ΚΛΕΠΤΟΜΑΝΙΑ
ΜΑΘΗΤΕΣ: Νότη Ευγενία Παπαζαφειροπούλου Άντρια Πουρίκη Κωνσταντίνα Ομπάσουγη Οσάσερε
Τμήμα Β3 46 ΓΕ.Λ. Αθηνών Σχολικό Έτος 2013-2014 ο
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 1.
Τι ονομάζουμε κλεπτομανία;
2.
Kύρια χαρακτηριστικά της κλεπτομανίας.
3.
Κλοπή και κλεπτομανία.
4.
Θεραπεία.
5.
Ιστορία ενός κλεπτομανή.
6.
Επώνυμοι κλεπτομανείς.
7.
Πηγές.
ΤΙ ΟΝΟΜΑΖΟΥΜΕ ΚΛΕΠΤΟΜΑΝΙΑ; Με τον όρο κλεπτομανία ονομάζουμε μία παθολογική τάση κλοπής που εμφανίζεται σ' ένα άτομο με τη μορφή μιας ακατανίκητης ανάγκης να κλέψει ένα ορισμένο αντικείμενο. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα αντικείμενα που κλέβει ο κλεπτομανής είναι κατά κανόνα ευτελούς αξίας (π.χ. ένα μολύβι ή έναν αναπτήρα), αρκεί να το πάρει κρυφά απ' τους άλλους καθώς προέχει η ένταση της επιθυμίας να κλέψει.
KΥΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΚΛΕΠΤΟΜΑΝΙΑΣ Το κύριο χαρακτηριστικό της κλεπτομανίας αφορά την επαναλαμβανόμενη αδυναμία αντίστασης του ατόμου στην παρόρμηση που το καταβάλει να κλέψει αντικείμενα, ενδύματα κλπ. τα οποία δεν χρειάζεται για προσωπική χρήση ή άλλη οικονομική απολαβή. Όπως τονίζεται χαρακτηριστικά, τα είδη που κλέβει δεν έχουν καμία χρησιμότητα για τον ίδιον, πετάγονται, πολλές φορές επιστρέφονται άμεσα, ή, ακόμη, ξεχνιούνται κρυμμένα σε κάποια ντουλάπα του σπιτιού του. Εξάλλου, στην περίπτωση της κλεπτομανίας η ικανοποίηση και η ευχαρίστηση προέρχονται από τη συγκεκριμένη πράξη που διαπράττεται και όχι από το αντικείμενο που αποκομίζει ο δράστης. Παράλληλα, ο κλεπτομανής στις περισσότερες περιπτώσεις διαθέτει χρήματα για να αγοράσει αυτό που επιθυμεί. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ο πάσχων εντοπίζεται και προθυμοποιείται να πληρώσει άμεσα τα αντικείμενα που πήρε προκειμένου να αποφύγει την περαιτέρω νομική δίωξη. Ο πάσχων βιώνει μια αυξανόμενη αίσθηση έντασης και διέγερσης πριν την εκτέλεση της κλοπής και νιώθει ότι δεν μπορεί να αντισταθεί στην πράξη αυτή. Η παρόρμηση που τον καταβάλλει βιώνεται σαν μια ανεπιθύμητη σκέψη που δεν ελέγχει, σαν μια «ξένη» εισβολή στην ψυχική και διανοητική του κατάσταση. Παρόλα αυτά δεν μπορεί να αντισταθεί και διαπράττει την κλοπή νιώθοντας άμεσα μια έντονη ευχαρίστηση και ανακούφιση. Οι κλοπές δεν επιτελούνται ποτέ όταν ο άμεσος εντοπισμός και η σύλληψη είναι εξαιρετικά πιθανά (στην άμεση θέα ενός αστυνομικού). Παρ’ όλα αυτά ο κλεπτομανής δεν φαίνεται να έχει μια πλήρη επίγνωση των πιθανοτήτων να εντοπισθεί, οι κλοπές που διαπράττει δεν είναι ποτέ προσχεδιασμένες, δεν αποσκοπούν σε ένα συγκεκριμένο μακροπρόθεσμο στόχο και δεν επιτελούνται σε συνεργασία με άλλους. Οι κλεπτομανείς γνωρίζουν ότι αυτό που διαπράττουν δεν είναι ηθικά ή νομικά επιτρεπτό. Η παρόρμηση που τους καταβάλλει, όμως, τη στιγμή εκείνη, είναι έντονη και συνειδητή. Δεν θέλουν να κλέψουν αλλά δεν μπορούν να αντισταθούν στην παρόρμησή τους. Γι’ αυτό και το επόμενο στάδιο συναισθημάτων που βιώνουν είναι οι ενοχές.
