ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2020
ΙΔΕΕΣ / ΙΣΤΟΡΙΕΣ / ΑΝΘΡΩΠΟΙ / ΑΠΟΨΕΙΣ
Τελικά μορφώνουμε ή παραμορφώνουμε τα παιδιά μας;
ISSN 2672-8079
ΣΤΉΛΕΣ
ΘΕΜΑΤΑ
Ένα πρωινό με τον Δαρβίνο και τον Ντεκάρτ
Ναι! Είμαστε ρατσιστές
Το μίσος προς την επιτυχία των άλλων!
Το εφιαλτικό παραμύθι των ναρκωτικών
Έχουμε τα κότσια για πόλεμο;
Κορονοϊός: Αλήθειες & ψέματα
Πάρε μια απόφαση Λόλα!
Φωτογραφίζοντας τον γαλαξία μας
Η ουσία μόνο ο άνθρωπος
Πολεμώντας για τη ζωή
Σεπτέμβριος
ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΚΡΟΠΌΛΕΩΣ 7, ΠΑΡΑΛΊΜΝΙ, ΑΜΜΌΧΩΣΤΟΣ, ΚΎΠΡΟΣ, 5282 ΤΗΛ: 23 822319 admin@intelligencemedia.com
ΣΤΉΛΕΣ Ένα πρωινό με τον Δαρβίνο και τον Ντεκάρτ
Η σκέψη είναι η υπηρέτρια της οργανωμένης γνώσης.
Το μίσος προς την επιτυχία των άλλων!
Έχετε αναρωτηθεί για ποιο λόγο νιώθουμε αρνητικά συναισθήματα όταν βλέπουμε τους άλλους να επιτυγχάνουν;
5 9
Έχουμε τα κότσια για πόλεμο;
Οι Έλληνες πρέπει να πάψουμε να πιστεύουμε ότι οι φίλοι και οι σύμμαχοί μας συμμερίζονται πλήρως τα δίκια μας
Πάρε μια απόφαση Λόλα!
Ο πιο μελαγχολικός μήνας του χρόνου είναι γεμάτος γεγονότα και συμβολισμούς.
10 14
ΘΕΜΑΤΑ
Ναι! Είμαστε ρατσιστές Ένα πολύπλοκο φαινόμενο που επικρατεί χρόνια τώρα, το οποίο δεν λέει να σταματήσει. Το φαινόμενο του Ρατσισμού. Ξεκινώντας από μερικές διακρίσεις περί χρώματος και φυλής, και καταλήγοντας σε κοινωνικές διαστάσεις.
17
ΕΚΔΟΤΗΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΖΑΝΈΤΤΟΣ ΛΟΥΚΆ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ ΚΟΥΡΟΥΓΙΑΝΝΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΆ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΑ - ΕΙΡΗΝΗ ΤΣΟΜΑΛΛΟΥΡΗ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΟΔΥΣΣΕΩΣ ΤΖΙΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΜΟΥΣΙΗΣ (PHOTO:ΓΡΑΦΕΙΟΝ) ΓΡΑΦΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΜΑΡΙΑ ΙΟΑΝΝΟΥ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΣΚΕΥΗ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ & ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ ΚΟΥΡΟΥΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΚΤΥΠΩΣΗ AZNET PRINTING GROUP ΨΗΦΙΑΚΉ ΑΝΆΠΤΥΞΗ ΙΩΑΝΝΑ JULIU
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΤΕ
Το εφιαλτικό παραμύθι των ναρκωτικών
26
Η ιστορία του 35χρονου Μάριου «βυθίζει» κάθε αναγνώστη στα σκοτάδια της καθημερινότητας ενός χρήστη ναρκωτικών.
Κορονοϊός Αλήθειες & ψέματα Γιατί όλα τα μέτρα ασφαλείας που οι παρούσες κυβερνήσεις και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας άλλάζουν συνεχώς; Ήταν λανθασμένα μέτρα ή υπήρχε κάποια σκοπιμότητα μέσα σ' αυτά;
22
Διευρύνοντας τα όρια της φαντασίας Από νεαρή ηλικία η Γιάννα Μουστακά είχε κλίση στις τέχνες. «Ήθελα να γίνω ζωγράφος, ένιωθα πως με προσελκύουν οι τέχνες και πως έτσι θα είχα την ελευθερία της έκφρασης.
30 Μόρφωση ή «παραμόρφωση;»
47
Ένα ερώτημα είναι εάν μορφώνονται τα παιδιά ή παραμορφώνονται με όλα αυτά που τους βομβαρδίζουν οι γονείς τους.
Στο νέο τεύχος του VOLT ο φωτογράφος Κωστάκης Μούσιης φωτογραφίζει τον μικρό Παναγιώτη Ανδρέου παρουσιάζοντας το πρόβλημα των παιδιών απέναντι στους γονείς τους. Τελικά μορφώνουμε ή παραμορφώνουμε τα παιδιά μας;
COPYRIGHTS Το περιοδικό Volt εκδίδεται κάτω από την ιδιοκτησία της Intelligence Media. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση όλου του μέρους του περιοδικού χωρίς την άδεια του εκδότη. Για τα κείμενα και τις φωτογραφίες ο εκδοτικός οίκος παίρνει το δικαίωμα της άνευ όρων εκμετάλλευσής τους, χωρίς την άδεια των αποστολέων. Η άποψη των συντακτών δεν αποτελεί απαραίτητα και άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.
Editorial
Heavy Metal Του Ζανέττου Λουκά ceo@intelligencemedia.com
Ένα πρωινό με τον Δαρβίνο και τον Ντεκάρτ
ν
Η σκέψη είναι η υπηρέτρια της οργανωμένης γνώσης. Μου το ψιθύρισαν στο αυτί ένα πρωί ο Κάρολος Δαρβίνος και ο Ρενέ Ντεκάρτ.
Ναι η σκέψη είναι η υπηρέτρια της οργανωμένης γνώσης. Είναι το θεμέλιο όλων όσων κάνουμε, αλλά βασίζουμε σε μεγάλο βαθμό στην αυτόματη και ασυνείδητη σκέψη για την επεξεργασία πληροφοριών, συχνά με αποτέλεσμα παρανοήσεις και λάθη. Όλοι οι άλλοι παράγοντες είναι ίσοι, τα άτομα με ανώτερη γνώση επιλύουν καλύτερα τα προβλήματα και έχουν καλύτερες κρίσεις από εκείνους με ανεπαρκείς γνώσεις. Αυτό οφείλεται στο επίπεδο καθιερωμένων προτύπων σκέψης που έχουν χτίσει όλα αυτά τα χρόνια. Οι αληθινοί στοχαστές εμβαθύνουν συνεχώς την κυριαρχία τους στα βασικά αποκτούν νέες γνώσεις, τροποποιούν τις υπάρχουσες γνώσεις και μερικές φορές απορρίπτουν τις παλιές γνώσεις ως άσχετες. Τις περισσότερες φορές, δεν είναι αυτό που δεν γνωρίζουμε που μας φέρνει σε μπελάδες ή οδηγεί στην πορεία των λαθών που αλλάζουν τη ζωή, είναι αυτό που γνωρίζουμε και τι κάνουμε με αυτό. Η βελτίωση του τρόπου με τον οποίο πιστεύουμε μπορεί να μας βοηθήσει να κάνουμε καλύτερες επιλογές. Μελετώντας την «καταγωγή των ειδών» ίσως το πιο αμφισβητούμενο βιβλίο του Δαρβίνου ένα πρωινό του Αυγούστου αναρωτήθηκα πότε ήταν η τελευταία φορά που σκέφτηκα πώς σκέφτομαι; Οι ποιο αποτελεσματικοί στοχαστές δεν δέχονται εύκολα πληροφορίες στην καθημερινότητά τους. Αποφεύγουν επίσης να πηδούν σε συμπεράσματα και να σπεύδουν να κρίνουν. Δημιουργούν συνεχώς ερωτήσεις για να διευκρινίσουν και να επεκτείνουν την κατανόησή τους. Το κλειδί είναι να δούμε και να κατανοήσουμε πολλές απόψεις, να τις αναλύσουμε αντικειμενικά και να κάνουμε μια λογική επιλογή με βάση τις υπάρχουσες και νέες γνώσεις. Η επιθυμία να σκεφτούμε κριτικά ακόμη και τα πιο απλά ζητήματα μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερα και αντικειμενικά αποτελέσματα.
Δείτε εδώ όλα τα επεισόδια Zulucast Talk
Ο πατέρας της σύγχρονης φιλοσοφίας ο Γάλλος φιλόσοφος, μαθηματικός και επιστήμονας Ρενέ Ντεκάρτ, υποστηρίζει ότι «Αν θα είσαι πραγματικός αναζητητής της αλήθειας, είναι απαραίτητο τουλάχιστον μία φορά στη ζωή σου να αμφισβητείς, όσο δυνατόν, όλα τα πράγματα». Ο Descartes έλυσε προβλήματα γνωστικής χρησιμοποιώντας τους τρεις διάσημους κανόνες σκέψης του, όπως περιγράφεται στο βιβλίο του «κανόνες για την κατεύθυνση του νου». Οι κανόνες είναι οι εξής: Να μην δέχεσαι τίποτα ως αληθινό που δεν είναι αυτονόητο. Να χωρίζεις τα προβλήματα στα πιο απλά μέρη τους. Να επιλύεις προβλήματα προχωρώντας από απλό σε περίπλοκο. Η μετάβαση σε αποτελεσματική σκέψη σημαίνει να σκέφτεσαι σκόπιμα χρησιμοποιώντας ένα πλαίσιο και μια ομάδα εργαλείων που μπορούν να οδηγήσουν σε καλύτερες αποφάσεις και ταχύτερη επίλυση προβλημάτων στη ζωή και την καριέρα. Ο Δαρβίνος ήταν ένας απίστευτα οργανωμένος συλλέκτης πληροφοριών. Δεν φοβόταν να αμφισβητήσει τις υπάρχουσες πεποιθήσεις και γνώσεις του. Στην αυτοβιογραφία του ο Δαρβίνος γράφει: «Κατά τη διάρκεια πολλών ετών ακολούθησα έναν χρυσό κανόνα. Κάθε φορά που ένα γεγονός, μια νέα παρατήρηση ή μια σκέψη μου ήταν αντίθετη με τα γενικά μου αποτελέσματα, το σημείωνα σε ένα χαρτί, γιατί ανακάλυψα από την εμπειρία μου ότι τέτοια γεγονότα και σκέψεις ήταν πολύ πιο ικανές να ξεφύγουν από τη μνήμη μου». Βλέπουμε λοιπόν ότι η μεγάλη επιτυχία του Δαρβίνου, με τη δική του ανάλυση, οφείλεται στην ικανότητά του να βλέπει, να σημειώνει και να μαθαίνει από τις αντιρρήσεις για τις αγαπημένες του σκέψεις. Η «καταγωγή των ειδών», το διάσημο του βιβλίο έφερε επανάσταση στην πορεία της επιστήμης και συνεχίζει να αλλάζει καθημερινά τις απόψεις μας για τον κόσμο. Το εξαιρετικό εύρος περιέργειας του
Δαρβίνου οδήγησε σε εκπληκτικές ανακαλύψεις. Ο Δαρβίνος σκέφτηκε ευρέως και προσεκτικά, ειδικά κατά τη διάρκεια των στοχαστικών περιπάτων του. Ενώ εργαζόταν για τη διάσημη θεωρία της εξέλιξης, ο Δαρβίνος έκανε καθημερινές βόλτες, για να ασκήσει το μυαλό και το σώμα του, να σκεφτεί και το πιο σημαντικό να παρατηρήσει τη φύση. Περπατώντας την ίδια διαδρομή κάθε μέρα από το σπίτι του, μέσα από σκιερά δάση ο Δαρβίνος το χαρακτήρισε αυτό ως «μονοπάτι σκέψης». Πήρε κάθε ευκαιρία, ανεξάρτητα από το πού έπρεπε να συμμετάσχει σε παραγωγική σκέψη. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν έπαιζε βιολί σε περιόδους παραγωγικής σκέψης, ισχυριζόμενος ότι ήταν κατά κάποιο τρόπο επέκταση της σκέψης του και ότι τον βοήθησε να λύσει ιδιαίτερα δύσκολα προβλήματα. Ο Μότσαρτ ισχυρίστηκε ότι πολλές από τις καλύτερες μουσικές του ιδέες ήρθαν ενώ περπατούσε ή οδηγούσε σε άμαξα. Σε ό, τι κάνουμε πρέπει πάντοτε να βελτιώνουμε τις δεξιότητές και τις γνώσεις μας σχετικά με τις θεμελιώδεις έννοιες. Τίποτα δεν είναι ποτέ αρκετό. Καθώς επανεξετάζουμε τις βασικές αρχές, θα βρίσκουμε πάντοτε νέες πληροφορίες. Μπορεί να φαίνεται ότι η επιστροφή στα βασικά είναι ένα βήμα πίσω και απαιτεί επιπλέον χρόνο και προσπάθεια. Ωστόσο, με τη δημιουργία σταθερών θεμελίων, σύντομα θα δούμε τις πραγματικές μας ικανότητες να μεγαλώνουν. Οι μεγαλύτεροι στοχαστές του κόσμου συνεχίζουν να ακονίζουν τη λογική τους. Καθώς ο κόσμος μας συνεχίζει να αλλάζει, είναι πιθανό ότι όλοι θα πρέπει να αναπτύξουμε κάποια από τη σοφία και την ιδιοφυΐα ανθρώπων όπως ο Αϊνστάιν, ο Δαρβίνος και ο Ντεκάρτ. Το να μάθεις πώς να σκέφτεσαι αποτελεσματικά απαιτεί να σκεφτόμαστε πέρα από τις καθιερωμένες ιδέες μας και την περιέργεια να κρατούμε τον εαυτό μας να αναρωτιέται κάθε στιγμή.
Το Zulucast Talk είναι μία εβδομαδιαία εκπομπή «η οποία ανήκει στη σφαίρα των Podcast» με παρουσιαστή τον Ζανέττο Λουκά. Η εκπομπή προβάλλεται μέσω των πλατφορμών YouTube και Spotify. Το Zulucast Talk προσκαλεί διάφορους καλεσμένους και προβάλει θέματα το οποία ασχολούνται με θεματικές όπως η προσωπική εξέλιξη, η διαφορετικότητα στις ζωές των ανθρώπων, το μυαλό, το σώμα, μεγάλα επιτεύγματα ανθρώπων, βίοι και ιστορίες. Σε κάθε επεισόδιο οι καλεσμένοι διάφοροι ομιλητές μιλούν για τις προσωπικές τους ασχολίες, τους προβληματισμούς τους, καθώς επίσης και στοιχεία από τη ζωή τους. Το ενδιαφέρον με αυτό το podcast είναι ότι ο κάθε καλεσμένος προβάλλει τις προσωπικές του εμπειρίες και έπειτα εξηγεί πώς τον σημάδεψαν και τον βοήθησαν να φτάσει στη σημερινή του ζωή.
5/Volt
ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ
Προμηθευτείτε ΔΩΡΕΆΝ το δικό σας αντίτυπο!
