Zilt 09

Z

ilt

MAGAZINE VOOR ZEILERS nummer

9 - 2 augustus 2007

Video logboek Groupama’s recordoversteek!

--- Dirk de Ridder over Team Mean Machine --- Fastnet: de Rots Factor --- Indigo zeilt onverstoorbaar door --- Actueel: Waterhozen -----Shipmate Classic Yacht Regatta --- Op weg naar Maleisië --1

dit is zilt...

Ziltilt Z

9/2007 1/2007

Pieken Wie in juli op vakantie ging, miste een uniek moment in de zeilgeschiedenis: het Nederlandse vrouwenteam in de 470, Marcelien de Koning en Lobke Berkhout, veroverde in Cascais voor de derde (!) achtereenvolgende maal de wereldtitel in de olympische zwaardboot. Dat is een ongekende prestatie.

De Zilt-redactie was juist collectief weggezeild op dat moment. Even de kop laten schoonwaaien. Wel zo gezond. Maar het toont aan dat we eigenlijk geen moment meer wegkunnen... Met terugwerkende kracht nemen we nog de hoed af voor Neerlands goudste zeilduo.

En in een moeite door doen we hetzelfde voor 470team Sven en Kalle Coster (zilver), Finn-kanon Pieter Jan Postma (zilver) en Mitch Booth/Pim Nieuwenhuis (brons in de Tornado). Medailles halen op een WK Olypmische klassen is een prestatie van formaat.

De Oranje-zeilers liggen goed op koers, op weg naar Qindao. Op hun lauweren rusten na alle behaalde successen is er niet bij. Ze moeten in volle vaart verder.

Vormbehoud tonen zal nu een grote uitdaging zijn. Zie die topvorm maar eens vast te houden tot vlak na 8-8-2008. Dan beginnen de Spelen in China en moeten de zeilers pieken.

2

Na de vakantie pakken we met dit nummer de draad weer op. Ook in volle vaart: neem het logboek van de Groupama tijdens de recordoversteek van New York naar Kaap Lizard. Is 35 knoop hard?

Nou en of: bekijk de video's vanaf boord en huiver.

De citaten uit het logboek plus de beelden geven een fantastisch totaalplaatje. Het bevestigt de ideale vorm van Zilt.

Zilt heeft de prettige, overzichtelijke structuur van een tijdschrift, gecombineerd met de eindeloze Mogelijkheden van digitaal.

Jullie weten het te waarderen. In toenemende mate, want Zilt blijft groeien. Steeds meer mensen lezen het. In steeds meer landen: 47!

Ook 'de markt' waardeert Zilt, zo merken we. De vraag om advertentieruimte groeit en we hebben besloten vanaf dit nummer die vragen te honoreren.

In dit nummer vindt je voor het eerst twee advertenties. Het is gewoonweg nodig, ter bestrijding van de kosten. We zullen ervoor waken dat het niet ten koste gaat van de redactionele inhoud.

Sterker, elke veertien dagen proberen ook wij te pieken en vormbehoud te tonen!

Zilt

9/2007

De Zilt-bemanning 3

foto: Ruud Kattenberg

Rust. Ruimte. Zilte lucht. Een lekker lopend windje.

Kortom, het is goed toeren op een lege Waddenzee.

Deze foto werd op 21 juli gemaakt. Hoog zomer.

4

Download deze foto als bureaublad

DOWNLOAD

5

in deze zilt...

Zilt

9/2007

2

Pieken

4

Download

8

‘We hebben enorm ons nek uitgestoken’

De Zilt-redactie denkt na over vormbehoud.

Een wereldplaat voor je bureaublad.

Mean Machine’s projectleider Dirk de Ridder over het terugtrekken uit de Volvo Ocean Race.

10

De Rots-factor De aantrekkingskracht van de Fastnet Race.oor je te laten vervoeren door water en wind?’Kun je de

18

Transatlantisch in 100 uur

24

Fanatiek klassiek

26

Terugkeer van de Gipsy Moth Ben Hoekendijk bericht over de thuiskomst van een legendarische boot.

28

Zoute Noten

30

Tour zonder doping

Stap aan boord van de supertri Groupama tijdens zijn recordoversteek. Een bewegend video-logboek

Impressie van de Shipmate Classic Yacht Regatta

Zilt presenteert watergerelateerde liedjes.

Delft Challenge in etappes rond Frankrijk.

6

32

Indigo zeilt onverstoorbaar door...

Een schipperse, drie Denen en veel pech op de Atlantische Oceaan.

40 Live Slow

Licht weer in de Slam Deltaweek. Een fotoshow.

44

Waterhozen Henk Huizinga signaleert een ‘tornado boven Madurodam’.

48 Zilte Spullen

Nieuws van de zeilmarkt.

50

Zilte Zintuigen

52

Aangewaaid

56

Zilte Wereld - Van het gebaande pad af

Het gevoel van vroege vogels.

Jullie eigen zeilbeleving.

De Markoen in de Indische Oceaan en de posities van verwegzeilers.

60

Weer & Wind

62

Bemanningslijst

Storm, windstilte of een lekker lopend windje?

Het zeilersweerbericht door Henk Huizinga.

Zilt

9/2007

7

©Nico Martínez

‘We hebben enorm ons nek uitgestoken...’

foto: Sander van der Borch/Team MM

8

Zilt-gesprek: Laurens van Zijp

Het Nederlandse Mean Machine-team was het tweede dat zich aanmeldde voor de komende Volvo Ocean Race. Vorige week trok het team zich echter terug. Zilt sprak met Volvo Ocean veteraan en Mean Machine-projectleider Dirk de Ridder over het hoe en waarom...

Over de beslissing...

‘We hebben de sponsoring niet rond gekregen voor de deadline die we ons gesteld hadden. En dan kun je in een valkuil terecht komen waar je niet meer uit komt.’

Over de afhakers...

‘Sommige bedrijven hebben te weinig met zeilen, andere hebben hun budget al voor een paar jaar vastliggen.’

Over de trainingsboot...

‘De Pirates is geleast van Volvo, dus die geven we terug.’

Over de tekeningen...

‘Als zich een team aandient bestaat de mogelijkheid dat ze het ontwerp van Rolf Vrolijk overkopen.’

Over de Volvo Ocean Race in het algemeen...

‘Ik denk dat ze meer boten krijgen dan de vorige keer.’

Over het team...

‘Iedereen is nu op zoek naar een nieuwe baan, maar ze zijn goed genoeg, dus dat zal wel lukken.’

Over zichzelf...

‘Ik ga niet meer rond de wereld maar wil de America's Cup nog een keer varen. En natuurlijk blijf ik voor Mean Machine TP52 varen.

Luister naar het Zilt-gesprek

foto: Nico Martinez/VOR

9

De Rots-factor Fastnet Race van wedstrijd tot instituut

Foto: Š Rolex/ Carlo Borlenghi

Op 12 augustus start de 32-ste editie van de Fastnet Race.

Het ronden van de Fastnet Rock is een queeste voor de rechtgeaarde zeezeiler. Het is zoiets als een Elfstedentocht, je moet het eens in je leven hebben gedaan. En wie de rots eenmaal heeft gerond, wil nog een keer...