ΚΛΟΠΗ ΚΑΙ ΚΛΕΠΤΟΜΑΝΙΑ Η σημαντικότερη όμως διάκριση αφορά τις περιπτώσεις των κλεπτομανών και των ατόμων που διαπράττουν μικροκλοπές λόγω διαφόρων ψυχολογικών ή κοινωνικών αιτιών, όπως η οικονομική ανέχεια, ο θυμός, η αντεκδίκηση. Η πιο σημαντική διαφοροποίηση εδώ αφορά το γεγονός ότι στην περίπτωση της κλεπτομανίας η κλοπή δεν προσχεδιάζεται. Ο κλεπτομανής νιώθει την παρόρμηση να κλέψει και το κάνει, γι’ αυτό και η πράξη του στις περισσότερες περιπτώσεις δεν πραγματοποιείται υπό συνθήκες πλήρους ασφαλείας. Παράλληλα, τα αντικείμενα που κλέβει δεν τα χρειάζεται και δεν τα χρησιμοποιεί για κάποιον άλλο σκοπό. Αντιθέτως, κύριο στόχο του ατόμου που διαπράττει μικροκλοπές αποτελούν τα αντικείμενα κλοπής: τα χρειάζεται ή αποσκοπεί σε συγκεκριμένα οικονομικά οφέλη από αυτά. Επίσης, ο κλεπτομανής βιώνει μια κατάσταση έντασης και διέγερσης ακριβώς πριν τη στιγμή της κλοπής. Αντιθέτως, ο δράστης μικροκλοπών βιώνει αντίστοιχα συναισθήματα κατά τον προσχεδιασμό της κλοπής, ώρες ή μέρες πριν. Τέλος, το αίσθημα ανακούφισης για τον δράστη μικροκλοπών επέρχεται τη στιγμή που νιώθει ότι έχει διαφύγει πλήρως τον κίνδυνο εντοπισμού και σύλληψης, όταν δηλαδή έχει βγει από το κατάστημα και έχει διαφύγει.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ Είναι μια από τις διαταραχές που μπορεί να διαγνωσθεί και να αντιμετωπισθεί με ψυχιατρική εκτίμηση και παρακολούθηση. Είναι σημαντικό το άτομο να βρει κάποια απασχόληση για να υποκαταστήσει την κλεπτομανία του. Είναι επίσης πολύ σημαντικό το άτομο να αισθανθεί ότι οι άλλοι πληγώνονται από την πράξη του. Η θεραπεία της κλεπτομανίας συνήθως περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή και ψυχοθεραπεία, ίσως μαζί με ομάδες αυτοβοήθειας. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία τυπική θεραπεία για την κλεπτομανία, και οι ερευνητές εξακολουθούν να προσπαθούν να καταλάβουν τι μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα. Στις θεραπείες κλεπτομανίας ανήκουν τα παρακάτω : ΦΑΡΜΑΚΑ Η επιστημονική έρευνα σχετικά με τη χρήση ψυχιατρικών φαρμάκων για την θεραπεία της κλεπτομανίας μπορεί να είναι χρήσιμη. Ποιο φάρμακο είναι το καλύτερο εξαρτάται από την συνολική κατάσταση του ασθενούς και τις άλλες συνθήκες που μπορεί να βρίσκεται, όπως κατάθλιψη ή ψυχαναγκαστική-καταναγκαστική διαταραχή. Μπορεί να επωφεληθούν από τη λήψη ενός συνδυασμού των φαρμάκων. Στα φάρμακα αυτά ανήκουν τα παρακάτω: • Αντικαταθλιπτικά. Εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) χρησιμοποιούνται ευρέως για τη θεραπεία της κλεπτομανίας.