360⁰ τεύχος 10⁰

Χέμεν Μουχάμαντ Ένας καλλιτέχνης που κάνει θαύματα με ένα κουτάλι

Τεύχος 10 • Φεβρουάριος 2017 • FREE PRESS

Θεοδόσης Γιαννακίδης Το τυχαίο είναι αυτό που μπορεί να σε μαγέψει

Χρήστος Κεχαγιόγλου Ο έρωτας είναι το απόλυτο καταφύγιο στην κρίση που ζούμε

Θα αλλάξει κάτι μόνο όταν πιάσουμε όλοι πάτο Νάντια Κατσαρού δημοσιογράφος και συγγραφέας

Αφιέρωμα

αναγνώστες της 360⁰ γράφουν για ένα αγαπημένο τους ταξίδι

Χάρης Ντώνιας

Ο σκηνοθέτης της εκπομπής ΕΡΤ Social Growth μιλάει στην 360⁰

Ένας barista εξομολογείται

τα μυστικά του καλού καφέ

Η εταιρία CROCODILINO δραστηριοποιείται στην ελληνική αγορά πάνω από 30 χρόνια και ειδικεύεται στο παιδικό παπούτσι. Η φιλοσοφία της εταιρίας πάντα στηριζόταν στον συνδυασμό της υψηλής ποιότητας, του πρωτοποριακού design και της προσιτής τιμής, ενώ η μεγάλη ποικιλία στις συλλογές CROCODILINO προσφέρει ευρεία γκάμα επιλογών για κάθε γούστο. Έχοντας κερδίσει την εμπιστοσύνη των γονιών που αναζητούν το καλύτερο για το παιδί τους και την ανάπτυξή του, η εταιρία CROCODILINO βρίσκεται στη Νο 1 θέση στο παιδικό παπούτσι στην Ελλάδα. Κι αυτό γιατί μεταξύ των άλλων τα παπούτσια CROCODILINO είναι τα μόνα παιδικά παπούτσια που μετά από έρευνες έχουν λάβει την έγκριση από παιδοορθοπεδικό (κας Μίλη Ν. Κωνσταντινίδου). Στα καταστήματα СROCODILINO θα βρείτε εξειδικευμένο προσωπικό που θα σας βοηθήσει με προσοχή να επιλέξετε σωστά παπούτσια για το παιδί σας. Διεύθυνση : 14η Μαΐου 17, Τηλέφωνο : 25510.37756

Γρήγορος, άνετος, ασφαλής τρόπος μετακίνησης

Η ευγένεια και η φιλική διάθεση της Αναστασίας και της Δήμητρας μας κέρδισαν αμέσως.

Κομμώσεις Για πληροφορίες & κρατήσεις 25510 26479 Το ΚΤΕΛ Ν. 'Εβρου Α.Ε. αναλαμβάνει να στείλει δέματα και αποσκευές σε όλο τον νομό αλλά και σε όλη την Ελλάδα! Γρήγορα και με ασφάλεια! Πληροφορίες στα κατά τόπους πρακτορεία.

14

19 Απριλίου - 9Φεβρουάριος Μαΐου 2016 2017

2

Showroom

Επαγγελματισμός, προσιτές τιμές, όμορφο περιβάλλον,25510 άμεση26479 εξυπηρέΕκδοτήριο Αλεξανδρούπολης τηση και25510 καλή25126 διάθεση. Αποθήκη Αλεξανδρούπολης Επικοινωνία:

Εκδοτήριο Θεσσαλονίκης 2310 595439

Κουρέματα: Ανδρικό, Αποθήκη Θεσσαλονίκης 2310 595465

γυναικείο, παιδικό. ΚλασΕκδοτήριο Ορεστιάδας 25520 22550 και22732 μοντέρνα κουΑποθήκη Ορεστιάδαςσικά 25520 ρέματα. Εντυπωσιακά χτενίσματα για κάθε περίσταση.

Προβάλετε την επιχείρησή σας στην

Σταθερά νο1 στο παιδικό παπούτσι

Vintage

Κατάστημα ανδρικών ενδυμάτων. Εδώ θα βρείτε: OWLclothes, TWINBLACK, XZENO, FREEDMAN, OBVIOUS CROSSOVER, GIO,S, BESTCHOICE, MISSONE, MOVERjeans 14ης Μαΐου 41 στην Αλεξανδρούπολη τηλ.2551402561 κιν.6972235491

Εκδοτήριο & Αποθήκη Διδ/χου 25530 22366 Εκδοτήριο & Αποθήκη Σουφλίου 25540 22291 Εκδοτήριο & Αποθήκη Φερών 25550 22219 Εκδοτήριο Καβάλος 2510 223593 Εκδοτήριο & Αποθήκη Αθηνών 210 5133280

Φέτος καταλάβαμε χειμώνα του Μάνου Λασκαράκη

Α

ν μη τι άλλο, φέτος καταλάβαμε χειμώνα. Θυμηθήκαμε, είναι η πιο σωστή έκφραση. Πώς είναι το κρύο που θερίζει. Πώς παγώνουν τα χέρια και λυγάνε τα δάχτυλα ζόρικα, σαν να ‘ναι πλαστικής κούκλας. Πώς είναι να τυλίγεσαι με κασκόλ, όχι γιατί σ’ αρέσει το χρώμα που δίνει πάνω στο παλτό σου, αλλά γιατί συγκρατεί τη θερμή σου ανάσα και την αφήνει να τυλίγεται κι αυτή γύρω απ’ το λαιμό σου. Ο αληθινός χιονιάς είναι παρόλα αυτά ήσυχος. Μια άπνοια στον αέρα. Ένα απόλυτο και απροσδιόριστο λευκό στον ουρανό. Χωρίς την παραμικρή χαραματιά. Ουρανός σαν ακίνητος. Αλλά και σαν κρεμαστός. Νομίζεις θα απλώσεις το χέρι σου και θα τον αγγίξεις. Μα είναι απλά οι νιφάδες που πέφτουν. Σαν ο ουρανός να κατακερματίζεται και να γκρεμίζεται πάνω σου. Και σιγά σιγά ξαναχτίζεται στη γη. Γίνεται πάλι ουρανός κάτω στο χώμα, στα δέντρα, στην άσφαλτο, όπου βρει. Δεν ρωτάει και απλώνεται με θράσος παντού μέχρι να ασπρίσει τα πάντα. Ένας «εισβολέας» που δεν άφησε μια πιθαμή «ελεύθερη» στο πέρασμά του. Μας δάνεισε το χρώμα του, μας πήρε πίσω όλα τα δικά μας. Σαν να μας κάνει μια πλάκα: «για βρείτε το δρόμο σας, τώρα, μέσα στο λευκό…» Σαν να σου έχουν κλείσει τα μάτια. Κι αντί για μαύρο, άσπρο παντού. Ένας λευκός εισβολέας που δεν ήρθε για να μείνει. Με το πρώτο φως του ήλιου, θα πάρει πίσω το λευκό του, θα μας επιστρέψει τα χρώματά. Ήταν μόνο μια μικρή δοκιμασία. Κι αν είναι μικρή, σου μένει μόνο μια γεύση χαράς, και οι δυσκολίες χαλάλι.

Μ

εγαλώσαμε μαθαίνοντας τον ήχο από τα καλοριφέρ να κροταλίζουν σαν ανάβουν και διαστέλλονται. Ένας νευρικός ήχος που παραδόξως το μάθαμε σαν ευχάριστο. Ο προάγγελος της ζέστης χάρη στο σαματά που κάνουνε τα μέταλλα. Μια πηγή χαράς ακουστική αλλά και αόρατη. Το σώμα καρφωμένο στον τοίχο έστεκε ακίνητο και άψυχο. Αν το

καλοσκεφτείς σε κάνει να απορείς πώς θα σε ζεστάνει. Κι αφήσαμε πίσω το πετρέλαιο τους χειμώνες της κρίσης και γυρίσαμε στα τζάκια, τις σόμπες και τα πέλλετ. Η φωτιά είναι αλλιώς. Ένας ζωντανός οργανισμός που χορεύει μέσα στο σπίτι σου. Με το που θα ανάψει θα σε ζεστάνει η θέα της πριν ακόμα θερμάνει το χώρο. Το βλέπεις και το πιστεύεις. Ίσως δεν έχεις συνηθίσει κάτι τέτοιο στο χώρο σου, μα πάλι σου είναι πιο οι-

Α

πό την ημέρα που θα έρθεις στον κόσμο αυτό αξιολογείσαι. Από τους γονείς σου στο σπίτι, από τους δασκάλους σου στο σχολείο, τους καθηγητές στο πανεπιστήμιο, τους αξιωματικούς στο στρατό, τους προϊσταμένους ή τους πελάτες στο δουλειά σου. Αργότερα θα βρεθείς στο πόστο εκείνων που αξιολογούν. Ενίοτε, σου δίνεται η ευκαιρία να αξιολογήσεις μια κυβέρνηση, μια δημοτική αρχή.

κείο από το κροτάλισμα του καλοριφέρ. Δεν μεγάλωσες εσύ με τη φωτιά, αλλά «μεγάλωσε» το είδος σου. Μισό εκατομμύριο έτη πάνε που τη δάμασε κι έκτοτε πορεύτηκαν μαζί. Το DNA σου δεν «ξέρει» τι πάει να πει καλοριφέρ, ξέρει όμως καλά τι θα πει φωτιά, και θα «σου πει» σε ποιον βαθμό σε παίρνει να την αγαπάς, και πότε πρέπει να τη φοβάσαι.

Τ

ο χιόνι έλιωσε. Σαν τη γιορτή που τελειώνει. Το κρύο απάλυνε, μια μικρή μεσημεριανή θέρμη άρχισε να δειλά να θυμίζει άνοιξη. Το άλλο κρύο που παρόλα αυτά σφίγγει είναι το πολιτικό. Ένας μακρύς χειμώνας. Κυβερνήσεις και πρόσωπα έρχονται και παρέρχονται και όλους τους πλακώνει ένα στρώμα

Καινούρια χρονιά της Καίτης Μπουρκέλη

Εκδότης-Διευθυντής: Μάνος Λασκαράκης Υπεύθυνη Διαφήμισης: Χρύσα Γρηγοριάδου Art Director: Μάνος Λασκαράκης Συντακτική ομάδα τεύχους: Κική Ηπειρώτου, Γιώργος Πανταζίδης, Μάνος Λασκαράκης, Μαρία Παπαδοπούλου, Βασίλης Κάργας, Άννα Σιγρέκη, Καίτη Μπουρκέλη, Χρήστος Τσάνταλης, Γιώργος Αναγνωστόπουλος, Γιώτα Αγαπητού, Δημήτρης Δεντσίδης Υπεύθυνη Λογιστηρίου: Χρύσα Γρηγοριάδου Εκτύπωση: ΔΙΚΤΥΟ ΣΥΝ5 Α.Ε. Ιδιοκτησία: Ε. ΛΑΣΚΑΡΑΚΗΣ ΣΙΑ Ε.Ε. Τέρμα Αγίου Δημητρίου, 68100 Αλεξανδρούπολη Τηλέφωνα: 2551024222, 2551029888, 6972715239 , 6973436062 Fax: 2551080606 email: info@360free.gr

χιόνι. Σαν να τους εξομοιώνει. Αν όχι το πώς δείχνουν, το πώς πράττουν – τα λόγια δεν μετράνε. Με γυμνό μάτι δεν βλέπεις εύκολα διαφορές. Ίσως αν μελετήσεις προσεκτικά θα δεις να διαφέρουν όπως στις νιφάδες οι σχηματισμοί απ’ τους κρυστάλλους. Μα δεν μπορείς να είσαι κάθε μέρα και ώρα εξονυχιστικός. Σε ενδιαφέρει η γενική εικόνα. Μέσα σε αυτή ζεις, αυτή αντιλαμβάνεσαι. Δεν είσαι υποχρεωμένος να γνωρίζεις τα πάντα σε βάθος. Αλλά είναι αυτονόητο ότι αν ένα πράγμα πηγαίνει στραβά δεν μπορεί να κρυφτεί και από τον πιο αδαή άνθρωπο. Γιατί κι αυτός νιώθει και αναπνέει όπως όλοι μας.

Μια καινούρια χρονιά ξενυχτά στα σκαλιά (το γράφω πάλι) ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ Μια καινούρια χρονιά ξενυχτά στα σκαλιά, σκαρφαλώνει στους τοίχους. Δίχως λόγια πολλά, μας αλλάζει κρυφά της ζωής μας τους στίχους… Η καινούρια χρονιά μ’ ανοιγμένα πανιά σε καιρούς αρμενίζει. Γύρω βράχια θεριά κι αφρισμένα νερά, μα σε φάρους ελπίζει... Μια καινούρια χρονιά σε τετράδια κενά, ξαναγράφει σελίδες. Δύο λόγια γλυκά κι άλλα δύο πικρά, ξανανοίγουν παρτίδες... Η καινούρια χρονιά ( Η καινούρια χρονιά ) σε κλεισμένη γροθιά, τα όνειρά μας κρατάει. Πάντα κάτι πονά... Σταματά... ξεκινά... κι η ζωή... προχωράει!

Τώρα τελευταία δεν είσαι μόνος σε αυτό το έργο, έχεις και... βοήθεια. Εσύ διαλέγεις την κυβέρνηση και αξιολογείται από άνωθεν. Μεγάλο προνόμιο. Ψηφίσατε, τελειώσατε. Μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος. Όχι πως άμα έμενες ξύπνιος θα κατάφερνες κάτι παραπάνω. Ποιανού ευθύνη είναι άραγε η επιτυχία; Αυτού που δίνει εξετάσεις ή εκείνου που αξιολογεί; Δεν είναι εύκολη αυτή η απάντηση. Για κάθε μαθητή υπάρχει ένας δάσκαλος. Εμείς ακόμα ψάχνουμε τον δικό μας. Προς το παρόν, σαν χώρα και σαν κυβέρνηση, πιο πολύ σαν παγωμένο καλοριφέρ μας βλέπω. Να δούμε πότε θα το ακούσουμε να διαστέλλεται και να κροταλίζει για να μας ζεστάνει. Εκτός κι αν τελικά το… γυρίσουμε στην ξυλόσομπα.

Απιθωμένες εικόνες του Γιώργου Αναγνωστόπουλου Μακρινές απιθωμένες εικόνες κρέμονται συσσωρευμένες από τα χρόνια στην κρεμάστρα της μνήμης μου, σαν την παλιά ξύλινη ντουλάπα στο πατρικό, που ανέγγιχτη έτριζε, καθώς την πλησίαζα και από το πλάι έβλεπα τα σκονισμένα της ρούχα, που πια δεν ταιριάζουν ούτε στο μέγεθος, μα ούτε και στο ρεύμα της εποχής. Μη ξεχαστώ, στέλνω τις εικόνες μου πότε πότε για φρεσκάρισμα, το σούρουπο, να τις δει λίγο το πορτοκαλί χρώμα του ήλιου, μπας και σβηστούν τα κίτρινα σημάδια τους στους γιακάδες και στα μπατζάκια των παντελονιών, μα φοβάμαι μη ξεμυτίσουν πέρα απ’ τα σύννεφα και ξεχαστούν, όπως τα μικρά παιδιά που τρέχουνε ανέμελα και ξεχνιούνται στις αλάνες της γειτονιάς τους. Άραγε αυτές θα γύριζαν ποτέ πίσω αν συνέβαινε κάτι τέτοιο; Με ποιους όρους θα συναινούσαν σε μία επιστροφή; Ίσος το πρόσχημα να συμπληρώσουν ξανά το παζλ της ύπαρξής μου να μην τις αφορά και έτσι τρομάζω στην ιδέα της απώλειας. Όμως κάτω από το ασημένιο φως της πανσελήνου αναθαρρεύω και λογίζομαι ακόμη και τ’ ανύπαρκτα, φορώντας τα γρήγορα με μία ένοχη φρονιμάδα, πίσω από τις σιωπηλές σκιές των δέντρων και έτσι τα σέρνω για χρόνια ξεσκισμένα από πανσέληνο σε πανσέληνο, γιατί στη ντουλάπα του κάποτε είναι αδύνατο να υπάρξουν, μιας και ποτέ δεν υπήρξαν, μα και αυτά ακόμη τα δέχομαι, σαν να είναι ένα παλιό κομμάτι της ύπαρξης μου κρεμασμένο στη ντουλάπα της μνήμης, που ανέγγιχτη τρίζει ακόμα.

Φεβρουάριος 2017

3

φάτσα κάρτα ΧΑΙΡΕΤΏ ΤΑ ΠΛΉΘΗ! Το τριώδιο έχει ανοίξει, οδεύουμε ολοταχώς προς το Πάσχα, σε λίγο θα είναι καλοκαίρι, μετά πάλι φθινόπωρο, να’ σου κι ο χειμώνας. Κοίτα να δεις πώς περνάει ο καιρός, πάει το 2017, καλό 2018 να έχουμε! (μη δίνετε σημασία, πάμε παρακάτω)

ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΜΕ ΜΕ ΑΓΩΝΊΑ να ανακοινωθεί η νέα σύνθεση της δημοτικής αρχής Αλεξανδρούπολης. Διάφορες φήμες κυκλοφορούν στην πόλη για τα πρόσωπα που θα επιλέξει ο δήμαρχος. Πάντως, έχουμε ήδη τις πρώτες αντιδράσεις. Κάποιοι χρησιμοποιούν τέτοιους χαρακτηρισμούς για ορισμένα πρόσωπα που ετοιμάζονται να κάτσουν σε καρέκλες, που αν τους άκουγε κανείς θα γινόταν η μούρη του ίδιο χρώμα με τα τούβλα του δημαρχείου από τη ντροπή... ΚΆΠΟΤΕ ΚΟΡΟΪΔΕΎΑΜΕ ΤΟΥΣ ΒΟΎΛΓΑΡΟΥΣ για το χαμηλό βιοτικό τους επίπεδο και τώρα

γράφει ο/η Πανταχού Παρών

περιμένουμε να μας σώσουν, επιλέγοντας την περιοχή μας για τις διακοπές τους. Η Ευρώπη είναι ενθουσιασμένη με τα επιτεύγματα των γειτόνων: η οικονομική ανάπτυξη της χώρας το 2016 ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη, ενώ φέτος αναμένεται αύξηση 2,9%, λόγω της αυξημένης εσωτερικής κατανάλωσης! Η Κομισιόν περιμένει, επίσης, αύξηση των επενδύσεων κατά περισσότερο από 3%, ενώ η ανεργία προβλέπεται ότι θα συνεχίσει να μειώνεται τη διετία 20172018. Είπατε κάτι; ΚΙ ΕΝΏ ΣΤΟΝ ΤΟΠΙΚΌ ΣΥΡΙΖΑ αφήνουν για λίγο τα μαχαίρια και τα πιρούνια (όχι από τη μάσα, αλλά από τα αλληλοκαρφώματα) και πιάνουν τους απολογισμούς και τις περιοδείες, στη ΝΔ τηρούν στάση αναμονής, περιμένοντας τις εκλογές για να κυβερνήσουν. Ούτε ένα ραντεβού στο κομμωτήριο δεν μπορούν να κλείσουν, χωρίς να τσεκάρουν πρώτα με τα κεντρικά ότι δεν προκηρύχθηκαν ακόμη εκλογές. Βέβαια, αν όντως ο Σόιμπλε είπε στον Κυριακό να μην

Αλιεύουμε μέσα από την αστείρευτη θάλασσα των social μύδια, διάφορα ενδιαφέροντα και σας τα παρουσιάζουμε, χωρίς πολλά λόγια

ζητά εκλογές, τουλάχιστον ώσπου να γίνουν στη Γερμανία, ένα σύνδρομο στέρησης θα το βιώσουν τα γαλάζια παιδιά… ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΈΡΕΙΑ, ΠΆΝΤΩΣ, ΕΠΙΚΡΑΤΕΊ ΗΡΕΜΊΑ, αγάπη, συνεννόηση. Όλοι μιλιούνται με όλους, οι δήμαρχοι λατρεύουν τον περιφερειάρχη, κάποιοι αντιιπεριφερειάρχες με κάποιους άλλους αγαπιούνται σφόδρα, κανείς δεν διακινεί φήμες για τον άλλο, κανείς δεν πετάει μπηχτές όπου σταθεί κι όπου βρεθεί για πρώην συνεργάτες, που «πουλήθηκαν», για την άτιμη κενωνία, για την τρύπα του όζοντος, για τον θεό που μας μισεί. Είμαστε μια χαρούμενη ατμόσφαιρα … ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΤΈΛΟΣ, (από μένα που καμία σχέση δεν έχω με αυτά), ενόψει νηστείας, να πω στους «καλούς χριστιανούς» εκεί έξω, πως και η ανθρωποφαγία κρεατοφαγία θεωρείται. Κανείς δεν νοιάζεται με τι τρέφεται το σώμα, όσο η ψυχή στάζει δηλητήριο. Εις το επανιδείν.

