tie n a Vak ditie E 18 20
juli/augustus 2018
advertentie
advertentie
vakantie 2018
DOLDRUMS
72 SYDNEY HOBART RACE
ZEILEN MET DE BOOD DAY M8
ZILTE WERELD
48
122
SURINAME
EEN BOOT VOOR ONZE GENERATIE
100 46
60
VE
RS KE
E
N
RTREK
QUETE
12 EN VERDER…
VOLVO OCEAN RACE
6
Bureaublad
90
In de Wind
116 Zilte Spullen
42
fotoŠ Fabio Tacolla
BUREAUBLAD Elk voorjaar strijden eigenaren van een Grand Soleil om de gelijknamige cup. Dit voorjaar gebeurde dat in het Italiaanse Porto Ercole. Met een klik op de downloadknop wordt de foto de achtergrond van je computer-, tablet- of telefoonscherm‌
KEUZES In deze Zilt lees je de resultaten van een enquête onder zeilers die op dit moment aan een lange reis bezig zijn. Tot een profiel van de doorsnee oceaanzeiler, of van langeafstandszeilen in het algemeen, hebben de uitkomsten niet geleid. Niet dat we dat verwacht hadden. We wisten immers allang dat zeilers daarvoor veel te verschillend zijn. En vertrekkers al helemaal‌
reflectie
Wat het onderzoek wel opleverde is een beeld van vertrekken anno 2018. Een beeld van meestal betrouwbare, goed uitgeruste boten in een tijdperk vol toegankelijke technologie. Waarin je permanent je positie op een beeldscherm ziet. Waarin je je tanks vult met een watermaker. Waarin het thuisfront meestal niet meer dan een paar klikken van je verwijderd is... De vraag of dat het vertrekken heeft veranderd, laat zich ogenschijnlijk simpel beantwoorden. Natuurlijk hebben al die gemaksoplossingen heel veel zaken eenvoudiger gemaakt. Sommige twijfelaars misschien zelfs wel over een drempel geholpen.
Uit de reacties van de ondervraagde zeilers blijkt echter ook dat het besluit om een lange reis te maken niet primair met de beschikbaarheid van moderne techniek of de persoonlijke mate van welstand te maken heeft. Vertrekken is een proces van vaak tientallen jaren dat zich vooral in je eigen hoofd afspeelt. Dat te maken heeft met de bereidheid om keuzes te maken die vaak ingaan tegen de algemeen geaccepteerde norm. Niet over de lengte van je ankerketting, maar over de manier waarop je je eigen leven wil invullen. Onafhankelijk van geld, spullen of de maat van je boot. Dat ook dat nog altijd uit de enquĂŞte blijkt, vinden wij een geruststellende gedachte...
De volgende Zilt verschijnt 30 augustus. Een fijne zeilzomer toegewenst!
advertentie
advertentie
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Cras gravida sem ut
massa. Quisque accumsan porttitor dui. Sed interdum, nisl ut consequat 'HET PARADIJS BESTAAT tristique, lacus nulla porta massa, sed imperdiet sem nunc vitae eros. Vestibulum ante ipsum primisWE in faucibus orci luctus et ultrices posuere cubilia NIET, MAAR KOMEN Curae; Pellentesque sit amet metus. Nullam tincidunt posuere ligula. Aenean ER WEL DICHTBIJ...' volutpat ultrices ligula. In tincidunt. Aenean viverra suscipit tellus.
VERTREKKERS ENQUÊTE Suspendisse sem lorem, ornare non, vestibulum ut, tempor porttitor, est. Quisque convallis aliquet eros. Nunc nec nulla eget urna convallis eleifend.
Vertrekken voor een lange zeilreis is van alle tijden,
Nulla feugiat eros at augue. Integer feugiat nisi vitae velit. Cras cursus ipsum
maar de manier waarop dat gebeurt evolueert.
vel dolor. Sed pulvinar. Etiam velit orci, pellentesque at, porttitor blandit, luctus
Benieuwd naar de anno 2018 ging Zilt op eu, justo. Donec in vertrekker odio sed nisl venenatis feugiat. Phasellus sodales, pede
foto:© Menno van Loon/Kairos
onderzoek uit. Ditdignissim, voorjaar vroegen weornare alle Nederlandse dapibus rhoncus justo turpis felis, in imperdiet pede metus en vertrekkers diequam wij kennen, en die nu est sem faucibus felis, quisBelgische tellus. Proin imperdiet, a gravida pulvinar, onderweg zijn, om een online enquête in teInvullen. sit amet consequat pede turpis id ante. facilisis sodales arcu. Mauris tincidunt. Class aptent tacitiverspreid sociosquover ad litora torquent Vanaf tweeëndertig boten de hele wereldper conubia nostra, per inceptos hymenaeos. kregen we een reactie. De resultaten presenteren we
hier. Niet omdat we op zoek zijn naar een universele Aliquam dapibus ipsum vitae sem. Ut eget mauris ac nunc luctus ornare.
waarheid, maar vooral als inventarisatie van een tijds-
Phasellus enim augue, rutrum tempus, blandit in, vehicula eu, neque. Sed
beeld. 32 Ervaringsdeskundigen aan het woord...
consequat nunc. Proin metus. Duis at mi non tellus malesuada tincidunt. Cras in neque. Sed lacinia, felis ut sodales pretium, justo sapien hendrerit est, et convallis nisi quam sit amet erat. Suspendisse consequat nibh a mauris. Curabitur libero ligula, faucibus at, mollis ornare, mattis et, libero. Aliquam pulvinar congue pede. Fusce condimentum turpis vel dolor. Ut blandit. Sed elementum justo quis sem. Sed eu orci eu ante iaculis accumsan. Sed suscipit dolor quis mi. Curabitur ultrices nonummy lacus. Morbi ipsum ipsum,
VE
RS KE
E
N
RTREK
QUETE
OVER DE BOTEN De indruk dat vertrekkersboten steeds
BOOTLENGTE
groter worden, wordt door de zeilers uit de Lage Landen slechts ten dele bevestigd. Weliswaar is eenderde van de vloot groter dan 13 meter, maar boten tussen de 10 en 13 meter (55%) zijn in de meerderheid. De meeste hebben een polyester romp en ook staal en aluminium (40%) zijn populair. Boten van middelbare leeftijd zijn in de meerderheid. De helft werd gebouwd tussen 1985 en 2000. Ruim een kwart is jonger dan 10 jaar; opvallend genoeg vaart geen van de vertrekkers in een boot die in de afgelopen 2 jaar te water werd gelaten. Het oldtimer segment is relatief slecht vertegenwoordigd. Twee van de vertrekkersboten komen uit de jaren 60. Gevraagd naar welke afstand hun boot in een etmaal gemiddeld realiseert, antwoordt ongeveer eenderde dagelijks tussen de 120 en 130 mijl af te leggen. Slechts 4 boten blijven daaronder, terwijl ruim 30 procent aangeeft meer dan 150 mijl per etmaal te doen. Ongeacht het daggemiddelde zegt de overgrote meerderheid helemaal tevreden te zijn met de snelheid van hun boot. Niet meer dan twee zeilers vinden die tegenvallen.
BOOT GEKOCHT VOOR DE REIS
Driekwart van de vertrekkers heeft hun boot speciaal voor deze reis gekocht. Het resterende kwart vertrok met de boot waar ze ook daarvoor al in voeren. Als we vragen om de boot een rapportcijfer te geven kiest ruim 70 procent voor een 8 of een 9. Drie zeilers belonen hun boot zelfs met een onvoorwaardelijke 10.
foto:© Zilt Magazine
VE S KER
E
N
RTREK
QUETE
OVER HET PLAN Van de geënquêteerden zijn er zes bezig aan een Rondje Atlantic. Zeven boten zeilen rond de wereld. Twaalf hebben geen vastomlijnd plan, vaak in combinatie met onbeperkt de tijd. Drie boten varen rond in de Middellandse Zee. Vier anderen zijn bezig aan een enkele reis naar een verre bestemming. Slechts 29 procent van de reizen kent een einddatum. Bijna tweederde van de zeilers zegt zich de luxe van geen enkele deadline te kunnen permitteren. Ongeveer de helft geeft aan dat hun reis zich volgens een min of meer vaststaand routeschema voltrekt. De andere helft laat zich onderweg inspireren. In beide categorieën houdt vrijwel iedereen houdt er echter rekening mee dat de plannen onderweg anders ingevuld kunnen gaan worden. De vraag of het denkbaar is dat de reis onderweg een heel andere duur of reisdoel krijgt, wordt door 87 procent bevestigend beantwoord.
OVER DE BEMANNING De bemanning van driekwart van de boten bestaat uit twee zeilers. Op vier boten zijn jonge kinderen aan boord, terwijl twee zeilers in hun eentje rondvaren. De leeftijd is volgens verwachting aan de hoge kant. Van de onderLEEFTIJD
vraagde vertrekkers is 68 procent ouder dan 51 jaar, daarvan heeft 16 procent zelfs al recht op AOW. In het jeugdige segment ontbreekt de categorie onder de 30 volledig. Dertigers vinden we op vier boten, terwijl 5 boten worden bemand door veertigers.
foto:© Zilt Magazine
VE S KER
E
N
RTREK
QUETE
OVER ERVARING Bijna 70 procent schaart zichzelf in de categorie: 'ervaren of zeer ervaren zeezeilers'. Vijf bemanningen hadden voor vertrek slechts ervaring op het IJsselmeer of de Zeeuwse wateren. Tien procent is zo eerlijk om zich in de categorie 'echt onervaren' in te delen. Op ongeveer de helft van de boten gaan nooit opstappers mee. Op vier boten gebeurt dat regelmatig. Ongeveer een derde laat dat van de omstandigheden afhangen. Op de vraag of de bemanning de taken van de schipper kan overnemen als die onderweg onverhoopt zou uitvallen antwoordt ongeveer 50 procent dat er in dat geval niets aan de hand is. De andere helft, natuurlijk met uitzondering van de solozeilers, voorziet wel een probleem, maar is er tegelijkertijd van overtuigd de boot wel veilig in een haven te kunnen krijgen.
OVER DE ROUTINE ONDERWEG De uitkomst dat op 10 procent van de
WACHTDUUR
boten geen wacht wordt gelopen, verrast meer dan de 90 procent die aangeeft dat wel te doen. Driekwart van de wachtlopers beperkt hun systeem echter uitsluitend tot de nachtelijke uren. Gevraagd naar de individuele duur van een wacht, komen er veel opties voorbij. VariĂŤrend van: 'we doen maar wat' tot schippers die in hun eentje de volledige nachtwacht voor hun rekening nemen. Het drie-uurs systeem blijkt het meest populair. Dat systeem wordt op bijna de helft van de boten gehanteerd. Met 65 procent beoordeelt de overgrote meerderheid het gehanteerde wachtsysteem over het algemeen niet als vermoeiend. Slechts 13 procent doet dat wel. De anderen geven aan dat ze soms moeite hebben met de eerste dagen op zee of zware omstandigheden.
foto:© Zilt Magazine
VE S KER
E
N
RTREK
QUETE
OVER DROMEN ‘Sinds mijn achtste, dus achtendertig jaar voor vertrek’ is een van de vele vergelijkbare antwoorden op de vraag: 'Hoelang droomde je al van deze reis?'. Verreweg de meeste zeilers geven aan het om een levenslange wens gaat die soms zelfs al in hun kinderjaren ontstond. De overige antwoorden varieren tussen de 2 en 5 jaar. Met als grote uitzondering de zeiler die invult dat het idee voor zijn reis pas drie maanden voor vertrek is ontstaan. Opmerkelijk is ook dat veel vertrekkers hun vertrekmoment al heel lang tevoren bepaalden. Bijna eenderde geeft aan dat ze die datum al minstens vijf jaar voor vertrek hebben omcirkeld. De meesten hebben dat ongeveer twee jaar tevoren gedaan.
INSPIRATIEBRONNEN Klassieke zeilboeken worden nog altijd als voornaamste inspiratiebron genoemd. Vrijwel de complete zeilbibliotheek komt voorbij zonder dat daar duidelijke trends in vallen te ontdekken. De rol van het internet komt minder prominent naar voren dan we verwachtten. Al vergeet de meerderheid gelukkig niet om ook Zilt in hun rijtje inspiratiebronnen op te nemen.