Αυτές περιλαμβάνουν φλουοξετίνη (Prozac, Prozac Weekly), η παροξετίνη (Paxil, Paxil CR), φλουβοξαμίνη (Luvox, Luvox CR) και άλλα. • Σταθεροποιητές διάθεσης. Αυτά τα φάρμακα έχουν στόχο να εξομαλύνουν τη διάθεσή σας, έτσι ώστε να μην χρειάζεται ταχεία ή ανομοιόμορφη αλλαγή που μπορεί να προκαλέσει την προτρέπει να κλέψουν. Ένας σταθεροποιητής διάθεσης χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της κλεπτομανίας είναι του λιθίου (λίθιο). • Anti-κατάσχεση φάρμακα. Παρόλο που αρχικά προορίζονταν για επιληπτικές διαταραχές, αυτά τα φάρμακα έχουν δείξει οφέλη σε ορισμένες διαταραχές της ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένων ενδεχομένως της κλεπτομανίας. Παραδείγματα περιλαμβάνουν, το τοπιραμάτη (Topamax) και το βαλπροϊκό οξύ (Depakene , Stavzor ). • Φάρμακα Τοξικομανίας. Ναλτρεξόνη (Revia, VIVITROL),γνωστή τεχνικά ως ανταγωνιστή των οπιοειδών, εμποδίζει το μέρος του εγκεφάλου σας που αισθάνεται ευχαρίστηση με ορισμένες εθιστικές συμπεριφορές. Μπορεί να μειώσει την προτρέπει και ευχαρίστηση που συνδέεται με την κλοπή. Ίσως χρειαστεί να δοκιμάσουν πολλά διαφορετικά φάρμακα ή συνδυασμούς φαρμάκων για να δουν τι λειτουργεί καλύτερα με τις λιγότερες παρενέργειες. Μπορεί να χρειαστούν αρκετές εβδομάδες για να παρατηρηθεί πλήρη αλλαγή.
ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ Η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία έχει γίνει η ψυχοθεραπεία της επιλογής για την κλεπτομανία. Σε γενικές γραμμές, η θεραπεία αυτή βοηθά να προσδιοριστούν οι αρνητικές πεποιθήσεις και συμπεριφορές και να αντικατασταθούν με υγιείς, θετικές.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΚΛΕΠΤΟΜΑΝΗ Όποτε είχα από μικρή κάποιο συναισθηματικό πρόβλημα έμπαινα μέσα σε ένα κατάστημα κι έκλεβα. Μπορούσα να κλέψω τα πάντα και οτιδήποτε από ένα άρωμα μέχρι βατραχοπέδιλα. Οικονομικά δεν υπήρξα ποτέ προβληματισμένη. Θα έλεγα ότι ήμασταν μάλλον ευκατάστατοι αλλά ζούσα από παιδί σε μια κατάσταση απομόνωσης. Οι γονείς μου ήταν μονίμως για δουλειά και εγώ μεγάλωνα με ξένες γυναίκες. Δεν ξέρω αν αυτό είναι βέβαια δικαιολογία, αλλά είναι και η μόνη εξήγηση που έχω να δώσω. Δεν κατάλαβα ποτέ πως άρχισε αυτό το σύμπτωμα. Η κλεπτομανία μου δεν ήταν συνεχόμενη. Μπορούσαν να περάσουν και τρία χρόνια και να μη κλέψω τίποτε. Όταν όμως με έπιανε, μπορούσα να σαρώσω τα πάντα με το μεγαλύτερο θράσος. Πάντως με συνόδευε πάντα κατά περιόδους στη ζωή μου. Πιο συγκεκριμένα, όταν μεγάλωσα, και είχα προβλήματα με τους άντρες, όταν ειδικά χώριζα, είχα μεγάλες εξάρσεις στο πρόβλημα μου. Έμπαινα σε