Είναι μια σειρά από σπάνιες φωτογραφίες αυτής της εγκληματικής οργάνωσης που ιδρύθηκε το 1960 και σήμερα έχει επεκταθεί σε όλη τη χώρα. H Mongrel Mob είναι μια οργανωμένη συμμορία δρόμου της Νέας Ζηλανδίας και συχνά συγκρούεται δημόσια και βίαια με μια άλλη συμμορία, τους Black Power. Η συμμορία οργανώθηκε από μια παρέα κυρίως θυμωμένων και επαναστατημένων Ευρωπαίων νεαρών. Ο θρύλος λέει ότι το όνομα το πήραν από ένα δικαστή που τους αποκάλεσε κατά την διάρκεια μιας δίκης ‘mongrels’ δηλαδή μιγάδες. Η άλλη θεωρία είναι ότι το ίδιο σκηνικό έγινε σε ένα αστυνομικό τμήμα. Όπως και να έχει τους άρεσε και το υιοθέτησαν. Κατά την διάρκεια της δεκαετίας του ’70 η συμμορία έβαλε στις τάξεις της αρκετούς Μαορί. Έγινε διάσημη για την βία που ασκούσε στο Hawke’s Bay όπου δρούσε. Τα χρώματα που χρησιμοποιούν είναι συνήθως το μαύρο και το κόκκινο και συνηθίζουν να κάνουν τατουάζ σε όλο τους το πρόσωπο. Για σύμβολα έχουν τη σβάστικα, και το βρετανικό μπουλντόγκ. Λειτουργούν σαν ανάδοχη οικογένεια για τα νεαρά άτομα που το σκάνε από το σπίτι τους ή έχουν πρόβλημα με την πραγματική τους οικογένεια. Αν και στην αρχή το να είσαι μέλος της συμμορίας είχε να κάνει περισσότερο με ένα κώδικα τιμής και ένα τρόπο ζωής, σήμερα η Mongrel Mob ανήκει στο οργανωμένο έγκλημα της χώρας αφού κρύβεται πίσω από εμπόριο ναρκωτικών, πορνεία και ένοπλες ληστείες.

#66

Βάσω Βαρδάκη

Ενισχύοντας την αυτογνωσία και την αυτοπεποίθηση μου

#67

Αναστασία Κατσούρη Η Γιόγκα ως τρόπος ζωής

Ο κόσμος το 'χει τούμπανο

ΤΗ ΦΟΎΣΚΑ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΎ ΤΟΜΈΑ ΤΗΝ ΚΆΛΥΠΤΕ ΣΎΣΣΩΜΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΗΓΕΣΊΑ, Η ΟΠΟΊΑ ΜΆΛΙΣΤΑ ΠΉΡΕ ΑΠΌ ΤΙΣ ΤΣΈΠΕΣ ΜΑΣ 1.8 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΎΡΙΑ ΕΥΡΏ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΗΡΊΞΕΙ ΤΗ ΜΑΦΙΌΖΙΚΗ ΤΡΆΠΕΖΑ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΈΣ ΆΛΛΕΣ ΕΚΑΤΟΝΤΆΔΕΣ ΕΚΑΤΟΜΜΎΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΗΡΊΞΕΙ ΤΗΝ ΤΡΆΠΕΖΑ ΚΎΠΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΉ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΉ

Του Κωνσταντίνου Οδυσσέως

Volt

Μας κακοφαίνεται όταν αναφέρεται η Κύπρος σαν πλυντήριο βρόμικου χρήματος, σαν μια χώρα στην οποία η μαφία κάνει τις δουλειές της με άνεση, σε ρεπορτάζ και σε σήριαλ που παίζουν διεθνώς. Δε μας φταίνε δηλαδή αυτοί που μας κατάντησαν έτσι, μας φταίνε αυτοί που μας δακτυλοδείχνουν. Δεν καταλαβαίνουμε ότι «ο κόσμος το ‘χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι». Η αλήθεια ωστόσο είναι πως, όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτός ο τόπος, εθνικά, οικονομικά και κατ’ επέκτασιν κοινωνικά, πηγάζουν από τη διαφθορά, από το γεγονός δηλαδή ότι υπάρχουν εδώ δύο πολιτικοοικονομικά κατεστημένα, ένα στην ελληνοκυπριακή και ένα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα, που λειτουργούν όπως η μαφία και κάποιοι μάλιστα ισχυρίζονται ότι έχουν και αλισβερίσια με την πραγματική μαφία. Η δική μου ανάγνωση της ιστορίας, από το 1960 μέχρι σήμερα, λέει ότι η στρατηγική της Τουρκίας ήταν να επαναφέρει την Κύπρο κάτω από τον δικό της έλεγχο, μέσω αρχικά της διχοτόμησης του νησιού και στη συνέχεια με την αλλαγή του δημογραφικού χαρακτήρα, με παράλληλη ενίσχυση της ανταγωνιστικής ισχύος του δικού της κράτους εδώ, για να το καταστήσει οικονομικά ισχυρότερο από το δικό μας. Τον τουρκικό στόχο υποβοήθησε όχι μόνο το ντενκτασικό κατεστημένο αλλά και το ελληνοκυπριακό, που έστησε στην Κύπριακή Δημοκρατία ένα μαφιόζικο σύστημα νομής της εξουσίας, με υπόγειες καταχρηστικές διαδικασίες. Με άλλα λόγια, όπως οι μαφίες χωρίζουν τα ταράφια τους στις χώρες όπου δρουν, έτσι και στην Κύπρο τα δύο κατεστημένα χώρισαν κανονικότατα τα ταράφια τους ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1960, προκαλώντας τις διακοινοτικές ταραχές και την ανώμαλη κατάσταση που οδήγησε στον οριστικό γεωγραφικό διαχωρισμό του 1974. Τα τελευταία ρεζιλίκια και η κατάσταση χάους που επικρατεί τώρα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα, φέρνουν στην επιφάνεια τη σχέση του εκεί πολιτικοοικονομικού κατεστημένου με τη μαφία, η οποία χρονολογείται, όπως λένε, από την εποχή του Ραούφ Ντενκτάς. Αυτή την κατάσταση παρέδωσε στους διαδόχους του ο ηγέτης διχοτόμησης και προφανώς το σύστημα συντηρείται. Όπως σε εμάς εδώ, έτσι κι εκεί, γίνεται κανονικό πλιάτσικο με το δημόσιο χρήμα. Σκεφτείτε ότι ακόμη κι ο (πολλαπλώς διεφθαρμένος) νεοσουλτάνος της Άγκυρας κατσάδιασε αρκετές φορές τους Τουρκοκύπριους πολιτικούς ότι η οικονομική βοήθεια, που τους στέλνει η Τουρκία, κατατρώγεται με χρυσές μασέλες από την εκλεκτή ελίτ του κατεστημένου. Από κάποια φάση και μετά φαίνεται ότι ο Ερντογάν προτίμησε να σταματήσει να κατσαδιάζει και άρχισε να χρησιμοποιεί τα χρήματα του τουρκικού λαού για να εξαγοράζει συνειδήσεις στο ψευδοκράτος. Όπου ωστόσο ανθεί η διαφθορά, ξεκινά ο κατήφορος. Όπως καταρρέει πλέον η τουρκική οικονομία, με προσωπική ευθύνη του Ερντογάν, καταρρέει μαζί και η οικονομία του ψευδοκράτους, μέσα σε μια κατάσταση γενικής διάλυσης και με έναν γνωστό, κορυφαίο Τούρκο αρχιμαφιόζο να αναρτά στα κοινωνικά δίκτυα βίντεο με πολιτικούς να αυνανίζονται μπροστά σε γυμνές γυναίκες. Να απειλεί μάλιστα αυτός ότι έχει άλλα 20 βίντεο ακόμη να αναρτήσει, διότι θέλει, λέει, να καθαρίσει την Κύπρο από τη βρωμιά, από τον τζόγο και τα ναρκωτικά, για τα οποία κατηγορεί (αυτός ο αρχιμαφιόζος) τους πολιτικούς για τη διαπλοκή τους με τη μαφία. Επειδή κάποιοι εδώ μπορεί να χαιρεκακούν με τη θλιβερή αυτή κατάντια στα κατεχόμενα, θα ήθελα να επισημάνω ότι και στη δική

μας πλευρά τα πράγματα δεν είναι πολύ διαφορετικά. Η οικονομική κατάρρευση του 2013 δεν ήταν συνέπεια της διεθνούς οικονομικής κρίσης, που ξεκίνησε το 2008, όπως έλεγε η κυβέρνηση Χριστόφια. Ήταν το αποτέλεσμα της διαπλοκής του πολιτικοοικονομικού κατεστημένου με διεθνείς απατεώνες, κυρίως τότε με Ρώσους, οι οποίοι σήκωσαν τα λεφτά τους από την πατρίδα τους και τα ξέπλεναν σε διάφορα πλυντήρια στον κόσμο, ανάμεσα στα οποία ήταν και το πλυντήριο Κύπρος. Τότε ο Βλαντιμίρ Πούτιν καλούσε αυστηρά τους «κυρίους» αυτούς να επιστρέψουν τα λεφτά τους στη Ρωσία κι εμείς τους είχαμε στη Λαϊκή και εν μέρει στην Τράπεζα Κύπρου. Θυμίζω ότι είχε προηγηθεί στις αρχές της δεκαετίας του 2000 το μεγαλύτερο στην ιστορία ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, τα χρήματα του σερβικού λαού, τα οποία έκλεψε ο δικτάτορας Μιλόσεβιτς και ξεπλύθηκαν και πάλι στην τράπεζα της ντροπής, τη Λαϊκή. Για όλα αυτά μας είχαν στην μπούκα και ο Πούτιν και η Ευρώπη ακόμη και οι φίλοι μας οι Σέρβοι και βεβαίως μας περίμεναν στην γωνιά, την ώρα που ξέσπασε η κρίση, ενώ εμείς οι αφελείς πιστεύαμε ότι ο Πούτιν θα μας βοηθούσε, δίνοντας μας δάνειο, για να μην μας κατέβει η Τρόικα. Τη φούσκα του τραπεζικού τομέα την κάλυπτε σύσσωμη η πολιτική ηγεσία, η οποία μάλιστα πήρε από τις τσέπες μας 1.8 δισεκατομμύρια ευρώ για να στηρίξει την μαφιόζικη τράπεζα και μερικές άλλες εκατοντάδες εκατομμύρια για να στηρίξει την Τράπεζα Κύπρου και την Κεντρική Συνεργατική. Όταν όμως οι Ρώσοι άρχισαν να αποσύρουν τα λεφτά τους, η φούσκα έσπασε και τη νύφη την πλήρωσε (όπως πάντα) ο αφελής λαός, που εμπιστεύεται την πολιτική του ηγεσία, την ψηφίζει με κλειστά μάτια και νομίζει ότι ζει στη νήσο των αγίων. Την ώρα που έκλεισαν τις πόρτες και τα ATM οι τράπεζες και δε μπορούσαμε να βγάλουμε παραπάνω από 300 ευρώ τη μέρα, κάποιοι έβγαλαν δισεκατομμύρια. Οικονομίες ανθρώπων που δούλευαν μια ζωή, εξαφανίστηκαν σε μια νύχτα. Πριν ακόμη ζήσουμε εκείνο το κακό και συγκεκριμένα τον Αύγουστο του 2012, έγραψα ένα άρθρο με τίτλο «Η Κύπρος χρειάζεται αδιάφθορο ηγέτη» (διαβάστε το, αν θέλετε, εδώ: http://bit.do/ziteitai-adiafthoros). Στο άρθρο μου εκείνο προειδοποιούσα απεγνωσμένα ότι η διαπλοκή και η διαφθορά οδηγούν την Κύπρο σε οικονομική καταστροφή και ότι στις προεδρικές εκλογές που θα γίνονταν έξι μήνες αργότερα, θα έπρεπε να εκλέξουμε έναν αδιάφθορο ηγέτη, ο οποίος θα είχε τα κότσια να πολεμήσει το μαφιόζικο κατεστημένο. Πέρασαν από τότε 9 χρόνια, στη διάρκεια των οποίων έγραψα δεκάδες άρθρα και σχόλια για το πού μας οδηγεί η αρρωστημένη αυτή κατάσταση που συντηρείται. Η καταστροφή της οικονομίας το 2013, τα κοινωνικά παντοπωλεία και η δυστυχία του κόσμου δεν προβλημάτισαν διόλου την ηγεσία αυτού του τόπου. Το σύστημα συνέχισε να λειτουργεί όπως στήθηκε από το 1960, με αποτέλεσμα τα «νάμια» μας να βγαίνουν ακόμη παγκοσμίως και σε σοβαρότατα forum και θεσμούς, άλλοτε λόγω της κατάχρησης του (χρήσιμου) προγράμματος πολιτογραφήσεων, άλλοτε για τις διευκολύνσεις που κάναμε σε διεθνείς εγκληματίες, με τους οποίους είχαμε «εγκάρδιες σχέσεις» και ούτω καθεξής. Τίποτε δεν αλλάζει σε τούτο τον τόπο. Καθώς η πορεία προς τη διχοτόμηση συνεχίζεται (και φαίνεται πια να πλησιάζει τον τελικό προορισμό), κάθε 5-6 χρόνια σκάει μια βόμβα που οδηγεί την οικονομία σε μικρή η μεγάλη κρίση, την οποία πληρώνει πάντα και ανελλιπώς ο απλός πολίτης, ο κανονικά φορολογούμενος, ο περήφανος και αδούλωτος κυπριακός λαός.

Αντίδοτο στα Christmas Blues! Ο ΔΕΚΈΜΒΡΙΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΊ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΊΟ ΜΉΝΑ ΤΟΥ ΧΡΌΝΟΥ, ΠΑΡΌΤΙ ΤΟ ΛΑΤΙΝΙΚΌ ΤΟΥ ΌΝΟΜΑ (DECEMBRIUS) ΔΗΛΏΝΕΙ ΌΤΙ ΕΊΝΑΙ Ο ΔΈΚΑΤΟΣ.

ΤΟ ΦΑΙΝΌΜΕΝΟ ΤΗΣ ΚΑΤΆΘΛΙΨΗΣ ΤΩΝ ΕΟΡΤΏΝ, ΓΝΩΣΤΌ ΚΑΙ ΩΣ CHRISTMAS BLUES, ΕΜΦΑΝΊΣΤΗΚΕ ΚΑΤΆ ΤΗ ΔΙΆΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΊΑΣ ΤΟΥ ’80, ΑΡΧΙΚΆ ΣΤΗΝ ΕΥΡΏΠΗ ΚΑΙ ΜΕΤΈΠΕΙΤΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΉ, ΌΠΟΥ ΛΑΝΣΑΡΊΣΤΗΚΕ ΈΝΑ ΝΈΟ ΠΡΌΤΥΠΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟΎ ΕΟΡΤΑΣΜΟΎ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ.

Του Παντελή Θεοδοσίου

Volt

Οι Ρωμαίοι στις 25 Δεκεμβρίου γιόρταζαν τα Σατουρνάλια, τη γέννηση του αήττητου ήλιου. Η εκκλησία μας για μια πιο εύκολη μετάβαση καθιέρωσε τη γέννηση του Χριστού τη συγκεκριμένη μέρα, μιας και ο Χριστός είναι ο Ζωοδότης Ήλιος της δικαιοσύνης. Ο λαός αναφέρεται στο Δεκέμβριο με τα προσωνύμια Χριστουγεννιάτης, Χιονιάς, Άσπρος και Γιορτάρης. Το τελευταίο προσωνύμιο χαρακτηρίζει το μήνα, μιας και τον Δεκέμβρη γιορτάζουν συνολικά 50 Άγιοι. Δεκέμβριος και η πιο όμορφη εποχή του χρόνου πλησιάζει. Στις μέρες μας οι προετοιμασίες για τα Χριστούγεννα ξεκινάνε από τον Οκτώβριο. Το εορταστικό κλίμα είναι διάσπαρτο στην ατμόσφαιρα από τις αρχές Νοεμβρίου. Άλλαξαν οι εποχές. Κάποτε, είχαμε μια άλλη κοσμοθεωρία. Στον καιρό μου, το Νοέμβριο δεν γιορτάζαμε. Καταδικάζαμε το ψευδοκράτος στις 15 Νοεμβρίου και μετά τιμούσαμε το Πολυτεχνείο στις 17. Πλέον, η επέτειος του Πολυτεχνείου και ο στολισμός του δέντρου έχουν μόνο μια εβδομάδα διαφορά, αλλά με την ανάποδη σειρά. Ένα ολόκληρο έθνος, έρμαιο της παγκοσμιοποίησης, προσπαθεί να στολίσει και να γιορτάσει πάνω στις πληγές του. Προσπεράσαμε τη θρησκευτική-χριστιανική πλευρά των γιορτών, οι οποίες κρύβουν ένα τεράστιο μήνυμα αγάπης, αποδοχής των άλλων και προσφοράς στους συνανθρώπους μας. Δεκέμβριος, ο μήνας που για τους περισσότερους από εμάς είναι ταυτισμένος με διακοπές, παιχνίδια, στόλισμα του σπιτιού, δώρα, οικογενειακές και φιλικές συναθροίσεις, μπόλικο φαγητό και γενικά με μια εορταστική και χαρούμενη ατμόσφαιρα. Είναι και μερικοί άλλοι (35% βάση ερευνών) που βιώνουν μια γλυκιά μελαγχολία, μια εσωτερική διαμάχη, η οποία τελικά μετατρέπεται σε κατάθλιψη. Μια ψυχολογική κατάσταση ματαιότητας, έλλειψη διάθεσης για κοινωνικές επαφές και τάση απομόνωσης. Έρχονται τα Χριστούγεννα και μερικοί άνθρωποι νιώθουν πιο μόνοι από ποτέ. Βρίσκουν τη ζωή τους μονότονη και οι γιορτές τους εκνευρίζουν, γιατί θυμούνται, ενώ προσπαθούν να ξεχάσουν, ό,τι τους πόνεσε! Αναζητούν tips και συμβουλές από ειδικούς για θετική σκέψη και οδηγίες για να νικήσουν την κατάθλιψη. Προσπαθούν με κατεβασμένο κεφάλι, βάζοντας τικ σε κάθε συμβουλή, μπας και τα καταφέρουν. Νιώθουν αποτυχημένοι, αλλά ξέρεις κάτι; Οι πληγές δεν κλείνουν μόνο με θετική σκέψη και αποφθέγματα σοφών! Το φαινόμενο της κατάθλιψης των εορτών, γνωστό και ως Christmas Blues, εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80, αρχικά στην Ευρώπη και μετέπειτα στην Αμερική, όπου

λανσαρίστηκε ένα νέο πρότυπο καταναλωτικού εορτασμού των Χριστουγέννων. Ο καταναλωτισμός φόρτωσε τους ανθρώπους με επιπλέον υποχρεώσεις, έξοδα, δώρα και προπαντός με την εικόνα του πως θα έπρεπε να είναι, να αισθάνονται και να συμπεριφέρονται τις μέρες αυτές, ώστε να είναι χαρούμενοι. Ξεχειλίζει το γιορτινό πνεύμα, αλλά η αισιοδοξία δεν μοιάζει σε καμία περίπτωση με το διακόπτη που ανάβει τα λαμπάκια του δέντρου. Ένα κλικ δεν είναι αρκετό. Το κενό μιας πονεμένης ψυχής δεν γεμίζει ποτέ με στολίδια, αγιοβασιλάκια και χιονάνθρωπους. Σε τελική ανάλυση, ακόμα και τα στολίδια είναι εποχιακά. Όσο όμορφα, όσο ακριβά κι αν είναι παρέχουν χαρά μόνο για ένα μήνα και μετά κλείνονται πάλι σε σκονισμένες κούτες. Ξημερώματα Χριστουγέννων, Facebook και Instagram κατακλύζονται με χαρούμενους ανθρώπους και selfies με χριστουγεννιάτικα δέντρα. Τις περνάω αμήχανα όλες μια προς μια με το ακροδάκτυλό μου και στην οθόνη μου εξελίσσεται κάτι σαν παρέλαση. Διερωτώμαι αν όλη αυτή η ευτυχία είναι αληθινή. «Μην κρίνεις αυστηρά τους άλλους, αν δεν μπορείς να κρίνεις αυστηρά πρώτα τον εαυτό σου». Να σου κι ο Κομφούκιος ακάλεστος στο σκηνικό αξημέρωτα. Κάποιοι γιορτάζουν και στολίζουν, κάποιοι όχι. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος, ο καθένας αντιμετωπίζει τα προβλήματά του διαφορετικά. Μπορεί το θρησκευτικό πνεύμα των ημερών να μην αφορά όλους τους ανθρώπους, αλλά φέτος ειδικά επιβάλλεται να βιώσουμε ενεργητικά το περίφημο «Πνεύμα των Χριστουγέννων» του Ντίκενς, σα μια ευκαιρία για να δώσουμε στους άλλους και όχι για να πάρουμε. Ένα μικρό δώρο, ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, μια ευχή από την καρδιά μας, ένα τηλεφώνημα σε κάποιον που είναι μακριά μας και μια συγγνώμη για κάποια παρεξήγηση. Μπορεί τα Χριστούγεννα να έχουν ένα κοινωνικό, χαρούμενο κι ευτυχισμένο προφίλ, αλλά συμπεριλαμβάνονται στις πιο στρεσογόνες και ψυχικά επιβαρυμένες περιόδους του έτους. Αντιμετώπισε τις γιορτές ως μέρος της ζωής σου, χωρίς να τις φορτώσεις με επιπλέον προσδοκίες και χωρίς να πιέσεις τον εαυτό σου, αντιμετωπίζοντάς τον με ειλικρίνεια και στοργή. Δώσε στον εαυτό σου το δικαίωμα να μη γιορτάσει ή να μην προσποιηθεί ότι περνάει τέλεια. Αν θες τη γνώμη μου, κάνε ότι έχεις ανάγκη. Ζέστανε την καρδιά σου με ανθρώπινα χνότα και συναισθήματα, γιατί αυτό είναι τα Χριστούγεννα, όχι τα λαμπάκια και τα μελομακάρονα. Αν σου περισσέψει λίγη ζεστασιά, να την πακετάρεις όμορφα και να τη δώσεις σε κάποιον άλλο. Το καλό, η αγάπη και το νοιάξιμο πρέπει να ανακυκλώνονται, για να μπορέσουν μια μέρα να επιστρέψουν και πάλι σε σένα!

ΚΑΤΑΣΤΑΛΆΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΠΡΟΟΡΙΣΜΌ ΜΟΥ, ΜΟΥ ΣΤΆΛΗΚΑΝ ΝΈΑ ΔΏΡΑ, ΝΈΟΙ ΦΎΛΑΚΕΣ ΆΓΓΕΛΟΙ, ΠΟΥ ΒΈΒΑΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΎΝ ΝΑ ΓΕΜΊΣΟΥΝ ΤΟ ΚΕΝΌ ΤΗΣ ΑΠΏΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΥΦΙΣΤΆΜΕΝΩΝ ΑΛΛΆ ΜΟΥ ΈΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΕΥΚΑΊΡΑ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ ΝΈΩΝ ΔΕΣΜΏΝ, ΝΈΩΝ ΕΜΠΕΙΡΙΏΝ, ΝΈΩΝ ΑΝΑΜΝΉΣΕΩΝ.

Της Ginas Κωνσταντίνου

Volt

Ήταν όλοι τους εκεί ΤΖΙΝΆΚΙ, ΜΟΥ ΛΈΕΙ Η ΓΆΡΓΑΡΗ ΦΩΝΉ ΤΗΣ, ΕΧΩ ΒΆΛΕΙ ΆΔΕΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΈΘΛΕΙΑ ΣΟΥ, ΤΙ ΜΑΣ ΕΤΟΙΜΆΖΕΙΣ;

Τζινάκι, μου λέει η γάργαρη φωνή της, εχω βάλει άδεια στα γενέθλιά σου, τι μας ετοιμάζεις; ΦΙΛΟΙ, το σπουδαίο δώρο που μας έδωσε ο Θεός για να μας προσέχει όταν αυτός είναι απασχολημένος. Τους προσφέρει υπό την μορφή τάχα μου των τυχαίων συναντήσεων και εισχωρούν στη ζωή σου δυναμικά δημιουργώντας δεσμούς ψυχικούς και σωματικούς που αντέχουν στο χρόνο και στην καθημερινότητα. Το τηλεφώνημα της φιλενάδας μου, μου υπενθύμισε ότι η γενέθλιος ημέρα μου πλησιάζει και ότι είναι ευκαιρία να διευθετήσω συνάντηση με τους φίλους μου, παλιούς και νέους. Πριν λίγα χρόνια όντας ερωτικός μετανάστης αποφάσισα να εγκατασταθώ μόνιμα σε άλλη πόλη, μα ο φόβος για την απώλεια των φίλων μου, ίσως ήταν και η αιτία, που την έκανε την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής μου. Δεν υπάρχει ψυχική βιωσιμότητα χωρίς αυτούς και η απομάκρυνση μου από αυτούς μου στοίχισε, ακόμα μου στοιχίζει θα έλεγα, καθημερινά. Κατασταλάζοντας στο προορισμό μου, μου στάλθηκαν νέα δώρα, νέοι φύλακες άγγελοι, που βέβαια δεν μπορούν να γεμίσουν το κενό της απώλειας των υφιστάμενων αλλά μου έδωσαν την ευκαιρία για δημιουργία νέων δεσμών, νέων εμπειριών, νέων αναμνήσεων. Φίλος, μία τόση δα μικρή και ταπεινή λέξη που κρύβει έναν

τεράστιο θησαυρό αγάπης, σεβασμού, αλληλοκατανόησης και αποδοχής των πιο σκοτεινών σου πλευρών και εμείς σαν άμυαλα όντα τη χρησιμοποιούμε παντού και για όλους. Οι φίλοι άλλωστε δε μπορούν να είναι πολλοί, δεν έχουν όλοι σταθεί δίπλα σου να σου δείξουν το δρόμο όταν έχεις χαθεί, να σου δώσουν το χέρι όταν έχεις πέσει, να απορροφήσουν τους κραδασμούς των λανθασμένων σου επιλογών, να πανηγυρίσουν όταν θριαμβεύεις, να καμαρώσουν όταν είσαι ο καλύτερος, να ξαγρυπνήσουν ψάχνοντας λύση για το πρόβλημα σου, να σου πουν “ξύπνα μαλάκα, τα έχεις κάνει όλα μαντάρα”. Οι μέρες κύλησαν, γρηγορότερα από ότι θα επιθυμούσα και η γιορτινή βραδιά κατέφθασε. Ήταν σχεδόν όλοι εκεί, όλοι όσοι επιθυμούσα, όλοι αυτοί που πορευτήκαμε παρέα και ελπίζω να πορευτούμε για πολλά χρόνια ακόμα. Μα κι ακόμα και αυτοί που δεν ήταν εκεί σωματικά, τους είχα στην καρδιά μου, όπως είναι εκεί κάθε μέρα. Η τούρτα με τα κεριά αναμμένα, φάνταζε λες και είχε παραδοθεί στις φλόγες, “φέρτε τον πυροσβεστήρα” είπα και όλοι έσκασαν στα γέλια. Το κρασί έρεε άφθονο και τα ποτήρια τσουγκρούσαν ασταμάτητα, κάπου – κάπου από τον καπνό τσιγάρων και κεριών διέκρινες μικρές λάμψεις από τα χαμόγελα τους σα διαμαντάκια στην ατμόσφαιρα. Αυτό είναι οι φίλοι, σκέφτηκα, έστω κι αν είναι λίγοι, είναι εκλεκτοί, μοναδικοί, ουσιαστικοί, και σπάνιοι σαν διαμαντάκια.

