De Schildwacht September-Oktober 2021 by ACMP-CGPM

De Schildwacht

September - Oktober 2021 - nr. 05

Voorwoord Tweemaandelijks tijdschrift van de Algemene Centrale van het Militair Personeel Verantwoordelijke uitgever: Yves Huwart - Afgiftekantoor: Brussel X - P109013

De macht van de charlatans de militaire vakbond

Voorwoord

De macht van de charlatans VOORWOORD DOOR YVES HUWART | VOORZITTER

Als mensen het moeilijk hebben, ziek zijn, hun job niet meer graag doen en overal aan twijfelen, wat willen ze dan? Ontsnappen. Weg uit de werkelijkheid. Van bijzondere dingen dromen. Of goedkope praatjes geloven… Meesteroplichter Charles Ponzi bood mensen honderd jaar geleden een belegging met een maandelijks rendement van 50%. Zolang mensen stortten, werden hun voorgangers riant uitbetaald. Achteraf zeiden gedupeerden: we wilden het zo graag geloven. Recenter, in de jaren negentig, kochten vele Belgen aandelen van het spraaktechnologiebedrijf Lernaut & Hauspie. Tot bleek dat hun prachtig verhaal op fraude gestoeld was. Ook vandaag nog vertellen Trump-supporters vaak dat ze op hem stemden omdat hij sprookjes vertelde. Waarom waren deze mensen opgelicht of geloofden ze deze mooipraterij? Omdat ze wilden worden opgelicht. Omdat ze wilden geloven in de mooie verhalen en loze verklaringen van charlatans. Charlatan komt van het Italiaanse ‘ciarlatano’: iemand die op straat kruidenmengsels of verjongingswatertjes verkoopt, tanden trekt, verdwijntrucs doet, balletje-balletje speelt. Een kwakzalver en beunhaas die in narrenpak op een kar sprong en onzin vertelde. De macht van een charlatan stoelt dus op vervalsing en bedrieglijke verklaringen. Als een zondaar ontdoet hij de waarheid van haar authenticiteit, van de feiten en van de objectiviteit. Spijtig genoeg stellen we vast dat er rond het dossier van de loonopslag voor de militairen nu ook weer charlatans aan het werk zijn. Zowel politici als mensen uit de defensietop die beweren dat, ten gevolge van deze inkomensverhoging, ‘militairen nu meer dagen in kazernes zullen zitten in plaats van op missie te gaan’. Of die denken de militairen te moeten waarschuwen met de stelling: ‘Soldaat, uw opslag komt uit uw eigen zak’. Hun zienswijze is dus dat het geld voor de herwaardering van de wedde ten koste zal gaan van de investeringen in nieuw materieel en de slagkracht van het leger.

De Schildwacht

Hoe erg kunnen zij dwalen! De inkomensverhoging wordt immers uitgevoerd zonder invloed op de budgetten voor de werking en de militaire operaties. Integendeel, zowel de personeelsuitgaven als de ﬁnanciële middelen voor de functionering, de investeringen en de renovatie van de infrastructuur zullen in 2022 sterk verhoogd worden. Defensie zal de komende jaren haar budgettair groeitraject blijven volgen, zoals voorzien in het regeerakkoord. De loonopslag is niet alleen - zo goed als – ofﬁcieel, hij begint in de loop van 2022 en zal volledig van toepassing zijn in 2024. Daarnaast is er ook de verhoging vanaf 2025 van het pensioenbedrag van de bijna 30.500 militairen die nu al met pensioen zijn en van hen die in de toekomst met pensioen zullen gaan. Dit dus allemaal zonder toegift aan de werking, noch aan operaties en materieel; iets wat de voorbije 15 jaar onder de opeenvolgende ministers van Landsverdediging in het geheel niet het geval was. De stellingen die door sommigen geponeerd worden, kunnen bijgevolg enkel afgedaan worden als charlatanisme, zijnde: fake news en kwakzalverij. George Orwell, één van de grootste Engelstalige auteurs van de 20ste eeuw en bekend van de boeken Animal Farm en 1984, had dus toch gelijk wanneer hij het had over misleidend politiek denken: (sommige) ‘mensen (politici) kunnen de toekomst alleen voorspellen wanneer die samenvalt met hun eigen wensen en de meest voor de hand liggende feiten worden genegeerd wanneer ze niet welkom zijn’… Spijtig genoeg blijkt dit fenomeen nu ook meer en meer voet te vatten binnen de defensiewereld. Wat de macht van de charlatans illustreert. 

De Schildwacht September - Oktober 2021 - nr. 05

Foto: MP Group

Colofon De Schildwacht is het tweemaandelijkse tijdschrift van de Algemene Centrale van het Militair Personeel. Alle leden krijgen een exemplaar toegestuurd. Oplage: 8.800 exemplaren. Adresgegevens worden behandeld overeenkomstig de wet op de privacy (wet 8/12/1992 & GDPR). Verantwoordelijke uitgever: Yves Huwart Coördinatie: Concetto Bandinelli & Laurent Schmitz Algemene gegevens - ACMP: Romboutsstraat 1 – Bus 021 1932 Zaventem srt@acmp-cgpm.be www.acmp-cgpm.be Tel.: 02 245 72 14 Fax: 02 245 73 01

De macht van de charlatans

Een stevig extraatje…

Job Well Done!

BDL: gebakken lucht!

In eer herstelde rechten voor kandidaten tijdens stage-en/of evaluatieperiode

Geen boemannen bij de Militaire Politie

‘Mensen een mes in de rug steken is gewoon hoe ik ze steeds bedank voor bewezen diensten’

Weddenschap gewonnen?

BE32 2100 6234 6602 BIC: GEBABEBB BE57 0682 3639 9535 BIC: GKCCBEBB Foto cover: Daniel Orban

Facebook “f ” Logo

CMYK / .ai

Facebook “f ” Logo

CMYK / .ai

Volg ons op Facebook EUROMIL

European Organisation of Military Associations

De Schildwacht

Rechtspositie

Een stevig extraatje… Op 12 oktober heeft de regering het verdict van het begrotingsconclaaf bekendgemaakt, met geweldig nieuws voor ons: de militairen krijgen inderdaad loonsverhoging. Het wordt de aanzienlijkste in 75 jaar bij Defensie! Dit is een opluchting voor ACMP-CGPM, die zich maandenlang heeft ingezet om de belangen van al onze collega's bij de meerderheidspartijen te verdedigen. De beslissing voorgesteld door de regering voert bijna alle punten van de salarisverhoging die overheid en vakbonden begin dit jaar onderhandeld hebben uit. Ludivine Dedonder, minister van Defensie: ’Met dit historisch akkoord zetten we een belangrijke stap voor de heropbouw van Defensie. Het personeel, motor van onze organisatie krijgt na twintig jaar stilstand eindelijk de nodige herwaardering, zoals beloofd bij de start van mijn mandaat.’ Zoals voorzien zal de koopkracht van het militair personeel stijgen met ongeveer 150 miljoen euro per jaar voor het totale effectief. Vrijwilligers en onderofficieren krijgen een verhoging van 15%, gespreid over een volledige loopbaan; ofﬁcieren krijgen een verhoging van tussen de 7,5% en 14,5%.

Er zijn echter enkele wijzigingen in de verklaring van de regering ten opzichte van het ontwerp van Koninklijk Besluit waarover met de vakbonden onderhandeld is. Hoewel de algemene ﬁnanciële inspanning dezelfde blijft, is de manier waarop het personeel betaald wordt nieuw. Meer dan 2/3 van de salarisverhoging komt er via een verhoging van de wedde en minder dan 1/3 via een toelage. Uiteindelijk blijft het extra bedrag dat de militair maandelijks ontvangt in principe ongewijzigd ten opzichte van wat overeengekomen was. De 'kaki curve' van de militaire salarissen zal dus parallel lopen met de 'blauwe curve' van de lonen van de politie, zoals aanvankelijk voorzien. De bedragen die via het formulier op onze website aan onze leden aangekondigd werden, blijven geldig. Het is zelfs mogelijk dat het werkelijk betaalde bedrag iets hoger uitvalt.

