Γ. Η ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ Η βία μελετήθηκε από την κλινική ψυχολογία και την ψυχιατρική ως ψυχολογικό φαινόμενο που ξεκινάει από μέσα μας και ως αντικοινωνική συμπεριφορά που επηρεάζεται από εξωτερικούς παράγοντες. Επίσης, ερευνήθηκε παράλληλα με την εμφάνιση ψυχιατρικής νόσου ή εγκεφαλικής βλάβης ή ως χαρακτηριστικό της ανθρώπινης συμπεριφοράς (Φρόυντ) ή ως φαινόμενο σχετιζόμενο με την χρήση ουσιών εξάρτησης. Η βία είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο μέσα στο σπίτι και έχει πολλές φορές ως δράστη τον άντρα και ως θύμα την γυναίκα. Σύμφωνα με διάφορες έρευνες η κακοποίηση είναι ανεξάρτητη από την κοινωνικοπολιτική θέση, το πολιτισμικό πλαίσιο και το θρήσκευμα.
Γ1. Ορισμός Τα Ηνωμένα Έθνη όρισαν ότι η βία κατά των γυναικών αποτελεί οποιαδήποτε ενέργεια που εμπλέκει διαφορές φύλου, δηλαδή κατευθύνεται από τον άντρα προς την γυναίκα και πιθανόν να οδηγήσει σε ψυχολογική, σωματική και σεξουαλική κακοποίηση. Η διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών του 1993 για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών ανέφερε ότι η βία κατά των γυναικών περιλαμβάνει τρεις μορφές: την βία μέσα στην οικογένεια, μέσα στην ευρύτερη κοινωνία και αυτή που διαπράττεται ή παραβλέπεται από την κοινωνία (άρθρο, 12/06/00). Αυτές οι μορφές καταπατούν την αξιοπρέπεια και την αξία της γυναίκας και είναι:
Η ψυχολογική βία όπου ο σύντροφος θέλει να ελέγχει την γυναίκα του και της στερεί την ελευθερία της απομονώνοντας την από τους φίλους της, κατακρίνει κάθε σχέση που έχει με άλλον άνθρωπο, την εξευτελίζει και την ταπεινώνει ακόμη και μπροστά σε κόσμο, την απειλεί ότι θα της πάρει τα παιδιά και τέλος την υποτιμά τόσο πολύ που νιώθει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα μόνη της. Επίσης η ψυχολογική κακοποίηση περιλαμβάνει την λεκτική βία με διάφορες υβριστικές φράσεις που μειώνουν την γυναίκα, την κατασκοπία ώστε ο άντρας να γνωρίζει κάθε της κίνηση και την υπερβολική ζηλοτυπία.
Η οικονομική βία που εμφανίζεται όταν ο άντρας θέλει να ελέγχει ο ίδιος τα έξοδα και τα έσοδα του νοικοκυριού, να εγκρίνει τα έξοδα που γίνονται, να απαιτεί να μην δουλεύει η σύζυγος του ώστε να εξαρτάται οικονομικά από αυτόν και να μην παίρνει η ίδια πρωτοβουλίες για την κατανομή του οικογενειακού εισοδήματος. Η σωματική βία (bullet) που είναι η πιο φανερή και η πιο επικίνδυνη για την σωματική ακεραιότητα της γυναίκας. Πρόκειται για την άσκηση σωματικής βίας κατά της γυναίκας, η οποία δεν διαθέτει την κατάλληλη μυϊκή δύναμη ώστε να αντισταθεί. Εκδηλώνεται με πράξεις μικρής κακοποίησης και μεγάλης κακοποίησης.
Επιπλέον η έμφυλη βία, (gender violence) δηλαδή η βία που ασκείται ανάμεσα στα δύο φύλα, συμπεριλαμβάνει (αλλά δεν περιορίζεται μόνο): Την έμφυλη ενδοοικογενειακή βία. Συζυγοκτονίες. Τον βιασμό, τον ενδοοικογενειακό βιασμό και την αιμομιξία. Τον γάμο με τη βία. Επιθέσεις και δολοφονίες αποκαλούμενες «τιμής». Εμπορία ανθρώπων. Επιθέσεις και δολοφονίες κινούμενες από εχθροπάθεια (hate crimes), λόγω σεξουαλικής ταυτότητας και προσανατολισμού των θυμάτων. Stalking (παρακολούθηση) Τον ακρωτηριασμό γυναικείων γεννητικών οργάνων. Τα σεξουαλικά εγκλήματα ως όπλα πολέμου.
Γ2. Ιστορικά στοιχεία Από τις αρχαίες ταξικές κοινωνίες της Δύσης (Ελλάδα, Ρώμη) ,της Ανατολής (Κίνα, Ιαπωνία), του Μεσαίωνα, τις κοινωνίες με τις κάστες (Ινδία) κλπ η κοινωνική ζωή κυριαρχείται από άντρες. Παρ’ όλο που κάποια ιστορικά στοιχεία δείχνουν ότι είναι αμφίβολο το γεγονός ότι η υποταγή των γυναικών υπήρχε πάντα σε όλες τις κοινωνίες. Στην κλασική Αθήνα ο άντρας είχε την γη, το προνόμιο άσκησης της εξουσίας και το δικαίωμα της εκπαίδευσης. Εκείνος μπορούσε να είναι ελεύθερος ενώ η γυναίκα όχι. Η Ελληνίδα ήταν σύζυγος, μητέρα και σκλάβα του άντρα καθώς ήταν υποχρεωμένη να τον υπακούει. Ακόμη και η απιστία του άντρα ήταν κάτι το φυσιολογικό. Βέβαια αυτή η κατάσταση δεν ίσχυε σε όλη την Ευρώπη. Την ίδια εποχή στην Γερμανία και την Βρετανία (αποστολή Τάκιτου) οι γυναίκες συμμετείχαν στο συμβούλιο των πολεμιστών. Στην Αραβία ακόμα και πριν την ανατολή της μουσουλμανικής θρησκείας, η κατάσταση ήταν γενικά πολύ άσχημη για τη γυναίκα. Ο αμείλικτος νόμος της ερήμου, η δίψα για αίμα και ο ατομιστικός αγώνας για επιβίωση επηρέαζαν σημαντικά τον γάμο, εμποτίζοντας με εκδίκηση και αγριότητα πολλές από τις εκδηλώσεις του, καθώς και τα πρόσωπα πού συμμετείχαν σ' αυτόν. Η γυναίκα δεν ήταν «συνέταιρος» κατά τη σύναψη του συμβολαίου του γάμου, αλλά απλώς το «αντικείμενο», θα λέγαμε κάποιας πράξης συναλλαγής. Λύση του γάμου με κοινή απόφαση των συζύγων ήταν αδιανόητη, καθώς δικαστική λύση δεν υπήρχε και οι άνδρες ήταν οι κύριοι και εξουσιαστές όχι μόνο της οικογένειας, αλλά και της μοίρας του γάμου γενικότερα. Σύμφωνα με τον Maurice Godelier στην κοινωνία μας κυριαρχούν δύο βασικές απόψεις: Από την μία το φεμινιστικό κίνημα υποστηρίζει ότι η κυριαρχία του άντρα στην γυναίκα είναι η μεγαλύτερη μορφή καταπίεσης και πρέπει να εξαλειφθεί οπωσδήποτε. Οι γυναίκες πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους άντρες και να αντιμετωπίζονται ως ίσο προς ίσο. Από την άλλη μεριά τα κινήματα της αριστεράς θεωρούν ότι δεν είναι τόσο σημαντική μορφή καταπίεσης και προέχει η καταπολέμηση της ταξικής εκμετάλλευσης και του ρατσισμού. Στην σημερινή κοινωνία η ισότητα της γυναίκας με τον άντρα είναι ένα θέμα για το οποίο αγωνίζεται ο λαός, η εργατική τάξη και κυρίως οι γυναίκες που εργάζονται επειδή εκείνες κυρίως επωμίζονται τις επιπτώσεις των ανισοτήτων. Άλλωστε όλες οι κοινωνικές ανισότητες αντιμετωπίζονται πάντα από την εργατική τάξη που ζημιώνεται περισσότερο.
