Project Θέμα: ”Εθισμός στο διαδίκτυο”
Μέλη ομάδας: Σκουδριάνης Φώτης Πιφέας Γιάννης Παραλίκης Άθος Περράκη Δάφνη
ΕΘΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΥΚΤΙΟ Η έρευνα του ΕΠΙΨΥ κατέδειξε ότι ένας στους τέσσερις εφήβους (ποσοστό 24,3%) ασχολείται για τουλάχιστον τρεις ώρες την ημέρα τις καθημερινές με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή και το Ίντερνετ, ενώ το ποσοστό αυτό σχεδόν διπλασιάζεται τα σαββατοκύριακα (41%). Τί κάνουν: Οι μαθητές γυμνασίου και λυκείου αφιερώνουν πολύ από τον ελεύθερο χρόνο τους σε εβδομαδιαία βάση για να «κατεβάσουν» μουσική από το διαδίκτυο, να « ανεβάσουν » φωτογραφίες, να παίξουν παιχνίδια και να επικοινωνήσουν με τους φίλους τους μέσω των ιστοτόπων κοινωνικής δικτύωσης (facebook, twitter κ.λπ.). Τα ποσοστά αυξάνονται ανάλογα με την ηλικία: 14,1% των 11χρονων, 25,8% των 13χρονων και 33,7% των 15χρονων. Ταυτόχρονα, ποικίλλουν ανάλογα με το φύλο: 26,8% των αγοριών έναντι 21,9% των κοριτσιών. Από το 2006 έως το 2010 έχει τετραπλασιαστεί ο αριθμός των εφήβων που ασχολούνται με τον υπολογιστή και το διαδίκτυο για τουλάχιστον τρεις ώρες καθημερινά ( από 5,7% σε 21,7% αντίστοιχα). Παράλληλα, σχεδόν ένας στους έξι 15χρονους εμφανίζει συμπεριφορές εξάρτησης από τη χρήση του διαδικτύου. Το 5,5% του συνόλου των εφήβων – κυρίως αγόρια – αναφέρουν συμπτώματα εξάρτησης από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Τρεις στους πέντε 15χρονους μαθητές (ποσοστό 59,4%) παραμένουν στο Ίντερνετ περισσότερες ώρες απ’ όσο αρχικά προγραμματίζουν. Δύο στους πέντε (ποσοστό 42,3%) παραδέχονται ότι το διαδίκτυο βρίσκεται συνεχώς στο μυαλό τους, ενώ σχεδόν ένας στους τρεις (ποσοστό 30,8%) χρησιμοποιεί το διαδίκτυο ως μέσο για να ξεφύγει από τα προβλήματά του και να ανακουφίσει δυσάρεστα συναισθήματα, όπως την απελπισία, την ενοχή, το άγχος, τη κατάθλιψη και άλλα. Επιπλέον, ένας στους τέσσερις (ποσοστό 25,4%) αισθάνεται ότι πρέπει να βρίσκεται στο διαδίκτυο ολοένα και περισσότερο προκειμένου να αντλήσει ικανοποίηση, ενώ ανάλογο ποσοστό έχει πει ψέματα στην οικογένειά του η σε κάποιον άλλο για να αποκρύψει το βαθμό ενασχόλησής του μ’ αυτό. Ταυτόχρονα, ένας στους πέντε εφήβους (ποσοστό 19,7%) αναφέρει ότι έχει προβεί κατ’ επανάληψη σε αποτυχημένες προσπάθειες να ελέγξει, να περιορίσει η να σταματήσει τη χρήση του διαδικτύου, ενώ ένας στους έξι (ποσοστό 16,8%) έχει θέσει σε κίνδυνο κάτι σημαντικό (π.χ. σχέση, εργασία,
εκπαίδευση) λόγω της υπερβολικής ενασχόλησής του με το διαδίκτυο. Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνονται και από τα αναλυτικά στοιχεία του τελευταίου ευρωβαρομέτρου «Safer Ιnternet 2008» για την Ελλάδα, σύμφωνα με τα οποία 3 στους 10 Έλληνες γονείς δεν κάθονται ποτέ μαζί με τα παιδιά τους όταν αυτά σερφάρουν στο διαδίκτυο και ένα 35% των γονέων στην Ελλάδα δεν θέτει κανέναν περιορισμό στις διαδικτυακές δραστηριότητες των παιδιών του. Αντίθετα μόνο ένας στους δέκα Έλληνες γονείς απαγορεύει το κατέβασμα μουσικής, ταινιών και παιχνιδιών. Σε άλλη διεθνή έρευνα το 74,4% των ερωτώμενων παιδιών απαντά πως έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο οποτεδήποτε θέλει, χωρίς κανέναν περιορισμό και ένα 9,7% αποκαλύπτει σε ερωτηματολόγιο – όχι στους γονείς τους – ότι έγινε στόχος παιδόφιλων μέσω chatroom, email η κάποιας ιστοσελίδας κοινωνικής δικτύωσης. Είναι επίσης εντυπωσιακό ότι σύμφωνα με διεθνείς έρευνες, ο μέσος όρος ηλικίας πρώτης επαφής με την πορνογραφία θεωρούνται τα έντεκα έτη, η μεγαλύτερη κατανάλωση πορνογραφίας γίνεται μεταξύ δώδεκα και δεκαεπτά χρονών, ενώ εκατό χιλιάδες διαδικτυακοί τόποι προσφέρουν άφθονο υλικό παιδικής πορνογραφίας. Το 80% των εφήβων ηλικίας 15-17 ετών παραδέχεται ότι έχει εκτεθεί πολλές φορές σε σκηνές βίαιου σεξ. Το 90% των παιδιών ηλικίας από 8-16 ετών δηλώνει ότι έχει δει πορνό ενώ κάνει τις σχολικές του εργασίες. Εκτός της περιπλάνησής τους σε διαδικτυακούς τόπους πορνογραφικού περιεχομένου συχνά τα παιδιά εκπαιδεύονται στο τζόγο, παρωθούνται στη λήψη ναρκωτικών, καλούνται να παίξουν παιχνίδια που προκαλούν τον αυτοτραυματισμό ή ενθαρρύνονται να αυτοκτονήσουν. Τα διαδικτυακά παιχνίδια βίας, τα οποία προωθούν το μίσος, το σαδισμό και το θάνατο, είναι ένας άλλος σημαντικός κίνδυνος. Ταυτόχρονα πολλές πορνογραφικές δραστηριότητες μπορούν να πραγματοποιηθούν μέσω του διαδικτύου. Οι νέοι μπορούν να αναζητούν πορνογραφικές ιστοσελίδες, να αγοράζουν η να πωλούν σεξουαλικά εμπορεύματα, να παραγγέλνουν από εικονικά sex shop, να βρίσκουν σεξοθεραπευτές, συνοδούς, πόρνες, άτομα απελευθερωμένα στο sex, και άλλα είδη υλικών με σκοπό τον αυνανισμό. Όλα τα παραπάνω στοιχεία εντάσσονται βεβαίως στο ευρύτερο πλαίσιο της σταδιακής αύξησης των ωρών χρήσης του διαδικτύου από τους Έλληνες, με το 55% του συνολικού πληθυσμού, δηλαδή πέραν των 5.100.000 Ελλήνων, να είναι πλέον καθημερινά συνδεδεμένοι. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, τα στοιχεία ανακηρύσσουν τους Έλληνες κορυφαίους στην περιήγηση στο διαδίκτυο. Συγκεκριμένα, ο Έλληνας ξοδεύει online 17,1 ώρες την εβδομάδα, περισσότερες δηλαδή και από τις 16,9 που αφιερώνει στην τηλεόραση και 2,3 ώρες πάνω από το μέσο όρο χρήσης στην Ε.Ε. Εκτιμάται μάλιστα ότι το 2020 οι χρήστες του διαδικτύου διεθνώς θα φθάσουν τα 5 δισεκατομμύρια, ενώ μέσα στην επόμενη τριετία όλα τα κινητά τηλέφωνα θα είναι «smartphones». Με βάση όλα τα παραπάνω στατιστικά στοιχεία, καθίσταται προφανές πως το πρόβλημα του εθισμού των νέων στο διαδίκτυο προσλαμβάνει πλέον απειλητικές διαστάσεις για τη ψυχοσωματική τους υγεία. Ωστόσο, η ενδελεχής μελέτη των συνεπειών που επιφέρει στους εφήβους η υπερβολική και ανεξέλεγκτη χρήση του διαδικτύου απ’ αυτούς οδηγεί στο συμπέρασμα πως η θεραπευτική αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος δεν αφορά μόνο στους
ψυχολόγους, ψυχιάτρους, κοινωνικούς λειτουργούς ή άλλους επιστήμονες των ψυχικών νοσημάτων του ανθρώπου.
Ηλεκτρονικός Εθισμός Μπορεί το διαδίκτυο να έχει πολλά πλεονεκτήματα, αλλά έχει και τα αρνητικά του. Σύμφωνα με βίντεο που παρακολουθήσαμε και μελετήσαμε καταλήξαμε ότι το διαδίκτυο μπορεί να γίνει εθιστικό σε σημείο που ο χρήστης να μην μπορεί να ξεκολλήσει από τον Η/Υ του. Ακόμα, έχει οδηγήσει από καταθλίψεις μέχρι και σε βία κατά των εφήβων. Είναι δύσκολο για έναν έφηβο να καταλάβει ότι είναι εθισμένος στο διαδίκτυο για τον απλούστατο λόγο, ότι του φαίνεται απολύτως φυσιολογικό να ασχολείται με το διαδίκτυο επειδή αυτή είναι η κυριότερη δραστηριότητα των εφήβων στις μέρες μας και θα εξακολουθήσει να είναι για πολλά ακόμη χρόνια. Σε κάποιες περιπτώσεις ηλεκτρονικού εθισμού για την αντιμετώπιση του χρειάστηκε μέχρι και ιατρική
υποστήριξη. Για αυτόν τον λόγο θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με το διαδίκτυο και να βρούμε έναν τρόπο να το ελέγχουμε και όχι να μας ελέγχει αυτό. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να το αντιμετωπίσουμε, αν βέβαια το θέλουμε. Πρώτον ο ίδιος ο έφηβος να κατανοήσει το πρόβλημα από το οποίο πάσχει. Στη συνέχεια πρέπει να ενεργήσει ο γονιός, ο οποίος έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο και την περισσότερη επιρροή στον έφηβο. Ο γονιός μπορεί να πείσει το παιδί του να ασχολείται με εξωτερικές δραστηριότητες ( πχ να μπει σε μια ομάδα ενός συλλόγου ή πιο απλά να βγαίνει περισσότερο έξω με τους φίλους του). Ακόμα με το να κρύβουν οι γονείς τους Η/Υ και γενικότερα την "ηλεκτρονική του διασκέδαση" των εφήβων δεν πετυχαίνουν απολύτως τίποτα, μάλιστα χειροτερεύουν την κατάσταση γιατί οι έφηβοι είναι παιδιά ακόμα, και όταν σε ένα παιδί του κρύβεις κάτι , τότε αυτό πεισμώνει περισσότερο και θέλει όλο και πιο πολύ να αποκτήσει αυτό που του πήραν οι γονείς του με κάθε τρόπο και κόστος. Ένας άλλος τρόπος είναι εκείνος ο οποίος αναφέρθηκε παραπάνω δηλαδή η ιατρική υποστήριξη. Είναι αποτελεσματική αυτή η μέθοδος αλλά, οι έφηβοι θα επηρεαστούν για να λέμε την αλήθεια περισσότερο από το κοντινό τους περιβάλλον παρά από έναν γιατρό τον οποίο βλέπουν για πρώτη φορά στην ζωή τους.
