2014 a1 3 ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ by 46ο ΛΥΚΕΙΟ ΓΕΝΙΚΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ~PROJECT

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 1. 2. 3.

4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12.

Η ιστορία των ναρκωτικών Τι είναι τα ναρκωτικά Είδη Ναρκωτικών  Μαριχουάνα-Χασίς  MDMA  Κοκαϊνη  Μεθαμφεταμίνη  Κράκ  Κεταμίνη  GHB  Rohypnol  Παραισθησιογόνα: LSD, Magic Mashrooms, Peyote, P.C.P  Ηρωίνη  Εισπνεόμενα-πτητικά  Ηρεμιστικά  Ναρκωτικά με μορφή ήχου στο διαδύκτιο  Shisha  Crocodile Ναρκωτικά και υγεία Εξάρτηση Στερητικό Σύνδρομο Συνέπειες από την χρήση ναρκωτικών Μαρτυρίες Νέοι και ναρκωτικά Προτάσεις για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών Κέντρα απεξάρτησης Πηγές

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ Η Κοκαΐνη προέρχεται από τα φύλλα του φυτού Κόκα, γηγενούς της Λατινικής Αμερικής, Η χρήση των φύλλων Κόκας χρονολογείται από το 2.500 π.Χ. τουλάχιστον. Οι γηγενείς μασούσαν τα φύλλα του φυτού εκμεταλλευόμενοι τις διεγερτικές της ιδιότητες ώστε να μετριάζουν την ανάγκη για τροφή και να ανταποκρίνονται στα δύσβατα υψίπεδα και ζούγκλες της ηπείρου. Αποτελεί βασικό συστατικό της θρησκευτικής τους κουλτούρας μέχρι και σήμερα. Ένα χαρακτηριστικό Περουβιανό έθιμο που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα είναι η κατανάλωση φύλλων κόκας και αμέσως μετά το ομαδικό δημόσιο γρονθοκόπημα ανά ζεύγη, με γυμνά χέρια. Χαμένος είναι αυτός που θα λιποθυμήσει πρώτος, ενώ ο νικητής θα έχει την εύνοια των θεών. Αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Νοτιοαμερικανικής καθημερινότητας, ενώ το απόσπασμα των φύλλων, η κοκαΐνη, εξάγεται από το φυτό σε παράνομα εργαστήρια στα δάση της Λατινικής Αμερικής. Το 1884, ο Σίγκμουντ Φρόυντ δημοσίευσε το έργο του “Uber Coca” , όπου εγκωμιάζει την κοκαΐνη ως «μεγαλειώδη ουσία» και περιγράφει την επίδραση της. Το 1885 η κόκα αποτέλεσε το βασικό συστατικό του γνωστού αναψυκτικού Coca Cola, που ξεκίνησε ως καταπραϋντικό για το στομάχι και τονωτικό ποτό. Μετά την απαγόρευση της από τις Αρχές το 1903, αντικαταστάθηκε από την καφεΐνη, άλλο ένα εξαιρετικά εθιστικό ναρκωτικό. Ωστόσο το όνομα του ποτού δεν άλλαξε. Η Νικοτίνη περιέχεται, μεταξύ άλλων, στα φύλλα του φυτού Tobacco (καπνά) και προέρχεται από την Βόρεια Αμερική. Η χρήση της στις τοπικές κοινωνίες ήταν περιστασιακή, στα πλαίσια υπερβατικών θρησκευτικών τελετουργικών. Μεγάλες ποσότητες καπνών σιγοκαίγονταν μέσα σε μια κλειστή τρύπα στο έδαφος, όπου κάθονταν οι σοφοί της φυλής μέχρι να έρθουν σε επαφή με το μεγάλο Μανιτού. Η περιστασιακή χρήση προλάμβανε τον εθισμό σε αυτή την τρομερά εθιστική ουσία, κάτι που ο Χριστόφορος Κολόμβος και άλλοι άποικοι παρέβλεψαν, μαζί με χιλιάδες άλλες «λεπτομέρειες» της Ινδιάνικης κουλτούρας. Η νικοτίνη έφτασε στην ευρωπαϊκή αγορά, όπου άρχισε να χρησιμοποιείται καπνιστή σε όλο και μικρότερη αναλογία βάρους, δημιουργώντας μια νέα αγορά ναρκομανών. Υπάρχει μια διασκεδαστική εκδοχή της ιστορίας της κοκαΐνης, όπου οι Ινδιάνοι στην πραγματικότητα είχαν το tobacco για άχρηστο ζιζάνιο και μη θέλοντας να αποκαλύψουν το μυστικό τους, το παρουσίασαν στον Κολόμβο ως μέσο πνευματικής ανάτασης. Αυτή η ιστορική υπόθεση, όπως και να έχει καθιστά αυτόματα τον Κολόμβο έμπορο ναρκωτικών, μόνο που δεν ξέρουμε αν μας έφερε το «καλό πράγμα» ή όχι. Οι πρωτόγονες Αμερικανικές φυλές χρησιμοποιούσαν αρκετά παραισθησιογόνα μέσα, πάντα στα πλαίσια της πνευματικής αναβάθμισης και μόνο όταν οι συνθήκες το απαιτούσαν. Το πεγιότ είναι ένα είδος κάκτου που

φυτρώνει στην Αμερική και προσφέρει έντονες ψυχεδελικές εμπειρίες και είναι γνωστό αιώνες τώρα στις τοπικές κοινωνίες. Άλλα ψυχεδελικά «ναρκωτικά» των οποίων η ιστορική αφετηρία δεν έχει εξακριβωθεί είναι τα μαγικά ή τρελά μανιτάρια, που φυτρώνουν σε ολόκληρο τον κόσμο αυτοφυώς. Τέλος υπάρχει ένα συγκεκριμένο είδος φρύνου (βάτραχος) της Αυστραλίας και της Δυτικής Αμερικής ο οποίος εκκρίνει μια ουσία από το δέρμα που ο ενδιαφερόμενος μπορεί να γλείψει, ή να αποξηράνει το δέρμα για να τριφτεί σε σκόνη. Μια ερμηνεία του μύθου με την πριγκίπισσα που φίλησε τον βάτραχο κι αυτός μεταμορφώθηκε σε επιβήτορα αφορά αυτό ακριβώς το είδος βατράχου, ωστόσο παραμένει απλώς μια εικασία. Η ιστορία των ναρκωτικών αρχίζει να γίνεται πιο περιπετειώδεις από τα τέλη του 19ου αιώνα κι έπειτα είναι η εποχή που ξεκινούν τόσο οι απαγορεύσεις όσο και οι εφευρέσεις νέων ουσιών, πιθανότατα το δεύτερο ως αποτέλεσμα του πρώτου.  Το 1887 παρασκευάζονται στην Γερμανία οι πρώτες αμφεταμίνες.  Το 1898 παρασκευάζεται Ηρωίνη από την μορφίνη.  Το 1909 οι ΗΠΑ απαγορεύουν την εισαγωγή Οπίου.  Το 1910 παρασκευάζεται στην Ευρώπη το MDA, πρόγονος του Έκσταση.  Το 1919 διακηρύσσεται στις ΗΠΑ η ποτοαπαγόρευση, δίνοντας την ευκαιρία στην μαφία να αυξήσει τους πόρους της.  Το 1920 ξεκινά προπαγανδιστική εκστρατεία του μεγιστάνα του Τύπου Hurst, ο οποίος τυγχάνει να έχει τεράστιες επενδύσεις στη βιομηχανία ξυλείας. Την ίδια χρονιά ποινικοποιείται η κοκαΐνη.  Το 1924 η Κάνναβη κηρύσσεται παράνομη στο Ηνωμένο Βασίλειο.  Το 1933 λύνεται η ποτοαπαγόρευση.  Το 1943 ο Άλμπερτ Χόφμαν ανακαλύπτει κατά λάθος το LSD και κάνει το πρώτο «ταξίδι» με αυτή την ουσία στην ιστορία. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ‘Αλμπερτ ζούσε μέχρι πολύ πρόσφατα, συνεχώς, πειραματιζόμενος με νέες ψυχεδελικές ουσίες.  Το 1952 τα πρώτα στεροειδή στους Ολυμπιακούς Αγώνες.  Από το 1960 μέχρι το 1985, το MDMA (ecstasy) διατίθεται νόμιμα στα κλάμπ των ΗΠΑ.  Το 1966 το LSD κηρύσσεται παράνομο στην Αγγλία.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ; Τα ναρκωτικά είναι ουσίες που επιδρούν στον εγκέφαλο και γι' αυτό προκαλούν εθισμό. Οι άνθρωποι που τα χρησιμοποιούν θέλουν να βιώσουν τις συνέπειες των ναρκωτικών. Ορισμένα φάρμακα επίσης επιδρούν στον εγκέφαλο, όπως για παράδειγμα φάρμακα για την επιληψία, αλλά δεν λαμβάνονται από τους χρήστες γι' αυτό το λόγο, για την θεραπευτική τους δηλαδή λειτουργία. Μιλάμε για «ναρκωτικά» όταν χρησιμοποιεί κανείς αυτές τις ουσίες με σκοπό να βρεθεί κάτω από τη επήρεια τους.