Θα το βρείτε σε όλη την ελεύθερη επαρχία Αμμοχώστου στα ποιο κάτω σημεία: Όλες τις καφετέριες και κέντρα αναψυχής Περίπτερα Πρακτορεία ΟΠΑΠ Νοσοκομεία, ιατρεία και κλινικές Κομμωτήρια, κουρεία και κέντρα αισθητικής Δημαρχεία και κοινοτικά γραφεία Γραφείο του Πολίτη Γραφείο Κοινωνικών ασφαλίσεων Ηλεκτρονικά μπορείς να διαβάσεις το περιοδικό ανά σελίδα μέσα από την ιστοσελίδα του www.vantagemag.com ή στο πιο κάτω link https://issuu.com/zanettoslouka/docs/volt_issue
6/Volt
Open day and night
PROTARAS / FIG TREE BAY / FOR RESERVATION 96370610
ΜΑΤΙΑ ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΑ
Το μίσος προς την επιτυχία των άλλων! Έχετε αναρωτηθεί για ποιο λόγο νιώθουμε αρνητικά συναισθήματα όταν βλέπουμε τους άλλους να επιτυγχάνουν;
φ
Της Βέρας Κοσμά ΔΙΕΥΘΎΝΤΡΙΑ ΣΎΝΤΑΞΗΣ
Φυσικά και όλοι θέλουμε το καλύτερο. Θέλουμε το καλύτερο για εμάς, για την οικογένεια μας, τα παιδιά μας, τους φίλους μας… Κανένας υγιής άνθρωπος με σώας τας φρένας δεν θα ευχηθεί φτώχεια, αρρώστια, μοναξιά για τους συνανθρώπους του, πόσο μάλλον για τους αγαπημένους του. Γιατί λοιπόν νιώθουμε ένα δυσάρεστο συναίσθημα όταν βλέπουμε τον άλλον να επιτυγχάνει; Γιατί ξυπνάει μέσα μας το συναίσθημα της ζήλιας και της περιφρόνησης; Σύμφωνα με μια εφημερίδα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο, τα συναισθήματα της ζήλιας είναι πολύ πιο κοινά από ό, τι μπορείτε να μαντέψετε. Πάνω από τα τρία τέταρτα όλων των συμμετεχόντων της μελέτης ανέφεραν ότι βίωσαν τον φθόνο το 2018 (κυρίως στις γυναίκες 79,4% έναντι των ανδρών 74,1%). Είναι λοιπόν φυσιολογικό να ζηλεύεις την επιτυχία των άλλων; Ζηλεύουν όντως την επιτυχία των άλλων; Η δική μου άποψη είναι πως όχι… Δεν ζηλεύουμε την επιτυχία του άλλου, η επιτυχία του είναι απλά μια υπενθύμιση για τη δική μας αποτυχία. Ο άνθρωπος που βλέπουμε και μισούμε προφανώς έχει κάτι που δεν έχουμε και όμως επιθυμούμε. Όνειρα τα οποία δεν εκπληρώθηκαν, όνειρα που παρατήθηκαν για χάρη του status quo, για χάρη του φόβου, για χάρη της αβεβαιότητας. Όπως είχα διαβάσει κάποτε: «Ζούμε σε μια εποχή όπου στην ουσία μας λένε συνεχώς τι να κάνουμε. Τα αφεντικά μας, οι δάσκαλοι μας, οι οικογένειά μας, οι πελάτες, οι φίλοι. Όλοι έχουν άποψη με αποτέλεσμα αν τους ακούμε να χάνουμε επαφή με τους εαυτούς μας. Και όταν χάνεις επαφή με τον εαυτό σου γίνεσαι ίδιος με ένα ρομπότ». Και φτάσαμε σ’ ένα σημείο να ζούμε για να ικανοποιήσουμε τους άλλους. Όταν όμως δούμε κάποιον που δεν πήρε αυτή την οδό, κάποιον που ρίσκαρε και παρά τις αντιξοότητες ή τις κοινωνικές υποδείξεις ακολούθησε το δικό του πεπρωμένο και πέτυχε, μας υπενθυμίζει πως δεν υπάρχουν δικαιολογίες για την αποτυχία μας. Τα «μα και τα μου» δεν έχουν χώρο στις άμυνες μας. Αυτοδημιούργητοι άνθρωποι οι οποίοι είχαν εμμονές με τους στόχους τους και έμειναν προσκολλημένοι σε αυτούς, που τους επιδίωξαν ασταμάτητα και παθιασμένα, έβγαλαν τους εαυτούς τους έξω από το «κοπάδι» πέτυχαν και μας απέδειξαν πως άμα θέλουμε πραγματικά, όλα τα μπορούμε. Και όπως είναι φυσικό τείνουμε να ζηλεύουμε ανθρώπους με τους οποίους συγκρίνουμε τους εαυτούς μας. Η σύγκριση γίνεται με άτομα με τα οποία μετράμε τον εαυτό μας, για παράδειγμα έναν
συνάδελφο, έναν αδελφό, έναν γείτονα. Ζηλεύουμε επιτεύγματα που πιστεύουμε ότι είναι πιθανές δυνατότητες για εμάς. Για παράδειγμα, μπορεί να μην ζηλεύουμε κάποιον που κερδίζει το βραβείο Νόμπελ, επειδή είναι εκτός του πρωταθλήματός μας, αλλά ζηλεύουμε έναν συνάδελφο που πήρε προαγωγή στο δικό μας τομέα. Είναι πιο πιθανό να ζηλεύουμε κάποιον όταν πιστεύουμε ότι δεν αξίζει το πλεονέκτημά του, καθώς ο φθόνος μας συχνά φέρνει την αίσθηση της αδικίας. Γι’ αυτό και πολλές φορές θέλουμε να δούμε αυτούς τους ανθρώπους, που με τόσο κόπο και επιμονή πέτυχαν τους στόχους τους, να αποτυγχάνουν. Ίσως χαρούμε όταν ακούσουμε αυτά τα άτομα να χωρίζουν, να συλλαμβάνονται, να «πέφτουν». Με αυτό τον τρόπο νιώθουμε ότι στο τέλος «χάσαμε» και οι δύο. Αυτό που δεν μπορούμε όμως να καταλάβουμε είναι πως το να μισούμε και να ζηλεύουμε τους άλλους δεν θα μας οδηγήσει στην επιτυχία ούτε και θα κάνει τους άλλους να σταματήσουν να επιτυγχάνουν. Ας επικεντρωθούμε στον εαυτό μας και την προσωπική μας εξέλιξη και ανέλιξη χωρίς δικαιολογίες και ανύπαρκτα εμπόδια.
Η δική μου άποψη είναι πως όχι… Δεν ζηλεύουμε την επιτυχία του άλλου, η επιτυχία του είναι απλά μια υπενθύμιση για τη δικιά μας αποτυχία. Ο άνθρωπος που βλέπουμε και μισούμε προφανώς έχει κάτι που δεν έχουμε και όμως επιθυμούμε. Όνειρα τα οποία δεν εκπληρώθηκαν, όνειρα που παρατήθηκαν για χάρη του status quo, για χάρη του φόβου, για χάρη της αβεβαιότητας.
9/Volt
Έχουμε τα κότσια για πόλεμο;
Οι Του Κωνσταντίνου Οδυσσέως
Οι Έλληνες πρέπει να πάψουμε να πιστεύουμε ότι οι φίλοι και οι σύμμαχοί μας συμμερίζονται πλήρως τα δίκια μας, στις διαφορές μας με την Τουρκία, ή ότι θα σταθούν δίπλα μας σε περίπτωση θερμού επεισοδίου ή πολέμου.
10/Volt
Οι Έλληνες πρέπει να πάψουμε να πιστεύουμε ότι οι φίλοι και οι σύμμαχοί μας συμμερίζονται πλήρως τα δίκια μας, στις διαφορές μας με την Τουρκία, ή ότι θα σταθούν δίπλα μας σε περίπτωση θερμού επεισοδίου ή πολέμου. Οι συστάσεις των εταίρων και των συμμάχων μας προς την Τουρκία παραμένουν χλιαρές και με διατύπωση που αφήνει μετέωρες τις δικές μας θέσεις. Για παράδειγμα, στο θέμα του Καστελόριζου οι Αμερικανοί θεωρούν τα ύδατα “αμφισβητούμενα”. Αποκαλούμε τη στάση αυτή “κατευνασμό” του Ερντογάν, προφανώς για να ανακαλέσουμε από την ιστορική μνήμη τον Χίτλερ. Δε μασάνε όμως. Οι δυτικοί χρειάζονται τόσο την Ελλάδα όσο και την Τουρκία. Θέλουν οι δύο αυτές χώρες να τα βρουν στο τραπέζι των συνομιλιών, τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Κύπρο. Την πολιτική του “κατευνασμού” απέναντι στον Χίτλερ, είχε τότε κάποιος τα κότσια να την τερματίσει με πόλεμο. Το όνομά του ήταν Ουίστον Τσώρτσιλ. Έχουμε εμείς τα δικά του κότσια να τερματίσουμε τον σημερινό κατευνασμό του Ερντογάν με πόλεμο; Υπόψη όμως ότι τον πόλεμο πρέπει να τον κερδίσουμε. Γιατί, αν τον χάσουμε, θα χάσουμε πολύ περισσότερα από εκείνα που θα δίναμε για να κλείσουμε συμφωνίες σε όλα τα ζητήματα που αποτελούν ελληνοτουρκικές διαφορές, περιλαμβανομένου και του Κυπριακού. Αν θεωρούμε τα δίκια μας αδιαπραγμάτευτα, να είμαστε έτοιμοι για πόλεμο. Εγώ προσωπικά δεν τον αρνούμαι. Αν με καλέσει η πατρίδα θα τρέξω. Αλλά η ηγεσία μας πρέπει να έχει πλήρη συναίσθηση της ευθύνης της. Αποκοτιές θρηνήσαμε πολλές. Άλλους ήρωες δε χρειαζόμαστε. Έχουμε σπείρει τη γη μας με αμούστακα παιδιά, που τα στείλανε να υπερασπίσουν την πατρίδα σε μάχες που δεν ήταν όλες καθαρές, κάποιες από αυτές ήταν από πριν ξεπουλημένες με προδοτικές προσυμφωνίες. Τα τελευταία χρόνια, ο πρόεδρος Αναστασιάδης κι ο ΥΠΕΞ Χριστοδουλίδης, εφάρμοσαν στην πράξη τη “Νέα Στρατηγική” του Νικόλα Παπαδόπουλου, η οποία δεν είναι διόλου νέα. Είναι στην πραγματικότητα η επίσημη πολιτική μας εδώ και δεκαετίες. Υπάρχει μια πεποίθηση στο πολιτικό μας κατεστημένο ότι μπορούμε να προκαλέσουμε πολιτικό (ή και οικονομικό) κόστος στην Τουρκία, σε βαθμό που θα κάνει πίσω στο Κυπριακό και θα συμφωνήσει μαζί μας σε μια δίκαιη λύση του Κυπριακού (την οποία ακόμη εμείς οι Ελληνοκύπριοι δεν έχουμε συμφωνήσει μεταξύ μας). Θελήσαμε να ταυτίσουμε τα οικονομικά συμφέροντα των μεγάλων παιχτών στην περιοχή με τα δικά μας. Σωστή κίνηση, δεν αντιλέγω. Βάλαμε στην Κυπριακή ΑΟΖ συνέταιρούς μας τους Ισραηλινούς, τους Αμερικάνους, τους Γάλλους και τους Ιταλούς. Σχεδιάσαμε αγωγό για μεταφορά του φυσικού αερίου παρακάμπτοντας την Τουρκία (East Med). Παρόλα αυτά δεν καταφέραμε να διασφαλίσουμε απρόσκοπτη συνέχιση των εργασιών. Αντίθετα η Τουρκία ήρθε και κατέβασε τα τρυπάνια της μέσα στα οικόπεδά μας. Oι Ιταλοί τα μάζεψαν κι έφυγαν. Το μέλλον του πρότζεκτ βρίσκεται σε εκκρεμότητα, όσο κι αν προσπαθούν να μας παρουσιάσουν τα πράγματα αλλιώς. Η Τουρκία δείχνει με τον πιο θρασύ τρόπο ότι γράφει στα παλιά της τα παπούτσια τις όποιες συμφωνίες κάναμε για οριοθέτηση της ΑΟΖ όπως και τις αδειοδοτήσεις εταιριών κολοσσών. Σε κάθε μας κίνηση, ο Ερντογάν απαντά με απύθμενο θράσος και ετσιθελισμό. Το να αξιώνουμε από την Ε.Ε. να τιμωρήσει την Τουρκία, δεν είναι αρκετό. Δεν έχει κανένα αποτέλεσμα στο κρίσιμο ζήτημα, απλά διατίθεται για εσωτερική κατανάλωση. Καιρός να συνέλθουν οι ηγέτες μας από την αυταπάτη, που μας βουλιάζει στο τέλμα του λαϊκισμού κι ας αποφασίσουν επιτέλους σοβαρά τι πρέπει να κάνουμε.
Ισχύει για τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο
Η ουσία μόνο ο άνθρωπος Μια φορά και ένα καιρό πριν από 29 χρόνια σε μία μακρινή χώρα της Αφρικής γεννήθηκε ένα αγόρι.
29
Της Gina Κωνσταντίνου
12/Volt
29 χρόνια περίπου αργότερα εκείνο το αγόρι, νεαρός άντρας πλέον, βρέθηκε στον δρόμο μας, κυριολεκτικά πέρασε από μπροστά μας. Κάποια λεπτά πριν, ήμασταν θυμωμένοι και απογοητευμένοι και μέσα στην απελπισία μας ζητήσαμε με σηκωμένα τα κεφάλια προς τον ουρανό, να βρεθεί ένας άνθρωπος στον δρόμο μας να μας βοηθήσει. Και να, το σπουδαίο και γενναιόδωρο Σύμπαν λειτούργησε αστραπιαία και ο Νιγηριανός νεαρός σκουντούφλησε πάνω μας. Ψηλός, γεροδεμένος, φορώντας τη μάσκα του και ένα άσπρο καπελάκι για τον ήλιο ασορτί. Σαν καρτούν βγαλμένο από ρετρό κινούμενα σχέδια μας πλησίασε και μας είπε: Hello, do you need any help? Σαστίσαμε και δεν απαντήσαμε, απλά μείναμε και κοιτάζαμε ο ένας τον άλλο σχεδόν αγνοώντας τον. Αυτός νιώθοντας την αμηχανία μας, κατέβασε τη μάσκα του για να μας δείξει τις προθέσεις του, ένα τεράστιο χαμόγελο με ελαφρώς κιτρινωπά δόντια ξεπρόβαλε και μας αφόπλισε κρατώντας μας σιωπηλούς για ακόμα λίγα λεπτά. Εμείς, λόγω δυσπιστίας και ίσως και λόγω εκ γενετής ξενοφοβία ήμασταν εσωστρεφείς και κάπως αγενείς, “How much you want?” αναφώνησα μετανιώνοντας αμέσως για τον τρόπο και τη στάση του σώματός μας. Είναι και αυτός ο αναθεματισμένος ιός που μας έκανε ακόμη πιο "κλειστούς" ακόμη πιο καχύποπτους. Αυτός όμως, ίσως γιατί συνήθισε στην καχυποψία του κόσμου που τον αντικρύζει διαφορετικό από αυτούς, ίσως γιατί λειτουργούσε κάτω από συμπαντικές οδηγίες, έβαλε την τεράστια παλάμη του στο στήθος του και μας είπε με σπασμένα αγγλικά “ό,τι θες από την καρδιά σου.” «Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα», η βοήθεια που ζητήσαμε λίγα λεπτά πιο πριν ήταν εκεί, σκουρόχρωμη και χαμογελαστή, θα την παίρναμε; Διστακτικά, φοβισμένα και δύσπιστα άρχισε “η σχέση” μας και τολμώ να πω ότι ήταν μια κομβική συνάντηση.
Μας έδωσε μαθήματα ζωής, απλότητας, θετικότητας και ένα λόγο για να αποκτήσουμε τα σωστά κριτήρια όταν έχουμε απέναντι μας ένα άνθρωπο. Ο καλός Σαμαρείτης μας, ήρθε για να δουλέψει γι αυτόν και τα τρία αδέρφια του που έμειναν ορφανά από μάνα και πατέρα. Βλέπετε, παρόλο που ήταν το μαθηματικό μυαλό της οικογένειας και σπούδαζε οικονομικά, ο θάνατος των γονιών του τον ανάγκασε να αλλάξει πορεία. Δεν άλλαξε όμως ποτέ στάση ζωής, χαμογελαστός, σεμνός, σεβαστικός και πάνω από όλα δοτικός. Δεν βλέπεις πολλές φορές νέους ανθρώπους να ευχαριστούνε το Θεό για το νερό που τους προσφέρεις ή για ένα απλό γεύμα. Ο χαμογελαστός φίλος μας, το έκανε κάθε φορά που του προσφερότανε το παραμικρό. Πολλοί που το διαβάζετε θα μου πείτε είναι προσφορά υπηρεσίας και αμοιβή και τίποτα παραπάνω αυτή η συνάντηση. Διαφωνώ έντονα και αμετάκλητα, υπήρξε προσφορά ναι, ενέργειας, θετικής αύρας, εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης. Αυτό ήταν! Όλα τα υπόλοιπα διαδικαστικά εκείνης της ημέρας ήταν τερτίπια του σύμπαντος για μας δώσει μαθήματα και κάποιες στιγμές χαστούκια για το πόσο αγνώμονες μπορούμε να γίνουμε. Το βράδυ τον αφήσαμε κατάκοπο στο σπίτι του, χιλιάδες τραγουδιστά με σπασμένα ελληνικά «ευχαριστώ και καλή νύκτα» ξεπρόβαλαν από το στόμα του. «Εμείς ευχαριστούμε» του είπα, για την βοήθεια να γίνουμε καλύτεροι, πιο δοτικοί, πιο χαμογελαστοί, πιο απλοί, πιο άνθρωποι «Θα τα πούμε αύριο». Μια φορά και ένα καιρό, 3 διαφορετικοί άνθρωποι ζήτησαν από το σύμπαν και το σύμπαν απάντησε προσφέροντας τους εκείνη τη συνάντηση, όλα τα υπόλοιπα, όπως χρώμα δέρματος, φυλή, ταξική καταγωγή και άλλα πολλά που μας έχουν εμποτίσει, τελικά είναι κούφιες λέξεις χωρίς ουσία. Η μόνη ουσία, οι άνθρωποι και τα μαθήματα ζωής που δίνουν ο ένας στον άλλο!
Πάρε μια απόφαση Λόλα! Ο πιο μελαγχολικός μήνας του χρόνου είναι γεμάτος γεγονότα και συμβολισμούς.
Ο
Του Παντελή Θεοδοσίου «Τα μαθηματικά στο δημοτικό τα καταλάβαινα μόνο με σοκολάτες. Έπρεπε να μου πει η μάνα μου έχεις δυο σοκολάτες και σου δίνω ακόμα δυο πόσες έχεις. Έτρωγα τις σοκολάτες αναγκαστικά για να μάθω την αφαίρεση. Τον πολλαπλασιασμό τον έμαθα με τον καιρό λόγω της αύξησης των κιλών μου. Την διαίρεση μου την έμαθε η διαιτολόγος μοιράζοντας μου τα γεύματα μου σε ίσες θερμίδες.».
14/Volt
Ο Σεπτέμβριος όπως λέει και το όνομά του (septem στα λατινικά σημαίνει επτά) κατείχε την έβδομη θέση στη σειρά των μηνών, πριν καθιερωθεί το Ιουλιανό ημερολόγιο. Ο πιο μελαγχολικός μήνας του χρόνου είναι γεμάτος γεγονότα και συμβολισμούς. Στη μυθολογία ο Πλούτωνας έκλεψε την Περσεφόνη και την πήρε γυναίκα του στον Κάτω κόσμο. Η Δήμητρα μάνα της Περσεφόνης μελαγχολεί και η Φύση αρχίζει να φθίνει, να χάνει την ζωντάνια, την χαρά και την δύναμή της. Για τους Ρωμαίους ο χρόνος τελείωνε στις 31 Αυγούστου και μια νέα χρονιά ξεκινούσε. Στο Βυζάντιο η 1η Σεπτεμβρίου ήταν η μέρα του «χρονογράφου» και τα μεσάνυχτα άνοιγαν τα επουράνια και χιλιάδες άγγελοι καταμετρούσαν τις πεθαμένες ψυχές. Είναι ο μήνας του τρύγου, του Σταυρού, της μετανάστευσης των αποδημητικών πουλιών. Είναι η πρώτη μέρα στη δουλειά, είναι η επιστροφή που σε κάνει να αναρωτιέσαι πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός. Ο μήνας που αρχίζει να βραδιάζει νωρίς. Ο μήνας με τα παράξενα πρωινά και τα πανέμορφα ηλιοβασιλέματα. Είναι ο μήνας που η παράξενη ομορφιά της φύσης σε γεμίζει μελαγχολία σε πορτοκαλί και γήινους τόνους. Χρόνια τώρα, τον Σεπτέμβριο ο κάθε κατεργάρης πάει στο πάγκο του. Το αίσθημα της νέας αρχής πλανάται στην ατμόσφαιρα. Μπαίνει ο Σεπτέμβρης και μαζί του έρχονται μυρωδιές και αναμνήσεις άλλων εποχών. Ειδικά φέτος αυτές οι ανεξίτηλες μυρωδιές μιας νέας αρχής μου λείπουν πιο πολύ από ποτέ. Η μυρωδιά της καινούργιας κασετίνας και όλων των σχολικών. Αυτή η τέλεια μυρωδιά που έχουν όλα τα υλικά αγαθά όταν είναι καινούργια. Μου λείπει εκείνο το μοναδικό αίσθημα υπερηφάνειας που έζησα μόνο μια φορά. Η πρώτη μέρα στο σχολείο όταν κουβαλούσα την νέα μου βαλίτσα δημοτικού, μεγαλύτερη από αυτήν της προ-δημοτικής για να χωράει βιβλία. Αυτό το μοναδικό αίσθημα του να είσαι και πάλι «πρωτάκι» θέλω να το ζήσω ξανά. Φέτος θα ήθελα να νιώσω ξανά την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά μέχρι να δω αν οι φίλοι που είχα από το νηπιαγωγείο θα είναι συμμαθητές μου. Να τους δω σε διπλανά θρανία και ας πρέπει να κρατήσω δύο μέτρα απόσταση. Θα ήθελα να πάθω και πάλι πανικό στην προσπάθεια μου να μείνω στις γραμμές στη προσπάθεια να γράψω τα πρώτα μου γράμματα. Να βιώσω ξανά την αγωνία μέχρι να κολλήσω αυτό το άτιμο το μπαστουνάκι δίπλα στο κυκλάκι για να γίνει α. Να ζωντανέψει ξανά η χαρά της μάνας μου όταν επιτέλους τα κατάφερα να γράψω όμορφα γράμματα!