Μια κωμική, αλλά αληθινή ιστορία Ώρα 15.00. Πριν από λίγο γύρισε από το σχολείο. Πρέπει να φάει και να διαβάσει αφού σε δύο ώρες έχει φροντιστήριο λιγάκι όμως, διότι τώρα πρέπει να ανοίξει τον υπολογιστή. Τον περιμένουν οι υπόλοιποι παίκτες στο τελευταίο online παιχνίδι που ανακάλυψε. Είναι κρίσιμη η φάση: είναι έτοιμος να κατατροπώσει τους αντιπάλους του, κερδίζοντας τους πύργους τους. Θα παίξει μισή ώρα και μετά θα κάνει όσα άλλα πρέπει. Ώρα 17.15. Πωπώ! Μόλις πήρε είδηση ότι έχασε το φροντιστήριο. Ευτυχώς που λείπουν οι γονείς του και δεν θα το καταλάβουν. Θα παίξει λίγο ακόμη και μετά θα κάνει όλα τα υπόλοιπα που πρέπει. Δεν έχει φάει κιόλας... Ώρα 21.00.Μόλις μπήκαν οι γονείς του. Ωραία, θα τον βρουν στο δωμάτιό του και θα πιστέψουν ότι διαβάζει. Θα διαβάσει δηλαδή, αλλά όχι ακόμη, σε λίγο. Διότι τώρα το παιχνίδι βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Ώρα 9.00 το πρωί της επομένης. Πέρασε σχεδόν όλη τη νύχτα ξύπνιος επειδή κάποια στιγμή, και ενώ γινόταν ο χαμός στο παιχνίδι, «κράσαρε» ο υπολογιστής του. Δεν έφαγε, δεν διάβασε, σχεδόν δεν κοιμήθηκε αλλά κατάφερε να τον φτιάξει και να περάσει μια πολύ δύσκολη πίστα. Πριν από λίγο, όταν μπήκε μέσα στο δωμάτιό του έξαλλος ο πατέρας του για να του ζητήσει τον λόγο που έχασε την πρώτη ώρα στο σχολείο, εκείνος προσπάθησε να του εξηγήσει για το «κρασάρισμα» του...εργαλείου (απέκρυψε βέβαια τα υπόλοιπα για τις ατελείωτες ώρες διαδικτυακού παιχνιδιού). Ο πατέρας τον κοίταξε με το γνωστό ύφος «σε τι γλώσσα μου μιλάς;» και του είπε τη γνωστή φράση: «Στη μάνα σου το ΄πες;». Εκδήλωση του φαινομένου Εξιδανίκευση του μέσου. Ο χρήστης θεωρεί τον ηλεκτρονικό υπολογιστή ή το Διαδίκτυο το σημαντικότερο «κεφάλαιο» της καθημερινότητάς του.
•
• • •
Τροποποίηση της διάθεσης. Σε όσους εθίζονται στα ηλεκτρονικά παιχνίδια παρουσιάζεται αύξηση της παραγωγής του νευροδιαβιβαστή του εγκεφάλου ντοπαμίνη, η οποία συνδέεται με την ευχαρίστηση. Ανοχή. Το άτομο χρειάζεται σταδιακά όλο και περισσότερες ώρες χρήσης του υπολογιστή ώστε να νιώθει ευχαρίστηση. Σύγκρουση. Ενώ το παιδί αισθάνεται ότι έχει πρόβλημα, δεν μπορεί να κάνει κάτι για να περιορίσει τη χρήση του υπολογιστή. Ενασχόληση αρχικώς με ηπιότερες και όχι τόσο εθιστικές λειτουργίες του Διαδικτύου, όπως είναι η αποστολή ηλεκτρονικών μηνυμάτων, και σταδιακή μετάβαση σε πιο διαδραστικές διαδικτυακές λειτουργίες όπως τα δωμάτια συνομιλιών (chat room), οι ομάδες ειδήσεων ή ακόμη και τα αποκαλούμενα κοινωνικά παιχνίδια όπως το «Second Life», στο οποίο κάθε χρήστης φτιάχνει μια νέα «εικονική» διαδικτυακή ζωή με όλες τις εκφάνσεις της (αξίζει να σημειωθεί ότι έχει ήδη προκληθεί θόρυβος σχετικά με τέτοιου είδους παιχνίδια, καθώς σε κάποιες περιπτώσεις η «εικονική» ζωή του χρήστη παρενέβαινε στη φυσιολογική ζωή του, ενώ παράλληλα η πλατφόρμα του παιχνιδιού γινόταν έρμαιο παιδεραστών και διακινητών πορνογραφικού υλικού)
Ψυχολογικά συμπτώματα: Αίσθηση ευφορίας όση ώρα βρισκόμαστε στον υπολογιστή. Είμαστε ανίκανοι να σταματήσουμε την δραστηριότητα. • Αποζητούμε όλο και περισσότερο χρόνο στον υπολογιστή. • Παραμελούμε οικογένεια και φίλους. • Νιώθουμε κενοί, θλιμμένοι και οξύθυμοι όταν δεν βρισκόμαστε στον υπολογιστή. • Λέμε ψέματα στην οικογένεια και τους φίλους μας για τις δραστηριότητες μας. • Αντιμετωπίζουμε προβλήματα με τη δουλειά και το σχολείο. • •
Σωματικά συμπτώματα: Διατροφικές διαταραχές. • Διαταραχές του ύπνου και αλλαγή των συνηθειών ύπνου. • Μυοσκελετικές παθήσεις (π.χ. σκολίωση). • Μειωμένη αθλητική δραστηριότητα. • Ξηρά μάτια - μυωπία. • Ημικρανίες. • Παραμέληση προσωπικής υγιεινής. Συνέπειες εθισμού... •
Όλα αυτά έχουν, όπως είναι επόμενο, σοβαρές επιπτώσεις σε διάφορους τομείς της λειτουργικότητας του ατόμου. Μειώνεται ο χρόνος που περνάει ο έφηβος με την οικογένειά του, περιορίζονται τα χόμπι και οι κοινωνικές
συναναστροφές του, αυξάνεται ο κίνδυνος εμφάνισης παχυσαρκίας, μυοσκελετικών προβλημάτων και οφθαλμικών παθήσεων λόγω των πολλών ωρών- ακινησίας- μπροστά στην οθόνη. Παράλληλα, οι εθισμένοι στο Διαδίκτυο νεαροί παραμελούν τη σωματική τους υγιεινή, ενώ κάνουν πολλές απουσίες στο σχολείο με αποτέλεσμα ακόμη και να χάνουν τάξεις. Δεν είναι ανάγκη, όμως, να φθάσουν τα πράγματα σε αυτά τα άκρα. Υπάρχουν προειδοποιητικά καμπανάκια και οι γονείς πρέπει να έχουν ανοικτά τα αφτιά τους ώστε να τα ακούσουν, λέει ο κ. Σιώμος. «Αν οι γονείς δουν ότι οι σχολικές επιδόσεις του παιδιού πέφτουν χωρίς να υπάρχει άλλος λόγος εκτός από τη συνεχή ενασχόληση με τον υπολογιστή, αν καταλάβουν ότι το παιδί χάνει την κοινωνικότητά του και απομονώνεται, πρέπει να αντιδράσουν, να βρουν τρόπο διαχείρισης της κατάστασης, θέτοντας ένα πλαίσιο ώστε να απομακρύνουν τον έφηβο από τη μόνιμη ασχολία του με το Διαδίκτυο».
Τα κρούσματα ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ Μια περίπτωση ωστόσο έχει µείνει βαθιά χαραγµένη στους αστυνομικούς της ∆ίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Είχε χρειαστεί να εντοπίσουν τους γονείς ενός 15χρονου στα νότια προάστια της Αθήνας ο οποίος απειλούσε πως θα αυτοκτονήσει γιατί έχασε πόντους στο παιχνίδι Lineage. «Μην ασχολείστε. Έχει προσπαθήσει και άλλη φορά να αυτοκτονήσει το παιδί επειδή έχανε στο παιχνίδι. Θα πάρει ένα χάπι και θα του περάσει», είπε στους εμβρόντητους αστυνομικούς η μητέρα η οποία έπαιζε την ώρα εκείνη µπιρίµπα µε φίλες της και δήλωσε στους αστυνομικούς πως όταν θα τελείωνε το δικό της παιχνίδι, θα πήγαινε να µιλήσει στο παιδί της! ΕΧΑΣΕ 130.000 ΕΥΡΩ Ο Γιώργος είχε αρχίσει να παίζει καζίνο στο ίντερνετ από τα 13 του. Για δύο µήνες περνούσε το µεγαλύτερο µέρος της ηµέρας του παίζοντας την eρουλέτα. Όταν αποφάσισε να σταµατήσει το παιχνίδι έλαβε µήνυµα πως χρωστούσε 130.000 ευρώ στην εταιρεία. Στην οικογένειά του άφησε ένα χειρόγραφο σηµείωµα µε το οποίο ζητούσε συγγνώµη για το ποσό που τους επιβάρυνε και ανέφερε πως θα έβαζε τέλος στη ζωή του. Οι αστυνοµικοί κατάφεραν να τον εντοπίσουν από το κινητό του τηλέφωνο. Όπως αποδείχθηκε, το ποσό που χρωστούσε ήταν εικονικό και δεν ανταποκρινόταν στην πραγµατικότητα.
ΑΠΟΒΛΗΘΗΚΑΝ
...Ο 13χρονος Βασίλης και ο 17χρονος Νίκος απείλησαν πως θα βάλουν τέρµα στη ζωή τους όταν έχασαν πόντους στο Lineage. Ένας 15χρονος που είχε αποπειραθεί να αυτοκτονήσει µία φορά όταν έχασε πόντους στο παιχνίδι, επανέλαβε την απόπειρα όταν ο διαχειριστής του παιχνιδιού τον απέβαλε λόγω «ανάρµοστης συµπεριφοράς» για δύο ώρες. Η ΠΡΩΤΗ ΜΗΝΥΣΗ Πριν από λίγες ηµέρες κατατέθηκε στην Ελλάδα και η πρώτη µήνυση για κλοπή «διαδικτυακού» ξίφους και χρυσών λιρών από χρήστη online παιχνιδιού! ο «κλέφτης» εντοπίστηκε, αλλά το δικαστήριο δήλωσε αναρµόδιο να εκδικάσει κλοπή άυλου αντικειµένου. (Τµήµα ∆ίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήµατος Ασφάλειας Αττικής).
Λύσεις του φαινομένου Δεν βοηθάει να σκεφτόμαστε τα άτομα με οποιαδήποτε έκφραση εθισμού ως άτομα που δεν «ξέρουν το σωστό» και πρέπει να ενημερωθούν ή να τα πείσουμε με κάποιο τρόπο για το «λάθος» τους. Όπως ένας ασθενής με υπέρταση, αναπνευστικά προβλήματα ή νεφρική ανεπάρκεια δεν μπορεί έτσι απλά από μόνος του να ρυθμίσει τη πίεση του, την αναπνοή ή τον τρόπο που δουλεύουν τα νεφρά του, έτσι και ένας ασθενής εθισμένος στο Διαδίκτυο δεν μπορεί πλέον να ρυθμίσει τη συμπεριφορά του στο Διαδίκτυο – αυτή είναι η φύση της νόσου του. Χρειάζεται κατάλληλη αντιμετώπιση από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας. Μπορούμε απλά να τον/την προτρέψουμε να αναζητήσει κατάλληλη βοήθεια για το συγκεκριμένο πρόβλημα υγείας του. Βοήθεια από κάποιον ειδικό Ψυχικής Υγείας ο οποίος να έχει εμπειρία και τριβή με αυτό το ειδικό αντικείμενο.
ΔΙΑΔΥΚΤΙΑΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ
Το League of Legends, -το οποίο είναι βασισμένο στο γνωστό Defense of the Ancients- αποτελεί τον πρώτο τίτλο της Riot, κάνοντας την πρώτη του εμφάνιση στις 27 Οκτωβρίου 2009. Και αφού σημείωσε τεράστια επιτυχία και είδαμε το LΟL να κυκλοφορεί πλήρως εξελληνισμένο το καλοκαίρι του 2012, ήρθε η ώρα να δούμε για ποιον ακριβώς λόγο έχει συνεπάρει το κοινό. Τα τελευταία διακόσια χρόνια η Γη των Ρούνων μαστίζεται από τους πολέμους και την ανεξέλεγκτη χρήση μαγείας ανάμεσα στις εχθρικές φυλές. Για να αποφευχθεί η φυσική αλλά και η πολιτική αστάθεια που κυριαρχούσε στον κόσμο, οι μεγαλύτεροι μάγοι και επικαλεστές του Βαλοράν αποφάσισαν ότι οι διενέξεις τους θα πρέπει να λύνονται σε ένα πιο ελεγχόμενο περιβάλλον,
δημιουργώντας έτσι τις αρένες μονομαχιών. Σίγουρα το όλο concept γύρω από την ιστορία δεν είναι κάτι το ξεχωριστό, ωστόσο είναι εδώ για να μας δώσει το έναυσμα να ξεχυθούμε μέσα στις αμέτρητες αναμετρήσεις. Nice farm noob. Go play tetris plz... Στην καλύτερη περίπτωση Και κάπου εδώ φτάνει η ώρα που πρέπει να αναφερθούμε στο μεγαλύτερο μειονέκτημα του League Of Legends, δηλαδή τους ίδιους τους χρήστες. Είναι πραγματικά ενδιαφέρον ότι το κυριότερο πρόβλημα στην περίπτωση των Moba Games σε αρκετές περιπτώσεις δεν προέρχεται από αδυναμίες του τίτλου -χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν- όσο από την αδυναμία ορισμένων παικτών να αντιμετωπίσουν μια κατάσταση. Έτσι, θα βρεθούμε ουκ ολίγες φορές στη μέση ενός “chatοειδούς” πολέμου, να κατακλυζόμαστε από βωμολοχίες κάθε είδους, διότι η κακιά μας η μοίρα μας επιφύλαξε ένα θάνατο, πράγμα λογικό. Ίσως να φταίει το εικαστικό του τίτλου, το οποίο είναι ικανό να τραβήξει επάνω του ηλικίες παικτών από 9 μέχρι 99 χρόνων, ίσως πάλι να είναι η σχετικά μικρή ευκολία στην εκμάθηση του gameplay. Όποια και να είναι η απάντηση, το σίγουρο είναι ότι θα βρεθούμε πολλές φορές ανάμεσα σε έναν “πανζουρλισμό” από ανήλικους και ενήλικους χρήστες που θα βγάζουν το άχτι τους Ζητήματα τεχνικής φύσεως Από άποψης γραφικών το League Of Legends, σε γενικές γραμμές δεν απογοητεύει. Το εικαστικό του θυμίζει World Of Warcraft, με πολύχρωμα σχέδια σε χαρακτήρες και τοπία. Μπορεί να μην διεκδικούν δάφνες, αλλά σίγουρα θα ικανοποιήσουν τους περισσότερους. Βέβαια, αυτό καθόλου άσχημο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, καθώς το LΟL χάρη στους περιορισμούς του, μπορεί αξιοπρεπέστατα να τρέξει σε πολλούς υπολογιστές παλαιότερης τεχνολογίας. Ο ήχος δεν έχει να προσφέρει κάτι παραπάνω από ένα μουσικό θέμα σε κάθε χάρτη και οι ατάκες των χαρακτήρων κουράζουν μετά από λίγη ώρα, ενώ τα εφέ -αν και είναι πιο προσεγμένα- δεν αρκούν για να κάνουν την υπέρβαση και να μας προσφέρουν μία ικανοποιητική εικόνα σαν σύνολο. Εμείς οι Έλληνες αγαπάμε το League Of Legends και η Riot το γνωρίζει καλά. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που από το καλοκαίρι του 2012 το παιχνίδι διατίθεται πλήρες εξελληνισμένο, και φυσικά με τις φωνές πολλών γνωστών Ελλήνων ηθοποιών. Αν και η επιλογή για τις φωνές των χαρακτήρων στα Ελληνικά δίχασε αρκετό κόσμο, πιστεύουμε ότι σίγουρα πρέπει να τους ρίξουμε μια ματιά, και, πέραν αυτού, να το υποστηρίξουμε κι εμείς με τη σειρά μας.
Κυρίως τριλογία
Η κυρίως τριλογία της σειράς αποτελείται από τα Halo: Combat Evolved, Halo 2 και Halo 3. Halo: Combat Evolved Το Halo: Combat Evolved είναι το πρώτο επιτυχημένο βιντεοπαιχνίδι βολών πρώτου προσώπου της σειράς Halo των Bungie Studios που κυκλοφόρησε 15 Νοεμβρίου 2001 στο λανσάρισμα της κονσόλας Xbox στην Αμερική. To Halo διαδραματίζεται στο έτος 2552, όπου η ανθρωπότητα βρίσκεται σε πόλεμο με μία εξωγήινη φυλή, τους Covenant. Αυτοί ξεκίνησαν έναν αιματηρό πόλεμο ενάντια στην ανθρωπότητα καθώς πίστευαν ότι ήταν μια αίρεση ενάντια στα θρησκευτικά τους πιστεύω. Οι Covenant είναι μια φανταστική θρησκευτική συμμαχία πολλών εξωγήινων φυλών η οποία έλεγχε έναν μεγάλο αριθμό από πλανητικά συστήματα σε όλο τον γαλαξία. Μετά από πολλά χρόνια μάχης, οι άνθρωποι κατάφεραν να σταματήσουν τον πόλεμο αυτόν με το να σκοτώσουν τον θρησκευτικό τους ηγέτη και να συμμαχήσουν με ένα από τα εξωγήινα είδη, τους Elites. H ιστορία αρχίζει στο διαστημόπλοιο Pillar of Autumn, στο οποίο βρίσκεται ο τελευταίος μίας σειράς βιονικών στρατιωτών, ο Master Chief ή αλλιώς ο John-117. Προηγήθηκε μία τεράστια επίθεση στον πλανήτη Reach, ο οποίος ανήκει στην ανθρωπότητα και ένα από τα πλοία που κατάφεραν να φύγουν ήταν το Pillar of Autumn. To διαστημόπλοιο βρίσκει στην πορεία του ένα περίεργο πλανήτη σε σχήμα δαχτυλιδιού και αμέσως δέχεται επίθεση. Το Halo: Combat Evolved, όπως λένε οι κριτικοί, έσωσε το Xbox από μία σίγουρη αποτυχία. Το ίδιο το παιχνίδι χαρακτηρίστηκε ως επαναστατικό για τον πρωτοποριακό τρόπο μάχης και για την ισορροπία που διέπει το gameplay και σημείωσε πωλήσεις εκατομμυρίων. Ως τον Σεπτέμβριο του 2007, το Halo έχει πουλήσει 6 εκατομμύρια κομμάτια.
Halo 2 Το Halo 2 κυκλοφόρησε στις 9 Νοεμβρίου 2004 στην Αμερική και σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία, αφού πούλησε 2,4 εκατομμύρια κομμάτια σε δύο μέρες, έμεινε κορυφαίος τίτλος στο Xbox Live μέχρι να κυκλοφορήσει το Gears of War το τέλος του 2006, ενώ έλαβε και άριστες κριτικές από τον ειδικό τύπο. Ακολουθεί τα γεγονότα αμέσως μετά από το Halo, με την Γη να δέχεται επίθεση από τους Covenant και την πλοκή να εξελίσσεται περαιτέρω. Το Halo 2 κυκλοφορεί για PC από τις 29 Μαΐου 2007, είναι συμβατό μόνο με Windows Vista ενώ υπάρχει και ανεπίσημη μέθοδος για να τρέξει σε Windows XP. Το Halo 2 κατείχε το ρεκόρ πωλήσεων με 125 εκατομμύρια δολάρια τις πρώτες δύο μέρες κυκλοφορίας του. Ως τον Νοέμβριο του 2007, το Halo 2 στο Xbox είχε πουλήσει 7 εκατομμύρια κομμάτια. Halo 3 Στις 9 Μαΐου 2006, στην έκθεση Ε3, ανακοινώθηκε το Halo 3, η τρίτη συνέχεια της σειράς. Σύμφωνα με την Bungie, το παιχνίδι είναι το τελευταίο αυτής της ιστορίας αλλά όχι και το τελευταίο Halo. Διαδραματίζεται κυρίως στην υποδουλωμένη από τους Covenant Γη, και έχει ως κεντρικό άξονα την ανακάλυψη της Ark, ενός συστήματος που θα μπορεί να πυροδοτήσει τα Halo. Το Halo 3 κυκλοφόρησε στις 25 Σεπτεμβρίου 2007 στην Αμερική και στις 26
Σεπτεμβρίου στην Ευρώπη. Συνολικά σε 37 χώρες και σε 17 γλώσσες. Κυκλοφορεί σε τρεις διαφορετικές εκδόσεις. 1. Την Standard Edition, που περιλαμβάνει τον δίσκο του παιχνιδιού και το εγχειρίδιο χρήσης. 2. Την Limited Edition, που περιλαμβάνει τον δίσκο του παιχνιδιού, το εγχειρίδιο χρήσης, έναν έξτρα δίσκο με βίντεο, ένα επιπλέον βιβλίο και μεταλλική θήκη. 3. Την Legendary Edition, που περιλαμβάνει τον δίσκο του παιχνιδιού, το εγχειρίδιο χρήσης, έναν έξτρα δίσκο με βίντεο, ένα επιπλέον βιβλίο, το κράνος του Master Chief σε μικρογραφία και μεταλλική θήκη. Από την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας του κατέρριψε το ρεκόρ πωλήσεων που κατείχε το Halo 2 με 170 εκατομμύρια δολάρια πωλήσεις. Επιπλέον 1,7 εκατομμύρια παιχνίδια προπωλήθηκαν στις ΗΠΑ, ενώ 1 εκατομμύριο χρήστες το έπαιξαν στο Xbox Live επίσης στις ΗΠΑ, στις πρώτες 20 ώρες της κυκλοφορίας του καταφέρνοντας την 25η Σεπτεμβρίου να είναι η πιο δραστήρια μέρα για την εν λόγω υπηρεσία. Μέχρι τις αρχές του 2008, το Halo 3 είχε πουλήσει 8 εκατομμύρια κομμάτια.
ASK ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ.
Μια πολύ έξυπνη και συνάμα χρηστική μηχανή είναι το ask.com . Δεν είναι τίποτα άλλο από μία μηχανή αναζήτησης, όχι όμως όπως το Google. Το ask.com βασίζεται στις ερωτήσεις των χρηστών και στις απαντήσεις που δίνουν άλλοι χρήστες στο σχετικό ερώτημα. Έτσι ο καθένας μπορεί να βρει όποια απάντηση θέλει δωρεάν για οποιοδήποτε θέμα, άμεσα και κυρίως γρήγορα. Στην ουσία δεν υπάρχει περιορισμός στα θέματα, καθώς οποιαδήποτε , στην κυριολεξία, απορία σας μπορεί ν’ απαντηθεί! Δημιουργήθηκε το 1996 από τους Garrett Gruener και David Warthen στο Berkeley , California, όμως δεν είχε από την αρχή τη σημερινή του μορφή. Στα
μέσα του 2010, λόγω ισχυρού ανταγωνισμού από τη Google απέκτησε, και ευτυχώς για εμάς τους χρήστες, τη σημερινή του ταυτότητα. Φυσικά πολλοί ήταν αυτοί που ζήλεψαν την ιδέα και προσπάθησαν να την αφομοιώσουν στις δικές τους μηχανές αναζήτησης, με διάφορους τρόπους, κανένας όμως δεν κατάφερε να συγκεντρώσει το ενδιαφέρον και φυσικά την πολύτιμη συμβολή τόσων εκατοντάδων χιλιάδων χρηστών ώστε να αποτελέσει δυνατό ανταγωνισμό. Αλλά ας δούμε λίγο πως λειτουργεί. Βασική προϋπόθεση για να θέσετε μία ερώτηση, ή να απαντήσετε στις ήδη υπάρχουσες είναι να φτιάξετε ένα λογαριασμό με τον οποίο θα έχετε ας πούμε ένα πρόσωπο στην κοινότητα και μια εικονική ταυτότητα. Η διαδικασία για τη δημιουργία του λογαριασμού είναι πολύ απλή, το μόνο που θα σας ζητηθεί είναι ένα email, το όνομα χρήστη και ο κωδικός πρόσβασης. Έπειτα μπορείτε να θέσετε την ερώτησή σας στο ανάλογο πεδίο, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει οποιαδήποτε απορία σας. Καθώς οι απαντήσεις σας δίνονται από απλούς χρήστες, όπως θα είσαστε κι εσείς, αλλά με γνώσεις πάνω στο ερωτηθέν θέμα, να είστε σίγουροι πως η απάντηση που θα πάρετε θα είναι χρήσιμη. Καθώς θέτετε το ερώτημά σας, υπάρχει επιπλέον πεδίο σε περίπτωση που θέλετε να κάνετε πιο συγκεκριμένη την ερώτησή σας , καθώς και πεδίο για να κατηγοριοποιήσετε το θέμα. Εκ πείρας σας λέω πως δε θα χρειαστεί να περιμένετε πολύ για μια απάντηση! Μερικά λεπτά αργότερα θα ενημερωθείτε και μέσω email πως η ερώτησή σας έχει απαντηθεί. Φυσικά πάντα να περιμένετε πάνω από μία απάντηση καθώς όλοι οι χρήστες έχουν τη δυνατότητα ν’ απαντήσουν. Εάν δεν είσαστε ικανοποιημένοι με τις απαντήσεις που πήρατε, στη δεξιά πλευρά της σελίδας σας βγάζει μια λίστα με παρόμοια ερωτήματα με το δικό σας, που λόγω της παλαιότητας τους, σίγουρα θα σας προσφέρουν περισσότερες γνώσεις επί του θέματος. Αν φυσικά έχετε λίγο παραπάνω ελεύθερο χρόνο, να περιηγηθείτε στις ερωτήσεις άλλων χρηστών και τις επιμέρους απαντήσεις που έχουν λάβει, που αν μη τι άλλο θα σας προσφέρουν επιπλέον γνώσεις. Φυσικά μπορείτε να επιλέξετε θεματική κατηγορία ανάλογα με τα ενδιαφέροντά σας, και γιατί όχι, να απαντήσετε σε κάποια ερωτήματα, αν διαθέτετε την απαραίτητη γνώση. Γιατί ας μην ξεχνάμε, το ask.com είναι ζωντανό χάρη στους εκατοντάδες χιλιάδες χρήστες από όλο τον κόσμο που μοιράζουν τις γνώσεις τους.
