Volt τεύχος #8 Μάιος by Intelligence Media

στην Παναγία μπροστά ένα υψηλό κερί για να επιστρέψει γρήγορα και να ’ν’ καλοί καιροί— και όλο προς τον άνεμο στήνει τ’ αυτί. Aλλά ενώ προσεύχεται και δέεται αυτή,

ΜΑΙΟΣ 2021

η εικών ακούει, σοβαρή και λυπημένη, ξεύροντας πως δεν θα ’λθει πια ο υιός που περιμένει. ISSN 2672-8079

ΙΔΕΕΣ / ΙΣΤΟΡΙΕΣ / ΑΝΘΡΩΠΟΙ / ΑΠΟΨΕΙΣ

Η θάλασσα στα βάθη της πήρ’ έναν ναύτη.— H μάνα του, ανήξερη, πηαίνει κι ανάφτει

Κ.Π. Καβάφης: Δέησις

μάνα! Για την

Αφιέρωμα στο πιο αγαπημένο και πολύτιμο πρόσωπο της ζωής, την μάνα. Από τη κύηση, τη γέννα, μέχρι το μητρικό σφιχταγκάλιασμα και τον θηλασμό, η μάνα αποκτά για τα παιδιά της μια δύναμη και χωρίς όρους και όρια αγάπη που δεν συγκρίνεται με καμία άλλη. #08

#8 Μάιος ΣΤΉΛΕΣ Η φαντασία των σκέψεων

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΚΡΟΠΌΛΕΩΣ 7, ΠΑΡΑΛΊΜΝΙ, ΑΜΜΌΧΩΣΤΟΣ, ΚΎΠΡΟΣ, 5282 ΤΗΛ: 23 822319 ADMIN@INTELLIGENCEMEDIA.COM

Ψήφου Οδύσσεια

Η γοητεία ή η βύθισή μας σε έναν άλλο κόσμο δεν είναι μόνο θεωρητική, αλλά αισθησιακή και συναισθηματική.

Η μεγάλη αυτοπεποίθηση των ηλιθίων Όταν είσαι υπερβολικά ηλίθιος ώστε να αντιληφθείς πως είσαι ηλίθιος, διακατέχεσαι από υπερβολική αυτοπεποίθηση που εμένα με αφήνει…κάγκελο!

Ο Μάιος είναι ο μοναδικός μήνας του έτους που το όνομά του δεν έχει ξεκάθαρη προέλευση

Η πρωτοχριστιανική Σωτήρα

Οι σεισμοί και τα κύματα τερμάτισαν βίαια την οικιστική εικόνα των προηγούμενων χρόνων, αφού ισοπέδωσαν παραλιακές εγκαταστάσεις, όπως οι "Θρόνοι", μια αρχαία πόλη νότια της Σωτήρας.

ΘΕΜΑΤΑ

«Όταν έχασα τα μακριά μαύρα μου μαλλιά» Η Μυροφόρα Μαριάννα Παρασκευά στα 33 της χρόνια ήρθε αντιμέτωπη με τον καρκίνο του μαστού. Έκανε χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία και σήμερα, τρία χρόνια μετά, θεωρείται μια πραγματική cancer survivor, μια πηγή αισιοδοξίας και ελπίδας για όλες τις γυναίκες.

Ένας υπέροχος άνθρωπος!

ΕΚΔΟΤΗΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΖΑΝΈΤΤΟΣ ΛΟΥΚΆ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ ΚΟΥΡΟΥΓΙΑΝΝΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΆ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΑ - ΕΙΡΗΝΗ ΤΣΟΜΑΛΛΟΥΡΗ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΟΔΥΣΣΕΩΣ ΤΖΙΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΜΟΥΣΙΗΣ (PHOTO:ΓΡΑΦΕΙΟΝ) ΓΡΑΦΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΜΑΡΙΑ ΙΟΑΝΝΟΥ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΣΚΕΥΗ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ & ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ ΚΟΥΡΟΥΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΚΤΥΠΩΣΗ AZNET PRINTING GROUP ΨΗΦΙΑΚΉ ΑΝΆΠΤΥΞΗ ΙΩΑΝΝΑ JULIU

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΤΕ

Η Πρεσβυτέρα Ανδρούλα Χαραλάμπους υπήρξε μία δραστήρια γυναίκα, πολυσχιδής προσωπικότητα, με πνεύμα ανήσυχο, οραματικό, με πρωτοπόρα σκέψη και τεράστιο ανιδιοτελή έργο.

Να τις αγαπάτε τις μάνες σας

COPYRIGHTS

Τα μικρά θαύματα της κουζίνας

Πως η Σιγκαπούρη έγινε η πιο καθαρή χώρα στον κόσμο;

Τα πολλά μέτρα που εφαρμόζονται, χάρισαν στη Σιγκαπούρη τον τίτλο της «πόλης των κανόνων».

Το περιοδικό Volt εκδίδεται κάτω από την ιδιοκτησία της Intelligence Media. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση όλου του μέρους του περιοδικού χωρίς την άδεια του εκδότη. Για τα κείμενα και τις φωτογραφίες ο εκδοτικός οίκος παίρνει το δικαίωμα της άνευ όρων εκμετάλλευσής τους, χωρίς την άδεια των αποστολέων. Η άποψη των συντακτών δεν αποτελεί απαραίτητα και άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

Delivery

Editorial

Heavy Metal Του Ζανέττου Λουκά

ceo@intelligencemedia.cy

Η φαντασία των σκέψεων «Αν είχαμε λιγότερη φαντασία, θα αισθανόμασταν πιο ασφαλείς». Yi-Fu Tuan (Landscapes of Fear)

Η γοητεία ή η βύθισή μας σε έναν άλλο κόσμο δεν είναι μόνο θεωρητική, αλλά αισθησιακή και συναισθηματική. Πώς επιτυγχάνει το μυαλό αυτό το μυστηριώδες μέσο μεταφοράς; Αυτό το κοινό τελετουργικό βασίζεται σε ένα είδος έκτης αίσθησης, την φαντασία. Η φαντασία του ανθρώπου έχει περάσει σε συναισθηματικές περιοχές έντονου συναισθήματος μπροστά μας. Μας καθοδηγεί σαν μια ψυχό-σύνδεση σε αυτές τις συναισθηματικές περιοχές οι οποίες δημιουργούνται μέσα από τις σκέψεις μας. Ο Αριστοτέλης ονόμασε αυτές τις συναισθηματικές περιοχές ως «φαντασίες» (από την λέξη «φως»). Οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι ερεύνησαν επισταμένως επί αιώνες τον άνθρωπο «ψυχή τε και σώματι» καταθέτοντας πολύτιμο υλικό στα αρχεία της επιστήμης, της Βιολογίας, της Ανθρωπολογίας, της Ιατρικής και πολλούς αιώνες αργότερα, της Ψυχολογίας. Ο Αριστοτέλης παρέθεσε μία σειρά από εξειδικευμένες πραγματείες που περιλαμβάνονται στο έργο του «Μικρά Φυσικά» και οι οποίες αναφέρονται σε ειδικά θέματα ψυχολογικού περιεχομένου. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι η φαντασία είναι ιδανική μόνο για καλλιτέχνες και αρτίστες, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια γνωστική ικανότητα που λειτουργεί σε όλα τα ανθρώπινα όντα. Ο ηθοποιός μπορεί να καθοδηγήσει τις σκέψεις και αποφάσεις της ζωής του μέσα από τη δική του φαντασία δίνοντας τη δυνατότητα να βυθιστεί μέσα στις δικές του αλχημείες. Ενεργοποιώντας τη δύναμη της φαντασίας μας, συγκεντρώνουμε τα πραγματικά συναισθήματα που βλέπουμε σε μία μελλοντική σκηνή όπως ο φόβος, το άγχος, η οργή, η αγάπη και

πολλά άλλα. Στην αφύπνιση της ζωής, βλέπουμε αυτήν την εθελοντική φαντασία στη δουλειά, αλλά, για πολλούς από εμάς, η πλουσιότερη εμπειρία της φαντασίας έρχεται στον ύπνο, όταν η ακούσια φαντασία "ξυπνά" με τη μορφή των ονείρων. Στο βιβλίο «Η καταγωγή του ανθρώπου», ο Charles Darwin αναφέρει: Η φαντασία είναι ένα από τα μεγαλύτερα προνόμια του ανθρώπου. Με αυτήν την ικανότητα ενώνει, χωρίς να το ελέγχει εικόνες και ιδέες, και δημιουργεί λαμπρά και καινοτόμα αποτελέσματα. Αναφέρει πιο κάτω ότι «Τα όνειρα μας δίνουν την καλύτερη ιδέα της ισχύς της φαντασίας και ότι «Το όνειρο είναι μια ανεξέλεγκτη και ακούσια τέχνη του εγκεφάλου». Ο ύπνος είναι ένα ενδιάμεσο στάδιο μεταξύ́ της εγρήγορσης και του θανάτου. Όταν ο εγκέφαλος ονειρεύεται δεν γνωρίζει ότι το τέρας που μας κυνηγάει είναι φανταστικό. Κατά τη διάρκεια του ύπνου του REM, το σώμα μας απενεργοποιείται από την προσωρινή παράλυση της ατονίας του ύπνου, αλλά ο εγκέφαλός μας τρέχει ασταμάτητα μέσα από τη φαντασία των σκέψεων. Ο εγκέφαλος δεν πλάθει απλά φαντασίες, αλλά στην πραγματικότητα πολεμάει τον νευροενδοκρινικό μας άξονα. Αυτός είναι ο λόγος που μερικές φορές ξυπνάμε με ιδρώτα γύρω από την καρδιά μας. Η ακούσια φαντασία του ονείρου δημιουργεί ένα επεισόδιο συναισθηματικής πραγματικότητας και όχι ψευδών συναισθημάτων. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η φαντασία είναι απλώς μια επιπόλαιη ικανότητα δημιουργίας του

μυαλού. Για παράδειγμα ο Πλάτωνας θεωρούσε ότι η φαντασία λειτουργεί μόνο ως μία ψευδαίσθηση του εγκεφάλου, η οποία αποσπά την προσοχή από την πραγματικότητα. Αντίθετα, ο Αριστοτέλης είδε τη φαντασία ως απαραίτητο συστατικό της γνώσης. Η μνήμη είναι μία αποθήκη εικόνων και γεγονότων, αλλά η φαντασία καλεί, ενώνει και συνδυάζει αυτές τις αναμνήσεις σε στιγμές κρίσης και λήψης αποφάσεων. Η φαντασία κατασκευάζει εναλλακτικά σενάρια από τα ανεπεξέργαστα δεδομένα των εμπειρικών αισθήσεων και στη συνέχεια, οι ορθολογικές ικανότητές μας μπορούν να τις αξιολογήσουν και να τις χρησιμοποιήσουν για να κάνουν ηθικές επιλογές, ή να προβλέψουν κοινωνικές συμπεριφορές ή ακόμα και να δημιουργήσουν καλύτερες επιστημονικές θεωρίες. Για τον Αριστοτέλη, η φαντασία ήταν εξίσου σημαντική με τη γνώση. Παρόλο που ο ίδιος ήταν προσεκτικός για να διακρίνει τη φαντασία από τις συνηθισμένες πέντε αισθήσεις, η φαντασία κατανοείται ως ένα είδος έκτης αίσθησης, που μοιράζονται οι άνθρωποι και πολλά ζώα. Η φαντασία μας βοηθά να γνωρίσουμε τόσο τους ανθρώπους αλλά και τους εαυτούς μας καλύτερα. Η τέχνη δεν είναι μόνο εξαιρετική για τη θεραπευτική συναισθηματική διαχείριση και την κάθαρση, αλλά επίσης παράγει γνώση, δημιουργώντας νέους τρόπους κατανόησης και χειρισμού του κόσμου. Η σύγχρονη νευρογνωστική θεωρία υποστηρίζει ότι το μυαλό είναι ένας «υπολογιστής προβλέψεων». Δημιουργεί νοητικά μοντέλα του κόσμου και δοκιμάζει προβλέψεις, φροντίζοντας να ενημερώσει το ίδιο το μυαλό για τη μείωση μελλοντικών σφαλμάτων. Αυτές οι γνωστικές διαδικασίες δεν είναι δυνατές χωρίς την ευφάνταστη ικανότητα.

7/Volt

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΤΟΥ VOLT ΔΗΜΑΡΧΕΙΑ: ΠΑΡΑΛΙΜΝΙ / ΔΕΡΥΝΕΙΑ / ΣΩΤΗΡΑ / ΑΓΙΑ ΝΑΠΑ ΚΟΙΝΟΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ: ΛΙΟΠΕΤΡΙ / ΦΡΕΝΑΡΟΣ / ΑΥΓΟΡΟΥ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ & Άλλα σημεία Παραλίμνι: Περ. Τσιακκούρμας / IN N OUT Store / Domino / BREAK 4 U / Περ. Σταυροδρόμι / Περ. Win2 Win / Chriso Bookshop / ΟΠΑΠ Δερύνεια: Περ. ASSIAS / Περ. StopGo / ΟΠΑΠ Σωτήρα: Περίπτερο Αθανασία / Περ. Blue / Περ. Κωστής / ΟΠΑΠ Αγία Νάπα: Βιβλιοπωλείο ΚΑΛΛΙΚΑ / Περ. Napa 1 / ΟΠΑΠ Φρέναρος: ΠΑΙΔΙΚΗ ΦΩΛΙΑ / ΟΠΑΠ Λιοπέτρι: Περ. Αγ. Γεώργιος / Vintage Photography Studio /ΟΠΑΠ Αυγόρου: Περ. Άγιος Νικόλαος / ΟΠΑΠ ΚΑΦΕΤΕΡΙΕΣ / ΜΠΑΡ κ.α.: Παραλίμνι: Senso / Solido / Gonzo / Mooi / Πλατεία / Επωδή / Robustos / Fabricca / Coffee Island / Clock Caffe / Second Cup / Πλεύσης / Mezzo / Mikel / Cosa Nostra / Play4All / Maccadam / ShishaLove / Expresso / Soukris / Μπλε Αβοκάντο / The Loop / Donut Market / Midtown Bistro / Kalifi Πρωταράς: Coffee Island / NAVA / Malthouse / Mikel / KOI / ΟΠΑΠ Αγία Νάπα: Liquid / Second Cup / Jello / Cafe Central / Coffee Island / Coffee Mug Δερύνεια: Λαογραφικό Μουσείο / Coffee Factory / Καφ. Αμφιθεάτρου / Coffee Bar / Crepetaste Λιοπέτρι: PALETTO Wine Cellar & Coffee Lab / Atlantis Cafe / ΚαφεΛίο / The Volt Σωτήρα: Grosseto Coffee / One Way Coffee Shop / ΣΥ. ΦΙ. ΑΕΚ ΑΜΜ/ΟΥ / Κέντρο Νεότητος / Gabriel`s Snack Bar / Suelto Caffe Φρέναρος: Elatte Coffee Shop Αυγόρου: Bistro ΑΛΛΑ: Νοσοκομείο Αμμ/ου / ΛΗΤΩ / Limni Medical Centre / Ιάσειον / Santa Marina / Styliani Med. Center / Γραφείο Κοιν. Ασφαλίσεων / Γραφείο Πολίτη / Κτηματολόγιο / Ταχυδρομείο / Δήμητρα Σκαπούλλαρου / Κωνσταντίνα Φιλίππου / Κατερίνα Σιάκ. – Κάουρα / Κάκια Μηχαήλ / Be Fit ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΑ, ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΙ & BARBERS: Παραλίμνι: Pepe Hair Style / Artizan / Raffinato Hair Studio / Kiki & Despo Tzama Hair Studio / Καλλής Γούμενος & Αντώνης Ιωνά / Barberking / Lune / Centro Bellezza / Le Visage Δερύνεια: Eclipse Hair Studio / St. R & M / Skourion / Original Barbershop / Glow By Despw Σωτήρα: Hair by Antonis / Barber for Life / Void / Hairdressers & Nails Salon Αγία Νάπα: Barbershop Savvas Chiridis / Δατική Δίαιτα Φρέναρος: Vintage Cuts / The Barbershop Λιοπέτρι: Hair Art Works / La Suenio Salon Πρωταράς: The Barber`s Den

Προμηθευτείτε ΔΩΡΕΆΝ το δικό σας αντίτυπο! Ηλεκτρονικά μπορείς να διαβάσεις το περιοδικό ανά σελίδα μέσα από την ιστοσελίδα του www.vantagemag.com ή στο πιο κάτω link https://issuu.com/zanettoslouka/docs/volt_issue

8/Volt

ΜΑΤΙΑ ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΑ

Η μεγάλη αυτοπεποίθηση των ηλίθιων ανθρώπων Όταν είσαι υπερβολικά ηλίθιος ώστε να αντιληφθείς πως είσαι ηλίθιος, διακατέχεσαι από υπερβολική αυτοπεποίθηση που προσωπικά με αφήνει…κάγκελο!

Ναι, είναι αποδεδειγμένη θεωρία. Οι ηλίθιοι συχνά εκτιμούν υπερβολικά τον εαυτό τους και έχουν μια παραπλανητική υπεροχή για τις ικανότητές τους.

Της Βέρας Κοσμά ΔΙΕΥΘΎΝΤΡΙΑ ΣΎΝΤΑΞΗΣ

Είναι γεγονός… Δεν υπάρχει άνθρωπος στη γη που να πιστεύει ότι είναι ηλίθιος. Ποτέ και κανένας δεν μίλησε στον εαυτό του λέγοντας «Είμαι βλάκας», παρά μόνο κάποιες φορές και αυτό, πάντα χαϊδευτικά. Όλοι σε αυτό τον κόσμο πιστεύουμε πως μπορεί να μην είμαστε ιδιοφυίες (αυτό δεν έχει εξακριβωθεί ακόμα) αλλά σίγουρα ανήκουμε πάνω από το average. Όπως είναι φυσικό, οι σκέψεις μας ακούγονται πάντα έξυπνες και λογικές σε εμάς. Το άρθρο μου όμως δεν έχει να κάνει με την εξυπνάδα αλλά με την αυτοπεποίθηση που έχουν κάποιοι. Όπως είχε πει ο Charles Bukowski και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη: «Το πρόβλημα με τον κόσμο είναι ότι οι έξυπνοι άνθρωποι είναι γεμάτοι αμφιβολίες, ενώ οι ηλίθιοι είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση». Πόσες φορές έχεις συναντήσει ανθρώπους οι οποίοι είναι υπερβολικά σίγουροι για τη γνώμη τους, ανθρώπους που θέλουν να λένε την τελευταία κουβέντα, άσχετο αν είναι σωστή ή λάθος, και δεν δέχονται αντίθετη άποψη; Πάρα πολλές φορές… Προσωπικά έρχομαι συχνά αντιμέτωπη με άτομα που έχουν ολοφάνερο λάθος για κάποιο συγκεκριμένο θέμα, δεν έχουν καν διαβάσει τα σχετικά για το ζήτημα, αλλά έχουν τόση εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και σε όσα λένε που με αφήνουν άφωνη. Άτομα τα οποία αυτοβαφτίστηκαν ψυχολόγοι, γιατροί, επιδημιολόγοι, δικηγόροι, οικοδόμοι, διατροφολόγοι, γυμναστές ανοίγουν το στόμα τους και αραδιάζουν αρλούμπες. Αρλούμπες που μπορεί να διάβασαν από άλλους «επιστήμονες» στο facebook και τα παπαγαλίζουν σαν δικές τους θεωρίες και απόψεις. Αγαπημένοι μου φίλοι, οι ηλίθιοι βρίσκονται ανάμεσα μας… Είναι παντού, προέρχονται από όλες τις κοινωνικές τάξεις και είναι πάντα έτοιμοι να προκαλέσουν ζημιά στους άλλους. Γιατί αυτά τα άτομα «είναι πάντα έτοιμα να σου «λύσουν» το πρόβλημά σου, είτε ζητήσεις είτε δε ζητήσεις βοήθεια. Είναι πάντα σε ετοιμότητα για να κάνουν μακροσκελείς μονολόγους χωρίς νόημα, να επικρίνουν τις άλλες απόψεις και να

Το Newsletter που χρειάζεσαι βρίσκεται εδω! Kάθε εβδομάδα στο email σας τα καλύτερα άρθρα του Vantagemag.com Κάντε εγγραφή από την ιστοσελίδα www.vantagemag.com

10/Volt

επιβληθούν. Αυτό το είδος ανθρώπων μου προκαλεί πονοκέφαλο, με κουράζει και με κάνει να αναρωτιέμαι: Από που όμως πηγάζει όλη αυτή η αυτοπεποίθηση; Ποιος τους κοροϊδεύει; Γιατί κάποιος δεν τους λέει πως πρέπει να κλείσουν το στόμα τους μέχρι να κάνουν μεταμόσχευση εγκεφάλου; Σύμφωνα με το φαινόμενο Dunning-Kruger οι «ανεπαρκείς» άνθρωποι συνήθως υπερεκτιμούν τις ικανότητες, τις γνώσεις και τον εαυτό τους, αδυνατούν να αναγνωρίσουν τη δική τους έλλειψη δεξιοτήτων, αποτυγχάνουν να αναγνωρίσουν την έκταση της ανεπάρκειας τους και φυσικά αποτυγχάνουν να υπολογίσουν με ακρίβεια τις δεξιότητες των άλλων. Από την άλλη, οι ειδικοί σε έναν τομέα, συχνά υποτιμούν τις γνώσεις τους και τις ικανότητές τους ή πιστεύουν ότι και οι άλλοι γύρω τους βρίσκονται σε παρόμοιο επίπεδο. Αυτό συμβαίνει επειδή όσο περισσότερα μαθαίνουν για ένα θέμα τόσο συνειδητοποιούν πόσο πολύπλοκο είναι και πόσα πολλά έχουν ακόμα να μάθουν. Σύμφωνα επίσης με το πείραμα Dunning-Kruger οι «ανεπαρκείς» βαθμολόγησαν τις ικανότητες τους υψηλότερα από την πραγματικότητα, ενώ οι έξυπνοι άνθρωποι βαθμολόγησαν τους εαυτούς τους χαμηλότερα. Όταν όμως ήρθαν σε επαφή με τα αποτελέσματα και την πραγματικότητα η εκτίμηση των έξυπνων ανθρώπων ανέβηκε ενώ των ανεπαρκών δεν άλλαξε καθόλου. «Στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα»… Ναι, είναι αποδεδειγμένη θεωρία. Οι ηλίθιοι συχνά εκτιμούν υπερβολικά τον εαυτό τους και έχουν μια παραπλανητική υπεροχή για τις ικανότητές τους. Γι΄αυτό και ο ηλίθιος άνθρωπος είναι το πιο επικίνδυνο είδος ανθρώπου. Γιατί με την αυτοπεποίθηση που έχει μπορεί να βρεθεί σε θέσεις κλειδιά… Όταν οι πραγματικοί επιστήμονες είναι γεμάτοι αμφιβολίες για τις ικανότητές τους, οι ηλίθιοι νομίζουν πως μπορούν να κατακτήσουν τον κόσμο. Και κάποιες φορές τα καταφέρνουν με αποτέλεσμα; Εμείς να κυβερνόμαστε από αυτούς.

Το Θέμα

Εικαστικά Τα πρώτα μη φωτογραφικά έργα της Σίντι Σέρμαν

podcast για τον μήνα

Οι πρώτοι δύο πίνακες της Σίντι Σέρμαν, της πιο σπουδαίας φωτογράφου της εποχής μας, μιας καλλιτέχνιδαςχαμαιλέοντα, όπως τη χαρακτηρίζουν εδώ και δεκαετίες οι κριτικοί της τέχνης, είχαν κάνει την εμφάνισή τους ως προπομπός ενός σώματος εργασίας που εκτίθεται στο Μαϊάμι, στην γκαλερί Sprüth Mayers, μέχρι την πρώτη Μαΐου 2021. Τα πρώτα μη- φωτογραφικά έργα της προέρχονται από τις εικόνες της στο Instagram.

Ακολουθήστε το podcast Zulucast Talk του Ζανέττου Λουκά στο YouTube.

#35

Άγγελος Σοφοκλέους Η τυραννία της διχόνοιας

Η σειρά

Ο θρίαμβος των λουλουδιών και της Γιαγόι Κουσάμα στον Βοτανικό Κήπο της Νέας Υόρκης

This Is a Robbery: The World’s Biggest Art Heist

12/Volt

Η έκθεση καταγράφει τη δια βίου σχέση της Κουσάμα με τον φυσικό κόσμο, που ξεκινά από τις αναμνήσεις της παιδικής της ηλικίας, στην Ιαπωνία, μέσα στις εκτάσεις των φυτωρίων της οικογένειάς της στο Matsumoto.

Feedback

ΤΙ ΜΑΘΑΜΕ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΑΝΈΤΤΟ ΛΟΥΚΆ

Το 1990 δύο άντρες ντυμένοι αστυνομικοί εισβάλλουν στο φημισμένο Μουσείο Isabella Stewart Gardner της Βοστώνης και κλέβουν έργα τέχνης αξίας 500 εκατομμυρίων δολαρίων. Η υπόθεση δε λύθηκε ποτέ και τα έργα τέχνης δεν έχουμε ιδέα πού μπορεί να βρίσκονται. Η σειρά-ντοκιμαντέρ του Netflix This Is a Robbery θα ακολουθήσει τους ερευνητές που ανοίγουν ξανά την υπόθεση της μεγαλύτερης ληστείας στην ιστορία της τέχνης. Η σειρά ντοκιμαντέρ στριμάρει στο Netflix

Ο Βοτανικός Κήπος της Νέας Υόρκης γιορτάζει την άνοιξη με πουά δέντρα, καμπανούλες, νούφαρα και κατακόκκινους κορμούς δέντρων τιμώντας έτσι ένα «παιδί» της αβάν-γκαρντ σκηνής, της πιο ακριβής και πάντα νέας Γιαγόι Κουσάμα, ενώ τον κήπο θα συμπληρώνουν τα επικά Infinity Mirror Rooms, σε νέα εκδοχή, για να προκαλέσουν τους Νεοϋορκέζους να βυθιστούν στον κόσμο των ψευδαισθήσεων και των παραισθήσεων. Και μπορεί ο κήπος να μην είναι τώρα επισκέψιμος, αλλά οι εγκαταστάσεις στη φύση δίνουν τον τόνο μιας αισιόδοξης επιστροφής, θυμίζοντας το έργο του Κρίστο και της Ζαν Κλοντ στο Σέντραλ Παρκ μετά την πτώση των Δίδυμων Πύργων, που ήταν το πιο αισιόδοξο μήνυμα της πόλης. Το Flower Obsession, μια εγκατάσταση σε ένα περίπτερο που είναι στρωμένο για πρωινό ενώ οι επισκέπτες κολλάνε αυτοκόλλητα λουλούδια στα τζάμια, το έργο που είχε παρουσιάσει στην Μπιενάλε της Βενετίας, με τις μεταλλικές σφαίρες της, που επιπλέει στη λιμνούλα του Βοτανικού Κήπου, ο διάσημος κήπος του Νάρκισσου, μεγάλα χταπόδια και ψηφιδωτές κολοκύθες καλά κρυμμένα μέσα σε φυλλωσιές και δρομάκια είναι μερικά από τα έργα που παρουσιάζονται. Η Κουσάμα που δεν έπαψε ποτέ να είναι επίκαιρη από τότε που την ανακάλυψε ο κόσμος, στην έβδομη δεκαετία της ζωής της, οργανώνει ένα μαγνητικό περιβάλλον που υπενθυμίζει όσο κανένας άλλος τη σχέση μας με τη φύση. Το φυτικό της σύμπαν σε μνημειακό μέγεθος είναι ένας θρίαμβος της φύσης επί του ανθρώπου και μάχεται την καταστροφή του περιβάλλοντος με τον πιο ποιητικό τρόπο. Τα μικροσκοπικά άνθη και οι λεπτομέρειες της φύσης στις εγκαταστάσεις της παίρνουν αλλόκοσμο σχήμα και όψη, κυριαρχούν σε ένα σύμπαν αισιοδοξίας και θριάμβου. Οι κολοκύθες μοιάζουν να χορεύουν, σαν ανθισμένες ψυχές, γιατί η Κουσάμα πάντα στο έργο της έχει καλά κρυμμένο έναν κόσμο πνευματικό που την κράτησε ζωντανή. Μέσα στα χρώματα κρύβει μια ικεσία στο σύμπαν που δίνει μια ανάλαφρη εικόνα για τα έργα της, ακόμα και αν πρόκειται για μια κολοκύθα που έχει βάρος τόνων και τεράστιο ύψος.