Τριάντα τέσσερις Σεμπτέμβρηδες μετά αυτό το άτιμο το α πήγε και κόλλησε δίπλα στο χ. Προσπέρασε τα υπόλοιπα 19 γράμματα και κόλλησε με φόρα στο χ και έγινε αχ. Και έγινε από τότε αχ και βαχ. Το α της αρχής, της αναγέννησης, της ανανέωσης έγινε το α της αριθμητικής. Τα μαθηματικά στο δημοτικό τα καταλάβαινα μόνο με σοκολάτες. Έπρεπε να μου πει η μάνα μου έχεις δυο σοκολάτες και σου δίνω ακόμα δυο πόσες έχεις. Έτρωγα τις σοκολάτες αναγκαστικά για να μάθω την αφαίρεση. Τον πολλαπλασιασμό τον έμαθα με τον καιρό λόγω της αύξησης των κιλών μου. Την διαίρεση μου την έμαθε η διαιτολόγος μοιράζοντας μου τα γεύματα μου σε ίσες θερμίδες. Πλέον οι σοκολάτες έγιναν υποχρεώσεις και τα μαθηματικά δεν είναι και τόσο ευχάριστα. Το «Λόλα να ένα μήλο» μετατράπηκε στο Λόλα να ένας λογαριασμός, Λόλα να μια φορολογία. Λόλα να ένα δάνειο που από τον Ιανουάριο πρέπει να αρχίσεις να πληρώνεις ξανά. Τέρμα η αναστολή δόσεων. Λόλα πλήρωσε και ας μην αρκεί ο μισθός σου. Ένα μεγάλο πλην σε όλα Λόλα μου. Στο βιβλιαράκι της τράπεζας, στις πιστωτικές κάρτες, στους λογαριασμούς αλλά κυρίως στο βιβλίο της ζωής. Σεπτέμβριος, ο μήνας των αποφάσεων! Πάρε μια απόφαση Λόλα! Ανασύνταξη τώρα! Επέλεξε αν θα συνεχίσεις να ζεις σαν έρμαιο ή θα κάνεις μια νέα αρχή. Το αλφάβητο της ζωής σου μπορεί, αν και εφόσον το θέλεις να ξεκινάει με το α της αναθεώρησης. Με το α της αυτογνωσίας. Με το α των αξιών. Εκείνες τις ανθρώπινες αξίες που κλείδωσες στο πατάρι ξεχασμένες με τα βιβλία του δημοτικού. Φόρεσε την μάσκα σου και ξέντυσε το εγώ σου. Άφησε το για λίγο γυμνό και μετά φόρεσέ του το «εμείς». Βάλε αντισηπτικό και βγάλε τις ανασφάλειες από μέσα σου. Βάλε στόχους στη ζωή σου και βγάλε τις παρωπίδες. Κλείσε την τηλεόραση και άνοιξε την καρδιά σου. Βγάλε τις ωτοασπίδες και άκουσε την ψυχή σου. Κλείσε το ραδιόφωνο και βάλε να παίζουν μελωδίες που ηρεμούν την ψυχή σου. Σεπτέμβριος πάλι! Φόρεσε ένα χαμόγελο πίσω από την μάσκα σου και ας μην το βλέπει κανείς. Ήρθε η ώρα για να κάνεις επιτέλους εκείνο το χόμπι που δεν έκανες ποτέ! Να μάθεις μια νέα γλώσσα, να μάθεις ζωγραφική ή να κάνεις χειροτεχνίες. Ήρθε η στιγμή να κάνεις μια υπέροχη λεμονάδα με όλα τα λεμόνια που σου χάρισε μέχρι τώρα το 2020. Βάλε μπόλικη ζάχαρη. Να είναι γλυκιά η λεμονάδα. Μπορείς Λόλα. Λόλα να ένα μήλο. Μην το κοιτάς μόνο! Φτιάξε μια μηλόπιτα και μοιράσου την με τους άλλους. Βάλε και παγωτό αν θέλεις και σιρόπι καραμέλας. Τέτοιες προσθέσεις τις εγκρίνει η ζυγαριά της ζωής.
π
Ποίκιλες καταστάσεις καταδεικνύουν όλο και περισσότερο το φαινόμενο αυτό και φυσικά δεν απουσιάζουν από το νησί μας! Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες άσχημων και ντροπιαστικών συμπεριφορών προς μετανάστες, οι οποίοι δραστηριοποιούνται και ζουν στο νησί μας. Αυτό που μας κυριαρχεί είναι ο φόβος και η μη αποδοχή του διαφορετικού, του "ξένου". Το διαφορετικό πάντα φοβίζει. Θεωρείται επικίνδυνο. Αντίθετα, οι όμοιοι με εμάς πιστεύουμε ότι είναι ακίνδυνοι και κατά συνέπεια αποδεκτοί. Σκέψου να εργαζόσουν με ένα άτομο διαφορετικό από εσένα. Ποια θα ήταν η στάση σου; Ασφαλώς η απάντηση είναι ‘θα ήμουν επιφυλακτική, φοβισμένη, κ.α.. Ο ρατσισμός φαίνεται να είναι βαθιά ριζωμένος στον ανθρώπινο εγκέφαλο και αυτό που ελπίζουμε ότι θα φέρει τέλος στο φαινόμενο αυτό είναι η γενιά του διαδικτύου, των νέων. Η γενιά που θα παρακάμψει όλες τις προκαταλήψεις που κουβαλούσαν παλαιότερες γενιές. Οι νέοι είναι αναγκαίο να πιστέψουν στην αξία του ανθρώπου και να βιώσουν την ισότητα, ώστε ο ρατσισμός να είναι πλέον μια κακή ανάμνηση του παρελθόντος. Είναι καιρός να ευαισθητοποιηθούμε και να συμβάλουμε στην αντιμετώπιση και εξάλειψη του φαινομένου. Είναι υποχρέωσή μας να βοηθήσουμε ώστε ο κάθε ένας από εμάς να ζει ελεύθερος σε μια κοινωνία. Το ερώτημα που μας καίει, είναι εάν υπάρχει μέχρι και σήμερα το φαινόμενο του ρατσισμού στο νησί μας, στην Κύπρο μας. Τι είναι αυτό τελικά που μας σπρώχνει ώστε να προκαλούμε ρατσιστικές συμπεριφορές; Όπως έχω προαναφέρει, ποίκιλες όσο και γνωστές, είναι αυτές οι καταστάσεις που μας οδηγούν στην δημιουργία αυτού του φαινομένου. Τα σημαντικότερα αίτια, θεωρώ είναι η έλλειψη ανθρωπιστικής παιδείας και η πνευματική φτώχεια. Από τη
18/Volt
ρατσιστές Ναι! Είμαστε
Μπορούμε να κάνουμε κάτι γι' αυτό;
Της Βέρας Κοσμά
Ένα πολύπλοκο φαινόμενο, το οποίο επικρατεί χρόνια τώρα, και που δεν λέει να σταματήσει. Το φαινόμενο του Ρατσισμού. Ξεκινώντας από μερικές διακρίσεις περί χρώματος και φυλής, και καταλήγοντας σε κοινωνικές διαστάσεις. Της Ειρήνης Τσομαλλούρη
στιγμή που δεν διδασκόμαστε την αξία της ειρήνης, της ισότητας και του σεβασμού, και με εμπειρίες του παρελθόντος, πάντα θα κουβαλάμε ρατσιστικές αντιλήψεις. Ακόμα και η ρατσιστική συμπεριφορά που εκφράζει ένα άτομο, κτίζεται βάσει των προτύπων αλλά και των βιωμάτων από το οικογενειακό αλλά και σχολικό του περιβάλλον, που διδάχθηκε από παιδί. Παράλληλα το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο εμποδίζει τους ορίζοντες των ανθρώπων και επηρεάζει την κριτική τους σκέψη, με αντίκτυπο να χειραγωγούνται ευκολότερα και να αποκτούν άκριτα κάθε είδους στερεότυπα. Η κρίση των αξιών, όπως ο ανταγωνισμός, η γενικότερη αμφισβήτηση των ανθρωπιστικών ιδανικών, είναι αυτές που συμβάλλουν στην κατασκευή του μίσους στις ψυχές των ανθρώπων και επιφέρει σκάνδαλα στις μεταξύ τους σχέσεις.
Στο νησί μας, εκδηλώνεται όλο και περισσότερο και ο θρησκευτικός ρατσισμός. Η έντονη διάκριση των ανθρώπων γίνεται βάσει των θρησκευτικών πεποιθήσεων τους και των πιστεύω τους σε διάφορες θρησκείες. Πηγαίνοντας ένας μετανάστης να αναζητήσει εργασία, ποια είναι η αντιμετώπιση τόσο των συνεργατών όσο και του εργοδότη του; Υπάρχουν περιπτώσεις, όπου δεν μπορούν να βρουν δουλειά γιατί δεν είναι αποδεκτή η θρησκεία που υποστηρίζουν. Υπάρχουν και αρκετά άτομα που είναι επηρεαζόμενοι και από τον τρόπο σκέψης τους, αν και αυτός είναι λανθασμένος τις περισσότερες φορές. Αρκετοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι αυτοί που ευθύνονται για την οικονομική κατάσταση τους, δεν είναι άλλοι από τους “ξένους”. Εποχιακοί εργάτες έρχονται για να εργαστούν στο νησί μας και δεν έχουν
Από την στιγμή που δεν διδασκόμαστε την αξία της ειρήνης, της ισότητας και του σεβασμού, καθώς μας κυριεύουν εμπειρίες του παρελθόντος, πάντα θα κουβαλάμε ρατσιστικές αντιλήψεις.
κοινωνική ασφάλιση και συχνά απελαύνονται χωρίς να πληρωθούν. Ο τόπος διαμονής τους είναι οι φάρμες όπου και εργάζονται σε άθλιες συνθήκες. Βλέποντας ένα άτομο με μαύρο δέρμα και κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που τον κάνουν να διαφέρει από κάποιους άλλους, τον θεωρούμε κατώτερο μάς. Στην πραγματικότητα, αν και υπάρχουν "επιφανειακές" διαφορές, όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι, απλά έχουν διαφορετικά εξωτερικά χαρακτηριστικά και πιστεύω. Ακόμα χειρότερης μεταχείρισης είναι και οι γυναίκες ως σύγχρονες σκλάβες, όπου βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωπες με μια σκληρή πραγματικότητα εκτελώντας τα "καθήκοντα" μιας οικιακής βοηθού. Ακούγοντας συχνά «η μαυρού», αν και η «μαυρού» είναι η γυναίκα για όλες τις δουλειές, η γυναίκα που εξυπηρετεί όλες τις ανάγκες και επιθυμίες μας. Είναι σε μεγάλο βαθμό ευάλωτες, τα συμβόλαια απασχόλησής τους αρκετές φορές παραβιάζονται και αποτελούν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης, κακομεταχείρισης και βιασμού. Το σύστημα του νησιού μας αναγκάζει αρκετούς μετανάστες να γίνουν “παράνομοι” και να στερούνται τα βασικά τους δικαιώματα. Γιατί να συμβαίνει αυτό; Η κύρια πρόκληση που αντιμετωπίζει το νησί μας, είναι η παραδοχή της αποτυχίας του υφιστάμενου συστήματος. Η αποδοχή της πολυπολιτισμικής κοινωνίας που υπάρχει και την ανάπτυξη πολιτικών και πρακτικών που θα εισβάλουν στην προώθηση της κοινωνικής ένταξης των μεταναστών. Η κοινωνία θα εμπλουτισθεί και θα υπάρχουν συνθήκες ισότητας όλων των κατοίκων της, ανεξάρτητα από εθνική, φυλετική ή άλλη καταγωγή που έχει το κάθε άτομο. Οι τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος που στηρίζονται στις μακραίωνες διαμάχες ανάμεσα σε κάποιους λαούς εξακολουθεί. Ας αποδεχτούμε τη διαφορετικότητα και ας παλέψουμε για ένα καλύτερο αύριο στην κοινωνία μας.
19/Volt
20/Volt
«Ο κρυφός ρατσισμός των Κυπρίων» O Jackis Kwataima σήμερα είναι chef σε πολυτελές ξενοδοχείο της ελεύθερης επαρχίας Αμμοχώστου και παντρεμένος στο Παραλίμνι. Μετακόμισε στην Κύπρο πριν 11 χρόνια και όπως μας αναφέρει τα πράγματα αρχικά δεν ήταν ρόδινα αφού χρειάστηκε να βιώσει το ρατσισμό στο πετσί του.
a
Όταν σπούδαζα στη Λευκωσία βίωσα το ρατσισμό κατά πρόσωπο κυρίως από άλλες φυλές που ζούσαν Κύπρο. Οι Κύπριοι πραγματικά δεν ενδιαφέρονται για εσένα. Φτάνει να είσαι μακριά τους. Όταν όμως ξεκίνησα να συναναστρέφομαι μαζί τους ο ρατσισμός που βίωσα ήταν περισσότερο έμμεσος παρά άμεσος.
Της Βέρας Κοσμά
Από πού κατάγεσαι και πότε ακριβώς ήρθες στην Κύπρο; Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Γκάνα. Στην Κύπρο ήρθα πριν 11 χρόνια σε ηλικία 29 χρονών για να κάνω το μεταπτυχιακό μου. Στη πορεία όμως γνώρισα τη σύζυγό μου, ερωτεύτηκα και έγινα μόνιμος κάτοικος στην επαρχία Αμμοχώστου. Όταν πρωτοήρθες πως σου φάνηκε η Κύπρος αλλά και οι Κύπριοι; Όταν πρωτοήρθα ήταν δύσκολα. Η Κύπρος είναι μια κλειστή κοινότητα. Οι Κύπριοι δεν είναι ανοιχτοί σε νέες γνωριμίες. Δεν τους γνωρίζεις, δεν σε γνωρίζουν και είναι εντάξει με αυτό. Όταν ξεκίνησα να έρχομαι σε επαφή μαζί τους κάποιες φορές νόμιζα πως ήταν θυμωμένοι μαζί μου και δεν καταλάβαιναν το λόγο. Τελικά δεν ήταν έτσι. Απλά οι Κύπριοι εκφράζονται έντονα και μιλούν δυνατά. Είναι λαός με έντονο ταπεραμέντο. Χρειάστηκε χρόνος για να καταλάβω τη κουλτούρα τους αλλά και τους ίδιους, πως σκέφτονται και πως εκφράζονται. Και ήταν δική μου ευθύνη να το κάνω μιας και εγώ βρισκόμουν στη δική τους χώρα. Πως είναι για ένα άτομο «διαφορετικού χρώματος» να ζει στην Κύπρο; Όταν σπούδαζα στη Λευκωσία βίωσα τον ρατσισμό κατά πρόσωπο κυρίως από άλλες φυλές που ζούσαν Κύπρο. Οι Κύπριοι πραγματικά δεν ενδιαφέρονται για εσένα. Φτάνει να είσαι μακριά τους. Όταν όμως ξεκίνησα να συναναστρέφομαι μαζί τους ο ρατσισμός που βίωσα ήταν περισσότερο έμμεσος παρά άμεσος. Δεν σου το έδειχναν κατάμουτρα αλλά στην πορεία καταλάβαινες ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν θέλουν να έχουν επαφή μαζί σου. Μπορείς να μας δώσεις μερικά παραδείγματα; Για παράδειγμα όταν καταφέρεις κάτι δεν πιστεύουν ότι εσύ το έκανες. Δεν πιστεύουν στις ικανότητες και τις δυνατότητές σου. Το διαφορετικό χρώμα του δέρματός είναι αρκετό για να δικαιολογήσει υποτιμητικές συμπεριφορές, στέρηση ευκαιριών και πολλά στραβά βλέμματα. Στην Κύπρο απλά πρέπει να ξέρεις κάποιον που ξέρει κάποιον για να σε αποδεχτούν. Το ρατσισμό όμως τον αντιμετώπιζα και όσο ήμουν Αφρική, επομένως δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εμένα. Ρατσισμός υπάρχει σε ολόκληρο τον πλανήτη. Εσύ πως βιώνεις το ρατσισμό μέσα
σου; Αρχικά ένιωθα άσχημα, με το πέρασμα των χρόνων όμως το συνήθισα. Τώρα ζω στο Παραλίμνι που οι περισσότεροι με ξέρουν και τους ξέρω. Αποφεύγω να πηγαίνω σε τόπους που δεν με γνωρίζουν γιατί με αντιμετωπίζουν με καχυποψία. Αν πάω σε σουπερμάρκετ που δεν με ξέρουν πιστεύουν πως δεν έχω να πληρώσω. Ακόμα και όταν περπατάω στον δρόμο με τον σκύλο μου με ρωτάνε αν ο σκύλος είναι δικός μου και που τον βρήκα. Λυπούνται τον σκύλο μου περισσότερο και όχι εμένα. Όταν μετακόμισα στο Παραλίμνι, αρχικά στη γειτονιά μου παρακολουθούσαν που θα μπω και αν είχα κλειδιά. Πλέον, επιλέγω να πηγαίνω στο σουπερμάρκετ και στην τράπεζα που γνωρίζουν ποιος είμαι. Έχω δημιουργήσει τον δικό μου μικρόκοσμο στον οποίο αισθάνομαι άνετα. Ποια η επαγγελματική σου πορεία στη Κύπρο; Εργάζομαι και κερδίζω τα χρήματα μου όπως ο κάθε Κύπριος πολίτης. Δεν εξαρτώμαι από τη κυβέρνηση όπως οι περισσότεροι νομίζουν. Στο ξενοδοχείο που είμαι τώρα αρχικά είχα κάνει αίτηση για το Housekeeping αλλά με έβαλαν στη λάντζα. Στην πορεία μου πρότειναν να γίνω μάγειρας κάτι αρκετά δύσκολο για εμένα γι’ αυτό επέστρεψα στα θρανία, τελείωσα τη τεχνική σχολή και σιγά-σιγά τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Έγινα σεφ στο ξενοδοχείο. Πλέον κανείς δεν με υποτιμά και αν ποτέ γίνει αυτό η διεύθυνση του ξενοδοχείου μας προστατεύει και δεν πρόκειται να το επιτρέψει. Η πορεία μου στην Κύπρο μου έδειξε ότι η ζωή σου με επιμονή και υπομονή μπορεί να αλλάξει. Ποιο το μήνυμα σου απέναντι στον ρατσισμό; Μου είναι δύσκολο εν έτει 2020 να είμαστε ρατσιστές. Δεν μιλάω μόνο για το χρώμα, μιλάω για όλα τα κατάλοιπα του ρατσισμού. Ο κόσμος αλλάζει, αλλά δυστυχώς με αργούς ρυθμούς. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι «διαφορετικού χρώματος» κακοί ούτε όλοι οι λευκοί καλοί. Να σας πω την αλήθεια, ανησυχώ για τα παιδιά μου. Οι νέοι μας σήμερα πρέπει να μεγαλώνουν με όλα τα εφόδια ώστε να γίνουν πάνω απ’ όλα άνθρωποι και μετά όλα τα υπόλοιπα. Να μάθουν πως το διαφορετικό δεν είναι κακό. Πιστεύω στη νέα γενιά. Η ελπίδα μας είναι τα μικρά παιδιά. Σε αυτά έχω μεγάλη πίστη ότι θα καταφέρουν να διορθώσουν αυτά που δεν καταφέραμε τόσα χρόνια εμείς.