10

tekst: Laurens van Zijp

11

‘Na den middag moet de hooge vuurtoren op de Fastnet-rots in zicht komen. Wij staan met kijkers op den boeg. Niets te zien. Zijn wij uit den koers, te hoog, te laag? “Dat kan niet,” zegt de 'radioot', “de peiling komt 'keihard' door, recht vooruit." En plots zien wij de Fastnet hoog opsteken door den nevel, recht voor den boeg. {...} Zouden wij als derde jacht rond de Fastnet komen? Neen, de 'Elizabeth' krijgt een vlaagje en rondt. Nu zijn wij ook vlak bij de rots. Hoewel er bijna geen wind is, staat er een vrij hooge, korte zee, die den wind uit de zeilen schudt.

We moeten gijpen. Vooral niet te vroeg! Plat voor den wind zou alle vaart uit het schip gaan. Liever wat verder doorlopen, zoodat na het gijpen de wind wind weer schuin van achteren invalt. Zoo zijn we gauw rond.'

We schrijven 1937. Bovenstaand verslag is gemaakt door een van de bemanningsleden van de beroemde Zeearend. Het jacht dat Cees Bruynzeel in 1936 liet bouwen op de Amsterdamsche Scheepswerf G. de Vries Lentsch Jr., naar een ontwerp van Olin Stephens. Datzelfde jaar kwam Bruynzeel met de Zeearend in de klassieker New YorkBermuda uit, om vervolgens aansluitend de transatlantische race van 3600 mijl naar Cuxhaven te zeilen. De Zeearend finishte na 24 dagen als vierde. Het jaar erop won Bruynzeel de roemruchte Fastnet Race.

Op 12 augustus start de 32-ste editie van de Fastnet Race.

De meer dan 600 mijl lange wedstrijd voert de vloot van Cowes via Land's End over de Ierse Zee naar de vuurtoren op de Fastnet-rots voor de de Ierse kust en weer terug, oostwaarts, naar de finish voor Plymouth. De Fastnet Rock ronden is een queeste voor de rechtgeaarde zeezeiler.

Het is zoiets als een Elfstedentocht, je moet het een keer in je leven hebben gedaan. En wie de rots eenmaal heeft gerond, 12

tekst: Laurens van Zijp

Foto: Š Rolex/ Daniel Forster

13

wil nog een keer. Er zijn talloze zeeraces, maar de Fastnet Race heeft iets extra's. Noem het de 'Rots-factor'. Rotsen en kapen hebben een onweerstaanbare aantrekkingskracht op zeilers. Kijk maar naar Kaap Hoorn, Kaap de Goede Hoop of Kaap Leeuwin. De Fastnet Race heeft bovendien de lange, rijke historie als toegevoegde waarde. Een geschiedenis die teruggaat tot 1925, toen op 15 augustus van dat jaar de eerste editie startte.

Natuurlijk stelt de Fastnet Race eisen die in alle zeeraces gelden: bootsnelheid, boothandling, trim, tactiek, navigatie, goed zeemanschap. Plus: volharding. De bemanningen moeten een paar dagen en nachten op scherp staan. Maar de Fastnet heeft een heel eigen karakter. Zeilers krijgen te maken met de grillige omstandigheden langs de ZuidEngelse kust met z'n verradelijke stroompatronen en met het grimmige karakter van de Ierse Zee. Wie in die Fastnet duikt, stuit op een duizelingwekkende hoeveelheid beroemde schepen en schippers. Neem de snelle loodskotter Jolie Brise waarmee George Martin de eerste race won.

In 1929 en 1930 won het schip de Fastnet opnieuw, nu in handen van 14

tekst: Laurens van Zijp

Foto: Š Rolex/ Carlo Borlenghi

Bob Somerset. De Dorade, opnieuw een ontwerp van Olin Stephens, is ook al zo'n klinkende naam. Dit schip baanbrekend door zijn lage vrijboord, slanke lijnen, korte kiel en groot zeiloppervlak.

Stephens zette de ontwikkeling voort in de Stormy Weather die in 1935 won.

Van meer recentere datum zijn de (scheeps)namen als Promotion (Bert Dolk), Caiman van Gerrit Jeelof en natuurlijk Tonnere de Breskens van Piet Vroon, die na twintig starts in 2001 de Fastnet ook won.

Wie Fastnet Race zegt, ontkomt niet aan het jaar 1979. Ted Turners Tenacious won toen, maar dat wapenfeit werd volledig overschaduwd door De Ramp. De deelnemersvloot werd dat jaar op de Ierse Zee gegeseld door een furieuze storm. Gevolg: vijftien zeilers kwamen om en tientallen schepen liepen averij op of zonken. Na een grootscheeps onderzoek werd e zeewaardigheid van zeiljachten verbeterd. Het drama heeft zeilers er niet van weerhouden om in de Fastnet Race uit te komen. De rots heeft een onweerstaanbare aantrekkingskracht. Na ruim 80 jaar is de deelname nog altijd massaal.

Meer info: http:// fastnet.rorc.org

15

advertentie

Sinds twaalf jaar domineert North 3DLÂŽ de top van het wedstrijdzeilen. Met zorgt North opnieuw voor een revolutie in het zeilmaken. De nieuwe technologie maakt de prestaties van driedimensionaal gelamineerde zeilen zonder naden voor een grotere groep zeilers bereikbaar zeilen worden op zo'n geavanceerde manier gemaakt dat je het moet zien om het te geloven.

www.northsails.com North Sails NV Antennestraat 60 1322 AS Almere tel 036 5460190 info@nl.northsails.com

North Sails NV Middelmolenlaan 117 2100 Deurne BelgiĂŤ tel 033 256720 info@be.northsails.com

16

advertentie

Hiswa te Water Primeur. . .

zeilplan

indeling

folder

andere J’s

Hiswa stand G-30

Bamendaweg 22 - 3319 GS - Dordrecht - telefoon 078 6305505 e-mail info@jboats.nl - www.jboats.nl

17

Transatlantisc Transatlantis

Meer dan anderhalve maand wachtten Franck Cammas en zijn bemanning op het ideale scenario om als snelste de Atlantische Oceaan over te zeilen.

Half juli zijn de weerkaarten nog altijd niet optimaal maar begint ook de tijd te dringen. Vanaf 25 juli heeft Groupama 3 weer volop verplichtingen 18

tekst: Ruud Kattenberg

ch in 100 uur sch

in Frankrijk. Als team-meteoroloog Jean Yves Bernot op 17 juli toch zijn zegen geeft, is dat voornamelijk vanwege die deadline. Desondanks duurt het nog geen 100 uur voor Groupama 3 de finishlijn voor Lizard Point passeert als de nieuwe recordhouder...

Foto: Š Yvan Zedda 19

In het kielzog van Charlie Barr In 1905 zeilt de Amerikaanse zeillegende Charles Barr zijn schoener Atlantic in 12 dagen en 4 uur van New York naar de ingang van Het Kanaal. Het record overleeft 75 jaar tot het in 1980 door de Fransman Eric Tabarly met 2 dagen wordt verbeterd. In de daarop volgende 10 jaar verandert het met regelmaat van eigenaar, die echter zonder uitzondering uit Frankrijk komt en met een multihull vaart. Pas De schoener Atlantic in 1905 als Serge Madec in 1990 de tijd op 6 dagen en 13 uur stelt, lijkt er weer een nieuwe barrière bereikt.

Tot in 2001 Steve Fosset met zijn Playstation de handschoen weer opneemt. Met 4 dagen en 17 uur verplettert hij het bestaande record. De opgave waar Franck Cammas met de trimaran Groupama 3 zich voor geplaatst weet, is nog moeilijker.