πολυκαταστήματα και σάρωνα τα πάντα. Από καρφίτσα μέχρι το πιο επώνυμο παλτό στο ακριβότερο και κεντρικότερο κατάστημα της πόλης. Μια μέρα, μετά από το χωρισμό μου με τον Παύλο, ένα 28χρονο δάσκαλο και πατέρα τριών παιδιών, που δεν ήθελε βέβαια να χωρίσει τη γυναίκα του για μένα, εγώ πήγα σε ένα κεντρικό πολυκατάστημα της περιοχής μου και άρχισα να αρπάζω όποιο μικροαντικείμενο έβλεπα μπροστά μου. Ήμουν αποφασισμένη να φύγω με όσα περισσότερα πράγματα μπορούσα. Όμως τη στιγμή που πήγα να πάρω ένα μικρό ρολόι που εξωτερικά μου ήταν αδιάφορο, ένιωσα την ανάσα κάποιου ακριβώς δίπλα μου. Όταν γύρισα το κεφάλι μου είδα έναν τριανταπεντάρη άντρα να με κοιτάει και να χαμογελάει, σα να μου έλεγε ξέρω τι πας να κάνεις. Για πρώτη φορά στη ζωή μου άρχισα να τρέμω και να καταλαβαίνω τη σοβαρότητα της πράξης μου. Μια ζωή έκλεβα και ποτέ κανένας δεν με είχε υποψιαστεί ούτε και στο ελάχιστο. Ήμουν περήφανη που δεν με αντιλήφθηκαν ποτέ και τώρα να που ένας άγνωστος μου έδειχνε ξεκάθαρα ότι με είχε καταλάβει. Τρέμοντας άρχισα να κατευθύνομαι προς την εξώπορτα του μαγαζιού έχοντας στο νου μου ότι κάποιος τελευταία στιγμή θα προλάβει και θα με σταματήσει. Αμέσως μόλις βγήκα και πέρασα το πρώτο στενό, άρχισα να τρέχω. Όταν γύρισα να ελέγξω αν βρίσκεται κανείς πίσω μου, είδα τον ίδιο άντρα να με ακολουθεί τρέχοντας. Πανικοβλήθηκα και άρχισα να τρέχω περισσότερο. Άρχισε να τρέχει κι εκείνος. Είχα γεμίσει αγωνία μέχρι που στο τέλος με έπιασε. Ήμουν ήδη έτοιμη να παραδοθώ όταν με τράβηξε σε μια γωνία και μου έδωσε το ρολόι που πήγα να κλέψω. Με κοίταξε στα μάτια πονηρά και χαμογέλασε και τότε πρόσεξα για δευτερόλεπτα ότι ήταν ωραίος άντρας. Μου εξήγησε ότι είχε το ίδιο «χόμπι» με εμένα και το ανακάλυψε τυχαία όταν με πρόσεξε γιατί του άρεσα. Με παρακολουθούσε γιατί τον ενδιέφερα, μέχρι που κατάλαβε, ότι
είμαι κι εγώ κλεπτομανής σαν και εκείνον. Περπατήσαμε πολύ ώρα στο δρόμο και κάναμε τις απαραίτητες συστάσεις. Ήταν πολιτικός μηχανικός σαράντα χρονών και έδειχνε ευκατάστατος. Τον λέγανε Νίκο. Δε δηλώσαμε και υπερήφανοι γι’ αυτό που κάναμε, αλλά είναι αλήθεια πως ήμουν τρομερά εντυπωσιασμένη με αυτόν τον άνετο τύπο κι επιπλέον για πρώτη φορά μοιραζόμουν με κάποιον ελεύθερα το ένοχο μυστικό μου. Την επόμενη ημέρα μου έκλεισε ραντεβού στο ίδιο πολυκατάστημα. Ήταν παμπόνηρος και εφευρετικός. Μετέτρεψε την έξη μας σε παιχνίδι. Είχαμε συνεννοηθεί να φοράω ρούχο τύπου καμπαρτίνα και ψηλά τακούνια. Κάθε φορά που έπαιρνα κάτι με έβαζε να τον κοιτάζω και να σηκώνω λίγο το ρούχο μου. Μου έδειχνε τα πιο ψηλά ράφια και με έβαζε