คำนำ
หนังสือแตละเลมมีที่มาจากชวงเวลาและสถานที่ที่ไมธรรมดา
หนังสือเลมนี้เริ่มตนขึ้นที่หองจัดเลี้ยงในโรงแรมวัลดอรฟ-แอสโทเรีย เมื่อป ๑๙๙๑ บริษัทที่ผมกอตั้งขึ้นไดรับการเสนอชื่อใหรับรางวัลผูใหบริการดูแล สิง่ แวดลอม (Environmental Stewardship Award) ของ Council on Economic Priorities (CEP) แมจะมีการแจกรางวัลเพือ่ สิง่ แวดลอมกันหลายรางวัล ในชวงเวลานั้น และบางรางวัลก็จอมปลอม แตจุดยืนที่หนักแนนของ CEP ในดานความรับผิดชอบตอสังคมและสิง่ แวดลอมทำใหรางวัลมีนำ้ หนักอยูบ า ง บัญชีรายชื่อโครงการที่บริษัทเราลงมือทำนั้นยาวเหยียด เราจึงไมแปลกใจที่ ไดรับการเสนอชื่อ แตเมื่อ จอรจ พลิมตัน ประกาศวาเราชนะ ผมก็เดินไปที่ โพเดียม แลวมองไปยังทะเลไขมกุ และสูทดำทีอ่ ยูต รงหนา รูส กึ พูดอะไรไมออก แทนทีจ่ ะขอบคุณทุกคน ผมยืนเงียบอยูต รงนัน้ ตระหนักขึน้ มาในทันทีวา บริษทั ของผมไมคคู วรกับรางวัลนี้ และก็ไมมคี นอืน่ คูค วรเชนเดียวกัน สิง่ ทีพ่ วกเราทำคือการตะกุยทีผ่ วิ นอกของปญหา แบกรับความเสีย่ งเพียง เล็กนอย วางเงินจำนวนที่สมเหตุสมผลลงไปในที่ที่ปากของเราวางอยู แต สุดทายผลกระทบตอสิง่ แวดลอมก็แตกตางเพียงเล็กนอยกับการทีเ่ ราไมไดทำ อะไรเลย ตลับหมึกพิมพที่ผานการรีไซเคิล ไมที่ถูกตัดดวยวิธีการที่ยั่งยืน
I
คำนำ 11
ตนไมที่ถูกปลูกทดแทนตนไมเดิมที่ถูกตัด หมึกที่ทำจากถั่วเหลือง และเงิน รางวัลสำหรับองคกรไมแสวงหาผลกำไร ทัง้ หมดลวนดีและงาม แตจริงๆ แลว พวกเราตางอยูใ นธุรกิจไปรษณียข ยะ ขายสินคาผานแค็ตตาล็อก การหมุนเวียน นำกลับมาใชใหมทั้งหมดในโลกนี้ไมสามารถเปลีย่ นแปลงความจริงที่วา การ ทำธุรกิจในทุกวันนี้เปนความพยายามที่ใชพลังงานอยางเขมขนซึ่งกลืนกิน ทรัพยากรมาก ผมไมไดตั้งใจประณามความพยายามของบริษัทตางๆ ในการลดผล กระทบดานลบตอสิ่งแวดลอม ผมชื่นชมพวกเขาอยางมาก แตมันชัดเจน สำหรับผมในขณะนั้น วามันไมมีทางที่จะไปถึง “ที่นั่น” จากที่ที่เรายืนอยู วา บริษทั ทัง้ หมดตางถูกเนรเทศออกจากการเปนมิตรกับระบบนิเวศ และรางวัลทีม่ ี ใหกบั สถาบันทีเ่ สีย่ งทำกำไรกับสิง่ แวดลอมก็เพียงแคเนนย้ำความจริงวา การคา กับความยั่งยืนเปนความขัดแยงที่เกิดขึ้นโดยปริยาย ไมใชจากความตั้งใจ คณะผูบ ริหารกำลังถูกบอกวาหากพวกเขาตืน่ ขึน้ มาและโคงแสดงความเคารพ ประกาศ คำขอโทษ ของบริษทั ทดแทนสารพอลิสไตรีนดวยสารโพลิเมอร เรา ก็จะสามารถอยูบ นเสนทางทีม่ งุ สูโ ลกทีเ่ ปนมิตรกับสิง่ แวดลอม ไมมสี งิ่ ใดทีจ่ ะ หนีความจริงไดพน ปญหาไมไดอยูท มี่ าตรการครึง่ ๆ กลางๆ แตอยูท คี่ วามคิด ผิดๆ ที่พวกเขาหลอเลี้ยง วาการปรับแกเพียงเล็กๆ นอยๆ จะสามารถนำพา พวกเราสูชีวิตที่ดีขึ้น ซึ่งรวมถึงการมีธรรมชาติที่ไดรับการอนุรักษและการ ขยายตัวของหางสรรพสินคา บริษทั ทีก่ ำลังเปลีย่ นทิศทางของตัวเอง ลดมลพิษ ออกแบบผลิตภัณฑ วิธกี าร และการผลิตใหม ตางมีแรงขับทีแ่ ตกตางกัน บาง กรณีพวกเขาตองการหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบทางกฎหมาย บางบริษัท ตองการแลกความมีชอื่ เสียงกับผูบ ริโภค บริษทั อืน่ ๆ อาจตองการหลีกเลีย่ งการ ถูกสัง่ ใหตอ งรับผิดหรือหลีกเลีย่ งความรับผิดในอนาคต และมันก็คอื บริษทั อีก กลุม หนึง่ สวนใหญจะมีขนาดเล็ก ทีก่ ำลังพยายามเปลีย่ นแปลงธรรมชาติของ ธุรกิจและขับเคลือ่ นสูก ารทำธุรกิจทีร่ บั ผิดชอบตอสังคม ปญหาที่เราเผชิญอยูกวางใหญและซับซอน แตมันก็หดลงมาเหลือแค 12