Τα ναρκωτικά μπορούν να διακριθούν σε ομάδες με διάφορους τρόπους: για παράδειγμα  νόμιμες (νομικά αποδεκτές) ουσίες όπως το αλκοόλ και ο καπνός,  παράνομες (απαγορευμένες) ουσίες όπως το χασίς, η κοκαΐνη, το XTC, οι αμφεταμίνες και η ηρωίνη. Η πιο συχνή κατηγοριοποίηση είναι αυτή που βασίζεται στις συνέπειες που έχει η κάθε ναρκωτική ουσία στην ανθρώπινη συνείδηση. Αυτό διακρίνει τα ναρκωτικά σε 3 κατηγορίες:  Ναρκωτικά που κατευνάζουν και ηρεμούν όπως το αλκοόλ, τα οπιούχα, τα ηρεμιστικά (βενζοδιαζεπίνες, χάπια για τον ύπνο) το όπιο, η μορφίνη, η ηρωίνη. Επίσης, το χασίς συνήθως λαμβάνεται για την ηρεμιστική επίδρασή του.  Ναρκωτικά που διεγείρουν ή δίνουν ενέργεια όπως καφεΐνη, νικοτίνη, XTC, κοκαΐνη, αμφεταμίνες.  Ναρκωτικά που αλλάζουν την αντίληψή σου, όταν , για παράδειγμα, βλέπεις και ακούς πράγματα με έναν διαφορετικό τρόπο απ ότι πραγματικά είναι. Τα ναρκωτικά που τροποποιούν την αντίληψη είναι: το LSD και σε ισχυρές και μεγάλες ποσότητες το χασίς και η φούντα (χόρτο). Τα περισσότερα ναρκωτικά εντάσσονται σε αυτές τις κατηγορίες. Κάποια ναρκωτικά είναι πιο δύσκολο να κατηγοριοποιηθούν. Κάποια ναρκωτικά είναι κάπως δύσκολο να κατηγοριοποιηθούν. Το χασίς συνήθως χρησιμοποιείται εξαιτίας των καταπραϋντικών συνεπειών του αλλά μπορεί επίσης να προκαλέσει αλλαγές και στην αντίληψη. Το XTC επίσης έχει ποικίλες συνέπειες.

ΕΙΔΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑ-ΧΑΣΙΣ Λεξιλόγιο «πιάτσας»: χόρτο, γκρας, μαύρο/η, φούντα, κ.ά. Η κάνναβη είναι ένα θαμνώδες φυτό που διακρίνεται για τη μεγάλη του ικανότητα προσαρμογής σε διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες. Η μαριχουάνα/χασίς επηρεάζει τη μνήμη, την κρίση και την αντίληψη. Διάφορες μελέτες δείχνουν ότι η συστηματική και χρόνια χρήση επιδρά σε διάφορες εγκεφαλικές λειτουργίες. Δημιουργεί παρόμοιες μεταβολές με αυτές της χρήσης ηρωίνη, κοκαΐνης και οινοπνεύματος. Επίσης, διάφορες μελέτες δείχνουν ότι η χρήση μαριχουάνας/χασίς ίσως σχετίζεται με κάποια είδη καρκίνου και με διαταραχές στο αναπνευστικό, ανοσοποιητικό και γεννητικό σύστημα.

Έχει αποδειχθεί πως κάποιος που κάνει 5 τσιγάρα μαριχουάνα/χασίς την εβδομάδα προσλαμβάνει τόσα καρκινογόνα χημικά συστατικά όσα κάποιος που καπνίζει 20 τσιγάρα καπνού την ημέρα. Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει πως η χρήση της κάνναβης καταστρέφει κύτταρα και ιστούς που σχετίζονται με την άμυνα του οργανισμού απέναντι στις διάφορες ασθένειες. MDMA Λεξιλόγιο «πιάτσας»: Adam, κουμπιά, λευκά περιστέρια, ντίσκο μπέργκερς, νεοϋορκέζοι κ.ά. Είναι η ονομασία που χρησιμοποιείται για τη μεθιλενοδιοσιμεταμφεταμίνη. Κυκλοφορεί συνήθως σε μορφή χρωματιστών χαπιών με διάφορα σχέδια, όπως καρδιές, αστέρια, κ.α. Έχει τα αποτελέσματα τόσο των παραισθησιογόνων όσο και των αμφεταμινών. Το χρώμα και η μορφή των δόσεων δεν εγγυώνται την ποιότητα και έτσι κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι χρησιμοποιεί. ΚΟΚΑΪΝΗ Λεξιλόγιο «πιάτσας»: κοκό, κόκα, αναψυκτικό,. Η κοκαΐνη προέρχεται από την πολτοποίηση των φύλλων του φυτού ‘ερυθρόξυλο κόκα’ που φύεται στη Νότιο Αμερική.Πρόκειται για ουσία με βραχεία διεγερτική επίδραση στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (ΚΝΣ) και με ιδιότητες τοπικού αναισθητικού. Η κοκαΐνη απορροφάται από όλους τους βλεννογόνους του σώματος (στόμα, μύτη, έντερο, κόλπος). Η επεξεργασία των φύλλων της κόκας δίνει την υδροχλωρική κοκαΐνη, που παρασκευάζεται σε παράνομα εργαστήρια. Είναι μια άοσμη, λευκή, κρυσταλλική σκόνη που συνήθως εισπνέεται από τη μύτη, αλλά μπορεί να διαλυθεί και να γίνει ενέσιμη. Ένα άλλο παράγωγο είναι το free-base, ουσία αρκετά διαδεδομένη στις ΗΠΑ, που είναι μια λευκή ή κιτρινόμαυρη σκόνη με γλυκιά μυρωδιά. Είναι αδιάλυτη στο νερό, και για αυτό τον λόγο μπορεί μόνο να καπνιστεί. Η υδροχλωρική κοκαΐνη μπορεί να αναμιχθεί με ηρωίνη, (Speedball), ένας συνδυασμός αρκετά επικίνδυνος, που ευθύνεται για πολλούς θανάτους μεταξύ των χρηστών κοκαΐνης. Η δράση της κοκαΐνης εξαρτάται από τη συναισθηματική φόρτιση του ατόμου και από τη δόση. Η διάρκεια και ο χρόνος δράσης εξαρτάται από τον τρόπο χορήγησης. Αν ο τρόπος χορήγησης είναι ενδοφλέβιος προσφέρει άμεση απορρόφηση, το άτομο καταλαμβάνεται αμέσως από μια αίσθηση

έντονης ευχαρίστησης, στην αργκό «rush», η οποία διαρκεί από λίγα δευτερόλεπτα έως μερικά λεπτά και ακολουθείται από μια κατάσταση ελαφριάς ευφορίας για περίπου 15 έως 30 λεπτά. Στην περίπτωση της λήψης από τη μύτη, απορροφάται από το βλεννογόνο και η επίδραση της αρχίζει μετά από 3 περίπου λεπτά. Η αρχική ευφορία παραχωρεί τη θέση της σε μια κατάσταση δυσφορίας, ευερεθιστότητας και ανησυχίας. Με τον τρόπο αυτό η γρήγορη εναλλαγή ευφορίας-δυσφορίας, καθιστά αναγκαία την επανάληψη της χρήσης. Οι απανωτές «μυτιές» μπορούν να οδηγήσουν σε υπερεθισμό που-με τη σειρά του- μπορεί να καταλήξει σε τοξική ψύχωση, σε παράνοια, σύγχυση, υπερευαισθησία και ψευδαισθήσεις. ΜΕΘΑΜΦΕΤΑΜΙΝΗ (SPEED) Λεξιλόγιο «πιάτσας»: Κρύσταλλο, πάγος (ice), σπιντάκι, γυαλί, κ.ά. Το speed είναι διεγερτικό που συχνά κατασκευάζεται από το ανακάτεμα διάφορων διεγερτικών φαρμάκων. Ανήκει στην κατηγορία των αμφεταμινών, που μοιάζουν χημικά με την αδρεναλίνη που παράγεται από τον οργανισμό του ανθρώπου. Μπορεί να ληφθεί σε μορφή χαπιού, με ένεση, με εισπνοή από τη μύτη ή και να καπνιστεί. Διαλύεται εύκολα σε υγρά και είναι άσπρο και άοσμο. ΚΡΑΚ Το κρακ είναι μια μορφή free-base κοκαΐνης που η διαδικασία παραγωγής του είναι σχετικά εύκολη. Αυτό κάνει την ουσία αρκετά φθηνή στην παράνομη αγορά, άρα και πιο προσιτή. Κυκλοφορεί σε μορφή κομματιών συμπυκνωμένης άσπρης σκόνης με ακαθόριστο σχήμα, που στην «αργκό» ονομάζονται βραχάκια (rocks). Το κρακ ονομάστηκε έτσι από το θόρυβο που κάνει το «βραχάκι» της ουσίας όταν ζεσταίνεται. Καπνίζεται σε ειδικές γυάλινες πίπες ή ανακατεμένο με καπνό. Είναι πολύ πιο δυνατό από την κοκαΐνη και πολύ πιο φθηνό. Προκαλεί πιο έντονη ευφορία αλλά διαρκεί πολύ λίγο και αυτό το καθιστά εξαιρετικά εθιστικό, εφόσον ο χρήστης αισθάνεται συνεχώς την ανάγκη για επανάληψη της δόσης. Η χρήση του δημιουργεί ταχύτατα ανοχή. Προκαλεί σχεδόν τα ίδια συμπτώματα με την κοκαΐνη, αλλά λόγω του τρόπου χρήσης μπορεί να προκαλέσει σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα. Το κρακ είναι πολύ εξαρτησιογόνο ναρκωτικό. Ακόμα και με βραχυπρόθεσμη χρήση πολλοί άνθρωποι παρουσιάζουν συμπτώματα στέρησης όταν σταματάνε τη χρήση του. Τα συμπτώματα είναι πιο έντονα σε