Hij moet het opnemen tegen Bruno Peyron’s Orange II die in 2006 slechts 4 dagen en 8 uur voor de oversteek nodig had.

20.02 MET 40°26.9N/073°47.9W 2865 mijl 4 dagen, 8 uur, 23 min, 53 sec.

Groupama 3 gaat in de vroege middag over de startlijn bij Ambrose Lighthouse. De 20 knopen wind uit het zuidwesten neemt toe. Onder de hoge wal blijft de zee echter laag en loopt de gemiddelde snelheid op naar 30 knopen.

Met uitzondering van de hardnekkige mist zijn de condities optimaal.

20

Video: © Team Groupama

Donderdag 19 juli : Positie : Afstand tot finish: Schema :

tekst: Ruud Kattenberg

Vrijdag 20 juli Positie Afstand tot finish Etmaal Gemiddelde snelheid Schema

: : : : : :

20.06 MET 45째08.28N/057째05.12W 2079 mijl 784,4 mijl 32,7 knopen 54,8 mijl voor

De eerste dag op zee is geweldig. Groupama 3 legt in een etmaal 794 mijl af, en zeilt het 24-uursrecord van Orange II aan diggelen.

De virtuele voorsprong loopt op naar 54,8 mijl. De onwaarschijnlijke snelheden eisen ook hun tol. Het bakboordzwaard bezwijkt onder de enorme krachten.

De zee bouwt op in een naar het westen draaiende wind. Om de megatrimaran heel te houden moet de bemanning wel wat gas terug nemen.

Zaterdag 21 juli : Positie : Afstand tot finish : Etmaal : Gemiddelde snelheid: Schema :

20.02 MET 45째29.76N/041째08.4W 1460 mijl 672 mijl 28,0 knopen 54,6 mijl achter

Het Azoren Hoog dwingt Groupama 3 iets noordelijker dan de grootcirkel.

Het moment van gijpen is cruciaal om snel aan te kunnen haken bij de noordwesten wind achter het hoog. Het team verliest deze dag meer dan 100 mijl en is voor het eerst achter op schema.

21

Zondag 22 juli : Positie : Afstand tot finish : Etmaal : Gemiddelde snelheid: Schema :

20.04 MET 49°05.56N/024°25.36W 748 mijl 707,1 mijl 29,5 knopen 49,4 mijl achter

De wind draait naar het noordwesten en brengt Groupama 3 weer op zijn 'cruising speed' van 30 knopen. Het leven aan boord is zwaar door de constante vibraties van de rompen, die de kooien doet schudden. De achterstand op het schema blijft gelijk maar de bemanning weet dat Orange II aan het eind van zijn oversteek technische problemen kreeg.

20.04 MET 49°51.28N/008°05.44W 112 mijl 637,1 mijl 26,5 knopen 21,7 mijl voor

Ondanks de erg ruige zee blijft de bemanning het uiterste van de trimaran vragen. Met ruim 25 knopen wind uit het noorden wordt de achterstand op het schema omgezet in een kleine voorsprong. Heelhouden is nu nog het enige devies.

22

Video: © Team Groupama

Maandag 21 juli : Positie : Afstand naar finish: Etmaal : Gemiddelde snelheid: Schema :

tekst: Ruud Kattenberg

Dinsdag 22 juli : Positie : Afstand tot finish: Schema :

00.00’.54” MET 49°54.8N/005°11.0W 0 mijl 70,1 mijl voor

De condities op het laatste stuk blijven gunstig. Eindelijk worden de golven wat minder en kan Groupama 3 weer zijn normale snelheid lopen. Met 30 knopen maakt de boot een prachtige entree in Het Kanaal. Als Foto: © Yvan Zedda Lizard Point wordt gepasseerd is de tijd van Orange II met 4 uur verbeterd. Voortaan staat er 4 dagen, 3 uur, 57 minuten en 54 seconden voor de 2925 mijl tussen Ambrose Lighthouse en de Lizard in de recordlijsten.

Record Rondje Atlantic Groupama’s transatlantische oversteek was de slotetappe van een opmerkelijk Rondje Atlantic met uitsluitend records. Op de heenweg sneuvelde dat van de Discovery route. Voor het traject van het Spaanse Cadiz naar de Bahamas waren 9 dagen en 13 uur nodig. De tweede etappe duurde slechts 2 dagen en 2 uur en leverde het record Miami - New York op. Met de 4 dagen en 4 uur voor de oversteek is het officieuze record voor een Rondje Atlantic dus op net geen 16 dagen gezet.

Voor Franck Cammas en zijn mannen is dat alles nog slechts voorspel. Groupama 3 werd gebouwd om de Jules Verne trofee, de prijs voor de snelste boot die rond de wereld zeilt, over te kunnen nemen. Ook bij de strijd om dat record is Bruno Peyron’s Orange II de tegenstander en ligt de lat bijzonder hoog. Wie de Jules Verne trofee op zijn schoorsteenmantel wil zetten, mag niet meer dan 50 dagen en 16 uur onderweg zijn.

23

in de wind

foto’s Alinghi: Ivo Rovira foto’s Emirates Team New Zealand: Chris Cameron

Fanatiek klassiek

De deelnemers aan de Shipmate Classic Yacht Regatta hebben een ding gemeen: een onvoorwaardelijke liefde voor mooie, traditionele schepen. Eind juli was Hellevoetsluis het epicentrum van al dit moois. De schepen lagen er niet voor de show, ze werden fanatiek in de strijd gegooid. Dat leverde prachtige beelden op. De mannen van Fotoboot.nl legden die vast en stelden enkele ter beschikking aan Zilt.

24

tekst: Ruud Kattenberg

In de Wind

Foto’s: www. fotoboot.nl

25

in de wind

foto’s Alinghi: Ivo Rovira foto’s Emirates Team New Zealand: Chris Cameron

We troffen het: toen ik met de Shalom IV op 3 juni 2007 in de Shethard-marina in lag, hoorde ik dat de kits Gipsy Moth IV die middag zou aankomen, na de tweede rond-dewereldtocht. Ik ging de Solent op om foto’s te maken en probeerde mijn boot zo te manoeuvreren dat ik de sjieke Royal Yacht Squadron op de achtergrond kreeg als deze beroemde 53-voeter passeerde. Het schip waarmee Sir Francis Chichester precies veertig jaar geleden zijn legenarische solo-zeiltocht rond de wereld maakte.

Er is onder zeilend Engeland veel te doen geweest over het weer in de vaart brengen van dit beroemde jacht. Jarenlang lag het bij het Nautisch Instituut Greenwich bij Londen te kijk.

In Engeland houden ze tradities hoog en zo werd een enorm geldbedrag binnengehaald voor een refit en deelname aan de Blue Water Rally. Helaas strandde de Gipsy Moth tijdens die rally op het rif van Rangiroa. Het schip werd geborgen en in Nieuw-Zeeland gerepareerd. De schipper werd ontslagen.

26

tekst: Ruud Kattenberg Foto en tekst: Ben Hoekendijk

In de Wind

Nu was het unieke schip bijna weer thuis. Het brommen van een vliegtuigmotor kondigde de komst aan: een Gipsy Moth, een klassieke dubbeldekker. Daarmee wilde Sir Francis destijds solo rond de wereld te vliegen. Toen dat niet lukte deed hij het met een zeiljacht en werd beroemd. Het vliegtuigje werd bestuurd door de zoon van Francis, Giles.

