ΒΡ yΚΟΛΑΚΕΣ κόμης δράκουλας βαμπιρισμός Ταινίες nosferatu
Ηλιάνα Αναγνώστου Χατζηγιαννάκου Νίκος Ισμαϊλάι
Η αληθινή ιστορία του Κόμη Δράκουλα .
Το πραγματικό του όνομα ήταν Βλαντ Ντρακούλ ο Τρίτος, Πρίγκιπας της Βλαχίας και κατά κόσμον γνωστός ως «Βλαντ ο Παλουκωτής» λόγω των απάνθρωπων μεθόδων που χρησιμοποιούσε στους αιχμαλώτους του. Ο Βλαντ γεννήθηκε το 1431 στην Τρανσυλβανία .Το προσωνύμιο Ντρακούλ που σημαίνει δράκος του δόθηκε μετά την ένταξη του στο Τάγμα του Δράκου , ένα χριστιανικό στρατιωτικό τάγμα που υποστηρίζε τον ιερό Ρωμαίο αυτοκράτορα.
Ανάμεσα στη χριστιανική Ευρώπη και στη μουσουλμανική Οθωμανική Αυτοκρατορίας, η Τρανσυλβανία και η Βλαχία γίνονταν συχνά σκηνικό αιματηρών μαχών. Όταν ο πατέρας του κλήθηκε σε μια διπλωματική συνάντηση το 1442 με το σουλτάνο Μουράτ Β ‘, έφερε τους νεαρούς γιους μαζί του. H συνάντηση ήταν στην πραγματικότητα μια παγίδα : οι τρεις συνελήφθησαν και κρατήθηκαν ως όμηροι. Ο Βλαντ β’ ωστόσο απελευθερώθηκε υπό την προϋπόθεση ότι θα αφήσει τους γιους του πίσω. Εκεί οι δύο νέοι παρακολούθησαν τις πρακτικές βασανιστηρίων και εκτελέσεων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και είναι πιθανό εκεί να ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με την πρακτική του
«παλουκώματος»
Αυτά τα γεγονότα μετέτρεψαν τον Βλαντ σε ένα αδίστακτο δολοφόνο και μόλις ο Βλαντ απελευθερώθηκε από την οθωμανική αιχμαλωσία λίγο μετά το θάνατο της οικογένειάς του , η βασιλεία του αίματος άρχισε. Το 1453 , η πόλη της Κωνσταντινούπολης έπεσε στα χέρια των Οθωμανών , που απειλούσαν όλη την Ευρώπη με εισβολή . Ο Βλαντ ανέλαβε να υπερασπιστεί τη Βλαχία από την εισβολή και το 1456 η μάχη του για να προστατεύσει την πατρίδα του ήταν νικηφόρα : Ο μύθος υποστηρίζει ότι αποκεφάλισε προσωπικά τον αντίπαλό του , Βλαντισλαβ τον Β’ σε μία μάχη σώμα με σώμα….
Κλινικός Βαμ πιρισμός ή Σύνδρομο του Ρένφιλντ Οι άνθρωποι που πάσχουν από αυτή την ασθένεια είναι κυρίως άνδρες. Η ανάγκη για αίμα καθοδηγείται από την ιδέα ότι το αίμα μεταφέρει ζωτικής σημασίας ενισχυτικές δυνάμεις. Η ασθένεια ξεκινάει από ένα γεγονός που συνέβη στην παιδική ηλικία του ατόμου. Το Σύνδρομο του Ρένφιλντ τυπικά ακολουθεί τρία στάδια:
Στο 1ο σταδιο, στον αυτοβαμπιρισμό ή ωμοφαγία, ο πάσχων πίνει το δικό του αίμα, συνήθως κατατραυματίζοντας τον εαυτό του. Το 2ο στάδιο είναι η ζωοφαγία κατά την οποία ο ασθενής τρώει ζωντανά ζώα ή πίνει το αίμα τους. Στο 3ο στάδιο, τον τελικό βαμπιρισμό, ο πάσχων στρέφει την προσοχή του στους ανθρώπους. Μπορεί να κλέψει ανθρώπινο αίμα από νοσοκομεία ή τράπεζες αίματος, ή να πιει κατευθείαν από άνθρωπο. Κάποιοι με Σύνδρομο του Ρένφιλντ μπορεί να διαπράξουν και φόνους όταν φτάσουν στο τρίτο στάδιο. Μέχρι στιγμής δεν έχει εντοπιστεί κάποια θεραπεία.
Δράκουλας (το βιβλίο )
Δράκουλας (Dracula) είναι ο τίτλος μυθιστορήματος του Ιρλανδού συγγραφέα Μπραμ Στόκερ , βασισμένο στο θρύλο του Κόμη Δράκουλα.
Εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1897. Ανήκει στην παράδοση της γοτθικής λογοτεχνίας και αποτελεί επιστολικό μυθιστόρημα, η δράση του οποίου εκτυλίσσεται μέσα από επιστολές ή ημερολογιακές καταγραφές των χαρακτήρων του.
Ο Στόκερ, για να γράψει τον Δράκουλα, μελέτησε κι εμπνεύστηκε από άλλες δουλειές με βρικόλακες, όπως Το Βαμπίρ του δόκτωρ Τζον Πολιντόρι, από την Καρμίλα του Τζόζεφ Σέρινταν Λε Φανού και από τις Δεισιδαιμονίες Τρανσυλβανίας της Έμιλυ Γκέραρντ.
Μερικές ταινίες εμπνευσμένες από τον «ΔΡΑΚΟΥΛΑ» του Μπραμ Στόκερ •1922, Νοσφεράτου. •1931, Ο Κόμης Δράκουλας (ταινία). •1958, Δράκουλας, ο Βρυκόλακας των Καρπαθίων. •1979, Δράκουλας: Φυγή απ' τα Καρπάθια. •1992, Ο Δράκουλας του Μπραμ Στόκερ. •1979, Έρωτας από Πρώτο Δάγκωμα. •1995, Δράκουλας: Νεκρός και μ' αρέσει.
NOSFERATU (1922) Αρχετυπική ταινία της μυθολογίας τρόμου, ο Νοσφεράτου (Nosferatu) του Μουρνάου (F. W. Murnau), είναι κλασική: Oι σκοτεινές της εικόνες, η φιγούρα του βαμπίρ, ο ερεβώδης ρομαντισμός της, η μελαγχολική υποβλητική ατμόσφαιρά της διατηρούνται αλώβητες από την φθορά του χρόνου. Eίναι μια ταινία σημαδιακή για την ιστορία του κινηματογράφου: δημιούργησε ένα ολόκληρο είδος με κεντρικό ήρωα τον Απέθαντο. Όλες οι ταινίες Δράκουλα που ακολούθησαν κατάγονται απ' αυτήν την βουβή γερμανική ταινία του 1922.