Foto: Vincent Bordignon

De Schildwacht

Collateral damage Als je uiteindelijk krijgt wat ze je beloofd hebben, is alles dus dik in orde? Uiteraard, maar deze technische subtiliteit veroorzaakt wel wat 'collateral damage'… Effect op de pensioenen U moet weten dat voor de berekening van het pensioen hoofdzakelijk het salaris in aanmerking wordt genomen. Het pensioen zal dus niet zo sterk stijgen als wanneer de herwaardering voor 100% uit salarisverhoging zou komen. Dus als een militair 300 euro per maand meer ontvangt als gevolg van het besluit van de regering, zal slechts 200 euro 'meetellen' voor zijn toekomstig pensioen. Voor een BDLmilitair zal het inkomensverlies te verwaarlozen zijn, maar voor een collega die het geluk heeft onder het uniform op pensioen te gaan, zal het bedrag van het pensioen iets minder stijgen dan verwacht. Effect op de perequatie Deze wijze van betaling van de verhoging zal ook gevolgen hebben voor het perequatiemechanisme (zie De Schildwacht van mei-juni, blz. 10). De verhoging die voor de berekening van de perequatie in aanmerking wordt genomen, bedraagt 2/3 van het extra bedrag dat het personeel ontvangt. Dit betekent dat gepensioneerden nog 

Foto: Vincent Bordignon

 steeds een stijging zullen zien, maar iets minder dan verwacht. De zware last van de perequatie op de begroting van de FOD Pensioenen lijkt de keuze van de regering te hebben gedicteerd, die deze 'truc' heeft gevonden om de aangekondigde herwaardering te behouden en de gepensioneerden dezelfde globale enveloppe in regime toe te kennen, d.w.z. ongeveer 150 miljoen. In dit stadium is het nog te vroeg om te zeggen hoeveel de pensioenen precies zullen stijgen. Zodra wij hier meer over weten, zullen wij onze gepensioneerde leden op de hoogte brengen.

Foto: Vincent Bordignon

Effect op de toelagen Een ander gevolg van de nieuwe manier om de koopkracht van de militairen te verhogen, is dat alleen het salaris in aanmerking wordt genomen voor de berekening van eindejaarstoelagen, vakantiegeld of prestaties. Deze zullen derhalve iets minder stijgen dan in de oorspronkelijke overeenkomst was voorzien.

Heronderhandeling De regering heeft het ontwerp van Koninklijk Besluit, zoals onderhandeld met de vakbonden, niet weerhouden. Toen ACMP-CGPM op 7 mei zijn akkoord gaf, betrof dat echter alleen die teksten. De overheid zal dus een nieuw ontwerp van Koninklijk Besluit moeten voorleggen aan het Militair Onderhandelingscomité (CONEGO). Het technische en voorbereidende werk is gestart in nauwe samenwerking met de overheid. Hoe staat het met de andere dossiers? Elk dossier staat los van de andere. Zo verandert deze salarisverhoging niets, noch aan de pensioengerechtigde leeftijd, noch aan de berekening van het pensioen voor militairen. Betekent dit dat de pensioengerechtigde leeftijd voor altijd 56 jaar zal blijven? Ludivine Dedonder heeft verzekerd dat zij en haar partij geen enkel initiatief zullen nemen om aan de pensioenleeftijd te raken, maar het is onmogelijk te weten wat andere partijen in dit dossier zullen voorstellen. De militaire vakbond blijft daarom waakzaam in deze kwestie en zal de belangen van de militairen blijven verdedigen... Net zoals wij het dossier van de maaltijd-

cheques blijven opvolgen, dat achter de schermen zijn administratieve en ﬁnanciële weg vervolgt. Wat gaat er nu gebeuren? Zodra we de onderhandelingen over het nieuwe ontwerp van Koninklijk Besluit afgerond hebben, zal de ACMP-CGMP elk van haar leden gedetailleerd en transparant informeren, zoals we altijd al hebben gedaan. Wij zijn met name de enige vakbond die zijn leden een individuele berekening van de voorgestelde netto loonsverhoging heeft verstrekt, omdat wij van mening zijn dat het van essentieel belang is dat onze leden volledig op de hoogte zijn van de gevolgen van de tekst waarover onderhandeld is. Zoals we hebben gezien, hebben de beslissingen van de regering het oorspronkelijke plan gewijzigd, maar het is duidelijk dat de door Ludivine Dedonder beloofde loonsverhoging voor de militairen over het geheel genomen bereikt is. Als de teksten die wij ontvangen overeenstemmen met de aankondigingen van de autoriteiten, zouden de nieuwe onderhandelingen heel snel moeten verlopen. In dit geval zullen de eerste extraatjes volgend jaar al de bankrekening van de militairen sieren, behoudens een planetaire catastrofe of een panne van het HRM... 

De Schildwacht

Info

Job Well Done! ‘Opdracht volbracht!’ Dat is wat de collega's die geholpen hebben bij de evacuatie van onze onderdanen uit Kabul met trots kunnen stellen. ‘Job well done’ juichen de mensen die gered zijn dankzij de luchtbrug. In dit interview laat De Schildwacht u kennismaken met 'Red Kite' door de ogen van twee landgenoten, die door onze soldaten werden teruggehaald uit Afghanistan. Farahnaz(1) heet ons welkom in haar mooie huis aan de kust. De jonge Belgische van Afghaanse afkomst bood spontaan aan om ons haar verhaal te vertellen. Om het standpunt van de burgers weer te geven, maar ook om op haar eigen manier de militairen te bedanken die haar hielpen aan de Taliban te ontkomen. Deze moeder van drie kleine meisjes woont sinds 2009 in ons land. Zij werkt voor een grote multinational en voor haar is Afghanistan nu ver weg. Haar oudste dochter is dertien jaar: het meisje legt ons met een sappig West-Vlaams accent uit dat ze pas terug op school is, dat ze altijd uitstekende cijfers haalt en dat ze later beslist advocaat wordt. Farahnaz' ouders wonen in een klein dorp op ongeveer 30 kilometer van Kabul. Kort voor de zomer werd haar moeder ernstig ziek. De jonge vrouw en haar broer Faroogh(1) besloten vrij te nemen van hun werk om haar te bezoeken. Op dat moment waren de Taliban net met hun offensief begonnen, en niemand kon hun snelle opmars vermoeden. Maar toen Farahnaz bij haar ouders aankwam, vielen de provinciesteden de een na de ander. De Belgen kregen het advies het land onmiddellijk te verlaten, maar Farahnaz en haar (1)

broer hadden al hun tickets om kort daarop terug te vliegen en de vluchten uit Afghanistan zaten sowieso toch allemaal vol. Experts geloofden dat de strijd om Kabul pas in de herfst zou uitbreken... ‘I cannot help you’ ‘Plotseling waren ze daar. We waren totaal verrast. Wij probeerden al enkele dagen contact op te nemen met de Belgische ambassade in Islamabad, maar zonder succes. De lijnen waren compleet overrompeld: ofwel kregen we altijd de bezettoon te horen of helemaal geen gehoor. Uiteindelijk kon ik iemand aan de telefoon krijgen, maar het gesprek verliep rampzalig. Ik richtte mij tot de persoon in het Nederlands, maar ze sprak alleen Engels en we begrepen elkaar slecht. Uiteindelijk zei ze: ‘I cannot help you’ en hing op. Ik was geschokt. Na de vreugde eindelijk contact te kunnen opnemen met de ambassade, was het vooruitzicht om hulp te krijgen verdwenen. Farahnaz en haar broer gaven de hoop niet op. Gelukkig werkte het internet nog. Ze stuurden e-mails naar de ambassade en naar Buitenlandse Zaken in België. Ook de thuisblijvers mobiliseerden zich in een poging om hen bij te staan

Omwille van veiligheidsredenen hebben we valse namen gebruikt.