I
การคากับนิเวศ
พวกเรา ๖,๘๐๐ ลานชีวติ ทีอ่ ยูร ว มกันบนโลกใบนี้ กระบวนการเติมเต็มความ ตองการและความจำเปนของเรากำลังปอกเปลือกศักยภาพทางชีวภาพของโลก ในการสรางชีวิต สิ่งมีชีวิตชนิดเดียว (มนุษย) ที่กำลังบริโภคกันอยางระเบิด เถิดเทิง ทำลายสภาพบรรยากาศทองฟา โลก น้ำ และสายพันธุส ตั ว จนระบบ สิง่ มีชวี ติ ทุกระบบบนโลกลดลงไปเรือ่ ยๆ ทำใหสงิ่ ตางๆ เลวรายอยางทีส่ ดุ เรา กำลังอยูท า มกลางชวงเวลาการระเบิดตัวของไฮโดรคารบอนทีเ่ กิดขึน้ หนึง่ ครัง้ ในรอบหนึง่ พันลานป มันกำลังสันดาปเขาไปในบรรยากาศในอัตราทีจ่ ะทำให โลกเหมือนถูกหุม ดวยกระจกสองชัน้ ทีม่ ปี ระสิทธิภาพในศตวรรษที่ ๒๑ ซึง่ จะ สงผลที่เลวรายกับชั้นบรรยากาศ ดังที่นักวิทยาศาสตรคาดการณไว ความ อุดมสมบูรณของทรัพยากรทีก่ ำลังถูกสกัด ถูกขุด และเก็บเกีย่ ว ไดกระจายตัว อยางเลวราย ประชากรโลก ๒๐ เปอรเซ็นตตอ งอดอยากเรือ้ รัง ขณะทีอ่ กี ๒๐ เปอรเซ็นต สวนใหญอยูในประเทศทางเหนือ ควบคุมและบริโภคความมั่งคั่ง ของโลกเกือบ ๘๐ เปอรเซ็นต เพราะธุรกิจทีม่ อี ยางมากมายหลากหลายรูปแบบ ตองรับผิดชอบอยางสำคัญตอการปลนสะดมนี้ จึงเหมาะสมแลวทีบ่ ริษทั จำนวน มากขึน้ เรือ่ ยๆ ตองถามตัวเองวาเราจะทำธุรกิจอยางมีเกียรติไดอยางไรในชวง หลังของยุคอุตสาหกรรม และชวงเริม่ ตนของยุคแหงนิเวศ บริษทั ตางพากัน ตระหนักวาพวกเขาอาจประสบความสำเร็จตามมาตรฐานทีย่ ดึ ถือกันเปนหลัก และละเมิดระบบนิเวศทีส่ ำคัญอยางลึกซึง้ ตอไป คำถามคือ เราจะสามารถสราง บริษทั ทีท่ ำกำไรไดโดยไมทำลายโลกรอบตัวทัง้ ทางตรงและทางออมไดหรือไม บริษทั จำนวนมากในปจจุบนั ไมยอมรับหลักการธุรกิจของธุรกิจคือธุรกิจ ตอไปอีกแลว จุดยืนใหมของบริษัทเหลานี้งายๆ คือ บรรษัทจะตองพูดถึง ประเด็นความเปนธรรมทางสังคมและสิง่ แวดลอมทีก่ อ ใหเกิดความทุกขทรมาน ตอมนุษยชาติอยางตรงไปตรงมา ดวยความทีเ่ ปนสถาบันทีม่ อี ทิ ธิพลบนโลกใบนี้ องคกรทีไ่ มแสวงหาผลกำไร เชน พันธมิตรธุรกิจเพือ่ เศรษฐกิจแหงชีวติ ชุมชน (Business Alliance for Local Living Economies - BALLE) และสภาอาคาร สีเขียวแหงสหรัฐอเมริกา (U.S. Green Building Council - USGBC) บริษทั
I
คำนำ 13
ทีป่ รึกษา เชน ซัสเทน อบิลติ ี จำกัด และ เนเจอรัล ลอจิก บริษทั จัดการเงิน ลงทุนทีม่ คี วามรับผิดชอบทางสังคม เชน พอรตโฟลิโอ ๒๑ และบริษทั ทีเ่ ปน ธุรกิจในครอบครัวอีกนับพันแหง กำลังรางจรรยาบรรณใหมสำหรับชีวติ บรรษัท ทีบ่ รู ณาการหลักการทางสังคม จริยธรรม และสิง่ แวดลอมเขาดวยกัน การจะสรางสังคมทีย่ งั่ ยืนเราจำเปนตองมีระบบธุรกิจและการผลิตทีก่ าร กระทำแตละการกระทำและทุกๆ การกระทำมีความยัง่ ยืนและเปนไปในแนวทาง เพือ่ การฟน ฟูอยางแทจริง ธุรกิจจำเปนตองบูรณาการระบบเศรษฐกิจ ชีววิทยา และมนุษยเขาดวยกันเพื่อสรางสรรควิธีการทำธุรกิจที่ยั่งยืน เพราะการที่เรา พยายามเปนบริษทั ทีย่ งั่ ยืนทีละบริษทั