Του Άγγελου Σμάγα

Volt

Giovanni Francesco Camocio 1571

Αρχαιολογικές περιδιαβάσεις ΌΣΟ ΚΑΙΡΌ ΔΙΑΡΚΟΎΣΕ Η ΑΣΦΥΚΤΙΚΉ ΠΟΛΙΟΡΚΊΑ, Η ΠΕΡΙΟΧΉ ΤΟΥ ΚΆΒΟ ΓΚΡΈΚΟ ΥΠΈΦΕΡΕ ΑΠΌ ΤΙΣ ΛΕΗΛΑΣΊΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΥΠΛΗΘΏΝ, ΛΥΣΣΑΣΜΈΝΩΝ ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΉ ΑΝΑΜΟΝΉ, ΤΟΎΡΚΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΏΝ.

Η περιοχή του Κάβο Γκρέκο στα πρώτα χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας

Όταν η Κύπρος κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς, το τελευταίο κάστρο, που έπεσε τελικά το 1571, ήταν η Αμμόχωστος, η οποία είχε αντισταθεί για 11 μήνες στην τουρκική λαίλαπα. Σ’ αυτό το διάστημα, ο αρχιστράτηγος Λαλά Μουσταφά Πασάς, βοηθούμενος από τον ναύαρχο Πιαλή Πασά, ο οποίος είχε αποβιβαστεί με τους άνδρες του στην Αγία Θέκλα και στον Ποταμό του Λιοπετριού, στρατοπέδευσε στις πλαγιές του Παραλιμνίου, της Δερύνειας και του Φρενάρους. Από εκεί εξαπέλυε δριμείες επιθέσεις εναντίον της καλύτερα οχυρωμένης πόλης της Ανατολικής Μεσογείου. Όσο καιρό διαρκούσε η ασφυκτική πολιορκία, η περιοχή του Κάβο Γκρέκο υπέφερε από τις λεηλασίες των πολυπληθών, λυσσασμένων από την εκνευριστική αναμονή, Τούρκων στρατιωτών. Αυτοί, εκτός των δεινών που προξένησαν, άφησαν και σημάδια της παρουσίας τους με χαράγματα σε επιφάνειες μερικών μνημείων της περιοχής. Χαρακτηριστικά, κάποιος από τους Οθωμανούς πολιορκητές φαίνεται να χάραξε μια αραβογράμματη επιγραφή στις Πέντε Καμάρες στα όρια Παραλιμνίου και Δερύνειας. Ακόμα, κάποιος συστρατιώτης του πιθανώς να ευθύνεται για το χάραγμα σε τοιχογραφία του ναού της Παναγίας Ασπροβουνιώτισσας του Φρενάρους, όπου με αιχμηρό αντικείμενο σχεδιάστηκε καράβι του 16ου αιώνα με έναν άνδρα δεμένο στο κατάρτι του. Η εικονιζόμενη ανδρική μορφή μάλιστα ίσως ανήκει στον Μαρκαντόνιο Βραγαδίνο, τον γενναίο υπερασπιστή της Αμμοχώστου, ο οποίος γδάρθηκε ζωντανός από τους Οθωμανούς και το δέρμα του, παραγεμισμένο με άχυρα, κρεμάστηκε στην κορυφή του ιστού μιας γαλέρας, που περιέπλεε τις ακτές της Ανατολικής Μεσογείου για «συνετισμό» όσων αντιστέκονταν στις επεκτατικές βλέψεις τους. Εκτός όμως από τα διάφορα σημάδια στα μνημεία και τις καταστροφικές επιπτώσεις της 11μηνης παραμονής των μουσουλμανικών

στρατευμάτων στην οικονομία των ντόπιων νοικοκυριών, είχαν επιπλέον ξεσπάσει θανατηφόρες ασθένειες, εξαιτίας των πολλών άταφων πτωμάτων, αποδεκατίζοντας τον πληθυσμό. Συν τοις άλλοις, είχαν ενσκήψει διάφορες φυσικές θεομηνίες, όπως η ανομβρία που προκάλεσε «ακρίβια μεγάλι» και υπεραύξηση της τιμής του σιταριού, την οποία κατέγραψε «ο αμαρτωλός ανάξιος ιερέας δερίγνιας τι ιστ μαγιου 1601». Επιπρόσθετα, οι μεσαιωνικοί οικισμοί του Αβδελωτού στα ανατολικά της Αγίας Νάπας και της Μελισσώνας στα νότια όρια του Παραλιμνίου παρήκμασαν και τελικά εγκαταλείφθηκαν, αφού έπαψαν να υφίστανται οι αιτίες ύπαρξής τους. Κάτι αντίστοιχο ίσως συνέβη και με την Παναγιώτισσα του Πρωταρά. Αναλυτικότερα, το Αβδελωτό, ως οικισμός εργατών για την ανέγερση του μοναστικού συγκροτήματος της Αγίας Νάπας και αγροτών για την καλλιέργεια των εκτεταμένων κτημάτων της βαθύπλουτης Μονής, στήριζε την οικονομική του επιβίωση στη συνέχιση της εύρυθμης και ακμαίας λειτουργίας του μοναστηριού. Η Μονή όμως, ως Λατινικό θρησκευτικό ίδρυμα, αφότου οι Οθωμανοί Τούρκοι εκδίωξαν τη Λατινική Εκκλησία αποκαθιστώντας τον ορθόδοξο κλήρο, περιέπεσε σε δυσμένεια και έτσι αποδιοργανώθηκε και αποδυναμώθηκε. Σύμφωνα μάλιστα με τον Pietro Della Valle το 1625, η γυναικεία μονή της Αγίας Νάπας ήταν «σχεδόν κατεστραμμένη από τη συνήθη τυραννία των Τούρκων» και τις θανατηφόρες επιδημίες που είχαν προηγηθεί κι ένας Έλληνας ιερέας λειτουργούσε στον ναό, στον οποίο εκείνο το έτος βαπτίστηκε ο μετέπειτα λόγιος αρχιεπίσκοπος Ιλαρίων Κιγάλας. Φαίνεται λοιπόν ότι την πτωτική πορεία του μοναστηριού, στο οποίο, παρά τη μεγάλη κτηματική περιουσία του, δεν είχε μείνει ούτε ένας μοναχός, ακολουθούσε κατά βήμα και ο παρακείμενος, ιδιοκτησιακά και οικονομικά εξαρτημένος, οικισμός του Αβδελωτού. Το ίδιο και η Μελισσώνα, ως οικισμός εξειδικευμένων εργατών, οι οποίοι απολάξευαν τους βράχους για την εξαγωγή των τεράστιων

ποσοτήτων οικοδομικού υλικού που απαιτούσαν τα τείχη της Αμμοχώστου, ώστε να αποκρουσθεί ο επικρεμάμενος οθωμανικός κίνδυνος, δεν διήρκεσε περισσότερο αφού, μετά την κατάληψή της, είχε εκλείψει πια ο λόγος ενίσχυσης των οχυρωματικών έργων της πόλης. Παρόμοια τύχη ίσως είχε αυτήν την περίοδο και η αγροτική εγκατάσταση στην Παναγιώτισσα, απ’ όπου πήγαζε η σημαντικότερη ποσότητα νερού της περιοχής, το οποίο λέγεται ότι απαίτησαν κατ΄αποκλειστικότητα οι Οθωμανοί. Σύμφωνα μάλιστα με την προφορική παράδοση, ο εφημέριος του ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου της Παναγιώτισσας, ο παπα-Ζαχαρίας, ως εκπρόσωπος της κοινότητας αντιστάθηκε και αποκεφαλίστηκε, ενώ ο μικρός οικισμός λεηλατήθηκε κι εγκαταλείφτηκε αφήνοντας πίσω του μόνο το ομώνυμο ξωκλήσι γύρω από το οποίο εντοπίστηκαν από το τμήμα αρχαιοτήτων ταφές του 16ου αιώνα, ανάμεσά τους και λείψανο ιερέα. Όταν τελικά διαλύθηκαν το Αβδελωτό, η Μελισσώνα και ενδεχομένως η Παναγιώτισσα, αφήνοντας στη θέση τους μόνο εκτεταμένα λατομεία και σκόρπια οικοδομικά υλικά, ενίσχυσαν με τους τελευταίους κατοίκους τους τα γειτονικά χωριά. Αυτό διαφαίνεται και από χάρτες των πρώτων χρόνων της Οθωμανικής κατάκτησης που στην περιοχή του Κάβο Γκρέκο, εκτός από τους προγενέστερους ναούς της Παναγίας και του Προφήτη Ηλία Παραλιμνίου, του Αγίου Νικολάου Δερύνειας και της Αγίας Θέκλας Σωτήρας, αποτυπώνουν μόνο τους οικισμούς, οι οποίοι και σήμερα δεσπόζουν στον χώρο. Αντιλαμβανόμαστε έτσι ότι η σύγχρονη εικόνα οργάνωσης της εγκατάστασης με τα κεφαλοχώρια και τα εξωκλήσια τους διαμορφώθηκε οριστικά σε εκείνη τη ζοφερή περίοδο του 16ου προς τον 17ο αιώνα. Χάραγμα καραβιού από την Ασπροβουνιώτισσα, Lefkothea Papakosta 2017

Εναλλακτική σκέψη Η ΠΑΝΔΗΜΊΑ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΎ ΈΧΕΙ ΠΛΉΞΕΙ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΆ ΑΠΟΘΈΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΏΝ ΤΟΠΙΚΏΝ ΑΡΧΏΝ, ΈΧΕΙ ΕΠΙΤΑΧΎΝΕΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΈΣ ΑΝΙΣΌΤΗΤΕΣ, ΈΧΕΙ ΑΥΞΉΣΕΙ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΌ ΘΑΝΆΤΩΝ ΚΑΙ ΔΙΕΥΡΎΝΕΙ ΤΟ ΧΆΣΜΑ ΜΕΤΑΞΎ ΠΛΟΥΣΊΩΝ ΚΑΙ ΦΤΩΧΏΝ, ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΈΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΕΙΔΊΚΕΥΤΩΝ ΠΟΛΙΤΏΝ.

Του Άντρου Καραγιάννη

Volt

Ο αντίκτυπος της πανδημίας στις τοπικές αρχές ΤΟ ΚΕΝΌ ΤΩΝ 180 ΔΙΣ. ΕΥΡΏ ΣΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΆ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΏΝ ΤΟΠΙΚΏΝ ΑΡΧΏΝ ΈΧΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΉΣΕΙ Η ΠΑΝΔΗΜΊΑ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΎ ΜΕ ΒΆΣΗ ΣΤΟΙΧΕΊΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΎΤΗΚΑΝ ΣΤΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΌ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΌ ΒΑΡΌΜΕΤΡΟ ΤΟΥ 2021.

Στην ομιλία του ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών Απόστολος Τζιτζικώστας στην έναρξη της συνόδου της Ολομέλειας της Επιτροπής στις Βρυξέλλες στις 11 Οκτωβρίου 2021, κάλεσε τις τοπικές αρχές να αναλάβουν συγκεκριμένες δράσεις για κάλυψη των αναγκών των πολιτών, ζητώντας παράλληλα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής των πολιτών. Τα βασικά ευρήματα του βαρομέτρου της Ε.Ε. 2021 αποδεικνύουν ότι η μείωση των εσόδων των τοπικών αρχών κατά 180 δισ. ευρώ θέτει σε κίνδυνο την οικονομική αυτοτέλεια τους. Οι γερμανικοί οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης είναι αυτοί που πλήγησαν περισσότερο ακολουθούμενοι από τους ιταλικούς και τους ισπανικούς. Σοβαρές απώλειες είχαν και οι τοπικές αρχές της Κύπρου, οι οποίες απώλεσαν το 25% των εσόδων, ενώ στη Βουλγαρία και στο Λουξεμβούργο οι απώλειες κυμάνθηκαν γύρω στο 15%. Ένα άλλο σημαντικό αίτημα των ευρωπαϊκών οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης είναι η συμμετοχή τους σε εθνικά σχέδια ανάκαμψης και ανθεκτικότητας. Οι τοπικές αρχές γνωρίζουν καλύτερα τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών όσον αφορά τα εθνικά σχέδια που αφορούν τις οικολογικές πολιτικές, τις δημόσιες συμβάσεις, τις μεταφορές και τις δράσεις για προστασία του περιβάλλοντος και αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, την υγεία και την εκπαίδευση. Η πανδημία ανέδειξε επίσης το ψηφιακό χάσμα μεταξύ αστικών και αγροτικών περιοχών θέτοντας έτσι σε άμεσο κίνδυνο την ανάκαμψη. Οι τοπικές αρχές ζητούν όπως στηριχθεί η «ψηφιακή συνοχή» και ο ψηφιακός μετασχηματισμός για την υποστήριξη της ανάπτυξης και της καινοτομίας των επιχειρήσεων, την άμεση εξυπηρέτηση των πολιτών, ακόμη και εκείνων που δεν έχουν εύκολη πρόσβαση στο διαδίκτυο ή δεν έχουν ψηφιοποιηθεί πλήρως. Πρώτες χώρες στη χρήση του διαδικτύου σε καθημερινή βάση είναι η Σουηδία, η Φιλανδία και η Δανία, ενώ η Βουλγαρία,

η Ρουμανία, η Ελλάδα και η Πορτογαλία βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις. Η φτωχοποίηση λόγω πανδημίας άρχισε να γίνεται αισθητή κυρίως στους νέους, δημιουργώντας μια «χαμένη» γενιά. Αρκετοί νέοι άνθρωποι στερήθηκαν τη μόρφωση, βίωσαν την ενδοοικογενειακή βία, τον κοινωνικό αποκλεισμό, την ανασφάλεια, τις συνεχείς απειλές, τις ανισότητες μεταξύ των φύλων και τους επαγγελματικούς κινδύνους. Αυτή η νέα γενιά νέων και εργαζομένων χαμηλής εξειδίκευσης, η λεγόμενη «μετά covid» γενιά, χρειάζεται άμεσα πρόσβαση σε ειδικά προγράμματα επιμόρφωσης, κατάρτισης και ψυχολογικής στήριξης. Η μεγαλύτερη μάζα των Ευρωπαίων πολιτών δείχνουν να εμπιστεύονται τις τοπικές αρχές, λόγω της εγγύτητας και της άμεσης ανταπόκρισης στα αιτήματα τους, όμως διαπιστώνεται ότι το 65% των Ευρωπαίων πολιτών θεωρεί ότι οι τοπικές κοινωνίες και αρχές δεν έχουν την αναγκαία επιρροή στη χάραξη και στη διαμόρφωση ενός κοινού ευρωπαϊκού μέλλοντος. Η Ε.Ε. αποτελείται από 300 Περιφέρειες, 90.000 Δήμους και περισσότερους από 1εκ. αιρετούς, οι οποίοι εκπροσωπούν σχεδόν μισό εκ. πολίτες. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που το 75% των Ευρωπαίων πολιτών ζητούν περισσότερη συμμετοχική δημοκρατία, ενώ το 90% απαιτεί καλύτερη ενημέρωση για τα δημοκρατικά συστήματα σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, ευκολότερη πρόσβαση σε ευρωπαϊκά κονδύλια και μεγαλύτερη επιρροή στις πολιτικές της Ε.Ε. Η πανδημία του κορωνοϊού έχει πλήξει τα οικονομικά αποθέματα των Ευρωπαϊκών τοπικών αρχών, έχει επιταχύνει τις κοινωνικές ανισότητες, έχει αυξήσει τον αριθμό θανάτων και διευρύνει το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, εξειδικευμένων και ανειδίκευτων πολιτών. Τα ανησυχητικά στοιχεία του βαρομέτρου 2021 της Ε.Ε. έδειξαν ότι οι τοπικές αρχές θα πρέπει να αναλάβουν άμεσες δράσεις για κάλυψη των αναγκών των πολιτών και ανοικοδόμηση ενός κοινού μέλλοντος για όλους τους Ευρωπαίους πολίτες.

Η ζωή στην

επαρχία

που μεγάλωσα

Ο ΔΗΜΟΤΙΚΌΣ ΣΎΜΒΟΥΛΟΣ ΠΑΡΑΛΙΜΝΊΟΥ ΧΡΥΣΌΣΤΟΜΟΣ ΦΛΟΥΡΈΝΤΖΟΥ ΦΙΛΟΞΕΝΕΊΤΑΙ ΣΤΗ ΣΤΉΛΗ “Η ΖΩΉ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΊΑ ΠΟΥ ΜΕΓΆΛΩΣΑ” ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΆ ΣΕ ΔΙΆΦΟΡΑ ΕΡΩΤΉΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΡΧΊΑ ΑΜΜΟΧΏΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΣΧΈΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΑΥΤΉ.

Τι σου αρέσει περισσότερο στην επαρχία Αμμοχώστου; Είμαστε τυχεροί που έχουμε τη δυνατότητα να ζούμε σε μια επαρχία με τόση ηρεμία. Καθημερινά φιλοξενούνται χιλιάδες τουρίστες στον τόπο μας παρόλα αυτά η επαρχία μας έχει την μαγική δυνατότητα να σε κάνει να νιώθεις γαλήνη και ηρεμία σα να ζεις μόνος σου σε αυτή. Η καθημερινότητα έχει άλλο άρωμα όταν παρ’ όλες τις δυσκολίες της, έχεις την ευκαιρία να διαλέξεις ανάμεσα σε πληθώρα επιλογών, άλλες φορές πιο απόμερων και άλλες φορές πιο κεντρικών. Τι θα έκανε την επαρχία Αμμοχώστου καλύτερη αν απουσίαζε; Δυστυχώς η αυθαίρετη ανάπτυξη. Η συγκεκριμένη ερώτηση ήταν και η πρώτη που έγινε κατά τη διαδικασία συνεντεύξεων για πρόσληψη μηχανικών στο Δήμο Παραλιμνίου και από τους δέκα οι εννέα έδωσαν την ίδια πιο πάνω απάντηση, πράγμα το οποίο το διαπιστώνει. Είναι ένα τεράστιο εμπόδιο που στερεί το δικαίωμα αυτού του τόπου να πάει στο επόμενο επίπεδο. Η υπάρχουσα παθογένεια έχει δημιουργήσει τεράστια επιβάρυνση στο μέλλον αυτού του τόπου αλλά και πολλά άλυτα προβλήματα για τη μετεξέλιξη αυτού. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα έκανες αν ήσουν Δήμαρχος για μία ημέρα; Γραφείο Καινοτομίας και Επικοινωνίας. Είναι μια πρόταση την οποία έχω συζητήσει προφορικά. Γραφείο Καινοτομίας και Επικοινωνίας, μια στέγη με απλά λόγια για τον πολίτη που θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής του. Ένα γραφείο με οργανωμένη και προγραμματισμένη δομή να μπορεί να απορροφήσει την πλειάδα ιδεών αλλά

Volt

και προβληματισμών που έχουν οι δημότες μας όπου θα αποσκοπεί στην προώθηση και κοινοποίηση τους αν χρειάζεται προς τις αρμόδιες Δημοτικές επιτροπές ή το Δημοτικό Συμβούλιο. Το συγκεκριμένο γραφείο θα είναι ορισμένης εκτελεστικής δράσης για να μπορεί να ιεραρχήσει και να επιλύσει τα διάφορα παράπονα που δέχεται καθημερινώς αναλόγως διαθεσιμότητας δυναμικού με χρονοδιαγράμματα εκτέλεσης. Η πρώτη δουλειά που έκανες; Ξεκίνησα να εργάζομαι από πολύ νεαρή ηλικία. Στα 15 μου εργάστηκα ως βοηθός σε τουριστικό κατάλυμα. Από τότε μέχρι σήμερα δουλεύω σκληρά και με βεβαιότητα σας λέω πως ακόμη και η πιο μικρή μου επαγγελματική εμπειρία, σήμερα στα 32 μου και έχοντας αναπτύξει ήδη τρεις επιχειρήσεις, όλες οι εμπειρίες ήταν χρήσιμα μαθήματα για να μπορώ να ανελιχθώ και να έχω ανθρώπους δίπλα μου και όχι πίσω μου σε όλη αυτή τη δύσκολη διαδρομή. Το αγαπημένο σου μέρος; Το αγαπημένο μου μέρος όσο γραφικό και αν ακούγεται είναι η παραλία του Fig Tree Bay. Απ΄ όλες τις παραλίες της επαρχίας μας, η παραλία του Fig Tree Bay ήταν η πρώτη μου εξόρμηση, το πρώτο ραντεβού με την γυναίκα μου και ακόμη μέχρι σήμερα όταν περιπλανιέμαι στη περιοχή στο μυαλό μου γυρνάνε αυτές οι στιγμές. Είναι σημαντικό σε όμορφα τοπία να χτίζεις αναμνήσεις που δε σβήνονται στο χρόνο. Που αλλού θα μπορούσες να ζήσεις στην Κύπρο; Η Κύπρος έχει απίστευτες ομορφιές, ομορφιές που ενέπνευσαν ολόκληρους συγγραφείς να δημιουργήσουν τα άσματα τους. Στην επαρχία Αμμοχώστου η

Ο κάθε άνθρωπος έχει το χώρο που βρίσκει την ψυχική του ηρεμία, από όσο θυμάμαι όταν ήθελα να απομονωθώ μακριά από όλους και όλα καθόμουνα στο ύψωμα του Άγιου Επιφάνειου κάτω από το φωτισμένο σταυρό χαζεύοντας τα φώτα από την έντονη βραδινή ζωή της Αγίας Νάπας.

δυνάμεις μου τελειώνουν, εκεί βρίσκω τη γαλήνη και την ηρεμία που όλοι μας κατά διαστήματα χρειαζόμαστε. Αγαπημένος σου περίπατος στην επαρχία μας; Το μονοπάτι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, έτσι το έχω ονομάσει. Είναι ο περίγυρος στο εξωκκλήσι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, είναι το εκκλησάκι της γειτονιάς μας όπου έχω μεγαλώσει και περπατώντας μαζί με το γιο μου ξεπετάγονται μπροστά μου αναμνήσεις, που δεν με αφήνουν να ξεχάσω από που και με ποιους ξεκίνησε η μεγάλη και όμορφη διαδρομή της ζωής μου. Η καλύτερη θέα στην επαρχία μας είναι……; Αναμφισβήτητα η καλύτερη θέα της περιοχής βρίσκεται σε ένα μέρος που λίγοι γνωρίζουν. Από μικρά παιδιά μέσα από τις εξορμήσεις μας με τα ποδήλατα συνηθίζαμε να ανεβαίνουμε στο βουνό του κόκκινου γκρεμού και σκαρφαλώναμε στα τρία μεγάλα ντιμπόζιτα τρώγοντας ότι λιχουδιές είχαμε φέρει συζητώντας για ώρες ατελείωτες. Είναι απίστευτο το πως μπορείς να απολαύσεις σε όλη τους την επικράτεια τους τέσσερις Δήμους της επαρχίας μας από ένα και μόνο σημείο. Νιώθαμε ότι βρισκόμασταν στο απόλυτο σημείο του κέντρου όπου όλα μηδενίζονται

ζωή είναι διαφορετική και δύσκολα θα μπορούσα να συμβιβαστώ με τον τρόπο ζωής κάποιας άλλης πόλης. Θαυμάζω την εξέλιξη και την πορεία διαφόρων πόλεων δύσκολα όμως θα μπορούσα να ζήσω κάπου αλλού. Είμαστε ένας δήμος που πάντα καταφέρναμε να τραβήξουμε τα φώτα της δημοσιότητας επάνω μας λόγω του ‘’παράξενου’’ τρόπου σκέψης μας αλλά δηλώνω περήφανος Παραλιμνίτης και λάτρης του τόπου μου. Ποιο είναι το καλύτερο μέρος να απομονώνεσαι στην επαρχία μας; Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του χώρο που βρίσκει την ψυχική του ηρεμία. Από όσο θυμάμαι όταν ήθελα να απομονωθώ μακριά από όλους και όλα καθόμουν στο ύψωμα του Άγιου Επιφάνειου κάτω από το φωτισμένο σταυρό χαζεύοντας τα φώτα από την έντονη βραδινή ζωή της Αγίας Νάπας. Η σύνδεση μου με την εκκλησία ήταν πάντα ιδιαίτερα δυνατή. Οπότε όταν οι

Volt

Ο Θεός μας έχει χαρίσει την ευκαιρία να ζούμε μία όμορφη, σε ένα πανέμορφο τόπο και δεν την αλλάζω με τίποτα. και δεν υπάρχουν προβλήματα. Αγαπημένη σου εκδήλωση στην επαρχία μας; (πχ. καρναβάλι, Πάσχα, Χριστούγεννα, κατακλυσμός, θερινό σινεμά, Ανθεστήρια, moonwalk) Ξεκάθαρα το Καρναβάλι, μια εκδήλωση όπου μικροί και μεγάλοι γίνονται ένα από όπου και αν προέρχονται και ίσως να είναι η μοναδική μέρα του χρόνου που για αυτές τις λίγες ώρες γίνονται ο πραγματικός τους εαυτός αφήνοντας τα προβλήματα τους πίσω στο σπίτι. Υπερισχύει το χαμόγελο και η χαρά στα πρόσωπα του κόσμου πράγμα που το κάνει κάθε χρόνο όλο και μεγαλύτερο. Που αλλού έχεις ζήσει; Ποιο το πλεονέκτημα σε σύγκριση με την Αμμόχωστο; Έχω ζήσει αρκετά χρόνια Ιωάννινα και Λευκωσία λόγω σπουδών. Βέβαια η σχέση μου με την Ελλάδα δεν σταμάτησε στα Ιωάννινα αφού τα τελευταία χρόνια αφιέρωνα αρκετό χρόνο ταξιδεύοντας πολλές φορές Ελλάδα για διάφορες υποχρεώσεις όπου αφομοίωσα την ιδιοσυγκρασία τους και στον επαγγελματικό μου τομέα. Θεωρώ πως η ζωή σε μεγαλύτερες πόλεις δεν έχει μόνο πλεονεκτήματα. Όμως, όπως είναι λογικό όσο πιο μεγάλη είναι μία πόλη, τόσο περισσότερο πληθυσμό έχει και αντίστοιχα οι ευκαιρίες ανέλιξης είναι μεγαλύτερες. Βέβαια, ο Θεός μας έχει χαρίσει την ευκαιρία να ζούμε μία όμορφη, ήρεμη ρουτίνα σε ένα πανέμορφο τόπο και δεν την αλλάζω με τίποτα. Αγαπημένη σου στιγμή στην επαρχία μας; Ως χαζομπαμπάς δε μου έρχεται στο μυαλό πιο αγαπημένη στιγμή πέρα από αυτή της γέννησης του παιδιού μου. Ομολογώ όμως ότι ξαφνιάστηκα ευχάριστα όταν στην κλινική που ήρθε στη ζωή το παιδί μου αντίκρισα πολλούς νέους σε ηλικία εργαζόμενους γεμάτους όρεξη για δουλειά. Αυτά είναι σημάδια εξέλιξης και ευημερίας στον τομέα υγείας. Άξιο αναφοράς είναι ότι στην επαρχία μας έχουμε εξαίρετους ιατρούς και εξελιγμένα ιατρικά κέντρα. Πως φαντάζεσαι την επαρχία μας σε 20 χρόνια; Η επαρχία μας, όποιο και αν είναι στο τέλος το οριστικό σχέδιο για τη συνένωση των Δήμων - γιατι πλέον συζητάμε κάτω από αυτά τα δεδομένα για τα επόμενα 20 χρόνια – αν τα κονδύλια που θα εξοικονομηθούν, καταμερισθούν και αξιοποιηθούν ορθολογικά σε όλη την επικράτεια της επαρχίας Αμμοχώστου θα έχουμε μια μετεξέλιξη η οποία μπλοκάρεται εδώ και καιρό αλλά και πάλι καταφέρνουμε να πρωταγωνιστούμε σε πολλές σκηνές. Μετεξέλιξη η οποία θα βάλει ένα τέλος στο ξεσπίτωμα των επόμενων γενιών προς άλλες επαρχίες ή ακόμη στο εξωτερικό, ανοίγοντας νέους ορίζοντες δίνοντάς τους την ευκαιρία να δουλέψουν για μια

Volt

πολύπλευρη Αμμόχωστο του αύριο που θα είναι ένα κόσμημα για την Κύπρο. Τι σου λείπει από τα παιδικά σας χρόνια; Η ξεγνοιασιά. Λόγω του νεαρού της ηλικίας δεν μπορούσες να αντιληφθείς τα όποια προβλήματα και αν υπήρχαν, η μόνη σου έγνοια ήταν πότε θα χτυπήσει το τελευταίο κουδούνι του σχολείου, να πας στο σπίτι για να κάνεις τις εργασίες σου - όρος απαράβατος - έτσι ώστε να σε αφήσει η μητέρα σου να παίξεις με τα άλλα παιδιά της γειτονιάς. Ώρες ατελείωτες παιχνιδιού στις αλάνες μέχρι να δύσει ο ήλιος, δεν υπήρχαν κινητά τον τότε καιρό, η φωνή της μαμάς ήταν το σήμα για να επιστρέψεις στο σπίτι και αναλόγως έντασης ήξερες αν είχες αργήσει ή όχι. Τι θα πρωτοέδειχνες στην επαρχία μας σε ένα ξένο καλεσμένο; Τα ήθη και τα έθιμά μας, τη φιλοξενία μας. Μία επίσκεψη στη γιαγιά για να δει πως γίνονται τα πατροπαράδοτα γλυκά του κουταλιού όπως και πολλά άλλα εδέσματα κερνώντας τον κυπριακό καφέ. Θα τον ενημέρωνα για το Κυπριακό πρόβλημα και για τη σημερινή κατάσταση της σκλαβωμένης μας πατρίδας, για να αντιληφθεί ότι όσα χρόνια και αν περάσουν δε θα ξεχάσουμε ποτέ, πάντα θα μένουμε πιστοί στις παραδόσεις και τις αξίες μας περιμένοντας να επιστρέψουμε στα σπίτια μας.

