ZON 2023#3

ZON

VOL VOOR VARIATIE

5X toegankelijk Flevoland

Werving

2023 #3

Alle kleuren van de regenboog

Inmiddels ligt de zomer achter ons; deze week begint zelfs alweer de herfst. Hét seizoen van de herfstkleuren. Voor de Zonnebloem een boeiende tijd, want binnen een paar weken wordt ons nieuwe meerjarenplan ter goedkeuring besproken in de Nationale Vergadering. Het webinar dat we daarover begin juli georganiseerd hebben, is door honderden vrijwilligers bekeken.

Uit het onderzoek dat we onder vrijwilligers hebben uitgevoerd, bleek dat een grote meerderheid zich geheel of grotendeels in de gekozen richting kan vinden. Heb je het webinar nog niet gezien? Kijk het vooral terug op Mijn Zonnebloem. Daar vind je ook de meest gestelde vragen en de antwoorden daarop.

Opvallend vaak stellen vrijwilligers de vraag hoe de Zonnebloem gaat sturen op een meer divers publiek, op een vereniging waar iedereen zich welkom voelt. De Zonnebloem is nu geen afspiegeling van onze samenleving, maar daar brengen we als vereniging graag verandering in. In het meerjarenplan komt dat bij drie bouwstenen terug.

Ten eerste bij het te introduceren platform. Het aanbod daar kan veel gevarieerder zijn dan wat we als vereniging nu aanbieden. Daarmee bereiken we een veel breder publiek, zoals mensen met een niet-Nederlandse achtergrond, en worden we interessanter voor jongeren.

Ten tweede willen we meer de belangen van onze doelgroep gaan behartigen. We hebben ons visitekaartje deze zomer al afgegeven met de reclamecampagne ‘Dit bord bestaat niet, maar het staat overal’. We gaan de komende jaren meer ‘opkomen’ voor iedereen binnen onze doelgroep.

En ten derde (maar niet het minst belangrijk) bij het streven naar sterke lokale besturen die voor dit alles meer aandacht hebben. Zodat we een deel van onze doelgroep bereiken dat we nu soms lastig kunnen vinden.

Het doel: dat onze vereniging over vijf jaar net zo kleurrijk en divers als de herfst is!

Hartelijke groet,

Marc Damen Directeur

Hoofdredactie:

Alexander van Zijp zon@zonnebloem.nl

Concept en realisatie: ZUID Creatives, zuid.com

Fotografie:

Madeleine Sars, Gerard Burgers

Shane Muller, Merel van Dooren

INHOUDSOPGAVE ZON 2023 #03, SEPTEMBER 2023

11

Verder in deze editie:

4 Het ochtendritueel van Corry

10 Uit de oude doos

14 Rolstoelvriendelijk Flevoland

15 Column Willeke Alberti

16 Stellige stelling

18 Kaartje van Marja

19 Het boordjournaal van Carolien

23 Puzzeltijd

24 VrijwilligersVoordeel

Aan dit nummer werkten o.a. mee: Inge Schaleven, Carlijn van de Sanden, Loek van den Boogaart, Lieke van Eembergen, Robbert-Jan van IJzendoorn, Jessica Zeeman, Birgitta Langen, Sterre Cijsouw

Kijk voor onze privacyverklaring op zonnebloem.nl of Mijn Zonnebloem. Geen internet? Vraag dan een papieren versie aan via 076 - 564 64 64.

Bijblijven?

zonnebloem.nl

mijnzonnebloem.nl

facebook.com/dezonnebloem @DeZonnebloem

@dezonnebloem

Zo kom je nog eens ergens

Het ochtendritueel van Corry

Met een gouden randje

Ze verhuisde 55 jaar geleden voor haar grote liefde Piet en kreeg er daardoor een tweede liefde bij: Corry Toonen sloot het dorp Mill in haar hart. En dat is wederzijds, want zij en haar man werden verkozen tot Millenaren van het jaar. Voor al het mooie vrijwilligerswerk dat zij doen, onder meer voor de Zonnebloem. “Het is prachtig om dat samen te kunnen doen.”

Millenaar van het jaar word je niet zomaar. Bij Corry zie je dat wel aan de lange lijst van verenigingen, stichtingen en buurtinitiatieven waarbij ze betrokken is. “Als mensen me ergens voor vragen, zeg ik ja!” Nooit eens nee?

“Ik heb veel tijd te besteden en kreeg van huis uit het zorgen voor elkaar mee. Dat gaven Piet en ik weer door aan onze zoons Paul en Michel. Ik ben dan wel gepensioneerd verzorgende, maar met zorgen ben ik nog lang niet klaar.”

Toegankelijkheid geeft kleur

Dan is er ook nog die andere onderscheiding, voor het werk dat Corry als voorzitter van de Zonnebloemafdeling Mill doet. Enthousiast vertelt ze: “We ontvingen tijdens het 65-jarig jubileum van onze afdeling het certificaat toegankelijkheid van Platform Toegankelijkheid Mill.” Een bevestiging dat ze goed bezig zijn, zo ziet Corry het. “Ik vind dat mensen de vrijheid moeten hebben om er op een fijne manier op uit te gaan, want dat geeft het leven een gouden randje. Iedere keer als ik bij mensen een lach zie, is dat voor mij een hoogtepunt.”

