TODAY EXPRESS PRESENTS
ISSUE 493 I 3 JULY 2017
EDITOR’S NOTE Music to Live by
ไม่รวู้ า่ เราชอบฟังเพลงเก่าเหมือนกันหรือเปล่า? เจเนอเรชันเอ็กซ์อย่างผม พอขับรถไปกับกลุม่ เพือ่ นร่วมรุน่ แล้วหยิบแผ่นซีดีโปรดขึ้นมาเปิดอย่างเดอะคาร์เพนเตอร์ส ไซมอนแอนด์การ์ฟังเกล หรือเดอะบีจีส์ เพื่อนก็จะหัวเราะ คิกคัก ท�าหน้าล้อเลียนประมาณว่าท�าไมมึงเชยจัง ถ้าลองถามพวกเขาส่วนใหญ่วา่ ชอบฟังเพลงอะไร พวกเขา มักจะอ้างถึงยุค 90s ประมาณวงแมนิกสตรีทพรีเชอร์ โอเอซิส เรดิโอเฮด กันส์แอนด์โรสเซส หรือไม่กเ็ นอร์วานา คนรุน่ เดียว กับผมมักจะฟังเพลงวนเวียนอยูป่ ระมาณนี้ เพื่อนคนหนึ่งเคยกล่าวไว้ว่า คนเราจะฟังเพลงใหม่ไป จนถึงอายุ 30 ปี แล้วหลังจากนัน้ จักรวาลเสียงเพลงในชีวติ ของเราก็จะสุดเขตแดนอยู่แค่นั้น ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องจริง จะด้วยเหตุผลกลใดก็ไม่ทราบได้ เพียงแค่เดาว่าเป็นเพราะ เสียงเพลงเกีย่ วข้องอย่างลึกซึง้ กับตัวตนของเรา ในบรรดาวัฒนธรรมป๊อปทัง้ หลายทีห่ ้อมล้อมรอบตัวเรา เพลงเป็นส่วนส�าคัญที่สุดในการก่อร่างสร้างตัวตนของเรา ขึน้ มาในแต่ละช่วงวัย มันมีอทิ ธิพลมากกว่าหนัง หนังสือ ทีวี หรือป๊อปคัลเจอร์อนื่ ๆ ทัง้ หมดรวมกัน ด้วยความสามารถแทรกลึกเข้าไปในความทรงจ�าและ ความรู ้ สึ ก นึ ก คิ ด เพราะเราเสพเพลงผ่ า นการฟั ง ผ่ า น ประสาทสัมผัสคือหู เปรียบเทียบกับสื่ออื่นๆ เราเสพมัน ผ่ า นดวงตาทั้ ง สอง แต่ ล ะวั น ๆ เรารั บ ข้ อ มู ล ข่ า วสาร ผ่านดวงตาเยอะมาก จนท�าให้พวกมันทั้งหลายล้วนเจือจาง เลือนราง และจมหายไปในท้องทะเลของการรับรู้ที่กว้าง เกินกว่าจะเอื้อมและลึกเกินกว่าจะหยั่ง เสียงเพลงเป็นหยดน�า้ เล็กๆ ทีค่ ่อยๆ แอบแทรกซึมผ่าน เข้ามาในการรับรู้ และฝังตัวมันไว้ในสมองหรือในจิตใจ มันอยูค่ งทนกว่า บันทึกจดจ�าทิง้ ร่องรอยไว้ในรอยหยักสมอง เสียงของมันวนเวียนล่องลอยกรีดเป็นบาดแผลอยู่ข้างในใจ วันดีคนื ดีเราจึงมักจะจูๆ่ ก็ฮมั เพลงเก่าขึน้ มา เมือ่ ไปพานพบ ประสบกับอะไร เราจะมีเสียงแห่งความทรงจ�าลอยเข้ามาเป็น เหมือนเพลงซาวนด์แทร็กประกอบชีวติ เท่าที่จ�าความได้ ย้อนไปในความทรงจ�าแรกๆ พ่อซื้อ เครือ่ งเล่นเทปคาสเซ็ตแบบกระเป๋าหิว้ ยีห่ อ้ โซนีม่ าให้ลกู ๆ ใช้ เปิดเพลงฟังกัน ในขณะทีพ่ อ่ จะปลีกวิเวกขึน้ ไปฟังเพลงคนเดียว ในห้องนอน พ่อมีเครื่องเล่นแผ่นเสียงเก่าๆ ที่ใช้เปิดแผ่น เพลงจีน ตอนเย็นหลังเลิกงานและหลังอาหารมือ้ เย็น พ่อจะ นัง่ จิบชาจีนและเปิดแผ่นเสียงฟังเพลงจีนของเขาอยูค่ นเดียว ไม่ยอมให้ลกู เข้าไปแตะต้องเพราะมันบอบบางและราคาแพง หลายปีกอ่ นตอนเราย้ายบ้านกัน ผมเห็นกรุแผ่นเสียงเก่า ของพ่ อ เก็ บ ไว้ ใ นกระเป๋ า เดิ น ทางสี ช มพู ใ บเก่ า คร�่ า คร่ า มันเป็นกระเป๋าใบเดียวกับที่ใช้ในพิธีแต่งงานของพ่อกับแม่ พวกเขาไม่เคยใช้มันเดินทางจริงๆ หรอก พวกเขาไม่เคยไป ท่องเทีย่ วทีไ่ หนอีกเลย หลังจากแต่งงานมาก็ปักหลักท�างาน และเลีย้ งลูกอยูก่ บั บ้านมาตลอดหลายสิบปี จนลูกๆ เรียนจบก็แยกย้ายกันจากบ้านไปมีครอบครัว ของตัวเอง กระเป๋าใบนั้นแค่มีไว้ใช้ในงานแต่งตามประเพณี ที่ ค นหนุ ่ ม คนสาวจะต้ อ งใช้ ใ ส่ ข ้ า วของทรัพ ย์ สิน เงิน ทอง มาไว้อยู่ด้วยกันในครอบครัวใหม่ที่ก�าลังสร้างร่วมกัน ในวัยชรา พ่อกับแม่กย็ า้ ยบ้านไปอยูช่ านเมืองทีส่ งบเงียบ และร่มรื่นกว่า ผมช่วยเขาแพ็กข้าวของย้ายบ้าน จึงได้เจอ กระเป๋าเดินทางเก่าแก่บรรจุเสียงแห่งความทรงจ�าในวัย หนุ่มสาวของพวกเขา ซึ่งในที่สุดเราก็ตัดสินใจโยนทิ้งไป ทัง้ หมดเพราะมันกรอบแกรบเสือ่ มสภาพไปหมดแล้ว
ความทรงจ�าของคนรุ่นลูก อย่างผมกับพี่ชายและพี่สาว ขึ้นอยู่กับเทปคาสเซ็ตมากกว่า เทปม้วนแรกๆ ในบ้านเรา คื อ เพลงของวงฮอตเปปเปอร์ ซิ ง เกอร์ ส ดอกไม้ ป่า คณะประสานเสียงสยามกลการ เล่าไปก็คงไม่มใี ครรูจ้ กั หรอก แต่ผมจดจ�ามันได้แม่นย�า ก็อย่างที่บอกไว้ว่าเสียงเพลงนั้น เกีย่ วข้องกับความทรงจ�าและความรูส้ กึ อย่างลึกซึง้ เทปม้วนต่อๆ มาน่าจะมีคนรู้จักมากขึ้น ก็อย่างเช่น วงแกรนด์เอ็กซ์ ชุด แกรนด์เอ็กซ์โอ รวมไปถึงเพลงฝรั่งเก่าๆ แนวโอลดี้โกลดี้ ยุค 60s หรือ 70s อย่างที่บอกเล่าไว้ข้างต้น เดอะคาร์เพนเตอร์ส ไซมอนแอนด์การ์ฟงั เกล หรือเดอะบีจสี ์ พี่สาวและพี่ชายเปิดฟังมันรอบแล้วรอบเล่าในบ้านของเรา ผมอายุหา่ งจากพีๆ่ หลายปี ในขณะทีพ่ วกเขาเข้าสูว่ ยั รุน่ เริ่มเรียนระดับมัธยม พูดถึงเรื่องสังคมรอบตัวที่เข้าใจยากๆ ตอนนั้นผมเรียนอนุบาลและประถมอยู่เลย ผมจึงได้อาศัย ซึมซับเอาเสียงเพลงของพวกเขาเข้ามาราวกับตัวเองเป็น ฟองน�า้ การฟังเพลงตามพี่สาวและพี่ชายให้ความรู้สึกว่าเราได้ เปิดโลกทัศน์ เรียนรู้สิ่งใหม่ และเติบโตขึ้นไปเป็นผู้ใหญ่ เทียบเท่ากับพวกเขา ไม่ต่างจากการหัดอ่านหนังสือดีๆ ตามอย่างพี่ๆ ต้นส้มแสนรัก แมงมุมเพื่อนรัก นักสืบปัวโรต์ ของ อกาธา คริสตี้ เพียงแต่เสียงเพลงนัน้ ซึมลึกกว่า พี่สาวและพี่ชายเติบโตเป็นผู้ใหญ่ไปทีละคนๆ หลังจาก สอบเข้ า มหาวิ ท ยาลั ย ได้ พวกเขาไปอยู ่ ห อพั ก และกลั บ มาบ้านเพียงนานๆ ครั้ง เมื่อเรียนจบไม่กี่ปีก็แต่งงาน และ ออกจากบ้านเราไปตลอดกาลเพือ่ สร้างครอบครัวใหม่ของตัวเอง ลองนึกถึงฉากหนึง่ ในหนัง Almost Famous ทีพ่ สี่ าวยกกรุ แผ่ น เสี ย งเพลงร็ อ กแอนด์ โ รลให้ น ้ อ งชาย แล้ ว เธอก็ หิ้ ว กระเป๋าเดินทางออกจากบ้านไปพร้อมกับเพลง America ของไซมอนแอนด์การ์ฟังเกล ผมรู้สึกแบบนั้นเลยจริงๆ ช่วงวัยรุ่น ผมอยู่บ้านคนเดียวและเติบโตมาเหมือนกับ เป็นลูกคนเดียวของบ้าน พ่อแม่นั้นฟังเพลงจีนเชยๆ ผ่าน แผ่นเสียงทีพ่ น้ ยุค พ้นสมัย ห่างไกลเกินกว่าทีผ่ มจะเชือ่ มต่อติด มีเพียงเสียงเพลงของพี่สาวและพี่ชายที่ยังคงวนเวียนอยู่ ภายในใจ พร้อมกับเทปคาสเซ็ตจ�านวนมากทีพ่ วกเขาทิง้ ไว้ให้ บางทีนี่อาจจะเป็นเหตุผลว่าท�าไมผมจึงจ่อมจมอยู่กับ เพลงโอลดีโ้ กลดีท้ ดี่ แู ก่เกินตัว แก่เกินเพือ่ นคนอืน่ ในยุคสมัย เจเนอเรชันเอ็กซ์ และผมไม่ค่อยจะอินกับเพลงในวันวัยช่วง วัยรุน่ ของตัวเอง คือยุค 90s ประมาณวงแมนิกสตรีทพรีเชอร์ โอเอซิส เรดิโอเฮด กันส์แอนด์โรสเซส หรือไม่ก็เนอร์วานา เพลงเดอะคาร์เ พนเตอร์ส ไซมอนแอนด์ก าร์ฟังเกล เดอะบีจีส์ ได้กลายเป็นจักรวาลเสียงเพลงในชีวิตของผมไป ตัง้ แต่นนั้ มา ผมเลิกฟังเพลงใหม่ตงั้ แต่กอ่ นจะอายุ 30 เสียอีก ผมได้เ ล่า เรื่องราวของเสีย งเพลงในชีวิตของผมแล้ว เรื่องราวของคุณล่ะ? จักรวาลเสียงเพลง ในชีวิตของคุณ มีทมี่ าอย่างไร เล่าให้ผมฟังบ้างสิ วุฒชิ ยั กฤษณะประกรกิจ บรรณาธิการบริหาร FB : theaestheticsoflflfl oneliness
CONTENTs
ปีที่ 9 ฉบับที่ 493 วันที่ 3 กรกฎาคม 2560
22 SHOPPING
สวยมั่นใจพร้อมเผชิญทุก สภาพอากาศ ด้วยเครื่องส�าอาง สู้แดดทนฝน
24 ALL ABOUT BIZ 6 GOODNEWS
ติดตามข่าวสารดีๆ รอบโลก ประจ�าสัปดาห์ ได้ในห้องข่าวแห่งนี้
พูดคุยกับ แคทลียา ท้วมประถม ผู้ก่อตั้งแบรนด์ Viriya และ ร้าน Anya ธุรกิจการ์ดแต่งงาน และของช�าร่วยระดับไฮเอนด์
26 THE GUEST
เรื่องเบื้องต้นที่ควรรู้ก่อนเริ่มต้น วิถีชีวิตแบบออร์แกนิกตาม ค�าแนะน�าของ เจคอบ วาทักกัน เชรี กูรูธรรมชาติบ�าบัดชาวอินเดีย
10 INTERVIEW
ถ่ายทอดทุกความเจ็บปวดที่เคยเผชิญ ของ รัสมี เวระนะ ผ่านบทเพลงเปี่ยม ความรู้สึก
18 A MUST
3 JULY 2017
สัปดาห์นี้มีอะไรบ้างที่น่าติดตาม สิ่งต่างๆ เหล่านี้เราเลือกสรร มาไว้เพื่อคุณ Good Mourning 01 FEATURE ‘ความเศร้า’ พลังยิ่งใหญ่ที่ช่วยให้ค้นพบความสุขของชีวิต 05 THE SPACE จิบกาแฟท่ามกล่างบรรยากาศอันอุ่นใจที่ 4th Floor Drip Bar 06 MAKE A DISH เมนูบรันช์สไตล์อิตาเลียนจากร้าน Kuppadeli 07 SUPERMARKET ‘เปาโม’ ความอร่อยของเมืองซีอาน 08 THE WORD พลิกมุมคิด ปรับมุมมอง กับ ‘หนึ่งถ้อยค�า’ ที่เปลี่ยนความคิด
LIFE ‘ความเศร้า’ พลังยิ่งใหญ่ที่ช่วยให้ ค้นพบความสุขของชีวิต ที่ปรึกษา สุรพงษ์ เตรียมชาญชัย บรรณาธิการผู้พิมพ์ผู้โฆษณา / บรรณาธิการบริหาร วุฒิชัย กฤษณะประกรกิจ กองบรรณาธิการ ทรรศน หาญเรืองเกียรติ ปริญญา ก้อนรัมย์ มิ่งขวัญ รัตนคช ศรัญญา โรจน์พิทักษ์ชีพ กมลวรรณ ส่งสมบูรณ์ พัทธมน วงษ์รัตนะ พิมพ์อร นทกุล ประสานงาน / นักเขียน ตนุภัทร โลหะพงศธร ช่างภาพ กฤตธกร สุทธิกิตติบุตร ภาสกร ธวัชธาตรี รัชต์ภาคย์ แสงมีสินสกุล บรรณาธิการศิลปกรรม พงศ์ธร ยิ้มแย้ม ศิลปกรรม ชยุตม์ คชโกศัย สิริลักษณ์ ตะเภาหิรัญ พิสูจน์อักษร หัสยา ตั้งพิทยาเวทย์ ศักดิ์สิทธิ์ ไม้ล�าดวน ธมนวรรณ กัวหา ฝ่ายผลิต วิทยา ภู่ทอง บรรณาธิการดิจิตอลคอนเทนต์ ธนาคาร จันทิมา ที่ปรึกษาฝ่ายโฆษณา ศรวณีย์ ศิริจรรยากุล ผู้จัดการฝ่ายโฆษณา มนัสนันท์ รุ่งรัตนสิทธิกุล 08-4491-9241 ผู้ช่วยผู้จัดการ ฝ่ า ยโฆษณา วาณี กนกวิ ล าศ 09-5592-9419, มาสสุ ภ า เอี่ ย มมงคลศิ ล ป์ 08-5056-0083, ณัฐวีณ์ ประมุขปฐมศักดิ์ 08-3922-9929 ฝ่ายโฆษณาอาวุโส ธนาภรณ์ ศรีจุฬางกูล 08-1639-1929 เลขานุการฝ่ายโฆษณา อัจจิมา กาญจนสมทรัพย์ ฝ่ายธุรการ ณัฐรดา ตระกูลสม ผู้ผลิต บริษัท เดย์ โพเอทส์ จ�ากัด เลขที่ 33 ซอยศูนย์วิจัย 4 แขวงบางกะปิ เขตห้วยขวาง กรุงเทพฯ 10310 ติดต่อกองบรรณาธิการ โทร. 0-2716-6900 อีเมล adaybulletinmagazine@gmail.com เว็บไซต์ www.daypoets.com, www.godaypoets.com นักศึกษาฝึกงาน สิราวรรณ สกุลมาลัยทอง ภานุมาศ จะบัง ภาณุทัช โสภณอภิกุล พิมพ์ชนก โกวิทเสถียรชัย
A A T G C
4
จะเกิ ด อะไรขึ้ น ถ้ า ยาปฏิ ชี ว นะ ที่ เ ราเคยใช้ รั ก ษาอาการเจ็ บ ป่ ว ย กลับใช้ ไม่ได้ผลอีกต่อไป สัญญาณ เตื อ นอั น ตรายจากร่ า งกายก� า ลั ง บอกว่ า เราประสบกั บ ภาวะเชื้ อ แบคที เ รี ย ดื้ อ ยา หรื อ การดื้ อ ยา ต้านจุลชีพ ซึ่งเกิดจากพฤติกรรม การใช้ยาที่ ไม่ถูกต้องจนส่งผลเสีย ต่อสุขภาพถึงขัน้ เสียชีวติ ได้ ปัจจุบนั ภั ย เงี ย บนี้ เ พิ่ ม ระดั บ ความรุ น แรง มากขึน้ เนือ่ งจากเชือ้ แบคทีเรียดือ้ ยา หลายชนิดไม่มียารักษา และก�าลัง คุกคามสุขภาพของคนทั่วโลก