Daar kwam de Gipsy Moth IV aan! De bemanning stond op het dek staan aangetreden. Sponsorvlaggen wapperden aan het voorstag. Het vliegtuigje bromde er boven. Rond de boot krioelde een menigte rubberboten. Ik duwde de helmstok tussen mijn benen heen en weer om een goede positie te krijgen met de jachtclub op de achtergrond. En opeens was het voorbij. De Gipsy Moth IV ging naar haar permanente ligplaats bij de United Kingdom Sailing Academy even voorbij de ‘floating bridge’ aan de Medina. Het was een geweldige ervaring. Wat zijn de Engelsen goed in het eren van zeehelden en het vasthouden van de traditie.

27

Single handed Sailor De zee inspireert! Dichters, schrijvers en ook muzikanten. Laurens van Zijp speurt naar wind- en watergerelateerde liedjes.

Deze aflevering: Single handed Sailor Door: Dire Straits CD: Communique, 1979

foto: Š Laurens van Zijp

Een flamboyant frontman kun je hem niet noemen en een begenadigd zanger is hij evenmin: Mark Knopfler van de Dire Straits. Deze tekortkomingen worden echter volledig gecompenseerd door 's man fabuleuze gitaarspel. Sinds hij gebiologeerd raakte door Hank (The Shadows) Marvins rode Stratocaster ontwikkelde Knopfler zich tot een pingelaar par excellence.

Goed, maar waar zijn de zee, het zeil en de wind? In London in dit geval. Knopflers teksten bevatten scherpe observaties en de nodige ironie. In Single handed Sailorvan het tweede Dire Straits' album Communiquebezingt hij een van Engelands historische schepen, de Gipsy Moth IV. Het jacht waarmee Sir Francis Chichester in de jaren zestig als solozeiler geschiedenis schreef. Het schip lag jarenlang als toeristische trekpleister te verstoffen naast de Cutty Sarkin London.

Two in the morning dry-dock town The river rolls in the night Little gypsy moth she's all tied down She quiver in the wind and the light Yeah and a sailing ship is just held down in chains From the lazy days of sail She's just a lying there in silent pain He lean on the tourist rail 28

Zoute Noten

Het toeval wil dat de Gipsy Moth juni terugkeerde in Engeland, na een nieuwe wereldomzeiling die twee jaar duurde. Een reis met bemanning dit keer. Het was ditmaal solozeiler die weer vertrok, zoals Knopfler in zijn lied uit '79 voorspelde: A mother and her baby and the college of war In the concrete graves You never wanna fight against the river law Nobody rules the waves Yeah and on a night when the lazy wind is a-wailing Around the Cutty Sark The single handed sailor goes sailing Sailing away in the dark She's gonna slip away below him Away from the things he's done But he just shouts 'hey man what you call this thing' He could have said 'Pride of London' On a night when the lazy wind is a-wailing Around the Cutty Sark Yeah the single handed sailor goes sailing Sailing away in the dark Met dank aan Harry Vogel voor de tip.

Eerder in deze reeks zijn behandeld: The Downeaster Alexa-Billy Joel (Zilt 1), Sail-on-sailor-Beach Boys (Z2), Last Great American Whale-Lou Reed (Z3), Als het Golft-De Dijk (Z4), All at Sea-Jamie Cullum (Z5), A Salty Dog-Procol Harum (Z6), Down by the Sea-Men at Work (Z7) en Southern Cross-Crosby, Stills, Nash (Z8).

29

in de wind

Tour zonder doping

Een maand lang raggen om Frankrijk, dat is de Tour de France Ă la Voile. Eerst zes lange etappes langs de ruige Atlantische kust en daarna drie etappes in de Middellandse Zee.

Tel daarbij nog eens de talloze inshore wedstrijden, en je zit al gauw op zo’n 30 races. Niet alleen een heftige, maar ook een bijzonder drukke maand dus.

30

In de Wind Het Nederlandse team Van Uden TU Delft van Oord, kortweg Delft Challenge, deed voor de vierde keer mee aan het evenement en hield zich goed staande tussen 30 fanatieke teams, die allemaal met identieke Mumm 30’s zeilen.

Dit jaar behaalde Delft Challenge de 24ste plaats.

Meer foto's, video en verslagen op www.delftchallenge.nl

Foto’s © Jean-Marie Liot/ TFV07

foto © Jean-Marie Liot/ TFV07

31

Indigo zeilt onversto

Een schipperse, drie Denen en veel pe

Noodgedwongen moest Saskia Bon een Atlantische oversteek maken met drie wildvreemde opstappers.

32

foto’s en tekst : Saskia Bon

oorbaar door...

ech op de Atlantiche Oceaan

Ze trof het met de bemanning, maar probleemloos was de tocht van Gran Canaria naar Martinique allerminst.

33

Op het allerlaatste moment laat mijn goeie vriend het afweten.

Hij zou meevaren over de oceaan, een prima zeiler met veel technische kennis. En daar lig ik dan in de Marina van Mogan, een vrouw alleen, boven de zestig, zonder bemanning. Het schip is klaar voor de overtocht, volgeladen met diesel, water, gas, bier en wijn en houdbare etenswaar en nog veel meer. Het is een stalen kottergetuigde dubbelender van 20 ton die minimaal twee mensen aan boord moet hebben.

Ik ben ten einde raad. Van deze reis heb ik zo’n vijftig jaar lang gedroomd en ik was al zover op weg dankzij de hulp van mijn zoon Laurens, die helaas terug moest vanwege zijn baan. Aan boord staat de motorfiets, een Suzuki Van Van 125 cc, in de kajuit vastgesjord. Hiermee heb ik het hele eiland Gran Canaria al rondgetoerd en het plan is om zo ook de Bovenwindse Eilanden te gaan verkennen.

Dan hoor ik kloppen tegen het schip. Er staan drie Deense jongens met rugzak en gitaar op de steiger. Ze willen dolgraag de overtocht meemaken. Het kost me 5 seconden om me te realiseren dat ik op deze jongens zit te wachten.

34

foto’s en tekst : Saskia Bon

Ze hebben geen ervaring met zeilen, maar ze kunnen goed koken, muziek maken, ze zijn handig en het belangrijkste: ze zijn sympathiek. Na een proeftochtje buiten de haven staat ons besluit vast: we gaan met zijn vieren oversteken, Rasmus, Henrik, Frederik en ik.

Als bijdrage voor de kosten kopen ze een vrachtvol verse etenswaar, dat met een bestelbus bij de steiger wordt uitgeladen.

Ook krijg ik een diner aangeboden in het restaurant van de vissershaven.

Het is 1 december 2006 als we vertrekken, onder luid getoeter van alle vrienden van de marina. We zijn ons gelukkig niet bewust van alle tegenspoed die ons als de wet van Murphy de hele reis zal achtervolgen.

De eerste twee dagen en nachten houd ik een oogje in het zeil. Al snel kan ik rustig gaan slapen, want ik merk dat ze alle drie de kunst van het sturen in de vingers hebben. Wel druk ik ze op het hart me wakker te maken bij elk schip dat in zicht komt. We hebben een vast schema van 4 uur op, 4 uur af, steeds met zijn

35

tweeĂŤn.