Γ3. Αίτια Η αντρική κυριαρχία εξακολουθεί να θεωρείται μία από τις σοβαρότερες αιτίες της κακοποίησης των γυναικών και είναι απαραίτητη η αντιμετώπιση της γιατί ειδικά στις κλειστές κοινωνίες έχει σοβαρές επιπτώσεις σε αυτές. Η αντρική κυριαρχία εμφανίζεται με τρεις διαστάσεις. Αρχικά είναι η οικονομική διάσταση διότι οι γυναίκες δεν ασκούν τα ίδια επαγγέλματα με τους άντρες, δεν αμείβονται το ίδιο με τους άντρες ακόμη και αν έχουν κοινό επάγγελμα και δεν ανεβαίνουν τόσο εύκολα στην ιεραρχική κλίμακα. Έπειτα η πολιτική διάσταση αναφέρεται στο γεγονός ότι παρότι οι γυναίκες καλύπτουν παραπάνω από τον μισό πληθυσμό του έθνους δεν υπάρχει σημαντική παρουσία τους στην πολιτική σκηνή, η οποία κυριαρχείται από άντρες.
Τέλος υπάρχει η συμβολική διάσταση της κυριαρχίας καθώς από μικρή ηλικία το παιδί υιοθετεί από τους γύρω του την ιδέα της υπεροχής του άντρα απέναντι στην αδύναμη γυναίκα. Εκτός όμως από την ανδρική κυριαρχία υπάρχουν και πολλές άλλες ακόμα αιτίες για την βία που ασκείται πάνω στις γυναίκες όπως: Το στρες στην καθημερινή ζωή. Η κοινωνική και οικονομική κατάσταση του θύτη. Η διαταραγμένη προσωπικότητα του που πολλές φορές εκδηλώνεται με επιθετική συμπεριφορά. Οι αρνητικές εμπειρίες του μέσα από την οικογένεια και την κοινωνία. Πολλές φορές η οικογένεια δημιουργεί βίαιους πολίτες που όταν βγουν στην κοινωνία υπάρχει αυξημένη πιθανότητα να επέλθουν σε άσχημες πράξεις προς τον κοινωνικό περίγυρο και προς τον εαυτό τους. Τα πολιτιστικά και θρησκευτικά δεδομένα, ήθη και έθιμα κάποιας χώρας ή περιοχής, π.χ. Η πεποίθηση ότι οι γυναίκες είναι μόνο για την αναπαραγωγή, ο ρόλος της γυναίκας όπως καθορίζεται από την ισλαμική παράδοση κλπ. Η παραβίαση κανόνων ηθικής. Η φτώχεια, η καταπίεση και η περιθωριοποίηση, όσο πιο φτωχός και καταπιεσμένος είναι ένας λαός τόσο περισσότερο καταπιεσμένες είναι οι γυναίκες. Ο αναλφαβητισμός, ο οποίος περιορίζει σημαντικά τις δυνατότητες των γυναικών να οργανωθούν για να αγωνιστούν για αλλαγή της κατάστασης. Η ηλικία των γυναικών, επειδή είναι νέες και ευάλωτες υπόκεινται συχνά σε σεξουαλική κακοποίηση. Οι συνηθισμένες πολεμικές πρακτικές που διαπράττονται τόσο από τις κυβερνητικές δυνάμεις όσο και από ένοπλες ομάδες. Στους πολέμους οι βιασμοί, οι ακρωτηριασμοί και οι δολοφονίες κοριτσιών και γυναικών αποτελούν συχνό φαινόμενο. Η απόφαση της γυναίκας για χωρισμό, για αυτοδιάθεση και αυτονομία, για το ξεκίνημα μιας νέας ζωής ή μετά από οποιαδήποτε πρωτοβουλία αναλάβει, η οποία, κατά το δράστη, απειλεί την κυριαρχία του και υποσκάπτει την εξουσία του. Η οικονομική κρίση συνιστά έναν επιπλέον επιβαρυντικό παράγοντα στις ήδη βεβαρημένες έμφυλες σχέσεις. Έρευνες δείχνουν ότι το βαρύ πλήγμα που επιφέρει η απώλεια της εργασίας των ανδρών στο πατριαρχικό, στερεοτυπικό πρότυπο και στον «ανδρισμό» τους συχνά έχει ως συνέπεια την όξυνση της βίας.
Γ4. Θύτες και Θύματα Γ4.1 Χαρακτηριστικά ανδρών που κακοποιούν
Έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση. Πιστεύουν τους σχετικούς με τη κακοποίηση μύθους. Έχουν παραδοσιακή εικόνα για την αντρική ανωτερότητα και το στερεότυπο του ρόλου του άντρα στην οικογένεια. Πολλοί σαν παιδιά, είτε υπήρξαν μάρτυρες βίαιων περιστατικών (π.χ. του πατέρα προς τη μητέρα) είτε είχαν κακοποιηθεί οι ίδιοι από τους γονείς τους. Κατηγορούν τους άλλους για τις πράξεις τους « εσύ με αναγκάζεις να το κάνω». Ζηλεύουν παθολογικά. Παρουσιάζουν «διπλή προσωπικότητα», πολλές φορές οι άλλοι τους περιγράφουν ως «καλό άνθρωπο», «καλό οικογενειάρχη». Έχουν έντονες αντιδράσεις άγχους κατά τη διάρκεια των οποίων χρησιμοποιούν αλκοόλ ή την κακοποίηση των γυναικών τους για να εκτονωθούν. Συχνά χρησιμοποιούν την ερωτική επαφή με μορφή επιθετική, σαν πράξη επιβολής και κυριαρχίας, για να τονώσουν την αυτοπεποίθηση και την αίσθηση ανδρισμού τους. Δεν θεωρούν ότι η βίαιη συμπεριφορά τους είναι κάτι το κακό, ή ότι μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις.