Houdbaarheid

Corry’s voorzitterstermijn loopt tot 2025. “Ik ben helaas bijna over de datum”, grinnikt ze. “Maar ik blijf vrijwilliger bij de Zonnebloem, hoor. Dat is mijn ding.” Ze steekt haar trots

niet onder stoelen of banken. “Veel verenigingen hebben het moeilijk, maar wij vierden ons 65-jarig bestaan met een grote opkomst.” Wat is dan het geheim? “Hier in Mill merk ik dat enthousiasme en de vaart erin houden goed werkt, dat moedig ik als voorzitter aan. Daardoor krijgen we de dingen altijd geregeld.”

Drukke weekplanning

Haar weekschema plant Corry om haar vrijwilligerswerk heen. “Ik heb verder geen vaste routine, alle verschillende dingen die ik doe, lopen in elkaar over. Voor de Zonnebloem zit ik aardig wat uurtjes achter de laptop, nu ben ik bijvoorbeeld een muziekmiddag aan het regelen. Gelukkig heb ik een heel goede secretaris en penningmeester aan mijn zijde, dus hoef ik niets alleen te doen.”

Buurten in de buurt

Die volle agenda wordt mede mogelijk gemaakt doordat Corry doordeweeks al voor zevenen opstaat. “Piet gaat ook vroeg op pad, dus we ontbijten samen, met een krantje, koffie en yoghurt met fruit en muesli.” Een kleurrijk ontbijt, dus. En in het weekend maken ze het feestelijk. “Dan haalt Piet lekkere broodjes en doen we het rustig aan.” Maar daarna gaat ze toch geheid weer de deur uit. “Ik kom graag buiten. Ik moet mijn praatje kunnen maken met buurtgenoten, hè.”

Erica Bakkum is voorzitter van het Nationaal Bestuur

‘Samen zijn we de Zonnebloem’

Kleurrijk betekent voor Erica: jouw unieke talenten en vaardigheden gebruiken om te doen waar je goed in bent. Dat is wat ze zelf ook doet, maar altijd om de wereld beter te maken dan ze hem aantrof. Ze kreeg die overtuiging van huis uit mee en past het vanaf januari ook toe in haar nieuwe rol als voorzitter. “Mijn moeder was vrijwilliger bij de Zonnebloem. Dat maakt deze stap extra bijzonder. Ze zou zo trots geweest zijn.”

Vroeger zocht ze de Mooie Nel zo veel op als ze kon, om te surfen, varen of zwemmen. Dit prachtige meer bij Haarlem is nu haar achtertuin. Het was een meisjesdroom die uitkwam voor Erica. “Op een steiger over het water kijken met mijn hond. Ik geloof er daardoor echt in dat dromen werkelijkheid kunnen worden, maar ik jaag ze niet na. Ik meander liever mee met het leven, ben dankbaar voor wat er na hard werken op mijn pad komt. De Zonnebloem is daar een voorbeeld van.”

Gynaecoloog en bestuurder

Het professionele pad van Erica begon met een openbaring. “Ik deed geneeskunde en toen ik tijdens mijn co-schappen een kindje geboren zag worden, dacht ik: wat een wonder, dit is het, dit ga ik doen. Hoewel je als gynaecoloog flink moet aanpoten, heb ik dit ontzag altijd gehouden.”

Wat verder in haar carrière promoveerde Erica en boog haar pad af naar bestuurlijke functies. Het werden er langzaam maar zeker steeds meer. Maar te veel? Nee, dat nooit. Opgeruimd vertelt ze: ”Als je iets gedaan wilt hebben, moet je dat aan de meest drukke persoon vragen. Dat is nu eenmaal zo. Zolang de drukte niet omslaat in hectiek, gaat het goed.”

Toverwoord voor een glimlach

Sinds begin dit jaar steekt Erica ook de handen uit de mouwen bij het Nationaal Bestuur. Dat is haar op het lijf geschreven. “Het warme gevoel bij de Zonnebloem dat ik van huis uit meekreeg en mijn ervaring als vrijwilliger bij SailWise gecombineerd met mijn cv leek ons een mooi uitgangspunt om samen de Zonnebloem toekomstgericht te maken.”

In gesprek met Erica valt het woord ‘samen’ vaak. Voor haar is samenwerken de enige manier waarop deelnemers krijgen wat zij nodig hebben. “Het Nationaal Bestuur maakt dan wel het beleid, maar de input komt uit de vereniging. Als we er zo naar kijken, wordt beleid een werkbaar landelijk kader. Zodat vrijwilligers lokaal bij een groter aantal deelnemers een glimlach op het gezicht kunnen toveren. Dat bedoel ik als ik zeg dat we samen de Zonnebloem zijn.”