Π. ΜΙΧΑΗΛΊΔΗΣ

Γιόρτασε τον Άγιο Βαλεντίνο συμμετέχοντας στο παιχνίδι των εμπόρων της οδού Βενιζέλου ο επικεφαλής της «ΑΝΑΣΑ», λίγα μόλις μέτρα από τον πολιτικό του ‘έρωτα’ Β. Λαμπάκη

ΛΑΜΠΆΚΗΣ - ΡΏΣΟΣ ΠΡΌΞΕΝΟΣ

Θέλουμε ρώσικα αεροπλάνα, κύριε πρόξενε, όχι βιβλία για ρωσικά αεροπλάνα…

Κ.ΧΑΤΖΗΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΥ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΊΔΙΑ

Κύριε Φλαμπουράρη, σας έχω νέα. Όχι μόνο δεν σταμάτησαν να ψάχνουν οι άνθρωποι για φαί στα σκουπίδια, αλλά τώρα άρχισαν να ψάχνουν και τα καλοαναθρεμμένα κατοικίδια..

Ο πρόεδρος των ξενοδόχων Θράκης θυμάται και νοσταλγεί. Άτιμα χρόνια, πώς φύγατε…

ΠΑΡΆΠΟΝΑ Πικρό σχόλιο στην ανάρτηση του βουλευτή Γιώργου ΚαΪσα για τον διετή απολογισμό του… αχ αυτή η τεχνολογία.

Κ.ΧΑΤΖΗΑΝΑΓΝΏΣΤΟΥ

Ο δημοτικός σύμβουλος Αλεξανδρούπολης δεν άντεξε -λογικότα «σάλια» του Κικίλια

ΣΑΡΆΒΑΛΑ

Εκεί μας κατάντησαν… πού είναι τα χρόνια με τις Καγιέν;;;

4

Φεβρουάριος 2017

Χέμεν Μουχάμαντ : Ένας καλλιτέχνης που κάνει θαύματα με ένα κουτάλι καμε και χάρηκα για αυτό . Μιλήσαμε και είπαμε ενόψει του καλοκαιριού, να ετοιμάσουμε ένα φεστιβάλ με δημιουργίες στην άμμο. Κάτι που θέλουμε να το χαρεί κόσμος. Ότι ζητήσει ο κόσμος μπορούμε να το κάνουμε. Σε μια ημέρα στη άμμο μπορώ να κάνω μέχρι και 10-20 αγάλματα.

Είμαστε πόλη παραλιακή , φαντάζομαι ένα τέτοιο φεστιβάλ σχεδίων στην άμμο θα ήταν ιδανικό …. Ξέρετε, η άμμος στην περιοχή δεν είναι καλή γιατί είναι αρκετά ανακατεμένη με πέτρες, μικρές ή μεγάλες. Χρειάζεται καθαρή άμμος. Αν υπάρχει, τότε όλα είναι πολύ καλύτερα. Αν ανακατέψεις και στόκο τότε, το άγαλμα μπορεί να κρατήσει έως και 2-3 μήνες. Αν μπορούσα και είχα την οικονομική δυνατότητα θα έριχνα μια ποσότητα καθαρής άμμου σε κάποιο σημείο της περιοχής. Ο Δήμος είπε θα βοηθήσει. Εγώ από τη πλευρά μου είπα στον δήμαρχο ότι είμαι σίγουρος σαν καλλιτέχνης για το αποτέλεσμα που θα βγει.

του Γιώργου Πανταζίδη

μήνες.

ις πρώτες ημέρες του νέου χρόνου, τότε η Αλεξανδρούπολη ντύθηκε στα λευκά, μια πανέμορφη γοργόνα από χιόνι, εμφανίστηκε σε ένα από τα παγκάκια της παραλίας μας δίπλα από την πλατεία του Φάρου. Ένα άγαλμα που μας άφησε άφωνους και λογικό ήταν, όλοι να αναζητούν τον δημιουργό. Και να που η αποκάλυψη ήρθε …. Η παγωμένη γοργόνα του Φάρου ανήκε στον Χέμεν Μουχάμαντ …. Έναν νέο άνθρωπο με καλλιτεχνικές ικανότητες που εντυπωσιάζουν. Φύση καλλιτεχνική, όπως και όλη του η οικογένεια, αγαπά να ζωγραφίζει αλλά κυρίως να δουλεύει αγάλματα. Η ανακάλυψη των δυνατοτήτων του ήδη φαίνεται ότι του ανοίγει νέους δρόμους, αφού ιδιώτες του έχουν καταθέσει πρόταση για να τους δημιουργήσει σε επαγγελματικούς τους χώρους αγάλματα της αρεσκείας τους, ενώ σε συνεργασία με τον δήμο Αλεξανδρούπολης και μετά τη συνάντησή του με τον δήμαρχο κ. Λαμπάκη, προγραμματίζεται ένα φεστιβάλ με αγάλματα στην άμμο. Ο ίδιος αν και μετρημένος στα λόγια του, χαμηλών τόνων, νιώθει όμορφα που δίνει χαρά στον κόσμο – σαν γνήσιος καλλιτέχνης που σέβεται την τέχνη του δεν βάζει πάνω από όλα την χρηματική αμοιβή, αλλά αυτό που θα αφήσει πίσω του, και τη χαρά που θα δώσει σε όσους δουν τα έργα του. Ο Χεμεν είναι Κούρδος από το Ιράκ, βρίσκεται στη χώρα μας από το 2003, αρχικά στην Αθήνα και στη συνέχεια το Βόλο , εδώ και αρκετά χρόνια μόνιμος κάτοικος της Αλεξανδρούπολης. Και όπως δηλώνει, έχει κάνει φίλους, έχει γνωρίσει καλούς ανθρώπους και δεν θα μπορούσε να ζήσει αλλού. Το 360 συνάτησε τον Χέμεν στον χώρο που άφησε το αποτύπωμά του, δίπλα από το παγκάκι στον Φάρο της Αλεξανδρούπολης και συνομίλησε μαζί του.

Και μετά το facebook πήρε «φωτιά» .. Ναι έγινε ένας μικρός χαμός που ούτε μπορούσα να φανταστώ… Γενικά το facebook βοήθησε πολύ. Και έχω δύο χρόνια που έχω κάνει λογαριασμό. Ξέρετε … έχω φίλους μέσα στην πόλη 7-8 χρόνια τώρα που δεν ήξεραν για μένα ότι ήμουν καλλιτέχνης. Και έμειναν έκπληκτοι. Ενταξει φταίω κ εγώ (γελάει). Είχα κατά καιρούς πρόσκληση να εμφανιστώ στην τηλεόραση αλλά δεν το τόλμησα . Τώρα έγινε το «μπαμ»…

Τ

Χεμεν συναντήθηκες με τον δήμαρχο Αλεξανδρούπολης. Σχεδιάσατε κάτι για το μέλλον; Ο κ. Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης με κάλεσε στο γραφείο του συναντηθή-

Άλλες περιοχές σου έκαναν πρόταση για κάποια συνεργασία; Αν είχα την οικονομική δυνατότητα τότε θα μπορούσα από μόνος μου να κάνω πολλά πράγματα. Αλλά υπάρχει αδυναμία κυρίως για προμήθεια των υλικών. Θα ήθελα να κάνω δώρο στην πόλη ένα μεγάλο άγαλμα όπου θελήσουν οι υπεύθυνοι . Χωρίς πληρωμή, μόνο αν μου κάλυπτα το κόστος των υλικών. Θα ήθελα να δημιουργήσω κάτι όμορφο και σε άλλες πόλεις εδώ οντά όπως στην Ορεστιάδα, το Σουφλί, την Κομοτηνή. Μπορώ να προσφέρω δωρεάν αγάλματα. Σαν δώρο μέσα από την ψυχή μου. Τι είδους τέχνη σου αρέσει περισσότερο; Αγάλματα. Ζωγραφίζω μου αρέσει αλλά θέλω να δουλεύω με μάρμαρο . Αυτό μένει για πάντα. Έμαθα από μικρός για την Ελλάδα τη ιστορία της τα αρχαία αγάλματα είναι αυτά που έχουν μείνει και για τα οποία όλος ο κόσμος συζητά. Όταν δημιουργείς, όταν φτιάχνεις έργα , πώς νιώθεις; Ξέρετε, ό,τι πρόβλημα και να έχω, όπως και να νιώθω όταν δουλεύω αγάλματα , όταν ζωγραφίζω ή ασχολούμαι με κάποια τέχνη, ξεχνάω τα πάντα. Είμαι σαν έναν τραγουδιστή που νιώθει χαρά όταν τραγουδά. Ούτε κρύο νιώθω ούτε τίποτα. Μόνο χαρά.

Ξαφνικά, τις ημέρες της κακοκαιρίας στην Αλεξανδρούπολη, είδαμε μια καταπληκτική δημιουργία από χιόνι , σε ένα παγκάκι . Κάτι που μας ξάφνιασε και όλοι ψάχνανε τον καλλιτέχνη. Ξέρετε, τέτοιες δημιουργίες κάνω από μικρό παιδί. Ολη μου η οικογένεια έχουμε κάτι το καλλιτεχνικό. Προσωπικά εγώ ζωγραφίζω, είναι κάτι που αγαπάω πολύ αλλά ασχολούμαι ιδιαίτερα με την γλυπτική,. Επεξεργάζομαι την πέτρα και το μάρμαρο. Εκείνες τις ημέρες ήθελα να αξιοποιήσω το φρέσκο χιόνι της πόλης. Μάλιστα, κάποια παιδιά που μου ζήτησαν, είδα πόσο χαρούμενα ήταν με αυτό που έφτιαξα. Απλά ζήτησα και πήρα από έναν φίλο ένα κουτάλι, συγκέντρωσα φρέσκο χιόνι και το δημιούργησα αυτό που είδατε. Δεν μπόρεσα να φανταστώ πόσο χαρά θα έδινα και πόσο θα άρεσε. Δηλαδή αυτό το όμορφο δημιούργημα από πάγο έγινε με ένα κουτάλι; Ναι, μόνο με ένα κουτάλι. Απλά μου βγήκε φυσικά και αυθόρμητα. Και γρήγορα. Με άμμο και με χιόνι η δουλειά βγαίνει πολύ γρήγορα. Μέσα σε 20 λεπτά. Με το μάρμαρο, όταν δουλεύω τότε μπορεί να κάνω ένα έργο και 5 Φεβρουάριος 2017

5

Χάρης Ντώνιας σκηνοθέτης

Γ

εννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη. Από μικρός άκουγε με προσοχή την κάθε ιστορία που άκουγε, διάβαζε ή έβλεπε, κι έτσι νοερά σκηνοθετούσε. Τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα τα έκανε στη Ισπανία. Πέρασε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αγγλία κι έπειτα επέστεψε στην Ελλάδα. Αυτό που του δίνει μεγαλύτερη ευχαρίστηση, μας λέει ο Χάρης, είναι οι χαρακτήρες, ο ανθρωποκεντρισμός. Πολύ κοντά στο στοιχείο του λοιπόν, βρίσκεται και στη νέα του δουλειά: Το ΕΡΤ Social Growth, η νέα εκπομπή της ΕΡΤ, μια σειρά επεισοδίων, εστιάζει σε νέους επιχειρηματίες που βασισμένοι στο ταλέντο τους και τις ανάγκες της κοινωνίας, τολμούνε να κάνουνε τις ιδέες τους πράξη με τη μορφή μιας κοινωνικής επιχείρησης. Ο Χάρης σκηνοθετεί. Αποτυπώνει τις ιστορίες τους. Το όραμά τους γίνεται εικόνα και ήχος για να φτάσει στην μικρή μας οθόνη. «Η περιέργεια είναι αρκετή», μας λέει, για να σπεύσουμε να τις δούμε. του Μάνου Λασκαράκη Πότε θυμάσαι τον εαυτό σου να μπαίνει για πρώτη φορά στο μυαλό ενός σκηνοθέτη; Δεν είναι τόσο το «μυαλό» ενός σκηνοθέτη παρά η αντίληψη της αφήγησης. Από πιτσιρικάς θυμάμαι έντονα πώς αφουγκραζόμουν όποιον μου έλεγε μια ιστορία με τον δικό του τρόπο… Ακόμη κι αν δεν τα κατάφερνε καθόλου καλά. Μπορεί να ήταν ένας φίλος, ένα βιβλίο, μια ταινία, λίγο τηλεόραση, ένας δάσκαλος ή καθηγητής στο σχολείο… Από παντού ακούς ιστορίες. Είναι ο κινηματογράφος πάντα που ξεσηκώνει κάποιον να γίνει σκηνοθέτης; Ο κινηματογράφος θέλοντας και μη είναι η πιο πλούσια και σύνθετη μορφή οπτικοποίησης μιας ιστορίας. Ήταν πάντα το ισχυρότερο ερέθισμα για μένα και έτσι θα μείνει. Δεν είναι καθόλου αμελητέο ότι οι σχολές κινηματογράφου αντιστοιχούν στο επίπεδο σπουδών των ανωτέρων σχολών καλών τεχνών. Τώρα… από πού θα «ξεσηκωθεί» κάποιος είναι άγνωστο. Μπορεί να ανακαλύψει τις δυνατότητες του καινούργιου του κινητού, μια απλή κάμερα που έπιασε στα χέρια του, ένα από αυτά τα ελικοπτεράκια που είναι της μόδας ή ακόμη και από μια γυροβολιά που «έριξε» κάποιος στο γλέντι ενός γάμου. Σε ποιον τομέα της σκηνοθεσίας χτυπά η καρδιά σου; Δεν υπάρχουν τομείς στην σκηνοθεσία. Υπάρχουν διαφορετικές τέχνες τις οποίες οφείλεις να χρησιμοποιήσεις ως σκηνοθέτης, και οι οποίες «συναρμολογούν» το έργο που 6

Φεβρουάριος 2017

«Ο κινηματογράφος είναι η πιο πλούσια και σύνθετη μορφή οπτικοποίησης μιας ιστορίας»

Έχεις αναλάβει στη σκηνοθεσία της νέας εκπομπής «ΕΡΤ Social Growth» που θα κάνεις πρεμιέρα σε λίγες ημέρες. Μια πρότυπη σειρά ντοκιμαντέρ. Πες μας δυο λόγια γι’ αυτήν. Πρόκειται για μια τηλεοπτική εκπομπή, μια σειρά επεισοδίων στην οποία έδωσα μια ευδιάκριτη και συγκεκριμένη μορφή (format). Η λευκή κόλλα χαρτιού που μου ανέθεσαν να γεμίσω και κατά συνέπεια να κινηματογραφήσω, έκρυβε μια προϋπόθεση που είναι το αντικείμενο της σειράς και το ζητούμενο που μου ανατέθηκε να αφηγηθώ. Η ευδιάθετη προβολή και ανάδειξη του οικοσυστήματος της κοινωνικής επιχειρηματικότητας και των νεοφυών επιχειρήσεων (startups). στην χώρα μας. Υπάρχουν άνθρωποι νέοι και μη, οι οποίοι αντιλαμβάνονται μια πτυχή του χαρακτήρα τους, ένα ενδιαφέρον τους και μια ανάγκη στην κοινωνία ή στην αγορά. Έτσι λοιπόν βρίσκουν το θάρρος να κάνουν κάτι απλό και κατά τα άλλα λογικό, που όμως είναι δυστυχώς πολύ μπερδεμένο, κατακριτέο πολλές φορές και γενικά χαώδες στην Ελλάδα. Επιχειρούν. Παίρνουν μια ιδιωτική πρωτοβουλία. Έχουν αυτό το ρετρό πλέον στοιχείο που λέγεται προσωπική βούληση. Και δεν τους απαγορεύει κανείς να είναι βιώσιμοι και να έχουν κέρδος, πόσο μάλλον ο ίδιος ο νόμος! Πώς βιώνεις από τη δική σου οπτική γωνία της ιστορίες των νέων που συμμετέχουν στις εκπομπές; Τους επευφημώ, τους συμμερίζομαι, ταυτίζομαι με διάφορα στοιχεία του χαρακτήρα τους και εκπλήσσομαι με αρκετούς ως προς το πόσο αποτελεσματικοί είναι στο να δομούν τις ιδέες τους και να τις μετατρέπουν σε επιχειρήσεις. Επίσης, απολαμβάνω τον ώριμο ενθουσιασμό τους και την εξαιρετική διάθεση που έχουν ενώ κάνουν στην άκρη την σκοτεινή πλευρά της οικονομικής κρίσης και εστιάζουν σε αυτό που τους δίνει ευχαρίστηση. Υπάρχουν στιγμές που θέλεις να αλλάξετε θέσεις; Να πεις εσύ τη δική σου ιστορία. Κι αν ναι, ποιος θα ήταν ο τίτλος της; Επιδοκιμάζω αυτούς τους ανθρώπους που έχουν φαντασία, επιμονή, ευφυΐα και αποτελεσματικότητα και σίγουρα ταυτίζομαι. Είμαι εκεί όμως για να πω την δική τους ιστορία και να αφηγηθώ την αξία της. Όχι την δική μου…

Η καινοτομία στην επιχειρηματικότητα πιστεύεις ότι ευδοκιμεί παντού; Ακόμα και στην Ελλάδα του σήμερα; Ασφαλώς! Η καινοτομία είναι αυτή που κάνει τα πάντα να προοδεύουν. Κατά την γνώμη μου είναι ένα δείγμα ευαισθησίας. Η ανθρωπότητα δεν θα είχε φτάσει εδώ που βρίσκεται σήμερα αν δεν υπήρχαν οι «ρομαντικοί». Κακά τα ψέματα, όσο κι αν στον σύγχρονο κόσμο ευδοκιμεί η εύκολη τροφή της διαίρεσης των ανθρώπων, του φανατισμού και των άτυχων συμπερασμάτων ότι βιώνουμε έναν νέο μεσαίωνα… Είμαστε στο 2017, σε μια χώρα με ειρήνη, ελευθερία και το δικαίωμα να παράγουμε ιδέες, να τις κοινοποιούμε, να τις εξάγουμε και να εξελισσόμαστε. Όπως δηλαδή στο μεγαλύτερο μέρος της γης! Τα πρώτα σου επαγγελματικά βήματα τα έκανες στις ΗΠΑ. photo : Αναστασία Αδαμάκη Πώς ήταν αυτή η εμπειρία; Τα έκανα στην Ισπανία για την ακρίβεια. Αργότερα στις ΗΠΑ, την κάνεις. Είναι τα κομμάτια και τα «εργαλεία» που έχεις στην διάθεση σου Αγγλία και την Ελλάδα. Μια χαρά ήταν! Παρατήρησα έντονα τις ώστε να συντάξεις αυτό που θέλεις να αφηγηθείς. Δεν είναι απαραίτητο διαφορές στην εργασιακή ηθική σε κάθε μια από αυτές τις χώρες. να είσαι ειδήμων σε οποιαδήποτε από αυτές τις τέχνες. Αντιθέτως, θεωρώ ότι θα σου κάνει και κακό διότι θα σε περιορίσει να κάνεις συνέχεια το Σε τι υστερεί η χώρα μας στο χώρο του κινηματογράφου ή ίδιο πράγμα. Ασφαλώς και όπως εξελίσσεσαι ως άνθρωπος και ως σκη- των τηλεοπτικών σειρών; Πού εντοπίζεις την αδυναμία της; νοθέτης αποκτάς μια κλίση και ένα ενδιαφέρον παραπάνω σε κάποια από Χωρίς να μιλήσουμε για το οικονομικό. Ας υποθέσουμε ότι αυτές τις τέχνες. Το ουσιαστικότερο που έχει να κάνει όμως ένας σκη- τα λεφτά υπήρχαν. Η κύρια αδυναμία που εντοπίζω είναι ότι τα πράγματα σε πολλές περιπτώσεις δεν ξεκινούν με τον σωστό τρόπο με αποτέλεσμα να χρειάζεσαι να ξοδεύεις πολύ ενέργεια και δύναμη στο να «σώζεις» μια κατάσταση παρά να συγκεντρώνεσαι με ευχαρίστηση στο να τα εξελίξεις. Λόγω του ότι εν τέλει θα ολοκληρώσεις το έργο σου διότι περί αυτού πρόκειται, βρίσκεσαι στην άβολη και επίπονη θέση να νικάς τον ανορθόδοξο τρόπο που γίνονται τα περισσότερα από την γέννηση τους μέχρι και την ολοκλήρωση τους. Δώσε στο κοινό έναν ή παραπάνω λόγους για να αγκαλιάσουν την νέα εκπομπή. Η περιέργεια είναι αρκετή! Τι προσωπικά μελλοντικά σχέδια έχεις κατά νου; Διάφορα που δεν είναι του παρόντος. νοθέτης είναι να ορίσει και στο τέλος να διευθύνει την εργασία όλων αυτών των στενών συνεργατών του με τις αντίστοιχες ειδικότητες σε κάθε τέχνη… Ορθότατα στα Αγγλικά ο τίτλος του σκηνοθέτη είναι “director”, δηλαδή διευθυντής του έργου. Όπως ακριβώς και σε οποιαδήποτε εταιρία ή έστω και δημόσια υπηρεσία. Συγκεκριμένα, αναφέρομαι σε τέχνες όπως η φωτογραφία, η μουσική, η λογοτεχνία, η υποκριτική ή η εφαρμοσμένη τέχνη της γραφιστικής. Αυτές έχουν και τις προεκτάσεις τους όπως ο ρυθμός, η ανθρώπινη ψυχολογία, η αισθητική, το marketing και πολλές άλλες. Προσωπικά, το ενδιαφέρον που βρίσκω και αυτό που μου δίνει την μεγαλύτερη ευχαρίστηση ώστε να μελετώ συνέχεια και να εξελίσσομαι, είναι οι χαρακτήρες. Ο ανθρωποκεντρισμός.