We besluiten om naar het zuiden te varen tot de 20-ste breedtegraad en dan pas naar het westen af te zwaaien. Het weer zit niet mee, er is veel wisselende wind en bijna elke nacht komt er een squall, waarbij we snel moeten reven, alle hens aan dek. Het reven geeft telkens problemen. Mijn 'bevelen' zijn niet duidelijk. We begrijpen elkaar niet, want al die zeiltermen weet ik niet zo goed in het Engels. En zij ook niet.

Maar de Indigogaat gewoon haar gang, het is een lieve, dikke, betrouwbare tante. Ze heeft deze tocht al vier keer eerder gemaakt met vorige eigenaars.

Wij genieten van de oceaan, het is zo'n belevenis. De zonsondergangen zijn adembenemend, het eerste ochtendgloren is elke keer een wonder. De nachten, waarin je wacht houdt, zijn onvergetelijk. Soms angstaanjagend en onheilspellend, je voelt je zo klein en tegelijkertijd zo vrij van alle zorgen, alleen het schip is belangrijk, plus het weer, dat is alles.

De ellende begint met de windmolen, die al jaren in het topje van de mast zijn werk doet. Hij valt er zomaar af en blijft hangen aan zijn elektradraden. Hij lijkt op een stervende vogel, zijn wieken klappen tegen de mast. De volgende ochtend gaat de oudste van de Denen, Rasmus, de mast in. Met op zijn hoofd mijn motorhelm en veel wollen truien om hem te beschermen. 20 Meter boven het zeeniveau is het slingeren bijna ondragelijk,

36

foto’s en tekst : Saskia Bon

maar hij slaagt erin de windmolen heelhuids naar beneden te krijgen. Nu zijn we dus aangewezen op de aggregaat. Die kleine Honda moet nu urenlang draaien om de accu's vol te houden. Dit houdt hij drie dagen vol, tot hij door een grote golf omver wordt gegooid en daarna niet meer wil starten. Helaas zijn er geen techneuten aan boord om dit euvel te verhelpen. Nu hebben we alleen de hoofdmotor nog om stroom te draaien.

De wind neemt toe, maar het is niet de passaatwind waar we al zo lang op wachten. De wind komt uit het west-noordwesten, 6 Beaufort. We rollen de fok helemaal in, varen op dubbelgereefd grootzeil en de boomfok, en alles lijkt onder controle. Plotseling een klap: de rolfok is losgeslagen van de spanner op dek.

Hij zwaait als een dolgeslagen pendulum over het voordek, tegen de reling, tegen de giek van de boomfok en dan weer naar de andere kant. Nu komen de drie Denen in actie. Alsof ze een doldrieste olifant moeten temmen gaan ze eropaf, gewapend met kettingen en dikke touwen, terwijl het schip ook nog eens van 20 graden bakboord naar 20 graden stuurboord rolt. Na een levensgevaarlijke actie weten ze 'het beest' te temmen.

Nu zijn we aangewezen op de reservefok die aan het voorste stag wordt aangeslagen. Dit stag zit slechts 30 centimeter voor het rolfokstag, waardoor we moeilijk overstag kunnen gaan. Maar het werkt voorlopig. Het rolfokstag slaat nog een paar keer los en daarom besluit ik te proberen het zeil van de rolfok los te maken, want het is met het zeil te zwaar. Met de hand rollen we het zeil zoveel mogelijk open, maar de aluminium segmenten zijn beschadigd, waardoor het zeil niet naar beneden wil glijden. Nu begin ik me een beetje zorgen te maken, er wordt slecht weer verwacht en die fok moet echt weg! Met zijn vieren hangen we aan het zeil om het naar beneden te trekken en na vier pogingen en veel geschreeuw lukt het! Het zeil kan worden geborgen.

Een zorg minder. Een geweldige crew! Ook het val van het grootzeil blijkt door te schavielen in het topje van de mast. Daar zit een scherpe kant in aan blok en ook dat verhelpt Rasmus, die met een vijl en een nieuw val weer de mast ingaat.

Na twee weken is er een windstilte, wel met een enorme deining.

37

De Denen gaan zwemmen en amuseren zich prima. Ze duiken vanaf de giek met veel capriolen in. Ook gaan ze vissen en dat lukt wonderwel. De ene na de andere Dorade halen ze naar boven. Met dit windstille weer zie je ze onder het schip meezwemmen. Een stukje aas voor hun neus en hap, inhalen. De vissen smaken perfect op de barbecue, in de pan, als viskoekjes, als vissoep, dagenlang eten we ons vol. Het worden zeven dagen zonder een zuchtje wind. Langzamerhand worden de vrienden toch een beetje ongeduldig, ze willen zo graag met kerstmis aan de overkant zijn.

Wanneer komt die passaatwind nou eens? We hebben al 1340 mijl afgelegd met tegenwind, windstilte en elke nacht squalls.

Eindelijk, op 19 december, komt er noordoosten wind, windkracht 6. Ongereefd en met de oude fok op het voorste stag lopen we 6 knopen, iedereen is vrolijk.

We maken goede voortgang in de daaropvolgende dagen. De Denen ontpoppen zich tot ervaren zeilers, iets dat ze zelf ook in de gaten krijgen. Als er ’s nachts een paar lichten aan de horizon verschijnen, menen ze nu wel te weten wat hen te doen staat en maken ze me niet wakker. Totdat ik door een oorverdovend getoeter uit mijn kooi wordt geblazen. Door de marifoon klinkt een dwingende stem: "Are you allright?" een seconde sta ik aan dek en zie tot mijn afgrijzen een gigantische tanker in de duisternis, die bijna tot stilstand is gekomen. Rasmus beantwoordt doodgemoedereerd kanaal 16: "Yes, thank you, we are fine, how are you?" en hij hadden gedacht dat ze werden ingehaald door een catamaran, want de rode en groene lichten stonden zooo ver uit elkaar... Ik waarschuw mijn Deense opvarenden nogmaals voor de gevaren van een aanvaring, maar heb niet het idee dat het echt overkomt.

Dan dient zich het volgende probleem aan. De stuurkabel, die van het kwadrant van het aangehangen roer naar binnen loopt via schijven, is gebroken. Snel weten we de reservehelmstok op het roer zetten. Het gevolg is wel dat de Aries windvaan en de autohelm even niet te gebruiken zijn en dat heeft weer tot gevolg dat er constant iemand aan het roer moet staan. De 38

foto’s en tekst : Saskia Bon

Denen gaan snel aan de slag om een nieuwe staalkabel aan het roer te bevestigen. Hiervoor moeten ze buiten aan de kont van het schip hangen, terwijl er metershoge golven staan. Een ware krachtmeting. De nieuwe kabel houdt het slechts een paar dagen en moet opnieuw worden vervangen. Dit herhaalt zich nog vijf keer, tot er geen nieuwe staaldraad meer te vinden is aan boord.

Ook de houten helmstok breekt. Na het afzagen van het verrotte stuk, wordt het sturen erg zwaar.

We zijn nu nog maar 500 mijl verwijderd van Martinique, de passaatwind blijft prachtig waaien. De deining wordt steeds hoger, en de bemanning steeds vermoeider. Maar het eind is in zicht. Helaas niet het eind van alle pech. Een dag voor kerstmis

start ik de motor om weer stroom te draaien en de waterpomp blijkt lek te zijn. De impellor is goed, maar de zeewaterpomp die de warmtewisselaar moet koelen lekt bij de as. Het water in de bilge is gestegen tot de dynamo. De nieuwe handbilgepompen weigeren, evenals de elektrische pomp die nog nooit eerder heeft geweigerd. De wet van Murphy! We gaan met emmers de 39

lekkage te lijf.