21/Volt
Διευρύνοντας τα όρια της φαντασίας
Από νεαρή ηλικία η Γιάννα Μουστακά είχε κλίση στις τέχνες. «Ήθελα να γίνω ζωγράφος, ένιωθα πως με ελκύουν οι τέχνες και πως έτσι θα είχα την ελευθερία της έκφρασης. Είχα την ανάγκη να εκφράζομαι δημιουργικά και να παράγω συναισθήματα.» Της Ειρήνης Τσομαλλούρη
22/Volt
ε
Είχε την τύχη να βλέπει τα έργα της να υλοποιούνται και να παίρνουν μορφή, λαμβάνοντας μέρος στις ζωές των ανθρώπων. Το θεωρούσε πάντοτε ελκυστικό να μπορείς να είσαι δημιουργικός και να εκφράζεσαι μέσα από αυτό που κάνεις αποτυπώνοντας τα συναισθήματα σου μέσω των έργων σου. Από μικρή ηλικία λάμβανε μέρος σε διάφορους διαγωνισμούς τέχνης με διακρίσεις. Σε ηλικία 12 χρονών πήρε το ασημένιο βραβείο σε παγκόσμιο διαγωνισμό στην Ινδία. Φέτος επιλέχθηκε να αντιπροσωπεύσει το πανεπιστήμιο της στην διεθνή έκθεση αρχιτεκτονικής και τέχνης “ Biennale “ στη Βενετία, όμως λόγο των συνθηκών της πανδημίας αναβλήθηκε για του χρόνου.
Η Γιάννα ορίζει την αρχιτεκτονική ως την τέχνη του να μπορείς να μεταμορφώσεις όλες τις άυλες δομές της κοινωνίας όπως κοινωνικές, πολιτιστικές, οικονομικές και ακόμα και τις πολιτικές σε πραγματικές δομές. Η αρχιτεκτονική είναι το εργαλείο ώστε να εξερευνήσει τον κόσμο με τους δικούς της όρους. Η αρχιτεκτονική βρίσκεται παντού, στην πόλη, ακόμα και στον χώρο που ζεις και κινήσε. «Πάντα νιώθω πως βρίσκομαι σε αυτήν την πολύ προσωπική αναζήτηση έχοντας την ελευθερία να κυνηγώ κάτι άγνωστο απελευθερώνοντας τη δημιουργικότητά μου.» Αυτό της προκαλεί τεράστιο ενδιαφέρον, πάνω από όλα σεβόμενη τα όρια της φύσης και τις λειτουργικές ανάγκες των πελατών.
Διαρκώς προσπαθεί να είναι ο εαυτός της και να θέτει στον εαυτό της καθημερινές προκλήσεις, στο να δημιουργεί συναισθήματα με αδρανή υλικά. Πειραματίζεται με τα μεγέθη και τις αναλογίες, τα χρώματα και τα διαφορετικά υλικά, τον φωτισμό και τις σκιές, παρατηρώντας και προσπαθώντας να δημιουργήσει νέους κόσμους μικτής πραγματικότητας!
Ως αρχιτέκτονας έχει ως στόχο της, να δημιουργήσει το δικό της προσωπικό στυλ. Πιστεύει πολύ στη συμφιλίωση του παλιού με το καινούργιο, το μοντέρνο με το κλασικό και αυτό αποδεικνύει ότι το σύγχρονο εξελίσσεται για να γίνει διαχρονικό. Διαρκώς προσπαθεί να είναι ο εαυτός της και να θέτει στον εαυτό της καθημερινές προκλήσεις, στο να δημιουργεί συναισθήματα με αδρανή υλικά. Πειραματίζεται με τα μεγέθη και τις αναλογίες, τα χρώματα και τα διαφορετικά υλικά, τον φωτισμό και τις σκιές, παρατηρώντας και προσπαθώντας να δημιουργήσει νέους κόσμους μικτής πραγματικότητας! Μεγάλο μέρος της έμπνευσης της, προέρχεται μέσα από τα ταξίδια της, μελετώντας τις κουλτούρες των άλλων λαών και πολιτισμών. "Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν βαριέσαι ποτέ με το επάγγελμα μου". Η αρχιτεκτονική συνδυάζει την τέχνη και την επιστήμη ανοίγοντας δρόμους στη δημιουργικότητά. Η μαγιά της αρχιτεκτονικής είναι η ισορροπία τόσο της επιστήμης, όσο και της τέχνης. Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Πολλά κτίρια σχεδιάζονται σήμερα για εντυπωσιασμό αδιαφορώντας για τα χαρακτηριστικά του τόπου ή την λειτουργικότητα τους. Αντιθέτως, ρόλος της αρχιτεκτονικής είναι να υπηρετεί τις ανάγκες των ανθρώπων και να κτίζονται έργα με σκέψη και με όνειρο. Όσον αφορά την αρχιτεκτονική κουλτούρα της Κύπρου, έχει αλλάξει. Αυτό που οδήγησε στην αλλαγή αυτή είναι η ραγδαία ανάπτυξη των οικοδομών των τελευταίων χρόνων. Τα τελευταία χρόνια ακούμε συχνά ότι η αρχιτεκτονική βρίσκεται σε μια βαθύτερη κρίση ταυτότητας. Κρίση προτύπων και τρόπου ζωής, με ανυπολόγιστες συνέπειες στη ζωή των ανθρώπων. Μια κοινωνική κρίση που αναπόφευκτα επιδρά και στην αρχιτεκτονική. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πόσο σημαντική είναι η αρχιτεκτονική σε μια κοινωνία, έτσι πρέπει να βρούμε τρόπους να εφαρμόσουμε τις νέες ιδέες στο παραδοσιακό περιβάλλον. Ζούμε σε εποχή παγκοσμιοποίησης, που δεν ορίζεται από γεωγραφικά σύνορα αλλά από διεθνή δίκτυα μέσα στα
οποία κινούμαστε. Το σίγουρο είναι πως η αρχιτεκτονική πρέπει και οφείλει να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τα βιώματα του ανθρώπου κάθε τόπου. Απλά αναγκαστικά οι τεχνοτροπίες αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου. Μελλοντικοί της στόχοι είναι να σχεδιάσει και να κτίσει τα πιο μεγάλα της όνειρα και να παραμείνει δημιουργική. Να δώσει όλη τη δημιουργικότητά της και καλαισθησία στα έργα της, λαμβάνοντας υπόψη τον ιδιωτικό και δημόσιο χώρο, κάνοντας ευτυχισμένους ανθρώπους στον χώρο που ζουν. Η ζωή εξελίσσεται και ο κόσμος θα αλλάζει για πάντα. Τα κτίρια πρέπει να ανταποκρίνονται στο τοπικό περιβάλλον και το κλίμα, για να το κάνουν κατοικήσιμο για την ανθρώπινη ζωή. Η αρχιτεκτονική είναι μια πολύπλοκη διαδικασία πολλών παραγόντων, έτσι κάθε φορά που ξεκινάς ένα νέο έργο, βρίσκεσαι αντιμέτωπος με καινούργιες συνθήκες. Συνεπώς, η καινοτομία έρχεται μέσα από την αναζήτησή και τον συνδυασμό της φαντασίας και των νέων δεδομένων, με απώτερο σκοπό να βελτιώσει την ποιότητα των έργων σου. Το επάγγελμα του αρχιτέκτονα απαιτεί πολλές ώρες μοναχικής δουλειάς. Πρέπει να είσαι συνεργάσιμος και επικοινωνιακά ικανός, υπομονετικός αλλά και διαλλακτικός, να αντιμετωπίσεις τους συνεργάτες αλλά και τους πελάτες σου με προσοχή σε κάθε επιθυμία τους. «Για εμένα αρχιτέκτονας σημαίνει καλλιτέχνης, δημιουργικός καλλιτέχνης, που για να δημιουργήσει πρέπει να συλλάβει νοητικά ένα καινούργιο σχέδιο, ένα έργο. Αρχιτέκτονας δεν είναι μόνο αυτός που χτίζει, αλλά και αυτός που “ζυγίζει” υπολογίζει και “ισορροπεί”.»
23/Volt
Υπόδειγμα δασκάλου πολεμικών τεχνών Ένας από τους πιο γνωστούς και καταξιωμένους δασκάλους στον χώρο των πολεμικών τεχνών, είναι ο Σάββας Κουμάστας. Ήταν ο άνθρωπος που πρωτοπόρησε, αφού ξεκίνησε την ενασχόληση του με τις πολεμικές τέχνες το 1985, μια εποχή όταν οι πολεμικές τέχνες και όλα τα παρεμφερή ήταν άγνωστα για τους περισσότερους στη Κύπρο.
24/Volt
Ποιος είναι; Ο Σάββας Κουμάστας είναι άνθρωπος της δράσης σε όλους τους τομείς. Όπως ο ίδιος έχει δηλώσει, πάντοτε ήταν ανήσυχο πνεύμα και τον τραβούσε ο αθλητισμός. Το ενδιαφέρον του όμως για τις πολεμικές τέχνες προέκυψε από τον κινηματογράφο. Ο ενθουσιασμός που του προκάλεσαν οι ταινίες με πολεμικές τέχνες, ήταν η αφορμή να αρχίσει να ασχολείται με τις πολεμικές τέχνες. Αρχικά, γράφτηκε στη σχολή του Δασκάλου Κυριάκου Νικόλα στο Αυγόρου, όπου παρακολουθούσε μαθήματα μέχρι και το 1992, όταν κατατάγηκε στρατό. Το γεγονός ότι παρακολουθούσε μαθήματα πολεμικών τεχνών ήταν άγνωστο στους γονείς του, αφού ήταν αντίθετοι με αυτό. Έτσι αναγκάστηκε να πηγαίνει κρυφά τους πρώτους μήνες. Στη συνέχεια όμως αφού το ανακάλυψαν, είδαν μια θετική αλλαγή στο παιδί τους, κι έτσι συναίνεσαν στο να συνεχίσει και του πρόσφεραν την στήριξή τους. Όπως μας είπε ο κ. Σάββας, «Από τη σχολή του Δασκάλου Κυριάκου Νικόλα, έχω μόνο καλά πράγματα να θυμάμαι». Στη συνέχεια, μετά τη στρατιωτική του θητεία, μετακόμισε στην Αθήνα όπου είχε την τιμή να γνωρίσει και να μάθει δίπλα σε ένα από τους μεγαλύτερους δασκάλους πολεμικών τεχνών εκείνης της εποχής, τον αείμνηστο Μάστερ Βασίλη Ζαχόπουλο (10 Dan Okinawa Te Tai & 9 Dan Ju Jitsu). Μας ανέφερε, ότι τα χρόνια που μαθήτευε κοντά στον Δάσκαλο Βασίλη Ζαχόπουλο ήταν καθοριστικά. Πλάι στον Δάσκαλο του, γύρισε όλη την Ελλάδα συμμετέχοντας σε επιδείξεις αγώνων και εξετάσεις ζωνών. Στη σχολή αυτή προπονούνταν δάσκαλοι που τώρα αφήνουν το δικό τους στίγμα στο χώρο των πολεμικών τεχνών. Όπως έχει πει πολλές φορές ο κ. Σάββας, «Η πορεία μου ως άνθρωπος, δάσκαλος και σχολάρχης, επηρεάστηκε από την μαθήτευσή μου κοντά στον Δάσκαλο Βασίλη Ζαχόπουλο και του οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ». Το 2003 όταν έφυγε από τη ζωή ο δάσκαλος του, την αρχηγεία του συστήματος OKINAWE την ανέλαβε ο δάσκαλος Παναγιώτης Κανελλόπουλος (8 DAN), ο οποίος είναι πάντοτε συμπαραστάτης του Σάββα. Σήμερα ο Σάββας Κουμαστάς είναι εκπαιδευτής πολεμικών τεχνών και ιδιοκτήτης της δικιάς του σχολής πολεμικών τεχνών. Είναι κάτοχος μαύρης ζώνης 5 Dan Ju Jitsu, μαύρης ζώνης 5 Dan Okinawa Te, κάτοχος 5ου βαθμού στο Παγκράτιο άθλημα και Διεθνής διαιτητής. Είναι ο άνθρωπος που έφερε το Ju Jitsu και το Παγκράτιο άθλημα στην Κύπρο και που διέδωσε στο νησί μας τα πιο πάνω αθλήματα. Τέλος, είναι ο επίσημος αντιπρόσωπος του Ju Jitsu, του Παγκράτιου Αθλήματος και υπεύθυνος ανάπτυξης του Okinawa Te. Η σχολή Το 1996 άνοιξε τη δική του σχολή στην Κύπρο όπου άρχισε σιγά – σιγά να γαλουχεί τους νέους στις πολεμικές τέχνες. Μια δεκαετία αργότερα, η σχολή βρέθηκε να είναι Πρωταθλήτρια Παγκύπρια. Με την παρουσία του κατάφερε να προσελκύσει πολλούς νέους στη σχολή του όπου τους μεταδίδει την τέχνη του Ju Jitzu, Okinawa Teκαι Παγκράτιον άθλημα. Πολλοί από αυτούς διακρίθηκαν σε Παγκόσμια, Πανευρωπαϊκά, Βαλκανικά και Παγκύπρια πρωταθλήματα. Μας επισήμανε ότι κάθε αθλητής καταφέρνει μέσα από την ενασχόληση του με τις πολεμικές τέχνες να βελτιώσει την ψυχολογία του, να λειτουργεί με πειθαρχία και σεβασμό, να διαχειρίζεται τα συναισθήματα και τα αισθήματα του και να είναι ένας άνθρωπος που τον χαρακτηρίζει η ισορροπία. Τονίζει πάντα ότι οι πολεμικές τέχνες σου μαθαίνουν τι σημαίνει αυτοάμυνα, αυτοέλεγχος, ομαδικότητα και αυτοπεποίθηση. Ο Σάββας Κουμάστας αποτελεί παράδειγμα δασκάλου πολεμικών τεχνών και η αναγνώριση του είναι γεγονός. Δεν είναι απλά πρωτοπόρος, αλλά και ένας από τους πιο ικανούς Κύπριους δασκάλους πολεμικών τεχνών. Κιμώλου 3, Δερύνεια, Τ 99684544
Το εφιαλτικό παραμύθι των ναρκωτικών Η ιστορία του 35χρονου Μάριου «βυθίζει» τον αναγνώστη στα σκοτάδια της καθημερινότητας ενός χρήστη ναρκωτικών. Της Βέρας Κοσμά
η
Η ιστορία που θα σας πω είναι παράξενη για την ορθή λογική. Η ιστορία έχει κακούς και θύματα, με εμένα να τοποθετούμαι και στις δύο πλευρές. Έκανα περιπετειώδη ζωή, βίωσα καταστάσεις μυθιστορηματικές. Από απλός καπνιστής εθίστηκα στα βαριά ναρκωτικά και κατέληξα να είμαι ακόμη και έμπορος ναρκωτικών. Ήμουν απλός καπνιστής από τα 13 μου και στα 16 μου χρόνια κάπνισα για πρώτη φορά μαριχουάνα. Ποτέ δεν είχα οικογενειακά προβλήματα, αντιθέτως μεγάλωσα σε μια υγιή οικογένεια και κανέναν λόγο δεν είχα για να απευθυνθώ στα ναρκωτικά. Ήμασταν μικροί, νομίζαμε ότι είχαμε όλον τον κόσμο στα πόδια μας, κι αυτό φούσκωνε επικίνδυνα τον εγωισμό μας. Τίποτα δεν με φόβιζε. Ποτέ δεν πίστεψα ότι θα εθιστώ, ένιωθα πως το ελέγχω, πως κουμαντάρω τη ζωή μου. Μέχρι τα 19 κάπνιζα «τσιγαριλίκι» αλλά σπάνια. Τα πράγματα άλλαξαν όταν πήγα Αγγλία για σπουδές. Αν και εναντίον των σκληρών ναρκωτικών μπήκα στον λαβύρινθο και δεν ήξερα από πού να βγω. Ίσως επειδή το χασίσι ήταν καθημερινότητα μου, ίσως επειδή έμοιαζε με κανονικό τσιγάρο. Έβλεπα και τους άλλους που έκαναν πιο σκληρά ναρκωτικά να έχουν ενέργεια, να διασκεδάζουν. Παρασύρθηκα. Ξεκίνησαν οι μαγκιές, τα ποτά, τα ξενύχτια, το χασίς, η κοκαΐνη, το κρακ και το LSD. Τα χάπια ήταν διαφορετικά από το χασίς, μας «έστελναν» τελείως και ήμασταν ενθουσιασμένα παιδιά. Μαζευόμασταν, πηγαίναμε σε πάρτι ή σε διάφορα κλαμπ και πίναμε αλκοόλ, κάναμε χασίς και παίρναμε χάπια… όλα μαζί. Τίποτα δεν μας σταματούσε. Θέλαμε να τα ζήσουμε όλα στη ζωή μας. Κάπου στα εικοσιένα μου οι γονείς μου ήρθαν αντιμέτωποι με πολλά χρέη. Ήταν για εμένα η αφορμή να μπω μέσα στα «κόλπα»… Έκανα διακίνηση πείθοντας τον εαυτό μου ότι το έκανα για να βοηθήσω τους γονείς μου. Έχασα τον δρόμο μου και είχα νταραβεριστεί με όλων των ειδών τους ανθρώπους, καλούς μα κι αλήτες. Είχα μπλέξει, είχα συναντήσει καιροσκόπους, κλεφτρόνια, λαμόγια, ναρκομανείς, τραβεστί, νταβατζήδες, τρελαμένους, αναρχικούς. Οι τσέπες μου όμως ήταν γεμάτες με λεφτά. Απίστευτο χρήμα, γυναίκες και δύναμη. Ένιωθα βασιλιάς. Έφθασα στα όρια πολλές φορές. Μερικές απ΄αυτές τα ξεπέρασα και βρέθηκα μπροστά στον θάνατο. Ένιωσα την αστυνομία να πλησιάζει ολοένα και περισσότερο, με σταμάτησαν για έλεγχο, περίεργοι άνθρωποι ήταν συνέχεια κοντά μου, φοβήθηκα και πήρα την απόφαση να σταματήσω. Ήξερα πως έπρεπε να σταματήσω. Εξαφανίστηκα για ένα διάστημα, τα λεφτά ξοδεύτηκαν και στους γονείς μου δεν έδωσα ούτε και ένα σέντ. Στην αρχή τα προβλήματα δεν φαίνονται. Ξεκινάς για
26/Volt