#36

Άννα Μαραγκού Θησαυρός μας, ο κυπριακός πολιτισμός

#37

Κλεάνθης Κουτσόφτα Σπάζοντας τα στερεότυπα

#38

Γιώργος Καλογήρου Ο κόσμος εκπαιδεύεται από την τέχνη

Π Α Ρ ΟΥ Σ Ι Α Ζ Ε Ι

ΤΗΝ

Σ Ε Ι ΡΑ Η Π Λ ΑΤ Ι Ν Ε Ν Ι Α

Σ Α Σ Ε Π Ι Λ Ο Γ Η Σ ΤΑ Χ Ρ Ω Μ ΑΤΑ

Ανακαλύψτε τη νέα σειρά χρωμάτων ανώτερης ποιότητας του συστήματος χρωματισμού ISOMAT COLOR SYSTEM στους εντυπωσιακούς μεταλλιζέ κάδους.

Η ΟΥΣΊΑ ΕΊΝΑΙ ΌΤΙ Η ΚΎΠΡΟΣ ΚΙΝΔΥΝΕΎΕΙ ΝΑ ΠΕΘΆΝΕΙ ΑΠΌ ΤΗ ΓΆΓΓΡΑΙΝΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΆΣ ΚΑΙ ΧΡΕΙΆΖΕΤΑΙ ΕΠΕΊΓΟΥΣΑ ΘΕΡΑΠΕΊΑ

Του Κωνσταντίνου Οδυσσέως

14/Volt

Μόνο έτσι θα ελπίζουμε για καλύτερες μέρες

Η διαφθορά στην Κύπρο είναι σαν ένας βόθρος που γέμιζε σιγά σιγά ώσπου ξεχείλισε. Από το 2011, όταν κυβερνούσε το ΑΚΕΛ, έγραφα ότι η διαπλοκή και η διαφθορά μας οδηγούν σε οικονομική καταστροφή. Εκείνο τον καιρό το πολιτικοοικονομικό κατεστημένο έκανε αλισβερίσια με τραπεζίτες και ύποπτους ξένους μεγιστάνες, κυρίως Ρώσους, τους οποίους κυνηγούσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν και τους ζητούσε, με αλλεπάλληλες δηλώσεις, να επιστρέψουν τα κλεμμένα χρήματά τους στη Ρωσία. Εμείς τους είχαμε μέσα στις τράπεζές μας. Βλέπαμε το τραπεζική φούσκα να διογκώνεται και νομίζαμε ότι θα αγοράσουμε τον κόσμο όλο. Ώσπου έσκασε το 2013 και μας έριξε στα τάρταρα. Αλλά το πάθημα δε μας έγινε μάθημα. Το διεφθαρμένο κατεστημένο βρήκε άλλους τρόπους. Έγραφα στα άρθρα μου ότι η διαφθορά συνεχίζεται και θα μας βρουν χειρότερα κακά. Διεθνείς φορείς, όπως η Ομάδα Κρατών Κατά της Διαφθοράς Creco, ασκούσαν πίεση να θεσπιστούν αυστηροί νόμοι για να αποτροπή και πάταξη. Όμως το πολιτικό σύστημα, δεν έδειξε προθυμία. Η κυβέρνηση κατέθεσε νομοσχέδια στη βουλή, αλλά έμειναν εκεί. Τα κόμματα ακολούθησαν την γνωστή τακτική των αμέτρητων τροπολογιών κι οι αυστηροί νόμοι δεν έγιναν ποτέ. Είναι γεγονός ότι καταδικάστηκαν σε φυλάκιση δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι καθώς και ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας, για σκάνδαλα διαφθοράς, ωστόσο για την οικονομική καταστροφή του 2013 δεν τιμωρήθηκε κανένας, με αποτέλεσμα ο πολίτης να παραμένει με την αίσθηση πως η ατιμωρησία συνεχίζεται και η διαφθορά παραμένει βαθιά ριζωμένη. Η αντιπολίτευση κατηγορεί για διαφθορά την σημερινή κυβέρνηση, αλλά στα αμέτρητα σκάνδαλα διαφθοράς που αναφύονται κάθε τρεις και λίγο, δεκαετίες τώρα, είναι γνωστό ότι είχαν τη μερίδα τους και οι σημερινοί κατήγοροι. Στο σκάνδαλο του Κυπριακού Επενδυτικού Προγράμματος, που ομολογουμένως στήριξε την κυπριακή οικονομία σε κρίσιμες στιγμές, μετά τη κρίση του 2013, αν ψάξει κανείς ανάμεσα στους επιτήδειους που το εκμεταλλεύτηκαν, θα βρει δικηγορικά και λογιστικά γραφεία επωνύμων πολιτικά εκτεθειμένων προσώπων από διάφορα κόμματα. Για τα σκάνδαλα στο ΣΑΠΑ Πάφου και στα ΧΥΤΙ – ΧΥΤΑ Πάφου και Λάρνακας, καταδικάστηκαν σε φυλάκιση δήμαρχοι και πρώην δήμαρχος του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ και του ΔΗΣΥ καθώς και δημοτικοί σύμβουλοι των κομμάτων αυτών και του ΑΚΕΛ. Για το σκάνδαλο της Δρομολαξιάς καταδικάστηκε ανώτατο στέλεχος του ΑΚΕΛ καθώς και πρώην υπουργός που διετέλεσε και στέλεχος του ΔΗΚΟ. Επί διακυβέρνησης ΑΚΕΛ, αναγκάστηκε να παραιτηθεί ο διευθυντής του γραφείου του προέδρου Χριστόφια, όταν διέρρευσε κατά λάθος στα ΜΜΕ κατάλογος με ρουσφέτια σε ακελικούς, με οδηγίες του Προεδρικού Μεγάρου. Στην ίδια πενταετία, η

Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) εξέδωσε ανακοίνωση ότι ο Υπουργός Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος του προέδρου Χριστόφια έκανε ρουσφέτια. Επί Τάσσου Παπαδόπουλου είχαμε το σκάνδαλο της φούσκας των ακινήτων, για το οποίο συνέτειναν και πάλι ύποπτοι ξένοι «επενδυτές». Το δικηγορικό γραφείο «Τάσσος Παπαδόπουλος και Συνεργάτες» επικρίθηκε για διασύνδεση με το μεγαλύτερο στην παγκόσμια ιστορία ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, που έκλεψε από τον σερβικό λαό ο πρώην πρόεδρος της Σερβίας Σλόμποταν Μιλόσεβιτς. Δισεκατομμύρια ήρθαν με μαύρες σακούλες στην Λαϊκή Τράπεζα και η μίζα ήταν πολλά εκατομμύρια. Επί Κληρίδη έγινε το μεγάλο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, για το οποίο δεν τιμωρήθηκε κανένας και είναι γνωστό ότι σ’ αυτό έπαιξαν παιχνίδια εταιρίες κομμάτων και πολιτικών προσώπων. Η πρώτη διακυβέρνηση του ΔΗΚΟ, επί Σπύρου Κυπριανού, έδωσε ρέστα στο ρουσφέτι και στην αναξιοκρατία, καθιέρωσε την πελατειακή σχέση των πολιτών με τα κόμματα κι έκανε επιστήμη τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος. Τα σκάνδαλα αμέτρητα. Σημειώνω ενδεικτικά το σκάνδαλο των φθαρμένων πεντολίρων που δόθηκαν σε ημέτερους, το σκάνδαλο του δρόμου Λευκωσίας – Λεμεσού, που δεν τελείωνε ποτέ αφού τα λεφτά τρώγονταν στις μίζες, την καταλήστευση της ξένης βοήθειας προς τους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες από ημέτερους, τη χρεοκοπία (και τότε) του Συνεργατισμού και πολλά άλλα. Ήταν η εποχή που έπρεπε να έχεις κομματική ταυτότητα του ΔΗΚΟ για να μπορείς να διοριστείς ή να προαχθείς στη δημόσια υπηρεσία, η εποχή που οργίαζε η ΚΥΠ με την παρακολούθηση των πολιτών, για τα πολιτικά τους φρονήματα. Ο περιορισμός των λέξεων δεν μου αφήνει περιθώρια να αναφερθώ σε πολλά άλλα σκάνδαλα, γνωστά ή κουκουλωμένα, μέσα στα οποία έχουν τη μερίδα τους τα κόμματα. Η ουσία είναι ότι η Κύπρος κινδυνεύει να πεθάνει από τη γάγγραινα της διαφθοράς και χρειάζεται επείγουσα θεραπεία. Αξιόπιστες εναλλακτικές πολιτικές δυνάμεις δεν υπάρχουν. Είναι πολύ χειρότερη και επικίνδυνη επιλογή να ψηφίσουν οι πολίτες είτε καιροσκοπικούς σχηματισμούς χωρίς ιδεολογία και συνοχή είτε ψευταράδες λαϊκιστές πολιτικάντηδες, είτε το ΕΛΑΜ, που ξεκίνησε ως Χρυσή Αυγή της Κύπρου και άλλαξε φορεσιά όταν η Χρυσή Αυγή επικηρύχθηκε ως τρομοκρατική οργάνωση. Ευθύνη και χρέος των πολιτών απέναντι στην πατρίδα μας είναι να ψηφίσουν στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, σωστά. Να στείλουν στη βουλή υποψήφιους ικανούς, συνετούς, τίμιους, ηθικούς. Η Κύπρος είναι μικρή, ο ψηφοφόρος μπορεί να κάνει μια μικρή μελέτη για το ποιος είναι ποιος. Αν οι πολίτες ψηφίσουν τους καλύτερους, το ρητό «κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν» θα αποκτήσει θετικό πρόσημο και θα έχουμε ελπίδα να δούμε καλύτερες μέρες σε τούτο τον τόπο.

Μια λάμψη ο άνθρωπος, κι αν είδες, είδες…

ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΧΡΌΝΟΣ ΓΙΑ ΗΜΊΜΕΤΡΑ, ΓΙΑ ΖΩΈΣ ΚΑΛΟΥΠΩΜΈΝΕΣ, ΓΙΑ ΦΥΛΑΚΙΣΜΈΝΕΣ ΨΥΧΈΣ, ΜΌΝΟ ΑΚΌΜΑ ΚΆΠΟΙΑ "ΔΕΥΤΕΡΌΛΕΠΤΑ" ΛΆΜΨΗΣ.

Της Gina Κωνσταντίνου

Την προηγούμενη φορά που την είδα, ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι, σε απόσταση 2 μέτρων, από μακριά, έτσι μας μαθαίνουνε τώρα να κάνουμε, όλα από μακριά, σε απόσταση, μπας και μολυνθούμε από συναίσθημα και στοργή.

Μιλούσε αργά και κόμπιαζε να αρθρώσει τις λέξεις σωστά, αλλά μου μίλαγε, με αναγνώριζε και μου έλεγε ευχαριστώ που πήγα να την δω. Την κοίταγα στα μάτια και η δυναμική φιγούρα της ήταν εκεί, παρούσα, ούρλιαζε πίσω από τα μελισσιά της μάτια, ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ! Τρεις μήνες μετά και αφότου εμβολιάστηκε, αποφάσισα την ημέρα των γενεθλίων της ότι ήθελα να τη δω, να της ευχηθώ από «κοντά». Την αντίκρισα στο καναπέ, και αυτή με κοίταξε, πάσχισε να με θυμηθεί και μου αποκρίθηκε «Γεια σας». Χρόνια σου Πολλά Κουκλάρα μου, της λέω. Με καχυποψία, γύρισε στον άντρα της, για να σιγουρευτεί ότι ούτε και αυτός με αναγνωρίζει, αλλά αυτός ήδη με καλωσόριζε. Πάει μία βδομάδα από την τελευταία μας συνάντηση, και η δίωρη εκείνη επίσκεψη, μου έχει διαλύσει το μυαλό. Μωρό ξεκινάει ο άνθρωπος και μωρό καταλήγει, λένε, αλήθεια είναι, το έζησα πριν μια βδομάδα, το βλέμμα της ενός αθώου παιδιού και το γέλιο της απλόχερο, ηχηρό μα πέρα για πέρα παιδικό. Η 80χρονη πορεία της ζωής της, σαν λάμψη, τώρα όμως, μωρό παιδί και πάλι. Έχω τις πρώτες μνήμες από αυτήν όταν ήταν σαράντα και κάτι ψιλά, καλή ώρα σαν και μένα. Δυναμική, ηχηρή, ανίκητη, λόγος με στόμφο, τεκμηρίωση και χιούμορ, η αποθεωση της γυναικείας υπόστασης. Της είπαν πολλάκις «δεν μπορείς» και αυτή πάντα τους έλεγε «κοίτα να μαθαίνεις». Αντιλαμβάνεστε τι σας γράφω αυτή τη στιγμή; Μια λάμψη είναι η ζωή μας, σκεφτείτε, πόση ώρα διαρκεί μια λάμψη; "Δευτερόλεπτα" Βιώστε αυτό που σας λέω, μία Λάμψη, κι αν είδες, είδες! Είμαι σε πλήρη επίγνωση ότι βρίσκομαι στο κρεσέντο της δικής μου λάμψης τώρα και ελπίζω να κρατήσει όσο πιο πολλά "δευτερόλεπτα" γίνεται. Εσείς απολαμβάνετε την λάμψη σας; Αν δεν είστε σίγουροι για την απάντηση σας, πάρτε μια κόλλα χαρτί και απαριθμείστε τι θέλετε

να περιλαμβάνει η λάμψη σας και τι όχι. Δεν έχετε χρόνο για χάσιμο, λάμψτε! Εγώ τα απαρίθμησα, τα κατέγραψα και μου ταχυδρόμησα την επιστολή. Μου υποσχέθηκα λοιπόν ότι για όσα "δευτερόλεπτα" μου έχουν απομείνει θα λάμψω όπως θέλω εγώ. Δεν έχω χρόνο πλέον για μίζερους, αρνητικούς, καχύποπτους, υπεραναλυτικους και επικριτικούς ανθρώπους στη ζωή μου. Δεν μου αρέσουν οι διενέξεις και επιλέγω να αποχωρώ όταν τα πράγματα οδηγούν σε αυτές. Η οποιαδήποτε μορφή πίεσης και/ή αποστέρηση της ελευθερίας δεν μου ταιριάζει και για αυτό και αντιδρώ αντανακλάστικά όταν την βιώνω σε οποιαδήποτε μορφή. Δεν με αφορούν οι ζωές των άλλων ούτε και πως τις διαχειρίζονται για αυτό και νιώθω απεγκλωβισμένη από κάθε «Μπιγκ μπραδερική» συνήθεια. Ο κατάλογος μου περιέχει μόνο θετικότητα, ειλικρίνεια, αισιοδοξία και διάθεση για να ζήσω στο έπακρον και με τα δικά μου μέτρα τα "δευτερόλεπτα" που μου αναλογούν στον χωροχρόνο. Την έχω αναρτήσει την επιστολή μου στον πίνακα του μυαλού μου και θα πορεύομαι με αυτήν για πυξίδα. Κάντε το και εσείς, επιλέξτε, καταγράψτε, ακολουθείστε. Δεν υπάρχει χρόνος για ημίμετρα, για ζωές καλουπωμένες, για φυλακισμένες ψυχές, μόνο ακόμα κάποια "δευτερόλεπτα" λάμψης. Γυρίζω και πάλι πίσω το μυαλό μου σε εκείνη, και συνειδητοποιώ ότι κι αυτή είχε τη δική της επιστολή παραμάσχαλα για να της δείχνει την πορεία της. Αν την ακολούθησε κατά γράμμα, μόνο αυτή το ξέρει και όταν και εφόσον θα έρθει η κατάλληλη στιγμή, θα ανασύρει την πολυδιαβασμένη επιστολή της και θα γράψει με όμορφα καλλιγραφικά γράμματα τον επίλογο. Ανασύρω μια παλία φωτογραφία από το σκονισμένο κουτί και την κοιτάω να με κρατάει αγκαλιά και άμεσα αντιλαμβάνομαι ότι θέλω να προσθέσω στη λίστα μου κάτι ακόμη. Να έχω σαν πρότυπο μου εκείνη!

15/Volt

Αρχαιολογικές περιδιαβάσεις Του Άγγελου Σμάγα

Η ΕΝΔΥΝΆΜΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΎ ΓΝΏΡΙΣΕ ΜΆΛΙΣΤΑ ΤΟ ΑΠΟΚΟΡΎΦΩΜΆ ΤΗΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΌ ΤΟΥ ΜΕΓΆΛΟΥ ΕΠΙΦΑΝΊΟΥ, ΕΠΙΣΚΌΠΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΑΣ, Ο ΟΠΟΊΟΣ ΣΥΝΈΒΑΛΕ ΣΤΗΝ ΑΝΈΓΕΡΣΗ ΛΑΜΠΡΏΝ ΝΑΏΝ.

16/Volt

Η πρωτοχριστιανική Σωτήρα Είναι τόσο συμπαγής ο βραχώδης όγκος του Κάβο Γκρέκο, που μου δίνει την αίσθηση ότι τίποτα δεν θα μπορούσε να τον ταρακουνήσει. Κι όμως, μια σειρά έντονων σεισμών, που εκδηλώθηκαν στα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ., τον συντάραξαν με τέτοιο τρόπο, ώστε να καταστραφούν συθέμελα όλοι οι οικισμοί που βρίσκονταν στη ΝΑ Κύπρο. Επρόκειτο για αλλεπάλληλους δυνατούς, φονικούς σεισμούς που άγγιξαν τους 10 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ, τους οποίους μάλιστα ακολούθησαν γιγαντιαία παλιρροιακά θαλάσσια κύματα. Αυτοί οι σεισμοί και τα κύματα τερμάτισαν βίαια την οικιστική εικόνα των προηγούμενων χρόνων, αφού ισοπέδωσαν παραλιακές εγκαταστάσεις, όπως οι Θρόνοι, μια αρχαία πόλη νότια της Σωτήρας.

οι

Οι φυσικές καταστροφές που ξέσπασαν εκείνη την εποχή και έπληξαν ανεπανόρθωτα την περιοχή του Κάβο Γκρέκο και τους οικισμούς της, δεν ήταν όμως η μόνη ανατροπή που συνέβη. Εξίσου σαρωτική για τον αρχαίο κόσμο, που ως τότε αναζητούσε καταφύγιο στους κόλπους μιας πολύμορφης και έντονα ανθρωπομορφικής θρησκείας, αποδείχθηκε η εμφάνιση του χριστιανισμού, ο οποίος πρόσφερε την ποθητή ελπίδα στους ανθρώπους του τόπου. Η μεγαλόνησος άλλωστε, είχε δεχθεί πολύ νωρίς τον σπόρο του χριστιανισμού από τον απόστολο Βαρνάβα, με καταγωγή από την αρχαία Σαλαμίνα. Εντούτοις, μέχρι και την ψήφιση του διατάγματος των Μεδιολάνων το 313 μ.Χ., που προέβλεπε ελεύθερη επιλογή και άσκηση λατρείας, οι πρώτοι χριστιανοί της περιοχής του Κάβο Γκρέκο αξιοποιούσαν αποκλειστικά σπήλαια και κατακόμβες για την εκδήλωση των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων. Ένας τέτοιος τόπος, όπου ίσως αναζητούσαν καταφύγιο από τους ειδωλολάτρες οι διωκόμενοι πιστοί, ήταν οι κατακόμβες στην Αγία Βαρβάρα, νότια της Σωτήρας. Εκεί μέχρι και πριν λίγες δεκαετίες επικρατούσε το έθιμο της παράθεσης γεύματος σε όλους τους εκκλησιαζόμενους μετά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας, γεγονός που θύμιζε τις χριστιανικές Αγάπες των αποστολικών χρόνων. Αυτές οι κατακόμβες, που λαξεύτηκαν στον φυσικό ασβεστόλιθο και τα ανοίγματά τους φράχθηκαν με αργολιθοδομή, πέρασαν από διάφορα στάδια ώσπου κατέληξαν μάντρες στον 20ο αιώνα. Αποτελούσαν χώρους ασφυκτικούς μεν, αλλά καλά κρυμμένους, στους οποίους μπορούσαν να καταφύγουν οι χριστιανοί της περιοχής προς το τέλος των ρωμαϊκών χρόνων, για να εκδηλώσουν τις πρωτοχριστιανικές μεταφυσικές αντιλήψεις τους. Αντίστοιχους σκοπούς, κατά την πρωτοχριστιανική περίοδο, πιθανώς να υπηρετούσε κι ο λαξευμένος αρχαίος τάφος στην Αγία Θέκλα. Σε αυτόν τον υπόγειο χώρο

κατεβαίνει κανείς από χαμηλή είσοδο, μετά την οποία ακολουθεί μακρόστενος διάδρομος με μικρούς ορθογώνιους χώρους (πρώην οστεοθήκες) ανοιγμένους στα πλευρά του και έναν θάλαμο στην ανατολική άκρη του. Η χωρική διάταξη του ταφικού μνημείου προσομοιάζει με εκκλησία, αλλά μπορεί αυτός ο σχεδιασμός να οφείλεται σε μεταγενέστερες επεμβάσεις, όπως η απολάξευση των χαμηλών τοιχωμάτων των σαρκοφάγων, αφού η κατακόμβη κατά τα μεσαιωνικά χρόνια, μετατράπηκε σε προσκύνημα. Όσο όμως εξαπλωνόταν ο εκχριστιανισμός της Κύπρου και η πνευματική δράση της εκκλησίας της εξελισσόταν, τόσο η επιβολή της νέας θρησκείας στην παλαιά γινόταν πιο ολοκληρωτική. Η ενδυνάμωση του χριστιανισμού γνώρισε μάλιστα το αποκορύφωμά της τον καιρό του Μεγάλου Επιφανίου, επισκόπου Κωνσταντίας, ο οποίος συνέβαλε στην ανέγερση λαμπρών ναών. Ευρύχωροι, πολυέξοδοι ναοί με μαρμάρινους κίονες, που διαλαλούσαν τον θρίαμβο της χριστιανικής θρησκείας επί των αρχαίων ειδωλολατρικών ιερών της περιοχής της Σωτήρας, κτίστηκαν ένας στην Αγία Θέκλα και ένας στον Χρυσοσώτηρα. Ο πρωτοχριστιανικός ναός της Αγίας Θέκλας

βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά από την προαναφερθείσα ομώνυμη κατακόμβη. Παρότι οι σωζόμενες πληροφορίες είναι ελάχιστες, φαίνεται ότι χρονολογείται τον 6ο αιώνα. Σημαντικό τμήμα του διακρίνεται στην επιφάνεια του εδάφους, νοτίως του σύγχρονου εξωκλησιού, ενώ, κατά τη διάρκεια χωματουργικών εργασιών, αποκαλύφθηκαν μία βάση κίονα και ψηφίδες, οι οποίες ανήκαν προφανώς σε ψηφιδωτό που κοσμούσε τον πρωτοχριστιανικό ναό. Ψηφίδες είχαν συγκεντρωθεί και από τον αύλειο χώρο του Χρυσοσώτηρος στη Σωτήρα κατά τη διαδικασία ενταφιασμού νεκρών στο κοιμητήριο γύρω από τη νεότερη εκκλησία. Μια σειρά μάλιστα αρχιτεκτονικών μελών από ντόπιο ασβεστόλιθο βρίσκονταν παραταγμένα στον ηλιακό του ναού, ώσπου πραγματοποιήθηκε ανασκαφική έρευνα, η οποία εντόπισε τα θεμέλια πρωτοχριστιανικής βασιλικής του 4ου-5ου αιώνα κάτω από το σύγχρονο εκκλησιαστικό κτήριο. Αποκαλύφθηκαν τότε μαρμαρόστρωτο δάπεδο, σπόνδυλοι κιόνων και οι βάσεις τους στον στυλοβάτη που διαχώριζε τα κλίτη, καθώς και τοίχοι από προσκτίσματα της βασιλικής. Η περίοδος όμως της ευημερίας, όπως αυτή αποδεικνύεται από τα παραπάνω λαμπρά πρωτοχριστιανικά αρχιτεκτονικά κατάλοιπα, δεν επρόκειτο να διαρκέσει πέρα από τα μέσα του 7ου μ.Χ. αιώνα. Τότε οι Άραβες, με αλλεπάλληλες καταστροφικές επιδρομές, οδήγησαν τις παραθαλάσσιες περιοχές στα πρόθυρα της εξαθλίωσης και ειδικά το Κάβο Γκρέκο, που αποτελούσε τον εγγύτερο τόπο στα αραβικά εδάφη, δέχτηκε όλη τη μανία των νεοφώτιστων. Κάτι τέτοιο εντούτοις δεν σταθηκε ικανό να εμποδίσει τη συνέχιση της χριστιανικής πίστης σταθερά σε όλους τους επόμενους αιώνες, καθιερώνοντας τη Σωτήρα μέχρι σήμερα ως ένα από τα πιο ισχυρά κέντρα της Ορθοδοξιας στην Κύπρο.

Ψήφου Οδύσσεια

ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟΙ ΥΠΟΨΉΦΙΟΙ ΣΤΗ ΧΏΡΑ ΤΩΝ ΛΩΤΟΦΆΓΩΝ ΠΑΛΕΎΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΠΕΊΣΟΥΝ ΝΑ ΦΆΩ ΤΟΝ ΜΑΓΙΚΌ ΛΩΤΌ, ΞΕΧΝΏΝΤΑΣ ΠΑΤΡΊΔΑ, ΙΣΤΟΡΊΑ, ΓΕΓΟΝΌΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΌΦΟΥΣ.

