4 minute read
Je eigen leven leiden én meedoen
Aan de Klokkenlaan, op de plek waar voorheen de Gabriëlschool stond, bouwde Zayaz vier appartementencomplexen. Van de 95 sociale huurappartementen zijn er 32 voor mensen die zorg krijgen van Philadelphia. Daarnaast werd het de nieuwe woonplek voor zogenoemde ‘doorstromers’ uit de stad; 65-plussers die een gezinswoning achterlaten. Ook huurders uit De Haren, waar grootschalig gebouwd, gesloopt en gerenoveerd wordt, vonden hier een nieuw thuis.
‘We hebben hier al heel wat feestjes gehad
De bewoners en medewerkers van Philadelphia volgden de bouw op de voet. Tijdens kennismakingsmiddagen leerden ze elkaar en de buurt al kennen. Ze vierden samen het hoogste punt en leefden toe naar de verhuizing. “We hebben hier al heel wat feestjes gehad”, lacht begeleidster Judith. Zoals de officiële opening op 20 april, opgevrolijkt met muziek van Lion, de jongste bewoner en een gepassioneerd DJ, samen met buurman Jean-Pierre. Zijn nieuwe appartement voelde direct vertrouwd, vertelt Lion. “Ik woonde met mijn ouders in De Ploossche Hof, hier vlakbij, ze lopen vaak even binnen. En, wel bijzonder, ik ging precies op déze plek naar school.”
Vaste vriendengroep
Judith vertelt: “De meeste bewoners komen van de Concordialaan, waar elke groep een aparte woning had. Het mooie hier is dat we allemaal samen leven. De nieuwe, jongere bewoners geven een heel nieuwe dynamiek. De samenwerking met de collega’s is super en voor de bewoners is het leerzaam en gezellig.” En óf het gezellig is, beaamt Lion: “Ik had hier al snel een vaste vriendengroep van vijf. We zitten vaak ’s avonds bij elkaar, om en om in iemands huis of op het balkon. Ik zou nog wel meer samen willen doen, naar een muziekfeest of winkelen in Utrecht. Maar dat komt allemaal nog wel.”
Polonaise in de Hooghe Clock
Lion laat trots een filmpje zien: ouderen in de Hooghe Clock die de polonaise lopen op zíjn muziek! En dat gaat vaker gebeuren als het aan hem ligt. Het contact met de Hooge Clock is uitstekend. Een aantal van de kennismakings-bijeenkomsten was in de grote hal van het ouderencentrum en van het een kwam het ander. Judith: “Ik ontdekte al snel Lions passie voor muziek. Samen met een medewerkster van de Hooghe Clock, die toevallig ook onze overbuurvrouw is, ontstond dit idee. Inmiddels weten we elkaar over en weer goed te vinden.” Ook in de buurt is er steeds meer contact. “Echt leuk als je iemand tegenkomt die je al kent”, vindt Lion. Judith: “We proberen de buren nu warm te maken om vrijwilligerswerk bij ons te doen: op pad met de duofiets, een uitje naar de stad of samen koken. Zulke contacten zijn voor iedereen waardevol.”
‘Een opluchting voor ons allebei’
De Beiaard werd ook het nieuwe thuis voor zogenoemde ‘doorstromers‘ uit De Haren. Marie-Louise, Kitty en later ook hondje Harry woonden sinds 2005 op de Eerste Haren. Ze dachten er al een tijdje over om te gaan verhuizen toen het bericht kwam dat hun woning mogelijk gesloopt zou worden voor de nieuwbouw. “We wilden naar een gelijkvloerse woning in verband met mijn gezondheid”, vertelt Kitty. “We waren er snel uit: we stemden voor sloop en maakten gebruik van het sociaal plan. Door mijn COPD heb ik weinig adem en is lopen moeilijk.” Marie-Louise: “Daarom hebben we een appartement op de eerste verdieping gekozen, zodat Kitty als de lift uitvalt toch nog via de trap kan.”
Licht en ruimtelijk
Het stel bekeek ook andere woningen, maar besloot voor dit huis te gaan. “Ik kon me vanaf een tekening helemaal niet voorstellen hoe groot dit appartement is en of onze spulletjes erin zouden passen. Marie-Louise zei dat het wel goed zou komen”, vertelt Kitty. “Marie-Louise heeft toen in onze woonkamer gemeten hoeveel kleiner het appartement is. Dat scheelde maar een meter.” Toch was Kitty pas echt opgelucht toen ze voor het eerst bij de nieuwbouw mochten gaan kijken. “We deden de deur open en alles was zo mooi licht met al die ramen. Het voelde heel ruimtelijk. Er viel echt iets van me af. Een opluchting voor ons allebei.”
Vrijwilliger
Ook al hebben ze beiden flinke uitdagingen met hun gezondheid, toch maken ze er het beste van. Kitty haakt erop los; de verkoop van haar ‘Oeteldonkse spullekes’ loopt als een tierelier. Marie-Louise is al even creatief en actief. Naast schilderen en puzzelen is ze elke maandagochtend bij de Noorderkroon te vinden. Marie-Louise: “Door mijn reuma kan ik niet werken. Dat was een flinke omschakeling. Ik vind het nu heel fijn om als vrijwilliger activiteiten te doen met mensen met dementie. Bingo, sjoelen, meezingen met oude, bekende liedjes. Heel leuk allemaal.”
