Laadkaarten

Gefragmenteerd maar er is beterschap dankzij roaming

Naarmate de bedrijfswagens de komende jaren elektrificeren, zal de klassieke tankkaart steeds meer moeten wijken voor een (of meerdere) laadkaart(en) wanneer je publiek wil laden. Maar dat aanbod is behoorlijk onoverzichtelijk en als bestuurder wil je uiteindelijk hetzelfde gebruiksgemak als met je tankkaart. We trokken op onderzoek en kwamen tot een indrukwekkende lijst van aanbieders, meestal met andere modaliteiten. Een woordje uitleg is geen overbodige luxe …

Philip De Paepe – philip.depaepe@effectivemedia.be

KORT:

• Tarieven worden bepaald door abonnementskost, activatiekost, transactiekost en energiekost • Er is geen prijstransparantie • Roaming maakt laden gemakkelijker

Wanneer we de vergelijking maken tussen laad- en tankkaarten is er reeds een eerste groot verschil. Voor brandstoffen zijn er door de overheid opgelegde maximumprijzen en voor elektriciteit die laadpalen leveren,is dat niet het geval. Maar als bestuurder (en werkgever) wil je toch graag weten hoeveel het je gaat kosten wanneer je inplugt op een publieke laadpaal. Als we naar de tariefzetting kijken, zijn er meerdere manieren waarop de prijs kan worden bepaald, maar die lopen soms door elkaar. Om te beginnen moeten we het onderscheid maken tussen laadkaarten met of zonder abonnement. Laad je regelmatig publiek, dan is een abonnementsformule meestal de beste optie. Bij sporadisch laden heeft dat minder nut. Maar het is moeilijk om een lijn te trekken. Sommige abonnementen zijn gratis, terwijl je voor andere 1 euro tot 9 euro per maand betaalt.

Een tweede factor is de activatiekost voor de laadpas. Tijdens onze rondgang bleek dat meestal gratis, hoewel sommigen er ook 10 euro voor aanrekenen.

Ten derde is er de transactiekost. Meestal gratis, maar ook hier uitzonderingen met aanbieders die bijvoorbeeld 0,35 € per laadbeurt aanrekenen. Onder dezelfde noemer valt de flat fee, waarbij je een vast bedrag betaalt om in te pluggen (los van de energiekost). Die praktijk lijkt echter steeds meer uit de markt te verdwijnen, niet in het minst door de kritiek van de EV-rijders. Ten vierde is er de eigenlijke energiekost. Daar zie je grote verschillen in functie van het type lader (AC of DC, deze laatste zijn snelle laders). Het goedkoopste dat we hebben gezien, was 0,25 €/kWh maar voor de snelladers loopt dat op tot 0,80 €/kWh. Aan sommige laadpalen betaal je voor de tijd dat je

Het grootste manco is de ondoorzichtigheid van de prijs omdat de verschillende aanbieders niet allemaal dezelfde parameters gebruiken. Dat maakt vergelijken moeilijk.

Voor brandstoff en zijn er door de overheid opgelegde maximumprijzen en voor elektriciteit die laadpalen leveren, is dat niet het geval.

verbonden bent met de paal. Dat kan zijn per uur, per half-uur, per minuut… Soms moet je ook een meerprijs betalen voor wat men het “tarief derde partij” noemt. Je hebt bijvoorbeeld een laadkaart van een bepaald netwerk en wil die gebruiken op een ander netwerk. In sommige gevallen is altijd het “tarief derde partij” van toepassing omdat de aanbieder van laadkaarten zelf geen eigen netwerk heeft (multi-netwerk passen). Niet onbelangrijk: voor vloten zijn er bij de meeste aanbieders speciale condities, zodat bestuurders van bedrijfswagens – net zoals bij de tankkaarten – aan lagere prijzen kunnen laden.

Wat met credit cards en bankkaarten?