Voorstelrondje, Erica ... is gepromoveerd gynaecoloog

werkt als raadslid bij de Onderzoeksraad voor Veiligheid

… is lid van de Raad van Toezicht bij het Erasmus MC én van de Raad van Commissarissen van (para)medische beroepsvereniging VvAA

woont in Haarlemmerliede met haar man Frank, Friese stabij Storm en kat Puck, hun dochters Floor en Sophie wonen op zichzelf is verzot op alles wat met watersport te maken heeft en zette zich jarenlang in voor SailWise

‘Ik meander liever mee met het leven, ben dankbaar voor wat er na hard werken op mijn pad komt’

Rooskleurige toekomst

Die manier van denken vormt ook de basis van het meerjarenplan, waarvan het concept op 6 oktober wordt gepresenteerd. Erica kijkt ernaar uit. “Voor mij is deze Nationale Vergadering het startschot van nog eens minimaal 75 jaar Zonnebloem. Het moment om de kloof tussen hoe mensen ons zien en wie we zijn te dichten. Dat is ontzettend nodig, want we bereiken maar acht procent van onze doelgroep, het aantal vrijwilligers en bestuurders loopt terug en de financiën staan onder druk”, vat Erica de situatie samen. Klinkt niet echt rooskleurig, maar Erica is positief. “Het meerjarenplan is er juist voor om daar wat aan te doen.”

Plannen smeden in projectgroepen

Wat gaat er dan precies gebeuren? “Dat is nog niet volledig uitgekristalliseerd, want we willen het beleid echt samen maken. Daarom worden de plannen straks per onderwerp, per bouwsteen, verder uitgewerkt in projectgroepen. Daarin zit altijd iemand van de Nationale Vergadering, het Nationaal

Bestuur, van het hoofdkantoor én een deelnemer. Want zeker als het gaat om het vergroten van diversiteit binnen de Zonnebloem, hoort die daar wat mij betreft bij.”

vrij krijgen om deelnemers een mooie dag te bezorgen. En we willen onszelf sterker profileren als belangenbehartigers van alle volwassenen met een lichamelijke beperking. Zodat we de noodzaak van ons bestaan duidelijk uitdragen en landelijk de aandacht krijgen die we verdienen.”

Volle kracht vooruit

Hoofdlijnen van het meerjarenplan

Natuurlijk staan de grote lijnen al wel. Erica noemt wat belangrijke punten: “We willen bijvoorbeeld meer activiteiten aanbieden, ook vanuit andere organisaties, om aan de wensen van onze brede doelgroep tegemoet te komen. Ook willen we het aantal besturen verminderen, zodat meer vrijwilligers de handen

Dat laatste zal ons jubileumprogramma in 2024 vast bevorderen, want aandacht gaan we daar zeker door krijgen. “Dat gaat inderdaad naadloos in elkaar over”, bevestigt Erica. “Maar ik zie het jubileum toch vooral als een feest waarop we terugkijken op wat we samen bereikt hebben en we vooruitkijken naar wat voor moois we nog gaan doen.”

Daaraan draagt Erica maar wat graag bij, ze is hier als een vis in het water. Dat neemt ze trouwens vrij letterlijk. Want deze zomer scheepte ze een week in bij MPS de Zonnebloem, om dit varende vakantie-eiland mee te maken. En zo zijn we weer terug bij wat Erica het liefst doet: met de haren in de wind, volle kracht vooruit.

‘Het aantal vrijwilligers en bestuurders loopt terug en de financiën staan onder druk’

Over het Nationaal Bestuur Het Nationaal Bestuur bestaat uit acht leden, die daarin vrijwillig deelnemen. Zij zijn benoemd door de Nationale Vergadering, met daarin vrijwilligers uit alle provincies. Het Nationaal Bestuur maakt het beleid, gebaseerd op wat er bij de Zonnebloem leeft. Ieder lid heeft een partner bij de directie en staat in nauw contact met een aantal leden van de Vergadering. Zo zorgen we ervoor dat het Bestuur - ondanks de hoofdletters - heel benaderbaar is voor iedereen met een goed idee of feedback.

Wat staat er in het meerjarenplan 2024-2028?

Het meerjarenplan is het houvast om de Zonnebloem toekomstbestendig te maken. Tijdens de Nationale Vergadering op 6 oktober wordt het concept voorgesteld en in de vijf jaar die daarop volgen, gaan we er samen mee aan de slag. Wat er precies in het meerjarenplan staat, kun je bekijken in de animatievideo. Meer dan 1000 vrijwilligers hebben het al gezien. Kijk ook, via Mijn Zonnebloem.

Ons archief is een schatkamer vol stukken die de rijke historie van de Zonnebloem tekenen. Iedere ZON zetten we er eentje in de spotlight.

500 geluksmomentjes

Hij is al sinds jaar en dag een graag geziene gast op MPS de Zonnebloem, geeft vooral veel plezier maar soms lichte frustratie en ligt het liefst languit op tafel … We hebben het natuurlijk over de puzzel van het Zonnebloemschip. Dit 500 stukjes tellende vermaak was vóór het digitale tijdperk niet aan te slepen. En al zit de puzzel nu in wat rustiger vaarwater, hij blijft zeker op de souvenirlijst staan. Speciaal voor wie thuis nog wil nagenieten van een prachtige reis.

