MONDAY PEOPLE 01 | ANGRY / AUDREY [Preview]

PEOPLE I SSU E 132 | 07 J U LY 2014

01

Angry / Audrey

เจ้าหญิงตลอดกาลแห่งฮอลลีวู้ด The Angrier, The Prettier

ทำ�ไมผู้หญิงยิ่งโกรธยิ่งสวย Let’s Get Angry!

สำ�รวจหนึ่งในอารมณ์ดิบที่สุด ของมนุษยชาติ สองทีกำ�ลังดี แต่ทำ�เอาปวดไปทั้งตัว!

T25 แล้วต่อด้วย TRX Alarm9 ซี้กันจริงหรือเปล่า?

The Contents MONDAY 132 | MONDAY PEOPLE 01 | J ULY 2014

[FEATU RING]

[SHE WAS]

What You May Not Know About

‘The Angrier, The Prettier ’

Audrey Hepburn

by Bez Chaisuwan

[COV ER STORY]

[FACES]

[FACES]

Let’s Get Angry!

Angry Faces

สำ�รวจหนึ่งในอารมณ์ดิบที่สุด ของมนุษยชาติ

Let’s See Who Got Angry About What and When

Read My Face

[LIVING PEOPLE]

Gin Kee Pee Non

กิน ขี้ ปี้ นอน

Chew Comic Shoes for Shit Is A Boom-Boom Before A Big Game Really A Big No-No? A Proper Siesta

ดูโหงวเฮ้ง Lolay

[PRETTY PEOPLE]

สาวแจ่ม featuring

Ploychi

[HUNGRY PEOPLE]

[HEA LTHY PEOPLE]

[FRIENDLY PEOPLE]

I Am What I Eat

Good For You

You Know Me A Little Go

Terawat Eats All

by Berry View

(อ้าว ห้าเองเหรอ)

2T ปวดไป ทั้งตัว

Alarm9 เพื่อนชายทั้งเก้า

[FICTIONA L PEOPLE]

[PEOPLE & THINGS]

[POOR PEOPLE]

คนบนจอ

Trash Talk

Transformers: Age Of Extinction

Tukta Panida

คนจ๊นจน

“เวลามีคนมาว่าว่าจน นี่โกรธไหม?”

[QUIZ]

[CONTEST]

Who Are They

เธอมีจริง

เจ้าคนพวกนี้ มันเป็นใครกันวะ

เขียนเล่าเรื่องมนุษย์ประหลาด มาร่วมสนุกกับ MONDAY PEOPLE

Introduction

WE ARE THE PEOPLE MY FRIEND ​พวกเราทุกคนเป็นคนครับ ​ใช่สิ (วะ)… ​เมื่อคิดได้ดังนี้ พวกเรามันเดย์ทาเคชิเลยจัดการ แตกหัวเมเจอร์ใหม่ของมันเดย์ให้หนึ่งในนั้นพูดถึงเรื่อง ‘คน’ เสียเลย ​จะมีอะไรใกล้ตัวพวกเราไปกว่าความเป็นคนอีกล่ะ ก็เราเป็นคนกันทั้งนั้นนี่นา ​แถมเมื่อพูดถึงคน เราก็ยังมีอีกหลายแง่มุมให้ขุดคุ้ยค้นหากันอย่างน่าสนใจ ทั้งเรื่องของวิถีชีวิต อารมณ์ความรู้สึก ความสัมพันธ์ สถานะ อาชีพการงาน โอ๊ย ทั้งหมดนี้มันก็คือคนทั้งนั้น ​นั่นเลยเป็นจุดกำ�เนิดของ MONDAY PEOPLE ที่จะเวียนมาหาคุณผู้อ่าน ทุกๆ วันจันทร์แรกของเดือน ให้ทุกคนได้ทำ�ความรู้จักตัวตนความเป็นคนของเรา ของคนอื่น และจะพบว่าคนเรามีทั้งความต่างและความเหมือนกันอย่างน่าสนใจ ​เพราะเราทุกคนเป็นคน ​และเราก็ควรรู้จัก ‘คน’ มากกว่าใครๆ

Co-Editors’ Note

AngrY Fat Kid หลายสิบปีก่อน ผมเคยเป็นเด็กอ้วนขี้โมโห มาวันนี้ ความอ้วนยังอยู่ แต่ความเป็นเด็กหายสาบสูญไปแล้ว อีกอย่างที่หายไป คือขี้ กล่าวคือ ไอ้โมโหเฉยๆ น่ะมันยังเป็นอยู่เรื่อยๆ แต่ ขี้โมโห ที่หมายถึงมีนิสัย ชอบโมโหเนืองนิจนั้น ไม่เป็นแล้ว เข้าใจไหมว่าเมื่อก่อนจะโกรธอะไรนักหนานะ ตัวเรา ก็เข้าใจอยู่นะครับ หนึ่ง อ้วน สอง นิสัยประหลาด เข้ากับใครไม่ค่อยได้ แค่สองข้อนี้ก็มีเหตุให้โกรธเยอะแล้ว เพราะโดนล้อ และโดนเพื่อนไม่คบ นิสัยขี้โกรธของผมหายไปตอนโต เมื่อต้องร่วมงานกับเพื่อนสองคน คือมันโกรธเก่งกว่ากูมากมาย และถ้าไม่มีใครยอมเย็นไว้สักหนึ่งคน กิจการงานเงินทั้งหลายจะฉิบหายไปหมดสิ้น ซึ่งยอมไม่ได้ สองท่านนั่นรวย แต่กระผมมันจนครับ กระผมปล่อยงานเจ๊งไม่ได้ครับ คนอื่นสามารถจะไม่แคร์ได้ แต่เราต้องแคร์ครับ สรุป ความไม่มีกินนั้น ทำ�ให้นิสัยเปลี่ยนไป ในทางบวกได้เหมือนกัน bickboon

To Be an Angry Man ผมเป็นคนขี้หงุดหงิดครับ หลายคนอาจเห็นผมดูเป็นคนมีอารมณ์ ขัน มีอธั ยาศัยดี อันนัน้ ก็ขอบอกว่าไม่ใช่เรือ่ งผิด แต่ ใ นขณะเดี ย วกั น ผมก็ เ ป็ น คนขี้ ห งุ ด หงิ ด ขี้รำ�คาญผสมโรงไปด้วยจริงๆ เกื อบทุกครั้ง ที่รู้สึกโกรธ ผมเลือ กที่จะ ไม่ ป ล่ อ ยความหงุ ด หงิ ด ออกมาในรู ป แบบ ของความโกรธตรงๆ แต่บดิ มันไปในทางทีส่ ร้าง ความขัดแย้งน้อยกว่า เช่น ทำ�ตลกแดกเสียดสี กลบเกลื่ อ นไปในสเตตั ส เฟซบุ๊ ก (แต่ จ ริ ง ๆ คือกูบ่น), เล่นมุขจากสถานการณ์น่ารำ�คาญ ตรงหน้า (ซึ่งแน่นอนว่าแท้จริงแล้วกูรำ�คาญ) หลังจากใช้ชีวิตกับความโกรธมาหลายปี ผมสั ง เกตเห็ น ว่ า ธรรมชาติ ข องความโกรธ ก็เหมือนไฟลามทุ่ง ที่ลามเลียจากหัวกบาลนึง ไปสู่ อี ก หั ว กบาลนึ ง อย่ า งง่ า ยดาย ในแบบที่ อารมณ์อื่นๆ ทำ�ได้ไม่รุนแรงเท่า (คงไม่มีใคร รักกันได้ลามเลียรุนแรงเหมือนนินทาแล้วโกรธ กันหรอก จริงมั้ย) ผมพบว่ า ความหงุ ด หงิ ด ก็ มี ป ระโยชน์ ของมัน คือมันเป็นเครือ่ งสะท้อนว่าอะไรทีท่ �ำ ให้ เราหั ว เสี ย ได้ บ้ า ง เพื่ อ จะเรี ย นรู้ ไ ม่ ใ ห้ ตั ว เอง ทำ�แบบนั้นกับคนอื่น ความโกรธในตัวมนุษย์กเ็ หมือนกันทัว่ โลก น่ะแหละ อะไรทีท่ �ำ ให้เราโกรธ มันก็ท�ำ ให้คนอืน่ โกรธเหมือนกัน ดังนั้น ถ้าเรารู้สึกหงุดหงิดเวลาที่ตัวเอง หงุดหงิด ​ก็ ไ ม่ ค วรทำ � ให้ ค นอื่ น รู้ สึ ก หงุ ด หงิ ด จาก ความหงุดหงิดเช่นกัน joebongo

MONDAY PEOPLE Featuring

The angrier the prettier

Featuring Audrey Hepburn text Bez Chaisuwan | Illustration Terawat T T

A

P

F O R S TO

RY

Page 1 of 2

Audrey Hepburn ท่ า มกลางความเงี ย บสงบภายในห้ อ งสมุ ด ที่ กว้างขวาง ชายหนุ่มค่อยๆ เดินเข้ามาหาหญิงสาวร่างบาง ที่กำ�ลังจดจ่ออยู่กับกองหนังสือเบื้องหน้า เขาก้มลง และจุมพิตข้างหูเธอเบาๆ อย่างไม่ทันตั้งตัว หญิงสาวหันไปมองด้วยความตกใจ ในอากาศมีแต่ความเงียบงันอยู่ครู่หนึ่ง เธอหันกลับไปอยู่กับหนังสือของเธอเหมือนเดิม ช่วงเวลาเย็นชาห้วงขณะนั้น เธอเอ่ยตอบกลับ อย่างแผ่วเบาว่า “ต้องการอะไร...” ความตึงเครียดเริ่มก่อตัวรอยยิ้มเริ่มจางหาย “ผมก็แค่ต้องการพูดกับคุณ” เขาตอบด้วยสีหน้าทีเ่ ปลีย่ นไป แววตาหลังแว่นตา กั น แดดอั น ใหญ่ ข องเธอแม้ จ ะมองผ่ า นได้ ไ ม่ ชั ด เจน แต่ก็สื่อสารสถานการณ์ภายในได้ดีว่า ฉันกำ�ลังโกรธ... ออดรีย์ เฮปเบิร์นดาวค้างฟ้าผู้ เป็ น อมตะของ วงการภาพยนตร์ฮอลลีวดู้ เธอได้วาดลวดลายการแสดง ที่โดดเด่นขึ้นกว่าแต่ก่อน โดยที่คราวนี้ในเรื่อง Breakfast at Tiffany’s ออดรียร์ บั บทบาทเป็นฮอลลี่ สาวสวยสง่าผูเ้ ป็นวิญญาณ อิสระที่ไม่ผูกมัดกับใครๆ ท่ีกำ�ลังอยู่ในภารกิจพยายาม มัดใจชายมีฐานะหลายคนด้วยเสน่ห์ของเธอ