Τότε ήταν που με βρήκε ο αδερφός μου και ευτυχώς με πήρε σε κλινική. Μου έβαλαν ένεση ναρκάλ. Έκανα απεξάρτηση και σχεδόν για χρόνο ήμουν ολοκάθαρος. Άλλαξε δραματικά η ζωή μου προς το καλύτερο. Μετά ξανακύλησα. να διασκεδάσεις, να ανακουφιστείς, να γίνεις ένα με τους άλλους. Μετά όμως έρχεται η καταιγίδα… Ξεκινούν τα προβλήματα, ψυχολογικές μεταπτώσεις, κατάθλιψη, νεύρα. Γι αυτό συνεχίζεις τη χρήση. Για να «φτιαχτείς», για να νιώσεις ηρεμία. Όταν κάνεις χρήση τα πάντα είναι προσιτά για σένα και νιώθεις ότι δεν μπορεί να σε εμποδίσει κανείς... Δεν είναι όμως έτσι. Απλά αποφεύγεις τα προβλήματά σου. Φανταστείτε πως και καλά να είσαι πολλές φορές δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις την καθημερινότητά σου. Πόσο μάλλον να ξυπνάς υπό την επήρεια των ναρκωτικών. Δεν μπορείς. Η χειρότερη μου εμπειρία ήταν όταν στα 27 μου χρόνια έκανα κατάχρηση. Από την υπερβολική χρήση δεν επικοινωνούσα. Ένιωσα ταχυπαλμία αλλά και πίεση στο κεφάλι. Πίστεψα ότι είτε θα πάθω εγκεφαλικό είτε έμφραγμα. Η ώρα 7 το πρωί βρέθηκα σπίτι, δεν ξέρω πως, ούτε καν θυμάμαι. Μπήκα να κάνω μπάνιο και έβγαινα κατευθείαν. Δεν μπορούσα καν να με αγγίξει το νερό. Τότε ήταν που με βρήκε ο αδερφός μου και ευτυχώς με πήρε σε κλινική. Μου έβαλαν ένεση ναρκάλ. Έκανα απεξάρτηση και σχεδόν για χρόνο ήμουν ολοκάθαρος. Άλλαξε δραματικά η ζωή μου προς το καλύτερο. Μετά ξανακύλησα. Σήμερα δεν είναι όμως όπως στην αρχή που άρχισα να κάνω χρήση και ήμουν σίγουρος ότι όποτε θέλω μπορώ να «κόψω». Έχουν περάσει χρόνια και ακόμα τα ίδια… δεν μπόρεσα μόνος μου να κόψω και να ξεφύγω. Νομίζω ότι κάνεις δεν με καταλαβαίνει ακόμα και η ίδια η οικογένεια μου. Ξεχνάω ότι κάποτε ονειρευόμουν και ζούσα αληθινά. Ότι στόχους είχα και να είχα τα ναρκωτικά πάντοτε μου τα χαλούσαν. Τώρα πια για να σηκωθώ από το κρεβάτι και να λειτουργήσω σαν άνθρωπος πρέπει να πάρω την δόση μου. Αν και σήμερα δεν κάνω σκληρά ναρκωτικά εύχομαι να μην είχα ξεκινήσει ποτέ. Γιατί το χόρτο μπορεί να είναι κάτι «αθώο» και νόμιμο στις άλλες χώρες, μπορεί το χόρτο να μην σκοτώνει αλλά επηρεάζει τη ψυχολογία σου. Σε ξεκόβει από τους φίλους σου, σε αποξενώνει, δεν έχεις προσωπική ζωή. Ακόμα και έρωτα δεν μπορείς να κάνεις χωρίς τη χρήση του χόρτου. Και αν αποφασίσεις να δοκιμάσεις κάτι πιο «δυνατό» τότε ναι το πιο δυνατό μπορεί να σε σκοτώσει».
27/Volt
Ιωάννης Κούτσιας Σωτήρα Περβολάρης Ετών 73 Ο κύριος Ιωάννης Κούτσιας από τη Σωτήρα φιλοξενείται στην στήλη "άνθρωποι" του δευτέρου μας τεύχους. Πρόκειται για έναν απλό άνθρωπο, ο οποίος αφοσίωσε ολόκληρη τη ζωή του στο χώμα αφού ή γεωργία ήταν και είναι η αγαπημένη του ασχολία. Η συμβουλή που δίνει στους νέους είναι να μην ασχολούνται μόνο με το χρήμα. Το χρήμα είναι αναγκαίο αλλά δεν είναι το παν στη ζωή τους. Η ζωή μπορεί να είναι όμορφη και γλυκιά με τα λίγα και απλά που μπορεί να διαθέτει κανείς.
28/Volt
ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ & ΕΙΚΑΣΙΕΣ
η
Η πρώτη τεκμηριωμένη υπόθεση για τον ιό Covid-19 στην Ευρώπη αναφέρθηκε στις αρχές του χρόνου, λίγες μέρες πριν από τις πρώιμες προειδοποιήσεις από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων ότι μια «πολύ σοβαρή απειλή για τη δημόσια υγεία» εμφανίστηκε. Ωστόσο, οι αξιωματούχοι υγείας είχαν μόνο μια γενική ιδέα για το πώς εξαπλώθηκε ο Covid-19, ποιοι επηρέασαν περισσότερο την ασθένεια και πώς μπορούσα να καταπολεμήσουν τη μετάδοση έως ότου προέλθει η θεραπεία. Τα δημόσια μηνύματα σχετικά με τη σοβαρότητα του ιού ήταν μερικές φορές συγκρουόμενα συμπεριλαμβανομένης της πρώιμης συμβουλής να μην φορούν μάσκες. Εννέα μήνες αργότερα, οι επιστήμονες έχουν μια σταθερή αντίληψη για το πώς εξαπλώνεται ο ιός και τι πρέπει να γίνει για να τεθεί υπό έλεγχο η πανδημία.
Του Ζανέττου Λουκά
30/Volt
Ο ιός μπορεί να μεταφερθεί μέσω αέρα Πριν: Οι πρώτες συμβουλές από το παγκόσμιο οργανισμό υγείας (ΠΟΔ) τόνισαν το πλύσιμο των χεριών, την απολύμανση των επιφανειών και το φτέρνισμα με τον αγκώνα μας, με το σενάριο ότι ο Covid-19 εξαπλωνόταν κυρίως μέσω χειραψιών, επαφής με μολυσμένες επιφάνειες και μέσω στενής επαφής με μολυσματικά άτομα (εντός δύο μέτρων). Σήμερα: Μετά από μήνες επιστημονικής συζήτησης και μελέτης οι ειδικοί συμφωνούν ότι ο ιός μπορεί να γίνει αερομεταφερόμενος μέσα σε μικροσκοπικά, αιωρούμενα σταγονίδια και να μολύνει άτομα άνω των δύο μέτρων, ειδικά σε κακούς - αεριζόμενους - εσωτερικούς χώρους, όπου τα αερολύματα παγιδεύονται και συσσωρεύονται. Ο ΠΟΔ, μετά από έξι μήνες τεκμηριωμένων στοιχείων, συμφώνησε επιτέλους με τους επιστήμονες σε αυτό το σημείο. Ο κίνδυνος σε εξωτερικούς χώρους είναι χαμηλότερος, λένε οι ειδικοί, αλλά όχι μηδενικοί. Τι σημαίνει: Υπάρχουν αρκετοί τρόποι για την εξάπλωση του Covid-19 ιδιαίτερα σε εσωτερικούς χώρους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, οι ειδικοί στον τομέα της υγείας παρακαλούν τους ανθρώπους να αποφύγουν τα μεγάλα πλήθη, να κρατούν απόσταση μεταξύ
τους, να φορούν μάσκες μέσα και έξω και να συνεχίσουν το πλύσιμο των χεριών. Για αρκετές εβδομάδες, ο ΠΟΔ υποστήριζε την άποψη ότι τα τρία αναγνωρίσιμα συμπτώματα του Covid-19 ήταν πυρετός, βήχας και δύσπνοια. Ωστόσο, κάθε εβδομάδα φαινόταν ότι οι γιατροί αναγνώριζαν και ένα καινούριο σύμπτωμα που αφορούσε τον ιό. Οι μάσκες προσώπου είναι ζωτικής σημασίας για τον έλεγχο της πανδημίας Πριν: Κατά τους πρώτους μήνες της πανδημίας, οι αξιωματούχοι της υγείας τόνισαν το πλύσιμο των χεριών και την κοινωνική απομάκρυνση, αποθαρρύνοντας τις μάσκες, για δύο λόγους: Υπήρχε μια τεράστια έλλειψη μασκών ιατρικής ποιότητας για επαγγελματίες υγείας και τα κύρια μέσα εξάπλωσης δεν είχαν καθοριστεί οριστικά από τον ΠΟΔ. Σήμερα: Η διακοπή της καραντίνας ανά τον πλανήτη έχει διακοπεί εδώ και τρεις μήνες και κάθε ειδικός υγείας προτείνει να φοράμε μάσκες προσώπου. «Έχουμε πραγματικά μεγάλη γνώση για το πώς μπορούμε να ελέγξουμε τον ιό», λέει ο Yonatan Grad, MD, επίκουρος καθηγητής ανοσολογίας και μολυσματικών ασθενειών στο Harvard.
Πιθανότατα θα υπάρξει μια τεράστια απειλή το Φθινόπωρο, όπου νέες μολύνσεις θα αυξηθούν ακόμη πιο γρήγορα καθώς ο ψυχρός καιρός αναγκάζει τους ανθρώπους σε πιο πολυσύχναστες εσωτερικές καταστάσεις. Αυτή η αύξηση σε συνδυασμό με την αναμενόμενη εποχιακή αύξηση των περιπτώσεων γρίπης, ενδεχομένως να υπερφορτώσει τα νοσοκομεία και τις κλινικές.
Τι σημαίνει: Οι ειδικοί δεν αναμένουν να παραμείνει η πανδημία μέχρι τα μέσα του 2021 δεδομένου ότι τηρούνται όλα τα μέτρα που χρειάζονται για να καταπολεμηθεί ο ιός. Ο ιός επηρεάζει ολόκληρο το σώμα και όχι μόνο τους πνεύμονες Πριν: Για αρκετές εβδομάδες, ο ΠΟΔ υποστήριζε ότι τα τρία αναγνωρίσιμα συμπτώματα του Covid-19 ήταν ο πυρετός, ο βήχας και η δύσπνοια. Ωστόσο, κάθε εβδομάδα φαινόταν ότι οι γιατροί αναγνώριζαν και ένα καινούριο σύμπτωμα του Covid-19. Σήμερα: Μέχρι τον Φεβρουάριο, μελέτες έδειξαν ότι ο ιός προκάλεσε σε μερικούς ανθρώπους πόνους στο σώμα, ναυτία και διάρροια. Στη συνέχεια ξεκίνησαν τα προβλήματα με την ανοσμία και την απώλεια μυρωδιάς. Αργότερα μάθαμε για το «Covid toe» την μόλυνση στα δάκτυλα των ποδιών, τις πιθανές εγκεφαλικές λοιμώξεις που προκαλούν ζάλη και σύγχυση, τις σοβαρές αντιδράσεις στο ανοσοποιητικό σύστημα που οδηγούν σε θρόμβους αίματος, τις καρδιακές προσβολές και άλλες ανεπάρκειες οργάνων. Πιο πρόσφατα, οι επιστήμονες λένε ότι φαίνεται ότι μολύνονται και τα αιμοφόρα αγγεία. Τι σημαίνει: Οι γιατροί πρέπει να θεωρήσουν τον Covid-19 ως ασθένεια πολλαπλών επιπλοκών. Αναθεωρώντας όλα όσα γνωρίζουν μέχρι σήμερα για την ασθένεια, οι γιατροί μπορούν να βελτιώσουν τη θεραπεία. Οι νέοι και τα παιδιά Πριν: Από την αρχή, ο Covid-19 ήταν σαφώς πιο επικίνδυνος για τους ηλικιωμένους. Η
εντύπωση που είχαμε ήταν ότι νέοι και τα παιδιά δεν διατρέχουν κίνδυνο. Σήμερα: «Ο κίνδυνος θανάτου σε παιδιά και εφήβους είναι μικρός, αλλά δεν είναι μηδενικός», αναφέρει ο William Hanage, PhD, αναπληρωτής καθηγητής επιδημιολογίας στο Χάρβαρντ. Καθημερινά όλο και περισσότερο παρατηρούν οι γιατροί πιο σοβαρά αποτελέσματα για τα παιδιά, τους εφήβους και τους νέους. Τι σημαίνει: Καμία ηλικιακή ομάδα δεν ξεφεύγει από αυτό. Με την προοπτική του χρόνου, καθίσταται σαφές ότι κάποιο ποσοστό των λοιμώξεων μπορεί να αφήσει με χρόνιες επιδράσεις άτομα οποιασδήποτε ηλικιακής ομάδας. Επιπλέον, οι γιατροί λένε ότι όταν η ασθένεια συσσωρεύεται σε νέους τότε μπορεί να μολύνει αναπόφευκτα όλο και περισσότερους ηλικιωμένους, οδηγώντας στον αυξανόμενο αριθμό καθημερινών θανάτων. Ο ιός αγνοεί τις εποχές και τις ψηλές θερμοκρασίες. Πριν: Επειδή η θερμότητα και η υγρασία μειώνουν τη μολυσματικότητα της γρίπης και ορισμένων άλλων ιών, επιβραδύνοντας την εξάπλωσή τους το καλοκαίρι, υπήρχαν εικασίες ότι ο κορονοϊός μπορεί επίσης να υποχωρήσει. Σήμερα: Εάν η ζέστη και η υγρασία έχουν εποχιακή επιβράδυνση σε αυτόν τον ιό, είναι σαφώς ένα μικρό ποσοστό. Οι αυξανόμενοι αριθμοί περιπτώσεων τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο δείχνουν ότι ο ιός δεν καταλαβαίνει από θερμοκρασίες. Τι σημαίνει: Πιθανότατα θα υπάρξει μια τεράστια απειλή το Φθινόπωρο, όπου νέες μολύνσεις θα αυξηθούν ακόμη πιο γρήγορα
καθώς ο ψυχρός καιρός αναγκάζει τους ανθρώπους σε πιο πολυσύχναστες εσωτερικές καταστάσεις. Αυτή η αύξηση σε συνδυασμό με την αναμενόμενη εποχιακή αύξηση των περιπτώσεων γρίπης, ενδεχομένως να υπερφορτώσει τα νοσοκομεία και τις κλινικές. Ο Covid-19 είναι πολύ πιο θανατηφόρος από τη γρίπη Πριν: Τον Μάρτιο οι επιδημιολόγοι ανέφεραν ότι η ασθένεια ήταν «10 φορές πιο θανατηφόρα από την εποχική γρίπη». Σήμερα: Ο πραγματικός αριθμός υποθέσεων σε εθνικό επίπεδο θεωρείται τώρα περίπου δέκα φορές υψηλότερος από τον επίσημο αριθμό, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 21 Ιουλίου στο JAMA Internal Medicine. Αυτή η εκτίμηση είναι σύμφωνη με προηγούμενες επιστημονικές εικασίες. Σήμερα αναμένεται περίπου μία στις 200 μολύνσεις να οδηγήσει σε θάνατο. Το ποσοστό θνησιμότητας της λοίμωξης για τη γρίπη είναι περίπου ένα στα 980. Ωστόσο, το ποσοστό θανάτου για τον Covid-19 ποικίλλει δραματικά ανάλογα με την ηλικιακή ομάδα. Ο κίνδυνος θανάτου αρχίζει να σημειώνεται κάπου γύρω στην ηλικία των 50 ετών και γίνεται εξαιρετικά υψηλός στην ηλικία των 70 ετών. Τι σημαίνει: Ο ιός είναι περίπου πέντε φορές πιο επικίνδυνος από τη γρίπη. Πόσο υψηλό είναι αυτό; Είναι αρκετά υψηλό για να σκοτώσει έναν πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων όταν θεωρείται ότι πρόκειται για έναν πανδημικό ιό. Εάν η ασθένεια δεν ελεγχθεί με κάποιο τρόπο, αν ένα εμβόλιο δεν βρεθεί, ή αν αυστηρότερα κοινωνικά μέτρα δεν παρθούν οι επιδημιολόγοι αναμένουν γύρω στο ενάμιση εκατομμύριο ή
και περισσότερους ενδεχόμενους θανάτους παγκόσμια από την φονική πανδημία. Ο ιός δεν θα εξαφανιστεί από μόνος του Πριν: Οι επιστήμονες προέβλεπαν ότι βρισκόμασταν στα αρχικά στάδια μιας ήπιας πανδημίας ενώ προέβλεπαν τουλάχιστον 19 φορές ότι ο κορονοϊός θα εξαφανιζόταν ως θαύμα. Σήμερα: Τα λανθασμένα μηνύματα και η έλλειψη εθνικών σχεδίων οδήγησαν σε πολιτικό συνονθύλευμα ενώ αρκετές χώρες αγνόησαν σε μεγάλο βαθμό την επιστήμη και τις στατιστικές έρευνες. Τι σημαίνει: Ο αριθμός των νεκρών ανά τον πλανήτη αυξάνεται και πάλι, ξεπερνώντας τους 7,500 χιλιάδες τον Ιούλιο. Το εμβόλιο είναι η μόνη σίγουρη λύση. Πριν: Από την αρχή της κρίσης, υπήρξε μία αισιοδοξία ότι τελικά θα αναπτυχθεί ένα εμβόλιο, αλλά οι επιδημιολόγοι ήταν αρκετά σαφείς λέγοντας ότι δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για να έχουν σίγουρες στατιστικές και έρευνες ότι θα αναπτυχθεί ένα εμβόλιο τόσο δυνατό ώστε να νικήσει τον Covid-19. Σήμερα: Οι περισσότερες κυβερνήσεις δέσμευσαν δισεκατομμύρια δολάρια για γρήγορη ανάπτυξη ενός εμβολίου, ενώ αρκετές κλινικές σε ολόκληρο τον πλανήτη εργάζονται για τη δημιουργία ενος εμβολίου. Η αισιοδοξία ανέβηκε πρόσφατα όταν τρεις ξεχωριστές εργαστηριακές μονάδες στην Κίνα, στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και στις Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν επιτυχημένες πρώιμες δοκιμές, καθεμία από τις οποίες, δημιουργούσε ασφάλεια απέναντι στον πανίσχυρο αυτό ιό. Τα υποψήφια εμβόλια πρέπει να υποβληθούν σε μεγαλύτερες δοκιμές σε ανθρώπους που περιλαμβάνουν άτομα πέρα από την ηλικία από 18 έως 55 ετών όπου μέχρι τώρα έγιναν οι έρευνες. Ακολούθως, θα πρέπει να παραχθούν σε μεγάλες ποσότητες σε εκατομμύρια δόσεις για δισεκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Τι σημαίνει: Είναι απολύτως, σίγουρο ότι θα δημιουργηθεί ένα επιτυχημένο εμβόλιο για τον Covid-19. Κατά πόσο αποτελεσματικό θα είναι οποιοδήποτε από τα εμβόλια που θα κυκλοφορήσουν θα το μάθουμε στην πορεία καθώς ένα εμβόλιο πρέπει να είναι τουλάχιστον 50% αποτελεσματικό για να κυκλοφορήσει στην αγορά. Το άλλο μεγάλο ερώτημα είναι πότε; Το να περιμένουμε ένα εμβόλιο να χορηγηθεί στο κοινό έως τον Μάρτιο του 2021 δεν είναι ένα μακρινό σενάριο αλλά κάνεις δεν μπορεί να μας εγγυηθεί ότι θα έχουμε τόσο ασφαλές εμβόλιο στα χέρια μας το οποίο, θα καταφέρει να νικήσει 100% τον θανατηφόρο αυτό ιό.