เปนเรือ่ งยาก เราจะไมประสบความสำเร็จ จนกวาสถาบันที่แวดลอมการทำธุรกิจจะไดรับการออกแบบใหม เพราะทุกๆ การกระทำในสังคมอุตสาหกรรมนำไปสูก ารเสือ่ มโทรมของสิง่ แวดลอม ไมวา จะ โดยตัง้ ใจหรือไม เราจะตองออกแบบระบบใหมทสี่ งิ่ ตรงกันขามก็เปนความจริง ทีก่ ารทำสิง่ ดีๆ เหมือนกับการรวงลงมาจากขอนไม ทีซ่ งึ่ ธรรมชาติ การทำงาน และชีวิตทุกวันสั่งสมรวมตัวเพื่อโลกที่ดีขึ้นเพราะมันเปนสิ่งที่จะตองเปนไป ไมใชเรือ่ งของการตระหนักรักผูอ นื่ แตอยางใด นีค่ อื สิง่ ทีห่ นังสือเลมนีพ้ ยายาม จินตนาการถึง เพือ่ เปลีย่ นแปลงการทำธุรกิจ เราจำเปนตองกำหนดลำดับของปญหาที่ เราเผชิญอยูอยางซื่อสัตยและตรงไปตรงมา บทที่ ๑-๓, ๖ และ ๗ กลาวถึง เรือ่ งนี้ ซึง่ ไมไดสาธยายถึงหายนะของสิง่ แวดลอม แตเปนการเกริน่ ถึงทางออก แมผมจะคิดวาปญหาที่เราเผชิญอยูรุนแรงกวาที่เราคิด สิ่งที่ฝงอยูในแตละ ปญหาคือทางออกทีต่ ระหนักถึงได และเปนทางออกทีไ่ ดรบั การออกแบบอยาง จริงจัง เพือ่ บรรลุทางออกเหลานัน้ เราตองเริม่ ตนดวยการตัง้ วัตถุประสงค ผม จะเริม่ ตนตรงนีด้ ว ย ๑. ลดการปลดปลอยคารบอนของพลังงานลง ๘๐ เปอรเซ็นตในป ๒๐๓๐ และลดการใชทรัพยากรทั้งหมดลง ๘๐ เปอรเซ็นตในป ๒๐๕๐ มันไมยาก เหมือนทีฟ่ ง ดูยาก ในมิตขิ องวัตถุสงิ่ ของ ผลรวมของสิง่ ทีผ่ ลิตจะยังคงเปนสอง 14
I
การคากับนิเวศ
เทา โดยใชทรัพยากรเพียงครึง่ เดียว เรามีเทคโนโลยีสำหรับทำสิง่ เหลานีอ้ ยูแ ลว ทุกสวนของระบบเศรษฐกิจ รวมถึงพลังงาน ๒. จัดใหมกี ารจางงานทีม่ นั่ คง ยัง่ ยืน และมีความหมาย สำหรับทุกคนใน ทุกที่ แนวคิดที่มุงไปสูการฟนฟูสิ่งแวดลอมคืออันตรายทางเศรษฐกิจซึ่งจะ ตองทำอยางกลับหัวหลับหาง ระบบปจจุบนั ที่ ใช-สราง-ขยะ ทำใหคนมากกวา หนึง่ ลานคนไมมงี านทำ ดังนัน้ การสรางโลกทีฟ่ น ฟู มัน่ คง เปนการสรางงาน ทีด่ ที สี่ ดุ ๓. จัดการตนเอง แทนการถูกควบคุมหรือบังคับทางศีลธรรม มนุษย ตองการงอกงามและเจริญรุง เรือง พวกเขาตอตานระบบทีแ่ ทรกแซงดวยแรง ผลักทีล่ กึ เหลานัน้ สัญชาตญาณการเอาตัวรอดของเราทีป่ ระกอบดวยความ ปรารถนาทีจ่ ะปกปองครอบครัว เปนรากของแรงขับในทางทำลายลาง และใน ความคิดสรางสรรคของเรา ระบบเศรษฐกิจการเมืองแบบใดละที่จะควบคุม ความตองการที่ไมจบสิ้นของมนุษยไดและรวมมันเขาไวในโลกที่จะเยียวยา อนาคต ๔. หลักการการตลาดที่มีเกียรติ ไมมีโครงการพลิกฟนการทำลายสิ่ง แวดลอมใดจะไดรบั การประกาศใชหากมันเรียกรองการเปลีย่ นแปลงแบบยกชุด ในพลวัตพืน้ ฐานของตลาด เราตองยอมรับและเคารพบทบาทของเรา รวมถึง สัญชาตญาณทีแ่ ข็งแกรงในการเลือกตลาดและซือ้ สินคาทีม่ คี ณ ุ ภาพเทาเทียม กันในราคาต่ำทีส่ ดุ เราขอใหผคู นจายเงินมากขึน้ เพือ่ พิทกั ษโลก ซึง่ สวนใหญ พวกเขาจะไมทำกัน เพราะพวกเขาไมสามารถทำได นีไ่ มไดเปนขอเสนอเพือ่ ตลาดทีไ่ รการควบคุม แตหมายถึงการนำราคาทีแ่ ทจริงของการผลิตใสรวมเขา ไปในราคาตลาด ซึง่ จะทำใหการเลือกซือ้ นำสูผ ลทีด่ ที สี่ ดุ ๕. อยูอ ยางมีคณุ คามากกวาวิถชี วี ติ ทีเ่ ราเปนอยูใ นปจจุบนั เราจำเปนตอง เชิญผูค นเขามาในโลกทีใ่ หกำเนิดสินคา (และความดีงาม) ไมใชผลักพวกเขา ออก ซึง่ จะทำใหเกิดการรวมมือกันโดยไมมกี ารคุกคาม วิถชี วี ติ ใหมทพี่ วกเขา มีสว นรวม มีความสุข และสรางสรรค ขอจำกัดของวันนีจ้ ำเปนตองกลายเปน