OVER DE VOORBEREIDING We vroegen welke aspecten - anders dan werken aan de boot - een rol de voorbereiding hebben gespeeld. Slechts enkelen noemen het vergroten van kennis of kunde als een bepalend deel van hun voorbereiding. Verreweg de meeste zeilers antwoorden dat ze daarbij in de eerste plaats denken aan het regelen van hun financiële zaken. Ook achteraf is de meerderheid uiterst tevreden met de accenten die ze tijdens hun voorbereiding legden. De helft antwoordt dat ze ook met de kennis van nu niets kunnen bedenken dat voor vertrek meer aandacht had verdiend. Van de overige antwoorden scoren 'energie' en 'weersinformatie' gemiddeld iets hoger, maar van een duidelijke trend is geen sprake.
foto:© Zilt Magazine
VE S KER
E
N
RTREK
QUETE
OVER ENERGIE De meeste boten beschikken over een accubank tussen de 400 en 500 Ah waarbij AGM accu's het meest populair zijn. De nieuwe lithium-ion accu's zijn in opkomst; ze worden al op 4 boten gebruikt. Gevraagd naar het laden van de accu's antwoordt 50 procent dat er geen enkele aanpassing aan het standaard laadsysteem van de motor is gedaan. Een kwart heeft de bestaande dynamo vervangen door een zwaarder exemplaar, al dan niet in combinatie met een intelligente regelaar. Slechts 10 procent heeft het laadsysteem met een tweede dynamo uitgebreid. Alternatieve stroomopwekkers zijn populair. Met uitzondering van slechts twee
AANDEEL DUURZAME ENERGIE
boten beschikt iedereen over zonnepanelen. Niet minder dan 65 procent kan daarnaast
ook
over
een
windgenerator
beschikken. Een kwart van de vertrekkers geeft aan dat ze met zon- en windenergie onderweg voor meer dan 75 procent in hun energiebehoefte kunnen voorzien. Voor een ander kwart is dat tussen een 25 en 50 procent, terwijl 35 procent aangeeft dat de alternatieve bronnen slechts goed zijn voor minder dan 10 procent van hun zeilende energiebehoefte.
RAPPORTCIJFER ENERGIEHUISHOUDING
We vroegen om de tevredenheid over de energiehuishouding, onderweg en voor anker, een rapportcijfer te geven. Ruim 35 procent vindt dat daar een 6 of een 7 bij past. Bijna 60 procent kiest echter voor een 8 of hoger waarvan 20 procent zelfs
het maximum tevredenheidscijfer toekent. Ondanks die hoge scores, blijft er nog wel wat te wensen over. Een groot aantal zeilers zegt de capaciteit van hun zonnepanelen verder te willen uitbreiden.
foto:© Zilt Magazine
VE S KER
E
N
RTREK
QUETE
OVER STUREN Windvaanstuurinrichtingen, het icoon
WINDVAAN OF STUURAUTOMAAT
van de langeafstandszeiler, zijn nog altijd populair. Op ruim meer dan de helft van de boten zitten ze aan spiegel. Slecht op 23 procent van de boten zijn ze de enige stuuroplossing. 32 procent kiest afhankelijk van de omstandigheden voor een windvaan of voor een elektronische stuurautomaat. Voor eenderde van de vertrekkers is de elektronische stuurautomaat de enige 'losse handen' oplossing. Ook deze inventarisatie lieten we weer volgen door een tevredenheidsvraag. En opnieuw zijn de scores hoog, en niet type-gerelateerd. Zes bemanningen geven hun stuuroplossing een 6. Alle anderen een 7 of hoger waarbij de negens en tienen weer ruim in de meerderheid zijn.
OVER VERSTAGING De meeste vertrekkers zijn zich zeer bewust van het risico van verstagingsproblemen. Vrijwel iedereen inspecteert zijn stagen voor vertrek en onderweg regelmatig. Op 5 boten werd de verstaging kort voor vertrek vervangen. Op de WANNEER VERSTAGING GECONTROLEERD
meeste andere (39%) gebeurde dat ergens in de afgelopen 10 jaar. Ruim 20 procent geeft aan dat dat langer dan 10 jaar geleden was, of kiest voor de opmerkelijke optie: 'Ik heb geen idee'‌
foto:© Menno van Loon/Kairos
VE S KER
E
N
RTREK
QUETE
OVER DRINKWATER De tankinhoud van de 32 boten varieert tussen
WATERMAKER
200 en 1400 liter. Watermakers zijn in afgelopen jaren ook op een modaal jacht heel gewoon geworden. Op bijna tweederde van de boten (62%) is er een geĂŻnstalleerd. Opmerkelijk is dat de boten met een watermaker dezelfde zijn als die met de grootste watertankinhoud. Meer dan 1000 liter water in de vaste tanks en een watermaker blijkt een gangbare combinatie, terwijl de watermakerlozen (38%) het soms met slechts 200 liter in hun tank doen. Bij een aantal van hen staat een watermaker overigens wel op de verlanglijst.
OVER ZEILEN De helft van de boten is vertrokken zonder aanpassingen te hebben gedaan aan hun zeilgarderobe. De andere helft kocht vooral spinnakers en gennakers. Ondanks dat, geeft meer dan 70 PASSAATZEILEN
procent op lange voordewindse trajecten de voorkeur aan een combinatie van grootzeil en uitgeboomde genua. 7 Boten varen op die koers alleen op voorzeil(en). Op eveneens 7 boten is een spinnakerof gennaker een aanvullende optie.
Op de vraag of ze een volgende keer iets aan de zeilvoering zouden veranderen, antwoorden de meeste zeilers ontkennend. Onder de andere antwoorden komt een Code Zero, al dan niet op een roller, vaak voor.
foto:©Zilt Magazine
VE S KER
E
N
RTREK
QUETE
OVER NAVIGEREN Elektronisch navigeren doet vrijwel
MANIER VAN NAVIGEREN
iedereen. Op 65 procent van de boten is het de enige manier, terwijl 29 procent scherm en papier combineert. Twee zeilers zeggen uitsluitend papieren kaarten te gebruiken. Voor de elektronische navigatie wordt door 55 procent een computer gebruikt. De anderen hebben een voorkeur voor een plotter. 40 Procent gebruikt daarnaast ook nog af en toe een navigatieapp op tablet of telefoon. Van de zeilers die uitsluitend elektronisch navigeren, heeft 63 procent helemaal geen papieren kaarten meer aan boord. Slechts 10 procent beschikt wel over een volledige set papier. De overige 27 procent kiest over het algemeen alleen nog voor grootschalige overzeilers als back-up. De voorkeur voor moderne navigatiemethoden wordt op 22 boten gecombineerd met het bijhouden van een logboek. Met uitzondering van ĂŠĂŠn zeiler, bevestigt iedereen de theoretische beginselen van de kustnavigatie te beheersen. Voor astronomische navigatie geldt vrijwel het omgekeerde. Slechts 10 procent zegt met een sextant en tafels overweg te kunnen. Bijna 75 procent geeft aan dat daar niet de kennis en middelen voor aan boord zijn. De overigen beschikken wel over een sextant, maar kunnen daar niet mee overweg. Logischerwijze beschikt 97 procent wel over een of meerdere back-up systemen voor elektronische plaatsbepaling. Op de vraag of er op het gebied van navigatie nog iets verbeterd kan worden, antwoordt slechts een zeiler dat hij zich in de geheimen van de sextant zou willen verdiepen. Vrijwel alle andere aanpassingen bestaan uit meer en/of betere schermoplossingen. Slechts een boot beschikt niet over een EPIRB of ander noodbaken. Twee boten zenden geen AIS signaal uit.
foto:© Werner Toonk/Karma
VE S KER
E
N
RTREK
QUETE
COMMUNICATIE Slechts op drie boten is er geen communicatie mogelijk met de wal als er geen mobiele telefoon dekking meer is. 58% beschikt over kortegolfradio voor hun e-mailverkeer met de wal. Dat systeem wordt vaak aangevuld met enigerlei vorm van satellietcommunicatie. Op 13 boten is een satelliettelefoon aanwezig, terwijl 10 schippers voor de Iridium Go kozen. Op 6 boten is een ander, vaak professioneler, satellietcommunicatiesysteem geinstalleerd. Ongeacht het systeem zijn de meeste zeilers erg tevreden. Bijna driekwart kwalificeert zijn communicatiemogelijkheden met het rapportcijfer 8 of hoger.
OVER HET WEER MINDER DAN 10 KNOPEN WIND
Slechts 10 procent van de boten heeft tijdens hun reis wel eens te maken gehad met meer dan 35 knopen wind. Weinig wind is een groter probleem. 55 procent van de zeilers schat dat ze meer dan 20 procent van hun tijd op zee, in minder dan 10 knopen wind voortgang moesten zien te maken.
Ruim de helft van de zeilers volgde voor vertrek een weercursus. 35 Procent vond dat ze al veel van het onderwerp afwisten. Driekwart van de boten beschikt ook over
MEER DAN 35 KNOPEN WIND
weersinformatie als er geen mobiele telefoondekking meer is. Meestal gebeurt dat via een e-mailsysteem, maar ook het ontvangen van weerkaarten is nog altijd een gewilde methode. Dat het weer een van de meest bepalende elementen van een reis is, blijkt als we vragen of er een volgende keer nog iets te verbeteren zou zijn. Bij geen enkel ander onderwerp geven de ondervraagden zo vaak aan dat ze dan graag zouden investeren in meer kennis en/of apparatuur.
foto:© Menno van Loon/Kairos
VE S KER
E
N
RTREK
QUETE
OVER VEILIGHEID OP ZEE 85 Procent heeft een volledige set noodvuurwerk aan boord. De anderen hebben daarvan afgezien of gekozen voor een modern alternatief om de aandacht te trekken. Een grote meerderheid antwoordt dat overboord vallen met afstand de grootste zorg is. Dat er desondanks in het afgelopen jaar slechts op 9 boten een Man-Overboord situatie werd geoefend, is in dat verband opvallend. Op 8 boten is zo'n potentieel levensreddende actie zelfs nog helemaal nooit uitgevoerd. Eenderde van de boten heeft een MOB-SITUATIE OEFENEN
MOB-baken voor elk bemanningslid. Een ander derde van de vloot beschikt over een zo'n baken, dat door de wacht wordt doorgegeven. Eenderde van de vloot beschikt niet over een MOB baken. Op de boten die
wel over de persoonlijke noodbakens beschikken worden die op slechts 5 boten altijd gedragen. De anderen beperken dat tot alleen de wacht of zware omstandigheden. Deze cijfers komen vrijwel overeen met het aanlijngedrag van de zeilers. Op 84 procent van de boten worden daarvoor veiligheidslijnen aan dek gebruikt.
OVER VEILIGHEID AAN DE WAL Ongeveer de helft van de ondervraagde zeilers heeft zelf negatieve ervaringen of kent uit de eerste hand voorbeelden van incidenten. Bij dat opmerkelijk hoge percentage past enige relativering, omdat de aard van de gemelde voorvallen nogal verschilt. In veel gevallen gaat het om diefstal, al dan niet aan boord. Veel ernstiger zijn de gewelddadige overvallen op de Kaapverdische eilanden waar enkele zeilers in het afgelopen jaar mee te maken kregen. Het zijn gebeurtenissen met grote impact op de betrokkenen die het karakter van hun reis blijvend hebbben bepaald. Sommige zeilers spreken de indruk uit dat de onveiligheid toeneemt. Door het ontbreken van cijfers is die conclusie lastig te controleren.
foto:© Bemanning Rhapsody
VE S KER
E
N
RTREK
QUETE
OVER LIGPLAATSEN Vaker dan vroeger kiezen vertrek-
LIGPLAATSEN
kers voor jachthavens. Zeker op het traject voor de Canarische eilanden zijn de ankeraars dan ook flink in de minderheid. Buiten Europa verschuift die verhouding echter snel. Voor 85 procent van de boten wordt ankeren dan de eerste keuze. Gevraagd naar het soort ankergerei blijken de voorkeuren verder uit elkaar te liggen dan we verwachtten. Vrijwel elk type anker komt langs, waarbij Bruce, CQR en Rocna om de koppositie strijden. Ankerketting heeft de moderne vertrekker in vele meters. Lengtes tussen 75 en 100 meter zijn eerder regel dan uitzondering. Dat meer dan 80 procent van de boten over een elektrische ankerlier beschikt, is door dat getal dan weer minder verrassend.
OVER BIJBOTEN Het vele ankeren vraagt om een goede bijboot. Op ongeveer de helft van de boten is dat een volledige opblaasboot, 40 procent gebruikt een bijboot met een harde bodem. Geen van de ondervraagden roeit naar de kant. Iets minder dan de helft beschikt over een buitenboordmotor van RAPPORTCIJFER BIJBOOT
2-4 pk. Een kwart over een exemplaar tot 8 pk en een ander kwart doet het met meer. Slechts een zeiler verplaatst zich op de ankerplaats met een elektrische buitenboordmotor. De tevredenheidsindex voor bijboten is opvallend lager dan voor
andere onderdelen. Hoewel veel zeilers hun dinghy nog steeds met een 8 waarderen, vindt 30 procent hun transportmiddel naar de kant niet meer dan een 6 of lager waard.
foto:© Zilt Magazine
VE S KER
E
N
RTREK
QUETE
OVER VERZEKERINGEN Ondanks de sombere berichten over dat onderwerp, kon ruim de helft van de boten moeiteloos volledig worden verzekerd. De overigen hadden daarmee aanzienlijk meer moeite, maar vonden na enige inspanning toch ook een passende oplossing. Slechts twee boten
konden
niet
verzekerd
VERZEKERING
worden op de manier die de eigenaar wilde. Alle zeilers hebben zich voor ziekte en ongevallen verzekerd. In de meeste gevallen voorzag hun bestaande polis daarin.