34/Volt
36/Volt
Πολεμώντας για τη ζωή Στη ζωή πολλές φορές τα πράγματα δεν πάνε όπως θέλεις, όπως ονειρεύεσαι. Η ζωή γίνεται σκληρή. Όσο δυνατός και να είσαι, η ζωή σε σπάει και σε αφήνει πεσμένο στο πάτωμα. Μέσα σε μια στιγμή μπορεί να χάσεις τα πάντα, τίποτα να μην θυμίζει το παρελθόν και εσύ να παλεύεις να βρεις τον τρόπο για να μπορέσεις να αντέξεις το παρόν. Σημασία όμως έχει πως όσο δυνατά και να χτυπηθείς, όσο και να πέσεις, εσύ να βρεις τον τρόπο να σηκωθείς και να συνεχίσεις να προχωράς μπροστά. Έτσι γίνεσαι νικητής! Γνωριμία με την ορφάνια Στην προκειμένη περίπτωση η κα. Χρυσούλα είναι η νικήτρια της δικής της ζωής. Η ίδια υπέμεινε χτυπήματα της μοίρας που δεν μπορεί ο καθένας μας να αντέξει. Πέρασε μια ζωή γεμάτη θανάτους,με τον ένα θάνατο να διαδέχεται τον άλλον, χωρίς να τελειώνει γι’ αυτήν ποτέ η διαδικασία του πένθους. Ήρθε στη ζωή το 1938. Πατέρας της ήταν ο βαφτισμένος Ζουβάνης αλλά γνωστός σαν ο ατρόμητος Σπαρτιάτης. Μητέρα της η Αντριανού. Ο θάνατος της χτύπησε την πόρτα για πρώτη φορά όταν ήταν τριών χρονών. Ο πατέρας της ερχόμενος από την Αμμόχωστο είχε ένα δυστύχημα και πέθανε στα 33 του χρόνια αφήνοντας πίσω του τρία παιδιά: τον Δημοσθένη 5 χρονών, τη Χρυσούλα 3 χρονών και τον μικρότερο αδερφό Σπύρο, ο οποίος ήταν μόλις 18 μηνών. Αντιμέτωπη με τη φτώχια, την πείνα και τον τύφο Όπως ήταν λογικό τα παιδικά της χρόνια ήταν δύσκολα. Πολύ δύσκολα. Πέρασε φτώχια αλλά και πείνα. Ακόμη και σήμερα θυμάται τη μητέρα της να λέει: «Θα πεθάνουμε της πείνας κόρη μου»… Η σκληρή δουλειά στα χωράφια εκείνη ειδικά την εποχή δεν απέδιδε και πολλά. Και σαν να μην έφτανε η φτώχια και η πείνα πέρασε 2 φορές την επιδημία του τύφου, αλλά κατάφερε να τον ξεπεράσει. Πήγε σχολείο μέχρι την Στ’ Τάξη Δημοτικού και ήταν μια άριστη μαθήτρια με όνειρα να γίνει δασκάλα. Όνειρα που παρέμειναν ανεκπλήρωτα. Η μητέρα της θεώρησε πιο σοφό να μάθει ράψιμο. Μαχήτρια στον απελευθερωτικό αγώνα Έζησε επίσης τον αγώνα της ΕΟΚΑ με τον μεγάλο της αδερφό Δημοσθένη να είναι πρωτοπόρος και όχι μόνο. Όλη η οικογένεια έβαλε την πατρίδα πάνω απ’ όλα. Η Χρυσούλα Στάθη επειδή γνώριζε γράμματα έγραφε τις πινακίδες και τις αποστάσεις των Εγγλέζικων αυτοκίνητων που περνούσαν από τον δρόμο. Με αυτό τον τρόπο έδινε πληροφορίες στους δικούς μας ώστε να ξέρουν πως θα κτυπήσουν στις ενέδρες. Ο μικρός αδερφός μοίραζε φυλλάδια. Όσο για τον μεγάλο; Ο Δημοσθένης καταζητούμενος ως τρομοκράτης συλλαμβάνεται και βασανίζεται στα κρατητήρια χωρίς όμως να καταφέρουν να του αποσπάσουν καμιά πληροφορία. Ένα από τα περιστατικά που θυμάται έντονα η κυρία Χρυσούλα ήταν: «Το Παραλίμνι εκείνη την περίοδο είχε κέρφιου και οι Εγγλέζοι γύριζαν από σπίτι σε σπίτι για να βρουν καταζητούμενους. Όταν ήρθαν στο σπίτι μου έβαλαν ένα πιστόλι πάνω στον ώμο μου και με έσυραν μέχρι τον αχυρώνα
μας. Ενώ είχαν το όπλο πάνω μου ξεκίνησαν να πυροβολούν μέσα στον αχυρώνα. Το πιο περίεργο είναι που δεν φοβήθηκα.. Εκείνη την περίοδο ήμασταν αποφασισμένοι να πεθάνουμε για την πατρίδα μας». Μαχήτρια και στον έρωτα Μετά τον αγώνα παντρεύτηκε. «Η γνωριμία μας δεν έγινε μέσω προξενιών. Αγαπούσα τον άντρα μου και ο άντρας μου εμένα. Ήταν έξι χρόνια πιο μεγάλος και οι δικοί του τον πίεσαν να αρραβωνιαστεί κάποια άλλη. Μια μέρα όταν ήταν στην εκκλησία πλησίασα και του είπα πως η γυναίκα που του έδιναν ήταν «ζαβή». Έτσι μου ήρθε έτσι έκανα. Ήθελα να διεκδικήσω τον άντρα που αγαπούσα», μας αναφέρει. Λίγο αργότερα χώρισε με την αρραβωνιαστικιά του και αρραβωνιάστηκε μαζί της. Μαζί με τον σύζυγο της παντρεύτηκαν το 1960. Ξεκίνησαν σαν ράφτης και μοδίστρα, ενώ μερικά χρόνια αργότερα πήραν το πρατήριο καυσίμων MOBIL, η μετεξέλιξη του οποίου είναι η σημερινή επιχείρηση "Εκο Χρυσούλλα Στάθη". Απέκτησαν 3 παιδιά. Μετά την τούρκικη εισβολή, το 1981 ο Στάθης, ο σύζυγος της, παθαίνει έμφραγμα και πεθαίνει σε ηλικία 49 χρονών. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και όπως και η μητέρα της καλείται να πορευτεί μόνη με τρία παιδιά. Η ίδια όμως έχει για στήριγμα τον αδερφό της Δημοσθένη, ο οποίος αναλαμβάνει την οικογένεια και τη διαχείριση της επιχείρησης. Ο χαμός του πρώτου παιδιού Όταν πέθανε ο σύζυγος της ξυπνούσε, πήγαινε δουλειά και μετά περνούσε τις ώρες της στο κοιμητήριο, να φροντίζει τον τάφο του. Με τη βοήθεια του Θεού τα παιδιά μεγάλωσαν, σπούδασαν, παντρεύτηκαν και εκεί που οι καρδιές τους πήγαν να ηρεμίσουν η κόρη της Άντρη πεθαίνει ξαφνικά σε ηλικία 33 χρονών. Κοιμήθηκε και δεν ξύπνησε. «Δεν υπάρχουν μαγικές λέξεις που να μπορούν να σβήσουν τον πόνο. Εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε τίποτα και κανείς που να μπορούσε να με παρηγορήσει. Ήταν σαν να έχασα το φως μου και ξαφνικά βυθίστηκα σε ένα περίεργο σκοτάδι γεμάτο πόνο. Το παιδί μου άφηνε πίσω του δύο παιδιά 4 και 10 χρονών». Το τελικό χτύπημα Δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος από αυτόν που νιώθει μια μάνα, όταν το παιδί της φεύγει από την ζωή! Όλες οι μάνες, ονειρεύονται τα παιδιά τους να φτάνουν μέχρι τα βαθιά γεράματα και επιθυμούν, να φύγουν πρώτες. Πολλές φορές όμως, η ζωή παίζει πολύ άσχημα παιχνίδια. Εις διπλούν. Μετά την Άντρη σειρά είχε και ο γιος της Σπαρτιάτης, ο οποίος το 2016 σεηλικία 50 χρονών φεύγει από καρκίνο. Ο λεβέντης της το καμάρι της που έφερε το όνομα του πατέρα της που δεν πρόλαβε να χαρεί, πάλεψε πολύ αλλά η μάχη άνιση. Έφυγε αφήνοντας πίσω του 4 παιδιά. Δεν τα έχει βάλει όμως ποτέ ούτε με τη μοίρα αλλά ούτε και τη ζωή που της έπαιρνε ότι λίγο της χάριζε. Πρόκειται για μια πολύ ξεχωριστή γυναίκα που όταν είσαι κοντά της νιώθεις έντονα τη δύναμη που κρύβει η ψυχή της. Θαυμάζεις την αντοχή και το χαμόγελό της. Βιώνει ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε άνθρωπο αλλά βρίσκει τη δύναμη να συνεχίσει……
Πέρασε φτώχια αλλά και πείνα. Ακόμη και σήμερα θυμάται τη μητέρα της να λέει: «Θα πεθάνουμε της πείνας κόρη μου».
Της Βέρας Κοσμά
σ
Διαβάζοντας την ιστορία της κας. Χρυσούλας Στάθη, θα αναθεωρήσεις την έννοια της αδικίας στη ζωή.
37/Volt
Οι ανάγκες στον χώρο του καφέ συνεχώς αυξάνονται με τη συνεχή ανάπτυξη του ανταγωνισμού. Η ομάδα στο Roaster Coffee, η οποία αποτελείται από κατόχους διπλώματος του διεθνή οργανισμού Speciality Coffee Association και από έμπειρους εκπαιδευτές του διεθνή οργανισμού, μπορεί να αναλάβει τη δημιουργία του δικού σας χαρμανιού καφέ για την επιχείρησή σας, καθώς και την εκπαίδευση του προσωπικού σας με επιχορηγημένα προγράμματα μέσω της Αρχής Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού Κύπρου (ΑνΑΔ). Τάσου Μάρκου 17, Παραλίμνι, Τ: 23 825838
Εσυ ξέρεις τι είδους καφέ πίνεις; Καφές με ταυτότητα μόνο από το Roaster Coffee στο Παραλίμνι.
Ξ
Ξεκινώντας, σε αυτή την δύσκολη χρονιά, ένα Boutique Micro Roaster στο Παραλίμνι, δημιουργεί για ακόμη μια φορά statement στην επαρχία Αμμοχώστου. Ίσως πολλοί να το θεωρούν υπερβολικό, αλλά για τον Γιώργο Χριστοφή, ιδιοκτήτη της εταιρείας, είναι απλά μια φυσική συνέχεια που έπρεπε να ακολουθήσει για την εξέλιξη του καφέ με σκοπό να παρέχει στους πελάτες του κορυφαία προϊόντα καφέ, με την προσδοκία να εμπνεύσει και να μυήσει όλο και περισσότερους ανθρώπους στον κόσμο του Specialty καφέ. Ο λόγος για τη νέα μηχανή Roaster, η οποία καβουρδίζει όλους τους καφέδες με γνώμονα την ποιότητα. Για τον ίδιο ο καφές δεν είναι απλά ένα ρόφημα, είναι επιστήμη και γνώση. Τα τελευταία επτά χρόνια ο ιδιοκτήτης Γιώργος Χριστοφή έχει παρακολουθήσει τα σεμινάρια του Speciality Coffee Association στο Coffee Skills Program και από το 2017 είναι κάτοχος του Coffee Diploma καθώς και εγκεκριμένος εκπαιδευτής ενηλίκων στον χώρο του καφέ. Θέτοντας ως στόχο την βελτίωση του υπέροχου αυτού ροφήματος, εισάγει υψηλής ποιότητας πράσινο καφέ από διάφορες χώρες όπως Βραζιλία, Κένυα, Κολομβία, Αιθιοπία, Περού, Κώστα Ρίκα και σε συνδυασμό με το Roaster τελευταίας τεχνολογίας που διαθέτει αλλά και τις γνώσεις του, προτείνει στην αγορά μοναδικά και γευστικά προφίλ καφέ για όλους τους ουρανίσκους, επιδιώκοντας την υπέρβαση των προσδοκιών του πελάτη.
38/Volt
Φωτογραφίζοντας
τον γαλαξία μας η
με τον Αδάμο Ττάμπα
Ο Αδάμος Ττάμπα δεν είναι ένας απλός φωτογράφος. Όταν η αστρονομία συνδυάζεται με την φωτογραφία τότε όλα ξαφνικά παίρνουν ένα διαφορετικό νόημα. Της Ειρήνης Τσομαλλούρη
40/Volt
Η αστρονομία εισέβαλε στην ζωή του από παιδί. Αρχικά διαβάζοντας βιβλία για τους πλανήτες, τα άστρα και τους γαλαξίες. Στα δεκατέσσερα του χρόνια είχε αγοράσει το πρώτο του τηλεσκόπιο, όπου ήταν και η αρχή της καριέρας του. «Ασχολούμαι από τον καιρό που θυμάμαι τον εαυτό μου με την αστρονομία. Είναι η μεγάλη μου αγάπη..» Τα πρώτα του βήματα άρχισαν παρατηρώντας τον ουρανό και ακολούθως προσπαθούσε να εντοπίζει και να αναγνωρίζει από χάρτες διάφορους πλανήτες. Μέσα από το τηλεσκόπιο του μπορεί να θαυμάζει τον γαλαξία μας για ώρες. Με το πέρασμα του χρόνου και με αρκετή θέληση και υπομονή είχε ανακαλύψει την μαγεία του τηλεσκοπίου. Η φωτογραφία ήρθε ακολούθως. Η φωτογραφία ήταν το μέσο ώστε να αναδεικνύει ό,τι βλέπει από το τηλεσκόπιο
και γενικότερα τα φαινόμενα του ουρανού που αντικρίζει ο ίδιος, ώστε να μπορούν να τα θαυμάζουν και άλλοι άνθρωποι. Μας αναφέρει, αρχικά ότι το χαρακτήριζε ως επιστημονική φωτογραφία. Καλείτουν να αναδείξει στιγμές που αφορούν την επιστήμη όπου υπήρξαν αρκετές στιγμές που ήταν και πολύ χρήσιμες. Αρκετές φωτογραφίες σχετίζονταν με διάφορα μέρη της γης όπου χρησιμοποιούνταν από αρκετούς οργανισμούς, όπως η ΝΑΣΑ. Δεν τον ενδιέφερε να τραβήξει καλές φωτογραφίες, αλλά να παρουσιάσει εκείνο που θαύμαζε. Κύρια ασχολία του είναι η νυχτερινή φωτογράφιση. Είναι η φωτογράφιση η οποία μπορεί να αναδείξει φαινόμενα που το γυμνό μάτι δεν μπορεί να αντικρίσει και τόσο εύκολα, όπως ο Milky Way, ο γαλαξίας μας. «Με λίγη φαντασία παράγονται εκπληκτικές φωτογραφίες.