να κλέβω από εκεί. Όλα αυτά γινόταν σε χρόνο δευτερολέπτων αλλά είχαν μεγάλη επιρροή επάνω μου. Δε φεύγαμε μαζί, ούτε συναντιόμασταν μετά. Συνεχίζαμε κανονικά τις ζωές μας και όταν κάποια βραδάκια κλείναμε ραντεβού ήταν σαν να μην είχαμε διπλή ζωή. Δύο τρεις βραδιές με συνόδεψε ως το σπίτι μου. Του είπα να περάσει επάνω αλλά αρνήθηκε. Είχαμε γνωριμία τριών μηνών αλλά οι ερωτικές στιγμές μας ήταν μετρημένες στα δάχτυλα και αφορούσαν αποκλειστικά το παιχνίδι μας στο πολυκατάστημα. Ένα βράδυ, μετά από μια κουραστική ημέρα είχαμε τηλεφωνική επικοινωνία. Μου ζήτησε ραντεβού αλλά αρνήθηκα. Επέστρεψα σπίτι και έκανα μπάνιο με σκοπό να κοιμηθώ. Πήγα προς τη ντουλάπα μου για να φορέσω το νυχτικό μου όταν ένιωσα δύο χέρια με γάντια πάνω στο πρόσωπο μου. Με τη μια παλάμη του μου έφραξε το στόμα και με την άλλη μου έκλεισε τα μάτια. Πάγωσα από τη φρίκη. Ήμουν σίγουρη ότι θα με σκοτώσουν. Ο άντρας ήταν πίσω μου και άγγιζε όλο μου το σώμα. Όταν με γύρισε προς το μέρος του μου άνοιξε τα μάτια και τότε είδα τον Νίκο. Πέρασαν δευτερόλεπτα από τη φρίκη στην έκπληξη. Κι αυτά τα δευτερόλεπτα μου προκάλεσαν ένα τρομερό συναίσθημα πανικού και ερωτισμού. Κάναμε σεξ με τον ιδιαίτερο τρόπο του Νίκου. Ακολούθησα όλες του τις επιθυμίες σαν να ήταν δικές μου και όταν τελειώσαμε ήμουν πλέον τόσο εξαρτημένη από εκείνον που φοβήθηκα. Ούτε τον ρώτησα πως κατάφερε να βγάλει αντικλείδι. Δεν ήθελα να ξέρω τίποτα. Εκείνη τη μέρα κατάλαβα ότι ο Νίκος ήταν ένας πολύ ιδιαίτερος άντρας κι εγώ ίσως πλέον πολύ άρρωστη μαζί του. Μετά από αυτή μας τη συνάντηση έκανα τρεις μέρες να πάω στη δουλειά προφασιζόμενη την άρρωστη και δεν σήκωσα το τηλέφωνο για άλλες τρεις. Ήμουν τόσο εντυπωσιασμένη από τον Νίκο που δεν ήθελα να δω ούτε αυτόν. Ήθελα να ξαναζήσω μόνη μου με το μυαλό μου όσα ζήσαμε. Να τα επαναλάβω μέσα μου ώστε να τα χωνέψω. Για μένα αυτή η σχέση ήταν σχεδόν απίθανη και μου έδωσε απανωτά σοκ. Όταν επέστρεψα στη ζωή μου και στη δουλειά μου δεν ήμουν πλέον η ίδια. Ζούσα στο κόσμο μου. Ζούσα
για τη στιγμή που θα με πάρει τηλέφωνο ο Νίκος που θα με αναζητήσει ή θα με ψάξει. Οι ισορροπίες στη σχέση μας άλλαξαν. Ενώ αυτός ήταν που με αναζητούσε στην αρχή τώρα ήμουν εγώ αυτή που τον έψαχνε μονίμως. Συνήθως απαντούσε αργά στις κλήσεις μου. Έπρεπε να πάρω δυο και τρεις φορές για να μου απαντήσει. Πολλές φορές έκανε μια και δύο βδομάδες. Σιγά σιγά άρχισα να αρρωσταίνω μ’ αυτή τη κατάσταση. Όταν συναντιόμασταν κάθε συνεύρεση μας ήταν πολύ παράξενη και συντονισμένη σύμφωνα με τα ιδιαίτερα γούστα του Νίκου. Εγώ απλώς ακολουθούσα σαν