OVER KINDEREN AAN BOORD Op vier boten zijn kinderen aan boord in een schoolgaande leeftijd variĂŤrend tussen 6 en 16 jaar. Twee paar ouders geven aan dat het tamelijk gemakkelijk was om hun kinderen vrij van school te krijgen. De ervaringen van de anderen verschillen daar nogal van. Zij beoordelen het vrijkrijgen als 'lastig' en 'buitengewoon lastig'. Alle kinderen krijgen aan boord les VRIJ VAN SCHOOL
van hun ouders aan de hand van een lespakket van de Wereldschool. Als we vragen om het lesgeven te omschrijven, kiest driekwart voor: 'De ene dag lukt het beter dan de andere'. Unaniem vindt iedereen dat hun kin-
deren de reis als een geweldig avontuur beleven en dat ze onderweg gemakkelijk contact maken. 'Hun leven aan boord is vanzelfsprekender dan verwacht', voegt een ouder daar aan toe. En ook over de stelling dat zo intensief met elkaar optrekken het gezinsleven verrijkt, is iedereen het eens.
foto:© Zilt Magazine
VE S KER
E
N
RTREK
QUETE
OVER NA DE REIS Gevraagd naar het einde van hun reis, antwoordt slechts 16 procent dat ze na thuiskomst weer de draad van voor hun vertrek oppakken. Ongeacht NA DE REIS
reisduur of bestemming denkt ruim de helft van de vertrekkers dat hun thuiskomst het begin zal zijn van iets nieuws. In de meeste gevallen overigens zonder nu al precies te weten hoe dat er uitziet. De
overige 30 procent zegt nog niet over een bootloos leven te hebben nagedacht, omdat hun reis nog geen einddatum heeft.
HET PRIVILEGE VAN EIGEN KEUZES Zonder representativiteit te suggereren, denken wij dat deze inventarisatie een realistisch beeld schetst van de Nederlandse en Belgische vertrekker die in 2018 onderweg is. Een collectieve waarheid levert dat niet op. Het laat vooral zien dat vertrekken nog altijd over het privilege van eigen keuzes gaat. Dat foto:Š Menno van Loon/Kairos
trends in toenemende mate worden gestuurd door het gemak waarmee opvattingen via het internet worden gedeeld is echter onmiskenbaar. Maar gelukkig leverde elke vraag ook nog voldoende eigenwijze antwoorden op. Want ondanks alle moderne ontwikkelingen is er aan de vrijheid om het volledig op je eigen manier te doen, helemaal niets veranderd. En daarom laten we de slotconclusie van dit onderzoek graag aan een van de deelnemers. Want treffender dan zijn: 'Het paradijs bestaat niet, maar we komen er wel dichtbij...' kunnen wij het niet omschrijven...
VE
S KER
E
N
RTREK
QUETE
advertentie
ZEILEN VOOR ERVAREN ZEEZEILERS
ZEILPROGRAMMA 2018 Instructeur worden iets voor jou?
Qualifying passages Yachtmaster Offshore
Lees meer >>
Lees meer >>
RYA Yachtmaster Ocean Theorie 4-7 oktober Lees meer >>
RORC Fastnet doe je mee in ons team? Lees meer >>
advertentie
l
www.expertpleziervaart.nl
VOLVO OCEAN RACE EINDIGT MET ZINDERENDE STRIJD
GAME, SET, MATCH Een mooier scenario kun je als raceorganisatie niet wensen: drie kanshebbers op de eindoverwinning in de slotrace. Team Brunel, Mapfre en Dongfeng vertrokkken op donderdag 21 juni vanuit het Zweedse Gotenburg voor de elfde en laatste etappe van de VOR 2017/’18 naar Scheveningen. De etappewinst betekende de eind-
foto:Š Pedro Martinez/Volvo Ocean Race
overwinning.
VIDEO
Natuurlijk was Bouwe Bekking (55), bezig aan zijn achtste wereldomzeiling, het meest gebrand op de winst. Kort na de start keek hij al tegen een achterstand van pakweg 20 mijl aan. Maar Team Brunel vocht zich terug en een nachtelijke zeilwissel in 25 knoop wind pakte goed uit. Een rechtstreeks duel met Mapfre volgde. Dongfeng deed ondertussen een alles of niets poging, koos de meest oostelijke route en zeilde dicht onder de kust. Het leek de hand van meester-meteoman Marcel van Triest. Het zette de Chinese boot aanvankelijk op achterstand, maar voor de Nederlandse kust zette Dongfeng de sokken erin. Het werd game, set, match. De boot finishte op zondag 24 juni als eerste, met ruim een kwartier voorsprong. De (eerste) etappewinst betekende tevens de eindoverwinning. Dolle vreugde aan boord, in het bijzonder bij Carolijn Brouwer. Zij schreef met de Franse Marie Riou geschiedenis door als eerste vrouwen in de VOR te winnen. Tenminste, als we de vrouw van Whitfoto:© Pedro Martinez/Volvo Ocean Race
bread-winnaar Ramon Carlin in 1973/’74 buiten beschouwing laten. Zij voer destijds mee op de toen winnende Swan 65 Sayula II. De glorie komt de 44-jarige Brouwer toe. Ze is uiterst gedreven en heeft met volle toewijding naar dit moment toegewerkt. In de vorige VOR maakte ze deel uit van SCA-vrouwenploeg. Eerder was ze actief als olympische zeilster en nam zelfs de Belgische nationaliteit aan om op de Spelen van 2008 in China voor België uit te komen.
foto:© Pedro Martinez/Volvo Ocean Race
Voor Bekking waren de druiven zuur. Acht deelnames en geen winst. Dat wringt. Team Brunel kwam pas na Auckland goed op stoom. Dat roept de ‘als-dan’ vraag op: als Bekking eerder sponsorgeld bij elkaar had gekregen, was zijn team dan eerder in vorm gekomen? En: had hij dan wel gewonnen? Ondanks zijn indrukwekkende staat van dienst moest Bekking beschamend lang zoeken naar geld voor een nieuwe VOR-deelname. Op het laatste moment trok Brunel de portemonnee en toen kon Bouwe met slechts een paar maanden te gaan als de wiedeweerga een team samenstellen. Geen optimale voorbereiding. De Volvo Ocean Race 2017/’18 verliep niet onder een gunstig gesternte. Sowieso liep het niet storm voor deze editie. Team AkzoNobel meldde zich als eerste, maar daarna ging de inschrijving stroef. Dongfeng, relatie van Volvo, meldde zich opnieuw en ook Mapfre ging uiteindelijk op herhaling. Met moeite
werden het zeven deelnemende teams. Schrijnend contrast: de VendeĚ e Globe Challenge trok 29 inschrijvingen, al zijn dat solozeilers. De kersverse racedirecteur Mark Turner werd ontslagen, kort nadat hij een totale vernieuwing van het evenement had aangekondigd. Pal voor de start was er de enorme rel rond AkzoNobel-schipper Simeon Tienpont. Die werd ontslagen door de chemiereus, maar keerde na een rechtszaak weer terug. Op weg naar Hong Kong ramde Vestas een vissersboot, waarbij een visser verdronk. De discussie barstte los of het wel goed zeemanschap is om op hoge snelheid zeilende racers een druk bevaren en bevist gebied in te sturen. Het grootste dieptepunt moest toen nog komen. Eind maart, in de Zuidelijk Oceaan op weg naar Kaap Hoorn, ging bemanningslid Simon Fisher van de Scallyweg overboord. Ondanks een urenlange zoekactie werd hij niet meer gevonden. Tenslotte kwam op donderdagavond in Scheveningen een toeschouwer om na een aanvaring. Volvo nam in 1997 de toenmalige Whitbread over. Op 31 mei jongstleden maakte Volvo bekend de race te hebben overgedaan aan Atlant Ocean Racing. Dat is het organisatie-vehikel van Johan Salen en Richard Brisius, twee Zweden die al lang bij de Whitbread/VOR zijn betrokken. Beiden waren vorig jaar opvolger van de ontslagen Mark Turner. De volgende VOR staat gepland voor 2021. Daarvoor gaat de Volvo Ocean Race organisatie een samenwerking aan met de International Monohull Open Class Association (IMOCA). Dat maakt de weg vrij voor het gebruik van IMOCA 60 voeters als bemande jachten voor rond de wereld races. Het betekent ook de overstap naar foiling. Daarmee hoopt de organisatie de race attractief te houden. De deal geeft verder de IMOCA eigenaren en solozeilers toegang tot de bemande wereldrace. www.volvooceanrace.com
foto:Š Zilt Magazine
FOTO’S RUUD KATTENBERG TEKST SJORS VAN DER WOERD
‘EEN BOOT VOOR MIJZELF...’ Zeilen met de Bood Day M8
Bezoekers aan de afgelopen Hiswa in de Rai kan het niet zijn ontgaan: dagzeilers zijn een trend. Op het water zie je er nog niet eens zoveel, en toch lagen er in de Rai maar liefst zeven boten die in dat segment vallen. Een daarvan was de Day M8 (spreek uit: Day Mate) die opviel door de combinatie van klassieke lijnen, modern onderwaterschip en een koperkleurige rompkleur. We stappen aan boord voor een vaarimpressie op het Sneekermeer…
'ERMEE ZEILEN ZEGT ZOVEEL MEER...' We twijfelen even als we bij het opgegeven adres aankomen. Het is geen werf of een jachthaven, maar bij het woonhuis staat een botenmal in de oprit, dus we lijken goed te zitten. Bij Klaas Bood en zijn vrouw Corine horen we aan de keukentafel hoe het plan voor deze boot ontstond. Klaas: “Nadat mijn voor de crisis goed lopende jachtwerf het zwaarste jaar niet doorstond, had ik een tijd mijn buik vol van de watersport. Na een aantal jaren zonder zeilen, nodigde een vriend mij uit in zijn Finn te stappen. Dat voelde weer geweldig, het bracht mijn enthousiasme voor zeilen terug, ik kocht zelf een Finn en draaide lekker mee in het circuit van die sportieve boot. Ik begon ook weer boten te schetsen.” De schetsen van Klaas kregen steeds meer vorm. “Ik tekende puur voor mezelf, en ontwikkelde een boot precies zoals ik die zou willen hebben. Mijn zoon Derek, afgestudeerd jachtontwerper, vertaalde mijn opzet naar een digitaal ontwerp en spoorde me aan dit te gaan bouwen. Alle kennis die ik in de loop der jaren van de botenbouw heb opgebouwd bracht ik samen in een dit project en het resultaat is de Day M8 zoals die hier nu ligt. Ik praat er graag over, maar ermee zeilen zegt zoveel meer...”
Bij het aan boord stappen valt de afwezigheid van een zeereling op. Een keuze die past bij Klaas' verwachting dat de boot vooral op het binnenwater gebruikt zal worden. Wie daar anders over denkt, vindt scepters en zeereling op de optielijst.
foto:© Zilt Magazine
ZEILEN ZONDER GEDOE
ZEILEN MET DE BOOD DAY M8
We moeten goed luisteren om de elektromotor bij het uitvaren te horen. Klaas: “Een 108 amp 24V lithium accu is voldoende om vier uur te kunnen varen. En met de snellader is de accu na een snelle lunch alweer vol. In deze maat boot is de elektromotor is ook niet meer duurder dan een diesel. Voor dit gebruik is de keuze dan niet meer moeilijk.” Met een paar snelle halen hijst Klaas het grootzeil en rolt de genua uit. De roller met doorlopende lijn staat op een vaste boegspriet. De zeilen zijn van Factory, een sexy setje van mylar laminaat met zwarte accenten. Varend tussen de skûtsjes en Zestienkwadraten voel je dat je op een boot van nú zit. En zo vaart de Day M8 ook. Met de helmstokverlenger heb je, zittend op de kuiprand binnen een paar minuten het gevoel dat je de boot al helemaal kent. Het is alleen even wennen aan de grootschootvoering; die komt via een blok met klem uit aan de onderkant van de giek, waardoor de trekrichting anders is. Het voordeel is dat daardoor de kuipvloer vrij blijft van blokken. Het overstaggaan verloopt zo snel en simpel dat kruisen in smaller vaarwater prima gaat. Door de keerfok maak je korte slagen zonder inspanning en de boot blijft zó goed op snelheid dat ik even check of niet stiekem de elektromotor nog aan staat. Klaas: “Mijn vrouw vond zeilen vroeger vooral veel gedoe. Nu vindt ze kruisen in een smalle sloot juist leuk. Door het gemak van de keerfok gebruik je de motor veel minder dan vroeger.”
