D O S S I E R
E V
Laadkaarten
Gefragmenteerd maar er is beterschap dankzij roaming Naarmate de bedrijfswagens de komende jaren elektrificeren, zal de klassieke tankkaart steeds meer moeten wijken voor een (of meerdere) laadkaart(en) wanneer je publiek wil laden. Maar dat aanbod is behoorlijk onoverzichtelijk en als bestuurder wil je uiteindelijk hetzelfde gebruiksgemak als met je tankkaart. We trokken op onderzoek en kwamen tot een indrukwekkende lijst van aanbieders, meestal met andere modaliteiten. Een woordje uitleg is geen overbodige luxe …
KORT: • Tarieven worden bepaald door abonnementskost, activatiekost, transactiekost en energiekost • Er is geen prijstransparantie • Roaming maakt laden gemakkelijker
Philip De Paepe – philip.depaepe@effectivemedia.be
Wanneer we de vergelijking maken tussen laad- en tankkaarten is er reeds een eerste groot verschil. Voor brandstoffen zijn er door de overheid opgelegde maximumprijzen en voor elektriciteit die laadpalen leveren,is dat niet het geval. Maar als bestuurder (en werkgever) wil je toch graag weten hoeveel het je gaat kosten wanneer je inplugt op een publieke laadpaal. Als we naar de tariefzetting kijken, zijn er meerdere manieren waarop de prijs kan worden bepaald, maar die lopen soms door elkaar. Om te beginnen moeten we het onderscheid maken tussen laadkaarten met of zonder abonnement. Laad je regelmatig publiek, dan is een abonnementsformule meestal de beste optie. Bij sporadisch laden heeft dat minder nut. Maar het is moeilijk om een lijn te trekken. Sommige abonnementen zijn gratis, terwijl je voor andere 1 euro tot 9 euro per maand betaalt. Een tweede factor is de activatiekost voor de laadpas. Tijdens onze rondgang bleek dat meestal gratis, hoewel sommigen er ook 10 euro voor aanrekenen. Ten derde is er de transactiekost. Meestal gratis, maar ook hier uitzonderingen met aanbieders die bijvoorbeeld 0,35 € per laadbeurt aanrekenen. Onder dezelfde noemer valt de flat fee, waarbij je een
22
vast bedrag betaalt om in te pluggen (los van de energiekost). Die praktijk lijkt echter steeds meer uit de markt te verdwijnen, niet in het minst door de kritiek van de EV-rijders. Ten vierde is er de eigenlijke energiekost. Daar zie je grote verschillen in functie van het type lader (AC of DC, deze laatste zijn snelle laders). Het goedkoopste dat we hebben gezien, was 0,25 €/kWh maar voor de snelladers loopt dat op tot 0,80 €/kWh. Aan sommige laadpalen betaal je voor de tijd dat je
Het grootste manco is de ondoorzichtigheid van de prijs omdat de verschillende aanbieders niet allemaal dezelfde parameters gebruiken. Dat maakt vergelijken moeilijk.