Volt

200 ΧΡΌΝΙΑ ΝΤΟΣΤΟΓΙΈΦΣΚΙ

Αστροπελέκι

Volt

ΤΟΥ ΖΑΝΕΤΤΟΥ ΛΟΥΚΑ

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ ΠΟΥ ΞΕΚΛΕΙΔΩΣΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΏΠΟΥ

Φέτος συμπληρώνονται 200 χρόνια από τη γέννηση του σημαντικότερου -ίσως- συγγραφέα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ο Ρώσος ανατόμος της ανθρώπινης περίπτωσης μάς πρόσφερε έργα λαμπρού έως και ζοφερού βάθους, ενώ επηρέασε πλήθος φιλοσόφων και λογοτεχνών. Βίωσε την ασθένεια, τον εθισμό στο τζόγο, το φόβο του θανάτου και την οικονομική δυσπραγία. Σε νεαρή ηλικία καταδικάστηκε σε θάνατο για τις σχέσεις του με

αριστερούς αντιπάλους του Τσάρου. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε παραπάνω από 170 γλώσσες. Στο Έγκλημα και Τιμωρία ψιθυρίζει «Καλύτερα να πηγαίνεις λάθος στον δρόμο σου παρά σωστά στον δρόμο κάποιου άλλου». Πολλοί κριτικοί λογοτεχνίας τον θεωρούν ως έναν από τους μεγαλύτερους μυθιστοριογράφους της παγκόσμιας λογοτεχνίας και πολλά από τα έργα του θεωρούνται αριστουργήματα που άσκησαν μεγάλη επίδραση. Η νουβέλα του «Σημειώσεις από το Υπόγειο» (1864) θεωρείται ως ένα από τα πρώτα έργα της υπαρξιστικής λογοτεχνίας.

2 λεπτά ΜΕ ΤΟΝ

Γιώργο Θεοφάνους Ορμήδεια/Ετών 48 ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟΔΟΥΛΟ ΚΟΥΡΟΥΓΙΑΝΝΗ Από παιδί ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και συγκεκριμένα τον στίβο και το ποδόσφαιρο, όμως ένας τραυματισμός στο γόνατο δεν τον άφησε να συνεχίσει. Απόφοιτος Τεχνικής Σχολής, ολοκλήρωσε την στρατιωτική του θητεία το 1993, όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αγία Νάπα. Από το 1994 ασχολείται με το άθλημα της σωματικής διάπλασης κερδίζοντας μάλιστα αρκετά πρωτεία σε Κύπρο και Ελλάδα. Παράλληλα το 1996 ασχολήθηκε επαγγελματικά με την μουσική και το Disc Jockey. Εργάστηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου εκεί πήρε πολλές εμπειρίες δουλεύοντας ως DJ και Ραδιοφωνικός Παραγωγός σε διάφορα club και ραδιοφωνικούς σταθμούς, όπως το “Ministry Of Sound”, “KA Radio”, “London Underground FM” και το “House FM”. Έγινε ευρέως γνωστός στη νυχτερινή ζωή της Κύπρου και κυρίως της Αγίας Νάπας ως ένας από τους πιο διακεκριμένους DJ, αφού εργάστηκε σε διάφορα κλαμπ και μπαρ. Είναι ο μόνιμος DJ και υπεύθυνος για τη ψυχαγωγία χιλιάδων θαμώνων στο κλαμπ “The Castle Club” τα τελευταία είκοσι χρόνια. Ως Ραδιοφωνικός Παραγωγός στην Κύπρο εργάστηκε στους σταθμούς “Choice FM”, “Energy FM”, “Mix FM”, “ΑΝΤ1 Radio” ενώ σήμερα εργάζεται στο "Deejay Radio”. Παρά τα 47 του χρόνια ο ίδιος εμφανίζεται αρκετά νεότερος καθώς ο συνδυασμός της γυμναστικής με τον μοντέρνο και ιδιαίτερο τρόπο ζωής διατηρούν τον “βιονικό” Coxy αρκετά νέο. Βρίσκεται πάντα σε άριστη φυσική κατάσταση και ακολουθεί ισοζυγισμένη και αυστηρή διατροφή. Είναι για αυτόν όπως ο ίδιος λέει ένας τρόπος ζωής. Ο Γιώργος δεν έχει απομακρυνθεί από το άθλημα της σωματικής διάπλασης, αφού σήμερα συμβουλεύει και στηρίζει ψυχολογικά αθλητές που βρίσκονται σε προετοιμασία για αγώνες Bodybuilding ή Fitness. Ο Γιώργος συμβουλεύει τους νέους να έχουν τον αθλητισμό στη ζωή τους. “Με ένα υγιές σώμα και καθαρό μυαλό, παίρνονται και οι σωστές αποφάσεις”, τονίζει. Η ζωή χρειάζεται να τη ζεις και να τη διασκεδάζεις προσθέτει καθώς δεν είναι μόνο το διάβασμα και η δουλειά τα κύρια στοιχεία. Για όσους θέλουν να ασχοληθούν με τη μουσική επαγγελματικά ή ως χόμπι, τους προτρέπει να το κάνουν, με οποιοδήποτε τρόπο, με τραγούδι, με κάποιο όργανο ή ως DJ καθώς η μουσική δεν έχει όρια.

Volt

Μαγικό ξόρκι

ΑΛΈΞΗ ΚΆΛΛΑΣ ΓΙΑΤΊ ΑΠΟΦΆΣΙΣΕΣ ΝΑ ΓΊΝΕΙΣ

ΣΕΦ; Η ΜΑΓΕΙΡΙΚΉ ΉΡΘΕ ΣΤΗ ΖΩΉ ΤΟΥ ΛΌΓΩ ΕΠΙΒΊΩΣΗΣ. ΟΙ ΠΡΑΚΤΙΚΈΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΈΧΕΙ ΤΟ ΕΝ ΛΌΓΩ ΕΠΆΓΓΕΛΜΑ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΌ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΌΤΗΤΑ, ΉΤΑΝ ΤΑ ΚΊΝΗΤΡΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΟΉΘΗΣΑΝ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΊ ΤΗΝ ΚΛΊΣΗ ΠΟΥ ΕΊΧΕ. Ο ΒΡΑΒΕΥΜΈΝΟΣ ΣΕΦ ΑΛΈΞΗΣ ΚΆΛΛΑΣ, ΜΑΓΕΙΡΕΎΕΙ ΠΆΝΤΑ ΜΕ ΑΓΆΠΗ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΌ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΊΖΕΙ ΤΟ ΑΠΟΤΈΛΕΣΜΑ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΠΆΝΤΟΤΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΌ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΤΣΟΜΑΛΛΟΥΡΗ

Πως ξεκίνησες να ανακατέβεσαι με τη μαγειρική; Ξεκίνησα για αρχή πηγαίνοντας στη Τεχνική Σχολή Παραλιμνίου, με τη μαγειρική ως κατεύθυνση. Την πρακτική μου άσκηση την υλοποίησα στο «So Nice Boutique Suits», στην Αγία Νάπα. Μετέπειτα εργάστηκα στο «Adams beach hotel», δίπλα σε καταξιωμένους σεφ, όπως ο Chef Γιαννάκης Φάνου και ο Chef Παναγιώτης Μπιλάλης. Αργότερα, για ένα χρόνο εργάστηκα στο «Kaliva Restaurant», στην Αγία Νάπα δίπλα από το Chef Μάριο Ανδρέου. Το 2017, ξεκίνησα την τετραετή φοίτηση μου, στο ιδιωτικό κολέγιο Intercollege στην Λευκωσία, στο κλάδο Διεύθυνση Επισιτιστικών Τεχνών, όπου και έλαβα διαφορά βραβεία σε διαγωνισμούς. Κατά τη διάρκεια ολοκλήρωσης των σπουδών μου, εργαζόμουν στο εστιατόριο «Βistro 1900» στη Λευκωσία. Μετέπειτα με την ολοκλήρωση των σπουδών μου, επέστρεψα στη πόλη καταγωγής μου και στο ξενοδοχείο «Adams beach Hotel», όπου εργάζομαι μέχρι και σήμερα ως σεφ στο «Glasshouse Lounge Restaurant». Αξίζει να αναφέρω ότι στο πλευρό μου μέχρι και σήμερα βρίσκεται ο μέντορας μου Chef Νικόλας Κωνσταντίνου. Πως κατανοείς τι εστί μαγειρική; Η μαγειρική για εμένα, είναι το μέσο έκφρασης του χαρακτήρα μου. Θεωρώ ότι η σχέση που

Volt

έχω με τη μαγειρική, μπορεί να χαρακτηριστεί με μια φράση «η ζωή μου». Δεν είναι μια τυπική εργασία τυπικού ωραρίου. Ο κλάδος της μαγειρικής έχει τα σκαμπανεβάσματα του όπως πολλοί άλλοι κλάδοι, αλλά με την κατάλληλη υπομονή και αφοσίωση όλα μπορούν να υλοποιηθούν σωστά. Ποια θα έλεγες είναι η κουζίνα που σε ενθουσιάζει περισσότερο; Δεν θα μπορούσα να επιλέξω μια αγαπημένη κουζίνα αφού όλες έχουν την ιδιαιτερότητα τους. Ωστόσο, κουζίνες που με εκφράζουν μαγειρικά είναι μια μίξη από γαλλική, ασιατική, ισπανική και σκανδιναβική. Ποιά φιλοσοφία ακολουθείς στη μαγειρική σου; Η φιλοσοφία στη μαγειρική μου επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες. Αρχικά, αγαπώ την πρώτη ύλη και την σέβομαι έτσι δεν κακομεταχειρίζουμαι τα υλικά, αλλά προσπαθώ να τους δώσω αξία μέσα από τα πιάτα μου. Επιπλέον δεν μου αρέσουν καθόλου οι υπερβολές, αλλά δίνω μεγάλη έμφαση στην ουσία. Πάντα ακολουθώ την φιλοσοφία ότι το φαγητό πρέπει να γίνεται με σεβασμό προς τους πελάτες. Λατρεύω να δημιουργώ ιδέες και να ανακαλύπτω καινούργια πράγματα. Από τι υλικά είναι φτιαγμένος ένας καλός σεφ; Θεωρώ ότι το πιο σημαντικό στοιχείο για ένα καλό σεφ, είναι η απλότητα και η ανθρωπιά που πρέπει να έχει. Να διακατέχεται από πάθος και αγάπη για αυτό που κάνει. Πάντα να είναι δίκαιος και σωστός απέναντι στους συναδέλφους του. Όσον αφορά τις μαγειρικές του δεξιότητες πρέπει να ψάχνεται συνεχώς και να προσπαθεί καθημερινά να γίνεται πιο παραγωγικός. Τέλος, ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία που πρέπει να έχει ένας σεφ, είναι η πειθαρχία στο χώρο. Για ποια από όλες τις εμπειρίες σου στο χώρο της μαγειρικής είσαι περισσότερο περήφανος; Όλα τα χρόνια υπηρεσίας μου στο κλάδο είναι καθημερινά μια εμπειρία για εμένα. Ωστόσο οι στιγμές που αποτυπώθηκαν στη μνήμη μου, είναι όταν κατάφερα να γίνω μέλος της Εθνικής ομάδας Κύπρου. Ένα όνειρο που είχα από μικρός πραγματοποιήθηκε και νιώθω μεγάλη περηφάνια που εκπροσωπώ την χώρα μου στο εξωτερικό. Πότε βραβεύτηκες για πρώτη φορά και τι σήμαινε αυτό για τον Αλέξη; Η πρώτη διάκριση που είχα ήταν όταν κατέκτησα την πρώτη θέση στον διαγωνισμό «Young Chef of the Year 2019 Southern Europe», νότιας Ευρώπης και έκανα περήφανους τους δικούς μου ανθρώπους. Τη στιγμή της βράβευσης ένιωσα βαθιά συγκίνηση γιατί αυτό είναι όνειρο ζωής και οι κόποι μου ανταμείφθηκαν. Μέχρι στιγμής, έχω κατακτήσει ακόμη τρία βραβεία. Κατέκτησα την πρώτη θέση στους διαγωνισμούς «Two to Tango» και «Grand prix κολεγίων». Επιπλέον, κατάκτησα τη 13η θέση ανάμεσα από 250 διαγωνιζόμενους παγκοσμίως, στο διαγωνισμό «Ika Culinary Olympics». Τι θα συμβούλευες τους νέους που επιθυμούν να ακολουθήσουν το επάγγελμά σου; Στους νέους ανθρώπους που τώρα εισέρχονται στο κλάδο της μαγειρικής, θα τους συμβούλευα αρχικά να αγαπήσουν αυτό που κάνουν και να είναι δυνατοί γιατί ο δρόμος είναι δύσκολος. Να μάθουν να προσαρμόζονται στο χώρο που τους φιλοξενεί και να είναι πειθαρχημένοι. Να ακούν και να σέβονται τόσο το συνάδελφό τους, όσο και την πρώτη ύλη που επεξεργάζονται. Να αντλούν καθημερινά καινούργιες γνώσεις και και να εξελίσσονται.

Μία υπερσύγχρονη κτηνιατρική κλινική Η Δρ. Άντρια Χατζηκωνσταντίνου, ιδιοκτήτρια της ολοκαίνουριας κλινικής "Paw Care Veterinary Clinic", μάς ξενάγησε σε όλους τους χώρους της κλινικής της και μας σύστησε όλο το προσωπικό της. ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΑΝΕΤΤΟ ΛΟΥΚΑ Άντρια, σε μικρή ηλικία κατάφερες να κάνεις το μεγάλο βήμα και να ανοίξεις μια υπερσύγχρονη κλινική για τα δεδομένα της Κύπρου. Μίλα μας λίγο για την πορεία σου. Αναμφίβολα είναι πολύ δύσκολο στις μέρες μας να κάνει κανείς ένα τέτοιο βήμα. Μέσα στο γενικότερο κλίμα οικονομικής αβεβαιότητας και αστάθειας σίγουρα το ρίσκο είναι μεγάλο. Παρόλα αυτά το πάθος και η όρεξη για σκληρή δουλειά εύχομαι να μας δικαιώσουν. Μετά την απόκτηση του τίτλου "Master’s Degree Veterinary Medicine" στην Τσεχία, επέστρεψα στην Κύπρο όπου εργάστηκα για περίπου 2 χρόνια στον ιδιωτικό τομέα της Κτηνιατρικής. Με την βοήθεια των γονιών μου, κατάφερα να κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα και να κάνω και εγώ το δικό μου βήμα στον Κτηνιατρικό κόσμο της Κύπρου. Τι υπηρεσίες περιλαμβάνει το κτηνιατρείο; Το κτηνιατρικό κομμάτι περιλαμβάνει την παθολογία, την ενδοσκόπηση, τα χειρουργεία μαλακών ιστών όπως και ορθοπεδικά χειρουργεία, τον υπέρηχο, τον ακτινολογικό έλεγχο, τον οδοντιατρικό έλεγχο, τις αιματολογικές, βιοχημικές και ορμονικές αναλύσεις. Δίνουμε μεγάλη βάση στην προληπτική κτηνιατρική, καθώς επίσης στην ενημέρωση και την εκπαίδευση των ιδιοκτητών. Έπειτα, καλύπτουμε και το κομμάτι του καλλωπισμού των ζώων με μπάνια και κουρέματα για τους μικρούς μας φίλους, όπως επίσης θα βρείτε και ένα όμορφο pet boutique. Πόσα άτομα εργάζονται στο χώρο; Στο χώρο εργοδοτούνται 6 άτομα. Εκτός από εμένα, την ιατρική ομάδα απαρτίζουν άλλοι δύο πολύ έμπειροι κτηνίατροι, ο Δρ. Μάριος Λιόγρης και η Δρ. Ελένη Λιόγρη με σημαντική εμπειρία και προϋπηρεσία στον χώρο, όπως επίσης δύο receptionists και μια groomer. Καθώς το επάγγελμα μας είναι αρκετά απαιτητικό και αγχώδες δημιουργήσαμε άνετους χώρους εργασίας έτσι ώστε να υπάρχει ένα όμορφο περιβάλλον εργασίας αλλά και ένας ευχάριστος χώρος για αυτούς που μας επισκέπτονται. Αξίζει να σημειωθεί πως, στην παρούσα φάση, η κλινική μας απαρτίζεται κυρίως από γυναίκες. Κάτι για το οποίο είμαστε περήφανοι καθώς μία από τις πιο πρόσφατες εκστρατείες των Ηνωμένων Εθνών έχει στόχο να τερματίσει τον επαγγελματικό διαχωρισμό των γυναικών και τις ίσες ευκαιρίες ανάδειξης ανδρών και γυναικών στον επιστημονικό τομέα. Το κτηνιατρείο σας έγινε άμεσα ευρέως γνωστό στην ελεύθερη επαρχία Αμμοχώστου σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Πως κερδίζετε την εμπιστοσύνη του κόσμου; Θέλουμε να ελπίζουμε πως η εμπιστοσύνη που μας δείχνει ο κόσμος έχει έρθει μέσω της σκληρής δουλειάς και των υψηλών στόχων που έχουμε θέσει – ο καθένας ατομικά αλλά και

Volt

σαν ομάδα. Για εμάς αυτό που προέχει είναι η υγεία και ευζωία των μικρών μας φίλων και η προάσπιση της δημόσιας υγείας. Γι’ αυτό προσπαθούμε η χορήγηση φαρμάκων και κυρίως των αντιβιοτικών να γίνεται πάντα με υπευθυνότητα και προσοχή, αποφεύγοντας την αλόγιστη χρήση τους. Στόχος μας είναι να μοιραζόμαστε τις γνώσεις μας με τους ιδιοκτήτες των ζώων, να υπάρχει ειλικρίνεια, έτσι ώστε να παίρνονται οι καλύτερες δυνατές αποφάσεις και σωστές διαγνώσεις για το αγαπημένο τους κατοικίδιο. Το κτηνιατρείο διαθέτει μεγάλο χώρο, αντίστοιχο θα λέγαμε με μια κανονική κλινική που φροντίζει ανθρώπους. Τι περιλαμβάνει μέσα; Η κλινική μας απαρτίζεται από τους χώρους υποδοχής, τρία ευρύχωρα εξεταστήρια, δύο χειρουργεία, το κλινικό εργαστήριο, το ακτινολογικό εργαστήριο και τρεις χώρους νοσηλείας – ο ένας εκ των οποίων χρησιμοποιείται για νοσηλεία ασθενών με λοιμώδη νοσήματα (δηλαδή μεταδοτικές σε άλλα ζώα ασθένειες). Ο γενικότερος σχεδιασμός της κλινικής έγινε με υψηλά κριτήρια και πρόνοιες ασφαλείας και υγιεινής με κυριότερο μέλημα μας να έχουμε όσο γίνεται λιγότερο στρεσαρισμένους τους μικρούς μας φίλους κατά τη διάρκεια παραμονής και νοσηλείας τους. Για τους παραπάνω λόγους, οι χώροι υποδοχής, τα εξεταστήρια αλλά και οι χώροι νοσηλείας διαχωρίζονται σε χώρους για σκύλους και χώρους για γάτους. Αυτό είναι αποδεδειγμένο πως κάνει την επίσκεψη ή τη νοσηλεία στον κτηνίατρο πιο ευχάριστη για κάθε ζωάκι αλλά και για τον ιδιοκτήτη του! Υπάρχει επίσης ο χώρος καλλωπισμού των κατοικίδιων με υπηρεσία grooming, καθώς και ένας μεγάλος χώρος pet boutique με μεγάλη ποικιλία από accessories και είδη διατροφής των ζώων. Ο χώρος μέσα είναι καθαρός και άνετος. Πόσο σημαντικό είναι να κρατάτε την κλινική καθαρή και τηρώντας όλα τα απαραίτητα υγειονομικά μέτρα; Δουλεύουμε με τα υψηλότερα πρότυπα όσο αφορά την καθαριότητα, τον εξαερισμό και την απολύμανση των χώρων και των μηχανημάτων καθώς επίσης και την αποστείρωση των εργαλείων. Είναι ανάγκη και υποχρέωση μας να ακολουθούμε

Έχουμε τον απαραίτητο εξοπλισμό αλλά και προσωπικό για να διερευνήσουμε κάθε περιστατικό που θα προσέλθει στην κλινική.

Το κτηνιατρικό κομμάτι περιλαμβάνει την παθολογία, την ενδοσκόπηση, τα χειρουργεία μαλακών ιστών όπως και ορθοπεδικά χειρουργεία, τον υπέρηχο, τον ακτινολογικό έλεγχο, τον οδοντιατρικό έλεγχο, τις αιματολογικές, βιοχημικές και ορμονικές αναλύσεις.

πιστά όλες τις προδιαγραφές ειδικά στο χειρουργικό τομέα από την στιγμή που πραγματοποιούνται περίπλοκα και απαιτητικά χειρουργεία που χρειάζονται απόλυτα στείρο περιβάλλον και αυστηρή καθαριότητα. Ταυτόχρονα, ακολουθούμε τις κατευθυντήριες οδηγίες για μείωση των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων με συνέπεια τη μείωση της χρήσης αντιβιοτικών. Παρατηρήσαμε ότι το κτηνιατρείο είναι εξοπλισμένο με καινούρια και σύγχρονα μηχανήματα. Ποια είναι τα μηχανήματα και ποια η λειτουργία τους; Έχουμε τον απαραίτητο εξοπλισμό αλλά και το προσωπικό για να διερευνήσουμε κάθε περιστατικό που θα προσέλθει στην κλινική. Στο «οπλοστάσιο» μας υπάρχουν διάφορα μηχανήματα όπως το ενδοσκόπιο, το οποίο χρησιμοποιείται για ελάχιστα επεμβατικές διερευνήσεις των διαφόρων συστημάτων / οργάνων. Υπάρχει ο υπερηχοτομογράφος ο οποίος χρησιμοποιείται για την απεικόνιση των οργάνων της κοιλιάς και της καρδιάς. Έπειτα υπάρχει το ψηφιακό ακτινολογικό, που εμφανίζει τις ακτινογραφίες σε δευτερόλεπτα κάνοντας τις επείγουσες διαγνώσεις ακόμα πιο γρήγορες και αποτελεσματικές. Δε θα

μπορούσαν να λείπουν από μια σύγχρονη κλινική οι υπηρεσίες κλινικού εργαστηρίου (αιματολογικός, βιοχημικός και ορμονικός αναλυτής) για εξετάσεις αίματος σε παθολογικά περιστατικά αλλά και για εξετάσεις ρουτίνας και προληπτικού ελέγχου. Τέλος υπάρχουν κλουβιά εντατικής φροντίδας για ασθενείς σε κρίσιμη κατάσταση. Τι περιστατικά αντιμετωπίζετε πιο συχνά στο κτηνιατρείο; Αν και είμαστε καινούρια κλινική, έχουμε ήδη αντιμετωπίσει με απόλυτη επιτυχία αρκετά περιστατικά μερικά εξ' αυτών ιδιαίτερα δύσκολα. Μας επισκέπτονται κυρίως σκύλοι και γάτοι αλλά και εξωτικά ζώα. Εκτός από τα περιστατικά ρουτίνας, έχουν έρθει και πιο πολύπλοκα περιστατικά ή περιστατικά δεύτερης γνώμης. Μέχρι στιγμής θεωρούμε πως έχουμε ανταπεξέλθει στις προκλήσεις που αντιμετωπίσαμε. Αν κάποιο περιστατικό χρειάζεται παραπομπή για κάτι πιο εξειδικευμένο, συνεργαζόμαστε με ειδικευμένους κτηνίατρους τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό. Τι αγαπάτε περισσότερο στη δουλειά σας; Ακούγεται κοινότυπο, αλλά είναι αλήθεια, πώς αυτό που αγαπάμε περισσότερο είναι οι ασθενείς μας. Είμαστε ευγνώμονες που βρισκόμαστε σε θέση

να βελτιώνουμε τη ζωή των μικρών μας φίλων. Η κτηνιατρική επιστήμη δεν παύει να εξελίσσεται και είναι πάντα μία πρόκληση για εμάς να εξελισσόμαστε μαζί της. Υπάρχει πάντα κάτι καινούριο και εμείς έχουμε την όρεξη να μαθαίνουμε και να εφαρμόζουμε αυτές τις γνώσεις στην καθημερινή εξάσκηση του επαγγέλματος. Συνδέεται ένας κτηνίατρος με τους ασθενείς του; Δυστυχώς ή ευτυχώς είναι αναπόφευκτη η σύνδεση τόσο με τους ασθενείς, όσο και με τους ιδιοκτήτες. Κανένα ζώο και καμία περίπτωση δεν είναι ίδιες. Το κάθε ζωάκι που έρχεται έχει το δικό του χαρακτήρα, το δικό του τρόπο προσέγγισης, τον τρόπο που θέλει να το διαχειρίζεσαι. Γνωρίζοντας το δε μπορείς παρά να το αγαπήσεις και να συνδεθείς μαζί του. Είναι σα να απαντάς από την αρχή το ερώτημα που τίθεται συχνά στο μυαλό κάθε ανθρώπου «γιατί κάνω αυτό που κάνω;». Μοιραζόμαστε τα συναισθήματα των ασθενών μας και των ιδιοκτητών τους, στις όμορφες και τις δύσκολες στιγμές. Αυτό μπορεί να στοιχίζει αρκετά στη δική μας ψυχική υγεία αλλά κάθε ασθενής που γίνεται καλύτερα, είναι μια μικρή νίκη για εμάς. Χείμαρας 4 (πάροδος 1ης Απριλίου) 5285 Παραλίμνι, Τηλ: 23816060 / 97736060 Facebook: Paw Care Vet Instagram: pawcare.vet

Volt

Ο ΜΙΧΆΛΗΣ ΜΕΤΑΞΆ, ΕΊΝΑΙ ΈΝΑ ΣΠΆΝΙΟ ΘΑΎΜΑ ΤΗΣ ΖΩΉΣ. ΤΑ ΔΎΣΚΟΛΑ ΠΑΙΔΙΚΆ ΧΡΌΝΙΑ, Ο ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΌΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΌΣ, ΟΙ ΚΟΡΟΪΔΊΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΙΆΝΤΑ ΕΠΕΜΒΆΣΕΙΣ ΠΟΥ ΒΊΩΣΕ, ΔΕΝ ΤΟΝ ΣΤΑΜΆΤΗΣΑΝ ΠΟΤΈ ΑΠΌ ΤΟ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΎΕΤΑΙ. ΣΤΌΧΟΣ ΤΟΥ ΉΤΑΝ ΝΑ ΑΦΉΣΕΙ ΠΊΣΩ ΤΙΣ ΚΑΚΈΣ ΑΝΑΜΝΉΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΊΧΕΙΩΣΑΝ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΌΝ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΉΣΕΙ ΤΟ ΜΈΛΛΟΝ ΤΟΥ. Ο ΜΙΧΆΛΗΣ ΜΕΤΑΞΆ ΕΊΝΑΙ Η ΚΑΛΎΤΕΡΗ ΑΠΌΔΕΙΞΗ ΌΤΙ Η ΖΩΉ ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ ΠΑΡΆ ΤΑ ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΑ. ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΌ VOLT ΜΑΣ ΔΙΔΆΣΚΕΙ ΑΠΛΆ ΜΑΘΉΜΑΤΑ ΖΩΉΣ.