Του Παντελή Θεοδοσίου

Ο Μάιος είναι ο μοναδικός μήνας του έτους που το όνομά του δεν έχει ξεκάθαρη προέλευση. Οι Λατίνοι συγγραφείς τον αναφέρουν ως «mensis». Ο Πλούταρχος ταυτίζει το Μάη με το όνομα της Μάιας της ομορφότερης Πλειάδας. Ο Οβίδιος αποδίδει ετυμολογικά το όνομα του μήνα από τη λατινική λέξη «Majestas» (Μεγαλειότης).

Ο φετινός Μάιος είναι κομματάκι παράξενος. Κάνει πρεμιέρα το Μεγάλο Σάββατο, με αποτέλεσμα η αργία της εργατικής Πρωτομαγιάς να χάνει λίγο από τη λάμψη της. Μπουρδουκλωμένα τα εξαπτέρυγα της Ανάστασης με τις κόκκινες εργατικές σημαίες και τις κραυγές των καταστημάτων λιανικού εμπορίου. Ο μήνας των λουλουδιών μάς μπαίνει επεισοδιακά και μας βγαίνει φασαριόζικα με τις βουλευτικές εκλογές στις τριάντα του μήνα. Η πορεία της ψήφου μου προς τη φετινή κρίσιμη κάλπη θα μπορούσε να ταυτιστεί με την Ομήρου Οδύσσεια. Η ψήφος μου μοιάζει με την Πηνελόπη, εγώ με τον Οδυσσέα και η κάλπη με την Ιθάκη. Δεν ξέρω αν έχω αποτρελαθεί εντελώς, άλλα έτσι την είδα! Ένας σύγχρονος Οδυσσέας, που οφείλει να περάσει αλώβητος από τις Συμπληγάδες σκέψεις, χωρίς να τρελαθεί. Η πολιορκία της Πηνελόπης μου ξεκίνησε από νωρίς. Στο σύγχρονο παλάτι μου (βλ. μέσα κοινωνικής δικτύωσης) έκαναν ντου από παντού δεκάδες μνηστήρες (υποψήφιοι βουλευτές) και περικύκλωσαν ασφυκτικά την Πηνελόπη μου. Σε ησυχία δεν την αφήνουν την έρμη. Κάθεται ήρεμη στον αργαλειό της, υφαίνοντας το σάβανο της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά οι πονηροί μνηστήρες την παρενοχλούν στα μουλωχτά μέσω messenger με ραβασάκια. Στα φανερά, όλοι οι τοίχοι γέμισαν με αφίσες και υποσχέσεις. Υποψήφια τούβλα μαγαρίζουν τα κανονικά τούβλα κοτσάροντας τις φάτσες τους παντού. Οι περισσότεροι υποψήφιοι στη χώρα των Λωτοφάγων παλεύουν να με πείσουν να φάω τον μαγικό λωτό, ξεχνώντας πατρίδα, ιστορία, γεγονότα και συντρόφους. Κάποιοι άλλοι, σαν σύγχρονες Κίρκες, με προσκαλούν σε λουκούλλεια γεύματα τίγκα στα μαγικά φίλτρα. Και όσο εγώ αρνούμαι να παραστώ στο γεύμα, τόσο αυτοί με κυνηγάνε με το μαγικό τους ραβδάκι για να με μεταμορφώσουν σε χοίρο. Ατύχησαν όμως! Μετά από δύο lockdown μετατράπηκα μόνος μου σε γουρουνάκι εκτροφής από την μάσα και την ακινησία. Οι ύπουλες Σειρήνες κατέκλυσαν ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και διαδίκτυο με το τραγούδι τους. Τα έκλεισα όλα, για να μην παρασυρθώ από τη γοητεία τους και ακούω σε επανάληψη το τραγούδι της καρδιάς μου. Η Πηνελόπη θέλει να με δοκιμάσει δίνοντάς μου το τόξο. Οπλίζω και σημαδεύω. Δεν θέλω να σκοτώσω κάποιο μνηστήρα, σαν τον

Οδυσσέα. Στόχους θέλω να πετύχω. Κάθε βέλος και μήνυμα, κάθε βολή και ανησυχία. Στο παλάτι πρέπει να επέλθει η τάξη. Όσο χαριτωμένη κι αν ακούγεται η πιο πάνω αλληγορική ιστοριούλα, στην πραγματικότητα είναι σκληρή. Στη σύγχρονη Οδύσσεια της Κύπρου, ο Οδυσσέας δυστυχώς πούλησε την Πηνελόπη στους μνηστήρες. Μετέτρεψε το μεγαλύτερο, το ισχυρότερο ατομικό του δικαίωμα (εκλέγειν και εκλέγεσθαι) σε εμπορική συναλλαγή με τους μνηστήρες. Αντάλλαξε την Πηνελόπη με βολέματα, χάρες, θέσεις εργασίας, διορισμούς, υπογραφές και εξυπηρετήσεις. Το παλάτι καταρρέει, Οδυσσέα. Δεν το βλέπεις; Τα θεμέλια του κτιρίου δεν αντέχουν άλλο το βάρος των μνηστήρων που κουβάλησες. Ορίστε; Τι είπες; Δεν τους κουβάλησες εσύ; Σήκω από το θρόνο σου, Οδυσσέα! Σήκω, καλέ! Η Πηνελόπη ξεκλείδωσε όλα τα δωμάτια και οι μνηστήρες αρπάζουν ότι βρουν στο διάβα τους. Όλα τα ρήμαξαν, ούτε κολυμπηθρόξυλο δεν άφησαν. Τι είπες; Τι εννοείς βαριέσαι; Ποιος είναι αυτός ο άλλος που θα τους κυνηγήσει, όσο εσύ βλέπεις Masterchef και Survivor στην ΤV; Σύνελθε επιτέλους, Οδυσσέα. Θυμήσου ότι είσαι πολυμήχανος και άρπαξε τη ζωή στα χέρια σου. Θυμήσου, Οδυσσέα, ότι στο τέλος σκοτώθηκες από τον ίδιο σου τον γιο, επειδή απλά δεν μπόρεσες να ερμηνεύσεις σωστά την προφητεία του Τειρεσία! Θα μπορούσα να σου γράψω κι άλλα, Οδυσσέα, αλλά δεν θα το κάνω. Κουράστηκα να δίνω άνισους αγώνες και εσύ απλά να με χειροκροτείς. Ο κουραστικός ήχος από τα παλαμάκια σου δεν μου δίνει δύναμη να πάω κόντρα στο κατεστημένο, γιατί εσύ είσαι απλά θεατής. Δεν σου ζητάω να με ακολουθήσεις, απλά μόνο να αναλογιστείς. Πριν επιλέξεις χρώμα ψήφου, πριν το λευκό ή το μαύρο, θυμήσου πως όταν ένα κράτος βρίσκεται σε πτώση, όταν οι μηχανισμοί του καταρρέουν υπό το βάρος πολιτικών σκανδάλων, η αποχή δεν είναι η λύση. Αναλογίσου ποιος είσαι, ποια είναι η θέση σου στην κοινωνία και πόση δύναμη έχει η ψήφος σου. Ναι! Αυτή η ψήφος είναι η Νέμεσις στις Ύβρεις που έχουν διαπραχθεί. Κι αν απορείς τι μπορεί να αλλάξει σε αυτόν τον τόπο, την απάντηση θα τη βρεις στο βασικότερο στοιχείο ενός έθνους: την Ιστορία του. Ο μεγαλύτερος μάρτυρας των καιρών και ο καλύτερος δάσκαλος της ζωής! Υ.Γ: Μην μπερδέψεις ποτέ σου, Οδυσσέα μου, τον Άργο, τον πιστό σου σκύλο με ένα κομματόσκυλο.

17/Volt

Μάριος Ττίγκος

Σωτήρα Ετών 37

Από μικρός ξεκίνησα να εργάζομαι με τον πατέρα μου στην επιχείρηση του, εκκενώσεις αποβλήτων και ξεβούλωμα σωλήνων. Μετά την στρατιωτική μου θητεία εργάστηκα για περίπου επτά χρόνια ως συγκολλητής σε εταιρεία μεταλλικών κατασκευών μέχρι και το 2011, όπου και αποφάσισα να δημιουργήσω την δική μου επιχείρηση Ψηφιακών Εκτυπώσεων – Ταμπελλών. Ευχαριστώ τον Θεό που μπορώ και έχω τη δική μου επιχείρηση, όμως αυτό που με ευχαριστεί περισσότερο και με ηρεμεί είναι η σκοποβολή και το κυνήγι. Η ευχή μου αυτή τη στιγμή είναι να έχουν οι συνάνθρωποι μας υγεία, να είναι καλά μέσα από όλο αυτό που ζούμε τον τελευταίο χρόνο με την πανδημία, και να αντιμετωπίζουν τη ζωή τους καθημερινά με θετικότητα και αρκετό χαμόγελο.

18/Volt

Η Πρεσβυτέρα Ανδρούλα Χαραλάμπους υπήρξε μία δραστήρια γυναίκα, πολυσχιδής προσωπικότητα, πνεύμα ανήσυχο, οραματικό, με πρωτοπόρα σκέψη και τεράστιο ανιδιοτελές έργο.

Ένας

ΥΠΈΡΟΧΟΣ άνθρωπος

20/Volt

Είναι δύσκολο να περιγράψει κάποιος τη ζωή ενός ανθρώπου, όταν αυτός έχει χαράξει μία πορεία εβδομήντα χρόνων με πόνο και θυσίες, για να στερεωθεί ένα μέρος της αλήθειας. Όσο ήταν εν ζωή προσπαθήσαμε πολλές φορές να της πάρουμε μια συνέντευξη. Δεν ήθελε. Δεν ένιωθε πως έκανε κάτι σπουδαίο για να το αναφέρει…

Η 14 Μαρτίου 2021 ήταν η ημέρα που η ψυχή της πρεσβυτέρας Ανδρούλας Χαραλάμπους πέταξε ψηλά, πολύ ψηλά, για να συναντήσει τον Δημιουργό της, τον σύζυγό της και τον γιο της. Η καρδιά της σταμάτησε να χτυπά. Μία καρδιά γεμάτη αγάπη, που χτυπούσε μέσα στις καρδιές των ανθρώπων σαν τάλαντο, για να ακούνε τον ήχο της αγάπης της και να δοξολογούν ακατάπαυστα τον Θεό. Είναι δύσκολο να περιγράψει κάποιος τη ζωή ενός ανθρώπου, όταν αυτός έχει χαράξει μία πορεία εβδομήντα χρόνων με πόνο και θυσίες, για να στερεωθεί ένα μέρος της αλήθειας. Όσο ήταν εν ζωή προσπαθήσαμε πολλές φορές να της πάρουμε μια συνέντευξη. Δεν ήθελε. Δεν ένιωθε πως έκανε κάτι σπουδαίο για να το αναφέρει… Μια πολυτάλαντη προσωπικότητα, μια μάνα που έχασε το παιδί της πολύ νωρίς, μια δασκάλα που όλοι αγαπούσαν, μια άριστη σύζυγος, μια καλή πρεσβυτέρα δίπλα στον πάτερ Ευέλθοντα, μια μεγάλη φιλάνθρωπος παρόλα αυτά δεν ένιωθε πως είχε κάτι να πει. Προτιμούσε τη σιωπή. Προτιμούσε τις πράξεις αντί τα λόγια. Γι΄αυτό και εμείς νιώσαμε την ανάγκη να μεταφέρουμε τον βίο αυτής της γυναίκας, όπως τον κατέγραψαν άτομα που την γνώριζαν, για να διδαχθούμε από το παράδειγμά της, να ευαισθητοποιηθούμε σαν μέλη της κοινωνίας, και να μεταφέρουμε στις επόμενες γενεές το παράδειγμα και τον ηρωισμό της πρεσβυτέρας Ανδρούλας Χαραλάμπους. Η πρεβυτέρα ήρθε στο Παραλίμνι μαζί με τον σύζυγό της πατήρ Ευέλθων, μετά την προσφυγιά που προκάλεσε το 1974 και πολύ σύντομα ολόκληρο το Παραλίμνι έγινε η οικογένειά της και η κυρία Ανδρούλα μια μητέρα που στην αγκαλιά της μπορούσαν να χωρέσουν όλοι. Ξεκίνησε μαζί με τον σύζυγό της να διδάσκει σε σχολεία και τα απογεύματα οργάνωνε την πνευματική, θρησκευτική και φιλανθρωπική δραστηριότητα της ενορίας. Ήταν δύο άνθρωποι που συμπονούσαν και συμμετείχαν με αυταπάρνηση στα προβλήματα των ανθρώπων. Βλέποντας τις δυσκολίες που περνούσαν λόγω της φτώχειας, της ανεργίας, της εξαθλίωσης και των πολλών ασθενειών προσπαθούσαν να βρουν τρόπους, για να τους εξασφαλίσουν τρόφιμα, ρούχα, παπούτσια, χρήματα και φάρμακα, για να τους ανακουφίσουν έστω και για λίγο από τα προβλήματά τους. Όταν ο γιος τους Χριστόφορος, έφυγε από τη ζωή αιφνιδίως, από μια σπάνια ίωση και ενόσω σπούδαζε ιατρική στην Θεσσαλονίκη, δημιούργησαν το 1996 το μοναδικό στην Κύπρο Κέντρο

Προσφοράς και Αγάπης, αφιερωμένο στη μνήμη του. Από εκει άρχισαν μια οργανωμένη προσπάθεια ώστε να προσφέρουν έμπρακτη παροχή βοήθειας και συμπαράστασης προς κάθε πρόσωπο που το χρειάζεται. Στέγη Ηλικιωμένων, δημιουργία και διανομή ζεστού φαγητού, κατοίκον φροντίδα για ανθρώπους που δυσκολεύονται να φροντίσουν το σπίτι και τον εαυτό τους από μόνοι τους, υποτροφίες και άλλα πολλά συγκαταλέγονται στο έργο του ΚΕΠΑ. Οι δραστηριότητες και η προσφορά του πάτερ Ευέλθοντα και της πρεσβυτέρας Ανδρούλας επεκτείνονται κι εκτός Κύπρου με σημαντικό ιεραποστολικό έργο. Όπως έχει γράψει ο κύριος Πέτρος Παντελίδης στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook: «Η ζωή τους ήταν σύντομη, αλλά το έργο τους μεγάλο και πλήρες. Εκπαιδευτικό, χριστιανικό, καθοδηγητικό, ιεραποστολικό, το μεγαλύτερο έργο προσφοράς και αγάπης, που έγινε ποτέ στο Παραλίμνι. Χιλιάδες άτομα από το Παραλίμνι και την περιοχή Κοκκινοχωρίων νιώθουν ορφανοί, πρώτα με την αποδημία του πατρός Ευέλθοντος και τώρα με την αναχώρηση της πρεσβυτέρας Ανδρούλας. Το έργο τους όμως απέκτησε βαθιές ρίζες και παραγωγικά κλαδιά και θα συνεχίζεται τώρα από τα παιδιά και τους συνεργάτες τους, κρατώντας ζωντανή τη μνήμη τους την αγάπη και την προσφορά τους». Όταν ο σύζυγός της απεβίωσε το 2011 αυτή συνέχισε σιωπηλά το έργο του. Όπως κατέγραψε ο Αρχιμανδρίτης Αυγουστίνος Κκαρά: «Η Πρεσβυτέρα έκαμνε πάρα πολλά, αλλά αποκάλυπτε πολύ λίγα. Δεν περηφανευόταν ποτέ για την πνευματική και ασκητική ζωή της, ούτε δεχόταν να διαφημίζονται οι αμέτρητες ελεημοσύνες της. Ως πραγματικός άνθρωπος του Θεού γνώριζε πολύ καλά, ότι η ανταπόδοση στα καλά της έργα θα έρθει στη Βασιλεία του Θεού. Δεν έδινε ποτέ αξία στα πλούτη και στα χρήματα, γι αυτό και ό,τι είχε το σκόρπιζε στα πέρατα της γης, σε φτωχούς συνανθρώπους μας, σε Μοναστήρια, στην Ιεραποστολή, όπου υπήρχε ανάγκη. Με τον τρόπο αυτό εκπληρώνεται απόλυτα στο πρόσωπό της το ψαλμικό «εσκόρπισεν, έδωκε τοις πένησιν» (=σκόρπισε τον πλούτο με αγάπη και τον έδωσε στους φτωχούς, Ψαλμ. 111,9)». Τα τελευταία πέντε χρόνια έδινε μάχη με τον καρκίνο, όπου αυτός ήταν και ο λόγος για τον θάνατό της. Χωρίς αμφιβολία, η πρεσβυτέρα Ανδρούλα Χαραλάμπους ήταν ένα πραγματικό στολίδι που εξέπεμπε Φως. Όλοι οι άνθρωποι έχουν να πουν ένα καλό λόγο για την κυρία Ανδρούλα. Τα έργα της μαρτυρούν την μεγάλη αγάπη που είχε για τον Θεό και για τον άνθρωπο. Και παρόλο που είχε χτυπηθεί αρκετές φορές από την μοίρα, το παράδειγμά της ομολογούσε πίστη, ηρωισμό και γενναίο φρόνημα, που δεν συναντάς εύκολα σε ανθρώπους σήμερα.

21/Volt

Φετίχ με το

βινύλιο

Οι άνθρωποι που αγαπούν και προτιμούν το βινύλιο και τον ήχο του δεν σταμάτησαν ποτέ να αγοράζουν βινύλια ακόμη κι όταν το CD κατέκτησε τον κόσμο. Ένας από αυτός είναι ο Πανίκος Αντωνίου, ο οποίος έχει στη συλλογή του βινύλια που χρονολογούνται από το 1960.

Της Βέρας Κοσμά Πότε ξεκίνησες τη συλλογή βινυλίων και κασετών; Τη συλλογή βινυλίων την ξεκίνησα στα 16 μου χρόνια, όταν ακόμη δεν είχα λεφτά να αγοράσω πικάπ. Αφορμή στάθηκε ο Κυριάκος Εγγλέζου (Κίκης), ο οποίος μετά την εισβολή πήρε τη συλλογή που είχε ο αδερφός του, Αντώνης Εγγλέζου και άνοιξε κατάστημα με δίσκους απέναντι από το σπίτι μου. Εδώ να σημειώσουμε πως ο Αντωνης Εγγλέζου συνέλεγε δίσκους από το 1960, τους οποίους αγόραζε από το Βαρώσι. Έτσι πήγαινα στο κατάστημα συνέχεια, καθόμουν με τις ώρες ακούγοντας μουσική, έπαιρνα στα χέρια μου τους δίσκους και μπορώ να εξομολογηθώ πως η όλη διαδικασία με μάγευε. Ξεκίνησα λοιπόν να δουλεύω μαζί με τον Κίκη ως ραδιεκτρολόγος και το 1977, μόλις μάζεψα τα πρώτα μου λεφτά, αγόρασα το πρώτο μου σύστημα όπου άκουγα μουσική στο σπίτι. Έτσι ξεκίνησα να φτιάχνω και το πρώτο μου ραδιόφωνο και τις πρώτες μου κασέτες. Όταν απολύθηκα από τον στρατό άνοιξα το πρώτο μου κατάστημα, αγοράζοντας τη συλλογή του Κίκη και ξεκίνησα να ηχογραφώ κασέτες και να πουλώ δίσκους. Η συλλογή βινυλίων είναι φετίχ; Σίγουρα είναι φετίχ, είναι λατρεία, είναι αρρώστια, ένα πολύ ακριβό άθλημα. Οι περισσότεροι δεν μπορούν να καταλάβουν το πάθος μας. Μόνο όσοι έχουν την ίδια «αρρώστια». Το βινύλιο είναι μια αληθινή ιεροτελεστία, που ξεκινά από τη στιγμή που θα πιάσεις το εξώφυλλο στα χέρια, θα βγάλεις τον δίσκο, θα τον τοποθετήσεις με προσοχή πάνω στο πικάπ και θα ακουμπήσεις τον βραχίονα πάνω στα αυλάκια. Έτσι αρχίζει η ιερή στιγμή της ακρόασης, με

22/Volt

τον ήχο να... αναβλύζει ζεστός από τα ηχεία, γεμίζοντας τον χώρο σου. Πόσα βινύλια και πόσες κασέτες έχεις στη συλλογή σου; Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω κάνει καταγραφή, αλλά είμαι κοντά περίπου στις 4 χιλιάδες βινύλια και 2 χιλιάδες κασέτες. Ποιο είναι το πιο παλιό βινύλιο που έχεις; Έχω πολλά παλιά βινύλια γιατί όπως έχω προαναφέρει η συλλογή ξεκίνησε από τον Αντώνη Εγγλέζου το 1960. Καζαντζίδης, Μαρίκα Νίνου, Τσιτσάνης είναι μόνο μερικά από τα βινύλια που έχω στη συλλογή μου. Από που προμηθεύεσαι τα βινύλια και τις κασέτες; Τα βινύλια τα προμηθεύομαι από παντού. Εδώ βρίσκεται και η μαγεία της συλλογής βινυλίων. Θυμάμαι το 1978 που έπαιρνα το λεωφορείο από Σωτήρα για Λάρνακα για να αγοράσω βινύλια. Όλα μοιάζουν σαν όνειρο. Μετά ξεκίνησα να πηγαίνω Λευκωσία και Λεμεσό ή περίμενα να έρθουν από Ελλάδα φοιτητές και φίλοι και να μου φέρουν τα βινύλια που τους ζητούσα. Γνωρίστηκα με όλους όσους είχαν σχέση με τα βινύλια και σήμερα μπορώ να πω με περηφάνια πως έχω σχεδόν όλα τα βινύλια που κυκλοφόρησαν σε Ελλάδα και Κύπρο. Το ίδιο ισχύει και με τις κασέτες. Εδώ να αναφέρω πως στη συλλογή μου έχω όλες τις μάρκες και τύπους κασετών που κυκλοφόρησαν. Με ποια κριτήρια αγοράζεις βινύλια; Το κριτήριο για την αγορά ένός βινυλίου είναι ο παραγωγός, ο ηχολήπτης, οι συνθέτες και οι στιχουργοί και οι μουσικοί. Τι διαφορετικό έχει το βινύλιο από το CD; Όταν έχεις μια καλή βελόνα και κεφαλή δημιουργείται μια γλυκύτητα στο βινύλιο που το CD δεν την έχει. Ακόμα και οι γρατζουνιές που έχει ένα βινύλιο είναι μέσα στη μαγεία. Τι είδος μουσικής σου αρέσει περισσότερο; Για εμένα η μουσική είναι αστείρευτη. Ακούω όλα τα είδη μουσικής από κλασσικά μέχρι ρεμπέτικα και λαϊκά. Είμαι λάτρης όμως των

«Όταν έχεις μια καλή βελόνα και κεφαλή δημιουργείται μια γλυκύτητα στο βινύλιο που το CD δεν την έχει. 80s, θεωρώ πως είναι ένα από τα καλύτερα είδη μουσικής που έχουν γραφτεί. Τότε που όλη η ορχήστρα ήταν μέσα στο στούντιο για να γραφτεί ένας δίσκος. Σήμερα με ένα κομπιούτερ γράφεις τα πάντα. Ως λάτρης και συλλέκτης του βινυλίου, μπορείς να μας διηγηθείς κάποια ιστορία γύρω από αυτό; Στα βινύλια υπάρχει ένας αριθμός πάνω όπου μπορείς να διαβάσεις αν είναι πρώτης κοπής. Υπάρχει ένα βινύλιο λοιπόν που ως μικρός ήθελα διακαώς να αποκτήσω και είναι ο ορχηστρικός δίσκος του Χρήστου Νικολόπουλου με ονομασία «Λαϊκά Περάσματα». Θυμάμαι πως άργησε να έρθει αυτός ο δίσκος στην Κύπρο και όταν τον άκουγα στο ραδιόφωνο προσπαθούσα να τον ηχογραφήσω σε κασέτα, με μεγάλη αποτυχία. Τελικά κατάφερα να πάρω τον δίσκο πρώτης κοπής και επίσης κατάφερα να μου τον υπογράψει ο ίδιος ο Χρήστος Νικολόπουλος πριν λίγα χρόνια. Τα συναισθήματα μου όταν απέκτησα τον δίσκο ήταν απερίγραπτα. Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που δεν πρόκειται να αποχωριστείτε ό,τι κι αν συμβεί; Καταρχάς, να σας πω ότι όλα τα βινύλια είναι ξεχωριστά για εμένα. Τα περισσότερα έχουν συναισθηματική αξία αλλά σίγουρα δεν θα αποχωριζόμουν τον ορχηστρικό δίσκο του Χρήστου Νικολόπουλου που ανέφερα πιο πάνω, τον ορχηστρικό δίσκο του Χάρη Λεμονόπουλου σε δικές του συνθέσεις και τον ορχηστικό δίσκο του Μίκη Θεοδωράκη με κάποιες από τις επιτυχίες του. Από το ξένο ρεπερτόριο το βινύλιο των Bee Gees το «Spirits Having Flown» και των Boney M. «Oceans of Fantasy».

«Η ματιά που βλέπουμε το κόσμο και τις δυσκολίες, η στάση και η συμπεριφορά μας απέναντι σ’ αυτές, οι σχέσεις που αναπτύσσουμε μέσα στις οποίες υπάρχουμε, μας ανοίγουν ή μας κλείνουν την πόρτα προς την ευτυχία».