Διακόσμηση Γάμου Βάφτισης Μimoza

Στολισμοί Γάμων - Βαφτίσεων - Αρραβώνων - Εκδηλώσεων Λειτουργούμε στην πόλη μας από το

όσο η χαρά που νιώθεις όταν ακούς από

Οδηγός μας η πείρα μας, αλλά

τη δουλειά σου να κάνεις καλύτερες τις

1988.

περισσότερο η αγάπη και το μεράκι μας. Για μας κάθε εκδήλωση είναι κατάθεση ψυχής.

Όταν αγαπάς αυτό που κάνεις,

δημιουργείς, δεν σ’ ενδιαφέρει το κέρδος,

τους φίλους πελάτες, ότι συνέβαλες με ομορφότερες στιγμές της ζωής τους.

Ο

στολισμός, οι μπομπονιέρες, τα στέφανα και ό,τι άλλο χρειάζεται σε ένα γάμο και σε μία βάφτιση έχουν προσωπικό χαρακτήρα με μοναδικές χειροποίητες κατασκευές, που προσαρμόζονται στο ύφος και την αισθητική σας, φτιαγμένες με μεράκι, που κερδίζουν πάντα τις καλύτερες κριτικές και εντυπώσεις. Θα σας βοηθήσουμε να πάρετε χωρίς άγχος τις σωστές αποφάσεις, ώστε όλα να γίνουν ακριβώς όπως τα έχετε φανταστεί.

Λεωφόρος Δημοκρατίας 408 - Αλεξανδρούπολη - τηλ 25510 32805 Φεβρουάριος 2017

7

Επιλέξτε ανάμεσα σε κορυφαία brands Για αυτούς που αναζητούν την κομψότητα σε συνδυασμό με τη σταθερή ποιότητα

8

Φεβρουάριος 2017

Νάντια Κατσαρού δημοσιογράφος και συγγραφέας

φταίει που δεν περάσαμε διαφωτισμό (όπως πολλοί ισχυρίζονται). Νομίζω τελικά πως έτσι είναι η ανθρώπινη φύση. Κάποτε ήλπιζα πως, με όλα αυτά που περνάμε, θα ανακαλύψουμε την αλληλεγγύη, την ανθρωπιά, θα μάθουμε να λειτουργούμε αλλιώς. Τελικά διαπιστώνω ότι ακόμη κι αυτές οι προσπάθειες γίνονται επιλεκτικά και μεμονωμένα ή ακόμη και επιδεικτικά και στην πραγματικότητα συνεχίζουμε να κανιβαλιζόμαστε. Δεν είμαι πλέον αισιόδοξη, δεν είμαι αφελής. Θα αλλάξει κάτι μόνο όταν πιάσουμε όλοι πάτο.

Αν μπορούσες να ξαναγεννηθείς θα ήθελες να επιστρέψεις ως άνδρας ή ως γυναίκα και γιατί; Άντρας... Γυναίκα... Άντρας... Γυναίκα... Άντρας, άντρας, άντρας… Γυναίκα, γυναίκα, γυναίκα… Τέλος πάντων, ίσως μια λύση θα ήταν να μην ξαναγεννηθώ ζυγός, έτσι ώστε να παίρνω πιο εύκολα αποφάσεις.

της ΚΙΚΗΣ ΗΠΕΙΡΩΤΟΥ

«Θα αλλάξει κάτι μόνο όταν πιάσουμε όλοι πάτο»

Η

Νάντια Κατσαρού είναι αυτό που λέμε «ταλέντο». Ίσως να τη θυμόσαστε από τα ρεπορτάζ της σε τοπικό τηλεοπτικό σταθμό, πριν λίγα χρόνια, όταν κάλυπτε την επικαιρότητα του νομού Ροδόπης, εποχή που, όπως λέει, κάποιες φορές, της λείπει πολύ. Η Νάντια, κάτοικος Αθηνών, πλέον, έχει γράψει ένα νέο βιβλίο, με τον ευφάνταστο τίτλο «Νιάου βρε γατσούλα». Μιλά σήμερα στο 360 για το νέο της πόνημα, για τα social media, την κατάσταση στη χώρα, τον σύγχρονο Έλληνα, τη φιλία και αποκαλύπτει για ποιο λόγο θα κατέβαινε στο δρόμο συμμετέχοντας σε μία φανταστική, τεράστια διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας.

Νάντια, αρχικά, πόσο απεγνωσμένα σου λείπουν οι μέρες που δημοσιογραφούσες στη Ροδόπη; Ναι, όντως, κάποιες φορές μου λείπουν απεγνωσμένα αυτές οι μέρες. Το κυνήγι της είδησης, το άγχος να μη μου ξεφύγει κάτι, το άγχος να προλάβω το επόμενο ρεπορτάζ, το άγχος να γράψω, να κόψω, να ράψω, να προλάβω το δελτίο, το άγχος να τελειώσουν νωρίς τα βραδινά ρεπορτάζ, μήπως καταφέρω να πάω σπίτι μου να κοιμηθώ. Ήταν ωραία άγχη αυτά, δημιουργικά και μου δίνανε ενέργεια για να κάνω άλλα τόσα. Τώρα σέρνομαι, αν και, τελικά, νομίζω είναι πολλοί οι λόγοι κι όχι μόνο ότι μου λείπει το δημοσιογραφιλίκι. Πώς πήρες την απόφαση να μετακομίσεις στην Αθήνα; Πώς είναι ο χώρος των media εκεί; Έφυγα για λόγους προσωπικούς, αλλά και γιατί μάλλον είμαι ο τύπος που έχει την τάση να φεύγει για να βρει χώρο να απλωθεί, όταν νιώθει ότι κάπου πνίγεται. Η Αθήνα έχει άπλα. Απλώς δεν έχει media. Είχαν ήδη διαλυθεί όταν πρωτοήρθα. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να αρθρογραφώ αμισθί, έτσι, για να μένει το όνομά μου. Σ’ αυτόν τον τομέα, συνεργάστηκα με αξιόλογα sites, ενώ χρησιμοποιούσα το δικό μου το blog όταν ήθελα να γράψω κάτι που θα έφευγε ακόμη κι από το δικό μου τον έλεγχο. Όπως κάνουν πολλοί συνάδελφοι τα τελευταία χρόνια, προσπάθησα με κάτι δικό μου, συμμετέχοντας σε δύο συλλογικές προσπάθειες για τη δημιουργία ιντερνετικών περιοδικών, ενός τουριστικού, του Travel Voice και ενός σατιρικού, του Pink Froyd. Για διάφορους λόγους, παρά τις καλές προοπτικές που υπήρχαν, δεν προχώρησαν. Τα καταγράφω ως ατυχίες και όχι ως αποτυχίες. Αποτυχίες ήταν κάποιες περιπτώσεις όπου θα πληρωνόμουν για τα ρεπορτάζ και τις συνεντεύξεις που έκανα κι ακόμα τους ψάχνω. Και πάλι δεν τις θεωρώ δικές μου. Πιστεύω πως αποτυχίες είναι τα ίδια τα media τώρα πια, που κρατιούνται με ανακύκλωση ασκούμενων, απλήρωτων ή κακοπληρωμένων δημοσιογράφων που κοιτάνε να διεκπεραιώσουν την αποστολή τους και να πάνε στα σπίτια τους. Αυτός ήταν ένας λόγος που έχει αλλάξει ο επαγγελματικός μου προσανατολισμός. Για την ακρίβεια, σ’ αυτήν την τρυφερή ηλικία, έγινα μία φοιτήτρια στο Τμήμα Επιστημών της Εκπαίδευσης στην Προσχολική Ηλικία του ΔΠΘ. Δεν ξέρω αν θα με δείτε να πηγαινοέρχομαι Αθήνα - Αλεξανδρούπολη για να δίνω κάνα μάθημα, γιατί είναι δύσκολο, επομένως ο στόχος μου είναι η μετεγγραφή πάση θυσία. Πώς προέκυψε το νέο σου βιβλίο «Νιάου βρε γατσούλα»; Είχα ξεκινήσει να γράφω μια σειρά από ιστορίες στο blog με τίτλο “η Κατσγούμαν συμβουλεύει”, όπου αυτές οι συμβουλές ήταν στην πραγματικότητα καταστροφικές, αλλά τα προβλήματα που έθιγα ήταν υπαρκτά, βγαλμένα μέσα από τη ζωή κι από ιστορίες που όλοι

έχουμε ζήσει και συζητήσει, κι είναι προβλήματα που δημιουργήθηκαν από τη μικροαστική νοοτροπία που μας έχει με κάποιον τρόπο επιβληθεί. Και, τελικά, παρά το επιθετικό και το σαρκαστικό ύφος που υπάρχει σ’ αυτό το βιβλίο για την κοινωνία που θέλει τη γυναίκα “γατσούλα” για να πετύχει το σκοπό της, καταλήγει να γίνεται αγαπησιάρικο, προσπαθώντας να αποδείξει πως ο έρωτας υπάρχει για να μας απελευθερώσει και όχι για να μας δέσει σε τέτοιες καταστάσεις.

Τι παίζει με το κανάλι σου στο youtube; Μία παρόμοιου ύφους τηλεοπτική εκπομπή είχα και πριν από αρκετά χρόνια στην Κομοτηνή. Ήταν “τα νέα του καναπέ” όπου για κάνα πεντάλεπτο, στρωνόμουν φαρδιά - πλατιά στο σύμβολο της ζωής του σύγχρονου Έλληνα και σχολίαζα την επικαιρότητα. Είτε μας αρέσει είτε όχι (προσωπικά δε με ενθουσιάζει κιόλας) ζούμε στην εποχή της εικόνας και προσωπικά πιστεύω πως πρέπει να την ακολουθούμε. Επειδή ωστόσο θεωρώ πιο σημαντικό το βιβλίο, το κανάλι ήρθε να λειτουργήσει υποστηρικτικά κι αυτό φαίνεται και από το όνομά του. Το “Γατσούλαζ Τσάνελ” ασχολείται με θέματα του “Νιάου βρε Γατσούλα” ή παρεμφερή ή και όχι, γιατί κάποια στιγμή, μπορεί να προτιμήσω να καταπιαστώ με ένα καθαρά κοινωνικό θέμα. Πώς βλέπεις την τρέλα με τα social media; Είναι εργαλείο, τελικά, ή «καταστροφή»; Νοσταλγώ εκείνες τις εποχές που ανοίγαμε κάτι υπέροχους διαλόγους κάτω από αναρτήσεις, κάτι υπέροχα πειράγματα που κάναμε ο ένας στον άλλον, που όλα αυτά κατέληγαν σε κάτι υπέροχες συναντήσεις, μέσα από τις οποίες δημιουργήθηκαν κάτι υπέροχες φιλίες. Έχω γνωρίσει εκεί μέσα ανθρώπους σημαντικούς για μένα ή και

Δεν κάνω φίλο ένα φασίστα. Επίσης, δεν αντέχω την αγένεια, την έπαρση, την έλλειψη χιούμορ. σημαντικούς γενικώς ή και το συνδυασμό τους. Τα θεωρώ λοιπόν εργαλείο που μας φέρνει πιο κοντά σε ανθρώπους σαν εμάς, εκεί που μπορούμε να βρούμε αγάπη και κατανόηση. Από την άλλη, αυτό το εργαλείο μπορεί να λειτουργήσει καταστροφικά. Γιατί, όπως έχεις ανοιχτή την πόρτα στο καλό, έτσι μπορεί να εισβάλει και το κακό, το οποίο είναι πιο εύκολο να καμουφλαριστεί εκεί μέσα, σε σχέση με τον έξω κόσμο. Και γι’ αυτό ίσως είναι και πιο δύσκολο τελικά να προκαλέσει καταστροφή. Πέρα από αυτά, στην εποχή της κρίσης, έχει γίνει εργαλείο ξεσπάσματος, έκφρασης θυμού, συχνά επιθετικότητας, αλλά και, τελικά, το μόνο μέσο που μας φέρνει κοντά, έστω εικονικά, τώρα που δεν είναι καιρός για πολλές συναντήσεις.

Από τις αναρτήσεις σου στο facebook, βλέπω ότι σε απασχολεί το θέμα «σύγχρονος Έλληνας». Τελικά, ήμασταν πάντα τόσο μονόχνωτοι, αγενείς και αναίσθητοι ή μάς έκανε έτσι η γενική κατρακύλα των τελευταίων ετών; Ποια καλά στοιχεία έχουμε ακόμη και πώς μπορούν να βγουν περισσότερο στην επιφάνεια; Μάλλον ήρθε η ώρα να αποκαλύψουμε τι είμαστε. Και δε νομίζω ότι

Ποιο είναι αυτό που οι άλλοι συχνά νομίζουν ότι ξέρουν για σένα, αλλά κάνουν λάθος; Ότι είμαι πολύ δυναμική, σαρωτική, δεσποτική, σκληρή, σνομπ. Αν και το τελευταίο καμιά φορά μου βγαίνει, όταν θέλω να κρατήσω αποστάσεις ή όταν δεν είμαι στην πιο κοινωνική μου φάση, στην πραγματικότητα είμαι αυτή που καταβάλλει προσπάθειες να μάθει πως ευγένεια δε σημαίνει να σε τσαλαπατούν και πως συγκατάβαση δε σημαίνει να σε χειραγωγούν. Πιο αστείες, βέβαια, είναι οι περιπτώσεις που έχω χαρακτηριστεί κακομαθημένο πλουσιοκόριτσο που τα βρήκε όλα στο πιάτο και το παίζει δεν ξέρω τι ή έχουν σχολιαστεί τα ακριβά μου ρούχα, που στα παζάρια με έχουν μάθει με το όνομά μου. Ποια χαρακτηριστικά πρέπει να έχει κάποιος για να γίνει φίλος σου και ποια για να γίνει εχθρός σου; Η εντιμότητα και η ειλικρίνεια είναι τα χαρακτηριστικά που δεν τα εντοπίζεις αμέσως, αλλά είναι αυτά που κάνουν κάποιον φίλο μου. Το κύριο χαρακτηριστικό όμως πρέπει να είναι οι κοινές πεποιθήσεις, ανησυχίες κι ευαισθησίες. Για παράδειγμα, δεν κάνω φίλο ένα φασίστα. Επίσης, δεν αντέχω την αγένεια, την έπαρση, την έλλειψη χιούμορ. Μάλλον, θα γίνω λίγο πιο απαιτητική στο τελευταίο. Δεν αντέχω ούτε καν το γυμνασιακό χιούμορ. Το εντάσσω στην ίδια κατηγορία με την αγένεια. Πες ότι μπορείς να οργανώσεις μία φανταστική, τεράστια διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας. Για ποιο θέμα θα ήταν; Πιστεύω πως οι διαδηλώσεις δεν έχουν πλέον κανένα νόημα και κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Γι’ αυτό θα προτιμούσα να γίνει ένα μεγάλο πάρτι, όπου θα μαζευτούν οι παρέες και θα είναι ανοιχτές για όσους αποτραβήχτηκαν στα καβούκια τους ή στον κόσμο τους όλο αυτό το διάστημα. Ένα πάρτι με τον καθένα να προσφέρει στους άλλους αυτό που διαθέτει, με τέχνη κάθε μορφής και κάθε είδους, σε κάθε σημείο, ώστε τελικά να γίνει πράξη η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά, να γίνει βίωμα η αισθητική και η καλοπέραση που μας αξίζει και, τελικά, να αποφασίσουμε να την απαιτήσουμε. Έτσι το πάρτι να συνεχιστεί επ’ αόριστον, μέρα νύχτα, να μη μας κουνάει τίποτα, μόνο να μας δονεί. Να μη λειτουργεί τίποτα στην πόλη, εκτός από όσα χρειάζονται για να περνάμε καλά, μέχρι να τους διαλύσουμε. Να τους διαλύσουμε, πριν προλάβουν να μας διαλύσουν. Να συμπληρώσω ότι δεν έχω πάρει κάτι, είμαι απολύτως νηφάλια κι αυτό το σκέφτομαι εδώ και χρόνια, είμαι σίγουρη πως δεν είναι κάτι ουτοπικό και μένει να βρω το τρόπο να το οργανώσω. Βέβαια, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να πάψουμε να είμαστε αυτοί που ανέφερα μερικές ερωτήσεις πιο πάνω και με κάνουν απαισιόδοξη. Φεβρουάριος 2017

9

Χρήστος Κεχαγιόγλου Ο γνωστός ζωγράφος-με ρίζες από την Ανατολική Θράκη δημιουργεί «Καταφύγια έρωτος» στην Αrt Gallery και μιλάει για το εικαστικό του σύμπαν. του Βασίλη Κάργα

Κ

αταφύγια έρωτος» είναι ο τίτλος της ατομικής έκθεσης του ιδιαίτερα σημαντικού ζωγράφου, Χρήστου Κεχαγιόγλου, που φιλοξενείται στην Αλεξανδρούπολη, στην αίθουσα τέχνης Art Gallery Αθανασία Πεφτουλίδη. Ο καλλιτέχνης μίλησε στην 360ο για τα έργα που παρουσιάζονται σ’ αυτήν τη ζωγραφική ενότητα και που διέπονται από μια κοινή ερωτική διάθεση, για τα «Καταφύγια έρωτος» που είναι οι τόποι συνάντησης, συνεύρεσης, περισυλλογής αλλά και τόποι πάνω απ’ όλα ζωγραφικής , για το ρόλο του έρωτα στην κρίση που ζούμε και για το εικαστικό του σύμπαν. Ποια είναι τα καταφύγια του έρωτα στη ζωή μας; Καταφύγια έρωτα είναι για μένα όλοι εκείνοι οι προσωπικοί χώροι που βρίσκουμε ανενόχλητοι αυτό που αγαπάμε, αυτό που γεμίζει τη ζωή μας. Οι τόποι που για τον καθένα αποτελούν το κέντρο του κόσμου, την πηγή. Τόποι υψηλής ενεργειακής στάθμης. Που προστατεύουν τον έρωτα και τον αναζωπυρώνουν. Εκεί που καταφεύγουμε και στη μεγάλη χαρά, αλλά και στη μεγάλη στενοχώρια. Η τέχνη είναι για μένα το πλέον λυτρωτικό καταφύγιο για την ψυχή.

Ο έρωτας είναι το απόλυτο καταφύγιο στην κρίση που ζούμε ζω-γραφική. Κι αυτό γίνεται μόνο όταν στρέφεται στην πηγή της, τον έρωτα. Η ζωή και τα έργα δεν έχουν σ’ έναν καλλιτέχνη απόσταση. Ζει για να δημιουργεί και τα έργα του είναι μια καταγραφή της ζωής που καταναλώνει για να τα δημιουργήσει.

Γιατί ζωγραφίζετε; «Μάλλον γιατί δεν αντέχω να μη ζωγραφίζω. Από τα 18 μου που πρωτοξεκίνησα να ζωγραφίζω συστηματικά δεν σταμάτησα ούτε μέρα … Μέρα χωρίς ζωγραφική αισθάνομαι πως είναι μια χαμένη μέρα … Κάποιο είδος έρωτα,

Στην κρίση που ζούμε ο έρωτας είναι ένα καταφύγιο; Το μοναδικό μάλλον. Που βρίσκει έδαφος η κρίση? Στην απουσία του έρωτα. Η κρίση λογικά θα έπρεπε να μας έστρεφε με ορμή προς τον έρωτα, για ότι κάνουμε, για ότι ζούμε. Έρωτας σημαίνει δημιουργικότητα. Αλλά δυστυχώς δεν έχουμε καλλιεργηθεί να είμαστε δημιουργικοί στη ζωή μας. Αν ακολουθείς συνεχώς πρότυπα που σου επιβάλλουν που να τον βρεις τον αληθινό έρωτα?... Γίνεται μια λέξη χωρίς περιεχόμενο, θαμμένη σε χυδαίες, σαχλές «ερωτικές» εικόνες. Το αληθινό του περιεχόμενο, χωρίς άσκηση και καθαρότητα του νου, πάντα θα διαφεύγει. Και πάντα, για όσους δεν τεμπελιάζουν και το αναζητούν, θα είναι το απόλυτο καταφύγιο. Τι ρόλο παίζει ο έρωτας στα έργα σου και στη ζωή σου; Τεράστιο. Ο έρωτας με ελευθερώνει. Είναι η δύναμη που ζωοποιεί και δίνει νόημα στα πράγματα που με περιβάλλουν. Χωρίς έρωτα με τον κόσμο, με τη ζωή, δεν γίνεται ζωγραφική, αλλά εδώ που τα λέμε, δεν γίνεται και ζωή. Όλος ο αγώνας ενός καλλιτέχνη είναι να καταφέρει να αποτυπώσει στο έργο του την πνοή, την ενέργεια του έρωτα. Όταν συμβεί αυτό σ’ ένα έργο μπορούμε να λέμε πως έχει τελειώσει. Με την έννοια ότι πλέον έχει εμφυτευτεί μέσα του κάτι που θα εκπέμπει πάντα ζωή. Η ζωγραφική οφείλει να «γράφει» ζωή,

Ποια είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του καλλιτέχνη; «Δεν ξέρω τι είναι η ιδιαίτερη πατρίδα… Αισθάνομαι Έλληνας, άνθρωπος της Μεσογείου, δυτικός και ανατολίτης ταυτόχρονα. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη καταγόμενος από παππούδες που ήρθαν από την Ανατολική Θράκη και την Κωνσταντινούπολη. Έζησα ένα διάστημα στο Παρίσι, ταξίδεψα πολύ και ήδη ζω σχεδόν 30 χρόνια στην Αθήνα, στο Μαρούσι για την ακρίβεια, περνώντας και αρκετά διαστήματα στην Άνδρο… Όλοι αυτοί οι τόποι έχουνε μέσα μου την βαρύτητα και την ιδιαιτερότητα της πατρίδας.»