De Schildwacht

door alle mogelijke contacten aan te spreken en hun om hulp te smeken. Net wanneer ze er niet meer in geloofden, kwam er een e-mail: ze moeten naar de luchthaven. Ze mochten alleen een kleine tas met hun papieren, water en voedsel voor 24 uur meenemen. ‘Wat moet jij in Europa ? Wil je dan christen worden?’ ‘Het was complete chaos. Het kostte ons uren om op het vliegveld te raken. We durfden niet uit de auto te stappen, er was zoveel volk en we hoorden geregeld automatisch geweervuur. Een week lang pendelden we van zonsopgang tot 1 uur 's nachts van het huis van mijn ouders naar de luchthaven, in een verwoede poging dicht bij de poorten te komen. Het was verschrikkelijk, we waren bang, het was snikheet en er was geen schaduw, geen toiletten, alleen maar een menigte wanhopige mensen die aan ons trokken en duwden en alles probeerden om toch maar bij  de omheining te komen.’ Scan deze QR-code om een korte video te zien die Farahnaz stiekem heeft geﬁlmd.

Abbey Gate Op zondag 22 augustus raadden vrienden hen aan zich naar een andere toegangspoort tot de luchthaven te begeven [Abbey Gate, red.]. Na eindeloos wachten en een lange voettocht kwamen broer en zus uitgeput aan bij de oever van een soort kanaal dat als open riool fungeerde. Aan de andere kant, bovenop de omringende muur, hielden westerse soldaten de menigte in de gaten. De sfeer was gespannen, geruchten over aanslagen deden de ronde en er weerklonken onophoudelijk schoten.

Ondanks het rumoer hoorde een Belgische soldaat Farahnaz Nederlands spreken. Hij wenkte haar om over te steken. Het water was niet te diep, maar de stank was ondraaglijk. Gewikkeld in de hijab die zij had aangetrokken om langs de controleposten van de Taliban te komen, waadde de jonge vrouw door het smerige water. Zij en haar broer kwamen aan de voet van de muur en toonden hun paspoorten aan onze collega's, die hen dan bij de armen vastpakten om hen over de hindernis te hijsen. Ze waren eindelijk gered! 

Surrealistisch beeld uit een video, ‘gestolen’ op de weg naar de luchthaven: een Taliban bewaakt het verkeer met een stok in de hand terwijl een man in pak en das achter hem door loopt met een mobieltje aan z’n oor, alsof er niks aan de hand is.

 ‘De Taliban waren agressief en schreeuwden naar ons. Ze zwaaiden met stokken en sloegen lukraak. Wee iedereen die zijn mobieltje pakte om een foto te nemen of zich niet gedroeg zoals ze wilden. Wij legden uit dat wij Belgen waren en dat ons vliegtuig aan de andere kant van de muur wachtte, maar zij verstonden niet wat wij zeiden. Zoals veel mensen in Kabul spreken wij Dari, maar de Taliban zijn Pashtun. Een van hen schold mij de huid vol en maakte zich kwaad: ‘Wat moet jij in Europa, wil je christen worden?’ ... Ik stond doodsangsten uit, ik dacht aan mijn dochters die zich in België zorgen maakten om ons. We hielden telefonisch contact, maar ik was bang dat ik ze nooit meer zou zien.’

De open riool die velen van onze onderdanen moesten oversteken om toegang te krijgen tot de luchthaven.

De Schildwacht

Foto: Special Forces Group

De gemengde ploeg ‘Deep Development Capacity’ van de Special Forces aan het werk in de luchthaven van Kabul. Vrouwen en mannen die hun professionaliteit getoond hebben in een bijzonder delicate en gevaarlijke missie.  Islamabad ‘Ze brachten ons naar een rustigere zone, waar schaduw en toilethokjes waren. Daar controleerden ze eerst onze papieren en stelden ze ons vragen om onze identiteit na te gaan. Daarna legden de soldaten ons uit dat het vliegtuig vertrokken was en dat het de volgende dag zou terugkeren. We sliepen in openlucht, liggend op de grond in onze vuile kleren, maar we waren opgelucht en ik voelde me eindelijk veilig, beschermd door onze militairen. Ondanks de omstandigheden, was ik toch in staat om te slapen. Onze soldaten waren erg aardig en deden wat ze konden om ons zo goed mogelijk te helpen. Ik was gerustgesteld dat ze kalm waren en niet schreeuwden. Ze wisten duidelijk wat ze deden en hadden de situatie onder controle. We hebben nog een hele dag op het vliegveld doorgebracht, onder moeilijke omstandigheden. Eindelijk arriveerde onze C-130 en gingen we rustig aan boord, twee tegelijk door het

De Schildwacht

achterste luik, niet door de deur zoals in andere vliegtuigen. Het was vreemd, het toestel maakte een herrie van jewelste, je kon niet naar buiten kijken zoals in een normaal vliegtuig en je moest op de grond zitten. Ik was een beetje bang, maar ik kon niet wachten om te vertrekken. We taxieden lang en toen steeg het vliegtuig op. Iedereen was blij om Kabul te verlaten. De vlucht was niet erg comfortabel, maar we landden al snel in Islamabad. Daar waren de Pakistani gemeen. Ze maakten zich boos en beledigden ons. Ik kon zien dat onze militairen dat niet leuk vonden, ze waren gespannen en geïrriteerd maar bleven uiterst professioneel. Naast de Pakistaanse politieagenten waren er ook twee Belgen in burgerkleding die met onze tassen gooiden en tegen ons tierden. Ik weet niet waarom, maar na alles wat we hadden meegemaakt, was het echt onaangenaam. Na nog meer identiteitscontroles brachten we de nacht door in Islamabad en de volgende dag stapten we op een groot vlieg-

Na zeven dagen terreur, staan Farahnaz en haar broer eindelijk onder Belgische militaire bescherming. Vanuit de wachtzone van de C-130’s stuurt de jonge vrouw een ‘selﬁe’ om haar man en kinderen gerust te stellen. 

Foto: Jürgen Braekevelt

 tuig van Air Belgium om terug naar België te vliegen. Ik heb de hele reis geslapen zó moe was ik.’ ‘Toen we dinsdag op de militaire luchthaven van Melsbroek aankwamen, heb ik meteen mijn man gebeld en heb ik met mijn dochters kunnen praten. Ik was zo gelukkig! We werden opgehaald door heel aardige militairen en mensen van het Rode Kruis die ons met de bus

naar de kazerne van Peutie brachten. Daar kregen we een COVIDtest en daarna controleerde het personeel van Buitenlandse Zaken onze papieren. Ze stelden ons ook weer wat veiligheidsvragen. Aangezien ik Belg ben, kon ik onmiddellijk vertrekken. Ze belden een taxi om ons zo snel mogelijk naar huis te brengen. Ik hoefde niet eens te betalen!

‘Mijn broer en ik willen iedereen bedanken die ons heeft geholpen uit Afghanistan weg te raken, vooral de militairen die hun leven hebben geriskeerd om ons te komen halen. Ik weet dat het hun werk is, maar toch, wat ze daar gedaan hebben was geweldig. Bedankt!’ 