«Αξίζω και μπορώ να είμαι ευτυχισμένος» Η Χριστίνα Τοφινή μέσα από την εκπαίδευση της στη Ψυχοθεραπεία και τη Συμβουλευτική, μοιράζεται μαζί μας τη δική της οπτική για το δρόμο προς την ευτυχία και τη σημαντικότητα της Ψυχοθεραπείας στη ζωή μας.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΆ

Πως πήρες την απόφαση να ακολουθήσεις την Ψυχοθεραπεία; Ευλογημένοι οι άνθρωποι που κάνουν αυτό που αγαπούν. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, με έβλεπα σε μία θέση μέσα από την οποία να μπορώ να στέκομαι δίπλα στους ανθρώπους. Ποτέ δεν σκάλωσα στο γιατί, αγαπούσα τόσο πολύ αυτό το κομμάτι. Για μένα ήταν κάτι σαν φυσική προέκταση του εαυτού μου, το να αγαπώ δηλαδή και να σέβομαι τους ανθρώπους. Μέσα από την εκπαίδευση μου στη Ψυχοθεραπεία και τη Συμβουλευτική, μου δίνεται η δυνατότητα να είμαι συνοδοιπόρος στο ταξίδι της ζωής των ανθρώπων, προς την αναζήτηση νέων οπτικών και λύσεων από τα υποκειμενικά αδιέξοδα της ζωής. Πιστεύω με όλη μου τη καρδιά, πως κάθε άνθρωπος αξίζει να έρθει σε επαφή με την εσωτερική του δύναμη και να ψάξει τι είναι αυτό που το κρατά πίσω από όσα μπορούν να τον κάνουν ευτυχισμένο. Τι είναι η ψυχοθεραπεία; Η ψυχοθεραπεία είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας. Ως θεραπευτική διαδικασία δημιουργεί ένα εμπιστευτικό χώρο και πλαίσιο μέσα στο οποίο δίνεται η δυνατότητα σε ένα άτομο, ένα ζευγάρι ή μια οικογένεια να εκφράσουν τα συναισθήματα τους, να παρατηρήσουν τον εαυτό τους, να κατανοήσουν από που προέρχονται οι συμπεριφορές τους και να τροποποιήσουν προς την επιθυμητή κατεύθυνση για τους ίδιους τις σκέψεις και τις αντιδράσεις τους. Γιατί να ξεκινήσω Ψυχοθεραπεία; Σε ποιους απευθύνεται; Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που νιώθουμε πως δυσκολευόμαστε να πάμε παρακάτω. Σ΄αυτές ακριβώς τις στιγμές που αισθάνεσαι ότι χρειάζεσαι σε κάποιον να μιλήσεις, που νιώθεις παγιδευμένος και ανήσυχος, που επηρεάζεται ο ύπνος σου, οι διατροφικές σου συνήθειες, η δουλειά σου, οι σχέσεις σου και η καθημερινότητά σου, τότε είναι που αξίζει το κόπο να ξεκινήσεις Ψυχοθεραπεία. Η Ψυχοθεραπεία απευθύνεται στο καθένα από εμάς ξεχωριστά με απώτερο σκοπό την αυτό-βελτίωση και τη προσωπική ανάπτυξη. Πόσες συνεδρίες Ψυχοθεραπείας θα χρειαστεί να κάνω;

24/Volt

Πρόκειται για ένα ερώτημα πολλών ανθρώπων στο οποίο δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση. Ο αριθμός των συνεδριών είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων και διαφέρει στο καθένα από εμάς. Σίγουρα ο στόχος της Ψυχοθεραπείας δεν είναι ο πελάτης να εξαρτηθεί από τη διαδικασία. Στη Ψυχοθεραπεία χρειάζεται δέσμευση και ειλικρίνεια προς τον εαυτό μας, παίρνοντας την ευθύνη για την αλλαγή που θέλουμε να επέλθει στη ζωή μας. Ως εκ τούτου οι συνεδρίες εξελίσσονται βάσει της συνειδητοποιημένης ή όχι επιλογής του πελάτη να συμμετέχει στη διαδικασία. Τι θα λέγατε σε κάποιον που διστάζει να ξεκινήσει Ψυχοθεραπεία; Ζούμε σε μια μικρή κοινωνία και το να επιλέξεις έναν επαγγελματία για να μοιραστείς μαζί του δικά σου προσωπικά κομμάτια, δεν είναι και η πιο εύκολη υπόθεση. Βάσει αυτού καταλαβαίνω απόλυτα τους ανθρώπους που διστάζουν να εμπιστευτούν και να αφεθούν. Θέλω να σημειώσω όμως, πως η Ψυχοθεραπεία είναι ένας χώρος που εμπνέει ασφάλεια, εμπιστοσύνη και σεβασμό προς το κάθε άνθρωπο. Κάθε άποψη και κάθε επιλογή είναι δεκτή απομακρύνοντας έτσι την κριτική στάση και εισάγοντας την έννοια της ευρείας αποδοχής. Ποιοι είναι οι συχνότεροι λόγοι για τους οποίους απευθύνεται κανείς στη Ψυχοθεραπεία; Κατά κύριο λόγο οι άνθρωποι καταφεύγουν στη Ψυχοθεραπεία για την αντιμετώπιση του άγχους, της πίεσης και των ψυχοσωματικών συμπτωμάτων που προκαλούν έντονο συναισθηματικό πόνο. Την ίδια στιγμή στη Ψυχοθεραπεία αναζητούν τη δική τους προσωπική ανάπτυξη και αυτογνωσία, τις δεξιότητες εκείνες που συμβάλλουν στην αντιμετώπιση δυσκολιών και τραυματικών εμπειριών αλλά και στη διαχείριση του πένθους. Τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερα άτομα, ζευγάρια και οικογένειες προσφεύγουν στη Ψυχοθεραπεία για την διευκόλυνση και εξέλιξη της μεταξύ τους επικοινωνίας. Οι γονείς συνήθως ενδιαφέρονται για την οργάνωση της σχέσης με τα παιδιά τους και τα άτομα αντιστοίχως για τη κατανόηση και βελτίωση της σχέσης με τον σύντροφο τους. Γιατί πολλοί άνθρωποι καταφεύγουν στην εύκολη λύση «θα πάρω ένα χάπι και θα λύσω το πρόβλημα μου;» Ως Χριστίνα, ως άνθρωπος και ως εκπαιδευόμενη Ψυχοθεραπεύτρια σέβομαι απόλυτα τη προσπάθεια που κάνει κάθε άνθρωπος για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής του. Στη Ψυχοθεραπεία προτείνεται μια εναλλακτική οδός διαχείρισης των αναφερόμενων από τον πελάτη δυσκολιών, χωρίς όμως να αναιρείται ή να μειώνεται οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση. Υπάρχει ευτυχία; Ποιο είναι το μυστικό; Το μήνυμα που θέλω να περάσω και σας ευχαριστώ που μου δίνετε αυτή τη δυνατότητα, είναι πως εγώ επιλέγω τον τρόπο με τον οποίο σκέφτομαι και στέκομαι απέναντι στο πολυπόθητο αγαθό που λέγεται ευτυχία. Δυσκολίες υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν όσο εμείς εξελισσόμαστε και μεγαλώνουμε. Αυτή είναι άλλωστε και η πορεία της ζωής μας. Η ματιά όμως που βλέπουμε το κόσμο και τις δυσκολίες, η στάση και η συμπεριφορά μας απέναντι σ’ αυτές, οι σχέσεις που αναπτύσσουμε μέσα στις οποίες υπάρχουμε, μας ανοίγουν ή μας κλείνουν την πόρτα προς την ευτυχία. Τηλέφωνο Επικοινωνίας - 99 160483 Σελίδα FB - Αξίζω - Χριστίνα Τοφίνη

συναισθήματα και απορίες. Δεν έχει το αναμενόμενο happy end, που θα επιθυμούσε και θα ανέμενε η πλειοψηφία. Το τέλος του ξαφνιάζει. Είναι κατά συνθήκη ευχάριστο, όπως και η ζωή. Τίποτε δεν είναι στα αλήθεια όπως φαίνεται και κανένας δεν μπορεί να μας υποσχεθεί την ευτυχία μας. Η ζωή καθορίζεται ελάχιστα από την τύχη και πολύ περισσότερο από τις επιλογές μας, τις μικρές, τις καθημερινές ή τις μεγάλες και τις ριζικές! Περίληψη βιβλίου: Ο Ντίνος, ένας νεαρός Κύπριος, αποφασίζει να επιστρέψει μόνιμα στην πατρίδα του μετά από σχεδόν δέκα χρόνια απουσίας του στο εξωτερικό. Η απόφασή του ξαφνιάζει δυσάρεστα τους οικείους του, αφού φαινομενικά είχε μία τέλεια ζωή στο Μιλάνο, καταξιωμένος σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. Ο πρωταγωνιστής εν μέσω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης προσπαθεί να αρχίσει και πάλι τη ζωή του από το μηδέν, αναθεωρώντας τα πάντα. Αλλάζει προτεραιότητες, αναθεωρεί τις απόψεις και τις ηθικές του αξίες σε μια προσπάθεια να βρει και πάλι τον παλιό, αθώο του εαυτό και το παιδί που έκρυβε μέσα του.

Το "παιδί με το κουστούμι" έκανε μία σπουδαία πράξη Ο Παντελής Θεοδοσίου για όσους τον γνωρίζουν είναι από τους πολύ σπάνιους ανθρώπους που κυκλοφορούν ανάμεσα μας. Προσωπικά τον γνώρισα πριν δέκα χρόνια και έκτοτε κρατάμε μεταξύ μας μία όμορφη συνεργασία, φιλία και αλληλοσεβασμό. ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΑΝΈΤΤΟ ΛΟΥΚΆ Αυτό που αναγνωρίζει κανείς από τον Παντελή είναι η χαρούμενη εικόνα του αφού αντιμετωπίζει τα πάντα με χαμόγελο, η δοτικότητα του καθώς είναι άνθρωπος που έχει μάθει πρώτα να δίνει, η εργατικότητα του αλλά και η αγάπη προς τον συνάνθρωπο του. Πρόσφατα μετά το χαμό της αγαπημένης του φίλης Μαρίας Κέτσιου, προχώρησε στην έκδοση ενός βιβλίου με τίτλο «Το παιδί με το κουστούμι». Το βιβλίο αποτελεί αυτό-έκδοση του συγγραφέα Παντελή Θεοδοσίου και κυκλοφορεί εις μνήμην της Μαρίας Κίτσιου με σκοπό την οικονομική ενίσχυση των πέντε ορφανών παιδιών που άφησε πίσω της η Μαρία. Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, το συγκινητικό διήγημα κρατάει τον αναγνώστη σε αγωνία από την πρώτη μέχρι την τελευταία του σελίδα. Οι καταιγιστικές εξελίξεις είναι απρόβλεπτες και οι

26/Volt

συναισθηματικές εναλλαγές έντονες. Η μετάβαση από τη συγκίνηση και το δάκρυ στο γέλιο και το χαμόγελο επιτυγχάνεται με έναν μαγικό τρόπο. Η ιστορία του βιβλίου εξελίσσεται σαν κινηματογραφική ταινία ανάμεσα στη Λάρνακα, τη Λευκωσία και το Μιλάνο. Ο τρόπος γραφής του κειμένου δημιουργεί στον αναγνώστη έντονες εικόνες, οι οποίες ζωντανεύουν και σε ταξιδεύουν σε τοπία και γωνιές του αρχοντικού Μιλάνο. Μέσα στις σελίδες του βιβλίου, ο αναγνώστης βιώνει τις έντονες ανησυχίες και ευαισθησίες του συγγραφέα. Προσεγγίζει με έναν διαφορετικό τρόπο θέματα, όπως η φιλία, η κοινωνική αισθητική, η ενσυναίσθηση, η διαφορετικότητα, οι ανθρώπινες σχέσεις και το αίσθημα της μονιμότητας. Το τέλος του βιβλίου αφήνει στον αναγνώστη έντονα

Φαντάσου για λίγο να αλλάζεις όνομα και ταυτότητα. Να ζεις δύο παράλληλες ζωές μαζί. Να είσαι ο Μάσσιμο Σκαλιάνο στην Ιταλία, ο Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου στην Κύπρο. Να διαπρέπεις επαγγελματικά, αλλά να παραμένεις στάσιμος στα προσωπικά. Μόνος, χωρίς φίλους, γιατί απλά η ζήλια τούς έκανε να απομακρυνθούν. Φαντάσου να ξυπνάς ένα πρωινό και να χάνεις τον κόσμο κάτω από τα πόδια σου. Να νιώθεις προδομένος και με μόνο σύμβουλο τον θυμό να γκρεμίζεις σε μια στιγμή όλα όσα κατάφερες να κτίσεις με την αξία σου. Φαντάσου να ψαχουλεύεις στα ερείπια του παλιού σου εαυτού για να βρεις κάτι, μια μικρή ένδειξη ζωής που θα σε ωθήσει να ξεκινήσεις και πάλι από το μηδέν. Προσπάθησε να θυμηθείς για λίγο τη ζωή σου, όταν ήσουν παιδί. Θυμάσαι τα όνειρά σου; Πόσο αθώα ήταν η κοσμοθεωρία σου; Τώρα που μεγάλωσες, γιατί άλλαξες; Γιατί σταμάτησες να ονειρεύεσαι; Γιατί δεν έγινες ποτέ αυτό που ήθελες να γίνεις, όταν μεγαλώσεις; Τι άλλαξε στην πορεία; Γιατί άφησες όλα σου τα «θέλω» να υποχωρήσουν μπρος σε όλα τα «πρέπει»; Στο χέρι σου είναι να νιώσεις και πάλι παιδί...! Τι κι αν η ζωή σού φόρεσε ένα σοβαροφανές κοστούμι; Μπορείς να διαλέξεις ανάμεσα στο να είσαι «ο διευθυντής με το κοστούμι» ή απλά «το παιδί με το κοστούμι!» Δική σου η ζωή, δική σου και η επιλογή!

«Όταν έχασα τα μακριά μαύρα μου μαλλιά» Η ΜΥΡΟΦΌΡΑ ΜΑΡΙΆΝΝΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΆ ΣΤΑ 33 ΤΗΣ ΧΡΌΝΙΑ ΉΡΘΕ ΑΝΤΙΜΈΤΩΠΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΊΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΎ. ΈΚΑΝΕ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΊΑ, ΑΚΤΙΝΟΘΕΡΑΠΕΊΑ ΚΑΙ ΣΉΜΕΡΑ, ΤΡΊΑ ΧΡΌΝΙΑ ΜΕΤΆ, ΘΕΩΡΕΊΤΑΙ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΉ CANCER SURVIVOR, ΜΙΑ ΠΗΓΉ ΑΙΣΙΟΔΟΞΊΑΣ ΚΑΙ ΕΛΠΊΔΑΣ ΓΙΑ ΌΛΕΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΊΚΕΣ.

ΑΠΟ ΤΗΝ BΈΡΑ ΚΟΣΜΑ

Δεν είχα κάποιο σύμπτωμα Ήταν Οκτώβριος του 2018, όταν η Μυροφόρα Μαριάννα ψηλαφώντας εντελώς τυχαία το στήθος της εντόπισε κάποιο κουβαράκι: «Δεν είχα κάποιο σύμπτωμα που να μου υποδείκνυε ότι είχα καρκίνο του μαστού. Απλά μια μέρα που ξάπλωνα στο κρεβάτι με τον γιο μου και τον άντρα μου, ακούμπησα το χέρι μου στο στήθος εντελώς τυχαία και έπιασα κάτι σκληρό. Κατάλαβα αμέσως ότι ήταν κάτι διαφορετικό. Τότε έμενα Λευκωσία και την ίδια μέρα ήρθα στο χωριό όπου το έδειξα στη μητέρα μου και αυτή με συμβούλεψε να πάω στον γιατρό επειγόντως. Έκλεισα λοιπόν, ραντεβού στον γιατρό και κάπως έτσι ήρθε η διάγνωση μου». Η πιο θλιβερή στιγμή της ζωής μου «Ήταν η πιο θλιβερή στιγμή της ζωής μου… Όταν άκουσα τον γιατρό να λέει: «Έχουμε ένα καρκίνο και πρέπει να σε δει ογκολόγος» τα έχασα. Δεν έκλαψα, απλά χάθηκα, ήμουν σε κατάσταση σοκ, δεν μπορούσα να σκεφτώ. Όταν είδα τον άντρα μου να κλαίει, τότε κατάλαβα τι γίνεται. Φεύγοντας από τον γιατρό, στο αυτοκίνητο κλάψαμε πολύ και εγώ και ο σύζυγός μου. Άρχισαν τα ερωτήματα να στριφογυρίζουν μέσα στο μυαλό μου: Τι θα γίνει; Τι θα ακολουθήσει; Ο γιος μου; Ο άντρας μου; Πόσος χρόνος μου απομένει; Άρχισε η ζωή, οι ανησυχίες και οι φόβοι ενός ανθρώπου που πάσχει από καρκίνο». Η καθημερινότητα μου άλλαξε «Αν και προσπαθούσα να κάνω πράγματα που έκανα και πριν η καθημερινότητα μου άλλαξε... Με τις χημειοθεραπείες πέφτει το ανοσοποιητικό σου και δεν έχεις την ίδια ενέργεια που είχες πριν. Δεν έβγαινα πολύ έξω και η ψυχολογία μου δεν ήταν και τόσο καλή. Προσπαθούσα όμως να κάνω πράγματα τα οποία μου έδιναν ευχαρίστηση και ειδικά μαζί με το γιο μου και το σύζυγο μου». Όταν έχασα τα μαλλιά μου «Στη πρώτη χημειοθεραπεία ήμουν παρά πολύ θετική, πήγα με χαμόγελο στο ογκολογικό και δεν ένιωθα άρρωστη. Αντιθέτως, ένιωθα παρά πολύ καλά! Περίπου 18 μέρες μετά την πρώτη χημειοθεραπεία ξεκίνησαν να πέφτουν τα μαλλιά μου και εκεί όντως αντιλήφθηκα τη σοβαρότητα της κατάστασης μου. Όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ποσό αγαπούσα τα μακριά μαύρα μου μαλλιά. Εκεί κατάλαβα τι πραγματικά μου συνέβαινε και εκεί είναι που έπεσε η δική μου ψυχολογία… Όταν έχασα τα μαλλιά μου». Η οικογένειά μου «Πολλά πράγματα δεν τα θυμάμαι από εκείνη την περίοδο τα δικά μου άτομα δεν μου έδειχναν τα συναισθήματά τους. Προσπαθούσαν εντούτοις να με κάνουν να νιώθω καλά γιατί είχα πέσει σε κατάθλιψη και αφού με τις χημειοθεραπείες έπεφτε η ψυχολογία μου. Δεν εκφράζονταν μπροστά μου αλλά είμαι σίγουρη ότι θα ένιωθαν αγωνία και φόβο για το πως θα εξελιχθεί η κατάσταση». Η δύναμη μου Δύναμη και θάρρος μου έδινε ο πνευματικός μου πατέρας, χωρίς αυτόν δεν θα κατάφερνα να σταθώ στα πόδια μου. Μετά έβλεπα τον γιο μου και πάλευα γιατί ήθελα να τον δω να μεγαλώνει, να είμαι κοντά του σε κάθε του βήμα και σε κάθε στιγμή στη ζωή του! Δύναμη αντλούσα και από τον σύζυγό μου που ήταν βράχος δίπλα μου, δεν με έκανε μια στιγμή να νιώσω άσχημα ακόμα και όταν δεν είχα μαλλιά… Εδώ θέλω να πω κάτι το όποιο μου έδωσε αρκετή δύναμη: Όταν θα έχανα τα μαλλιά μου και θα έπρεπε να τα ξυρίσω όπως σας είπα και πιο πάνω ήμουν σε πολύ άσχημη ψυχολογία. Θυμάμαι ήμουν ξαπλωμένη στο καναπέ όταν μπήκε η αδερφή μου μέσα με ξυρισμένο κεφάλι. Όταν είδα το ποσό όμορφη ήταν και ποσό της πήγαιναν τα κοντά μαλλιά πήρα δύναμη.

28/Volt

«Το τι θα έλεγα σε μια κοπέλα που αντιμετωπίζει καρκίνο του μαστού είναι να μην λυγίζει και πως υπάρχει φως στο τούνελ! Θα περάσει, είναι μια δύσκολη διαδικασία αλλά θα περάσει!». Ακολούθησε ο άντρας μου ο οποίος ξύρισε και αυτός το κεφάλι του. Εκεί πήρα ακόμα πιο πολλή δύναμη! Είχα πολλούς δίπλα μου, οικογένεια και φίλους, που μου έδειξαν την αγάπη και την συμπαράσταση τους και τους ευχαριστώ. Εδώ θέλω επίσης, να ευχαριστήσω όλο τον κόσμο που με βοήθησε, όταν χρειάστηκα κάποια χρήματα για να μεταβώ στο εξωτερικό για τη επέμβασή μου. Ο κόσμος μέσα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς ανταποκρίθηκε και τον ευχαριστώ μέσα από τη καρδιά μου! Ήταν πραγματικά πολύ συγκινητικό»! Υπάρχει φως στο τούνελ «Το τι θα έλεγα σε μια κοπέλα που σήμερα αντιμετωπίζει καρκίνο του μαστού είναι να μην λυγίζει και πως υπάρχει φως στο τούνελ! Θα περάσει, είναι μια δύσκολη δοκιμασία αλλά θα περάσει! Θα της έλεγα αυτό που μου είπε μια φίλη μου από τη Europa Donna, θα βάλεις τη ζωή σου σε μια παύση και μετά θα συνεχίσεις από εκεί που έμεινες»… Η διάγνωση είναι το παν «Ο καρκίνος δεν σημαίνει θάνατος. Υπάρχουν παρά πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που το πάλεψαν και τώρα είναι καλά μετά από 5, 10 και ακόμα περισσότερα χρόνια. Έχω γνωρίσει αρκετές κοπέλες που πέρασαν το καρκίνο και τώρα είναι καλά. Φτάνει να υπάρχει έγκαιρη διάγνωση. Πρέπει ο κόσμος και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να σταματήσουν να αποκαλούν τον καρκίνο ως «θηρίο», «ανίατη ασθένεια», «το κακό». Είναι μια ασθένεια που η πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση είναι η μισή θεραπεία»! Αντιμετωπίζοντας άτομα με καρκίνο «Η ψυχολογία ενός ατόμου που μαθαίνει ότι πάσχει από καρκίνο σίγουρα δεν είναι και η καλύτερη. Από τη δική μου εμπειρία το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι είναι ο θάνατος, πόσος καιρός σου έμεινε ακόμα. Είναι μια δύσκολη ασθένεια αλλά αν υπάρχει έγκαιρη διάγνωση οι πιθανότητες να πάνε όλα καλά είναι πολύ μεγαλύτερες! Περνά από πολλά στάδια η ψυχολογία ενός ασθενή και σίγουρα οι χημειοθεραπείες δεν βοηθούν αφού δεν χτυπούν μόνο σωματικά αλλά και ψυχολογικά. Ο καρκινοπαθής σίγουρα δεν θέλει να τον λυπούνται και σίγουρα η περιέργεια των άλλων ανθρώπων δεν βοηθά. Θέλει διακριτικότητα αυτή η ασθένεια. Και κάτι άλλο, εγώ ένιωθα ότι αυτή ασθένεια είναι πολύ μακρινή αλλά να που με βρήκε. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι σήμερα είμαι εγώ, αύριο μπορεί να είσαι εσύ ή κάποιος δικός σου. Γι΄αυτό πρέπει να είμαστε διακριτικοί σε τέτοιες καταστάσεις. Δεν γνωρίζουμε τι μας ξημερώνει το αύριο. Έχουμε μόνο το σήμερα, το τώρα». Μείνε δίπλα και άκου «Δεν θα σου έλεγα τι δεν πρέπει να πεις σε μια κοπέλα που αντιμετωπίζει καρκίνο, αλλά θα σου πω ότι μια κοπέλα που περνά από καρκίνο του μαστού σε χρειάζεται δίπλα της, να ακούς τις ανησυχίες της, να της λες πόσο όμορφη είναι και χωρίς τα μαλλιά της, να μην την κανείς να αισθάνεται άσχημα και να δέχεσαι την κάθε της αντίδραση, γιατί είναι όλα φυσιολογικά και μέρος τις όλης διαδικασίας». Ο καρκίνος του μαστού αφορά όλες τις γυναίκες «Όλες οι γυναίκες, από τα 16 μέχρι τα 90 πρέπει να γνωρίζουν τον μαστό τους.

Ο καρκίνος του μαστού δεν κτυπά μόνο τις μεγάλες ηλικίες αλλά δυστυχώς κτυπά και τις νεαρές κοπέλες. Πρέπει οι μικρούλες να κάνουν μια φορά το χρόνο ένα ultrasound, να γνωρίσουν το μαστό τους και μια φορά το μήνα να το ψηλαφούμε. Και οι μεγαλύτερες να μην αμελούν τη μαστογραφία τους και τον έλεγχο τους. Κοπέλες που έχουν ιστορικό να κάνουν γονιδιακό έλεγχο, να μιλήσουν με τους γιατρούς τους έτσι έστω να προλάβουν καταστάσεις. Η πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση είναι η μισή θεραπεία». Η καθημερινότητα μου σήμερα «Η ζωή μου έχει αλλάξει μετά το καρκίνο αλλά έχει φέρει και αρκετές θετικές αλλαγές. Παραμένω δραστήρια, γυμνάζομαι αρκετά, δουλεύω σε ένα χημείο ως αιμολήπτρια και έχω ένα γιο 5 χρόνων που περνάμε τον περισσότερο χρόνο μαζί. Εδώ να αναφέρω πως ασχολούμαι με το τρίαθλο, ένα άθλημα το οποίο ξεκίνησα όταν αφαίρεσα τους λεμφαδένες μου και έπρεπε να κολυμπώ για να βοηθήσω το εύρος

της κίνησής μου. Έτσι από το κολύμπι ξεκίνησα να ακούω για το τρίαθλο (κολύμπι, ποδήλατο και τρέξιμο) και σιγά σιγά άρχισα με τη βοήθεια του δασκάλου μου στο κολύμπι το έβαλα στη ζωή μου και έκτοτε το απολαμβάνω μαζί με τον σύζυγο μου! Πραγματικά είναι ένα υπέροχο άθλημα, αρκετά επίπονο, αλλά αξίζει». Να αγαπάτε και να το δείχνετε «Υπήρξαν στιγμές που έχανα τη δύναμη μου και λύγιζα, αλλά όπως είπα και πριν, είχα πολλούς ανθρώπους κοντά μου που δεν με άφηναν μόνη μου και με βοηθούσαν να μπορέσω να σταθώ στα πόδια μου και να πολεμήσω. Η κάθε μέρα πλέον για μένα είναι δώρο και ευλογία. Να μπορώ να ξυπνώ να δοξάζω τον Θεό, να περπατώ, να μπορώ να πίνω ένα ποτήρι νερό. Να βλέπω το γιο μου, τον άντρα μου, τα λουλούδια μου, τους ανθρώπους που με αγαπούν, τα σκυλάκια μου! Η υγεία είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να έχει ο άνθρωπος. Δεν αγοράζεται όσα λεφτά και να έχεις, οποίους και να ξέρεις. Γι’ αυτό να αγαπάτε μην τσιγκουνεύεστε, να το δείχνετε κάθε μέρα πριν να γίνουμε απλές φωτογραφίες»!

29/Volt

Απώλεια βάρους ανά εβδομάδα: Η απάντηση σε κάθε περίπτωση είναι διαφορετική αφού πολλοί παράγοντες μπορεί να επηρεάσουν το ρυθμό μείωσης βάρους όπως για παράδειγμα η ηλικία, αν παίρνει κάποιος φαρμακευτική αγωγή, αν αντιμετωπίζει προβλήματα με την λειτουργία του θυρεοειδή αδένα κ.α. Σε γενικές γραμμές, σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς, μια ασφαλής απώλεια βάρους θεωρείται η απώλεια 0,5-1 κιλού ή αλλιώς το 1% του σωματικού βάρους την εβδομάδα. Tip: Μην βάζετε στόχους που αποσκοπούν μόνο στην μείωση των κιλών που δείχνει η ζυγαριά. Επίτευγμα είναι και όταν αισθάνεστε όμορφα μετά από κάθε γεύμα, αντί να νιώθετε δυσπεψία και καούρες, όταν ανεβαίνετε τις σκάλες χωρίς να λαχανιάζετε όταν κοιμάστε ήρεμα και άλλα πολλά που δηλώνουν βελτίωση στην φυσική σας κατάσταση.