I
คำนำ 15
โอกาสของวันพรุง นี้ ๖. ฟน ฟูถนิ่ ทีอ่ ยูอ าศัยตามธรรมชาติ ระบบนิเวศ และสังคม ใหสภู าวะทีด่ ี ทีส่ ดุ ความลับทีไ่ มถกู เปดเผยของแนวคิดดานสิง่ แวดลอมคือไมมสี งิ่ ใดทีย่ งั่ ยืน ไปตลอด ถิน่ ทีอ่ ยูอ าศัยตามธรรมชาติอาจจะคงอยูไ ปนับลานป แตมนั เปนไป ไมไดในทางปฏิบตั ทิ จี่ ะคำนวณความยัง่ ยืนของทรัพยากรประมง พืน้ ทีด่ นิ หรือ พืน้ ทีป่ า ทีแ่ ทจริงเปนการเฉพาะ เราไดผา นจุดทีท่ รัพยากรบนโลกใบนีส้ ามารถ ค้ำจุนประชากรโลกในอีก ๕๐ ปมาแลว การเปลีย่ นแปลงทีจ่ ะเกิดผลจึงตอง ยอนนาฬกาทรัพยากรและอุทิศตนเพื่อฟนฟูชีวิตและระบบสังคมที่ถูกทำลาย จนเสือ่ มโทรม การฟน ฟูจงึ เปนสิง่ ทีต่ อ งใหความสนใจยิง่ กวาพีชคณิตของความ ยัง่ ยืน ๗. อยูกับรายไดในปจจุบัน กองทุนสะสมของทรัพยากรทั่วโลกกำลัง คอยๆ หมดไป สังคมมนุษยจำเปนตองแสดงออกเชนเดียวกับสังคมธรรมชาติ อืน่ ๆ อยูก บั ธรรมชาติทลี่ ดลง และการไหลของพลังงานจากดวงอาทิตยสพู ชื นีห่ มายถึงการออกแบบอุตสาหกรรม ทีอ่ ยูอ าศัย และกระบวนการเดินทางขนสง ใหมทงั้ หมด เพือ่ ใหสงิ่ ใดก็ตามทีเ่ ราตองใชสามารถผุดขึน้ มาจากโลก (และดวง อาทิตย) และหมุนยอนกลับไปสูท เี่ ดิมอยางนุม นวล ๘. สนุก มีสว นรวม และพยายามอยางยิง่ ยวดเพือ่ ผลลัพธทงี่ ดงาม การ ฟน ฟูเกิดขึน้ ดวยการสัง่ สมกิจกรรมประจำวันของผูท มี่ สี ว นเกีย่ วของนับลานคน รวมกัน บางคนคิดวามนุษยคอื ผูล า โดยธรรมชาติ ผมลงคะแนนใหกบั คนทีร่ สู กึ วามนุษยคอื รูปทรงของวัฒนธรรม และการเปลีย่ นแปลงวัฒนธรรมสามารถเกิด ขึน้ ไดในชวงขณะทีห่ าไดยาก ดวยพลังและความเร็วทีโ่ ดดเดน การออกแบบ ทีด่ สี ามารถปลดปลอยมนุษยชาติจากการกระทำอยางวิตกจริตของการทำลาย และตัง้ เปาหมายทีย่ นื ยง แรงกระตุน เพือ่ สรางสรรคความงามและความยุตธิ รรม ยังเปนพลังงานทีไ่ มถกู นำมาใช และสิง่ นีม้ อี ยูใ นทุกระดับของสังคม บทที่ ๔ และ ๕ และบทที่ ๘-๑๐ เสนอเสนทางทีช่ ดั เจนเพือ่ บรรลุวตั ถุประสงคเหลานี้ ตอนอานลองจินตนาการวาคุณเปนนักออกแบบ ทีก่ ำลังสราง 16
I
การคากับนิเวศ
โลกใหมทกี่ ารคาและการฟน ฟูสงิ่ แวดลอมเปนคำพองทีม่ คี วามหมายเดียวกัน ระบบนัน้ จะมีหนาตาอยางไร เราจะรูส กึ อยางไรถาไดทำงานในระบบนัน้ อะไร คือสิ่งที่ขัดขวางเราไมใหทำสิ่งที่ถูกตองเหลานั้น แลวเราจะเปลี่ยนหรือลบ อุปสรรคเหลานัน้ ไดอยางไร ขณะทีค่ ณุ หาคำตอบใหแกคำถามเหลานัน้ จงเก็บประเด็นสำคัญนีไ้ วในใจ ดวย - ชะตากรรมของมนุษยเชือ่ มโยงกับการกระทำของสิง่ มีชวี ติ อืน่ อยางไม อาจหลีกเลีย่ งได การเคารพหลักการนีเ้ ปนความทาทายพืน้ ฐานในการเปลีย่ น แปลงธรรมชาติของธุรกิจ
I
คำนำ 17
คำนำฉบับปรับปรุงใหม*
ตอนที่ การคากับนิเวศ ไดรบั การตีพมิ พในป ๑๙๙๓ หนังสือเลมนี้