Εθισμός με το Facebook
Αν δεν το έχετε ήδη κάνει homepage, σίγουρα ένα από τα πρώτα clicks μόλις βάλετε σε λειτουργία τον υπολογιστή ή το κινητό σας είναι εκείνο που θα σας οδηγήσει στο Facebook. Πόσο απέχει όμως η καθημερινή «συνήθεια» από τον εθισμό; Ψυχολόγοι από το Πανεπιστήμιο του Μπέργεν στην Σουηδία αποφάσισαν να το εξακριβώσουν και μελέτησαν την συμπεριφορά και τα αισθήματα 423 φοιτητών σε σχέση με το Facebook. Τα ευρήματά τους; Αρκετοί από τους συμμετέχοντες εμφάνισαν καθαρά σημάδια «εθισμού στο Facebook», αντίστοιχου με αυτόν που νιώθουν όσοι είναι εθισμένοι στα ναρκωτικά, στο αλκοόλ και σε άλλες χημικές ουσίες. Οι πιο επιρρεπείς στην εξάρτηση από το Facebook ήταν οι νεότεροι από τους συμμετέχοντες, όσον αφορά την ηλικία και οι γυναίκες, όσον αφορά το φύλο. Πιο συχνά έτειναν να χρησιμοποιούν το site όσοι έπασχαν από κοινωνικές ανασφάλειες και άγχος, πιθανότατα γιατί το βρίσκουν ευκολότερο να χρησιμοποιούν την τεχνολογία παρά να επικοινωνούν εκ του σύνεγγυς με κάποιον άλλο, υποστηρίζουν οι επιστήμονες. Η μελέτη σημειώνει επίσης πως οι πιο εξωστρεφείς εκ των συμμετεχόντων ανήκουν επίσης στα πιθανά «addicts» του κοινωνικού δικτύου, ενώ οι πιο οργανωμένοι και φιλόδοξοι διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο να εθιστούν, αφού τείνουν να χρησιμοποιούν το Facebook περισσότερο για επαγγελματικούς λόγους ή για σκοπούς δικτύωσης. Παράλληλα, οι μελετητές δημιούργησαν την «Σκάλα Εθισμού στο Facebook», μια νέα λίστα από έξι κριτήρια, για το καθένα από τα οποίο η απαντήσεις κυμαίνεται ανάμεσα στο «πολύ σπάνια» και το «πολύ συχνά». Οι κατηγορίες της σκάλας περιλαμβάνουν κριτήρια όπως το αίσθημα ανάγκης για το Facebook, οι αποτυχημένες ή όχι προσπάθειες να περιοριστεί η χρήση του site και η ενόχληση όταν δεν είναι δυνατή η πρόσβαση σε αυτό. Τέσσερα «συχνά» ή «πολύ συχνά» αρκούν, σύμφωνα με τους συγκεκριμένους επιστήμονες, για να κατατάξουν κάποιον στους εθισμένους στο δίκτυο του Zuckerberg.
Online εθισμός
Σε μια εποχή που τα πάντα κινούνται γύρω από την διαδικτυακή πραγματικότητα, το Facebook, το Twitter και τα υπόλοιπα δίκτυα -σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, το 80% των μαθητών του Δημοτικού έχουν προφίλ σε social media- πώς ξεχωρίζουμε τον εθισμό από την υγιή χρήση του διαδικτύου;. Ο όρος «εθισμός στο διαδίκτυο» πρέπει να μπαίνει πάντα σε εισαγωγικά, όπως διαπιστώνει η κ. Άρτεμις Τσίτσικα, λέκτορας εφηβικής Ιατρικής, επισημαίνοντας πως πρόκειται για μια «καινούρια» έννοια, που φέρνει σε αμηχανία την επιστημονική κοινότητα. Σε κάθε περίπτωση, όταν ένα παιδί παραμελεί τους φίλους, τα φλερτ, την οικογένεια, το πρόγραμμα ύπνου ή μελέτης του και τα αγαπημένα του χόμπι ή την διατροφή, εξαιτίας του διαδικτύου, υπάρχει πρόβλημα.
Τα στοιχεία της έρευνας Σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύει σήμερα η Μονάδα Εφηβικής Υγείας, τα ποσοστά υπερβολικής χρήσης του διαδικτύου αυξάνονται σε σχέση με τα ευρήματα της έρευνας του 2007. Μάλιστα, το φαινόμενο είναι πιο έντονο στις επαρχιακές πόλεις παρά στην Αττική και σε μεγαλύτερα ποσοστά στο Δημοτικό σχολείο παρά στο Λύκειο. Σημαντικό εύρημα είναι η «εξισορρόπηση» της εξάρτησης μεταξύ των δύο φύλων, αφού παλιότερα το προβάδισμα είχαν τα αγόρια. Πλέον, η πρώτη αιτία που μπορεί να οδηγήσει σε εθισμό είναι τα κοινωνικά δίκτυα και στην συνέχεια τα online παιχνίδια. Τα παιδιά με συμπεριφορές εξάρτησης επιδίδονται σε παιχνίδια τύχης και χρησιμοποιούν υλικό με σεξουαλικό περιεχόμενο αρκετά συχνότερα από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Επιπλέον: -Από το σύνολο των εφήβων, 18,5% θα συναντούσαν κάποιον διαδικτυακό φίλο στον φυσικό κόσμο (74% των εφήβων σε «εξάρτηση). -Από το σύνολο των εφήβων, 63,7% θα δημοσιοποιούσαν προσωπικά τους δεδομένα (100% των εφήβων σε «εξάρτηση»). -Σύμφωνα με την ψυχομετρία, οι έφηβοι με συμπεριφορές εξάρτησης παρουσιάζουν τάσεις επιθετικότητας και παραβατικές συμπεριφορές, ενώ οι έφηβοι με την οριακή χρήση (στάδιο προ της «εξάρτησης») παρουσιάζουν τάσεις καταθλιπτικού συναισθήματος και άγχους. -Γενικά οι έφηβοι με προβληματική χρήση φαίνεται να αποκτούν μια κακώς εννοούμενη «άνεση» με το διαδίκτυο, καταργώντας όρια και παρουσιάζοντας συμπεριφορές υψηλού κινδύνου.
Η σεξουαλικότητα στο έλεος του διαδικτύου Όπως διαπιστώνει ο κ. Θάνος Ασκητής, νευρολόγος-ψυχίατρος και πρόεδρος του Ινστι τούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, στα 12-13 χρόνια του ένας έφηβος ξεκινά την σεξουαλική του ζωή, αλλά πλέον σε αυτή την ηλικία το διαδίκτυο γίνεται ο «μεγάλος φίλος» του. «Τα πρώτα φλερτ, ο πρώτος αυνανισμός, η ηδονή της σεξουαλικότητας ξεκινούν συχνά online, αλλά το internet είναι ένα παθητικό μέσο. Έτσι, η σεξουαλική αφύπνιση των εφήβων γίνεται βίαια και οδηγεί σε βία από την μία πλευρά ή σε μαλθακότητα στο άλλο άκρο», διαπιστώνει ο κ. Ασκητής. Το μεγάλο πρόβλημα, σύμφωνα με τον ειδικό, είναι το συναισθηματικό έλλειμμα στον έφηβο, που ξεκινά κατά κύριο λόγο από τον γονιό. Οι γονείς πλέον με όλες τις ασχολίες και τα άγχη τους δεν έχουν χρόνο ώστε να δώσουν συναισθηματική προσοχή, κι έτσι χάνεται η a priori θετική στάση του παιδιού απέναντί του. Η επικοινωνία αποκτά ένα χάσμα, το παιδί στρέφεται στο
διαδίκτυο και το ρομαντικό της φαντασίωσης παγιδεύεται σε online σεξουαλικές αναζητήσεις, λέει ο κ. Ασκητής. Έτσι, όταν στην ηλικία των 16-19 ετών η σεξουαλική ζωή θα μεταφερθεί εκτός σπιτιού, εγείρεται ένα μεγάλο ερώτημα για τους κινδύνους. Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Ασκητής είναι αισιόδοξος για το ελληνικό μέλλον: «Όταν η κοινωνία βρίσκεται σε κρίση, οι άνθρωποι βρίσκονται σε άνθιση», αναφέρει και συμπληρώνει πως τα οικονομικά προβλήματα θα ξαναφέρουν κοντά τις οικογένειες και τους φίλους. «Στα παλιά σπίτια, τα σαλόνια ήταν μεγάλα και τα δωμάτια μικρά. Όταν ήρθε η εποχή της “ευμάρειας”, τα σαλόνια μίκρυναν και τα δωμάτια μεγάλωσαν, ενώ εισέβαλε σε αυτά η τηλεόραση και αργότερα ο υπολογιστής. Πλέον θεωρώ πως αυτό θα αρχίσει να αντιστρέφεται και πάλι, η γειτονιά, η οικογένεια, οι φίλοι θα ξαναμπούν στο σαλόνι», καταλήγει. Αντιμετώπιση της «εξάρτησης» Η σωστή γονεϊκή στάση, με συστηματική προσοχή και αγάπη στα παιδιά είναι το πρώτο βήμα, συμφωνούν οι ειδικοί. «Όταν υπάρχει αγάπη, το παιδί ξέρει πως οι οδηγίες του γονιού δεν είναι τιμωρία, αλλά φροντίδα», αναφέρει η κ. Τσίτσικα. Όπως υπογράμμισε στην συνέντευξη τύπου για την Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου, ορισμένες οδηγίες κάνουν λόγο για 2 ώρες την ημέρα ή 10 ώρες την εβδομάδα, ως ένα καλό όριο για φυσιολογική χρήση του internet. Ωστόσο, πάντα αυτά τα όρια πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την προσωπικότητα του παιδιού και να εξατομικεύονται. Φυσικά, αν διαπιστωθεί κάποιο πρόβλημα, υπάρχει πάντα η γραμμή υποστηρίζω (80011 80015) που λειτουργεί χωρίς χρέωση και απευθύνεται σε εφήβους και τις οικογένειές τους παρέχοντας υποστήριξη σε θέματα που σχετίζονται με την χρήση του Διαδικτύου, και εφόσον κρίνεται αναγκαίο, προωθεί τις υποθέσεις σε ειδικούς παιδοψυχολόγους για ολοκληρωμένη αντιμετώπιση. Επιπλέον, όπως διαπιστώνουν οι ειδικοί, σημαντικό βήμα είναι η ενημέρωση των γονιών, οι οποίοι πολλές φορές φοβούνται πως γνωρίζουν πολύ λιγότερα για το διαδίκτυο από τα παιδιά τους και έτσι αντί να τους συμβουλεύσουν απλώς «τραβούν την πρίζα». Αυτό που ζητείται από τους γονείς είναι η εμπειρία ζωής τους και όχι οι τεχνολογικές τους γνώσεις, επισημαίνουν οι εκπρόσωποι της Μονάδας Εφηβικής Υγείας.