DATABASE
15
88,000
2-10
2
1928
10,000,000
ANTIMICROBIAL RESISTANCE : A GLOBAL CONCERN THE END
เพนิซิลิน คือยาปฏิชีวนะตัวแรก สาเหตุสา� คัญ 2 ประการ ทีท่ า� ให้ ผู ้ ป ่ ว ยที่ ติ ด เชื้ อ ดื้ อ ยามี อั ต รา ของโลก คิดค้นขึน้ ในปี 1928 โดย เชือ้ แบคทีเรียดือ้ ยา คือ การใช้ยา การเสี ย ชี วิ ต สู ง กว่ า การติ ด เชื้ อ อเล็กซานเดอร์ เฟลมิง และใช้ ปฏิชวี นะเองโดยไม่จา� เป็นหรือเกิน แบบปกติถงึ 2-10 เท่า เนือ่ งจาก อย่างแพร่หลายในช่วงสงครามโลก ความจ�าเป็น ซึง่ ขาดการดูแลจาก กระบวนการรักษาทางการแพทย์ ครัง้ ทีส่ องเพือ่ รักษาบาดแผลติดเชือ้ แพทย์ผเู้ ชีย่ วชาญ และใช้ยาไม่ครบ ด้ ว ยวิ ธีม าตรฐานใช้ ไ ม่ ไ ด้ ผ ล จนได้รบั การขนานนามว่า Miracle ขนาด เนือ่ งจากหยุดใช้ยาปฏิชวี นะ กับโรคติดเชือ้ ทีเ่ กิดจากเชือ้ ดือ้ ยา ทันทีเมือ่ หายจากอาการป่วย Drug ที่มา : www.who.int, www.cdc.gov, www.gov.uk, www.atb-aware.thaidrugwatch.org
ในแต่ละปี คนไทยติดเชื้อดื้อยา ประมาณ 88,000 คน ส่ ง ผล ให้ ผู ้ ป ่ ว ยต้ อ งนอนรั ก ษาตั ว ใน โรงพยาบาลนานขึ้นเฉลี่ยคนละ 24-26 วัน สร้างความสูญเสีย ทางเศรษฐกิ จ กว่ า 46,000 ล้านบาท
เชื้ อ ดื้ อ ยาเป็ น สาเหตุ ส� า คั ญ ที่ ท�าให้คนไทยเสียชีวิตอย่างน้อย ปีละ 20,000-38,000 คน หรือทุกๆ 15 นาที เสียชีวติ 1 คน มากกว่า จ�านวนผู้เสียชีวิตจากโรคหัวใจ ขาดเลื อ ด และผู ้ เ สี ย ชี วิ ต จาก อุบตั เิ หตุ
ในอีก 30 ปีขา้ งหน้า หรือภายใน ปี 2050 ทัว่ โลกจะมีผ้ทู เี่ สียชีวติ จากเชือ้ ดือ้ ยามากถึง 10 ล้านคน ต่อปี และมีมลู ค่าความเสียหาย รวม 3,000 ล้านล้านบาท
6
GOODNEWS
นี่ คื อ หนึ่ ง ในวั ฒ นธรรม สุดแปลกตาของประเทศ ปากี ส ถาน ที่ ใ นกลุ ่ ม คน ขับรถบรรทุกจะตกแต่งตัวรถ ด้วยเทคนิคการวาดภาพ แบบพิเศษ บรรจงแต่งแต้ม ให้เป็นลวดลายต่างๆ อาทิ ดอกไม้ ภูเขาหิมะ ไปจนถึง ลายศิลปะที่ได้รับอิทธิพล มาจากศาสนา ถื อ เป็ น วั ฒ น ธ ร ร ม ที่ มี เ ส น ่ ห ์ เฉพาะตัวไม่เหมือนใคร - Reuters / Caren Firouz
ANIMAL
อย่าเข้าใจผิด! เจ้าแมวไม่ ได้ยอมเชื่อง
ที่มา : http://news.nationalgeographic.com
เพราะการเลี้ยงของมนุษย์หรอกนะ ถึงแม้วา่ สัตว์เลีย้ งหลายชนิดจะถูกท�าให้เชือ่ งได้ดว้ ยการเลีย้ งดูของมนุษย์ แต่วธิ นี ใี้ ช้ไม่ได้ผลกับสัตว์ทคี่ ดิ จะ ครองโลกอย่างเจ้าเหมียว จากงานศึกษาวิจยั พันธุกรรมแมวล่าสุดพบว่า แมวเป็นสัตว์ทอี่ าศัยปะปนกับมนุษย์ มาตัง้ แต่หลายพันปีกอ่ นแล้ว ก่อนทีเ่ ราจะน�าพวกมันมาเลีย้ งเสียอีก คาดกันว่าความสามารถในการจับหนูของแมว เป็นสิง่ ทีท่ า� ให้มนุษย์เริม่ นิยมชมชอบมันมากขึน้ และเริม่ ใช้เป็นตัวช่วยดูแลผลผลิตทางการเกษตร ต่างจากการเริม่ เลีย้ ง สุนขั ทีเ่ กิดจากการน�าสัตว์จา� พวกหมาป่ามาอยูใ่ นกรงเพือ่ ให้เชือ่ งและคุน้ เคยกับมนุษย์มากขึน้ ด้วยความสัมพันธ์ แบบพึง่ พาอาศัยกันนีเ่ อง ท�าให้เมือ่ เวลาผ่านไป เจ้าแมวสุดหยิง่ จึงได้กลายมาเป็นทูนหัวแสนรักของผูค้ นทัว่ โลก
PUBLIC HEALTH
ฝังยาคุมก�าเนิดฟรี
ที่โรงพยาบาลของรัฐ
ป้องกันวัยรุ่นท้อง
ก่อนวัยอันควร
MOMENT OF THE WEEK Khuong Lam ชาว LGBT วัย 35 ออกมาแต่งกาย ในชุดสีสดุ แสบสัน โดยมีใบหน้าของประธานาธิบดี โดนัลด์ ทรัมป์ ประดับอยูต่ รงกลางล�าตัว เขาเป็นหนึง่ ในผูค้ นนับพันทีร่ ว่ มเดินขบวนในงาน ‘Resist March’ จัดขึน้ ในเวสต์ฮอลลีวดู แคลิฟอร์เนีย เพือ่ ต่อต้าน ประธานาธิบดีทรัมป์ ภายใต้สโลแกน ‘Make America Gay Again’ ที่มา : Reuters
แบคทีเรียดื้อยา สืบทอดพันธุกรรมจากบรรพบุรุษก่อนไดโนเสาร์ถือก�าเนิด
Did You Know?
เป็นทีท่ ราบดีในทางการแพทย์วา่ เชือ้ แบคทีเรียกลุม่ Enterococci มีอนั ตรายร้ายแรงต่อมนุษย์ จนท�าให้เสียชีวติ จากภาวะดือ้ ยาปฏิชวี นะและการติดเชือ้ ของระบบอวัยวะได้ นักจุลชีววิทยาจาก มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดพบว่า เชือ้ แบคทีเรียดังกล่าวสืบทอดลักษณะพันธุกรรมมาจากบรรพบุรษุ ตัง้ แต่ 450 ล้านปีทแี่ ล้ว เพราะมันทนทานต่อสภาพแวดล้อมทีห่ ลากหลายเหมือนกับแมลงสาบ ทีต่ ายยาก ความทนทานเป็นลักษณะเด่นของรหัสพันธุกรรมในแบคทีเรียโบราณนี้ ถือเป็นข้อมูล ส�าคัญในการคิดค้นยาปฏิชีวนะตัวใหม่ เพื่อใช้ต่อต้านภาวะดื้อยาในอนาคตได้ ที่มา : www.sciencedaily.com
การตั้ ง ครรภ์ ก ่ อ นวั ย อั น ควรในกลุ ่ ม วัยรุ่นไทย เป็นปัญหาที่ยังแฝงตัวในสังคม อยู่ตลอดมา การให้ความรู้และพัฒนาบริการ สาธารณสุ ข ให้ มี ป ระสิ ท ธิ ภ าพเป็ น หนึ่ ง ใน วิธีแก้ปัญหาที่ต้นเหตุโดยตรง โดย พ.ร.บ. การป้ อ งกั น และแก้ ไ ขปั ญ หาการตั้ ง ครรภ์ ในวัยรุ่นฉบับล่าสุด ได้ก�าหนดไว้อย่างชัดเจน ว่ า โรงพยาบาลหรื อ สถานบริ ก ารของรั ฐ ทัว่ ประเทศ ต้องช่วยเหลือให้คา� ปรึกษาปัญหา การตั้ ง ครรภ์ และการวางแผนครอบครั ว ส�าหรับวัยรุ่นอายุ 10-20 ปี รวมทั้งให้บริการ ยาคุ ม ก� า เนิ ด แบบฝั ง บริ เ วณใต้ ผิ ว หนั ง ท้องแขนในวัยรุ่นเพศหญิง และให้บริการ ถุงยางอนามัยส�าหรับวัยรุ่นเพศชายโดไม่มี ค่าใช้จ่าย เพื่อช่วยแก้ปัญหานี้ในระยะยาว ที่มา : www.thairath.co.th
ผูค้ นในเมืองลอสแองเจลิสออกมา รวมตั ว กั น แต่ ง กายเป็ น อั ศ วิ น รั ต ติ ก าล แบตแมน และฉาย สัญลักษณ์รูปค้างคาวบนตัวตึก ศาลากลางของเมือง เพือ่ ไว้อาลัย แก่ อดัม เวสต์ นักแสดงระดับ ต� า นานที่ รั บ บทบาทแบตแมน ในภาพยนตร์ยุค 60s ซึ่งเสียชีวิต ในวั ย 88 ปี ด ้ ว ยโรคมะเร็ ง เม็ดเลือดขาว - Reuters / Mario Anzuoni
SCIENCE
ญี่ปุ่นเตรียมส่งหุ่นยนต์ ‘ปลาแสงอาทิตย์’
ส�ารวจเตาปฏิกรณ์ฟุกุชิมะ ที่มา : www.bbc.com/thai คลื่ น ยั ก ษ์ สึ น ามิ ที่ ถ ล่ ม โรงไฟฟ้ า นิ ว เคลี ย ร์ ฟุกุชิมะไดอิจิในปี 2011 ได้ท�าให้เกิดมหันตภัย นิ ว เคลี ย ร์ ค รั้ ง รุ น แรงที่ สุ ด นั บ ตั้ ง แต่ เ หตุ ก ารณ์ เชอร์โนบิล จนหลายส่วนของเตาปฏิกรณ์นวิ เคลียร์ ยั ง คงปนเปื ้ อ นสารกั ม มั น ตรั ง สี ใ นระดั บ สู ง อยู ่ ล่าสุดบริษัทโตชิบาและคณะนักวิจัยได้พัฒนา หุ่นยนต์ที่ว่ายน�้าได้ เรียกว่า ‘ปลาแสงอาทิตย์’ เพื่อใช้ส�ารวจพื้นที่ที่ยังจมอยู่ใต้น�้าของโรงไฟฟ้า นิวเคลียร์ โดยปลาแสงอาทิตย์นี้จะติดตั้งแสงไฟ ใบพัดที่หาง กล้องบันทึกภาพ และเครื่องวัดสาร กัมมันตรังสี เพื่อส่งภาพและข้อมูลที่บันทึกไว้ ระหว่างทางกลับมาให้เจ้าหน้าที่ ผู้เชี่ยวชาญ คาดหวังว่ามันจะเก็บข้อมูลส�าคัญทีส่ ามารถใช้ใน การก� า จั ด กั ม มั น ตภาพรั ง สี อ อกจากโรงไฟฟ้ า นิวเคลียร์ที่ได้รับความเสียหายได้สา� เร็จ
Quote OF THE WEEK “ผมเน้นย�้ำอีกที จะในจุฬำฯ หรือมหำวิทยำลัยอื่นๆ ถ้ำไม่กล้ำจะพูด ผมว่ำโอกำส ตอนนี้แหละที่ควรจะพูด ผมพร้อมยินดีช่วยถ้ำสำมำรถ ท�ำอะไรได้บ้ำง คนรุ่นใหม่ จะเป็นคนรุ่นใหม่จริงๆ ได้ ก็ต่อเมื่อเรำกล้ำที่จะ เป็นคนรุ่นใหม่จริงๆ” เนติวิทย์ โชติภัทร์ ไพศาล ประธานสภานิสิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปีการศึกษา 2560 ที่มา : www.facebook.com/Netiwitntw
INNOVATION
แผ่ น กาวทรงพลั ง แรงบันดาลใจจากปุ่มดูดของหมึกยักษ์ ลั ก ษณะเฉพาะทางกายภาพของสั ต ว์ มั ก เป็ น แรงบันดาลใจชัน้ เยีย่ มส�าหรับการประดิษฐ์นวัตกรรม ใหม่ๆ เพือ่ พัฒนาคุณภาพชีวติ ของมนุษย์ เช่นเดียวกับ ที ม นั ก วิ จั ย มหาวิ ท ยาลั ย ซุ ง คยู น กวาน เกาหลี ใ ต้ ได้ ส ร้ า งแผ่ น กาวพอลิ เ มอร์ จ ากการเลี ย นแบบ หลั ก การท� า งานของปุ ่ ม ดู ด บนหนวดหมึ ก ยั ก ษ์ ซึ่งมีคุณสมบัติพิเศษคือ สามารถใช้งานซ�้าๆ ได้โดย ไม่สูญเสียพลังการยึดติด และสามารถยึดติดได้กับ ทุกสภาพผิว แม้กระทัง่ พืน้ ผิวทีเ่ ปียกชืน้ และเป็นน�า้ มัน รวมถึงผิวหนังของสิ่งมีชีวิต หลังจากท�าการศึกษา อย่างละเอียด ทีมวิจยั วางแผนน�าแผ่นกาวนีไ้ ปใช้งาน ด้านการแพทย์เพือ่ ประสานรอยแผลผ่าตัด และเตรียม พั ฒ นาต่ อ ยอดสู ่ ก ารใช้ ง านเชิ ง อุ ต สาหกรรมและ เชิงพาณิชย์ภายใน 3 ปีข้างหน้า ที่มา : www.phys.org
Hue เครื่องพ่นยาที่ใช้ดีไซน์เป็นตัวช่วย
DESIGN
ส�าหรับผู้ป่วยโรคหอบหืด
ที่มา : www.psfk.com
ทุกวันนี้บนโลกของเรามีผู้ป่วยโรคหอบหืดอยู่กว่า 25 ล้านคน คิดเป็น 8% ของประชากรทั้งหมด ในกลุ่มผู้ป่วย มีเด็กอายุตา�่ กว่า 18 ปีอยู่ถึงประมาน 6 ล้านคน ที่ผ่านมาสื่อมักน�าเสนอภาพเด็กขี้โรคที่ต้องพกเครื่องพ่นยาติดตัวอยู่ ตลอดจนท�าให้กลายเป็นภาพลักษณ์ในแง่ลบติดตัวเด็ก Tim Zarki ดีไซเนอร์ชาวแคลิฟอเนียร์ จึงสร้าง Hue เครือ่ งพ่นยา ดีไซน์สวย ด้วยความตั้งใจช่วยเด็กๆ ผู้ป่วยให้มีความมั่นใจเพิ่มขึ้น ทิมได้น�าเครื่องพิมพ์สามมิติมาช่วยในการเพิ่มสีสัน วัสดุที่แตกต่างจากเครื่องพ่นยาทั่วไปและดูเป็นมิตรมากขึ้น Hue จึงถือเป็นอีกหนึ่งความพยายามที่จะช่วยลดปัญหา สุขภาพจิตและการกลั่นแกล้งในโรงเรียนที่ก�าลังรุนแรงกว่าในอดีต
INTERVIEW เรื่อง : วุฒิชัย กฤษณะประกรกิจ ภาพ : ภาสกร ธวัชธาตรี สไตลิสต์ : Hotcake