Γ4.2 Χαρακτηριστικά γυναικών που κακοποιούνται
Έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και υποτιμούν την ικανότητά τους ως προς το να επιτυγχάνουν πράγματα. Πιστεύουν και αυτές στους μύθους για τις σχέσεις βίας. Έχουν παραδοσιακή αντίληψη για το ρόλο τους στο σπίτι, ο σύζυγος θεωρείται ως ο αρχηγός της οικογένειας, ενώ πιστεύουν απόλυτα στο στερεότυπο της «ενωμένης οικογένειας» και του γυναικείου ρόλου, σύμφωνα με το οποίο οι ίδιες είναι ανίκανες να φροντίσουν τον εαυτό τους χωρίς την παρουσία κάποιου άντρα που θα «τις προστατεύει». Πιστεύουν ότι μπορούν να συγκρατήσουν το θύτη από την απώλεια του ελέγχου του. Αναλαμβάνουν την ευθύνη για τις δικές του πράξεις « έφταιγα κι εγώ»…. Υποφέρουν από ενοχές αλλά αρνούνται τον τρόμο και το θυμό που νιώθουν. Έχουν έντονες αντιδράσεις άγχους με ψυχοφυσιολογικά συμπτώματα. Χρησιμοποιούν τη σεξουαλική επαφή ως μέθοδο για να εδραιώσουν καλή σχέση με το σύζυγο. Πιστεύουν ότι κανένας δεν μπορεί να τις βοηθήσει να βγουν από την άσχημη κατάσταση που βρίσκονται, εκτός από τον ίδιο τους τον εαυτό. Έχουν μια μη ρεαλιστική ελπίδα ότι «τα πράγματα θα αλλάξουν» και πείθονται από τις υποσχέσεις των συντρόφων τους.
Γ5. Επιπτώσεις – Συνέπειες Οι επιπτώσεις της βίας, είτε σωματικής είτε ψυχολογικής, κατά των γυναικών έχουν αντίκτυπο στην οικογένεια και στην κοινωνία: Η βία μέσα στην οικογένεια προκαλεί περισσότερους τραυματισμούς από ότι τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα και οι ληστείες. Ο φόνος είναι η κύρια αιτία θανάτου των εργαζομένων γυναικών. Το 25% των εργασιακών προβλημάτων όπως η χαμηλή παραγωγικότητα, η υπερβολική χρήση ιατρικών παροχών οφείλεται στην ενδοοικογενειακή βία. Πολλά κράτη υπολογίζουν ότι η βία στοιχίζει στους εργοδότες πολλά δισεκατομμύρια τον χρόνο. Η αυτοπεποίθηση της γυναίκας διαβρώνεται. Η ικανότητά της να υπερασπιστεί τον εαυτό της ή να προβεί σε ενέργειες κατά του θύτη αναστέλλεται. Όταν η βία δεν αναγνωρίζεται και δεν γίνεται παραδεκτή, υπάρχουν πρόσθετες ψυχολογικές επιπτώσεις και η γυναίκα είναι λιγότερο πιθανό να αναζητήσει βοήθεια. Κάποιες από τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της βίας κατά των γυναικών είναι η κατάχρηση αλκοόλ και ναρκωτικών, η κατάθλιψη, άλλες διαταραχές της ψυχικής υγείας και η αυτοκτονία. Τα παιδιά που εκτίθενται στη βία έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να γίνουν θύματα ή θύτες. Η βία ως πραγματικότητα ή ως απειλή δημιουργεί μία διάχυτη ατμόσφαιρα φόβου που βάζει φραγμό στη ζωή των γυναικών, περιορίζοντας την ελευθερία κίνησης και την ικανότητά τους να συμμετέχουν στη δημόσια λήψη αποφάσεων, αλλά και πλήττοντας το βιοτικό τους επίπεδο. Οι γυναίκες στην Ελλάδα έχουν τις πιο κακοπληρωμένες δουλειές, με τις πιο επισφαλείς εργασιακές συνθήκες. Επίσης πιο σπάνια προάγονται σε προϊστάμενοι σε σχέση με τους άντρες συναδέλφους τους. Ειδικά στον ιδιωτικό τομέα οι γυναίκες είναι περισσότερο ευάλωτες στην διασφάλιση των εργασιακών τους δικαιωμάτων.
Γ6. Τρόποι αντιμετώπισης Σε μερικές χώρες, οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών είναι ενσωματωμένες στη νομοθεσία. Ακόμα και όπου η νομοθεσία δεν κάνει διακρίσεις, οι πραγματικές πρακτικές των κυβερνητικών υπηρεσιών, της αστυνομίας και των εισαγγελέων συχνά υποθάλπουν τις διακρίσεις και τη βία κατά των γυναικών. Σε πολλές χώρες, οι νόμοι είναι ανεπαρκείς, η αστυνομία αδιαφορεί και το σύστημα απονομής δικαιοσύνης είναι δυσπρόσιτο, δαπανηρό και προκατειλημμένο κατά των γυναικών. Εάν μία γυναίκα δεν μπορεί να παρουσιάσει απτές αποδείξεις -πάνω στο σώμα της- της βίας που της ασκήθηκε, η αστυνομία και οι λοιπές αρχές επιβολής του νόμου είναι συχνά απρόθυμες να την πιστέψουν και να τη βοηθήσουν Το ζήτημα της ατιμωρησίας για τη βία κατά των γυναικών είναι σύνθετο. Πολλές γυναίκες είναι απρόθυμες να στραφούν εναντίον συγγενών τους μέσω του νομικού συστήματος, εξαιτίας συναισθηματικών δεσμών και του φόβου μήπως χάσουν την κηδεμονία των παιδιών τους. Οι γυναίκες αποθαρρύνονται, επίσης, από την αναζήτηση δικαιοσύνης μέσω των δικαστηρίων επειδή τα συστήματα ποινικής δικαιοσύνης, πάρα πολύ συχνά, τις καθιστούν υπεύθυνες για τη βία, υποστηρίζοντας ότι αυτή «ενθαρρύνθηκε» ή «υποκινήθηκε» από τη συμπεριφορά της ίδιας της γυναίκας. Από τη στιγμή που οι γυναίκες συχνά στερούνται την ίση πρόσβαση στα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα, πολλές δεν έχουν την οικονομική ή άλλη δυνατότητα να προσφύγουν στο νομικό σύστημα. Επιπλέον κάποιες από τις πιο φρικτές περιπτώσεις βιασμού, ακρωτηριασμού και φόνου γυναικών και κοριτσιών, που διαπράχθηκαν τόσο από κυβερνητικές δυνάμεις όσο και από ένοπλες ομάδες, ανέκυψαν από τις πρόσφατες συγκρούσεις ανά τον κόσμο. Η λογοδοσία μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολο να επιτευχθεί όταν η μορφή της κακοποίησης διασχίζει εθνικά σύνορα. Η σωματεμπορία γυναικών και κοριτσιών, η κακομεταχείριση των μεταναστών εργαζομένων ή των προσφύγων και τα βάσανα των αντικανονικών ή χωρίς έγγραφα μεταναστών, θέτουν ιδιαίτερες προκλήσεις για το πώς μπορεί να διασφαλιστεί η προστασία και η δυνατότητα επανόρθωσης για τις γυναίκες εκείνες, για τις οποίες καμία χώρα δεν παραδέχεται τις ευθύνες της.