αποβλακωμένη. Είχα καταντήσει ένα υποχείριο, που ήθελε να είναι μόνο υποχείριο και τίποτε άλλο. Μια μέρα αντιστάθηκα σ’ αυτή τη κατάσταση γιατί άρχισε να με παίρνει από κάτω και συζήτησα μαζί του το γεγονός να κάνουμε μια πραγματική σχέση. Με κανονικά ραντεβού, με σεξ τρυφερά και συναισθηματικά χωρίς σενάρια. Αρνήθηκε κατηγορηματικά και μαλώσαμε. Αποφασίσαμε από κοινού να σταματήσουμε αυτό το παιχνίδι, αλλά εγώ δεν το εννοούσα. Κάναμε ένα μήνα να βρεθούμε και ήταν το περισσότερο διάστημα που μπορούσα να αντέξω. Δεν απαντούσε στις κλήσεις μου και ήμουν απογοητευμένη. Ένα πρωί κουρασμένη ψυχολογικά, παραιτήθηκα από τη δουλειά μου και πέρασα για πρώτη φορά μετά από καιρό, μόνη μου από το πολυκατάστημα που συναντιόμασταν. Έψαχνα αδιάφορα ανάμεσα στα ράφια όταν είδα τον Νίκο. Μιλούσε με κάποιον υπάλληλο και κάτι του έδειχνε. Κρύφτηκα αμέσως και παρακολούθησα αυτή τη παράξενη συνομιλία για ένα δεκάλεπτο περίπου. Άρχισα να υποψιάζομαι τι μπορεί να συμβαίνει και πήγα γεμάτη ταραχή σ’ έναν υπάλληλο, του έδειξα το Νίκο και τον ρώτησα αν ξέρει ποιος είναι αυτός ο κύριος. Μου απάντησε πως είναι ο ιδιοκτήτης του καταστήματος. Έφυγα διαλυμένη. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο σοκ για μένα. Με ταρακούνησε τρομερά. Η ευφάνταστη και τολμηρή πλευρά του Νίκου που τόσο με διέγειρε και με εντυπωσίασε ήταν αυτή που με απογοήτευσε τελικά. Δεν μου άρεσε αυτό το πακέτο. Ήμουν μόλις τριανταπέντε χρονών και η κατάληξη της σχέσης μου με αυτόν τον άντρα, με έκανε να αισθάνομαι γριά και μόνη. Με τη φόρα που είχα πάρει μαζί του θα μπορούσα να εξαρτηθώ ακόμη περισσότερο από εκείνον, αλλά η ανακάλυψη της αλήθειας με έκανε δόξα τω Θεώ απλώς να συνειδητοποιήσω ότι γενικώς ζούσα εκτός πραγματικότητας. Κατάλαβα πως χρειαζόμουν στη ζωή μου, κάτι αληθινό και χειροπιαστό. Μετά από αυτή τη συνειδητοποίηση, δεν ξαναέκλεψα. Παρόλο που χώρισα τόσο περίεργα με έναν άντρα που δεν ήξερα ποιος ήταν. Αμφιβάλω αν ακόμη και το όνομα του ήταν αληθινό. Από τότε πέρασα μια αρκετά μεγάλη περίοδο μοναξιάς για μένα. Άφησα τον εαυτό μου χωρίς σχέση για ένα χρόνο. Αργότερα γνώρισα τον Παναγιώτη. Σήμερα είμαστε παντρεμένοι έχουμε μια κόρη δύο χρόνων και είμαι έγκυος στο δεύτερο. Το κυριότερο όμως είναι ότι είμαι πλέον θεραπευμένη από τη κλεπτομανία μου. Καμιά αποτυχία στη ζωή δεν είναι ικανή να με ξανακάνει να κλέψω. Νιώθω δυνατή. Τον Νίκο δεν τον ξαναείδα. Μια φορά νομίζω τυχαία στην αγορά αλλά δεν είμαι σίγουρη γιατί άλλαξα αμέσως δρόμο. Είναι περίεργο, αλλά τελικά ήταν ο άνθρωπος που με θεράπευσε.
ΕΠΩΝΥΜΟΙ ΚΛΕΠΤΟΜΑΝΕΙΣ 1.