HEERLIJKE KUIP opmerking dat we best nog even door kunnen varen. Maar met de diepgang van slecht 1.15 meter kom je in Friesland bijna overal, dus scheren we rakelings langs de oever voordat we overstag gaan. Een overloop is er niet, wel kan de grootschoot op twee verschillende punten op het achterdek worden aangehaakt, waardoor er genoeg controle over de grootzeiltrim is.
foto:© Zilt Magazine
Kruisend komen we dichtbij de rietkraag. We zijn niet gerust op Klaas z’n
ZEILEN MET DE BOOD DAY M8
foto’s:Š Zilt Magazine
ZEILEN MET DE BOOD DAY M8
foto’s:© Zilt Magazine
Het achterdek is opvallend groot en door de hoge kuiprand is het niet alleen in de haven een fijne plek, maar zit je er ook goed onder zeil. De zit op de kuipbanken is beter dan gemiddeld. Klaas: “In al die jaren dat ik boten bouwde ontwikkelde ik de ideale kuipbank. De zithoogte plus de hoogte en hoek van de leuning zijn cruciaal voor een comfortabele zit. Deze kuipbankmaten paste ik op bijna al mijn boten toe, groot of klein.” We gijpen en koersen richting thuisbasis. We maken een rondje over dek. De aluminium mast is een standaard Z-spar profiel dat door Klaas is aangepast en in zwarte poedercoating is gezet. Samen met de zwarte accenten in het zeil ziet het er gelikt uit. Vallen en trimlijnen lopen direct van de mast naar de stoppers en lieren op het kajuitdak. Het is een overzichtelijk geheel, passend bij de zeiler waar deze boot voor bedoeld is. Klaas: “Je moet zo weinig mogelijk rommel op een boot hebben.”
foto’s:© Zilt Magazine
ZEILEN MET DE BOOD DAY M8
BENEDEN DEK Onder zo’n klein kajuitdak verwacht je niet veel ruimte, maar dat valt mee. Met in de punt een dubbele kooi en twee lange banken kan je er zelfs met vier personen in overnachten. Maar door het ontbreken van een kombuis wordt het primaire doel van dagzeiler weer benadrukt. Klaas: “Ik ben een kookkist aan het ontwikkelen. Dat wordt een mooi ding die je zowel binnen als in de kuip als op de kant kan gebruiken.” Een wc staat op de optielijst.
foto:Š Zilt Magazine
DAGZEILER Fraaie lijnen, goede zeileigenschappen, veel buitenruimte, een kleine kajuit en een relatief eenvoudig interieur. Dat zijn de kenmerken van de moderne 'dagzeiler'; een type boot dat de laatste jaren duidelijk aan een opmars bezig is. De bouwers en ontwerpers spelen daarmee in op een groep zeilers die hun beperkte vrije tijd niet aan onderhoud of ander bootgedoe willen besteden, maar vooral aan een een paar uur lekker zeilen met een goed zeilende en fraai afgewerkte boot. Langere tochten op groot water of vakanties met het hele gezin zijn niet de grootste ambitie van de beoogde kopers.
ZEILEN MET DE BOOD DAY M8 De Day M8 past uitstekend binnen dat concept. De zeileigenschappen zijn erg goed en het afwerkingsniveau is uitstekend. De boot heeft bovendien een lekker eigen gezicht. De elegante klassieke uitstraling wordt gecombineerd met moderne lijnen van romp en opbouw en een eigentijdse tuigage. De boot vaart en manoeuvreert gemakkelijk en is ook alleen gemakkelijk te zeilen. Door de masthoogte van 10,20 meter kan de boot onder de meeste snelwegbruggen door en met de geringe diepgang kan je op binnenwater goed uit de voeten. Door zijn gewicht van 1300 kilo is de boot trouwens ook prima trailerbaar. Een levenlang bouwen aan, en denken over boten heeft van de Day M8 een boot gemaakt die uitnodigt tot zorgeloos zeilen, en die er ook nog eens onderscheidend en fraai uitziet. Het kan dus bijna niet anders dan dat Klaas Boods 'boot voor hemzelf' binnenkort gezelschap krijgt van 'boten voor een ander...'
BOOD DAY M8 - FEITEN EN CIJFERS Lengte over alles Lengte waterlijn Breedte Diepgang Waterverpl. Balast Grootzeil Fok Gennaker Bouw Ontwerp
: 8,50 m : 7,80 m : 2,35 m : 1,15 m : 1250 kg : 500 kg : 16,5 m² : 10,5 m² : 37,0 m² : Hoora Heeg : Klaas en Derek Bood
Prijs vanaf website
: € 59.450.00 : www.bybood.com
foto:Š Bemanning Lise
FOTO’S BEMANNING LISE TEKST MICHIEL SCHOLTES
STOER EN HANDZAAM DRASCOMBE ALS IDEALE BOOT
Twee uiteenlopende vaarstijlen, loopbanen, weinig tijd, een klein budget maar wel een nadrukkelijke wens om samen te zeilen. Dat waren de uitgangspunten waarmee Saar en Albert hun eerste gezamelijke boot kozen. Aan Michiel Scholtes leggen ze uit waarom dat een boot ‘echt voor onze generatie’ is…
S
aar voer als peuter mee op een hoogaars onder leiding van haar ervaren vader: stuurman en zeezeiler. Ze leerde omgaan met jollen en zwaardboten waarin ze als scholier fel wedstrijd zeilde.
Albert zeilde jarenlang mee op de zeeschouw van het gezin. Zijn vader is een gemoedelijke toerzeiler. Albert heeft dezelfde rust, ook als het moeilijk wordt. Studie en werk drukten het zeilen naar de achtergrond. Eenmaal samen kregen Saar en Albert het verlangen een eigen boot te kopen. Maar wat past bij twee uiteenlopende vaarstijlen, loopbanen, weinig tijd en een klein budget? Het werd een Drascombe-coaster uit 1991.
HET IDEE Saar: “Albert had al voor mij het idee met vrienden een Drascombe te kopen, maar de vrienden waaierden uit en de droom vervloog. Door mijn komst kreeg het plan nieuw leven. Geen groot jacht, liever iets eenvoudigs wat je tijdelijk kan vergeten, maar ook zo uit de kast kan trekken. De doorslag gaf een waddentocht met een gehuurde Drascombe. Die boot bleek geschikt voor ons allebei: stoer genoeg voor avonturen, klein genoeg om ons niet hinderen bij werk en drukte, niet zo duur dat je elke vakantie ermee op pad moet, omdat het anders een idioot bezit is. We zeiden allebei, dit willen we. Hiermee scheppen we onze eigen vaarcultuur. Overal naartoe, op de trailer naar verre bestemmingen, ook later met kinderen. Een soort amfibisch kamperen. Heerlijk. Bovendien ontdekten we die hele sociale schil rondom de Drascombe, die vinden we behulpzaam en leuk.” Albert: “Ik heb niet de ambitie of de middelen voor een groot schip dat al mijn tijd en geld opeist. De Dascombe is echt een boot voor onze generatie. Ze geeft je de vrijheid om er van alles naast te doen: bergsport, verre reizen. En ze heeft die heldenstatus: de underdog die mega presteert, die nog naar buiten gaat als niemand vaart, die evengoed reizen maakt rond Sardinië als de Hebriden. Less is more.”
foto:Š Bemanning Lise
foto:Š Bemanning Lise
‘ECHT EEN BOOT VOOR ONZE GENERATIE…’
foto:Š Bemanning Lise
“O
p zoek naar onze boot ontmoette ik Michel Maartens, een echte dras-man. Michel draagt de Drascombe community (Nederlandse Kring van Drascombe eigenaren: NKDE). Bij hem vonden we onze Drascombe: de 22-voets Coaster. We mochten klussen op zijn werf in Huizen en hij steunt ons met kennis en techniek.
De boot waar we tegenaan liepen was de Matador. Goedkoop. Kleur en lijn stonden ons aan. De vorige eigenaar, een visser, geen zeiler, had er een veel te grote motor aan hangen en zo’n enorme gashendel. Voor het zeilen ontbrak er van alles aan. Echt een klusboot. Wat ook leuk was, we konden haar zelf weer leven inblazen. Daarmee is het toch wel een relatief duur project geworden en dan rekenen we onze eigen uren niet eens mee. Maar ach, we hebben er veel liefde in gestopt en dat vaart anders dan wanneer je er een kant-en-klaar koopt. We doopten haar Lise.”
GELUK EN WIJSHEID Saar: “We zeilden vorig voorjaar weekeinden vanuit Amsterdam en leerden haar steeds beter kennen en waarderen. Toen stuitten we op een grens. Het is me nog niet duidelijk of dat mijn grens is of die van de boot. We vertrokken eind juli met noord 6 Beaufort uit Staveren. Het leek wel mee te vallen en ik dacht dat Den Oever wel bezeild zou zijn. Eenmaal buiten konden we die hoogte helemaal niet halen. Er kwamen extreem felle buien over en we bleken zwaar overtuigd. De druil scheurde. In het grootzeil kon maar een rif. Veel te weinig. Ik durfde helemaal niet meer weg bij het roer en de schoot. Naar voren gaan en strijken kon niet, zo ging het te keer. Albert moest voortdurend hozen. Terug naar Stavoren was uitgesloten, daarvoor zaten we na een uurtje al te laag. Voor de wind naar Enkhuizen durfde ik niet met die steile golven. Uiteindelijk ben ik met killend zeil een koers gaan sturen die nog het minst riskant leek: de golven schuin van achteren, hard loevend in de hoogste golven. Twee keer dacht ik, dit is het einde, zo sleurde de wind en beukten de golven; we gingen bijna ondersteboven. Met meer geluk dan wijsheid zijn we uitgekomen in Medemblik. Wijsheid kwam achteraf. We hadden waarschijnlijk op alleen fok en druil moeten varen en we hadden een uitgewerkt plan-B moeten hebben.”
A
lbert: “Die keer in Staveren leek mij een kans om Lise echt te testen. Eigenlijk drukte ik het vertrek door. Misschien ga ik te makkelijk risico’s aan omdat ik niet bang ben. Toen bleek wel dat ik veel te optimistisch
was geweest. Om tegen die golven in te komen, wilden we het grootzeil niet strijken, tegelijkertijd was de druk in dat zeil veel te groot. Toen scheurde ook de druil nog. Saar was bang voor stuurloosheid. Ze was gespannen en wilde mijn gewicht aan loef. Maar ik moest ook hozen en dat doe je aan lij. Gebrek aan Drascombe-ervaring wreekte zich. We vonden uiteindelijk een overlevingskoers. Zelf was ik niet zo bezorgd, omslaan zou heus ons einde niet zijn geweest, we zouden wel ergens aan lagerwal zijn aangespoeld. Volgens mij hadden we voldoende controle. En ik had alle vertrouwen in Saars stuurmanskunst.”
foto’s:Š Bemanning Lise
VERTROUWEN Saar: “We weten sindsdien ook dat we altijd een goed team zijn, we deden het samen, er ontstond geen ruzie. Albert is gelukkig helemaal niet bang en wil van alles uitproberen. Ik ben misschien te behoudend. Ik voel me altijd zo ontzettend verantwoordelijk. Hoe ga je om met dat verschil in gevoel? Daar gaan we nog achter komen. Zo weet ik dat ik bij noodweer graag zelf aan het roer zit. En als een van ons wil reven, dan doen we dat zonder discussie. Misschien gaan we de rollen nog duidelijker verdelen, maar we dragen samen de verantwoordelijkheid.” Albert: “Die zware tocht heeft ons als team gevormd. We doen het samen, met respect voor wat de ander beter kan. Saar zeilt beter, ik ben technischer, meer bezig met zeemanschap. Berekening van waterstanden en tijd van droogzetten is meer mijn afdeling. Ook daarin lopen we tegen verschillen in onze karakters aan. Ik zie wel of het lukt en ben blij als het goed uitpakt en teleurgesteld als het resultaat tegenvalt. Zo leer ik. Dat levert weer discussies op waarbij ik veel minder emotie voel dan Saar. Zij bedenkt wat er allemaal fout had kunnen gaan. Ze wil langer plannen, meer zekerheid inbouwen, zorgen dat het vooraf klopt.
foto’s:© Bemanning Lise
Het gezamenlijke doel zorgt uiteindelijk wel voor harmonie.”
HARMONIE Saar: “In augustus vorig jaar kwamen we alsnog in Den Oever, schutten en zeilden we het wad op. Voor mij is dat thuiskomen. Home sweet home! Zo gaaf. Dat rauwe en weidse, dat kale. Ik verlang naar die ruimte. Ik moet daar gewoon naar buiten, voel me daar echt gelukkig. Het was toen vaak slecht weer. Tussen de fronten door glipten we naar Oudeschild op Texel. De volgend dag hebben we Lise onder op de Vlakte van Kerken onder de Cocksdorp drooggezet. Albert berekent de beste tijd, laat mij het daarna narekenen en zelf doen. Dat geeft vertrouwen. Vervolgens lagen we dagenlang verwaaid. Ook op Terschelling konden we lang niet varen door harde wind. Pas op de een na laatste dag van die reis - het werd eindelijk mooi weer - konden we Lise weer droogzetten, onder de Boschplaat dit keer. In onwaarschijnlijk mooi licht heeft Albert me ten huwelijk gevraagd. Een aanzoek op de plaat, zo romantisch.�
foto:Š Peter Hoefnagels
FOTO’S EN TEKST PETER HOEFNAGELS
'HIER IS HET WAAR JE ZEEMEERMINNEN ZIET...' DUURZAAM JACHT YA ZEILT DOOR DE DOLDRUMS In 2016 vertrok Peter Hoefnagels met de Ya voor een bijzondere reis om de wereld. Zijn Duurzaam Jacht project verbruikt geen druppel diesel, gas of enige andere fossiele brandstof. Als Peter terugkeert in de Atlantische Oceaan is alle energie die de Ya onderweg gebruikte opgewekt door de zon, de wind of door de beweging van de boot door het water. Maar dan wacht hem nog wel een laatste uitdaging. Op weg van het zuidelijk naar het noordelijk halfrond wil hij dwars door de Doldrums, het gebied aan weerszijden van de evenaar dat gekenmerkt wordt door hitte, zware buien en vooral door gebrek aan wind. Eeuwenlang werd het gebied door zeelieden op motorloze schepen gevreesd. Peter is er echter van overtuigd dat de tijden zijn veranderd: ‘Moderne lichte schepen kunnen met minder wind toe, en bovendien zijn de weersverwachtingen veel beter geworden..."
