3 minute read
Stellige stelling
Stellige stelling: ‘Onze deelnemers zitten niet te wachten op de digitale snelweg’
Digitalisering is iets waar ook de Zonnebloem niet omheen kan. We doen het stapsgewijs, zodat iedereen er zo veel mogelijk in meekan. Toch staan lang niet alle deelnemers en vrijwilligers daarom te springen. Hoe denken de verschillende afdelingen door het land over digitalisering?
“Ik ben het oneens met de stelling. Als je als vereniging en vrijwilligers moeite doet om deelnemers mee te nemen in de mogelijkheden die digitalisering biedt, ben ik ervan overtuigd dat we een groot gedeelte van de mensen kunnen aansluiten. In veel gevallen geldt nu nog: onbekend maakt onbemind. Van onze deelnemers is naar schatting slechts zo’n twintig procent digitaal onderlegd. Dat is logisch, want een groot gedeelte heeft in hun leven maar weinig te maken gehad met de digitale snelweg, waarop het toch allemaal wel erg hard gaat.” “Al vanaf 2020 zijn we in Limburg bezig met de introductie van smartphones en tablets binnen onze afdelingen. Tijdens corona nam de sociale eenzaamheid onder onze deelnemers toe. Dit hebben we aangekaart bij de provincie, die een subsidie verstrekte. Daarvan konden we vijftig apparaten aanschaffen en professionele begeleiding inschakelen. We hebben ons met alle vrijwilligers ontzettend ingezet om deelnemers ook op afstand mooie momenten te bezorgen. Beeldbellen en appjes sturen op de telefoon dragen daaraan bij.”
“Deelnemers bekend maken met digitale apparaten is niet eenvoudig. Samen met studenten van een hogeschool uit de omgeving en met professionals zijn we aan de slag gegaan met workshops voor vrijwilligers en deelnemers. De tablets en telefoons zijn zo geïnstalleerd dat er slechts een aantal programma’s op beschikbaar is. Vanaf afstand kunnen we daar nieuwe programma’s en apps aan toevoegen. Die introduceren we in een rustig tempo, zodat we deelnemers niet afschrikken. We stellen bijvoorbeeld ook niet zomaar internetbankieren beschikbaar, omdat daar vanuit onwetendheid ongelukken mee kunnen gebeuren. We merken dat de behoefte aan meer digitale mogelijkheden groeit, dat is erg fijn om te zien.”
“Wij hebben er in Limburg keihard aan gewerkt om deelnemers te introduceren in de digitale wereld. Het kost veel tijd, middelen en aandacht, maar het levert ook een hoop op. Het helpt eenzaamheid onder deelnemers terug te dringen en het maakt ze weerbaarder. Niemand kan er meer omheen dat zaken steeds vaker digitaal opgelost moeten worden. Gelukkig zijn er veel enthousiaste vrijwilligers die onze deelnemers daarbij willen helpen.”
Ernst Olfen
Voorzitter afdeling Amstenrade, voorzitter regio Carboonland, projectleider Beeldbellen in Limburg
Nel Elzinga
Secretaris afdeling Nieuw-Lekkerland
“Bij ons kun je drie groepen onderscheiden: mensen die tegen digitalisering zijn en er nooit aan beginnen, mensen die nieuwsgierig zijn en het willen proberen, en mensen voor wie het al bijna een tweede natuur is. Een groot deel van onze deelnemers komt niet verder dan een spelletje op de tablet en Facebook, maar dat vind ik toch al een hele stap. We praten veelal over mensen van boven de tachtig jaar, dus daar mag je op het gebied van digitalisering ook niet te veel van verwachten.”
“Zelf vind ik alle technische ontwikkelingen reuze-interessant. Maar ik weet ook hoe lastig het kan zijn om daarin mee te gaan. Als secretaris van onze afdeling riep ik regelmatig de hulp van mijn man in als ik iets moest uitvogelen op de computer. Hij heeft daar interesse in en weet er veel van. Gelukkig vond hij het leuk om mee te kijken, maar hij liet het me consequent zelf doen, zodat ik er ook echt van leerde. Om me heen zie ik nog best wat vrijwilligers die meer moeite hebben met digitalisering. Een aantal heeft geen computer. Maar ook de vrijwilligers mét een computer, tablet of smartphone kunnen niet altijd het pdf-bestand openen van de notulen die ik als bijlage meestuur.”
“Ik weet dat een aantal van onze deelnemers best handig is met de computer, maar als afdeling bezorgen we brieven toch nog steeds aan de deur. Waar we wel moderner in geworden zijn, is dat we deelnemers vragen een bijdrage via internetbankieren over te boeken. Al dan niet met behulp van een vrijwilliger of familielid. Maar we zijn nog niet zover dat we Tikkies versturen hoor, haha. De volgende generatie oudere deelnemers zal daar vast een stuk handiger in zijn, dus laten we dat vanuit de Zonnebloem maar stap voor stap introduceren. Ik denk dat al in de nabije toekomst steeds minder mensen negatief tegenover verdere digitalisering binnen onze afdeling staan. Dat is fijn, want daardoor houden we extra tijd over, die we aan fysieke contacten met onze deelnemers kunnen besteden.”