Γουινόνα Ράιντερ: «Δεν είμαι κλεπτομανής, ήμουν συγχυσμένη» Δανάη Δασοπούλου10/06/2013
«Άρχισα να παίρνω ηρεμιστικά και ψυχοφάρμακα ώστε να έχω την ψευδαίσθηση ότι ηρεμεί η τρελή πορεία του τρένου της ζωής μου» εξομολογείται η 42χρονη ηθοποιός σε μια προσπάθεια να αποτινάξει από πάνω της την ρετσινιά της «κλεπτομανούς». Το 2001 η φωτογραφία της φιγουράριζε στα περισσότερα σκανδαλοθηρικά περιοδικά με τίτλους καθόλου κολακευτικούς που έκαναν λόγο για την κλεπτομανία της. Η Γουινόνα Ράιντερ είδε την καριέρα της να παίρνει την κάτω βόλτα, όταν συνελήφθη σε γνωστό κατάστημα με την τσάντα της γεμάτη ρούχα αξίας 5.000 δολαρίων και από τότε προσπαθεί να αποτινάξει από πάνω της την ρετσινιά της «κλεπτομανούς». Σε συνέντευξή της στην ιταλική έκδοση του περιοδικού «ΟΚ», η διάσημη ηθοποιός μιλά για το ατυχές περιστατικό και εξηγεί ότι δεν έχει την τάση να κλέβει, αλλά το 2001 βρισκόταν σε «κατάσταση σύγχυσης». Με διάθεση εξομολόγησης, η 42χρονη πρωταγωνίστρια των ταινιών «Ο σκαθαροζούμης», «Γοργόνες», «Ο ψαλιδοχέρης» και άλλες, δήλωσε: «Υπήρξε μια περίοδος στη ζωή μου και στην καριέρα μου που όλα πήγαιναν πολύ γρήγορα. Είχα συγκλονιστεί από την ταχύτητα, με αποτέλεσμα όλο αυτό να μετατραπεί σε μια ισχυρή νεύρωση. Δεν ήμουν ούτε 30 ετών και ήταν σαν να έχανα τον έλεγχο της ζωής μου. Παραδέχομαι ότι υπήρξαν στιγμές που δεν καταλάβαινα τίποτα. Εμπιστεύθηκα πολύ γρήγορα τα φάρμακα, άρχισα να παίρνω ηρεμιστικά και ψυχοφάρμακα ώστε να έχω την ψευδαίσθηση ότι ηρεμεί η τρελή πορεία του τρένου της ζωής μου». Η Ράιντερ εξήγησε πως όταν συνελήφθη με τα κλοπιμαία δεν είχε επαφή με το περιβάλλον. «Δεν συνειδητοποιούσα τι έκανα. Το χαρακτήρισαν “κλεπτομανία”, όμως, εγώ το λέω “σύγχυση”. Και δεν προσπαθώ να δικαιολογηθώ», τόνισε στη συνέντευξή της. Από την άλλη δήλωσε πως στη δική της περίπτωση η θεραπεία ήταν πολύ ευκολότερη, καθώς είναι αναγνωρίσιμο πρόσωπο, με οικονομική δυνατότητα να απευθυνθεί σε ειδικούς. «Δεν είναι όλοι οι ψυχωτικοί τυχεροί όπως εγώ. Συνειδητοποιώ ότι πολλοί άνθρωποι χάνουν τον έλεγχο και δεν δέχονται την ίδια θεραπεία σε σχέση με αυτή που δέχθηκα εγώ. Μπορεί να καταδικάστηκα σε πολλές ώρες κοινωνικής υπηρεσίας, όμως, είχα την τύχη να μην καταλήξω στη φυλακή και να μπορέσω να επιστρέψω στο σπίτι. Σπίτι με την έννοια της αποδοχής, της υποστήριξης από την οικογένειά μου και από τους πραγματικούς μου φίλους. Επέστρεψα στο Σαν Φρανσίσκο όπου μεγάλωσα, μακριά από το Χόλιγουντ», συμπλήρωσε. Μια επιπλέον θεραπεία αποδείχθηκε, όμως, και ο κινηματογράφος, καθώς η υποκριτική για εκείνη ήταν μία δίοδος για την κάθαρση. Όπως είπε χαρακτηριστικά η Ράιντερ: «Με το να ενσαρκώνω ρόλους πραγματοποιούσα ένα ξέσπασμα, μια κάθαρση από τα προβλήματά μου. Το ίδιο συμβαίνει και στους θεατές όταν βλέπουν μια καλή ταινία.
Η τέχνη της υποκριτικής ήταν ουσιαστικά το πραγματικό φάρμακό μου, μαζί με τη δυνατότητα να με αγκαλιάσουν στο σπίτι. Όποιος υποφέρει από ψυχική διαταραχή δεν έχει πάντα την οικογένειά του να τον υποστηρίζει και να είναι έτοιμη για να του διασφαλίζει τη θεραπεία. Για εμένα κανένα ψυχοφάρμακο δε μπορεί να αντικαταστήσει την ευεργετική δράση της αμέριστης αγάπης όσων βρίσκονται δίπλα σου».