Τελικά από ότι φαίνεται η αντιμετώπιση του φαινομένου της ενδοοικογενειακής βίας. είναι μια σύνθετη και συνολική προσπάθεια που πρέπει να γίνει από το κράτος και την κοινωνία. Πρέπει λοιπόν: Να προωθηθούν προγράμματα ισότητας σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες στο σχολείο καθώς η πατριαρχική κουλτούρα και οι απορρέουσες από αυτή σχέσεις εξουσίας πρέπει να καταπολεμηθούν κυρίως μέσα από την παιδεία. Να επαναπροσδιοριστεί ο ανδρισμός, καθώς φέρει από γενιά σε γενιά τον χαρακτηρισμό του δυνατού και του κυρίαρχου και όχι του ευαίσθητου και σκεπτόμενου ανθρώπου. Να αναπτυχθεί μέσα στο πλαίσιο των θεσμών και των αξιών που ανατρέφονται τα παιδιά μία συνεργασία μεταξύ άντρα και γυναίκας ώστε να πάψει να υπάρχει το πρότυπο του υπάρχοντος καταστρεπτικού ανδρικού προτύπου. Να ασχοληθεί το κράτος, άμεσα με την ανάπτυξη συγκεκριμένων μέτρων προστασίας και φροντίδας των γυναικών και κοριτσιών θυμάτων βίας, μέσα από την ανάπτυξη μίας λειτουργικής και αποτελεσματικής διατμηματικής συνεργασίας μεταξύ της αστυνομίας, των υπηρεσιών κοινωνικής ευημερίας και άλλων αρμόδιων φορέων. Να υλοποιηθούν άμεσα δράσεις που να στοχεύουν στην ευαισθητοποίηση του κοινού και την αλλαγή στάσεων και αντιλήψεων ως προληπτικά μέτρα για την αντιμετώπιση της βίας. Να θεσπιστούν και να ενδυναμωθούν οι απαραίτητοι νόμοι, πολιτικές και διαδικασίες. Να βελτιωθούν οι διαδικασίες ποινικής διερεύνησης και δίωξης αυτών των περιπτώσεων, ώστε να δοθεί το μήνυμα ότι η βία κατά των γυναικών δεν είναι πλέον αποδεκτή! Να ληφθούν μέτρα για την αντιμετώπιση της ανεπάρκειας των καταδικών και των ποινών των θυτών. Να υπογραφεί άμεσα η Σύμβαση για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας του Συμβουλίου της Ευρώπης, η οποία αποτελεί το πρώτο νομικά δεσμευτικό μέσο στην Ευρώπη, δημιουργώντας ένα ολοκληρωμένο νομικό πλαίσιο για την πρόληψη όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών, για την προστασία των θυμάτων και για τον τερματισμό της ατιμωρησίας των δραστών/θυτών. Να τροποποιηθεί ο νόμος 3500/2006 για την ενδοοικογενειακή βία προς την κατεύθυνση της κριτικής την οποία έχουν ασκήσει έγκριτες νομικοί ώστε αυτός να αναδεικνύει τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος και να στοχεύει στην πάταξή του και την πλήρη και απαρέγκλιτη εφαρμογή του σε κάθε κρούσμα κακοποίησης. Να λογοδοτούν οι ένοπλες ομάδες για τις πράξεις βίας κατά των γυναικών που διαπράττουν οι δυνάμεις τους. Να πραγματοποιηθούν εκστρατείες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της κοινωνίας και η υλοποίηση προγραμμάτων εκπαίδευσης όσων στελεχώνουν υπηρεσίες που υποδέχονται τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας (αστυνομία, νοσοκομεία, δικαστικές υπηρεσίες). Να ολοκληρωθούν άμεσα οι ξενώνες φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών και των παιδιών τους που εδώ και χρόνια έχουν εξαγγελθεί.
Γ6.1 Ειδικά δε για τα σχολεία: Να απαγορευτεί κάθε μορφή βίας εναντίον των κοριτσιών, συμπεριλαμβανομένης της σωματικής ποινής, παρενόχλησης, σωματικής βίας, ψυχολογικής κακομεταχείρισης και σεξουαλικής βίας και εκμετάλλευσης. Να γίνουν τα σχολεία ασφαλή για τα κορίτσια μέσω εθνικών σχεδίων δράσης που να απευθύνονται στη βία κατά των κοριτσιών στα σχολεία. Αυτά πρέπει να συμπεριλαμβάνουν υποχρεωτική εκπαίδευση για τους δασκάλους και τους μαθητές, έναν καθορισμένο και υπεύθυνο κρατικό λειτουργό και επαρκή χρηματοδότηση. Διασφάλιση ότι όλα τα σχολεία έχουν χωριστές τουαλέτες και εποπτευόμενα μέρη για παιχνίδι και άθληση. Ανταπόκριση σε περιστατικά βίας κατά κοριτσιών μέσω εμπιστευτικών και ανεξάρτητων μηχανισμών αναφοράς, αποτελεσματικές έρευνες, ποινικές προσαγωγές όταν είναι απαραίτητο, και παροχή υπηρεσιών για τα θύματα. Διασφάλιση του ότι όλα τα περιστατικά βίας κατά των κοριτσιών αναφέρονται και καταγράφονται και ότι άτομα που έχουν καταδικαστεί για βιασμό, σεξουαλική κακοποίηση ή άλλα ποινικά αδικήματα εναντίον ανηλίκων δε δουλεύουν σε σχολεία. Παροχή υποστηρικτικών υπηρεσιών μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα, για κορίτσια που έχουν υποστεί βία, συμπεριλαμβανομένης της συμβουλευτικής, ιατρικής παρακολούθησης, επιμόρφωσης για το AIDS/HIV, φαρμακευτικής αγωγής, εκτενούς πληροφόρησης για τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα και υποστήριξη για την επανένταξη των κοριτσιών που πάσχουν από AIDS/HIV ή είναι έγκυοι, παντρεμένες ή μητέρες. Κανένας φραγμός στην πρόσβαση των κοριτσιών στο σχολείο, μέσω της απαλοιφής των διδάκτρων, άμεσων και έμμεσων για το δημοτικό σχολείο, της εύκολης πρόσβασης για όλους στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και της ανάπτυξης προγραμμάτων που διασφαλίζουν την πρόσβαση σε κορίτσια περιθωριοποιημένων ομάδων. Προστασία των κοριτσιών από την κακοποίηση αναπτύσσοντας και ενισχύοντας κώδικες συντονισμού όλου του σχολικού προσωπικού και των μαθητών. Εκπαίδευση του σχολικού προσωπικού ώστε να αναπτύξει έγκαιρες στρατηγικές παρέμβασης κατά της παρενόχλησης και της βίας κατά των κοριτσιών στα σχολεία.