Het gevolg is zout water over de elektrische bedrading: dus kortsluiting. Niets werkt meer. We vieren kerstfeest bij kaarslicht, ondanks alles, met een typisch Deens driegangen kerstmaal. We laten een minuut het elektrische kerstboompje branden.

De Indigo zeilt onverstoorbaar door. Het grootzeil is nu twee keer gereefd, de fok een keer en de voortgang is nog steeds 6 knopen.

Wel maken we overuren aan de helmstok. De wachten zijn teruggebracht tot 2 uur. Iedereen is kapot van vermoeidheid.

Geen navigatieverlichting, geen marifoon, niets doet het nog.

Wel blijven de Denen vissen. Tegen de schemering hebben ze beet. Ik krijg de schrik van mijn leven: dit keer is het een levensgrote haai! monster van wel 4 meter. Met man en macht wordt hij meter voor meter dichterbij de boot getrokken. Na een gevecht van een half uur kan ik zijn brede bek met tanden boven water zien uitkomen. Moet dit gevaarte echt aan boord worden gehesen? Aan de Denen zal het niet liggen, al hun vermoeidheid 40

foto’s en tekst : Saskia Bon

heeft plaatsgemaakt voor een waanzinnige vechtlust. Tot de lijn breekt en ik opgelucht kan ademhalen. De Denen kunnen slecht tegen hun verlies en blijven nog lang chagerijnig.

Martinique komt in zicht, midden in de nacht zien we de lichten van het eiland, ook de lichten van talloze vissersboten en ferries.

Wij hebben geen lichten. Dan komt het moeilijkste moment van de hele reis; het plan is om naar Le Marin te varen, de enige marina van het eiland. Recht in de wind met een moeilijke bebakende ingang, 's nachts niet aan te bevelen, onmogelijk zonder motor. We varen dus verder om het eiland, naar de hoofdstad Fort de France, waar we de zon zien opkomen boven de baai.

Alles lijkt prima te gaan, met een mooie gang proberen we zo hoog mogelijk aan de wind de hoofdstad te bereiken. Een klassiek zeiljacht haalt ons in, ik hoor de schipper roepen: "Hallo Saskia!" Het blijkt een zeiler te zijn die ik in Portugal had ontmoet. Zulke dingen zijn leuk. Maar dan houdt ons geluk op. De wind wakkert aan, pal tegen. gaan kan niet vanwege het gedoe met de voorstagen. De helmstok zit in de weg met de grootschoot, dus het is onmogelijk om te kruisen. We proberen bij de kust te ankeren; 80 meter ketting blijkt nog te weinig. Er zit niets anders op dan om hulp in te roepen. En nu blijkt dat mijn beschermengel voor de zoveelste keer ingrijpt. Want in het geval dat ik de marifoon wĂŠl had kunnen gebruiken, zou de bergingssleepboot van Fort de France terstond zijn uitgevaren en de Indigo naar de kant hebben gesleept voor wie weet 30 procent van de waarde van het schip dat slechts WA-verzekerd is.

Ik pak mijn mobiele telefoon waar nog net een beetje stroom in zit. Ik bel 112 en krijg meteen de Gendarmerie Nationale aan de lijn. Binnen een halfuur zijn ze bij de Indigo met twee boten en slepen ons naar de plek waar ik graag heen wilde, bij de Quai des Toureilles. Daar wordt de Indigo keurig aangemeerd langszij een oude vissersboot, vlakbij een bedrijvencomplex waar alle schade kan worden hersteld. Het is 3 januari. Ik dank mijn drie Deense opstappers en niet te vergeten de beschermengel van de Indigo.

Heb jij ook een zeilverhaal van onder de giek?

Stuur tekst en foto's naar: redactie@ziltmagazine.nl

41

in de wind

foto’s Alinghi: Ivo Rovira foto’s Emirates Team New Zealand: Chris Cameron

Live slow

Spanning, gezelligheid en veel wind. Het was een materiaalslag, zowel voor schip als bemanning’... Zo begint het samenvattende persbericht van de SLAM Deltaweek die begin juli op de Zeeuwse wateren werd gehouden. Een feest voor fotografen, zou je denken.

Zilt fotograaf Laurens Morel wachtte echter tot de laatste dag en kwam thuis met een impressie van zeilen zonder wind. Lichtweerzeilen is een andere dimensie...

Foto’s: © Laurens Morel

42

tekst: Ruud Kattenberg

In de Wind

43

Waterhozen

Havenmeester Pieter de Vries van de Waddenhaven Texel zat eerste rang en maakte deze foto vanaf het balkon voor zijn kantoor.

44

tekst: Henk Huizinga

De zomer is al weer een eind op weg, maar voor velen leeft het gevoel dat die eigenlijk nog moet beginnen. Tot nu toe werden nogal wat records gebroken, maar helaas hoofdzakelijk die van de hoeveelheden neerslag in korte tijd.

Dit alles wordt regelmatig afgedaan onder de noemer: het klimaat is aan het veranderen. Dat is echter te kort door de bocht. Waterrijke zomers komen wel vaker voor en een klimaatverandering is niet waarneembaar binnen een tijdbestek van een paar jaar.

Hetzelfde geldt voor het optreden van waterhozen. Gewoonlijk zien we die vooral aan het eind van de zomer en in het najaar. In die periode bereikt het zeewater zijn hoogste waarde, terwijl de aangevoerde lucht dan al tamelijk koud is. Hoe groter de temperatuursMet dank aan: verschillen, des te Jaap Eelman -Texel Video Produkties vruchtbaarder de Ztv en RTV Noord Holland voedingsbodem voor een waterhoos. Op maandag 9 juli waren er in de televisiejournaals indrukwekkende beelden te zien van een waterhoos vlak bij Oudeschild op Texel. Volgens de statistiek te vroeg in het jaar, maar daar houdt de natuur geen rekening mee.

Voorwaarden voor het ontstaan In de eerste plaats de al eerder genoemde hoge watertemperaturen met daarboven koude, droge, polaire lucht. Indien de kou ook in de hoger liggende lucht aanwezig is, dan is er sprake van een onstabiele atmosfeer waarin gemakkelijk cumuluswolken ontstaan die snel kunnen doorgroeien naar het buienstadium. In zo’n bui komen verticale luchtbewegingen voor, waarbij de warme lucht omhoog beweegt en de koude lucht naar beneden.

45

foto: © Ruud Kattenberg

Door het uitzakken van de koude lucht zien we aan de onderzijde van de wolk vaak boezemachtige uitstulpingen (‘mamma’). De foto hierboven laat dat verschijnsel goed zien.

Als er voldoende onstabiliteit aanwezig is tussen het water en de onderzijde van de wolk kan zo’n uitstulping verder naar beneden uitzakken, waarbij de warme, vochtige lucht er vlak naast omhoog dringt in de wolk. Zodoende ontstaan er wervelingen, die de uitstulpingen verder activeren en daarbij het uiterlijk geven van een omgekeerde trechter. Deze trechter komt steeds lager uit de wolk te hangen en lijkt op zoek te gaan naar contact met het onderliggende water.

Daarbij wordt de wervel steeds actiever en breder. Zonder dat de slurf het water raakt, wordt plotseling schuim van het wateroppervlak omhoog gezogen. De waterhoos is geboren en groeit nog verder door.