Κολλημένος με το facebook ο πλανήτης! 1,6 δισεκατομμύρια οι χρήστες social media
Σε 1,61 δισεκατομμύρια, πάνω από το ένα πέμπτο (ποσοστό 22,7%) του παγκόσμιου πληθυσμού, εκτιμάται πλέον ο αριθμός των χρηστών των κοινωνικών δικτύων, οι οποίοι είναι ενεργοί έστω μια φορά το μήνα από οποιαδήποτε ηλεκτρονική συσκευή (επιτραπέζιους υπολογιστές, ταμπλέτες, «έξυπνα» κινητά κ.α.), σύμφωνα με την εταιρεία ερευνών eMarketer. Ο αριθμός αυτός εμφανίζει αύξηση 14,2% σε σχέση με πριν από ένα χρόνο, ενώ οι χρήστες των κοινωνικών δικτύων αναμένεται να φθάσουν τα 2,33 δισεκατομμύρια το 2017, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο. Πάντως, όσο ένα ολοένα μεγαλύτερο τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού δικτυώνεται κοινωνικά, τόσο αναπόφευκτα επιβραδύνεται ο ετήσιος ρυθμός αύξησης των χρηστών. Έτσι, ενώ το 2012 οι χρήστες παγκοσμίως αυξήθηκαν κατά 17,6%, το 2013 η αύξηση διαμορφώνεται σε 14,2%, ενώ η εκτίμηση είναι για αύξηση 12,6% το 2014, 9,5% το 2015, 8,9% το 2016 και 7,6% το 2017. Σε παγκόσμιο επίπεδο, εκτιμάται ότι η διείσδυση των κοινωνικών δικτύων από 20,1% το 2012 αυξήθηκε σε 22,7% φέτος και αναμένεται να διαμορφωθεί σε 25,3% το 2014, 27,4% το 2015, 29,6% το 2016 και 31,5% το 2017, όταν πλέον σχεδόν ένας στους τρεις κατοίκους της Γης θα βρίσκεται online σε κάποιο κοινωνικό δίκτυο. Ανά χώρα, το υψηλότερο ποσοστό διείσδυσης των κοινωνικών δικτύων βρίσκεται στην Ολλανδία (63,5%) και ακολουθεί με μικρή διαφορά η Νορβηγία (63,3%), ενώ έπονται η Σουηδία (56,4%), η Νότια Κορέα (54,4%), η Δανία (53,3%), οι ΗΠΑ (51,7%), η Φινλανδία (51,3%), ο Καναδάς (51,2%) και η Βρετανία (50,2%). Την ταχύτερη ετήσια αύξηση του αριθμού των χρηστών κοινωνικών δικτύων παρουσιάζει η Ινδία (37,4%), αν και ακόμα μόνο το 7,7% του τεράστιου ινδικού πληθυσμού χρησιμοποιεί κάποιο τέτοιο δίκτυο. Υψηλούς αριθμούς αύξησης εμφανίζουν επίσης η Ινδονησία (28,7%) και το Μεξικό (21,1%). Ο «πρωταθλητής» μεταξύ των κοινωνικών δικτύων παραμένει ασφαλώς το Facebook, με 1,06 δισεκατομμύρια χρήστες το 2013. Οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται στις ΗΠΑ (146,8 εκατομμύρια), ενώ στη Δυτική Ευρώπη συνολικά έφθασαν φέτος τα 148,5 εκατ. (οι περισσότεροι στη Βρετανία με 30 εκατ.). Όμως, με την ταχεία αύξηση των πολυπληθών χρηστών της Ινδίας,
μέχρι το 2016 η χώρα αυτή αναμένεται να έχει βρεθεί στην πρώτη θέση (το Facebook είναι απαγορευμένο στην Κίνα). Από χρόνο σε χρόνο, το Facebook αυξάνει τους χρήστες του, αλλά με επιβραδυνόμενο ρυθμό. Έτσι, ενώ αυξήθηκαν κατά 27,6% το 2012, η αύξηση το 2013 είναι 18,9% και εκτιμάται να υποχωρήσει σε 15,3% το 2014, 12,4% το 2015, 10,9% το 2016 και 9,1% το 2017.
ΕΘΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑ
Η πορνογραφία είναι ένα φαινόμενο που τα τελευταία χρόνια, λόγω του διαδικτύου, έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας… Προσβάλει κυρίως τους άντρες, όλων των ηλικιών, και οι επιπτώσεις της είναι παρόμοιες με αυτές που οφείλονται στη χρήση κοκαΐνης! Ο Mohamed Ghilan, ειδικός στις νευροεπιστήμες, μας λέει τα εξής: «Σήμερα αναγνωρίζεται απ’ την νευροεπιστήμη ότι ο εγκέφαλος είναι εύπλαστος. Αλλάζει με την εμπειρία μας και δημιουργεί διαδρομές και συνδέσεις που σχετίζονται με ό, τι βλέπουμε, ακούμε και μαθαίνουμε. Από την ενεργό συμμετοχή σε μια φιλοσοφική συζήτηση στην τάξη μέχρι την εύρεση πληροφοριών για μια νέα πόλη, ακόμα και η φαινομενικά παθητική στάση στην οποία κάθεστε για να ακούσετε μουσική ή να παρακολουθήσετε τηλεόραση έχουν ως αποτέλεσμα έναν διαρκή σχηματισμό νέων συνδέσεων στον εγκέφαλο, που τελικά, μας κάνουν αυτούς που είμαστε ως άτομα. Ένα τεράστιο πρόβλημα, αν και σιωπηλό, που έχει φθάσει σε διαστάσεις επιδημίας είναι η παρακολούθηση πορνογραφίας, η οποία επηρεάζει τους άνδρες περισσότερο από ό, τι τις γυναίκες. Η μεγάλη πλειοψηφία των άρθρων σχετικά με την προβληματική φύση του συγκεκριμένου θέματος συνήθως μιλούν γι’ αυτό από ψυχολογικής ή/και κοινωνικής πλευράς. Αυτό το άρθρο, όμως, θα ρίξει φως σχετικά με τις επιπτώσεις της παρακολούθησης πορνογραφίας από τη σκοπιά της νευροεπιστήμης. Το τρέχον μοντέλο που εξηγεί πώς μαθαίνουμε και θυμόμαστε τα πράγματα στο επίπεδο του εγκεφάλου, χρησιμοποιεί τη συναπτική πλαστικότητα ως βάση. Συναπτική πλαστικότητα είναι η ικανότητα του εγκεφάλου να αλλάζει τη δύναμη των συνδέσεων μεταξύ των νευρώνων (εγκεφαλικών κυττάρων) σύμφωνα με την εμπειρία. Αυτό περιλαμβάνει την αλλαγή του ποσού και του είδους των υποδοχέων που εκφράζονται, καθώς
και την ποσότητα των νευροδιαβιβαστών (μορίων επικοινωνίας) που απελευθερώνονται. Ένας ζωτικής σημασίας νευροδιαβιβαστής στον εγκέφαλο είναι η ντοπαμίνη. Έχει πολλούς σημαντικούς ρόλους και εξυπηρετεί σε λειτουργίες όπως, η εκούσια κίνηση, το κίνητρο, η ανταμοιβή, η τιμωρία, και η μάθηση. Η ντοπαμίνη εμπλέκεται σε παιδιά με ADHD , στη γνωστική εξασθένηση που οφείλεται στη γήρανση και στην κατάθλιψη. Οι περισσότερες από τις γνώσεις του κοινού σχετικά με ντοπαμίνη αφορούν διάσημα άτομα με νόσο του Πάρκινσον, όπως ο Muhammad Ali και ο Michael J. Fox, που έχουν παθολογική δυσλειτουργία της ντοπαμίνης. Ναρκωτικά όπως η κοκαΐνη έχουν ως στόχο το ντοπαμινεργικό σύστημα να απελευθερώσει μεγάλες ποσότητες ντοπαμίνης με αποτέλεσμα να αισθάνεται κάποιος «φτιαγμένος – ανεβασμένος», και να οδηγείται σε εθισμό. Μια σειρά από μελέτες έχουν ενοχοποιήσει τη ντοπαμίνη είτε στην συμμετοχή είτε στην άμεση εμπειρία της απόλαυσης. Ανάλογα με την περιοχή του εγκεφάλου, η ντοπαμίνη μπορεί να απελευθερωθεί είτε πριν είτε κατά τη διάρκεια των στιγμών της αυξημένης ευχαρίστησης. Όταν απελευθερώνεται η ντοπαμίνη, ενδυναμώνει και ενισχύει τις νέες συνδέσεις που γίνονται στον εγκέφαλο, κατά τη διάρκεια μιας δραστηριότητας. Αυτές με τη σειρά τους ενθαρρύνουν το άτομο να επαναλάβει τη δραστηριότητα και πάλι, ώστε να μπορούν να αισθάνονται την ευχαρίστηση για μια ακόμη φορά.
Πώς είναι αυτό σχετικό με την πορνογραφία; Καθώς οι εικόνες εμφανίζονται στην οθόνη, μια διέγερση λαμβάνει χώρα και το ντοπαμινεργικό σύστημα ενεργοποιείται ακριβώς όπως θα γινόταν με ναρκωτικά π.χ. κοκαΐνη. Οι νεοσχηματισμένες συνδέσεις στον εγκέφαλο από την παρακολούθηση πορνογραφικών εικόνων ενισχύονται σε μεγάλο βαθμό από τις τεράστιες ποσότητες ντοπαμίνης που απελευθερώνεται. Αντί να πηγαίνουν στη βραχυπρόθεσμη μνήμη αυτές οι εικόνες, όπου, μπορούν να ξεχαστούν
αφότου απενεργοποιηθεί η οθόνη, η ενίσχυση της ντοπαμίνης εξασφαλίζει την μετακίνησή τους στη μακροπρόθεσμη μνήμη όπου μένουν κολλημένες σε λειτουργία επανάληψης στο μυαλό του ατόμου. Το ενοχλητικό γεγονός γι’ αυτό είναι ότι όσο πιο πολύ κάτι ανακαλείται στη μνήμη, τόσο περισσότερο στερεοποιείται στον εγκέφαλο. Σκεφτείτε πίσω στις σχολικές ημέρες σας όταν μελετούσατε για τις εξετάσεις – επαναλαμβάνατε ό’ τι έπρεπε να απομνημονευθεί ξανά και ξανά μέχρι να «κολλήσει». Η πορνογραφία είναι φαντασία. Διαφορετικές σκηνές που παρουσιάζουν διαφορετικές γυναίκες δίνουν την ψευδαίσθηση στον παρατηρητή ότι έχει μια σχέση με ένα νέο πρόσωπο κάθε φορά. Αυτά τα «αστέρια» υπόκεινται σε διαφορετικές απαξιωτικές σεξουαλικές πρακτικές από τους άντρες στις σκηνές. Οι πράξεις στο σύνολό τους είναι απεχθείς στους περισσότερους ψυχικά υγιείς ανθρώπους. Ωστόσο, ο σχεδιασμός της πράξης σε μια πορνογραφική σκηνή είναι να συνδέσουν ένα ή δύο φυσιολογικά στοιχεία με άλλα που δεν είναι. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο θεατής αποκτά νέες γεύσεις στη σεξουαλική πράξη. Τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα που εκπέμπονται από την οθόνη με μια φαντασίωση προκαλούν μια χημική αντίδραση στον εγκέφαλο, απελευθερώνοντας ντοπαμίνη. Το αποτέλεσμα είναι η αίσθηση μιας πραγματικής, παρ’ όλα αυτά παραισθητικής, κατάστασης ευχαρίστησης και ικανοποίησης. Η ντοπαμίνη ενισχύει τις νέες συνδέσεις με τις νεοαποκτηθείσες σεξουαλικές προτιμήσεις, και το επόμενο πράγμα που συμβαίνει είναι ο άντρας να ζητά από τη γυναίκα του να συμμετάσχει σε μια σεξουαλική φαντασίωση που έχει ενσωματωθεί στο υποσυνείδητό του. Δες Το πύρινο άρμα και τα ναρκωτικά Η αλληλουχία των γεγονότων στον εγκέφαλο είναι αρκετά ανησυχητικά απλή. Η συναπτική πλαστικότητα εργάζεται για να σχηματίσει νέες συνδέσεις, ως αποτέλεσμα της παρακολούθησης πορνογραφίας, και οι νεοαποκτηθείσες αναμνήσεις αποθηκεύονται. Δεδομένου ότι η εμπειρία είναι προκλητική, απελευθερώνεται ντοπαμίνη οποία οδηγεί σε πολύ ισχυρή ενίσχυση αυτών των νέων συνδέσεων. Τώρα που οι σκηνές βρίσκονται στην μακροπρόθεσμη μνήμη, δύο είναι οι συνέπειες: 1) Αφού το ίδιο σύστημα το οποίο διεγείρεται από την χρήση κοκαΐνης διεγείρεται και από την πορνογραφία, αναπτύσσεται εθισμός. 2) ο άντρας θα προσπαθήσει συχνά να δημιουργήσει δικές του αναπαραστάσεις με τη σύζυγό του, γεγονός το οποίο οδηγεί σε μεγάλη απογοήτευση. Οι αναπαραστάσεις δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες του επειδή, αντί πολλών διαφορετικών γυναικών, γίνονται τώρα μόνο με μία. Ακόμα χειρότερα, αυτή η μία γυναίκα δεν ηχεί, πράττει, ή μοιάζει με αυτές που έχουν «κατέβει» στο μυαλό του. Αν και το πρώτο ζευγάρι των
αναπαραστάσεων μπορεί να είναι συναρπαστικό, σύντομα η πραγματικότητα θα «χτυπήσει» και η ντοπαμίνη δεν θ’ απελευθερωθεί, επειδή δε δημιουργείται πλέον ευχαρίστηση.
