Meen je dit echt?

2020 begint slecht voor de generaal. Zijn stafl eden komen hem vertellen dat hij niet de middelen heeft om de effectieven te rekruteren die hij gepland heeft, en bij de vrouwen is het nog erger gesteld. De generaal windt zich op, dit probleem is nefast voor zijn imago. Dus beveelt hij: « Als er geen middelen zijn, gebruik dan je verbeelding; ik wil 2.100 nieuwelingen tegen het einde van het jaar, waaronder een stevig aandeel meisjes! »

In de gangen van de grote mierenhoop van Evere hebben de kleine soldaten de generaal gehoord. Niemand wil hem tegenwerken, het is slecht voor de carrière. Dus gebruiken we onze verbeelding, zoals hij bevolen heeft. Het probleem is dat we bijna alles al geprobeerd hebben, maar in de privésector hebben ze zowel de verbeeldingskracht als de middelen om mensen aan te werven. Maar geen nood, ditmaal zullen we nóg creatiever zijn! In de collectieve verbeelding van blok H krijgt een plan vorm.

Achterin de stille vergaderzaal steekt een nieuwkomer die bang is er spijt van te krijgen, schuchter zijn hand op: « Kunnen we de normen verlagen? » Aan het uiteinde van de tafel herhaalt de baas, die het beu is steeds maar hetzelfde te herhalen: « Nee, dat doen we al een tijdje! We accepteren nu al om het even wat: buitenlanders, M, V en X, jongeren vergroeid met hun mobieltje, gameverslaafde bleekscheten, mensen die niet sporten, schoolverlaters en alle ex-militairen die de VEP aanvaarden! » Die nieuwkomer heeft werkelijk zelfmoordneigingen: « Uh, ik bedoel: verlaag de slaagcriteria als ze eenmaal in dienst zijn, om er minder te verliezen... » Doodse stilte. Het duurt een tijdje voor iedereen mee is. De rekruteringscijfers zijn altijd al het belangrijkste geweest. Wat er daarna gebeurt zal iedereen worst wezen. Maar hé, het zijn zware tijden, alle middelen zijn goed om op een goed blaadje te staan bij de generaal. « Oké, hoe zie je dat precies? » De nieuwkomer, trots als een pauw, steekt van wal: « Ik heb het nagekeken; als we de tests bij 30% in plaats van bij de helft van de punten delibereren, houden we veel meer kandidaten over! » De baas is blij, daar is er tenminste één die blijk geeft van fantasie: « Goed idee! Aanvaard! ». Rechts van hem trekt een andere deelnemer, aangemoedigd door het succes van de nieuwkomer, z’n stoute schoenen aan: « Wat als we de junkies zouden accepteren? We zouden minstens één derde meer kandidaten hebben! »…

Shopping Center

De bijeenkomst was vruchtbaar. Slechts één offi cier kreeg overplaatsing naar Aarlen. Aangezien hij al vijftien jaar lang tussen Neufchâteau en Brussel pendelt, bestaat er geen enkel risico dat hij een scène maakt. Bij nader inzien heeft de baas toch z’n twijfels. Zou hij het expres gedaan hebben…? Een commandant ‘einde loopbaan’ had trouwens een lumineus idee: we gaan wijven rekruteren in winkelcentra. Dat is pas origineel! Iedereen weet dat jonge vrouwen tussen 18 en 25 jaar hun dagen doorbrengen met winkelen! Bovendien beantwoorden ze aan het profi el waar alle echte soldaten van dromen: blondjes met gelnagels, die niet naar school gaan en die niet te hard lopen (moeilijk met hoge hakken en strakke rok). Werkelijk perfect!