ตัวของฮอลลีเ่ องก็มแี ง่มมุ และมิตขิ องพืน้ ทีส่ ว่ นตัว ในโลกสังคมนิวยอร์กช่วงหลังสงครามที่กำ�ลังเฟื่องฟู รุ่งเรืองที่ในขณะเดียวกันนั้นเอง ก็มีคนหลอกใช้และหลอกลวงกันมากมายทั้งใน สังคมชีวิตประจำ�วันหรือทั้งในงานรื่นเริง จากการแสดงของออดรีย์และนักแสดงร่วมอีก หลายคน เรามักจะสังเกตเห็นการแสดงหลากอารมณ์ หลายกริยาท่าทางเป็นเหมือนบทพูดที่ไม่ได้บอก กล่าวของพวกเขา ราวกับเป็นการเดินเข้าใส่ ตะโกนด่าด้วยริมฝีปาก ที่ปิดสนิท แต่ถงึ กระนัน้ ไม่วา่ จะเป็นห้วงความสุข ความทุกข์ ความเศร้า หัวเราะปนน้ำ�ตา ก็คงเป็นการยากที่จะปฏิเสธว่า ทำ�ไม ออดรีย์ ยังคงดูเฉิดฉายน่ามองอยู่ตลอดเวลา เวลาทีค่ นเราโกรธ เลือดลมจะสูบฉีด หัวใจเต้นแรง หน้าตาแดงก่ำ� เหงื่ อ ไหล รู ขุ ม ขนเปิ ด กว้ า งเช่ น เดี ย วกั น กั บ รูม่านตา เส้นเลือดจะขยาย กล้ามเนื้อทุกส่วนจะถูก อั ด ฉี ด ด้ ว ยเลื อ ดเกิ ด การเกร็ ง ตั ว พร้ อ มจะฉุ น เฉี ย ว เหวี่ยงทุกสิ่งอย่างใกล้ตัวให้ลอยไปพ้นสายตา คงเป็น สถานการณ์ที่ใครต่อใครคงไม่อยากอยู่ใกล้ แต่สำ�หรับบางคน ในมรสุมแห่งความเกรี้ยวกราด เช่นนี้ เป็นราวกับช่วงเวลาที่ชวนให้หลงใหล

Page 2 of 2

อาจเพราะแววตาที่เบิกกว้าง จึงทำ�ให้มองเห็น ดวงดาวในนั้น อาจเพราะเลือดลมที่สูบฉีด ทำ�ให้แก้ม ของเธออมชมพู ดู ดี มี เ ลื อ ดฝาด อาจเพราะอารมณ์ ฉุนเฉียวทีเ่ หวีย่ งเธอหมุนตัวไปมา ทำ�ให้ดเู หมือนว่าเธอ กำ�ลังเต้นรำ� มั น เป็ น เสน่ ห์ ใ นความขั ด แย้ ง ที่ เ กิ ด ขึ้ น ระหว่ า ง การกระทบกระทั่งของคนสองคน จากการสอบถามคนไม่ ใ กล้ ไ ม่ ไ กลตั ว เกี่ ย วกั บ ประเด็นที่ว่า ทำ�ไมเวลาที่ผู้หญิงบางคนโกรธและยังคง ดูน่ารักน่าเอ็นดูอยู่ ผมได้รับคำ�ตอบมาหลายทิศทาง แต่ถ้าจับมาขมวดปลายล้วนแล้วเป็นประเด็นเดียวที่ว่า “ถ้ารักถ้าชอบยังไงก็รักก็ชอบ ถ้างอนแบบหึงหวงยิ่งดูดี ยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่” แน่ละ่ ทีส่ ญ ั ชาตญาณของผูช้ ายหลายคนอาจชอบ การถูกโบยตีด้วยกลีบกุหลาบ เป็นความสุขเล็กๆ ที่ โดนคนน่ารักน่าเอ็นดูมาเหวี่ยงระเบิดใส่ เจ็บนิด ถูกใจ ทนได้ เธอน่ารัก ความโกรธหรื อ การงอนที่ พ อเหมาะน่ า เอ็ น ดู ล้วนมีขอบเขตของมัน อาจเป็นการเติมเชื้อไฟไม่ให้ มอดดับและสร้างสีสันให้กับชีวิตคู่ ก็แน่อยู่ว่าถ้าหาก ใส่เชื้อฟืนมากเกินไป เติมลมมากเกินไป อากาศแห้ง มากเกิ น ไป กองไฟอาจลามโหมเผาทุ ก อย่ า งลงได้ อย่างง่ายดาย มันคงต้องเป็นความพอดี ที่ทั้งคู่ต้อง สื่อสารกันให้รู้ทั้งสองฝ่ายรู้กันก่อนที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง จะโยนเชื้อไฟเติมเพิ่มไปในเพลิง ชัน้ เชิงทีว่ า่ คือการบอกกล่าวกันโดยปากทีป่ ดิ สนิท ไม่ต่างอะไรกับการเล่นละครใบ้ ถ้าอีกฝ่ายมาร้อน เราคงต้องเย็นกลับให้พอดี กลมกล่อม ไม่ใช่จะเผากันให้ตายไปข้าง

ออดรีย์คงรู้ในความลับของการโกรธ เพราะเธอ ใช้มันเป็นเสน่ห์ที่ดึงดูด ที่เคยมัดใจใครต่อใครหลายคน จังหวะท่าทางและน้�ำ เสียงออดอ้อนในการแสดงของเธอ เธอเพียงหยิบจับเอาธรรมชาติมาปรุงแต่ง ขยายความ โดยการแสดงออกให้ใหญ่มากขึ้นและผ่อนเบาในเวลา ที่สมควรตามความเหมาะสม มีสติและจดจ่ออยู่กับ น้ำ�หนักของการเปลี่ยนแปลงแม้การขยับคิ้วเข้าหากัน เพียงน้อยนิด สาวน้อยกำ�ลังยืนอยู่ท่ามกลางแสงไฟ ชี้นิ้วสั่ง วงดนตรีในความมืดให้บรรเลงบทเพลงตามใจของเธอ ราวกับเธอกำ�ลังควบคุมสะกดโลกรอบตัวให้หมุน อยู่ภายในท่วงทำ�นองที่เธอหวัง ออดรีย์ส่งสายตาเว้าวอนไปที่ชายหนุ่ม ง้อฉันสิ ง้อชั้นอีกหน่อย ง้อฉันให้นานอีกนิดนึง เห็นรอยยิ้ม ที่มุมปากของฉันมั้ย เธอก็คงรู้อยู่ว่ามันแอบดีใจแค่ไหน ที่เธอมาคอยอ้อนเอาใจ ถ้าหากเราเต้นรำ�กลางสายฝน แม้จะเปียกหน่อย ก็ไม่เป็นไรหรอก เพราะเรารู้, เราต่างรักกันดี

She Was

Audrey Hepburn (1929-1993)

Text Chedtapong C, Bick Boonsinsukh

T

A

P

F O R S TO

RY

Cover Story

Let’s Get Angry! text Natathan S @j0ebongo

​“โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า” น่าจะเป็น วลีเกี่ยวกับความโกรธที่แคตชี่ที่สุดในยุคนี้ แล้ ว เป็ น ที่ นิ ย มอย่ า งมากในการเอามา ขึ้นต้นคอลัมน์เกี่ยวกับความโกรธ (ดังที่เรา ทำ�อยู่นี้...) ​ เอาล่ะ ยังไงก็ตาม คนบนโลกนีอ้ ย่างน้อยก็ต้องเคยเป็นคนโง่คนบ้ากันบ้างล่ะ ก็อารมณ์โกรธมันช่างเป็นอารมณ์สุดเบสิก ที่ไม่ว่าใครก็ต้องเคยเป็น จะใจเย็นแค่ไหน มึงก็ต้องเคยรำ�คาญยุงตอมกันบ้างล่ะวะ ​ แต่ทั้งๆ ที่เราอยู่กับความโกรธมาตั้ง หลายต่อหลายสิบปี เรากลับไม่ค่อยรู้จัก ความโกรธกันสักเท่าไหร่เลยแฮะ MONDAY PEOPLE ฉบับปฐมฤกษ์จงึ ขอพลิกปูมเกีย่ ว กั บ ความโกรธมาให้ อ่ า นกั น พอกรุ บ กริ บ ทำ�ใจให้เย็นๆ แล้วกดไปอ่านได้เล้ย