Γ6.2 Νομικό καθεστώς Η ελληνική νομοθεσία έχει διατάξεις που αναφέρονται γενικά στα εγκλήματα κατά της προσωπικής ελευθερία, της τιμής και της προσωπικότητας του ατόμου, καθώς και στα εγκλήματα κατά της γενετήσια ελευθερίας. Είναι λίγες οι διατάξεις που αναφέρονται ειδικά στην βία κατά των γυναικών. Έτσι οι μορφές βίας κατά των γυναικών είναι αυτές που νομοθετικά καλύπτονται από γενικές διατάξεις του αστικού και ποινικού δικαίου. Π.χ. ο συζυγικός βιασμός δεν αποτελεί ιδιαίτερο αδίκημα. Για τη σεξουαλική παρενόχληση στους χώρους εργασίας, η ελληνική νομοθεσία παρέχει προστασία στις γυναίκες με γενικές μόνο διατάξεις. Ο βιασμός αποτελεί αυτεπάγγελτο αδίκημα μόλις από το 1984. Η εκμετάλλευση γυναικών από κυκλώματα προαγωγών, φαινόμενο που τα τελευταία χρόνια έχει λάβει τρομακτικές διαστάσεις στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια δεν αποτελεί αντικείμενο νομοθετικής ρύθμισης.
Γ6.3 Υπηρεσίες
Δεν υπάρχουν αρκετές υπηρεσίες στις οποίες να μπορούν να απευθυνθούν οι γυναίκες θύματα στην Ελλάδα.
Δύο μόνο κέντρα υποδοχής κακοποιημένων γυναικών, σε Αθήνα και Πειραιά, παρέχουν νομική και ψυχολογικής στήριξη σε γυναίκες θύματα. Ένας ξενώνας διαμονής στην Αθήνα, που λειτουργεί από το 1993, προσφέρει προσωρινή φιλοξενία αλλά έχει περιορισμένη δυνατότητα μόλις 11 θέσεων. Οι παραπάνω υπηρεσίες είναι κρατικές. Υπάρχουν λίγες γυναικείες οργανώσεις και ομάδες που προσφέρουν υπηρεσίες σε γυναίκες θύματα: νομική και κοινωνικο-ψυχολογική στήριξη. Η συνεργασία των παραπάνω υπηρεσιών είναι αποσπασματική και στηρίζεται κυρίως στην προσωπική πρωτοβουλία και ευαισθησία ορισμένων ατόμων. Σαν αποτέλεσμα, η γυναίκα θύμα, στην Ελλάδα είτε δεν ξέρει που να απευθυνθεί είτε αν απευθυνθεί σε κάποια υπηρεσία θα ταλαιπωρηθεί πολύ με αβέβαιο αποτέλεσμα. Στην Ελλάδα σήμερα οι Υπηρεσίες που μπορούν να στηρίξουν κακοποιημένες γυναίκες είναι μόνο: 1. Οι γραμμές SOS (8011188881), 2. Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των φύλων.
Γ7. Στατιστικές έρευνες Στην Ελλάδα, όπως δείχνουν τα στοιχεία από την Τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900 της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, το φαινόμενο είναι σε έξαρση. Από τον Μάρτιο του 2011, όταν άνοιξε η γραμμή, και μέχρι τον Σεπτέμβριο το 15900 δέχθηκε συνολικά 7.676 κλήσεις και 53 ηλεκτρονικά μηνύματα. Απ' αυτές το 78% αφορούσε καταγγελίες περιπτώσεων έμφυλης βίας. Οι 4.436 κλήσεις (74%) αφορούσαν καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών, ενώ οι 1.550 κλήσεις (26%) καταγγελίες από τρίτα πρόσωπα (φίλους/φίλες, γονείς, άλλους συγγενείς, γείτονες). Από τις κλήσεις των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών οι 3.510 (79%) αφορούσαν ενδοοικογενειακή βία, οι 59 (1%) σεξουαλική παρενόχληση, οι 70 (2%) περιπτώσεις βιασμού, οι 7 πορνεία, 2 trafficking και 564 κλήσεις καταγγελίες άλλων μορφών βίας. Επτά στις 10 γυναίκες που κάλεσαν στη γραμμή ήταν Ελληνίδες, 9% μετανάστριες, ενώ 0,4% ανήκουν σε μειονότητες. Από τις γυναίκες θύματα βίας που απάντησαν στην ερώτηση για την οικογενειακή τους κατάσταση προκύπτει ότι 48% είναι έγγαμες, 10% άγαμες, 8% σε διάσταση, 5% διαζευγμένες, 1% χήρες και 3% σε συμβίωση. Το 62% είναι μητέρες.