Operatie ‘Red Kite’ Operatie 'Red Kite' werd abrupt beëindigd op woensdag 25 augustus, de dag nadat Farahnaz en haar broer in Melsbroek waren aangekomen, omdat de Belgische autoriteiten vonden dat het risico van een aanslag te groot was geworden, zowel voor onze collega's op het terrein als voor onze onderdanen en rechthebbenden aan de poorten van de luchthaven. Op donderdag de 26ste, toen onze laatste C-130 Kabul verliet, vol met militairen en de laatste vluchtelingen, blies een IS-terrorist zichzelf op bij Abbey Gate, waarbij 182 mensen omkwamen, waaronder 13 Amerikaanse soldaten. Deze aanval laat zien met welke gevaren onze collega's in Kabul werden geconfronteerd. In totaal repatrieerden de Belgische militairen 1.418 mensen, waaronder meer dan 300 kinderen, verdeeld over 22 rotaties met C-130's en 4 Nederlandse vluchten. Honderden mensen hadden minder geluk dan Farahnaz en haar broer. Ze zijn nog altijd ter plaatse. De Belgische diplomatie hoopt hen in de komende weken op een andere manier te evacueren. Sinds haar terugkeer heeft Farahnaz verschillende keren contact kunnen opnemen met haar familie. Geen goed nieuws: zij vreest represailles tegen haar familieleden indien de Taliban haar identiteit zouden ontdekken, en daarom hebben wij haar echte naam niet onthuld en niet te veel details over haar gegeven. De situatie in haar dorp is zorgwekkend omdat, ondanks de beloften van de Taliban aan de Westerse media, ver van de camera's, de terreur geleidelijk de overhand krijgt. Farahnaz' kleine zusje mag al niet meer naar school en ze heeft weinig hoop voor de toekomst van degenen die ze in Afghanistan heeft achtergelaten.

De Schildwacht

Rechtspositie

BDL: gebakken lucht! Momenteel zijn bijna 80% van de nieuwe militairen aangeworven onder het ‘BDL’statuut. Jammer genoeg stellen we maar al te vaak vast dat de kandidaten slecht geïnformeerd zijn, zelfs slachtoffer zijn van manifest ‘fake news’ vanwege Defensie. De brochures en websites van Defensie schetsen een aanlokkelijk beeld van de BDL-carrière. Zo staat er bijvoorbeeld: ‘De BDL-militair neemt dienst voor een initiële loopbaan van 12 jaar’. Deze zin is misleidend. In werkelijkheid tekent de BDL-militair een dienstnemingsakte die beperkt is tot acht jaar. Deze kan jaarlijks worden verlengd tot maximaal 12 jaar. Maar deze verlenging is niet mogelijk in geval van gezondheidsproblemen die de operationele capaciteit in gevaar brengen. Met andere woorden: de BDL-militair heeft bij zijn dienstneming geen enkele garantie dat hij ook werkelijk 12 jaar zal kunnen werken! Als hij bijvoorbeeld naar een bank gaat om een hypotheek te krijgen, kan hij alleen een statuut voorleggen dat overeenkomt met een contract voor een bepaalde tijd van 8 jaar, met de 'belofte' van een 'mogelijke' verlenging, maar zonder enige zekerheid! In de burgerij wordt dit 'een precaire job' genoemd. Druppelsgewijze overgang… Spreken van een 'initiële loopbaan' is eveneens misleidend, omdat het impliceert dat er een 'vervolg' komt. De BDL-kandidaat kan ook lezen dat ‘DG HR heeft besloten de kranen voor interne werving zo ver mogelijk open te draaien’ en ‘Het is onze bedoeling de BDL-militairen de kans te bieden om een volledige loopbaan als militair te volbrengen dankzij de interne werving’. Deze beloften zijn verkeerde informatie en zelfs oplichterij! Voor 2020 is het aantal plaatsen voor interne werving van BDL-vrijwilligers immers vastgesteld op 140. Wetende dat zo'n 580 vrijwilligers in aanmerking kwamen om deel te nemen, betekende dit dat slechts één op de vier kandidaten een kans maakte om bij Defensie te blijven. Erger nog, het merendeel van de openstaande plaatsen, te weten 90 van de 140, betrof een overgang van vrijwilliger naar onderofﬁcier. Voor het hele leger waren er in 2020 dus slechts 50 plaatsen voor ‘beroepsvrijwilligers’, d.w.z. slechts

10 De Schildwacht

één plaats voor bijna twaalf potentiële kandidaten! Aan de ene kant belooft het leger via ‘interne werving’ gouden bergen aan jonge BDL-kandidaten, maar aan de andere kant draait men in werkelijkheid de ‘kranen’ voor de meesten onder hen dicht. Steeds opnieuw beginnen De kandidaten die met deze mooie beloften worden aangeworven, laten zich niet voor de gek houden. Wanneer zij beseffen dat zij beetgenomen zijn, gaan de jonge militairen zelf actief op zoek naar een andere baan. Met de ervaring en de maturiteit die zij tijdens hun diensttijd bij Defensie hebben opgedaan, vinden zij spoedig een minder veeleisende, meer permanente en vaak beter betaalde baan, bijvoorbeeld bij de Politie. Dit is jammer voor de jongere, die misschien liever in het leger was gebleven en die vertrekt voordat hij zijn reclasseringspremie kan innen. Het is dramatisch voor Defensie, die een goed element verliest waarvoor het enorm heeft geïnvesteerd in opleiding, aanwerving, infrastructuur, enz. Deze jongere heeft veel geld gekost en vertrekt vroegtijdig, juist nu hij rendabel wordt voor zijn eenheid. En voor beroepsmilitairen is het komen en gaan van BDL’s een belasting voor het moreel, aangezien zij tijd en energie moeten investeren in het omkaderen en opleiden van collega's, van wie  de meesten toch niet zullen blijven.

Foto: Jürgen Braekevelt

Opgelet, ‘Fake News’! De initiële loopbaan van een BDL is niet 12 jaar. De jonge kandidaat tekent voor acht jaar, met elk jaar mogelijke verlenging tot maximum 12 jaar, maar zonder absolute zekerheid!

 Sociale dumping Het vertrek van de BDL-militairen na enkele jaren zorgt ook voor een groot tekort aan expertise bij Defensie. De meeste functies in een modern leger vergen inderdaad vele dienstjaren voordat men werkelijk alle 'kneepjes' van het vak onder de knie krijgt. De 'anciens' hadden een indrukwekkende bagage in uiterst uiteenlopende omstandigheden verworven. Van vredeshandhaving in de Balkan tot operationele inzet in Afrika over arctisch gevecht in Noorwegen; ze waren van alle markten thuis. Als de gemiddelde anciënniteit van het personeel voortaan niet meer dan zes jaar bedraagt, is het duidelijk dat de tactische doeltreffendheid van de eenheden sterk zal afnemen. Naast de privésector, die Defensie uiterst dankbaar is voor het betalen van de opleiding van zijn toekomstige

werknemers, zijn het uiteindelijk alleen de politici die beter worden van het BDL-statuut. Beetje bij beetje vervangen zij hooggekwaliﬁceerd en ervaren personeel door jonge, goedkope werkkrachten met weinig anciënniteit. Door adjudanten te vervangen door sergeanten wordt de loonsom van Defensie verlaagd zonder dat aan het effectief hoeft te worden geraakt. Dit is zonder meer 'sociale dumping' in camouﬂagekleuren. Als kers op de taart zullen de militairen de facto tot hun 67ste moeten werken, aangezien de overgrote meerderheid haar pensioen nooit onder het uniform zal halen! Wat een geniaal idee van onze leiders! En om de maskerade compleet te maken, zal België op internationaal niveau de illusie in stand kunnen houden dat het over voldoende mankracht beschikt. Maar in geval van verwikkeling in een echt gevecht zullen onze eenheden, die hoofdzakelijk uit onervaren soldaten bestaan, onvermijdelijk grote verliezen lijden. In het Nederlands noemen we die groentjes 'kanonnenvlees'... 