ด้ ว ยความส� า เร็ จ อย่ า งท่ ว มท้ น ของอี พี แ รก Rasmee Isan Soul น�าพาเรื่องราวชีวิตและจิตใจ ของเธอแพร่กระจายออกไปกระทบใจผู้คนทั่วทั้งโลก เพลงหมอล�าพื้นบ้านภาคอีสาน เมื่อได้ทดลอง ผสมผสานเข้ากับท่วงท�านองสากลที่หลากหลาย เผยให้เห็นชัดเจนว่าศิลปะทุกแขนง ดนตรีทุกแนว และ มวลมนุษยชาติ ล้วนเชือ่ มโยงถึงกันด้วยชีวติ และจิตใจ แบบเดียวกัน รัสมี เวระนะ เด็กน้อยจากอ�าเภอน�้ายืน จังหวัด อุบลราชธานี ออกเดินทางตามหาความฝันการเป็น นักร้องหมอล�า จนประสบความส�าเร็จในช่วงอายุ เกือบเข้าวัยกลางคน ระหว่างทางเธอพบเจอความแร้นแค้น ผิดหวัง ล้มเหลว ครัง้ แล้วครัง้ เล่า เธอน�าทุกความเจ็บปวด ทีเ่ คยเผชิญ ถ่ายทอดออกมาเป็นบทเพลงทีส่ ลับซับซ้อน มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ทัง้ ท่วงท�านองและความรูส้ กึ พ่อของเธอเป็นครูเพลงเจรียง เพลงลิเกพื้นบ้าน เขมร ถ่ายทอดพรสวรรค์ในการแต่งกลอน และความรัก ในเพลงหมอล�าและลูกทุ่งอีสานให้กับเธอตั้งแต่วัยเด็ก จนเมือ่ เติบใหญ่ เธอมาพบถิน่ ฐานใหม่ทจี่ งั หวัดเชียงใหม่ ที่ ซึ่ ง เธอสามารถหยั่ ง รากดนตรี อี ส านให้ แ ผ่ ข ยาย ศักยภาพออกไปอย่างไม่สิ้นสุด เมื่อน�าไปประยุกต์ รวมกับสังคม ผู้คน และไอเดียดนตรีที่เต็มไปด้วย ความหลากหลาย หลังจากการเดินทางไปแสดงดนตรีทตี่ า่ งประเทศ เธอกลับมาพร้อมกับความฮึกเหิมทีจ่ ะท�างานอัลบัม้ แรก ในชีวิตในแบบที่ใครก็หยุดยั้งเธอไม่ได้อีกแล้ว “อดทนกับความผิดหวังแต่ละสเตปๆ ทุกความเจ็บปวด กลับยิง่ ท�าให้ชวี ติ เราเข้มแข็ง” เธอบอกกับเรา ในขณะที่ ค นส่ ว นใหญ่ จ ่ อ มจมกั บ ความเศร้ า ความเจ็บปวดท�าให้เราหยุดยั้ง ยอมแพ้ แต่เธอน�า ความเศร้ า ออกมาสร้ า งสรรค์ เ ป็ น ผลงานศิ ล ปะ และเปิดออกไปให้คนอื่นลองเดินเข้ามาสัมผัส เดือนสิงหาคมนีเ้ ราจะได้ชมการแสดงสดครัง้ ส�าคัญ ของ รัสมี เวระนะ ร่วมกับ ชนุดม (Chanudom) ที่ Studio28 Recording พร้อมๆ กับทีเ่ พลงใหม่ของเธอ ทยอยเปิดตัว และหลังจากนั้นอัลบั้มเต็มก�าลังจะตาม ออกมา น่าจะเป็นช่วงเวลาที่ดีที่เราจะได้รับรู้เรื่องราว ชีวติ และสัมผัสกับภายในจิตใจของเธออีกครัง้
Little Girl ช่วงนี้คุณคงก�ำลังเริ่มต้นท�ำงำนอัลบั้มที่สองของตัวเอง ตอนนี้เราก�าลังท�าทั้งเพลงชุดใหม่ไปพร้อมกับท�าไซด์โปรเจ็กต์ บางอย่างส่วนตัว อัลบั้มใหม่ของอีสานโซลก็ยังคงท�างานร่วมกับ กลุ่มเดิม โดยจะมีเครื่องดนตรีชิ้นใหม่เข้ามาเพิ่ม และเราอยากจะ ค้นหารากดั้งเดิมของหมอล�าอีสาน เครื่องดนตรีอย่างพิณและแคน โบราณ ช่วงนี้เดินทางไปจังหวัดสกลนคร ซึ่งถือเป็นอีสานเหนือ แต่ละจังหวัดจะมีสา� เนียงหมอล�าแตกต่างกัน สกลนครมีชนเผ่ากะโซ่ อาศัยอยู่มาก มีล�าหลายแบบ ล�าตังหวาย ล�าภูไท เพลงชุดใหม่ ของอีสานโซลน่าจะน�าส�าเนียงจากงานไซด์โปรเจ็กต์ของเราเข้ามา ผสมผสานมากขึ้น เราท�างานกันอย่างมีแบบแผนมากขึ้นกว่าเดิม เพราะได้รับประสบการณ์การท�างานจากชุดแรก อัดเสียงอย่างไร ท�ามิวสิกวิดีโออย่างไร โปรโมตอย่างไร เพลงแรกเพิง่ ท�ามาสเตอร์เสร็จ ชือ่ เพลงว่า เด็กหญิง เป็นท�านอง หมอล�าหนังบักตื้อ คือหมอล�าแบบหนึ่งซึ่งเคยได้ยินแม่เล่าให้ฟงั ตั้งแต่เด็กๆ แต่ไม่เคยฟังมาก่อน ก็เลยไปค้นคว้าหาดู หนังบักตื้อ ก็คล้ายๆ หนังตะลุง คือมีตัวละครบนแผ่นหนัง ใช้คนเชิดและ ร้องเพลงประกอบ จังหวะสนุกมาก เร็วมาก เหมือนเพลงแร็พเลย ฟั ง แล้ ว ก็ ช อบทั น ที อยากเอามาดั ด แปลงให้ เ ป็ น เพลงของเรา แถมมีเสียงเครื่องดนตรีแอฟริกันเข้ามาด้วย คือ อูดู (Udu Drum) เป็นเครื่องดนตรีเพอร์คัสชัน ลักษณะเหมือนไห ส่วนไลน์กีตาร์ จะออกไปในทางแอฟริกัน โดยคงเทรดิชันของหมอล�าไว้ เพลงนี้ น่าจะได้ฟังกันในเดือนสิงหาคม รอบนี้น่าจะเป็นอัลบั้มเต็มแล้ว เราตั้งใจให้มี 8 เพลง แต่งเสร็จเรียบร้อยแล้ว 5-6 เพลง ลองน�ามา ร้องแสดงสดหลายเวทีแล้ว แต่ยังไม่ได้บันทึกเสียง เพลงในอัลบั้มนี้จะเป็นเรื่องรำวควำมเศร้ำของตัวเองเหมือน ชุดแรกหรือเปล่ำ เราอยากให้เพลงสะท้อนเรือ่ งราวในสังคมมากขึน้ กว่าเดิม เพลง เด็กหญิง นี้ก็ยังคงเล่าเรื่องตัวเองสมัยเด็กๆ เราไม่ได้เรียนหนังสือ สูงนัก จบแค่ ป.6 เพราะว่าครอบครัวยากจนขัดสนมากๆ ตอนนั้น เราต้องไปหาบน�้ากับพี่สาว ทุกวันที่ไปก็จะมีรถโรงเรียนขับผ่าน เราต้องทิง้ หาบน�า้ ไว้แล้ววิง่ หนีเข้าไปในป่า รอจนกว่ารถจะวิง่ ผ่านไป ถึงออกมาหาบน�้าต่อ มันเป็นความรู้สึกอายที่เกิดขึ้นในตอนเด็กๆ ของเราเอง แต่เราเชื่อว่าประสบการณ์ส่วนตัวเรื่องนี้น่าจะมีคนอื่น เคยคิดหรือเคยเป็นเหมือนกันกับเรา คนอื่นอาจจะต้องไปไล่ควาย แล้วก็ไปเจอเพื่อนที่ก�าลังเดินไปโรงเรียน เราก็เลยอยากจะสื่อ ปัญหานี้ออกไปถึงผู้คนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องการศึกษาของไทย จริงๆ ตอนนัน้ ก็มกี ารศึกษาภาคบังคับแล้ว แต่เราก็ยงั ไม่มโี อกาสได้เรียนต่อ เพราะอยู่ชนบทห่างไกล โรงเรียนมัธยมมีแค่ในตัวอ�าเภอ บ้านเรา อยู่ในหมู่บ้านเล็กๆ รอบนอก การจะไปโรงเรียนได้นี่ต้องต้องนั่งรถ ไปไกล ปัญหาเรื่องการศึกษานี่ไม่ใช่แค่ว่าเด็กๆ อย่างเราอยากไป โรงเรียนแต่ไม่ได้เรียน มันต้องขึ้นกับทัศนคติของคนรุ่นพ่อแม่ด้วย อย่างที่บ้านเราอยู่ชนบทรอบนอกแบบนั้น เขาคิดว่า เอ้า ก็โตๆ กันแล้ว ก็ไปท�างานกันซะ หาเงินได้ก็ช่วยส่งกลับมาที่บ้านด้วย สังคมของเราตอนเด็กๆ เป็นแบบนั้น เราจึงอยากให้ผู้คนตอนนี้ ได้หันไปสนใจคนรอบนอกของสังคมด้วย มีใครดูแลเขาไหม เรามา ให้ความสนใจเขากันหน่อย การศึกษาจะช่วยยกระดับชีวิตคนได้ แน่นอนว่ามันคงไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาทุกอย่างให้เราหรอก แต่มัน ท�าให้อะไรๆ หลายส่วนดีขนึ้ มาบ้าง ก็อยากจะบอกเล่าปัญหาสังคม ผ่านเพลงนี้ ไม่ใช่แค่ส�าเนียงดนตรีใหม่ๆ จังหวะใหม่ๆ แต่เราก็มี เมสเสจแบบนี้มาเล่าด้วย เพรำะควำมยำกล�ำบำกในวัยเด็ก ท�ำให้จิตใจของคุณแข็งแกร่ง จนมำเป็นตัวคุณเองในทุกวันนี้? มันขึน้ อยูก่ บั แต่ละคนมากกว่า อย่างในหมูบ่ า้ นเราก็เห็นมีคนอืน่ ทีย่ ากล�าบากมากมาย แต่สา� หรับเรา พอเจอความยากล�าบากแบบนัน้ เราก็คิดว่าไม่อยากจะอยู่แบบนั้นต่อไป ไม่ได้อยากมีชีวิตอยู่แค่ ตรงนั้น ก็เลยต้องพยายามออกไปข้างนอก ไปดูซิว่าที่อื่นเขามีอะไร เราเสาะแสวงหาอะไรให้ชีวิต เราอยากเรียนหนังสือใช่ไหม ก็ออก ไปหาทีเ่ รียน กว่าจะได้เรียนหนังสืออีกครัง้ อย่างเป็นเรือ่ งเป็นราวจริงๆ ก็ตอนอายุ 21 เข้าไปแล้ว เรียน กศน. เข้า ปวช. เข้ามหาวิทยาลัย ได้เรียนช้ากว่าคนอื่นๆ เขา แต่ก็ดีที่ตอนนั้นเรารู้สึกว่าโตเป็นผู้ใหญ่
“สมัย 18-19 ไปอยู่กับวงเขาเพื่อรอให้เขาแต่งเพลงให้ รอให้เขาเซ็นสัญญา แต่ก็ ไม่ได้ร้องเพลงเสียที ต้องไปเต้นก่อน เป็นแบบชุดว่ายน�้าเลยล่ะ แล้วก็ ประดับพูๆ่ มีเลือ่ มๆ มีอะไรแบบนัน้ จนวันหนึง่ พ่อมาเห็น พ่อบอกว่า กลับบ้าน ไม่ต้องอัดแล้ว อะไรเนี่ย มาใส่ชุดอะไรเต้น” แล้ว เลยตั้งใจเรียนอย่างจริงจังจนจบออกมาได้ การไม่ได้เรียน ตอนเด็กๆ ท�าให้เราออกนอกเส้นทางตามปกติ มีชวี ติ ทีไ่ ม่เหมือน คนอืน่ ตรงนีอ้ าจจะเป็นข้อดีทที่ า� ให้เรากล้ากว่าคนอืน่ อะไรที่ท�ำให้ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งด้อยโอกำส ลุกขึ้นมำต่อสู้ยืนหยัด ได้มำกกว่ำคนอื่น เป็นเรือ่ งของจังหวะชีวติ ด้วย เราอาจจะโชคดีหรือมีจงั หวะชีวติ ทีด่ ี ตอนเด็กๆ เราอยากเป็นนักร้องอยูแ่ ล้ว และทีบ่ า้ นเลีย้ งดูฟมู ฟัก ให้เราเป็นนักร้อง ทีบ่ า้ นบอกว่าเราร้องเพลงเก่ง และเราก็เชือ่ ว่าตัวเอง ร้องเพลงเก่ง ตั้งแต่เด็กๆ ไม่เคยเขินอายที่จะออกไปยืนร้องเพลงให้ คนทัว่ ไปฟัง ตรงนีค้ งเป็นจุดเริม่ ต้นทีน่ า� พาเรามา ถึงแม้วา่ ช่วงแรกๆ จังหวะชีวติ ยังไม่คอ่ ยดีเท่าไหร่ ตัง้ แต่เด็ก เราเข้ามาประกวดร้องเพลง ในกรุงเทพฯ หลายครั้ง แต่ประกวดเท่าไหร่ก็ยังไม่ได้ ไม่ได้ ไม่ได้ มันยังไม่ใช่เวลา มีแต่ปญ ั หาอุปสรรคมากมายเกิดขึน้ ชีวติ ทีต่ ดิ ๆ ขัดๆ ตลอดมากลับกลายเป็นข้อดี แม้ตอนนีจ้ ะอายุปาเข้าไป 30 กว่าแล้ว ทุกคนก็พดู กันว่ามันแก่เกินไปส�าหรับการเป็นนักร้อง ตอนทีเ่ ราบอก ใครๆ ว่าจะเริม่ ท�าเพลงละนะ คนถามว่าอายุเท่าไหร่แล้วเนีย่ (หัวเราะ) คือคนทั่วไปมีความคิดว่าถ้าจะเป็นนักร้อง คุณต้องเริ่มตั้งแต่สาวๆ เป็นวัยรุ่น เป็นความคิดความเชื่อที่ปลูกฝังกันมาแบบนี้ ขนาด 25 นีแ่ ก่เกินไปแล้วด้วยซ�า้ ส�าหรับการเป็นนักร้อง แต่ตอนทีเ่ ราเริม่ ต้นท�า รัสมี อีสานโซล เราไม่ได้เดินตามเส้นทางแบบนั้น โอเค ฉันไม่ไป ประกวดอีกต่อไปแล้ว ไม่ได้มีความเชื่อแบบนั้นอีกแล้ว เพราะผ่าน ประสบการณ์ชวี ติ มามาก เราคิดแค่วา่ อยากท�าเพลง อย่างน้อยทีส่ ดุ ก็เป็นเพลงทีเ่ ราเปิดให้ตวั เองฟัง ถ้าสักวันมีลกู ก็อยากจะเปิดให้ลกู ฟังว่านี่คือเสียงแม่นะ ถ้ามีน้องมีเพื่อน ก็อยากจะเอาแผ่นไปแจกๆ ให้เขาฟัง แบ่งๆ กันฟัง ไม่ได้คิดว่าจะต้องโด่งต้องดังอะไรแล้ว คิด แค่นี้แหละ จนกระทั่งท�าเสร็จออกมาแล้ว ก็พบว่า เฮ้ย ทุกอย่างมัน เป็นไปได้นะ และก็คดิ ว่าทัง้ หมดทีผ่ า่ นมานัน้ ดีแล้ว นีค่ อื เส้นทางชีวติ และจังหวะชีวิตที่ดีที่สุดของเราแล้ว ด้วยเทคโนโลยีที่เปลี่ยนแปลง และสภำพวงกำรเพลงในปัจจุบัน เปิดโอกำสให้กับคนหน้ำใหม่มำกขึ้น ใช่ๆ เราเองยังรูส้ กึ แปลกใจมาก ทุกวันนีค้ า่ ยเพลงเปิดกว้างมากขึน้ อย่างเมื่อก่อน คิดย้อนกลับไปนี่ก็เกือบจะเซ็นสัญญากับค่ายเพลง แล้วล่ะ อายุ 18-19 ถ้าเซ็นปุบ๊ ก็ตดิ อยูท่ นี่ นั่ ไปเลย 5 ปี ไม่วา่ คุณจะดัง หรือไม่ดงั ก็ตอ้ งท�างานให้เขา 5 ปี แต่ทกุ วันนีก้ ลายเป็นว่าเรามีรปู แบบ การท�างานหลากหลายมาก ข้อเสนอของค่ายเพลงก็แตกต่างกัน คุณจะขอเซ็นแค่เพลงนี้เพลงเดียวก็ได้ หรือเราร่างสัญญาไปให้เขา ได้เลยว่าเราอยากร่วมงานกับเขาอย่างไร แต่เราก็เชือ่ ว่าถ้าได้ลงแรง ท�าเองทัง้ หมด ถึงแม้จะเหนือ่ ยยากกว่า แต่มนั ก็เป็นตัวเราอย่างเต็มที่ เทียบกับถ้าไปอยูก่ บั ค่าย เขามีทมี งานทุกอย่างมาช่วยสนับสนุนเรา มีทมี โปรดิวเซอร์ มีนกั ดนตรี มีคนมาท�างานสร้างคาแร็กเตอร์ให้เรา ตอนนี้เราคิดว่าไม่เป็นไร ขอแค่มีเพื่อนดีๆ แล้วก็มาช่วยกันท�าเอง ดีกว่า เพราะเทคโนโลยีทุกวันนี้มันง่ายมากๆ ตอนอัดชุดแรกนั้น ยังไม่มีใครมีประสบการณ์ท�างานในห้องอัดกันเลย เราคิดแค่ว่านัด ไปห้องอัดอาทิตย์ละสองวัน อาทิตย์หนึง่ ต้องท�าให้เสร็จสักเพลงหนึง่ หลังจากนั้นก็เป็นขั้นตอนการมิกซ์เสียงและท�ามาสเตอร์ มันยาก มากๆ เราเพิ่งเข้าใจในรายละเอียดการท�างานห้องอัดว่าจู่ๆ มันมี เสียงแทรกเข้ามา เราจะต้องละเอียดกับมันมาก บางเพลงกว่าจะ เสร็จสมบูรณ์ต้องอัดใหม่หลายรอบมากๆ กว่าจะได้ซาวนด์ตามที่ ต้องการ ถามว่าล�าบากไหม ก็ล�าบาก แต่มันช่วยให้เราเรียนรู้ว่า อ๋อ ครัง้ ต่อไปถ้าจะท�าอีก เราจะต้องท�าอย่างไร