Jacob gaat aan wal voor Aviodrome

Op heel Ameland is niemand te vinden die zó van vliegtuigen houdt als Jacob van der Laag. Hij volgt vanachter zijn computer alle passagiersvluchten die Nederland verlaten. Maar van dichtbij zag hij ze voor het laatst toen hij nog zelf naar Aviodrome kon. Tot vrijwilligers Anneke Polet en Tineke Kooiker hem meenamen voor de grote oversteek. “Ik was zo blij, het was één grote glunderboel.”

Na een vroege, winderige overtocht en een lange taxirit vol indrukken naar Lelystad, komen Anneke, Tineke en Jacob eerst even op adem bij een kom mosterdsoep en bord patat, voor ze het museum induiken. “Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst van het eiland ben geweest. Dat moet de laatste vakantie in Drenthe met mijn ouders en zus geweest zijn”, zegt Jacob met iets van spijt in zijn stem. Stellig vervolgt hij: “Maar ik ben graag op het eiland, ik woon er liever dan aan wal. Heerlijk, ons bos en strand.” Anneke vult aan: “Vroeger kwam ik Jacob altijd buiten tegen, op de fiets of aan het werk in de plantsoenen. Het eilandleven is voor ons beiden belangrijk.”

Kantje boord

Dat ze nu toch de oversteek naar Aviodrome hebben gemaakt, is om nog een reden bijzonder. De laatste keer dat Jacob hier was, kon hij nog lopen. Dat stemt hem ondanks het

echt kantje boord.” Complicaties bij de operatie dwongen hem in een rolstoel. “Het hoort nu bij me, maar ik heb het er liever niet over.”

Verwondering

fijne weerzien wat treurig, als hij de eerste ruimte betreedt. “Het is nog precies zoals ik me het herinner, maar zelf ben ik niet meer de oude.” Jacob belandde in 2016 op de IC met een dubbele longontsteking en bacterie. “Het was

De grote Jumbo en Cityhopper die direct de aandacht trekken, zijn voor Jacob de paradepaardjes van het museum. “Die staan ook mooi in mijn voortuin”, grapt hij, onder de indruk. Daar zouden een hoop mensen van meegenieten. Want na de revalidatie verhuisde Jacob naar een verzorgingshuis, waar hij de gemiddelde leeftijd flink omlaag brengt. “Ik kan het goed met de mensen vinden, hoor. Ik breng de post rond en als ik die bij iedereen persoonlijk zou afgeven, kom ik nooit meer thuis”, zegt hij met een vrolijke ondertoon.

Rolstoelvriendelijk Aviodrome

Aviodrome is goed toegankelijk. Dat geldt voor het museum en voor de voorzieningen. Zowel de binnenexpositie als de buitententoonstelling zijn ruim opgezet en voor de liften geldt hetzelfde. De Boeing 747 (Jumbo) waarin Jacob helaas niet verder kon dan de aviobrug, is voor compactere rolstoelen wel toegankelijk.

‘Jacob zien genieten, maakt mij ook blij’

Riemen vast!

‘Welkom aan boord’, je hoort het de piloot van de Jumbo bijna zeggen.

Maar als Jacob, Anneke en Tineke door de tunnel zijn gemanoeuvreerd, stuit Jacob op een obstakel. “De rijplaten zijn zo smal, ik ben bang dat ik ga omkiepen.”

Anneke: “Het viel me al alles mee dat we zover konden komen!” Er wordt een medewerker bijgehaald en die neemt de feedback gelukkig ter harte. Maar voor Jacob is het even slikken. Snel omkeren dus, in hoog tempo langs de ruimte met helikopters, die op Ameland immers ook regelmatig voorbij razen, aldus Jacob. Want daar verderop staan de vitrines met schaalmodellen, waar Jacob al zijn kennis kan etaleren.

Grote collectie

“Jacob is helemaal in zijn element, hij leidt ons gewoon rond hier”, zegt Anneke met bewondering in haar stem. Zelf is ze niet zo thuis in deze wereld. “Maar als ik hem zo zie genieten, maakt dat mij ook blij.” Jacob valt even stil als hij dat hoort. Maar het aantal passagiers dat in de vliegtuigen past en de typenamen weet hij feilloos op te noemen. Terwijl dat er toch heel wat zijn. Er staan er meer dan honderd, onder het toeziend oog van de nostalgische luchtverkeerstoren. Maar of het er meer zijn dan de collectie die Jacob zelf thuis heeft … “Natuurlijk neem ik er weer eentje mee, als aandenken.”

Mooie verhalen

Om kwart over drie gaat het gezelschap weer te land en ter zee terug naar Ameland. Jacob is in de zevende hemel. “Het was prachtig zonnig weer en ik heb al die grote vliegtuigen eindelijk van dichtbij gezien. Aan deze dag met Anneke en Tineke ga ik nog vaak terugdenken.” Al kijkt hij op de boot ook weer uit naar thuiskomen. Want dan kan hij aan het vertrouwde

clubje aan de koffietafel vertellen over zijn avonturen bij Aviodrome. Zij horen zijn verhalen maar wat graag. En natuurlijk pakt hij zijn hobby weer op, bijhouden welke vliegtuigen waarheen vliegen. Daar komt nu nog een project bij: een album maken van alle foto’s die hij bij Aviodrome heeft geschoten. Want nagenieten is minstens net zo leuk.