Opgelet, ‘Fake News’! Niet alleen zijn er heel weinig jobaanbiedingen voor onbepaalde duur in het leger maar de persoon op de foto behoort tot de categorie van de vrijwilligers, en ALLE vrijwilligers worden tegenwoordig gerekruteerd onder het precaire BDLstatuut…

De ACMP-CGPM eist vrije keuze Voor de militaire vakbond ACMP-CGPM moet het BDL-statuut dringend gewijzigd worden. Het is absurd om jonge, perfect bekwame militairen te moeten ontslaan terwijl er in het leger een nijpend tekort aan personeel is. Zoals het wordt toegepast, is het BDL-statuut een misleiding van de militairen, van de bevolking en van onze bondgenoten; een goocheltruc die de efﬁciëntie van onze Defensie saboteert en onze collectieve veiligheid om zuiver politieke redenen in gevaar brengt. Daarom eist de ACMP-CGPM een vrije keuze voor BDL-militairen die aan het einde van hun eerste loopbaan hun waarde hebben bewezen: ofwel vertrekken ze aan het einde van hun diensttijd van acht jaar, ofwel treden zij op hun verzoek toe tot het beroepskader. Defensie beschikt al over voldoende wettelijke instrumenten om zich te zijner tijd te ontdoen van elementen die niet geschikt zijn voor het gewapend beroep, zodat er geen geldige reden is om dit onzekere statuut te behouden.

De Schildwacht

Rechtspositie

In eer herstelde rechten voor kandidaten tijdens stage-en/of evaluatieperiode Op 20 februari 2018, heeft DG HR een Specifieke Procedure (SPS) over de coördinatie en controle van de stage-en evaluatieperiode van de kandidaat-militairen gepubliceerd. Nauwelijks acht dagen later is de militaire vakbond ACMP-CGPM, een eerste officiële interventie gestart, om bepaalde passages uit die SPS, die in strijd waren met de wet, recht te zetten. Na meer dan 1.250 dagen wachten en talrijke problemen binnen de eenheden is de nieuwe DGHRSPS-FMNBAS-003 op 3 augustus jl. verschenen in de geest van één van de mooiste Latijnse spreekwoorden: Nemo legem ignorare censetur (Niemand wordt verondersteld de wet niet te kennen). Kleine flashback, naar 20 februari 2018, om precies te zijn. Dan publiceerde DG HR de DGHRSPS-FMNBAS-003. Die gebruikershandleiding is erop gericht in simpele woorden aan Jan-metde-pet wetteksten (wetten en besluiten) te verduidelijken. Dat document laat de beheerders in de eenheden onder andere toe de rechten en plichten van de kandidaat, die in z’n stage-en/of evaluatieperiode zit te kennen en hem hierover te informeren. Zoals u al kunt vermoeden onderwerpt de ACMP-CGPM elke nieuwe publicatie van Defensie aan een grondige lezing. Als wij op efficiënte wijze onze lezers willen helpen, moeten wij uiteraard ook goed op de hoogte zijn van de

12 De Schildwacht

minste komma, die van Defensie uitgaat of haar aanbelangt. Ter verduidelijking : een representatieve vakbond, zoals de onze, zetelt rond de onderhandelingstafel met de militaire en ministeriële overheid wanneer wettelijke of reglementaire teksten van toepassing worden of aan wijzigingen worden onderworpen. In dit geval gaat het over een SPS die noch wet noch reglement is. Dit betekent natuurlijk niet dat dit soort publicaties, waarover niet werd onderhandeld en die niet vooraf aan de vakbonden zijn voorgelegd, de lezers ervan tot illegaal handelen zou moeten dwingen. Twee belangrijke anomalieën in de versie van 2018 van deze SPS trokken al gauw onze kritische aandacht. Maar om de keizer te geven wat hem toekomt, hadden wij al een waarschuwing ontvangen van een radeloze lokale beheerder die de blunders van deze tekst op een van zijn kandidaten moest toepassen. (Hij zal zichzelf ongetwijfeld herkennen, wij zijn hem dankbaar.) Om verdere misbruiken bij het

beheer van de kandidaten in de eenheid te voorkomen drong zich een snelle reactie op. Ondanks een interventie nauwelijks acht dagen na de publicatie en vele andere daarna, duurde het veel te lang voordat de bevoegde instanties van DG HR reageerden. Deze fouten, al dan niet opzettelijk, en de trage reactie waren de bron van veel problemen in de eenheden. De grootste conﬂicten ontstonden toen de kandidaat van ons de wettelijke versie van zijn rechten ontving, terwijl de plaatselijke leidinggevenden weinig andere keuze hadden dan de onjuiste bepalingen van deze SPS uitgaande van hun hogere autoriteit inzake personeelsbeheer toe te passen. Een van de anomalieën betrof het recht van kandidaten in stage-/ evaluatieperiode om te genieten 

Foto: Pixabay

 van het stelsel van verloven of vrijstellingen geldig voor de personeelscategorie waarvoor zij kandidaat zijn. Dit recht is immers duidelijk in de wet vermeld (A16-G1). De SPS erkent dit recht wel, maar beperkt het drastisch in de praktijk . Daar staat in dat een kandidaat die meer dan zeven dagen, al dan niet aaneengesloten, afwezig was wegens verlof of om gezondheidsredenen, een verzoek om ‘uitstel van vorming’ moest indienen. Het is overduidelijk dat deze beperking van het aantal verlofdagen onwettig was, evenals de ‘verplichting’ om ‘uitstel’ vragen. Dit begrip ‘uitstel’ was het tweede kritieke punt van de versie 2018 van de SPS. De wet verplicht een kandidaat nooit om uitstel te vragen. In sommige gevallen is uitstel onontbeerlijk en zelfs sterk aan te bevelen. Maar het is belangrijk dat elke kandidaat goed geïnformeerd is over de gevolgen van deze procedure. Het aanvragen van uitstel blijft een recht wanneer de kandidaat zich in de voorwaarden van de wet bevindt (A16-G1 art. 102), maar het ook effectief krijgen blijft een prerogatief van de militaire overheid. In de meeste gevallen is het DG HR die de eindbeslissing in handen heeft. In geval van weigering beschikt de kandidaat over slechts drie werkdagen om schriftelijk beroep (verweer) aan te

Foto: Vincent Bordignon

tekenen bij de directeur HR. Indien deze laatste niet van zijn standpunt afwijkt, verliest de kandidaat zijn militair statuut van rechtswege. Met andere woorden, de kandidaat die omwille van de toepassing van deze onwettige SPS uitstel moest vragen wegens een week verlof en een griep die hem enkele dagen in bed hield, vloog naar het burgerleven terug met als enige dank het document dat iedereen vreest: de fameuze C4... Maar de versie van de SPS in 2018 had nog meer anomalieën voor ons in petto. Er is zelfs een strafrechtelijke klacht ingediend door een kandidaat tegen de militaire hiërarchie wegens valsheid in geschrifte en het gebruik van valse stukken... Hieruit blijkt welke schade teksten die de wet niet eerbiedigen kunnen aanrichten. Na de onwettige

verplichting voor een kandidaat om uitstel te vragen, verleende de SPS de korpschef het recht om uitstel voor de kandidaat te vragen. Gezien het eerder genoemde gevolg van de weigering van uitstel, zult u de mogelijke misbruiken van een dergelijk recht in handen van de korpschef vlug door hebben. Gelukkig behoort al het bovenstaande nu tot het verleden, want op 3 augustus 2021, 1.252 dagen na onze eerste interventie, zag de nieuwe versie van DGHR-SPSFMNBAS-003 het levenslicht. Als ‘actie-reactie’ een militair adagium is, moeten we vaststellen dat het op bepaalde niveaus van de militaire hiërarchie niet altijd evenzeer wordt toegepast. Niettemin kunnen kandidaten in stage- en evaluatieperiode nu op beide oren slapen, wij blijven altijd waakzaam. 