Gin Kee Pee Non : กิน ขี้ ปี้ นอน Healthy People text Bick Boonsinsukh | Natathan S Illustration Thapat K

g p T

A

P

F O R S TO

RY

k n

Pretty People : สาวแจ่ม

Ploychi รุจาพร ฤกษ์วิบูลย์ศรี text and photo Atisthan K, @iamfunn

Page 1 of 8

Page 2 of 8

Page 3 of 8

Page 4 of 8

Page 5 of 8

Page 6 of 8

Page 7 of 8

Page 8 of 8

Page 2 of 4

ก็มกี ารยืน่ ไมค์ถามชือ่ ให้ตอบ อาจารย์ปงิ ก็ถามคนแรกว่า ‘ชื่ออะไรคะ’ เขาก็ตอบว่า ‘ชื่อออมมิค่ะ’” พลอยชิ หน้าเหวอแล้วตกลงกับเพือ่ น “เพือ่ นเลยบอกว่า ‘ถ้าไมค์ มาถึงมึง มึงชื่อพลอยชิเลยนะ’ แล้วทีนี้ไมค์มาจริงๆ ค่ะ ‘สวัสดีค่ะ ชื่อพลอยชิค่า’ แล้วทีนี้เขาก็ร้องหูกันทั้งห้อง เลยเป็นพลอยชิมาตั้งแต่นั้น” พลอยชิออกตัวว่าไม่ได้คล้ายดาราดังมาตัง้ แต่เด็ก ตอนเรียนดาว้องก์ก็ไม่ได้ประกวดหนุ่มป๊อปสาวป๊อป อย่างที่นิยม “ตอนนั้นยังมีไฝค่ะ แล้วช่วงนั้นยังไม่สวย เท่าไหร่” เสียงพลอยชิเศร้าลงเรื่อยๆ พร้อมซับหัวตา “ยังไม่โตเต็มตัวจริงๆ รู้สึกว่ามันยังไม่ใช่เวทีของเรา เอาไว้เวทีหน้าดีกว่า” ถึงตอนนัน้ ยังไม่ใช่เวทีของพลอยชิ แต่ระหว่างเรียน พลอยชิกไ็ ด้ท�ำ กิจกรรมต่างๆ ประกอบ กับเป็นคนมีความสามารถมากอยูแ่ ล้ว (อย่างทีเ่ ธอบอก) จนได้ถอื ว่าเป็นนักกิจกรรม โดยเฉพาะการเป็นแดนเซอร์ วงดนตรีลูกทุ่ง ของโรงเรียนศึกษานารี เพื่อแข่งขันใน รายการ ชิงช้าสวรรค์ “เต้นทูก้ เพลงเลยค่ะ ทัง้ หนูไม่ได้ตงั้ ใจดำ� แต่งงานกั น เถอะ แล้ ว ก็ อ ยู่ ห น้ า สุ ด เพราะเตี้ ย คื อ นั ก ร้ อ ง อยู่ตรงกลาง ดิฉันอยู่คู่หน้าสุดเลยค่ะเหมือนมีสกิล มากกว่าเพือ่ น เพือ่ นจะได้ด”ู พลอยชิพดู หน้าตายพร้อม เล่าถึงดราม่าระหว่างรายการที่ซ้อมจริง เหนื่อยจริง ร้องไห้จริง แต่ก็ผ่านช่วงเวลานั้นมาได้พร้อมเชิญชวน ให้ทุกคนเข้าไปเสิร์ชดูเธอเต้นในยูทูบพิสูจน์ความเตี้ย และไม่เฉพาะเรื่องเต้น พลอยชิยังชอบร้องเพลง ด้วย “พี่ก็พูด ไปอะค่ ะ ” น้ำ� เสี ย งพลอยชิ เ หมื อ นเขิ น “จริ ง ๆ ชอบร้ อ งเพลงมาตั้ ง แต่ เ ด็ ก ค่ ะ ประกวดที่ โรงเรียนแต่ไม่ได้ไปร้องตามเวทีใหญ่ๆ พอเข้ามหา’ลัย พี่ เขาก็ เ ห็ น ว่ า ร้ อ งเพลงได้ เ ลยชวนมาเข้ า วง แล้ ว ได้

Page 3 of 4

ร้องเพลงที่ผับแถวมหา’ลัย หลังจากนั้นก็มีคนชวนให้ไป ร้องโน่นนี่เรื่อยๆ” และการตามไปร้ อ งโน่ น นี่ กั บ วงเรื่ อ ยๆ ทำ � ให้ พลอยชิได้มีโอกาสร่วมร้องในโปรเจ็กต์ Downtown Story 2 ของอ้อม-ชุมพล สุปัญโญ โปรดิวเซอร์ของ GMM GRAMMY “อุ๊ย ลืมไปแล้วนะเนี่ยคู้ณ ร้องอยู่ 2 คำ�ค่ะ คือคำ�ว่า ฮู่ กับ ฮ่า” เธอหัวเราะเสียงดัง “จริงๆ มีท่อนร้องของตัวเองเพลง รฟร. ด้วย ร้อง ‘บอกว่า รถนัน้ ไปอย่างช้าๆ ถามว่าเธอจะไปไหม’ จริงๆ จับพลัด จับผลู เขาคงหาคนอื่นไม่ได้แล้วอะค่ะ” แต่ถา้ ถามถึงเหตุการณ์ประทับใจในการเป็นนักร้อง กลับไม่ได้เป็นคราวทีไ่ ด้เป็นนักร้องของ GMM GRAMMY โปรเจ็ ก ต์ นั้ น เธอเลื อ กเล่ า เรื่ อ งคราวที่ ไ ปร้ อ งเพลง งานแต่งงานครั้งแรก “คือพี่โช นักร้องนำ�วง LULLABY ชวนไปเล่ น บ่ า วสาวเขาคบกั น มา 10 ปี คบกั น มา เพื่อรอคอยงานแต่งงานวันนั้น ตอนในงานไม่มีอะไร แต่พอเล่นเสร็จมานั่งกินก๋วยเตี๋ยวกัน นักดนตรีก็นั่งอยู่ โต๊ ะ ข้ า งๆ เขาก็ ทั ก ขึ้ น มาว่ า ‘อ้ า ว พลอยชิ ใส่ เ สื้ อ กลั บ ด้ า นเหรอ’ คื อ ใส่ เ สื้ อ กลั บ ด้ า นไปเล่ น งานแต่ ง ทัง้ งานค่ะคุณ ไม่รเู้ ป็นเคล็ดหรือเปล่าให้เขารักกันยืนยาว ปรากฏว่า 10 วันต่อมาเขาเลิกกันค่ะ มันเป็นสิ่งที่น่า จดจำ�มั้ยคะ” เธอเล่าพร้อมหัวเราะเสียงดัง

หน้าที่การงานในปัจจุบัน พลอยชิก็ยังวนเวียนอยู่ ในงานบันเทิง ในตำ�แหน่งผู้สื่อข่าววิทยุ เธอเล่าถึงการ เข้ามาทำ�งานนี้ว่า “ปกติฟัง EFM อยู่แล้วค่ะ แล้วอยู่มา วันนึงเขาก็ประกาศรับนักข่าวผู้หญิง เอ๊ะ หรือว่าเราจะ ไปสมัครงานทีน่ ดี่ นี ะ กลับมาคิดคนเดียว มองกล้องสอง เหมือนนางเอกเกาหลีแล้วพูดว่า เอ๊ะ หรือที่นี่จะเป็น ที่ของเรา แล้ววันรุ่งขึ้นก็ไปสมัครเลย “คือเขาบอกว่าจะสมัครผ่านเว็บของแกรมมี่ก็ได้ หรือว่าวอล์คอินก็ได้ เราก็ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วโดดงาน ไปสมัครที่แกรมมี่เลยแล้วกัน พอดีวันนั้นแต่งตัวสวย มาก ประกอบกับเป็นคนสวยอยู่แล้ว พอไปถึงเขาก็เลย

บอกว่ า ‘กรอกข้ อ มู ล ใส่ เว็ บ ได้ เ ลยครั บ ’” พลอยชิ หน้าเหวออีกรอบ แล้วพูดเสียงดัง “กูกรอกที่บ้านก็ได้ ไม่ใช่เหรอว้า แล้วกูมาทำ�ไมว้า ก็เลยเอาวะกรอกก็กรอก” แต่แล้วก็เหมือนถูกกำ�หนดให้แบบไม่ต้องรำ�พึง ที่กล้องไหน วันนั้นพลอยชิบังเอิญเจอ ตุ๊ยตุ่ย-พุทธชาติ พงศ์สุชาติ พอดี เธอเลยได้เรียกไปสัมภาษณ์งานทันที ได้ ทำ � เดโม่ ฝึ ก เล่ าข่าวอยู่สักระยะ ก่อ นจะได้มาเป็น ผู้สื่อข่าวบันเทิงคลื่น EFM ในที่สุด “ทำ�อยู่ที่นี่เกือบ 2 ปี เหตุการณ์ที่ประทับใจที่สุด คือได้ไปกินของฟรีตามงาน วันไหนไปทานโรงแรมเป็น ค็อกเทลเนี่ยจะไม่อิ่ม แต่ถ้าวันไหนเขาเลี้ยงเป็นโต๊ะจีน ก็จะรูส้ กึ ว่าค่ายนีเ้ ลีย้ งดี แล้วก็ได้ของฟรีดว้ ย ไปงานแฟ้บ

Page 4 of 4

เราก็ได้แฟ้บกลับมาใช้ ไปงานยาสระผมเราก็ได้ยาสระผม กลับบ้าน โอ๊ยไม่ใช่สคิ ะ!” น้�ำ เสียงพลอยชิเหมือนพูดเล่น เพราะถ้าให้พูดถึงเหตุการณ์ที่ประทับใจที่สุดระหว่าง การทำ � งานเป็ น นั ก ข่ า วบั น เทิ ง คื อ การได้ ใ กล้ ชิ ด กั บ พีเ่ บิรด์ -ธงไชย แมคอินไตย์ ทีถ่ อื ว่านักข่าวเข้าถึงตัวยาก ทีเดียว “ตอนนั้นค่ะคุณ ทำ� EFM ON TV แล้วจะต้อง มีการเก็บไอดี (หมายถึง การเก็บฟุตเทจด้วยการให้พูด คำ�สั้นๆ เพื่อนำ�ไปตัดภาพเร็วๆ ต่อๆ กัน) แล้วก็ให้ ดาราพูดว่า ‘จริงอยู่แล้ว’ ‘ชัวร์รึเปล่า’ ‘มั่วนิ่มรึเปล่า’ ซึ่ง วันนั้นเราก็อยากทำ�แต้ม ยิ่งได้ ด าราเบอร์ ใ หญ่ ๆ มาพูดเนี่ยจะดีมากแต่ว่าได้มายาก เพราะปกติเวลา สัมภาษณ์เสร็จเขาก็จะโดนกันออกไป เพราะว่าเป็นงาน ส่วนตัวของแต่ละสำ�นัก “แล้วก็เจอพี่เบิร์ดค่ะ วันนั้นนักข่าวไปกัน 2 ทีม ทีมแรกก็ไปขอพี่เบิร์ดแล้ว แต่ว่าก็ไม่ได้ เราเลยอาศัย ช่วงชุลมุนตะโกนไปว่า ‘พี่เบิร์ดๆ พี่เบิร์ดพูดให้หน่อย ค่ะ จริงอยู่แล้ว’ พี่เบิร์ดก็งงแต่เข้ามากอดเราแล้วพูดว่า ‘ให้พูดทำ�ไมว้า จริงอยู่แล้ว’ แล้วก็เดินไป นักข่าวในวง ที่เหลือก็เฮกัน