Επιπλέον από την 1η Μαρτίου του 2012 μέχρι τις 31η Ιανουαρίου του 2013 τα στατιστικά στοιχεία που προέκυψαν μας δόθηκαν κατευθείαν από το Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών του ΚΕΘΙ και τα παραθέτουμε υπό μορφή γραφημάτων:
Ηλικιακές Ομάδες Κακοποιημένων Γυναικών
Προφίλ Συμβουλευομένων 6% 8%
4% 17% 21%
15%
46%
5% 5%
7% 4% 2%
12%
17% 32%
<25
26-35
36-45
46-55
56-60
>60
Δημοτικό Δευτεροβάθμιας εκπ/σης ΤΕ Μεταπτυχιακές σπουδές
Χωρίς στοιχεία
Υποχρεωτικής εκπ/σης Μεταλυκειακής εκπ/σης ΠΕ Χωρίς στοιχεία
Υπηκοότητα
Κατάσταση Απασχόλησης
0% 16%
17%
Άνεργες
1% 4% 47%
Εργαζόμενες Σε σύνταξη Φοιτήτριες
31%
84%
Χωρίς στοιχεία
Ελληνική
Σχέση με τον θύτη
6% 10%
47%
18%
19%
Σύζυγος Όχι περιστατικό βίας Σύντροφος Μέλος Οικογένειας ( Τέκνο, πατέρας, αδελφός κλπ.) Άλλο, (Trafficking, πορνεία, εργοδοσία)
Μη Ελληνική
Χωρίς στοιχεία
Γ8. Διάφορα παραδείγματα και άρθρα
Η βία κατά των γυναικών στην Ινδία
Την ώρα που ξεκινά στην Ινδία η δίκη των πέντε κατηγορουμένων για τον ομαδικό βιασμό της 23χρονης φοιτήτριας, τίθενται στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης η παράδοση και οι πολιτισμικές αξίες Σύμφωνα με την νέα εγκληματολογική στατιστική, μόνον στο Νέο Δελχί καταγράφηκαν πέρσι περισσότεροι από 700 βιασμοί. Πρόκειται για μια δραματική αύξηση της τάξης του 23 % σε σύγκριση με το 2011. Ο πραγματικός αριθμός ωστόσο εκτιμάται ότι είναι κατά πολύ μεγαλύτερος. Πριν τον ομαδικό βιασμό της 23χρονης, τα στοιχεία αυτά δεν θα απασχολούσαν ιδιαίτερα τα μέσα ενημέρωσης της χώρας. Σήμερα όμως ακόμη και η επικεφαλής του κυβερνώντος κόμματος του Κογκρέσου Σόνια Γκάντι αναφέρεται ρητά στο μείζον αυτό ζήτημα σε διάσκεψη του κόμματός της: «Οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών συνεχίζονται. Η βία κατά των γυναικών στην επαρχία και στις πόλεις είναι ντροπή για την Ινδία. Η βία κατά των γυναικών είναι ντροπή. Ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τις χήρες, η στοχευμένη αποβολή θηλυκών εμβρύων ακόμη και σε ευημερούσες περιοχές, το εμπόριο γυναικών και παιδιών και η αδιάντροπη σεξουαλική κακοποίηση γυναικών προκαλούν τεράστια ανησυχία. Όλα αυτά θα πρέπει να μας αφυπνίσουν». Δικαστήρια ταχείας εκδίκασης
Ο βιασμός της φοιτήτριας προκάλεσε μαζικές διαδηλώσεις Βέβαιο είναι ότι εάν δεν είχε προηγηθεί ο ομαδικός βιασμός της φοιτήτριας πριν από έναν μήνα, δεν θα γίνονταν σήμερα η δημόσια αυτή συζήτηση. Η 23χρονη φοιτήτρια
φυσικοθεραπείας υπέκυψε δύο εβδομάδες αργότερα σε νοσοκομείο της Σιγκαπούρης, όπου νοσηλευόταν. Από χθες Δευτέρα ξεκίνησε σε δικαστήριο ταχείας εκδίκασης η δίκη πέντε εκ των έξι κατηγορουμένων οι οποίοι και θα αντιμετωπίσουν σε περίπτωση καταδίκης τους την εσχάτη των ποινών. Ο έκτος κατηγορούμενος ισχυρίζεται ότι είναι ανήλικος, κάτι που πρέπει να εξακριβωθεί τώρα από τις ινδικές αρχές. Ένας εκ των δικηγόρων τους προσπαθεί να μεταφέρει τη διεξαγωγή της δίκης εκτός του Νέου Δελχί καθώς όπως λέει: «Ο πελάτης μου φοβάται. Εδώ δεν πρόκειται να έχουν μια δίκαιη δίκη. Δεν πρόκειται να υπάρξει δικαιοσύνη γι΄ αυτούς. Η πίεση εδώ στο Νέο Δελχί είναι ασφυκτική. Για το καλό της δικαιοσύνης, η διαδικασία θα πρέπει να μεταφερθεί αλλού». Διχασμένη η κοινωνία
Η παγκοσμιοποίηση μεταβάλει άρδην την ινδική κοινωνία των 1,2 δις ανθρώπων. Η αντίδραση της πολιτικής πάντως ήταν άμεση καθώς ήδη συστάθηκαν στο Νέο Δελχί πέντε νέα δικαστήρια ταχείας εκδίκασης που θα ασχολούνται αποκλειστικά και μόνον με την εκδίκαση υποθέσεων βίας κατά γυναικών. Με το μέτρο αυτό η κυβέρνηση ευελπιστεί να καθησυχάσει την κοινή γνώμη και να μετριάσει την οργή των πολιτών. Τη σύσταση των ειδικών δικαστηρίων χαιρέτισε η Κιράν Μπεντί, η πρώτη γυναίκα αστυνομικός στην Ινδία που διετέλεσε μάλιστα επί σειρά ετών επικεφαλής της αστυνομικής ακαδημίας. Σήμερα μάχεται για τα δικαιώματα των γυναικών: «Χρειαζόμαστε μια γρήγορη καταδίκη και την μέγιστη δυνατή ποινή. Ελπίζω όλες οι διαδικασίες να ολοκληρωθούν τάχιστα. Εντούτοις η ινδική δικαιοσύνη καθυστερεί την απονομή της δικαιοσύνης. Θα πρέπει να υποβληθεί άμεσα σε έναν δημόσιο έλεγχο. Γιατί δεν απονέμεται δικαιοσύνη, ποιος ευθύνεται γι΄ αυτό; Τα δικαστήρια ταχείας εκδίκασης είναι λοιπόν ένα πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Το σύστημα δικαιοσύνης έχει αποτύχει, κυρίως όσον αφορά τα εγκλήματα κατά των γυναικών». Στον δημόσιο διάλογο που βρίσκεται ήδη σε πλήρη εξέλιξη, διακρίνονται ήδη δυο μεγάλα στρατόπεδα: το ένα αποδίδει τα καθημερινά περιστατικά βίας κατά των γυναικών στην εντεινόμενη αστικοποίηση και σε κακές επιρροές του δυτικού κόσμου. Το άλλο θέτει εν αμφιβόλω τη συντηρητική ηθική και τις πολιτισμικές αξίες μιας κοινωνίας όπου τα αγόρια θεωρούνται παραδοσιακά το στήριγμα της οικογένειας και ανατρέφονται ως το προνομιούχο φύλο. Και οι πλευρές πάντως συμφωνούν ότι η παγκοσμιοποίηση μεταβάλει άρδην την ινδική κοινωνία των 1,2 δις ανθρώπων. Sandra Petersmann (NDR) / Κώστα Συμεωνίδης
ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ Παρασκευή, 22 Αυγούστου 2008 Anemos blog
Η ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΑΥΤΗ Η ΒΙΑ ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ Η ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΟΣ ΤΟΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΝΟΜΟ ΤΟΤΕ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Οι γυναίκες στο Πακιστάν δεν είναι «το άλλο μισό του ουρανού», αλλά τα εύκολα θύματα των ανδρών. Τη μία αποπειράθηκε να κάψει ο σύζυγός της, γιατί την είχε βαρεθεί. Την άλλη, ένας γείτονας γιατί είχε απορρίψει την πρότασή του για γάμο. Την Νατζάφ προσπάθησε να κάψει ζωντανή ο πατέρας της, επειδή δεν ήθελε άλλη κόρη. Έξι γυναίκες, έξι πρόσωπα που φέρουν βαθιά τα σημάδια της κακοποίησης. Με τη βοήθεια ενός ιδρύματος (Depilex-Smile Αgain) προσπαθούν τώρα να επανενταχθούν στην κοινωνία. Και επέλεξαν και οι έξι να γίνουν αισθητικοί, να υπηρετήσουν την ομορφιά. Smile Αgain) προσπαθούν τώρα να επανενταχθούν στην κοινωνία. Και επέλεξαν κ
Ουρούγ Ακμπάρ, 28 ετών Η Ουρούγ έπεσε θύμα του συζύγου της. Ενώ εκείνη κοιμόταν, την έκαψε με κηροζίνη. Οι δυο τους έχουν ένα παιδί, το οποίο τώρα ζει με τον άνδρα της και τους συγγενείς του. Η Ουρούγ δεν μπορεί να δει το παιδί της. Από την επίθεση έπαθε εγκαύματα στο 70% του σώματός της. Έχει υποβληθεί σε πλαστική χειρουργική επέμβαση συνολικά 10 φορές μέχρι τώρα. Η Ουρούγ εργάζεται πλέον στο κέντρο ομορφιάς Depilex, στη Λαχώρη, ως αισθητικός
Η Σαΐρα Λιακάτ ποζάρει στον φακό κρατώντας μια φωτογραφία που δείχνει πώς ήταν το πρόσωπό της πριν καεί. Όταν ήταν 15 ετών, η Σαΐρα παντρεύτηκε έναν συγγενή της, όμως κατόπιν συμφωνίας των δύο οικογενειών αποφάσιστηκε να ζήσουν μαζί μόλις εκείνη θα τελείωνε το σχολείο. Όμως ο σύζυγός της άλλαξε γνώμη κι επέμεινε να ζήσει μαζί του πριν τελειώσει το σχολείο. Όταν είδε ότι οι προσπάθειές του δεν καρποφορούσαν, επιχείρησε να την κάψει. Η Σαΐρα Λιακάτ έχει υποβληθεί 9 φορές σε πλαστική χειρουργική επέμβαση μέχρι σήμερα
Το πρόσωπο της Ατίγια παραμορφώθηκε με οξύ. Πριν από τρία χρόνια ένας γείτονας είχε ζητήσει να την παντρευτεί. Εκείνη όμως τον απέρριψε. Οι συγγενείς του, θέλοντας να πάρουν εκδίκηση για την άρνησή της, της επιτέθηκαν. Τρεις φορές έχει υποβληθεί μέχρι σήμερα σε εγχείρηση, με τη βοήθεια του Ιδρύματος Depilex.
Όταν ήταν μόλις πέντε ετών, ο πατέρας της Νατζάφ προσπάθησε να την κάψει ζωντανή. Δεν ήθελε άλλο ένα κορίτσι στην οικογένεια. Έκτοτε, οι γονείς της την εγκατέλειψαν και τώρα ζει με συγγενείς. Ως αποτέλεσμα των εγκαυμάτων, η Νατζάφ τυφλώθηκε. Έχει υποβληθεί σε επεμβάσεις πλαστικής χειρουργικής 15 φορές μέχρι τώρα.
Η Σαμίμ ζει στο σπίτι της στο Πακιστάν. Πριν από τρία χρόνια, τρία αγόρια της έριξαν οξύ στον δρόμο. Η Σαμίμ υποβλήθηκε δέκα φορές σε επέμβαση πλαστικής χειρουργικής, όμως είναι πολύ δύσκολο να ξαναγίνει όπως ήταν πριν- τα σημάδια στο πρόσωπό της είναι πολύ βαθιά. Η 18χρονη Πακιστανή είναι μία μόνο από τις 240 γυναίκες που υποστηρίζονται από το κέντρο βοήθειας Depilex.
Έχει υποβληθεί 20 φορές σε επέμβαση πλαστικής χειρουργικής, από τότε που ο σύζυγός της την έλουσε με βενζίνη και της έβαλε φωτιά. Ο λόγος; Η προίκα που του είχαν δώσει οι γονείς της δεν ήταν αρκετή. Όταν δέχτηκε την επίθεση, η Σαμπίρα ήταν έγκυος. Καμιά φορά, λέει, ο θάνατος δεν είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί. Χειρότερη μπορεί να είναι η ζωή. Τέλος στη βία κατά των γυναικών βάζει ο ΟΗΕ ΣΟΦΙΑ ΚΑΤΣΑΡΕΛΗ Δημοσίευση 06 /10 /2010 12:30 Τελ. Ανανέωση 26 /07 /2011 15:49
“Η βία κατά των γυναικών και η ενδοοικογενειακή βία απαιτούν επείγουσα αντιμετώπιση”, δήλωσε η πρώην πρόεδρος της Χιλής και νυν επικεφαλής της νέας υπηρεσίας του ΟΗΕ- Γυναίκες (UNWomen), που συστάθηκε γι' αυτόν ακριβώς το σκοπό, Μισέλ Μπασελέτ. "Υπάρχουν επείγοντα και σοβαρά προβλήματα. Θα έλεγα πως η βία κατά των γυναικών, η ενδοοικογενειακή βία απαιτούν επείγουσα αντιμετώπιση", επισήμανε η κα Μπασελέτ σε δημοσιογράφους στη διάρκεια εκδήλωσης, στην οποία της απονεμήθηκε το "Βραβείο Γυναικείου Θάρρους" που έχουν θεσπίσει το Radio-Canada και οι Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα. "Αυτό όμως δεν θα είναι εύκολο γιατί ειδικά η ενδοοικογενειακή βία προέρχεται από διαφορετικούς παράγοντες", παραδέχτηκε η Μπασελέτ. "Σε πολλές χώρες ακρωτηριάζουν τα γεννητικά όργανα των κοριτσιών ή τα παντρεύουν δια της βίας με πολύ μεγαλύτερους σε ηλικία άντρες: αυτό είναι βία κατά των γυναικών!", επισήμανε η 59χρονη αξιωματούχος του ΟΗΕ. "Υπάρχει και η βία κατά των γυναικών στις εμπόλεμες ζώνες, όπως πρόσφατα στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό με τον μαζικό βιασμό περίπου 500 ανθρώπων", πρόσθεσε και υπογράμμισε πως "στόχος της είναι να μην συμβαίνουν πλέον τέτοια πράγματα". Στην υπηρεσία UNWomen που θα αρχίσει να λειτουργεί την 1η Ιανουαρίου 2011 θα ενταχθούν πολλά από τα όργανα τωνΗνωμένων Εθνών, που ασχολούνται με τα δικαιώματα των γυναικών.