Έξυπνα tips για ένα καλοκαίρι γεμάτο υγεία! Ο Κλινική Διαιτολόγος Δήμητρα Σκαπούλλαρου μας δίνει διατροφικές συμβουλές που αν τις ακολουθήσουμε, θα έχουμε ένα ακόμη πιο όμορφο καλοκαίρι…. Βάζουμε στην καθημερινότητά μας: Οι διατροφικές οδηγίες για τις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού επικεντρώνονται κυρίως στην αυξημένη κατανάλωση νερού για να αντικαταστήσει τις απώλειες υγρών που έχουμε κατά την διάρκεια της ημέρας. Εκτός από το νερό που πρέπει να αποτελεί την βασική επιλογή για επαρκή ενυδάτωση, μπορούμε να καταναλώνουμε φυσικό χυμό φρούτων/λαχανικών, ημιάπαχο γάλα και άλλα δροσερά ροφήματα, βασισμένα σε βότανα όπως το πράσινο τσάι. Στην καλή ενυδάτωση του οργανισμού συμβάλλουν επίσης τρόφιμα με μεγάλη περιεκτικότητα σε νερό. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα φρούτα και τα λαχανικά, τα οποία αποτελούνται από 80-95% νερό. Όπως και κάθε εποχή του χρόνου συνιστάται η καθημερινή κατανάλωση τουλάχιστον 5 μερίδων φρούτων και λαχανικών τα οποία είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Ακόμη πιο συγκεκριμένα τα φρούτα είναι πλούσια σε κάλιο , έναν ηλεκτρολύτη που χάνεται σε μεγαλύτερα ποσοστά μέσω του ιδρώτα, ιδιαίτερα τους μήνες του καλοκαιριού. Αποφεύγουμε: Καλό θα ήταν να μην επιβαρύνουμε τον οργανισμό μας με την κατανάλωση μεγάλων γευμάτων, τηγανητών φαγητών, λιπαρών τροφίμων και φαγητών με σάλτσες. Η επιβάρυνση σχετίζεται με την αύξηση της περιεκτικότητας του φαγητού σε λίπος, με συνέπεια να «κουράζεται» ο οργανισμός να ολοκληρώσει την πέψη τους. Επίσης, αποφύγετε την υψηλή κατανάλωση αλκοόλ, αφού αυξάνει τη σωματική θερμοκρασία και εντείνει την αφυδάτωση. Η συχνότητα των γευμάτων: Τα κύρια γεύματα και τα ενδιάμεσα σνακ είναι καλό να χωρίζονται σε διαστήματα 3 ωρών. Τρώγοντας συχνά και σε σταθερές ώρες θα μπορείτε να περιοριστείτε σε σωστές ποσότητες στα επόμενα γεύματα σας. Αν όμως αφήνετε μεγάλα κενά και είστε πολύ πεινασμένοι, θα είναι πολύ πιθανό όταν επιτέλους βρείτε ώρα για φαγητό να φάτε λαίμαργα, βιαστικά, χωρίς να μπορέσετε να ελέγξετε την ποσότητα που θα φάτε.

30/Volt

Το βραδινό φαγητό: Γενικά δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένος κανόνας που να μας ορίζει ότι πρέπει να έχουμε τελειώσει το βραδινό φαγητό μέχρι μια συγκεκριμένη ώρα. Αυτό εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως το τι ώρα θα πάμε για ύπνο. Για παράδειγμα, αν κάποιος κοιμάται στις 2 το πρωί, δεν μπορεί να φάει το τελευταίο του γεύμα μέχρι τις 7, γιατί το πιο πιθανόν είναι να λιμοκτονήσει κάποια στιγμή και να ξεσπάσει στο ψυγείο. Aν θέλουμε να δώσουμε ένα γενικό κανόνα για το βραδινό φαγητό, θα λέγαμε ότι είναι καλό να το καταναλώνετε τρεις ώρες πριν τον ύπνο, ώστε να δίνουμε χρόνο στο στομάχι μας να επεξεργαστεί την τροφή και να αποφύγουμε την παλινδρόμηση που συχνά μας ταλαιπωρεί εάν φάμε αργά και βαριά. Συνδυασμός με γυμναστική: Η άσκηση κατέχει σημαντικότατο ρόλο στην προσπάθεια απώλειας βάρους, καθώς και στη μετέπειτα διατήρηση της απώλειας βάρους. Η άσκηση μπορεί να αυξήσει σημαντικά τον βασικό σας μεταβολισμό. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά ότι τα άτομα ηλικίας 18-64 ετών πρέπει να κάνουν 150 λεπτά την εβδομάδα μέτριας έντασης αερόβια δραστηριότητα ή 75 λεπτά υψηλής έντασης αερόβια άσκηση (κατά προτίμηση κατανεμημένη ισομερώς σε όλη την εβδομάδα και ασκήσεις αντίστασης τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα ώστε να αποφεύγετε τυχόν μείωση της μυϊκής μάζας. Ενόψει του καλοκαιριού είναι πολύ καλή ευκαιρία να χρησιμοποιήσουμε επίσης το κολύμπι ως μέσο εκγύμνασης. 1ης Απριλίου 111 5281 Παραλίμνι, Τ: 99 191602 Με λίγα λόγια: Η Δήμητρα Σκαπούλλαρου σπούδασε Διατροφολογία στο Northumbria University στο Newcastle του Ηνωμένου Βασιλείου. Μετέπειτα συνέχισε τις σπουδές της στην Κλινική Διαιτολογία. Σήμερα εργάζεται ως Κλινική Διαιτολόγος στο δικό της ιδιωτικό γραφείο. Στις υπηρεσίες που παρέχει συμπεριλαμβάνεται η διαχείριση βάρους σε παιδιά και σε ενήλικες, διατροφή στην εγκυμοσύνη και τον θηλασμό, αθλητική διατροφή ή και ειδικές καταστάσεις όπως χορτοφαγία, τροφικές αλλεργίες ή δυσανεξίες. Επίσης, λόγω του μεταπτυχιακού της μπορεί και αναλαμβάνει περιστατικά με κλινικές παθήσεις όπως διαβήτη, υπέρταση, γαστρεντερικές παθήσεις, καρκίνο, κ.α. Ακόμη παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες και εκπαίδευση σε εταιρείες, δημόσια σχολεία και νηπιαγωγεία. Είναι ενταγμένη στο ΓΕ.ΣΥ.

Να τις αγαπάτε τις μάνες σας! Ένα αφιέρωμα του περιοδικού VOLT στο πιο αγαπημένο και πολύτιμο πρόσωπο της ζωής, την μάνα. Από τη κύηση, τη γέννα, μέχρι το μητρικό σφιχταγκάλιασμα και τον θηλασμό, η μάνα αποκτά για τα παιδιά της μια δύναμη και χωρίς όρους και όρια αγάπη που δεν συγκρίνεται με καμία άλλη. Σε αυτό το τεύχος λοιπόν τιμούμε τις μανούλες όλου του κόσμου, οι οποίες γέννησαν, θήλασαν, ξενύχτησαν και ανέθρεψαν τα παιδιά τους με κάθε τίμημα. ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΆ

Για όλους η μητέρα, νεαρή ή ηλικιωμένη, πλούσια ή φτωχή, μορφωμένη ή όχι, είναι πρόσωπο ιερό, γιατί στην αγάπη της εικονίζονται τα βαθύτερα συναισθήματα. Όταν όμως πρόκειται για μιαπολύτεκνη μητέρα, ξέρεις πως διαθέτει αγάπη στον υπέρτατο βαθμό, γιατί βιώνει τη μητρότητα πολλαπλά, καλούμενη να μοιράσει συναισθήματα, φροντίδες, προσωπικό χρόνο, τη ζωή της ολόκληρη, θέτοντας εαυτόν σε δεύτερη μοίρα. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση μιας υπερπολύτεκνης μάνας; Εμείς προσωπικά μόνο θαυμασμό και δέος μπορούμε να αισθανθούμε γνωρίζοντας τη μητέρα 9 παιδιών, κα. Σωτηρούλα από την Δερύνεια αποτελεί φωτεινό παράδειγμα για νέες κοπέλες, υπόδειγμα ανιδιοτελούς προσφοράς και αποφασιστικότητας. Με τον σύζυγό της γνωρίστηκαν μέσω προξενιού. Αυτή ήταν 23 χρονών και ο σύζυγός της 21. «Δεν καλοτυχίστηκα, ο άντρας μου ήταν μεγαλωμένος μέσα στους κάμπους, ούτε το χωριό δεν τον ήξερε. Εργαζόταν συνέχεια. Είχε πολλές δουλειές και δεν σταματούσε να θέλει και άλλα. Είχε και περβόλι και χωράφια και κοπάδι. Δεν έμπαινε ποτέ στο σπίτι. Εγώ προσωπικά δεν ήθελα να κάνω τόσα πολλά παιδιά, αυτός όμως επέμενε πως έπρεπε να κάνουμε παιδιά για να μας βοηθούν. Τότε όμως ήταν συνηθισμένο ένα ζευγάρι να κάνει τόσα παιδιά». Παρόλα

αυτά σήμερα η κα Σωτηρούλα αν γύριζε τα χρόνια πίσω δεν θα άλλαζε κάτι: «Είμαι τόσο περήφανη για τα παιδιά μου! Κατάφεραν όλοι να προκόψουν και μου δίνουν μεγάλη χαρά όταν τα βλέπω. Τα παιδιά μου είναι η ελπίδα μου». Η κα Σωτηρούλα έκανε πέντε κόρες και τέσσερα αγόρια, περίπου με 2 χρόνια διαφορά το ένα από το άλλο. Γνωρίζοντάς την σε αφήνει άφωνο η απίστευτη υπομονή της, η ηρεμία που τη διακατέχει αλλά και η αισιοδοξία πως ο Θεός είναι πάντα δίπλα της και την βοηθάει. Το πρώτο παιδί «Πριν 70 χρόνια δεν είχαμε κλινικές, ούτε γνωρίζαμε την ακριβή ημέρα γέννας. Γεννούσαμε στο σπίτι με τη βοήθεια της μαμμούς. Στο πρώτο παιδί ήμουν κακόγεννη και αναγκάστηκαν να φέρουν γιατρό να με γεννήσει με βεντούζες. Έφυγαν από το βράδυ και πήγαν περπατητοί στο Βαρώσι για να φέρουν τον γιατρό. Μέχρι να έρθουν στο σπίτι ξημέρωνε Κυριακή. Τότε δεν ξέραμε το φύλο, όμως μόλις γεννήθηκε ο πρώτος μου γιος η χαρά ήταν απερίγραπτη. Τον ονομάσαμε Λευτέρη». Ένα σπίτι γεμάτο παιδιά «Δεν βαριόμουν ποτέ. Και παρόλο που αρχικά δεν ήθελα να κάνω τόσα παιδιά δεν το μετάνιωσα. Το τελευταίο μου μωρό μου ζήτησαν να το δώσω σε οικογένεια που δεν έκανε παιδιά. Τότε ήταν συνηθισμένο να δίνει μια μάνα που είχε πολλά παιδιά το ένα ή ακόμη και περισσότερα παιδιά σε μια άλλη γυναίκα που ήθελε

παιδιά αλλά δεν μπορούσε να κάνει. Πως μπορείς όμως να αποχωριστείς το παιδί σου; Εγώ δεν μπορούσα. Όπως μεγάλωσαν τα άλλα μου παιδιά, θα μεγάλωνε και το μικρότερο. Τα παιδιά μου προσέφεραν μέσα στο σπίτι αμέτρητες στιγμές γέλιου, ευτυχίας και ζωντάνιας. Και ήταν εύκολα μωρά, με βοηθούσαν, δεν παραπονιούνταν. Σίγουρα υπήρχαν και εκείνες οι στιγμές που μου ήταν δύσκολο, αρκετά δύσκολο για να ανταπεξέλθω. Για παράδειγμα εγώ να είμαι έγκυος και τα άλλα παιδιά να θέλουν τη σημασία της μαμάς τους. Ο σύζυγος μου δεν βοηθούσε άρα, όλα έπρεπε να περάσουν από τα δικά μου χέρια. Κουραζόμουν απίστευτα»! Οι δυσκολίες «Οι ουσιώδη δυσκολίες ήταν η σωματική κούραση και τα ξενύχτια. Την τότε εποχή δεν ήταν τόσο το οικονομικό γιατί όλοι ζούσαμε με τα βασικά. Αλλά κουραζόμουν πολύ, γιατί εκτός από τα παιδιά έπρεπε να δουλεύω και στο χωράφι, να μαγειρεύω και να καθαρίζω το σπίτι. Τα μωρά μου μεγάλωσαν μέσα στο περβόλι, κρατούσα τσάπα και έρχονταν και με βοηθούσαν. Τα παιδιά δεν ήταν ούτε ντυμένα πολύ, ούτε είχαν πολλά φαγιά. Τα νεογέννητα τα θήλαζα ή τους έκανα χυλό με αλεύρι. Έψηνα ψωμιά στον φούρνο και ό,τι άλλα αγαθά είχαμε από τα περβόλια. Όσο για τα παιχνίδια τους; Ήταν όλα αυτοσχέδια. Για παράδειγμα έφτιαχνα σούσες στα περβόλια και τα έβαζα πάνω για να χαρούν».

Ο κόσμος κρίνει ανελέητα «Είχα γεννήσει και μετά από εφτά ημέρες ο σύζυγός μου ήθελε να πάω στο χωράφι να βγάλω πατάτες. Θυμάμαι λες και ήταν χθες, που ήρθε η κουνιάδα μου και με ρώτησε: «Καλά γιατί βγήκες με το κοπελούι έξω, το μωρό εν ακκλήσιαστο ακόμα, μα δεν σκέφτεσαι;». Ήταν λες και μου μπήξε μαχαίρι στο στομάχι. Εγώ δεν ήθελα να κάτσω σπίτι και να φροντίζω το παιδί μου; Φυσικά και ήθελα, δεν είχα όμως επιλογή». Κομμάτι του εαυτού μου «Τα παιδιά μου είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου. Είναι ευλογία από τον Θεό και πιστεύω ότι είμαι πολύ τυχερή αφού από την οικογένειά μου αντλώ μεγάλη χαρά. Τα παιδιά μου είναι όλοι άξιοι. Πανέξυπνοι, κατάφεραν να σπουδάσουν όλοι με υποτροφίες. Ο ένας μου γιος είναι Πρύτανης σε Πανεπιστήμιο. Δεν περιγράφεται το συναίσθημα της μάνας για τα παιδιά της. Εργαζόμουν σκληρά για να τους παρέχω ότι μπορούσα. Και δουλειές δικές μας αλλά και ξένων. Δεν σταματούσα να δουλεύω λεπτό. Τώρα που πέρασαν τα χρόνια μπορώ να πω με βεβαιότητα πως δεν ένιωσα ποτέ, ούτε και ένα λεπτό μόνη. Τα παιδιά μου έφτιαξαν τις ζωές τους και μου έκαναν εγγόνια και δισέγγονα. Πλέον, γυρνώντας τα χρόνια πίσω νιώθω ότι έζησα ένα όνειρο. Μεγαλύτερη ανταμοιβή των κόπων μου είναι η λάμψη μάτια των παιδιών μου, το χαμόγελό τους, η πρόοδος και η ευτυχία τους».

Γονιός δεν γεννιέσαι, γίνεσαι… ΜΗΤΈΡΑ 9 ΠΑΙΔΙΏΝ Η ΣΩΤΗΡΟΎΛΑ ΚΑΤΣΟΥΡΟΜΆΛΛΗ, 99 ΧΡΟΝΏΝ ΣΉΜΕΡΑ, ΔΊΝΕΙ ΜΑΘΉΜΑΤΑ ΜΗΤΡΌΤΗΤΑΣ, ΘΆΡΡΟΥΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΚΌΤΗΤΑΣ ΣΕ ΌΣΟΥΣ ΑΚΌΜΑ ΣΚΈΦΤΟΝΤΑΙ ΝΑ ΚΆΝΟΥΝ ΠΑΙΔΊ Ή ΣΕ ΌΣΟΥΣ «ΔΕΝ ΈΧΟΥΝ ΧΡΌΝΟ» ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΏΣΟΥΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΆ ΤΟΥΣ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΆ

32/Volt

«Εργαζόμουν σκληρά για να τους παρέχω ότι μπορούσα. Και δουλειές δικές μας αλλά και ξένων. Δεν σταματούσα να δουλεύω λεπτό. Τώρα που πέρασαν τα χρόνια μπορώ να πω με βεβαιότητα πως δεν ένιωσα ποτέ, ούτε και ένα λεπτό μόνη».

33/Volt

Μόνο αν το έχεις περάσει μπορείς να καταλάβεις. Μόνο αν έχεις νιώσει όπως όλες εκείνες θα ξέρεις πως τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν τις στιγμές όπου μία γυναίκα συνειδητοποιεί πως ένας επώδυνος (κυρίως συναισθηματικά) κύκλος δεν έχει επιτύχει. Να θέλεις ένα παιδί και τελικά να σε ενημερώνουν πως κάτι τέτοιο ίσως και να μην είναι δυνατόν. Το όνειρο της μητρότητας Η Σωτηρούλα Μιχαήλ από πολύ μικρή ήθελε να γίνει μητέρα, πάντα ονειρευόταν να έχει παιδιά και πάντα, όπου υπήρχαν παιδιά στην οικογένεια της, έτρεχε να τα φροντίσει, να τα ταΐσει, να παίξει μαζί τους. Ποτέ της δεν φαντάστηκε ότι η ίδια δεν θα μπορούσε να αποκτήσει τα δικά της παιδιά. Όταν παντρεύτηκε, όπως μας αναφέρει, έμαθε σχετικά νωρίς πιο ήταν το πρόβλημα και πως μόνο με εξωσωματική θα κατάφερνε να γίνει μητέρα. Πήρε τη συμβουλή αρκετών γιατρών, όπου όλοι της έλεγαν το ίδιο πράγμα. «Ήξερα πως η διαδικασία της εξωσωματικής δεν είναι μία εύκολη διαδικασία, αλλά ούτε κι αυτό θα με εμπόδιζε από το να κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα. Δεν περίμενα όμως πως θα έκανα τόσες πολλές εξωσωματικές για να τα καταφέρω». Θλίψη και απογοήτευση «Κάθε φορά που τέλειωνε η εξωσωματική και το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό επικρατούσε πάντα η θλίψη, η απογοήτευση, η απελπισία, το κλάμα. Ποτέ όμως δεν πίστεψα ότι δεν θα τα καταφέρω. Η εξωσωματική πριν 20 χρόνια ήταν μια διαφορετική διαδικασία, τώρα τα πράγματα

έχουν αλλάξει. Η όλη διαδικασία της εξωσωματικής ήταν δύσκολη: οι ενέσεις, η επέμβαση για να πάρουν τα ωάρια, η τοποθέτηση. Ο πόνος στις πρώτες προσπάθειες ήταν σωματικός. Μετά όμως, στην τρίτη, τέταρτη, πέμπτη προσπάθεια το πιο επώδυνο ήταν η αναμονή. Η αναμονή των τελευταίων 10 ημερών που περιμένεις να μάθεις το αποτέλεσμα, που περιμένεις να ακούσεις ότι η εξωσωματική πέτυχε. Είναι μια διαδικασία ψυχοφθόρα που μόνο αν την περάσεις μπορείς να καταλάβεις». Όταν φτάνεις στα όρια «Μετά την έκτη εξωσωματική, όταν γι’ ακόμη μια φορά το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό είχα φτάσει στα όρια μου. Είχα απογοητευτεί πολύ και είχα πει «φτάνει». Για ένα χρονικό διάστημα απείχα, προσπάθησα να ηρεμήσω, να σκέφτομαι άλλα πράγματα. Ενώ στις πρώτες επεμβάσεις, μετά από 3-4 μήνες ήθελα να ξαναπροσπαθήσω στην έκτη φορά είπα θα σταματήσω. Εκείνη την περίοδο είχαμε ξεκινήσει να χτίζουμε το σπίτι μας και είχα πει θα αφοσιωθώ εξολοκλήρου στο σπίτι. Ήθελα να ξεφύγει το μυαλό μου. Είχα κουραστεί ψυχολογικά. Τελικά όταν ηρέμησα και ο σύζυγος μου είδε πως ήμουν καλά, από μόνος του ήρθε και μου ζήτησε να ξαναπροσπαθήσουμε. Και αυτή την φορά είπα θα προσπαθήσω για τον σύζυγό μου. Δεν ήθελα να τον απογοητεύσω. Την έβδομη φορά ήμουν όμως πιο ήρεμη, δεν είχα προσδοκίες». Ο άνθρωπός της «Είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις ότι ο άνθρωπός σου είναι δίπλα σου. Και σε όλη τη διαδικασία αλλά και στην πορεία, όταν μαθαίνεις το αρνητικό αποτέλεσμα. Να είναι εκεί, να έχεις μια αγκαλιά

να κλάψεις. Ο σύζυγός μου στάθηκε βράχος δίπλα μου, πάντα υποστηρικτικός, τρυφερός και ποτέ του δεν με πίεσε. Η μοναδική φορά που μου το ζήτησε ήταν η τελευταία φορά. Και σήμερα, περνώντας τα χρόνια σκέφτομαι πως μου το ζήτησε γιατί έβλεπε σε εμένα μια αλλαγή. Ήμουν πιο χαλαρή και ήξερε πως μπορούσα να αντέξω οποιοδήποτε και αν ήταν το αποτέλεσμα». Το αποτέλεσμα είναι θετικό «Είχα πάει στο χημείο, έκανα την ανάλυση και περιμέναμε το τηλεφώνημα για να μας πουν το αποτέλεσμα. Όταν ο χημικός με πήρε τηλέφωνο και μου είπε πως το αποτέλεσμα είναι θετικότατο δεν ήξερα τι να πιστέψω. Ήμουν συγκρατημένα, χαρούμενη μεν αλλά φοβόμουν ό,τι θα συμβεί κάτι, ότι έγινε κάποιο λάθος. Ήθελα και τη γνώμη του γιατρού μου, ο οποίος μου είπε να περιμένω τρεις ημέρες και να επαναλάβω την ανάλυση. Αν στη 2η ανάλυση συνέχιζαν να αυξάνονται οι ορμόνες τότε δεν χωρούσε αμφιβολία. Τη δεύτερη φορά που έκανα την ανάλυση ο χημικός μας είπε ότι οι ορμόνες μου όχι μόνο αυξάνονται αλλά αυξάνονται υπερβολικά και πως σίγουρα δεν είναι μόνο ένα παιδί. Τότε ήθελα να ουρλιάξω, να φωνάξω από ευτυχία. Απερίγραπτο συναίσθημα. Ένιωσα ότι πετούσα». Από ένα παιδί…τελικά τρίδυμα! «Η πρώτη επίσκεψη στον γιατρό μας επιβεβαίωσε την εγκυμοσύνη αλλά μου είπε να είμαι λίγο προσεκτική και να πάω σε 15 ημέρες. Στις 15 ημέρες ο γιατρός υποπτεύθηκε δίδυμη εγκυμοσύνη. Στην τρίτη επίσκεψη, στον υπέρηχο έδειξε και τρίδυμα. Ήταν τόση η χαρά μου, που έλεγα και πέντε και έξι να ήταν δεν θα είχα

κανένα πρόβλημα. Έλεγα ακόμη καλύτερα γιατί θα ολοκλήρωνα την οικογένεια μου με μια γέννα. Δεν είχα σκεφτεί καθόλου ό,τι θα είναι δύσκολο με τρία μικρά παιδιά, δεν με άγχωσε το πώς θα τα βγάλω πέρα. Ήξερα πως μπορούσα». Τα τρίδυμα στο σπίτι «Οι πρώτοι μήνες μπορώ να πω πως ήταν τραγικοί. Δεν ξέραμε πότε είναι μέρα, πότε είναι νύχτα. Δεν κοιμόμασταν καθόλου, πότε έκλαιγε το ένα, πότε το άλλο. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ ούτε μια ώρα συνεχόμενα. Το πιο δύσκολο για εμένα όμως ήταν που δεν μπορούσα να είμαι ταυτόχρονα εκεί και για τα τρία μου παιδιά, μπορεί να έκλαιγαν και τα τρία ταυτόχρονα και εγώ πέθαινα από τύψεις γιατί έπιανα το ένα και τα άλλα δύο έπρεπε να περιμένουν. Έκλαιγα από μέσα μου γιατί δεν μπορούσα να πάρω αγκαλιά και τα τρία παιδιά, την ίδια ώρα. Είχα βοήθεια και από τον σύζυγό μου, από την μητέρα μου, από τη ξαδέρφη μου αλλά εγώ ήθελα να είμαι εκεί και για τα τρία». Το τέταρτο παιδί, δώρο εκ των ουρανών «Μετά από ενάμιση χρόνο, ως δώρο Θεού έμαθα πως ήμουν ξανά έγκυος. Εντελώς φυσιολογικά. Ούτε εγώ, ούτε ο σύζυγός μου το πιστεύαμε. Εγώ το χάρηκα τόσο πολύ. Ο άντρας μου ήταν λίγο σοκαρισμένος αρχικά αλλά το χαρήκαμε. Σε όλες τις γυναίκες που προσπαθούν «Να μην τα βάζετε κάτω, να έχετε υπομονή και επιμονή, να είστε όσο το δυνατόν πιο ήρεμες. Το ξέρω πως άλλο να το λες και άλλο να το ζεις. Υπήρξα και εγώ αγχωμένη, απογοητευμένη, αλλά με το άγχος και την απογοήτευση δεν πετυχαίνεις τίποτα. Όλα γίνονται στον χρόνο τους».

Ήθελα πολύ να γίνω μάνα! Η ΣΩΤΗΡΟΎΛΑ ΜΙΧΑΉΛ ΕΊΝΑΙ ΜΊΑ ΓΥΝΑΊΚΑ ΠΟΥ ΠΆΛΕΨΕ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΉΣΕΙ ΠΑΙΔΙΆ. ΈΚΑΝΕ ΣΥΝΟΛΙΚΆ ΕΠΤΆ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΈΣ ΚΑΙ ΚΆΘΕ ΦΟΡΆ ΠΑΡΌΛΟ ΠΟΥ ΒΊΩΝΕ ΤΗΝ ΑΠΟΓΟΉΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΤΥΧΊΑ, ΔΕΝ ΠΑΡΆΤΗΣΕ ΤΟ ΌΝΕΙΡΌ ΤΗΣ ΝΑ ΓΊΝΕΙ ΜΆΝΑ… ΣΉΜΕΡΑ, ΜΗΤΈΡΑ 4 ΠΑΙΔΙΏΝ ΜΙΛΆ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΊΟΔΟ ΤΩΝ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΏΝ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΎΕΙ ΌΛΕΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΊΚΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΎΝ ΝΑ ΚΆΝΟΥΝ ΠΑΙΔΙΆ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΒΆΖΟΥΝ ΚΆΤΩ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΆ

34/Volt

«Στην τρίτη επίσκεψη, στον υπέρηχο έδειξε και τρίδυμα. Ήταν τόση η χαρά μου, που έλεγα και πέντε και έξι να ήταν δεν θα είχα κανένα πρόβλημα».