อยำกรูว้ ำ่ ควำมสำมำรถในกำรเขียนเพลงของคุณนัน้ มำจำกไหน ไม่ รู ้ เ หมื อ นกั น อาจจะได้ ม าจากคุ ณ พ่ อ หรื อ เปล่ า ก็ ไ ม่ รู ้ ตอนเด็กๆ เราชอบเขียนไดอารี่มาก ไปไหนมาไหนมีสมุดติดตัวไว้ หรือพอกลับถึงบ้านดึกๆ ก็นงั่ เขียนไดอารีก่ อ่ นนอนทุกวัน มีความสุข กับการเขียน เขียนทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามา วันนี้เราเจออะไร แต่งกลอนใส่ไปด้วย ไดอารี่สมัยก่อนเขาไม่ได้เปิดให้คนอื่นอ่าน เขียนเองแล้วก็เก็บไว้จนหาย เสียดายมากเลย ตอนนี้หาไม่เจอแล้ว และเพลงทางอีสานมักจะพูดถึงชีวติ อันยากล�าบากนูน่ นี่ การไขว่คว้า หาโอกาส พอไปดูทางโซล หรือแจ๊ซ เราคิดว่าเพลงเขาก็เศร้าเหมือนกัน เล่าถึงเรื่องราวชีวิตที่ให้ความรู้สึกเดียวกับเพลงลูกทุ่งของเราเลย เพลงของทาสทีท่ า� งานในไร่ฝา้ ย เขาไม่สามารถจะเงยหน้าพูดคุยกัน ได้ปกติ ก็เลยต้องร้องเพลงคุยกัน เพลงเป็นภาษาอย่างหนึง่ ทีช่ ว่ ยสือ่ ความรูส้ กึ ลึกๆ ออกไป ถ้าเรา ไม่อยากเล่าเรือ่ งราวเศร้าๆ ออกไปให้คนอืน่ ฟังแบบชัดๆ เราก็สามารถ บอกผ่านทางเพลง บางเพลงก็เป็นความเศร้าของผูห้ ญิงทีถ่ กู กดขีโ่ ดย ผูช้ าย ท�าไมผูช้ ายมีเมียหลายคน แล้วปล่อยผูห้ ญิงอยูบ่ า้ นท�างาน เลีย้ งลูก บางทีเราก็อยากระบายให้เพือ่ นฟังว่ามีชวี ติ แบบนีอ้ ยูท่ อี่ สี านนะ อ้ายอยู่ไส เป็นเพลงเศร้าแบบภาพขาวด�า เรายืนอยู่กลางซาก ปรักหักพัง มีคนตาย มีเปลวไฟสงคราม มีนา�้ คร�าเฉอะแฉะ เราแต่ง เพลงเหล่านี้ขึ้นมาเพื่อแชร์ความรู้สึกนี้ออกไป อยากบอกคนฟังว่า ถ้าต้องไปอยู่ในสถานการณ์แบบนั้นแล้วจะรู้สึกอย่างไร ล�าดวน เป็นความรูส้ กึ ทีม่ ตี อ่ ยาย ถึงแม้เราจะมีเวลาอยูก่ บั ยาย ไม่นานนัก แต่เราเห็นผู้หญิงคนนี้แล้วเรารัก ยายก็รักเรา ยายเสีย ไปตอนที่เราแค่ 5-6 ขวบ ยังจ�าภาพงานศพของยายอยู่ติดตา บ้านคนอีสานเป็นบ้านไม้มรี ทู ขี่ ้างฝา ตอนนัน้ เรายังเด็ก ก็แอบดูคน เข้ามาอาบน�้าศพให้ยาย คนเฒ่าคนแก่มาช่วยกันอาบน�้าศพยาย คนเยอะมาก เราจ�าภาพนั้นได้ ตอนขนยายไปป่าช้าเราใช้รถเข็น ตามประสาเด็กเราก็พดู เล่นขึน้ มา โอ้โฮ ยายสบายแล้ว ได้นงั่ รถเข็น ด้วย ทุกคนหัวเราะกันถึงแม้จะอยู่ในอารมณ์เศร้า อีกเรือ่ งหนึง่ เกีย่ วกับยาย คือชือ่ รัสมี มีหลายคนสะกดชือ่ เราผิด โดยใช้ ศ ตอนเด็กๆ เราก็เคยเขียนชื่อตัวเองผิด ใช้ ศ ด้วยเช่นกัน จนกระทัง่ วันหนึง่ เราสงสัยว่าท�าไมชือ่ เราต้องเป็น ส.เสือ เราก็ไปเอา ใบเกิดมาดู น�้าตาเราไหลเลย มันคือลายมือของยายเราเอง ลายมือ ของคนที่ไม่รู้หนังสือที่อุตส่าห์เดินทางไกลไปอ�าเภอ ไกลจากบ้าน 18 กิโลเมตร เพื่อแจ้งเกิดให้เรา ไกลมากนะ แกไปยังไงอะ แล้วแก ก็เขียนผิดอีก เขียนด้วย ส.เสือ แบบนี้ เราคิดว่าจะไม่เปลี่ยนชื่อ หรอก เพราะนี่คือสิ่งที่ยายหลงเหลือไว้ในตัวเรา สิ่งแรกที่ศิลปินสื่อสำรออกมำ มักจะเป็นควำมเศร้ำใช่ ไหม เป็นข้อสังเกตที่น่าสนใจ แต่มันไม่มีผิดหรือถูกหรอกกับการแสดงอารมณ์ออกมา บางคนอาจจะชอบแสดงความรู้สึกด้านบวก สนุกสนาน บางคนชอบแสดงความรู้สึกด้านลบ อย่างของเราก็เป็น อารมณ์เศร้าใช่ไหม แต่ความเศร้าทีเ่ ราแสดงออก เราไม่ได้จะบอกว่า เศร้าแล้วดี เราเศร้าเพราะอยากให้คณ ุ ตัง้ ค�าถามขึน้ มา ในฐานะของ คนถ่ายทอดผลงานออกมา ความรู้สึกที่เรียลสุดๆ ของตัวเอง มันโอเคกว่าทีจ่ ะปิดบังหรือกลบเกลือ่ น เทียบกับเพลงลูกทุง่ ทีส่ นุกสนาน ตลกโปกฮา ล่อแหลม คนส่วนใหญ่นา่ จะชอบแบบนัน้ นะ ดูจากยอดวิว ยอดแชร์ ทุกสิ่งอย่าง ซึ่งไม่ใช่เรื่องที่น่าแปลกใจเลยนะ วัฒนธรรม เพลงลูกทุ่งมีแบบนี้มานานมากแล้ว สองแง่สองง่าม แต่เราว่าเพลง สองแง่สองง่ามเมื่อก่อนน่ารักกว่าสมัยนี้ เดี๋ยวนี้เราพูดลามกตรงๆ เกินไป แล้วความงามของเรือ่ งสองแง่สองง่ามพวกนีจ้ ะอยูต่ รงไหนล่ะ
“ความยืนหยัดในสิ่งที่รักเป็นสิ่งส�าคัญนะ แค่มีแผ่นเพลงของตัวเองออกมาสัก อัลบั้มนี่มันยากขนาดนั้นเลยเหรอะวะ ไม่นี่นา เราท�าได้ ท�าเองเลย บางทีมันมี โมเมนต์ทรี่ สู้ กึ แย่ๆ แพ้ๆ แต่เราไม่ทอ้ ถอย แค่ถอยมาตัง้ หลัก อยูก่ บั ตัวเองสักพัก เราใช้วิธีนี้” ความสนุกสนานในเพลงน่าจะมีมมุ อืน่ ๆ ด้วย ถ้ำตอนสำวๆ เซ็นสัญญำเข้ำค่ำยเพลง ตอนนี้อำจจะร้องเพลง แบบนั้น (หัวเราะ) ก็เป็นไปได้ ซึง่ ไม่ใช่เรือ่ งผิดอะไรนะ เพียงแต่ถา้ เราไป ร้องเพลงแบบนัน้ พอมาถึงวันนีเ้ ราคงแก่เกินไปแล้ว ร้องต่อไปไม่ได้ อีกแล้ว ตอนสาวๆ เราไปสมัครอยูก่ บั วง เขาก็ให้เราเต้นเป็นหางเครือ่ ง เหมือนกัน สมัย 18-19 ไปอยูก่ บั วงเขาเพือ่ รอให้เขาแต่งเพลงให้ รอให้ เขาเซ็นสัญญา แต่กไ็ ม่ได้รอ้ งเพลงเสียที ต้องไปเต้นก่อน เป็นแบบ ชุดว่ายน�า้ เลยล่ะ แล้วก็ประดับพูๆ่ มีเลือ่ มๆ มีอะไรแบบนัน้ จนวันหนึง่ พ่อมาเห็น พ่อบอกว่า กลับบ้าน ไม่ตอ้ งอัดแล้ว อะไรเนีย่ มาใส่ชดุ อะไรเต้น พ่อเป็นนักร้องเพลงเจรียง เป็นเพลงโบราณของเขมร เหมือน ร้องลิเกของบ้านเรา แต่เป็นลิเกเขมร พ่อเลยไม่ชอบให้เรามาเต้นเพลง ลูกทุง่ วับๆ แวมๆ เพลงเจรียงเป็นการเล่าเรือ่ งต่อกลอนกัน พ่อแต่ง เพลงเองด้วย แล้วก็เดินทางไปแสดงตามหมูบ่ า้ น บางทีกช็ ว่ ยสอนคน ทีอ่ ยากเรียนด้วย เพลงของพ่อบอกเล่าเรือ่ งราวชีวติ เหมือนละครทีวี คนก็จะมาตามดูพอ่ เล่าเรือ่ งราวทีด่ า� เนินไป
Big World สังคมเชียงใหม่ให้แรงบันดำลใจในกำรท�ำงำนศิลปะเป็นพิเศษใช่ ไหม ใช่เลย เชียงใหม่มีคนหลากหลายกลุ่ม ซึ่งทุกคนลิงก์เข้าหากัน กลุม่ นักเขียน นักดนตรี มีคนท�าฟาร์มออร์แกนิก ท�ากาแฟ คนปัน่ จักรยาน ทุกคนอยู่ในแวดวงร่วมกันหมด ทุกคนจะสร้างผลงานของตัวเอง แล้วดึงคนอืน่ เข้ามาร่วมจอยกัน มีคนท�าฟาร์มออร์แกนิกเปิดตลาดนัด ขึ้นมา ก็ดึงนักร้องนักดนตรีไปร่วมแสดง ท�าให้คนที่นั่นรู้จักกันหมด และได้เรียนรูเ้ รือ่ งราวของกันและกัน มีเพือ่ นเป็นคนปัน่ จักรยาน เขา เดินทางไปหลายประเทศด้วยจักรยาน กลับมาก็เล่าให้กันฟัง เป็น แรงบันดาลใจให้คนอื่น บางคนมีผับมีบาร์ ก็ก่อตั้งโครงการอนุรักษ์ สิง่ แวดล้อม รณรงค์ให้ชว่ ยกันปลูกต้นไม้ เรารูส้ กึ ดีกบั แวดวงนี้ และ สิ่งที่ชอบมากคือเชียงใหม่มีความเป็นเมือง มีอะไรๆ เยอะแยะ มากมาย แต่พอปัน่ จักรยานห่างออกมาแค่สบิ นาที เราก็จะได้อยูก่ บั ธรรมชาติ ได้อยูบ่ นเขาแล้ว เราว่าบรรยากาศช่วยสร้างแรงบันดาลใจ ให้ดีมาก ส�ำเนียงเพลงอีสำน วัฒนธรรมอีสำน ไปตกผลึกที่เชียงใหม่ ได้อย่ำงไร เพราะทีน่ นั่ เปิดกว้างและมีความหลากหลาย เราไปเจอ ‘ก้อง’ สาธุการ ทิยาธิรา เขาเป็นชาวเชียงใหม่ เล่นดนตรีในโบสถ์คริสเตียน เราต่างฝ่ายต่างก็ไม่ได้รจู้ กั ส�าเนียงเพลงของอีกฝ่ายเลย เรารูจ้ กั เพลง อีสานดี ส่วนก้องเล่นดนตรีสากล กีตาร์ เปียโน ไวโอลิน พอมาท�างาน ร่วมกัน ก้องเปิดกว้างรับฟังไอเดียจากเรา ทดลองท�าซาวนด์แบบนีไ้ หม ลองร้องแบบนีด้ ไู หม เราก็เปิดกว้างรับฟังไอเดียจากก้องด้วย การท�างาน ร่วมกันแบบนี้จะเกิดขึ้นได้ยากถ้าต่างฝ่ายต่างยังยึดถือประเพณี มากเกินไป ถ้าเราจ�ากัดตัวเองให้ท�างานแค่ในท้องถิ่นของตัวเอง ก็อาจจะมีค�าถามมาว่าร้องแบบนี้ได้เหรอ? ท�าแบบนี้ท�าไม? ซึ่งเรา เข้าใจนะว่าในท้องถิน่ ก็ตอ้ งรักษารากเหง้าวัฒนธรรมตัวเองไว้ แต่เมือ่ เราน�าวัฒนธรรมออกไปภายนอก เรามีโอกาสได้ต่อยอด มีคนที่ หลากหลายได้มาลองฟัง ได้ทดลองท�างานแบบใหม่ๆ เราก็พบว่ามัน ไม่ได้สร้างความเสียหายกับวัฒนธรรมอีสาน ไม่ได้ทา� ให้หมอล�าเสียหาย เราเป็นอนุรักษ์นิยมด้วยและเสรีนิยมด้วย เราเป็นพร้อมกัน ทั้งสองอย่างเลย เราว่าวัฒนธรรมไม่ควรจะถูกแช่แข็งไว้ มันจะไม่
เกิดการพัฒนาอะไรขึ้นมา ไม่ใช่แค่เพลงของเรานะ โลกนี้ก็มาใน เทรนด์นกี้ นั ทัง้ นัน้ ดนตรีแอฟริกนั ก็ถูกน�ามาผสมกับแจ๊ซ กับอะไร มากมาย หมอล�าของเราก็มีความพิเศษในตัว มีรากฐานเฉพาะตัว และสามารถน�าไปแจมกับดนตรีอื่น เพราะมีบางส่วนสอดคล้องกัน อย่างเช่นความสามารถในการอิมโพรไวส์กนั เราเข้าใจคนอนุรกั ษ์นะ เราไม่เคยคิดลบหลู่ครูบาอาจารย์ เรายกครูบาอาจารย์ไว้ข้างบน แล้วเราหยิบบางส่วนลงมาต่อยอด มาท�างาน ใครคือนักร้องหมอล�ำและลูกทุ่งที่คุณถือว่ำเป็นครู ถ้าเป็นแนวลูกทุง่ เรายกให้ พุม่ พวง ดวงจันทร์ สายัณห์ สัญญา เสรี รุง่ สว่าง ส่วนเพลงหมอล�า เรายกให้ จินตหรา พูนลาภ มีบางคน บอกว่าเราร้องด้วยวิธกี ารเดียวกับจินตหรา แต่จนิ ตหราเสียงแหลมกว่า และสว่างสดใสกว่าเรา ตอนเราเป็นวัยรุ่นไปอยู่วงหมอล�า เราก็ร้อง ก๊อบปีจ้ นิ ตหรามาตลอด มีลกู คอแบบจินตหรา เขาเปรีย้ วในเนือ้ เสียง แตกต่างจากหมอล�าคนอื่นๆ จนพอหมดยุคพุ่มพวงและจินตหรา รู้สึกว่ายุคนี้เพลงลูกทุ่งและหมอล�าออกห่างจากผู้คนไปแล้ว ถ้าเรา ไม่ได้คิดเรื่องธุรกิจมากเกินไป ก็น่าจะยังมีเพลงแบบพุ่มพวงและ จินตหราให้ฟังกันอยู่ แต่พอทุกคนอยากขาย บริษัทต้องอยู่ให้ได้ อยากได้เงินเข้ามาเร็วที่สุด ท�าเพลงยังไงก็ได้เพื่อให้คนฮิตที่สุด พอมีปจั จัยแบบนี้ เพลงก็เลยเปลีย่ นไป แต่เราเชือ่ ว่ามันจะต้องกลับมา แน่นอน เพลงลูกทุ่งและหมอล�าจะกลับมา แต่มาในสุ้มเสียงอื่นๆ ยุคนีเ้ ป็นยุคของอินดีเพนเดนซ์ มีนกั ดนตรีหลายคนทัง้ ทีเ่ รารูจ้ กั และไม่ รู ้ จั ก พยายามท� า เพลงออกมาด้ ว ยใจจริ ง ๆ อั ด กั น เอง ท�ากันเองทั้งหมด เราว่าคนเหล่านี้น่ารักมาก แล้วทุกวันนี้เวลา ไปแสดงทีไ่ หน เราก็จะงงๆ ว่ามีเด็กวัยรุน่ มาตามดูเรามากขึน้ นีห่ นูๆ มาดูปา้ กันเหรอ (หัวเราะ) เด็กอายุ 20-21 เสพงานของเรา ไม่ใช่เฉพาะ แค่ในกรุงเทพฯ หรือเชียงใหม่ เวลาเราไปแสดงตามจังหวัดต่างๆ ภาคอีสาน มีคนตามมาดูเราโดยเฉพาะเลย แปลว่าคนรุ่นใหม่เริ่ม เข้าใจ และเริ่มมีกระแสเข้ามาในแนวทางนี้มากขึ้น ส่วนใหญ่เป็น คลับหรือเป็นผับ ร้านที่เจ้าของเขาชอบเพลงเราจริงๆ เขาอยากให้ เราไปเล่น เป็นร้านใหญ่ๆ ติดอันดับของจังหวัด แต่ในอนาคตเราก็ หวังว่าจะได้รบั งานแบบอื่นด้วย เพราะเวลาเราไปแสดงในร้านเหล้า ทีไร กว่าจะได้เล่นก็ดึกมาก เลยเหนื่อยมาก อยากมีการแสดง ในพื้นที่อื่นส�าหรับคนที่อยากมาฟังเพลงจริงๆ ไม่ตอ้ งกินเหล้าด้วย ก็ได้ อาจจะเสิรฟ์ เครือ่ งดืม่ นิดหน่อย แต่ไม่ใช่นงั่ กันเป็นโต๊ะๆ เพือ่ เมา