Γ9. Συμπεράσματα Τελικά από τη γέννηση ως τον θάνατο, σε περιόδους ειρήνης όσο και πολέμου, οι γυναίκες αντιμετωπίζουν διακρίσεις και βία από την πολιτεία, την τοπική κοινωνία και την οικογένεια. Η βρεφοκτονία κοριτσιών στερεί από αμέτρητες γυναίκες την ίδια τη ζωή. Κάθε χρόνο, εκατομμύρια γυναίκες βιάζονται από τον σύζυγο ή τον σύντροφό τους, από συγγενείς, από φίλους και αγνώστους, από εργοδότες και συναδέλφους, από αστυνομικούς και στρατιώτες. Από την ενδοοικογενειακή βία υποφέρουν γυναίκες, παιδιά και άνδρες, όμως η συντριπτική πλειονότητα των θυμάτων είναι γυναίκες και κορίτσια. Στις ένοπλες συγκρούσεις, η βία κατά των γυναικών χρησιμοποιείται συχνά ως όπλο πολέμου, με σκοπό να ταπεινώσει τις ίδιες τις γυναίκες ή και την κοινότητα στην οποία ανήκουν. Η βία κατά των γυναικών δεν περιορίζεται σε κάποιο συγκεκριμένο πολιτικό ή οικονομικό σύστημα, αλλά είναι διαδεδομένη σε κάθε κοινωνία στον κόσμο. Δεν γνωρίζει διαχωριστικές γραμμές από πλευράς πλούτου, φυλής ή πολιτισμού. Οι δομές ισχύος στο εσωτερικό της κοινωνίας, οι οποίες διαιωνίζουν τη βία κατά των γυναικών, είναι βαθιά ριζωμένες και αδιάλλακτες. Η βία, ως βίωμα ή ως απειλή, εμποδίζει τις γυναίκες σε όλο τον κόσμο να ασκήσουν και να απολαύσουν πλήρως τα δικαιώματά τους. Η πολιτεία πρέπει να επέμβει άμεσα ενισχύοντας υπηρεσίες που συνδράμουν τέτοια περιστατικά, αλλάζοντας την ισχύουσα άδικη και ανδροκρατούμενη νομοθεσία και ενσωματώνοντας κατάλληλα εκπαιδευτικά προγράμματα στα σχολεία και όπου αλλού χρειάζεται.
Γ10. Πηγές Ενδοοικογενειακή βία 13 Απριλίου 2009 | 06:31 π.μ. Απο την Ανθή Αγγελοπούλου Με τη συνεργασία της Ψυχολόγου Θεανώς Πολυζωγοπούλου http://fe-mail.gr/pages/posts/sex/sex4355.php ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ Παρασκευή, 22 Αυγούστου 2008 https://anemoos.wordpress.com/2008/08/22/%CE%B2%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%B9%CE%BA%CF%89%CE%BD-2/ Βία κατά των γυναικών: Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων http://www.isotita.gr/index.php/statistics/c181/ Βία κατά των γυναικών: ίσως πιο κοντά απ’ ό,τι φαντάζεσαι… Σύνταξη: Έφη Μουργελά http://pacific.jour.auth.gr/emmeis/?p=1620 Οι γυναίκες από όλη τη Ελλάδα ανεβαίνουν στην Ξάνθη και διαδηλώνουν κατά της βίας με αφορμή τον βιασμό και την δολοφονία της 34χρονης Ζωής – «ΔΩΣΕ ΤΕΛΟΣ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ» BY ARGIRIS SIDERIS ON 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2013
http://www.eccefpolis.gr/2013/ «Βιάστε τις γυναίκες για να μην διαδηλώνουν» Κυριακή, 10 Φεβρουαρίου 2013 11:15 http://www.attikipress.gr/42357/ Raped girl killed over family 'honour' From: AFP August 12, 2009 1:30AM http://www.news.com.au/couriermail/story/0,23739,25918222-5012764,00.html
Τέλος στη βία κατά των γυναικών βάζει ο ΟΗΕ ΣΟΦΙΑ ΚΑΤΣΑΡΕΛΗ Δημοσίευση 06 /10 /2010 12:30 Τελ. Ανανέωση 26 /07 /2011 15:49 http://www.cosmo.gr/Epikairotita/Kosmos/Eidiseis/telos-sth-via-kata-twn-gynaikwn-vazeio-ohe.1291786.html Κακοποίηση της Γυναίκας ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΧΙΟΥ της Μαρίας Ζαννίκου Ψυχολόγου - Σύμβουλου του Κέντρου Στήριξης Οικογένειας Χίου ΔΙΕΘΝHΣ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ Δήλωση από τον Διαχειριστή του UNDP Kemal Dervis Βάζοντας Τέλος στην Ατιμωρησία της Βίας Εναντίον των Γυναικών και των Κοριτσιών 8 Μαρτίου 2007
Η βία κατά των γυναικών και η πάλη για την αντιμετώπισή της To ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ δημοσιεύει ένα ρεπορτάζ από το Διήμερο Συνέδριο στην Τουρκία για τη βία κατά των γυναικών και την εισήγηση του Βαλκανικού Σοσιαλιστικού Κέντρου Cristian Rakofsky. Κολομβία: Βία κατά των γυναικών. Κορμιά σημαδεμένα, εγκλήματα.. groups.yahoo.com/group/greekhr/.../4707 Κακοποίηση Αλλοδαπών Γυναικών στην Κύπρο http://new.ledras.net/index.php/page/7?s=%CE%B3%CE%AE&paged=12 Πρωταθλήτρια και στην κακοποίηση γυναικών η Ελλάδα http://www.zougla.gr/greece/article/prota8litria-ke-stin-kakopisi-ginekon-i-elada Η Κακοποίηση των Γυναικών στη Λέσβο Ευστράτιος Παπάνης, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου η-βία-κατά-των-γυναικών-στην-Iνδία http://www.dw.de/%CE%B7-%CE%B2%CE%AF%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B4%CE%AF%CE%B1/a-16538420 Επίσκεψη στο Κ.Ε.Θ.Ι., στο Συμβουλευτικό Κέντρο Αθήνας και ενημέρωση από ειδικούς για την Ενδοοικογενειακή βία.