I
n Zuid-Afrika zit driekwart van mijn wereldreis er op. De thuisreis zal van Kaapstad naar het eiland Sint Helena gaan. Daarvandaan ben ik van plan door een dun stukje Doldrums naar de Azoren te zeilen. De pilots adviseren om ergens rond 28 graden wester-
lengte door de windstilte te steken. De Atlantic Crossing Guide geeft het voorbeeld van een 35-voeter die 50 dagen onderweg was van Sint Helena naar de Azoren, en noemt dat een 'heel redelijke reisduur'. Een eventuele stop op de Kaapverdische eilanden lijkt een aantrekkelijk alternatief, maar volgens Jimmy Cornells World Cruising Routes kan dat alleen ten koste van flink wat diesel, omdat het lastig is na de evenaar-
De Pilotchart toont de gemiddelde windcondities in januari
Ook het traject van 28°W naar de Azoren is niet zonder ongemakken. Wind, golven en stroom staan vrijwel recht op kop. Bijna 3000 mijl hoog aan de wind? Is dat wel wat ik wil? Ik vind dat toerzeilen vooral leuk moet zijn, en helaas ben ik ook geen dertig meer. Maar je laat er wel mee zien dat fossielvrij varen echt kan. Ook op deze ‘onmogelijke’ trajecten. Dus laat de gedachte aan de Kaapverdische eilanden mij toch niet los. Hoe mooi zou het zijn om juist daar de koerslijn van de heenweg te kruisen en zo de fossielvrije lijn om de wereld te sluiten. Champagne!
foto© Peter Hoefnagels
illustratie© Nima
passage naar het oosten te komen.
YA ZEILT DOOR DE DOLDRUMS
Lichtweer praktijk dacht ik dus al wel te kennen...
OVERWEGINGEN We gingen al eerder door de Inter Tropische Convergentie Zone, de meteorologische aanduiding voor de Doldrums. Dat was toen we in de Stille Oceaan onderweg waren naar de Galapagos eilanden. Ondanks een halve dag blakte en een keer een dagafstand van slechts 13 mijl waren dat prima dagen. Ik herinner mij nog een nacht met volle maan en hooguit 4 knopen wind boven een volstrekt vlakke zee. De aandewindse koers lette heel nauw. Iets te veel afvallen betekende dat we wind en vaart verloren, terwijl we bij te veel loeven stilvielen en opnieuw moesten beginnen. Urenlang stuurden we met de hand. Maar wat hebben we genoten. Die lichtweer praktijk dacht ik dus al wel te kennen... Met dat als uitgangspunt bestudeer ik keer op keer de pilotcharts, om geleidelijk tot de conclusie te komen dat de langjarige windgemiddelden een route via de Kaapverden allerminst uitsluiten. Ik realiseer me ook dat ik voor zo'n avontuur wel wat professionele hulp kan gebruiken. Dus bespreek ik mijn overwegingen en conclusies met meteoroloog Henk Huizinga. Henk kan zich er goed in vinden, maar benadrukt ook dat er slechts weinig data zijn voor dit vaargebied: “Ik ben er niet zo bekend mee, maar ik leer graag bij, hoor...”
VAN WOLK NAAR WOLK We gaan het avontuur aan met zijn drieën. Opstappers Theo en Hans Daar kun je dus wel een wachtje aan overlaten. Tijdens de 2000 mijl van Kaapstad naar Sint Helena raken we goed op elkaar ingespeeld. Na een stop op het eiland zetten we koers naar de evenaar. De wind dwingt ons wat westelijker dan we van plan waren, maar tijdens ons dagelijks contact laat Henk Huizinga weten dat hij daar geen enkel bezwaar in ziet.
foto:© Peter Hoefnagels
hebben vele mijlen onder de kont, zowel als schipper en als bemanning.
YA ZEILT DOOR DE DOLDRUMS
Na een dag varen komen we erin terecht. Buien!
Azoren
H
Canarische Eilanden AA
T
ATLANTISCHE OCEAAN
RD NOO
OO
ST
SS PA
AFRIKA
Kaap Verdische Eilanden 0°W
30°W
EVENAAR
DOLDRUMS DOLDRUMS
ZUID AMERIKA
ZU ID P AS OOS Sint SA T Helena AT
Nog zuid van de evenaar stuurt Henk ons bewust naar de buien. “Langs de randen van de bewolking, daar zit de meeste wind. Onder een egaal blauwe lucht of onder een egaal grijs wolkendek waait het niet", legt hij uit. Na een dag varen komen we erin terecht. Buien. Bakken patroon. Als er uit een donkere wolk geen regen komt, dan ‘zuigen’ de buien. Regent het wel, dan ‘blazen’ ze. Na heel wat zigzaggen krijgen we het geleidelijk onder de knie. Vier dagen later zijn we al op 4° noord. Met dank aan Henk Huizinga!
foto:© Peter Hoefnagels
met regen en wind die uit alle richtingen komt. Er is evenwel een
YA ZEILT DOOR DE DOLDRUMS
Ya schommelt op de golfjes, die gekke golfjes, waar komen ze toch vandaan?
D
an wordt het helemaal windstil. Het doorgelatte grootzeil gaat naar beneden om het te sparen. Fok en bezaan blijven staan. Het rollen valt mee. Deining is er nauwelijks, maar er staat gek
genoeg wel een golfslagje. Gelaten wachten we op wind. Het is warm en vochtig, 35º aan dek met een watertemperatuur van 25º. Alles plakt aan je lijf. Rondom ons zien we veel grijze wolken. De hele nacht flitsen bliksemschichten achter de horizon. Wij snappen dat het veilig is, maar het voelt sinister. De dag erop blijft het windstil. Ya schommelt op de golfjes. Die gekke golfjes, waar komen ze toch vandaan? Je kijkt rond en met name aan het einde van je wacht, als de anderen slapen, ga je dingen zien. Je houdt het voor je om de anderen niet gek te maken. Tot Hans het stille sfeertje doorbreekt met de opmerking: “Kijk, daar komen die twee mooie blote meiden weer langs in hun kano.” Ja, dit zijn de Doldrums zoals in de boeken beschreven. Hier is het waar je de zeemeerminnen ziet...
GEEN HOOGTE De dag nadat Henk meldde dat we de rand van de ITCZ naderen, steekt er inderdaad een licht windje uit het noorden op. Meer dan 4 knopen zijn het niet, normaal net goed voor wat rimpelingen op het water; maar hier staat een korte hoge golfslag precies tegen. Telkens als we even oploeven doet die onze moeizaam opgebouwde We winnen geen hoogte. Sterker nog, we verliezen hoogte! We moeten zelfs ons best doen om niet terug de Doldrums in te drijven. Een dag later waait het boven de 5 knoop, maar groeit de golfslag vervelend genoeg navenant.
foto:© Peter Hoefnagels
2-3 knoop snelheid weer teniet. Lastig.
YA ZEILT DOOR DE DOLDRUMS
Zo bereiken we de Kaapverden nog niet in 7 weken…
W
e zetten de kluiver bij om de boot wat helling en extra zeilkracht te geven. Als de windmeter 7 knopen aantikt, kunnen we eindelijk wat hoogte winnen.
Toch maak ik me zorgen. Net als de meeste moderne toerschepen zeilt de Ya op zee effectief zo'n 60° aan de wind. Nu de wind is aangetrokken tot een knoop of 10 halen we er echter nog geen 70. Komt het omdat de Ya zo zwaar beladen is? Omdat de watertanks na de laatste buien helemaal vol zitten? Omdat de bilge uitpuilt met proviand? Is dat de reden dat ze zelfs in dit lichte weer al paaltjes pikt? Dat de golven elk beetje vaart er zo weer uit slaan? We besluiten om wat hoogte in te ruilen voor meer snelheid. Om vervolgens te zien dat we dan nog maar 75 graden realiseren. Als dit echt zo doorgaat, bereiken we de Kaapverden nog niet in 7 weken! We worden er wat somber van...
SCENARIO'S 'Maar we hoeven natuurlijk ook helemaal niet naar de Kaapverden', realiseer ik mij. We kunnen immers ook rechtstreeks naar de Azoren, of in uiterste geval zelfs naar Fernando de Noronha voor de Braziliaanse kust. Ik overleg: “Henk, ik heb nu nog voor 35 dagen proviand en water bij me. Wat denk jij dat haalbaar is? Moet ik naar andere opties?” Zijn antwoord doet de stemming aan boord omslaan. Volgens Henks de Kaapverden. Als het desondanks opnieuw windstil wordt, springen we in het water om lekker te zwemmen. Dan zien we de centimeterdikke laag aangroei op de huid. Nog geen drie weken nadat we de huid in Sint Helena ook zwemmend nagelglad hebben schoongekrabt.
foto:© Peter Hoefnagels
berekeningen is het nog 10 dagen naar het meest zuidelijke eiland van
YA ZEILT DOOR DE DOLDRUMS
Bakken met regen en wind die uit alle richtingen komt…
I
n een paar uur hebben we de romp weer glad. Dit gaat zeker schelen in de vaart en de hoogte. Op de zwemtrap merk je pas goed hoe onevenredig groot de
golfslag is. De Ya gaat een halve meter op en neer. In windstilte! Die nacht steekt er een licht windje op, maar blijkt hoogte winnen opnieuw moeilijk. We blijven experimenteren. Als ras onderzoekers houden we alles bij. Met en zonder kluiver, de boegspriet half ingetrokken... De verschillen zijn marginaal. Onder de 10 knoop aan de wind zeilen blijft in deze steile golven moeilijk.
NIKS AAN DE HAND Totdat in een nacht de zeegang verandert in een normaal patroon. Ik neem de wacht over van Hans: “Alla, de Ya loopt ja!” “Krijg nou wat, ze loopt ook hoog, zeg.” “ Er komt een kruisgolfje op de stuurboord kont, uit het oosten dus. Hoe kan dat nou?” “Vraag niet hoe het kan, maar profiteer ervan.” De wind doet ook een extra knoop in het zakje tot 11 knoop en dan vaart de boot moeiteloos 60 graden aan de wind. “Niks aan de hand met de Ya!” De grote boosdoener was dus die vervelende golfslag... name passaat en vriendelijke golven. De grondkoers blijkt nu zelfs 55 graden aan de ware wind. Toch moeten we elke mijl nog steeds verdienen. Gaandeweg neemt de wind toe tot zo’n 20 knopen en lopen we weer wat minder hoog. Ook de stroom neemt merkbaar toe. Die wind blijft nog twee weken pal noord…
foto:© Peter Hoefnagels
Twee dagen later liggen we onder een kleine helling in een aange-
YA ZEILT DOOR DE DOLDRUMS
Totdat in een nacht de zeegang verandert in een normaal patroon…
38
Dagen na vertrek van Sint Helena lopen we de Kaap verdische eilanden aan, zeven dagen later dan we hadden
ingeschat. Kort daarvoor hebben we de koerslijn van de heenweg gekruist, waardoor Ya officieel rond de wereld is gezeild.
ACHTERAF De ITCZ doen we zo weer. Zeker nu we de magie van de wolken ontdekt hebben. Je gaat van wolkenpartij naar wolkenpartij en je hebt wind! Je moet dan wel de informatie hebben om die buien te vinden. Wij hadden goeroe Henk Huizinga. Een wonder. Het gebied na de buien, met de heel lichte noordenwinden, is erg lastig gebleken. Terwijl ik normaal gesproken erg kan genieten van aan de wind zeilen in licht weer, was het hier door de golfslag onmogelijk om hoogte te maken. Dat is frustrerend. Zouden er meer zonnepanelen op de Ya passen, dan hadden we hier zeker gemotorzeild. Als je de Kaapverden benadert vanuit het zuidzuidoosten, is de wind westelijker dan noord. Tegen dus... Benader je ze vanaf het zuidzuidwesten, dan is de wind oostelijker dan noord. Ook tegen dus... Dichterbij de Kaapverden, neemt de wind toe en ontstaat ook meer mosselen op de romp rustig door. Als de hordes tijdens de reis steeds hoger worden, werkt dat psychologisch slecht. Maar eenmaal aangekomen maakt de wetenschap dat je windhoek voor de tocht naar de Azoren sterk hebt verbeterd, veel goed.
foto:Š Peter Hoefnagels
stroom. Tegenstroom dus... En ondertussen groeien de eenden-
YA ZEILT DOOR DE DOLDRUMS
ENERGIENEUTRAAL, EEN KEUZE Zelfs deze lastige etappe toonde aan dat energieneutraal rond de wereld zeilen goed mogelijk is. Ook met drie volwassen kerels die elke dag brood bakken en hun laptop veelvuldig gebruiken. En zelfs als weinig zon of geen wind het generen van stroom soms dagenlang in de weg zit. Aan de wind zeilend is energie opwekken lastig. Omdat alles dan is gericht op voortgang maken, staan de schroeven van de watergeneratoren in de vaanstand. Op de evenaar waren de accu’s nog 90% vol. Twee weken later staan ze op 60%. We moeten dan nog minstens twee weken. Even tikken we zelfs de 58% aan, maar dan neemt de wind toe en begint de windgenerator weer goed te leveren. Een dag later zijn de accu’s weer bomvol. Energieneutraal rond de wereld zeilen is dus echt mogelijk. Stiller, schoner en in evenwicht met de natuur. Het is alleen maar een keuze...