έρωτα με την εικόνα αλλά και με την χειρονομία. Η ζωγραφική είναι μια πανάρχαια άλλου τύπου γλώσσα, που προσπαθώ με τεράστια υπομονή και δουλειά ν’ ανακαλύψω και να λειτουργήσω γιατί προφανώς τη χρειάζομαι. Τη χρειάζομαι όσο τη χρειάζεται κι όλος ο κόσμος.»

Τι είναι για σας η πράξη της ζωγραφικής; «Είναι αρχικά μια βαθιά ανάγκη. Ένας κοινός τόπος που μας φέρνει σε επικοινωνία. Μοιάζει σα δίαυλος που φέρνει σ’ επαφή τα αόρατα που μας συνθέτουν με τα ορατά που μας περιτριγυρίζουν. Τα φέρνει σε σχέση κι επαφή. Με τη ζωγραφική πράξη πραγματώνεται και προβάλλεται αυτή η σχέση, αυτή η ενότητα. Κι αποκτά ένα νόημα ο κόσμος.» Ποιος είναι ο ζωγραφικός κόσμος του Χρήστου Κεχαγιόγλου; «Ο κόσμος μου?.. Είναι άραγε μόνο δικός μου?.. Είναι μια εσωτερική οπτική του κόσμου μας. Μοιάζει όπως θα έλεγε ο Ν.Γ. Πεντζίκης με τον κόσμο μας, μόνο που αυτός είναι άλλος. Μη ρωτήσετε τι είναι αυτό το «άλλο». Η ζωγραφική, όπως κι η τέχνη γενικότερα, αληθεύει μέσα μας σαν αίνιγμα.» Από πού αντλείτε τα θέματα σας;-Τι σας εμπνέει; Ποια είναι η πηγή τους; «Η πηγή μου είναι η μνήμη. Ο θησαυρός που μαζεύεται μέσα μας από τις αισθήσεις, τις σκέψεις και τα αισθήματα και χρειάζεται έναν τρόπο να τακτοποιηθεί. Μ’ αρέσει να παρατηρώ τον κόσμο, να μελετώ τη λεπτομέρεια 10

Φεβρουάριος 2017

που δίνει ταυτότητα στα πράγματα, να σχεδιάζω ξανά και ξανά. Η δουλειά μου θέλω να έχει την ακρίβεια της προσεκτικής παρατήρησης που έφερε στη ζωγραφική η αναγέννηση, μόνο που η αποτύπωση της θέλω να έχει την ελευθερία, τον πλούτο και την γλυκιά παραμόρφωση της μνήμης. Έτσι όπως μας έμαθαν να τη χρησιμοποιούμε οι παλιοί, πριν την αναγέννηση ζωγράφοι, αλλά και οι νεώτεροι, από τον 20ο αι. και μετά. Για να μην παρεξηγηθώ, λέγοντας «μνήμη», εννοώ ένα μηχανισμό αναπαράστασης βαθιά ανθρώπινο κι όχι ένα περιεχόμενο παλιό ή συναισθηματικό. Λέω πως ζωγραφίζω «από μνήμης», ακόμα κι όταν δουλεύω από φυσικού μπροστά σε κάποιο τοπίο ή πρόσωπο. Ζωγραφίζω δηλαδή χρησιμοποιώντας το μηχανισμό της μνήμης, προκειμένου να αποκτήσουν βάθος και ζωντάνια η λογική, τα συναισθήματα και οι αισθήσεις.» Ποια είναι τα ζωγραφικά θέματα που πρωταγωνιστούν στο έργο σας; «Μάλλον πρωταγωνιστούν τα τοπία. Αλλά όλα τα θέματα, πρόσωπα, νεκρές φύσεις, αφηρημένα θέματα μ’ έχουν πολύ συχνά απασχολήσει. Για τη ζωγραφική ένα τοπίο έχει ελάχιστη διαφορά από ένα πρόσωπο, ή ένα αντικείμενο, όσο κι αν φαίνεται περίεργο. Το κυρίως θέμα της ζωγραφικής μου είναι εντέλει η ίδια η ζωγραφική.»

Βιογραφικό Ο Χρήστος Κεχαγιόγλου γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1960 και ζωγραφίζει συστηματικά από το 1978. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο πολυτεχνείο ΑΠΘ, σκηνοθεσία κινηματογράφου στην Αθήνα και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές φιλοσοφίας της Τέχνης στο Παρίσι (Paris I – Sorbonne) ερευνώντας τις σχέσεις κινηματογράφου και ζωγραφικής. Είναι δημιουργός πολλών video art και πειραματικών ταινιών που παρουσιάστηκαν σε αίθουσες τέχνης καθώς και ελληνικά και διεθνή φεστιβάλ, έχει στο ενεργητικό του 31 ατομικές εκθέσεις και πάνω από 80 ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε πολλά βιβλία, καταλόγους και λευκώματα μουσείων και εκδοτικών οίκων. Έργα του έχουν πινακοθήκες, μουσεία και μεγάλες συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μόνιμος συνεργάτης των γκαλερί Ζουμπουλάκη στην Αθήνα και της Theorema art gallery στις Βρυξέλλες.

H έκθεση θα διαρκέσει έως τα τέλη Μαρτίου. Θα είναι ανοικτή καθημερινά από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ Αrt Gallery - Αθανασία Πεφτουλίδη Σκρά 2-4, Αλεξανδρούπολη, Τηλ. 25510-81220

Ουζερί Αλέξης

Γράφει τη γαστρονομική ιστορία της Αλεξανδρούπολης του Βασίλη Κάργα

Δ

εκαοκτώ χρόνια υψηλής γαστρονομικής ιστορίας συμπλήρωσε το ουζερί Αλέξης, σήμα κατατεθέν του πεζόδρομου Ταχυδρομείου, μιας γραφικής γωνιάς της Αλεξανδρούπολης. Στην πολύχρονη πορεία του έχει κερδίσει πολλούς και φανατικούς φίλους. Ο κόσμος το γνωρίζει και το γεμίζει καθημερινά για τα ποιοτικά και νόστιμα μενού γαστρονομίας που προσφέρει σε εξαιρετικές τιμές και για το πολύ ευγενικό και εξυπηρετικό service του. Το ουζερί Αλέξης είναι ένα από τα πιο όμορφα μεζεδοπωλεία της πόλης, που παραμένει πιστό στις αξίες του για τις οποίες το έβαλαν στην καρδιά τους και για το καλό φαγητό που παρασκευάζεται με αγνές πρώτες ύλες. Είναι ένα από τα στέκια που πας και ξαναπάς γιατί το ξέρεις και το εμπιστεύεσαι. Ο Άρης Αλαμπουρινός αποτελεί τη νέα γενιά του ουζερί Αλέξης. Μας συστήνει ένα από τα κορυφαία ουζερί της Αλεξανδρούπολης και μας καλεί να το γνωρίσουμε και να το γευτούμε.

Από πότε λειτουργεί το ουζερί Αλέξης; Ποια είναι η ιστορία του; Το Ουζερί Αλέξης ξεκίνησε την λειτουργία του τον Σεπτέμβριο του 1999. Φέτος συμπληρώνουμε 18 χρόνια ιστορίας στην γαστρονομία. Βρισκόμαστε στον πεζόδρομο του Ταχυδρομείου, σε έναν από τους πιο γραφικούς δρόμους της πόλης. Η πρόσβαση μπορεί να γίνει είτε από την παραλιακή οδό, είτε από την Λεωφόρο Δημοκρατίας. Η κεντρική ιδέα της λειτουργίας μας ήταν να δημιουργήσουμε ένα χώρο που να παραπέμπει στην παλιά Αλεξανδρούπολη και μέσα από τις σύγχρονες και καινοτόμες ιδέες

τυχίας είναι η γνώση της κουζίνας, η φαντασία και η όρεξη να δημιουργείς με τα πιο φρέσκα και αγνά υλικά ξεχωριστές γεύσεις.

Τι προτείνετε να δοκιμάσει κάποιος από το μενού σας; Ξεκινώντας κανείς στο μενού θα βρει τα ορεκτικά μας. Τα τηγανιτά κολοκυθάκια αποτελούν ένα γευστικό μεζέ καθώς η παρουσίαση και η μεθοδολογία παρασκευής τους δίνουν μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή εικόνα και γεύση. Μανιτάρια πλευρώτους στην σχάρα και τηγανιτά, διάφορα τυριά και πιπεριά φλωρίνης γεμιστή ξεχωρίζουν. Οι σαλάτες μας είναι όλες σπιτικές. Ο καθένας μπορεί να βρει οικείες γεύσεις που θα τον ταξιδέψουν. Τα ψαρικά και τα κρεατικά μας ανανεώνονται καθημερινά ώστε η ποιότητα των προϊόντων μας να είναι πάντα στο υψηλότερο δυνατό σημείο. Ποια είναι η σπεσιαλιτέ σας; Σπεσιαλιτέ του μαγαζιού και αυτό για το οποίο ξεχωρίζει , είναι το σκουμπρί στην σχάρα. Πλούσιο σε ωμέγα 3, φιλεταρισμένο, ψημένο με εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο και μπαχαρικά. Σε μέγεθος 400 - 600 γραμμαρίων και τιμή μόνο 6.80€ στην μερίδα, αποτελεί μια γευστική και χορτατης κουζίνας μας να δημιουργήσουμε ένα πρωτότυπο περιβάλλον στον χώρο της εστίασης.

Γιατί να το προτιμήσει και να το επισκεφθεί κάποιος; Γιατί στο μενού μας μπορεί κανείς να βρει και να καλύψει όλες τις γευστικές του ανάγκες. Από τα φρέσκα ψαρικά και τα ντόπια νωπά κρεατικά, ως τις σπιτικές σαλάτες και τα χειροποίητα ορεκτικά μας. Φυσικά στην γκάμα των ποτών μας μπορεί κανείς να ανακαλύψει όλες τις τοπικές ετικέτες . Ποια είναι η σχέση ποιότητας-τιμής για να πειστεί κάποιος να έρθει εδώ; Οι μερίδες μας είναι πλούσιες τόσο ως προς την ποσότητα όσο και ως προς την παρουσίαση και της ποιότητά τους. Ένα από τα μυστικά της επι-

στική επιλογή.

INFO:

Ουζερί Αλέξης Νικηφόρου Φωκά 2 (Πεζόδρομος Ταχυδρομείου) Τηλ. 2551080414 και 6983661460.

Facebook : "Ουζερί Αλέξης"

Διάβασε τη ΓΝΩΜΗ Υπεύθυνη δημοσιογραφική ενημέρωση

Τολμηρές έρευνες

Τεκμηριωμένες αναλύσεις Χρήσιμες πληροφορίες

Από που προμηθεύεστε τα θαλασσινά , τα κρεατικά σας και γενικά τις πρώτες ύλες; Τα προϊόντα μας τα προμηθευόμαστε από την τοπική αγορά. Προσπαθούμε να προωθήσουμε και να στηρίξουμε τους συνεργάτες και φίλους μας. Ποια είναι η πελατεία του; Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες ηλικίες. Για παράδειγμα ένα παιδάκι που ερχόταν με τους γονείς του όταν ήταν ακόμα μωρό, σήμερα στα 18 του, έρχεται με την παρέα του. Αντίστοιχα πριν από μερικές ημέρες μας τίμησε μια οικογένεια με την παρουσία της καθώς ήρθαν για να γιορτάσουν τα γενέθλια του 102χρονου πρεσβυτέρου της.

Κυκλοφορεί καθημερινά σε όλα τα περίπτερα. Και στο διαδύκτιο: www.gnomionline.gr στο facebook: www.facebook.com/gnomionline/ Φεβρουάριος 2017

11

Ένας barista εξομολογείται «Καλός καφές είναι αυτός που στην πρώτη γουλιά δε θα σε κάνει να νιώσεις δυσφορία»

στη ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ της ΚΙΚΗΣ ΗΠΕΙΡΩΤΟΥ

Ε

ίναι μία απόλαυση της καθημερινής ζωής… Είναι η καλημέρα μας το πρωί, η συντροφιά μας στη δουλειά και στο σπίτι, ο πιο εχέμυθος εξομολογητής στις συζητήσεις με τους φίλους και τις φίλες μας , η παρηγοριά μας σε δύσκολες καταστάσεις. Είναι το πιο δημοφιλές ρόφημα στον κόσμο. Κάθε χρόνο καταναλώνονται πάνω από 500 δισεκατομμύρια φλιτζάνια παγκοσμίως. Αδιαμφισβήτητα ο καφές αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας. Τα είδη του πολλά, όπως ακριβώς και τα μυστικά για τη σωστή παρασκευή του από τους ειδικούς στον τομέα αυτό. Ο Γιάννης Μανούσης, barista στο επάγγελμα εδώ και 20 χρόνια - τα τελευταία 3 στο cafe-bar Room 6 και τα καλοκαίρια στο beach bar Ocean 6- με πιστοποιήσεις από την SCAE(Specialty Coffee Association Europe) και συμμετοχές σε διαγωνισμούς Golden Barista, μας μιλάει για το επάγγελμα του και μας «κερνάει» τα μυστικά του καλού καφέ…

ποιήσεων SCAE(Specialty Coffee Association Europe), που έχει και πανευρωπαϊκή αναγνώριση.

νιώσεις δυσφορία, θα πίνετε με ευχαρίστηση.

Τι κάνει έναν barista καλό;

Χρειάζεται να είναι σωστά ρυθμισμένος ο μύλος για να κοπεί σωστά ο καφές, σωστά ρυθμισμένη η μηχανή ώστε να γίνει σωστή εκχύλιση και τέλος να πάρει τον καφέ ο barista και να το παρασκευάσει όπως πρέπει για τον πελάτη.

Ένα barista τον κάνει καλό η οργανωτικότητα του, η άριστη γνώση του χώρου ,της μηχανής και των εργαλείων που υπάρχουν για την παρασκευή ενός ροφήματος και φυσικά το να μπορεί να βγάζει γρήγορα μεν, σωστά δε, ένα προϊόν!!!

Πιστεύεις ότι στα καφέ της χώρας μας δίνεται σημασία στη σωστή εκπαίδευση των baristas; Πλέον ο ανταγωνισμός είναι τόσο μεγάλος στο χώρο του καφέ, που οι ίδιοι οι επιχειρηματίες παροτρύνουν τον barista να εκπαιδευτεί ,να παρακολουθήσει σεμινάρια, να μάθει νέες μεθόδους παρασκευής ροφημάτων .Οπότε σ’ οποιαδήποτε σοβαρή επιχείρηση δύσκολα θα βρεις barista που να μην είναι σωστά εκπαιδευμένος. Και είμαι τυχερός γιατί ανήκω κι εγώ σε μια τέτοια επιχείρηση .

Για να παρασκευαστεί ο τέλειος καφές χρειάζεται ….

Τι κάνει τον καφέ να ξεχωρίζει ως ρόφημα; Το άρωμα; Η γεύση; Ή η διαδικασία παρασκευής; Είναι όλα αυτά μαζί και τον καλύτερο καφέ να έχεις αν δεν τον φτιάξεις σωστά τον καταστρέφεις, πρέπει να υπάρχει η σωστή ισορροπία όλων αυτών των παραγόντων.

Υπάρχει παιδεία γύρω από τον καφέ στη χώρα μας, δεδομένου του ότι μέχρι πρότινος ο εθνικός μας καφές ήταν ο στιγμιαίος φραπέ;

Η σχέση μου με τον καφέ ξεκίνησε σχεδόν πριν 20 χρόνια πιάνοντας δουλειά σε καφετερία της πόλης μου στις Φέρες μόλις τελείωσα το σχολείο .

Από τη στιγμή που εμείς είτε σαν barista, είτε σαν σερβιτόροι ενός καταστήματος είμαστε σωστά εκπαιδευμένοι έχουμε υποχρέωση να μάθουμε στον πελάτη πως πρέπει να πίνει σωστά τον καφέ του ,να τον ενημερώνουμε ,να του προτείνουμε. Πιστεύω πλέον ότι ο κόσμος ξέρει να κρίνει αν είναι καλός κάποιος καφές ή όχι ,ξέρει που θα πιει καλό καφέ. Ειδικά εδώ, στην πόλη μας, μπορώ να πω ότι το επίπεδο των πελατών μας πάνω σ αυτό το θέμα είναι πολύ υψηλό κι αυτό βοήθα και μας να βελτιωθούμε.

Τι ακριβώς είναι ο barista;

Σου έχουν επιστρέψει ποτέ καφέ και γιατί;

Πως και πότε ξεκίνησε η σχέση σου με τον καφέ;

Barista είναι το άτομο που παρασκευάζει καφέ σε μια καφετέρια. Η λέξη είναι ιταλικής προέλευσης και στην πραγματικότητα σημαίνει barman, δηλαδή το άτομο που βρίσκεται πίσω από ένα μπαρ και σερβίρει ποτά. Για αυτό και ένας barista, εκτός από καφέ και ροφήματα, σερβίρει και ποτά, αλκοολούχα ή μη. Ωστόσο στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες η λέξη χρησιμοποιείται κυρίως για αυτούς που εξειδικεύονται στον καφέ ή ροφήματα που βασίζονται στον εσπρέσο, όπως ο καπουτσίνο. Το πιο σημαντικό προτέρημα ενός καλού barista είναι να φτιάχνει καλό καφέ. Συνήθως χειρίζονται επαγγελματικές μηχανές εσπρέσο και μύλους για να κόβουν πάντα φρέσκο καφέ.

Σε ποιον δεν έχει τύχει να γυρίσει πίσω καφές!! Όλοι μας έχουμε κάνει λάθη- ίσως λίγο παραπάνω ζάχαρη απ’ ότι έπρεπε ή λάθος στη δοσολογία του καφέ .Πρόσφατα μου γύρισε πίσω ένα καπουτσίνο γιατί ο πελάτης ήθελε latte art και εγώ δεν του είχα κάνει!!

Ο αγαπημένος σου καφές είναι ο…. Ο αγαπημένος μου καφές είναι το κλασσικό εσπρέσσο, συνήθως διπλό –μ’ αρέσει γιατί νιώθεις όλη τη γεύση, όλα τα αρώματα και την ένταση, που έχει ο καφές να σου δώσει μ’ αυτό τον τρόπο.

Με τι σου αρέσει να τον συνοδεύεις; Προτιμώ τον καφέ μου να τον πίνω χωρίς κάποιο συνοδευτικό. Νομίζω έτσι τον απολαμβάνω καλυτέρα! Όταν πηγαίνεις έξω για καφέ θεωρείς ότι ως πελάτης είσαι πιο απαιτητικός; Ποτέ δε θα μπω στη διαδικασία να κρίνω ή να απαιτήσω κάτι παραπάνω απ’ ότι οι υπόλοιποι πελάτες. Σέβομαι όποιον δουλεύει μέσα στο μπαρ

Πως γίνεσαι barista, το σπουδάζεις; Υπάρχει τρόπος πιστοποίησης της γνώσης; Δυστυχώς σχολή για το επάγγελμα μας δεν υπάρχει για να το σπουδάσεις. Μαθαίνεις κυρίως δουλεύοντας στα μαγαζιά και από εκεί και πέρα παίζει ρόλο και η διάθεση που έχεις για να μάθεις και να προχωρήσεις σ’ αυτό το επάγγελμα. Παρόλα αυτά για έναν barista και τη βελτίωση στην επίδοση του στον καφέ υπάρχουν ειδικά σεμινάρια, που τα κάνουν barista trainers και τα όποια σε βοηθούν να μάθεις, να αποκτήσεις περισσότερη γνώση. Βάσει αυτών των σεμιναρίων αποκτάς πιστοποιήσεις, από τις οποίες αναγνωρίζεται η πρόοδος σου. Πρόσφατα μάλιστα ξεκινήσαμε ανάλογα σεμινάρια και στην πόλη μας-σε συνεργασία με την Jacobs και τον αντιπρόσωπο της εταιρείας στον Έβρο κ. Μαλάμη. Πρόκειται για τη σειρά πιστο12

Φεβρουάριος 2017

Ο καφές είναι πάθος ή συνήθεια για εσένα; Θα έλεγα ότι είμαι από τους ανθρώπους που θεωρούνται τυχεροί, γιατί κάνουν τη δουλειά που αγαπούν. Θα έλεγα συνεπώς ότι είναι μεγάλο πάθος για μένα όλη αυτή η διαδικασία του να φτιάξεις ένα σωστό φλιτζάνι καφέ.

Μπορούμε να ορίσουμε τον καλό καφέ; Καλός καφές είναι αυτός που στην πρώτη γουλιά δε θα σε κάνει να

Ποιον καφέ μας προτείνεις να δοκιμάσουμε στο room 6; Στο μαγαζί μας είναι σίγουρο ότι θα πιείτε τον καλύτερο καπουτσίνο της πόλης καταρχάς .Από κει και πέρα μπορείτε να δοκιμάσετε το chocobomp- ένα ρόφημα σοκολάτας, που στο επάνω μέρος του ποτηριού υπάρχει ένα γευστικότατο ντόνατς - ή κάτι το όποιο βγάλαμε πρόσφατα ,ελληνικός καφές βρασμένος όχι σε μπρίκι αλλά μέσα σε φλούδα πορτοκαλιού!!