Ook op pad met een deelnemer? Huur eens een Zonnebloemauto zonnebloem.nl/auto

Rolstoelvriendelijk Flevoland 5X

Naast luchtvaartmuseum Aviodrome, het ultieme uitstapje voor Jacob, heeft Flevoland nog veel meer te bieden. We maakten een lijstje met vijf rolstoelvriendelijke activiteiten voor een dagje Flevoland.

Corrosia

In Almere Haven staat een bijzonder gebouw: Corrosia. Dit is een filmhuis, theater, bibliotheek, café en buurthuis in één. Corrosia is een gemoedelijke plek waar mensen elkaar graag ontmoeten. De theaterzaal en de expo zijn goed toegankelijk voor bezoekers in een rolstoel. Al is het aantal rolstoelplaatsen in de theaterzaal beperkt. Vooraf reserveren is een aanrader.

De Orchideeën Hoeve

Voor een echte jungle-expeditie hoef je niet ver te reizen, die vind je gewoon in Luttelgeest. In deze indoor tuin dwaal je tussen flamingo’s en vlinders, voer je de papegaaitjes en bekijk je de kleurrijkste bloemen. De hoofdroute door het park is geheel rolstoeltoegankelijk en drempelloos. Dus er zijn voor iedereen genoeg mogelijkheden om de jungle te ontdekken.

Tip: kijk voor speciale arrangementen op mijn.zonnebloem.nl/eropuit

AGORA theater

Bij een bezoek aan Lelystad is AGORA moeilijk over het hoofd te zien. Het theater is met

haar vreemde vorm en feloranje kleur een bezienswaardigheid op zich. Maar dé reden om AGORA te bezoeken, is natuurlijk de bijzondere programmering. Van cabaret tot dans, van toneel tot muziek; bij AGORA is voor ieder wat wils. Voor rolstoelgebruikers zijn in de zaal speciale plaatsen beschikbaar. Ook hier is vooraf reserveren een goed idee.

Museum Flevoland

Flevoland is dan wel de jongste provincie van Nederland, de geschiedenis van het gebied gaat duizenden jaren terug. In Museum Flevoland, onderdeel van Batavialand in Lelystad, leer je er alles over: van de Swifterbantcultuur tot de boeiende verhalen achter opgegraven scheepswrakken. Het museum is goed toegankelijk in een rolstoel: in en rondom de tentoonstellingen is er genoeg bewegingsruimte en het museum heeft een aangepast toilet en grote lift.

De Oostvaardersplassen

Elke natuurliefhebber moet ooit de Oostvaardersplassen hebben bezocht. Dit bijzondere moerasgebied in het zuiden van Flevoland ontstond pas vijftig jaar geleden en is uitgegroeid tot een waar vogelparadijs. Zelfs de imposante zeearend heeft er inmiddels zijn plekje gevonden. Er is een rolstoelvriendelijke route van vijf kilometer, ‘Zeearend’. Die start in Lelystad en eindigt bij vogelhut De Zeearend. Vanaf hier heb je een weids uitzicht over dit prachtige gebied.

Foto: De Orchideeën Hoeve

Foto: cultureelcentrumcorrosia.nl

Op Roze Woensdag tijdens de Nijmeegse Vierdaagse verzorgde Willeke Alberti een kleurrijk optreden op het Zonnebloemschip. De gasten aan boord genoten met volle teugen en Willeke daardoor ook. Ze deelt haar dankbaarheid.

Dankbaar voor ons samenzijn

Zolang als ik al op een podium mag staan, ben ik getuige van het bijzondere werk van de Zonnebloem. Vanaf de oprichting trad mijn vader op voor de vereniging en zag ik vanuit de coulissen wat er dan gebeurde met het aanwezige publiek; de mensen vergaten even hun zorgen, pijn of beperkingen. Iedereen werd één door de muziek.

Toen ik begin jaren zestig zelf optredens voor de Zonnebloem ging verzorgen, alleen en samen met mijn vader, werd mij nog veel duidelijker hoe krachtig die werking van muziek kan zijn. Het is samenzijn in de ware betekenis van het woord: samen zingen, samen lachen, samen huilen. En vooral samen herinneringen ophalen en daardoor allemaal even heel dicht bij elkaar zijn. Wij delen namelijk onderhand een heel leven samen. De Zonnebloem, hun publiek en ik. En dat is heel dierbaar.

Tijdens de vele optredens die ik het afgelopen jaar door het hele land heb mogen doen voor de verschillende afdelingen, heb ik elke keer weer kunnen zien met hoeveel inzet en enthousiasme al die vrijwilligers bezig zijn om de mensen een onvergetelijke middag te bezorgen. En met resultaat, want ieder optreden was een feest. Zeker ook voor mij. Als ik in al die stralende gezichten in het publiek kijk en al die warmte die ze me geven voel, dan begrijp ik volkomen wat mijn vader zeventig jaar geleden al voelde: dankbaarheid. Dankbaar voor het prachtige beroep dat ik nog altijd mag uitoefenen, maar bovenal dankbaar voor de steun en warmte van het geweldige publiek. En dankbaar voor een organisatie als de Zonnebloem, waarbij zo veel vrijwilligers zich blijven inzetten om deze onvergetelijke middagen mogelijk te maken. Ik hoop daar ook in de toekomst nog vaak aan bij te kunnen dragen, want: samenzijn, dat wil toch iedereen?!