INDEWIND ZEIL-COVERING Tijdens de VOR-week in Scheveningen werd er ook gestreden om de Dentons Student Sailing Trophy. Met behulp van camera’s, opnameapparatuur, meetboeien en commentaar was er een livestream via YouTube en een real time verslag op Facebook. Hiermee liet het Sailing Innovation Center (SIC) de stand van zaken zien rond het programma Zeilwedstrijd van de Toekomst. Met dat programma ontwikkelt SIC, samen met bedrijven en kennisinstellingen, producten en diensten die het op afstand volgen van zeilwedstrijden inzichtelijker en spannender maken. www.sailinginnovationcentre.nl
LUSTRUMFEEST WAARSCHIPPERS De
Vereniging
van
Waarschippers bestaat 45 jaar en dat feit wordt gevierd tijdens een
jubileumbijeen-
komst in Lelystad. Van vrijdag 20 tot en met zondag 22 juli is de Bataviahaven Waarschip-domein. Er zijn diverse activiteiten gepland, evenals clubkampioenschappen. Alle Waarschippers, ook niet-leden, zijn welkom. www.waarschippers.nl
advertentie
INDEWIND INTERNATIONAL FD WORLDS De Flying Dutchman is een Nederlands ontwerp dat decennialang toonaangevend was op de
wereldwijde
wedstrijdbanen. De open boot werd in 1951 ontwikkeld door Uus van Essen en Coen GuĚˆlcher. Van 1960 tot en met de Spelen van 1992 had de FD de olympische status en trok een stoet aan topzeilers. Van 21 tot en met 28 juli zijn de International Flying Dutchman Worlds in Medemblik. Daar komen zo’n 70 teams aan de start. www.fd-worlds.com
ZEVEN TEAMS NAAR WK CADET Houd ze maar in de gaten: Tobias Teunissen/Tjalf Sint, Lies de Rouw/Bram van Goinga, Pol Klein/Bloeme
Klein,
Mart
Kegel/Xiao Yan Giskes, Sanna Marijnen/Ylva
Sint,
Lennart
Braat/Teun de Lange, Sterre van Wegen/Wouter Groeneweg. Zij vormen de Nederlandse afvaardiging tijdens het Wereldkampioenschap Cadet, van 29 juli tot en met 3 augustus in het Duitse Bodstedt en gaan de Nederlandse eer hooghouden. www.cadet2018.com
SOLOTOER: VAN IEDEREEN EN NIEMAND Voldane gezichten achter een pint bier. Die waren eind mei te zien in de beroemde Butt and Oysters in Pin Mill aan de Engelse oostkust. Van de solozeilers die de Solotoer 2018 hadden voltooid. De Solotoer is in 2010 bedacht door Olav Cox en Mathijs Dijkema. Het concept is even eenvoudig als sterk: je zeilt de laatste zaterdag in mei alleen op eigen kiel naar Pin Mill en je tekent rond 16.00 het Solotoertijdschrift in de Butt and Oyster. Er is geen organisatie, geen bestuur, geen reglement, geen prijsuitreiking en al helemaal geen protestcomité. Dat moet zo vooral blijven. De Solotoer is van iedereen en van niemand.
OUD-ZEILEND HOUT Liefhebbers van houtnerf, blanke lak en volle zeilen komen aan hun trekken op 14 en 15 juli. De stichting ‘Oud-Zeilend-Hout’ organiseert samen met WSV Tusken Mar en Leyen het 12e Oud-Zeilend-Hout Evenement op het Bergumermeer. Daar komen houten open boten op het water van 35 jaar of ouder. Waaronder Vrijbuiter, Lark, BM, 16m2, 22 m2, ZM-jol, Akkrumerjol, OK-jol, O-jol, Finn, FD en Adspirant. www.oudzeilendhout.nl
INDEWIND 75 en 30 MYLS Begin juni passeerde het aantal inschrijvingen voor de 75Mijls IJsselmeer en 30Mijls Markermeer de grens van 50. Ruim de helft van alle deelnemers vaart solo en bijna eenderde twohanded. Qua populariteit ontlopen de evenementen elkaar weinig: waar aanvankelijk de 30Mijls Markermeer de grootste belangstelling trok, heeft de 75Mijls IJsselmeer een inhaalslag gemaakt. Een primeur: de eerste deelnemer heeft de 75Mijls IJsselmeer voor de tweede keer gevaren om zijn eigen persoonlijk record te verbeteren. Ondertussen waarschuwt Rijkswaterstaat voor een obstakel onder water in de 30Mijls, in een denkbeeldige lijn tussen de SPORT-G en EA-1 boei. www.75mijls.com
VLISSINGEN-COWES-CHERBOURG De Kleine Driehoek neemt dit keer zuidelijke vaarroutes. Op 13 juli verzamelen de deelnemers aan de Kleine Driehoek bij VVV Schelde in Vlissingen. De dag erop vertrekt de vloot richting Cowes. Daarna wordt Cherbourg aangelopen, en tenslotte weer koers gezet naar Vlissingen. Het is de derde Kleine Driehoek, die om het jaar wordt gezeild. www.kustzeilers.nl
NIEUWE VERSIE KNRM HELPT APP De jongste versie van de KNRM Helpt app is beschikbaar, voor Android en iOS gebruikers. De zeiler die hulp vraagt, kan nu vanaf het ‘Bel voor hulp’ scherm een foto – bijvoorbeeld van schade - meesturen, op verzoek van de operator van de Kustwacht of de KNRM Alarmcentrale. Een andere interessante nieuwe functie is de ‘Flotilla-Event groepscode’. Met deze code kan de organisator van een wedstrijd of toertocht alle deelnemers volgen en geregistreerde informatie per deelnemer bekijken. Deze functie, die overigens niet gratis is, verhoogt de veiligheid en zal de komende tijd worden getest. De KNRM Helpt app is gebruiksvriendelijk: ben je in nood, dan druk je op de rode knop in het scherm van je smartphone of tablet. Heb je alleen hulp nodig, dan druk je op de groene. Verder bevat de app actuele weersinformatie, vaarkaarten, knooppunten, bunkerstations, duikstekken en een logboek. Gratis te downloaden via Google Play of de App Store. De app en de bijbehorende website voldoen aan de nieuwe Europese privacy wetgeving. www.knrm.nl/helpt
INDEWIND GOLDEN GLOBE RACE Op 1 juli vertrokken de deelnemers aan de Golden Globe Race 2018/’19 vanuit het Franse Les Sables d’Olonne. Onder de deelnemers onze landgenoot Mark Slats die in een Rustler 36 zeilt, de Ohpen Maverick. Zoals bekend, wordt met deze race herdacht dat 50 jaar geleden de allereerste solorace rond de wereld van start ging. Die werd gewonnen door Robin Knox Johnston. In de huidige editie gelden allerlei restricties, om het
foto: © Tim Bishop/Golden Globe Race/PPL
retrogevoel te versterken. www.goldengloberace.com
VOLG DE VLOOT VIA DE LIVETRACKER
INDEWIND LAGER ZOMERPEIL IJSSELMEER Op 14 juni tekende minister Van Nieuwenhuizen (Infrastructuur en Waterstaat) een nieuw Peilbesluit. Er komt een flexibel waterpeil in het IJsselmeergebied en het vaste zomerpeil vervalt. Dit is volgens deskundigen nodig voor een voldoende zoetwatervoorraad. Het nieuwe zomerpeil in het IJsselmeer en Markermeer krijgt een natuurlijker verloop: hoger in het voorjaar en lager aan het einde van de zomer. Vanwege de waterveiligheid en de scheepvaart verandert het waterpeil in de winter niet. Watersportorganisaties hebben geageerd tegen het lagere zomerpeil en het Rijk reserveert 12,1 miljoen voor baggerwerkzaamheden in geulen en havens.
WK ZEEZEILEN IN SCHEVENINGEN Van 12 tot en met 18 juli is Scheveningen het strijdtoneel van het WK Zeezeilen. Bijzonder is dat twee handicapregels, IRC en ORC, worden
gecombineerd.
Dat heeft als voordeel dat er eĚ eĚ n gecombineerd klassement ontstaat. Er komen 90 teams uit 15 landen aan de start. www.offshoresailingworlds2018.com
WELKOM OP HET WATER Op 18 juni werd de landelijke campagne ‘Welkom op het water’ gestart. Dat gebeurde op een botter van De Kaag Watersport Academy op de Kagerplassen. De actie wil vooral gezinnen de kans geven kennis te maken met de watersport. Initiatiefnemer en brancheorganisatie HISWA Vereniging wil de komende maanden gezinnen en watersportorganisaties uit alle twaalf provincies met elkaar in contact brengen. Geert Dijks, directeur van HISWA Vereniging (foto), trakteerde het eerste gezin op een dag op het water. www.welkomophetwater.nl
19e CAM RACE Op zaterdag 21 juli start om 16.30 uur vanuit Lauwersoog de Colin Archer Memorial Race (CAM Race). Het is de 19e aflevering van het tweejaarlijkse evenement. De route loopt via het Wad, de Noordzee en het Skagerrak naar het Noorse Larvik. Het is behalve een race ook een ideale aanbrengtocht voor een zeilvakantie
in
Scandinavische
wateren. www.camr.nl
INDEWIND KAAP HOORNSCHIPPER OVERLEDEN Op 2 juni overleed Eilco Kasemier op 97jarige leeftijd. De hotelier en zeezeiler kreeg landelijke bekendheid door zijn wereldomzeiling in de jaren zeventig, waarbij hij Kaap Hoorn ‘verkeerd om’ rondde: van oost naar west. Hij werd daardoor Kaap Hoornschipper. Kasemier zeilde met de Bylgia, een 12 meter Koopmans kits. Illustrator Gerard van Straaten bracht de reis als strip in beeld in de Waterkampioen en dat schitterende werk verscheen later in boekvorm. In 1983-’84 voer Kasemier nogmaals rond de wereld, ditmaal met de motorkotter Bylgia II, in 199 dagen. Door zijn overlijden telt de Nederlandse watersport een icoon minder.
24 UURS Nu Nationale Nederlanden Delta Lloyd heeft opgeslokt verdwijnt die laatste naam rond de wedstrijdbanen. Delta Lloyd Regatta gaat al als Medemblik Regatta door het leven. Gelukkig voor de organisators van de 24 Uurs Race kunnen ze voor de 54e editie van het evenement rekenen op de steun van Nationale Nederlanden. Die is welkom, want de 24 Uurs trekt zeker 600 deelnemers. De wedstrijd start altijd op de laatste vrijdag van augustus; dit jaar op 24 augustus. www.24uurszeilrace.nl
ADVERTENTIE
Zwaan Sails ● Jachtzeilen ● Canvas werk ● Sprayhoods ● Reparaties LELYSTAD 0320 - 231437
AANKOOPKEURING
Olav Cox Leer, ademend, 100% waterdicht, Leer, ademend, 100% waterdicht, anti-slip, laat geen strepen achter anti-slip, laat geen strepen achter
€ €
w ww ww w .. b bo oo o tt ll a aa a rr zz e en n ss h ho op p .. n n ll
“...grondig, realistisch en een prettige manier van communiceren.”
Zeiljachtexpertise
BOOTLAARZENSHOP
SURINAME GASTVRIJ EN EXOTISCH
Met hun Zeezout, een aluminium Judel/Vrolijk 45 maakten Rob Heijmerink en Annemarie Hoorneman afgelopen winter de Atlantische oversteek. Op weg naar het Caribische gebied deden ze Suriname aan en verkenden het land. Voor Zilt noteerden ze hun indrukken en bevindingen. Ook geven ze praktische tips uit eerste hand, maar let wel: het is geen volledige pilot.
TEKST EN FOTO’S BEMANNING ZEEZOUT
L
inea recta naar het Caribisch gebied of via tussenstops? Deze afweging maakt elke
zeiler die de Atlantische Oceaan oversteekt via de zuidelijke route. Een van die tussenstops is Suriname, te leuk en te interessant om te missen. Het begint al bij de aanloop van de kust: groen en groots, tropische natuur met machtige rivieren. De Suriname rivier opvarend ontmoet je een grote verscheidenheid aan mensen, want het land telt uiteenlopende bevolkingsgroepen. Waaronder Indianen, Hindoestanen, Javanen, Creolen, Marons, Chinezen, Nederlanders, en een aantal inheemse stammen. En iedereen spreekt Nederlands en is vriendelijk, goedlachs en zeer behulpzaam. We delen een gezamenlijke geschiedenis die overal nog zichtbaar is. In de architectuur,
waterwerken,
het
bestuur, het onderwijs, maar vooral ook in de omgangsvormen. Je voelt je verrassend snel op je gemak in dit toch exotische land.