35/Volt

"Το ψωμί της μάνας μου" Mαχμούτ Νταρουίς Μου λείπει το ψωμί της μάνας μου Ο καφές της μάνας μου Το άγγιγμά της Φουσκώνουν μέσα μου οι παιδικές μου αναμνήσεις Μέρα τη μέρα Πρέπει να δώσω αξία στη ζωή μου Την ώρα του θανάτου μου Πρέπει να αξίζω τα δάκρυα της μάνας μου Και αν έρθω πίσω κάποια μέρα Βάλε με σα μαντήλι στα βλέφαρά σου Τα κόκαλά μου σκέπασε με χλόη Που την αγίασαν τα βήματά σου Δέσε μας μαζί Με μια μπούκλα απ’ τα μαλλιά σου Με μια κλωστή που κρέμεται από το φόρεμά σου Μπορεί να γίνω αθάνατος Μπορεί να γίνω Θεός Εάν αγγίξω τα βάθη της καρδιάς σου Αν καταφέρω και γυρίσω Κάνε με ξύλα να ανάψεις τη φωτιά σου Σκοινί για να απλώνεις τα ρούχα σου στην ταράτσα του σπιτιού σου Δίχως την ευχή σου Είμαι πολύ αδύναμος για να σταθώ Μεγάλωσα πολύ Δώσε μου πίσω τους χάρτες των αστεριών που είχα παιδί Για να βρω με τα χελιδόνια Το δρόμο πίσω Στην άδεια σου αγκαλιά.

6 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ 6 ΠΙΝΑΚΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΉ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΟ VOLT ΩΣ ΈΝΔΕΙΞΗ ΤΙΜΉΣ ΚΑΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΎΝΗΣ ΣΤΟ ΠΡΌΣΩΠΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΆΡΙΣΕ ΤΟ ΠΙΟ ΌΜΟΡΦΟ ΔΏΡΟ ΤΗΣ ΖΩΉΣ, ΚΆΝΕΙ ΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΆ ΣΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥΣ ΠΟΥ ΑΦΙΕΡΩΣΑΝ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΙΝΑΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΑΝΈΤΤΟ ΛΟΥΚΆ

36/Volt

Η αγαπημένη μας μάνα κατέχει εξέχουσα θέση στο μύθο και στη ιστορία, στη λαϊκή παράδοση και στην τέχνη, ειδικότερα στη λογοτεχνία και ιδιαίτερα στην ποίηση και στη ζωγραφική σε όλες της τις μορφές και όλες της τις εποχές. Η εικόνα της μάνας είναι πολύμορφη, λόγω της ποσότητας του ποιητικού και αρτιστικού υλικού, μια και δεν υπάρχει ποιητής και ζωγράφος που να μην εμπνεύστηκε από τη μητρική προσφορά και να μην κατέθεσε το δικό του καλλιτεχνικό πρόσφορο.

"Μάνα και Γιος" Νικηφόρος Βρεττάκος Στης ιστορίας το διάσελο όρθιος ο γιος πολέμαγε κι η μάνα κράταε τα βουνά, όρθιος να στέκει ο γιος της, μπρούντζος, χιόνι και σύννεφο. Κι αχολόγαγε η Πίνδος σαν να 'χε ο Διόνυσος γιορτή. Τα φαράγγια κατέβαζαν τραγούδια κι αναπήδαγαν τα έλατα και χορεύαν οι πέτρες. Κι όλα φώναζαν: "Ίτε παίδες Ελλήνων ..." Φωτεινές σπάθες οι ψυχές σταύρωναν στον ορίζοντα, ποτάμια πισωδρόμιζαν, τάφοι μετακινιόνταν. Κι οι μάνες τα κοφτά γκρεμνά σαν Παναγιές τ' ανέβαιναν Με τη ευκή στον ώμο τους κατά το γιο παγαίναν και τις αεροτραμπάλιζε ο άνεμος φορτωμένες κι έλυνε τα τσεμπέρια τους κι έπαιρνε τα μαλλιά τους κι έδερνε τα φουστάνια τους και τις σπαθοκοπούσε, μ' αυτές αντροπατάγανε, ψηλά, πέτρα την πέτρα, κι ανηφορίζαν στη γραμμή, όσο που μες στα σύννεφα χάνονταν ορθομέτωπες η μια πίσω απ' την άλλη. "Η μπαλάντα της μάνας" Μελισσάνθη “Την ώρα αυτή που τα μωρά ξυπνάνε πάνω στου στήθους τη ζεστή φωλιά πού να ‘ναι κι ο δικός μου γιος; πού να ‘ναι; Στης θάλασσας μέσα την αγκαλιά με δίχως νανουρίσματα κοιμάται… Κοιμάται ο γιος μου μη μου τον ξυπνάτε κύματα, πιο βαθιά μη μου τον πάτε της άρμης σας πικρά είναι τα φιλιά. Ποιο άλλο μικρό δέχτηκε τέτοια χάδια; Πίνει για γάλα τον πικρόν αφρό του κύματος φοράει τα τυλιγάδια τριγύρω στο λαιμό τον τρυφερό. Πού είδατε αλλού τέτοιο ακριβό γιορντάνι; Νάνι του, νάνι, νάνι- νάνι- νάνι Σωπάτε, νάνι, το παιδί μου κάνει Κι έχει για κούνια, τώρα το νερό. Μανούλα μου, ἤθελα νὰ πάω, νὰ φύγω, νὰ μισέψω

"Προς την μητέρα μου" Aλέξανδρος Παπαδιαμάντης Μάννα μου, ἐγώ ᾽ μαι τ᾽ ἄμοιρο, τὸ σκοτεινὸ τρυγόνι ὁποὺ τὸ δέρνει ὁ ἄνεμος, βροχὴ ποὺ τὸ πληγώνει. Τὸ δόλιο! ὅπου κι ἂν στραφεῖ κι ἀπ᾽ ὅπου κι ἂν περάσει, δὲ βρίσκει πέτρα νὰ σταθεῖ κλωνάρι νὰ πλαγιάσει. Ἐγὼ βαρκούλα μοναχή, βαρκούλ᾽ ἀποδαρμένη μέσα σὲ πέλαγο ἀνοιχτό, σὲ θάλασσ᾽ ἀφρισμένη, παλαίβω μὲ τὰ κύματα χωρὶς πανί, τιμόνι κι ἄλλη δὲν ἔχω ἄγκουρα πλὴν τὴν εὐχή σου μόνη.

Μια γερόντισσα με ξέπλεκα λευκά μαλλιά και λαχούρι στους ώμους ασημένιο τον κρατούσε απ’ το χέρι και πήγαινε, μέσα στην κοσμοχαλασιά. Ήτανε όμορφη! Όμορφη! Αγγέλισσα σωστή, που ευωδίαζε δεντρολίβανο.

Στὴν ἀγκαλιά σου τὴ γλυκειά, μανούλα μου, ν᾽ ἀράξω μὲς στὸ βαθὺ τὸ πέλαγο αὐτὸ πριχοῦ βουλιάξω. Μανούλα μου, ἤθελα νὰ πάω, νὰ φύγω, νὰ μισέψω τοῦ ριζικοῦ μου ἀπὸ μακρυὰ τὴ θύρα ν᾽ ἀγναντέψω. Στὸ θλιβερὸ βασίλειο τῆς Μοίρας νὰ πατήσω κι ἐκεῖ νὰ βρῶ τὴ μοίρα μου καὶ νὰ τὴν ἐρωτήσω. Νὰ τῆς εἰπῶ: εἶναι πολλά, σκληρὰ τὰ βασανά μου ὡσὰν τὸ δίχτυ ποὺ σφαλνᾶ θάλασσα, φύκια κι ἄμμο εἶναι κι ἡ τύχη μου σκληρή, σὰν τὴv ψυχὴ τὴ µαύρη π᾽ ἀρνήθηκε τὴν Παναγιὰ κι ὁ πόλεος δὲν θά ᾽βρει. Κι ἐκείνη μ᾽ ἀποκρίθηκε κι ἐκείνη ἀπελογήθη: Ἦτον ἀνήλιαστη, ἄτυχε, ἡ μέρα ποὺ γεννήθης ἄλλοι ἐπῆραν τὸν ἀνθὸ καὶ σὺ τὴ ρίζα πῆρες ὄντας σὲ ἒπλασ᾽ ὁ Θεὸς δὲν εἶχε ἄλλες μοῖρες. Η μάνα μου κι ο Σατανάς Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ Τη μεγάλη Παρασκευή η Παναγιά ξαναγίνεται το πρόσωπο της ημέρας και η δική μου μάνα ξεμαρμαρώνει. Δε φοράει πια εκείνο το ροζ που τη θάψανε κι ούτε κατεβαίνει ολοένα με το κουτί της μαζί. Τη Μεγάλη Παρασκευή η μάνα μου ζωντανή, ζεστή σαν το κερί φοράει το τετριμμένο και μαζί το άλλο. Το νύχι της το προτελευταίο παχουλό στις άκρες σαν το δικό μου άγνωστη όταν κρυφοσκεπτόταν και κρυφοαμάρτανε μακριά μου σαν άρχιζε τον ατέλειωτο θάνατό της Παιδί, παιδάκι Οδυσσέας Ελύτης «… Μια νύχτα η μητέρα μου αγρυπνούσε μ’ ένα κομμάτι φεγγαριού στα χέρια της. Ήταν κόκκινο, πελώριο, μυτερό στην κόψη του καθώς πριόνι, κι έβγανε καπνούς. Εκείνη, καθισμένη σ’ ένα βράχο, δε μιλούσε, μόνο κοιτούσε μακριά κατά το Λιγονέρι.

James Whistler, Whistler’s Mother (1871)

Marc Chagall, Mother by the Oven (1914)

Vincent Van Gogh, Portrait of the Artist’s Mother (1888)

Pablo Picasso, Portrait of the Artist’s Mother (1896)

Andy Warhol, July Warhola (1974)

Μια φυσαρμόνικα έκλαιγε σ’ όλο το μάκρος της ακρογιαλιάς κι έβλεπες οι σκιές να μεγαλώνουν. Ύστερα πήρε να φυσάει. Άκουγα ένα ένα τα φύλλα να μιλάν μέσα στον ύπνο μου. «Παιδί, παιδάκι.» Το νερό με ταλάντευε – κι όλη τη στεριά μαζί μου, και τα τζάμια που αστράφτανε πέρα και τα λευκά μετέωρα δώματα. Ήταν μια νύχτα πίσσα μαύρη. Αγριεμένα βελάζανε τα κύματα. Μια γερόντισσα με ξέπλεκα λευκά μαλλιά και λαχούρι στους ώμους ασημένιο τον κρατούσε απ’ το χέρι και πήγαινε, μέσα στην κοσμοχαλασιά. Ήτανε όμορφη! Όμορφη! Αγγέλισσα σωστή, που ευωδίαζε δεντρολίβανο. Μέσα σε λίγες ώρες μου ‘πιε όλο το σκοτάδι ως την στερνή σταγόνα. Χαράματα, όταν άνοιξα τα μάτια, κιόλας έστεκε ορθή, στραμμένη κατά την Ανατολή…»

Rembrandt, The Artist’s Mother (1629)

37/Volt

Καθαρά και ανθρώπινα Ο Νίκος Συμεού έχοντας την ανάγκη να πάρει θέση σε σημαντικά ζητήματα που αφορούν το καλό του τόπου και της επαρχίας μας κατέρχεται στις βουλευτικές εκλογές ως Αριστίνδην υποψήφιος Βουλευτής του ΔΗ.ΣΥ. Πως πήρατε την απόφαση να κατέλθετε υποψήφιος στις βουλευτικές εκλογές; Η επιλογή μου να κατέλθω ως υποψήφιος στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές για την Επαρχία Αμμοχώστου με το Δημοκρατικό Συναγερμό επήλθε από την ανάγκη να πάρω θέση σε σημαντικά ζητήματα που αφορούν το καλό του τόπου και της επαρχίας μου. Η πρόσκληση του Προέδρου του ΔΗΣΥ κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, να κατέλθω ως αριστίνδην υποψήφιος, με τιμά ιδιαίτερα και θα αναλώσω όλες μου τις δυνάμεις σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση με στόχο να δικαιώσω και όλους όσοι έχουν πιστέψει σε μένα. Ένας από τους λόγους που με ώθησε σε αυτή την απόφαση ήταν και η απαξίωση που παρατηρούμε προς την πολιτική κυρίως από τους νέους. Κάποια πράγματα πρέπει επιτέλους να αλλάξουν κι αν δεν δράσουμε από κοινού αυτό δεν θα υλοποιηθεί. Οι νέοι μας πρέπει να έχουν κίνητρα να σηκωθούν από τον καναπέ και να πάρουν το μέλλον στα χέρια τους, να ενδιαφερθούν για τα κοινά και να

38/Volt

πολεμήσουν για τα όνειρα τους. Και για να το πετύχουν αυτό χρειάζονται εμάς να τους βοηθήσουμε. Είναι η ώρα να ακούσουμε τη φωνή τους, να αφουγκραστούμε τις ανησυχίες τους και μέσα από τις προτάσεις μας να δώσουμε ουσιαστικές λύσεις και όχι μόνο κούφιες υποσχέσεις. Διαφορετικές οι προεκλογικές εκστρατείες μέσω πανδημίας. Φέτος είναι ακόμα πιο δύσκολο το έργο των υποψηφίων; Η πρωτοφανής αυτή υγειονομική κρίση που βιώνουμε αναμφίβολα ανέτρεψε την καθημερινότητα όλων μας. Η προεκλογική εκστρατεία για τις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου, σαφώς και θα διεξαχθεί με άλλα δεδομένα από αυτά που είχαμε συνηθίσει μέχρι και σήμερα. Τα μέτρα που παραμένουν σε ισχύ για την αντιμετώπιση της πανδημίας, μας περιορίζουν στο να κινηθούμε και να επικοινωνήσουμε με τον κόσμο αφού οι συναθροίσεις, οι επισκέψεις ή οι εκδηλώσεις που θα μπορούσαν να γίνουν δεν είναι εφικτό να πραγματοποιηθούν. Ωστόσο, τα εμπόδια είναι πάρα πολλά στο να περάσουμε τα μηνύματα στους ψηφοφόρους. Σαφώς και υπάρχουν δυσκολίες με την πανδημία. Ακόμα και στις εμφανίσεις μας στα τηλεοπτικά πάνελ φοράμε μάσκα οπότε το πρόσωπό μας δεν είναι εντελώς αναγνωρίσιμο από τον κόσμο. Πολλές φορές και στις παρεμβάσεις μας στο ραδιόφωνο ο κόσμος δεν έχει εικόνα του υποψηφίου βουλευτή αν δεν τον γνωρίζει. Αυτό δυσχεραίνει τη θέση των νέων υποψηφίων βουλευτών. Επίσης, οι υποψήφιοι αναγκάστηκαν να αξιοποιούν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης στο έπακρον ως τρόπο επικοινωνίας με τους ψηφοφόρους. Εδώ αναδεικνύεται όμως πόσο σημαντική είναι η προσωπική επαφή με τους ψηφοφόρους ειδικότερα των ηλικιών άνω των 60 χρόνων όπου κάποιοι από αυτούς δεν διαθέτουν λογαριασμούς στα κοινωνικά δίκτυα. Τι είναι αυτό που σας κάνει να διαφοροποιείστε από τους ανθυποψήφιους σας; Το ψηφοδέλτιο είναι ισχυρό και αποτελείται από αξιόλογα στελέχη και μη της παράταξης τα οποία είναι έτοιμα να δουλέψουν με όλες τους τις δυνάμεις για την Αμμόχωστο. Διαφωνώ όμως, με το ότι θα δοθεί μάχη. Όλοι μας θα δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό για την καλύτερη δυνατή αντιπροσώπευση της Αμμοχώστου στο Κοινοβούλιο. Μας ενώνει μια κοινή προσπάθεια για μια καλύτερη Αμμόχωστο. Θα έλεγα, πως αυτός που θα καταφέρει με το πρόγραμμα και τις νέες θέσεις και ιδέες που θα προτείνει, να πετύχει σε αυτή τη διαδικασία είναι αυτός που θα έχει και τον πρώτο λόγο. Τολμώ να πω ότι το ψηφοδέλτιο του ΔΗΣΥ είναι ισχυρό και αποτελείται από αξιόλογα στελέχη και μη της παράταξης, τα οποία είναι έτοιμα να εργαστούν με όλες τους τις δυνάμεις για τον τόπο και την Αμμόχωστο ειδικότερα. Προσωπικά αυτό που με ενδιαφέρει είναι ο Άνθρωπος και για αυτόν θα παλέψω. Μπαίνω σε αυτή τη μάχη γιατί αγαπάω την πατρίδα μου και θέλω να υπηρετήσω πάνω απ’ όλα τον Άνθρωπο μακριά από οποιαδήποτε συμφέροντα ή σκοπιμότητες. Θα έλεγα, πως αυτός που θα καταφέρει με το πρόγραμμα και τις νέες θέσεις και ιδέες που θα προτείνει, να πετύχει σε αυτή τη διαδικασία είναι αυτός που θα έχει και τον πρώτο λόγο. Μπαίνω σε αυτή τη μάχη γιατί αγαπάω την πατρίδα μου και θέλω να υπηρετήσω πάνω απ’ όλα τον Άνθρωπο μακριά από οποιαδήποτε συμφέροντα ή σκοπιμότητες. Χρειάζεται σκληρός αγώνας για να φέρουμε την αλλαγή και να κερδίσουμε ξανά την εμπιστοσύνη του κόσμου όμως στόχος μου είναι να κερδίσω αυτή την εμπιστοσύνη. Δεν είμαι πολιτικός, είμαι ένας πολίτης όπως όλοι μας ο οποίος νιώθει την ανάγκη να αγωνιστεί για τα κοινά. Θα δουλέψω σκληρά μακριά από λαϊκισμούς και δήθεν υποσχέσεις για μια καλύτερη κοινωνία. Προτρέπω ωστόσο τους νέους μας να δυναμώσουν την φωνή τους και να απαιτήσουν αυτά που δικαιωματικά τους ανήκουν. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να βλέπουν οι ψηφοφόροι όταν πάνε στις κάλπες για να ψηφίσουν; Τη δεδομένη στιγμή η Κύπρος έχει ανάγκη από ένα σταθερό πολιτικό σύστημα με ενεργή εμπλοκή

και υποστήριξη των πολιτών οι οποίοι απαιτούν άμεσα την ανανέωσή του και για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο χρειάζεται σύνεση και ενότητα. Σίγουρα δεν είναι εύκολη διαδικασία, όμως με την απαιτούμενη ωριμότητα δεν είναι ανέφικτο. Ο επαναπροσδιορισμός των αρχών και αξιών μας ως κοινωνία, μας παρέχει τα εφόδια για ανάκαμψη μέσα από την επιλογή των κατάλληλων ατόμων για να μας εκπροσωπούν. Άτομα ικανά με γνώσεις, αρχές και αξίες που θα έχουν γνώμονα το συμφέρον του λαού και θα μας εκπροσωπήσουν για ένα καλύτερο μέλλον. Το κοινοβούλιο είναι η φωνή του Κύπριου πολίτη και η ευθύνη που έχουν όσοι βρίσκονται στην πολιτική απέναντι

Όλοι μας θα δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό για την καλύτερη δυνατή αντιπροσώπευση της Αμμοχώστου στο Κοινοβούλιο. Μας ενώνει μια κοινή προσπάθεια για μια καλύτερη Αμμόχωστο. Θα έλεγα, πως αυτός που θα καταφέρει με το πρόγραμμα και τις νέες θέσεις και ιδέες που θα προτείνει, να πετύχει σε αυτή τη διαδικασία είναι αυτός που θα έχει και τον πρώτο λόγο.

στους ανθρώπους που τους τιμούν με μια ψήφο εμπιστοσύνης είναι τεράστια. Η συνέπεια, η σκληρή δουλειά και η τίμια εκπροσώπηση όλων αυτών των ανθρώπων ευελπιστώ ότι θα οδηγήσουν την Κύπρο σε ένα καλύτερο αύριο. Διαχρονικά η Κύπρος, αλλά και η επαρχία μας πάσχει από κομματισμό. Εσείς όντας υποψήφιος κόμματος πως θα λειτουργήσετε, μπορείτε να αντισταθείτε στη γραμμή του κόμματος για το ευρύτερο καλό; Όταν είσαι σε ένα κομματικό σχήμα, σέβεσαι και ασπάζεσαι τις απόψεις του, γι αυτό και ανήκεις στις τάξεις του. Για μένα όμως είναι ξεκάθαρο και το δηλώνω χωρίς περιστροφές, ότι, εάν κάποια θέση του κόμματος μου αντιστρατεύεται τα συμφέροντα των συμπολιτών μου, δεν θα διστάσω να διαχωρίσω τη θέση μου. Άλλωστε, αυτή είναι και η Δημοκρατία, να εκφράζει ο καθένας ελεύθερα την άποψη του κι αν έχει ισχυρά επιχειρήματα να μπορεί να κάνει ακόμη και την ανατροπή. Νιώθω ιδιαίτερα ευτυχής επειδή ανήκω στον ΔΗΣΥ, ένα κόμμα, κατεξοχήν δημοκρατικό, ευρωπαϊκό, που δεν έχει παρωπίδες και εμμονές. Και είμαι βέβαιος ότι το κόμμα μου πρώτα και πάνω από όλα θέτει το ευρύτερο καλό, το απέδειξε και στο παρελθόν, λαμβάνοντας δύσκολες αποφάσεις, όχι αρεστές, αλλά που αποδείχθηκαν πολύ ωφέλιμες για το ευρύτερο καλό στη συνέχεια. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σας στόχος σε περίπτωση εκλογής σας; Χρειάζεται σκληρός αγώνας για να φέρουμε την ανανέωση και να κερδίσουμε ξανά την εμπιστοσύνη του κόσμου και στόχος μου είναι να κερδίσω αυτή την εμπιστοσύνη. Δεν είμαι πολιτικός, είμαι ένας πολίτης όπως όλοι μας ο οποίος νιώθει την ανάγκη να αγωνιστεί για τα κοινά. Θα δουλέψω σκληρά, μακριά από λαϊκισμούς και δήθεν υποσχέσεις για μια καλύτερη κοινωνία. Προτρέπω ωστόσο τους νέους μας να δυναμώσουν την φωνή τους και να απαιτήσουν αυτά που δικαιωματικά τους ανήκουν. Θέτω τον εαυτό μου στη διάθεση της κοινωνίας των πολιτών, ώστε να μου δώσει την ευκαιρία να αγωνιστούμε μαζί, καθαρά κι ανθρώπινα, μέσα από ένα θεσμικό πλαίσιο. Η συνέπεια, η συνεχής παρουσία, η δυναμικότητα όσον αφορά τη διεκδίκηση και η αξιοπιστία διαδραματίζουν αναμφίβολα τεράστιο ρόλο και η πραγματική δουλειά πρέπει να ξεκινά από την εκλογή και έπειτα. Ως Αριστίνδην Υποψήφιος Βουλευτής με τον Δημοκρατικό Συναγερμό για την Επαρχία Αμμοχώστου, έχω την πεποίθηση ότι ο αγώνας μας πρέπει να έχει ως στόχο τη συλλογική χάραξη μιας καινούργιας εύρωστης εποχής για την Αμμόχωστο και την Κύπρο μας. Οι ενέργειές μας πρέπει να αποσκοπούν στη δημιουργία ισοπολιτείας, απαλλαγμένης από τη διαφθορά, τη διαπλοκή και την παρανομία. Ταυτόχρονα, με το βλέμμα στραμμένο προς τη σκλαβωμένη πόλη μας, θα αγωνιστώ με όλες μου τις δυνάμεις ώστε να τη δούμε και πάλι ελεύθερη με τους νόμιμους ιδιοκτήτες της να επιστρέφουν στις περιουσίες τους. Αυτός θα είναι ο στόχος μου.

Με λίγα λόγια: Ο Νίκος Συμεού γεννήθηκε το 1979 στην Αγία Νάπα της επαρχίας Αμμοχώστου, όπου και διαμένει με τη σύζυγο και την κόρη του. Αφού αποφοίτησε από το Λύκειο Παραλιμνίου, κατατάγηκε και ολοκλήρωσε τη θητεία του στην Εθνική Φρουρά. Σπούδασε Επικοινωνία και Δημόσιες Σχέσεις στην Αθήνα. Εργάστηκε επί δύο δεκαετίες ως δημοσιογράφος και παρουσιαστής δελτίων ειδήσεων στο MEGA. Από τη θέση αυτή αποκόμισε πλήρη εικόνα των προβλημάτων που ταλανίζουν την κοινωνία και μέσα από τη δουλειά του επιχείρησε όχι μόνο να τα προβάλει, αλλά και να δώσει λύσεις σε αυτά. Από το 2005, εκτελεί χρέη Διευθυντή Οικονομικού Τμήματος αλυσίδας υπεραγορών στην Επαρχία Αμμοχώστου.

39/Volt

Για μια Κύπρο σύγχρονη, Ευρωπαϊκή και δημοκρατική Η Θεοδώρα Σεργίου εισέρχεται για πρώτη φορά στην πολιτική ζωή

πρόθεση να προσφέρω όλες μου τις δυνάμεις στην υπηρεσία των συμπατριωτών μας και της Πατρίδας μας. Μακριά από παλαιοκομματικές συμπεριφορές θέλω να είμαι κοντά στους ψηφοφόρους, να τους ακούω να κατανοώ τα προβλήματα και τις ανησυχίες τους και να τους γνωρίσω και να με γνωρίσουν. Δυστυχώς λόγω της πρωτόγνωρης κατάστασης που βιώνουμε οι συνθήκες δεν μας επιτρέπουν να έχουμε τη προσωπική επαφή που προσωπικά επιθυμώ αλλά προσπαθώ μέσω άλλου τρόπου επικοινωνίας να γνωστοποιήσω τις θέσεις και απόψεις μου σε ψηφοφόρους της επαρχίας Αμμοχώστου για να μπορώ να αφουγκραστώ τα προβλήματα και τις ανησυχίες τους έτσι ώστε να μπορώ να συνδράμω στον βαθμό που μπορώ. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να βλέπουν οι ψηφοφόροι όταν πάνε στις κάλπες για να ψηφίσουν; Τα χαρακτηριστικά που πρέπει να λαμβάνουν υπόψην οι ψηφοφόροι είναι η προσήλωση του υποψηφίου να εργαστεί για το συνολικό καλό της κοινωνίας, η όρεξη για δουλεία αλλά και η τιμιότητα. Επίσης αυτή τη φορά ας επιλέξουν νέους ανθρώπους και κινήματα που εκπροσωπούν τη προσφορά στο συνάνθρωπο μακριά από διαπλοκή και διαφθορά. Με καθαρές θέσεις στο Κυπριακό που αποτελεί προμετωπίδα του Κινήματος Αλληλεγγύη. Διερχόμαστε κρίσιμες στιγμές και οφείλουμε στους προγόνους μας αλλά και στα παιδιά μας την διασφάλιση του Κυπριακού Ελληνισμού στο νησί μας. Διαχρονικά η Κύπρος, αλλά και η επαρχία μας πάσχει από κομματισμό. Αυτή η νοοτροπία τις περισσότερες φορές λειτούργησε εις βάρος της Κύπρου; Εσείς όντας υποψήφιος κόμματος πως θα λειτουργήσετε, μπορείτε να αντισταθείτε στη γραμμή του κόμματος για το ευρύτερο καλό; Έχουμε δει ότι ο δικομματισμός και παλαιοκομματισμός έχουν φέρει την Κύπρο μας σε τραγικά αδιέξοδα τόσο στο Κυπριακό όσο και στα θέματα εσωτερικής διακυβέρνησης. Και παρακολουθούμε και στο κοινοβούλιο ότι τα παραδοσιακά κόμματα ακολουθούν κομματικές γραμμές. Το Κίνημα Αλληλεγγύη και η Πρόεδρος του Δρ Ελένη Θεοχάρους δεν αρέσκεται και δεν χρησιμοποιεί ετσιθελικές προσεγγίσεις αλλά λειτουργεί εντός δημοκρατικών πλαισίων της συλλογικότητας. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σας στόχος σε περίπτωση εκλογής σας; Ο κυριότερος στόχος μου είναι να συνδράμω με όλες μου τις δυνάμεις στις προσπάθειες του κοινοβουλίου της Κύπρου για παραγωγή κοινοβουλευτικού έργου που θα οδηγήσει σε εύρυθμη λειτουργία της πολιτείας. Να προσφέρω με τις απόψεις μου σε πλαίσιο συλλογικότητας έτσι ώστε η Κύπρος να αποτελεί παράδειγμα ευνοούμενης πολιτείας. Μιας πολιτείας που δεν θα χωρεί η διαπλοκή και η διαφθορά και όλοι θα είναι ίσοι έναντι του νόμου, για μια Κύπρο σύγχρονη, Ευρωπαϊκή και δημοκρατική.