2. Λίζα...
Όταν ο Πικάσο κατηγορήθηκε για την κλοπή της Μόνα
Το 1911 ο διάσημος πίνακας του Λεονάρντο Ντα Βίντσι «έκανε φτερά» από το Μουσείο του Λούβρου και μεταξύ των υπόπτων ήταν και ο τότε νεαρός άσημος Ισπανός ζωγράφος. Όταν συνελήφθη από τις αρχές και οδηγήθηκε ενώπιον του δικαστή δεν άντεξε και ξέσπασε σε κλάματα. Ο δικαστής τελικά πείσθηκε για την αθωότητά του και τον άφησε ελεύθερο. Τι είχε συμβεί όμως;...
Την κλοπή είχε κάνει στις 21 Αυγούστου ο Ζερί Πιρέ, ένας πρώην γραμματέας του γάλλου κριτικού τέχνης, ποιητή και φίλου του Πικάσο, Γουίλιαμ Απολινέ. Μια εβδομάδα πριν από την κλοπή της Μόνα Λίζα, ο Πιρέ για να κερδίσει λίγες αράδες δημοσιότητας έκλεψε ένα αγαλματίδιο από το Λούβρο. Με αυτό στην κατοχή του πήγε στα γραφεία της εφημερίδας Paris Journal για να δείξει ότι το σύστημα ασφαλείας του μουσείου ήταν διάτρητο. Μετά τη συνάντηση με τον Τύπο ο γραμματέας άφησε το αγαλματίδιο στο σπίτι του Απολινέ. Λίγα χρόνια πριν ο κλεπτομανής γραμματέας είχε πουλήσει δύο κλεμμένα αγαλματίδια στο Πάμπλο Πικάσο Μετά την κλοπή της Μόνα Λίζα, οι δύο φίλοι θορυβήθηκαν και προσπάθησαν να απαλλαγούν από τα έργα τέχνης που είχαν παράνομα στην κατοχή τους. Στην αρχή θέλησαν να τα πετάξουν σε κάποιο ποτάμι αλλά η αγάπη τους για την Τέχνη δεν τους άφησε. Τελικά ο Απολινέ έκανε τη μεγαλειώδη γκάφα να πάει και αυτός στα γραφεία της εφημερίδας Paris Journal με τα αγάλματα στα χέρια για να δώσει εξηγήσεις. Το απόγευμα της ίδια ημέρας συνελήφθη ως «εγκέφαλος διεθνούς σπείρας» και ακολούθησε η σύλληψη του Πικάσο. Ο Πικάσο στην απολογία του έλεγε ότι δεν γνώριζε κανέναν από τους δύο και με σπαραγμούς ζητούσε να τον αφήσουν ελεύθερο. Η Μόνα Λίζα βρέθηκε δύο χρόνια αργότερα. Την είχε κλέψει ο ιταλικής καταγωγής ξυλουργός Βιτσέντο Περούτζια (φωτό) ο οποίος προσπάθησε να την πουλήσει στην χώρα του και συνελήφθη στη Φλωρεντία. Μέχρι τότε όμως ο Πικάσο που έκανε τα πρώτα του βήματα στο χώρο της Τέχνης, έζησε την προσωπική του πανωλεθρία.
ΠΗΓΕΣ 1.
(http://www.psychologynet.gr/article.php?item=56)
2.
(http://www.womenonly.gr/article.asp? catid=15583&subid=2&pubid=555797&tag=4885)
3.
(http://www.psychologynet.gr/article.php?item=56)
4.
(ttp://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BB%CE%B5%CF %80%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE %B1)
5.
http://www.womenonly.gr/loipon/kosmikasummary.asp? catid=13944&subid=2&pubid=1326564
6.
http://www.protothema.gr/lifestyle/Hollywood/article/285304/goyinona-rainter-den-eimaikleptomanhs_-hmoyn-sygxysmenh-/
7.
http://aetos-grevena.blogspot.gr/2011/04/louis-vuitton.html
8.
http://www.mixanitouxronou.gr/otan-o-pikaso-katigorithike-giatin-klopi-tis-mona-liza/