De roterende beweging, die een brommend geluid produceert, zuigt het warme oppervlaktewater mee omhoog de wolk in.

Bij de slurf komen windsnelheden voor van meer dan 150 knopen. Naast deze extreme wind is de onderdruk, die in het centrum van de slurf heerst ook een groot gevaar. Genoeg redenen om buiten het bereik van een waterhoos te blijven.

De waterhoos bij Texel ziet er uit als een tornado, die vaak wordt gefilmd in de Verenigde Staten en daar regelmatig een 46

tekst: Henk Huizinga

spoor van vernieling achterlaat. Deze tornado’s zijn echter van een heel andere orde. Een waterhoos is te vergelijken met een tornado boven Madurodam.

Op voorhand is door meteorologen niet te voorzien dat er hozen kunnen gaan ontstaan. Daarom kan er ook van te voren niet voor worden gewaarschuwd. Het KNMI waarschuwt wel voor windstoten in verband met onweersbuien. Bevind je je op groot open water in een situatie, waarbij er zware buien worden verwacht, wees dan extra op je hoede. De plotseling opstekende windstoten rond de buien zijn niet te herkennen en vaak gevaarlijker dan de zichtbare slurf uit een wolk. Op zo’n slurf kun je anticiperen door er van weg te varen. Realiseer je daarbij dat de de grondwind meestal niet de richting is, waarin de bui zich verplaatst.

Het weer van 9 juli 2007 in beeld De weersituatie is weergeven in de analysekaart van het Britse MetOffice van 12 uur UTC van die dag. Daar is een trog over de westelijke helft van ons land getekend, waar de buien (met daarbij waterhozen) op waren ontstaan.

De afbeelding van de buienradar laat daarbij ook nog de ontladingen als gele kruisjes zien.

Weerkaart : © metoffice.gov.uk Radarbeeld: © buitenradar.nl

47

in de wind Aan de ketting nieuwe stijl Steeds vaker zien we naast de landvast een diefstalbeveiliging hangen. Voor wie daar in gelooft, maar geen zin heeft in rammelende kettingen en hangsloten is er nu de Yachtlocker. Een roestvrijstalen kastje dat 5 meter geplastificeerde staalkabel herbergt. Een druk op de knop zorgt ervoor dat de kabel altijd op spanning staat. Na ontkoppeling verdwijnt de kabel als een stofzuigersnoer weer in zijn behuizing. Het systeem kan op een onzichtbare plek aan boot, kade of steiger worden gemonteerd. Gebruik in een zoute en natte omgeving is door de toepassing van RVS 316 geen probleem. De Yachtlocker kost â‚Ź 199.www. easylocker.nl

Blokken zonder staal In de superlichte blokken uit de 'Orbit range' van Ronstan is totaal geen RVS verwerkt.

Volgens de fabrikant is het gebruikte kunststof tien keer sterkter dan staal.

Harpen of shackles zijn vervangen door dyneema-stropjes die zeer eenvoudig te monteren zijn. De ratelblokken uit de serie zijn 'zelfdenkend'. De ratelfunctie schakelt alleen in als de belasting hoog is. Hierdoor vieren de schoten veel makkelijker, bij bijvoorbeeld een bovenboeironding. De lekker uitziende Orbit blokken zijn voorlopig alleen nog met 55 mm schijven leverbaar maar de serie wordt snel uitgebreid. www. moremarine.nl

48

Zilte Spullen Toch echt een X Bij het zien van de foto dachten we niet direct aan een X. Toch is dit er een; de X45c is de eerste van de nieuwe 'cruising serie' die de Deense bouwers van snelle boten de komende jaren introduceert. Naast de bekende eenheidsklassen voert X-Yachts al lang de 'performance cruising' serie. De boten in de C-klasse nemen het toeren nog serieuzer. De 45c is hoog en breed en heeft dus genoeg volume om een comfortabel interieur te herbergen. De 3Dtekeningen zijn wat dat betreft veelbelovend.

Dit toerjacht zou de naam X niet waard zijn als het niet beter zeilt dan de gemiddelde langeafstandsvaarder. X-Yachts claimt dat door een uitgekiend tuig en een relatief smal voorste deel van de boot het aandewindse potentieel al wordt bereikt bij 8 knopen wind.

De X45c wordt opvallend compleet geleverd. Zelfs een generator en elektrische lieren zitten in het standaardpakket.

We zijn dan ook erg benieuwd naar de prijs van deze nieuwe toerder. www. x-yachts.nl

49

in de wind

foto: Š Oscar Dekker

Zilte Zintuigen

50

Zilte Zintuigen

foto’s en tekst: Laurens van Zijp

Als tij het vakantieritme bepaalt, loopt de wekker geregeld erg vroeg af. In het halfdonker verruil je je warme bed voor een kil zeilpak. Slaperig stuur je de boot naar buiten. Aan de oostelijke horizon kondigt de nieuwe dag zich aan. Binnen fluit een ketel...

Het is zo’n moment dat Oscar Dekker op 14 juli prachtig vastlegde tussen de pieren van Blankenberge.

51

Rectificatie In Zilt 7 publiceerden we een onderzoek dat de effectiviteit van radarreflectors aan de kaak stelde. De foto van Peter Verbeek werpt echter een heel nieuw licht op die materie. Een van de reflectortypes die uiterst kritisch werd beoordeeld blijkt wel degelijk nut te hebben. “Ieder weekend vlogen de ouders weg als we op pad gingen, om de volgende dag weer terug te keren. Inmiddels zijn ze uitgevlogen, en heb ik een netje over de reflector gespannen,” aldus Peter.

Groeten uit Vlieland Gerrit Geurs van de Xindi Aquatic kwam op Vlieland dit bord van een delicatessenwinkel tegen. ‘Lekker en leuk’ vond Gerrit een opvallende overeenkomst met het magazine met dezelfde naam. En van complimenten krijgen wij nu eenmaal nooit genoeg.

52

Aangewaaid Groeten uit Hong Kong Zilt wordt inmiddels in 47 landen gelezen, bekeken en beluisterd, onder andere door Maarten Broers in Hong Kong.

‘Hier wordt actief en goed gezeild’, schrijft Maarten: ‘bijna ieder weekend op een van de vele fantastische locaties die Hong Kong te bieden heeft.

Van afgelegen vrije natuur tot zeer metropool zoals op de foto’.

Groeten uit Oostende Ondanks het weer was het de afgelopen weken weer druk in de passantenhavens. Oostende’s havenmeester Robert weet dat je in zo’n situatie zuinig met je krachten moet omgaan, maar rekende niet op de camera van Ruud Wolf.

53

Stormrondje IJmuiden Peter Huisman vertelt een verhaal dat velen na de afgelopen weken zullen herkennen.

‘Wij hadden al weken gepland om naar Engeland te gaan. Met mijn recent aangeschafte Kolibri 900 uit 1987 moest dat wel lukken vonden we. We zagen echter in de verschillende voorspellingen de bui letterlijk en figuurlijk al hangen – storm in Het kanaal op donderdag en vrijdag. En we vonden onszelf niet zulke helden dat we dat verantwoord vonden en durfden om te gaan. Dus besloten we een ronde IJsselmeer te doen.

Donderdag 5 juli vertrokken we rond 18 uur vanuit Scheveningen naar IJmuiden. Een lekkere wind uit het zuidzuidwesten - dus voor de wind. Niks reefjes in het zeil, maar gewoon vol tuig; de High Aspect fok erop en gaan. We hebben dat stukje in minder dan drieënhalf uur gedaan met toppen van rond de 13 knopen! We geloofden niet wat we meemaakten. Totdat we uiteindelijk IJmuiden moesten binnenlopen.