Wileke Alberti

Stellige stelling:

De meeste Zonnebloemafdelingen zijn actief op sociale media. Activiteiten worden enthousiast gedeeld en ontvangen op Facebook. Ook op LinkedIn en Instagram heeft de Zonnebloem heel wat volgers. Het werven van nieuwe vrijwilligers doen we dan ook volop via sociale media - en met succes. Maar zijn de afdelingen hier eigenlijk wel voor te porren?

“Vrijwilligers werven via sociale media is niet onze aanpak. Daarmee zeg ik niet dat je het bij voorbaat moet afserveren. Zelf werken wij als afdeling hard aan onze lokale zichtbaarheid. We maken aan alle inwoners van ons dorp duidelijk wie we zijn en wat we doen. Als we vrijwilligers willen werven, moeten we ze uit onze lokale gemeenschap halen. Onze ervaring leert dat wij jarenlang plezier hebben van vrijwilligers die we op deze manier aantrekken.

Vanuit het nationaal bureau worden er wervingscampagnes via Facebook aangeboden. Die kans laten wij niet lopen, want iedere vrijwilliger is natuurlijk van harte welkom. Toch merken we dat vrijwilligers die zich via sociale media aanmelden, minder binding hebben met de Zonnebloem en met onze afdeling. Enthousiaste mensen uit ons lokale netwerk weten al wie wij zijn en hoe we werken. Dat netwerk opbouwen en onderhouden is niet makkelijk hoor, daar moeten we keihard voor werken.

Momenteel werken we aan het toekomstbestendig maken van onze afdeling. Samen met onze vrijwilligers hebben we daar een plan voor opgesteld. Door het écht samen te doen, zorgen we voor meer betrokkenheid. De hele groep vrijwilligers komt nu in beweging om de toekomst van onze afdeling te borgen. Daar horen ook jongere vrijwilligers bij, die we aantrekken door onze lokale zichtbaarheid. Zo staan we ieder jaar op de jaarmarkt en dan kleuren we het hele dorp geel. Op alle terrassen en in alle etalages staan zonnebloemen, die we ook verkopen bij onze kraam. Dat krijgen we alleen voor elkaar met onze enthousiaste groep vrijwilligers. Een bijzonder stel, waar we veel liefde en aandacht aan geven, die zij vervolgens weer doorgeven aan onze deelnemers.”

Loes Hommen Voorzitter afdeling Heythuysen

‘Voor de werving van vrijwilligers kunnen we niet meer zonder sociale media’

‘Heel Heitse kleurt GEEL’

Facebookbestuur zorgen wij voor een frisse blik’

“Vier van onze vijf bestuursleden zijn geworven via Facebook. Ik ben het dan ook volledig eens met de stelling. Zelf werk ik in de zorg en vind ik het ook daarbuiten fijn om iets te kunnen betekenen voor de medemens. Via Facebook stuitte ik op de vacature voor bestuursvrijwilliger, die ik anders nooit voorbij had zien komen. Tijdens twee leuke gesprekken werd ik meegenomen in het werk van de Zonnebloem en werd me uitgelegd wat de functie inhoudt.

Het enige bestuurslid dat niet via Facebook bij de afdeling zit, vindt het helemaal fantastisch. Ze ziet dat we als nieuw bestuur samen optrekken en voortvarend te werk gaan. De gemiddelde leeftijd van onze deelnemers is 84, dus frisse blikken en gezichten zijn welkom. Als afdeling zetten we Facebook nu ook in om jongere deelnemers en vrijwilligers aan te spreken en aan ons te binden. Dat werpt zijn vruchten af. Mensen zien op Facebook wat voor leuke activiteiten wij organiseren en zeggen: zou ik ook eens mogen meehelpen of meedoen?

Als ik me ergens aan verbind, doe ik dat met volle overtuiging. Ik heb tot op heden dan ook geen vrijwilligersvergadering overgeslagen. Ik stel de agenda op, maak notulen, bel wijkgebouwen voor activiteiten en plaats ook berichten op onze Facebookpagina. Als ‘Facebookbestuur’ komen we regelmatig samen. Ik ben een kartrekker, maar de rest gaat er ook volop in mee. Zonder Facebook hadden wij niet bij elkaar gezeten, dat vind ik heel bijzonder.”

Angelique Lebens Voorzitter afdeling Groot Helmond

‘Als

De kracht van een kaartje. Hoe meer e-mails en appjes we vluchtig verzenden, des te groter is de betekenis van een handgeschreven bericht. In deze ZON deelt deelnemer Marja mooie woorden uit aan vrijwilliger Jeannine.