Geduld is een schone deugd. Gelukkig ontbreekt het onze afgevaardigden hier niet aan, evenmin als aan doorzettingsvermogen. Het is soms merkwaardig om te zien hoe moeilijk het voor de autoriteiten van Defensie is om een fout toe te geven en recht te zetten, zelfs als deze voor individuen desastreuze gevolgen kan hebben. In aanvulling op dit artikel en onze De Schildwacht nr 3 van mei-juni 2020, waarin de militaire kandidatuur al aan bod kwam, nodigen wij alle kandidaten en hun leidinggevenden uit deze nieuwe SPS aandachtig door te nemen en voor alle vragen met ons contact op te nemen. Het is algemeen bekend dat, zelfs als de tekst glashelder is, de toepassing ervan helaas niet altijd van een leien dakje loopt.

De Schildwacht 13

Info

Geen boemannen bij de Militaire Politie MP's zijn niet zoals andere militairen. Achter hun imago van strenge boemannen die altijd klaar staan om u een verslag te geven, gaan collega's schuil die bovenal ten dienste staan van de eenheden die zij ondersteunen, zoals hun motto luidt: ‘Helpful and Resolute’... Om meer te weten te komen, gingen we naar de MP Group in Peutie. We zijn nog maar net door de deur of ze klampen ons al aan: ‘Ah, mijn vakbond is op bezoek, welkom bij de MP's!’ Het is duidelijk dat we ons in een 'nest' van ACMP-leden bevinden. Het is onmogelijk een meter te lopen zonder een hand te schudden of een vraag te beantwoorden over maaltijdcheques of loonsverhogingen. Gelukkig zijn we te vroeg op onze afspraak met de Korpscommandant majoor Koen Abts. Hij ontvangt ons in een zaal versierd met souvenirs uit het rijke verleden van de Militaire Politie, maar ook met kaarten van operatietheaters. ‘Iedere militair die aan een grote operatie deelgenomen heeft, weet het: de MP's begeleiden de troepen in het veld om voor orde en discipline te zorgen, maar ook om de ingezette eenheid rechtstreeks te ondersteunen. Wij nemen ook deel aan onze eigen missies, bijvoorbeeld om militaire politieagenten in Niger of Tunesië op te leiden. Deze opdracht duurt gewoonlijk 4 tot 5 weken, tweemaal per jaar. Dit zijn dankbare missies die heel populair zijn bij ons personeel en bijzondere waardering genieten van de gastlanden. Naast internationale zendingen staan de MP's onder meer in voor volgende taken: militaire veiligheid, politiefunctie, escorte bij verplaatsingen en ook de 'WIT'. Omdat wij dat acroniem niet begrijpen, geeft majoor Abts uitleg: ‘Ons 'Weapon Intelligence Team' is belast met het onderzoeken van bermbommen, om aanwijzingen en informatie te verzamelen. Deze taak, uitgevoerd in samenwerking met DOVO (nvdr.: Dienst voor

14 De Schildwacht

Opruiming en Vernietiging van Ontploffingstuigen), is niet erg bekend. Voor de Belgische burger blijft het beeld van de MP's vaak beperkt tot de collega's op post in de Wetstraat of in het Parlement. Zij vormen echter een apart detachement dat niet tot de MP Group behoort. Onze meest zichtbare taak is waarschijnlijk de motorescorte. Je kunt ons in pijlformatie zien rijden bij de parade van 21 juli. Het escorteren van voertuigen is een moeilijke en gevaarlijke taak die een lange en complexe opleiding vereist in samenwerking met de Federale Politie. Ik pleit reeds lang voor de toekenning van een specifieke premie voor deze riskante opdrachten. Wist u dat het merendeel van het personeel van de MP Group, van korporaal tot majoor, gebrevetteerde motorrijders zijn?’ De MP Group telt momenteel 151 militairen. Ze zijn over het hele land verspreid. Naast het hoofdkwartier in Peutie bevindt het grootste deel van de troepen zich in Marche-en-Famenne en Leopoldsburg, ter ondersteuning van de grotere eenheden. Om hun opdrachten te volbrengen, ontplooien de MP's 63 BMW-motorfietsen (identiek aan die van de Federale Politie) en 26 commerciële interventievoertuigen. Tenslotte dienen vijf lichte pantservoertuigen van het type ‘Lynx’ voor 

Foto: Daniel Orban

Foto: MP Group

 gevechtsondersteunende missies, want als de MP Group aanwezig is tijdens internationale operaties, is zij in oorlogstijd ook belast met de opvang van vluchtelingen, deserteurs en krijgsgevangenen. In dit verband benadrukt majoor Abts dat deze vijf voertuigen ruimschoots onvoldoende zijn: ‘Wij vragen om versterking van deze vitale capaciteit door de toewijzing van een inzetbare vloot van 25 lichte pantservoertuigen. Deze versterking zal nodig zijn, vooral omdat de MP Group voorbestemd is om te groeien: onze toekomstige 'OT', die momenteel gevalideerd wordt, zou een effectief van 216 MP's moeten tellen, met enkele nieuwigheden, zoals de 'K9'-teams. Gezien de essentiële behoefte aan militaire politiehonden, hebben wij niet gewacht om die capaciteit te ontwikkelen. Er bestaat al een embryo, met resultaten en efﬁciëntie die onze verwachtingen overtreffen. De MP Group is duidelijk een elite-eenheid zoals geen andere, niet enkel qua opdrachten, maar ook qua personeel: ‘Er zijn geen BDL-militairen in de MP Group omdat al onze politiemensen intern gerekruteerd worden uit de andere eenheden. Om MP te worden heb je een stevige militaire achtergrond nodig. Er zijn momenteel slechts drie vrouwen in onze eenheid. Het werk van een MP kan nochtans zowel door een vrouw als een man worden uitgevoerd. Maar ik stel vast dat te weinig vrouwen solliciteren naar een functie in de

groep. Misschien omdat ze niet bekend zijn met onze opdrachten? Wij hebben in ieder geval geen moeite met rekruteren, want elk jaar solliciteren vele kandidaten naar de openstaande plaatsen. Wij selecteren onze toekomstige collega's zorgvuldig, omdat zij niet alleen de vereiste morele kwaliteiten moeten bezitten, maar ook moeten kunnen slagen voor de moeilijke interne opleiding. Deze begint met een gezamenlijke opleidingsperiode van vier weken met de toekomstige MP's van het Paleis van de Natie, waarna de kandidaten vijf maanden een intensieve opleiding volgen. Merk op dat we een 'joint' eenheid zijn, met graden van alle Componenten. Eenmaal opgeleid, zijn de MP's trouw aan hun beroep aangezien de ‘attritie’ binnen de groep uiterst laag is.’