Het ultieme gebruiksgemak zou natuurlijk zijn wanneer je met een credit card of een klassieke bankkaart (debet kaar) je publieke laadsessies kan betalen. Volgens Arthur Vijghen van The New Drive is er op dat vlak ook vandaag al veel mogelijk en in de toekomst zal zelfs volledig contactloos betalen zonder kaart mogelijk worden: “Vooral bij aanbieders van snelladers zijn er al gewone betaalterminals aanwezig zoals we die kennen van in de winkel. We zien dat bij partijen zoals Fastned, Total en Allego. Bij gewone laders niet omdat de aanbieders die investering niet kunnen terugverdienen. Ook draadloos betalen met je Bancontact zit er aan te komen, verschillende sofware providers werken aan de ontwikkeling en ik verwacht dat dit binnen zowat een jaar op de markt zal verschijnen. De tweede optie is dat je ter plaatse een een app downloadt die je naar een webportal brengt waar je de koppeling maakt met je credit card of een andere betaalmogelijkheid zoals bijvoorbeeld Paypal. Eigenlijk

PRAKTISCH: GEBRUIK APPS

In tegenstelling tot bij tankstations, waar de prijs per liter aan de pomp geaffi cheerd wordt, is dat bij laadpalen meer niet dan wel het geval. Maar op zich is dat geen probleem, er zijn voldoende apps (Smoov, Chargemap, Plugsurfi ng, …) waar je de prijs wel kan zien. Bovendien hebben ze ook een routeplanner-functie waarmee je de laadpalen vindt, welk type het is, of ze vrij zijn, … Je kan ze zelfs een laadpaal reserveren vanaf je smartphone.

OPPASSEN VOOR HET CONNECTIETARIEF

Naarmate er meer EV’s op de weg komen, zal ook de bezetting van de laadpalen stijgen. Om te vermijden dat bestuurders te lang een laadpaal bezet houden, wordt er steeds meer een connectietarief aangerekend. Dat is een tarief dat u moet betalen voor het parkeren zonder laden of wanneer u de auto laat staan nadat hij al volgeladen is.

In de toekomst wordt laden wellicht volledig digitaal. Je plugt je auto in, die herkent de laadpaal en de afrekening gebeurt automatisch zonder kaart of app. Fastned en Ionity bieden het nu al aan.

OVERZICHT LAADKAARTEN*

• Allego • Audi Charging • Blue Corner • BMW Charging • Chargemap • Charge My Car (Peugeot, Citroën, DS en Opel) • ChargeNow • ChargePoint • CenEnergy • Dats 24 • EDI Charging app (D’Ieteren) • E-Flux • Ecotap • Electromaps • Eneco • Engie • EV Box • EV Point • Fastned • Fleetpass+ REV • Flow Charging • Fluvius • Gabriëls • HybridCard • Ionity • Jaguar Charging • Luminus • Maes • Maingau • Mercedes me Charge • MINI Charging • Modalizy • Plugsurfi ng • Q8 Electric • Stroohm • TotalEnergies

(*) Disclaimer: De redactie van FLEET heeft ernaar gestreefd om zoveel mogelijk aanbieders van laadkaarten en apps op te lijsten. We garanderen echter niet dat dit een volledige lijst is aangezien het aanbod zeer groot is en er ook nog nieuwe aanbieders bijkomen.

ROAMING IS DE OPLOSSING

Het grote aanbod van verschillende laadkaarten hoeft niet echt een probleem te zijn. Er is ondertussen steeds meer samenwerking (roaming) tussen de verschillende aanbieders. Daardoor kan je met de kaart van een bepaalde aanbieder ook laden op het netwerk van een andere aanbieder. Het tijdperk waarin je een hele collectie laadkaarten moest hebben, loopt dan ook ten einde.

net hetzelfde zoals bij een aankoop bij een webshop. Bij gebruik van een credit card moet je wel rekening houden met een fee van 2,5%. De derde optie wordt volledig digitaal. Je plugt je auto in, die herkent de laadpaal en de afrekening gebeurt automatisch zonder kaart of app. Fastned en Ionity bieden het al aan en ik verwacht dat dit de toekomst zal worden omdat het de meest gebruiksvriendelijke oplossing is.”

Conclusie

Zoals bijgaande lijst illustreert, is het aanbod van laadkaarten groot. Het grootste manco is de ondoorzichtigheid van de prijs omdat de verschillende aanbieders niet allemaal dezelfde parameters gebruiken. Dat maakt vergelijken moeilijk. De markt heeft zich organisch gevormd, waarbij de aanbieders elk vanuit hun eigen perspectief oplossingen zijn beginnen aanbieden. Gelukkig is er nu een kentering aan de gang waarbij de verschillende aanbieders steeds meer roaming akkoorden hebben. Wanneer je kiest voor één laadkaart, is de dekking die je hebt dan ook een van de eerste zaken die je moet navragen.

Het grote aanbod van verschillende laadkaarten hoeft niet echt een probleem te zijn. Er is ondertussen steeds meer samenwerking (roaming) tussen de verschillende aanbieders.