7 WSTĘP
HISTORIA I IDEA ARCHITEKTURY MOKOTOWA Jeszcze przed 100 laty w wielu miejscach dzisiejszego Górnego Mokotowa rozciągały się łąki i pola uprawne przecięte polnymi drogami. W rejonie ulic Madalińskiego czy Puławskiej wznosiły się drewniane szopy, fabryczki, małomiasteczkowe kamienice i pojedyncze wille, zaś w okolicach ulicy Rakowieckiej czerwieniały mury więzienia powstałego w początku XX w. Tymczasem wzdłuż skarpy ciągnął się rząd pałacyków, willi i pensjonatów ukrytych w parkach i ogrodach, a powstałych w XVIII i XIX w. Wielkie zmiany na Mokotowie dokonały się w latach międzywojennych. Już w 1916 r. Mokotów wraz z wianuszkiem innych przedmieść warszawskich został włączony w granice miasta, zaś w kolejnych latach kontynuowano parcelację. I choć sporo budowano tu już w latach 20-tych XX w., to boom budowlany zaczął się od drugiej połowy lat 30-tych kiedy to w miejscu pól uprawnych wyrastały pierzeje nowoczesnych kamienic czynszowych i kwartały zabudowane willami. Po drugiej wojnie światowej na Górnym Mokotowie obok budynków wypełniających szczerby w zabudowie podjęto budowę dwóch dużych osiedli mieszkaniowych WSM Mokotów i Wierzbno i kilku innych, mniejszych zespołów bloków mieszkalnych, których przykładem jest osiedle Skarpa. Współcześnie Górny Mokotów uważany jest za dzielnicę prestiżową, w której deweloperzy i inwestorzy chętnie wznoszą nowe, wielorodzinne obiekty mieszkalne, lepiej lub gorzej wpisane w pejzaż architektoniczny. Jerzy S. Majewski Osada Mokotowo Nazwa Mokotowo pojawia się już 1367 r. pośród nazw innych podwarszawskich wsi. Było ono osadą, której pola ciągnęły się wzdłuż traktu z Warszawy do Czerska od okolic dzisiejszego Placu Unii Lubelskiej po rejon Odyńca, zarówno w miejscu dzisiejszego Górnego Mokotowa jak i poniżej skarpy. Ówczesna, zapewne