Jeannine van Kaathoven, vrijwilliger afdeling Schijndel: “O, wat leuk! Marja ken ik van de mediorengroep. Ze is van mijn leeftijd en woont bij mij om de hoek. Morgen haal ik haar toevallig op om samen naar het nieuwe boshuisje van een van onze andere deelnemers te kijken. Als er een activiteit wordt georganiseerd, app ik Marja altijd, zodat ze rustig kan nadenken of ze mee wil. Daarna hoor ik van haar of ze zich heeft ingeschreven voor de activiteit. Als ze er bij is, ga ik even naar haar toe om te vragen hoe het gaat. Die vrolijke noot, ja dat klopt wel. Ik probeer altijd de positieve kant van iets te laten zien, het te hebben over wat er wél kan. Als ik iemand daarmee kan helpen, doe ik dat graag.”

is net een varend eiland’

Als je aan MPS de Zonnebloem denkt, zie je een gezellige drukte voor je. Reiscoördinator Carolien van Meel (37) kijkt iedere keer weer uit naar dat moment. Als zij op zondagavond aankomt, is het schip nog stil en leeg. “Daarom is zondag van huis weggaan soms lastig. Maar als ik zaterdag weer thuiskom, zeg ik: dit is mijn droombaan.”

Het boordjournaal van Carolien van Meel

‘Het schip

Volgende keer in Van wal: tweede kapitein Willem Hij is de steun en toeverlaat van kapitein Jolle Wietse: Willem van de Boom. Wat betekent MPS de Zonnebloem voor hem? Je leest het in zijn boordjournaal.

2008: Berlijn

“Als ik terugkijk, was 2008 een bepalend jaar voor hoe mijn leven nu is. Ik verhuisde naar Berlijn voor mijn studie en leerde de Duitse taal en cultuur enorm waarderen. Die taal is een van de vaardigheden die ik nu nodig heb als reiscoördinator voor MPS de Zonnebloem.”

2014: Sprechen Sie Deutsch?

“Zes jaar later verhuisde ik met mijn man en onze dochter Rosemarie van zeven weken vanuit Amsterdam naar Hamburg, voor zijn werk. In die tijd heb ik mijn Goethe-certificaat gehaald, dus ik spreek goed Duits. We kregen nog twee kinderen, Thomas en Joris.”

2021: Bredanaar

“Na zeven jaar keerden we terug naar Nederland. We voelen ons al zo goed als thuis in Breda, waar ik een fantastische baan vond als bruiloftcoördinator en -kok. Al miste ik maatschappelijk van betekenis zijn. Tot ik een ingeving had: mijn moeder voer ooit als vrijwilliger mee op het Zonnebloemschip. Tot mijn grote geluk stond de vacature voor reiscoördinator op de website. Gevraagd: iemand die ervaring heeft met coördineren en goed Duits spreekt. Dat was ik.”

Februari 2023: Samen inschepen

“Ik werd aangenomen en zei ‘ja’ tegen een rooster van één week op, drie weken af. De andere weken varen collega’s

Femke Attema en Annemieke Biert mee. De eerste keer scheepten Femke en ik bij uitzondering samen in. Het salondek plus het entertainmentprogramma aan boord en de excursies zijn onze verantwoordelijkheid. Zorgen dat dit allemaal goed in elkaar zit en is geregeld, dat de vrijwilligers weten wat ze moeten doen en zich gezien voelen. Gelukkig merkte ik al gauw: vrijwilligers en andere bemanningsleden kunnen en weten zó veel, daarop mogen wij leunen. Dat geeft een goed gevoel.”

Juli 2023: Opbloeien

“Het bijzondere is dat we iedere maandag alweer een hecht team vormen. Iedereen komt aan boord met de instelling ‘wat kan ik doen?’.

Dan ontstaat er een sfeer van saamhorigheid, we worden een soort varend eiland en sluiten snel vriendschappen. Dat komt mede doordat we een helder gezamenlijk doel hebben. Samen geven we onze gasten een fijne vakantie, we zien veel van hen echt opbloeien. Ik vind het zo bijzonder, dat ik heb besloten om afscheid te nemen van ‘de huwelijken’ en volledig voor de Zonnebloem ga.”

Najaar 2023: Nieuwe koers

“Femke en ik zijn óók aangenomen om een nieuw programma te maken. Daar kan ik op het hoofdkantoor de tijd voor nemen. We merken bijvoorbeeld dat een aantal excursies alleen op papier rolstoeltoegankelijk is. Denk aan één kleine lift bij een museum dat we met een grote groep bezoeken. Daarvoor zoeken we nu alternatieven. Natuurlijk blijven de klassiekers op het programma staan, maar ik heb al gemerkt dat verandering in de smaak valt. Het optreden van de Sing It Sisters aan boord en de excursie naar een vlindertuin in Tiel werden bijvoorbeeld enthousiast ontvangen.”

2024: Jubileumprogramma

“Volgend jaar bestaat de Zonnebloem 75 jaar en daar hoort een speciaal vaarprogramma door Nederland bij. Daar ga ik buiten het vaarseizoen mee aan de slag, want aan boord heb ik alle aandacht voor gasten en vrijwilligers. Mijn hart gaat uit naar de Zonnebloem en iedereen die daarbij betrokken is. Voor hen werk ik met liefde van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat. Als alle mensen goed uitgescheept zijn, is het tijd om even tot rust te komen. Al plan ik direct voor mijn gezin weer een museumbezoek, vakantie, weekend weg, etentje of uitje, want dat doe ik nog steeds bijzonder graag.”