Είναι κάτι το ξεχωριστό!» Όλες οι φωτογραφίες που αφορούν νυχτερινό ουρανό, θεωρούνται ξεχωριστές. Ρωτώντας τον ποια είναι η καλύτερη εποχή ώστε να φωτογραφίσει κανείς τον γαλαξία μας, χωρίς δεύτερη σκέψη η απάντηση αφορούσε το καλοκαίρι. Το καλοκαίρι προσφέρει μια ιδιαίτερη πινελιά στον γαλαξία μας, αφού είναι φωτεινός. Αν και ο χειμώνας είναι ιδιαίτερος εφόσον δεν υπάρχει η φωτεινότητα του όσο το καλοκαίρι, ώστε να τον θαυμάσεις. Μέλημά του, είναι να τραβάει φωτογραφίες από διάφορα σημεία της γης. «Προσπαθώ να τραβάω κάθε φόρα και καλύτερη φωτογραφία από την προηγούμενη. Η τελευταία που τραβάω είναι και η αγαπημένη μου..» Μια καλή φωτογραφία μας αναφέρει, χρειάζεται τεχνική. Όταν ασχολείται κανείς με την νυχτερινή φωτογράφιση δεν μπορεί να έχει μια πετυχημένη φωτογραφία, αν δεν γνωρίζει να χρησιμοποιεί διάφορα εργαλεία για την επίτευξή της. Συνδυάζοντας και την αστρονομία, αναγκαίο είναι να αναγνωρίζεις διάφορες γνώσεις περί του θέματος, όπως οι πλανήτες. «Είχα αρχίσει με την τεχνική και έπειτα ασχολήθηκα με την βελτίωση των φωτογραφιών μου..» Δεν απαιτεί κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο μας αναφέρει. Αυτό που χρειάζεται είναι να αγαπάς αυτό που κάνεις.
42/Volt
Ο Αδάμος πιστεύει ότι ο τρόπος ζωής, αλλά και η ψυχολογία κάποιου φωτογράφου επηρεάζουν το έργο του. Όσο ο τρόπος ζωής και η ψυχολογία, τόσο και οι άνθρωποι γύρω του συμβάλουν στην έμπνευση του. Μας αναφέρει, «αρκετές φορές με ρωτάνε γιατί τριγυρίζω στους δρόμους για μια φωτογραφία..». Εάν αρκετοί άνθρωποι πιστεύουν ότι μια τέτοια φωτογραφία δεν αξίζει, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ψυχολογία του φωτογράφου. Ίσως και να μην είναι τόσο σημαντικό στην τελική. Κύριος στόχος του Αδάμου είναι να φωτογραφίσει όσο περισσότερο μπορεί τον Milky Way, από διάφορα σημεία του νησιού μας. Να αναδείξει διάφορα αξιοθέατα κάτω από τον γαλαξία μας.
Μέσα από το τηλεσκόπιο του μπορεί να θαυμάζει τον γαλαξία μας για ώρες. Με το πέρασμα του χρόνου και με αρκετή θέληση και υπομονή είχε ανακαλύψει την μαγεία του τηλεσκοπίου. Η φωτογραφία ήρθε ακολούθως.
η
Η Νάσια Σαββίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αγία Νάπα και έχει καταγωγή από την Αμμόχωστο και το Παραλίμνι. Φοίτησε στο Γυμνάσιο και Λύκειο Παραλιμνίου και ακολούθως σπούδασε Ποδιατρική στο Ην. Βασίλειο (The University of Northampton) απ’ όπου αποφοίτησε το 2010. Κατά τη παραμονή της στην Αγγλία εργάστηκε σε διάφορα δημόσια νοσοκομεία και κλινικές. Από το 2012 διατηρεί ιδιωτικό γραφείο στο Παραλίμνι και εργάζεται ως ΠοδολόγοςΠοδίατρος. Είναι μέλος του Παγκύπριου συλλόγου εγγεγραμμένων Ποδολόγων και του UK Health and Care Professions Council. Τι όμως είναι η ποδολογία-ποδιατρική; «Ποδολογία-ποδιατρική είναι παραϊατρικός κλάδος που ασχολείται με την υγεία των κάτω άκρων. Συγκεκριμένα ο ποδολόγος-ποδίατρος μπορεί να συμβάλει στην πρόληψη, διάγνωση και θεραπεία μυοσκελετικών, δερματικών και νευρολογικών παθήσεων του άκρου ποδός και συνεργάζεται με άλλους επαγγελματίες υγείας όπως ορθοπεδικούς, χειρούργους, φυσιοθεραπευτές, ρευματολόγους και διαβητολόγους. Συχνότερα προβλήματα είναι οι επώδυνοι κάλοι στα δάχτυλα, υπερκερατώσεις στα πέλματα, μυρμηγκιές, μυκητιάσεις και είσφρυση νυχιού στο δέρμα. Επίσης, άνθρωποι όλων των ηλικιών αντιμετωπίζουν ενοχλήσεις στα πέλματα, γόνατα και τη μέση εξαιτίας μιας υπάρχουσας ανωμαλίας διάπλασης του ποδιού όπως πλατυποδία, κοιλοποδία, ανισοσκελία, άκανθα πτέρνας ή ενός τραυματισμού, παθήσεις που μπορούν να διαγνωσθούν με κλινική εξέταση, να επιβεβαιωθούν με τη διενέργεια πελματογραφήματος και να θεραπευτούν με τη χρήση ειδικών ορθωτικών πελμάτων (ορθοπεδικοί πάτοι)». Όπως η Νάσια μας αναφέρει οι εγγεγραμμένοι ποδολόγοι-ποδίατροι στην Κύπρο είναι άρτια εκπαιδευμένοι επαγγελματίες υγείας με συνεχιζόμενη εκπαίδευση που μπορούν να παρέχουν σημαντικές υπηρεσίες για την ανακούφιση-αντιμετώπιση συμπτωμάτων και την καλή υγεία των ποδιών σε ενήλικες, παιδιά, διαβητικούς και αθλητές. Κλείνοντας, η Νάσια επισημαίνει πως τα υγιή πόδια είναι άμεσα συνδεδεμένα με την καλή ποιότητα ζωής και γι’ αυτό χρειάζονται την απαραίτητη προσοχή και φροντίδα μας! 1ης Απριλίου 79, Διαμ.2, 5282, Παραλίμνι Τ: 23 829 696, 99 787 265
Όμορφα και υγιή πόδια όλο το χρόνο! Η Νάσια Σαββίδου μας ενημερώνει για το τι είναι ποδολογία – ποδιατρική, καθώς και για τους τρόπους πρόληψης και αντιμετώπισης των παθήσεων των κάτω άκρων.
44/Volt
Από την μόρφωση ...στη μεταμόρφωση
Oσα χρόνια κι αν περάσουν, ο Σεπτέμβρης θα είναι πάντα ένα σχολικό απωθημένο, μια αναρχική μονάδα μέτρησης, η οποία σου λέει ότι η χρονιά ξεκινά τώρα. Όλες οι σημαντικές αποφάσεις, όλα τα ορόσημα, οι νέες αρχές, συμβαίνουν τώρα. Τώρα που χτυπάει το σχολικό κουδούνι, που αρχίζουν οι εγγραφές σε σχολές, πΠανεπιστήμια, κολέγια και προγράμματα επιμόρφωσης. Η εκπαίδευση γιορτάζει τον Σεπτέμβρη γι’ αυτό και εμείς σας παρουσιάζουμε έναν νέο κόσμο που ανοίγεται μπροστά σου, περιμένοντας να τον κατακτήσεις. Φωτογραφία: Κωστάκης Μούσιης (Φωτογραφείον) Επιμέλεια: Βέρα Κοσμά Μοντέλο: Παναγιώτης Ανδρέου Κοστούμι, πουκάμισο, γραβάτα και παπούτσια: Perfetto Uomo- Figlioli Γυαλιά: Makis Eleftheriou
ΜΟΡΦΩΣΗ «Ωδείο Κλασικών και Σύγχρονων Σπουδών Φλωρεντία Σάββα» Οι ειδικοί έχουν πει πως ένα παιδί που μαθαίνει μουσική, αποκτά καλύτερο ψυχικό κόσμο. Γι αυτό και ξεκινάμε το αφιέρωμά μας, προτείνοντάς σας ένα από τα πιο καταξιωμένα ωδεία της περιοχής. Ο λόγος για το «Ωδείο Κλασικών και Σύγχρονων Σπουδών Φλωρεντία Σάββα», ένα από τα πρώτα ωδεία που έχουν ιδρυθεί στην επαρχία Αμμοχώστου, και πιο συγκεκριμένα το 1991. Στο Ωδείο διδάσκονται πιάνο, κιθάρα, μπουζούκι, drums, ακορντεόν, κιθάρα, ηλεκτρική κιθάρα, ούτι, λαούτο, φωνητική, βυζαντινή μουσική, θεωρία, αρμονία, σολφέζ, αντίστιξη, φούγκα, θεωρία τζαζ, πιάνο τζαζ. Επισημαίνεται ότι στο Ωδείο διδάσκουν προσοντούχοι καθηγητές με πτυχία και διπλώματα. Τα πτυχία δίνονται από πενταμελή επιτροπή. Το «Ωδείο Κλασικών και Σύγχρονων Σπουδών Φλωρεντία Σάββα» συμμετέχει σε διάφορες εκδηλώσεις του Δήμου Σωτήρας αλλά και της ευρύτερης επαρχίας Αμμοχώστου. Επίσης, τα νέα ταλέντα συμμετέχουν σε διάφορους διαγωνισμούς με μεγάλη επιτυχία. 1ης Απριλίου 13Α, Σωτήρα, T:23 827837 - 99 637004
Τιπ: Γίνονται επίσης προετοιμασίες μαθητών για πανεπιστήμια της Κύπρου και του εξωτερικού
Τιπ: Είναι από τα πρώτα ωδεία που έχουν ιδρυθεί στην επαρχία Αμμοχώστου
Ιδιωτικό Φροντιστήριο «κεφαλαίον» Το Ιδιωτικό Φροντιστήριο «κεφαλαίον» στεγάζεται σε ένα νεοσύστατο κτίριο στην οδό Ακροπόλεως. Οι ιδιοκτήτριες Αναστασία και Ραφαέλα Κεφάλα είναι και οι ίδιες διδάσκουσες εκεί αφού όνειρό τους ήταν να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον όπου τα παιδιά μπορούν να μάθουν διασκεδάζοντας. Η φιλοσοφία είναι μαθητοκεντρική κι έχει ως γνώμονα την κατανόηση του θέματος της εκπαίδευσης δια μέσου βιωματικών διαδραστικών μεθόδων. Η σύγχρονη αυτή μαθησιακή διαδικασία αποστασιοποιείται από την απλή αποστήθιση και διεκπεραίωση των σχολικών εργασιών. Στο Ιδιωτικό Φροντιστήριο «κεφαλαίον» προσφέρονται μαθηματικά και αγγλικά όλων των επιπέδων όπως και καθημερινή/ ενισχυτική μελέτη σε μαθητές δημοτικού. Ακροπόλεως 46, Παραλίμνι, Τ: 99 162459
Τιπ: Προσφέρονται μαθηματικά και αγγλικά όλων των επιπέδων όπως και καθημερινή/ ενισχυτική μελέτη σε μαθητές δημοτικού.
48/Volt
Elina’s Music School Το Elina’s Music School έχει το υψηλότερο ποσοστό επιτυχίας στις εξωτερικές εξετάσεις και σημαντικές διακρίσεις τόσο παγκύπρια όσο και πανελλήνια. Τα μαθήματα γίνονται από σπουδασμένους καθηγητές και οι εξετάσεις γίνονται μόνο σε αναγνωρισμένες σχολές του εξωτερικού. Με οδηγό την αγάπη για τη μουσική, και κινητήριο δύναμη την καλύτερη ομάδα καθηγητών, το μουσικό τους ταξίδι και αυτή τη χρονιά στοχεύοντας ψηλότερα από ποτέ. Η προώθηση των μαθητών στα μουσικά δρώμενα γίνεται σ’ ένα οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον, σε υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις που βοηθούν την αποτελεσματικότερη μάθηση των νέων. Οι μαθητές λαμβάνουν μέρος σε εκδηλώσεις του Δήμου και όχι μόνο έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο. Στο Elina’s Music School γίνεται επίσης προετοιμασία μαθητών για πανεπιστήμια της Κύπρου και του εξωτερικού. Συγκεκριμένα αρκετοί απόφοιτοι του ωδείου ακολούθησαν τον δρόμο της μουσικής κάνοντας μας υπερήφανους. Οι υπεύθυνοι καθηγητές Παντελίνα και Δημητρης Πασχάλη επενδύουν στο μέλλον των παιδιών σας αλλά και την αγάπη τους για την μουσική. Στο ωδείο τους μιλούν με πράξεις και αριθμούς και όχι με λόγια! Σωτήρας 18, Παραλίμνι, Τ: 99 957511
Μελετητήριο Μικαέλα Πασχάλη Όπως είναι γνωστό η επιτυχία των μαθητών προϋποθέτει γερές και σωστές βάσεις. Βάσεις των οποίων το χτίσιμο ξεκινά από πολύ νωρίς, από το Δημοτικό, και απαιτεί καθημερινό διάβασμα και προετοιμασία για τα μαθήματα της επόμενης ημέρας. Έχοντας αυτό υπόψη η Μικαέλα Πασχάλη με πτυχίο Δημοτικής Εκπαίδευσης και Μεταπτυχιακό στην Εκπαιδευτική Διοίκηση και Αξιολόγηση προσφέρει καθημερινή μελέτη μαθημάτων σε παιδιά Δημοτικού. Σε ολιγομελή τμήματα και ένα ευχάριστο περιβάλλον πλέον οι μικροί μαθητές δεν είναι μόνοι τους σε αυτή την καθημερινή προσπάθεια. Στο Μελετητήριο Μικαέλα Πασχάλη έχουν δίπλα τους κάποιον που τους προσέχει και τους λύνει τις απορίες να μην απογοητεύονται όταν δεν μπορούν να κατανοήσουν τη θεωρία τους ή όταν δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τις εργασίες τους. Στόχος του Μελετητηρίου είναι να προσφέρει όλη την απαραίτητη υποστήριξη στους μαθητές του δημοτικού με τη χρήση σύγχρονων μεθόδων διδασκαλίας. 1ης Απριλίου 79, Διαμ.2, 5282, Παραλίμνι – 99 393480
Τιπ: Προσφέρεται και κατ’ οίκον μελέτη.
ΜΟΡΦΩΣΗ Μουσική ακαδημία Domisol
Τιπ: Οι προπονήσεις γίνονται σε αναβαθμισμένο χώρο με σύγχρονα αποδυτήρια
Ιδρύθηκε στις Βρυσούλλες το 2009 από τον καθηγητή μουσικής Κώστα Φλουρέντζου, με ειδίκευση στη φωνητική, ο οποίος έθεσε από την αρχή υψηλούς στόχους για μια μουσική εκπαίδευση μέσα από σύγχρονο και εξελιγμένο τρόπο, για συνεχή αναζήτηση και βελτίωση. Μουσικοπαιδαγωγοί, μουσικολόγοι, διπλωματούχοι και μεταπτυχιακοί καθηγητές οργάνων και ανώτερων θεωρητικών προσφέρουν υψηλού επιπέδου γνώσεις, όπως αποδεικνύουν τα αποτελέσματα των σπουδαστών τους στις τελικές εξετάσεις. Συνεργασία με κορυφαία Ωδεία της Θεσσαλονίκης και της Αγγλίας αλλά και σεμινάρια, συναυλίες, εκδηλώσεις για τη μουσική, τον χορό, το θέατρο, έχουν κατατάξει το DOMISOL στις συνειδήσεις σας όχι μόνο ως έναν χώρο διακίνησης πρακτικών και ακαδημαϊκών γνώσεων, αλλά και σαν ένα χώρο που όσοι τον διαβούν αισθάνονται την ανθρώπινη επικοινωνία και επαφή. Η σχολή στεγάζεται σε σύγχρονες εγκαταστάσεις στο κέντρο της κοινότητας με κλιματισμό, αίθουσα αναμονής, γραμματεία, και τέσσερεις αίθουσες διδασκαλίας. Η εκπαίδευση ξεκινά από την προσχολική ηλικία και ολοκληρώνεται με την απόκτηση πτυχίου και διπλώματος. Αχυρώνος 9, Λιοπέτρι, Τ: 23 002003 – 99 067701
Αγία Νάπα Soccer School
Τιπ: Γίνονται επίσης μαθήματα για ενήλικες.