Happy Sad นอกจำกเพลง เด็กหญิง แล้ว เพลงในอัลบั้มใหม่จะเศร้ำแค่ ไหน ตอนนีเ้ รามีหลายเพลงทีน่ า� ออกแสดงสดแล้ว แต่ยงั ไม่ได้อดั เสียง ลงอัลบั้ม อย่างเพลง อารมณ์ เพลงนี้เราแต่งที่ทะเล เป็นอารมณ์ แบบผู้หญิงๆ ที่ขึ้นลงไม่คงที่ ตอนเช้ายังอารมณ์ดี พอตกบ่ายกลับ หงุดหงิดเป็นบ้าเลย เราว่านี่เป็นอารมณ์ที่เกิดขึ้นกับผู้หญิงทุกคน เหมือนวันทีเ่ ป็นเมนส์ (หัวเราะ) นีเ่ ป็นข้ออ้างทีด่ ที สี่ ดุ ส�าหรับอารมณ์ ของผูห้ ญิงเรา เราแต่งทีเ่ กาะหลีเป๊ะ แต่งให้แฟน ตอนนัน้ เกิดสงสาร แฟนขึ้นมา ว่าท�าไมผู้ชายคนนี้จึงยอมทนอารมณ์ของเราได้ สงสาร เขามาก เขาน่าจะเอาเวลาไปท�าอย่างอื่น นอกจากมานั่งทนเรา เป็ น เพลงแต่ ง ให้ ตั ว เอง พอเอามาเข้ า กั บ เปี ย โนแล้ ว ดี ม าก มันกลายเป็นโซลและอาร์แอนด์บีนิดๆ อีกเพลงคือ สวยไทย เล่นแล้วในหลายคอนเสิรต์ แรงบันดาลใจ มาจาก พี่เยาวดี ชูคง เรานั่งคุยกันเรื่องสีผิวของผู้หญิงไทย ว่า
ความสวยคืออะไรกันแน่ เขาเล่าว่าลูกสาวของเพื่อนไปกินยาให้ ตัวขาว เร่งผิวขาวจนไม่สบาย เพราะเป็นผลมาจากสังคมทีโ่ รงเรียน เพือ่ นล้อกัน หรือคุณครูบางทีกแ็ ซวเล่น แต่เด็กๆ จะคิดมาก กลายเป็น ปมด้อย เราอยากจะสื่อประเด็นสังคมเรื่องนี้ อยากให้เกิดการตั้ง ค�าถามว่าท�าไมยุคนี้ต้องสวยแค่แบบเกาหลีเท่านั้น ท�าไมไม่สวย เหมือนอินเดียบ้าง แอฟริกาบ้าง หรือสวยแบบไทยๆ เราบ้าง เราอยากให้ทุกคนภูมิใจในความเป็นตัวเอง ไม่ต้องไปขึ้นอยู่กับ สายตาคนอื่น มันจะเป็นลูกทุ่งฟังง่ายๆ โจ๊ะๆ เหมือนยุคดิสโก้ เท่ำที่แต่งมำ คุณชอบเพลงไหนของตัวเองมำกที่สุด ชอบเพลงที่แต่งแล้วท�าให้ตัวเราได้คิดอะไรเยอะขึ้น และมันให้ อะไรกับคนฟังได้ด้วย อย่างเพลง มายา เราแต่งด้วยความรู้สึก ฉับพลันทันใด เหมือนการท�างานศิลปะแบบอิมเพรสชันนิสม์ คือคิด ขึ้นมาได้แวบนั้น ก็เขียนออกมาจนจบเพลง แล้วหลังจากนั้นมา เราแต่งเพลงแบบนั้นไม่ได้อีกเลยนะ มายา แต่งจบใน 15 นาที ตอนก�าลังนัง่ รอขึน้ เครือ่ งบิน มันมีความคิดบางอย่างอยูใ่ นหัวทีเ่ รา บ่มมาในช่วงหลายวันก่อนหน้านั้น เป็นสถานการณ์ที่ได้ไปเจอ แล้วเรารู้สึกว่า โอ๊ย อะไรเนี่ย เพื่อนมานั่งเมาท์เรื่องผู้ชายให้เรา ฟังแล้วท�าให้เราอึดอัด เขาบอกว่า เนีย่ ผูช้ ายคนนีถ้ า้ ได้กเ็ อา ถ้าได้ ก็ดี เราฟังแล้วก็คิดในใจ เฮ้อ มันมีแบบนี้ด้วยเนอะ ก็เลยเขียน ออกมา สรุปความคิดทัง้ หมดออกมาจบในเพลงได้ภายใน 15 นาที พอกลับถึงเชียงใหม่กเ็ อามาเรียบเรียงดนตรี แล้วเอาเข้าห้องอัดเลย มันเป็นโมเมนต์ทหี่ าไม่ได้อกี แล้ว ของแบบนีถ้ า้ ตัง้ ใจเขียนก็ไม่ได้นะ มันต้องจูๆ่ ออกมาเอง อย่าง
ตอนที่เราไปพักผ่อนที่สเปน 40 วัน เราตั้งใจไว้ว่าได้ไปเที่ยวไกลๆ แบบนี้ จะแต่งเพลงออกมาได้เยอะแน่นอน กลับมาเราสบายแน่ๆ (หัวเราะ) จนถึงใกล้วนั จะกลับ ยังแต่งอะไรไม่ได้เลยสักเพลง ไม่ได้เลย สักเพลงจริงๆ จนจู่ๆ มีอยู่โมเมนต์หนึ่ง เรานั่งรถไฟกลับจากเซบิยา เข้ากรุงมาดริด มองออกไปนอกหน้าต่างเห็นบรรยากาศสวยมาก มันเป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิที่มีดอกไม้เต็มไปหมด และก็มีพระอาทิตย์ ก�าลังตกดิน สวยมากๆ สวยจนเราต้องหยิบสมุดปากกาออกมาเขียน เพลง แต่มนั ไม่ได้จบเพลงในรวดเดียว ต้องเอามาขัดเกลา มาเขียน เพิ่มจนจบ เพลงพวกนีแ้ ท้จริงแล้วมันมำจำกไหน เสียบปลัก๊ มำจำกฟำกฟ้ำ หรือเปล่ำ ทิวทัศน์เหรอ อืม... ไม่รู้สิ มันต้องมีแรงขับอื่นๆ อีกหลายอย่าง เลยล่ะ ในโมเมนต์นั้นเรานึกถึงคุณแม่ของแฟน เขามาส่งลูกชาย ขึ้นรถไฟ ปกติเขาเป็นคนที่ไม่ยอมนั่งรถบัสหรือรถไฟเลย เขาเดิน อย่างเดียวเพื่อแสดงความต่อต้านรัฐบาล (หัวเราะ) ไม่ยอมนั่ง พับลิกทรานพอร์เทชันอะไรสักอย่าง แม่แฟน 70 กว่าแล้ว แต่ยัง แข็งแรงอยู่ วันนั้นเป็นวันเดียวที่เขายอมนั่งรถรางมาพร้อมกับเรา เพื่อจะมาส่งลูกชายที่สถานีรถไฟ เราเห็นการล�่าลาของพวกเขา แม่เดินตามมาโบกมือที่หน้าต่างรถไฟ แม่ยืนอยู่ตรงนั้นตลอดจน รถไฟลับสายตา เราคิดว่าแม่คงร้องไห้ เราสะเทือนใจมาก ควำมพลัดพรำก ควำมโหยหำ คือควำมรู้สึกที่เป็นสำกลมำกๆ ใช่ และเราควรรู้สึกถึงความรู้สึกของคนอื่น ระหว่างทางกลับ มาดริด เราคิดถึงแม่แฟนตลอดว่าเขาจะอยู่อย่างไร ในใจเขาจะ
โศกเศร้าแค่ไหน เรารู้สกึ ว่าเขาคงคิดว่านีค่ ือครั้งสุดท้ายในชีวิตที่ได้ เจอหน้าลูกชาย เขาแก่มากแล้ว และลูกชายย้ายมาอยู่เมืองไทย ระหว่างทางเราผ่านภูเขา ผ่านทุ่งดอกไม้ ผ่านพระอาทิตย์ก�าลังตก เราทนรับความรู้สึกแบบนั้นไม่ไหวจริงๆ เรานั่งรถไฟมาหลายครั้ง แต่ครั้งนั้นเป็นการนั่งรถไฟที่พิเศษที่สุดในชีวิต เราจึงแต่งออกมา เป็นเพลง บรรยายความงดงาม ความรู้สกึ ทัง้ หมดทีท่ ่วมท้นออกมา เราเก็บมันไว้ที่ปลายปากกา แล้วรถไฟขบวนนี้ก็มาจบที่เมืองหลวง เพลงนี้ชื่อว่ำเพลงอะไร ยังไม่รู้เลย... เอำไว้เรำจะรอฟังเพลงนี้ตอนปลำยปีนี้นะ (ยิ้ม)
Never Give Up อะไรคื อ จุ ด ที่ แ ตกต่ ำ งกั น ระหว่ ำ งคนที่ ก� ำ ลั ง เศร้ ำ เสี ย ใจแล้ ว ฆ่ำตัวตำย กับคนเศร้ำเสียใจแล้วแต่งเพลง สร้ำงสรรค์ผลงำน เราคงไม่สามารถเข้าใจคนทีอ่ ยูใ่ นสภาวะทีจ่ ะฆ่าตัวตายแบบนัน้ ได้อย่างแท้จริง เขาคงเศร้ามากจนเราไม่รหู้ รอก แต่ส�าหรับเรา เวลา อกหักเราจะแต่งเพลงหรือเขียนรูป มันเป็นการระบายออกแบบหนึง่ เหมือนกับบางคนที่ออกไปกินเหล้ากับเพื่อน ก็เพราะเขาต้องการ ระบายความรู้สึกนั้นออกมาเช่นกัน มันขึ้นกับวิธีของแต่ละคนนะ คนทีส่ ามารถดึงความเศร้าออกมาท�างานศิลปะ เป็นการปลดปล่อย
พลังออกมา เพื่อการรักษาเยียวยาตัวเอง ถ้าเราเก็บความรู้สึกนั้น ไว้ขา้ งใน สุดท้ายเราอาจจะทนไม่ไหวและฆ่าตัวตายเหมือนเขาก็ได้ คนที่เก็บอะไรไว้ภายในเยอะๆ เยอะเกินไปจนถึงจุดที่เป็นระเบิด ตูมใหญ่ อย่างเราโชคดีที่ได้ระบายออกมา ได้ท� างานร้องเพลง เขียนรูปออกมา เราได้ระบาย ก็เลยรู้สึกดีกับงานตัวเอง เวลำร้องเพลงเศร้ำแล้วเห็นคนฟังก�ำลังเศร้ำไปด้วย คุณรู้สึก อย่ำงไร เราชอบมากเลย (หัวเราะ) มีแฟนเพลงคนหนึ่งติดตามไปดู การแสดงของเราหลายทีจ่ นเราจ�าเขาได้ ทุกครัง้ เขามาเพือ่ เสพเพลง ของเราจริงๆ ดืม่ ด�า่ กับทุกโน้ต ทุกเนือ้ ทีร่ อ้ งออกไป เราแอบเห็นเขา ทอดถอนใจ เฮ้อ... เราว่าเขามีอารมณ์ร่วม และเขาก็ได้ปลดปล่อย ความเศร้าของตัวเองออกมาไปด้วยพร้อมกัน พอฟังเสร็จก็กลับบ้าน ไป ไม่เคยเข้ามาคุยกับเราเลยสักครัง้ แต่พวกเราเชือ่ มต่อความรูส้ กึ กัน มีวนั หนึง่ เขาถือไม้เท้ามา สงสัยเกิดอุบตั เิ หตุอะไรสักอย่าง พอถึง ช่วงทีอ่ ารมณ์เพลงพีกๆ เขาก็ลกุ ขึน้ ร้องตาม ลืมไปเลยว่าขาก�าลังเจ็บ หรือในการไปแสดงดนตรีทตี่ า่ งประเทศ เราก็เห็นคนฟังเป็นฝรัง่ ไม่นอ้ ย ทีน่ า�้ ตาไหล ถึงแม้จะฟังเนือ้ ร้องไม่เข้าใจเลย แต่เขาเศร้าไปกับอารมณ์ ของเราตอนนัน้ หลังการแสดง เขาเดินเข้ามาทัก ถามหาว่าวันนีค้ ณ ุ ยังไม่ได้รอ้ งเพลงนัน้ เลย เราก็ดใี จว่า โอ้ เขารูจ้ กั เพลงเราหมดเลยนะ ด้วยโน้ต ด้วยคอร์ด ด้วยเสียงร้อง คือควำมเศร้ำทีส่ อื่ สำรถึงกัน ได้ทั่วโลกใช่ ไหม
ก้อง สาธุการ จะรู้เรื่องพวกนี้ดีกว่าเรา เขาช่วยสร้างอารมณ์ ในเสียงดนตรี เขาบอกให้เราลองโหนเสียงร้องตรงวรรคนี้ขึ้นไปเพื่อ เพิม่ ผลทางอารมณ์ โชคดีมากทีม่ นี อ้ งมาช่วย เขาเป็นนักดนตรีในโบสถ์ เพลงที่ร้องกันในโบสถ์ส่วนใหญ่ฟังแล้วเกิดความรู้สึกท่วมท้นมาก ถ้าเป็นเพลงหมอล�าต้นต�ารับ จะให้อารมณ์แบบเดิม แต่พอเอามาใส่ เสียงสากลเข้าไป มันเปลี่ยนความรู้สึกเราไปได้เลย นี่แหละคือ ความพิเศษของความไม่รู้ เมือ่ เราไม่รอู้ ะไรมาก่อน เราจะทดลองท�า แบบนั้นแบบนี้ เป็นการเปิดความเป็นไปได้ใหม่ๆ ขึ้นมา เราจึงค่อย มารู้ว่าแบบนี้ก็ได้ ร้องแบบนี้ก็ได้ ท�าแบบนี้ก็ได้ สมั ย ก่ อ นตอนเป็ น วั ย รุ ่ น เราเป็ น คนที่ ด�า ดิ่ ง ไปในอารมณ์ มากกว่าตอนนีอ้ กี มีอะไรเข้ามากระทบเราจะรูส้ กึ กับมันอย่างรุนแรง ก็เลยระบายออกมาด้วยเพลงเศร้า เพลงอกหัก พืน้ ฐานชีวติ ของเรา เราเกิดมาท่ามกลางความเศร้า เห็นครอบครัว เห็นยาย มันหล่อหลอม ให้เราเป็นคนแบบนี้ ไม่ใช่คนด้านลบนะ หรือมีแต่อารมณ์ลบๆ นะ ความเศร้าส�าหรับเราคือความจริง มันเป็นความจริงส�าหรับเรา ซึ่งถ้าในอนาคต ชีวิตเราอาจจะมุ่งไปสู่ความสวยงาม เบ่งบาน ก็เป็นไปได้ ถ้าถึงเวลานั้นคุณอาจจะได้ฟังรัสมีอีสานโซลในแบบ สนุกสนาน ไปในอีกแนวทางหนึ่งเลยก็ได้ แต่คนส่วนใหญ่ ไม่สำมำรถแสดงออกอย่ำงจริงแท้ของตัวเอง ชีวติ เราเริม่ ต้นทีก่ ารร้องหมอล�า หมอล�าเป็นเพลงทีเ่ ราอยากร้อง มากๆ ช่วงแรกที่ได้ไปแจมกับดนตรีฝรั่ง มีบางคนบอกว่าไม่เอานะ
หมอล�า ไม่เอา จะเอาส�าเนียงของพวกเขาทัง้ หมด แต่เรารูส้ กึ อยูต่ ลอด ว่าเรารักหมอล�า เราจะท�างานแนวนี้ ความอยากบ่มเพาะอยู่ข้างใน มานานมากจริงๆ ตอนทีก่ ลับมาจากการแสดงทีป่ ระเทศฝรัง่ เศส เรา โทร.หานักดนตรีทกุ คนเลยว่ามีใครอยากท�าเพลงกับเราบ้าง โทร.หา คนนี้ เขาไม่สนเหรอ ไม่เป็นไร เราโทร.