Wat een heftig zeetje was dat, zeg. Vlak voordat we een stormrondje moesten draaien, omdat we niet in één keer binnen konden lopen, hebben we dit filmpje gemaakt.’

Ztv 54

Aangewaaid

HaHuHa Harlingen-Hull-Harlingen is een lekker traject. Je krijgt alle elementen van het zeezeilen voor je kiezen. Het lastige Wad, een stuk kust, de Noordzee-oversteek inclusief de passage van de scheepvaartroutes en de aanloop van de Engelse oostkust. Geen wonder dat de Harlinger Watersport Vereniging, dit jaar 75 jaar oud, er een race van gemaakt heeft. Een twintigtal boten deed mee aan de tweede editie, waaronder de J109 Jacky X van Margriet Aardema en Gerard Feenema. '200 Mijl is geen afstand waar we zenuwachtig van worden. De weersverwachtingen voor de start was zuidwest 6 met buien. Dat stond garant voor snel, maar ook ongemakkelijk zeilen', aldus Margriet. Niet iedereen haalde de overkant, al in het onstuimige Stortemelk haakte een aantal boten af. De Arbitrator, een Sydney 40, bleek zowel heen als terug de rapste en pakte line honours. De HaHuHa, zoals de race in de zeilersmond heet, staat over twee jaar weer op het programma. www. harlingerwatersportvereniging.nl 55

Van het gebaande pad af

56

Zilte Wereld

Loek en Hans van de Markoen doen het anders dan anderen en staken de Indische Oceaan over van west naar oost. Ze namen alle tijd voor de Maldiven en de Chagos eilanden. Met deze foto van hun ankerplek kun je je daar van alles bij voorstellen.

57

‘En je went er ook aan’ Vertrekken 'voor onbepaalde tijd', dat was wat de bemanning van de Markoen in 1998 voor ogen stond. Inmiddels varen Loek en Hans Knuvers al bijna tien jaar op hun zelf gebouwde Countess 37. Na een lang verblijf in de Middellandse Zee trokken ze door het Suezkanaal naar de Rode Zee. Ze zijn nu op weg naar Nieuw-Zeeland, maar verwachten daar voorlopig nog lang niet aan te komen.

Na een lange stop op de Maldiven maakten ze een tijd deel uit van de zeilersgemeenschap op de verlaten eilanden van de Chagos archipel. Op de foto's van hun site (zie ook vorige pagina’s) lijkt het leven daar te mooi om waar te kunnen zijn.

Blauw water, witte stranden, volop vis en verse kokosnoten voor het oprapen.

De afgelopen maand maakten Loek en Hans de 1700 mijl lange oversteek van de Maldiven naar Langkawi, Maleisië. De eerste 10 dagen van deze overtocht zeilden ze met perfecte wind achter hun twee fokken aan. Hans zette een stukje van dat relaxte zeilen op video. Citaat: ‘...en je went er ook aan.’

Heerlijk om naar dat rustige rollen op een lege oceaan te kijken. Hypnotiserend bijna. Zelfs achter een overvol bureau raak je er volkomen onthaast van.

Ztv 58

Zilte Wereld Zoom in op een desolate ankerplek in Patagonië of een tropische baai in de Pacific en zie welke boten daar in een droomdecor liggen. Of tik de naam in van de boot die vorig jaar nog naast je in de marina lag en nu onderweg is naar de zon. Met een muisklik ga je door naar de website van de wereldzeiler om de laatste logboekbijdragen te lezen en de jaloersmakende foto’s te zien.

Google Earth In Zilte Wereld is slechts ruimte voor een deel van de wereldkaart. Door op de punaise in de kaart te klikken open je alle posities in Google Earth. Staat Google Earth nog niet op je computer, dan kun je het gratis downloaden.

Geef je positie door Alle zeilers die Nederland voor een jaar of langer achter zich laten kunnen een plek krijgen op de Zilte Wereldkaart. Mail daarvoor je positie naar ziltewereld@ziltmagazine.com. In de pop-up bij de positie is ook plaats voor een of twee korte zinnen over jezelf, je boot of de plek waar je bent. Een link naar je eigen website past daar ook in. De positie en begeleidende tekst veranderen elke twee weken.

Maleisië

59

in de wind Wekelijks vertelt Zilt huismeteoroloog Henk Huizinga hoe het zeilweer voor het komende weekend wordt.

Kijk en luister naar zijn verhaal en klik daarna op je eigen vaarwater in de kaart hieronder.

Waddenzee

IJsselmeer Noordzee kust

Zeeuwse Delta

Klik op een zeilgebied voor een gedetailleerde 3-daagse prognose...

Gebeurt er niets?

Download dan hier Acrobat Reader versie 8

Vrijdag

Zaterdag

60

Zondag

Weer & Wind Weerbericht voor 2,3 en 4 augustus 2007

En toen begon de zomer...

Eindelijk weer eens een zomers weekendweerbericht.

Vrijdagnacht passeert eerst nog een front van west naar oost.

Op de weerkaart voor vrijdag ligt dit front boven Duitsland en is een hoog bij Bretagne aangekomen. De wind komt met zo’n 10 knopen uit het zuidwesten en is gevoelig voor het zeewind-effect. Zaterdag is het hoog boven Duitsland aangekomen. Met 10-15 knopen uit het zuid-zuidwesten is er meer wind.

Zondag is het hoog nog wat verder opgeschoven, waardoor s de aanvoer uit het zuidoosten komt. Er wordt warme lucht aangevoerd en de temperatuur krijgt een flinke impuls. Met een 10-15 knopen wind kan iedereen zich opmaken voor een perfecte zomerse zeildag.

Ook op de wat langere termijn begint het weer steeds meer zomerse trekjes te vertonen.

Het Zilt weerbericht wordt verzorgd door NIMOS Meteotraining www. nimosmeteo.nl

61

bemanning Zilt

9/2007

Bemanning De bemanning van Zilt Magazine bestaat uit: Ruud Kattenberg, Sjors van der Woerd, Laurens van Zijp, Michiel Scholtes, Henk Huizinga, Jimmy Lengkeek, Pieter Nijdeken en vele opstappers.

Advertentieverkoop Ria Verhoef, adverteren@ziltmagazine.nl Aan de kajuittafel Onze manier van werken is even onconventioneel als Zilt zelf. Verwacht ons daarom niet in een spectaculair kantoor. We zijn het liefst aan boord, op het water of onderweg naar een goed verhaal.

De redactievergadering houden we aan wisselende kajuit- en keukentafels en verder zijn we uitgerust met e-mail, chat en Skype.

De beste manier om ons te bereiken, is een e-mail te sturen aan: redactie@ziltmagazine.nl

De inhoud van Zilt Magazine mag op geen enkele wijze worden overgenomen zonder schriftelijke toestemming van de makers. De uitgever kan niet aansprakelijk worden gesteld voor fouten in deze publicatie. Š Zilt Media Producties - 2007

62

Zilt Zoekt Zeilers Abonneer je nu en ontvang gratis: -elke week het zeilersweerbericht -elke veertien dagen Zilt Magazine Surf naar www.ziltmagazine.nl en vul je e-mailadres in

Of klik hier om Zilt naar een zeilvriend te sturen

63