พลอยชิ ส รุ ป ถึ ง หน้ า ที่ ข องการเป็ น นั ก ข่ า ววิ ท ยุ สายบั น เทิ ง ว่ า “จริ ง ๆ งานข่ า วเป็ น งานที่ ส นุ ก นะ แต่ ว่ า คนที่ ทำ � ได้ ต้ อ งเป็ น คนที่ อ ยู่ กั บ มั น ได้ จ ริ ง ๆ งานมันไม่เป็นเวลา เสาร์-อาทิตย์กต็ อ้ งทำ�งาน ตามดารา ครั้งนึงมันก็ต้องไปสู้กับสำ�นักอื่น มันเหนื่อย ไปถือไมค์ ไปแก่งแย่ง นั่งรถลงเรือ ต้องปิดข่าว ต้องพิมพ์ข่าว ชีวิต มันคอนโทรลลำ�บาก” พลอยชิเลยหยุดหน้าที่ของการ เป็นนักข่าวบันเทิงคลื่น EFM และได้ย้ายคลื่นมาเป็น ผู้อัพเดตความเคลื่อนไหวไลฟ์สไตล์ กิน เที่ยว ช้อป อย่างการเป็น Chill Reporter ของคลื่น Chill EFM 89 จนถึงปัจจุบัน “ไม่ต้องติดตามหรอกค่ะ ปกติชอบอยู่คนเดียว ฮว้อย ไม่ใช่” เธอเล่นมุขอีกรอบ “ติดตามได้นะคะที่ Chill FM 89 คลื่นเดียว กิน เที่ยว ช้อป ช่วง กิน เที่ยว ช้อป ออฟเดอะทาวน์ ได้ยินเสียงทุกวันเลย” พลอยชิ ฝากทิ้งท้ายถึงผลงานของเธอที่เหลือเพียงอย่างเดียว เพราะงานร้องเพลงตอนนีย้ งั ไม่มแี ละเขินอายทีจ่ ะพูดถึง แต่เมื่อให้ฝากถึงชาว MONDAY เธอกลับบอกว่า “ฝากซื้อโค้กถุงนึงค่ะ” พลอยชิเอ่ยด้วยน้ำ�เสียง จริงจังปิดท้าย

Healthy Hungry People People

Terawat Eats All text Bick Boonsinsukh photo Atisthan K, @iamfunn

Page 1 of 3

เมื่อก่อนกับตอนนี้ เคยเป็นคนทีส่ ขุ ภาพแย่มาก อะไรก็กนิ หมด เหล้า เบียร์ ขาหมู ข้าวเหนียวทุเรียน สุขภาพดำ�ดิ่งสู่นรก แต่ มาเมื่ อ 6-7 ปี ก่ อ นก็ เริ่ ม พยายามดู แ ลมั น มากขึ้ น ทั้งอาหารและการออกกำ�ลังกาย สไตล์การกิน ชอบการกินอะไรหลายๆ อย่างพร้อมกัน ไม่ใช่แบบ ข้ า วราดกะหรี่ ห มู จบ แต่ ถ้ า เป็ น ข้ า วแกงกะหรี่ ห มู ที่มาพร้อมไข่ต้มและผักสลัดเนี่ย ถูกต้อง ชอบ ผักสด เป็นสิ่งสำ�คัญจริงๆ สำ�หรับผม ขนมและของหวาน กินหมด ไม่มีกติกา อยากกินอะไรก็กิน แต่ต้อง ออกกำ�ลังกายครับ และอย่างต่อเนื่องด้วย กี่โมงจะหยุดกิน กีโ่ มงก็กนิ จะกินห้าทุม่ ก็กนิ กินตลอดเวลา จริงๆ เรื่อ งกิ น ผมไม่ ล ดนะครั บ แค่ เ ลื อ ก และสำ � คั ญ คื อ ออกกำ�ลังกายเสมอ ขอย้ำ� สิ่งที่พยายามจะกิน ผักสดนี่แหละ อย่างน้อยต้องได้สลัดผักสักสี่ชาม ใหญ่ตอ่ สัปดาห์ หรือพวกซีเรียล มูสลี ต่างๆ พยายามหา ที่อร่อยๆ ดีๆ กินเรื่อยๆ สิ่งที่พยายามจะไม่กิน สั ต ว์ ใ หญ่ แต่ แ ม่ ง ยาก หมู ปิ้ ง มั น อร่ อ ย ยั ง อยากกินอยู่ ก็ใช้วิธีเอาหมูป้ิงมาใส่ผักสลัด กลายเป็น สลั ด หมู ป้ิ ง ดู ดี ข้ึ น และอร่ อ ยแบบยั ง ได้ ป ระโยชน์ หักลบกันไป

Page 2 of 3

มีอีกไหม โรตี ที่จริงชอบมาก แต่มันคือแป้ง ที่เอาไปทอด ปาดเนย ราดนมข้น โรย น้�ำ ตาล ชัว่ ร้ายหมดทุกส่วนผสม ไม่มอี ะไร ดีเลย อร่อยนะ แต่ไม่ได้ มันร้ายมาก ยังมีอีกไหม ไข่นกกระทาครับ ลูกเล็กๆ ลูกนึง นี่เท่ากับไข่ไก่ 4 ใบครึ่ง มันควรมีคำ�เตือน ปักไว้ที่สลัดบาร์ของซิซซ์เล่อร์นะ ยามหิวสุดๆ ของธีรวัฒน์ เคยหิวจนนอนไม่หลับ ก็จะลุกขึน้ มา กินในที่สุด เอ่อ ดูแย่เนอะ ปรัชญาการกิน ถ้ากินเค้กช็อกโกแลตไปแล้ว ก็อย่า กินไอติมต่อ

Page 3 of 3

วันนี้โอ-ธีรวัฒน์ พาเรามากินอาหารสุขภาพที่ ร้าน FARM to TABLE แถวปากคลองตลาด ร้านเล็กๆ ขนาดประมาณสิบที่นั่ง แต่น่ารัก ดีไซน์ดี มีรสนิยม ที่สำ�คัญ อร่อยทุกอย่าง สลัดก็ดีงาม ไอศกรีมก็สุดยอด โดยเฉพาะบราวนี่ชาเขียว กินแล้วตายไปเลย เท็กซ์เจอร์ของเค้กนี่คือระดับโลกมากๆ และขนมทุกอย่าง ไม่หวานจนเกินไป ราคาโอเค กินแล้วไม่จน ไม่ตอ้ งถึงกับ เก็บหอมรอบริบหนึ่งปีถึงจะมีปัญญามากินได้อะไรงี้ อาหารก็ มี น ะครั บ วั น นั้ น ทางที ม งาน MDPP ได้กินข้าวกุ้งหมูกระเทียม ซึ่งเห็นๆ อยู่ว่าคือตักจาก หม้อมาราดข้าวแล้วเวฟ แต่มันยังอร่อยแบบน้ำ�ตาเล็ด แทบจะเขมือบจานเข้าไปด้วย คือแปลว่ามันอร่อยจริงๆ อะ ขนาดไม่ได้ท�ำ ใหม่ๆ ร้อนๆ ยังอร่อยอะ บ้าหรือเปล่า

ร้าน FARM to TABLE organic cafe โทร. 02-1152625 Facebook: FARM to TABLE, Organic Cafe ถ้ามาจากปากคลองตลาดให้มุ่งหน้า สน.พระราชวัง เลียบไปจนสุดทางแล้วเลี้ยวขวา จนเจอตลาดส่งเสริมเกษตร ร้านจะอยู่ในตึกเก่า ริมถนนอัษฎางค์เลียบคลองหลอด

Healthy People

2T

ปวดไปทั้งตัว Text Berry View | Illustration Pongtorn Yimyaem

T

A

P

F O R S TO

RY

Page 1 of 4

วั น ไหนที่ ก้ ม ใช้ ป ลายมื อ แตะสลั บ ปลายเท้ า ซ้าย-ขวาไม่ถงึ วันนัน้ ผมขาดความมัน่ ใจ ถ้ายิง่ ปล่อยให้ ระยะห่างระหว่างปลายมือกับปลายเท้าในท่านี้ห่างกัน มากขึ้นเท่าไหร่ มันหมายถึงอายุที่ยิ่งสั้นลง! หลังจากทีป่ ลายเท้ากับปลายนิว้ มือของผมไม่เคย ได้เจอกันเลยในรอบหลายปี เพราะผมห่วงแต่เรื่อง กดเอทีเอ็มปลายเดือน การออกแรงเสียเหงือ่ เกิดขึน้ บ้าง ประปราย แต่ไม่ใช่กีฬาเป็นเรื่องเป็นราว (เขียน อย่างนี้... รับรองว่าบานปลาย) ใช่ครับ มั น บานปลาย ทั้ ง ความเครี ย ด ความอ้ ว น สุ ข ภาพที่ ย่ำ � แย่ เคยไหม... แค่ เ ป็ น หวั ด ยั ง ต้ อ งใช้ เ วลารั ก ษา 4-5 วั น ถึ ง จะหาย ฮัดเช่ย... ฮัดเช้ย ผมลองสำ � รวจ บ ร ร ด า ข้ อ อ้ า ง ม า ก ม า ย ที่ เ กิ ด ขึ้ น กับตัวเองและคนใกล้ตัว พบว่า หนึง่ ในปัญหา คลาสสิกตลอดกาล คือ ทีไ่ ม่ไปยิมเพราะว่าไกลบ้าน เสี ย เวลาเดิ น ทาง บางแห่ ง สมัครไปแล้วกินเงินเราไปเปล่าๆ เดื อ นแล้ ว เดื อ นเล่ า และบางที ก ารนำ � ร่างอวบอ้วนของเราไปออกกำ�ลังกายในที่สาธารณะ ก็ดูจะง่ายกว่า ถ้าพี่มีปืนแล้วจ่อมาทางผม ด้วยข้ออ้าง 2-3 ข้อนี้ นานวันเข้า มันทำ�ให้เรา หมดไฟในที่สุด วิธีแก้วิกฤติการณ์เรื่องนี้ที่ผมเริ่มกับ ตัวเอง คือ เปลี่ยนบ้านเป็นยิม