Γεύση και Παράδοση

Καφεκοπτείο Πετείνου

Α

νανεωμένος, «σπιτικός» και ιδιαίτερα feelgood χώρος για να ξεκινήσετε την ημέρα σας με όλα τα είδη καφέ, πρωινό και…brunch. Ένας συνδυασμός full πρωινού με μεσημεριανό γεύμα… ένας μπουφές που προσαρμόζεται χαλαρά στην ώρα και τη διάθεση, με μεγάλη ποικιλία εδεσμάτων. Το παραδοσιακό καφεκοπτείο συνδυάζεται άψογα με το σύγχρονο design

σ' ένα χώρο όπου κυριαρχούν οι ποικιλίες, οι γεύσεις, οι αποχρώσεις και το άρωμα του καφέ με χαρμάνια από όλο τον κόσμο. Ξηροί καρποί, τσάγια, βότανα καθώς και μια μεγάλη γκάμα με εκλεκτά προϊόντα και αξεσουάρ καφέ- τσαγιού. Καφεκοπτείο COFFEE & BREAKFAST ΠΕΤΕΙΝΟΣ Ι.Καβύρη 19 Τηλ. 25510 21498

Κάνουμε την ζωή σας ευκολότερη!

Delivery Μας αναθέτετε το ακίνητο σας

Πολύ απλά, γρήγορα και εύκολα

Στους έμπειρους συνεργάτες μας Παραγγέλνεις εύκολα, γρήγορα και οικονομικά

Cappuccino fredo espresso φραπέ ελληνικός τσάι και σοκολάτα

Το γραφείο μας διαθέτει τους καλύτερους συνεργάτες, με την μεγαλύτερη εμπειρία στο χώρο του Real Estate, έτοιμοι ανα πάσα στιγμή να υποδείξουν στους πελάτες μας το ακίνητο σας..

GLOBAL • ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΑΚΙΝΗΤΩΝ Λ.Δημοκρατίας 178 • Τηλ. & FAX 255 10 22552 www.global-group.gr

Λ.Δημοκρατίας 269 • Τηλ. 25510 89944 Φεβρουάριος 2017

13

Παρίσι 2008 Πρωτοχρονιά στο Παρίσι. Η πόλη γεμάτη λαμπιόνια, στολισμένη απ’άκρη σ’άκρη. Μια πενθήμερη εκδρομή με την καλύτερη παρέα που θα μπορούσα να έχω, την αδερφή μου. Ήταν το δεύτερο ταξίδι που έκανα στο εξωτερικό. Είχα ακούσει τόσα πολλά για την πόλη αυτή και η αλήθεια είναι πως ότι ‘οφείλαμε’ να δούμε ως τουρίστριες, το είδαμε. Το Μουσείου του Λούβρου με την επιβλητική Αφροδίτη της Μήλου, τη Νίκη της Σαμοθράκης και σε μια τεράστια αίθουσα ένα κάδρο τόσο δα με την περιβόητη Μόνα Λίζα. Τόσοι πολιτισμοί μπροστά στα μάτια μας. Η Disneyland που αν και μεγάλα παιδιά και οι δύο, όταν την επισκεφθήκαμε μπήκαμε σε όλα τα παιχνίδια και στο τέλος παρακολουθήσαμε την τεράστια παρέλαση του Donald, του Mickey, του Goofy και όλων των υπόλοιπων ηρώων των παιδικών μας χρόνων. Όλα ήταν όμορφα, μοναδικά…. η Παναγία των Παρισίων, η Αψίδα του Θριάμβου, η Μονμάρτη, αλλά και το φαγητό,

Ένα αξέχαστο Ταξίδι

οι άνθρωποι. Φυσικά σε όλο αυτό συνέβαλλε και η χρονική περίοδος που διαλέξαμε για να πάμε στο Παρίσι, ήταν Χριστούγεννα και τα Χριστούγεννα όλα είναι πιο φωτεινά. Αυτό, όμως, που ακόμη και τώρα, ύστερα από τόσα χρόνια κλείνω τα μάτια μου και μεταφέρομαι νοερά εκεί απέναντί του να τον κοιτώ, είναι ο Πύργος του Άιφελ. Η θέα από τον Πύργο του Άιφελ απερίγραπτη, όλο το Παρίσι στα πόδια μας. Η ζεστή σοκολάτα και ο καφές μοσχοβολούσαν από τα μαγαζάκια που υπήρχαν στο τρίτο επίπεδο του. Μέχρι και τεχνητό παγοδρόμιο υπήρχε. Κάθε πρωί που ξυπνούσα, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάω στο παράθυρο του δωματίου μας και να δω την κορυφή του Πύργου που την μισοσκέπαζε η πρωινή ομίχλη. Εκείνη η Πρωτοχρονιά με τον Πύργο του Άιφελ να αναβοσβήνει μπροστά μας θα μου μείνει αξέχαστη.

Χριστίνα Ηπειρώτου

Από τη γειτονική Σαμοθράκη έως την μακρινή Καμπότζη. Πετώντας με τα θεόρατα Airbus ή καβαλώντας ένα δίκυκλο. Κάθε ταξίδι είναι πάντα μοναδικό. Από τη στιγμή που θα κλείσεις το εισιτήριο, τα λεπτά τις ετοιμασίας της βαλίτσας, τις ώρες που θα ταξιδεύεις και θα αφήνεις πίσω την καθημερινότητα και θα ξεχύνεσαι στο ανεξερεύνητο. Ο προορισμός, ακόμα κι όταν είναι γνώριμος από παλιά, κρύβει πάντα εκπλήξεις, συγκινήσεις και νέες ομορφιές. Μερικές από αυτές μας διηγούνται φίλοι και αναγνώστες της 360.

Οι αναγνώστες της 360⁰ γράφουν για ένα Ταξίδι που έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη τους

Νέα Υόρκη Οκτώβριος 2010 Εφτά ημέρες στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ, στο κέντρο του σύγχρονου κόσμου για κάποιους. Αν αρκούν τόσες μέρες; Όχι, σίγουρα όχι. Τι πρώτα να δεις, πού πρώτα να πας; Μπρούκλιν, Μπρόνξ, Αστόρια, Νιου Τσέρσεϊ; Ποιο μουσείο πρώτα να επισκεφτείς, ποια παράσταση στο Broadway ή στην όπερα να δεις; Σε ποιο jazz club να πας, σε ποιο εστιατόριο να φας; Πάνω που έχεις αντιληφθεί τους ρυθμούς της, νιώθεις άνεση να κινηθείς, πρέπει να επιστρέψεις… Το πολύωρο αεροπορικό ταξίδι δεν σε κουράζει, καθώς σε περιμένουν οι τελευταίες ταινίες του αμερικάνικου box office και αμέτρητες μουσικές επιλογές για να «γεμίσεις» τις ώρες. Άφιξη στο αεροδρόμιο Newark στο Νιου Τσέρσεϊ. Μετά τον απαραίτητο έλεγχο διαβατηρίων, τη μίνι συνέντευξη για το σκοπό του ταξιδιού, το σκανάρισμα της ίριδας και των δαχτυλικών αποτυπωμάτων, είμαστε πια ελεύθεροι να εισέλθουμε στην πόλη του αμερικάνικου ονείρου… Το Μανχάταν σε εντυπωσιάζει. Οι ουρανο-

14

Φεβρουάριος 2017

ξύστες, επιβλητικοί, τις πρώτες ώρες σε κάνουν να νιώθεις μικρός, όχι ασήμαντος όμως. Είσαι στη Νέα Υόρκη. Τις επόμενες ημέρες αρχίζεις να απαριθμείς τις ταινίες στις οποίες είδες κάποιες από τις τοποθεσίες και τα αξιοθέατα. Όλη η πόλη είναι ένα

απέραντο κινηματογραφικό σκηνικό. Πλατεία Times, Μπρόντγουεϊ – μιούζικαλ «Το Φάντασμα της Όπερας», Central Park, Empire State Building, κτίριο Chrysler, Κέντρο Rockefeller, Άγαλμα της Ελευθερίας, γέφυρα Μπρούκλιν, σημείο Μηδέν (τότε υπό ανέγερση του νέου ουρανοξύστη και του μνημείου), Wall Street, Grand Central Terminal, Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, 5η Λεωφόρος, Σχολή Τζούλιαρντ, κρουαζιέρα στον ποταμό Χάντσον, Μικρή Ιταλία και πόσα ακόμη… Το φαγητό είναι ένα ζητούμενο σε κάθε ταξίδι, πόσο μάλλον στη Νέα Υόρκη. Αν παραγγείλετε steak, φροντίστε να το ζητήσετε καλοψημένο, κι έχετε στο νου πως η μερίδα είναι αρκετή για δύο, ίσως και περισσότερους. Το περιβόητο σάντουιτς με παστράμι, είναι δυο φέτες ψωμιού με ένα μικρό βουνό από

χοντροκομμένες φέτες του συγκεκριμένου αλλαντικού στο ενδιάμεσο. Αξίζει για την εμπειρία. Αυθεντικά cap cakes και ιταλικές πίτσες στο νότιο Μανχάταν, όπου συγκεντρώνει και τη νυχτερινή ζωή. Σε κάποια μέρη για τη βραδινή έξοδό σας ισχύει ενδυματολογικός κώδικας, τον οποίο, όμως, είναι ανοιχτοί να παραβλέψουν αν το πορτοφόλι σας είναι γεμάτο. Οι Νεοϋορκέζοι, πάντοτε αληθινά χαμογελαστοί και πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν, είτε εργάζονται ως πωλητές, είτε οδηγούν ταξί, είτε είναι ένστολοι που προσέγγισες για οδηγίες. Το ταξίδι, αν το σχεδιάσετε πολύ καλά από πριν, μπορείτε να το πραγματοποιήσετε και μόνοι σας, όχι απαραίτητα με γκρουπ. Αν και το οργανωμένο προσφέρει περισσότερη ασφάλεια, καλύτερες τιμές στο ξενοδοχείο, και επιταχύνει την είσοδο σε διάφορα αξιοθέατα. Η μουσική επένδυση του ταξιδιού: Alicia Keys – Empire State of Mind.

Σοφία Μελισσανίδου

Μοτοσυκλέτα, Σαμοθρακη και απρόοπτα Το ταξίδι με οποιοδήποτε μέσο, ξεκινά και τελειώνει στον προορισμό. Το ταξίδι με την μοτοσυκλέτα ξεκινά από το πρώτο και καταλήγει στο τελευταίο χιλιόμετρο. Και γιαυτο τον λόγο κατά την γνώμη μου είναι και το πιο συναρπαστικό. Την πρώτη μου μοτοσυκλέτα είχα αποκτήσει ένα μηνά πριν, και επιτέλους είχε έρθει η ώρα για το πρώτο ταξίδι. Συνοδειπορος ο μηχανοβιος φίλος που μου μετέδωσε την αγάπη για την μοτοσυκλέτα, και προορισμός η Σαμοθράκη. Σκοπός να παρακολουθήσουμε το Φεστιβάλ οικολογίας και μουσικής. Ενα τριήμερο γεμάτο συναυλίες, εξερεύνηση στα άγρια τοπία του νησιού, βόλτες με την μηχανή, βουτιές στις βάθρες, και πολλούς πολλούς φιλους, μαζεμενους για αυτον τον σκοπο. Η Σαμοθρακη απο την πρώτη στιγμή με μαγνήτισε. Δεν ξέρω αν η ομορφιά της, αυτό το ακατέργαστο και πρωτογενές δηλαδή που υπάρχει παντού, απο τους ανθρώπους της μέχρι τα τοπία της. Δεν ξερω αν εί-

Ένα ταξίδι ελπίδας... ένα ταξίδι που πρέπει να γίνει απ' όλους εμάς που είμαστε χαμένοι στο σκοτάδι, για να φέρουμε την ειρήνη, την αγάπη, το φως μέσα μας! Ταξίδι αλήθειας το ταξίδι στην Καμπότζη… Η πρόσκληση μου φάνηκε πρόκληση σε ένα τόπο τόσο μακρινό που δεν σκέφτηκα την ταλαιπωρία. Η φοβερή ζέστη, οι εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, η καθαριότητα, η ζωή στο δρόμο και όλα αυτά που μας τρομάζουν καταντάνε ευλογία στο να βιώνεις την ζωή με αυτόν τον τρόπο, ανακαλύπτοντας πως η ζωή είναι πολύ πιο πολύπλοκη απ' ότι φανταζόμαστε! Μέρη που παρά την αθλιότητα τους είναι γεμάτα χαρά και αξιοπρέπεια. Ο προορισμός είναι ένα καλό μέτρο σύγκρισης αξίων που δεν σχετίζονται με φτώχεια αλλά με το μούδιασμα της ψυχής που ενώ απ' έξω μπορεί να λάμπει! Ένας προορισμός που δίνει λύσεις στα υπαρξιακά θέματα τα οποία θεωρούμε αυτονόητα, δεκαετίες πίσω αλλά ένα βήμα ποιο μπροστά απ' αυτό που είμαστε εμείς τώρα που ποιος ξέρει… ίσως να είναι το μέλλον μας… It's up to you !!! *** Ήρθε η ώρα για το επόμενο ταξίδι . Νοέμβριος του

2016 και είδη έπρεπε να έχουμε κλείσει τα εισιτήρια ώστε να βρούμε θέσεις μέσα στις γιορτές. Προορισμός κάπου ζεστά ώστε να κάνουμε μπάνιο μέσα στα Χριστούγεννα και βέβαια να έχει και κάτι να δούμε. Ανκόρ Βατ πέρασε από το μυαλό μου και δεν άργησα να κλείσω τα αεροπορικά. Με μια μικρή στάση στην πανέμορφη Ταϊλάνδη και να’ μαστε στο Σιέμ Ριπ. Μια γραφική πόλη που φιλοξενεί τους ναούς Ανκόρ Βατ. Ναοί παγκόσμιας κληρονομιάς προστατευόμενοι από την Ουνέσκο. Οι ναοί χτίστηκαν για τον βασιλιά των Χμερ τον 12 αιώνα και αποτελούν σύμβολο για την Καμπότζ , αφού εμφανίζονται και στην σημαία της χώρας. Αποτελούν το μεγαλύτερο ιερό , οποιασδήποτε θρησκείας, στον κόσμο. Βέβαια για να τους απολαύσεις πρέπει να ιδρώσεις. Είναι ένα μέρος που θα μου μείνει αξέχαστο και πιστεύω το ίδιο και στην γυναίκα μου Ειρήνη. Όλο αυτό έπρεπε να τελειώσει κάπως χαλαρωτικά και τι καλύτερο από ένα εξωτικό νησάκι. Μια πτήση, ένα σκάφος και να’ μάστε στο Κοχ Ρονγκ. Ένα καταπράσινο νησί με όμορφες παραλίες και μικρά μπανγκαλόου .Ένας πραγματικός παράδεισος κατάλληλος για το τελείωμα των διακοπών. Καμπότζη, μια χώρα που θα μείνει βαθιά χαραγμένη

ναι οι βάθρες , όπου η μια είναι πιο όμορφη από την άλλη, κατι που σε κανει να θέλεις να δεις και την επόμενη, και την μεθεπόμενη, κοκ, μέχρι να φτάσεις στο Φεγγάρι. Δεν ξέρω αν είναι οι επισκέπτες της, αυτοί που στην πρώτη ευκαιρία θα γίνουν ένα με σένα σαν φίλοι από καιρό. Πιθανόν όλα αυτά μαζί ίσως να είναι τελικά ο λόγος που με τραβάει σαν μαγνήτης αυτό το νησί. Κάτι που κάνει αξέχαστο και ενδεχόμενος συναρπαστικό ένα ταξίδι είναι τα απρόοπτα, οι εκπλήξεις. Η επιστροφη θυμάμαι ήταν μια περιπέτεια. Το καραβι εφτασε στο λιμανι της Σαμοθράκης με έξι ώρες καθυστέρηση. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να φτασουμε στην Αλεξανδρούπολη περασμένα μεσάνυχτα. Την επομενη μέρα έπρεπε να επιστρέψω στην δουλειά, οπότε ταξιδέψαμε όλο το βραδύ μέχρι να μας βρει το ξημέρωμα στην Θεσσαλονίκη. Ηταν ένα τριήμερο που συνδύασα όλες μου τις αγαπες. Τη μουσική, την καλή παρέα, την Σαμοθρακη και το ταξίδι με μοτοσυκλέτα.

Άρης Καρακασίδης

μέσα στην καρδιά μου.

Ειρήνη Βασιλείου Βαγγέλης Παπαδόπουλος

iElectron Τεχνικός έλεγχος Aναβάθμιση Eπισκευή σε συσκευές των περισσοτέρων κατασκευαστών Στόχος μας η παροχή ποσοτικής, ποιοτικής και σωστής επισκευής σε οποιαδήποτε συσκευή. iElektron • Κερασούντος 9-11 • Αλέξ/πολη • Τηλ. 699 476 7200 • Υπεύθυνος Καταστήματος : Αχιλλέας Ζώγιας e-mail: achillefs76@hotmail.com • facebook : Αχιλλέας Ζώγιας @iElektron Φεβρουάριος 2017

15

Tips για ένα τέλειο υπνοδωμάτιο Πάρε ένα υποστηρικτικό μαξιλάρι Συνήθως δεν του δίνουμε μεγάλη σημασία, ρίχνοντας όλο το βάρος στο στρώμα. Το μαξιλάρι, όμως, παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο στην ποιότητα του ύπνου αλλά και σε διάφορες παθήσεις της σπονδυλικής στήλης και του αυχένα που συνοδεύονται από χρόνιο πόνο. Προτίμησε λοιπόν ένα μαξιλάρι που στηρίζει τον αυχένα σου, κρατά το κεφάλι σου στην ίδια ευθεία με τη σπονδυλική σου στήλη και είναι φτιαγμένο από καλής ποιότητας υλικά. Μην ξεχνάς ότι θα πρέπει να το αλλάζεις κάθε δύο χρόνια.

Διακόσμησε με μαλακά υφάσματα σε απαλά χρώματα Ένα μοντέρνο και κομψό υπνοδωμάτιο δεν είναι ολοκληρωμένο αισθητικά και δεν μπορεί να προσφέρει ξεκούραση χωρίς απαλά στην υφή λευκά είδη. Επένδυσε στην αγορά μιας βελουτέ ή γούνινης κουβέρτας, σε ένα σετ σεντόνια εξαιρετικής ποιότητας και ανθεκτικότητας (βαμβακοσατέν ή από βαμβάκι περκάλι για

Έ

νας καλός νυχτερινός ύπνος είναι η καλύτερη ρουτίνα ομορφιάς που μπορούμε να κάνουμε για να έχουμε καλή υγεία, έτσι εδώ σου έχω μερικές συμβουλές για να δημιουργήσεις το τέλειο περιβάλλον στην κρεβατοκάμαρά σου, που θα σου προσφέρει ξεκούραση και ηρεμία.

περισσότερη ευχαρίστηση. Ο κανόνας είναι ότι: το πιο ακριβό, το πιο ανθεκτικό χαλί είναι και το πιο εύκολο στο να διατηρείται καθαρό. Τα μάλλινα χαλιά είναι γνωστά για την υψηλή τους ποιότητα και το απαλό άγγιγμα ενώ τα χαλιά από βαμβάκι είναι ένας προσιτός τρόπος για να προσθέσεις χαρακτήρα στο χώρο. Όσο για το χρώμα ιδανικά το χαλί πρέπει να προσεγγίζει χρωματικά το δάπεδο, αφού είναι αναπόφευκτα φυσική συνέχειά του.

Βάψε την κρεβατοκάμαρά σου σε ένα γαλήνιο συνδυασμό χρωμάτων

Γράφει η Άννα Σιγρέκη, διακοσμήτρια

Επισκεφτείτε το blog μου για περισσότερες ιδέες διακόσμησης:

room-tο-grow.gr

Επέλεξε ανοιχτά χρώματα όπως το λευκό ή παλ αποχρώσεις που είναι καλές επιλογές για ένα μικρό υπνοδωμάτιο καθώς αντανακλούν το φως σε όλο το χώρο και δημιουργούν τον τέλειο λευκό καμβά για να διακοσμήσεις στη συνέχεια όπως επιθυμείς. Αν σου αρέσει το χρώμα προτίμησε ένα απαλό μπλε που εκτός του ότι μεγαλώνει ένα δωμάτιο, αποτελεί την καλύτερη επιλογή χρώματος για όσους ανθρώπους έχουν προβλήματα αϋπνίας. Για χαλάρωση, άνεση και ζεστασιά μπορείς να επιλέξεις μια απαλή κίτρινη ή πράσινη απόχρωση που θα σου φέρει ακόμη περισσότερη ηρεμία. Η χρήση ταπετσαρίας σε έναν τοίχο στις παραπάνω αποχρώσεις μπορεί επίσης να δημιουργήσει μια ζεστή ατμόσφαιρα στο δωμάτιο.