Foto: MP Group

Na dit bezoek is het duidelijk dat het beeld van de boeman iets van zijn kracht heeft verloren. Onze MPcollega's zijn in de eerste plaats professionals die hun vaardigheden ten dienste stellen van de eenheden die zij ondersteunen. En als zij ook een repressieve rol spelen, dan is dat eerder in een preventief en proactief kader. Zij controleren regelmatig militaire voertuigen om te zien of de lading goed is vastgemaakt, om rijden onder invloed te voorkomen, enz. Niet zozeer om de chauffeurs te straffen, maar om ze te sensibiliseren, en om ongelukken en zware ﬁnanciële katers te voorkomen. Laten we niet vergeten dat in geval van een bekeuring door de burgerpolitie, bijvoorbeeld omdat het voertuig niet in orde is, het de bestuurder is die verantwoordelijk is, en niet Defensie! Voorts hebben wij kunnen vaststellen dat de diversiteit van de taken en opdrachten binnen de MP Group het werk van de militaire politieagenten bijzonder aantrekkelijk maakt. Dit jaar waren er 22 vacatures (12 via sociale promotie en 10 via interne rekrutering) en in 2022 zullen dat er hopelijk evenveel zijn. Interesse? Hou de HR-oproepen in de gaten! 

Foto: MP Group

De Schildwacht 15

Opinie

‘Mensen een mes in de rug steken is gewoon hoe ik ze steeds bedank voor bewezen diensten’ (Jack the Ripper) ‘Ik doe het met iedereen. Man en vrouw, jong en oud, ofﬁcieren en onderofﬁcieren, kaki en blauw, para en piloot, hetero en LGBTQ." De verantwoordelijke die binnen DGHR de voorstellen tot toekenning van de Medaille van Verdienste onderzoekt en beoordeelt, legt aan zijn collega’s bij Human Resources uit hoe hij tewerk gaat bij de evaluatie van de ingediende dossiers voor het uitreiken van deze medaille. Dat hij hierbij niet aarzelt om uiterst voorbeeldige militairen die heel hun loopbaan op een uitzonderlijke wijze gediend hebben een mes in de rug te steken, vindt hij ‘volkomen normaal’ en een ‘gepaste aanpak’. Veel vrouwen in Londen hebben geklaagd over mijn steekgedrag, of zouden dat gedaan hebben als ze nog in leven waren. Maar ik heb een serie schetsen samengesteld waarop te zien is hoe ik mensen een dolk in de rug steek in andere omstandigheden, alleen maar om aan te tonen hoe volkomen onschuldig ik ben in dit alles. In de zin dat ik altijd mensen heb neergestoken. Ik ben nu eenmaal een persoon die ervan houdt om mensen een mes in hun rug te planten. Het is wat ik doe en het is niet persoonlijk. Voor mij is mensen een mes in de rug steken een teken van respect. Steken is een gedrag dat ik van mijn vader en moeder heb geleerd. Zij begroetten mensen vaak door hen neer te steken met een mes of messen die zij op hun

16 De Schildwacht

lichaam verborgen hadden. Gewoon een beleefde, kleine steek in de rug, zoals iemand die de dikte van een varkenshuid test. Voor mij gaat dit evenzeer over familie, over traditie, als over iets anders, en het is iets waarover ik geen compromissen zal sluiten. Ik schaam me niet voor wie ik ben: een mes-in-de-rug-steker die afstamt van een lange lijn van mesin-de-rug-stekers. Hoe dan ook, hier zijn een aantal foto's van mij waarop ik collega’s een mes in de rug steek, om te benadrukken dat ik denk dat het goed is. Dat is wat we hier proberen uit te klaren, toch? Of ik denk dat mijn gedrag goed is? We hebben het dus niet over wat anderen ervan vinden als ik het doe, of over het effect dat ik op collega’s heb gehad? Nou, ik vind mijn gedrag

prima, en ik steek vaak iemand een mes in de rug, zoals je kunt zien op al de foto's van collega’s die ik nauwelijks ken. Ik hoop dat dit jullie vragen beantwoordt. Als ik steek, zie ik geen graad. Ik zie geen kleur van uniform. En ik zie evenmin het type van eenheid waarin de collega dient. In feite steek ik vaak in het donker en zie ik helemaal niets. Ik zwaai gewoon rond met mijn mes en terroriseer de collega’s van het Belgisch leger. We moeten ten andere stoppen met zeggen dat mijn aanpak slecht is. Dat is het immers niet - het is een familieding, zoals ik al gezegd heb. Bovendien spaar ik geld uit voor Defensie: er moeten geen medailles aangekocht worden en geen parades of recepties georganiseerd worden. 

 Mag ik even zeggen dat ik niet begrijp waar al die vijandigheid vandaan komt? Brutus, algemeen beschouwd als een held, hield ervan mensen neer te steken. Caesar werd neergestoken door al zijn vrienden, en hij wist dat het niet betekende dat ze hem niet respecteerden. Inderdaad, ik voel me niet goed in mijn vel en heb geen voldoening van mijn werk tenzij ik twee of drie mensen een mes in hun rug gestoken heb, het liefst zelfs nog meer. Ik heb de klachten gezien: ‘Door te steken en collega’s zo te verraden voel jij je misschien op je gemak, Jack, maar de anderen voelen zich er niet goed bij. Zij hebben zoveel geïnvesteerd in hun job en zo hard hun nikkel afgedraaid voor Defensie en jij steekt hen een mes in de rug.’ Daarop zeg ik, ‘Hmm.’ Ik heb echt medelijden met zulke mensen. Niet omdat ze neergestoken zijn, mentaal erg gekwetst zijn en teleurgesteld zijn in hun werkgever, maar omdat ze zo klein van geest zijn. Ik denk graag dat als iemand mij zou neersteken, ik dat zou zien als het teken van respect. Want dat is het in feite. Maar wat zeg ik nu? Niemand zou me dat aandoen! Neem nu dat concrete geval van die adjudant die jarenlang voor het project management team van het nieuwe hoofdkwartier van de NAVO (PMT HQ NATO) gewerkt heeft. Ik weet dat die prestaties geleverd heeft die van een uitzonderlijk karakter waren. Ik weet dat die persoon meer dan 13 jaren lang dagelijks extreem veel uren geklopt heeft en ontzettend veel weekends doorgewerkt heeft om bij te dragen aan de tijdige reali-

Foto: Pixabay

satie van het nieuwe hoofdkwartier. Ik weet dat hij gedurende een lange periode twee voltijdse jobs gedaan heeft, want als leidend ambtenaar voor het beheer van de contracten in Evere is hij ook blijven verder werken voor het PMT HQ NAVO. Ik weet dat betrokken adjudant zelfs na een ongeval en ondanks ernstige verwondingen verder blijven werken is. Ik heb ook goed de omstandig gemotiveerde aanvragen van twee van zijn korpscommandanten, die hem beiden voorstellen voor de toekenning van de Medaille van Verdienste, kunnen onderzoeken. Ik heb erin kunnen lezen dat deze adjudant uiterst verdienstelijk is geweest voor Defensie, de kwaliteit van zijn werk steeds buitengewoon was en zijn gedrag en wijze van dienen uitzonderlijk voorbeeldig waren. Ik heb er nota van kunnen nemen dat betrokkene steeds een voorbeeldfunctie vervuld heeft en nu juist voor zijn pensioen staat. Waarom ik dan die dubbele positieve voordracht van zijn korpscommandanten afgewezen heb? Omdat ik Jack the Ripper ben, omdat ik mensen een mes in hun

rug steek. Dat is nu eenmaal wie ik ben. Het is niks persoonlijks. En nu willen jullie waarschijnlijk weten hoe het dan komt dat de ofﬁcier-projectleider van HRM@ Defence dan kennelijk wel de Medaille van Verdienste heeft mogen ontvangen, zoals kwatongen beweren? Want zoals jullie weten is dat project een complete ramp en ondervinden zowat alle personeelsleden dagelijks de miserie met HRM@Defence aan den lijve. En toch krijgt deze persoon dan naar verluidt deze medaille voor zijn goede werk en zijn bijdragen aan het ‘perfect’ functioneren van HRM!? Indien dit gerucht waar zou zijn, kan ik begrijpen dat jullie de logica hiervan ontsnapt. Maar de verklaring is nochtans heel eenvoudig: ik steek niet alleen mensen graag een mes in hun rug, maar ik houd ervan om het mes dan ook nog eens opnieuw in dezelfde wonde te steken en eveneens nog een paar keer rond te draaien. Zo enerveer ik bijgevolg heel de militaire gemeenschap. Opdracht geslaagd dus! Het is nu eenmaal wie ik ben. 