Ο Μιχάλης Μεταξά είναι παράδειγμα ζωής ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΤΣΟΜΑΛΛΟΥΡΗ

Ο Μιχάλης δεν κατάφερε να ζήσει μια φυσιολογική ζωή, όπως ένα φυσιολογικό παιδί της ηλικίας του. Ο Μιχάλης δε γεννήθηκε παραμορφωμένος. Απλά μεγάλωσε σε μία παραμορφωμένη κοινωνία. Μέσα από τη συγκλονιστική του ιστορία, διδαχθήκαμε ένα μάθημα ζωής. Είναι αναγκαίο να είμαστε κατανοητικοί με όλους.

Στα επτά του χρόνια, οι γονείς του αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τη Γερμανία και να μετακομίσουν στην Κύπρο και στο Παραλίμνι. Όταν πρωτοήρθε ο Μιχάλης, δε γνώριζε ελληνικά. Ξεκίνησε ξανά από τη πρώτη τάξη δημοτικού. Τα παιδικά του χρόνια, ήταν υπερβολικά δύσκολα. Το πρώτο πρόβλημα ήταν ότι δεν γνώριζε την ελληνική. Το σύνδρομο Tourette οδήγησε στη παραμόρφωση του προσώπου του. Η εξωτερική του εμφάνιση ήταν ο κύριος λόγος που τα περισσότερα παιδιά συστηματικά τον κοροϊδευαν. «Η μόνη μου διέξοδος, ώστε να εκφράσω τα παράπονα μου, ήταν να φωνάζω. Όχι κάτι συγκεκριμένο, εφόσον δε γνώριζα την γλώσσα και είχα ακουστικές δυσκολίες και καθυστέρηση στην νοητική μου ανάπτυξη. Ο τρόπος που εκφραζόμουν τους διασκέδαζε και με κορόιδευαν περισσότερο. Με αποκαλούσαν «τράουλο» και «άρρωστο». Θυμάμαι χαρακτηριστικά, μια ημέρα στο σχολείο, στο προαύλιο, ήρθε μία παρέα και με κλωτσούσε. Και ο λόγος; Διασκέδαζαν να με κοροϊδεύουν και να με ξεφτιλίζουν μπροστά στα άλλα παιδιά. Γι’ αυτούς, ήμουν το παιδί το καθυστερημένο, το ανίκανο». Μεγάλωσε μέσα στα νοσοκομεία, από την πρώτη στιγμή της γέννησης του. Εκ γενετής αντιμετώπισε αμέτρητα θέματα υγείας, όπως προβλήματα στα μάτια, σχισμή στα χείλη και από τις δύο πλευρές, τέσσερις επεμβάσεις στο παχύ έντερο και μία επέμβαση στη μύτη, η οποία ήταν παραμορφωμένη. Τα ζωτικά του όργανα, βρίσκονται σε ανάποδη θέση, αλλά ένα από τα πιο κύρια προβλήματα που αντιμετώπιζε, ήταν τα αυτιά. Γεννήθηκε σχεδόν κωφός (95% απώλεια), όπου μέχρι και σε ηλικία δύο χρονών δε μπορούσε να ακούσει τίποτα. Το πρόβλημα ανακάλυψε μια νοσοκόμα, καθώς ο ίδιος δεν αντιδρούσε όταν του μιλούσαν. Είχε προβεί σε περίπου 30 επεμβάσεις και το 30% του μεγάλου αυτού αριθμού, να αφορά επεμβάσεις στα αυτιά. Ο Μιχάλης ουσιαστικά γεννήθηκε σχεδόν κωφός και με το σύνδρομο Tourette. Για τον Μιχάλη όλα ξεπερνούνταν εκτός από ένα. Τον εκφοβισμό. Αρκετά από τα παιδικά του τραύματα άργησε πολύ να τα ξεπεράσει. Αποδέχεται βοήθεια τόσο φαρμακευτική όσο και ψυχολογική. Πλέον, λόγω κακών αναμνήσεων, βρίσκεται καθημερινά σε άμυνα, έχοντας στο μυαλό του την κοροϊδία, όταν τον κοιτάζουν. «Μου δημιουργείται έντονα αίσθημα θυμού, όταν με κοιτάζουν επίμονα και κυρίως τα μικρά παιδιά. Ασυναίσθητα μπορεί και να φωνάξω εκείνη τη στιγμή ή και να βρίσω. Όλα αυτά με επηρεάζουν και νιώθω ο χειρότερος άνθρωπος στον πλανήτη». Ο Μιχάλης, δεν έχει σταματήσει ποτέ να ονειρεύεται. «Θέλω να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο, να γνωρίσω νέες κουλτούρες. «Δεν μπορώ να σου περιγράψω τη χαρά που βιώνω, όταν θα ταξιδέψω. Έχω εφαρμογή στον υπολογιστή μου, αεροπορικό προσομοιωτή, βασισμένο σε ρεαλιστικές διαδικασίες πτήσης. Είμαι παράλληλα επιβάτης και πιλότος». Πέρα από την αγάπη που εκφράζει για τα αεροπλάνα, ο Μιχάλης είναι μουσικός. Τελειώνοντας το σχολείο, είχε σπουδάσει αυτό που λαχταρούσε από παιδί, μουσικός. Με αρκετή αφοσίωση και προσπάθεια έλαβε αριστείο και τον υψηλότερο βαθμό. «Λόγω των δυσκολίων που είχα περάσει στη ζωή μου, άργησα να το αντιληφθώ. Η δασκάλα της μουσικής στο νηπιαγωγείο στη Γερμανία, όταν με πρωτοάκουσε με προέτρεψε να το ψάξω. Και έτσι έκανα. Από μικρός ασχολούμουν με τη μουσική, αρχίζοντας με αυλό, έπειτα πιάνο, τρομπόνι και ακορντεόν». Μετά αφού είχε πάρει το δίπλωμα του, εισάχθηκε στο ίδρυμα «Χάρισμα», στη Λάρνακα. Το «Χάρισμα» είναι ίδρυμα που δίνει την ευκαιρία σε παιδιά με παθήσεις και έχουν χάρισμα, να αναδείξουν το ταλέντο τους μουσικά. Ο σύνδεσμος αυτός, δημιουργήθηκε για τη μικρή Νεφέλη, ένα χαρισματικό παιδί. Η Νεφέλη μόλις στα 9 της χρόνια γνώρισε την άτυχη πτυχή της ζωής. Διαγνώστηκε με όγκο στον εγκέφαλο. Σήμερα, έχει μόνιμη αναπηρία και μόνιμη εγκεφαλική ζημιά, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εκφραστεί με λόγια αλλά μέσα από το τραγούδι της, χαρίζοντας απλόχερα την αγάπη της και με την αγγελική της φωνή. Έτσι, ο Μιχάλης, εισάχθηκε σε αυτό το ίδρυμα, όπου παρέα και με τα άλλα μέλη του ιδρύματος, αναδεικνύουν καθημερινά τις ικανότητες τους. Εφόσον η ζωή τους στέρησε το δικαίωμα μίας φυσιολογικής ζωής τους έδωσε το μεγαλύτερο χάρισμα. Αυτό της δημιουργικότητας και της αγάπης. Ο Μιχάλης δεν κατάφερε να ζήσει μια φυσιολογική ζωή, όπως ένα φυσιολογικό παιδί της ηλικίας του. Ο Μιχάλης δε γεννήθηκε παραμορφωμένος. Απλά μεγάλωσε σε μία παραμορφωμένη κοινωνία. Μέσα από τη συγκλονιστική του ιστορία, διδαχθήκαμε ένα μάθημα ζωής. Είναι αναγκαίο να είμαστε κατανοητικοί με όλους. Το κάθε σπίτι ζει το δικό του Γολγοθά. Μερικοί άνθρωποι το ζουν σε μεγαλύτερο και άλλοι σε μικρότερο βαθμό. Πάνω από όλα, είναι αναγκαίο να είσαι «άνθρωπος». Στη σημερινή κοινωνία η λέξη «άνθρωπος» περνάει σε δεύτερο βαθμό. Παλαιότερα ήταν βαθμός κριτήριου στη κοινωνία των ανθρώπων. Αν θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο στο καλύτερο, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από τον εαυτό μας. Να φτιάξουμε ένα μέλλον όπου η αγάπη, η ειρήνη, η ελευθέρια, ο σεβασμός, και η ισότητα στον άνθρωπο θα είναι οι κυρίαρχες λέξεις της ανθρωπότητας.

Volt

«ΠΛΗΡΏΝΩ ΈΝΑ ΤΕΡΆΣΤΙΟ ΤΊΜΗΜΑ»: Ο ΡΟΜΠΈΡΤΟ ΣΑΒΙΆΝΟ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΊΤΑΙ ΌΤΙ ΕΊΝΑΙ ΈΝΑΣ ΖΩΝΤΑΝΌΣ-ΝΕΚΡΌΣ ΠΟΥ ΦΟΒΆΤΑΙ ΝΑ ΞΥΠΝΉΣΕΙ ΚΆΘΕ ΠΡΩΊ. Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΆΦΟΣ ΠΟΥ ΞΕΣΚΈΠΑΣΕ ΤΗΝ ΝΑΠΟΛΙΤΆΝΙΚΗ ΜΑΦΊΑ ΜΕ ΤΟ «ΓΌΜΟΡΡΑ» ΚΑΙ ΤΗΝ «ΜΕΓΆΛΗ ΝΎΧΤΑ ΤΗΣ ΝΆΠΟΛΗΣ» (PIRANHAS) ΟΜΟΛΟΓΕΊ ΌΤΙ «ΈΧΑΣΕ ΤΗ ΖΩΉ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΤΊΠΟΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΈΧΕΙ ΜΕΤΑΝΙΏΣΕΙ».

Με την κυκλοφορία του βιβλίου «Γόμορρα» στο οποίο περιέγραφε τη μαφία της Νάπολης, ο συγγραφέας Ρομπέρτο Σαβιάνο μπήκε από το φθινόπωρο του 2006 στη λίστα θανάτου της Καμόρρα. Τα αφεντικά της μαφιόζικης Καμόρρα, με ανώνυμη

Volt

επιστολή τους στις εφημερίδες και τους εισαγγελείς στην Ιταλία δήλωναν το σχέδιό τους να εκτελέσουν τον τότε 26χρονο Ιταλό συγγραφέα. Η επιστολή ανέφερε ότι ο Σαβιάνο «πρέπει να τιμωρηθεί», ότι η μαφία γνώριζε πού ζούσε η μητέρα του κι ότι είχε ήδη ανατεθεί σε δύο φονιάδες να τον καθαρίσουν. Πολλά έχουν αλλάξει από εκείνη την ημέρα.

Το βιβλίο «Γόμορρα», πούλησε 10 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, μεταφράστηκε σε περισσότερες από 50 γλώσσες και ενέπνευσε μια βραβευμένη ταινία και μια τηλεοπτική σειρά που προβλήθηκε επί πέντε σεζόν. Ο Σαβιάνο συνέχισε να γράφει και να ενοχλεί τη μαφία. Από το 2006, η οικογένεια Casalesi, κάποτε μία από τις πιο ισχυρές μαφιόζικες οικογένειες βρίσκεται σε παρακμή και πολλά μέλη της είναι πίσω από τα κάγκελα. Ο Σαβιάνο, 42 ετών σήμερα, δεν ενέδωσε στις απειλές και δεν σιώπησε. Συνέχισε να καταγγέλλει την Καμόρρα στρέφοντας τα φώτα της δημοσιότητας σε μία από τις χειρότερες εγκληματικές οργανώσεις στον κόσμο. Αλλά αν και δεν έπεσε θύμα δολοφονίας, ο Σαβιάνο έχει πληρώσει πολύ βαρύ τίμημα. Από εκείνη τη φθινοπωρινή ημέρα του 2006, όταν οι ιταλικές αρχές ενημέρωσαν τον συγγραφέα ότι η ζωή του κινδύνευε, ζει κρυμμένος, με αστυνομική συνοδεία 24 ώρες το 24ωρο και χωρίς να διανυκτερεύει στο ίδιο μέρος για πάνω από λίγες νύχτες – συχνά κοιμάται σε στρατώνες της αστυνομίας. Δεν μπορεί να πάει πουθενά μόνος του, να κάνει μια βόλτα σε πολυσύχναστα μέρη ή να περπατήσει κοντά στη θάλασσα. Η βρετανική εφημερίδα Observer τον επισκέφτηκε σε ένα μικρό διαμέρισμα στη Ρώμη. Έξω από το κτίριο, υπήρχαν τρεις σωματοφύλακες, τρία τεθωρακισμένα οχήματα και επτά αστυνομικοί. Ο Σαβιάνο μένει σε ένα μικρό χώρο γεμάτο βιβλία, χωρίς παράθυρα: ένας άνθρωπος των γραμμάτων που αναγκάστηκε να ζει φυλακισμένος. Τα 15 χρόνια του εγκλεισμού έχουν αφήσει σημάδια στο πρόσωπό του: «Ένα κομμάτι μου βρίσκεται πάντοτε σε πόλεμο. Σε πόλεμο με τον κόσμο, σε πόλεμο με την Καμόρρα, σε πόλεμο με τον εαυτό μου. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι το να πεθάνω θα ήταν καλύτερο από το να ζω έτσι. Ο θάνατος θα ήταν πιο αποδεκτός από αυτή τη συνεχή πίεση, την κατάσταση του άγχους και του κενού στην οποία βρίσκομαι για τόσο πολύ καιρό». Για δύο ημέρες, ο Observer τον συνόδευσε σε ένα οδικό ταξίδι από τη Ρώμη στη Νάπολη, στα προπύργια της Καμόρα, μερικά από τα οποία ο Σαβιάνο δεν είχε επισκεφτεί επί πολλά χρόνια. Έφυγε νέος από την πόλη του και επιστρέφει ως ο πιο διάσημος ζωντανός Ιταλός συγγραφέας και διεθνές σύμβολο του αγώνα κατά της μαφίας – κι από την άλλη πλευρά, ορισμένοι συμπολίτες του τον κατηγορούν ότι έχει αμαυρώσει την εικόνα της Νάπολης λέγοντας ότι στην πόλη «υπάρχουν περισσότερα όπλα παρά πιρούνια». Τον κατηγορούν ότι ξοδεύει τα λεφτά των φορολογουμένων σε αστυνομική προστασία και λένε πως «αν η μαφία ήθελε να τον σκοτώσει, θα το είχε κάνει». «Όταν έγραψα τα “Γόμορρα”», λέει, «ήξερα ότι έγραφα ιστορίες που ήδη γνώριζαν πολλοί δημοσιογράφοι. Αλλά ήξερα επίσης ότι αυτές οι ιστορίες δεν είχαν ποτέ ανθρωπολογική ερμηνεία. Είχα επίγνωση ότι ήταν κάτι εκρηκτικό, αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ τι θα επακολουθούσε. Άρχισα να δέχομαι μυστηριώδη τηλεφωνήματα: το τηλέφωνο χτυπούσε, αλλά όταν απαντούσα κανείς δεν μιλούσε. Ύστερα, άρχισαν να φτάνουν

Στην αρχή, η μαφία σχεδίαζε να τον δολοφονήσει ανήμερα τα Χριστούγεννα του 2008, στον αυτοκινητόδρομο Ρώμης-Νάπολης. Θα ήταν μια θεαματική έκρηξη που θα θύμιζε τη δολοφονία του δικαστή Τζοβάνι Φαλκόνε, της συζύγου του και των μελών της συνοδείας του με 300 κιλά δυναμίτη το 1992. Εκείνη η δολοφονία είχε ανοίξει έναν κρατήρα στον αυτοκινητόδρομο κοντά στο Παλέρμο και έδειχνε ότι η μαφία δεν υποχωρούσε και δεν αστειευόταν.

απειλητικά γράμματα. Μια μέρα, η μητέρα μου βρήκε στο γραμματοκιβώτιο μια φωτογραφία μου με ένα όπλο στραμμένο στον κρόταφό μου». Στην αρχή, η μαφία σχεδίαζε να τον δολοφονήσει ανήμερα τα Χριστούγεννα του 2008, στον αυτοκινητόδρομο Ρώμης-Νάπολης. Θα ήταν μια θεαματική έκρηξη που θα θύμιζε τη δολοφονία του δικαστή Τζοβάνι Φαλκόνε, της συζύγου του και των μελών της συνοδείας του με 300 κιλά δυναμίτη το 1992. Εκείνη η δολοφονία είχε ανοίξει έναν κρατήρα στον αυτοκινητόδρομο κοντά στο Παλέρμο· έδειχνε ότι η μαφία δεν υποχωρούσε και δεν αστειευόταν. Ο Φαλκόνε και αργότερα ο άλλος δικαστής που δολοφονήθηκε στη Σικελία, ο Πάολο Μπορσελίνο, έγιναν σύμβολα του αγώνα κατά της μαφίας. «Στην αρχή νόμιζα ότι θα ήμουν υπό προστασία για δυο τρεις ημέρες κι ότι μετά θα μπορούσα να επιστρέψω στην κανονική μου ζωή», λέει

Volt

κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο μια περιοχή στην ύπαιθρο της επαρχίας Καζέρτα, όπου η Καμόρρα έθαψε τόνους τοξικών αποβλήτων κάτω από δρόμους και γη. «Συνειδητοποίησα ότι η κατάσταση ήταν πιο σοβαρή από ό,τι νόμιζα στην αρχή, όταν, κατά τη διάρκεια ενός πολέμου μεταξύ των αντίπαλων οικογενειών της Καμόρρα, η αστυνομία με μετέφερε σε ασφαλή τοποθεσία σε ένα απομακρυσμένο νησί. Με έβαλαν σε ένα σπίτι που ήταν προσβάσιμο μόνο από τη θάλασσα. Δεν υπήρχε υπηρεσία κινητής τηλεφωνίας· καμιά επαφή με τον έξω κόσμο.» Αυτό που φαίνεται να τον έχει επηρεάσει περισσότερο είναι ότι η μαφία απειλεί την οικογένειά του με αποτέλεσμα τα μέλη της να μετακομίζουν κάθε τόσο από πόλη σε πόλη. «Νιώθω ένοχος κάθε μέρα γι’ αυτό», προσθέτει. Με τα χρόνια, αρκετές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις

πρόσφεραν προστασία στον Σαβιάνο, συμπεριλαμβανομένης μιας σκανδιναβικής χώρας που του πρόσφερε άσυλο. Σε αντάλλαγμα, θα έπρεπε να εγκαταλείψει τον αγώνα του εναντίον του οργανωμένου εγκλήματος: όχι άλλες συνεντεύξεις, ούτε βιβλία και άρθρα. «Σκέφτηκα πράγματι να φύγω από την Ιταλία», παραδέχεται. «Αλλά τελικά, ένα είδος ιδεαλισμού κυριαρχούσε πάντα. Είχα δεσμευτεί να αλλάξω το κατεστημένο. Αλλά, αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, δεν ξέρω αν θα ξανάκανα όσα έκανα». Ο Σαβιάνο προσπάθησε να ζήσει φυσιολογικά. Κάποτε έμεινε για λίγο καιρό στη Νέα Υόρκη, όπου η αμερικανική κυβέρνηση, για να τον προστατεύσει, του έδωσε μια καινούργια ταυτότητα και το όνομα David Dannon. Ο ίδιος συνειδητοποίησε ότι δεν θα γλίτωνε όταν μέσα σε ένα κτίριο στο Μανχάταν, τον χαιρέτησε κάποιος αναφωνώντας: «Αχ! Ο Ιταλός συγγραφέας!» Στη συνέχεια βρέθηκε στο Λονδίνο, όπου γνώρισε τον άλλο κατατρεγμένο, τον Τζούλιαν Ασάντζ. Στη διήμερη εκδρομή με τον Observer, ο Σαβιάνο ξενάγησε τους δημοσιογράφους στο Βέλε, ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα διακίνησης ναρκωτικών στην Ευρώπη: όλοι το γνωρίζουν αλλά παραμένει αλώβητο από τον νόμο. Παρ’ όλ’ αυτά, τον περασμένο Μάιο, το δικαστήριο καταδίκασε ένα αφεντικό της Καμόρρα, τον Φραντσέσκο Μπιντονιέτι και τον δικηγόρο του που είχαν απειλήσει τον Σαβιάνο και μια δημοσιογράφο. O Mπιντονιέτι έχει καταδικαστεί σε ισόβια. Όσο για τον Σαβιάνο, προς το παρόν λέει «Καθάρματα, είμαι ακόμα ζωντανός». Το τελευταίο του βιβλίο στα ελληνικά έχει τίτλο «Η τράτα των παιδιών».

Volt

Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΉ ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΟΥ ΠΑΝΊΚΟΥ ΟΙΚΟΝΌΜΟΥ ΑΠΌ ΤΟ ΠΑΡΑΛΊΜΝΙ ΠΟΥ ΈΧΑΣΕ ΤΗ ΓΥΝΑΊΚΑ ΤΟΥ ΛΊΓΕΣ ΗΜΈΡΕΣ ΜΕΤΆ ΤΗ ΓΈΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΈΜΠΤΟΥ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΎ, ΕΊΝΑΙ ΑΠΌ ΑΥΤΈΣ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΘΗΛΏΝΟΥΝ. ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΊΑ, ΌΠΟΥ Η ΖΩΉ ΕΝΌΣ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΙΆΡΗ ΑΝΘΡΏΠΟΥ, ΑΝΑΤΡΆΠΗΚΕ ΜΈΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΉ. ΠΑΡ' ΌΛΕΣ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΊΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΠΙΦΎΛΑΞΕ Η ΖΩΉ, ΣΥΝΕΧΊΖΕΙ ΑΥΤΌ ΤΟ ΔΎΣΚΟΛΟ ΈΡΓΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΤΈΘΗΚΕ ΜΈΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΈΛΟΣ. ΌΧΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΊΔΙΟ ΑΛΛΆ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΤΟΥ.

Παίρνω δύναμη απ’ τα παιδιά μου ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΤΣΟΜΑΛΛΟΥΡΗ

«Είναι κάτι το οποίο εύχεσαι να μην το ζήσει κανένας άνθρωπος, ούτε ο εχθρός σου». Παρά το πένθος και τα προβλήματα που ήρθαν στο κατώφλι του σπιτιού του ο ίδιος, στάθηκε στα πόδια του και συνεχίζει τον αγώνα για την επιβίωση και στήριξη των πέντε του παιδιών.

Από μικρό παιδί ο Πανίκος Οικονόμου βίωσε την φτώχια και μέχρι σήμερα, παλεύει να τη νικήσει. Αποχώρισε από το σχολείο από τα 12 του χρόνια, για να προσφέρει οικονομική βοήθεια και να στηρίξει τη μητέρα του. Με το πέρασμα του χρόνου και μεγαλώνοντας, συνάντησε το μεγάλο του έρωτα, την Τζένη. Απέκτησαν τέσσερα παιδιά, όπου σιγά σιγά η ευτυχία ήρθε στη ζωή του. Οι οικονομικές δυσκολίες παρόλα αυτά, υπήρχαν. Για να μπορεί να συντηρεί την οικογένεια του, έκανε τρεις διαφορετικές δουλειές. Από τα σκυβαλοφόρα του Δήμου Παραλιμνίου, στα γήπεδα του αγροτικού ποδοσφαίρου ως διαιτητής και υπάλληλος σε διάφορους χώρους ως ντελιβεράς. Και φυσικά, δεν υπήρχε καθόλου χρόνος για το σπίτι. Ο χρόνος κυλούσε και μετά από χρόνια ήρθε μια αναπάντεχη εγκυμοσύνη. Το πέμπτο τους παιδί. Με τη γέννηση του 5ου τους παιδιού, όλη η ευτυχία που υπήρχε στην οικογένεια, μέσα σε λίγες μέρες είχε σβήσει. Με τον ερχομό της γέννησης ήρθε και ένας θάνατος. Η Τζένη, λίγες ημέρες μετά τη γέννηση, φεύγει από τη ζωή και εγκαταλείπει το σύζυγο και τα πέντε της παιδιά. Το χαμόγελο τους με την είδηση της γέννησης είχε χαθεί και μια βουβή λύπη, είχε γεμίσει τα πρόσωπα τους. Μετά το θάνατο ακολούθησε και μία σπάνια παιδική ασθένεια. Το νεογέννητο κοριτσάκι τους, διαγνώστηκε με μια σπάνια ασθένεια, λεγόμενη «ιστιοκυττάρωση». Το αντιλήφθηκε η παιδίατρος του παιδιού, όπου μετά από αρκετές εξετάσεις, βιοψίες, εγχειρήσεις και δίνοντας τη δική της μάχη στο Παιδογκολογικό του Μακάριου Νοσοκομείου, βγήκε νικήτρια από αυτή την σπάνια ασθένεια. Πλέον, ζει μια κανονική ζωή όπως και τα άλλα παιδιά της ηλικίας της. Στο πλάι του Πανίκου όλα αυτά τα χρόνια, τα παιδιά του και η Δράνη η οικιακή βοηθός. «Το μικρό μου κοριτσάκι, δε γνώρισε ποτέ τη μητέρα της. Έχει όμως στο πλάι της ως μητέρα την οικιακή βοηθό, την οποία και αποκαλεί μαμά. Δυστυχώς η μητέρα της, δεν κατάφερε ποτέ να κρατήσει το μωρό της στην αγκαλιά της». Ο Πανίκος, ως μαχητής της ζωής από παιδί, δεν έκλεισε της σελίδες του βιβλίου που ονομάζεται «ζωή». Παλεύει για το σήμερα, αλλά και για το αύριο των παιδιών του. Το μέλλον τους. Σήμερα, ασχολείται μόνο με μία από τις τρεις δουλειές, στα σκυβαλοφόρα του Δήμου Παραλιμνίου. Η τοπική κοινωνία στο Παραλίμνι, τα γύρω χωριά, και οι άλλες επαρχίες του νησιού μας, στάθηκαν στο πλευρό τους, προσφέροντας οικονομική αλλά και ψυχολογική βοήθεια. «Ως Πανίκος, δε ζήτησα οικονομική ή άλλη βοήθεια, από κανέναν. Όμως, αρκετός κόσμος στάθηκε στο πλευρό μου οικονομικά και ψυχολογικά, από τη πρώτη στιγμή. Ακόμη και σήμερα, υπάρχουν άτομα που μας βοηθούν οικονομικά, κάποιοι είναι ανώνυμοι». Το ΚΕΠΑ, καθημερινά τους προσφέρει γεύμα, καθώς και άλλοι φιλανθρωπικοί οργανισμοί, προσφέρουν οικονομική βοήθεια στην οικογένεια. Ακόμα και διάφορα δημόσια πρόσωπα, βοήθησαν για τη κάλυψη των διδάκτρων των δύο από τα πέντε του παιδιά, όπου φοιτούν. Ο Πανίκος Οικονόμου, αποτελεί σύγχρονο μαχητή της ζωής. Παρά τις δυσκολίες που συναντούσε καθημερινά, ποτέ δε σταμάτησε να είναι άνθρωπος και να νοιάζεται για το συνάνθρωπο του. Μας αναφέρει, «είναι κάτι το οποίο εύχεσαι να μην το ζήσει κανένας άνθρωπος, ούτε ο εχθρός σου». Παρά το πένθος και τα προβλήματα που ήρθαν στο κατώφλι του σπιτιού του ο ίδιος στάθηκε στα πόδια του και συνεχίζει τον αγώνα για την επιβίωση και στήριξη των πέντε του παιδιών.