Επένδυσε σε ένα καλό στρώμα Έρευνες δείχνουν ότι τα προβλήματα ύπνου πολλών ανθρώπων προκαλούνται από την ποιότητα του στρώματος τους. Ποιο θεωρείται όμως το “σωστό” στρώμα; Αν κοιμάσαι ανάσκελα και έχεις αυξημένο σωματικό βάρος επέλεξε ένα σκληρό στρώμα ενώ αν κοιμάσαι μπρούμυτα ένα ημίσκληρο στρώμα θα είναι το ιδανικό. Τώρα αν είσαι από εκείνους που κοιμούνται στο πλάι και έχεις χαμηλό σωματικό βάρος καλό θα ήταν να επιλέξεις ένα μαλακό στρώμα από ανθεκτικά υλικά, βαμβακερό ύφασμα και με ελάχιστο πάχος τα 16 εκατοστά και ιδανικά πάνω από 18-20 εκατοστά. Μην ξεχνάς ότι ένα κρεβάτι θα πρέπει να σε προδιαθέτει (κάθε φορά που το κοιτάς) να μπεις και να βουλιάξεις μέσα σε αυτό. Αυτή λοιπόν είναι μια επένδυση που πραγματικά σου αξίζει.

Αποθήκευση

παράδειγμα) και επέλεξε ένα αφράτο πάπλωμα για τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Βεβαιώσου ότι έχεις δύο διαφορετικά παπλώματα, ένα για το χειμώνα και ένα για την άνοιξη και το φθινόπωρο, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η σωστή θερμοκρασία στο κρεβάτι κατά τη διάρκεια της νύχτας, σε κάθε εποχή.

Άνοιξε τα παράθυρα Ο σωστός και συστηματικός αερισμός του χώρου που ζούμε είναι σε κάθε περίπτωση απαραίτητος και δεν θα πρέπει να αμελείται. Αν ο καιρός είναι πάρα πολύ κρύος για αυτό, χρησιμοποίησε τα φυτά που είναι η καλύτερη λύση για καθαρό αέρα. Προτίμησε φυτά που βγάζουν οξυγόνο τη νύχτα όπως ορχιδέες και μπρομέλιες bromeliads καθώς και ένα πολύ κοινό φυτό την Sanseviera (κοινά η γλώσσα της πεθεράς).

Το φως Ένα υπνοδωμάτιο θα πρέπει να είναι φωτεινό κατά τη διάρκεια της ημέρας και ζεστό το βράδυ. Προτίμησε θερμό φωτισμό (2700 Kelvin) και λίγα lumen/watt αποφεύγοντας τους λαμπτήρες με ψυχρό λευκό φως.Προσοχή πρέπει να δοθεί στο ύψος της λάμπας που θα τοποθετήσεις στο κομοδίνο σου που αν είναι χαμηλό δηλαδή γύρω στα 50εκ. σε ύψος, καλό είναι να τοποθετήσεις φωτιστικό στο ύψος των 35-40εκ. ενώ αν είναι ψηλό το κομοδίνο, καλό είναι το ύψος της λάμπας να είναιγύρω στα 60 εκ.

Αγόρασε ένα πλούσιο χαλί Το υπνοδωμάτιο είναι αυτό το μέρος όπου θέλουμε γρήγορα να βγάλουμε τα παπούτσια μας, έτσι η βουτιά σε ένα όμορφο χαλί που είναι ευχάριστο στο μάτι και μαλακό στην αίσθηση προσφέρει πάντα 16

Φεβρουάριος 2017

Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι μετατρέπουν την κρεβατοκάμαρά τους σε χωματερή, δεδομένου ότι είναι η τελευταία θέση που όλα προσγειώνονται τη νύχτα και κανείς δεν τα βλέπει. Φορητοί υπολογιστές, iPands, εμφανή καλώδια, τηλέφωνα, περιοδικά, εφημερίδες...Όλα αυτά καταστρέφουν το στυλ μας και μας κρατούν ανοργάνωτους. Επέλεξε μικρά ράφια που μπορούν να χωρέσουν τα απαραίτητα τα οποία μπορείς να τοποθετήσεις σε κομψά κουτιά, παλιά μπαούλα, όμορφα καλάθια ή ότι λειτουργεί καλύτερα για τον τρόπο ζωής σου. Με λίγα λόγια, διώξε ό,τι θα μπορούσε να χαλάσει τη διάθεση σου με τρόπους που δεν αποσπούν την προσοχή και κυρίως διατηρούν το υπνοδωμάτιό σου τακτοποιημένο!

Κομοδίνο Είναι αυτό που ακουμπάμε το ξυπνητήρι, το λαμπατέρ, δυστυχώς το κινητό αλλά και το αγαπημένο μας βιβλίο.Τα κομοδίνα αποτελούν μέρος της αισθητικής ενός δωματίου. Για ναπροσθέσεις στυλ στο υπνοδωμάτιο σου αρχικά βεβαιώσου ότι τα κομοδίνα που προτιμάς είναι ιδανικά για τον χώρο που διαθέτεις.Έπειτα έχεις να επιλέξεις από το σετάκι κρεβάτικομοδίνα που τουλάχιστον καλό είναι να έχει συρτάρια και ράφια για τα απαραίτητα και από μια καρέκλα, ένα σκαμνάκι της γιαγιάς, βαλίτσες, μπαούλα, καλάθια ή ένα όμορφο κομμάτι ξύλου που απλά μπορείς να το βιδώσεις στον τοίχο σου, ώστε να μπορείς να ακουμπάς επάνω του τα πράγματα σου. Αυτές είναι μόνο μερικές προτάσεις για σένα που θέλεις κάτι πιο πρωτότυπο και εντυπωσιακό...

Πολυθρόνα Έχοντας ένα μέρος άνετο όπου θα μπορείς να χαλαρώσεις είτε για να διαβάσεις ένα καλό βιβλίο, είτε για να πιεις τον πρωινό καφέ σου, συλλέγοντας τις σκέψεις σου και οργανώνοντας την ημέρα σου, αυτό θα είναι πολύ βοηθητικό για σένα και τον εαυτό σου. Γιατί λοιπόν αυτό το μέρος να μην είναι στο υπνοδωμάτιο σου; Δύο περιστασιακές καρέκλες, ή μία πολυθρόνα-lounge δίπλα σε ένα μικρό τραπεζάκι δημιουργεί μια φιλόξενη γωνιά για να χαλαρώσεις με ένα βραδινό ποτό και χρησιμεύσει ως μια υπενθύμιση ότι η κρεβατοκάμαρα είναι ένας τόπος ξεκούρασης και χαλάρωσης.

Δημιούργησε αισθησιακό περιβάλλον Γέμισε το χώρο σου με κεριά, φυτά που βγάζουν οξυγόνο και διακόσμησε το κρεβάτι σου με μαξιλάρια. Συνδύασε μονόχρωμα με πολύχρωμα σχέδια στα μαξιλάρια και ανακάτεψε μαξιλαράκια με γεωμετρικά, φλοράλ και άλλα σχέδια επιλέγοντας μια παρόμοια παλέτα χρωμάτων στο χαλί και στις κουρτίνες. Αμέσως ο χώρος σου θα δείξει πιο ζωντανός και ελκυστικός. Διακόσμησε το δωμάτιο με ένα έργο τέχνης που σε γοητεύει ή με αγαπημένες φωτογραφίες που θα περιλαμβάνουν το έτερον ήμισυ και το πολύ τα παιδιά σου αφού οι γονείς, φίλοι και οι συγγενείς, αποτελούν μέρος της δημόσιας ζωής μας και μπορούν να λάβουν μέρος σε κάδρα που καλό θα ήταν να τοποθετούνται στο σαλόνι. Τέλος περιτριγύρισε το κρεβάτι σου και τον εαυτό σου με εκείνα τα πράγματα που σε κάνουν να αισθάνεσαι καλά φέρνοντας το χαμόγελο στο πρόσωπό σου, πρωί και βράδυ.

Ο Παναγιώτης Δόβρης

μας παρουσιάζει το νέο του τραγούδι «Slow Μotion»

Σ

ήμερα ξεκινάμε τη μέρα μας με ένα ιδιαίτερο κομμάτι που συνδυάζει ροκ στοιχεία με παραδοσιακή χροιά και το οποίο συνοδεύεται με ένα καθόλα όμορφο και καλλιτεχνικό βίντεο κλιπ. Ο Δόβρης Παναγιώτης μας παρουσιάζει το «Slow Μotion» και αν ο τίτλος του είναι στα Αγγλικά, πρόκειται για ένα καθαρά Ελληνικό τραγούδι, με τους ιδιόμορφους στίχους του να τους υπογράφει ο Κωνσταντίνος Χρυσανθάκης και τη μουσική ο ίδιος ο ερμηνευτής του. Το τραγούδι είναι αποτέλεσμα σύμπραξης φίλων, που τους ενώνει η αγάπη για τη μουσική και το τραγούδι και δημιούργησαν κάτω απο αυτό το πρίσμα. Οι στίχοι αναφέρονται στο κατά πόσο βάλσαμο ή βάσανο μπορεί να γίνει ο χρόνος, στις εσώτερες σκέψεις, επιθυμίες και τον χρόνο, που υποδεικνύει τις ανάγκες μας,

τις φέρνει στην επιφάνεια αλλά συχνά, αποτελεί μέσο προσωρινής αποφυγής και αντιμετώπισης. Αν και ο χρόνος μπορεί να λειτουργεί λυτρωτικά, όλα όσα θέλουμε αλλά και οι αποφάσεις που δεν παίρνουμε, βρίσκονται εντός μας και έρχεται η στιγμή που δεν έχουμε πια την δυνατότητα να τις υλοποιήσουμε. Οι χαμένες και μη ευκαιρίες μας, περνούν απο μπροστά μας σε αργή κίνηση, όταν τους δίνουμε την σημασία που τους πρέπει ή για να μας υπενθυμίσουν ότι τις χάνουμε. Το όμορφο βίντεο κλιπ είναι δημιουργία της Ουκρανής καλλιτέχνιδας Kseniya Simonova, η οποία δημιουργεί με την άμμο motion βίντεο.

To video editing ανέλαβε ο Δόβρης Παναγιώτης, παρουσιάζοντάς μας ένα συνολικά άρτιο οπτικοακουστικό αποτέλεσμα!

Βιογραφικό Ο Παναγιώτης Δόβρης γεννήθηκε στο Διδυμότειχο το 1990. Η πρώτη του επαφή με τον χώρο της μουσικής ξεκινάει μερικά χρόνια αργότερα ακολουθώντας με επιτυχία προγράμματα σπουδών και εκμάθησης κλασικής κιθάρας, σαξοφώνου, πιάνου, λαϊκών οργάνων, φωνητικής και ανώτερων θεωρητικών. Σπουδάζει σύνθεση στο τμήμα μουσικών σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου και κάνει το μεταπτυχιακό του στο τμήμα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Η πορεία του στην ελληνική δισκογραφία ξεκινάει, παρά το νεαρό της ηλικίας του το 2012, όταν κυκλοφορεί ο πρώτος του δίσκος με τίτλο «Κλόουν Είναι οι Άνθρωποι» με δικό του στίχο, μουσική κα-

θώς και ενορχήστρωση. Ο Δεύτερος δίσκος με τίτλο “Ένα Τσουβάλι Λόγια” έρχεται 1 χρόνο αργότερα. Το 2014 συμμετέχει με φωνή, κιθάρα και πνευστά στο δίσκο “Αγγελοστάλσιμο” και το τραγούδι “Το ρούχο του Θεού” του Π. Κελάνδρια στο δίσκο Via Negativa σε στίχους του Θ. Τσάκωνα καθώς και στο τραγούδι “Να τραγουδάς” της Δ. Καγιούλη. Στις αρχές του 2017 μας παρουσιάζει το πρώτο από μία σειρά τραγουδιών σε στίχους του Κ. Χρυσανθάκη με τίτλο Slow Motion. Ασχολείται ενεργά με τον χώρο των συναυλιών τα τελευταία 5 χρόνια με περιοδείες σε όλη την Ελλάδα και στο ιστορικό του ήδη υπάρχουν συνεργασίες με καταξιωμένους μουσικούς του είδους όπως τον Μιλτιάδη Πασχαλίδη και τον Θάνο Μικρούτσικο.

Φεβρουάριος 2017

17

Θεοδόσης Γιαννακίδης

Το τυχαίο είναι αυτό που μπορεί να σε μαγέψει, είναι η ίδια η δύναμη της ζωής

Ο

ι αναγνώστες της Athens Voice ψήφισαν και τον ανέδειξαν ανάμεσα στους δέκα καλύτερους φωτογράφους του 2016. Γεννημένος στην Αλεξανδρούπολη με σπουδές στο Πολυτεχνείο Ξάνθης και μεταπτυχιακές στην Βρετανία, ξεκίνησε τη φωτογραφία μετά το πανεπιστήμιο, παρακολουθώντας μαθήματα στα ΝΕΛΕ Αλεξανδρούπολης. Στο ξεκίνημα του, τον μονοπωλεί η ασπρόμαυρη φωτογραφία και το “κλασσικό¨ 135μμ φορμά, τελευταία όμως, πειραματίζεται με το μεσαίο αλλά και το μεγάλο φορμά. Ο λόγος για τον Θεοδόση Γιαννακίδη – ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Δημιουργικής Φωτογραφίας Θράκης, του οποίου διετέλεσε και πρόεδρος. Φωτογραφίζει τη γενέτειρά πόλη του από τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Σιγά – σιγά, παρατηρώντας τις εικόνες του, συνειδητοποιεί την πολυπλοκότητα, την πολυπολιτισμικότητα και την γοητεία της ευρύτερης περιοχής της Θράκης. Φωτογραφίζει δημόσιους χώρους, σχολεία, εκκλησίες, ξενοδοχεία, ιατρεία, εσωτερικούς χώρους, χώρους που είναι σε χρήση και συνάμα φέρουν την πατίνα του χρόνου. Οι εικόνες του είναι ο «τρόπος γραφής» του. Το φως- «το αγνό και αιώνιο φως», όπως το χαρακτηρίζει- και τα παιχνιδίσματα του τον συνεπαίρνουν, κυριαρχούν στον φωτογραφικό του καμβά και μετουσιώνονται σε μοναδικές ιστορίες συναισθημάτων που προσπαθούν να μεταδώσουν στον θεατή τις δονήσεις και την αύρα της θρακικής γης. της Μαρίας Παπαδοπούλου

υπέροχα τριαντάφυλλα, που είχαν τοποθετήσει οι εργαζόμενοι του ΟΣΕ πάνω σε ένα τραπέζι. Το φως και πάλι ήταν το κυρίαρχο στοιχείο, το αγνό, το αιώνιο. Η τάξη των πραγμάτων μέσα στο χώρο, μια τάξη που πορεύεται μέσα στον χρόνο αιώνια.

Έμπνευση της στιγμής ή υπάρχει κάποια προετοιμασία; Και τα δύο θα έλεγα. Υπάρχει μια γενικότερη προετοι-

μηχανή. Έτσι γεννήθηκε το Thrace 612 ένα οδοιπορικό στην ύπαιθρο που μου πήρε περίπου τρία χρόνια.

Η φωτογραφία χρειάζεται σκέψη ή ένστικτο; Πως διακρίνεις το ξεχωριστό, το σημαντικό στην αναζήτηση της εικόνας; Υπάρχουν και οι δύο τάσεις στην φωτογραφία. Το πρώτο είναι αυτό που λέμε conceptual προϊόν μελέτης και σκέψης πριν την λήψη. Εγώ είμαι σίγουρα με το δεύτε-

Δέλτα του Έβρου, Αλεξανδρούπολη, 2010, “Thrace 612” μασία, που αφορά το θέμα και μια σειρά προδιαγεγραμμένων χώρων ή προσώπων που μπαίνουν σε μια σειρά και πρέπει να φωτογραφηθούν. Η ίδια η διαδικασία είναι απολύτως αυθόρμητη- αυτό που λέτε έμπνευση της στιγμής. Το τυχαίο είναι αυτό που μπορεί να σε μαγέψει, είναι η ίδια η δύναμη της ζωής. ”Γαλλικός” Σταθμός, “Αλεξανδρούπολη: Χώροι ανάμεσα στην μνήμη και στη λήθη”,2009

Πως ξεκίνησε η ενασχόληση σου με τη φωτογραφία; Ασχολήθηκα με την φωτογραφία από τα μαθητικά μου ακόμη χρόνια. Θα έλεγα ότι η τεχνική, τα χημικά, ο σκοτεινός θάλαμος ήταν αυτά που με γοήτευσαν. Πάντα ήθελα να φωτογραφίζω. Χρειάστηκε αρκετός χρόνος για να δημιουργήσω τις δικές μου φωτογραφικές ενότητες. Η γνωριμία με σημαντικούς ανθρώπους από το χώρο της φωτογραφίας, όπως αρχικά ο Νίκος Οικονομόπουλος, στην συνέχεια ο Πάρης Πετρίδης, ο Serkan Taycan,η Vanessa Winship και o Χάρης Κακαρούχας με βοήθησαν να κατασταλάξω στα δικά μου αισθητικά κριτήρια.

Από τι εμπνέεσαι; Ήταν καλοκαίρι του 2009, όταν αποφάσισα να φωτογραφίσω τον Γαλλικό σταθμό στην Αλεξανδρούπολη με μία διαφορετική προσέγγιση για τα δικά μου φωτογραφικά δεδομένα μέχρι τότε. Ήθελα να αποτυπώσω τον χώρο σε ένα "νεκρό" χρόνο χωρίς την παρουσία ανθρώπων. Εκείνο που με συνεπήρε ήταν το άπλετο φως, που περνούσε μέσα από τα μεγάλα ξύλινα παράθυρα, ένα πρόχειρο βάζο από πλαστικό μπουκάλι κόκα κόλα με

Η Θράκη πως αποτυπώνεται στο φωτογραφικό σου καμβά; Η Θράκη είναι ο οικείος χώρος μου, λατρεύω αυτή τη γη. Η απεραντοσύνη και ερημιά του τοπίου, οι δεσμοί με την παράδοση και την θρησκεία είναι αυτά που με μαγεύουν και αποτυπώνω μέσα από τις εικόνες μου. Πάντα φωτογράφιζα την Θράκη και έχω μια μεγάλη σειρά φωτογραφιών από την ευρύτερη περιοχή. Το project Terra Thrakia, του οποίου ήμουν και εγώ ένας εκ των οργανωτών του Κέντρου Δημιουργικής Φωτογραφίας Θράκης, μου έδωσε την δυνατότητα να φωτογραφίσω την ευρύτερη περιοχή με μια πανοραμική

Τι ήταν αυτό που ήθελες να εκφράσεις ως άνθρωπος και βρήκε διέξοδο μέσω του φωτογραφικού φακού; Όπως και σε κάθε τέχνη αυτό που εκφράζεις μέσα από τα έργα σου είναι οι “ποιότητες” σου σαν άτομο, τα στοιχεία που σε χαρακτηρίζουν. Τα έργα του καλλιτέχνη αντανακλούν την προσωπικότητα του. Εγώ απλά τυχαίνει να εκφράζομαι μέσω της φωτογραφίας- αυτό που για άλλους είναι η ζωγραφική , η μουσική, ο χορός. Ποια δύναμη σε παρακινεί να φωτογραφίζεις; Η δύναμη της εικόνας. Για εμένα η εικόνα είναι τα πάντα, είναι ο τρόπος ¨γραφής¨ μου. Η φόρμα, το φως, η δύναμη που μπορεί να αποπνεύσει μια εικόνα χωρίς απαραίτητα να μπορούμε να προσδιορίσουμε το γιατί, να το ερμηνεύσουμε με τη λογική.

18

Φεβρουάριος 2017

ρο. Ένστικτο και αυθορμητισμός στην στιγμή του κλικ. Σκέψη μετά στην επιλογή, που είναι εξίσου σημαντική διαδικασία. Τελικώς όλα βέβαια κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Προτιμάς τις ασπρόμαυρες ή τις έγχρωμες φωτογραφίες; Η εικόνα να έχει τη δύναμη να συγκινεί, είτε είναι ασπρόμαυρη, είτε έγχρωμη. Παίρνω την ίδια χαρά και με τις δύο

Εκτιμάς ότι η φωτογραφία είναι τέχνη ή τεχνική; Η φωτογραφία εμπεριέχει πάρα πολλές μορφές, σίγουρα είναι και τέχνη. Μια τέχνη που εμπεριέχει την τεχνική είτε αυτή κινείται στο χώρο της πιο άρτιας και πιστής απεικόνισης είτε κινείται στο χώρο του τυχαίου και του “λάθους”. Πως πιστεύεις ότι έχει επιδράσει η εξέλιξη της τεχνολογίας στη φωτογραφία; Η επίδραση είναι τεράστια, οι φωτογραφίες που “ανεβαίνουν” στο διαδίκτυο είναι εκατοντάδες χιλιάδες ανά λεπτό Έτσι η ίδια η φύση της φωτογραφίας έχει αλλάξει. Από την αρχή του αιώνα, όπου για να γίνει μία λήψη χρειαζόταν ολόκληρη ιεροτελεστία, φτάσαμε σήμερα να φωτογραφίζονται τα πάντα και σχεδόν αδιάλειπτα. Αυτό κάνει τα πράγματα λίγο πιο δύσκολα, γιατί η πληροφορία είναι τόση πολύ που είναι δύσκολο να την διαχειριστούμε. Ποια η γνώμη σου για το instagram; Πολύ θετική ,όπως και για το διαδίκτυο γενικότερα, αρκεί να μπορείς να σταθείς καθορίζοντας τον χώρο που θα κινηθείς. Εκείνο που με κατευθύνει είναι το ένστικτο μου και η αισθητική μου.