ανθρώπους που το χρησιμοποιούν για μεγάλα διαστήματα και σε μεγάλες δόσεις. Όσοι έχουν εθιστεί στο κρακ δεν μπορούν να εμφανίσουν βελτίωση χωρίς ιατρική βοήθεια. Η σωματική και ψυχολογική εξάρτηση από το κρακ είναι έντονη και οι περισσότεροι δυσκολεύονται να βγουν από τον κύκλο της εξάρτησης. Τα στερητικά συμπτώματα περιλαμβάνουν έντονη επιθυμία γι αυτό, ευερεθιστότητα, πείνα, άγχος και παράνοια. Τα αισθήματα αυτά εμποδίζουν τον χρήστη από το να σταματήσει να το χρησιμοποιεί. Επειδή το κρακ απορροφάται γρήγορα από το σώμα σε υψηλά επίπεδα είναι υψηλές οι πιθανότητες υπερβολικής δόσης. Όταν η φάση της ανόδου υποχωρεί ακολουθεί ένα αίσθημα κατάθλιψης, με αποτέλεσμα ο χρήστης να θέλει να ξανακάνει χρήση. Κατά τη διάρκεια της φάσης ανόδου οι χρήστες έχουν μειωμένη συγκέντρωση και μπορεί να είναι ευερέθιστοι. Η συχνή χρήση κοκαΐνης σχετίζεται με παρανοϊκές ψυχώσεις, βίαιη συμπεριφορά και παραισθήσεις. Καθώς συνδυάζεται με ορισμένες μη καθαρές ουσίες οι πιθανότητες παρενεργειών και τοξικότητας είναι πάντα παρούσες. Επιπλέον, η τοξικότητα του κρακ είναι πάντα αυξημένη καθώς η πλειοψηφία των χρηστών της συγκεκριμένης ουσίας κάνει επίσης χρήση άλλων ουσιών. Το κρακ μπορεί να επηρεάσει πολλά όργανα και έχει πολλές παρενέργειες. Μπορεί να προκαλέσει:  Αυξημένη αρτηριακή πίεση και καρδιακό παλμό.  Ταχύπνοια.  Ναυτία και εμετό.  Άγχος και υπερδραστηριότητα.  Σπασμούς.  Μειωμένη όρεξη.  Μειωμένη ανάγκη ύπνου.  Βλάβες στους πνεύμονες.  Καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικά επεισόδια. Σε αντίθεση με το κρακ, η κοκαΐνη έχει συνδεθεί με το γόητρο και την κοινωνική επιτυχία. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου οι χρήστες κοκαΐνης είναι συνήθως κοινωνικά ενσωματωμένοι νέοι ενήλικες (20-40 ετών) με ανώτερο του μέσου μορφωτικό ή/ και επαγγελματικό επίπεδο. ΚΕΤΑΜΙΝΗ Λεξιλόγιο «πιάτσας»: catvaliums, K Special K, vitamin K, κ.ά. Η Κεταμίνη κυκλοφορεί σε υγρή μορφή ή σε λευκή σκόνη και η χρήση της ποικίλει. Μπορεί να καπνιστεί, να χορηγηθεί ενδοφλεβίως, ή να ληφθεί από το στόμα ή τη μύτη. Χρησιμοποιείται σε μεγάλες ποσότητες στην κτηνιατρική ως ταχύτατο αναισθητικό-καταπραϋντικό φάρμακο. Έχει κοινά χαρακτηριστικά με το

PCP (phencyclidine), αν και η δράση της είναι πολύ πιο άμεση. Συνήθως ξεκινά από 5 ως 10 λεπτά μετά τη λήψη και διαρκεί 2 με 3 ώρες. Έχει συνδυαστεί με σεξουαλικές επιθέσεις, τα λεγόμενα «date-rapes', όπου τα θύματα δεν μπορούν να θυμηθούν τα γεγονότα που συνέβησαν όσο ήταν κάτω από την επήρειά του. Προκαλεί παραισθήσεις, τρέμουλο και μειωμένη αντίληψη του χώρου και του χρόνου. Επίσης, με τη χρήση της παρατηρείται σταδιακή μείωση της δυνατότητας μάθησης, αμνησία και μειωμένη κινητικότητα. Μεγάλες δόσεις και μακροχρόνια χρήση προκαλούν κατάθλιψη, υψηλή πίεση και δεν αποκλείονται θανατηφόρα αναπνευστικά προβλήματα. GHB (Gamma – Hydroxybutyrate) Λεξιλόγιο «πιάτσας»: υγροέκσταση, G, Georgiahomeboy, somatomax, κ.ά. Κυκλοφορεί συνήθως σε μορφή σκόνης ή διαλυμένο σε κάποιο υγρό. Στην υγρή μορφή του ο χρήστης δε μπορεί να γνωρίζει την περιεκτικότητα του GHB στο υγρό και για αυτό το λόγο πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός. Η δράση του ξεκινά 10 με 20 λεπτά μετά τη χρήση του και διαρκεί ως και 4 ώρες, ανάλογα με τη δόση. Το GHB επιδρά στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και δημιουργεί ευφορία και καταπραϋντικά συναισθήματα. Επίσης, συχνά αναφέρεται η χρήση του και ως αναβολικό, που βοηθά στις καύσεις του λίπους και την ενίσχυση των μυών. Έχει συνδυασθεί και αυτό, όπως η Κεταμίνη, με σεξουαλικές επιθέσεις, τα λεγόμενα «date-rapes». Σε χαμηλές δόσεις, το GHB φέρνει χαλάρωση και διώχνει το άγχος. Με τη συνεχή και αυξανόμενη χρήση του μειώνονται οι ρυθμοί της καρδιάς και της αναπνοής σε επικίνδυνα επίπεδα που μπορεί να προκαλέσουν και το θάνατο. Προκαλεί έντονη ζαλάδα, υπνηλία, τάση προς εμετό, σύγχυση και μειωμένη αίσθηση των αντανακλαστικών. Το GHB γρήγορα αποβάλλεται από τον οργανισμό και συχνά είναι δύσκολο να διαγνωσθεί η χρήση του. ROHYPNOL Λεξιλόγιο «πιάτσας»: Roofie, roche, roach, rope, forget-mepill κ.ά. Το Rohypnol ανήκει στην κατηγορία των βενζοδιαζεπινών (όπως το Stedon και το Xanax) και στην Ελλάδα κυκλοφορεί με τα ονόματα Hypnocedon και Vulbegal (λεξιλόγιο «πιάτσας»: ύπνος, βούλμπε, κουμπιά, βενζίνες κ.ά.). Χρησιμοποιείται σε πολλές χώρες της Ευρώπης για την αντιμετώπιση της αϋπνίας, ως ηρεμιστικό και ως αναισθητικό πριν από το χειρουργείο. Κυκλοφορεί σε μορφή χαπιού. Είναι άοσμο, άχρωμο και διαλύεται εύκολα σε ανθρακούχα ποτά.

Η δράση 1 mgRohypnol ξεκινά μέσα στα πρώτα 30 λεπτά μετά τη λήψη του και μπορεί να διαρκέσει από 8 ως και 12 ώρες. Προκαλεί επιλεκτική αμνησία και για το λόγο αυτό έχει συνδεθεί η συχνή χρήση του με σεξουαλικές επιθέσεις, τα λεγόμενα «date-rapes», όπου τα θύματα δεν μπορούν να θυμηθούν τα γεγονότα που συνέβησαν όσο ήταν κάτω από την επήρειά του. Εκτός από την αμνησία που προκαλεί, κατά τη διάρκεια της χρήσης του παρατηρείται έντονη ζαλάδα, υπνηλία και χαμηλή πίεση. Επίσης συχνά υπάρχουν οπτικές παραισθήσεις, σύγχυση, γαστρεντερολογικές διαταραχές καθώς και κατακράτηση ούρων.

ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΙΟΓΟΝΑ LSD, MAGIC MUSHROOMS, PEYOTE, P.C.P. Τα παραισθησιογόνα είναι μια σειρά από ουσίες που έχουν την ιδιότητα να διαταράσσουν τον ψυχικό κόσμο του ατόμου και να προκαλούν αντιληπτικές διαταραχές όπως οπτικές και ακουστικές παραισθήσεις. Οι ουσίες αυτές μπορεί να είναι φυσικές (μαγικά μανιτάρια) ή χημικές (LSD). Τα παραισθησιογόνα πιστευόταν ότι έχουν την ικανότητα να «ανοίγουν τις πόρτες» για την έκφραση του ασυνειδήτου, δηλαδή εκείνου του μέρους του ψυχισμού μας που – παρόλο που δεν γνωρίζουμε το περιεχόμενό τουεπηρεάζει τις σκέψεις και τις πράξεις μας. LSD (LysergicAcidDiethylamide) Λεξιλόγιο «πιάτσας»: κρύσταλλος, τριπάκι, φράουλες, Ε.Τ., κινέζος δράκος, κ.ά. Το LSD είναι η πιο γνωστή παραισθησιογόνος ουσία. Εμφανίζει διαφορές σε σχέση με άλλες ουσίες, μεταξύ αυτών το γεγονός πως δεν προκαλεί εθισμό και το ενδεχόμενο αναβίωσης της εμπειρίας της χρήσης μετά τη διακοπή της. Αξιοσημείωτη είναι η υψηλή δραστικότητα της ουσίας, καθώς δόσεις της τάξης των 25 μικρογραμμαρίων είναι σε θέση να επενεργήσουν. Το LSD απορροφάται από το ανθρώπινο σώμα σε διάστημα περίπου μίας ώρας και η επίδρασή του διαρκεί περίπου οκτώ έως δώδεκα ώρες. Κυκλοφορεί σε μορφή χαπιών, κάψουλας, κύβους ζάχαρης, στυπόχαρτο ή και σε αυτοκόλλητα με σχέδια που διαφοροποιούν το είδος τους.