หาอีกคน ไม่สนใจว่าเป็นใคร แล้วพอมันดังขนำดนี้ คุณยังโอเคกับตัวเองไหม โอเค แต่บางทีกเ็ หนือ่ ยๆ คิวงานเยอะ พบเจอผูค้ นเยอะขึน้ กินเหล้า เยอะขึ้น และรู้สึกว่ามันชักจะบั่นทอนสุขภาพ (หัวเราะ) อนาคตเรา อยากอัดเพลงให้เยอะกว่านี้ ท�างานในห้องอัดให้เยอะ มีผลงานออกมา มากขึน้ เพลงทีเ่ จ๋งๆ ให้คนได้นา� ไปฟัง เราจะได้ออกเดินสายน้อยลง ถ้ำชุดแรกออกมำแล้วไม่ประสบควำมส�ำเร็จ จริงๆ ก็คงเสียใจนั่นแหละ เพราะเราเป็นคนรู้สึกเยอะ เพียงแต่ เราพยายามบอกตัวเองว่าไม่คาดหวังนะ ไม่คาดหวัง เราท�าเพื่อให้ ตัวเองฟัง ให้ครอบครัวได้ฟัง ลึกๆ ในใจคงเฟลแน่ แต่คงไม่เท่ากับ สมัยเป็นวัยรุ่นที่เราออกตระเวนไปประกวดตามเวทีต่างๆ พอไม่ได้ รางวัลก็เศร้า เฟล เสียใจมาก เสียใจทัง้ กับตัวเอง เสียใจกับครอบครัว เพราะพ่อเราคาดหวังด้วย พาเราเดินทางมาตัง้ ไกล แต่ไม่ชนะรางวัล อะไรเลย เสีย งเราเป็ น แบบนี้ ไม่ ไ ด้ ไ ฮพิต ช์ แ บบผู ้ ห ญิง คนอื่น ส่วนใหญ่ทเี่ ราเห็นคนชนะการประกวด เขามีเนือ้ เสียงไฮพิตช์ ซึง่ เรา ไม่มี เราไม่สามารถร้องเสียงสูงแบบนั้นได้ ที่บ้านคาดหวัง เราต้อง ชนะเพือ่ ทีเ่ ราจะได้ไปต่อ ต้องชนะเพือ่ คนทีบ่ า้ น เป็นความรูส้ กึ ทีแ่ ย่ มากๆ แต่ชวี ติ เราโตมาถึงวันนีเ้ ราเรียนรูอ้ ะไรมาเยอะ เราจัดการกับ ความรู้สึกเฟลๆ ได้ในระดับหนึ่ง ทุกวันนี้จะคอยบอกตัวเองตลอด อย่า - คาด - หวัง - อย่า - คาด - หวัง ห้ามเด็ดขาดเลยนะ คนหนุ ่ ม สำวอี ก มำกมำยที่ อ ยำกท� ำ งำนในแบบฉบั บ ของเขำ และเขำก�ำลังก้มหน้ำก้มตำท�ำอยู่ แต่ก็ ไม่ประสบควำมส�ำเร็จเสียที คนเหล่ำนี้จะต้องท�ำอย่ำงไร สิ่งส�าคัญคือต้องไม่ยอมแพ้นะ ส�าหรับเราคิดว่าต้องท�าต่อไป ไม่ทอ้ ถอย เราเคยมีชว่ งชีวติ ทีย่ อมแพ้ไปแล้ว เราหยุดร้องเพลงไปเลย นานหลายปี หลังจากที่แต่งงานกับแฟนคนแรก ไม่ร้องเพลงเลย หกปี ไปเข้าเรียนมหาวิทยาลัย หัดเขียนรูป ไปท�าอะไรอย่างอื่น จนมาถึงวันหนึ่ง ความรักในดนตรีก็กลับคืนมา จู่ๆ เรานึกว่า เอ๊ะ เมื่อก่อนเราเคยรักการร้องเพลง เราฝันอยากท�าอัลบั้มเพลง แล้ว ท�าไมเราล้มเลิกไปล่ะ เราต้องลุกขึน้ มาท�าได้แล้ว ท�าในตอนทีย่ งั มีโอกาส ถึงแม้จะไม่ใช่สาวๆ แล้ว ถึงแม้จะ 30 กว่าเข้าไปแล้ว ความยืนหยัด ในสิง่ ทีร่ กั เป็นสิง่ ส�าคัญนะ แค่มแี ผ่นเพลงของตัวเองออกมาสักอัลบัม้ นีม่ ันยากขนาดนั้นเลยเหรอะวะ ไม่นี่นา เราท�าได้ ท�าเองเลย บางที มันมีโมเมนต์ที่รู้สึกแย่ๆ แพ้ๆ แต่เราไม่ท้อถอย แค่ถอยมาตั้งหลัก อยู่กับตัวเองสักพัก เราใช้วิธีนี้ พอท�าอะไรแล้วรู้สึกเหนื่อยเกินไป ยากเกินไป ไปต่อไม่ได้ รู้สึกแย่ข้างใน เหนื่อยกับผู้คน เหนื่อยกับ ทุกสิ่งอย่าง เราขอถอยมาก่อน ตั้งหลักใหม่ อะไรก็แล้วแต่นะ มันขึน้ อยู่กบั ตัวเราเอง ว่าเราจะดีลกับปัญหาอย่างไร คุณท�าแบบนี้ กับเราใช่ไหม เราเจ็บช�้า แต่เราก็จะกลับมาท�างาน แต่งเพลง แสดงออกไป แล้วก็เดินหน้าต่อไป คนอื่นจะตัดสินเราอย่างไร จะท�ากับเราอย่างไร เราไปห้ามเขาไม่ได้หรอก มีเพียงแต่ตัวเราเอง นี่แหละ ว่าเราคิดอย่างไรกับตัวเอง ทุ ก วั น นี้ รู ้ สึ ก ว่ ำ เชี ย งใหม่ เ ป็ น บ้ ำ นเลยไหม อยำกกลั บ บ้ ำ นที่ อุบลรำชธำนี ไหม เราอยูเ่ ชียงใหม่มาเกือบยีส่ บิ ปี รูส้ กึ คุน้ เคยกับทีน่ จี่ นเหมือนเป็น บ้าน อยากกลับไปเยี่ยมบ้านที่อุบลฯ เป็นครั้งคราว และรู้สึกว่า เพลงหมอล�าเป็นบ้านส�าหรับเราอยูแ่ ล้ว อยากย้อนไปศึกษาหมอล�า ให้ลึกซึ้ง ค้นหาเครื่องดนตรีโบราณที่ใกล้จะสูญหายไปแล้ว ถ้าไม่มี ครูคนนี้ เครือ่ งดนตรีนกี้ จ็ ะสูญหายไปแล้ว หรือท�านองเพลงหมอล�า ที่จะไม่มีแล้ว เรามีความฝันว่าจะได้ทา� งานนี้ แคนชนิดนี้ถ้าครูคนนี้ ตายไป โลกนี้ก็จะไม่มีใครเป่าได้อีกเลย มีแบบนี้จริงๆ ถ้าอัลบั้ม ที่ท�าออกมาได้รับความนิยม เราพอมีเงินมีทองใช้จ่าย เราจะใช้ การพักผ่อนของเราไปท�าโปรเจ็กต์เหล่านี้ ยิ่งสืบค้นเพลงหมอล�ำลงไปลึกๆ คุณอำจจะได้เจอบ้ำนอีกครั้ง ใช่ๆ เราอยากค้นหาอะไรบางอย่างที่เราไม่รู้ เราชอบหมอล�า ถึงแม้บ้านเราไม่ใช่ครอบครัวหมอล�า พ่อเป็นครูเพลงเจรียง เป็น เพลงเขมร แต่เขาชอบร้องหมอล�า ร้องลูกทุ่งให้เราฟังตั้งแต่เด็กๆ เราคุน้ เคยกับเพลงหมอล�ามาก จนทุกวันนี้ ไม่วา่ เราจะไปฟังเพลงอะไร เพลงแนวไหน สุดท้ายเราก็อยากกลับมาฟังหมอล�า เราเกิดมาเพือ่ สิง่ นี้ เราวนไปร้องเพลงบลูสบ์ า้ ง พ็อพบ้าง แต่สดุ ท้ายเราร้องเพลงหมอล�า แล้วมีความสุขที่สุด อธิบายไม่ถูกว่าท�าไม เพราะอะไร แต่ทุกครั้ง แค่ได้ยินเสียงพิณดังขึ้นมา เราก็มีความสุขแล้ว
SHOPPING 8
6
10
1
Stay Gorgeous through Rain or Shine
5
วันที่ยามเช้าร้อนจนเหงื่ออาบหน้า อาจจบลงด้วยสายฝนที่สาดเทมาอย่างไม่ทันตั้งตัว การเตรียมตัวพร้อมรับทุกสถานการณ์จึงเป็นสิ่งส�าคัญ ด้วยเครื่องส�าอางที่สู้แดดทนฝน ช่วยให้คุณสวยมั่นใจพร้อมเผชิญทุกสภาพอากาศเปลี่ยนแปลง 2
3
01 ลิ ป แทตทู จาก Dior 02 อายไลเนอร์ จาก Mei Linda 03 ครีมชาโดว์ จาก Bobbi Brown 04 ที่ปัดคิ้ว เนือ้ เจล จาก M.A.C 05 ดินสอ เ ขี ย น คิ้ ว จ า ก C h a n e l 06 พาเลตเขียนคิ้ว จาก Kate 07 รองพื้ น จาก M.A.C 08 ลิปสติกแมตต์เนือ้ ครีม จาก NYX 09 ครี ม กั น แดด จาก Shiseido 10 อายชาโดว์เนื้อ ครีม จาก Make Up For Ever 11 มาสคารา จาก Maybelline
WHERE 11
Dior, Make Up For Ever, NYX, M.A.C, Chanel, Shiseido, Kate, Bobbi Brown และ Maybelline ห ้ า ง ส ร ร พ สิ น ค ้ า ชั้ น น� า ทั่ ว ไป Mei Linda ร้ า น EVEANDBOY
4 7 9
BULLETIN BOARD
Life by Sponsor สนับสนุนให้คุณออกไป ใช้ชีวิตให้สมกับที่มีชีวิต ชวนคุณมาแชร์ ภาพการใช้ชีวิต ลุ้นรับทริป ปาร์ตี้สุดเอ็กซ์คลูซีฟบนเรือกับฌอห์ณ มาร่วมแชร์ภาพประสบการณ์การใช้ชีวิตได้สมกับที่มีชีวิตใน แบบของคุณ เพื่อลุ้นทริปพิเศษที่จะพาคุณและเพื่อนซี้อีกหนึ่งคน ไปใช้ชีวิตให้เต็มที่ที่ภูเก็ต 2 วัน 1 คืน พร้อมล่องเรือส่วนตัวจาก Hype Luxury Boat สนุ ก เต็ ม ที่ ไ ปกั บ แขกคนพิ เ ศษ ฌอห์ ณ จิ น ดาโชติ ร่ ว มสนุ ก และติ ด ตามรายละเอี ย ดเงื่ อ นไขได้ ที่ www.lifebysponsor.com หรือสแกน QR Code ง่ายๆ ในภาพ
แอร์เอเชีย จับมือ คิดส์ซาเนีย ‘ติดปีกตัวน้อย บินสู่ฝัน’
เอฟดับบลิวดี ประกันชีวิต มอบประสบการณ์สดุ เอ็กคลูซฟี กับกิจกรรม Passion Talk ครัง้ ที่ 3 บริษทั เอฟดับบลิวดี ประกันชีวติ จ�ากัด (มหาชน) น�าโดย อามาน คาปัวร์ ประธานเจ้าหน้าที่ สายงาน การตลาด จัดกิจกรรม Passion Talk ครัง้ ที่ 3 คอนเสิรต์ เหนือน�า้ เพือ่ มอบประสบการณ์ระดับเอ็กซ์คลูซฟี ให้กบั สมาชิกแพชชันคลับ และแฟนเพจบนโซเชียลมีเดียของ เอฟดับบลิวดี ด้วยมินิคอนเสิร์ตจากศิลปินวง ETC ที่มามอบความสุขผ่านบทเพลง ในบรรยากาศสุดชิล กลางแม่นา�้ เจ้าพระยา พร้อม Live ผ่านเฟซบุ๊ก ซึ่งมี ผู้ชมสดทั้งสิ้นกว่า 468,000 คน
สายการบินแอร์เอเชีย ร่วมกับคิดส์ซาเนีย กรุงเทพฯ ชวนน้องๆ อายุ 7-12 ปี ที่มีฝันอยากเป็นพนักงานต้อนรับ บนเครื่องบิน สัมผัสประสบการณ์ครั้งส�าคัญในโครงการ ‘AirAsia Cabin Crew Junior Camp ติดปีกตัวน้อย บินสูฝ่ นั ’ พร้อมคัดเลือกเป็น 5 คนสุดท้ายเพือ่ บินจริง ร่วมท�าหน้าที่ ดู แ ลผู ้ โ ดยสารบนเครื่ อ งบิ น แอร์ เ อเชี ย กั บ ไฟลต์ ประวัติศาสตร์ครั้งแรกของประเทศไทย พร้อมลุ้นรับ ของรางวัลมูลค่ารวมกว่า 2 ล้านบาท สมัครได้แล้วตั้งแต่ วันนี้ถึง 16 กรกฎาคม 2560 ดาวน์โหลดใบสมัครและ ดูรายละเอียดเพิ่มเติมที่ www.airasia.com
Cool Trip, Cool Giving กับเครื่องปรับอากาศชาร์ป เครื่องปรับอากาศชาร์ป พา 20 ผู้โชคดีจากกิจกรรม Cool Trip, Cool Giving บินลัดฟ้าไปไหว้พระเสริมดวงกับ หมอช้างถึงมาเก๊า 3 วัน 2 คืน ในวันที่ 20-22 พฤษภาคม ทีผ่ า่ นมา โดยเยีย่ มชมมรดกโลกอย่างวัดอาม่า ไหว้ขอพรกับ องค์พระโพธิสตั ว์กวนอิม องค์เทพเจ้ากวนอู พร้อมเข้าพักที่ The Venetian โรงแรมสุดหรู แถมอิม่ อร่อยกับอาหารจานเด็ด ติดดาวมิชลิน อิ่มบุญสุขใจจนกลับเมืองไทยกันทุกคน ติดตามกิจกรรมแบบนี้ได้ที่ www.sharpthai.co.th
บรรจุภัณฑ์อาหารปลอดภัย Fest เปิด Fest Shop ณ เอสซีจี ส�านักงานใหญ่ บรรจุภณ ั ฑ์อาหารปลอดภัย Fest โดยเอสซีจี แพ็กเกจจิง้ เปิดตัว Fest Shop เพือ่ เพิม่ จุดให้บริการปรึกษาด้านการออกแบบบรรจุภณ ั ฑ์ และจัดจ�าหน่ายบรรจุภณ ั ฑ์อาหารปลอดภัย Fest โดยมีสนิ ค้ากว่า 40 รายการทีต่ อบโจทย์การใช้งานบรรจุภณ ั ฑ์อาหารทุกรูปแบบ เมือ่ เร็วๆ นี้ ณ เอสซีจี ส�านักงานใหญ่ บางซือ่
CALENdar M
T
W
T
F
S INTROSPECTIVE
นิทรรศการ ‘ความจริง ที่ต่างกัน’ โดย สนามชัย พวงระย้า น�าเสนอผลงาน ศิ ล ปะที่ ยั ง ไม่ ไ ด้ ตั้ ง ชื่ อ โดยหวังให้ผู้ชมได้มองและ จินตนาการในแบบที่เข้าใจ ได้คดิ ชือ่ ในแบบทีค่ ณ ุ คิดว่า น่าจะเป็น โดยอาศัยรูปทรง ของงานที่ บ ่ ง บอกชั ด เจน วันนีถ้ งึ 20 กรกฎาคม 2560 ณ ห อ ศิ ล ป ์ จ า ม จุ รี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
PROSTRATION
นิ ท รรศการ ‘กราบ สั ก การะ’ โดย ถาวร โกอุ ด มวิ ท ย์ น� า เสนอ พระบรมฉายาสาทิสลักษณ์ ของในหลวง รัชกาลที่ 9 โดยได้รับเกียรติจากหลาก หลายศิลปินมาร่วมเขียน ภาพบนผืนผ้าใบเดียวกัน วันนี้ถึง 6 สิงหาคม 2560 ณ หอศิลป์รว่ มสมัยอาร์เดล ถ.บรมราชชนนี (เว้ น วันจันทร์)
ท�ำให้หมำ หำให้แมว
คอนเสิ ร ์ ต การกุ ศ ล ‘ท� า ให้ ห มา หาให้ แ มว’ พบกับเหล่าคนบันเทิงใจดี อาทิ บิลลี่ โอแกน, ศิรศักดิ์ อิทธิพลพาณิชย์, สุทธิพงษ์ วัฒนจัง ฯลฯ วันนี้ เวลา 17.00 น. ณ เมื อ งไทย จี เ อ็ ม เอ็ ม ไลฟ์ เฮาส์ จ�าหน่ายบัตรที่เคาน์เตอร์ เซอร์วิส 7-Eleven (รายได้ หลังหักค่าใช้จ่าย มอบให้ มูลนิธิดิอาร์ค เชียงใหม่)
P/A/U/S/E HAVANA
นิ ท รรศการภาพถ่ า ย ‘P/A/U/S/E Havana’ โดย สุพนิต เรียนศรีวไิ ล เรือ่ งราวทีแ่ ฝงอยู่ ในชีวติ ของผูค้ น บ้านเมืองทีด่ ู ขัดแย้งในตัวเอง ศิลปะที่ แทรกตัวอยูใ่ นความเสือ่ มโทรม คื อ เสน่ ห ์ แ ห่ ง ความเป็ น ฮาวานา ประเทศคิวบา วันนี้ ถึ ง 3 สิ ง หาคม 2560 ณ Woof Pack Bangkok ซ.ศาลาแดง 1 (เว้นวันจันทร์)
LUCIE MASTERS
นิ ท รรศการ ‘Lucie Masters’ จัดแสดงภาพถ่าย กว่า 200 รูปที่การันตีด้วย รางวัล Lucie Award ของ ช่างภาพชื่อดัง โดยผลงาน ที่จัดแสดงมีทั้งงาน original print และ reprint จากไฟล์ ของช่างภาพเอง วั น นี้ ถึ ง 1 5 กั น ย า ย น 2 5 6 0 ณ House of Lucie ซ.เอกมัย 8 (เว้นวันอาทิตย์ และจันทร์)
DREAMY LAND
นิทรรศการ ‘Dreamy L a n d ’ โ ด ย สุ ภ สิ ท ธิ์ ธรรมประเสริ ฐ น� า เสนอ สัจธรรมความเป็นไปของ โลกที่มีเวลา สถานการณ์ ความสิ้ น หวั ง ของมนุ ษ ย์ เป็นตัวก�าหนดความเชื่อมโยงกันของอดีต ปัจจุบัน อ น า ค ต วั น นี้ ถึ ง 3 0 กรกฎาคม 2560 ณ หอศิลป์ ศุภโชค ดิ อาร์ต เซ็นเตอร์ (เว้นวันจันทร์)
S CHECK-IN
นิทรรศการ ‘Check-in’ โดย พีระ วรปรีชาพาณิชย์ จัดแสดงผลงานภาพถ่ายที่ บันทึกภาพเหตุการณ์ว่าด้วย การเช็ ก อิ น ตั ว เองเข้ า กั บ ประวัติศาสตร์หน้าหนึ่งของ ประเทศ วันนีถ้ งึ 19 สิงหาคม 2560 ณ Soy Sauce Factory ซ.เจริ ญ กรุ ง 24 (เว้ น วั น อาทิตย์) C
ad Commart adB491.pdf 1 9/6/2560 18:33:16
M
Y
CM
MY
CY
CMY
K
ALL ABOUT BIZ เรื่อง : ปริญญา ก้อนรัมย์