DE AANLOOP Bij het plannen van je overtocht is het raadzaam om rekening te houden met de golfstroom. Over het algemeen heb je deze de gehele overtocht mee, maar bij het benaderen van het Zuid-Amerikaanse continent verandert de stroming. Langs de kust van Frans-Guyana, Suriname en Guyana staat een stroom in west-noordwestelijke richting, die tot 2 knopen sterk kan zijn. Er is echter een gebied, tussen de golfstroom op de Atlantische oceaan en de kuststroom in, waar de stroom tegengesteld is en ook behoorlijk sterk kan zijn. Deze tegenstroom zit tussen 6 en 8 graden noord en tussen 46 en 51 graden west. De kleur van het water verandert sterk wanneer je het continent nadert, ruim 100 mijl voor de kust gaat het over van helder blauw naar groen, nog steeds helder water. Maar ongeveer 20 mijl uit de kust wordt het water heel bruin; je vaart bijna in een soort modderstroom die zijn oorsprong heeft in de Amazone rivier. Ongeveer 7.5 mijl buitengaats ligt de aanloopboei, de LS. Deze boei ligt in een ondiepe zee van ongeveer 6 meter diep en in dit gebied wordt veel gevist met staken en netten. Het is dan ook raadzaam om de LS boei uit het noorden te benaderen, er is een soort afspraak dat de vissers hun netten niet plaatsen in lijn met de vaargeul die vanaf de LS boei naar de Suriname rivier loopt. Maak een aanloop-waypoint ongeveer 10 mijl ten noorden van de LS boei en ga van daaruit pal zuid varen. Niettemin blijft het raadzaam om alleen overdag aan te lopen, er varen onverlichte bootjes en niet iedereen houdt zich aan afspraken. Probeer ongeveer 1 uur na ‘laagwater Suriname rivier’ bij de LS boei te zijn, om vervolgens met de vloedstroom mee de rivier op te varen (let op! Laagwater 'Parimaribo' is 2.5 uur later t.o.v. de LS boei.) Stroom mee is handig, want er staan flinke getijdenstromen, soms tot 4 knopen toe!
SURINAME
Vanaf de LS boei loopt er een betonde geul pal naar het zuiden, die vervolgens afbuigt naar het zuidoosten. De tonnen liggen een behoorlijk eind uit elkaar, maar bij goed zicht hoeft dit geen probleem te zijn. Let op: houd groen aan bakboord als je vanaf zee komt, we hebben hier te maken met het Amerikaanse betonningssysteem IALA-B. Mocht je toch op het verkeerde moment aankomen wat tij betreft, dan kun je zeer goed ankeren achter 'Braamspunt' ten noorden van de vaargeul en het juiste tij afwachten. Ook voor vertrek is dit een goede mogelijkheid als tussenstop. De betonning op de rivier is heel duidelijk, bij Parimaribo aangekomen moet je de MAS (Maritieme Autoriteit Suriname) oproepen op kanaal 12 of 16, je melden en vertellen waar je heen gaat.
10 mijl
illustratieŠ Zilt Magazine niet voor navigatiedoeleinden
GETIJDEN EN KAARTEN Bij de MAS zijn kaarten van de rivieren en getijdetabellen te koop. Handig als je de Commewijne rivier wilt opvaren. Het tij gaat ver landinwaarts en tijverschil bedraagt ongeveer 2 tot 2.5 meter.
LIG- EN ANKERPLAATSEN In Paramaribo zelf zijn er eigenlijk geen voorzieningen, ankeren is zelfs niet gewenst. Het makkelijkste is om door te varen naar Domburg, ongeveer 10 mijl stroomopwaarts naar 'Domburg Yachting' waar je kunt ankeren of aan een mooring kunt liggen. Nog 5 mijl verder stroomopwaarts kom je bij de 'Waterland marina', waar een kleine jachthaven is. Domburg Yachting/River Breeze restaurant/Harbour resort Domburg (positie 05º42’N- 55º05’W) is een pleisterplaats voor zeilers, met acht moorings en met goede, door hek afgesloten, drijvende dinghysteiger om aan de kant te komen. De moorings worden beheerd door Netty, zie voor nadere info: www.marinasuriname.com. Je kunt informatie krijgen over zaken als inklaren, autohuur, taxi, internet, winkels, etc. Kosten: 10 euro voor een mooring en 8 euro voor het ankeren per dag, exclusief belasting. Op de kant zijn toiletten, douches, een zwembad en wifi, alles vrij te gebruiken. De aanwezige wasmachine kost 20 SRD per was (ongeveer 2 euro). Op het terrein zit River Breeze bar/restaurant, een zeilershonk. Marina & Resort Waterland Suriname is een kleine jachthaven met ongeveer tien
plaatsen
(VHF
12)
en
goede
drijvende
steigers.
Positie
05º.39’.30N/055º.03’.49W. Stroom, water en wifi op de steiger, verder geen voorzieningen op de kant. Kosten: 1.50 US dollar per meter/dag exclusief belasting, inclusief stroom, water en wifi, met een minimum van 15 euro per dag. De beheerder is altijd zeer behulpzaam met het oplossen van je extra wensen. www.waterlandsuriname.com. Het is een mooi vormgegeven resort met bar/restaurant en een aantal 4/6-persoons lodges op het terrein. Resort ligt afgelegen in prachtige natuur, een prima plek om de boot achter te laten voor langere tijd, mensen te ontvangen en zeer geschikt wanneer er met kinderen gevaren wordt.
SURINAME
FORMALITEITEN Na aankomst moet je inklaren bij drie autoriteiten, te weten: ▪ MAS (maritieme autoriteit Suriname). ▪ Immigratie, koop visum. ▪ Militaire politie. De drie autoriteiten zitten op verschillende locaties in Paramaribo en zijn lastig te vinden. Vraag in het River Breeze restaurant (Harbour resort Domburg) naar een taxichauffeur of bel Rishi, zijn nummer is ter plaatse bekend, die je graag naar de instanties rijdt en je daar helpt met inklaren. Voor het visum moet 35 euro gepast betaald worden, de lokale SRD wordt niet geaccepteerd. Het visum is drie maanden geldig, maar je moet je wel elke maand melden bij de vreemdelingenpolitie. Als je langer dan drie maanden wilt blijven kun je naar Frans-Guyana rijden, uitklaren en weer inklaren voor de volgende drie maanden. Een auto huren is niet duur, maar bedenk wel dat Suriname links rijdt. Wanneer je langer dan 14 dagen in Suriname bent, moet je een rijtoestemmingsbewijs aanvragen, à 150 SRD. Het niet hebben van dit locale rijbewijs wordt flink beboet. Het aanvragen duurt minimaal een week. Bij vertrek uit Suriname moet je uitklaren bij de militaire politie. Dit kan een dag voor het geplande vertrek.
SURINAME
KLIMAAT Suriname ligt onder de 'Hurricane belt'. Het klimaat is tropisch, maar dit wordt afgezwakt door de passaatwind. Deze houdt het relatief koel, de temperatuur is rond de 31 graden en de wind boven land is tussen de 5 en de 10 knopen. Suriname heeft twee regenseizoenen, een korte en een lange. In het droge seizoen kun je zeker ook een flinke bui verwachten, handig om de tanks bij te vullen. In het regenseizoen valt er veel water, tot wel 400 mm per maand! •
Korte regenseizoen: december en januari
•
Korte droge seizoen: februari tot medio april
•
Lange regenseizoen: medio april tot medio juli
•
Lange droge seizoen: medio juli tot november
GELD De koers van de Surinaamse dollar bedraagt in het voorjaar van 2018 ongeveer 10 SRD voor 1 euro maar is onderhevig
aan
inflatie.
Geld
opnemen kan niet in elke pinautomaat, dit is bank-afhankelijk net als het maximum op te nemen bedrag. Vergeet niet je bankpas in Nederland te activeren voor Suriname. Pinnen in winkels lukt nauwelijks. Eten en drinken is in Suriname goedkoop; we betaalden 17,50 SRD voor een complete nasimaaltijd en 20 SRD voor een liter Parbo bier. De 20 kilometerlange taxirit van Domburg naar Paramaribo kostte niet meer dan 80 SRD.
PARAMARIBO Deze stad is meerdere bezoeken waard. Er staan nog veel houten koloniale huizen, zij het dat de meeste in slechte staat verkeren, wat eigenlijk heel droevig is. Toch is de stad boeiend voor geïnteresseerden in architectuur. Een bezoek aan fort 'Zeelandia' is uit historisch oogpunt interessant. In het fort bevind zich een tentoonstelling over de geschiedenis van Suriname. Er zijn op zondag twee rondleidingen, om 10.30 en 12.00 uur. In de recente geschiedenis speelde het fort een belangrijke rol, hier vonden immers de decembermoorden plaats in 1982. De houten kathedraal is zeer speciaal, deze is alleen in de ochtend open of natuurlijk op zondag tijdens de diensten. Er zijn diverse musea die een bezoek waard zijn. Zo vonden wij het het 'Koto' – klederdracht - museum onverwacht leuk.
SURINAME
Dat de Joodse synagoge naast een enorme moskee staat, zegt iets over hoe men hier met elkaar omgaat, alles loopt door elkaar heen. Overal vind je winkels en kleine eethuisjes, bij 'Gadri' (aan de rivier, achter de nationale assemblé en naast het fort) vind je een heerlijke Surinaamse keuken. Voor nieuwe proviand kun je terecht bij de 'Tulip' supermarkt op de Tourtonnelaan 131. Er zijn uiteraard veel ander supermarkten, maar bij de Tulip vind je een groot assortiment Nederlandse producten. Toch lekker om weer eens belegen kaas te kunnen kopen... Ook is er een wasserette, ‘Klaco’, op de Van Dommelschdijckstraat (tegenover het pannenkoekenrestaurant).
COMMEWIJNE EN COTTICA De rivieren verkennen is de moeite waard. De Suriname rivier is stroomopwaarts onbevaarbaar wegens een vaste brug. De Commewijne rivier daarentegen is tot 88 mijl landinwaarts bevaarbaar. Deze rivier gaat na pakweg 20 mijl over in de Cottica rivier en de Boven–Commewijne. Ze zijn allemaal diep, 10 tot 20 meter, maar zijn wel onderhevig aan flinke getijdestromen, die ongeveer 7 uur uit en 5 uur in lopen. Alleen het allereerste begin van de Commewijne kent een beperkte diepte, 2.60 m bij laagwaterspring, met een tij verschil van 2,50 meter mag dit geen probleem zijn. In de eerste 15 mijl vaar je langs de voormalige laagland plantages aan de noordoever. Deze zijn een bezoek waard. Ze zijn gesticht door de Nederlanders met heuse dijken, sluisjes en afwateringskanalen. Je kunt goed ankeren voor de Plantage 'Johan en Margaretha' waar nu een klein dorpje is met ongeveer 350 inwoners. Hievandaan kun je een avontuurlijke korjaaltocht maken naar de oceaankust in het noorden. Je vertrekt om vijf uur ’s middags en vaart eerst door een nog droge plantage, vervolgens door een weer volgelopen plantage, waarna het landschap overgaat in imposant uitgestrekte moerassen van ongelooflijke schoonheid. De behendigheid en snelheid waarmee de korjaal door het moeras wordt gestuurd is een sensatie op zich! De moerassen strekken zich uit tot aan de oceaan, waardoor je er ’s avonds schildpadden kunt spotten op het strand. De terugtocht gebeurt in het donker, hard door het moeras. Vraag in de lokale winkel naar deze trip, ze koken daar ook nog een lekkere roti voor je die je kunt meenemen om op het strand op te eten. Naast ‘Johan en Margaretha’ ligt de tot een prachtig resort restaureerde plantage 'Frederiksdorp', met een goed restaurant, lekkere wijn en een overnachtingsmogelijkheid. Ook zijn hier fietsen te huur voor een tocht door de voormalige plantages. Verder stroomopwaarts kom je steeds meer in de onbewoonde wereld, wanneer de rivier zich splitst in Boven-Commewijne en Cottica bevind je je
SURINAME
al midden in het tropisch regenwoud. Hier vind je ook een eerste goede ankerplaats in het allereerste stukje van de Boven-Commewijne, bij de dode lus 'Klein Polen’. Verken deze omgeving verder met de dinghy en met een beetje mazzel spot je reuzenotters, anaconda's, kaaimannen, apen en vogels. De Commewijne/Cottica rivier werd door grote schepen bevaren, maar de vaart is sterk afgenomen na het staken van de bauxietactiviteiten. Toch blijft het raadzaam om niet midden op deze rivier te ankeren maar in een zijarm. Andere ankermogelijkheden vind je in het begin van de Perica rivier, bij het 1e, 2e, en 3e eiland en bij 'Koopmanskreek'. Even verderop ligt het dorpje Wanhatti. Je kunt ook helemaal doorvaren naar Moengo, de voormalige bauxiethaven, 88 mijl van Paramaribo. Wij zijn drie dagen op de rivier geweest en hebben geen boot gezien. Wel 36 uur tropische regenval gehad, 100 mm in 24 uur; het regenwoud op zijn best!