ΜΑΓΙΚΑ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ (Magic Mushrooms) Πολλά μανιτάρια αυτού του είδους φυτρώνουν στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη. Περιέχουν ψιλοχιμβίνη, μια ουσία με παραισθησιογόνα δράση παρόμοια με αυτή του LSD, αλλά ελαφρότερης μορφής. Η χρήση τους- όπως και αυτή του LSD- για 'ψυχαγωγικό' σκοπό συνδέθηκε με τα νεανικά κινήματα της δεκαετίας του 1960. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν φρέσκα ή αποξηραμένα, να φαγωθούν ή να βραστούν μέσα σε τσάι. PEYOTE (Πεγιότ) Είναι ένας ακανθώδης , στρογγυλός κάκτος, συνήθως μπλε- πράσινος που φύεται στο Μεξικό και στις νότιες περιοχές των Η.Π.Α και ονομάζεται και μεσκάλ (mescal). Ο κάκτος αυτός έχει εξογκωμένες ρίζες οι οποίες μπορούν να μασηθούν χλωρές ή αποξηραμένες και στις οποίες περιέχονται παραισθησιογόνες ουσίες, η κυριότερη των οποίων είναι η μεσκαλίνη. Η μεσκαλίνη έχει ομοιότητες με ουσίες που παράγει το σώμα μας, όπως η αδρεναλίνη και η νοραδρεναλίνη. Η μεσκαλίνη έχει παραισθησιογόνες ιδιότητες και απομονώθηκε το 1896. Μπορεί επίσης να παρασκευαστεί και συνθετικά. Το πάνω μέρος των κωδεών του κάκτου peyote αποξηραίνεται, κόβεται, και μερικές φορές τοποθετείται σε κάψουλες. Συνήθως, χρησιμοποιείται από το στόμα, αλλά μπορεί και να καπνιστεί. Χρειάζεται περί τις 2 με 3 ώρες για να αρχίσει η επίδρασή της, η οποία και μπορεί να έχει διάρκεια πλέον των 12 ωρών. P.C.P. (Φαινσυκλιδίνη) Συνθετική ουσία με ψυχότροπη δράση και παραισθησιογόνες ιδιότητες. Έχει κατασταλτική και διεγερτική δράση στο Κ.Ν.Σ., ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του χρήστη. Χρησιμοποιήθηκε ως αναισθητικό, αλλά εγκαταλείφθηκε λόγω της συχνής εμφάνισης συμπτωμάτων οξέως συνδρόμου που χαρακτηρίζεται από σύγχυση, αποπροσανατολισμό, διέγερση και γενικά συμπτώματα οξέως οργανικού εγκεφαλικού συνδρόμου. Συντέθηκε για πρώτη φορά το 1956 από την Parke- Davis ως αναισθητικό. Δε χρησιμοποιήθηκε ποτέ, μετά την ανακάλυψη των

ανεπιθύμητων συνεπειών του. Είναι εύκολα παρασκευάσιμο και με χαμηλό κόστος, και για αυτούς τους λόγους μπήκε γρήγορα στο παράνομο εμπόριο. Η χρήση του απέκτησε επιδημικές διαστάσεις στις δεκαετίες του ’70 και ’80. Κυκλοφορεί σε χάπια, κάψουλες και χρωματιστή σκόνη. Πολλά άτομα το παίρνουν άθελά τους, μιας και χρησιμοποιείται στη μαριχουάνα, στο LSD και το έκσταση. Συνήθως, λαμβάνεται από το στόμα ή τη μύτη, αλλά μπορεί να γίνει και ενέσιμο αν διαλυθεί. ΗΡΩΙΝΗ Η ηρωίνη προέρχεται από την οπιούχο παπαρούνα που χρησιμοποιείται και για τη δημιουργία της κατηγορίας αναλγητικώνναρκωτικών φαρμάκων όπως η κωδεϊνη και η μορφίνη. Η ηρωίνη μπορεί να ποικίλλει από άσπρη σε σκούρο καφέ χρώμα σκόνης μέχρι κολλώδη ουσία. Η ηρωίνη είναι είτε σε ενέσιμη μορφή είτε καπνίζεται είτε εισπνέεται (αν είναι καθαρή). Σου δίνει ένα κύμα αίσθησης ευφορίας ειδικά στην ενέσιμη μορφή της. Το αίσθημα ευφορίας συχνά ακολουθείται από λήθαργο, ναυτία, στομαχικές κράμπες και εμετό. Οι χρήστες αισθάνονται την ανάγκη να παίρνουν περισσότερη ηρωίνη όσο το δυνατόν πιο γρήγορα για να αισθανθούν και πάλι καλά. Με μακρόχρονη χρήση η ηρωίνη καταστρέφει το σώμα. Σχετίζεται με χρόνια δυσκοιλιότητα, ξηρό δέρμα, τραυματισμένες φλέβες και αναπνευστικά προβλήματα. Οι χρήστες που κάνουν ένεση συχνά έχουν κατεστραμμένες φλέβες και βάζουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο να κολλήσουν σοβαρές νόσους όπως ΗΙV ηπατίτιδα Β ή C, ή βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα αν μοιράζονται βελόνες με άλλους χρήστες. Η ηρωίνη είναι εξαιρετικά εξαρτησιογόνος και εύκολη στην υπερβολική χρήση (με την οποία μπορεί να προκαλέσει το θάνατο). Η στέρηση είναι έντονη και τα συμπτώματα περιλαμβάνουν αϋπνία, εμετούς και μυϊκούς πόνους. ΕΙΣΠΝΕΟΜΕΝΑ – ΠΤΗΤΙΚΑ Τα εισπνεόμενα είναι ουσίες που περιέχονται σε προϊόντα καθημερινής χρήσης και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αλλαγή της ψυχικής διάθεσης του ατόμου. Οι ουσίες αυτές χρησιμοποιούνται αν εισπνεύσουμε τα αέρια που δημιουργούν. Πρόκειται για πτητικούς υδρογονάνθρακες δηλαδή

ενώσεις υδρογόνου και άνθρακα, που παράγονται από το πετρέλαιο, το κάρβουνο και τη ζύμωση φυτικών υλών. Χρησιμοποιούνται συνήθως ως διαλύτες σε προϊόντα που στερεοποιούνται πολύ εύκολα. Οι πιο συχνά εισπνεόμενες ουσίες είναι το τολουένιο, η ακετόνη και το βουτάνιο. Οι ουσίες αυτές περιέχονται σε πάρα πολλά είδη καθημερινής χρήσης όπως:  ουσίες στεγνού καθαρίσματος  διαλυτικά (ασετόν, νέφτι κ .α)  ουσίες που περιέχονται σε προϊόντα υπό μορφή σπρέϋ  ουσίες που περιέχονται σε κόλλες  διορθωτικά υγρά  αέριο σε αναπτήρες Ένα μέσο σπίτι περιέχει παραπάνω από τριάντα ουσίες, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εισπνεόμενα. Τα αέρια που αναδύονται από τις ουσίες αυτές απορροφώνται από τους πνεύμονες και φθάνουν γρήγορα στον εγκέφαλο. Μερικά από τα άμεσα αποτελέσματα της εισπνοής είναι ευφορία, φυσική χαλάρωση και σύγχυση, ενώ κάποια άλλα οφείλονται στη μείωση του οξυγόνου που προκαλείται με αυτόν τον τρόπο. Καταστέλλονται επίσης η αναπνοή και ο σφυγμός. Η εμπειρία που προκύπτει είναι παρόμοια με την αλκοολική μέθη. Πονοκέφαλος και εμετός είναι πολύ συχνά συμπτώματα, ειδικά στους πρωτόπειρους. Η συνέχιση των εισπνοών οδηγεί σε αποπροσανατολισμό, υπνηλία, μούδιασμα και απώλεια των αισθήσεων. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο ειδικά σε περιπτώσεις που ο χρήστης έχει κλείσει το κεφάλι του μέσα σε σακούλα χωρίς να βρίσκεται κοντά του κάποιος άλλος. Μερικές φορές αναφέρονται και ψευδαισθήσεις. ΗΡΕΜΙΣΤΙΚΑ Τα ηρεμιστικά είναι χημικές φαρμακευτικές ουσίες που χορηγούνται με ιατρική συνταγή σε άτομα που έχουν προβλήματα άγχους και αϋπνίας. Παλαιότερα χρησιμοποιούνταν τα λεγόμενα βαρβιτουρικά, αλλά λόγω των πολλών ανεπιθύμητων παρενεργειών που είχαν, αποσύρθηκαν και αντικαταστάθηκαν από τα ηρεμιστικά. Τα ηρεμιστικά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:  τα μείζονα ηρεμιστικά, που χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση σοβαρών ψυχιατρικών περιπτώσεων, και  τα ελάσσονα ηρεμιστικά, που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση του άγχους και του στρες ή σε περιπτώσεις αϋπνίας.