Αδριανούπολη, 2010, “Thrace 612”

Πόσες μηχανές έχεις και πόσες χρησιμοποιείς; Τα τελευταία χρόνια έχω δύο φωτογραφικές μια ψηφι-

ακή και μια αναλογική μεγάλου format αυτές με την κουκούλα που χασομερούσαν αρκετά παλιά. Έχουν περάσει από τα χέρια μου διαφόρων τύπων μηχανές 135mm, μεσαίου format με τετράγωνο καρέ 6X6, πανοραμικές.

Πως καταφέρνεις να εντάσσεις τη φωτογραφία στην καθημερινότητα σου μιας και δεν είναι το επάγγελμα σου αυτό και ο χρόνος όλων μας είναι περιορισμένος; Πολλές φορές στην καθημερινότητα βρίσκομαι μπροστά σε δυνατές εικόνες και θα ήθελα να έχω την μηχανή μου για να αποτυπώσω στιγμές, που όμως για πρακτικούς λόγους δεν μπορώ να έχω. Σχετικά ο χρόνος που αφιερώνω είναι μικρός. Έχω όμως δίψα και αυτό με κάνει τις ώρες που φωτογραφίζω να βυθίζομαι σε αυτό και να είμαι απόλυτα παρόν .

Μοναχός, Θιβέτ, 1994

Υπάρχει κάτι που ετοιμάζεις; Κάποιο καινούριο φωτογραφικό project; Υπάρχουν ένα δύο πράγματα που δουλεύω και είμαι σίγουρος ότι θα βγουν σε βάθος χρόνου. Το ένα είναι ένα οδοιπορικό στα χωριά της ενδοχώρας του Έβρου. Ιμβρος 1999

Hıdırellez, Αδριανούπολη, 2006

Η δουλειά του Θεοδόση Γιαννακίδη με θέμα “Αλεξανδρούπολη : Χώροι ανάμεσα στην μνήμη και τη λήθη” έχει παρουσιαστεί στα πλαίσια του Athens Photo festival 2010, και το “Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης” το 2011. Συμμετείχε στην έκθεση “Terra Thrakia” η οποία παρουσιάστηκε στο πλαίσιο της PhotoBiennale 2014 στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης. Μέρος της δουλειάς του παρουσιάστηκε στο Athens Photo festival 2015 στην ομαδική έκθεση με τίτλο “Ο φωτογραφικός χρόνος της Νοσταλγίας”. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο pixida@gmail.com και να ταξιδέψετε με τις εικόνες του στο giannakidis.viewbook.com και στο lensculture.com/sakisgiannakidis

ΜASSAGE CENTER Ένα πρωτοποριακό Κέντρο Εναλλακτικών Θεραπειών στην Αλεξανδρούπολη

Δύο πιστοποιημένοι εναλλακτικοί θεραπευτές και θεραπευτές χειρομάλαξης (Μέλη ΠΑΣΕΜΕΘ), που γνωρίζουν σε βάθος το μασάζ, οι αδελφοί Γιάννης και Γιώργος Μαλασιδης, δημιούργησαν στην Αλεξανδρούπολη το Massage CenterΚέντρο Εναλλακτικών Θεραπειών. Ως αθλητές του ποδοσφαίρου επί σειρά ετών παρατήρησαν την ανάγκη για σωστή θεραπεία και αποκατάσταση μετά από έντονες προπονήσεις και αγωνίστηκες υποχρεώσεις. Αυτή ήταν και η αρχή της επαγγελματικής τους πορείας χώρο. Η φιλοσοφία τους Να προσφέρουν χαλάρωση, ανακούφιση και αποκατάσταση σε απλούς ανθρώπους αλλά και σε απαιτητικές περιπτώσεις όπως οι αθλητές. Επίσης, να διαδώσουν τις εναλλακτικές θεραπείες αλλά και την κουλτούρα για τις ευεργετικές ιδιότητες του μασάζ. Ο Γιάννης και ο Γιώργος θεωρούν ότι η μάλαξη πρέπει να εντάσσεται μέσα στην φροντίδα οποιουδήποτε ανθρώπου, άσχετα με την ενασχόληση του. Για αυτό το λόγο κρατάνε τις υπηρεσίες τους σε κόστη που όλοι μπορούν να προσεγγίσουν .Έτσι ώστε το μασάζ και οι εναλλακτικές θεραπείες να μην είναι προνόμιο των λίγων.

Οι υπηρεσίες που προσφέρει το Κέντρο Διαθέτουν έναν ειδικά διαμορφωμένο επαγτου Βασίλη Κάργα γελματικό χώρο ,το Κέντρο Εναλλακτικών Θεραπειών-Massage Center Αφοί Μαλασιδη (Βενιζέλου 49 - 1 ος Όροφος, τηλ. 6972744174, 6982355075) • Αναλαμβάνουν όλες τις ηλικίες και προσφέρουν μια μεγάλη γκάμα μασάζ και εναλλακτικών θεραπειών. Συνεργάζονται με Πτυχιούχους & Πιστοποιημένους Θεραπευτές Μάλαξης & Εναλλακτικοί Θεραπευτές από την παγκόσμια ομοσπονδία μασάζ (WMF) • Συνεργασία με επαγγελματικούς χώρους fitness • Συνεργασία με αθλητικούς συλλόγους •Συνεργασία με ορθοπεδικούς.

Massage Center Αφοί Μαλασιδη Αλεξανδρούπολη - Βενιζέλου 49 - 1 ος Όροφος - τηλ. 6972744174, 6982355075 Facebook: Massage Center ΑΦΟΙ Μαλασιδη

Φεβρουάριος 2017

19

Κωνσταντίνα Βασιλειάδου Δασκάλα χορού φυσικά λίγο από τον ελεύθερο χρόνο του. Η αμερικανίδα χορογράφος Agnes De Mille, έλεγε : " Το να χορεύεις είναι να είσαι έξω από τον εαυτό σου, μεγαλύτερος, πιο όμορφος, πιο ισχυρός. Αυτό είναι δύναμη, είναι δóξα επάνω στη Γη και είναι στο χέρι σου να την αποκτήσεις". Εγώ με τη σειρά μου, εύχομαι να μπορούμε να το ζούμε αυτό, έστω και για μερικά λεπτά, όλοι όσοι αγαπάμε τον χορό.

Τι τραγούδι θα επέλεγες να χορογραφήσεις για: α) το γάμο της καλύτερής σου φίλης β) την απονομή των Όσκαρ γ) μία εκδήλωση αφιερωμένη στην Ελλάδα των μνημονίων Ωραία ερώτηση Κική, πρωτότυπη. Λοιπόν: Α) Μια ροκ μπαλάντα, προσαρμοσμένη στο στυλ του ζευγαριού Β) "The winner takes it all" Abba Γ) " Ματωμένος γάμος" Μάνος Χατζηδάκις . Ποιο είναι το μεγαλύτερό σου όνειρο σε σχέση με

«Ο χορός δεν έχει ηλικία, φύλο, σωματότυπο» της Κικής Ηπειρώτου

Τ

ο να δουλεύεις μαζί με παιδιά είναι τεράστια ευθύνη, αλλά και μεγάλη ευλογία. Όταν κάνεις καλά τη δουλειά σου, η μεγαλύτερη και καλύτερη επιβράβευση έρχεται από τους πιο αυστηρούς και αυθόρμητους κριτές: τους μαθητές σου. Σήμερα μιλά στο 360 η δασκάλα χορού-εκπαιδευτικός Κωνσταντίνα Βασιλειάδου και μοιράζεται μαζί μας τα όνειρά της και τις πιο όμορφες στιγμές που έχει ζήσει όλα αυτά τα χρόνια κοντά στα παιδιά. Εκφράζει επίσης τον προβληματισμό της για το γεγονός ότι «οι τέχνες από ‘οξυγόνο’ ενός πολιτισμού ‘κατάντησαν’ πολυτέλεια», ενώ ξεκαθαρίζει πως ο χορός για όλους, αφού «δεν έχει ηλικία, φύλο, σωματότυπο», αρκεί λίγος χρόνος και διάθεση! Κωνσταντίνα, πού σε βρίσκουμε να διδάσκεις αυτό τον καιρό; Έχω πολύ ενδιαφέρουσες συνεργασίες και φέτος στον Ν.Έβρου. Είναι μια όμορφη διδακτική χρονιά, γιατί νιώθω ότι σε όποιο μέρος δουλεύω έχω και μια ξεχωριστή "οικογένεια" να με περιμένει που αποτελείται από τις μαθήτριές, τους γονείς, τους συνεργάτες μου. Από τη θεολογία στο χορό… Πώς προέκυψε αυτή η όμορφη αλλαγή στη ζωή σου; Νομίζω οι χρονικοί προσδιορισμοί δεν είναι ευδιάκριτοι όταν μιλάω για αυτά τα δυο. Με λίγα λόγια , η αγάπη μου και για τα δυο ξεκίνησε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Τόσο η εσωτερική όσο και η καλλιτεχνική αναζήτηση έχουν κοινή συνισταμένη, τον άνθρωπο. Η επιστήμη της θεολογίας ενέχει την πνευματικότητα που όλοι αποζητούμε, όσο για τον χορό περικλείει τα στοιχεία της φαντασίας που μας λείπουν από την καθημερινότητα που βιώνουμε. Μέσα μου ξεκάθαρα επικρατεί η ανάγκη για ένα ταξίδι της ψυχής και του πνεύματος που αποζητάει την ελευθερία και την καθαρότητα της καρδιάς. Ο χορός μου το προσφέρει• Οι σπουδές στη Θεολογική σχολή με βοήθησαν να κατανοήσω τον άνθρωπο, στη βαθύτερη ανάγκη που έχουμε να πιστέψουμε στην αλήθεια και την αγάπη. Ξεκάθαρα λοιπόν, τα ανθρωπιστικά επαγγέλματα ήταν πάντοτε στις επιλογές μου, γι'αυτό ολοκλήρωσα και μεταπτυχιακό στην Κοινωνιολογία, για να εμπλουτίσω τα όσα με ενδιαφέρουν με τα οφέλη της εξειδίκευσης. Από παιδαγωγικής άποψης η ενασχόληση με τα παιδιά, είναι ένα σχολείο και για μένα την ίδια, μαθαίνω και μορφώνομαι από αυτά. Οι τέχνες αντέχουν στην κρίση; Οι γονείς συνεχίζουν να στέλνουν τα παιδιά τους σε μαθήματα μουσικής, χορού κτλ; Οι τέχνες από "οξυγόνο" ενός πολιτισμού , "κατάντησαν" πολυτέλεια... Με στενοχωρεί αυτό. Θα έπρεπε όλοι να έχουμε την επιλογή να ακολουθήσουμε μια τέχνη... Να μην εξαρτάται δηλαδή από τα δίδακτρα. Η κρίση αγγίζει όλους τους τομείς της ζωής. Όμως καθημερινά παρατηρώ την αντίσταση των γονιών σε όλο αυτό το κλίμα των περικοπών και μάχονται για να μη στερηθούν τα παιδιά τους τα δικαιώματά τους. Ένα απο αυτά , εκείνο του ελεύθερου χρόνου, των εξωσχολικών δραστηριοτήτων, της άσκησης, της αγωγής. Θα συνεχίσουμε λοιπόν να δημιουργούμε στην Ελλάδα! Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που έζησες σε όλα αυτά τα χρόνια που διδάσκεις χορό; Μόνο συγκινητικές στιγμές. Τώρα θα μου πεις πως γίνεται αυτό.. κι όμως, γίνεται! Μ'αρέσει η ουσία των πραγμάτων, αυτή με κάνει ευτυχισμένη στη διδασκαλία. Τα απλά, τα καθημερινά, τα αληθινά με γεμίζουν με γλυκές αναμνήσεις. Μια αυθόρμητη αγκαλιά των μαθητριών, μια επαινετική τους κουβέντα, τα δάκρυα χαράς των γονιών στο τέλος μιας παράστασης που παρακολούθησαν τα παιδιά τους, τα συγχαρητήρια των συναδέλφων, η εμπιστοσύνη των εργοδοτών μου κάθε φορά στις καινούριες ιδέες μου. Τους ευχαριστώ όλους για όσα όμορφα ζούμε μαζί. Με το χέρι στην καρδιά , μια στιγμή που δεν θα ξεχάσω ποτέ, ήταν όταν μια μαθή20

Φεβρουάριος 2017

τρια μου ετών 8, μου είπε πως στα αγγλικά γράψανε έκθεση με θέμα " Το άτομο που θαυμάζετε πιο πολύ " και εκείνη έγραψε για μένα και μάλιστα μου απαρίθμησε επιχειρήματα.. καταλαβαίνεις συγκίνηση! Αναρωτήθηκα αν είμαι όλα αυτά που βλέπει σε μένα και φυσικά ένιωσα ακόμη μεγαλύτερη ευθύνη να φανώ άξια εκπαιδευτικός...

Μπορεί να μάθει χορό ο οποιοσδήποτε; Τι χρειάζεται να έχει κανείς για να τα καταφέρει; Ο χορός δεν έχει ηλικία, φύλο, σωματότυπο! Είναι σαν το παλιό καλό κρασί.. όσο μεγαλώνουμε εξελισσόμαστε, βελτιώνεται η κίνηση, η ποιότητα και η τεχνική. Όλα αυτά συν του ότι βιώματα, εμπειρίες, γνώσεις, συναισθήματα και επιλογές μας κάνουν πιο δυνατούς στο κεφάλαιο του χορού. Το μόνο που χρειάζεται κάποιος λοιπόν, είναι να έχει κλείσει τα 3 έτη της ζωής του και να διαθέτει όρεξη να μάθει και

το χορό; Να έχουν τη δυνατότητα όλα τα παιδιά του κόσμου να χορεύουν, ανέμελα και χαρούμενα. Ας μην ξεχνάμε τα οφέλη του χορού για τα παιδιά: εκτός του ότι χτίζουν ένα υγιές σώμα, παράλληλα διασκεδάζουν, γελάνε, αποβάλλουν ανασφάλειες, καλλιεργούν τη φαντασία τους, συνεργάζονται, κοινωνικοποιούνται και ονειρεύονται ένα καλύτερο κόσμο, αυτόν που επάνω του θα δημιουργήσουν. Η μεγάλη καινοτόμος του χορού Martha Graham είχε πει : " Ο χορός είναι η κρυμμένη γλώσσα της ψυχής. " Εύχομαι όλοι οι εκπαιδευτικοί ανά τον κόσμο να γίνουμε ασπίδες προστασίας στις αθώες ψυχές των παιδιών, να τις οχυρώσουμε από το κακό... Οι ψυχές τους πρέπει να μιλάνε μόνο για τη χαρά ! Σας ευχαριστώ για την ευκαιρία της συνέντευξης και τον πολύτιμο χρόνο σας. Συγχαρητήρια για το έργο σας.

Χρήστος Τσάνταλης Δικηγόρος ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΣΥΣΤΑΣΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ - ΔΙΕΡΜΗΝΕΙΕΣ Βενιζέλου 21, Αλεξανδρούπολη 25510 38588, 693 25 25 420 www.christsantalis.gr

Κοτόσουπα Βελουτέ Με 7 Λαχανικά (Introduction)

Η

μόνη συνταγή κοτόσουπας με λαχανικά που πρέπει να κρατήσετε. Είναι Βελουτέ, είναι με μπόλικα λαχανικά, βιταμίνες και ΤΟΣΟ μα ΤΟΣΟ νόστιμη που δεν θα της ξανακάνετε απιστία. Εάν διάλεγα μία εναλλακτική ονομασία για αυτην την υπέροχη σούπα θα την ονόμαζα «Σούπα του Έρωτα». Όχι μονο για την γεύση της αλλα και για το τέλειο κοκκινωπό της χρώμα που παίρνει απο την πιπεριά φλωρίνης και τα καρότα. Θα χρειαστούμε ενα μούλτι ή ενα ραβδομπλέντερ. Χρόνος Προετοιμασίας: 20'. Χρόνος Μαγειρέματος: 45'

● 100γρ ελαιόλαδο ● 3 κ.σ. βούτυρο αγελάδος

Πώς την φτιάχνουμε Βάζουμε το κοτόπουλο ολόκληρο σε μια μεγάλη κατσαρόλα με νερό και το μισό λαδι. Προσέχουμε να ξαφρίζουμε

Μετα απο 15' προσθέτουμε τα λαχανικά μας (τα έχουμε κόψει σε χονδρα κομμάτια) και τα αφήνουμε να βράσουν μαζι με το κοτόπουλο προσθέτοντας αλάτι, πιπέρι και το υπόλοιπο ελαιολαδό. Αφού βράσουν για 40', κλείνουμε την φωτιά αφαιρούμε το κοτόπουλο να

Ανοίξτε το ντουλάπι και βγάλτε τα υλικά: ● 1 ολόκληρο κοτόπουλο ● 2 μεγάλες πατάτες ● 3 κολοκυθάκια μικρά ● 3 καρότα ● 1 πιπεριά φλωρίνης μεγάλη ● 1 σελινόριζα καθαρισμένη ● 2 κρεμμύδια άσπρα ● 4 σκελίδες σκόρδο ● αλάτι, πιπέρι ● 250γρ κρέμα γαλακτος

συνεχώς στην αρχή: δηλαδή αφαιρούμε τον μαυριδερό αφρό που βγαζει στην επιφάνεια κατα το βράσιμο το κοτόπουλο.

κρυώσει, το ξεκοκαλίζουμε και το αφηνουμε σε ενα μπόλ στην ακρη. Προσθετουμε το βούτυρο και την κρέμα

γάλακτος στα λαχανικά και με το ραβδομπλέντερ πολτοποιούμε ωσπου να γίνει η σούπα μας βελούδινη. Σε αυτό το σημείο δοκιμάστε το αλάτι και το πιπέρι και προσθέστε για να την φέρετε στα γούστα σας. Προσθέτουμε το κοτόπουλο στην σούπα και σερβίρουμε.

ΜΙΚΡΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΣΕΦ: Ευκαιρία να φτιάξουμε ταυτόχρονα με την σούπα μας και σπιτικό ζωμό κοτόπουλο και λαχανικών. Στο πρώτο & δεύτερο βήμα της εκτέλεσης, χωρίστε το κοτόπουλο σε μία κατσαρόλα και ολα τα λαχανικά σε μία δεύτερη (αντί για την ταυτόχρονη μέθοδο). Αφου βράσουν τα λαχανικά για 15' μεταφέρουμε όσο ζωμό θέλουμε σε μια αλλη κατσαρόλα και το αφήνουμε να σιγοβράζει σε χαμηλή φωτιά ώσπου να εξατμιστούν τα υγρά και να μείνει το 1/3 του ζωμού μας. Αυτός ο συμπυκνωμένος ζωμός γεύσης μπορεί να μπεί σε παγοκυψέλες και να τον βάλετε στην κατάψυξη. ΠΡΟΣΟΧΗ: Για τον ζωμό κοτόπουλο περιμένετε 30' πρίν επαναλαβέτε την διαδικασία που κάναμε για τον ζωμό λαχανικών. Και πάντα όσο ζωμό αφαιρείτε απο την σούπα σας προσθέτετε τόσο νερό για να μην της στερήσετε τα απαραίτητα υγρα.

του Γιώργου Γιαννέλου Γκανιάτσα

Κρέπες Αφράτες με Καραμελωμένη Σως Μήλου (introduction)

Μ

ία βασική συνταγή για κρέπες αφράτες (ή αλλιώς τα αγαπημένα Αμερικάνικα Πάνκεικς). Για τις συνοδεύσετε σας προτείνω μια τέλεια και πανεύκολη σος καραμελωμένου μήλου, έτσι για να ξεφύγουμε λίγο απο τις κλασικές μαρμελάδες και τις πραλίνες του εμπορίου. Ιδανικές για φανταστικό πρωινό πιάτο ενα σαββατοκύριακο με το αμόρε σας αλλα και για την λιγούρα του λιχούδη οποιαδηποτε μερα της εβδομάδας! Χρειαζόμαστε ενα τηγάνι μικρό και μια σπάτουλα να γυρνάμε τις κρέπες. Προετοιμασία 10'. Μαγείρεμα 30' για τις κρέπες και 20' για την σάλτσα μήλου.