COMMEWIJNE
illustratieŠ Zilt Magazine niet voor navigatiedoeleinden
ONGEREPTE NATUUR Suriname bestaat voor 94 procent uit ongerepte natuur, ruige hooglanden, exotische flora. Watervallen, stroomversnellingen, moerassen, savannegebieden en een kust die de ontdekkers 500 jaar geleden al de ’wild coast’ noemden. Er leven meer dan duizend diersoorten. Er wonen slechts 570.000 mensen in dit grote land (vier keer Nederland) en zij wonen vrijwel allemaal in de kuststrook. Daarachter ontvouwt zich een nagenoeg ongerept regenwoud. Voor natuurliefhebbers is Suriname een waar paradijs. De Commewijne/Cottica rivier kun je 88 mijl op varen, je kunt ankeren voor een indianendorp, voor een oude plantage, of in de 'middle of nowhere' met alleen de geluiden van vogels en brulapen.
SURINAME
TRIPS De mogelijkheden om trips in het achterland te maken zijn er velerlei. Jungletochten te voet, de rivier afzakken met een korjaal, overnachten in jungle lodges, vliegen met klein vliegtuig over het uitgestrekte regenwoud, het bezoeken inheemse indianendorpen, zwemmen in watervallen, vissen op piranha's, wilde dieren spotten, met een jeep het regenwoud in, bijna alles is mogelijk. Het makkelijkste is om via een reisbureautje dit soort trips te boeken, In Paramaribo vind je reisbureau 'Zus en Zo', een leuke organisatie met een compleet assortiment aan trips. Ook Harbour resort Domburg voorziet je van vele goede tips. Wij hebben twee trips gemaakt. Met een 4x4 reden we over de enige verbindingsweg door de jungle naar het westen. Ongeveer 350 km, tot aan de grensrivier met Guyana, overnacht in een jungle lodge bij de 'Blanche Marie' watervallen en later in 'Apura' aan de Corantijn (grens)rivier. De twee ervaren gidsen/dierspotters die met ons mee waren, lieten veel zien en vertelden over het reilen en zeilen in Suriname. Niet alles wat we zagen was positief. We werden ook geconfronteerd met de grote houtkapconcessies, de schade aan het milieu door de goudwinning, mislukte ontwikkelingsprojecten en stroperij. Lastige problemen voor een land waar het bestuur niet al te sterk is. Onze tweede trip was met een klein vliegtuig naar 'Palumeu' , een indianendorp diep in zuiden van de ongerepte jungle. Laag vliegen over de jungle is al een belevenis op zich, zo ongelooflijk uitgestrekt! En dan is er opeens een heel klein stukje gras waarop je kunt landen. Een plek alleen bereikbaar met een vliegtuig of door twaalf dagen de rivier op te varen met een korjaal. Het is een van de vele hoogtepunten van onze vier weken in Suriname‌
SURINAME
ZEILENDE VEERDIENST Zin om een keer te zeilen op een driemasttopzeilschoener? Dat kan. Voor het tiende jaar onderhoudt de Willem Barentsz een zeilende veerdienst tussen Enkhuizen en Urk. Van 23 juli tot en met 25 augustus vaart het schip dagelijks heen en weer, behalve op zondagen, met betalende passagiers. Vertrek uit Enkhuizen: 10.45; afvaart Urk: 15.15. Meehelpen met zeil hijsen mag, maar hoeft niet. www.willem-barentsz.nl
NAVICO EN C-MAP SAMENGEVOEGD Navico en C-Map zijn per 1 juli samengevoegd. Navico is 's werelds grootste fabrikant van scheepvaartelektronica en C-MAP is een toonaangevende leverancier van digitale navigatieproducten voor de recreatieve en commerciĂŤle maritieme markt. C-Map is nu een krachtig merk in het Navico-portfolio - naast Lowrance, Simrad en B & G. www.navico.com
ZILTESPULLEN DE OVERSTEEK 'Een product van mijn eigen verbeelding gebaseeerd op waar gebeurde feiten...' zo omschrijft journalist en schrijver Jeroen Siebelink zelf zijn zojuist verschenen boek: 'De Oversteek'. Het is het waar gebeurde verhaal van een Nederlander die in de Verenigde Staten een boot heeft gekocht en die met vier anderen naar Nederland wil zeilen. De boot verkeert in bedenkelijk staat, de voorbereidingen lijden onder tijdsdruk en de meeste bemanningsleden, die elkaar ook nog eens slechts oppervlakkig kennen, zijn onervaren. Ingredienten om de Atlantische oversteek mis te laten gaan zijn ruim voorhanden. En dat gebeurt dus ook... Jeroen Siebelink (inderdaad, de 'zoon van...') was zelf niet aan boord, maar tekende het relaas 30 jaar na dato op aan de hand van logboeknotities en de herinneringen van sommige bemanningsleden. Zijn gebrek aan nautische kennis compenseert de auteur met de kunde en de stijl van een professioneel schrijver. Dat levert een goed geschreven fascinerend verhaal op, waar je je gemakkelijk een paar verwaaidagen mee vermaakt. Dat een zeiljacht niet wordt bemand door 'matrozen' vergeven we hem dus maar... Uitgever: Thomas Rap ¤19,99 E-boek ¤12,99. www.thomasrap.nl
35e HISWA TE WATER De Hiswa te water strijkt voor het eerst neer in de Bataviahaven in Lelystad. De 35e editie is van 5 tot en met 9 september. Op de nieuwe locatie vind je veel boten, talloze watersportproducten en allerlei activiteiten, onder de noemer ‘Ik houd van Watersport’. Proefvaarten maken kan ook. Open van 10.00 tot 18.00, en op vrijdag tot 20.00 uur. www.hiswatewater.nl
KRACHTIGE ACCU Compact, krachtig en langdurig belastbaar: het zijn kenmerken van de nieuwe VEDC1110TC 12 volt en 110 ampère accu van Vetus. Door de dikkere accuplaten kan deze batterij dieper worden ontladen (tot 75%) dan conventionele accu’s en hij is bruikbaar voor cyclische toepassingen. Dit maakt deze accu zeer geschikt voor elektrisch varen, waarbij langere tijd een constante ontlading plaatsvindt. Hij kan ook dienst doen als start- of ankerlieraccu. De afmetingen zijn 330x175x240. www.vetus.com
ZILTESPULLEN WATERKAART EN NOG VEEL MEER APP Van de hand van Martijn de Meulder kwamen al nuttige apps als Zeeweer en Stroomatlas. Martijns nieuwste creatie heet Waterkaart en is veel meer dan die titel suggereert. De app combineert digitale kaarten met een uitgebreide interactieve almanak. Met een klik weet je wanneer de brug wordt bediend, of er een tankstation in de buurt is, of vind je het telefoonnummer van de havenmeester. En met hetzelfde gemak raadpleeg je een getijdetabel, de actuele waterstand of het laatste weerbericht. De Waterkaart app bestrijkt alle vaarwegen in Nederland en de havens aan de kust. De kaarten zijn gemaakt door het Kadaster en van hoge kwaliteit. Ze zijn niet primair bedoeld voor nautisch gebruik. Daarvoor is de diepteinformatie buiten de betonde geulen te beperkt. Zeilers zullen dus nog altijd ook andere kaarten moeten gebruiken. Aan het nut van de app doet dat weinig af. Voor wie gemakkelijk over de meest complete en bijgewerkte vaar- en haveninformatie wil beschikken, is dit de perfecte oplossing. De app, zowel voor IOS als voor Android, kan 4 dagen kosteloos worden geprobeerd. Daarna vraagt de maker 5 euro per jaar om de gegevens te kunnen blijven gebruiken. Een absoluut koopje wat ons betreft‌
PROEFTUIN OP ZEE Voor de kust van Scheveningen komt een testgebied van 10×10 zeemijl. Met boeien en sensoren voor het meten van wind, stroming en golven en de bewegingen van schepen. De data worden naar de wal verzonden en daar verwerkt. In deze Proeftuin op de Noordzee kunnen bedrijven innovaties voor de maritieme sector, de visserij en de watersport testen en demonstreren. Het Sailing Innovation Centre en het Watersportverbond maken deel uit van het consortium dat dit ‘slimste stukje Noordzee’ in de komende vier jaar gaat realiseren, samen met TU Delft, KPN, TNO, Svasek Hydraulics en Gemeente Den Haag. Het Sailing Innovation Center (SIC) is al enige tijd bezig met het project Zeil Coach Cockpit, om gegevens over de zeilboot (positie, hellingshoek, snelheid en koers) en de omstandigheden (wind, stroming en golven) zo exact mogelijk te meten en te combineren, samen met onder andere beelden van zeilhandelingens. Met deze gecombineerde informatie verlopen de trainingen en nabesprekingen efficiënter. www.sailinginnovationcentre.nl
ZILTESPULLEN BESTEVAER 49 OPGELEVERD KM Yachtbuilders in Makkum heeft een Bestevaer 49 opgeleverd en overgedragen aan Australische eigenaren. Het contact ontstond vier jaar geleden op de open dag van de werf. Daarna verliep het verkoop- en bouwproces online. De eigenaren willen onafhankelijk en zelfvoorzienend zijn, vandaar de grote zonnepanelen en voldoende water- en dieselcapaciteit. Grote stroomverbruikers, zoals een boiler, koelkast en verwarming, ontbreken.
Specificaties Bestevaer 49ST Zenith. LOA: 14,97 m. LWL: 13,72 m.
Tuigage: aluminium mast en giek.
Breedte 4,40 m.
Type: Sloep getuigd.
Diepgang 2,10 m.
Grootzeil: 65,5 m2.
Gewicht 19.000 kg.
Rolgenua 110%: 49,2 m2.
Ballast 5.900 kg.
Romp: aluminium.
Doorvaarthoogte 22,50 m.
Ontwerp: Dykstra Naval Architects.
www.kmy.nl
fotoŠ Bem anning Tara
MIYAJIMA Al jaren is de drijvende rode Torii (Japanse toegangspoort tot een heiligdom) een soort baken in de zeilwens van Jacomine en Roel om naar Japan te varen. Als hun Koopmans Tara daar aankomt, voelt dat als een bijzonder moment.
ZILTEWERELD
LAND VAN REGELS Vijf jaar geleden stond er al een jaloersmaJacomine Goudszwaard en Roel van Schaik zijn nog steeds met hun aluminium Koopmans 41 onderweg. Inmiddels zijn ze al 7 maanden in Japan, een bestemming waar weinig zeilers komen. Jacomine: “Elk jaar bezoeken slechts zo’n tien buitenlandse jachten dit bijzondere land. Lastige douaneregels houden veel zeilers er vanaf, maar sinds mei 2018 hoeven jachten niet meer voor iedere te bezoeken haven een vergunning te vragen, het kan nu in een keer voor alle havens. Japan is een land van regels en daar houd je je aan. Douane en coastguard vinden het volgens ons gewoon een uitje om op een buitenlands jacht te kijken, daarom duurt de procedure soms wel twee uur.”
HULPVAARDIG Jacomine vervolgt: “In geen enkel land hebben we meer contact gehad met de lokale bevolking. Meest bijzonder is het onderlinge respect en de aandachtige, positieve manier waarop gedacht en gehandeld wordt. En Japanners helpen je graag. Wildvreemden die op de steiger staan en in gebroken Engels uitleggen dat de supermarkt ver weg is en ons een lift geven, een spontane sightseeing tour, een visser die als bedankje voor een diner een stel zelfge-
foto’s: © Bemanning Tara
kende foto van de Tara in deze rubriek.
ZILTEWERELD Luf Island
Rampetamper
www.ziltewereld.nl maakte vistuigen komt brengen, dit soort dingen overkomt ons bijna elke dag. Japan kent weinig zeilers, maar die hebben onderling wel veel contact. Menig haven wist allang dat we eraan kwamen. We zijn niet verbaasd als iemand in het zuiden alvast een vriend belt in het noorden dat we er over twee maanden aankomen.
BETAALBAAR EN BIJZONDER Roel: “Japan heeft de naam duur te zijn, maar dat valt reuze mee, zeker op het platteland. Meestal liggen we in vissershavens en dat is gratis. Sommige havens zijn duurder, maar daar blijven we maar kort. Meest bijzonder was een haven waar we voor 50 euro vier nachten lagen, inclusief gebruik van een auto. De prijs van het eten is ook prima, voor een diner buiten de grote steden betalen we veelal minder dan 10 euro. Door de prachtige natuur, de andere cultuur en de lange geschiedenis is Japan een bijzonder land om zeilend te bezoeken. Het is onbegrijpelijk dat hier niet meer boten komen. Je moet je bezoek wel goed timen. Nu komt het tyfoon-seizoen alweer op gang. De zomer wordt heet en vochtig. Tijd om door te schuiven naar Alaska!� www.sy-tara.blogspot.com
colofon
Zilt Magazine is een uitgave van Zilt Media Producties in Amstelveen
REDACTIE redactie@ziltmagazine.nl
ADVERTEREN Paul Pekelharing adverteren@ziltmagazine.nl 06 54983666
AUTEURSRECHT De inhoud van Zilt Magazine mag op geen enkele wijze worden overgenomen zonder
bemanning
schriftelijke toestemming van de uitgever.
Zilt Magazine wordt gemaakt door: Ruud Kattenberg Sjors van der Woerd Laurens van Zijp Michiel Scholtes Henk Huizinga Sonja Muller en talloze opstappers‌
abonneer je gratis