โดงดังอยางไมมีใครเหมือน คือถูกคว่ำบาตรจากสำนักพิมพยักษใหญใน สหรัฐอเมริกาทุกแหง ซึง่ ก็คงไมแปลกถาความจริงไมไดปรากฏวาหนังสือของผม กอนหนานี้สองเลม คือ The Next Economy และ Growing a Business ไดรบั การเขียนถึงในสือ่ สิง่ พิมพมากกวา ๒๐๐ ฉบับ และมีเพียง ไมเคิล เพลเลกเชีย แหง ดัลลัส มอรนงิ นิวส เพียงคนเดียวทีเ่ ขียนแนะนำหนังสือของผม ดวยมุมมองทางธุรกิจ แมจะมีคนเขียนแนะนำใน ฟอรบส, ดูนส และ บิสสิเนส วีคส แตคนเขียนก็บอกกับผมวางานเขียนของพวกเขาถูกบรรณาธิการ ฌาปนกิจไปเรียบรอย การปฏิเสธเรื่องเชนนี้ไมไดเปนเรื่องสวนตัว แตเปน สัญญาณการปฏิเสธเรือ่ งราวเกีย่ วกับสิง่ แวดลอมทีด่ ำรงอยูใ นโลกธุรกิจ หนังสือ * ในการปรับปรุง The Ecology of Commerce ผมตองเลือกอยางยากลำบากวาจะปรับปรุง ขอมูลใหมใหทนั สมัย หรือใชขอ มูลและตัวเลขเดิม ในกรณีทขี่ อ มูลเดิมยังคงมีความเกีย่ วของ อยู มันจะถูกคงไวแบบเดิม แตในสวนทีข่ อ มูลเดิมลาสมัยอยางชัดเจน เชน ทีเ่ กีย่ วกับการ ปลอยกาซทีท่ ำใหภมู อิ ากาศเปลีย่ นแปลง ขอมูลจะถูกปรับปรุงใหมใหทนั สมัยมากทีส่ ดุ เพือ่ พยายามรักษาอารมณของหนังสือในป ๑๙๙๓ ไวและใหฉบับปรับปรุงใหมนสี้ ามารถปรับใชได ในปจจุบนั 18
I
การคากับนิเวศ
การคากับนิเวศ บอกวา “ธุรกิจกำลังทำลายโลก อยางทีไ่ มมใี ครทำไดยงิ่ กวา” การถูกปฏิเสธจึงเปนเรื่องที่เขาใจได แตถึงอยางนั้นหนังสือเลมนี้ก็กลายเปน หนังสือขายดีระดับประเทศ และจะขายไดอยางไมมวี นั หยุด อยางทีเ่ ปนอยูใ นขณะนี้ ประเทศนีก้ ำลังเขาสูก ารลมสลายของธนาคาร ที่ แทรกซึมไปทั่วทุกพื้นที่ดวยการหลอกลวง ฉอโกง ละเมิดกฎกติกา และการ ร่ำรวยขึ้นของชนชั้นสูงกลุมเล็กๆ บนตนทุนของผูเสียภาษี อยางที่เปนอยูใน ขณะนี้ ประเทศนีป้ ฏิเสธทีจ่ ะยอมรับความจริงของการขยายตัวและระดับความ รุนแรงของปญหาสิง่ แวดลอมทีเ่ ราเผชิญอยู อยางไรก็ตามหนังสือเลมนีก้ ห็ า หนทางเดินออกมาสูโลกจนเจอ และกลายมาเปนหนังสือเรียนในสาขาวิชาที่ หลากหลายทั้งดานธุรกิจ จริยธรรม เศรษฐศาสตร และชีววิทยา มาจนถึง ปจจุบนั เปนหนังสือทีไ่ ดรบั การแปลถึง ๑๔ ภาษา ซีอโี อจากประเทศฝรัง่ เศส จนถึงญี่ปุนอานมัน และสงตอใหกับฝายบริหารอาวุโสของพวกเขาอานตอ สำหรับผมแลว คนอานทีโ่ ดดเดนทีส่ ดุ ของหนังสือเลมนีค้ อื เรย แอนเดอรสนั ซีอโี อผูก อ ตัง้ อินเตอรเฟส บริษทั พันลานทีเ่ ปนผูน ำระดับโลกดานพรมปูพนื้ แบบ โมดูลาร เรยพาหนังสือเลมนีเ้ ขาไปสูห วั ใจของงานทุกระดับและใชมนั เปนหลัก ในการรางสาสนดานสิ่งแวดลอมใหกับพนักงานของเขาในป ๑๙๙๔ เขาให คำมัน่ กับตัวเองวาจะพาอินเตอรเฟสขึน้ สูบ รรษัทระดับโลกอยางใหความเคารพ ตอความยัง่ ยืน ดวยจุดมุง หมายสูงสุดทีจ่ ะใหมขี องเสียเปนศูนย จำนวนคารบอน เปนศูนย และการปลอยกาซเรือนกระจกเปนศูนยในป ๒๐๒๐ เขามาไดเกิน ครึง่ ทางแลว และในกระบวนการนี้ เขาไดกลายเปนปากเสียงในโลกของความ ยัง่ ยืนทีเ่ สียงดังมากทีส่ ดุ คนหนึง่ พรอมๆ กับดำรงตำแหนงประธานรวมในสภา การพัฒนาอยางยัง่ ยืนของประธานาธิบดี ในยุคประธานาธิบดีคลินตัน หากเขา เปนบุคคลเพียงคนเดียวทีไ่ ดอา นหนังสือเลมนี้ นัน่ ก็คมุ กับความพยายามของ เขาแลว ไมใชแคเรยเพียงคนเดียว ริค เฟดดริซซี ซึง่ ตอนทีเ่ ขาอานหนังสือนีค้ รัง้ แรกเมือ่ ป ๑๙๙๓ เขายังเปนผูอ ำนวยการฝายการตลาดสิง่ แวดลอมของบริษทั
I
คำนำฉบับปรับปรุงใหม 19