De Schildwacht 17

Opinie

Weddenschap gewonnen? Elke kandidaat-militair krijgt in de dagen na zijn inlijving een briefing over het syndicalisme bij Defensie. Dit geeft de vakbonden de gelegenheid om zich kort voor te stellen. Tegen alle verwachtingen in lijkt het erop dat de ACMP in 2021 bijna 3.000 jongeren zal ontmoet hebben. Sinds het begin van dit jaar zijn onze vaste afgevaardigden al naar zo'n veertigtal presentaties gegaan. Als je er ook nog de toekomstige briefings bijtelt zal Defensie in 2021 meer dan vijftig lessen hebben georganiseerd, telkens voor 25 tot 150 kandidaten. Deze sessies zijn belangrijk voor ACMP-CGPM omdat ze ons toelaten onze organisatie en onze lokale afgevaardigden voor te stellen aan de toekomstige collega's. In een tiental minuten proberen wij een nauwkeurig beeld te geven van de militaire vakbond, met haar specifieke kenmerken en troeven. Na deze briefing kiezen veel kandidaten ervoor om lid te worden van de ACMP. Zo beginnen zij hun loopbaan met de garantie van een degelijke steun vanaf het allereerste moment van hun opleiding. 3.000 kandidaten in 2021? In onze ogen was het vanzelfsprekend dat de COVID-crisis, het gebrek aan instructeurs, academische middelen en huisvesting het potentieel aantal nieuwe militairen aanzienlijk zou beperken. Om nog maar te zwijgen over het opdrogen van de poel waaruit Defensie put voor de rekrutering. Toen de minister van Defensie Ludivine Dedonder eind 2020 haar ambitie aankondigde om in iets minder dan vier jaar 10.000 nieuwe militairen

18 De Schildwacht

Foto: C. Bandinelli

aan te werven, hebben wij onze twijfels geuit. Vandaag moeten we toegeven dat ze op weg is om haar weddenschap te winnen. Het is een ware krachttoer die de rekruterings- en opleidingsorganismen gepresteerd hebben. Want als we alle kandidaten tellen die de vakbondsopleiding moesten volgen, komen we uit op +/- 2.915 jongeren. Natuurlijk zien wij vaak dat wanneer 40 kandidaten voorzien zijn, er slechts 35 effectief de brieﬁng bijwonen. Maar het jaar is nog niet om en er komen nog nieuwe vormingen bij. Op het moment dat we dit artikel schrijven, heeft de KMS bijvoorbeeld haar planning nog niet ingediend. Het is dus mogelijk dat we de ongelooﬂijke mijlpaal van 3.000 kandidaten in 2021 bereiken! Betekent dit dat de MOD haar weddenschap heeft gewonnen? Ja, wat de inlijvingsstatistieken

betreft, maar het is nog te vroeg om te weten of dit goede resultaat zich zal vertalen in een duurzame stijging van de getalsterkte. Het aantal kandidaten die opgeven of zakken blijft inderdaad erg hoog. We hebben dan wel meer nieuwe rekruten kunnen verwelkomen, toch ging dat gepaard met een bijkomende degradatie van hun leefomstandigheden en opleiding: onvoldoende huisvesting en sanitair, krappe leslokalen, verouderd materieel, tekort aan individuele uitrusting en gebrek aan kaderpersoneel,... De verlaging van de selectiecriteria heeft ook als gevolg dat veel kandidaten een lager academisch en moreel niveau hebben, waardoor zij ondanks alle inspanningen van hun instructeurs niet slagen. Hoewel de tendens bemoedigend is, is de vooruitgang op deze gebieden nog onvoldoende om naast kwantiteit ook kwaliteit te garanderen. 

GEBOORTEN

ANNA-SOPHIE – 06/11/2020 In het gezin van Jonathan SKOCZEK (Brussel) SAMAËL – 18/05/2021 In het gezin van Kevin LOUAGE (Jette) LÉANDRE – 19/05/2021 In het gezin van Tanguy COLIN (Hornu) HANNAH – 27/05/2021 In het gezin van Robin BORREMANS (Brussel) JINTHE – 27/05/2021 In het gezin van Kevin BALUWÉ (Lier) DRÉ – 28/05/2021 In het gezin van Rinnie PLOUVIER (Ieper) ROMÉO – 05/06/2021 In het gezin van Adrien MATHIEU (Malmedy) HECTOR – 13/06/2021 In het gezin van Margot SMETZ (Namen) CASPER (03/07/2021) In het gezin van Marco VAN HOUTVEN (Bonheiden) ELISE – 07/07/2021 In het gezin van Frédéric FLORENCE (Luik) EZRA – 12/07/2021 In het gezin van David WALUGA (Charleroi) CHARLY – 26/07/2021 In het gezin van François MENNUNI (Luik)

HUWELIJKEN

OVERLIJDENS

09/02/2021 LATESTE Timothy en GYKIERE Bo Nadia (Oostende) (Wettelijke samenwoning)

DEMESSEMAEKERS FRANÇOIS (Leuven) 1936 - 11/06/2021

17/03/2021 PÉHARPRÉ Christelle en DETILLEUL Antonio (Villers-leBouillet) (Wettelijke samenwoning)

DE SWAEF LEO (Aalst) 1929 - 13/07/2021

22/03/2021 VERBEKE Maurits en ELLIOTT Enya-Hannah (Brugge) (Wettelijke samenwoning) 17/04/2021 SAMYN Jerry en CROMBOIS Catherine (Bevekom) 30/04/2021 PROVOST Pascal en VAN DEN DRIES Marina (Steenokkerzeel) 06/05/2021 MONICO Eric en JACOBS Julie (Bassenge) 15/05/2021 MOLLET Sam en DE ROOIJ Sara (Antwerpen) 25/05/2021 LAHOU Rogatien en THIRY Jennifer (Jemeppe-sur-Sambre) (Wettelijke samenwoning) 02/06/2021 MEUNIER Matthieu en SCHMITT Mathilde (Marche-en-Famenne) (Wettelijke samenwoning) 15/06/2021 PAUWELS Ilja en BAERT Hanne (Tienen) (Wettelijke samenwoning)

SCHRYERS PIERRE (Ronse) 1929 - 14/07/2021

Indexcijfer van de consumptieprijzen - Juli: 112,25 punten - Augustus: 112,83 punten - September: 112,55 punten

Gezondheidsindexcijfer - Juli: 112,18 punten - Augustus: 112,74 punten - September: 112,29 punten

De gezondheidsindex daalt in september met 0,45 punt en bedraagt 112,29 punten tegenover 112,74 punten in augustus. De afgevlakte gezondheidsindex bedraagt in september 109,89 punten. De laatste keer dat de spilindex werd overschreden was in augustus 2021. De volgende spilindex voor het openbaar ambt en de sociale uitkeringen is vastgelegd op 111,53 punten.

Bron: Statbel

De Schildwacht 19

Het leven is goedkoper met ACMP-CGPM! Bespaar elke dag door uw kortingen te kiezen uit de grootste merken op ons voordelenplatform.

En nog veel meer! Surf op

ACMP-CGPM-BENEFITS.BE Voor activering of toegang tot uw account kunt u terecht op onze Helpdesk: beneﬁts@acmp-cgpm.be