Η χρήση και κατάχρηση-με στόχο την αλλαγή της διάθεσης- αφορά τα ελάσσονα ηρεμιστικά. Μερικά από αυτά τα σκευάσματα που κυκλοφορούν στη χώρα μας είναι: Tavor, Lexotanil, Tranxene, Stedon, Hipnocedon, Halcion, Normison, Vulbegal, κ.α. Τα άμεσα αποτελέσματα των ηρεμιστικών στον άνθρωπο είναι παρόμοια με αυτά που προκαλεί μια μικρή δόση αλκοόλ. Το άτομο αισθάνεται χαλαρό και κοινωνικό, σαν να είχε πιεί 1-2 ποτά. Οι ουσίες αυτές ελαττώνουν τη νοητική λειτουργία, χωρίς να την αναιρούν τελείως. Οι χρήστες μπορεί να παρουσιάσουν μικρές αμνησίες, ανικανότητα να εκτελέσουν πολύπλοκες εργασίες και αυξημένο χρόνο αντίδρασης. Γι’ αυτούς τους λόγους καθίσταται επικίνδυνη η οδήγηση υπό την επήρεια ηρεμιστικών καθώς και ο χειρισμός μηχανημάτων. Η ταυτόχρονη χρήση οινοπνευματωδών επιτείνει τα συμπτώματα αυτά. Σε μεγαλύτερες δόσεις τα ηρεμιστικά προκαλούν υπνηλία. Σε πολύ μεγάλες δόσεις οδηγούν σε κώμα και στο θάνατο. Οι θανατηφόρες δόσεις είναι πάρα πολύ μεγάλες, αλλά ο συνδυασμός του ηρεμιστικού με αλκοόλ απαιτεί μικρότερη δόση για να προκληθεί ο θάνατος. ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΜΕ ΜΟΡΦΗ ΗΧΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ Πρόκειται για αρχεία, τα οποία αφού ο χρήστης «κατεβάσει» από το Internet, τα αποσυμπιέζει με ειδικό πρόγραμμα και τα ακούει μέσω ακουστικών. Λόγω του διαφορετικού κύματος συχνότητας, προκαλούν αντιδράσεις που μοιάζουν με αυτές που προκαλούν το αλκοόλ, η μαριχουάνα, τα χάπια XTC, το Lsd και η κοκαΐνη. Το γεγονός ότι οι ήχοι μπορεί να επηρεάσουν τη συναισθηματική διάθεση και την πνευματική διαύγεια του ατόμου δεν θα έπρεπε να μας παραξενεύει. Δεν υπάρχει απλούστερο παράδειγμα από την αντίδραση του ατόμου σε ένα χορευτικό τραγούδι, όπου στο άκουσμα του μπορεί να αρχίσει να χορεύει. Το πρόβλημα, όμως, ξεκινά όταν τα ηχητικά ακούσματα φέρουν ονομασίες όπως “Cocaine”, “Opium”, “Viagra”, “Marijuana” και “Quick Happy”. Θεωρητικά, οι ονομασίες αυτές των «ηχητικών δόσεων» προδίδουν και το αποτέλεσμα που προσδοκάται από την αναπαραγωγή τους. Υπάρχουν μαρτυρίες, τόσο στον επίσημο διαδικτυακό χώρο του i-doser όσο και σε διάφορα blogs, που αναφέρονται σε ρεαλιστικά αποτελέσματα από τη χρήση των «ηχητικών ναρκωτικών». Όμως, στο site του i-doser αναφέρεται ρητά ότι τα συγκεκριμένα αρχεία mp3 δεν επηρεάζουν όλα τα άτομα ανεξαιρέτως, υπάρχουν άτομα τα οποία εκδηλώνουν ανοσία στο άκουσμα των εν λόγω «δόσεων», όπως ακριβώς συμβαίνει και με το άκουσμα ενός μουσικού κομματιού.

Για την ώρα δεν υπάρχουν ενδείξεις και περιστατικά εθισμού από τη χρήση των «ηχητικών δόσεων», ενώ δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι ένα κομμάτι της έρευνας για την επίδραση των δίωτων ήχων στην ανθρώπινη συμπεριφορά έχει αφιερωθεί στην καταπολέμηση του εθισμού στο αλκοόλ και το τσιγάρο. SHISHA Ένα φτηνό ναρκωτικό, το οποίο καπνίζεται αλλά και χρησιμοποιείται με ενδοφλέβια χορήγηση, κάνει θραύση στις γειτονιές της Αθήνας και αφήνει πίσω του ζωντανά ζόμπι να περιφέρονται στους δρόμους της μεγαλούπολης. Το όνομα αυτού «shisha». Το «shisha» είναι η βάση κρυσταλλικής μεταμφεταμίνης δηλαδή πρόκειται για προϊόν αμφεταμίνης, γίνεται με παράλλαξη της μοριακής δομής της αμφεταμίνης και βρίσκεται σε κρυσταλλική μορφή. Αυτό προέρχεται από μία σύντομη, εύκολη και φτηνή διαδικασία που μπορεί να γίνει ακόμα και σε μία κουζίνα ενός σπιτιού. Μεταξύ των εξαρτημένων χρηστών το shisha εμφανίζεται σαν κάτι που είναι επικίνδυνο και γι αυτό σε γενικές γραμμές προσπαθούν αν το αποφύγουν. Η τιμή του όμως η οποία είναι πολύ χαμηλή τους οδηγούν στο να κάνουν χρήση. «Με λίγες γνώσεις χημείας και μία προφύλαξη μπορεί να το φτιάξει ο καθένας» εξηγεί ο Γεράσιμος Παπαναστασάτος από το ΚΕΘΕΑ και συμπληρώνει «υγρά μπαταρίας, σαμπουάν ακόμη και λάδια μηχανής είναι μέρος των συστατικών. Ο φώσφορος – ένα από τα συστατικά του shisha. Τα άλατα των υγρών της μπαταρίας περιέχουν φώσφορο και γι αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθούν». Το shisha είναι μία ουσία διεγερτική. Το γεγονός ότι χρησιμοποιούν μία διεγερτική ουσία ενώ μέχρι πρότινος προτιμούσαν οπιούχα δηλαδή κατασταλτικές ουσίες, δείχνει πως το χαρακτηριστικό του πληθυσμού είναι η πολυχρήση. Το ότι είναι διεγερτική αυτή η ουσία έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των χρηστών. Το shisha συνδέεται, επίσης, με σεξουαλική υπερδιέγερση και επιτίθεται στην αντίληψη του χρήστη γρήγορα κάνοντας αδύνατη οποιαδήποτε σκέψη. Εξαιτίας του υπάρχει αύξηση των ανεπιθύμητων κυήσεων μεταξύ των γυναικών που κάνουν χρήση αλλά και σημαντική αύξηση της μετάδοσης των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων ασθενειών. Τα αποτελέσματα όμως από τη χρήση αυτού του ναρκωτικού είναι εμφανή μετά από μόλις βδομάδες. Δημιουργεί τέτοια βλάβη που μπορεί κάποιος να μην πεθάνει από την τοξικότητα του ναρκωτικού αλλά από όσα προβλήματα έχει δημιουργήσει στον οργανισμό τους. Τις ζημιές που προκαλεί στον οργανισμό η 20ετής χρήση ηρωίνης, το shisha τις προκαλεί σε ελάχιστο διάστημα. Με μία

πρόσωπο, με αποστεωμένοι.

αποτέλεσμα

γρήγορη ματιά στο διαδίκτυο μπορεί κάποιος να δει τις επιπτώσεις που έχει το shisha στην εμφάνιση και κατ' επέκταση στον οργανισμό. Στην αρχή το πρόσωπο και το σώμα του χρήστη γεμίζει πληγές, η απώλεια βάρους είναι άμεση, τα όργανα καταστρέφονται από τα χημικά, το δέρμα γεμίζει ρυτίδες, τα δόντια σαπίζουν, ενώ «καίγεται» το λίπος στο άνθρωποι 25 και 30 ετών να μοιάζουν

CROCODILE Θανατηφόρα μίξη από κωδεΐνη και υδρογονάνθρακες, όπως η βενζίνη, το πετρέλαιο ή αραιωτικά χρωμάτων, τα οποία οι χρήστες αφού τα φιλτράρουν, τα βράζουν και το μείγμα το παίρνουν με μορφή ένεσης. Το αυτοσχέδιο σκεύασμα, ξεκίνησε από την Ρωσία και έφτασε ως την Αμερική. Το χαρακτηριστικό του είναι ότι σαπίζει την σάρκα από μέσα προς τα έξω και κάνει το δέρμα του χρήστη φολιδωτό σαν κροκόδειλου, λόγος για τον οποίο του δόθηκε και το συγκεκριμένο όνομα. Το Κροκοντίλ, είναι επίσης γνωστό και ως δεσομορφίνη. Το 2010 χρήση του ναρκωτικού έκαναν μέχρι 1 εκατ. άνθρωποι.