Volt

Είμαστε όλοι μέλη ενός σώματος Κάπως έτσι ξεκίνησε τη συζήτηση αναφερόμενος στο θέατρο που δουλεύει με τίτλο «Ο επιθεωρητής έρχεται» του Τζων Πρίστλεϋ. Βρεθήκαμε ένα απόγευμα στο Μουσείο Cafe Bar Resto στη Δερύνεια, τη γενέτειρα του. Ο Χρίστος Καραϊσκος απλός και φιλικός όπως πάντα μου μίλησε για το θέατρο, την υποκριτική, τον Θεατρικό Όμιλο Δερύνειας που τόσο αγαπά να δουλεύει γι αυτόν και τα σχέδια του για το μέλλον. ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΑΝΕΤΤΟ ΛΟΥΚΑ

Volt

Πότε μπήκε το μικρόβιο της υποκριτικής μέσα σου; Ήταν κάτι με το οποίο ήθελες να ασχοληθείς από μικρός; Όχι,σε καμία περίπτωση. Αν και είχα συμμετάσχει σε κάποιες θεατρικές παραστάσεις στην Αναγέννηση Δερύνειας, δεν μου πέρασε πότε από το μυαλό ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο. Η απόφαση να πάω στη δραματική σχολή, ήταν απόρροια σκέψεων και επιθυμίας του αδελφού μου, που προφανώς έβλεπε κάποια πράγματα και έτσι έπεισε τους γονείς μας να με σπρώξουν σ’ αυτή την κατεύθυνση. Για μένα μάλλον, στα δεκαεννιά μου χρόνια, ήταν σα σανίδα σωτηρίας αυτή η εισήγηση, στην προσπάθεια μου να αποφασίσω τι θα ακολουθήσω. Εκτός από ηθοποιός είσαι και δάσκαλος θεάτρου στον θεατρικό Όμιλο ∆ήµου ∆ερύνειας. Μίλησε μας γι’ αυτό. Με το Δήμο Δερύνειας ξεκινήσαμε μια συνεργασία εδώ και δεκαπέντε χρόνια, όταν ανέλαβα τη θέση του υπεύθυνου του Θεατρικού Ομίλου Δερύνειας, που απαρτίζεται από ερασιτέχνες ηθοποιούς ηλικίας 18 και άνω. Αυτά τα χρόνια ο όμιλος έχει επιδείξει ένα τεράστιο έργο, με πολλές θεατρικές παραστάσεις με κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο.

Με το Δήμο Δερύνειας ξεκινήσαμε μια συνεργασία εδώ και δεκαπέντε χρόνια, όταν ανέλαβα τη θέση του υπεύθυνου του Θεατρικού Ομίλου Δερύνειας, που απαρτίζεται από ερασιτέχνες ηθοποιούς ηλικίας 18 και άνω. Αυτά τα χρόνια ο όμιλος έχει επιδείξει ένα τεράστιο έργο, με πολλές θεατρικές παραστάσεις με κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο.

Έχει καθιερωθεί στη συνείδηση του θεατρόφιλου κοινού της επαρχίας Αμμοχώστου και δεν είναι τυχαία η αθρόα προσέλευση θεατών στις παραστάσεις μας. Από το 2015 ανέλαβα και τη θέση του υπεύθυνου του Θεατρικού Εργαστηρίου Δήμου Δερύνειας, το οποίο απαρτίζεται από παιδιά ηλικίας 7 ετών μεχρι 18. Στο εργαστήρι, εκτός του ότι καλλιεργούμε ένα φυτώριο θεατρικής ανάπτυξης και παιδείας, αλλά και πολιτιστικής συνείδησης, συνάμα προσπαθούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να αποκτήσουν εφόδια για να ενταχθούν πιό εύκολα στη δύσκολη σύγχρονη κοινωνία με τις πολλές τις απαιτήσεις. Έχεις κάνει αρκετές συνεργασίες στο θέατρο και στη τηλεόραση. Αν έπρεπε να επιλέξεις ένα από τα δυο, ποιο θα ήταν και γιατί; Αυτή είναι μια ερώτηση που ακούς πολύ συχνά, από την πρώτη μέρα που εντάσσεσαι στις δραματικές σχολές. Σίγουρα οι περισσότεροι απαντούν ότι προτιμούν το θέατρο και δεν είναι τυχαίο αυτό, γιατί μια ζωντανή παράσταση είναι κάτι μοναδικό και εκπληκτικό. Όταν γίνονται σωστές παραγωγές, είτε στο χώρο του θεάτρου, είτε της τηλεόρασης, και τα δύο κρύβουν μια ξεχωριστή μαγεία τόσο για τους ηθοποιούς όσο και για τους θεατές. Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσεις με μια φράση την υποκριτική αλλά και γενικότερα το θέατρο ποια θα επέλεγες; Τρόπος ζωής και πνευματικής καλλιέργειας. Ποιο από τα δύο (θέατρο και τηλεόραση) σου δίνει μεγαλύτερο αίσθημα ελευθερίας, όσον αφορά την απόδοση ρόλου; Σίγουρα στο θέατρο, λόγω των περισσότερων προβών που γίνονται, σου δίνεται περισσότερο αίσθημα ελευθερίας. Αυτό όμως, εξαρτάται από πολλά πράγματα. Εξαρτάται από το σενάριο, τον σκηνοθέτη, το χρόνο που έχεις σαν ηθοποιός να δουλέψεις το ρόλο σου, τη σωστή προσέγγιση του ρόλου. Όταν γίνονται σωστές δουλειές είτε στο θέατρο, είτε στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο, που παρέλειψα να αναφέρω πρίν, τότε ο ηθοποιός έχει την ελευθερία που χρειάζεται για την απόδοση του ρόλου. Πιστεύεις πως πλέον δίνονται ευκαιρίες στους νέους καλλιτέχνες ώστε να αναδείξουν το ταλέντο τους ή υπάρχει μια μόνιμη τάση ανακύκλωσης προσώπων και χαρακτήρων; Κάποιες φορές δίνονται ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους, αλλά όντως πολλές φορές γίνεται ανακύκλωση προσώπων και χαρακτήρων. Γενικά πρέπει να διορθωθούν πολλά άλυτα θέματα που υπάρχουν στο χώρο μας, τα οποία επιδεινώνονται χρόνο με το χρόνο. Αν καταφέρουμε να λύσουμε τα προβλήματα που μας ταλανίζουν, τότε ο χώρος θα αποκτήσει πιο υγιείς και γερές βάσεις. Κατά συνέπεια θα βοηθηθούν όλοι οι τομείς του χώρου, που ένας από αυτούς είναι και η ανάδειξη των νέων και ταλαντούχων ηθοποιών. Πως φαντάζεσαι τα επόμενα σου βήματα, τόσο στο θέατρο, όσο και στη τηλεόραση; Θέλω να συνεχίσουμε τη σωστή δουλειά που γίνεται στο Θεατρικό Όμιλο και στο θεατρικό εργαστήρι του Δήμου Δερύνειας, για να συνεχίσουμε να επιτελούμε το ρόλο που εμείς οι ίδιοι έχουμε θέσει, δηλαδή την καλλιέργεια της θεατρικής παιδείας και συνείδησης στον κόσμο. Επίσης με αυτό τον τρόπο καλύπτουμε όσο μπορούμε το κενό που υπάρχει στην ελεύθερη επαρχία Αμμοχώστου λόγω έλλειψης επαγγελματικών θεατρικών σχημάτων. Παράλληλα, υπάρχουν συζητήσεις για να σκηνοθετήσω κάποιες επαγγελματικές, θεατρικές παραστάσεις στη Λευκωσία. Τηλεοπτικά, μετά τη διακοπή των γυρισμάτων της σειρά της Θέας Χριστοδουλίδου Χαρτίνο Κουτί, που παρεμπιπτόντως ήταν μια από τις καλύτερες παραγωγές που γυρίστηκαν τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο, θα συμμετέχω σε ένα πιλότο που ετοιμάζεται τώρα για μια καινούρια σειρά. Μεγαλύτερη χαρά, αλλά παράλληλα και

Volt

δυσκολία, που συνάντησες μέχρι στιγμής στο χώρο της υποκριτικής; Ξεκινώντας από το δεύτερο, η μεγαλύτερη δυσκολία που συνάντησα ήταν στα πρώτα χρόνια, μέχρι να συνηθίσω τις ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες του χώρου. Τώρα όσον αφορά τις χαρές, αυτές είναι πολλές. Η καθεμία τους ξεχωριστή για διαφορετικούς λόγους, που σίγουρα πίσω από αυτό κρύβεται όλη η μαγεία του θεάτρου και της υποκριτικής τέχνης. Πως φαντάζεσαι το 2022, σε σχέση με το 2021; Ελπίζω το 2022 να ομαλοποιηθεί η κατάσταση με την πανδημία, ούτως ώστε ο κόσμος να επιστρέψει όσο καλύτερα γίνεται στην καθημερινότητα του. Αυτό ελπίζω να έχει και θετικό αντίκτυπο στο χώρο του θεάτρου και γενικά του πολιτισμού, γιατί ομολογουμένως έχει πληγεί σε μεγάλο βαθμό. Επίσης το 2022, πέραν από τα θέματα της πανδημίας και της κλιματικής αλλαγής, για την οποία όλος ο πλανήτης άρχισε να ευαισθητοποείται, ελπίζω ο κόσμος να ευαισθητοποιηθεί περισσότερο στο θέμα της πείνας και της εξαθλίωσης που ταλανίζουν πολλά μέρη του πλανήτη. Επίσης, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο θέμα της Κύπρου μας, που παραμένει άλυτο σχεδόν 48 χρόνια. Το 2022 λοιπόν, εύχομαι να βρεθεί μια λειτουργική λύση που να δίνει εχέγγυα και προοπτικές σε αυτό το δύσμοιρο νησί. Να βρεθεί λύση που να κάνει το μέλλον πιο ελκυστικό, ειδικά για τους νέους μας, αλλά και για όλους τους κατοίκους του νησιού. Αν και το έχουμε συνηθίσει σαν πρόβλημα και πολλοί μπορεί να θεωρούν ότι είναι καλύτερα που είμαστε χωρισμένοι σε δύο κοινότητες, εν’ τούτοις όμως, αυτό μακροχρόνια θα φερει ακόμα περισσότερα προβλήματα σε μια περιοχή που θεωρείται ακόμα εμπόλεμη, εξού και το status quo και η ύπαρξη των Ηνωμένων Εθνών. Δεν μπορούμε να μείνουμε αιώνια με τα όπλα γυρισμένα ο ένας προς τον άλλο. Με αφορμή τα πιό πάνω, θα ήθελα να παραθέσω κάποια λόγια από το νέο θεατρικό έργο που ετοιμάζει ο Θεατρικός Όμιλος Δήμου Δερύνειας, «Ο επιθεωρητής έρχεται» του Τζων Πρίστλεϋ, που διαδραματίζεται το 1912: “Δε ζει μόνος του ο κάθενας μας σ’ συτό τον κόσμο. Είμαστε όλοι μέλη ενός σώματος. Υπεύθυνοι ο ένας για τον άλλο. Κι αν οι άνθρωποι δεν το καταλάβουμε κάποτε αυτό, θα ‘ρθεί πολύ γρήγορα η μέρα που θα αναγκαστούμε να το μάθουμε μέσα από τη φωτιά, το αίμα, την αγωνία”. Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια και τι θα ήθελες να δημιουργήσεις στο μέλλον; Σίγουρα θα ήθελα να συνεχίσω τη σκληρή, αλλά δημιουργική δουλειά που γίνεται τόσο στο Θεατρικό Όμιλο και θεατρικό εργαστήρι του Δήμου Δερύνειας, όσο και στις προσωπικές δουλειές που έχουμε με τη μουσική σχολή που διατηρούμε με τη σύζυγο μου Νίκη και τις συναυλίες που πραγματοποιούμε κατα καιρούς. Επίσης, να συμμετέχω σε καλές και ποιοτικές θεατρικές και τηλεοπτικές παραγωγές. Γενικά όμως, δεν έχω ιδιαίτερα πλάνα για το μέλλον αφού ασχολούμαστε με τόσα πολλά με αυτά που έχουμε δημιουργήσει που δεν μένει χρόνος για κάτι άλλο. Έτσι κι αλλιώς, μέσα από την καθημερινότητα και τη φύση της δουλειάς, προκύπτουν συνεχώς νέα πράγματα, νέα δεδομένα και προκλήσεις.

Volt

christmas

sales now on

30-50%

Συνεχής παροχή ποιοτικών προϊόντων και υπηρεσιών Η εταιρεία Tziovanis Constantinou Hygiene Services, προσφέρει ένα μεγάλο φάσμα καθαριστικών προϊόντων που αποτελείται από εργαλεία, χημικά καθαρισμού, μηχανήματα, και κυρίως αναλώσιμα ειδών υγιεινής. Όλα τα προϊόντα, είναι σχεδιασμένα για να προσφέρουν υγιεινή, οικονομία και φυσικά αποδοτικότητα. Η ποιότητα των προϊόντων, η επαγγελματική τους εξυπηρέτηση και το φιλικό περιβάλλον που προσφέρουν, είναι οι τρεις λόγοι για να επιλέξει κανείς τα είδη καθαρισμού Tziovanis Constantinou. ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΡΉΝΗ ΤΣΟΜΑΛΛΟΎΡΗ Η εταιρεία, έχει συσταθεί το Νοέμβριο του 1998 και έκτοτε δραστηριοποιείται στην εισαγωγή και εμπορία υψηλής ποιότητας προϊόντων καθαρισμού, ατομικής υγιεινής και αρωμάτων. Η εταιρεία ξεκίνησε με τον Τζιοβάνη Κωνσταντίνου και ένα μικρό βαν, 5 μικρούς πελάτες και μία μικρή αποθήκη στην επαρχεία Αμμοχώστου. Μετά από 23 χρόνια εμπειρίας, συνεχίζει δυναμικά με πάνω από 3000 πελάτες ανά το παγκύπριο και ένα υλοποιημένο εργοστάσιο που ασχολείται με την παραγωγή χαρτιού, με 30 άτομα προσωπικό. Όραμα της εταιρείας, είναι η Παγκύπρια επέκταση και η υλοποίηση βημάτων, έτσι ώστε να παραδίδει την υψηλότερη ποιότητα προϊόντων και υπηρεσιών. Με αυτό υπόψη, η αποστολή της Tziovanis Constantinou Hygiene Services, είναι η συνεχής παροχή ποιοτικών προϊόντων και υπηρεσιών για τη διατήρηση των ικανοποιημένων πελατών. Η εταιρεία, προσφέρει προϊόντα για όλα τα είδη καθαρισμού από αρωματισμό και υγιεινή ενός μικρού γραφείου, στις ανάγκες κουζίνας εστιατορίου μέχρι σε χοντρικές ποσότητες για ξενοδοχεία. Όλα τα προϊόντα, είναι πιστοποιημένα με ΙSΟΟ90002005 και ΜΣΔΣ, διαλεγμένα και δοκιμασμένα από ειδικούς, για την κάλυψη αναγκών στην υψηλότερη ποιότητα και σε ανταγωνιστικές τιμές. Επιπλέον, η εταιρία προσφέρει μια μεγάλη ποικιλία σε είδη χαρτιού, από χαρτομάντηλα, χαρτιά τουαλέτας και κουζίνας μέχρι και βιομηχανικό επιπέδου χαρτί, με ανθεκτικές συσκευές για την πιο σωστή και οικονομική χρήση, για τον πελάτη. Σε καθαριστικά προϊόντα, υπάρχουν όλα τα υγρά που χεριάζετε μια επιχείρηση, αρχίζοντας από το πάτωμα μέχρι

Volt

την κουζίνα, μαζί με νέα οικολογικά προϊόντα που προσφέρουν πιστοποίηση Eco-Label. Τα καινούργια προϊόντα της εταιρείας, είναι οι νέες βιομηχανικές μηχανές αρωματισμού με αιθέρια Ελαία. Η διαφορά της μηχανής αυτής, σε σύγκριση με τη μηχανή παλιάς τεχνολογίας, είναι ότι με λιγότερες μηχανές ένας μεγαλύτερος χώρος καλύπτεται από το άρωμα, κατά τη διάρκεια όλης της ημέρας. Συγκεκριμένα, τα αιθέρια έλαια, παράγονται από φυτικές πυγές, όπως φύλα και φρούτα και δεν έχουν καθόλου βιομηχανικές παρεμβάσεις. Ένας από τους κυρίους λόγους που πλέον οι εταιρίες είναι αναγκαίο να υιοθετήσουν την τεχνολογία αιθέριόν ελαίων στον χώρο τους, είναι η λεγομένη τεχνολογία αροματοθεραπείας που προσφέρει. Για παράδειγμα, σε μια καφετέρια μπορεί να τοποθετηθεί άρωμα καφέ, με αποτέλεσμα ο πελάτης όταν εισέλθει στο μαγαζί, να επηρεαστεί από το άρωμα και να καταναλώσει το προϊόν του μαγαζιού. Οι συσκευές που προσφέρει η εταιρεία Tziovanis Constantinou Hygiene Services, καλύπτουν 100 τετραγωνικά μετρά μέχρι 1000 τετραγωνικά μετρά και η εγκατάσταση γίνεται δωρεάν από ειδικούς της εταιρείας, για την καλύτερη σας εξυπηρέτησης! Η εταιρεία από την ίδρυση της έχει αναδείξει κάποιες βασικές αξίες οι οποίες είναι, η υπευθυνότητα στην εκτέλεση των διεργασιών, η συνεχής βελτίωση και ο σεβασμός στον πελάτη, με το μότο της εταιρείας να είναι «Μέλημά μας, εσείς». Όλα τα πιο πάνω συνθέτουν την κουλτούρα της εταιρείας, η οποία επενδύει στον άνθρωπο που συμμερίζεται τα πιο πάνω και που προάγει την ποιότητα μέσα από τα προϊόντα. Λεωφόρος Σταδίου 72, Βιομηχανική Περιοχή Σωτήρας, Τ: 70 000 517 Η εταιρεία, ξεκίνησε τη λειτουργία της, το Νοέμβριο του 1998.

Ο ΒΑΣΊΛΗΣ ΚΊΤΤΟΣ, από τα παιδικά του Χριστούγεννα θυμάται κυρίως τη φτώχεια, αλλά και τη χαρά που βίωνε, αν και με μικρά πράγματα. Πλησιάζοντας τα Χριστούγεννα, η χαρά που ένιωθε ήταν μεγάλη. Σαν παιδιά, αυτό που λαχταρούσαν, ήταν να τραγουδήσουν τα κάλαντα μαζί με φίλους, όπου θα πήγαιναν από το ένα σπίτι στο άλλο. Ακόμα και η στιγμή με τα δώρα από τους νονούς, ήταν ιδιαίτερη. Περίμεναν πως και πως τη στιγμή που θα τους έδιναν οι νονοί την «πουλουστραίνα». Πριν έρθουν τα Χριστούγεννα φρόντιζαν να αγοράσουν Χριστουγεννιάτικες κάρτες και να τις έστελναν έγκαιρα σε συγγενείς και φίλους. Την ημέρα των Χριστούγεννων, πήγαιναν στην εκκλησία και μετά μαζεύονταν με όλη την οικογένεια για φαγητό στο σπίτι τους ή στο σπίτι κάποιου θείου. Στο Χριστουγεννιάτικο τους τραπέζι κυριαρχούσε η σούβλα και τα παραδοσιακά Κυπριακά εδέσματα. Ο Βασίλης, συγκριτικά με το παρελθόν και το παρόν, πιστεύει ότι υπάρχουν αρκετές ομοιότητες, όπως τα κάλαντα, τα οικογενειακά τραπέζια και οι επισκέψεις από τους νονούς. Αυτό που άλλαξε κυρίως είναι ότι, αρκετοί κάνουν ταξίδια στο εξωτερικό αντί να προτιμήσουν τις οικογενειακές μαζώξεις. Επιπρόσθετα, παλιά ψώνιζαν ρούχα και παπούτσια μόνο τα Χριστούγεννα και περίμεναν με αγωνία να τα «παννίσουν» την ημέρα των Χριστουγέννων. Στα σημερινά παιδιά αγοράζονται πολύ συχνά ρούχα, παπούτσια και παιχνίδια και δεν τους κάνουν εντύπωση τα δώρα των Χριστουγέννων. Και φυσικά, πλέον στις οικογενειακές συγκεντρώσεις, τόσο οι μικροί, όσο κι οι μεγάλοι, δεν μπορούν να αποχωριστούν ούτε λεπτό το κινητό τους. Δεν υπήρχαν τα κινητά και τα Μέσα Μαζικής Δικτύωσης και πολλά σπίτια δεν είχαν ούτε καν σταθερό τηλέφωνο την εποχή εκείνη. Υπήρχε περισσότερο ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπό μας και περισσότερη αθωότητα. Ο κόσμος ένιωθε ικανοποίηση με τα λίγα και τα απλά. Το μήνυμα που στέλνει για το 2022, ο Βασίλης Κίττος είναι, να είμαστε όλοι υγιείς και αρκετά δυνατοί ώστε να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες και τα προβλήματα που μας παρουσιάζονται, να λυθεί το Κυπριακό και να επικρατήσει η ειρήνη στην Κύπρο, αλλά και σε όλο τον κόσμο.

Τα παιδικά Χριστούγεννα του ΦΕΙΔΊΑ ΓΡΗΓΟΡΊΟΥ, ήταν λιτά και απλά. Χωρίς υπερβολές, λόγω της προσφυγιάς και της φτώχειας. Παρόλα αυτά, πάντα τα περίμεναν με ανυπομονησία, όχι γιατί περίμεναν ότι θα πάρουν ακριβά δώρα, αλλά για τα παραδοσιακά τραπέζια με την οικογένεια και τις συναντήσεις με ξαδέλφια, θείους και παππούδες. Κάτι που τα χρόνια εκείνα ήταν δύσκολα λόγω της μη ύπαρξης μεταφορικών μέσων. Μετά τον εκκλησιασμό, πήγαιναν στο παραδοσιακό τραπέζι σε συγγενικό σπίτι, όπου μαζευόταν όλη η οικογένεια. Θυμάται ότι, παρόλο που ήταν δύσκολοι καιροί, στο τραπέζι υπήρχε άφθονο και ποικίλο παραδοσιακό φαγητό, πάντα έκτρεφαν γουρούνια ειδικά για τα Χριστούγεννα. Με άφθονο χορό, γλέντι και πολλές φορές ολονύκτιο. Σε αντίθεση με το παρελθόν, ο Φειδίας μας αναφέρει, σήμερα τα Χριστούγεννα έχουν καταντήσει μια εμπορική γιορτή. Χάθηκε σε μεγάλο βαθμό η αληθινή σημασία της γιορτής. Ζούμε στην εποχή της υπερβολής και του υπερκαταναλωτισμού. Έχει χαθεί σε μεγάλο βαθμό η παράδοση και οι στιγμές με την οικογένεια. Έχουν εισβάλει στην ζωή μας συνήθειες από το εξωτερικό (καλές και κακές) και έχουμε επηρεαστεί από αυτές σε μεγάλο βαθμό. Οι διαφορές είναι μεγάλες λόγω της μεγάλης τεχνολογικής έκρηξης και των ανέσεων που υπάρχουν σήμερα. Μια μπάλα ποδοσφαίρου ή μια κούκλα για δώρο, έφερνε απέραντη χαρά, ενώ σήμερα επικρατεί η υπερβολή και τα πανάκριβα δώρα. Τα παραδοσιακά οικογενειακά τραπέζια δεν υπάρχουν πλέον ή έχουν περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό. Οι άνθρωποι δεν είναι πλέον τόσο ανοιχτόκαρδοι όπως παλιά αλλά πολύ πιο επιφυλακτικοί και κλειστοί. Το μήνυμα που στέλνει για το 2022, ο Φειδίας Γρηγορίου είναι, το 2022 να μην πάρει οτιδήποτε από το καθένα και να επανέλθουμε στη κανονικότητα μας. Να συνειδητοποιήσουμε και να καταλάβουμε τη πραγματική έννοια των Χριστουγέννων και των πραγματικών οικογενειακών στιγμών. Τέλος, φυσικά υγεία σε όλους και την πολυπόθητη ελευθερία του νησιού μας. Πιο πολύ από όλα, ο ΠΑΝΊΚΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΌΜΟΥ, θυμάται τις σχολικές γιορτές στο δημοτικό, με τα σκιτσάκια, την

Ο Βασίλης Κίττος, από τα παιδικά του Χριστούγεννα θυμάται κυρίως τη φτώχεια, αλλά και τη χαρά που βίωνε, αν και με μικρά πράγματα.

Τα παιδικά Χριστούγεννα του Φειδία Γρηγορίου, ήταν λιτά και απλά. Χωρίς υπερβολές, λόγω της προσφυγιάς και της φτώχειας.

«ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ ΆΛΛΩΝ ΕΠΟΧΏΝ». ΚΑΙ ΜΌΝΟ ΣΤΟ ΆΚΟΥΣΜΑ ΤΗΣ ΦΡΆΣΗΣ ΑΥΤΉΣ, ΤΟ ΜΥΑΛΌ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΎΕΙ ΠΊΣΩ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΌΝ, ΑΝΑΠΟΛΏΝΤΑΣ ΤΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΆΤΙΚΕΣ ΠΑΙΔΙΚΈΣ ΑΝΑΜΝΉΣΕΙΣ ΜΑΣ! ΌΛΟ ΑΥΤΌ ΤΟ ΓΙΟΡΤΙΝΌ ΠΝΕΎΜΑ, Ο ΚΆΘΈΝΑΣ ΤΟ ΒΙΏΝΕΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΌ ΤΡΌΠΟ. Ο ΒΑΣΊΛΗΣ ΚΊΤΤΟΣ, ΦΕΙΔΊΑΣ ΓΡΗΓΟΡΊΟΥ, ΠΑΝΊΚΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΌΜΟΥ, ΓΙΏΡΓΟΣ ΛΆΝΤΟΣ, ΜΙΧΆΛΗΣ ΜΙΧΑΉΛ, ΠΆΤΕΡ ΓΕΏΡΓΙΟΣ ΑΔΆΜΟΥ, ΜΎΡΙΑ ΚΈΛΗ, ΚΟΎΛΑ ΓΟΎΜΕΝΟΥ, ΑΘΑΝΑΣΊΑ ΑΔΆΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΊΤΗ ΣΆΡΔΑΛΟΥ, ΜΑΣ ΔΙΗΓΟΎΝΤΑΙ ΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΈΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΆΤΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΜΝΉΣΕΙΣ, ΣΥΝΟΔΕΎΟΝΤΑΣ ΤΕΣ ΜΕ ΆΡΩΜΑ ΡΕΤΡΌ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΤΣΟΜΑΛΛΟΥΡΗ

ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ

ΆΛΛΩΝ 50

Volt

χορωδία του σχολείου με τα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια και φυσικά την κλήρωση των δώρων που περίμεναν όλοι με ανυπομονησία. Το ίδιο συνέβαινε και με τους τοπικούς συλλόγους-σωματεία, χωρισμένοι όπως και τώρα, σε εθνικόφρονα και λαϊκές οργανώσεις, που διοργάνωναν τις δικές τους εκδηλώσεις με θέατρο και κληρώσεις δώρων. Σε πιο μεγάλη ηλικία, όταν ήταν 16-17 χρόνων, πήγαινε στο Χριστουγεννιάτικο χορό που διενεργούσε το κάθε σωματείο σε κάποιο νυχτερινό κέντρο με ζωντανή μουσική. Τα Χριστούγεννα στην οικογένεια του Πανίκκου, είχαν πάντα ξεχωριστή σημασία. Θα μαζευόταν όλη η οικογένεια μαζί σε ένα μεγάλο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Αρκετές φορές με πολλούς στενούς συγγενείς, με φόντο πάντα το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και το φαγοπότι να ρέει άφθονο. Χορός και τραγούδι είχαν την τιμητική τους φυσικά. Σήμερα, παρόλο που γιορτάζονται τα Χριστούγεννα οικογενειακά, θα έλεγε ότι έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα. Έχουμε βάλει αρκετή από την ξένη κουλτούρα στη δική μας. Περισσότερο στόλισμα στο σπίτι, πέραν του κλασικού δέντρου, στόλισμα ολόκληρου του χωριού ή της πόλης, ανταλλαγή δώρων την ημέρα των Χριστουγέννων και όχι την Πρωτοχρονιά. Γενικά έχουν αλλάξει αρκετά, χωρίς να σημαίνει σε καμία περίπτωση, ότι έχει χάσει την αξία της, ως γιορτή. Ακόμα και ο κόσμος σήμερα είναι τελείως διαφορετικός, από όταν ήταν παιδί, μας αναφέρει. Έχει μπει η τεχνολογία στη ζωή μας, και έχουμε αποξενωθεί σχεδόν τελείως από το τι συμβαίνει γύρω μας. Έχουν όλα να κάνουν με το μάρκετινγκ. Πλέον ο κόσμος, είναι στο τρέξιμο συνεχώς, δεν εφησυχάζει, δεν υπάρχει ηρεμία. Όλοι λέμε πάνω από όλα η υγεία, αλλά κανείς μας δεν προσέχει. Χαλάμε την υγεία μας για το χρήμα και στο τέλος το δίνουμε για να την ξαναβρούμε. Το μήνυμα που στέλνει για το 2022, ο Πανίκκος Χρυσοστόμου είναι αρχικά, λευτεριά στην Κύπρο μας. Εύχεται από καρδιάς να ξεπεράσουμε αυτή την πανδημία του κορωνοϊού και να επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Υγεία, προσωπική ευτυχία και επαγγελματική επιτυχία στον καθένα ξεχωριστά. Και φυσικά ειρήνη σε όλο τον κόσμο και να εξαλειφθεί η φτώχεια και η εξαθλίωση. Ο ΓΙΏΡΓΟΣ ΛΆΝΤΟΣ θα χαρακτήριζε τα παιδικά του Χριστούγεννα, υπέροχα με οικογενειακές στιγμές. Θυμάται, ένα χάρτινο βιβλίο που ήταν δώρο του παππού του στη μητέρα του, το οποίο ανοίγοντας το, σχηματιζόταν ένα κάστρο μεγάλο με παράθυρα και κλασικές κουρτίνες και να στήνονται μικρά παιδάκια χαμογελαστά και ευτυχισμένα. Τα Χριστούγεννα τα γιορτάζανε κυρίως στο σπίτι οικογενειακά. Από το χριστουγεννιάτικο τους τραπέζι δεν έλειπε η γεμιστή γαλοπούλα, το Christmas cake που ήταν ποτισμένο με κονιάκ, η χοιρινή σούβλα στα κάρβουνα, διάφορα είδη φαγητά γιορτινά αλλά και το κρασί και η παραδοσιακή ζιβανία. Και φυσικά τα γλυκά δεν απουσίαζαν. Το σπίτι να μυρίζει την γλυκιά μυρωδιά των μπισκότων, τα μελομακάρονα και τους λαχταριστούς κουραμπιέδες που έφτιαχναν οι γυναίκες και ευωδίαζε όλη η γειτονιά. Πολλοί γείτονες μαζεύονταν στα σπίτια και αντάλλαζαν φαγητά, έπιναν και γλεντούσαν. Αντάλλαζαν τα δώρα

Πιο πολύ από όλα, ο Πανίκκος Χρυσοστόμου, θυμάται τις σχολικές γιορτές στο δημοτικό, με τα σκιτσάκια, την χορωδία του σχολείου

τους με τα ξαδέρφια του και έψηναν κάστανα μέχρι να ετοιμαστεί το φαγητό. Σαν παράδοση, είχανε να παίζουνε το παιχνίδι τόμπολα, ενώ το συνεχίζανε στη συντεχνία του χωριού μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους του χωριού. Ο Γιώργος μας αναφέρει, σε αντίθεση με το παρελθόν, πλέον δεν μαζεύονται οι συγγενείς και τα παιδιά όπως τότε, λόγω υποχρεώσεων γιορτάζονται τα Χριστούγεννα με άλλες οικογένειες ή φίλους ενώ δεν υπάρχει αυτή η ενότητα που είχαν τα σπίτια στην γύρω γειτονιά. Η παράδοση όμως της τόμπολας παραμένει μέχρι και σήμερα, μόνο που αυτοί που παίζουν είναι πιο λίγοι. Πλέον, δεν υπάρχει αυτή η οικογενειακή θαλπωρή που είχε η δική του γενιά. Όλα γίνονται σαν μια απλή συνήθεια της συγκεκριμένης ημέρας, ενώ χάθηκε το νόημα της γιορτινής αυτής της ημέρας όπου η γέννηση του Θεανθρώπου είναι το Άλφα και το Ωμέγα. Από τον κόσμο, λείπει η αγάπη που πρέπει να έχουμε την συγκεκριμένη ημέρα αλλά και κάθε ημέρα, η οποία δίνοντας την νιώθεις βαθιά ολοκληρωμένος αλλά και χαρούμενος, γεμάτος συναισθήματα. Το συμφέρον, η αλαζονεία αλλά και το χρήμα πρωτοστατούν και δεν αφήνουν το σημερινό άνθρωπο να απολαύσει την ζωή με απλά καθημερινά πράγματα. Το μήνυμα που στέλνει για το 2022, ο Γιώργος Λάντος είναι, υγεία σε όλο το κόσμο, αγάπη αλλά και ελπίζει τα δεινά που βρίσκουν τον κόσμο καθημερινά, να είναι καμπανάκι, ώστε να συνειδητοποιήσουμε ότι το πραγματικό νόημα της ζωής δεν είναι το χρήμα, αλλά οι μικρές καθημερινές στιγμές με τους ανθρώπους που αγαπάμε. Ο ΜΙΧΆΛΗΣ ΜΙΧΑΉΛ, από τα Χριστούγεννα της δικής του εποχής, θυμάται τις ανέμελες ημέρες που ζούσανε στην Αμμόχωστο, όπου και διοργάνωναν μεγάλα οικογενειακά τραπέζια, με την οικογένεια και φίλους. Όταν πλησίαζαν τα Χριστούγεννα, τους κυβερνούσε το αίσθημα της χαράς. Σαν παιδί περίμενε πως και πως, τον Άγιο Βασίλη όπως όλα τα παιδιά. Αν και γνώριζαν ότι το δώρο θα ήταν κάτι μικρό, δεν τους ένοιαζε, δεν γκρίνιαζαν. Σε αντίθεση με το παρελθόν, πλέον τα παιδιά διαφέρουν. Μάθανε με τα πολλά και τα ακριβά. Στο παρελθόν, τα παιδιά δεν είχαν τις ευκαιρίες, που έχουν τα παιδιά σήμερα. Δεν υπήρχαν τα φροντιστήρια, για να βοηθάνε το κάθε παιδί στο διάβασμα, αρκετοί δεν έχουν τελειώσει το σχολείο για να βοηθάνε τους γονείς τους στη δουλειά. Σήμερα, από μικρή ηλικία, τα παιδιά βρίσκονται μπροστά από μια οθόνη της κινητής συσκευής, ή ενός υπολογιστή. Τότε, δεν υπήρχαν όλα αυτά τα υλικά αγαθά που υπάρχουν σήμερα. Ο Μιχάλης μας αναφέρει, πλέον, δεν υπάρχει η ευτυχία, η ξεγνοιασιά που υπήρχε χρόνια πριν, που ζούσανε αληθινά, λιτά και όμορφα. Το μήνυμα που στέλνει για το 2022, ο Μιχάλης Μιχαήλ είναι, το 2022 να αφορά ένα καλύτερο χρόνο από τους προηγούμενους και να αφήσει πίσω στο παρελθόν, ως μια κακή ανάμνηση την πανδημία και ο καινούργιος χρόνος να φέρει μόνο χαρούμενες στιγμές. Τα Χριστούγεννα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη γιορτή του Χριστιανισμού, μετά το Πάσχα. Μια γιορτή γεμάτη χαρά, παρέα με την οικογένεια μας. Ο ΠΆΤΕΡ ΓΕΏΡΓΙΟΣ ΧΑΤΖΗΑΔΆΜΟΥ

Ο Γιώργος Λάντος θα χαρακτήριζε τα παιδικά του Χριστούγεννα, με υπέροχες οικογενειακές στιγμές.

ΕΠΟΧΏΝ Volt

από μικρός έμαθε να τηρεί την νηστεία των Χριστουγέννων, να περιμένει με προσμονή να έρθει η ημέρα να πάρει τα Χριστουγεννιάτικα δώρα, όπως όλα τα παιδιά. Πήγαιναν στην εκκλησία για τη Θεία Λειτουργία και μετά μαζεύονταν όλοι μαζί, παππούδες, θείοι, ξαδέλφια στο γιορτινό, χριστουγεννιάτικο τραπέζι και έπειτα να ακολουθούν παιχνίδια. Παραμονή Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς, τραγουδούσαν τα κάλαντα στο χωριό, ετοίμαζαν Χριστουγεννιάτικες γιορτές, που πραγματοποιούνταν συνήθως 2 – 3 ημέρες μετά τα Χριστούγεννα, μαζί με την ομάδα των Κατηχητικών Συνάξεων που συμμετείχε, όπου αυτό εξακολουθεί να πραγματοποιείτε ακόμη και σήμερα. Μέχρι και σήμερα, κρατάει η συνοχή της οικογένειας, θα συναντηθούν και φυσικά αυτά που ζήσανε, προσπαθούν να τα μεταδώσουν στα παιδιά τους. Να μάθουν την παράδοση της πίστης μας και πρωτίστως να τηρείται η νηστεία πριν από κάθε γιορτή. Να βρίσκονται όπως παλιά, όλοι μαζί στο γιορτινό Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, ώστε να συνεχιστεί η παράδοση. Παρόλο και που η τεχνολογία, έχει αποξενώσει τους ανθρώπους μεταξύ τους. Η παράδοση υπάρχει ακόμη. Η πίστη είναι βαθιά ριζωμένη, κρατάει ακόμη και θα συνεχίσει να υπάρχει. Οικογενειακά τραπέζια, νηστείες, έθιμα και παραδόσεις, πραγματοποιούνται μέχρι και σήμερα. Αρκετά παιδιά των Κατηχητικών Συνάξεων με συνοδεία των υπευθύνων, μέχρι και σήμερα, δημιουργούν οι ίδιοι τις δικές τους πρωτότυπες κατασκευές, διοργανώνουν εράνους και επισκέπτονται την παραμονή των Χριστουγέννων σπίτια που αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα και άπορες οικογένειες της κοινότητας ώστε να τους στηρίξουν και να χαρίσουν δώρα στα παιδιά. Τα φιλάνθρωπα αισθήματα υπάρχουν και τα μηνύματα των Χριστουγέννων μεταφέρονται σωστά. Αφορά μια γιορτή αγάπης. Υπάρχει ακόμη ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Απώτερος σκοπός της μεγαλύτερης γενιάς, είναι να μεταλαμπαδεύσει στα παιδιά, την αγάπη προς τον Θεό, το συνάνθρωπο και έτσι την ευαισθησία, προς τα προβλήματα του διπλανού μας. Να μην είμαστε ατομικιστές, να μην βλέπουμε το δικό μας καλό ή τη δική μας καλοπέραση. Το μήνυμα που στέλνει για το 2022, ο πάτερ Γεώργιος Χατζηαδάμου είναι, ο καινούριος

Ο Πάτερ Γεώργιος Χατζηαδάμου από μικρός έμαθε να τηρεί την νηστεία των Χριστουγέννων, να περιμένει με προσμονή να έρθει η ημέρα να πάρει τα Χριστουγεννιάτικα δώρα, όπως όλα τα παιδιά.

χρόνος να φέρει μόνο χαρές, ευτυχία και υγεία. Να λυτρωθούμε από την πανδημία και να έρθουν καλύτερα χρόνια και να επιστρέψουμε πίσω στην καθημερινότητα μας. Η ΜΎΡΙΑ ΚΈΛΗ, από τα παιδικά της Χριστούγεννα, θυμάται με νοσταλγία, μονάχα τις όμορφες, γλυκιές και αγνές στιγμές. Στιγμές, που μέχρι και σήμερα ταξιδεύουν στο μυαλό της. Με ανυπομονησία περίμενε τον Άγιο Βασίλη να έρθει στο σπίτι της και να της φέρει το Χριστουγεννιάτικο δώρο, αν και οι επιλογές δεν ήταν αρκετές, εφόσον οι περισσότεροι άνθρωποι ψώνιζαν από ένα συγκεκριμένο κατάστημα παιχνιδιών. Θυμάται έντονα, την ιδιαίτερη σχέση που είχε με το πιάνο, να παίζει Χριστουγεννιάτικες μελωδίες σε αυτό, με φόντο το Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Αυτό που σίγουρα δεν θα φύγει ποτέ από τη μνήμη της, είναι οι όμορφες οικογενειακές στιγμές και οι μπουκιές της μανούλας της! Μεγάλα πολύβουα οικογενειακά τραπέζια σε σπίτια και σίγουρα το καθιερωμένο ρεβεγιόν Πρωτοχρονιάς στο ξενοδοχείο «Sunrise» όπου μαζεύονταν όλοι, αδέλφια, ξαδέλφια, φίλοι και κουμπάροι. Και φυσικά ο χορός και το τραγούδι δεν απουσίαζαν. Ημέρα των Χριστουγέννων, ήταν αναγκαίο να “παννίσει” τα καινούρια της ρούχα-παπούτσια. Του Αγίου Ιωάννη, την επαύριον των Φώτων, ένεκα της ονομαστικής εορτής του πατέρα της, γινόταν κοσμοσυρροή στο σπίτι της Μύριας και συνήθως τα δώρα τα έπαιρνα η ίδια, ως η Βενιαμίν της οικογένειας. Οι παραδόσεις δεν έχουν αλλάξει και τα Χριστούγεννα εξακολουθούν να είναι οικογενειακή γιορτή, σαφώς περισσότερο καταναλωτική αλλά στο ίδιο οικογενειακό και αγαπησιάρικο πνεύμα. Τώρα κάτι καινούρια τρέντς που υιοθετήθηκαν όπως το περιβόητο “Secret Santa”, οι Φωταγωγήσεις – υπερπαραγωγές, είναι αποτέλεσμα της εξέλιξης και του πηγαίου υπερκαταναλωτισμού, όμως δεν είναι κι απαραίτητα κακό. Ταυτόχρονα υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον από όλους για φιλανθρωπία, που αυτό είναι και το σπουδαίο μήνυμα που έφερε ο Χριστός στην γη με την γέννησή Του: Αγάπη – Αλληλεγγύη. Οι υλικές διαφορές είναι αισθητές και εμφανή και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η εξέλιξη φέρνει πάντα αλλαγές, καλές και κακές και αυτό εναπόκειται στην κρίση του καθενός. Το

Ο Μιχάλης Μιχαήλ, από τα Χριστούγεννα της δικής του εποχής, θυμάται τις ανέμελες ημέρες που ζούσανε στην Αμμόχωστο

Η Μύρια Κέλη, από τα παιδικά της Χριστούγεννα, θυμάται με νοσταλγία, μονάχα τις όμορφες, γλυκιές και αγνές στιγμές.

μήνυμα που στέλνει για το 2022, η Μύρια Κέλη είναι, αυτό που θα εξελιχθεί μέσα στο νέο έτος να είναι η ψυχή μας και τα υπόλοιπα έπονται! Χειμώνας, βροχή, τζάκι, στολισμένο δέντρο και δώρα πολλά κάτω από αυτό. Τα Χριστούγεννα για τη ΚΟΎΛΑ ΓΟΎΜΕΝΟΥ, ήταν κάτι το ιδιαίτερο, το οικογενειακό. Ημέρα Χριστουγέννων και η ημέρα ξεκινούσε πηγαίνοντας στην εκκλησία. Δεύτερος προορισμός, οι καφενέδες, για να πάρουν λαχνούς για τη κλήρωση του αρνιού. Το μεσημέρι πραγματοποιούνταν τα οικογενειακά τραπέζια, με φίλους, συγγενείς, όπου ανταλλάζανε μεταξύ τους και τα δώρα. Αν και μικρής αξίας, ήταν μεγάλης σημασίας γι΄αυτούς. Το βράδυ πήγαιναν ξανά στην εκκλησία, όπου γινόντουσαν πανηγύρια, χοροί, ηλικιωμένοι να τραγουδούν τσατιστά και αρκετός κόσμος να βρίσκεται στην πλατεία. Η Κούλα, θυμάται έντονα τα ρεβεγιόν που γίνονταν και την απίστευτη διασκέδαση του κόσμου, αλλά και τον αγαπημένο της πατέρα να τραγουδά και αυτή να τον θαυμάζει. Πλέον, η οικογένεια είναι γονείς και παιδιά, στα παλιά χρόνια ένα σπίτι χωρούσε πολλούς συγγενείς και φίλους. Τώρα σιγά σιγά όλα αυτά φθείρονται, χάνονται με τα πέρασμα του χρόνου. Ολοένα και πιο λίγος κόσμος μαζεύεται σε συγκεντρώσεις στο κέντρο, ο κόσμος απόμακρος γεμάτος άγχος και προβληματισμό. Όταν ήταν παιδί, οικογένεια, φίλοι, συγγενείς, συγχωριανοί, χωρούσανε όλοι σε μια αγκαλιά, σήμερα έχει επικρατήσει το εγώ και το χρήμα. Ο κόσμος σήμερα είναι πιο σκληρός, οι ίδιοι άνθρωποι με διαφορετική ψυχή. Γιατί αυτό μας έχει μάθει η ζωή. Το μήνυμα που στέλνει για το 2022, η Κούλα Γούμενου είναι, να επικρατεί σε όλο τον κόσμο η υγεία, η αγάπη, η αγνότητα και η καλοσύνη. Να σταματήσουν οι πόλεμοι και να μην υπάρχουν παιδιά που πεινάνε, ζώντας όλοι μια ανέμελη, ξέγνοιαστη ζωή και φυσικά μακριά από τον αόρατο εχθρό, τον κορωνοϊό. Η ΑΘΑΝΑΣΊΑ ΑΔΆΜΟΥ, από τα παιδικά της χρόνια θυμάται τη χαρά που ένιωθε, γιατί έρχονταν Χριστούγεννα. Θα άρχιζαν οι προετοιμασίες για τις χριστουγεννιάτικες γιορτές στο σχολείο και στο κατηχητικό του χωριού της. Πιο πολύ θυμάται με πόσο πάθος

Τα Χριστούγεννα για τη Κούλα Γούμενου, ήταν κάτι το ιδιαίτερο, το οικογενειακό. Ημέρα Χριστουγέννων και η ημέρα ξεκινούσε πηγαίνοντας στην εκκλησία.

και ευλάβεια, διοργάνωναν την αναπαράσταση της γέννησης του Χριστού, τα κάλαντα των Χριστουγέννων που χωρίζονταν σε ομάδες και γυρνούσανε το χωριό, λαμβάνοντας τις ευχές τον χωριανών τους. Ακόμα και οι εκκλησιασμοί και οι δραστηριότητες που διοργανώνονταν με το κατηχητικό, τους έβαζε στο πνεύμα των Χριστουγέννων. Σε αντίθεση με το παρελθόν, η εποχή που διανύουμε τώρα, διαφέρει αρκετά. Η Αθανασία μας αναφέρει, όταν ήταν παιδί και όπως όλα τα παιδιά την εποχή εκείνη, περίμενε την ημέρα των Χριστουγέννων για να φορέσει τα καινούρια της ρούχα που ήταν η πουλουστραίνα των νονών. Όλοι μαζί στο σπίτι βοηθούσανε για τη καθαριότητα, το στολισμό του σπιτιού και την προετοιμασία για τα οικογενειακά τραπέζια με συγγενείς. Δεν είχαν κάποιο αντικείμενο-παιχνίδι για να παίξουνε, απλά τρέχανε, τραγουδούσανε, γελούσανε και πρωτίστως, ήταν πολύ χαρούμενα παιδιά. Τώρα τα παιδία αυτής της εποχής είναι με τα ηλεκτρικά παιχνίδια και τα τηλέφωνα. Στο σπίτι της η Αθανασία, γιορτάζανε πάντα την ημέρα των φωτών γιατί είχε γενέθλια ο πατέρας της. Στο τέλος του τραπεζώματος, κάνανε οι μεγάλοι λουκουμάδες και πετούσαν οι μικρότεροι στην ταράτσα του σπιτιού για να φάνε οι καλικάντζαροι και να φύγουνε. Σήμερα τα παιδιά, είναι τόσο χορτάτα από υλικά αγαθά και αυτό τους οδηγεί να μην χαίρονται τα δώρα, είναι η εποχή του καταναλωτισμού που ξοδεύονται πολλά λεφτά για υλικά αγαθά. Πλέον, είναι πολύ διαφορετικές οι συνθήκες ζωής, δεν υπάρχει η απλότητα και η ξεγνοιασιά. Το μήνυμα που στέλνει για το 2022, η Αθανασία Αδάμου είναι, το 2022 να βρει όλο τον κόσμο με υγεία και να επιστρέψουμε στην κανονικότητα με την λήξη της πανδημίας του κορονοϊού και πρωτίστως να υπάρχει αγάπη και γαλήνη στις ψυχές μας γιατί αυτό έχει σημασία. Υπέροχα χρόνια τα παιδικά, γεμάτα από όμορφες αναμνήσεις. Από τα παιδικά της Χριστούγεννα, η ΚΑΊΤΗ ΣΆΡΔΑΛΟΥ, θυμάται χαρακτηριστικά το πρώτο της ποδήλατο στα 9 της χρόνια. Ήταν ένα «bmx» χρώματος λιλά και η χαρά που έκανε όταν το άφησε ο Άγιος Βασίλης κάτω από το δέντρο, δεν περιγράφεται. Παρέα με τους φίλους και τις

Η Αθανασία Αδάμου, από τα παιδικά της χρόνια θυμάται τη χαρά που ένιωθε, γιατί έρχονταν Χριστούγεννα.

Από τα παιδικά της Χριστούγεννα, η Καίτη Σάρδαλου, θυμάται ότι μπορούσανε να κάνουνε τα πάντα και ότι το παιχνίδι στη ζωή τους, δεν θα σταματούσε ποτέ!

φίλες της, στις αλάνες με τα ποδήλατα μέχρι αργά το βράδυ. Είχανε την εντύπωση ότι μπορούσανε να κάνουνε τα πάντα και ότι το παιχνίδι στη ζωή τους, δεν θα σταματούσε ποτέ! Τα Χριστούγεννα γιορτάζονταν οικογενειακά, μας αναφέρει. Το πρωί στην εκκλησία και μετά, ακολουθούσε το μεγάλο τραπέζι με τη γεμιστή γαλοπούλα, το Christmas cake και όλα τα υπέροχα εδέσματα που έφτιαχνε η μαμά της, μοσχοβολώντας το σπίτι! Πλέον στις μέρες μας, δυστυχώς έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα. Λείπει από τα παιδιά η μαγεία των Χριστουγέννων! Στα παιδικά της χρόνια, δεν γνώριζαν τι θα τους φέρει ο Άγιος Βασίλης και αυτό από μόνο του ήταν κάτι μαγικό. Η Καίτη, προσπάθησε να το κρατήσει και στα παιδιά της και πιστεύει πως τα κατάφερε για αρκετά χρόνια. Μια άλλη σημαντική διαφορά με το σήμερα, μας αναφέρει, είναι και η ανάπτυξη της τεχνολογίας που θέλοντας και μη, καθηλώνει μικρούς και μεγάλους μπροστά από μια οθόνη τηλεόρασης, κινητού ή και tablet. Τους ανθρώπους σήμερα, τους λείπει η ξεγνοιασιά. Είναι αυτό που διαφέρει τόσο πολύ από όταν ήταν παιδί. Πλέον ο κόσμος είναι μόνιμα φορτωμένος με άγχος. Τρέχουμε να προλάβουμε τα ψώνια, τη δουλειά, τις υποχρεώσεις και ξεχνάμε να απολαύσουμε αυτά που έχουμε. Ακούγοντας αρκετό κόσμο να βαριέται τις γιορτές. Γιατί να συμβαίνει αυτό; Οι γιορτές είναι όμορφες. Είναι αυτές που μας βγάζουν από τη ρουτίνα και δίνουν μια άλλη νότα στην καθημερινότητα μας. Το μήνυμα που στέλνει για το 2022, η Καίτη Σάρδαλου είναι, το 2022 να φέρει υγεία και αγάπη στο κάθε σπίτι. Ας προσπαθήσουμε όλοι, να μην υπάρχει κανένα παιδί χωρίς φαγητό, ρούχα και παιχνίδια. Εύχεται επίσης, σύντομα να φύγει η πανδημία που τόσο μας ταλαιπώρησε και σημάδεψε τις ζωές μας.