แต่ผมมีข้อแม้ว่า อุปกรณ์ยิมนั้นต้องไม่ใช่เป็น พวกถาวรวัตถุ ประเภทลู่วิ่งไฟฟ้าที่สุดท้ายชะตากรรม พวกมันคือที่ราวตากผ้าขนหนู มันต้องเป็นอุปกรณ์ยิม ที่เล็กกะทัดรัด ถ้าเป็นประเภทมีแล้วเหมือนไม่มีจะยิ่ง ดีมาก (ดูมัน) ปลายปี 2013 ผมไปเจอกับ TRX (Total Resistance Exercise) เป็นเชือก 2 เส้นที่เอาไว้ออกกำ�ลังกาย ดูเซน มาก-ชอบ ผมอ่านบล็อกเกี่ยวกับที่มาที่ไปของ TRX แล้วเกิดความศรัทธา มีบล็อกเกอร์รายหนึ่งเล่าว่า สมัยที่ทหาร อเมริกนั ไปรบในอัฟกานิสถาน ในเป้ยงั ชีพทีร่ บั แจก สำ�หรับ บางหน่วย ทางการจะมอบ TRX ให้ติดตัวไปใช้ด้วย (เห้ย... เจ๋ง) นำ�อุปกรณ์ชนิ้ นี้ เ อาไปผู ก ยึ ด กั บ ต้ น ไม้ คาน ประตู หรือว่ารถถัง ทหารก็ จ ะใช้ อ อกกำ � ลั ง กายได้หลายท่า ไม่เงื่อนไข เรือ่ ง Time & Space พวกเขา เอาไว้เรียกเหงือ่ หรือยืดเหยียด ร่างกายหลังจากลาดตระเวนมา ทั้งวัน TRX ทำ�ให้ยมิ ขึน้ ได้ทกุ ทีไ่ ม่เว้นกระทัง่ สมรภูมิในอัฟกานิสถาน ตัดภาพมาอีกที ผมมี TRX รุ่น Force อยู่ในบ้าน เรียบร้อย ผูกมันเข้ากับราวบันได เล่นท่าง่าย... ก็พอได้ เสียวแล้ว ใช่ครับ... ผมไม่ได้ชอบเล่นท่าพิสดารมาก (เอ๊ย คิดอะไร) ที่เสียวหมายถึงช่วงหลัง หัวไหล่ เอว

Page 2 of 4

ที่เราต้องเทน้ำ�หนักตัว ต้านกับน้ำ�หนักของตัวเอง ตัว R ในคำ�ว่า TRX นั้น หมายถึง Resistance ผู้เล่นจึงต้องคอยออกแรงต้าน ใช้กล้ามเนื้อมัดต่างๆ มางัดสู้กับน้ำ�หนักตัวเอง อารมณ์จะคล้ายๆ กับเล่น เวท หัวใจของการ TRX อยู่ที่จำ�นวนเซ็ตที่เราทำ� เช่น เริม่ ต้นที่ 15 ครัง้ ทำ� 4 เซ็ต ในครัง้ ที่ 13-14-15 กล้ามเนือ้ จะปวดๆ ให้ ทำ � ต่ อ เนื่ อ งถึ ง ครั้ ง ที่ 16-17 นี่ แ ทบมี ต่อย ตรงกับหลักการของการสร้างเสริมกล้ามเนื้อ ที่ ต้ อ งเล่ น ให้ ถึ ง จุ ด ที่ ทำ � ต่ อ ไปไม่ ไ ด้ ! หลักการนีเ้ รียกว่า ‘ภาระเกิน’ หรือ Overload principle เพื่อให้ กล้ า มเนื้ อ บริ เวณนั้ น เกิ ด การปรั บ ตั ว ซ่ อ มสร้ า ง ตั ว เองขึ้ น มาใหม่ ให้ รองรั บ การทำ � งาน ในลั ก ษณะเดิ ม หรื อ ห นั ก ยิ่ ง ก ว่ า เ ดิ ม คนจะมี ก ล้ า มก็ ง่ า ย แค่นี้เอง ข้ อ ดี ข องการเล่ น TRX ที่บ้าน คือ เราจะมี เทรนเนอร์ เ ป็ น ยู ทู บ เมื่ อ คี ย์ ค้นหาด้วยคำ�ว่า ‘TRX Workout’ จะมีคลิปวิดีโอสอนให้เล่นท่าทางต่างๆ มากมาย ทั้ง Beginners เลยไปถึงขั้น Advance เรา เลือกเทรนเนอร์ไปได้เรื่อยๆ ไม่โกรธ ผมจะเน้นที่คน ก้นงอนๆ ไว้ก่อน เพราะดูแล้วสบายตาดีโดยเฉพาะ ผู้ชาย (เขาบึกบึนไงล่ะ) เราสามารถทดลองทำ�ตาม พวกเขาอย่างช้าๆ วางแขน วางขาตามไปนับจำ�นวน

เซ็ตพวกพร้อมเขา ผมใช้เชือกทหารเส้นนี้ได้ 7-8 ครั้ง ต่อเนือ่ ง ก็เริม่ ติด เวลาทีท่ �ำ งานนัง่ หน้าคอมทัง้ วันอยูใ่ น ท่านั่งพิง นั่งเอน ก้นห่างจากพนัก คอหดเป็นเต่า ผมจะ เก็บความเมือ่ ย เส้นสายในร่างกายทีข่ ดๆ ยับๆ นีไ้ ปโหน ไปดึงตัวกับเชือกวิเศษที่ขึงรอกับบันไดในบ้าน ความฟินอยู่ตรงที่ ในทุกวัน ผมจะรอฟังยินเสียง ร่างกายดังกร็อบแกร็บ (คนนะไม่ใช่ถุงพลาสติก) ในช่วง เวลาที่ได้แขวนตัวเองกับเชือก 2 เส้นนี้ เราจะได้ความ เมื่อยๆ ตึงๆ ปวดๆ แต่ผ่อนคลายสบาย อารมณ์ออกมา พอเล่นเสร็จในเวลา 30 นาที แล้วอาบน้ำ�ตัวเย็นๆ ประแป้งนอน ให้รา่ งพักเตรียม พร้อมออกไปนั่งหน้าคอม ใหม่วันพรุ่งนี้ ผมไม่ อ าจเข้ า ใจ อารมณ์ ข องทหารใน อัฟกานิสถานได้หมด แต่ ถ้ า เขาโหนเชื อ กนี้ แล้ ว ปวดเมื่ อ ยตั ว จนหลั บ สบาย ในสมรภูมินั้นก็พอ มีสวรรค์ให้นอนขดตัว ความเปลี่ ย นแปลงเมื่ อ เล่น TRX ได้ 3 เดือน ไม่ได้รู้สึก ว่าตัวเป็น Muscle Guy มีกล้ามเนื้อ คมชัดแบบ บรูซ ลี หรอกครับ เพียงแต่ความ เปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้ คือ เนื้อตัวมีความกระชับขึ้น ถือของหนักไม่ปวดหลังหรือไหล่ บางครั้งตัวคนเดียว ถือของหนักๆ เดินขึ้นบันได 6-7 ชั้นก็ไม่ต้องมีการ หยุดพักครึง่ แบบเมือ่ ก่อนแล้ว เพราะผมกดลิฟต์แล้วฝาก ของไปกับเพือ่ นหมด เดินตัวปลิวเลยแสรดด... (ไม่ใช่ละ)

Page 3 of 4

การละเล่น TRX ไปพร้อมๆ กับเทรนเนอร์ใน ยูทบู ด้วยความทีผ่ มกับเทรนเนอร์เจอกันทุกวัน เราสนุก ในเกมแบบเดียวกัน เราท้าทายกันไปมาถึงท่าที่ยากขึ้น และยากขึ้น จึงสนิทกันง่าย มาวันหนึ่งเทรนเนอร์เจอร์รี่ ก็ชวนผมไปทานข้าวที่บ้าน เป็นอาหารสไตล์อีทคลีน แบบที่ ค นรั ก สุ ข ภาพเค้ า ทานกั น อาหารที่ ตั ด ไขมั น มาเน้ น ผั ก ผลไม้ หลั ง ทานเสร็ จ เราเปิ ด ไวน์ ดื่ ม กั น มีเพลงแจ๊สเสียงแซกโซโฟนของ เคนนี่ จี คลอมา... (อืมม) เทรนเนอร์ อ ารมณ์ ดี ยั ง เปิดบ้านโชว์รูปถ่ายสมัยเขา เจ้ า เนื้ อ น้ำ � หนั ก 300 ปอนด์ หลังพักรบกลับ มาจากสงครามอิ รั ก เขาบอกว่าวันนี้มีแขก มาเซอร์ไพรส์ผมด้วย เจอร์ รี่ แ นะนำ � ให้ ผ ม รู้ จั ก เ พื่ อ น ตั ว โ ฉ ด โหดสัสในวงการฟิตเนส อเมริกัน หมอนี่ชื่อว่า ‘ชวน ที’ (Shaun T) ครับ ฟังชื่อครั้งแรก เขาอาจเป็น ญาติห่างๆ ของ ณอน เพนท์ และ ณอน คอนเนอร์รี่ อ้อ... ที่เขียนมา 2 นาทีข้างบนนี่ มโนล้วนๆ เรื่องจริงคือ ผมแค่ลองคลิกไปดูคลิปวิดีโอ บริเวณไซด์บาร์ ว่าทำ�ไมจากวันที่ผมเล่น TRX เมื่อ 2-3 เดือนก่อน ไอ้คลิป T25 Workout ถึงมีคนแห่คลิก ชมเพิ่มขึ้นจากหลักแสนก็เป็นหลักล้าน ...งานนี้พี่ต้องลอง...