Ανοίξτε το ντουλάπι και βγάλτε τα υλικά:

Για τις κρέπες ● ● ● ● ● ● ● ●

250γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις 1 κ.σ. baking powder 1/4 κ.γ. αλάτι 1 κ.γ. ζάχαρη λευκή 2 μεγάλα αβγά 30γρ λιωμένο βούτυρο 300ml γάλα λίγο βούτυρο για το τηγάνι

Για την σάλτσα μήλου

● 1 κόκκινο μήλο καθαρισμένο και κομμένο σε κύβους ● 1 πράσινο μήλο καθαρισμένο και κομμένο σε κύβους ● 1/4 κ.γ. τριμμένο γαρύφαλο ● 4 κ.σ. ζάχαρη καστανή ● 100ml κρέμα γάλακτος ● 70ml νερό ● 3 κ.σ. βούτυρο αγελαδινό

Το προσωπικό ιστολόγιο ενός μανιακού foodie

Την σάλτσα μήλου Σε ένα τηγάνι λιώνουμε το βούτυρο. Ρίχνουμε τα μήλα και τη ζάχαρη και ανακατεύουμε ωσπου να λιώσει. Ρίχνουμε το νερό και το γαρύφαλο και ανακατεύου-

με. Ρίχνουμε την κρέμα γάλακτος και ανακατεύουμε καλά ωσπου να πήξει η σος. ΠΡΟΣΟΧΗ: Στο πρώτο βήμα λίγο πρίν λιώσει τελείως το βούτυρο, όταν αρχίζει να αφρίζει είναι ώρα να ρίξουμε τα μήλα μας. Εάν το αφήσουμε παραπάνω στην φωτιά θα μας καεί και θα χαλάσει όλη συνταγή. Πανέυκολο! Δεν σας άνοιξε την όρεξη για γλυκάκι; Γρήγορα στην κουζίνα!

Πώς το φτιάχνουμε Τις κρέπες Σε ενα μπολ ρίχνουμε όλα μας τα στερεά υλικά και ανακατεύουμε. Λιώνουμε το βουτυρο και περιμένουμε να κρυώσει Χτυπάμε τα αβγά σε ενα μπόλ και προσθέτουμε το λιωμένο βούτυρο και το γάλα. Ρίχνουμε τα υγρά υλικά στο μπολ με τα στερεά και ανακατεύουμε καλά. Βάζουμε ενα μικρό τηγάνι στην φωτιά να κάψει καλά Το βουτυρώνουμε ελαφρά και ψήνουμε μία μία τις κρέπες μας ώσπου να πάρουν ενα ελαφρύ καφέ χρώμα και απο τις δυο πλευρές.

ΜΥΣΤΙΚΟ ΨΗΣΙΜΑΤΟΣ: Ιδανικά ρίχνουμε λίγο μίγμα καθε φορά και δεν το απλώνουμε οπως τις συμβατικές κρεπες αλλα το αφήνουμε στο κέντρο για να γινει παχύ και αφράτο. όταν δουμε οτι κανει φουσκάλες και στεγνώνει απο την πανω πλευρά ειναι ώρα να γυρίσουμε να ψήσουμε και απο την άλλη.

κατάστημα Αλεξ/πολης: Άβαντος 34 . Τηλ.2551027709 www.bazaarsm.gr

Φεβρουάριος 2017

21

Flashback

του Χρήστου Τσάνταλη

Διαβάστε περισσότερα μουσικά άρθρα στο http://www.musicfestival.gr/

Alice In Chains - Dirt

24

χρόνια πριν οι Alice in Chains κυκλοφορούν το μεγαλοπρεπές Dirt, δεν ξέρω αν υπάρχουν λέξεις κατάλληλες για να περιγράψει κανείς την επίδραση που είχε πάνω και μέσα του κυρίως αυτό το πολιτιστικό μνημείο. Ο αμερικάνικος ήχος δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος, το ταλέντο και η χημεία της μπάντας ακουμπούν την απόλυτη κορυφή και το δίδυμο Staley – Cantrell αφήνει το αποτύπωμά του στην μουσική αιωνιότητα. Το Dirt είναι το ημερολόγιο στην παράνοια του χρήστη, είναι τόσο δυνατό που σε τραβά σε μια δίνη από το πρώτο δευτερόλεπτο της κραυγής του Them Bones μέχρι το τελευταίο μεγαλειώδες ερωτηματικό του Would?. Τα μέλη τους συγκροτήματος περιγράφουν με μοναδικό τρόπο και με τις ψαλμωδίες του Layne όλα όσα δε χρειάζεται να κάνεις στη ζωή σου, ένα ψυχογράφημα και μια κόλαση άνευ προηγουμένου δοσμένη τόσο όμορφα και πειστικά που αν είσαι επιρρεπής σε ρίχνει στις φλόγες της. Το Dirt με παραγωγό τον Dave Jerden είναι η ώρα των Alice in Chains, είναι το απόγειο μιας καριέρας και για το λόγο αυτό αποτελεί το ξεκίνημα της άμεσης φθοράς, ο Layne εγκλωβισμένος στον κόσμο που ο ίδιος δημιουργεί, καίγεται μικρός και η περιοδεία για τον δίσκο είναι και η τελευταία εκτεταμένη, έκτοτε δεν είναι σε θέση και η μπάντα μπαίνει ουσιαστικά στον πάγο. Τα χτυπήματα διαδέχονται το ένα το άλλο με όλα τα τραγούδια να

αποτελούν αριστουργήματα, οι διφωνίες των δύο συνθετών, οι κιθάρες του Cantrell, το απίστευτο rhythm section των Kinney, Starr φτιάχνουν ένα προσωπικό ηχητικό ευαγγέλιο.

Damn that River, Rain when I die, Rooster, Junkhead, Dirt, Down in a hole, Angry Chair το soundtrack μιας ολόκληρης ζωής, επίδραση και αποτύπωμα, το Would? Ο λόγος που θα ασχοληθώ με το τραγούδι. Προσωπικά πιστεύω πως μαζί με το Aenima των Tool είναι οι απόλυτοι δίσκοι των 90’s. Αν κάποτε οι εξωγήινοι ερχόταν στη γη και με ρωτούσαν τι ήταν το Seattle θα τους έβαζα το Dirt και θα τους έδειχνα το video του Would?..Aν κάποιος με ρωτούσε πως ακούγεται ο καλύτερος τραγουδιστής θα έκανα το ίδιο ακριβώς. Δε νομίζω πως υπάρχει κάποιος που μπορεί να αντισταθεί στη μαγεία και το μεγαλείο του. Ο δίσκος αυτός πήρε τις ψυχές των συνθετών η ζωή τους δε θα ήταν ποτέ ξανά η ίδια, δύο εξ αυτών πλήρωσαν το τίμημα του δημιουργήματος. Ένας θρυλικός δίσκος με την κάθε έννοια, ποτισμένος με ψυχές, συναισθήματα και δύο μάρτυρες στο μνημείο. Κόκκινο και μαύρο, πάθος, ένας δαιμονισμένος άγγελος, οι βρώμικες εξομολογήσεις της ψυχής, η άβυσσος, αίμα, το έπος, προσπάθεια για εξιλέωση, αυτόεκπληρούμενες προφητείες, ο ψαλμωδός, οι φωνές της σκιάς.. θα τολμήσεις.. αγγίζοντας και πεθαίνοντας με τις μούσες στο βάθρο της τελειότητας..

Στη χώρα του ονείρου και των ξωτικών

Φ

ιγούρα ψιλόλιγνη, μακριά μαύρα μαλλιά με μεγάλα μαύρα μάτια, ένα πρόσωπο γεμάτο νεύρο, πείσμα και έρωτα για ζωή. Σαν νεράιδα που ξέφυγε από την χώρα των Κελτών, αλλά δεν βιάζεται να γυρίσει σύντομα πίσω, στη χώρα του ονείρου και της φαντασίας. Νοέμβριος του 2007, στην ογκολογική κλινική του νο- γράφει η Γιώτα Αγαπητού σοκομείου μίας μεγάλης επαρχιακής πόλης. Εδώ και λίγο καιρό η Στέλλα διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού. Παντρεμένη, γύρω στα τριανταπέντε δούλευε σε μία μεγάλη εταιρία εξαγωγών. Μητέρα δύο παιδιών, ο χρόνος της μοιραζόταν ανάμεσα στη δουλειά και στην οικογένειά της. Πριν κάποιες μέρες ξέκλεψε λίγη ώρα για να κάνει μία μαστογραφία ρουτίνας, όπως έλεγε. Γιατί από το καλοκαίρι είχε ψηλαφήσει στο στήθος της τυχαία κάτι που την είχε φοβίσει. Όταν πήγε στον γιατρό της, εκείνος την κοίταξε μ’ ένα βλέμμα κενό.

- Λοιπόν γιατρέ, είναι κάτι σοβαρό; Εκείνος πιάνοντας αμήχανα το στυλό του της είπε.

- Στέλλα όσο σοβαρό και αν είναι να ξέρεις ότι θα το πολεμήσουμε. Η Στέλλα προσπαθώντας να κρύψει την ταραχή της, προσπάθησε να διορθώσει την κοτσίδα της.

- Έχω καρκίνο; Θέλω να ξέρω γιατρέ, πείτε μου την αλήθεια.

- Στέλλα θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί, θα σε αναλάβουν αξιόλογοι συνάδερφοι, ογκολόγοι και χειρούργοι και όλα θα πάνε καλά. Η Στέλλα σηκώθηκε από την καρέκλα της, προσπαθώντας να κρύψει την ταραχή της κατέβηκε τις σκάλες σχεδόν τρέχοντας νιώθοντας τα δάκρυα να καίνε το πρόσωπό της. Είχε σκοπό να μιλήσει στον άνδρα της και στην μητέρα της, όχι όμως στα παιδιά της. Δεν ήταν αρκετά μεγάλα για να καταλάβουν το δύσκολο ταξίδι που θα έκανε η μαμά τους. Εκείνα δεν έπρεπε να μάθουν τίποτα, όχι ακόμα. Όχι όσο θα διαρκούσε αυτό το ταξίδι. Νοέμβριος 2007, η Στέλλα εδώ και ένα μήνα έχει αρχίσει τις χημειοθεραπείες, δυστυχώς ο καρκίνος έχει πειράξει και λεμφαδένες. Λόγω της θεραπείας, τα μακριά μαύρα μαλλιά της έχουν αρχίσει να πέφτουν τούφα - τούφα και εκείνη να βυθίζεται όλο και πιο πολύ μέρα με τη μέρα στη θλίψη. Λόγω της έντονης αδυναμίας και των συνεχιζόμενων εμετών, η Στέλλα εισήχθη στο νοσοκομείο. Δωμάτιο 207, ήθελε να έρθει μόνη της, αλλά η μητέρα της δεν άκουγε κουβέντα.

- Θα έρθω και γω μαζί σου, δε σ’ αφήνω μόνη σου. Χρειάζεσαι έναν άνθρωπο δίπλα σου. Όταν την έφεραν στο νοσοκομείο ήταν σε άθλια κατάσταση, αδυνατισμένη και χλομή, αλλά με το ίδιο νεύρο στο πρόσωπό της. Μάζεψε όση δύναμη της είχε απομείνει και αρνούμενη τη βοήθεια του

22 22

Φεβρουάριος 2017

τραυματιοφορέα ξάπλωσε στο κρεβάτι της. Σε λίγα λεπτά ήρθε μία νοσηλεύτρια, ήτανε μία κοπέλα γύρω στα τριάντα, χαμογελαστή, με μάτια γεμάτα φως και καλοσύνη.

- Καλησπέρα, με λένε Κατερίνα, είμαι η νοσηλεύτρια της βραδινής βάρδιας. Ήρθα να σου βάλω φλέβοκαθετήρα απ’ όπου θα λαμβάνεις την φαρμακευτική αγωγή σου. Με το που την κοίταξε η Κατερίνα, η Στέλλα αμέσως ένοιωσε ασφάλεια και εμπιστοσύνη. Έτσι ξεκίνησε μία φιλία ανάμεσα στις δύο γυναίκες. Πολλές φορές όταν στην κλινική ήταν ήσυχα, η Στέλλα πήγαινε μέσα στο γραφείο των νοσηλευτριών και μιλούσε με την Κατερίνα. Της μιλούσε για τη ζωή της, τους φόβους της, ακόμα και για τον ίδιο το θάνατο. Στο πρόσωπο της Κατερίνας έβλεπε σχεδόν την αδερφή που δεν είχε, την κολλητή φίλη που της έλεγε τις πιο μύχιες σκέψεις. Από την άλλη, η Κατερίνα την άκουγε με προσοχή. Την συμπονούσε και την νοιάζονταν σα να ήταν δικός της άνθρωπος. Ήθελε να την συμπαρασταθεί με όποιο τρόπο μπορούσε σε αυτό το τόσο μοναχικό ταξίδι της ζωής της, που από την αρχή όλη γνώριζαν τον προορισμό του. Τέλος του Νοέμβρη η Στέλλα ζήτησε από τον θεράπων γιατρό της να πάρει εξιτήριο για ένα πολύ σπουδαίο και σημαντικό λόγο.

- Σε παρακαλώ γιατρέ για δύο μέρες πρέπει να φύγω. Πρέπει να κάνω κάτι πολύ σημαντικό για μένα, ίσως το σημαντικότερο πράγμα… πριν το τέλος. Γύρισε το κεφάλι της για να μην δει ο γιατρός τα δάκρυά της.

- Το ξέρεις ότι αυτό δεν στο επιτρέπει η κατάστασή σου. Σαν θεράπων γιατρός σου δεν μπορώ να σου το επιτρέψω.

- Σαν άνθρωπος όμως; Θέλω να υπογράψω και να φύγω, έχω αυτό το δικαίωμα νομίζω.

- Εντάξει Στέλλα, μόνο για δύο μέρες, αλλά θα ήμαστε σε συνεχή επικοινωνία. Η Στέλλα τήρησε την υπόσχεσή της και γύρισε μετά από δύο μέρες, τις μέρες αυτές έτυχε να έχει ρεπό και η Κατερίνα. Αρχές Δεκέμβρη, η πόλη είχε παραδοθεί στο τσουχτερό κρύο και στο χιονόνερο που έπεφτε ασταμάτητα. Βάρδια τρεις – έντεκα, η Κατερίνα βρήκε τη Στέλλα στο κρεβάτι χαρούμενη, παρόλο που ήταν πολύ εξαντλημένη.

- Ξέρεις Κατερίνα τελικά μπόρεσα να φύγω για δύο μέρες και έκανα κάτι το οποίο ήταν ό,τι πιο σημαντικό για μένα σε αυτό το ταξίδι. Κάθε χρόνο, τέλη Νοέμβρη, έχουμε καθιερώσει με τα παιδιά μου να στολίζουμε το χριστουγεννιάτικο δέντρο και δεν γινόταν φέτος να μην το τηρήσω. Όταν λοιπόν στολίζαμε το δέντρο και τα παιδιά ήταν τόσο χαρούμενα και ευτυχισμένα, απορροφημένα απ’ όλα αυτά τα παιχνίδια, απομακρύνθηκα για λίγο από κοντά τους κοιτώντας τα χωρίς να με καταλάβουν. Ήθελα να πάρω μαζί μου αυτές τις εικόνες για να συντροφεύουν την ψυχή μου στο αιώνιο ταξίδι της. Ξέρεις Κατερίνα υπάρχει ένα τραγούδι του Ξαρχάκου που λέει «Μην πιείς νερό και με ξεχάσεις, μην πιεις νερό της λησμονιάς, σύννεφο γίνε και σεριάνα στον ουρανό της γειτονιάς». Τα

έβλεπα τόσο ευτυχισμένα! Δεν αντέχω στη σκέψη ότι θα τα χάσω, Φοβάμαι Κατερίνα, είναι τόσο άδικο, αγαπάω τη ζωή, ενώ εκεί έξω υπάρχουν τόσοι «νεκροί» άνθρωποι που θ’ αφήσουν αυτό τον κόσμο σε βαθιά γεράματα χωρίς να έχουν ζήσει. Η Κατερίνα την άκουγε σιωπηλή, γύρισε το πρόσωπό της αλλού σκουπίζοντας βιαστικά τα δάκρυά της. Δεν ήθελε να την δει έτσι. Έφυγε βιαστικά από το θάλαμο βρίσκοντας μια χαζή δικαιολογία. Όλο το απόγευμα οι δύο γυναίκες δεν ξαναμίλησαν. Λίγο πριν το τέλος της βάρδιας, η Στέλλα κρατώντας ένα μικρό πακέτο στα χέρια της μπήκε στο γραφείο, βρίσκοντας την Κατερίνα να γράφει την λογοδοσία της βάρδιας.

- Ενοχλώ; - Όχι πέρασε μέσα τελειώνω.

- Κατερίνα θέλω να σ’ ευχαριστήσω για όλα όσα έχεις κάνει για μένα. Να ξέρεις ότι το εκτιμώ βαθύτατα αυτό. Στη ζωή μου γνώρισα πολύ κόσμο, αλλά ελάχιστους ανθρώπους με τέτοια καθαρότητα ψυχής. Με στήριξες όσο κανείς άλλος εδώ μέσα και σ’ ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό. Θυμάμαι που μου έλεγες ότι αγαπάς πολύ τις νεράιδες, γι’ αυτό και σου πήρα ένα μικρό δώρο για να με θυμάσαι. Μην το αρνηθείς σε παρακαλώ.

- Θα σε θυμάμαι έτσι κι αλλιώς Στέλλα. Η ιστορία της ζωής σου μ’ έχει συγκινήσει πολύ.

- Σε παρακαλώ αν θέλεις άνοιξε το δώρο σου. Η Κατερίνα άνοιξε το δώρο της, ήταν μια μικρή νεράιδα με πολύχρωμα φτερά πάνω σ’ ένα πήγασο και ένα βιβλίο με νεράιδες.

- Πολύ όμορφο το δώρο σου, μοιάζει συμβολικό.

- Πράγματι, δε στο είχα πει, αλλά και μένα μου άρεσαν από παιδί οι νεράιδες και τα ξωτικά. Φανταζόμουν πολλές φορές ότι και γω ήμουν μια μικρή νεράιδα με πολύχρωμα μεγάλα φτερά που θα ‘θελε κάποια στιγμή να γυρίσει πίσω στο σπίτι της, στη χώρα των ξωτικών και του ονείρου. Εκεί όπου δεν υπάρχει πόνος. Όταν γέννησα την κόρη μου και την πήρα στην αγκαλιά μου της είπα «καλώς ήρθες στον κόσμο μικρή μου νεράιδα» από εκείνη τη στιγμή και μετά τη μύησα, κατά κάποιο τρόπο, στο μαγικό κόσμο του ονείρου και της φαντασίας. Ώρα έντεκα και τριάντα, η Κατερίνα αφού έχει τελειώσει την βάρδιά της, ντυμένη ζεστά, περνάει την μεγάλη πύλη του νοσοκομείου. Οι νιφάδες του χιονιού χορεύουν ένα ξέφρενο χορό, κάποιες από τις οποίες πέφτουν πάνω στα μακριά μαλλιά της. Ο δρόμος φωτισμένος, αλλά σχεδόν έρημος λόγο του καιρού. Η Κατερίνα δεν νοιάζεται γι’ αυτό, στο μυαλό της έρχονται συνέχεια τα λόγια της Στέλλας που τη συγκίνησαν. Ξεσπάει σε λυγμούς αρχίζοντας ψιθυριστά να τραγουδάει «Οι μάνες βγήκανε στις πόρτες και τα κορίτσια στο στενό, έλα γλυκέ απ’ το δρόμο που ‘ρχεσαι κάθε δειλινό…». Η ώρα πήγε δώδεκα, αύριο η Κατερίνα έχει ρεπό, δε θα χρειαστεί να σηκωθεί το πρωί. Ενώ την ίδια στιγμή η Στέλλα, η μικρή νεράιδα με τα μεγάλα πολύχρωμα φτερά ταξίδευε πάνω στην πλάτη ενός λευκού Πήγασου για τη χώρα του ονείρου και των ξωτικών, το σπίτι της.

ΚΑΤ’ ΟΙΚΩΝ SERVICE ΣΕ : Πλυντήρια ρούχων Πλυντήρια πιάτων Στεγνωτήρια Ψυγεία Μικροσυσκευές Διατίθενται σακούλες σκούπας όλων των εταιριών και τύπων! Δυνατότητα παράδοσης και κατ’ οίκων ! Αλεξανδρούπολη Εθν. Αντιστάσεως 118 τηλ 25510 80444

Σας περιμένουμε να μας γνωρίσετε από κοντά και να ενημερωθείτε για τις προσφορές μας σε έπιπλα και στρώματα. Πάντα δίπλα σας με προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας στις καλύτερες τιμές της αγοράς

Έπιπλο νεανικό, φοιτητικό • Για κάθε νοικοκυριό • Μικροέπιπλα • Μικροσυνθέσεις • Μεταλλικά έπιπλα • Εξοπλισμοί καταστημάτων • Είδη εξοχής

Έπιπλα Πεντίδης Design Βενιζέλου & Μοσχονησίων γωνία • Αλεξανδρούπολη • τηλ.25510 25737 • Κιν.6936 135156 & 6980 588585

Φεβρουάριος 2017

23

BABALA

Γυναικεία φορέματα, φούστες, παντελόνια, πουλόβερ, μπουφάν, μπλούζες, ζακέτες. Ανδρικά πουκάμισα, σακάκια, παντελόνια, t-shirts, μπουφάν. Παιδικά ρούχα για βρέφη, νήπια και παιδιά σχολικής ηλικίας, αγόρια και κορίτσια. Παπούτσια και αξεσουάρ για άνδρες, γυναίκες και παιδιά

Δίνουμε τη δυνατότητα σε όλους τους πελάτες μας αλλά και σε όποιον πραγματικά ενδιαφέρεται για ποιότητα, σχεδίαση και κυρίως προσιτές και εναρμονισμένες με την εποχή τιμές, να περιηγηθεί στις collections μας και να πάρει μία γεύση για την ποιότητα που παρέχουμε.

BABALA • Κ. Παλαιολόγου 14-16 • Αλεξ/πολη