5 minute read
Uit de oude doos
Ons archief is een schatkamer vol stukken die de rijke historie van de Zonnebloem tekenen. Iedere ZON zetten we er eentje in de spotlight.
Aktie 1-2-3
Een eigen, volledig aangepast vakantieschip staat hoog op het verlanglijstje van de Zonnebloem. Als de KRO in 1983 aanklopt met een plan voor een landelijke inzamelingsactie, is het bruggetje snel gemaakt. De Nationale Televisie Aktie 1-2-3 bestaat uit dertien afleveringen en wordt gepresenteerd door Rudi Carrell. De miljoenen kijkers kopen massaal loten en brengen zo maar liefst 33 miljoen gulden bij elkaar. De Zonnebloem kan haar lang gekoesterde schip gaan bouwen. Als bedankje maakt Pottenbakkerij Potters - met zo’n achternaam kun je bijna niet anders - uit Oisterwijk dit prachtige tableau.
Met de Zonnebloemauto naar het Nederlands Openluchtmuseum
Met open vizier het Openluchtmuseum in
“Dit moet vooral niet zo’n zoetsappig verhaal worden”, is Zonnebloemvrijwilliger José Bosman meteen duidelijk. Deelnemer Lucy Wijgman begint te lachen: “Ja, daar zijn wij in Brummen niet zo van.” De twee halen herinneringen op in het Nederlands Openluchtmuseum.
Zestig voetbalvelden groot is het Nederlands Openluchtmuseum aan de rand van Arnhem. Dat deert Lucy en José allerminst. De een stapt en de ander rolt goedgemutst het museumpark in. Het Openluchtmuseum geeft een beeld van het leven in Nederland door de eeuwen heen. Maar ook de afgelopen jaren is hier veel veranderd. Het museum werkte hard aan haar rolstoeltoegankelijkheid. Nu maar eens zien hoe succesvol dat in de praktijk is.
Het is een warme dag, maar er staat een stevige bries. Dat weerhoudt Lucy en José er niet van om plaats te nemen op het terras bij de entree van het museumpark. Aan de overkant van het plein stopt luid rinkelend een antieke tram. De conducteur plaatst soepel een schans en helpt zo een dame in rolstoel de houten tram in.
Lucy, alert: “Hé, je kunt nu wél met je rolstoel de tram in. De laatste keer dat ik hier was, al wel weer wat jaren geleden, kon dat nog niet.” José: “Jij kunt mooi het bewijs leveren van hoe het toen was en wat er nu verbeterd is.”
Lucy: “Ik weet nog goed dat het best een vermoeiende dag was. Veel van de wegen bestonden uit allemaal kleine steentjes, dat was flink aanpoten. Ik ben heel benieuwd hoe dat nu is.” José: “De entree ging in ieder geval gemakkelijk, je kon eenvoudig binnen met de rolstoel. Dat maken we vaak zat anders mee.” Lucy: “Het is maar goed dat steeds meer plekken rolstoeltoegankelijk zijn, want wij worden ook steeds mondiger.” José: “In Brummen zijn wij heel kritisch op alles. Voor ons gaat met een rolstoel veiligheid boven alles. Daar hebben mensen wel eens moeite mee. Zo wilde een chauffeur van een busonderneming die we hadden ingehuurd, een van onze deelnemers niet vastzetten. Nou, dan heb je aan ons een verkeerde.”
Bij Lucy komen er direct allerlei gedachten aan leuke activiteiten die ze met de afdeling ondernamen, naar boven. Terwijl haar ogen vochtig worden, vertelt ze over die keer op Ameland dat ze eindelijk weer eens met haar voeten in de zee stond. “We gingen met een huifkar het strand op. Ik deed mijn schoenen en sokken uit, rolde mijn broekspijpen op en genoot zo ontzettend van het
App je deze al?
Iedereen met een lichamelijke beperking zoekt maximale bewegingsvrijheid. Je wilt immers zonder hindernissen een boodschap kunnen doen, of spontaan genieten van je vrije tijd. Met de gratis app Ongehinderd vind je de leukste en de best toegankelijke locaties door heel Nederland.
koude zeewater. Vroeger was ik een echte zwemmer, dat kwam weer helemaal boven.”
De afgelopen twee jaar moest deelnemer Lucy niet alleen met corona dealen, ze werd ook behandeld aan een nare ziekte. En toch zit ze er vandaag geen greintje minder vrolijk bij. Lucy lacht zo’n beetje aan een stuk door. Waar komt die ongelooflijk positieve mindset vandaan?
Lucy: “Het lichaam werkt misschien niet mee, maar in mijn geest blijf ik jong. Ik kan slecht tegen zeurende mensen, dus waarom zou ik het zelf dan doen? Daar heeft niemand iets aan. Mijn spierfunctie is heel laag, waardoor ik rond mijn vijftigste in een rolstoel belandde. En ik heb ook nog artrose. Sommige artsen zeiden: dat wordt niks meer, je komt in een bed terecht. Daar heb ik altijd tegen gevochten en je ziet het: hier zit ik.”
Vlak nadat Lucy in een rolstoel terechtkwam, werd ze door een vrijwilliger benaderd om eens bij de Zonnebloem te komen kijken. Ondanks enige scepsis vooraf - want tja, die oudjes - was ze meteen verkocht. “Ik dacht: hier blijf ik”, lacht Lucy. José kent ze al dertig jaar, nog van een vrouwenvereniging uit het dorp. Dat uitgerekend zij haar meevroeg naar het Openluchtmuseum raakt de deelnemer: “Eindelijk weer even wat vrijheid na twee lange jaren. Dat miste ik echt. Mijn man en ik zaten aan huis gekluisterd. Vandaag kan ik mijn gedachten even verzetten. Dus hup, de hort op!”
De twee dames nemen een laatste slok van hun koffie en trekken richting de oude boerderijen en molens in de verte. Terwijl ze onderweg even stoppen voor een overstekende ganzenfamilie, maken ze de balans op. In twee woorden: “Geslaagde dag”. En: “Die paden zijn een stuk beter begaanbaar dan vroeger. Al moet je wel een goede rolstoel hebben en een goede duwer meebrengen.”
Maar hoe zit het nou met de zoetsappigheid van dit verhaal? José: “Helemaal goed zo.” Lucy: “Maar potverdrie, José doet het toch allemaal maar. Samen met de hele afdeling Brummen-Leuvenheim-Tonden brengt ze mij veel geluk. Dat mag ze best weten.”
Gelukkig is daar de nuchtere tramconducteur van het Openluchtmuseum, die in onvervalst Arnhems wel eens even uitlegt hoe Lucy het makkelijkst de tram in komt. “Wel uitkijken dat u niet achterover kiept, hè mevrouwtje.” Goddank, is dit verhaal alsnog niet te zoet geworden.
Ook op pad met de Zonnebloemauto?
zonnebloem.nl/auto
Toegankelijk Nederlands Openluchtmuseum
Het museumpark is gelegen op heuvelachtig terrein en niet alle paden zijn verhard. Toch kun je in een rolstoel vrijwel overal komen, zeker bij droog weer. Ook de horecalocaties zijn rolstoeltoegankelijk. Het museumterrein heeft invalidenparkeerplaatsen en bij de ingang zijn rolstoelen te leen.
ZO KOM JE NOG EENS ERGENS
ZON 2022 #02