του τόπου μας ως Υποψήφια Βουλευτής του Κινήματος Αλληλεγγύη και με όρεξη, ενθουσιασμό και αφοσίωση έχει πρόθεση να προσφέρει όλες της τις δυνάμεις στην υπηρεσία των συμπατριωτών και της πατρίδας μας. Πως πήρατε την απόφαση να κατέλθετε υποψήφια στις βουλευτικές φέτος; Πήρα την απόφαση γιατί ως νέοι άνθρωποι πρέπει να αγωνιζόμαστε από την πρώτη γραμμή για όλα όσα θέλουμε να αλλάξουν. Τώρα είναι ώρα να επέλθει η αλλαγή και εμείς οι νέοι που έχουμε φρέσκιες ιδέες και έχουμε τον τρόπο να διεκδικήσουμε κάτι καλύτερο. Ήρθε η ώρα να πάρουμε την τύχη μας στα δικά μας χέρια. Θέλουμε να διεκδικήσουμε το μέλλον που μας αξίζει και μας ανήκει. Αυτό θα το πετύχουμε με το να πείσουμε τους νέους της γενιάς μας να δώσουν φωνή στη σκέψη τους και χωρίς συμβιβασμούς να επιλέξουν νέους και άφθαρτους ανθρώπους που κοσμούν το ψηφοδέλτιο του Κινήματος Αλληλεγγύη. Διαφορετικές οι προεκλογικές εκστρατείες φέτος μέσω πανδημίας... Φέτος είναι ακόμα πιο δύσκολο το έργο των υποψηφίων; Διαφορετικές οι προεκλογικές εκστρατείες αλλά οι υποψήφιοι καταθέτουν τις θέσεις και προτάσεις τους μέσω άλλων τρόπων ενημέρωσης. Εμείς ως Κίνημα Αλληλεγγύη έχουμε δημοσιοποιήσει τις θέσεις μας και μέσω της ιστοσελίδας μας αλλά και με καθημερινές ανακοινώσεις μας σε θέματα επικαιρότητας. Οι ψηφοφόροι το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να ενημερωθούν για τις θέσεις των κομμάτων και να πάρουν τις αποφάσεις τους. Ιδιαίτερα οι νέοι άνθρωποι που είναι εξοικειωμένοι με την τεχνολογία και έχουν χορτάσει από ψεύτικες υποσχέσεις και πύρινους λόγους οφείλουν να επιλέξουν με γνώμονα τη καθαρότητα την γνώση και την όρεξη για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο. Τι είναι αυτό που σας κάνει να διαφοροποιείστε από τους ανθυποψήφιους σας; Αυτό που πιστεύω ότι με διαφοροποιεί σε σύγκριση με άλλους υποψηφίους είναι το γεγονός ότι εισέρχομαι για πρώτη φορά στην πολιτική ζωή με όρεξη, ενθουσιασμό και αφοσίωση έχω

40/Volt

Με λίγα λόγια: Η Θεοδώρα Σεργίου γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 20 Ιουλίου του 1991 και μεγάλωσε στη Λάρνακα. Τα τελευταία τρία χρόνια κατοικεί στην ελεύθερη επαρχία Αμμοχώστου, καθώς ο σύζυγος της, Ιράκλι Μαϊσουραντζε, πρώην ποδοσφαιριστής της Ανόρθωσης, τώρα είναι ποδοσφαιριστής στην Ένωση Νέων Παραλιμνίου. Γονείς της ο Δρ. Σέργιος Σεργίου με καταγωγή από τον Άγιο Θεόδωρο Καρπασίας και την Αμμόχωστο, που υπηρέτησε ακούραστα και αφιλοκερδώς ως γιατρός την Ανόρθωση Αμμοχώστου και η Κλέλια Αβρααμίδου -Σεργίου με καταγωγή από τη Λευκωσία. Σπούδασε στη Σχολή Φυσιοθεραπείας του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, αποφοίτησε το 2013 και από τότε εργάζεται ως φυσιοθεραπεύτρια. Ούσα αθλήτρια στο παρελθόν εξειδικεύεται κυρίως στις αθλητικές και ορθοπεδικές κακώσεις. Διετέλεσε φυσικοθεραπεύτρια της Γυναικείας Πετοσφαιρικής Ομάδας της Α.Ε.Κ Λάρνακας. Επίσης διετέλεσε φυσιοθεραπεύτρια σε παγκόσμια τουρνουά Beach volley. Υπήρξε για πολλά χρόνια αθλήτρια του αθλήματος κανό - καγιάκ στον Ναυτικό Όμιλο Λάρνακας και έλαβε μέρος σε διοργανώσεις τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό με αρκετές διακρίσεις. Είναι ιδιαίτερα δραστήριος άνθρωπος και ασχολείται, εκτός από τη Φυσιοθεραπεία με το τραγούδι, παίζει πιάνο και κιθάρα και είναι μέλος του Παγκύπριου Οργανισμού Όπερας, λαμβάνοντας μέρος σε αρκετές παραστάσεις και εκδηλώσεις.

ΚΟΛΟΣΣΟΣ CLUB

Τα κλάμπ που oλοι αγαπήσαμε

A ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΆ

42/Volt

Από την τελευταία του βραδιά έχουν περάσει ακριβώς 18 χρόνια… Το κλαμπ Κολοσσός όμως δεν το ξεχνάμε… Το θυμόμαστε γιατί ήταν ένα κλαμπ διαφορετικό, πρωτοπόρο και με σκηνικό «βγαλμένο από παραμύθι». Ήταν ένα κάστρο τεραστίων διαστάσεων με μεσαιωνική διακόσμηση που άπαξ και περνούσες από την είσοδό του μεταφερόσουν κατευθείαν σε άλλη διάσταση, σε άλλη εποχή. Είχε φαντασμαγορική δομική σύσταση και μαζί με τον τελευταίας τεχνολογίας ηχητικό και φωτορυθμικό εξοπλισμό του, είχε προκαλέσει ιδιαίτερη αίσθηση

ΤΟ 1998 ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΉ ΚΆΠΠΑΡΗΣ ΣΤΟ ΠΑΡΑΛΊΜΝΙ, ΆΝΟΙΞΕ ΤΙΣ ΠΌΡΤΕΣ ΤΟΥ Ο "ΚΟΛΟΣΣΟΣ", ΈΝΑ CLUB ΤΕΡΑΣΤΊΩΝ ΔΙΑΣΤΆΣΕΩΝ, ΠΟΥ ΈΓΡΑΨΕ ΤΗ ΔΙΚΉ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΊΑ!

σε όλο το κοινό, το οποίο το πλημμύριζε κάθε Παρασκευή και Σάββατο. Η ουρά από το αυτοκίνητα ξεκινούσε από τον κυκλικό κόμβο του Κάππαρη λες κι έπεφτε μυστικό σήμα από τους νέους μεταξύ τους που έδιναν ραντεβού συγκεκριμένη ώρα. Άφηνες το αυτοκίνητο σου όπου έβρισκες και βιαζόσουν να μπεις μέσα να ξεκινήσεις το πάρτι. Δεν ήταν όμως εύκολο. Γιατί αν ήσουν τυχερός και έβρισκες γρήγορα να παρκάρεις, μετά είχες να αντιμετωπίσεις την αναμονή στην είσοδο. Εκείνη ήταν η περίοδος που γιγαντώθηκε το επάγγελμα της

Ήταν ένα κάστρο τεραστίων διαστάσεων με μεσαιωνική διακόσμηση που άπαξ και περνούσες από την είσοδό του μεταφερόσουν κατευθείαν σε άλλη διάσταση, σε άλλη εποχή.

υποδοχής και όσα αγόρια και κορίτσια δούλευαν ως «πόρτα» έμοιαζαν με ροκ σταρς όπου με ένα νεύμα τους σε έκαναν να νιώθεις "εκλεκτός". Αν τύχαινε να ξέρεις και προσωπικά αυτόν που έκανε το ξεδιάλεγμα, τότε γινόσουν ο πιο δημοφιλής της παρέας αφού οι υπόλοιποι έμπαιναν λέγοντας το μαγικό «είμαι μαζί του». Μπαίνοντας μέσα στον Κολοσσό ο ενθουσιασμός ήταν απερίγραπτος. Το μαγαζί τίγκα, με περίπου 1600 άτομα κάθε βράδυ και εσύ να βγάζεις τις κεραίες πάνω για να δεις το «πρόσωπο». Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν ξέραμε το wifi, τα κινητά ήταν σε βρεφική ηλικία σε σχέση με τώρα, χωρίς κάμερες, φίλτρα, stories κτλ. Δεν υπήρχαν Ίνσταγκραμ, ινφλουένσερς, φόλοουερς, σέλφι. Ο μόνος τρόπος απόδειξης για το ότι βρισκόσουν εκεί ήταν απλά να σε δούνε οι άλλοι. Γι’ αυτό και έπρεπε να χαιρετήσεις όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα. Σαν άκουγες το «Απα πα πα» της Βανδή ταυτιζόσουν ντροπαλά, αλλά ξεθάρρευες όταν ο DJ έβαζε το «Ασανσέρ» του Αλκαίου και περίμενες τις «Κατάλληλες Προϋποθέσεις» για να κάνεις κίνηση. Κρατούσες βότκα πορτοκάλι στο χέρι ή ουίσκι κόλα και χόρευες κοιτάζοντας δεξιά και αριστερά. Τον ΚΟΛΟΣΣΟ δεν τον βαριόσουν ποτέ και ήταν η νούμερο 1 επιλογή σου χειμώνα καλοκαίρι. Ναι, σωστά άκουσες. Γιατί ο ΚΟΛΟΣΣΟΣ το καλοκαίρι μεταφερόταν στον εξωτερικό χώρο, ο οποίος ήταν ακόμη μεγαλύτερος, ακόμη πιο εντυπωσιακός και μπορούσε να φιλοξενήσει τον διπλάσιο αριθμό ατόμων από το εσωτερικό. Από τον ΚΟΛΟΣΣΟ πέρασαν τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής διασκέδασης, με τις εμφανίσεις των Παπαρίζου, Αλκαίο, Χατζηγιάννη, Λεμπέση να τερματίζουν το κοντέρ της διασκέδασης και να εκτοξεύουν το club στην κορυφή της λίστας με τα αγαπημένα club όλης της Κύπρου. Από τις πιο "δυνατές" εμφανίσεις που καταγράφτηκαν ήταν αυτή του θρυλικού συγκροτήματος Boney M. Ατελείωτα πάρτυ, Fashion Show, γνωριμίες, ξέφρενοι ρυθμοί… O ΚΟΛΟΣΣΟΣ ήταν ένα πραγματικό κλαμπ, ένας χώρος που έχει ταυτιστεί με ένα από τα πιο σημαντικά νυχτερινά κέντρα που γνώρισε η περιοχή μας. Έχοντας διαγράψει μια σταθερή πορεία στην νύχτα έγραψε τη δική του ιστορία και έκλεισε το 2003!

43/Volt

Ο Γιώργος μας "είπε τον καφέ" και εμείς τον ακούσαμε Υπάρχουν συγκεκριμένες διαδικασίες για να γίνει ο καφές σου από καλός σε αξέχαστος και ο Γιώργος Χριστοφή, ειδικός στον καφέ μας δίνει όλες τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε για να απολαμβάνουμε καφέ επαγγελματικού επιπέδου στο σπίτι. Γιώργο πότε ξεκίνησε το ταξίδι για την ειδίκευση σου στον καφέ; Ξεκίνησε το 2013 με τα σεμινάρια του προγράμματος Coffee diploma από το Speciality Coffee Association, ένα πρόγραμμα του μοναδικού παγκοσμίου οργανισμού πιστοποίησης γνώσεων καφέ. Συνεχίζοντας τα σεμινάρια το 2018, έχω αποκτήσει το Coffee Diploma, το οποίο αυτή τη στιγμή το κατέχουν μόνο 4 άτομα στην Κύπρο. Το 2020 απόκτησα το Roasting Professional Diploma, το οποίο με πιστοποιεί σαν επαγγελματία Roaster και ταυτόχρονα ξεκίνησα την ίδρυση του Roasters Coffee όπου στεγάζετε στην κάβα Robustos. Ποια η σημασία του κόκκου στον καφέ; Ο καφές έχει μπει στην ζωή μας. καθημερινά πλέον όλο και περισσότερος κόσμος αναζητά το τέλειο φλιτζάνι. Ακόμα και στο σπίτι μπορούμε να φτιάξουμε ένα τέλειο φλιτζάνι ποιοτικού καφέ. Το πιο σημαντικό είναι να έχουμε ένα ανώτερης ποιότητας κόκκο καφέ, οι επιλογές είναι πολλές. Έναν ποιοτικό καφέ μπορούμε να τον ανακαλύψουμε από την ταυτότητα, του και λέγοντας ταυτότητα του καφέ εννοούμε την χώρα προέλευσης, την περιοχή, τη φάρμα, τις ποικιλίες, το υψόμετρο, την μέθοδο επεξεργασίας, πότε έχει καβουρδιστεί και το προφίλ του. Υπάρχει ιδανική ποσότητα για να φτιάξεις τον «τέλειο» καφέ; Ανάλογα τι καφέ θέλεις να φτιάξεις, υπάρχουν και τα ανάλογα γραμμάρια καφέ σε σχέση με το νερό. Για παράδειγμα, για έναν διπλό εσπρέσο χρειαζόμαστε 18 γραμμάρια αλεσμένου καφέ και 40 ml νερό. Το νερό που χρησιμοποιούμε παίζει ρόλο; Το νερό είναι ακόμη ένα σημαντικό στοιχείο για την Παρασκευή του τέλειου καφέ. Σίγουρα το

44/Volt

νερό μας δεν πρέπει να περιέχει χλώριο, άλατα ή ξένα σωματίδια. Όσο για την επιλογή της μηχανής του καφέ; Όσον αφορά τη μηχανή του καφέ, μπορείς να αγοράσεις μια απλή μηχανή εσπρέσο που ξεκινά από τα 100 ευρώ ή για την Παρασκευή φίλτρου υπάρχουν στην αγορά φτηνές συσκευές από 30 ευρώ. Το γάλα που χρησιμοποιούμε για το αφρόγαλο πως πρέπει να είναι; Για τα ζεστά ροφήματα χρησιμοποιούμε γάλα με ψηλά λιπαρά και για τα κρύα γάλα με χαμηλά λιπαρά. Σε πόσο χρόνο από τη δημιουργία του καφέ πρέπει να τον πιούμε και γιατί; Από τη μέρα που έχει καβουρδιστεί ο καφές χρειάζεται μια εβδομάδα για να μπορεί να καταναλωθεί και να έχει το τέλειο αποτέλεσμα. Όσο πιο φρέσκος καταναλώνεται ο καφές, τόσο πιο φρέσκα και πλούσια τα αρώματα του θα είναι. Γιατί κάποιος να επιλέξει καφέ από το Coffee Roasters; Πλέον, εισάγουμε πράσινο καφέ από 15 διαφορετικές χώρες, οι οποίοι είναι όλοι πιστοποιημένοι καφέδες ανώτερης ποιότητας με πιστοποιητικό υψηλής βαθμολογίας. Στο Roasters Coffee επιλέγουμε προσεκτικά την πρώτη ύλη και έτσι έχουμε τον έλεγχο στην ποιότητα και στο σωστό καβούρδισμα. Επίσης, παρέχουμε στον πελάτη τις απαραίτητες γνώσεις για τον καφέ και τον καθοδηγούμε στην τέλεια κούπα καφέ. Όλους τους καφέδες που καβουρδίζουμε και μπορείτε να τους απολαύσετε είτε στο σπίτι σας ή στο κατάστημα μας. Περιγράφοντας μας το προφίλ του καφέ που σας αρέσει μπορούμε να δημιουργήσουμε το δικό σας χαρμάνι καφέ. Εσύ Γιώργο πως πίνεις τον καφέ σου; Σύμφωνα με τους γευσιγνώστες, ο καφές πίνετε πάντα μαύρος. Ξεκινάω τη μέρα μου με εσπρέσο και κατά τη διάρκεια της μέρας τον απολαμβάνω σε διάφορες άλλες παρασκευές. Αγαπημένο μου φλιτζάνι καφέ φίλτρου αργής εκχύλισης Παπούα Νέα Γουινέα. Robustos: Τάσου Μαρκου 15, Παραλίμνι, Τ: 23 825838

Τα μικρά

θαύματα της

κουζίνας

Κολοκάσι καππαμά, κουπέπια γεμιστά, πουργούρι με αφέλια και κοτόπουλο κοκκινιστό είναι μόνο μερικά από τα παραδοσιακά φαγητά που με το δικό τους χαρακτήρα τέσσερεις αγαπημένες μας κυρίες μαγέιρεψαν για χάρη του περιοδικού VOLT. Και ωραία περάσαμε και ωραίο φαγητό δοκιμάσαμε! Το σίγουρο είναι ότι κανείς δεν έμεινε νηστικός και όλοι έτρεξαν για το δεύτερο πιάτο. ΑΠΟ ΤOΝ ΖΑΝΕΤΤΟ ΛΟΥΚΑ

Γεωργία Πάτσαλου (Παπέττα) Παραλίμνι Το μαγείρεμα είναι αγάπη, και το κάνει με πάθος για τα παιδιά και τα εγγόνια της. Της δίνει χαρά και ευχαρίστηση να βλέπει τα αγαπημένα της πρόσωπα να τρώνε ό,τι μαγειρεύει. Στην αρχή η μαγειρική μπορεί να μην σε ελκύει αλλά με τα χρόνια αυτή η αγάπη όλο και μεγαλώνει! Αγαπάω όλα τα φαγητά που φτιάχνω. Από τον αγαπημένο παραδοσιακό κρασάτο κολοκάσι καπαμά μέχρι και κολοκυθάκια με τα αυγά!

48/Volt

Ένα σποτ που θα λατρέψουν όλοι οι burger lovers! ΛΑΧΤΑΡΙΣΤΆ BURGERS, ΤΡΑΓΑΝΈΣ ΠΑΤΆΤΕΣ, TAQUITOS ΑΛΛΆ ΚΑΙ KIDS MENU ΘΑ ΒΡΕΊΤΕ ΣΤΟ ΝΈΟ MORRIS BURGER. ΣΑΣ ΆΝΟΙΞΕ Η ΌΡΕΞΗ;

O κατάλογος του περιλαμβάνει 8 διαφορετικά burgers και το μυστικό της επιτυχίας κρύβεται τόσο στο burger (φτιάχνεται από 100% βοδινό) που είναι ιδιαίτερα ζουμερό και καλοψημένο, όπως και στις σως που παρασκευάζονται στο χώρο τους.

Το Morris Burger είναι κλασικό παράδειγμα ενός μαγαζιού που πήγε κόντρα στην πανδημία, ξεκίνησε τη λειτουργία του τον Μάρτιο αυτής της χρονιάς και μέσα σε λίγες εβδομάδες έχει δει τα γευστικά του κατορθώματα να απoθεώνονται από τους κατοίκους της επαρχίας Αμμοχώστου. Η ιδέα ξεκίνησε μέσα από την αγάπη των ιδιοκτήτων, Αντρέα και Νίκη Κουρρή, για τη δημιουργία νόστιμων συνταγών με αγνά, φρέσκα υλικά. Χρόνια στον χώρο της εστίασης, με ειδίκευση σε event (γάμους, βαπτίσεις, γενέθλια κ.α)και αφουγκραζόμενοι την ανάγκη των περισσοτέρων για ένα καλό, ζουμερό και γευστικό burger πήραν την απόφαση να δημιουργήσουν το δικό τους μπεργκεράδικο στη Δερύνεια. Η ονομασία Morris δόθηκε από τη γνωστή μάρκα αυτοκινήτου, ένα ακόμη πάθος του ιδιοκτήτη. Ένα από τα δυνατά χαρτιά του καταστήματος είναι τόσο η εμπειρία των ιδιοκτήτων όσο και το προσεγμένο και γευστικό μενού του, που έρχεται να καλύψει όλες τις γευστικές επιλογές στα burgers. Ωστόσο εκτός από burgers, θα βρείτε γνωστές σαλάτες με νέες εκτελέσεις όπως είναι η Caesars Salad, η Wakame Falafel Salad και η Shrimp Salad, αλλά και τα μοναδικά taquitos που τυλίγονται σε τορτίγια και σερβίρονται με πατάτες. Οι μικροί επισκέπτες φυσικά, μπορούν να απολαύσουν το δικό τους kids menu! Ας επικεντρωθούμε όμως στο burger: O κατάλογος του περιλαμβάνει 8 διαφορετικά burgers και το μυστικό της επιτυχίας κρύβεται τόσο στο burger (φτιάχνεται από 100% βοδινό) που είναι ιδιαίτερα ζουμερό και καλοψημένο, όπως και στις σως που παρασκευάζονται στο χώρο τους. Όλα τα burger ψήνονται στη σχάρα και συνοδεύονται με ψωμάκι brioche bun και τηγανιτές πατάτες. Το απλό κλασσικό burger (βοδινό burger με MORRIS σως, καραμελωμένο κρεμμύδι, μαρούλι, ντομάτα και γλυκιά τουρσί) θα σου αναδείξει όλα τα αρώματα από την

ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΆ πρώτη ύλη και θα το απολαύσεις. Αν θέλεις κάτι πιο μοντέρνο και εναλλακτικό επίλεξε μεταξύ του Street Truffle burger (με σως από μανιτάρια τρούφας και φρέσκα κρέμα) ή το MORRIS chutney burger (με ψητό ανανά και σως από chutney τριανταφύλλου) και θα μας θυμηθείς. Όσο γι΄ αυτούς που αποφεύγουν το κρέας υπάρχουν εξαιρετικές vegetarian επιλογές. «Φαντάζει εύκολο αλλά δεν είναι, θέλει μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια για να δημιουργήσεις το τέλειο burger» αναφέρουν οι ιδιοκτήτες του Morris Burger όπου σε μια δύσκολη εποχή, επιχείρησαν να δημιουργήσουν κάτι διαφορετικό και που έλειπε από την περιοχή μας. Και τα κατάφεραν… δημιούργησαν ένα street food μπεργκεράδικο, κυρίως για take away και delivery με πολύ νόστιμα, αυθεντικά burgers που σε ξετρελαίνουν από την πρώτη δοκιμή. Αχιλλέα 2 5380 Δερύνεια, T: 23 742740

49/Volt

Κυριακούλλα Μουστούκκη

Παραλίμνι

Νιώθω μεγάλη ευχαρίστηση και ξεκούραση όταν μαγειρεύω. Έχω πάντοτε τη σκέψη τι θα μαγειρέψω αύριο. Το παραδοσιακό και σπιτικό φαγητό είναι ευλογία και απόλαυση. Μου δίνει χαρά όταν ο σύζυγος μου, τα παιδιά μου και οι οικογενειακοί φίλοι απολαμβάνουν τα μαγειρέματα μου. Αγαπημένο μου φαγητό είναι φυσικά τα παραδοσιακά λεμονάτα κουπέπια στη κατσαρόλα, με την παραδοσιακή και αγαπημένη συνταγή που έμαθα από την μητέρα μου!

50/Volt

dress 39.00€ Size: 1618|20|22|24

Μαρία Αθανασίου Λαΐφη Σωτήρα Με ευχαριστεί ιδιαίτερα να μαγειρεύω για την οικογένεια μου, τα παιδιά και τα εγγόνια μου και μου δίνει απεριόριστη χαρά όταν τους βλέπω να απολαμβάνουν τα φαγητά μου με ευλάβεια. Εκτός από την οικογένεια μου μαγειρεύω επίσης και για τα παιδάκια στο νηπιαγωγείο της κόρης μου, κάτι το οποίο μου δίνει περισσότερη χαρά κυρίως όταν οι μαμάδες με συμβουλεύονται για τις συνταγές! Το φαγητό που αγαπώ να μαγειρεύω είναι το κοτόπουλο κοκκινιστό με πατάτες αλλά και γενικά όλα τα παραδοσιακά κυπριακά σπιτικά φαγητά.

52/Volt

Μαρία Σωτηρίου

Παραλίμνι

Κληρονόμησα την αγάπη μου για την μαγειρική από τη γιαγιά και την μητέρα μου. Μεγαλώνοντας κατάλαβα πόση μεγάλη ευχαρίστηση και χαρά έπαιρνα κάθε φορά που μαγείρευα. Πλέον μαγειρεύω για τα δικά μου παιδιά και τους ανθρώπους που είναι κοντά μου. Λατρεύω να φτιάχνω αφέλια με πουργούρι και όχι μόνο. Καθημερινά μαγειρεύω διάφορες παραδοσιακές σπιτικές συνταγές αλλά και συνταγές από όλο τον κόσμο.

Ένα από τα λιγότερο γνωστά, αλλά πραγματικά ξεχωριστά δημοτικά τραγούδια της Κύπρου είναι το «Τρεις καλογήροι Κρητικοί». Με τον ίδιο τίτλο υπάρχουν αρκετά τραγούδια σε όλον τον ελληνικό χώρο, αλλά με διαφορετική μελωδία και λόγια από το κυπριακό, το οποίο αναφέρεται στην αναχώρηση κάποιων υπερασπιστών της Κωνσταντινούπολης με πλοία, μετά την Άλωσή της από τους Οθωμανούς και συνεχίζει με την ασθένεια ενός ναύτη.