Vision Dance School Η ίδρυση της Vision Dance School έγινε το 2018 από την διευθύντρια της σχολής Παναγιώτα Μιχαήλ, η οποία είναι απόφοιτος της επαγγελματικής σχολής House of performing Arts στην Αθήνα καθώς επίσης και κάτοχος των επαγγελματικών διπλωμάτων ρώσικου μπαλέτου και σύγχρονου A.D.S.A και επαγγελματικού διπλώματος IDTA στους Λάτιν χορούς. Έχει παρακολουθήσει αρκετά σεμινάρια σε Κύπρο, Σκοτία, Αθήνα και Ρόδο και έχει κάνει Εράσμους με πλήρη Υποτροφία στο πρόγραμμα Erasmus Dance training Event την Βόρεια Σουηδία. Παράλληλα, έχει λάβει μέρος σε πολλές επαγγελματικές παραστάσεις στην Αθήνα και συμμετοχές σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές και σειρές. Την πιο πανω εμπειρία αλλά και γνώσεις θα βρείτε στην σχολή Vision Dance School όπου διδάσκεται κλασσικό μπαλέτο, μουσικοκινητική από 3 ετών, σύγχρονος χορός, λάτιν χορός, commercial jazz, dance fitness για ενήλικες, progressive ballet technique, ενδυνάμωση και ευλυγισία. Αυτό που χαρακτηρίζει την σχολή είναι ότι τα παιδιά δεν μαθαίνουν απλά βήματα αλλά μαθαίνουν να αγαπούν την τέχνη του χορού, να έχουν πειθαρχία, δημιουργικότητα, ομαδικότητα, ήθος και να δουλεύουν σκληρά και με πάθος για τα όνειρά τους. 1ης Απριλίου 3, Σωτήρα, T: 99 229321
Όλα ξεκινούν από τις μικρές ηλικίες, γι’ αυτό και στη Αγία Νάπα Soccer School δίνουν έμφαση στην σωστή εκμάθηση του αθλήματος, την φυσική κατάσταση και τις δεξιότητες. Ανεβαίνοντας σε μεγαλύτερες ηλικίες δουλεύουν εντατικά προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης της σωστής ποδοσφαιρικής αντίληψης και τακτικής, κάτι που λείπει και που θεωρείται απαραίτητο για να μπορέσει να προχωρήσει ένας νεαρός ποδοσφαιριστής. Για να είναι αποτελεσματικοί, τους προπονητές της Σχολής Ποδοσφαίρου πλαισιώνουν γυμναστές, φυσιοθεραπευτές, διατροφολόγοι αλλά και ειδικοί σε θέματα αθλητικής ψυχολογίας. Θα πρέπει, επίσης, να πούμε ότι καθημερινά γίνονται οι προπονήσεις σε αναβαθμισμένο χώρο με σύγχρονα αποδυτήρια και χώρων συγκέντρωσης των ποδοσφαιριστών. Τέλος, χρησιμοποιούν σύγχρονες μεθόδους και μέσα αλλά και πρωτοποριακά εργαλεία προπόνησης. Το μόνο σίγουρο είναι πως η Αγία Νάπα Soccer School συνεχίζει με γερές βάσεις και υψηλούς στόχους για το μέλλον. Οι εγγραφές στην σχολή άρχισαν. Αθλητικό Κέντρο Αγίας Νάπας, Τ: 97 699009
Κεντρική Ακαδημία Πολεμικών τεχνών Ευαγόρας Η σχολή ξεκίνησε στη Δερύνεια το 1996 και μία δεκαετία αργότερα, βρέθηκε να είναι Παγκύπρια Πρωταθλήτρια. Πήρε το όνομα της από το βασιλιά της Σαλαμίνας Ευαγόρα. Με την παρουσία του ο δάσκαλος πολεμικών τεχνών Σάββας Κουμάστας κατάφερε να προσελκύσει πολλούς νέους στη σχολή του όπου τους μεταδίδει την τέχνη του Ju Jitzu, Okinawa Teκαι Παγκράτιον άθλημα. Πολλοί από αυτούς διακρίθηκαν σε Παγκόσμια, Πανευρωπαϊκά, Βαλκανικά και Παγκύπρια πρωταθλήματα. Ο κάθε αθλητής καταφέρνει μέσα από την ενασχόληση του με τις πολεμικές τέχνες να βελτιώσει την ψυχολογία του, να λειτουργεί με πειθαρχία και σεβασμό και να διαχειρίζεται τα συναισθήματα του. Οι πολεμικές τέχνες σου μαθαίνουν τι σημαίνει αυτοάμυνα, αυτοέλεγχος, ομαδικότητα και αυτοπεποίθηση. Οι εγγραφές ξεκίνησαν. Κιμώλου 3, Δερύνεια, Τ 99684544
Τιπ: Αυτό που χαρακτηρίζει την σχολή είναι ότι τα παιδιά μαθαίνουν να αγαπούν την τέχνη του χορού.
50/Volt
Τιπ: Ο Σάββας Κουμάστας είναι ο άνθρωπος που έφερε το Ju Jitsu και το Παγκράτιο άθλημα στην Κύπρο.
Τελικά μορφώνουμε ή παραμορφώνουμε τα παιδιά μας;
Ένα μέγα ερώτημα είναι εάν τελικά μορφώνονται τα παιδιά ή παραμορφώνονται με όλα αυτά όσα τους βομβαρδίζουν οι γονείς τους. Το κάθε παιδί θα έπρεπε να έχει την ελευθερία να επιλέξει το μέλλον του, για το μέλλον του.
Της Ειρήνης Τσομαλλούρη
μ
Μόρφωση ή παραμόρφωση; Δύο λέξεις αρκετά όμοιες αλλά το νόημα τους ότι είναι άκρως διαφορετικό. Από τα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι πολύ έντονα τη μητέρα μου να μου λέει “να διαβάζεις πολύ, να είσαι η καλύτερη στην τάξη, η πρώτη..” και ασφαλώς όνειρο της όταν θα έφθανε η ώρα για σπουδές, όπως κάθε γονιού, ήταν να ακολουθήσω το επάγγελμα της Ιατρικής. Να με συμβουλεύει συνεχώς ώστε να είμαι παντοτινά τέλεια. Ένα μέγα ερώτημα είναι εάν τελικά μορφώνονται τα παιδιά ή παραμορφώνονται με όλα όσα τους βομβαρδίζουν οι γονείς τους από μικρούς. Το κάθε παιδί έχει την ελευθερία να επιλέξει το μέλλον του, για το μέλλον του. Ο κάθε γονιός είναι αναγκαίο να δώσει το δικαίωμα στο παιδί του να ανακαλύψει το ίδιο το μέλλον του και να μην το κάνει εκείνος για αυτόν. Κύριος σκοπός της μόρφωσης, είναι να οδηγεί τον άνθρωπο ώστε στην απόκτηση δεξιοτήτων και ικανοτήτων. Η μόρφωση, μπορεί να αποκτηθεί μέσα από την εκπαίδευση και τις εμπειρίες που βιώνουμε καθημερινά. Η εκπαίδευση ασφαλώς εξασφαλίζεται μέσα από τα σχολεία, ενώ οι εμπειρίες που αποκτούμε φτιάχνονται από την καθημερινότητα μας, είναι βιωματικές. Οι γονείς μας μορφώνονταν, βασιζόμενοι μόνο στα χαρτιά που τους έδινε ο δάσκαλος τους. Πλέον η γνώση κτίζεται μέσα από την έρευνα, την καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες. Αρκετοί είναι οι μαθητές που καθημερινά βρίσκονται κάτω από την πίεση των γονέων τους και της βαθμοθηρίας. “Ωχ! Πήρα 19 Ιστορία και όχι 20. Ποιος την ακούει τώρα την μάνα μου που δεν έφερα 20, Καλά εσύ πήρες 19, ο Πέτρος όμως σε πέρασε;..”. Ξεκινώντας το δημοτικό, τότε αρχίζει και το άγχος ενός μαθητή για την επίδοση του. Από τα πρώτα μόλις χρόνια η βαθμοθηρία αρχίζει. Αν και βρίσκεσαι στην πρώτη τάξη, όπου όλα είναι χαμένα στο μυαλό σου, η τελειομανία που κουβαλάει ένα παιδί εκδηλώνεται αρκετά. Τετράδια άψογα, διαβασμένο, κτλ.. Φθάνεις στο γυμνάσιο όπου η βαθμολογία γίνεται αριθμητικά. Όνειρο κάθε γονιού είναι τις υψηλές επιδόσεις του παιδιού του να τις τοποθετεί στο κάδρο. Αν και βρίσκεσαι στο τέλος του γυμνασίου, μην χαίρεσαι, υπάρχει ακόμα και το λύκειο. Εκεί αρχίζουν και οι εκρήξεις θυμού, πανικού, τόσο για τους μαθητές όσο και για τους γονείς τους. Τρίτη λυκείου, παγκύπριες εξετάσεις και πανεπιστήμια. Τι είναι αυτό που εισπράττουν στο τέλος οι καθηγητές από τους γονείς; “Διαβάζει όλη μέρα στο σπίτι το παιδί μου, δεν αξίζει το 18 αλλά το 20….” Αυτό που δεν αποδέχονται οι γονείς είναι ότι το κάθε παιδί έχει τη δική του νοημοσύνη και οι ικανότητες του βρίσκονται έως ένα συγκεκριμένο επίπεδο. Δεν μπορούμε όλοι να είμαστε τέλειοι σε όλα. Στο τέλος της είναι η βαθμολογία; Είναι ένα μέσο που αναδεικνύει την προσπάθεια του παιδιού. Δεν είναι η αξία του. Η αξία του κάθε παιδιού βρίσκεται στην ψυχή του και όχι στο χαρτί. Αυτό που καλείται ο μαθητής είναι να εστίασει στη διαδικασία της μελέτης και όχι του αποτελέσματος. Να αναδείξει τη σημασία της γνώσης, ώστε να αποσυνδεθεί η βαθμολογία από την αξία ενός μαθητή. Δεν είναι κακό ένας μαθητής να έχει χαμηλό βαθμό
σε ένα μάθημα. Αυτό δείχνει ότι κάτι δεν πήγε καλά και μετατρέπεται σε χρήσιμο μήνυμα που θα οδηγήσει τον μαθητή στη βελτίωση. Αυτό που χρειάζεται είναι οι γονείς να προσαρμοστούν στις προσδοκίες των παιδιών τους και στις πραγματικές δυνατότητές τους, ώστε να τους βοηθήσουν να εντοπίσουν τις ικανότητες τους για να τις αξιοποιούν, αλλά παράλληλα και τις αδυναμίες τους για να τις ξεπεράσουν. Πολλοί γονείς καυγαδίζουν, ή και απαιτούν από τα παιδιά τους, χωρίς καμία αιτιολόγηση πράγματα τα οποία δεν ενδιαφέρουν τα ίδια τα παιδιά, αλλά δικές τους επιλογές και φιλοδοξίες. Αρκετοί γονείς είχαν στερηθεί πολλά πράγματα στα παιδικά τους χρόνια. Πράγματα και καταστάσεις που προσπαθούν και απαιτούν να τα πραγματοποιήσουν τα παιδιά τους γιατί δεν τα κατάφεραν οι ίδιοι. Αν και όλα αυτά τα κάνουν από αγάπη, πρέπει να αποδεχτούν τις ικανότητες αλλά και τις επιθυμίες των παιδιών τους και να μην επιβάλουν σε ένα μέλλον που δεν τους ανήκει, στο μέλλον των παιδιών τους. Αρκετοί είναι και οι παράγοντές που συμβάλλουν στην εξέλιξη των σύγχρονων παιδιών, ώστε να εκφράζουν διάφορες λανθασμένες συμπεριφορές. Τα παιδιά πλέον έχουν ό,τι θέλουν και όποτε το θέλουν. “Πεινάω”, λέει το παιδί και την επόμενη στιγμή έχει κάτι να φάει. “Διψάω”, και σε ένα λεπτό τους δίνεις νερό. “Βαριέμαι” και αμέσως τους προσφέρεις το τηλέφωνό σου. Η ικανότητα αυτή που τους παρέχεται ώστε να εξασφαλίσουν την ικανοποίηση των αναγκών τους χωρίς καμία καθυστέρηση, τους προσφέρει μεγάλη ευχαρίστηση. Το να ικανοποιείσαι με μερική καθυστέρηση είναι αυτό που σε ωθεί να προσδοκάς. Όταν φθάσει η ώρα όπου το παιδί θα ξενιτευτεί σε άλλη χώρα για να πραγματοποιήσει τις σπουδές του, δεν θα μπορεί να ανταπεξέλθει. Μακροπρόθεσμα γίνονται δυστυχισμένα και ο λόγος αυτής της εξέλιξης τους είναι η αντιμετώπιση που δέχθηκαν από τους γονείς τους κατά τα παιδικά τους χρόνια. Χωρίς καμία δεύτερη σκέψη θα συμφωνούσα και στο ότι αρκετοί γονείς συμπεριφέρονται και αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους ως το κέντρο του κόσμου. Αρκετές φορές ακούμε τις φράσεις “Δεν του αρέσει αυτό το φαγητό”, “Δεν θέλει να πηγαίνει για ύπνο νωρίς” και άλλα διάφορα. Αυτό που συμβαίνει συνεχώς στο τέλος είναι να τρώνε ότι θέλουν και γενικότερα να μην λεν όχι οι γονείς σε ό,τι και να τους
Ξεκινώντας το δημοτικό, τότε αρχίζει και το άγχος ενός μαθητή για την επίδοση του. Από τα πρώτα μόλις χρόνια η βαθμοθηρία αρχίζει. Αν και βρίσκεσαι στην πρώτη τάξη, όπου όλα είναι χαμένα στο μυαλό σου, η τελειομανία που κουβαλάει ένα παιδί εκδηλώνεται αρκετά. πουν. Η λέξη όχι δεν είναι απαγορευμένη για τα παιδιά. Η λέξη όχι είναι η ευτυχία του κάθε παιδιού. Είναι η λέξη που αποτελεί το κλειδί της επιτυχίας. Προσφέροντας τους ότι και να θέλουν πως είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι αυτή μας η πράξη είναι και η σωστή; Λαμβάνουν λάθος μηνύματα τα παιδιά, καθώς πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν και στην πραγματικότητα να μην μπορούν και να δημιουργούνται διάφορα θέματα σε άλλους τομείς της ζωής τους. Στο σχολείο δεν μπορούν να έχουν ότι επιθυμούν. Τα παιδιά δεν μπορούν να πετύχουν τους στόχους τους αν δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι η φιλοσοφία του «πρέπει να το κάνεις» υπάρχει. Ένα παιδί ώστε να προοδεύει συνεχώς στην ζωή του, σε ό,τι και να κάνει, βασικοί πυλώνες να είναι οι στόχοι και η άπαυστη προσπάθεια για την πραγματοποίησή τους. Αν οι γονείς μας θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους, είναι αναγκαίο να ξοδεύουν λιγότερο χρόνο προσπαθώντας να είναι τέλειοι γονείς και να ξοδεύουν περισσότερο ώστε να είναι τέλειοι σύζυγοι!
53/Volt
Ο ΠΟΛΎΔΩΡΑΣ ΠΈΤΡΟΥ ΤΑΞΙΔΕΎΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΜΠΑΛΊ ΕΞΕΡΕΎΝΗΣΕ ΤΡΟΠΙΚΆ ΔΆΣΗ, ΖΕΣΤΆ ΝΕΡΆ, ΥΠΈΡΟΧΕΣ ΠΑΡΑΛΊΕΣ, ΜΑΓΙΚΆ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΈΜΑΤΑ, ΒΟΥΔΙΣΤΙΚΟΎΣ ΝΑΟΎΣ ΚΑΙ ΣΥΝΆΝΤΗΣΕ ΦΙΛΙΚΟΎΣ ΚΑΙ ΦΙΛΌΞΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ. Της Βέρας Κοσμά
Μπαλί
Ένα ταξίδι, μία ιστορία Προορισμός Μπαλί, Ινδονησία. Ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Όταν φτάσεις καταλαβαίνεις από την πρώτη στιγμή ότι υπάρχει κάτι μαγικό σε αυτό το νησί. Πως φτάνεις στον συγκεκριμένο προορισμό; Φτάσαμε στο Μπαλί μέσω Qatar Airways. Χρειάστηκε να ταξιδέψουμε πέντε ώρες μέχρι την Doha και επιπλέον 11 ώρες μέχρι Despansar Indonesia. Τι διαφορετικό είχε το Μπαλί από τους υπόλοιπους προορισμούς; Το διαφορετικό που είχε το Μπαλί σε σύγκριση με άλλους προορισμούς είναι ο καιρός. Το κλίμα είναι τροπικό μετατρέποντας με αυτό τον τρόπο το νησί σε επίγειο παράδεισο. Τροπικά δάση, ζεστά νερά, υπέροχες παραλίες, μαγικά ηλιοβασιλέματα, βουδιστικοί ναοί, φιλικοί και φιλόξενοι άνθρωποι συνθέτουν το μωσαϊκό του Μπαλί και το καθιστούν χωρίς αμφιβολία σε προορισμό ζωής. Ένας τόπος ειδυλλιακός που μοιάζει να τον προστατεύουν στα στοργικά τους χέρια οι θεοί του. Θετική εμπειρία;
54/Volt
Η πιο θετική εμπειρία από το Μπαλί είναι ο κόσμος του. Το πόσο φιλικοί, χαμογελαστοί και εξυπηρετικοί είναι οι άνθρωποι του Μπαλί είναι και αυτό που κάνει τη διαφορά σε αυτό το νησί. Επίσης, στο Μπαλί έχω δοκιμάσει τον καλύτερο καφέ. Τέλος, σε αντίθεση με όσα λέγονται τα μπαρ και τα εστιατόρια είναι πεντακάθαρα και το σέρβις άψογο. 5 συγκεκριμένοι χώροι που μας προτείνεις να επισκεφθούμε όταν και εφόσον πάμε στο Μπαλί… Είναι τόσα πολλά που δεν μπορώ να περιοριστώ σε πέντε. Το Ubud είναι ο ιδανικός τόπος για χαλάρωση και για να επισκεφτείς τα διάσημα Rice fields, waterfalls, temples, να κάνεις yoga και να δοκιμάσεις τον σπιτικό οργανικό καφέ τους. Επίσης με ενθουσίασαν τα beach bars όπως τα: Finns beach bar, Potato Head, OMNIA και το La Plancha για να παρακολουθήσεις τα πιο όμορφα ηλιοβασιλέματα. Θα πρότεινα επίσης το Nusa penida (Diamonds Beach), χρειάζεται περίπου 2-3 ώρες από το Μπαλί για να φτάσεις αλλά αξίζει. Μια πανέμορφη διαδρομή και ο πιο ωραίος υποβρύχιος κόσμος γεμάτος κοράλια και πολύχρωμα ψάρια.
+ ΦΠΑ
R E A L E STAT E . R E A L L I F E .
CALL FREE 800 300 03
www.giovani.com.cy