แคเรีย ริคบอกวา เขาไมรูเลยวาตำแหนงงานของเขามีความหมายอยางไร จนกระทัง่ ไดอา น การคากับนิเวศ ตอนนีเ้ ขาออกจากบริษทั แคเรียแลว และ กำลังเปนผูนำขององคกรพัฒนาเอกชนดานสิ่งแวดลอมใหญที่สุดในโลก คือ สภาอาคารสีเขียวแหงสหรัฐอเมริกา (U. S. Green Building Council) องคกร ไมแสวงผลกำไรทีต่ า งจากองคกรอืน่ ๆ ทีเ่ คยทำงานดานนีม้ ากอน เพราะองคกรนี้ ประกอบดวยผูค นเกือบทุกกลุม ทีเ่ กีย่ วของกับธุรกิจในชีวติ ประจำวัน ทัง้ สถาปนิก นักวางแผน นักตกแตงภายใน ผูรับเหมา นักพัฒนาอสังหาริมทรัพย และ ขาราชการ ทุกวันนี้บรรษัทหลักๆ ทุกแหงในโลก ตองกลาวถึงประเด็นสิ่งแวดลอม ถาไมในสินคาหรือบริการของบริษัท ก็ตองในรายงานและงานสื่อสารของตน “สีเขียว” กลายมาเปนคำที่ถูกใชอยางกวางขวางและถูกบิดเบือนอยูบอยครั้ง มันถูกใชครอบคลุมทุกอยาง ตัง้ แตการเปลีย่ นแปลงบรรจุภณ ั ฑทที่ ำจากวัสดุ รีไซเคิล ไปจนถึงรถยนตทปี่ ระหยัดน้ำมันไดมากขึน้ พูดสัน้ ๆ คือ ทุกทาทีหรือ ทุกการเคลือ่ นไหวทีเ่ กีย่ วของกับการลดการใชพลังงานหรือวัสดุ สามารถตีตรา ไดวาเปนสีเขียว แมจะมีการใชคำนี้อยางไมถูกตอง ความรูความเขาใจดาน สิ่งแวดลอมของบรรษัทขนาดใหญก็เติบโตขึ้น จากวอลมารทสูฮิวเลตตแพคการด ทั้งผูบริหารและพนักงานที่ไมไดรูสึกอะไรเลยกับสิ่งแวดลอมเมื่อ ๑๗ ปทแี่ ลว ตอนนีร้ เู รือ่ งสิง่ แวดลอมดีกวาทีน่ กั เคลือ่ นไหวในทศวรรษ ๑๙๙๐ รูก นั ถาจะเรียกสิง่ นีว้ า เปนทะเลทีเ่ ปลีย่ นแปลงก็พดู ไดไมเต็มปาก เพราะความ ไมอยากเปลีย่ นแปลงของระบบธุรกิจยังคงปกคลุมไปทัว่ ตลาด เบือ้ งหลังฉาก กับในหองปฏิบัติการจริงเปนโลกคนละใบ ผมไมคิดวายังมีบรรษัทที่ทุกวันนี้ ยังคิดวาธุรกิจในอนาคตยังเหมือนเดิม ตอใหเขาแสดงออกอยางนัน้ ก็ตาม ในฉบับปรับปรุงใหมนี้ ผมพยายามทำใหหนังสือทันสมัยขึน้ โดยไมสญู เสีย เนื้อหาเดิม อยางไรก็ดี ในขณะที่อานและปรับปรุงตนฉบับ ก็เปนเรื่องชวย ไมไดที่ผมจะสังเกตเห็นวาความคิดบางอยางที่เคยเปนของใหมในป ๑๙๙๓ กลายเปนเรื่องสามัญธรรมดาไปแลวในปจจุบัน อยางนอยก็ในสถาบันที่สอน 20
I
การคากับนิเวศ
ดานธุรกิจอยางหัวกาวหนา ในเวลาเดียวกัน การตอตานอยางดือ้ รัน้ ในประเด็น ทีเ่ กีย่ วกับความคิดพืน้ ฐานมากๆ ทางวิทยาศาสตร รวมถึงฟสกิ ส นิเวศวิทยา และชีววิทยา ก็ยงั คงมีอยูใ นธุรกิจ การอานฉบับพิมพใหมนซี้ ำ้ อีกครัง้ ทำใหผม อยากสนับสนุนการเปลีย่ นแปลงทีไ่ ดเกิดขึน้ แลว และในเวลาเดียวกัน ผมก็เตน อยูในวงธุรกิจ บิดผาขนหนูอยางขัดอกขัดใจกับวิธีที่สมาคมการคาและนัก การเมืองตอตาน หรืออยางดีทสี่ ดุ ก็ออกมาเคลือ่ นไหวพรอมสุนทรพจนทเี่ ย็น ยะเยือกเกีย่ วกับการปฏิรปู และนวัตกรรม ตอน การคากับนิเวศ วางแผง หนังสือสำคัญสองเลมก็เพิง่ ไดรบั การตีพมิ พ คือ The End of Nature โดย บิล แมคกิบเบน และ Earth in the Balance โดย อัล กอร ทัง้ สองเลมติดอันดับขายดี ทัง้ สองเลมเกีย่ วของกับการเปลีย่ นแปลงสภาพภูมอิ ากาศ ทัง้ สองเลมมองไปในอนาคต และไมชา หนังสือทัง้ สอง เลมก็เลือนหายไปในวงจรนโยบายแนนอน หนังสือทั้งสองเลมพูดถูกในเชิง ของสัญลักษณ และสังคมธุรกิจสวนใหญกจ็ ะเพิกเฉย ปฏิเสธ หรือหัวเราะเยาะ งานเหลานี้ การลงรายละเอียดดวยเหตุผลทีซ่ บั ซอนและการสรุปโดยปราศจาก เหตุผลทางวิทยาศาสตรยงั