Τρεις καλογήροι Κρητικοί και τρεις απ’ τα Κοκκινοχώρια

ΑΠΟ ΤOΝ ΑΝΔΡΈΑ ΣΜΆΓΑ

Το συγκεκριμένο τραγούδι είχε πρωτοκαταγραφεί από τον Θεόδουλο Καλλίνικο το 1951 στην περίφημη συλλογή τραγουδιών «Κυπριακή λαϊκή μούσα». Σε αυτό το βιβλίο ο Καλλίνικος, άρχων πρωτοψάλτης της εκκλησίας της Κύπρου, είχε δημοσιεύσει δεκάδες παραδοσιακά τραγούδια, στα οποία ανέφερε το έτος καταγραφής, το ονοματεπώνυμο αυτού που του το τραγούδησε και το χωριό του. Για το συγκεκριμένο τραγούδι όμως δεν ανέφερε καμία από τις παραπάνω πληροφορίες κι έτσι κανείς δεν γνώριζε πού τραγουδιόταν παλιότερα. Μετά το 1987 μάλιστα που ο Χρήστος Σίκκης το τραγούδησε εξαιρετικά στον δίσκο του «Ώρα καλή», έγινε γνωστό

54/Volt

παγκυπρίως και άρα δεν είχε νόημα να το ψάξει κάποιος περεταίρω. Γι’ αυτό κι εγώ, που τόσο μου άρεσε το συγκεκριμένο τραγούδι, αισθανόμουν ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να μάθω την περιοχή της Κύπρου στην οποία τραγουδιόταν, ούτε βεβαίως αυτόν από τον οποίο το κατέγραψε ο Καλλίνικος. Πριν λίγο καιρό όμως συνέβη κάτι αναπάντεχο. Ήμασταν καλεσμένοι σε φίλους στη Λεμεσό και έβγαλα κάποια στιγμή το ούτι μου για να τραγουδήσουμε παραδοσιακά τραγούδια, ανάμεσά τους και το «Τρεις καλογήροι Κρητικοί». Ο οικοδεσπότης μας τότε είπε συγκινημένος ότι το συγκεκριμένο τραγούδι τον "άγγιζε" πολύ γιατί του θύμιζε τον πόλεμο του

«Εκείνες τες νύχτες εκαθούμασταν, ετραουδούσαμε παρέες παρέες τζιαι θυμούμαι θκυο-τρία παιθκιά που ‘ταν ‘που τα Κοτσινοχώρκα, όσο θυμούμαι γιατί έσιει σχεδόν 50 χρόνια, που τραουδούσαν τούτα τα τραούθκια, το «Τρεις καλοήροι», το «Πότε θα κάνει ξαστεριά», το «Τέσσερα τζιαι τέσσερα». ΄74, στον οποίο ήταν στρατιώτης. Ανέφερε επίσης ότι στο μέτωπο της μάχης, "κάτι παληκάρια" από τα Κοκκινοχώρια, το τραγουδούσαν με πάθος, προσπαθώντας να δώσουν θάρρος στους υπόλοιπους και να ξορκίσουν το κακό. Έμαθα λοιπόν ξαφνικά ότι το τραγούδι, πριν γίνει ευρέως γνωστό με τον δίσκο που κυκλοφόρησε ο Σίκκης, το τραγουδούσαν κάποιοι Κοκκινοχωριάτες στρατιώτες, οι οποίοι, προφανώς, το γνώριζαν βιωματικά. Έτσι, αποφάσισα να το ψάξω περισσότερο και λίγες μέρες μετά πήρα μια συνέντευξη από τον οικοδεσπότη μας τον κ. Αύγουστο Μαυρογιάννη, ο οποίος μου είπε κατά γράμμα: «Εκείνες τες νύχτες εκαθούμασταν, ετραουδούσαμε παρέες παρέες τζιαι θυμούμαι θκυο-τρία παιθκιά που ‘ταν ‘που τα Κοτσινοχώρκα, όσο θυμούμαι γιατί έσιει σχεδόν 50 χρόνια, που τραουδούσαν τούτα τα τραούθκια, το «Τρεις καλοήροι», το «Πότε θα κάνει ξαστεριά», το «Τέσσερα τζιαι τέσσερα». Εντάξει, το «Πότε θα κάνει ξαστεριά» εγώ ήξερα το καλά, αλλά το «Τέσσερα τζιαι τέσσερα» τζιαι το «Τρεις καλοήροι Κρητικοί» εν τα ήξερα. Ήμουν σε μιαν ηλικία που εν τα ήξερα. Ήταν παραδοσιακά τραούθκια, εν είχαν εγγραφεί ποτέ σε δίσκους για να τα ακούμε, εν ηπαίζουνταν ‘που τα ράδια, εν ηξέραμέν τα καθόλου. Έκαμέ μου εντύπωση που είσιεν παιθκιά τούτης της ηλικίας που τα τραγουδούσαν εξαιρετικά. Φωνές που εκάθουνταν ακριβώς πάνω στο στίχο τζιαι πάνω στη μελωδία ακριβώς. Ήταν εξαιρετικές φωνές. Εγώ επροσπάθουν να παρακολουθήσω τον στίχο, πώς ξεκινά, πώς προχωρά τζιαι πού καταλήγει τζιαι έκαμέ μου εντύπωση που είχαμε τέθκοια τραούθκια. Χαρακτηριστικά έμεινέ μου ‘που την τελευταία νύχτα, 13 του Αυγούστου προς 14, που είχαμε τζιαι ραδιούθκια, τρανζιστορούθκια τζιαι ακούγαμε τες ειδήσεις τζιαι καταλάβαμεν ότι ξημερώνει δύσκολη μέρα, ότι εν’ να προελάσουν οι Τούρτζιοι. Επεριμέναμέν το. Ήμασταν ούλοι έτσι σε πολά δύσκολη κατάσταση, ούλοι μας, εν ηξέραμε τι ξημερώνει. Όπως εκαθούμασταν τζιαμαί παρέες παρέες, τραουδούσαμε, κάναμε το καλαμπούρι μας, λέαμε να κοπιάσουν, εν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε τζιαι τραουδούσαμε. Αλλά το «Τρεις καλοήροι Κρητικοί» τζιαι το «Τέσσερα τζιαι τέσσερα» με τι πάθος το τραγουδούσαν τα παιθκιά τζιαμαί, εν μπορώ να σου περιγράψω. Ήταν λες τζιαι έβκαινε ‘που μέσα τους. Λες τζιαι ‘τζείνα που αφηγείται το τραούδι εζούσαν τα, έζησαν τα σε κάποια ζωή. Εννοείται ότι εν εκοιμηθήκαμε τζείνη τη νύχτα τζιαι, πριν να χαράξει το φως, άρκισαν τα πλοία απέναντι στη βόρεια πλευρά, όπως ήμασταν τζιαμαί ήταν η θάλασσα, ήρταν γραμμή τα πλοία, τρία - τέσσερα πλοία πολεμικά τζιαι αρκίσαν να κανονιοβολούν». Αναζητώντας ποιοι μπορεί να είναι αυτοί οι Κοκκινοχωριάτες που το τραγούδησαν, ο κ. Μαυρογιάννης μου ανέφερε δυο ονόματα που θυμόταν. Ο ένας ήταν ο κύριος Σέργιος Σεργίου-Κερκουλλάς από το Παραλίμνι, που το ’74 είχε τραυματιστεί σε βαθμό θανάτου και ο οποίος μου είπε ότι τραγουδούσε το «Τρεις καλογήροι Κρητικοί» ως εκπαιδευτής των Λοκατζήδων στο πλαίσιο μιας εθνικής διαπαιδαγώγησης, όπως την αισθανόταν ο ίδιος και ότι το συγκεκριμένο τραγούδι το είχε μάθει από τον παππού του Σέργιο Κωνσταντή-Κερκουλλά που είχε γεννηθεί το 1887 και έζησε ως ναυτικός μέχρι το 1957. Ο άλλος που αναφέρθηκε ήταν ο Αβραάμ Δημητρίου από το Λιοπέτρι. Ήταν αυτός συγκεκριμένα που τραγούδησε το «Τρεις καλογήροι Κρητικοί» την τελευταία βραδιά πριν τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής. Σύμφωνα με τον κ. Αβράμη, σε εκείνη την περίεργη ατμόσφαιρα του πολέμου, ο ίδιος τραγουδούσε όχι μόνο για να εμψυχώσει τους άλλους αλλά και για δική του παρηγοριά. Επειδή το τραγούδι μιλούσε για θάνατο και επειδή φοβόταν ότι την επόμενη μέρα μπορεί να πέθαιναν, ταυτιζόταν μαζί του. Το τραγουδούσε με καημό, μάλιστα κρυφά, όταν κατέρρεε το μέτωπο και ο ίδιος έμεινε

εγκλωβισμένος στη κατεχόμενη Κύπρο μέχρι να ξεφύγει ανέλπιστα, πολλές μέρες μετά, από τα χέρια των Τούρκων στρατιωτών. Το τραγούδι αυτό είπε ότι το έμαθε από κάποιον που έπαιζε μανιωδώς πιθκιαύλι στον στρατό και έτσι του αποτυπώθηκε στο μυαλό. Μετά από διάφορες ερωτήσεις δεξιά και αριστερά, τελικά καταλήξαμε ότι αυτός που έπαιζε πιθκιαύλι ήταν μάλλον ο κ. Ανδρέας Χρίστακκος από το Αυγόρου. Σε συνέντευξη που του πήρα, μου είπε ότι πάντα στον πόλεμο τραγουδούσανε τραγούδια παραδοσιακά που ταίριαζαν με την κατάσταση, όπως το «Τρεις καλογήροι Κρητικοί». Εντελώς απρόσμενα μάλιστα πρόσθεσε για το τραγούδι «Τρεις καλογήροι Κρητικοί» ότι μάλλον από τον παππού του το κατέγραψε ο Καλλίνικος. Με βάση την παραπάνω μαρτυρία λοιπόν, δεν φαίνεται απίθανο το συγκεκριμένο τραγούδι, το οποίο κάποιους άλλους τους σημάδεψε και τους συγκινεί ακόμα, να το κατέγραψε ο Θεόδουλος Καλλίνικος τον καιρό της Αγγλοκρατίας από τον Θεοχάρη Κασάπη από το Αυγόρου, που είχε γεννηθεί το 1860, την περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας δηλαδή και πέθανε το 1965, στα χρόνια της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε ηλικία 105 ετών. Κλείνοντας, θα ήθελα να πω ότι δεν έχει και τόση σημασία τελικά αν ίσως βρήκα το πρόσωπο και την περιοχή όπου καταγράφηκε το κυπριακό παραδοσιακό τραγούδι «Τρεις Καλογήροι Κρητικοί», ακόμα κι αν σχετίζεται με τον τόπο που μένω και πάω σχολείο στα Κοκκινοχώρια Αμμοχώστου, όπου εξακολουθεί να υπάρχει μια έντονη σχέση με τη μουσική μας παράδοση μέχρι σήμερα. Μεγαλύτερη σημασία έχει πια για μένα ο σωτήριος ρόλος που αντιλήφθηκα ότι έπαιξε το συγκεκριμένο τραγούδι στην ψυχολογία των παλληκαριών, που αγωνίστηκαν μέσα στη φωτιά του πολέμου ενάντια στους Τούρκους το 1974. Η λυτρωτική αξία που κατάλαβα ότι έχει γενικά η αλήθεια της μουσικής. Τρεις καλοήροι κρητικοί και τρεις 'που τ' Άγιον Όρος Καράβιν αρματώσανε με το Χριστός Ανέστη Και με το Κύρ' ελέησον στην Κρήτη για να πάσι Κι ναύτης τους αρρώστησε στου καραβκιού την πλώρη Δεν έχει μάναν να τον κλαί', κύρην να τον λυπάται Μητ' αδερφόν, μήτ' αδερφήν να τον μοιρολοάται Τον κλαίει ο καπετάνιος του, τον νιόν το παλικάρι Αχ, σήκου πάνω ναύτη μας, σήκου να κουμπασάρεις Πκιάστε με για να σηκωθώ, και βάλτε με να κάτσω Και φέρτε μου τη χάρτα μου, τον αργυρόν κουμπάσον Να κουμπασάρω τον καιρόν, να βγούμε σε λιμάνι Θωρείτ' εκείνα τα βουνά, ανάμεσα να πάτε Δεξιά ρίξτε την άγκυραν, κι αριστερά εμένα Κι εσείς μικρά ναυτόπουλα να βγάλετε το μνήμαν Να μη το βγάλετε μακράν, κοντά στο παραγιάλι Να μ' αχτυπούν τα κύματα, να 'χω δροσιάν μεγάλη Να μ' αχτυπούν τα κύματα

55/Volt

Αρκετοί πιστεύουν ότι ο μόνος λόγος που η Σιγκαπούρη είναι έγινε η πιο καθαρή πόλη του κόσμου είναι διότι ο τότε πρωθυπουργός της χώρας (1959 - 1990) Λι Κουάν Γιου τους υπέδειξε πώς να καθαρίζουν τους δρόμους. Εν μέρει αυτό ίσως να ισχύει όμως οι άνθρωποι χρειάζονταν κάτι περισσότερο ως ώθηση στην πορεία, έτσι ώστε η χώρα να παραμείνει καθαρή. Για παράδειγμα στην Ινδία ο τότε πρωθυπουργός της χώρας (2001 -2014) Ναρενδρα Μόντι, έκανε το ίδιο πράγμα και απέτυχε παταγωδώς, καθώς η Ινδία θεωρείται ίσως η πιο βρώμικη χώρα του κόσμου. Η καθαριότητα στην Ινδία δεν έχει βελτιωθεί καθόλου, σε αντίθεση με τη Σιγκαπούρη που στην κυριολεξία λάμπει. Γιατί όμως η Σιγκαπούρη είναι τόσο καθαρή; Πριν από 53 χρόνια και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο του 1968 ξεκίνησε η καμπάνια «Κρατήστε τη Σιγκαπούρη καθαρή». Ο στόχος δεν ήταν απλώς να κάνει την πόλη καθαρή αλλά και ταυτόχρονως πιο ευχάριστη. Μία καθαρή πόλη σου δίνει ώθηση να την περπατήσεις, να τη μυρίσεις, να την απολαύσεις. Εγκεφαλικά σου δημιουργεί την πεποίθηση ότι όλα δουλεύουν σωστά. Μια καθαρή πόλη θα δημιουργούσε μια ισχυρότερη οικονομία» τόνισε κάποτε ο Λι Κουάν Γιου και είχε απόλυτο δίκαιο. Ο τότε πρωθυπουργός ήξερε ότι ο κόσμος χρειαζόταν δύο πράγματα για να λειτουργήσει το πλάνο του. Το πρώτο ήταν η πνευματική καθοδήγηση και υπόδειξη. Το δεύτερο ήταν οι αυστηροί νόμοι και οι αυστηρές ποινές. Όμως οι άνθρωποι χρειάζονται έργα και πράξεις για να συνεχίσουν να είναι υπεύθυνοι. Γι’ αυτό και η τότε κυβέρνηση δημιούργησε τον Εθνικός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΝΙΟ), όπου είναι υπεύθυνος για τον

Μία καθαρή πόλη σου δίνει ώθηση να την περπατήσεις, να τη μυρίσεις, να την απολαύσεις. Εγκεφαλικά σου δημιουργεί μία καλή ψυχολογία ότι όλα δουλεύουν σωστά. Μια καθαρή πόλη θα δημιουργούσε μια ισχυρότερη οικονομία» τόνισε κάποτε ο Λι Κουάν Γιου και είχε απόλυτο δίκαιο.

56/Volt

Πως η

Σιγκαπούρη

έγινε η πιο καθαρή χώρα στον κόσμο; Η ΣΙΓΚΑΠΟΎΡΗ ΕΊΝΑΙ Η ΒΑΣΊΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΙΌΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΓΙΕΙΝΉΣ. ΧΑΡΑΚΤΗΡΊΖΕΤΑΙ ΩΣ Η ΚΑΘΑΡΌΤΕΡΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΈΣΤΕΡΗ ΠΌΛΗ ΤΟΥ ΚΌΣΜΟΥ. ΑΥΤΌ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΈΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΠΟΛΛΏΝ ΚΑΙ ΑΥΣΤΗΡΏΝ ΜΈΤΡΩΝ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΌΖΟΝΤΑΙ, ΤΑ ΟΠΟΊΑ ΈΧΟΥΝ ΧΑΡΊΣΕΙ ΣΤΗ ΣΙΓΚΑΠΟΎΡΗ ΤΟΝ ΤΊΤΛΟ ΤΗΣ «ΠΌΛΗΣ ΤΩΝ ΚΑΝΌΝΩΝ». ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΑΝΈΤΤΟ ΛΟΥΚΆ

Οι τσίχλες απαγορεύονται! Oι νόμοι κατά των απορριμμάτων επιφέρουν πρόστιμα σε όποιον τυχόν πετάξει σκουπίδια στον δρόμο και η αστυνομία κάνει ελέγχους ακόμη και στις δημόσιες τουαλέτες για να δει εάν έχει χρησιμοποιηθεί το καζανάκι (ναι, υπάρχει πρόστιμο ακόμη και για αυτό).

καθαρισμό δρόμων και πεζοδρομίων, αποχετεύσεων και ούτω καθεξής. Υπάρχουν 50 περιοχές κάτω από τη διοίκηση του ΝΙΟ. Η Σιγκαπούρη έχει 5.7 εκατομμύρια εγγεγραμμένους κατοίκους (εξαιρούνται οι αλλοδαποί, οι μετανάστες εργαζόμενοι και οι ημερήσιοι ταξιδιώτες όπου ανεβάζει τον αριθμό στα σχεδόν 9 εκατομμύρια συνολικά) Κάθε περιοχή είναι υπεύθυνη για τις εργασίες καθαρισμού και συντήρησης. Η Σιγκαπούρη διαθέτει δημόσιες τουαλέτες, δημόσια κέντρα τροφίμων και δημόσιους χώρους στάθμευσης, όπου ο ΝΕΑ είναι υπεύθυνος για τον καθαρισμό τους. Στο σύνολο η Σιγκαπούρη δημιούργησε τους παρακατω οργανισμούς όπου: 1) ο Εθνικός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΝΙΟ) είναι υπεύθυνος για τις συνολικές εργασίες καθαρισμού. 2) Το Υπουργείο Μεταφορών (MOT) για τη διασφάλιση καθαρών δημόσιων λεωφορείων και τρένων. 3) Το Υπουργείο Παιδείας για τη διασφάλιση της καθαριότητας σε όλα τα σχολικά ιδρύματα. 4) Την Υπηρεσία Τροφίμων της Σιγκαπούρης (SFA) για

να εξασφαλίσει καθαρά τρόφιμα. 5) Το Τουριστικό Συμβούλιο της Σιγκαπούρης (STB) για τη διασφάλιση καθαριότητας όλων των τουριστικών χώρων. 6) To Enterprise Singapore και SPRING Singapore για την επίβλεψη της επιχειρηματικής εθιμοτυπίας, όπου περιλαμβάνει καθαρούς χώρους. 7) Δύο εκατομμύρια δέντρα και κήποι, σε όλη τη Σιγκαπούρη διατηρούνται κάτω από το συμβούλιο του Εθνικού Πάρκου. 8) Επιπλέον δημιουργήθηκαν 17 Δημοτικά Συμβούλια που διατηρούν την κοινή ιδιοκτησία σε συγκροτήματα κατοικιών καθαρά. 9) Οι οδοστρώσεις των δρόμων, οι λωρίδες, τα πεζοδρόμια και τα διαζώματα των δρόμων συντηρούνται από την Αρχή Χερσαίων Μεταφορών (LTA). Όλοι αυτοί οι δημόσιοι τομείς δημιουργήθηκαν για την τήρηση καλής υγιεινής για την καθαριότητα των χώρων και του περιβάλλοντος χώρου. Συνολικά η Σιγκαπούρη ξοδεύει τουλάχιστον… 87

εκατομμύρια δολάρια ετησίως για τον καθαρισμό δημόσιων χώρων και σας υπενθυμίζω ότι αυτές είναι έρευνες που βρήκα από την έρευνα μου στον προϋπολογισμός του 2017. Ένας τέτοιος προϋπολογισμός για μία τόσο μικρή σε μέγεθος χώρα δείχνει το πόσο οι άνθρωποι της Σιγκαπούρης προνοούν στο θέμα της καθαριότητας. «Η δημόσια εκπαίδευση είναι εξίσου σημαντική με τα νόμους και τις ποινές» ανέφερε κάποτε ο Λι Κουάν Γιου ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους να μαζεύουν τα σκουπίδια στο δρόμο όταν τα βλέπουν. Αλλά επίσης να καταγγέλλουν όταν βλέπουν κάποιο πετάει σκουπίδια, τσιγάρα ακόμη και τσίχλες, οι οποίες απαγορεύονται αυστηρά στη χώρα. Σας προκαλώ εάν επισκεφθείτε τη Σιγκαπούρη να βρείτε σκουπίδια! Οι τσίχλες απαγορεύονται: Οι νόμοι κατά των απορριμμάτων επιφέρουν πρόστιμα σε όποιον τυχόν πετάξει σκουπίδια στον δρόμο και η αστυνομία κάνει ελέγχους ακόμη και στις δημόσιες τουαλέτες για να δει εάν έχει χρησιμοποιηθεί το καζανάκι (ναι, υπάρχει πρόστιμο ακόμη και για αυτό). Το αποτέλεσμα; Αστραφτεροί εμπορικοί δρόμοι, άψογα αισθητικά, φροντισμένα πάρκα είναι λίγα μόνο από όσα προσφέρουν οι πολυάριθμοι καθαριστές της πόλης. Από τότε, οι άνθρωποι της Σιγκαπούρης έχουν υιοθετήσει τα πρόστιμα χωρίς κανένα πρόβλημα. Το ποσό για κάποιο μου μολύνει τη χώρα; 300 ευρώ από τα οποία πρέπει να πληρωθούν εντός δέκα ημερών. Η εκστρατεία του 1968 "Keep Singapore Clean" ήταν το ορόσημο για την εκπαίδευση της συμπεριφοράς των πολιτών της μέσω προστίμων. Ακολούθησε στα χρόνια και το γνωστό σλόγκαν που χρησιμοποιούσαν για τα τουριστικά διαφημιστικά όπου ήταν «Singapore: The Cleanest place to stay». Σήμερα ακολουθεί το σλόγκαν «Passion made possible» όπου διαφημίζεται ως η χώρα με το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο παγκοσμίως. Τι κάνει τη Σιγκαπούρη λοιπόν τόσο καθαρή; Γιατί η Σιγκαπούρη είναι τόσο καθαρή και η Ινδία τόσο βρώμικη; Αυτό δεν είναι ερώτημα του ενός εκατομμυρίου. Είναι ερώτημα όπου και ένα παιδί έξι ετών μπορεί να το απαντήσει αλλά και που αρκετοί ενήλικες αρνούνται να κατανοήσουν.

57/Volt

ΟΥΓΚΑΝΤΑ Της Κάτιας Μιχαηλίδου H ΚΆΤΙΑ ΜΙΧΑΗΛΊΔΟΥ ΤΑΞΙΔΕΎΕΙ ΣΤΗΝ ΟΥΓΚΆΝΤΑ, ΤΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΆΡΙ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΉΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΕΡΙΓΡΆΦΕΙ ΤΙΣ ΕΜΠΕΙΡΊΕΣ ΤΗΣ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΈΡΑ ΚΟΣΜΆ Προορισμός: Η Ουγκάντα, είναι μια από τις πιο γοητευτικές χώρες της Αφρικάνικης ηπείρου, της οποίας το ποικίλο τοπίο περιλαμβάνει τόσο τα χιονισμένα βουνά «Rwenzori» όσο και την τεράστια λίμνη «Βικτώρια». Η χώρα αυτή φέρει μέχρι σήμερα τη σφραγίδα του άγνωστου και της παρθένας φύσης. Σε αυτόν τον τόπο αισθάνεται κανείς εξερευνητής σαν τους παλιούς, για τους οποίους διαβάζαμε στα βιβλία μας. Η άγρια φύση της αποτελείται από χιμπατζήδες, καθώς και σπάνια πουλιά. Το Απομακρυσμένο Εθνικό Πάρκο Bwindi είναι ένα

58/Volt

διάσημο ορεινό πάρκο με γορίλες, ενώ το Εθνικό Πάρκο Murchison Falls στα βορειοδυτικά είναι γνωστό για τον καταρράκτη ύψους 43μ αλλά και τους ιπποπόταμους. Πως φτάνεις στον συγκεκριμένο προορισμό; Από την Κύπρο ταξιδέψαμε στο Ντουμπάι, ακολούθως στην Αιθιοπία και τέλος στην Καμπάλα, όπου είναι και η πρωτεύουσα της Ουγκάντα. Τι διαφορετικό είχε ο συγκεκριμένος προορισμός από τους υπόλοιπους; Ήταν ένα ξεχωριστό ταξίδι για εμένα. Ταξίδεψα με τον μπαμπά μου και τον

μεγαλύτερο αδερφό μου με σκοπό να δούμε τους απειλούμενους γορίλες στο δάσος Bwindi. Οι ορεινοί γορίλες, σχεδόν εξαφανίστηκαν τον 19ο αιώνα, αλλά ο αριθμός έχει αυξηθεί λόγω των προσπαθειών συντήρησης που καταβάλλονται αν και εξακολουθούν να απειλούνται σοβαρά. Σήμερα, περισσότεροι από 1000 γορίλες του Bwindi ζουν ελεύθεροι και φυσικά προστατεύονται αυστηρότατα από τις αρχές. Αξέχαστη θετική εμπειρία; Καταφέραμε μετά από 2 ημέρες πεζοπορίας να

έρθουμε κοντά σε μια οικογένεια γορίλων και βρέθηκα δύο μέτρα κοντά τους. Το συναίσθημα ήταν απερίγραπτο. Δεν μπορώ να περιγράψω με απλά λόγια το δέος που ένιωσα. Όταν βλέπεις αυτά τα ζώα στο φυσικό τους περιβάλλον αντί σε κλουβιά στον ζωολογικό κήπο, σε κάνουν να νιώθεις τη δύναμή τους και να τα σεβαστείς όπως τους αξίζει. Υπήρξε κάποια δυσάρεστη εμπειρία; Δεν είχαμε κάποια αρνητική εμπειρία για να αναφέρω. Τα γκρουπ είναι πολύ καλά οργανωμένα με τοπικούς οδηγούς και

ξεναγούς. Τα "τουριστικά" προγράμματα πεζοπορίας βοηθούν επίσης την τοπική οικονομία των περιοχών. Τι μας προτείνεις να επισκεφθούμε εάν και εφόσον πάμε στην Ουγκάντα; Το Silverback gorillas Trek είναι εμπειρία ζωής. Επίσης, μείναμε σε ένα ξενοδοχείο το «Clouds Mountain Gorilla Lodge», το οποίο βρισκόταν κυριολεκτικά πάνω από τα σύννεφα και το συστήνω ανεπιφύλακτα. Επιπρόσθετα, το «Queen Elizabeth National Park» αλλά και η λίμνη Βικτώρια όπου μπορείτε να δείτε πως συμβιώνουν όλα τα ζώα μαζί...