Volt

Ξυπνήστε το όχημα σας! Η M. VRACHIMIS & SON ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΆΖΕΙ ΤΟ RAPID FR, ΤΟ 'ΝΕΟ ΜΕΓΆΛΟ GADGET' ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΉΣ ΕΤΑΙΡΕΊΑΣ DIMSPORT ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΈΡΕΙ ΔΎΝΑΜΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΊΑ ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΊΝΗΤΟ ΣΑΣ. Η M. Vrachimis & Son, το γκαράζ, το οποίο έχει συνδέσει το όνοµά του µε το χώρο της βελτίωσης, είναι εξουσιοδοτηµένος αντιπρόσωπος της κορυφαίας στο είδος της ιταλικής εταιρείας DimSport. Η DimSport παρουσίασε πρόσφατα το νέο RAPID FR που ενσωµατώνεται στο πεντάλ γκαζιού και που µπορεί να εγκατασταθεί τόσο σε παραδοσιακά βενζινοκίνητα και πετρελαιοκίνητα οχήµατα όσο και σε οχήµατα διπλού καυσίµου, υβριδικά και ηλεκτρικά, επεκτείνοντας έτσι το φάσµα των εφαρµογών της. Ως απάντηση στη ζήτηση της αγοράς, αυτή η λύση πληροί τα πρότυπα ποιότητας της Dimsport. Η Dimsport προσφέρει τις υπηρεσίες της για περισσότερα από 20 χρόνια εµπειρίας

Volt

µε τη σειρά προϊόντων RAPID ανά το παγκόσµιο. Οι διαστάσεις του Rapid FR, η ποιότητα κατασκευής και η δυνατότητα συνδυασµού µιας µονάδας µε καλωδιώσεις για συγκεκριµένες εφαρµογές το καθιστούν εξαιρετικά ελκυστικό για τον απλό πελάτη αλλά και για τους επαγγελµατίες που χρειάζονται οικονοµία στα αυτοκίνητα τους. Πολλαπλή χρήση Μπορεί να διαχειριστεί όλους τους τύπους σήµατος πεντάλ γκαζιού: µονό, διπλό και τριπλό αναλογικό, pwm Εύκολη εγκατάσταση Χάρη στα ξεχωριστά καλώδια plug & play. 28 Διαφορετικές ρυθμίσεις

4 τρόποι οδήγησης (Race - Sport - City - Limit) + 7 έξτρα προσαρµογές για να «ανταποκρίνονται» στο στυλ σας! Επιλέξτε το στυλ οδήγησης σας Το Rapid FR διαθέτει ένα µοναδικό τρόπο, ικανό να χειρίζεται αναλογικά τα σήµατα PWM και SENT, ώστε να µπορεί να ανταπεξέλθει στο µεγαλύτερο δυνατό αριθµό εφαρµογών στην αγορά, ενσωµατώνοντας την επιλογή τεσσάρων τρόπων οδήγησης µε επτά βήµατα προσαρµογής το καθένα σε µία µόνο εργονοµική συσκευή. Μια περαιτέρω λειτουργία επιτρέπει την επαναφορά στην αρχική του θέση και να φέρει το όχηµά σας όπως ακριβώς ήταν πριν γίνει η τοποθέτηση. Το Rapid FR δεν παρέχει αυξήσεις σε ισχύ και ροπή, αλλά αλλάζει την αντιδραστικότητα στο πεντάλ του γκαζιού, επιτρέποντάς σας έτσι να προσαρµόσετε την απόκριση του οχήµατος στο στυλ της οδήγησης, της διαδροµής και τις συγκεκριµένες ανάγκες σας. Μέσα από τέσσερις λειτουργίες µε επτά βήµατα προσαρµογής το καθένα, µπορείτε να δηµιουργήσετε τη δική σας ρύθµιση σε πραγµατικό χρόνο. Το εργονοµικό σχήµα µε τα κουµπιά µε οπίσθιο φωτισµό και η ξεχωριστή καλωδίωση από την κύρια µονάδα καθιστούν το Rapid FR ένα εξαιρετικά ευέλικτο προϊόν. Η χρήση γίνεται µέσω κινητού κάτι που βάζει την DimSport αυτή τη στιγµή στη κορυφή στον τοµέα της αυτοκινητοβιοµηχανίας. Φιλοθέης 44, Βιομηχανική περιοχή Παραλιμνίου, Παραλίμνι, Τ: 96 350642

Η ζωγραφική μου είναι ανθρωποκεντρική και η διαδικασία της δημιουργίας και της αποτύπωσης ενός έργου είναι για μένα φυγή από την πραγματικότητα. Είναι λίγο δύσκολο να βρω τη κατάλληλη περιγραφή, των συναισθημάτων μου, θα πω όμως ότι με κυριαρχεί το αίσθημα της εσωτερικής ηρεμίας.

Volt

Η ΤΈΧΝΗ, ΑΦΟΡΆ ΈΝΑ ΤΡΌΠΟ ΈΚΦΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΏΠΟΥ, ΏΣΤΕ ΝΑ ΠΡΟΒΆΛΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΈΞΩ, ΤΑ ΌΣΑ ΑΙΣΘΆΝΕΤΑΙ, ΤΑ ΌΣΑ ΒΙΏΝΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΌΣΑ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΊΖΟΥΝ. Η ΤΈΧΝΗ ΕΊΝΑΙ ΛΎΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΆΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΚΝΎΕΙ ΤΗΝ ΙΚΑΝΌΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΏΠΟΥ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΊ. Η ΣΤΥΛΙΆΝΑ ΚΑΤΣΙΆΡΗ ΜΑΣ ΒΆΖΕΙ ΣΤΑ ΕΝΔΌΤΕΡΑ ΤΗΣ ΨΥΧΉΣ ΤΟΥ ΖΩΓΡΆΦΟΥ. ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΆΖΕΙ ΤΙΣ ΔΙΚΈΣ ΤΗΣ ΠΙΝΕΛΙΈΣ, ΤΟ ΔΙΚΌ ΤΗΣ ΜΑΓΙΚΌ ΤΑΞΊΔΙ. Επαγγελματική πορεία; Έχω παρουσιάσει τα έργα μου, σε δύο ατομικές και σε ομαδικές εκθέσεις, τόσο στην Ελλάδα όσο και την Κύπρο. Συμπράττω με τη συλλογικότητα εικαστικών καλλιτεχνών ARC – Art Revisited Collective από τον Φεβρουάριο του 2018. Έργα μου ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές σε Κύπρο και εξωτερικό. Πως ανακάλυψες το ταλέντο σου στη ζωγραφική; Από μικρό παιδί, θυμάμαι ζωγράφιζα τα πάντα μανιωδώς. Δεν φανταζόμουν ποτέ τη Στυλιάνα χωρίς αυτό το κομμάτι της ζωής της. Στα περισσότερα παιδιά αρέσει η ζωγραφική, η μόνη διαφορά στη περίπτωση μου είναι ότι ποτέ δε σταμάτησα να τη λατρεύω ή να την ασκώ! Πλέον, είναι η καθημερινότητα μου. Η ζωγραφική για την Στυλιάνα είναι... Τρόπος ζωής, έκφρασης και επικοινωνίας με τον κόσμο. Όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης, είναι «θεραπευτική». Είναι η ίδια μου η ζωή, από τότε που τον θυμάμαι. Δημιουργείς το δημιούργημα σου και παράλληλα το εγκλωβίζεις. Το εγκλωβίζεις να ζει αιωνίως. Από που αντλείς συνήθως έμπνευση για να ζωγραφίσεις; Θεωρώ ότι τα πάντα είναι έμπνευση. Από ένα παπούτσι, μια εικόνα.. Εάν θα είχα να δώσω δύο απαντήσεις, θα έλεγα από τους ανθρώπους που παρατηρώ και από τα συναισθήματα που μου προκαλούν. Το έναυσμα είναι πάντοτε ο άνθρωπος και η σύνδεση με το συναίσθημα είναι η αρχή κάθε έργου. Ποια είναι τα θέματα που κυρίως ασχολείσαι και ποια συναισθήματα σε κυριαρχούν την ώρα που ζωγραφίζεις; Η ζωγραφική μου είναι ανθρωποκεντρική και η διαδικασία της δημιουργίας και της αποτύπωσης ενός έργου είναι για μένα φυγή από την πραγματικότητα. Είναι λίγο δύσκολο να βρω τη κατάλληλη περιγραφή, των συναισθημάτων μου, θα πω όμως ότι με κυριαρχεί το αίσθημα της εσωτερικής ηρεμίας, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της δημιουργίας. Απλά ζωγραφίζω, δημιουργώ. Δε σκέφτομαι τίποτα άλλο, παρά να δημιουργήσω. Ποια θεωρείς είναι τα εργαλεία του ζωγράφου;

Τα πιο σημαντικά εργαλεία είναι ο τρόπος σκέψης, η επιμονή και η ευρηματικότητα. Τα χρώματα και τα πινέλα είναι μονάχα τα υλικά. Υπάρχει ελευθερία στη χρήση αντικειμένων που μπορεί να αποτυπώσει τα ζητήματα του ζωγράφου στον καμβά. Θέλεις να περάσεις κάποια μηνύματα μέσα από την ζωγραφική σου; «Μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις». Επομένως μπορείς να περάσεις μέσα από ένα καμβά, αμέτρητα μηνύματα. Τα έργα περιέχουν τη ματιά μου στα πράγματα μαζί με τη παρατήρηση που γέννησε τη πρωταρχική ιδέα και πράγματα που θέλω να πω ή ζητήματα που αξίζει να ειπωθούν. Τα έργα μου είναι διαλεκτικά, ανοίγουν μια συνομιλία με τον θεατή. Εάν αυτό συμβεί, εγώ θα νιώσω ότι πέτυχα κάτι μικρό, που στην πορεία θα μεγαλώσει. Σε ποιους απευθύνεσαι κυρίως, ποιο είναι το target group σου; Σε όποιον ταυτιστεί, προβληματιστεί ή βρει ένα κομμάτι του εαυτού του ανακαλύπτοντας ένα έργο μου. Τα έργα μου μιλούν για κάθε άνθρωπο, και θέλω να πιστεύω όπως είχα προαναφέρει, ότι μπορούν να ανοίξουν διάλογο με κάθε θεατή. Ο καλλιτέχνης δύσκολα θα βιοποριστεί μονάχα από τη τέχνη στο νησί μας. Το ζητούμενο είναι ο κόσμος να βάλει περισσότερο τη τέχνη στη ζωή του, και ο καλλιτέχνης να μη χάσει το κίνητρο του. Μελλοντικά σχέδια; Να παρουσιάσω τη δουλειά μου εκτενέστερα στη Κύπρο και να εξελίσσομαι συνεχώς μέσα από τα έργα μου, ζωγραφίζοντας καθημερινά, αρχίζοντας από το μυαλό και συνεχίζοντας στον καμβά.

Volt

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΤΣΟΜΑΛΛΟΥΡΗ

Θέλω τα έργα μου να ανοίγουν διάλογο με κάθε θεατή

Συνεχίζοντας τη παράδοση «Ο παππούς μου με είχε μαζί του δείχνοντας και συμβουλεύοντας με σε κάθε μου κίνηση. Ακόμη και μέχρι το τέλος της ζωής του ήταν δίπλα μου και με συμβούλευε». Ο Γιώργος Οικονόμου, ιδιοκτήτης του ECONOMOU THERAPY μας μιλάει για τις ιδιότητες του ως θεραπευτής. ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΑΝΕΤΤΟ ΛΟΥΚΑ Πως πήρατε την απόφαση να ακολουθήσετε το επάγγελμα του Θεραπευτή; Από μικρός λάτρευα να είμαι δίπλα στο παππού μου Κόκο Οικονόμου, ο οποίος εξασκούσε το επάγγελμα του θεραπευτή. Τότε αγάπησα το επάγγελμα και αποφάσισα να κάνω το ίδιο. Ήθελα να βοηθώ και να θεραπεύω τον κόσμο. Που έχετε φοιτήσει και σπουδάσει αυτήν τη τέχνη; Έχω φοίτηση στην Σουηδία και ακολούθως επέστρεψα στη Κύπρο, όπου και εκπαιδεύτηκα στη Λεμεσό στις εναλλακτικές θεραπείες. Εργάζομαι αρκετά χρόνια πλέον και έχω αποκτήσει την απαραίτητη πείρα που χρειάζεται. Ποια τα οφέλη της Θεραπείας σας; Στο Economou Therapy ασχολούμαστε με ότι έχει να κάνει με μυοσκελετικά προβλήματα όπως προβλήματα στον αυχένα, στην πλάτη, στα γόνατα, τους ώμους και τις αρθρώσεις γενικά. Προσφέρουμε θεραπευτικό μασάζ που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση διαταραχών του σώματος αλλά και για μυϊκά προβλήματα. Προσφέρουμε επίσης ολιστικές θεραπείες για ειδικές περιπτώσεις. Ο παππούς σας ήταν από τους πρώτους θεραπευτές στην ελεύθερη επαρχία Αμμοχώστου με μεγάλη προϊστορία. Σας επηρέασε στο να ακολουθήσετε το ίδιο επάγγελμα; Ο παππούς μου διετέλεσε προπονητής της Σαλαμίνας και της Ένωσης Νέων παραλιμνίου ενώ ταυτόχρονα ήταν και ο θεραπευτής της ομάδας. Έβλεπα ότι αυτή η τέχνη φέρνει ανακούφιση στο σώμα του ανθρώπου. Μου κίνησε τότε την περιέργεια από μικρός και στην ηλικία των δώδεκα χρονών ήθελα να μάθω όλα τα μυστικά του. Ο παππούς μου με είχε μαζί του δείχνοντας και συμβουλεύοντας με σε κάθε μου κίνηση. Ακόμη και μέχρι το τέλος της ζωής του ήταν δίπλα μου και με συμβούλευε. Όσα έχω μάθει στις σχολές και στα κολέγια δεν μπορούν να συγκριθούν

Volt

με αυτά που ο παππούς μου με έχει διδάξει. Πως ήταν να έχετε τον παππού σας ως δάσκαλο και καθοδηγητή σε αυτόν τον τομέα; Αν δεν υπήρχε ο Παππούς δεν θα έκανα αυτή την δουλειά. Ένιωθα μεγάλη ασφάλεια δίπλα του και φρόντισα να μάθω όσα περισσότερα μπορούσα δίπλα του. Η εκμάθηση δίπλα του δεν ήταν εύκολη. Ήταν πολύ αυστηρός και καυστικός μαζί μου, αλλά γνώριζα ότι το κάνει για να μάθω σωστά. Το ανθρώπινο σώμα είναι μεγάλη ευθύνη κυρίως όταν υπάρχει πόνος ή ενόχληση του επισκέπτη και πρέπει να είμαστε αρκετά προσεκτικοί με τις κινήσεις και αποφάσεις μας. Θεωρείτε ότι ο κόσμος αναγνωρίζει τις ιδιότητες της Θεραπείας σας: Πιστεύω πως ναι. Μας επισκέπτονται άνθρωποι από όλοι τη Κύπρο. Κυρίως από μεγάλες πόλεις. Υπάρχουν άτομα που γνωρίζουν αρκετά για τις θεραπείες μας και μας επισκέπτονται συχνά. Μας έτυχε να έχουμε άτομα και από εξωτερικό καθώς πέρυσι το καλοκαίρι μας επισκέφτηκε ένας Ρώσος, ο οποίος ήρθε αποκλειστικά για να του λύσουμε το πρόβλημα που αντιμετώπιζε. 28ης Οκτωβρίου, Παραλίμνι, Τ: 96 858291

Και θα βγεις και θα τα σπάσεις Τις ημέρες των εορτών, αρκετοί από μας έχουμε ανάγκη να διασκεδάσουμε. Τα περιοριστικά μέτρα των τελευταίων χρόνων δεν μας το επιτρέπουν όσο θα θέλαμε. Αυτά τα Χριστούγεννα θέλουμε να τα ζήσουμε διαφορετικά, γι' αυτό και ψάξαμε και βρήκαμε 5 προτάσεις για να περάσουμε όμορφα τις ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΤΣΟΜΑΛΛΟΥΡΗ

GROSSETO ALL DAY CONCEPT Ανανεωμένο σε υποδέχεται στον ολοκαίνουριο χώρο του, το Grosseto All Day Concept στη Σωτήρα, προσφέροντας μια απολαυστική εμπειρία στους επισκέπτες του. Πρόκειται για μια καφετέρια που χάρη στο μοντέρνο διακοσμημένο χώρο της και την απαλή lounge μουσική, μπορεί κανείς να χαλαρώσει και να απολαύσει την έξοδο του. Από το μενού θα βρείτε από νοστιμότατα μοναδικά σνακ, ζεστά ή κρύα σάντουιτς, γλύκα μέχρι και μία ποικιλία από ροφήματα. Ο ιδιοκτήτης της καφετέριας, Δημήτρης Κουμή, με πάθος και συλλογική δουλειά, έκανε το όνειρο του πραγματικότητα και προσφέρει ανώτερο ποιοτικό καφέ. Εκτός από τον φρεσκοκαβουρδισμένο καφέ Piazza D’Oro, της εταιρείας Jacobs Douwe Egberts, το βράδυ η καφετέρια αλλάζει το concept της. Μπορείς να δοκιμάσεις τα αλκοολούχα ποτά με επιλογές Gin, Vodka, Whiskey, μπύρες και άλλες πολλές επιλογές. Και όσο αφορά τους λάτρεις του live music, κάθε Σάββατο στη καφετέρια φιλοξενούνται διάφοροι καλλιτέχνες, διασκεδάζοντας και προσφέροντας σας, μια απολαυστική εμπειρία. Ως ένα μαγαζί - all day coffee και wine - μπορείτε να το επισκεφτείτε κάθε ώρα μέσα στην ημέρα είτε για καφέ και σνακ, είτε για ποτό. Δημοκρατίας 12, Σωτήρα, Τ: 23 722608

ΜΟΥΣΕΊΟ CAFE BAR RESTO Το Μουσείο Cafe Bar Resto, στην καρδιά της Δερύνειας, σας περιμένει τις ημέρες των γιορτών µε πλούσιο εορταστικό µενού και ζωντανή μουσική για να διασκεδάσετε τα Χριστούγεννα και τη νέα χρονιά. Ένα ολοήμερο καφέ, μπαρ και εστιατόριο, προσφέροντας στους επισκέπτες του ένα μοναδικό μενού, με πλούσια συλλογή από φαγητά, ποτά, καφέ, επιλογές από σνακ και φυσικά όλα αυτά, παρέα με τον αγαπημένο σας ναργιλέ. Με ύφος Χριστουγεννιάτικο, περιλαμβάνονται στο πρόγραµµα του μουσικές βραδιές, για να είστε στο πνεύμα των γιορτών. Συγκεκριμένα, στις 23/12 θα υπάρχει Live με Νικόλα Φιλήτα & Γιώργο Γρηγορίου (Κινέζος), στις 24/12 θα υπάρχει το Xmas Party DJ Στέλιος Παναγόπουλος και η ώρα 19:00 μ.μ. Αργότερα, στις 30/12 Live με Κώστα Φλουρέντζου που υπόσχεται μια αξέχαστη βραδιά στο Μουσείο, όπου έκανε και τα πρώτα του βήματα. Επίσης στις 31/12, στο New Year Event, θα είναι οι DJ Στέλιος Παναγόπουλος & Dj Deeno S και η ώρα 15:00 μ.μ. Ένας χώρος, κατάλληλος για όλες τις ώρες της ημέρας, σ’ ένα πραγματικά χαλαρό περιβάλλον, με µια όαση πολιτισμού για όσους θέλουν να ξεφύγουν από τα συνηθισμένα. Με στόχο, να παρέχουν στους επισκέπτες τους, την καλύτερη ποιότητα, συνοδευόμενη πάντα με φρέσκα υλικά. ∆ηµήτρη Λιµπέρτη 3, ∆ερύνεια, Τ: 23 102 771

Volt

Εδώ και αρκετά χρόνια, είναι το αγαπημένο στέκι πολλών φίλων της έντεχνης και ροκ μουσικής, οι οποίοι απολαμβάνουν τη μουσική, το ποτό τους και διάφορα σνακ, τσιμπήματα και finger foods. Στο μενού του θα βρεις όλων των ειδών αλκοολούχα ποτά και shots, ενώ την πρωτιά εδώ την έχουν οι μπύρες του.

KOURSAROS MUSIC BAR ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΈΝΟ ΣΤΈΚΙ ΤΩΝ ΦΊΛΩΝ ΤΗΣ ΈΝΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΡΟΚ ΜΟΥΣΙΚΉΣ O ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΌΣ KOURSAROS MUSIC BAR, ΕΊΝΑΙ Η ΠΡΌΤΑΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΖΕΣΤΑΝΕΙ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΜΑΣ. Σου αρέσει ο χαμηλός φωτισμός, το ξύλο και η ζωντανή μουσική; Τότε, ο Koursaros Music Bar, αποτελεί ένα διαχρονικό σημείο συνάντησης, για όσους τηρούν τις παραπάνω προϋποθέσεις, και όχι μόνο! Από το 2010 το μπαράκι έκανε την εμφάνιση του στο Παραλίμνι και εκ τότε έχει κερδίσει φανατικούς αλλά και λάτρεις θαμώνες του είδους, ντόπιους όσο και τουρίστες. Ενώ συχνά φιλοξενεί γνωστά μουσικά ονόματα και συγκροτήματα, από την Κύπρο και από την Ελλάδα. Θα το βρεις ανοιχτό κάθε Παρασκευή και Σάββατο, από τις 21.30 το βράδυ και θα πας για να ακούσεις διαχρονική μουσική. Θα ακούσεις από ροκ, έντεχνες, ελληνικές, μέχρι και ξένες μουσικές επιλογές. Και το καλύτερο; Μέσα του Δεκέμβρη, οι θαμώνες θα έχουν την ευκαιρία να διασκεδάζουν καθημερινά, με ένα πρόγραμμα γεμάτο με αγαπημένα τραγούδια, ντύνοντας τις χειμωνιάτικες βραδιές, με διασκέδαση και χορό! To μπαράκι διαθέτει εξωτερικό και εσωτερικό χώρο, όπου χρησιμοποιεί τον αντίστοιχο χώρο ανάλογα και με την εποχή του χρόνου. Σήμερα, λειτουργεί στην κεντρική σκηνή του Κουρσάρου, στον εσωτερικό χώρο για τη χειμερινή σεζόν. Και φυσικά το ύφος δεν αλλάζει. Παραμένει πάντα το ίδιο, διασκεδαστικό με γεμάτο μουσική.

Volt

Αφορά ένα χώρο βγαλμένο από άλλον αιώνα, ένα μέρος με ξύλινες διακοσμήσεις, από σχετικά αντικείμενα τόσο στους τοίχους, όσο και γενικότερα στο χώρο του μαγαζιού, που σε ταξιδεύουν στον κόσμο της έντεχνης και ροκ μουσικής. Επικρατώντας το ξύλο, κλασικό ξύλινο μπαρ, παλιά βαρέλια για τραπεζάκια και όχι μόνο. Κάθε αντικείμενο του και μια ιστορία! 98, δρόμος Περνέρας, Παραλίμνι, Τ: 99 852419

Αυτό το χειμώνα παρέα με ζωντανή μουσική, μπόλικο φαί και διασκέδαση

Αυτός ο χειμώνας θα είναι σαν Ελληνικός κινηματογράφος Ζωντανή μουσική Χριστούγεννα και Παραμονή Πρωτοχρονιάς με το συγκρότημα ΕΞ ΑΚΟΗΣ

Γνωρίζοντας καλά την κυπριακή κουζίνα, µε 50 χρόνια εµπειρίας στο χώρο, η αγαπηµένη σας ταβέρνα, στρώνει το τραπέζι και σου σερβίρει µοναδικές γεύσεις µε επίκεντρο τα εποχιακά υλικά, τις αγνές πρώτες ύλες και την κυπριακή παράδοση. Μπορείς να απολαύσεις µεζέδες µε βάση το κρέας όσο και µε έµφαση στο ψάρι. Εδώ όµως αναβιώνουν και αγαπηµένες κυπριακές συνταγές που περιµένουν να τις απολαύσεις!