Met je rolstoel in het klimbos

Er kan zo veel meer dan je denkt. In bomen klimmen en er op hoge snelheid weer uit tokkelen, bijvoorbeeld. De afdeling Schijndel ging naar het klimbos in Goirle, dat rolstoeltoegankelijk is in de breedste zin van het woord.

De activiteit

Tussen de boomkruinen rijden in het klimbos. Je leest het goed. In het klimbos in Goirle is het klimparcours zo aangelegd dat mensen het in een rolstoel kunnen afleggen. De rolstoel wordt gezekerd, waarna je via een katrol en met een begeleider met enorme spierkracht naar boven kunt. Tussen de bomen zijn planken bevestigd waar een rolstoel overheen kan. De route eindigt met een tokkelbaan, waaraan je naar beneden roetsjt.

Aan het woord

Jeannine van Kaathoven, vrijwilliger afdeling Schijndel:

“Wij zijn een actieve afdeling. Naast de grote activiteiten, zetten we ook steeds meer in op een-op-een activiteiten. Een aantal jaar terug begonnen we met een wensboom, waar deelnemers ideeën voor activiteiten in kunnen ophangen. Zo stemmen we ons aanbod af op hun wensen.”

De dag

“Met een groep van zes deelnemers bezochten we het klimbos. Veel van hen vonden het spannend. Toch hees de een na de ander zichzelf naar boven, met wat hulp. Tijdens de lunch en de borrel konden we even op adem komen. Ik ook, want ik vond het tokkelen maar eng. Een van de deelnemers heeft ooit een val gemaakt op de bouwplaats, dus voor hem was het nog moeilijker. Maar hij overwon zijn angst en ging, ik was zo trots op hem.”

De reacties

“De deelnemers vonden het een fantastische ervaring. Een aantal ging zelfs meerdere keren de lucht in. Eén deelnemer kon het parcours helaas niet afleggen, maar zelfs zij had een geweldige dag. Ik vind het belangrijk dat iedereen het bij zo’n activiteit naar de zin heeft. Als dat zo is, geniet ik ook.”

Voor herhaling vatbaar?

“Zeker! Iedereen had een lach op het gezicht, angsten werden overwonnen en verwachtingen positief bijgesteld. Dat is waarvoor we het doen!”

Rondje puzzelen

Buiten genieten van de kleurenpracht die de natuur ons geeft. Daar kun je echt van bijkomen. Net als van ontspannen Zweeds puzzelen bij de warmte van koffie, thee of de ultieme herfstdrank: chocolademelk. Weet jij de antwoorden op de omschrijvingen?

Kijk snel op pagina 2 of je het goede antwoord hebt.

Wandel met VrijwilligersVoordeel de herfst in

Geniet met het VrijwilligersVoordeel van een kleurrijke herfst, met mooie dagjes uit en cadeaus voor binnen en buiten. Als dank voor het geweldige werk dat jij doet. Trek je wandelschoenen (of je pantoffels) aan en ga eropuit of blijf lekker thuis.

Onze kwartaaltopper: 100 gratis kaartjes voor Dierenrijk in Mierlo (2 weken om je aan te melden, kaartjes worden verloot)

200 gratis kaartjes voor diverse boottochten (op=op)

700 gratis kaartjes voor dagjes uit naar musea en andere bezienswaardigheden (op=op)

100 gratis nummers van Wandelmagazine (op=op)

100 gratis nummers van Bergen Magazine (op=op)

50 exemplaren van Neurocampus Braintraining Breedliggers (op=op)

8 gratis puzzelwandelingen met korting op lunch onderweg (voor alle vrijwilligers)

Uitgebreid kortingsaanbod met kortingen van minimaal 35% (onbeperkt)

Kijk vanaf maandag 25 september 18.00 uur op mijnzonnebloem.nl en bestel

• Geen internet? Kijk of een familielid, kennis of collega-vrijwilliger voor je kan bestellen.

• Lukt dat niet? Bel dan (076) 564 64 64 (werkdagen: 9.00 – 12.00 uur en 13.00 - 16.00 uur én maandag 25 september 18.00 - 20.00 uur).

• Je kunt je voor 2 gratis kaartjes voor onze kwartaaltopper t/m 8 oktober aanmelden. Ze worden daarna onder alle aanmelders verloot. Win je 2 kaartjes voor deze kwartaaltopper, dan kun je niet meeloten voor de volgende kwartaaltopper(s) in december.

• Je kunt eenmalig gebruikmaken van de op=op-aanbiedingen.

• Je kunt 1 of 2 toegangskaartjes bestellen, 1 magazine of 1 Braintraining Breedliggers.

• Alle vrijwilligers kunnen alleen of samen met iemand gebruikmaken van de gratis puzzelwandeling met korting op de lunch onderweg.

• Zijn de gratis kaartjes, tijdschriften en puzzelboekjes op? Dan kun je voor Dierenrijk gebruikmaken van een speciale korting van 35%. Daardoor betaal je nog € 14,65 per kaartje.

• Gratis kaartjes, een nummer van Wandelmagazine of Bergen Magazine, een exemplaar van Braintraining Breedliggers en puzzelwandelingen aanvragen kan t/m 3 december 2023, tenzij bij het aanbod anders is aangegeven.