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ Σε κάθε όμως περίπτωση, τα ναρκωτικά αποτελούν μείζον πρόβλημα υγείας στη σύγχρονη εποχή, με σοβαρές επιπτώσεις στη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα (ειδικά των νέων), αλλά και με σημαντικές κοινωνικές και οικονομικές προεκτάσεις, πολλές από τις οποίες επιτείνονται από το ισχύον καθεστώς παρανομίας στην παραγωγή, διακίνηση και χρήση τους. Η κατανάλωση ναρκωτικών τις τελευταίες δεκαετίες παρουσιάζει διεθνώς σημαντική έξαρση. Στις δεκαετίες του 1960 και του 1970 υπήρξε σημαντική αύξηση της κατανάλωσης χασίς και μαριχουάνας, ενώ στις δεκαετίες του 1980 και 1990 αυξήθηκε η κατανάλωση πιο «σκληρών» ναρκωτικών, όπως της ηρωίνης και της κοκαΐνης. Σύμφωνα με έκθεση του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας, η κάνναβη αποτελεί το πλέον διαδεδομένο παράνομο ναρκωτικό στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπολογίζεται ότι 1-9% του ενήλικου πληθυσμού και το 20% των νέων είχε κάμει χρήση κάνναβης κατά τη διάρκεια του 1998. Οι αμφεταμίνες αποτελούν το δεύτερο πιο διαδεδομένο παράνομο ναρκωτικό στις περισσότερες χώρες (1-9% του ενήλικου πληθυσμού, περίπου 6% των νέων). Σε ότι αφορά την κοκαΐνη, παρατηρείται μέτρια αλλά σταθερή αύξηση της χρήσης της, ενώ για την ηρωίνη αναφέρεται αύξηση σε ορισμένες μόνο χώρες. Εθισμό στα οπιούχα παρουσιάζει μόνο το 0,2-0,3% του πληθυσμού της Ε.Ε., ποσοστό που θεωρείται σχετικά χαμηλό. Στην Ελλάδα, ο αριθμός των εξαρτημένων από ναρκωτικά ατόμων ανέρχεται, σύμφωνα με τον ΟΚΑΝΑ, σε 50.000-70.000 άτομα. Το πιο διαδεδομένο παράνομο ναρκωτικό και στην Ελλάδα είναι η κάνναβη. Επίσης, οι θάνατοι από χρήση ενδοφλέβιας ηρωίνης από 71 που ήταν το 1991 έφτασαν τους 239 το 1998. Ο αριθμός αυτός αποτελεί σαφώς υποεκτίμηση του προβλήματος, αφού ορισμένοι θάνατοι δεν καταγράφονται ενώ δεν συνυπολογίζονται οι θάνατοι από ηπατίτιδες, AIDS, κ.τ.λ. που προκλήθηκαν από τη χρήση ναρκωτικών. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών, νόμιμες και παράνομες εξαρτησιογόνες ουσίες προκαλούν διαφορετικού βαθμού βλάβη στους νευρώνες και στις δομές του εγκεφάλου. Μεγαλύτερες βλάβες προκαλούν η κοκαΐνη, τα οπιούχα, ορισμένα χημικά («έκσταση», κ.ά.), καθώς και τα οινοπνευματώδη σε μεγάλες δόσεις. Λιγότερες βλάβες προκαλούν τα παραισθησιογόνα, οι αμφεταμίνες, τα αγχολυτικά και υπνωτικά φάρμακα, ενώ η κάνναβη, που ανήκει στην κατηγορία αυτή, είναι λιγότερο επιβλαβής.

ΕΞΑΡΤΗΣΗ Τα

περισσότερα ναρκωτικά όταν καταναλώνονται τακτικά προκαλούν εξάρτηση. Εξάρτηση είναι η κατάσταση εκείνη κατά την οποία ο ανθρώπινος οργανισμός αποκτά ανάγκη/επιθυμία για τη συνέχιση λήψης της εξαρτησιογόνου ουσίας, με σκοπό είτε να επανεκδηλωθούν οι επιδράσεις της, είτε να αποφευχθούν οι δυσάρεστες συνέπειες από την έλλειψή της. Πολλοί διακρίνουν την εξάρτηση σε ψυχική και σωματική. Η ψυχική εξάρτηση αποτελεί περισσότερο διάθεση για αναπαραγωγή της ευφορίας που προκαλούν τα ναρκωτικά. H σωματική ή βιολογική εξάρτηση είναι αποτέλεσμα της προσαρμογής του οργανισμού στη λήψη μιας ουσίας, που εκδηλώνεται με έντονες σωματικές διαταραχές όταν διακόπτεται η χορήγηση. Οι διαταραχές αυτές συνιστούν το σύνδρομο αποστέρησης ή στερητικό σύνδρομο, με ιδιαίτερα συμπτώματα για κάθε είδος ναρκωτικού, τα οποία υποχωρούν όταν χορηγηθεί η συγκεκριμένη ουσία ή άλλη με ανάλογη φαρμακευτική δράση. Επίσης, ορισμένα από τα ναρκωτικά που προκαλούν σωματική εξάρτηση επιφέρουν στον οργανισμό ανοχή. Η ανοχή αποτελεί προσαρμοστική κατάσταση με μειούμενη ανταπόκριση στη λήψη της ίδιας δοσολογίας, γεγονός που οδηγεί σε συνεχή αύξηση της δόσης. Τέλος, με τον όρο τοξικομανία ορίζεται η κλινική έκφραση της εξάρτησης, ενώ τοξικομανής χαρακτηρίζεται κάθε άτομο που έχει αναπτύξει εξάρτηση. Αν και η διαδικασία απεξάρτησης είναι επώδυνη, ο εξαρτημένος χρήστης μπορεί, αν το αποφασίσει, να απεξαρτηθεί σωματικά σε δύο-τρεις μέρες, μια βδομάδα το πολύ. 'Όμως, η ψυχολογική εξάρτηση μπορεί να διαρκέσει μήνες, αν όχι χρόνια, γεγονός που ορισμένες φορές κάνει το σωματικά αποτοξινωμένο χρήστη να υποτροπιάζει. Το αποτέλεσμα της φυσικής και ψυχολογικής εξάρτησης είναι το άτομο να παύει να είναι ελεύθερο και να δρα υπό την επήρεια της ουσίας. Κυρίαρχος στόχος στη ζωή του είναι η εξασφάλιση της δόσης, με οποιοδήποτε μέσο και με στόχο να διατηρήσει τη συνήθειά του αλλά και να γλιτώσει από τις συνέπειες του συνδρόμου στέρησης.

ΣΤΕΡΗΤΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ Το σύνδρομο της στέρησης ακολουθεί όταν προϋπάρχει σωματική εξάρτηση και ο χρήστης δεν έχει πρόσβαση στην ουσία ή έχει αποφασίσει να διακόψει τη χρήση, επειδή επιθυμεί να απεξαρτηθεί. Η διακοπή συνοδεύεται από τα παρακάτω συμπτώματα:  δυνατούς πονοκεφάλους,  κράμπες στο στομάχι,

 αύξηση της πίεσης,  πόνους στους μυς,  εμετό,  διάρροια,  ανόρθωση των τριχών,  ρίγος,  έντονη εφίδρωση  σπασμούς των άκρων (χεριών και ποδιών). Το σύνδρομο συνήθως διαρκεί 2-3 μέρες έως μια βδομάδα. Η έντασή του εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως τα χρόνια χρήσης και το βαθμό σωματικής εξάρτησης, την ψυχολογία και τις προσδοκίες του χρήστη, καθώς και το κοινωνικό περιβάλλον. Η κοινωνική, ψυχολογική και ιατρική υποστήριξη του χρήστη κατά τη διάρκεια της αποτοξίνωσης είναι ζωτικής σημασίας. Από τα παραπάνω αντιλαμβάνεται κανείς γιατί ο χρήστης κάνει το παν για να εξασφαλίσει τη δόση του και να αποκαταστήσει την «ηρεμία» του. Καταλαβαίνει, επίσης, πως αρχίζει ένας φαύλος κύκλος, που δύσκολα ανακόπτεται χωρίς μια ισχυρή βούληση εκ μέρους του χρήστη και χωρίς την κοινωνικής ψυχολογικής και ιατρικής υποστήριξη.

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤIΚΩΝ Οι συνέπειες από τη χρήση των ναρκωτικών ποικίλουν και εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό απ' τους παράγοντες (π.χ. το περιεχόμενο της ναρκωτικής ουσίας, ο τρόπος λήψης, η διάρκεια της χρήσης κτλ.). Οι βασικότερες από αυτές είναι : Α) Η οξεία δηλητηρίαση απ' τα ναρκωτικά είναι μια απ' τις συνηθισμένες αιτίες θανάτου των τοξικομανών. Η ανάγκη που δημιουργούν πολλά απ' αυτά (κύρια τα οπιούχα, οι αμφεταμίνες, η κοκαΐνη, τα βαρβιτουρικά) για λήψη μεγαλύτερης δόσης, λόγω εθισμού, μπορεί να σταθεί μοιραία για τη ζωή του χρήστη. Επειδή σ' αυτές τις περιπτώσεις ο τοξικομανής έχει ανάγκη να αυξάνει συνεχώς τη δόση του, φτάνει κάποτε στην υπερδόση (overdose), που, ενώ είναι απαραίτητη για τις επιθυμητές εκδηλώσεις, εντούτοις είναι τοξική πια δόση για τον οργανισμό. Έτσι μπορεί να προκύψει δηλητηρίαση, με ποικίλα συμπτώματα, που τελικά οδηγεί σε παράλυση της αναπνοής και της κυκλοφορίας και στο θάνατο. Να πως περιγράφει ένας τοξικομανής την περίπτωσή του. «Τέσσερις φορές έχω πάθει οβερντόουζ. Τη μία απ' αυτές είπα, τελείωσα. Μου έκοψαν τις φλέβες και με περπάτησαν κάτι φίλοι μου. Κατάφερα να γλιτώσω. Μια μέρα μεταφέρθηκα στο Λοιμωδών με ηπατικό κώμα. Ηπατίτιδα, θανατηφόρα υπογλυκαιμία, σηψαιμία και ...κάτι άλλα ψιλά». (Ημερήσιος τύπος). «Το όνομα του παιχνιδιού είναι θάνατος. Αυτό πρέπει να γίνει συνείδηση στον καθένα», τονίζει ο καθηγητής στην έδρα της ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Α. Δoυτσινέλης, μιλώντας στον ημερήσιο τύπο για την ηρωίνη.