T25 เป็นวิธีการออกกำ�ลังกายครั้งละ 25 นาที โดยเน้นทีก่ ารเคลือ่ นไหวในท่วงท่าต่างๆ เป็นชุด ไตเติล รายการบอกว่า “เฮ้ เพื่อน นายมีเวลาสักวันละ 25 นาทีไหม สาด ถ้านายมี เอามาเลย เราจะทำ�ให้ชีวิตนายเปลี่ยน!

It’s no joke!” ครับ! ผมมี! หัวใจของ T25 อยู่ที่ใช้เวลาน้อย แต่พุ่งเป้าไปที่ การออกแรงต่อเนื่องชนิดที่หัวใจแทบหลุด ออกจากร่าง เฉลีย่ อัตราการเต้น 165 ครั้งต่อนาทีขึ้นไป คิดเป็น 85% 95% ของอัตราการเต้นหัวใจ สูงสุด (ในเวลาปกติหวั ใจเต้น อยู่ที่ 62-65 ครั้งต่อนาที) นึกภาพตามง่ายๆ ครั บ เหมื อ นเปิ ด เพลง ‘แสงสุดท้าย’ ของบอดี้สแลม 5 รอบต่ อ เนื่ อ ง แล้ ว คุ ณ ก็ เ ต้ น สุ ด โยก สุด โดดสุดตรีนไปเรื่อยๆ โดยมี พี่ ตู น ถอดเสื้ อ คอย บิลด์ว่า “ขอดู มื อ สวยๆ ของพวกเรา หน่อยแร้วๆๆ” วิธีนี้เป็นการคาร์ดิโอที่หนักกว่าการเต้นแอโรบิก ทั่วไป เมื่อหนักหน่วงมากจึงต้องทำ�ในระยะสั้นไม่งั้น ร่างกายจะเดี้ยง ข้อดีจากการเวิร์กเอาต์ในระดับ 65%85% ของอัตราการเต้นหัวใจสูงสุดนั้น อยู่ที่ระบบการ เผาผลาญอาหารในร่างกายจะดีขึ้น คุณจะใช้พลังงาน

Page 4 of 4

ในแต่ละวันเกลี้ยงถัง ไม่เหลืออะไรไปทำ�ให้อ้วนอีก ที่ น่ า รั ก คื อ แม้ ว่ า การออกกำ � ลั ง กายนี้ จ ะจบไปแล้ ว แต่ร่างกายภายในยังทำ�การเผาผลาญต่ อไปเหมื อน ได้โบนัส เล่นแค่ 25 นาทีแต่ระบบเผาผลาญภายใน ยังทำ�งานต่ออีก 7-8 ชั่วโมง!

T25 มีตารางฝึกใน 5 วันต่อสัปดาห์ ยาวต่อเนื่อง 5 สัปดาห์ ตอนที่ได้ขีดฆ่าว่าผ่านไปแล้ว 1 ช่อง 1 ครั้ง (โว้ย) คุณจะเข้าใจอารมณ์ของเด็กที่แกะปีโป้สำ�เร็จ ผมไกด์ว่าเทรนเนอร์ที่สาธิตในคลิปมี 3 ท่าน แนะนำ�ว่าแรกๆ ให้เลือกทำ�ตามเจ๊ผู้หญิงคนริมจอก่อน เพื่ อ สวั ส ดิ ภ าพการดำ � เนิ น ชี วิ ต ที่ ยั ง ปกติ สุ ข เมื่ อ ต้ อ ง ตื่นเช้าไปขึ้นบันไดรถไฟฟ้า มากกว่านั้นผมเสนอว่า T25 ควรไปทำ�โปรโมชั่นกับน้ำ�ยาถูพื้น เพราะเล่นทีไร พื้นบ้านจะเต็มไปด้วยเหงื่อ ถึ ง ตอนนี้ ชี วิ ต ประจำ � วั น ผมบานปลายเรื่ อ ง ความสุ ข สุ ข ภาพดี จ ากการมี ยิ ม ในบ้ า นแล้ ว ละครั บ ไม่ ต้ อ งไปไหนไกล เดิ น ขึ้ น บั น ไดบางที ก็ ห มั่ น เขี้ ย ว อยากกระโดดใส่ TRX ก่อนอาบน้ำ�ไปทำ�งานผมเรียก เหงื่ อ ด้ ว ย T25 ได้ ค วามสดชื่ น คนอื่ น เริ่ ม ถามว่ า ไปทำ � อะไรถึ ง ผอม ดู เ ฟิ ร์ ม ขึ้ น ออกกำ � ลั ง กายยั ง ไง ผมบอก ผมออกแค่วันละ 2 ทีเอง TRX กับ T25 2T แค่ นี้ ทำ � ให้ ผ มก้ ม เอาปลายนิ้ ว ไปแตะ ปลายเท้าได้สบาย แถมค้างไว้ได้นานค่อนนาที ไม่อยาก จะคุย

• TRX มีร้านค้านำ�มาจำ�หน่ายตามหน้าเฟซบุ๊ก ราคาอยู่ที่ชุดละ 2,000 บาท ถ้าแนะนำ�ให้เลือก รุ่น Force เพราะมีอุปกรณ์จัดเต็มในกล่องใหญ่ มีคู่มือเล่นสารพัดท่า • Focus T25 มีให้ชมบนยูทูบ เพราะมีคน นำ � มาปล่ อ ยเพื่ อ ให้ แ นวร่ ว มในการทำ � ตาม แนะนำ � ว่ า ให้ ใ ส่ ร องเท้ า ผ้ า ใบและถอดเสื้ อ ตอนเล่นจะฟินมาก • ออกกำ�ลังกายวันละ 30 นาทีที่บ้าน ทำ�ง่ายๆ ด้วยการตื่นนอนให้เร็วขึ้น 1 ชม. จากเวลาตื่น นอนปกติ

You Know Healthy Me People a Little Go

Alarm9

เพื่อนชายทั้งเก้า (อ้าว ห้าเองเหรอ)

Text Natathan S @j0ebongo | Photo Atisthan K @iamfunn

T

A

P

F O R S TO

RY

Page 1 of 4

​ครั้งแรกของ MONDAY PEOPLE กับคอลัมน์ You Know Me a Little Go ที่เราจะนำ�เพื่อนซี้ซั้วสุดขั้ว มาแสดงความสนิทสนมกันให้เราได้ดม (ดู!) ผ่านกิจกรรม ต่างๆ นานา ทีเ่ ราจะสรรหามาให้เหล่าเพือ่ นได้เล่นและ ได้เผากัน (หึหึ) ​ค ราวนี้ ก็ ไ ปพบกั บ วงดนตรี Acappella อย่ า ง Alarm9 อันประกอบไปด้วย โน้ต ปอม มิน ณัช และ โจ้บองโก้ แห่งมันเดย์นเ่ี อง ทีม่ ปี ระสบการณ์ความสนิทสนมกันมากว่า 8 ปี ลองไปดูว่าวงประสานเสียงสุดฮานี้ จะเผากันเองได้ฮาขนาดไหนกัน MDPP: สาวแบบไหนทีเ่ พือ่ นเราจะไม่จบี แน่ๆ? ให้โน้ต ทายมิน โน้ต: โหยยาก เพราะเท่าทีร่ จู้ กั มินมา มินมีแฟนมานาน มากไง เลยไม่รู้ว่ามินจะไม่จีบผู้หญิงแบบไหน แต่ถ้า ให้ทาย... คิดว่ามินจะไม่ชอบผู้หญิงไม่มีเหตุผล เพราะ มินเป็นคนมีเหตุผลมาก ปอม: นี่เป็นการด่าเพื่อนแบบนึงนะครับ… มึงมีเหตุผล มากนักหนิไอ้เหี้ย!

Alarm9: ฮ่าๆๆๆๆ โน้ต: นั่นแหละครับ คิดว่าน่าจะไม่ดูผู้หญิงที่ความสวย เด่นเท่าไหร่ แต่ต้องมีเหตุผล เป็นผู้ใหญ่ MDPP: ถูกมั้ยครับ? มิน: ถูกครับ MDPP: คำ�ถามต่อไป ถามว่าถ้าให้เลือกสัตว์ปา่ หนึง่ ชนิด มาเลี้ยง เพื่อนเราจะเลือกอะไร? ให้โจ้ทายโน้ต ปอม: นี่คำ�ถามอะไรวะเนี่ย... โจ้: ฮืออออออ พีโ่ น้ตจะเลีย้ งอะไรรรรรรรร้~!!! กูจะรูม้ ย้ั ยย