คงถูกใสความใน วอลล สตรีท เจอรนลั และวารสาร วาดวยการคาฉบับอื่นๆ อยางตอเนื่องจนถึงปจจุบัน ประเด็นที่แมคกิบเบน และกอรชใี้ หเห็นเปนจริงแลวในวันนี้ กลไกการทำงานของโมเลกุล ๓ อะตอม อยางการดักจับคารบอนไดออกไซด หรือน้ำ หรือการแผรังสีความรอนซ้ำ ไมใชเรือ่ งของอารมณ เรือ่ งของการตีความ เรือ่ งของศาสนาหรือการเมือง แต เปนประเด็นทางวิทยาศาสตร ธุรกิจทีใ่ ชวทิ ยาศาสตรในการพัฒนาผลิตภัณฑ ของตนอยางไมหยุดหยอนสามารถไมสนใจกฎแหงฟสกิ สไดอยางไรเปนเรือ่ งที่ อธิบายไมได นอกเสียจากจะมีใครสักคนยอมรับวาองคกรทางธุรกิจจะสูดหายใจ เอาควันเสียของตนเองเขาไปตราบเทาทีพ่ วกเขาคิดวาจะสามารถทำกำไรจาก มันได การดือ้ แพงเชนนีจ้ ะไมเปลีย่ นแปลงไดมากอยางทีใ่ ครคนใดจะคิดหวัง แตมันก็เปนเรื่องธรรมชาติของมนุษยมากกวาเรื่องของธุรกิจการคา การไม สามารถสรางผลประโยชนระยะสัน้ ทีเ่ ปนตัวเงินยอมสำคัญนอยกวาการอยูด กี นิ
I
คำนำฉบับปรับปรุงใหม 21
ดีในระยะยาวของมนุษย หากผมจะเขียนหนังสือใหมสกั เลมหนึง่ ในวันนี้ ผมจะเนนวาความยัง่ ยืน เปนหนทางแนนอนทีส่ ดุ หนทางหนึง่ ในการสรางสรรคสงิ่ ใหมๆ สำหรับบริษทั ที่ แสวงหาความสามารถทางการแขงขัน ในทางกลับกัน การถวงเวลา หรือการ กลัวความรับผิดชอบและความไมรเู กีย่ วกับสิง่ แวดลอม ทำใหนกึ ถึงการไมตอ ง รับผิดชอบทีเ่ ปนไปในวงกวาง การเปลีย่ นแปลงบนแผนทีท่ างนิเวศวิทยาของ โลกปรากฏใหเห็นอยางเดนชัดในขณะนี้ ไมวามหาสมุทร หนาดิน ความ แปรปรวนของสภาพภูมอิ ากาศ การขาดแคลนทรัพยากร สุขภาวะสิง่ แวดลอม หรือความมัน่ คงทางอาหาร ทีแ่ ตกตางไปตอนนีก้ ค็ อื สิง่ ทีถ่ กู มองวาไมสามารถ นำมาเทียบกันไดกำลังบรรจบเขาหากัน คุณไมสามารถพูดถึงความเปนธรรม ทางสังคมโดยไมพดู ถึงความเปนธรรมทางสิง่ แวดลอม คุณไมสามารถจินตนาการถึงโลกทีม่ งั่ คัง่ โดยไมพดู ถึงความมัน่ คงทางสภาพภูมอิ ากาศ คุณไมสามารถ จินตนาการถึงระบบการเกษตรทีท่ ำงานไดดี โดยไมพดู ถึงความหลากหลายทาง นิเวศและอุทกวิทยา และคุณจะไมสามารถจินตนาการถึงการศึกษาที่มีความ หมายสำหรับเด็กได หากคุณไมเขาใจพืน้ ฐานทางดานสิง่ แวดลอม ทีส่ ำคัญทีส่ ดุ คือ ผมเชือ่ วาการหวงใยและใหความสำคัญกับสิง่ แวดลอม ไมไดเปนเพียงประเด็นทางสังคม ธุรกิจ หรือจริยธรรมอีกตอไป แตเปน ประเด็นทางอารยธรรม ทัง้ ๆ ทีโ่ ลกมีคมู อื การใชงานทีช่ ดั เจนมากๆ เราก็ยงั คง คลำอยางสะเปะสะปะไปรอบๆ เพือ่ หาวิธกี าร นีอ่ าจเปนธรรมชาติของสังคมที่ เชือ่ มถึงกันทัว่ โลก ทีข่ อ มูลขาวสารเดินทางเร็วขึน้ แตประสิทธิภาพการลงมือ ทำตามขอมูลกลับชาลงทัว่ โลก ดวยเหตุนกี้ ารประกอบการของบริษทั ตางๆ จึง มีความสำคัญอยางยิ่ง ทั้งนี้เพราะในธุรกิจ การติดตอคาขาย และในตลาด ผูค นพากันเปลีย่ นแปลงเทคโนโลยี นิสยั และมุมมองกันอยางรวดเร็ว ตอนที่ ผมเขียน การคากับนิเวศ ยังไมมแี นวคิดเกีย่ วกับธุรกิจการกุศล กิจการเพือ่ สังคม หรือวงเงินชา วันนี้ธุรกิจที่เคยแยกตนจากโลกที่ไมมีกำไร ไดรวมตัวเปนรูป แบบทีส่ ดใสหลายรูปแบบ โยนแนวคิดเดิมๆ ทีธ่ รุ กิจเคยเปนและไมไดเปนทิง้ ไป
I
22 การคากับนิเวศ