Δυστυχώς, αυτό δεν είναι το μόνο πρόβλημα. Μετά από μια τέτοια απογοήτευση στην πραγματική εμπειρία εξαιτίας των προσδοκιών μη – ρεαλιστικής φαντασίωσης, ο εγκέφαλος, όχι μόνο απέχει από την απελευθέρωση της ντοπαμίνης αλλά «βουτάει» κάτω από τα επίπεδα αναφοράς. Καταλήγει σε μια καταθλιπτική ανταπόκριση που οδηγεί σε απογοήτευση, δυσαρέσκεια και δυστυχία μέσα στο γάμο αφού η γυναίκα δεν είναι «αυτό που προσδοκούσε». Παρά τις προσπάθειες πολλών γυναικών να κάνουν «πιο πικάντικα τα πράγματα» υποκύπτοντας σε εξευτελιστικές πράξεις που έχουν ενσωματωθεί τεχνητά στους εγκεφάλους των συζύγων τους, οι πορνογραφικά – εθισμένοι σύζυγοι θα διασκεδάσουν μόνο για ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, πριν χάσουν το ενδιαφέρον τους. Εν τω μεταξύ, η σύζυγος αισθάνεται ότι δεν είναι ελκυστική και ότι είναι συναισθηματικά εγκαταλελειμμένη παρά τις καλύτερες προσπάθειές της, δίχως να γνωρίζει ότι δεν θα μπορούσε να ανταγωνιστεί με το τσουνάμι της ντοπαμίνης που δημιουργείται από την πορνογραφία. Αυτό που είναι πολύ ανησυχητικό με αυτές τις πληροφορίες είναι ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί ως ένα ενιαίο σύνολο, η πλαστικότητά του είναι παγκόσμια. Η αλλαγή μιας περιοχής επηρεάζει άλλες περιοχές. Είναι μια κυριολεκτική επανακαλωδίωση του συνόλου των νευρωνικών συνδέσεων, ως αποτέλεσμα της παρακολούθησης πορνογραφίας. Η έκταση της επιρροής σε άλλα μέρη του εγκεφάλου και στη γνωστική λειτουργία είναι μια περιοχή της έρευνας που απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή.
Ενώ η νευροεπιστήμη περιγράφει μια πολύ ανησυχητική εικόνα για όσους έχουν πληγεί από την παρακολούθηση πορνογραφίας, δεν είναι όλα άσχημα. Παρά το γεγονός ότι είναι το ίδιο σύστημα που στοχεύεται από την κοκαΐνη, η ουσία δεν είναι η ίδια. Ένας εξαρτημένος από την κοκαΐνη πρέπει να περάσει από ένα στρατιωτικοποιημένο πρόγραμμα για να αποτοξινώσει το σύστημά του αλλιώς κινδυνεύει η ζωή του. Από την άλλη πλευρά, πολλοί άνδρες που έχουν μάθει για τις πραγματικές επιπτώσεις της έντονης παρακολούθησης πορνογραφίας είναι σε θέση να εγκαταλείψουν αμέσως χωρίς να βιώσουν αρνητικές φυσιολογικές συνέπειες. Χρειάζεται πράγματι πολλή θέληση και απαιτεί από το άτομο να υπεραπασχολείται με άλλες δραστηριότητες. Αρχικά, βασανιστικές επαναλήψεις πορνογραφικών σκηνών των τελευταίων μηνών ή χρόνων θα τεστάρουν τη δύναμη του ατόμου να τις εγκαταλείψουν. Ευτυχώς, ο ίδιος εγκέφαλος που πέρασε επανακαλωδίωση λόγω της παρακολούθησης πορνογραφίας μπορεί επίσης να επανακαλωδιωθεί. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό όργανο που ξεφορτώνεται τις συνδέσεις που δεν χρησιμοποιεί. Όσο περισσότερο διάστημα περνάει ένα άτομο δίχως να τονώνει εκ νέου τις πορνογραφικές του συνδέσεις, τόσο πιο πιθανό καθίσταται για τον εγκέφαλό του να τις απορρίψει. Η συμμετοχή σε νέες εμπειρίες και να κρατώντας απασχολημένο τον εγκέφαλο με άλλα θέματα τον αναγκάζει να «κλαδέψει» τις άλλες συνδέσεις. Χρειάζεται λίγο χρόνο για να κάνει τη δουλειά του και πρέπει να του δοθεί η επιλογή. Επιλέγει πάντα ό’ τι το άτομο ενεργοποιεί πιο συχνά.» δες Ο έρωτας στην αρχαιότητα και οι παρερμηνείες του Ο Gordon S. Bruin (M.A., L.P.C) μας βοηθάει να κατανοήσουμε γιατί ο εθισμός στην πορνογραφία είναι μια Εγκεφαλική Ασθένεια: Μέχρι το ευρύ κοινό να γίνει όλο και πιο ενημερωμένο για την πραγματικότητα του πώς η πορνογραφία επηρεάζει τον ανθρώπινο εγκέφαλο, αυτή θα συνεχίσει να εκλαμβάνεται ως μια ηθική αδυναμία ή μια απλή μορφή ψυχαγωγίας. Ως επαγγελματίας σύμβουλος ο οποίος έχω εργαστεί στον τομέα των εθισμών για πάνω από 20 χρόνια θέλω να καταστήσω σαφές ότι ο εθισμός στην πορνογραφία είναι ένας ΧΗΜΙΚΟΣ ΕΘΙΣΜΟΣ. Στην πραγματικότητα είναι ένας ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟΣ ΧΗΜΙΚΟΣ ΕΘΙΣΜΟΣ! Ο Εθισμός στην πορνογραφία είναι πολύ δύσκολο να θεραπευτεί, επειδή χτυπά στον πυρήνα της ανθρωπιάς μας. Το ενδιαφέρον για τη σεξουαλικότητα είναι μια πρωταρχική κινητήρια δύναμη στον άνθρωπο. Είναι ευχάριστο από σχεδιασμού του έτσι ώστε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως ανθρώπινη φυλή. Εάν ποτέ έπρεπε να βρεθεί το τέλειο ναρκωτικό αυτό θα ήταν η πορνογραφία. Όπως είπε πρόσφατα ένας πελάτης, «Είναι το τέλειο δηλητήριο.» Επιτρέψτε μου να εξηγήσω το γιατί. Σε όλη την επαγγελματική καριέρα μου έχω περάσει αμέτρητες ώρες θεραπεύοντας άτομα με χημικές
εξαρτήσεις όπως, με το αλκοόλ, ηρωίνη/οπιούχα, κοκαΐνη, μεταμφεταμίνη, μαριχουάνα, κλπ. Μέσα από πολλές έρευνες έχουμε καταλάβει ότι οι εθισμοί είναι χημικές εξαρτήσεις. Η κατάποση αυτών των φαρμάκων επηρεάζει το πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος και αλλάζει τη λειτουργικότητα των μικροσκοπικών κυττάρων του εγκεφάλου μας. Οι εγκέφαλοί μας αποτελούνται από μικροσκοπικές χημικές ουσίες που ονομάζονται νευροδιαβιβαστές. Αυτοί είναι υπεύθυνοι για τα συναισθήματα, τα αισθήματα και τις συμπεριφορές μας. Πιστεύω ότι πολύ σπάνια συνειδητοποιούν οι άνθρωποι πόσο ισχυρές είναι αυτές οι μικροσκοπικές χημικές ουσίες και πόσο βαθιά θα επηρεάζουν τη ζωή και τη συμπεριφορά μας. Σε αυτό το μικροσκοπικό επίπεδο υπάρχει μια συνεχής αλληλεπίδραση μεταξύ χημικών και ηλεκτρικών αλληλεπιδράσεων. Στο συναρπαστικό βιβλίο του «Το Μυαλό και ο Εγκέφαλος» ο Δρ Jeffery Schwartz σκιαγραφεί τον νου και τον εγκέφαλο. Το μυαλό είναι ξεχωριστό από τον φυσικό εγκέφαλο. Η δική μου ερμηνεία επ’ αυτού είναι ότι, το μυαλό ή πνεύμα είναι η ηλεκτρική νοημοσύνη που ζει σε αυτό το φυσικό σώμα και στον χημικό εγκέφαλο. Υπάρχει μια συνεχής αλληλεπίδραση μεταξύ αυτών των δύο μερών και καθένα μπορεί να έχει μια ισχυρή επιρροή στο άλλο. Ο εθισμός εμφανίζεται όταν ο φυσικός εγκέφαλος έχει πάρει τον έλεγχο του νου. Το μυαλό είναι το μέρος της νοημοσύνης που εξαγριώνεται απ’ την απώλεια του ελέγχου. Είναι στο μυαλό ότι η συνείδηση υπάρχει. Αυτό είναι το μέρος που δημιουργεί αισθήματα σωστού ή λάθους. Ο φυσικός εγκέφαλος δεν έχει καμία αντίληψη σωστού ή λάθους. Η κύρια λειτουργία του είναι να μας κρατάει στη ζωή και το κάνει αυτό με το να οδηγεί κάποιον στην αποφυγή του πόνου και στην αναζήτηση της ευχαρίστησης. Ο φυσικός/χημικός εγκέφαλος έχει μια τεράστια ικανότητα να παίρνει τον έλεγχο του νου. Μπορεί να το υποβάλει και να το παγιδεύσει. Με άλλα λόγια, μπορεί να πάρει τον έλεγχο της ανθρώπινης βούλησης και να επηρεάσει το πώς ένα άτομο σκέπτεται, αισθάνεται και ενεργεί. Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή και ως εθισμός. Πρόκειται για μια κατάσταση όπου ο φυσικός/χημικός εγκέφαλος απαιτεί ή υποχρεώνει κάποιον προς μία ορισμένη συμπεριφορά, ανεξάρτητα από το μυαλό ή τη συνείδησή του. Φαίνεται να υπάρχει κάτι έμφυτο στην ανθρώπινη οικογένεια, που αισθάνεται ότι είναι λάθος να παρακολουθεί τις ιδιωτικές σεξουαλικές πράξεις των άλλων. Με άλλα λόγια ο νους, το έξυπνο ηλεκτρικό κομμάτι του εαυτού μας απλά δεν μπορεί να αισθάνεται καλά όταν συμμετέχει σε αυτήν. Κάνω αυτόν τον ισχυρισμό έχοντας ακούσει εκατοντάδες ιστορίες των πελατών μου που έχουν υποτροπιάσει. Τα αποτελέσματα είναι πάντα η ίδια. Δεν είχα ποτέ έναν πελάτη που να μου πει ότι είχαν μια ολίσθηση κατά τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας και αισθάνθηκαν καλά γι’ αυτήν. ΠΟΤΕ! Η παρακολούθηση