พูดคุยกับ แคทลียา ท้วมประถม ผู้ก่อตั้งแบรนด์ Viriya และร้าน Anya ธุรกิจการ์ดแต่งงานและของช�าร่วย ระดับไฮเอนด์ เธอชวนเรามาวิเคราะห์ ความเปลีย่ นแปลงในโลกธุรกิจ ทีห่ าก ใครไม่ปรับตัว และยังไม่ค้นพบจุดเด่น จุ ด ด้ อ ยของตั ว เอง ก็ เ ป็ น การยาก ที่จะก้าวเดินหน้าต่อไปในอนาคต
Finding strength in yourself
“ในโลกยุ ค ใหม่ องค์ ก รต้ อ งมี หั ว ใจแบบ สตาร์ทอัพ คือปรับตัวได้เร็ว และท�างาน เป็นระบบเหมือนบริษัทใหญ่” Get to the Point ปัจจุบันคนใช้เวลาตัดสินใจซื้อหรือท�าสิ่งต่างๆ น้อย ในการท�าธุรกิจ เรายิ่งต้องเข้าประเด็นให้ตรงเข้าสู่หัวใจ เร็วที่สุด อย่างแรกเราต้องเข้าใจว่าลูกค้าชอบสิ่งไหน นี่คือ หั ว ใจของการท� า ธุ ร กิ จ ยุ ค นี้ ยิ่ ง แต่ ล ะคนบอกว่ า ต้ อ งท� า สตาร์ทอัพ ต้องท�าอะไรที่ขยายตัวเร็วเพื่อให้ได้เงินเยอะๆ แต่เราอยากจะบอกว่า โอเค ขยายตัวได้กจ็ ริง แต่ว่าสิง่ ทีค่ ณ ุ ก�าลังจะท�าขอให้เข้าใจว่าคุณก�าลังจะคุยกับใคร ลูกค้าคือ กลุ่มไหน เพื่อให้สิ่งที่ทา� เข้าไปอยู่ในใจเขาได้จริงๆ Who am I? คุณลองมองว่าตัวคุณเป็นใคร สิ่งที่ทา� เหมาะสมกับใคร และก�าลังจะพูดกับใคร อย่าไปคิดว่าตัวเองเป็นคนแบบ A แต่เห็นคนแบบ B ประสบความส�าเร็จ เลยอยากจะลอกเลียน สิ่งที่เขาท�ามาใส่ตัวเรา ท�าแบบนั้นไม่ได้ คุณต้องเอาตัวคุณ และสิ่งที่เรียนรู้จากคนอื่นมาผสมรวมกัน โลกนี้ไม่มีใคร ก๊อบปีใ้ ครแบบหนึง่ ต่อหนึง่ ได้อกี แล้ว ไม่มใี ครอยากได้แบรนด์ Viriya ร้านทีส่ อง เราต้องเป็นตัวของตัวเอง ไม่อย่างนัน้ เราจะ ภูมิใจในสิ่งที่ตัวเองท�าไม่ได้เลยถ้ายังถูกครอบจากคนอื่น การท�าธุรกิจที่เข้ากับตัวเองท�าให้เราไม่ต้องหลอกตัวเอง
Looking Forward การที่เราจะมีเซนส์เรื่องอะไรบางอย่างได้ก่อน เราต้อง อยู่กับลูกค้า และสนใจฟีดแบ็กของเขาจริงๆ แต่นักธุรกิจ ส่วนใหญ่ชอบอยู่กับการจัดการงานแบบวันต่อวัน งานเล็ก งานน้อย อะไรทีใ่ ห้คนอืน่ ท�าได้ ควรให้คนอืน่ ท�า แล้วเจ้าของ กิจการหรือผูบ้ ริหารในฐานะคนพายเรือคุณต้องเป็นคนทีย่ นื อยู่ข้างหน้า และคอยมองว่ามีควันอยู่ตรงไหน พายุกา� ลัง จะมา หรือมีเรือใหญ่ทนี่ า่ สนใจ นีค่ อื วิธที จี่ ะท�าให้เรือของคุณ เปลีย่ นจากล�าเล็กเป็นล�าใหญ่ และอยูใ่ นกระแสน�า้ ทีถ่ กู ต้อง ถ้าเรามัวแต่ขับเรืออยู่ข้างหลัง เราจะเป็นเหยื่อในเกมนี้ ถ้าจะชนะ คุณต้องยืนอยู่ข้างหน้า
Flat & Simple ในองค์กรของเราตอนนี้เป็นแบบแนวราบมาก ลองไปดู โต๊ะท�างานของผู้นา� เก่งๆ อย่าง มาร์ก ซักเกอร์เบิร์ก โต๊ะของ เขาอยูใ่ นฟลอร์เดียวกันกับลูกน้อง การท�างานในองค์กรใหญ่ๆ ที่แต่ละแผนกอยู่คนละชั้น เขาก็รู้สึกแปลกแยกกันแล้ว แต่ การอยูใ่ นชัน้ เดียวกัน มันเป็น Flat Organization ถ้าคุณไม่เคย เปิดโอกาสให้ลูกน้องถาม ไม่เคยเข้าหาเขา หรือไม่เคยเปิด ให้ลูกน้องแสดงความสามารถ องค์กรของคุณจะพัฒนา ไปได้ชา้ มาก ในโลกยุคใหม่ องค์กรต้องมีหวั ใจแบบสตาร์ทอัพ คือปรับตัวได้เร็ว และท�างานเป็นระบบเหมือนบริษัทใหญ่ Adapting to Survive ย้อนไป 5-6 ปีทแี่ ล้ว คูแ่ ข่งในธุรกิจการ์ดแต่งงานมีไม่เยอะ ที่ถึงแม้คุณจะเห็นอะไรที่สามารถท�าได้เร็ว แต่ถ้าคุณไม่มี คนยังใช้เงินกับการ์ดแต่งงาน แต่เดีย๋ วนีค้ นไม่ค่อยได้เจอกัน ข้อมูล ไม่มีระบบท�างาน คุณต้องรู้ตัวว่ามันไปไม่รอด และจะส่งเป็นอีการ์ดเสียเยอะ สเกลของงานก็จะเล็กลง ชวนแต่คนสนิท เขาไม่เห็นความส�าคัญว่าท�าไมต้องเชิญคน Begin Again, and Again and Again เราเป็นคนที่ชอบท�าธุรกิจใหม่ ชอบปีนภูเขาในการท�า ที่เขาไม่รู้จัก 400-500 คน วงจรของงานแต่งก็จะลดลงๆ ก็เป็นเทรนด์ของยุค ซึ่งเราต้องปรับเปลี่ยน มีไปเปิดธุรกิจ เงินล้านแรก จะเห็นว่าเราท�าธุรกิจหลายอย่างมาก เพราะ ทีเ่ มียนมากับลาว เพราะตลาดทีน่ นั่ ยังโอเค เรามีการปรับตัว เวลาที่ธุรกิจเริ่มอยู่ตัว เราจะรู้สึกเริ่มไม่สนุกแล้ว คือเรา ตลอด เพราะว่าการท�างานมันเหมือนวิ่งมาราธอน วิ่งไป เป็นคนมุทะลุ ชอบเริ่มอะไรใหม่ๆ จนเกิดค�าถามว่าเคยท�า ไม่ได้บ้างไหม ก็เคย ท�าแล้วไม่ใช่ ไม่สนุกก็มี เรื่อยๆ ก็สนุกดี
Business Profile
Trusting Your Gut Feeling! เราก�า ลังจะเปิ ดธุร กิจ เวดดิ้ง อีการ์ ด เพราะพอเวลา ได้กลิ่นไหม้อะไรลางๆ เราจะปรับตัวทันที หรืออย่างถ้ามี ลู ก ค้ า เดิ น เข้ า มาแล้ ว บอกว่ า การ์ ด แต่ ง งานราคาแพงๆ อย่าไปท�าเลย ไม่มใี ครซือ้ หรอก ถ้ามีคนมาพูดแบบนีส้ กั สามคน ติดๆ กัน เราไปเริม่ ธุรกิจใหม่เลย ไม่จา� เป็นต้องเห็นยอดขาย ตก ไม่มปี ระโยชน์ ถ้าสิง่ ทีเ่ ราได้ยนิ ได้เห็นมามันชีใ้ ห้เห็นชัดๆ เราเป็นผู้น�าในอุตสาหกรรม เราต้องอยู่ข้างหน้าเทรนด์ เราเห็ น เทรนด์ เ วดดิ้ ง อี ก าร์ ด จะมาตี ต ลาดเรา ก็ ชิ ง ท�า ก่อนเลย
Life is Short, Do It Now! การขึ้นไปอยู่บนภูเขาที่ท้าทาย ไม่ใช่การขึ้นไปเพื่อให้ คนอื่นเห็นเรา แต่เป็นการขึ้นไปเพราะเรารู้ว่างานนี้มันสนุก เราได้ใช้สิ่งที่เรียนรู้เพื่อปีนขึ้นไปให้ถึงจุดนั้น ช่วงเวลานั้น มันสนุกมากๆ เสร็จแล้วก็มามองว่าภูเขาลูกต่อไปจะปีน ยังไงดี คือชีวิตมันสั้นมาก เราหลับตา ลืมตาอีกอีกก็อายุ 40 แล้ว หลับตาอีกทีลืมตามาก็ 60 แล้ว ถ้าคุณไม่เริ่มท�าตั้งแต่ ตอนที่ยังมีแรงอยู่ และไม่รู้สึกกับความท้าทายตรงนี้ คุณจะ เสียดายมากๆ B
แคทลียา ท้วมประถม นอกจากจะเป็นทายาทรุ่นที่ 3 ของธุรกิจการ์ดแต่งงานและของช�าร่วยที่ใหญ่ที่สุดในพาหุรัด ที่ด�าเนินกิจการมากว่า 70 ปี เธอยังเป็นผู้ก่อตั้งแบรนด์ Viriya และร้าน Anya ที่ให้บริการออกแบบการ์ดแต่งงาน และของช�าร่วยระดับไฮเอนด์ของไทย อีกทัง้ ยังเป็นผูเ้ ชีย่ วชาญด้าน Entrepreneurships ทีม่ ผี ลงานหนังสือด้านธุรกิจ อย่าง คิดใหญ่แล้วไปให้ถึง อีกด้วย ล่าสุดเธอเริ่มต้นความท้าทายใหม่กับการสร้างแบรนด์เวชส�าอาง Astra Lab ที่น่าจะออกสู่สายตาทุกคนไปแล้ว
THE GUEST เรื่อง : กมลวรรณ ส่งสมบูรณ์ ภาพ : รัชต์ภาคย์ แสงมีสินสกุล ขอขอบคุณ ร้าน Brekkie Organic Cafe & Juice Bar สุขุมวิท 39
เจคอบ วาทักกัน เชรี กูรธู รรมชาติบา� บัดชาวอินเดีย เขาเป็น นักเคลือ่ นไหว นักกิจกรรมสังคม เดินทางไปทัว่ โลกเพือ่ โปรโมตวิถชี วี ติ ตามธรรมชาติและการพัฒนาจิตใจสูค่ วามสงบ ทีผ่ า่ นมามีหลายคน ตั้งค�าถามกับรายละเอียดในการรณรงค์เคลื่อนไหวทางสังคม ในเรื่องต่อต้านการใช้ยาอย่างแข็งขัน และวิธีการรักษาสุขภาพ ทีค่ อ่ นข้างจะสุดโต่ง อย่างไรก็ตาม ถ้าลองได้หยิบยกแนวคิดของเขา แบบกว้างๆ เกีย่ วกับการกินอยูแ่ ละการฝึกฝนจิตใจ น�ามาประยุกต์ใช้ ให้สอดคล้องกับวิถชี วี ติ ปกติ ก็นา่ จะเป็นทางสายกลางทีเ่ หมาะสม ส�าหรับผู้คนในเมืองใหญ่ที่เร่งรีบและเต็มไปด้วยสารพิษรอบตัว
10 Things : Starting Organics Life 1. Life Force ร่างกายมนุษย์นนั้ เป็นผลผลิตของพลังแห่งธรรมชาติ มันจึงด�ารงอยูแ่ ละท�างานได้ดว้ ยตัวของมันเอง มีมาก่อนที่คุณจะถือก�าเนิดออกมาจากครรภ์มารดาเสียอีก ก่อนหน้านั้น คุณก็มีตัวตนอยู่แล้ว คืออยู่ในเซลล์สเปิร์มภายในร่างกายของพ่อของคุณ และอยู่ในเซลล์ไข่ในรังไข่ของแม่ของคุณ ดังนั้น ถ้าจะถามว่าคุณคือใคร คุณมาจากไหน ค�าตอบคือ คุณคือพลังงานของชีวิตที่เป็นสิ่งต่อเนื่องกันมา ถ้าสเปิร์มไม่แข็งแรง เด็กที่เกิดมาก็ไม่แข็งแรง ถ้ารังไข่ของแม่ไม่แข็งแรง ลูกก็เกิดมาไม่แข็งแรงเช่นกัน 2. Nine Months พลังงานแห่งชีวิตนั้นอยู่ภายในเซลล์ อยู่ภายในโมเลกุล เมื่อมองลึกเข้าไปก็จะพบว่าเราไม่ได้ แตกต่างไปจากเซลล์แบคทีเรีย เรามาจากเซลล์เซลล์หนึ่งของพ่อ ซึ่งพ่อก็มาจากเซลล์เซลล์หนึ่งของปู่ ทั้งหมดล้วนเป็นผลของพลังงานแห่งชีวิตภายในร่างกาย ถ้าพ่อและแม่ของผมดื่มสุรา สูบบุหรี่จัด หรือชอบกินอาหารขยะ สุขภาพที่มีพลังงานถดถอยของเขาก็จะส่งผลต่อสุขภาพของผมด้วย ดังนั้น ใครก็ตามที่ตั้งใจและเตรียมพร้อมจะมีลูก ก็ควรจะต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ 3. Mindfulness ในปัจจุบัน ผู้คนหันมาใส่ใจการบริโภคอาหารเพื่อสุขภาพ เราตระหนักถึงการบริโภคเนื้อสัตว์ ควบคูไ่ ปกับผักผลไม้มากขึน้ นัน่ แสดงว่า เวลาเราพูดถึงการรักษาสุขภาพ เราจะโฟกัสไปทีร่ า่ งกายและ อวัยวะต่างๆ แต่ในอีกด้านที่ส�าคัญควบคู่กันคือเรื่องของจิตใจภายใน สมมติว่าคุณมีร่างกายแข็งแรง ดีมาก แต่อยู่มาวันหนึ่งคุณได้รับโทรศัพท์ว่าคนใกล้ตัวของคุณเสียชีวิต ในวินาทีนั้นร่างกายของคุณ จะอ่อนแอลงทันที แต่ถ้าอีกห้านาทีต่อมา คุณได้รับโทรศัพท์อีกสายบอกว่าเมื่อสักครู่นี้โทร.มาผิด คุณก็จะกลับมาสดชืน่ ได้เดีย๋ วนัน้ เลย ปรากฏการณ์เช่นนีแ้ สดงให้เห็นว่าพลังจากจิตใจมีผลต่อร่างกาย การสร้างพลังงานให้แก่ร่างกายจึงเป็นทั้งเรื่องของร่างกายภายนอกและเรื่องของจิตใจควบคู่กันด้วย 4. Stimulants สิง่ ทีน่ �ามากระตุ้นร่างกายและจิตใจเป็นสิง่ ทีค่ วรระวัง ยกตัวอย่างเช่น เวลาคุณดืม่ กาแฟ สุรา หรือ เครื่องดื่มชูก�าลัง นั่นเป็นการบังคับให้ร่างกายและจิตใจของคุณท�างานด้วยสารกระตุ้นจากภายนอก ซึง่ ถือเป็นเรือ่ งผิดมากๆ เพราะสุดท้ายแล้วมันจะน�าไปสูค่ วามเจ็บป่วย ทัง้ ทีจ่ ริงแล้วคุณสามารถก�าหนด พลังของตัวเองจากภายในออกมาภายนอกได้ ผลักตัวเองให้ออกไปท�างาน หรือจะหยุดเพื่อพักผ่อน ออกไปดูหนัง มันมาจากตัวคุณเองทั้งนั้น 5. Make a Dicision เราในฐานะผู้ดแู ลร่างกายนี้ต้องท�าอะไร? ค�าตอบคือ เราต้องตัดสินใจทีจ่ ะท�าให้ร่างกายนีส้ มบูรณ์ และท�าให้ชีวิตนี้ได้พบกับความสงบ ความสุขที่เกิดจากภายในร่างกาย ซึ่งในการจะท�าเช่นนี้เราจ�าเป็น ต้องมีการจัดแจงเรือ่ งราวในชีวติ มากมายให้ดา� เนินไปตามวิถที างแบบออร์แกนิก ไม่ใช่แค่อาหารออร์แกนิก แต่รวมถึงจิตใจออร์แกนิก อารมณ์ออร์แกนิก สิ่งที่ต้องรู้คือ รู้ว่าเราต้องการอะไร เพื่อปรับตัวไปเป็น อย่างนั้นให้ได้อย่างเหมาะสม 6. Living Food เราสามารถแบ่งอาหารได้ออกเป็น 3 ประเภท ได้แก่ อาหารมีชวี ติ (Living Food) อาหารตายแล้ว (Death Food) และเศษซากอาหาร (Ghost Food) ลองนึกภาพตามนะ มีมะเขือเทศลูกหนึ่ง ถ้าคุณโยน