ปอม: กูว่าโน้ตต้องเลี้ยงสัตว์สวยๆ โจ้: เออใช่ ตุ่นเงี้ย ปอม: ตุ่นป้ามึงเซ่! สัตว์สวยๆ เซ่ นกยูงเงี้ย! โจ้: (คิดนาน) อืม… โอเค ทายละ ผมว่าสิงโต มิน: เพราะสิงโต เค้านำ�โชคใช่มะ? โจ้: ไม่ใช่! เพราะคิดไม่ออก แต่รู้สึกว่าพี่โน้ตต้องเลี้ยง สัตว์ที่สวยๆ สง่าๆ วิ่งแล้วพลิ้ว MDPP: ใช่มั้ยครับ? โน้ต: คล้ายๆ ครับ จริงๆ จะเลี้ยงเสือ ไม่คิดว่ามันสง่า นะ แต่มันเป็นแมวที่ตัวโต โจ้: ชอบตัวโตๆ ทำ�ไมพี่ไม่เลี้ยงฮิปตัวโตเตมัสวะ ปอม: โอ๊ย ไอ้เหี้ย ตลกไปไหน MDPP: ต่อไป ปมด้อยที่เพื่อนเราโดนล้อบ่อยที่สุด คือเรื่องอะไร? ปอมทายณัช ปอม: เห้ย อันนีง้ า่ ยดิ ผมกับณัชจะโดนล้อเรือ่ งเดียวกัน ครับ คือเรื่องหัว ค่อนข้างมีความเถิกอยู่บนหัวเหมือน กันครับ โจ้: เดีย๋ วๆๆ พีป่ อมไม่ได้โดนล้อเรือ่ งหัวเป็นอันดับแรก หนิพี่ เรื่องความสูงไม่ใช่เหรอ ปอม: โจ้อย่ามาโดนตัวพี่! กูบอกว่าหัวก็หัวสิ! อันนี้ ไม่ต้องเฉลยแล้วมั้ง ณัช: ไม่ใช่ว่ะพี่ ผมไม่ได้โดนล้อเรื่องนี้ ปอม: อ้าว จริงเหรอ! ณัช: ผมโดนล้อเรื่องหูกางมากกว่าครับ MDPP: โจ้ไม่โดนล้อเรื่องมือเหรอ? โจ้: ไม่ๆๆ ในวงไม่ได้ล้อผมเรื่องนี้ ปอม: โจ้จะโดนล้อเรื่องปากบึนมากกว่า

Page 2 of 4

MDPP: แต่ชอบเรื่องโจ้มือเล็กนะ โจ้มือเล็กมาก จริงๆ ปอม: จริงเหรอ ไหนลองเทียบซิ... (เอามือมาเทียบ) โจ้: … ปอม: อ้าว… กูมือเล็กกว่า...

Alarm9: ฮ่าๆๆๆๆ ปอม: แต่วงเราเนีย่ ตอนเด็กๆ โดนเพือ่ นแกล้งเพือ่ นล้อ กันทุกคน ฉะนั้นเรื่องปมด้อยนี่ค่อนข้างเป็นเรื่องเล็กๆ

โจ้: เค้าให้อะไรมา? ปอม: เป็นชิ้นส่วนปอดข้างซ้ายของเค้า Alarm9: เฮ้ย! ปอม: ล้อเล่นๆ เป็นของขวัญวันเกิดครบ 14 ขวบของ เรา มีแฟนตั้งแต่ 14 ขวบคิดดู ให้เป็นการ์ด โจ้: การ์ดยูกิอะนะ ปอม: ใช่ เป็นการ์ดบลูอายส์ไวท์ดราก้อนทีผ่ มหามานาน มากด้วย ถุย! ไม่ใช่!!!

MDPP: งั้นคำ�ถามต่อไปให้ปอมทายณัชเหมือนเดิม ถ้าให้เลือกระหว่างอดอาหารโปรด 1 ปี กับอดเซ็กซ์ 1 ปี ณัชจะเลือกอะไร? ปอม: ณัชเลือกอดเซ็กซ์แน่นอน เพราะอาหารเป็นเรือ่ ง ใหญ่ของณัช ณัชเป็นคนกินเยอะ ชอบกินซับเวย์ ชอบ กินขนาดฟุตลอง คนปกติจะกินแค่ 6 นิ้ว โจ้: ยิ่งพูดแม่งยิ่งเหมือนเรื่องเซ็กซ์เนอะ... ปอม: เลยคิดว่าณัชน่าจะไม่ยอมอดของโปรด แต่ยอม อดเซ็กซ์

MDPP: คำ�ถามต่อไป ให้ปอมทายโน้ต คิดว่าถ้า อยากได้อะไรสักอย่างจากโน้ตเนี่ย ปอมต้องชมโน้ต ว่าอะไร? ปอม: โห ยาก โน้ต: เรายังไม่รู้เลย ฮ่าๆๆๆ ปอม: จริงๆ แล้วโน้ตเนี่ย ไม่ใช่คนที่ดีใจไปกับคำ�ชม มากนัก มันเป็นคนที่ชอบคำ�ติมากกว่าคำ�ชม ถ้าสิ่ง ที่มันคิดว่ามันทำ�ดีแล้ว แต่มีคนไม่เห็นด้วยแล้วมาติ มันจะชอบกว่า โจ้: ซาดิสต์นั่นเอง ปอม: ไม่ใช่! ส่วนมากจะขอบคุณมันมากกว่า อย่างวัน ก่อนก็เพิ่งโทรไปขอบคุณโน้ตว่าเมโลดี้เพลง ‘หน้าจริง’ เนี่ยเอื้อต่อการแต่งเนื้อเพลงมากๆ การขอบคุณโน้ต น่าจะทำ�ให้โน้ตเปิดใจกับเรามากกว่าชม เพราะมันจริงใจ กว่า เออเฮ้ยโน้ต ยืมตังค์พันนึงสิ Alarm9: ฮ่าๆๆๆๆ

MDPP: ถูกมั้ยครับ? ณัช: ถูกครับบบบ ก็เรากินมาตลอดชีวิตน่ะ เราอดไม่ได้ MDPP: คำ�ถามต่อไปให้มินทายปอม ของอะไรที่คิด ว่าปอมหวงที่สุด? มิน: ผมนึกถึงของในร่างกายก่อนเป็นอันดับแรกเลย ปอม: อวัยวะใครเค้าก็หวงเปล่าวะ! ไม่งั้นกูขอนิ้วก้อย เท้ามึงได้มะ?! ยืมแป๊บนึงเงี้ย มิน: คงเป็นของอะไรสักอย่างที่มีคนให้มึงมาแน่ๆ เป็น ของที่แฟนคนแรกให้มึงมาใช่มะ ปอม: เห้ย ใช่ครับ

MDPP: ถูกมั้ย? โน้ ต : จริ ง ๆ เราเองก็ ไ ม่ รู้เ หมื อ นกั น ว่ า ต้ อ งชมยั ง ไง ถึงจะยอมให้ แต่เราชอบให้พูดตรงๆ มากกว่า แสดง ความจริ ง ใจว่ า เขาต้ อ งการความช่ ว ยเหลื อ ยั ง ไง

Page 3 of 4

MDPP: เอาโจ้ทายมินบ้าง ช่วงนี้เรื่องที่มินหมกมุ่น ที่สุดคือเรื่องอะไร Alarm9: ฮ่าๆๆๆๆ ปอม: มันต้องเป็นเรื่องคุณอะไรนะ ฮ่าๆๆๆ โจ้: คุณฤทธิ์กับเจ๊ม้อ ฮ่าๆๆ คือด้วยความที่พี่มินเนี่ย เป็นวิศวกรออกแบบระบบระบายอากาศด้วย ช่วงนีก้ จ็ ะ หายไปรับโทรศัพท์บ่อย แล้วพวกเราเนี่ยก็จะชอบมาก เวลาพี่มินรับโทรศัพท์ เพราะแบบคุยเล่นกันอยู่ มินก็ “เห้ยมึง เนี่ยกูว่าเราน่าจะทำ�คลิปนั่นนะ น่าจะสนุกดี... ฮัลโหลสวัสดีครับคุณฤทธิ์ครับ...” แม่งแรนดอมม้ากกก เรื่องที่แล้วยังไม่ทันจบเลย มิน: ช่วงนีห้ มกมุน่ จริงครับ ยังเก็บตังค์ลกู ค้าไม่ได้ ฮ่าๆๆ MDPP: คำ�ถามต่อไปถามทุกคนเลย ถ้า Alarm9 ต้องออกรบ คิดว่าใครมีวี่แววว่าจะตายก่อนเพื่อน? ตอบได้ชื่อเดียว ปอม: เฮ้ย ผมขอตอบก่อน! กูเนี่ยแหละ!

Alarm9: ฮ่าๆๆๆๆ ปอม: ผมเคยไปดูหนังที่รบกันเท่ๆ เนี่ย ก็คิดๆ ดู เหี้ย! กูตายไปตั้งแต่ 15 นาทีก่อนเท่แล้ว อย่าง The Hunger Game เนี่ย มันจะมีหมาสามหัวอะไรที่ผู้คุมปล่อยมา ตอนมันมาเนี่ย มันจะโผล่มาแต่ตาในพุ่มไม้... จังหวะ นั้นผมตายไปแล้ว Alarm9: ฮ่าๆๆๆๆ โจ้: นึกถึงพี่ปอมเหมือนกัน เพราะขี้ตกใจ มิน: ผมคิดว่าปอมเนี่ยขี้ตกใจ แต่ปอมวิ่งเร็วนะ ปอม: เมื่อไม่นานมานี้ผมเอ็นเท้าซ้ายฉีก ฮ่าๆๆ วิ่งไม่ เร็วอีกต่อไปแล้ว ณัช: ผมคิดว่าผมตายก่อนนะ เพราะผมค่อนข้างมึน ทุกคนจะมีไอเดียแล้วว่าจะวิ่งไปไหน จะทำ�อะไร แต่ผม จะไม่มี โน้ต: เราก็คิดว่าน่าจะเป็นณัช