πορνογραφίας αφήνει στο πέρασμά της τα αισθήματα της απογοήτευσης, του ερεθισμού και της κατάθλιψης. Λόγω της δύναμης του μεταιχμιακού τμήματος του εγκεφάλου και την ικανότητά του να συγκαλύπτει ή να επισκιάζει το ηθικό και λογικό μέρος του εγκεφάλου, υπάρχουν πολλοί που ισχυρίζονται ότι αυτή η συμπεριφορά είναι κανονική ή απλή ψυχαγωγία. Ο εξορθολογισμός και η δικαιολόγηση που προέρχονται από το επιβιωτικό μέρος του εγκεφάλου είναι σίγουρα εξαιρετικά δελεαστικά και πειστικά. Είναι η απόλυτη πραγματικότητα ότι τα άτομα αυτά είτε το ξέρουν είτε όχι, είναι οι τελικοί αποδέκτες των εμπόρων ναρκωτικών. Σε μια πρόσφατη συνέντευξή της στο MSNBC, μια γυναίκα πορνοστάρ δήλωσε ότι είχε έναν 11χρονο γιό στο σπίτι. Έχει γίνει η ίδια τόσο εθισμένη που δεν μπορεί πλέον να σκεφτεί με το ορθολογικό μυαλό της. Χαίρεται με το επάγγελμά της, παρόλο που δήλωσε ότι ο γιος της δεν ήξερε τι έκανε για διαβίωση. Αναρωτιέμαι πώς αυτό το μικρό αγόρι θα αντιδράσει όταν κατανοήσει του τι δουλειά κάνει η μητέρα του. Όταν ρωτήθηκε αν ο γιος της ήξερε τι έκανε, είπε με ένα μικρό χαζό χαμόγελο στο πρόσωπό της, «Ω, όχι, δεν θα μπορούσα να του το πω αυτό.» Αν αυτή μπορούσε να δει πραγματικά τί ζημία βοηθά να δημιουργηθεί στην κοινωνία μας, αναρωτιέμαι αν ακόμα και τότε, αυτή όπως και οι υπόλοιποι σαν και αυτήν θα λειτουργούσαν έτσι. Οι πορνογράφοι είναι αυτοί που καιροφυλακτούν για τα τρωτά σημεία των φυσικών ενστίκτων. Μια μέρα θα κοιτάζουν με σιωπηλή δυσπιστία αυτά στα οποία έχουν εμπλακεί. Στην πραγματικότητα, εκείνοι που βρίσκουν μια διέξοδο από αυτόν τον κόσμο θα σας πουν λεπτομέρειες του επαγγέλματος που κανένα σωστό μυαλό δε θα ήθελε ν’ ακούσει. Δεν είναι αστείο το ότι ζούμε σε έναν κόσμο όπου δεν μπορούμε πλέον να λέμε τα πράγματα ως σωστό ή λάθος χωρίς λογοκρισία και μεγάλη κριτική; Στην ουσία, η μόνη διαφορά ανάμεσα σε έναν εξαρτημένο από την ηρωίνη ή την κοκαΐνη είναι ο τρόπος που το ναρκωτικό εισέρχεται στο σύστημα. Ο εγκέφαλος ανταποκρίνεται στις πληροφορίες που λαμβάνει από το μάτι γρηγορότερα από ό, τι από οποιαδήποτε άλλη πηγή. Η οπτική επεξεργασία των πληροφοριών γίνεται στο μεταιχμιακό σύστημα σε νανοδευτερόλεπτα. Αυτός είναι ο λόγος που η πορνογραφία είναι μια τέτοια μεγάλη υπόθεση. Η οπτική επεξεργασία των πληροφοριών γίνεται πιο γρήγορα από οποιαδήποτε από τις άλλες αισθήσεις μας. Ακόμη και η λήψη ηρωίνης ή κοκαΐνης είναι συγκριτικά πολύ πιο αργή. Ο εγκέφαλος αποκρίνεται σε οπτικές σεξουαλικές εικόνες σε μικροδευτερόλεπτα, όπου χημικές αντιδράσεις λαμβάνουν μέρος αυτόματα. Υπάρχει μια ισχυρή απελευθέρωση χημικών ουσιών που μπορούν να υπερισχύσουν έναντι του ορθολογικού εγκεφάλου και να οδηγήσουν σε συγκεκριμένες συμπεριφορές.
Ακριβώς όπως η ντοπαμίνη είναι η χημική ουσία της ευχαρίστησης, έτσι και η οξυτοκίνη είναι η χημική ουσία της συγκόλλησης. Για παράδειγμα, όταν μια μητέρα γεννάει, ακραία ποσά της οξυτοκίνης απελευθερώνονται, δημιουργώντας έναν ισχυρό συναισθηματικό δεσμό μεταξύ μητέρας και παιδιού. Ο πατέρας επίσης βιώνει αυτό το δέσιμο οξυτοκίνης όταν γεννηθούν τα παιδιά του. Η οξυτοκίνη επίσης απελευθερώνεται σε μεγάλες ποσότητες κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής εμπειρίας. Αυτή η σύνδεση δημιουργεί συντροφικότητα και την αίσθηση της ενοποίησης κατά τη σεξουαλική επαφή. Ωστόσο, η οξυτοκίνη απελευθερώνεται επίσης και κατά τη διάρκεια της οπτικής διέγερσης. Όταν κάποιος διεγείρεται σεξουαλικά χωρίς κάποιο σύντροφο, με μέσα όπως η πορνογραφία, ο αποδέκτης της οξυτοκίνης αισθάνεται μόνος, πέφτει σε κατάθλιψη και σύγχυση, παρά την πλημμύρα της ντοπαμίνης. Βλέπετε την επικίνδυνη ειρωνεία; Η οξυτοκίνη έχει τη δύναμη να ενώνει σεξουαλικά ένα αφοσιωμένο ζευγάρι με υγιείς και σημαντικούς τρόπους ή μπορεί να καταστρέψει ένα άτομο με αισθήματα κενού και κατάθλιψης. Η οξυτοκίνη είναι μια χημική «κόλλα» που αναζητεί κάτι για να το συνδέσει. Όταν δεν υπάρχει δεσμός καταλήγουμε σε απομόνωση και μυστικότητα. Η πορνογραφία είναι ένα εργοστάσιο παραγωγής οξυτοκίνης που αφήνει μια αίσθηση κενότητας και σύγχυσης σε όσους διεκδικεί. Έτσι, αισθάνομαι ότι μπορώ να κάνω την αξίωση, από μια κλινική θεραπευτική θέση, ότι ο εθισμός στην πορνογραφία είναι ο μεγάλος μπαμπάς όλων των εθισμών. Χτυπά στον πυρήνα της ανθρωπιάς μας και επηρεάζει αρνητικά τον κόσμο με τρόπους που οι περισσότεροι μόλις και μετά βίας φανταζόμαστε. Η μεγαλύτερη απ’ όλες τις ανησυχίες είναι το τι θα συμβεί στις νέες γενιές χωρίς εκπαίδευση και βοήθεια. Οι νέοι δεν έχουν ανοσία στην πορνογραφία και είναι εκείνοι που είναι πιο εκτεθειμένοι σε έναν όλο και πιο ανησυχητικό ρυθμό. Διάβασε επίσης Συνειδητό Ονείρεμα και Ανόργανα Όντα Για όσους έχουν πρόβλημα να δεχτούν το γεγονός ότι ο εθισμός στην πορνογραφία είναι μια «ασθένεια του εγκεφάλου» και η πρωταρχική εξάρτηση όλων των εθισμών, ακούστε το παρακάτω e-mail που έχω λάβει πρόσφατα.
Καθώς διαβάζετε αυτό το μήνυμα κάντε στον εαυτό σας την εξής ερώτηση: Αυτό το άτομο αναζητά αυτό το υλικό ως απλή διασκέδαση ή εξαναγκάζεται να το έχει; Αυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα προέρχεται από έναν άνθρωπο ο οποίος είναι απολύτως σεβαστός στην κοινότητά του, αγαπάει την οικογένειά του και έχει δεσμευτεί να τους παρέχει φροντίδα: “Έχω σιχαθεί μέχρι τον πυρήνα μου λόγω της ανοχής μου στην πορνογραφία. Για να είμαι ειλικρινής, η όρεξή μου για πορνό ήταν ο λόγος που συνδέθηκα στο διαδίκτυο ευθύς εξαρχής και τώρα είμαι μέσα σε ένα φοβερό λάκκο. Αναρωτιέμαι σοβαρά αν υπάρχει ελπίδα ανάκαμψης για μένα γιατί κάθε φορά που συνδέομαι στο διαδίκτυο πρέπει να δώ πορνό. Τι συμβαίνει με μένα; Γιατί δεν μπορώ να αλλάξω αυτό που είμαι σήμερα; Υπάρχει κάποια πιθανή αλλαγή στο μέλλον για μένα;” Η αίσθηση που εκφράζεται σ’ αυτήν την επιστολή είναι κοινή για αυτά που βλέπω στην κλινική πρακτική μου καθημερινά. Η πορνογραφία κατατρώει το εσωτερικό της ψυχής. Όταν κάποιος την παρακολουθεί (σχεδόν πάντα με μυστικότητα – και απομόνωση) αφήνει στο πέρασμά της τα συναισθήματα της απόλυτης αποφασιστικότητας να μην την δούμε ποτέ ξανά. Αφήνει στα άτομα την αίσθηση της απογοήτευσης με τον εαυτό τους, της κατάθλιψης και ένα πολύ ισχυρό συναίσθημα της απόγνωσης. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο παραπάνω e-mail όταν αυτό το άτομο χρησιμοποιεί τις λέξεις, «έχω σιχαθεί μέχρι τον πυρήνα μου.» Τίποτα δεν μπορεί να είναι πιο απογοητευτικό για έναν άνδρα ή μια γυναίκα με υψηλές αξίες να αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα ότι αυτός / αυτή δεν μπορεί να ελέγξει τη συμπεριφορά του όσον αφορά την παρακολούθηση της πορνογραφίας. Και πάλι, προσέξτε τα λόγια στο παραπάνω e-mail όταν λέει, «κάθε φορά που συνδέομαι στο διαδίκτυο πρέπει να δώ πορνό.» Για όσους διαβάζουν αυτά και εξακολουθούν να το βρίσκουν δύσκολο ν’ αποδεχτούν τη δήλωσή του, ότι,«Πρέπει να δώ πορνό» επιτρέψτε μου να εξηγήσω λίγα περισσότερα σχετικά με τον εθισμό και την επιτακτική δύναμη με την οποία οδηγεί κάποιον σε ορισμένες συμπεριφορές. Με απλά λόγια, έχουμε στην ουσία δύο εγκεφάλους που εργάζονται σε συνεννόηση ο ένας με τον άλλον. Το πώς αυτά τα δύο μυαλά επικοινωνούν μεταξύ τους καθορίζει το πώς λειτουργούμε στον κόσμο. Για τους σκοπούς του παρόντος εγγράφου θα ήθελα να αναφερθώ σε αυτά τα δύο διαφορετικά μέρη του εγκεφάλου μας, όπως το μεταιχμιακό σύστημα και τον προ-μετωπιαίο φλοιό. Για να καταλάβουμε περισσότερα για το πώς αυτά τα δύο διαφορετικά μέρη του εγκεφάλου λειτουργούν, θ’ αναφερθώ στο έργο του James Olds, ο οποίος ήταν ένας από τους σημαντικότερους ψυχολόγους του εικοστού αιώνα. Πράγματι, πολλοί πιστεύουν ότι η ανακάλυψη του συστήματος της «ανταμοιβής» του εγκεφάλου είναι η πιο σημαντική ανακάλυψη στον τομέα