Aan de kant van de luchtcomponent is er een geheim plan ontstaan waar niemand van weet. Om gekwalifi ceerde jongeren te rekruteren, wordt er in stilte een pamfl et verspreid om de militairen om te kopen. Elke 'blauwe' specialist die twee kandidaten kan overtuigen om te solliciteren naar een functie als vliegtuigtechnicus op de ‘Open Campus Day’ van Saffraanberg krijgt een dag dienstontheffi ng en - tadaaa! - zijn naam die op 

de ‘Wall of Fame’ van Saff prijkt: o-n-w-e-e-r-s-t-a-a-n-b-a-a-r! 

De middelen van z’n ambities

Zoals heel wat collega's hadden de leiders van de militaire vakbond eerst de refl ex om hun kalender te controleren: de tijd vliegt als je plezier hebt, dus moet het de eerste april zijn? Helaas dateren deze initiatieven van februari. Een grap dus? Of toch niet? ‘Fake news’ dan?!?

Nou, aangezien het maar al te waar is, hoeven we alleen nog het slechte nieuws te brengen: « Generaal, als u meer vrouwen wilt werven, wed dan niet op Hunkemöller, Veritas of Zara. Geef ze daarentegen specifi eke voordelen als ze zwanger worden, toegang tot een crèche, betaalbare huisvesting, aangepast werk dicht bij huis met vaste uren, en bovenal: een solide carrière waar ze op kunnen bouwen, in plaats van een contract van bepaalde duur dat dicht bij het minimumloon ligt. En weet u al het beste van al? Dit laatste criterium geldt voor alle kandidaatmilitairen, M, F en zelfs X! Omdat u van stereotypen houdt, moet u weten dat je geen vliegen met azijn vangt. Als u niet de middelen heeft om uw ambities te verwezenlijken, heb dan tenminste de moed om toe te geven dat uw ambities uw middelen te boven gaan. »

Om het even wat

‘Om het even wat’ binnen het leger accepteren is een ware sabotage! Er is al een nijpend tekort aan competente instructeurs om voldoende jonge mensen op te leiden, dus vanaf nu telt elke plaats. Ze opvullen met een individu waarvan je van meet af aan al weet dat hij het niveau niet heeft, zet elke inspanning inzake rekrutering op de helling, ondermijnt het moreel van de oude garde en brengt de veiligheid van het personeel in gevaar.

Tenslotte, in plaats van militairen om te kopen om kandidaten binnen te halen, probeer liever hun vertrouwen te herwinnen. De rijkdom van een leger ligt naar verluidt niet in zijn wapens, maar in zijn personeel. Door het personeel te verwaarlozen, heeft u hun vertrouwen kwijtgespeeld. Dus stel uzelf de volgende vraag: zou u uw kind aanbevelen om zich als tijdelijke militair aan te monsteren tegen 1.657 euro per maand? En het hele weekend te werken tegen een paar tientallen euro?

Als u van de militairen, UW militairen, weer ‘ambassadeurs van Defensie’ wilt maken, is het hoog tijd om ze goed te verzorgen. Weg met de fantasie, de dromen en de waanbeelden: nu dringen concrete maatregelen zich op!

Zwarte humor

Wees gerust, het ACMP-CGPM heeft niets tegen de ronselaars in winkelcentra, noch tegen de ‘synthese’- offi cieren van Evere, zelfs niet tegen generaals. Naar onze mening verdienen de eersten een medaille en mogen we ze bedanken voor het uitvoeren van deze moeilijke opdracht. Wat de tweede categorie betreft, zij doen hun best om te redden wat te redden valt en we zijn hen dankbaar voor hun inspanningen in het apocalyptische klimaat dat bij Defensie heerst. Zoals u misschien al geraden heeft, hebben we niet iets tegen collega's die proberen om lekken te dichten met eindjes touw, maar wel iets tegen het systeem en de ondoordachte beslissingen van de politieke klasse. Oh, en als je toevallig een internetverslaafde bent, een blondine met gelnagels, een militair in VEP of als het carnaval van Aalst je choqueert, begrijp dan dat je deze tekst met een korreltje zout en een vleugje humor moet nemen, liefst zwart... 