MDPP: คำ�ถามต่อไป ต่อเนื่องเลยครับ ถ้าทั้ง 5 คน ถูกศัตรูจบั ไปทรมาน ใครจะคายความลับก่อนเพือ่ น? ปอม: ความลับของใคร? ของเพือ่ นเหรอ? ถ้าของเพือ่ น ผมคายตั้งแต่แรกเลย แต่ถ้าเป็นของตัวเองผมไม่คาย โจ้: ไม่ๆ เหมือนเป็นสายลับเงี้ย ใครจะคายก่อน ปอม: ผมกลัวเจ็บอะ ผมคายก่อน ณัช: ผมว่าผมคายก่อนนะ เค้าไม่ตอ้ งจับผมไปทรมานก็ได้ แค่ตีสนิทผม ผมก็คายแล้ว ฮ่าๆๆ โน้ต: ลองกลับคำ�ถามมะ ใครคายช้าสุด โจ้: ผมว่าพี่โน้ตน่าจะคายช้าสุดนะ พี่มีสิทธิ์จะไม่พูด จนกระทั่งตายไปเลย ปอม: รองมาน่าจะเป็นโจ้ ส่วนมินเนี่ยผมคิดว่าน่าจะ บอกความลับ แต่บอกแบบผิดๆ โจ้: เออใช่ๆ ผมว่าพี่มินจะรีบคาย แต่คายแบบเป็น แผนการ ปอม: แต่สุดท้ายแม่งก็ตายอยู่ดี ฮ่าๆๆ MDPP: อะ แล้วถ้าไปแข่งแดกดุ คิดว่าใครชนะ? โจ้: โห พี่ปอมแน่ๆ ครับ รองมาเป็นณัช เพราะพี่ปอม เคยบอกว่าความอร่อยในการกินของพี่ปอมคือการได้ ยัดห่า ไม่ได้อยูท่ รี่ สชาติ แต่การได้กนิ อาหารดีๆ ปริมาณ มากๆ เป็นความสุขที่มากกว่า โน้ต: ปอมเคยบอกว่า ปอมลิ้นจระเข้มาก กินอะไรก็ได้ อร่อยหมด แต่เน้นกินเยอะ ปอม: แล้วทุกวันนี้กูเปิดร้านอาหารนะครับ ฮ่าๆๆ หุน้ ส่วนมี 4 คน เป็นแบบนีไ้ ป 2 คนครับ กินอะไรก็อร่อย หมด ฮ่าาาา MDPP: ปอมเปิดร้านอาหารด้วยเหรอ? ปอม: ใช่ครับ เป็นร้านข้าวหน้าเนื้อ ชื่อว่า Kinkona อยู่แถวอโศก ใกล้ๆ โรงพยาบาลจักษุรัตนินครับ มิน: แต่ไม่ต้องห่วงเรื่องความอร่อย เพราะเราสองคน

Page 4 of 4

เคยไปกินแล้วยืนยันว่ารสชาติดี (ชี้ไปที่โน้ตและตัวเอง) สองคนนี้ค่อนข้างเรื่องมากในเรื่องกิน โน้ต: ไม่อร่อยนี่ไม่กินเลยครับ ทิ้ง ปอม: ไม่ทิ้งๆ เพราะทิ้งปุ๊บกูกินแทน ฮ่าๆๆ โจ้: พี่ปอมรับสัมปทานต่อ MDPP: คำ�ถามต่อไปฮะ ถ้าทั้งห้าคนเริ่มเรียนภาษา รัสเซียพร้อมกัน คิดว่าใครจะมีวแี่ ววเอาภาษารัสเซีย มาแต่งเป็นเพลงจีบหญิงได้ก่อนเพื่อน ปอม: ผมว่าน่าจะเป็นมิน ปกติผมกับโน้ตจะเป็นคน แต่ ง เพลงในวงครั บ แต่ ถ้ า เป็ น ภาษาอื่ น เนี่ ย ผมว่ า ไอ้เนี่ยหนักสุด MDPP: ยังไงๆ ปอม: ตอนเรียนเนี่ย วิธีการแต่งเพลงของมินคือมันเอา เท็กซ์บุ๊กเล่มควายๆ น่ะครับ มาเปิด เอากีตาร์มาเล่น คอร์ดไปเรื่อยๆ แล้วก็เอาคำ�ในเท็กซ์บุ๊กอะครับ มาแต่ง เพลง MDPP: เหยดดดดดด ปอม: ผมก็ เ ลยคิ ด ว่ า ภาษารั ส เซี ย ก็ ไ ม่ น่ า จะต่ า งกั น เท่าไหร่ Alarm9: ฮ่าๆๆๆ MDPP: คำ�ถามสุดท้ายฮะ ถ้า 5 คนนี้นั่งชิลล์ๆ อยู่ แล้วโดนจิก๊ โก๋กวนตีน คิดว่าใครจะลุกขึน้ มาต่อยปาก จิ๊กโก๋เป็นคนแรก

มิน: ถ้ามาหาเรื่องเนี่ย พวกเราคงไม่มีใครถึงขั้นลุกขึ้น ไปต่อยปาก ปอม: ตุ๊ดทั้งนั้นล่ะพวกเราเนี่ย ฮ่าๆๆ ณัช: ถ้าต่อยเนี่ยผมว่าไม่มี แต่ถ้าใครลุก ผมว่าผมลุก ก่อน อย่างน้อยก็ลุกไปคุย อะไรงี้ ถ้าโดนก็โดนก่อน ฮ่าๆๆ ปอม: เห็นว่าเป็นคำ�ถามสุดท้าย นึกว่าจะเกีย่ วกับมิตรภาพอะไรงี้...​ แม่งไม่มีเลย ฮ่าๆๆๆ

ซิงเกิ้ลเพลง หน้าจริง ล่าสุดของ Alarm9 เพิ่งปล่อย สดๆ ร้อนๆ ไปดู Lyrics Video ในยูทูบกันได้

Contest

เธอมีจริง

TA

S

พร้อมมอบรางวัลให้คุณเป็นหนังสือ ของสำ�นักพิมพ์ a book หรือหนังสือของสำ�นักพิมพ์ polkadot เล่มไหนก็ได้ที่คุณอยากได้ เลือกไปเลย 1 เล่ม เราจะมอบ membership ตลอดจนเสื้อยืด #abooker แถมให้ด้วย และทั้งหมดนี้ ส่งถึงบ้านฟรีๆ เลยแจร้ ให้ไวเลย! ส่งเรื่องของคุณเข้ามาได้ทุกเมื่อ (หรือทุกเดือน ถ้าเพื่อนประหลาดๆ จะเยอะขนาดนั้นล่ะก็) ที่ mondaytakeshi@gmail.com เขียนช่อง subject ว่า ‘MONDAY PEOPLE CONTEST เธอมีจริง’ แล้วรอรับการติดต่อกลับ จากทีมงาน MONDAY PEOPLE เน่อ

P

TO

เรื่องหนึ่งที่พวกเราชาว MONDAY PEOPLE มีศรัทธาอย่างแรงกล้าก็คือ มนุษยชาตินั้น แม่งเพี้ยน! คนประหลาดมันเยอะไปหมด แล้วไม่ต้องไปมองหาที่ไหนไกลด้วยนะ ไม่เหมือนแบบว่าสัตว์หิมพานต์ ที่ต้องเดินทางไปหาดูที่สุดขอบโลก ข้างๆ ตัวแกนั่นแหละ! อย่างรอบๆ ตัวข้าพเจ้าในตอนนี้ ก็มีอยู่จำ�นวนนับสิบ แต่ละคนล้วนบ้าๆ บอๆ ประหลาดๆ ทั้งสิ้น และเชื่อสิว่า ไอ้พวกเนี้ย มีเรื่องเล่าระดับเลเจ้นด์ทั้งนั้น! มันเดย์พีเพิ่ลจึงอยากชักชวนคุณว่า เอาเรื่องของมันมาขายกับเราสิ! ขายมัน! เผามัน! ประจานให้มันอับอาย! ไร้ที่ยืนในสังคม! เดี๋ยวๆๆ ก็ไม่ถึงขนาดนั้น เราอยากได้เรื่องแนวขำ�ๆ พิลึกพิเรนทร์ น่าตื่นตะลึงใจ ไม่ว่าจะเป็นพฤติกรรม หรือวีรกรรม ของเพื่อน แฟน สมาชิกในครอบครัว คนรอบตัวที่รู้จัก (ใช้นามสมมติได้ ไม่จำ�เป็นต้องเปิดเผยชื่อเสียง เรียงนามจริง ซึ่งถึงทางคุณจะลงชื่อจริงมา ทางเราก็จะเซ็นเซอร์ให้อยู่ดี) ประเภทที่ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า คนอย่างนี้ จะมีอยู่จริง! เขียนเล่ามาในความยาวประมาณ 2 หน้าเอสี่ ด้วยฟอนต์ขนาดประมาณ 14 pt เราจะคัดเลือกเรื่องสนุกๆ เพี้ยนๆ ตีพิมพ์ลง MONDAY PEOPLE ทุกเดือน

FO

R

O

Y A D N O M OPLE PE TEST N O C

H MORE P

MONDAY PEOPLE’S PEOPLE MONDAY 132 | MONDAY PEOPLE 01 | J ULY 2014

FOUNDERS Bick Boonsinsukh Vichai Matakul Wisaruth Wisidh Atit Yamnoi Natathan Saengchai

EDITORIA L CO-EDITORS Bick Boonsinsukh Natathan Saengchai STAFF WRITER Chedtapong Chupradit PHOTOGRAPHER Atisthan Kanchanapong

ART GRAPHIC DESIGNER Pheka Chareonpakdi GRAPHIC DESIGNER Methasit Kittikullayoot

a book PUBLISHING EDITOR-IN-CHIEF Bick Boonsinsukh ASSISTANT EDITOR Suragade Reungsangrawee PROOFREADER & EDITORIAL SECRETARY Pimnara Meerit ART DIRECTOR Bopitr Visetnoi MARKETING OFFICER Wilailuk Potrakoon ONLINE MARKETING STAFF Apisit Hunsapiromchoke

DAY POETS CO.,LTD. EXECUTIVE ADVISOR Surapong Triamchanchai PUBLISHING DIRECTOR Nitipath Suksuay EDITOR DIRECTOR Wongthanong Chainarongsingha GENERAL MANAGER Jantharat Kiatiyos ASSISTANT MANAGER Natthaya Uengtrakulnithid ADMINISTRATION STAFF Natrada Trakulsom ADMINISTRATION STAFF Naritsara Taraput IT SUPPORT Chullachart Ruckyai

facebook.com/monday takeshi monday takeshi@g mail.com @monday takeshi