เมื่อถามวาผมเปนคนมองโลกในแงรายหรือแงดีเมื่อพูดถึงอนาคต คำ ตอบของผมจะเหมือนเดิมเสมอ เมือ่ คุณมองไปในวิทยาศาสตรเพือ่ ดูวา อะไร กำลังเกิดขึน้ บนโลกใบนี้ และไมไดมองในแงรา ย คุณจะไมเขาใจขอมูล แตถา คุณไดพบกับคนทีก่ ำลังทำงานเพือ่ ฟน ฟูโลก ฟน ฟูชวี ติ ของคนจน แลวคุณไม มองโลกในแงดี คุณก็จะไมเกิดแรงกระเพือ่ ม สิง่ ทีผ่ มเห็นทุกทีบ่ นโลกใบนีค้ อื คนทีฉ่ ลาด เปนหวงเปนใย และเต็มใจทีจ่ ะเผชิญกับความสิน้ หวัง อำนาจ และ เหตุการณทคี่ าดการณไมไดมเี หลือคณานับ เพือ่ ทีจ่ ะฟน ฟูความสงางาม ความ ยุตธิ รรม และความงามทีม่ องเห็นไดกลับคืนสูโ ลกใบนี้ กวี แอนเดรียนน ริช เขียนไววา “ถูกทำลายไปมากแลว ผมเขาขางคนรุน แลวรุน เลา ทีส่ รางโลกขึน้ มาใหม อยางดือ้ รัน้ โดยไมมอี ำนาจพิเศษ” ไมมคี ำอธิบายใดดีไปกวาสิง่ ทีผ่ ม เห็นในบริษัทใหญ บริษัทเล็ก สถาบันเงินกูรายยอยที่ไมแสวงหาผลกำไร กองทุนธุรกิจเพื่อสังคมและอื่นๆ มนุษยธรรมมีความเชื่อมโยงกัน มันกำลัง สรางโลกใหม และการลงมือทำก็กำลังเกิดขึ้นในหองเรียน ในฟารม ปา หมูบ า น มหาวิทยาลัย คายผูล ภี้ ยั กลางทะเลทราย ทีเ่ ลีย้ งปลา และสลัม และ ธุรกิจรูปแบบใหมมากมายมหาศาลก็อยูท นี่ นั่ จินตนาการถึงโลกใหม พยายาม ถมชองวางระหวางปจจุบนั ทีเ่ ปนปญหากับอนาคตทีค่ รอบคลุม ใหเกียรติ และ เปนธรรม ทางเลือกเปนสิง่ ทีเ่ กินจะนึกคิด ตัวเลือกชัดยิง่ กวาชัด ไมใชแคการ รักษาโลกทีเ่ รากำลังอยูอ าศัย หากแตตอ งนำเราไปสูอ นาคตทีจ่ ะมีชวี ติ อยูไ ด เรารูอ ะไรบางเกีย่ วกับชีวติ ตามคำพูดของนักชีววิทยา เจไนน เบนยุส ชีวติ สรางสภาพแวดลอมทีส่ อื่ พลังงานสูช วี ติ ผมไมสามารถคิดคำขวัญทีด่ กี วา นีไ้ ดสำหรับเศรษฐกิจในอนาคต ตอนทีเ่ ขียนหนังสือเลมนี้ เรามีบา นเรือนถูก ทิง้ รางไมมคี นอยูอ าศัยนับหมืน่ หลัง และผูค นนับหมืน่ คนถูกทอดทิง้ ไมมบี า น อยู เรามีนกั การธนาคารทีล่ ม เหลวคอยใหคำแนะนำผูร กั ษากฎหมายถึงวิธรี กั ษา สินทรัพยทลี่ ม ละลาย เรายังคงเปนสิง่ มีชวี ติ ชนิดเดียวบนโลกทีไ่ มมกี ารจางงาน เต็มเวลา เรามีเศรษฐกิจที่บอกเราวาการทำลายโลกในเวลานี้ถูกกวาการเริ่ม ใหม การฟนฟู และการรักษาใหยั่งยืน คุณสามารถพิมพเงินใหมเพื่อค้ำ
I
คำนำฉบับปรับปรุงใหม 23
ประกันธนาคาร แตคณ ุ ไมสามารถพิมพชวี ติ ใหม เพือ่ ค้ำประกันโลก ตอนนี้ เรากำลังขโมยอนาคต เอามาขายในปจจุบนั และเรียกมันวาผลิตภัณฑมวลรวม ประชาชาติ เราสามารถมีเศรษฐกิจทีอ่ ยูบ นฐานของการเยียวยาอนาคตไดอยางงายๆ แทนที่จะขโมยมัน เราสามารถเลือกไดวาจะสรางสรรคสินทรัพยเพื่ออนาคต หรือจะยึดเอาสินทรัพยของอนาคตมา อยางหนึ่งเรียกวาการฟนฟู อีกอยาง หนึง่ เรียกวาการใชประโยชนอยางเอาเปรียบ และเมือ่ เราเอาเปรียบโลก เราเอา เปรียบผูค นและทำใหเกิดความทุกขอยางทีไ่ มอาจเอยเปนถอยคำ การทำเพือ่ โลกไมใชหนทางสูค วามร่ำรวย แตเปนทางทีท่ ำใหเรามัง่ คัง่ โลกรองขอนักฝน ใหตงั้ ราน สรางสรรคสนิ คาใหม หรือเทคโนโลยีทางสังคม และสรางสรรคสงิ่ ที่ ไมเคยมีมากอนทีจ่ ะนำพวกเรามารวมกัน และกระทำอยางมีความรับผิดชอบ ในฐานะผูโ ดยสารของสถานทีง่ ดงามทีเ่ ราเรียกวาบาน นีค่ อื สิง่ ทีเ่ ปนจริงในวันนี้ ยิง่ กวาทีเ่ คยเปนมา พอล ฮอวเกน
I
24 การคากับนิเวศ