Και συνεχίζει: «Οι θάνατοι από ηρωίνη είναι πάρα πολύ συχνοί, ο τοξικομανής αυτής της ουσίας έχει πολύ λίγες πιθανότητες ν' αποκατασταθεί. Ο θάνατος από ηρωίνη είναι πολύ πιθανός και προέρχεται από πολλές αιτίες. Η πιο συνηθισμένη αιτία ίσως είναι η λήψη υπερβολικής δόσεως, και αυτό διότι ο τοξικομανής, στην έντονη διάθεση που έχει να πάρει μια δόση ηρωίνης, δεν ελέγχει ούτε το είδος που του δίνει ο λαθρέμπορος γιατί όπως είναι γνωστό n ηρωίνη νοθεύεται με κινίνη, στρυχνίνη κ.α.- ούτε μπορεί να ελέγξει την ποσότητα. Κάθε προϊόν είναι διαφορετικής περιεκτικότητας σε ηρωίνη, με αποτέλεσμα η ποσότητα που λαμβάνεται να μην είναι ελεγχόμενη. Άλλωστε, με τη διάθεση που έχει ο τοξικομανής, το τελευταίο πράγμα που τον ενδιαφέρει είναι να ελέγξει τη δόση του. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να βρει το ναρκωτικό και να κάνει την ένεση. Έτσι, το διαλύει τις περισσότερες φορές με νερό ή λεμόνι, σε μικρό κουταλάκι και με αυτοσχέδιο τρόπο, (ούτε καν σύριγγα) χρησιμοποιεί ορισμένες φορές μόνο μια βελόνα σκουριασμένη, και προσπαθεί να ενέσει στον εαυτό του το δηλητήριο. Έτσι, περιστατικά θανάτων από υπερβολική και μη ελεγχόμενη δόση είναι πολύ πιθανά και δεν εξαρτώνται μόνο από δικό του λάθος. Δεν μπορεί με τα μέσα που έχει να τα ελέγξει. Έτσι παθαίνει αυτό που ονομάζουμε «οβερντόουζ» και καταλήγει λέγοντας: Αν ένα υγιές άτομο έχει ένα προσδόκιμο 30-40 χρόνια, για τα άτομα αυτά το προσδόκιμο επιβιώσεως είναι τρομερά χαμηλό. Δυστυχώς, δεν, υπάρχουν σήμερα στατιστικά στοιχεία για να κρίνει κανείς ποια είναι η βασική αιτία θανάτου των τοξικομανών στη χώρα μας. Πάντως εκείνο που πρέπει να τονίσει κανείς είναι ότι η τοξικομανία της ηρωίνης ιδιαίτερα είναι σχεδόν ταυτόσημη με την έννοια του θανάτου. Ο κάθε νέος που θα πάρει τη σύριγγα στο χέρι του και θα αποφασίσει να κάνει την ηρωίνη, παίρνει και διαβατήριο για το θάνατο. Ακόμη και ζωντανός να παραμείνει, είναι τέτοια η ψυχολογική του αποικοδόμηση, τέτοια η αποσύνθεση της προσωπικότητάς του, που μπορεί να μιλήσει κανείς για ζωντανό-νεκρό.» Β) Η τοξικομανία (η χρόνια δηλητηρίαση). Γ) Οι γενικές λοιμώξεις, όπως η ηπατίτιδα, ο τέτανος, οι πνευμονικές επιπλοκές, η σηψαιμία, η ενδοκαρδίτιδα κτλ., προκαλούνται από άγνοια ή αδυναμία τήρησης των συνθηκών ασηψίας, όταν γίνεται χρήση με ενέσεις. Σε έρευνα γιατρών του Νοσοκομείου Λοιμωδών Νόσων της Αθήνας (Κοντογιάννης, Μουσούλης, Γιαλούρης) αποδείχθηκε πως, ενώ το 1976 και 1977 κανείς τοξικομανής δε νοσηλεύτηκε για ηπατίτιδα, μετά το 1978 άρχισαν να νοσηλεύονται αρκετοί, κι έτσι το 1982, ένας στους δέκα αρρώστους από ηπατίτιδα ήταν τοξικομανής. Ήταν άνθρωποι που ανήκαν στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα και ο μέσος όρος ηλικίας τους ήταν τα 24 χρόνια.

Οι ίδιοι γιατροί επισημαίνουν ότι ο αριθμός των τοξικομανών με ηπατίτιδα πρέπει να 'ναι ακόμα μεγαλύτερος, γιατί οι εύποροι τοξικομανείς προτιμούν τη νοσηλεία στο σπίτι ή σε ιδιωτικές κλινικές, κι έτσι πολλές περιπτώσεις δεν υπολογίζονται στις στατιστικές. Δ) Ο κίνδυνος από την πρόσμειξη των ναρκωτικών με άλλες ουσίες είναι μεγάλος. Πολλά δυσάρεστα συμπτώματα, ή και θάνατοι ακόμα, αποδίδονται στις διάφορες ουσίες (π.χ. κινίνη, στρυχνίνη κτλ.), με τις οποίες τα κυκλώματα διακίνησης νοθεύουν τα ναρκωτικά (και κυρίως την ηρωίνη) για ν' αυξήσουν τα κέρδη τους. Ε) Η λήψη ναρκωτικών στη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι ολέθρια για το παιδί Τα ναρκωτικά διαπερνούν τον πλακούντα. Αυτό σημαίνει ότι, αν μια γυναίκα ναρκομανής μείνει έγκυος, το έμβρυο θα δεχτεί την επίδραση του ναρκωτικού και θ' αναπτύξει σωματική εξάρτηση. Επομένως, σύντομα μετά τη γέννησή του, το βρέφος θα παρουσιάζει το φοβερό πόνο της εξάρτησης από το ναρκωτικό. Στ) Οι γενικές κοινωνικές συνέπειες είναι τεράστιες. «Το κοινωνικό και οικονομικό κόστος από την κατάχρηση τοξικών ουσιών είναι υπερβολικό, κυρίως όταν υπολογίσει κανείς τα εγκλήματα και τη βία, όπως επίσης και τη διάβρωση των ηθικών αξιών που προκαλούν» (από την έκθεση των Ηνωμένων Εθνών).

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ Ένα μικρό μόνο δείγμα μπορούμε να έχουμε κι απ' τις δύο παρακάτω αφηγήσεις, που τις παραθέτουμε όπως δημοσιεύτηκαν στον ημερήσιο τύπο: Α. Αυτός εδώ ο νέος έσκαβε τις φλέβες του με μανία, κοντά τέσσερα χρόνια. «Έφτασα να τρυπιέμαι και 9 φορές τη μέρα». Γνώρισε τη φυλακή. Μετράει αγαπητούς φίλους του, που δεν υπάρχουν πια, βρέθηκαν νεκροί πλάι σε μια σύριγγα. «Πέντε φορές κινδύνεψα κι εγώ, τη μια απ' αυτές οι γιατροί με είχαν ξεγράψει». Έκλεβε το σπίτι του, πουλούσε ηρωίνη, γνώρισε εξευτελισμούς για το βάρεμά του. «Πόσες και πόσες φορές δεν έφτυσα τον εαυτό μου στον καθρέφτη για όσα έκανα προκειμένου να βγάλω τη δόση μου. Οι δρόμοι, που ανοίγονται σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι να γίνει κανείς ληστής ή λαθρέμπορος, για να εξοικονομήσει τη δόση του. Όσοι δε γίνουν κλέφτες ή λαθρέμποροι, θα γίνουν μαστροποί ή μικροέμποροι ηρωίνης. Είναι αυτοί που τη νοθεύουν και τη μία δόση την κάνουν δύο! για να μπορούν να εξοικονομήσουν την επόμενη δόση τους. Αντίστοιχα, οι γυναίκες οδηγούνται στην πορνεία». Β. Ο Κώστας άρχισε, πριν ακόμα κλείσει τα δεκαέξι του, με δύο χάπια και ένα τσιγαριλίκι. Αργότερα ήρθε και η σύριγγα. Όλα αυτά τα χρόνια υπολογίζει ότι κύλησαν 1.500.000 μιλιγκράμ ηρωίνης στο αίμα του. «Ενάμισι κιλό κι ακόμα δεν μπαζώθηκα. Κάτι είναι κι αυτό». Λογαριάζουμε: Πρέπει να πέρασαν απ' τα χέρια του 15 εκατομμύρια δραχμές. Όλα δόθηκαν για τη

δόση. Αδύνατον «Κι όμως δεν είναι. Θυμάμαι μέρες, που έδωσα και 20. 000 δραχμές. Θα μου πεις, πού έβρισκα τα χρήματα. Έκλεψα από το σπίτι μου, έγινα βαποράκι. Υπήρχαν μέρες που είχα στα χέρια μου και 60.000 δρχ. Όλα έφευγαν στην πρέζα. Έτσι είναι όλοι. Ξέρω κοπέλες που στέκονται στα πεζοδρόμια της Βουκουρεστίου, γίνονται πόρνες για τη δόση τους, αγόρια που έκαναν διαρρήξεις. Η ηρωίνη σε κάνει δούλο της, δεν υπάρχουν ηθικοί ενδοιασμοί».

ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ Σημεία και συμπτώματα που δείχνουν ότι ένας έφηβος ή ένα παιδί παίρνει ναρκωτικά. Η χρήση ναρκωτικών είναι δυνατό να συνοδεύεται από τα ακόλουθα σωματικά σημεία και συμπτώματα:  Ανορεξία ή αύξηση της όρεξης, αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες, ανεξήγητη απώλεια ή απόκτηση σωματικού βάρους .  Αλλαγή στον τρόπο βαδίσματος με επιβράδυνση ή υπερβολικά γρήγορο ρυθμό.  Ο συντονισμός των σωματικών κινήσεων δεν είναι καλός.  Δυσκολία ξυπνήματος, τα παιδί παραμένει ξύπνιο σε ώρες που δεν συνηθίζεται και παρουσιάζει ασυνήθιστη τεμπελιά.  Τα μάτια είναι κόκκινα, υπερβολικά υγρά, οι κόρες των ματιών είναι μικρότερες ή μεγαλύτερες από ότι συνήθως, απλανές βλέμμα.  Κρύες, ιδρωμένες παλάμες των χεριών, τρέμουλο χεριών.  Φουσκωμένο πρόσωπο, με κοκκίνισμα ή χλωμάδα.  Η αναπνοή, το σώμα ή τα ρούχα του παιδιού, έχουν μυρωδιά μιας ουσίας.  Ακραία υπερδραστηριότητα, υπερβολική ομιλητικότητα.  Τρέξιμο της μύτης, ξερόβηχας.  Σημάδια χρήσης βελονών από ενέσεις στα χέρια, στους βραχίονες, στα πόδια ή στα πέλματα.  Αναγούλες, εμετοί ή υπερβολική εφίδρωση.  Τρεμούλιασμα των χεριών, των ποδιών ή του κεφαλιού.  Ανώμαλος καρδιακός ρυθμός. Αλλαγές της συμπεριφοράς και της ψυχολογικής κατάστασης. Αλλαγή στη συνολική νοοτροπία, στάση και στην προσωπικότητα του παιδιού χωρίς να υπάρχει άλλη αναγνωρίσιμη αιτία.  Αλλαγές στους φίλους, νέοι χώροι στους οποίους συχνάζει το παιδί, αποφυγή των παλιών φίλων, αποφυγή συνομιλιών σχετικά με τους νέους φίλους και ύπαρξη φίλων που είναι γνωστοί χρήστες ναρκωτικών.  Αλλαγές δραστηριοτήτων ή των χόμπι.  Πτώση των βαθμών στο σχολείο ή της απόδοσης στην εργασία. Το παιδί χάνει μέρες στο σχολείο διότι δεν πηγαίνει ή αργεί να προσέρχεται σε αυτό.

             

Αλλαγές των συνηθειών στο σπίτι, απώλεια ενδιαφέροντος για την οικογένεια και τις οικογενειακές δραστηριότητες. Δυσκολίες στη συγκέντρωση, δυσκολίες μνήμης (λησμοσύνη) . Γενικά απώλεια κινήτρων, ενέργειας και αυτοεκτίμησης, αδιαφορία για όλα. Ξαφνικές εξάρσεις υπερευαισθησίας, εξάρσεις θυμού, πικαρίσματα . Κακοκεφιά, ευερεθιστικότητα ή νευρικότητα . Ανόητη συμπεριφορά. Παρανοϊκές σκέψεις. Υπερβολική ανάγκη για απομόνωση, παιδί που γίνεται απρόσιτο . Μυστικοπάθεια ή ύποπτη συμπεριφορά. Εμπλοκή σε αυτοκινητιστικά δυστυχήματα. Χρόνια ανειλικρίνεια, ατιμία. Ανεξήγητη ανάγκη χρημάτων, κλοπή χρημάτων. Αλλαγές στις συνήθειες προσωπικής περιποίησης. Κατοχή σχετικών για χρήση φαρμάκων και ουσιών.

ΠΡΟTΑΣΕIΣ ΓIΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ Μέχρι πρότινος τον τοξικομανή τον θεωρούσαν «ανίατο». Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι πραγματικότητα. Τα ποσοστά επιτυχίας διαφέρουν από χώρα σε χώρα, από γιατρό σε γιατρό. Η θεραπεία και η όλη αντιμετώπιση είναι δύσκολη και τα καλύτερα αποτελέσματα είναι δυνατόν να επιτευχθούν με τη βοήθεια του ίδιου του ατόμου και της πολιτείας με την καθοδήγηση πάντοτε των ειδικών. Το πρόγραμμα θεραπείας θα εξαρτηθεί βασικά από την εκτίμηση της κάθε περίπτωσης χωρίς να υπάρχει έτοιμο θεραπευτικό καλούπι ούτε στερεότυπη μέθοδος. Όλοι οι ειδικοί συμφωνούν πως ο τοξικομανής δεν πρέπει να τιμωρείται με ποινή φυλάκισης. Η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία, αυτός είναι ο χρυσός κανόνας της ιατρικής. Το περιβάλλον παίζει αναμφισβήτητα το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του ατόμου. Όταν το παιδί έχει τη στοργή και την κατανόηση που χρειάζεται Δε θα έχει το άγχος και το αίσθημα ανασφάλειας. Στο σχολείο αρχίζει καινούργια ζωή. Θα δημιουργήσει τις πρώτες εξωοικογενειακές σχέσεις και θα κοινωνικοποιηθεί. Το σχολείο γίνεται για το παιδί αποκλειστικός και προσωπικός του χώρος: σ' αυτό κινείται πιο ελεύθερα και πιο άνετα, το κλειστό και αδιαπέραστο αρχίζει να γίνεται μια μακρινή ανάμνηση. Η ενημέρωση για τα ναρκωτικά πρέπει ν' αρχίζει από τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου. Το Υπουργείο Παιδείας ζήτησε από το ΚΕΜΕ να μελετήσει το θέμα των ναρκωτικών και ειδικότερα τη μεθόδευση της διαφώτισης των μαθητών .Οι απόψεις των εκπαιδευτικών έχουν ως εξής:

Η ενημέρωση των μαθητών σχετικά με τα ναρκωτικά πρέπει να γίνεται στο χώρο της Μέσης Εκπαίδευσης, δηλαδή τα Γυμνάσια και τα Λύκεια. 2. Οι αρμόδιοι καθηγητές πρέπει να αποδεχτούν «ειδικά θέματα» για τα ναρκωτικά και να διαφωτίσουν τους μαθητές. 3. Τα σχολικά εγχειρίδια πρέπει να διευρυνθούν και περισσότερο αυτά τα κεφάλαια που αναφέρονται στις τοξικές ουσίες. 4. Οργάνωση διαφόρων δραστηριοτήτων με συμμετοχή του διδακτικού προσωπικού και των μαθητών και, κατά καιρούς, των γονέων και κηδεμόνων. 5. Η δυνατότητα διεθνούς βιβλιογραφίας και υλικού για τις διδακτικές ανάγκες κρίνεται απαραίτητη. Η διαφώτιση με ειδικές τηλεοπτικές εκπομπές της εκπαιδευτικής τηλεόρασης πρέπει να συστηματοποιηθεί: βασική προϋπόθεση η συμμετοχή αρμοδίων και υπεύθυνων προσώπων που θα αναλύουν το θέμα και θα απαντούν στις ερωτήσεις των μαθητών.

ΚΕΝΤΡΑ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ 



ΟΚΑΝΑ (ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ): Πρόληψη, θεραπεία, κοινωνική επανένταξη, υπηρεσίες άμεσης πρόσβασης. Αβέρωφ 21, Αθήνα, Τ.Κ. 104 33 Τηλ.: 210-8898200 Fax: 210-8253760 www.okana.gr email: okana@okana.gr ΚΕΘΕΑ (ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΩΝ ΑΤΟΜΩΝ, Ν.Π.Ι.Δ., εποπτεύουσα αρχή: Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης) Τμήμα Ενημέρωσης: Σορβόλου 24, Αθήνα, Τ.Κ. 116 36 Τηλ.: 210-9241993-6 Fax: 210-9241986 www.kethea.gr email: admin@kethea.gr ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΤΤΙΚΗΣ, ΜΟΝΑΔΑ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΩΝ 18 ΑΝΩ Συμβουλευτικός Σταθμός Ασκληπιού 19, 2ος όροφος, Αθήνα Τηλ.: 210-36.11.803 - 210-36.14.242 Fax: 210-36.09.816 www.psyhat.gr

ΓΡΑΜΜΕΣ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ  



ΓΡΑΜΜΗ SOS ΤΟΥ ΟΚΑΝΑ: 1031 (Δευτέρα – Παρασκευή: 8:00 – 20:00, με αστική χρέωση για όλη την Ελλάδα) ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΙΘΑΚΗ (ΚΕΘΕΑ): 1145 (Δευτέρα – Παρασκευή: 9:00 – 21:00, με αστική χρέωση για όλη την Ελλάδα) ΑΝΩΝΥΜΗ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΓΙΑ ΟΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΚΟΟΛ (ΜΟΝΑΔΑ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ): 210-3617089 (Δευτέρα – Παρασκευή: 10:00 – 20:00, με αστική χρέωση) ΑΝΩΝΥΜΟΙ ΝΑΡΚΟΜΑΝΕΙΣ Τηλεφωνική Γραμμή Βοήθειας: 210-3474777 (Καθημερινά 18.30-20.00. Τις υπόλοιπες ώρες λειτουργεί αυτόματος τηλεφωνητής που δέχεται μηνύματα.)

Για τη βόρεια Ελλάδα μπορείτε επίσης να καλέσετε: 2310-625355 (Καθημερινά 18.30-20.00) email: na.greece@gmail.com www.na-greece.gr Ταχυδρομική επικοινωνία: Τ.Θ. 75064 - Καλλιθέα 176 10

ΠΗΓΕΣ 1

http://www.koutipandoras.gr/article/36848/shisha-heiropoiitonarkotiko-poy-se-lionei

http://tsiaple.blogspot.gr/2008.12/blog-post_03.html

http://28lykthessa.wikispaces.com/%CE%9F%CE%9C%CE%91%C E%94%CE%91+%CE%91

http://panacea.med.uoa.gr/topic.aspx?id=805

http://gym-n-efkarp.thess.sch.gr/old/narkotika.htm

http://www.mazi.org.gr/

http://www.pelop.gr/?page=article&DocID=132743&srv=11

ΜΑΘΗΤΕΣ: Αργυρόπουλος Θοδωρής Αλυσανδράτου Πηνελόπη Βιάνα Κρίστιαν-Τζέιμς Βογιατζή Ελένη

Τμήμα Α1 46 ΓΕ.Λ. Αθηνών Σχ. έτος 2013 - 2014 ο