Ανοικτό καθηµερινά εκτός ∆ευτέρα

Take Away & Delivery

∆αιδάλου 23, Παραλίµνι | Τ: 23825144

LOCK & HATTERS Tο νυχτερινό κέντρο Lock & Hatters µε τη διακόσµηση να παραπέμπει σε µια αυθεντική English style Drinkery, ανοίγει ξανά τις πύλες του μετά από ένα χρόνο και υποδέχεται τους επισκέπτες του, για ένα ακόμη χειμώνα όπως τους έχει συνηθίσει. Μένοντας πιστοί στην φιλοσοφία τους, που τους ανάδειξε σε ένα από τα κορυφαία μπαρ στην Κύπρο όλα αυτά τα χρόνια, θα συνεχίσουν και αυτή τη χρονιά να προσφέρουν αυτό το διαφορετικό που λυπεί από την νυχτερινή ζωή στην πόλη μας. Μπαίνοντας αίσιος στο 5 χρόνο λειτουργίας του το Lock & Hatters, φιλοδοξεί και φέτος να σας κρατήσει συντροφιά κάθε Παρασκευή και Σάββατο με κορυφαίους καλλιτέχνες και DJ's από Κύπρο και Ελλάδα. Επιπλέον, πολλές εκπλήξεις με διάφορα events θα πραγματοποιηθούν κατά την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων, όπου θα µας ταξιδεύουν με διαχρονικές µουσικές εκτελέσεις. Αν θες να βγεις χαλαρά µε την παρέα σου, το Lock & Hatters ως το απόλυτο place to be θα σου σερβίρει υψηλής ποιότητας ποτά, ποικιλία μοντέρνων, αλλά και κλασσικών κρασιών. Και αν προτιμάς γουστόζικα event, ποιοτική μουσική και old school signature κοκτέιλς, τότε µην το σκεφτείς καθόλου. Γρίβα ∆ιγενή 9, Παραλίµνι, Τ: 99 747923

LA CULTURA DEL GUSTO Το La Cultura Del Gusto, ένα από τα πιο εκλεκτά εστιατόρια της περιοχής σε γοητεύει με την αισθητική του και τις κορυφαίες γευστικές του προτάσεις. Με πιάτα από όλη τη Μεσόγειο το La Cultura Del Gusto είναι η καλύτερη επιλογή αν θες να ξεφύγεις από τα συνηθισμένα. Αγαπημένες μακαρονάδες, υπέροχες σαλάτες, φρέσκοι αστακοί, εκλεκτά κρέατα από διάφορα μέρη του πλανήτη είναι κάποια από τα πιάτα που θα ικανοποιήσουν τις αισθήσεις τόσο της όρασης όσο και της γεύσης σας. Για τους πιο εκλεκτούς, οι οποίοι τελευταία αυξάνονται, μπορούν να επιλέξουν από την ποικιλία που υπάρχει σε εξωτικά κρέατα και κρέατα ωρίμανσης. Ένα μεγάλο πλεονέκτημα του εστιατορίου είναι πως όλα μαγειρεύονται σε μια «ανοιχτή» κουζίνα, αφήνοντας ελεύθερη την οπτική επαφή με την πρώτη ύλη, υπογραμμίζοντας την ποιοτική δουλειά τους. Με τον τρόπο αυτό, μπορείτε να παρακολουθήσετε τη γευστική εμπειρία από την αρχή μέχρι το τέλος και να πάρετε μία γεύση από Μεσόγειο. Συνοδεύστε το δείπνο σας επιλέγοντας από τα 50 κρασιά, ντόπια αλλά και εισαγόμενα. Για τις μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς το εστιατόριο παραμένει ανοικτό, ενώ τις Παρασκευές υπάρχει ζωντανή τζαζ μουσική . Ηφαίστου 7, Περνέρα, Παραλίμνι, 5296 Τ: 23 833860

Volt

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

«Η παράσταση αρχίζει» Ο Γιαννής από τον καιρό, που πήρε τη σύνταξη του δεν χάνει ευκαιρία να «πάει έσσω του». Έτσι λέει στα παιδιά και τη γυναίκα του. «Πάω έσσω μου, στις γειτονιές μου». Και αυτοί ξέρουν πού θα πάει. Του αρέσει να διηγείται στα εγγόνια του ιστορίες της παιδικής του ηλικίας. Τους μιλά για μια άλλη εποχή. Για τα παιδιά της γειτονιάς του. Της γενιάς της δεκαετίας του 60. Για τα παιγνίδια και τις συνήθειες τους. ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΆΚΗ ΤΣΑΠΠΑΡΊΛΑ Οδός Φειδίου Αριστερά το σπίτι του Βαρνάβα Δεξιά το σπιτι του Κυριαζή

- Παππού, πάρε μας μαζί σου να δούμε αυτές τις γειτονιές. Να μας δείξεις αυτούς τους τόπους, τώρα που είναι κλειστά τα σχολεία. Άλλο που δεν ήθελε ο παππούς ο Γιαννής. Τη Δευτέρα μετά το πρόγευμα πήραν τα σάντουιτς τους, το φρούτο, το νερό τους και ξεκίνησαν. Πέρασαν τα οδοφράγματα και ο παππούς άρχισε να τους εξηγεί τι έβλεπαν δεξιά και αριστερά του δρόμου. Όταν πλησίαζαν στην εκκλησία της Αγίας Ζώνης σταμάτησαν στην αριστερή πλευρά του δρόμου. Στο τοίχο ήταν ο αριθμός 22. Λεωφόρος Δερύνειας. Πριν βγουν από το αυτοκίνητο ο παππούς είπε: «Αρχίζει η παράσταση» - Τι σημαίνει αυτό, παππού; ρώτησε η εγγονούλα του. Αυτός χαμογέλασε. - Σε αυτό εδώ το σπίτι ζούσε ο φίλος μου ο Τάκης με τους γονείς και το μεγάλο αδελφό του τον Κόκο. Τότε, το 1956, δεν υπήρχε τηλεόραση. Μόνο ραδιόφωνο. Ο Τάκης ήταν πολύ καλός μαθητής και φρόνιμο παιδί. Περνούσε την ώρα

Volt

του στο σπίτι. Τού άρεσε το διάβασμα. Ήθελε να σπουδάσει δάσκαλος. Ο πατέρας του ήταν αντιπρόσωπος της εταιρείας αλκοολούχων ποτών ΛΟΕΛ. Συνεργαζόταν με εταιρείες από τη Τσεχοσλοβακία . Έφερναν ξυλεία και διάφορα προϊόντα. Στα γενέθλια του, του χάρισε μια μηχανή, που έδειχνε ταινίες μικρού μήκους. Μαζί με κάμποσες ταινίες. Και όταν έμαθε να τη χειρίζεται καλά αποφάσισε να προσκαλέσει τους φίλους τους. Στη πισινή αυλή τους υπήρχε ένα μεγάλο, πελώριο ζυμωτήρι. Για τα παιδιά τότε ήταν τρομακτικό να το βλέπουν. Κάποτε έκαμναν σαπούνια. Δίπλα, στη πλευρά του σπιτιού, βρισκόταν η αποθήκη. Ήταν άδεια. Εκεί λοιπόν, πάνω στο τοίχο ο Τάκης κρεμούσε ένα άσπρο σεντόνι που ήταν η σκηνή. Τοποθετούσε δυό ξύλινους πάγκους και οι θέσεις ήταν έτοιμες. Οι θεατές ήταν λίγοι, μα διαλεκτοί. Τα φρόνιμα παιδιά της γειτονιάς. Το καλοκαίρι κάθε Σάββατο στις 7 το βράδυ ο Πέτρος Καρεκλάς, ο Ττόμης Παγιάσης, οι Βαρνάβας και Βάσος Κυριαζής, ο Δώρος Πολυδώρου, ο Αντρέας Χατζηγιάννης και ο παππούς σας ο Γιαννάκης ήταν τα τυχερά παιδιά,

που παρακολουθούσαν για πρώτη φορά στη ζωή τους σινεμά. -Δεν πληρώνατε, παππού; ρωτάει ο μικρός εγγονός. - Βέβαια πληρώναμε. Επειδή οι περισσότεροι από εμάς τότε δεν είχαμε χρήματα, πληρώναμε σε είδος. 2 - 3 ππυριλλιά, (γυαλλέτες, σβόλους) ή 3-4 φωτογραφίες (στάμπες τις λέγαμε) των ποδοσφαιριστών των ομάδων μας. Κάποιες από αυτές τις φωτογραφίες είχαν περισσότερη αξία διότι ήταν δύσκολες. Κυκλοφορούσαν σε μικρό αριθμό. Οπότε όποιος είχε τέτοιες, μπορούσε να δώσει μόνο μια. Το ίδιο και με τις γυαλλέτες. Πάντως ο Τάκης δεχόταν τη κάθε προσφορά που του προτείναμε. Η καλοσύνη του ήταν τέτοια, που δεν μπορούσε, δεν ήθελε να στερήσει από τους φίλους του τη χαρά να απολαύσουν ένα έργο. Άλλωστε σαν παιδί είχε και αυτός την ανάγκη των φίλων, της παρέας. - Και τι έργα βλέπατε, παππού; ξαναρωτάει ο εγγονός. -Πριν ξεκινήσει η προβολή ο Τάκης στεκόταν μπροστά μας και με σοβαρό ύφος μας έλεγε: «Ησυχία! Η παράσταση αρχίζει» Μετά έπαιρνε τη θέση του πίσω από εμάς, έσβηνε τα φώτα και ξεκινούσε η προβολή. Η ταινία ήταν από νωρίς έτοιμη για προβολή. Στην αρχή βλέπαμε ταινίες μικρού μήκους. «Τσάρλυ Τσάπλιν». «Ο Χοντρός και ο Λιγνός». «Τρίο Στούτσιες». Ήταν βωβές ταινίες. Εμείς, που πρώτη φορά παρακολουθούσαμε ταινία σκάζαμε στα γέλια με τα κατορθώματα τους και την καλοσύνη τους να βοηθούν τους φτωχούς και τους αδικημένους. Γελούσαμε, φωνάζαμε. Γενικά γινόμασταν ένα με τη ταινία. Σε αυτό βοηθούσε και το γεγονός, ότι η σκηνή ήταν κοντά μας και σαν να συνέβαιναν όλα μπροστά μας. Μετά η ταινιοθήκη εμπλουτίστηκε. Βλέπαμε σύντομα καουμπόικα έργα. Τον ήρωα να κυνήγα και να τιμωρεί τους κακούς. Να τους πυροβολεί και μετά να φέρνει το όπλο του μπροστά στο στόμα του και να φυσά το καπνό, που έβγαινε. Να το γυρίζει στο δάκτυλο του με τέχνη και να το βάζει στη θήκη του. Μετά να φτιάχνει το καπέλο του, να μας κλείνει το μάτι και να τραβά το δρόμο του. Πολλές φορές του φωνάζαμε να προσέχει όταν βλέπαμε πως κινδύνευε. Όπως φαίνεται αυτός μας άκουγε και έτσι, κανένας δεν τον σκότωνε. Κάποτε ο Τάκης οργάνωνε παράσταση με καραγκιόζη. Είχε τις διάφορες φιγούρες και τις κινούσε επιδέξια πίσω από το άσπρο σεντόνι. Μας ξετρέλανε το Κολλιτήρι με τις αταξίες του. Ότι και να μας έδειχνε ο Τάκης, που από τότε ήταν καλός διοργανωτής και προγραμματιστής, μας ενθουσίαζε. Κυρίως, γιατί πάντοτε γινόμασταν ένα με τους ήρωες του έργου. Συμμετείχαμε κάθε φορά δίχως να ενοχλούμε κανένα. Ήμασταν όλοι μικρά παιδιά. Εκφράζαμε ελεύθερα τα συναισθήματα μας. Ζούσαμε τη δράση, την ιστορία. Πολλές φορές διοργανώναμε ποδοσφαιρικούς αγώνες. Απέναντι, στο χωράφι του Βαρνάβα. Εδώ συναντιούταν οι ομάδες της κάτω και της πάνω γειτονιάς. Τα παιδιά που έμεναν στη οδό Δερύνειας και τα άλλα, στην οδό Ικάρου. Αγώνες ποδοσφαίρου είχαμε και στο Μαντζούρειο Δημοτικό, στο μεγάλο γήπεδο. Όμως εκεί κάποιοι παίκτες ήταν σκληροί. Ο Βλαστάρας δεν άφηνε αντίπαλο να περάσει. Κλωτσούσε όπου μπορούσε. Στο τέλος η κυρία Ελευθερία, η μητέρα του Τάκη μας κερνούσε κουφέτες, μήλα, μανταρίνια, πορτοκάλια. Χαιρόταν που ο γιος της είχε καλούς φίλους. Μας άρεσε πολύ να ερχόμαστε σε αυτό το σπίτι. Εδώ κοντά βλέπαμε και τις πάπιες της Ειρήνης, που έκαναν τον περίπατο τους μέσα στα χωράφια. Φεύγοντας από εκεί ο παππούς Γιαννής πέρασε από την Αγία Ζώνη. Τους έδειξε το Μαντζούρειο Δημοτικό σχολείο. Τους διηγήθηκε για τα καταπράσινα περβόλια των Βαρωσιωτών, τα φορτωμένα με πορτοκάλια, μανταρίνια, γκρέιπφρουτ, που σήμερα έχουν εξαφανιστεί . Έμειναν απότιστα πολλά χρόνια και οι κατακτητές τα έκοψαν για να ανάβουν φωτιά να μαγειρεύουν. Μετά

ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΤΟΥ VOLT Προμηθευτείτε ΔΩΡΕΆΝ το δικό σας αντίτυπο! Μετροφυλλίστε το VOLT και ηλεκτρονικά μέσα από την ιστοσελίδα του www.vantagemag.com

Όταν βγήκε πρόσεξαν πως ο παππούς ήταν δακρυσμένος. Τον ρώτησαν τι συμβαίνει και αυτός σκουπίζοντας τα δάκρυα του τους λέει: - Είναι από χαρά γιατί αξιώθηκα να σας δείξω αυτούς τους τόπους της παιδικής μου ηλικίας. Μα και λύπης γιατί δυστυχώς, χάνουμε για πάντα αυτή τη πανέμορφη πόλη. Χάνουμε το παρελθόν μας, αλλά και το μέλλον σας.

πέρασαν από την Αγία Αικατερίνη, το Β΄ Γυμνάσιο, το Δημαρχείο, το κήπο, το διοικητήριο, την Αστυνομία, το Νοσοκομείο. Τους έδειξε το Πρώτο τρένο της Κύπρου. Πέρασαν από τη μικρή στενή «Πύλη των τειχών» και μπήκαν στην «Παλιά πόλη» της Αμμοχώστου. Τους πήρε απευθείας στον Άη Γιώρκη τον Ξορινό. Εδώ, όπου εκκλησιάζεται όταν τους επιτρέπεται. - Μακρινή και κουραστική η απόσταση παππού, του λένε και οι δύο. Ο παππούς χαμογέλασε. - Αυτή την απόσταση, που σας φάνηκε μακρινή και κουραστική, την κάναμε στην ηλικία σας περπατητοί. Δύο και τρεις φορές το μήνα. Και μας άρεσε. Ήταν ο περίπατος μας. Μετά πέρασαν από το λιμάνι, το Δημοτικό στάδιο, πίσω από το ΓΣΕ και έφτασαν στη θάλασσα. Κάπου εκεί άπλωσε ο παππούς μια μεγάλη κουβέρτα. Έφαγαν τα σάντουιτς τους. Ήπιαν το νερό τους. Έβγαλαν τα ρούχα τους. Φορούσαν ήδη τα μαγιό τους και μπήκαν στην καταγάλανη, θάλασσα. Κάθισαν μέσα στο νερό και ο παππούς άρχισε να τους μιλά για τον κατακλυσμό. Τότε, που όλες οι οικογένειες της πόλης μαζεύονταν σε εκείνη τη παραλία και διασκέδαζαν. Για τους βαρκάρηδες και το Ναυτικό Όμιλο. Μετά ο παππούς τους ζήτησε να μείνουν εκεί. Να μην προχωρήσουν πιο βαθιά. Αυτός κολύμπησε μέχρι την «Καμήλα». Όταν βγήκε πρόσεξαν πως ο παππούς ήταν δακρυσμένος. Τον ρώτησαν τι συμβαίνει και αυτός σκουπίζοντας τα δάκρυα του τους λέει: - Είναι από χαρά γιατί αξιώθηκα να σας δείξω αυτούς τους τόπους της παιδικής μου ηλικίας. Μα και λύπης γιατί δυστυχώς, χάνουμε για πάντα αυτή τη πανέμορφη πόλη. Χάνουμε το παρελθόν μας, αλλά και το μέλλον σας. Στο γυρισμό πέρασαν από τον ίδιο δρόμο. Η εγγονή τον ρώτησε: - Και τι απέγινε αυτή η παρέα, παππού; - Ο Τάκης τελικά σπούδασε ιατρική στη Τσεχοσλοβακία. Παντρεύτηκε στο Παραλίμνι και δημιούργησε μαζί με άλλους γιατρούς ιδιωτική κλινική στη Ελεύθερη Αμμόχωστο. Με τη σωστή οργάνωση, την προσωπική διεύθυνση, την εργατικότητα και τη συλλογική και επίμονη δουλειά η κλινική έγινε το πιο γνωστό ιδιωτικό νοσοκομείο της περιοχής μας. Εδώ γεννηθήκατε και εσείς. Ο Βαρνάβας Κυριαζής σπούδασε σκηνοθεσία θεάτρου και έγινε διευθυντής του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου. Σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησες σε πολλά θεατρικά έργα. Και τα άλλα παιδιά σπούδασαν. Μαθηματικοί, γιατροί, δικηγόροι. Δυστυχώς η μικρή παιδική παρέα μετά το πόλεμο του 1974 σκορπίστηκε σε όλη την Κύπρο. Όταν έφτασαν στο σπίτι τα παιδιά ήταν χαρούμενα που γνώρισαν επιτέλους τους αγαπημένους τόπους του παππού στην Αμμόχωστο. Τώρα θα είχαν κάτι νέο και ενδιαφέρον να διηγούνται στους φίλους τους. Το βράδυ πριν πάνε για ύπνο ο εγγονός του λέει: - Καληνύχτα, παππού. Σβήσε τα φώτα. Η παράσταση τελείωσε. Όνειρα γλυκά, Βαρωσιώτικα….

ΔΗΜΑΡΧΕΙΑ/ΚΟΙΝΟΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ: ΠΑΡΑΛΙΜΝΙ I ΔΕΡΥΝΕΙΑ I ΣΩΤΗΡΑ I ΑΓΙΑ ΝΑΠΑ I ΛΙΟΠΕΤΡΙ I ΦΡΕΝΑΡΟΣ I ΑΥΓΟΡΟΥ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ & Άλλα σημεία Παραλίμνι: Τσιακκούρμας I IN N OUT Store I Domino I BREAK 4 U I Σταυροδρόμι I ΓΙΩΑΝ I Office Stat I Chriso Bookshop I Αγ. Δημητρίου I Περ. Σταύρος I P & A Loizou I Crayons Bookshop Δερύνεια: ASSIAS I StopGo I All In Kiosk Σωτήρα: Αθανασία I Blue I Κωστής Αγία Νάπα: ΚΑΛΛΙΚΑΣ I Napa 1 I North Entry Φρέναρος: ΠΑΙΔΙΚΗ ΦΩΛΙΑ I Κούλλα Λιοπέτρι: Αγ. Γεώργιος I Vintage Photography Studio I Block Αυγόρου: Περ. Άγιος Νικόλαος ΚΑΦΕΤΕΡΙΕΣ / ΜΠΑΡ κ.α. Παραλίμνι: Senso I Solido I Gonzo I Mooi I Πλατεία I Επωδή I Robustos I Fabricca I Coffee Island I Clock Caffe I Second Cup I Πλεύσης I Mezzo I Mikel I Cosa Nostra I Play4All I Maccadam I ShishaLove I Expresso I Soukris I Μπλε Αβοκάντο I The Loop I Donut Market I Midtown Bistro I Sweet Treats I Μπύρα & Σχάρα Πρωταράς: Coffee Island I Malthouse I Mikel I KOI I Kalifi I Starbucks Αγία Νάπα: Liquid I Second Cup I Jello I Cafe Central I Coffee Island I Coffee Mug I Abacus I Centro Storico I Parko Paliatso I Mikel Δερύνεια: Λαογραφικό Μουσείο I Coffee Factory I Καφ. Αμφιθεάτρου I Coffee Bar I Crepetaste Λιοπέτρι: PALETTO Wine Cellar & Coffee Lab I Atlantis Cafe I ΚαφεΛίο I The Volt Σωτήρα: Grosseto Coffee I One Way Coffee Shop I ΣΥ. ΦΙ. ΑΕΚ ΑΜΜ/ΟΥ I Κέντρο Νεότητος

I Gabriel`s Snack Bar I Suelto Caffe Φρέναρος: Elatte Coffee Shop I Φωτιακός Φρενάρου I NIPPRO Αυγόρου: Bistro ΑΛΛΑ: Νοσοκομείο Αμμ/ου I ΛΗΤΩ I Limni Medical Centre I Ιάσειον I Santa Marina I Napa Olympic I Styliani Med. Center I Γραφείο Κοιν. Ασφαλίσεων I Γραφείο Πολίτη I Τμήμα φορολογίας I Γραφείο ευημερίας I Κτηματολόγιο I Ταχυδρομείο I Δήμητρα Σκαπούλλαρου I Κωνσταντίνα Φιλίππου I Κατερίνα Σιάκ. – Κάουρα I Κάκια Μιχαήλ I Be Fit I Home & Wood I Κούλα Γούμενου ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΑ, ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΙ & BARBERS: Παραλίμνι: Pepe Hair Style I Artizan I Raffinato Hair Studio I Kiki & Despo Tzama Hair Studio I Καλλής Γούμενος & Αντώνης Ιωνά I Barberking I Lune I Centro Bellezza I Le Visage Δερύνεια: Eclipse Hair Studio I St. R & M I Skourion I Original Barbershop I Glow By Despw Σωτήρα: Κομμωτήριο Χριστίνα I Barber for Life I Fruition Team Hair & More Αγία Νάπα: Barbershop Savvas Chiridis Φρέναρος: Vintage Cuts I The Barbershop Λιοπέτρι: Hair Art Works I La Suenio Salon Πρωταράς: The Barber`s Den ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΡΟΥΧΩΝ Παραλίμνι: Paxen Fashion I Baroc Boutique I Perfetto Uomo I Il Mio I La Locura I Living Boutique I Athenee Boutique Αγία Νάπα: Y2K I BRANDSHOP I Designer Lounge Δερύνεια: Niki`s Boutique

Volt

Φωτογραφίζοντας την κόλαση Tα ανθρώπινα πορτρέτα των ανταρτών του Κουρδιστάν Ο ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ JOEY L. ΤΑΞΙΔΕΨΕ ΣΤΟ ΙΡΑΚ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΨΕΙ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΠΟΥ ΜΑΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΑΝΈΤΤΟ ΛΟΥΚΆ

Tο Μάρτιο του 2015, o νεοϋορκέζος φωτογράφος Joey L. ταξίδεψε στην περιοχή του Κουρδιστάν στο Ιράκ και τη Συρία προκειμένου να καταγράψει μια σειρά πορτρέτων για ένα ακόμη εντυπωσιακό προσωπικό πρότζεκτ. Αυτή τη φορά έστρεψε το φακό της κάμεράς του στις ομάδες Κούρδων ανταρτών που μάχονται στο Συριακό εμφύλιο πόλεμο για την ανεξαρτησία και τη διεκδίκηση της περιοχής.

Volt

Ο Joey πιστεύει πως τα μέσα και οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν διαμορφώσει συγκεκριμμένη αντίληψη για την πραγματική εικόνα των ανταρτών. Ξεκίνησα για να αποκαλύψω την αλήθεια, ή τουλάχιστον να αποδώσω κάπως καλύτερα την εικόνα από αυτή των πρωτοσέλιδων», γράφει στην ιστοσελίδα του όπου και δημοσιεύει όλο το κολοσσιαίο πρότζεκτ.

«Τα πορτρέτα έχουν κατά κάποιο μυστήριο τρόπο τη δυνατότητα εξανθρωπισμού ακόμη και των πιο απόμακρων στο θεατή καταστάσεων. Αυτός ήταν και ο στόχος μου με αυτές τις εικόνες». Εκτός από τη σειρά πορτρέτων ο Joey L. χρησιμοποίησε και κινηματογραφικό εξοπλισμό με GoPro για το μίνι ντοκιμαντέρ που κατέγραψε από το ταξίδι του στο Κουρδιστάν.

Τέσσερα χρόνια -και ισάριθμα ταξίδια- αργότερα, ο Lawrence δημοσίευσε το" We Came From Fire". Το βιβλίο περιέχει οικείες φωτογραφίες των Κούρδων μαχητών, οι οποίες συνοδεύονται από το ημερολόγιο ταξιδιού του Lawrence. Μιλήσαμε πριν από λίγο καιρό, ενώ βρισκόταν στο σπίτι του στη Νέα Υόρκη, προκειμένου να μου πει για τα ταξίδια του σε Ιράκ και Συρία, αλλά και για να μάθω από πρώτο χέρι ποια είναι η καθημερινή ζωή των Κούρδων μαχητών στην πρώτη γραμμή του πολέμου.

Volt

Ανακαλύψτε ένα κόσµο απώλειας βάρους Χωρίς Πείνα! Βασίλης – Τ: 95 770979 Τετάρτη Λιοπέτρι 11π.µ. Πέµπτη Παραλίµνι 7µ.µ.

Ένα ταξίδι, μία ιστορία O ΛΟΥΙΣ ΛΟΙΖΟΥ ΤΑΞΙΔΕΨΕ ΣΕ ΕΝΝΙΆ ΧΏΡΕΣ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΊΩΝ ΠΆΝΩ ΣΕ ΜΊΑ VESPA, ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΕΡΙΓΡΆΦΕΙ ΤΙΣ ΕΜΠΕΙΡΊΕΣ ΤΟΥ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΑΝΕΤΤΟ ΛΟΥΚΑ

Προορισμός: Ιούνιος 2019 και επί ευκαιρίας της παγκόσμιας συναντήσης Vespa στην Ουγγαρία (Vespa world days Zanka Hungary). Σχεδιάσαμε ένα ταξίδι να περάσουμε ή και να διασχίσουμε εννιά χώρες των Βαλκανίων. Πως φτάνεις στον συγκεκριμένο προορισμό; Οι ιδιαιτερότητες τέτοιων ταξιδιών είναι ότι διασχίζοντας τις χώρες δε μένεις μόνο στις κεντρικές πλατείες ή σε συγκεκριμένα αξιοθέατα, αλλά εισχωρείς σε χωριά και μπορείς να καταλάβεις εύκολα το πως ζει ο κόσμος στις συγκεκριμένες χώρες. Τι διαφορετικό είχε ο συγκεκριμένος προορισμός από τους υπόλοιπους; Μου έχουν μείνει πάρα πολλές όμορφες εικόνες. Διασχίσαμε εννιά χώρες αλλά αυτό που πραγματικά μου έμεινε είναι τα σημάδια στη Σερβία ακόμα από τους βομβαρδισμούς του 1999. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε η φτώχεια που επικρατεί έξω από τις μεγαλουπόλεις. Επίσης το οδικό δίκτυο της Αλβανίας και γενικά η κατάσταση

Volt

της Αλβανίας ήταν κάτι το απερίγραπτό. Μπορώ να μιλώ μέρες ολόκληρές για το τι ζήσαμε περνώντας μόνο 5 ώρες στην Αλβανία. Αξέχαστη θετική εμπειρία; Στα σύνορα Σερβίας - Ρουμανίας μας προσέγγισε ένας αστυνομικός. Μας ρώτησε αν όντως είμαστε από Κύπρο γιατί δεν μπορούσε εύκολα να πιστέψει ότι φτάσαμε εκεί με τις Vespa. Ο αστυνομικός δεν ήταν κάποιος τυχαίος καθώς τύγχανε να είναι συγγενής του προπονητή Ντούσαν Μιτόσεβιτς, γνωστός από τη θητεία του στην Κύπρο. Γνώριζε λεπτομερώς για την Κύπρο, ενώ όταν του αναφέραμε πόσο αγαπητός ήταν ο θείος του σε εμάς τους Κύπριους είχε συγκινηθεί. Η στάση μας αυτή με ανάγκασε να σβήσω τη μηχανή της Vespa. Σπρώχνοντας την όμως μετά διαπίστωσα ότι ακουγόταν ένας θόρυβος στον τροχό. Η κουβέντα με τον αστυνομικό μου έσωσε τη ζωή. Στα επόμενα 50 χλμ. ο τροχός θα είχε φύγει από τη μηχανή. Υπήρξε κάποια δυσάρεστη εμπειρία; Δυσάρεστη εμπειρία δεν υπήρξε αλλά δυσάρεστο

ήταν το αίσθημα της φτώχειας που επικρατεί έξω από τη βιτρίνα τον μεγαλόπρεπων κέντρων των πόλεων. Αυτά τα ταξίδια με βοήθησαν να νιώθω ευγνώμων και πολύ τυχερός που ζω στην Κύπρο. Θα τα αποκαλούσα μαθήματα ζωής.. Τι μας προτείνεις να επισκεφθούμε τα ποιο πάνω μέρη; Μια περιοχή που αξίζει κάποιος να επισκεφθεί είναι η λίμνη Ζάγκα στην Ουγγαρία. Βρίσκεται περίπου δύο ώρες από την Βουδαπέστη. Είναι απίστευτο πως μία απλή λίμνη έχει μετατραπεί σε τουριστικό θέρετρο. Παρέχει τα πάντα αφού διαθέτει μεγάλα ξενοδοχεία, watersports μέχρι και κρεβατάκια για ηλιοθεραπεία. Επίσης δύο πόλεις που αξίζει τον κόπο κάποιος να επισκεφτεί είναι η Νίς στη Σερβία, η οποία είναι μια από τις παλαιότερες πόλεις στα Βαλκάνια και η Τιμισοάρα στην Ρουμανία, η οποία φέτος είναι η Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2021. Τις συστήνω σε άτομα που θα ταξιδέψουν σε αυτές τις δύο χώρες και δεν θέλουν να μείνουν στις πρωτεύουσες.