που ασχολείται με το πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος και πώς επηρεάζει τη συμπεριφορά του ατόμου. Η ανακάλυψή του μας έδωσε μια πολύ-αυξημένη κατανόηση του εθισμού. Αυτό που ο Olds ανακάλυψε και είναι τόσο σημαντικό για την κατανόηση του εθισμού, είναι ότι τα κέντρα ευχαρίστησής μας (όπου ζεί ο εθισμός) στεγάζονται στον μεσεγκέφαλο ή Μεταιχμιακό σύστημα, το οποίο δεν είναι υπό τον άμεσο έλεγχο του συνειδητού μυαλού ή του Μετωπιαίου Φλοιού. Η πρωταρχική οδηγία του μεσεγκέφαλου πάνω από όλες τις άλλες είναι η επιβίωση. Αυτό είναι το τμήμα του εγκεφάλου που έχει το καθήκον να μας κρατάει ζωντανούς. Είναι το μέρος που ελέγχει τις βασικές ανάγκες επιβίωσής μας. Αυτό το τμήμα του εγκεφάλου παράγει ορέξεις επιβίωσης που οδηγούν το υπόλοιπο σώμα προς αυτά που απαιτεί όπως, οξυγόνο, νερό, φαγητό, ύπνο, φύλο, κλπ. Ο James Olds ανακάλυψε τη δύναμη του μεσεγκεφάλου, όταν έκανε πειράματα με ποντίκια. Κατά τη χαρτογράφηση του πώς ο εγκέφαλος αντιδρά στα ευχάριστα ερεθίσματα με την τοποθέτηση ηλεκτροδίων σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, έμεινε έκπληκτος όταν είδε τι συνέβη στα ποντίκια όταν συνδέθηκαν στον μεσεγκέφαλο. Βρήκε ότι όταν τα ποντίκια είχαν την δυνατότητα να αξιοποιήσουν τα κέντρα ευχαρίστησης του μεσεγκεφάλου και να λαμβάνουν συνεχή ευχαρίστηση θα το έπρατταν σε βάρος όλων των άλλων λειτουργιών, έως ότου να πεθάνουν. Με άλλα λόγια, αυτά τα ποντίκια θα συνέχιζαν το πάτημα ενός μοχλού που απέδιδε απίστευτη ευχαρίστηση μέχρι που να πεθάνουν από ασιτία ή εξάντληση. Αυτά τα κέντρα ευχαρίστησης απλά καταλύουν όλες τις υπόλοιπες λειτουργίες του εγκεφάλου. Τα δικά μας κέντρα ευχαρίστησης λειτουργούν με παρόμοιο τρόπο. Τώρα αρχίζουμε να λαμβάνουμε μια σαφέστερη εικόνα για την προκλητική φύση των εθισμών. Όταν κάποιος παρακολουθεί πορνογραφία απελευθερώνεται ένα ολόκληρο κοκτέιλ χημικών ουσιών στο ανθρώπινο σύστημα που αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο εγκέφαλος. Τέτοιες χημικές ουσίες όπως η ντοπαμίνη, η νορεπινεφρίνη, η οξυτοκίνη και η σεροτονίνη υποχρεώνουν τον εγκέφαλο να επιδιώκει ορισμένες συμπεριφορές που θα παράγουν μια κατάσταση συναισθήματος. Το άτομο σε χημικό βιολογικό επίπεδο αρχίζει να χάνει τον έλεγχο της ζωής του. Επιστημονικά στοιχεία τώρα υποστηρίζουν σθεναρά μια οργανική βάση για κάθε εθισμό. Η Νευροεπιστήμη έχει δείξει ότι όλες οι εξαρτήσεις, τα ναρκωτικά όσο και οι φυσικές, προκαλούνται από μια έλλειψη της ντοπαμίνης στο σύστημα «ανταμοιβής». Η έλλειψη αυτή μπορεί ν’ αποκατασταθεί με την προβολή πορνογραφικού υλικού. Η προβολή της πορνογραφίας διαταράσσει την τακτική και την φυσική παραγωγή της ντοπαμίνης και τον εσωτερικό
θερμοστάτη των κυττάρων. Η έλλειψη αυτή δημιουργεί ένα πολύ ισχυρό πόθο, που αποτελεί τη βάση κάθε εθισμού. Η κινητήρια δύναμη πίσω από αυτές τις επιθυμίες και τις εμμονές μπορεί κυριολεκτικά να αποσυνδέσει τον προμετωπιαίο ορθολογικό εγκέφαλο και να οδηγήσει σε συμπεριφορές που μπορούν να καταστρέψουν ζωές. Ο ίδιος ο ορισμός της εξάρτησης είναι ότι κάποιος συνεχίζει να συμμετέχει σε συμπεριφορές όπου υπάρχουν αρνητικές συνέπειες παρά τις καλύτερές του προσπάθειές να σταματήσει. Αυτό που βλέπουμε τώρα είναι ότι, αν το μεταιχμιακό σύστημα είναι συνεχώς ανεξέλεγκτο δυναμώνει και ο προμετωπιαίος φλοιός συρρικνώνεται. Με άλλα λόγια, το μέρος του εγκεφάλου μας που είναι σε θέση να βάζει φρένο, αρχίζει να δυσλειτουργεί. Απλά χάνει τη δύναμη να περιορίσει την ανεπιθύμητη συμπεριφορά. Ευτυχώς, με την υποστήριξη της αποχής και την παροχή συμβουλών, υπάρχουν ενδείξεις ότι ο εγκέφαλος μπορεί ν’ αυτοθεραπευτεί. Αυτή η πραγματικότητα είχε υποτεθεί σχεδόν πριν από έναν αιώνα, προτού βρούμε τις αποδείξεις για να το υποστηρίξουμε. Ο William James έκανε την εξής δήλωση το 1800, «πιστεύω ότι οι άνθρωποι υπόκεινται στο δίκαιο της συνήθειας κατά συνέπεια του γεγονότος ότι έχουμε σώματα. Η πλαστικότητα της ζωτικής ύλης του νευρικού μας συστήματος, με λίγα λόγια, είναι ο λόγος για τον οποίο κάνουμε ένα πράγμα με δυσκολία την πρώτη φορά, αλλά σύντομα το κάνουμε όλο και πιο εύκολα, και τελικά, με επαρκή πρακτική εμπειρία ημι-μηχανικά, ή σχεδόν ασυνείδητα. Τα νευρικά μας συστήματα έχουν αναπτυχθεί με τον τρόπο όπως ένα φύλλο χαρτιού ή ένα παλτό, κάποτε τσαλακωμένο ή διπλωμένο, που τείνει πάντα να πέφτει στις ίδιες πανομοιότυπες πτυχώσεις. » Διάβασε επίσης Συνειδητό Ονείρεμα και Ανόργανα Όντα και Η Επανάσταση του Παλιμπαιδισμού Ξέρω ότι όλες οι παραπάνω πληροφορίες μπορεί να ακούγονται αρκετά αποθαρρυντικές, αλλά δεν πρέπει να χάσουμε την ελπίδα. Αν κάποιος έχει τη βαθιά επιθυμία να αλλάξει, δεν είναι μόνο εφικτή, αλλά πιθανή. Κάποιος μπορεί να επανεκπαιδεύσει τον εγκέφαλο να απέχει σε μια στιγμή, αλλά αυτή η διαδικασία απαιτεί βοήθεια και υποστήριξη. Ναι, είναι δύσκολο, αλλά εφικτό. Τα λόγια του Thomas Paine μπορούν να προσφέρουν ελπίδα όταν δήλωνε ότι, «Αυτές είναι εποχές που δοκιμάζουν τις ψυχές των ανθρώπων. Η τυραννία, όπως η κόλαση, δεν είναι εύκολο να κατακτηθεί. Όμως έχουμε αυτή την παρηγοριά μαζί μας, ότι όσο δυσκολότερη η σύγκρουση, τόσο πιο ένδοξος είναι ο θρίαμβος. Ό’ τι αποκτούμε πάρα πολύ φθηνά, το εκτιμούμε πάρα πολύ ψηλά: είναι μόνο η στοργή που δίνει σε κάθε πράγμα αξία. Ένας Θεός ξέρει πώς να βάλει μια σωστή τιμή στα αγαθά του. Και θα ήταν
παράξενο αν πράγματι στα ουράνια, ένα αγαθό όπως η ελευθερία δεν πρέπει να έχει υψηλή αξία». Ναρκωτικά vs Πνευματικότητα
Αυτή είναι η δύσκολη αλήθεια που έχω δει. Οι περισσότεροι που αγωνίζονται με αυτό τον εθισμό ψάχνουν για τη γρήγορη θεραπεία ή το πιο σημαντικό, ότι μπορούν να το κάνουν από μόνοι τους. Αυτή η εξάρτηση δεν μπορεί να εξαλειφθεί με ευχές και προσευχές. Πρέπει να αντιμετωπίζεται με αποδεδειγμένες επιστημονικές αρχές μαζί με πίστη. Είναι μια χημική ασθένεια του εγκεφάλου και για την ενίσχυση του προ-μετωπιαίου φλοιού ώστε να μάθει να τη διαχειρίζεται, κάποιος πρέπει να ζητήσει τη βοήθεια και την υποστήριξη των άλλων στη διαδικασία. Η θεραπεία με ειδικό θεραπευτή μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμη στη διαδικασία επούλωσης. Όσοι τελικά ζητάνε βοήθεια λένε γενικά ότι θα ήθελαν να το είχαν κάνει πολύ νωρίτερα. Ο εθισμός δεν είναι κάτι που ξεπερνιέται σε απομόνωση. Ανεξάρτητα από την αντίσταση να συζητήσουν τον εθισμό ανοιχτά, πρέπει κανείς να ζητήσει τη βοήθεια και να σπάσει το φράγμα της απομόνωσης. Υπάρχουν ασφαλή μέρη όπου η ανωνυμία διατηρείται. Είναι κοινό για μένα να ακούω παρόμοια με ένα άλλο e-mail που έχω λάβει πρόσφατα, «Έχω χρόνια να κλάψω. Θέλω να κλάψω με κάποιον για τον εθισμό μου. Θέλω να φωνάξω και να ουρλιάξω γιατί αισθάνομαι ότι κανείς δεν καταλαβαίνει πώς αισθάνομαι. Φοβάμαι ότι αν ανοιχθώ θ’ απορριφθώ και θα αισθάνομαι ηλίθιος. «Οι εθισμένοι μπορεί να αισθάνονται σαν να βρίσκονται σε μια ατελείωτη μάχη και αγώνα. Μπορούν να χάσουν κάθε ελπίδα ότι μπορεί να είναι ελεύθεροι. Κάνουν τεράστιες προσπάθειες για καταπολεμήσουν τις συνεχείς εμμονές και τους ψυχαναγκασμούς, μόνο και μόνο για να γλιστρήσουν και να πέσουν ξανά και ξανά. Βοήθεια και εκπαίδευση για το πώς να διαχειριστούν και να ασχοληθούν με το θέμα αυτό είναι πλέον διαθέσιμη για όσους επιθυμούν ν’ απαλλαγούν απ’ αυτή την ασθένεια»… Βλέπουμε λοιπόν ότι σύσσωμη η επιστημονική κοινότητα κρούει των κώδωνα του κινδύνου γι’ αυτήν την νέα ασθένεια του εγκεφάλου που δημιουργείται απ’ την παρακολούθηση πορνογραφίας και είναι άκρως εθιστική και επικίνδυνη
όσο και η χρήση κοκαΐνης! Το θέμα από μεταφυσικής πλευράς είναι πολύ πιο σοβαρό και με τρομακτικές προεκτάσεις σε όλα τα επίπεδα, από καταλήψεις ατόμων μέχρι τροφοδότηση και ενίσχυση υπερδιαστατικών όντων. Τα πλοκάμια της πορνογραφίας απλώνονται στα βάθη της ψυχής των ανθρώπων και τους απομυζούν από κάθε τί ανθρώπινο. Ύστερα απ’ όλα τα παραπάνω γνωρίζουμε πλέον ότι η πορνογραφία είναι μια επιδημία που πλήττει την ανθρωπότητα και οφείλουμε να την εξαλείψουμε απ’ τις ζωές μας, όπως και κάθε εθισμό! Συμπληρώνω το άρθρο με κάποια επίσημα στατιστικά στοιχεία που δείχνουν πώς η πορνογραφία έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας: Πορνογραφικοί Ιστότοποι: 4.2 εκατομμύρια (12% των συνολικών ιστότοπων) Πορνογραφικές Ιστοσελίδες: 420 εκατομμύρια Καθημερινές πορνογραφικές αναζητήσεις μέσω μηχανών αναζήτησης: 68 εκατομμύρια (25% των συνολικών αναζητήσεων) Διαδικτυακοί χρήστες που βλέπουν πορνό: 42.7% Παγκόσμιοι επισκέπτες σε πορνογραφικούς ιστοτόπους: 72 εκατομμύρια μηνιαίως Τα παραπάνω νούμερα είναι ενδεικτικά μιας και καθημερινά προστίθενται νέοι ιστότοποι πορνογραφικού περιεχομένου και όλο και περισσότεροι χρήστες πέφτουν στα δίχτυα τους… …και μόνο αυτά τα στοιχεία φτάνουν για να καταλάβουμε πόσο σοβαρό είναι το ζήτημα της πορνογραφίας και τί διαστάσεις έχει λάβει… Περαστικά σας! Προτείνω να δείτε την ταινία «στα πλοκάμια της μαφίας» για να έχετε μια εικόνα του τι γίνεται. Αν το αντέξετε!