มันออกไปในสวน มันจะค่อยๆ ย่อยสลาย เมล็ดของมันจะเติบโตต่อไปในธรรมชาติ แบบนี้แสดงว่า มะเขือเทศมีพลังงานแห่งชีวิตอยู่ภายในตัวมัน ดังนั้น ยิ่งคุณกินอาหารแบบนี้มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งน� า พลังงานแห่งชีวิตเข้าสู่ในร่างกาย ซึ่งมันจะส่งเสริมกับวงจรของชีวิตภายในร่างกายคุณ 7. Death Food & Ghost Food เมื่อคุณน�ามะเขือเทศลูกนั้นมาปรุงให้สุก กลายเป็นเมนูอาหารใหม่ พลังงานแห่งชีวิตภายในนั้น ก็จะหายไปด้วย อาหารทีป่ รุงสุกจึงเรียกว่า อาหารตายแล้ว (Death Food) ไม่วา่ จะเป็นมะเขือเทศทีป่ ลูก แบบออร์แกนิกหรือไม่กต็ าม และยิง่ เมือ่ คุณน�าอาหารใดๆ มาทอด หรือท�าให้ผา่ นกระบวนการทีม่ ากขึน้ ไปอีกขั้น มันจะกลายเป็นวิญญาณอาหาร (Ghost Food) มันเหมือนผีที่ดูดเลือดคุณ ดูดพลังชีวิตไป จากคุณ คุณจึงไม่ควรไปแตะมันเลย 8. Digestive System ระบบย่อยอาหารก็เหมือนอวัยวะชิ้นใหญ่ๆ ที่แบ่งออกได้เป็น 3 ส่วน กระเพาะ ล�าไส้เล็ก และ ล�าไส้ใหญ่ เมือ่ คุณกินข้าวเช้า กระเพาะคุณเริม่ ท�างาน เมือ่ คุณกินข้าวกลางวัน อาหารเช้าได้ถกู ส่งต่อจาก กระเพาะไปยังล�าไส้เล็ก พอสีโ่ มงเย็น ล�าไส้เล็กก็ถา่ ยเทอาหารเช้าไปยังล�าไส้ใหญ่ ก่อนทีค่ ณ ุ จะออกไป กินอาหารเย็นมือ้ ใหญ่ๆ จนกระทัง่ เมือ่ ถึงเวลาเข้านอน ระบบย่อยอาหารของคุณเต็มไปด้วยอาหาร และ ต้องท�างานหนักทั้งสามส่วนพร้อมๆ กัน เมื่อคุณหลับ ภายในตัวคุณยังต้องท�างานอยู่ นั่นแปลว่ามัน ไม่ได้ซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอเลย ถ้าอย่างน้อยระบบย่อยอาหารของคุณจะไม่ต้องท�างานหนักพร้อมกัน มันจะได้ท�าหน้าที่ซ่อมแซมของมันบ้าง ดังนั้น ผมอยากให้คุณปรับตารางการกินอาหารเสียใหม่ กินข้าวเช้า ข้าวกลางวัน อย่างที่คุณชอบ แต่หลังจากมื้อกลางวันไปแล้ว ขอให้กินแต่ Raw Food คือผลไม้ น�้าผลไม้ ผักที่ไม่ผ่านการปรุงให้สุก ไม่กินของร้อน ไม่กินของปรุงสุกหลังมื้อเที่ยง 9. Pharmaceutical Industry บริษัทยาใหญ่ๆ ของโลกมักจะผลิตยาที่ท�าให้คุณค่อยๆ ป่วยทีละน้อย แล้วขายยารักษาคุณอีกที มีงานวิจัยล่าสุดของอังกฤษพบว่า ยาแก้ปวดอย่างพาราเซตามอลนั้นก่อให้เกิดผลกระทบต่ออวัยวะ ในร่ า งกาย และน�า ไปสู ่ โรคภัย อื่น ๆ แต่ ค นไทยแทบไม่ มีใ ครรู ้ เ ลย เรายังบริโ ภคมัน อยู ่ กัน ปกติ เมื่อภายในร่างกายคุณเป็นพิษ คุณคิดว่าคุณจะสามารถรักษาได้โดยการกินยาให้ยาไปล้างพิษจริงๆ หรือ ท้ายที่สุดแล้ว คุณเองก็ได้รับสารพิษจากยานั้นเอง 10. Non-violence Life ถ้าคุณอยากจะรักษาอาการเจ็บป่วยด้วยตนเอง คุณควรจะต้องมีออร์แกนิกไลฟ์สไตล์ เริ่มต้นจาก กระบวนการคิดทีเ่ ป็นออร์แกนิก คือความคิดแบบ Non-violence Thought วิธฝี กึ จิตใจให้เป็นจิตใจทีส่ งบ ไร้ความรุนแรงนั้น เริ่มจากการตัดสินใจที่แน่วแน่ของคุณ ว่าคุณพร้อมที่จะมีชีวิตออร์แกนิก แล้วต่อมา ร่างกายจึงเริ่มเรียนรู้ที่จะปฏิบัติตาม กลายเป็นเรื่องอัตโนมัติมากๆ และจะแสดงออกมาในรูปลักษณ์ ภายนอกของคุณ เหมือนกับที่เราดูออกว่าคนนี้เป็นผู้ร้าย หรือคนนี้เป็นนักเต้นร�า เพียงแค่เห็นหน้าตา หรือรูปร่างของเขา ท้ายที่สุดแล้ว ทุกอย่างอยู่ที่จิตใจของคุณเอง ถ้าคุณอยากมีความสุข จงเลือก มีจิตใจที่เป็นสุข นั่นคือทางเดียว วิธีการคิดของคุณจะเป็นตัวก�าหนดความสุขในชีวิต อาหารดีๆ หรือการได้ครอบครองทุกอย่างก็ช่วยอะไรไม่ได้ หากคุณไม่มีความคิดที่เป็นสุข
3 JULY 2017
Good Mourning 01 FEATURE ‘ความเศร้า’ พลังยิ่งใหญ่ที่ช่วยให้ค้นพบความสุขของชีวิต 05 THE SPACE จิบกาแฟท่ามกล่างบรรยากาศอันอุ่นใจที่ 4th Floor Drip Bar 06 MAKE A DISH เมนูบรันช์สไตล์อิตาเลียนจากร้าน Kuppadeli 07 SUPERMARKET ‘เปาโม’ ความอร่อยของเมืองซีอาน 08 THE WORD พลิกมุมคิด ปรับมุมมอง กับ ‘หนึ่งถ้อยค�า’ ที่เปลี่ยนความคิด
FEATURE 1
Good Mourning เรื่อง : ศรัญญา โรจน์พิทักษ์ชีพ, พัทธมน วงษ์รัตนะ ภาพ : รัชต์ภาคย์ แสงมีสินสกุล
เมื่อขอบตาเริ่มร้อนผ่าว น�้าใสๆ ก็รื้นขึ้นมาจนภาพเบื้องหน้าพร่ามัว และแล้วหญิงสาวก็ต้องปล่อยโฮออกมา เพราะไม่สามารถเก็บกลั้นความเสียใจไว้ได้อีกต่อไป เป็นอีกครั้งที่ ‘Sadness’ เด็กหญิงสีฟ้าจากแอนิเมชัน Inside Out ปลดปล่อยความหม่นหมองให้แผ่ซ่านไปทั้งร่างกาย ครั้งนี้หญิงสาวขอไม่หลีกหนี หากแต่ กอดเก็บความโศกเศร้าไว้ด้วยหัวใจที่เปิดกว้าง เพราะแท้จริงแล้ว ความเศร้าคือพลังงดงาม ช่วยเปิดโอกาสให้เธอได้ครุ่นคิดถึงช่วงชีวิตที่ผันผ่าน เพื่อก้าวไปข้างหน้า ด้วยจิตใจที่มั่นคง เปรียบคล้ายช่วงเวลาอึมครึมในวันฝนตก ที่กลับท�าให้เธอพบความสุขไปกับแสงแดดของวันที่ฟ้าสดใสได้มากกว่าที่เคย และแน่นอนว่า กว่าท้องฟ้าจะสดใสในวันที่แสนขมุกขมัว หากความเศร้าปล่อยให้ตัวเองทิ้งดิ่งไปมากกว่า เธออาจจะเดินทางไปไกลจนกลายเป็นนางสาวซึมเศร้าไปในที่สุด
EMOTIONAL JOURNEY
โชคดีทเี่ ด็กหญิงความเศร้าไม่ดา� ดิง่ สูเ่ ส้นทางของภาวะซึมเศร้า จนกลายเป็นโรคซึมเศร้า แต่มคี นอีกจ�านวนไม่นอ้ ยในโลกทีป่ ล่อยให้ความเศร้ากัดกินและทับถมความรูส้ กึ มากขึน้ เรือ่ ยๆ ท้ายทีส่ ดุ ก็หลุดออกมาจากความเศร้านัน้ ไม่ได้ และนัน่ เป็นสัญญาณของการเดินทางสูภ่ าวะซึมเศร้าทีเ่ ริม่ ต้นขึน้ โดยไม่มใี ครคาดคิด แม้กระทัง่ ตัวคุณเอง “ตอนนัน้ ผมตัง้ ค�าถามกับตัวเองบ่อยมาก บ่อยจนมองว่าชีวติ นีค้ อื ทุกข์ และภายในวินาทีหนึง่ วินาทีเดียวเท่านัน้ ผมคิดว่า ผมเป็นโรคซึมเศร้า” ‘กอล์ฟ’ - นันทวัฒน์ ชัยพรแก้ว ครีเอทีฟไดเร็กเตอร์ผู้ที่เคยวนเวียนอยู่บนถนนแห่งโรคซึมเศร้า ได้เล่าถึงสิ่งที่เกินปกติจุดแรกให้ฟัง พร้อมขยายสิ่งที่เกินจากความเศร้ากลายเป็นภาวะซึมเศร้า ด้วยอาการทีเ่ ขาสังเกตด้วยตัวเองว่า “มันมาจากอาการ ‘เบือ่ ’ เบือ่ ทุกอย่าง เบือ่ ข้าว ไม่อยากกิน จนน�า้ หนักลดไป 10 กิโล เบือ่ หน้าตัวเองทีเ่ ห็นในกระจกแล้วรูส้ กึ ว่าไร้คณ ุ ค่า เบือ่ อาชีพของตัวเอง ไม่ตอ้ งการทีจ่ ะเรียนรูอ้ ะไรอีก ไม่อยากแต่งตัว ไม่อยากท�างาน ไม่อยากเจอเพือ่ น ไม่อยากเข้าสังคม ไม่อยากท�าอะไรเลย นอนไม่คอ่ ยจะหลับ แถมยัง ตืน่ เช้า และก็มาจบทีไ่ ม่เชือ่ ในความเชือ่ ของตัวเอง ซ�า้ ยังรูส้ กึ ว่ากินข้าวก็ทกุ ข์ ทุกข์แบบตกเหว แต่ไม่มคี วามคิดทีอ่ ยากจะฆ่าตัวตาย เพราะผมในความคิดของผมคือมันเลยจุด ตายในตอนนัน้ ไปแล้ว ว่าหากตายก็ตอ้ งเกิดใหม่ และทุกข์ใหม่อกี มันย�า้ และชัดเจนขึน้ เรือ่ ยๆ แน่ละ สุดท้ายคือ ไม่ไหวก็ตอ้ งไปหาหมอ” การเดินทางของความเศร้ามาถึงจุด สูงสุด เราจะสังเกตได้อย่างไรว่า อารมณ์ ความคิด และการใช้ชวี ติ ทีเ่ ปลีย่ นไปจากเดิมจนเป็นความผิดปกตินนั้ แพทย์หญิงพาพร เลาหวิรภาพ จิตแพทย์ ให้หลักการไว้วา่
Eric Clapton : นักร้องและนักดนตรี รุน่ เก๋าทีป่ ว่ ยเป็นโรคซึมเศร้าอย่างหนัก หลั ง จากที่ ลู ก ชายวั ย สี่ ข วบเสี ย ชี วิ ต เขาเก็บตัว ใช้ยาเสพติด คิดฆ่าตัวตาย และร้องไห้ทกุ วันนานถึง 4 ปี แต่เมือ่ เขาก้าวข้ามช่วงเวลาที่แย่ที่สุดในชีวิต ได้นั้น เขาก็กลั่นความเศร้าจากการสูญเสียออกมาเป็นบทเพลงในต�านาน อย่าง Tears in Heaven จนโด่งดัง
“หลักการสั้นๆ ง่ายๆ ส�าหรับคนทั่วไปคือ อาการนั้นเป็น ‘หนัก’ และ ‘อยู่นาน’ กว่าที่คน ส่วนใหญ่เป็นกัน และไม่ดีขึ้นตามล�าดับแม้เวลา จะผ่านไปนานพอสมควร จนส่งผลกระทบกับ การใช้ชวี ติ ไม่วา่ จะเป็นในแง่ความสุขของตัวเอง หน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ หรือความสัมพันธ์ เช่น กินไม่ได้นอนไม่หลับในอาทิตย์แรกหลังอกหัก คงถือว่าเป็นปฏิกริ ยิ าปกติทเี่ ข้าใจได้ แต่หากผ่าน ไปแล้ว 3 เดือน 6 เดือน อาการยังไม่ดขี นึ้ หรือ หนักกว่าเดิม แบบนีก้ ค็ งจะไม่ใช่เรือ่ งปกติแล้ว “อี ก อย่ า ง โรคซึ ม เศร้ า เองก็ มี ห ลายแบบ บางชนิดไม่รนุ แรงแต่เรือ้ รัง นานเป็น 5 ปี 10 ปี จน ท�าให้บางคนแยกไม่ออกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นคืออาการ ของโรค อาจจะเข้าใจผิดว่าเป็นเรือ่ งปกติของคนทีต่ อ้ ง เจอปัญหาชีวติ ซึง่ ในการตรวจสภาพจิต จิตแพทย์ ก็มกั จะเห็น ‘ภาษากาย’ ทีบ่ ง่ บอกความไม่ปกติ ของจิตใจ เช่น การนัง่ ตัวเกร็ง บีบมือ รวมไปถึง สีหน้า แววตา วิธกี ารพูด เป็นต้น ดังนัน้ เมือ่ ไหร่ ก็ตามทีเ่ ราสังเกตว่า อารมณ์ ความคิดของตัวเอง ไม่ เ หมื อ นเดิ ม หรื อ มี ป ั ญ หาที่ คิ ด ไม่ ต กเสี ย ที ก็อยากให้มาคุยกับจิตแพทย์นะ” คุณหมอพาพร ยืนยัน
“ความเศร้าบางอย่างก็คอื ผลลัพท์ทดี่ ขี องเมือ่ วาน”
REAL-LIFE EXPERIENCE
แอนิเมชัน Inside Out ได้ถา่ ยทอดบทเรียนจาก อารมณ์ที่เห็นได้อย่างน่ารักและเต็มไปด้วยแง่คิด ดีๆ ส่วนเรือ่ งราวชีวติ จริงของใครสักคนนัน้ หาก ไม่ ใ ช่ ค นชิ ด ใกล้ อาจจะไม่ มี โ อกาสได้ เ รี ย นรู ้ บทเรียนราคาแพงชิ้นนี้ ดังนั้น คุณหมอพาพร จึงได้น�าเรื่องราวของหญิงสาววัยท�างานผู้ที่เก่ง รอบด้านและมีบุคลิกภาพที่ดีคนหนึ่งมาแบ่งปัน เรือ่ งราวให้ทกุ คนได้เรียนรูไ้ ปพร้อมๆ กัน “เพราะผิดหวังจากความสัมพันธ์อย่างรุนแรง เธอเริม่ นอนไม่หลับ ไม่มสี มาธิทา� งาน และร้องไห้ บ่อยจนผิดปกติ เมือ่ เธอมาพบหมอ สิง่ ทีน่ า่ ตกใจ คือ ทุกครัง้ ทีผ่ ดิ หวังอย่างท่วมท้น เธอเลือกการกรีดแขนตัวเอง โดยทุกครัง้ ทีก่ รีด เธอกลับเล่าให้ หมอฟังด้วยสีหน้าเรียบเฉยเหมือนการกรีดแขน เป็นเรือ่ งปกติ สิง่ นีแ้ สดงให้เห็นว่า เธอไม่สามารถ รับรู้อารมณ์ของตัวเองได้ ไม่ว่าจะอารมณ์โกรธ เสียใจ หรือความเจ็บปวด หมอใช้วธิ ใี ห้เธอละทิง้ คัตเตอร์นนั้ ด้วยตัวเอง โดยให้เธอจดบันทึก เพือ่ ให้ เรียนรู้ว่าในแต่ละวันนั้นเธอคิดอะไร รู้สึกอย่างไร ต่อเหตุการณ์นนั้ ๆ เมือ่ เธอเริม่ รูต้ วั มีสติ และกลับ มาดูแลร่างกายและจิตใจตัวเองมากขึน้ ถึงตอนนี้ เธอไม่กรีดแขนอีกต่อไปแล้ว และทีส่ า� คัญ เธอรูท้ นั อารมณ์ของตัวเองมากขึ้น หมอเองก็หวังว่าเธอ จะหายและใช้ชวี ติ ได้อย่างมีความสุขต่อไป”
- พญ. พาพร เลาหวิรภาพ
J.K. Rowling : นักเขียนผูโ้ ด่งดังจาก เกาะอังกฤษ จมอยูก่ บั ความทุกข์มาตัง้ แต่ ทีแ่ ม่ของเธอเสียชีวติ บวกกับการหย่าร้าง และการเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่มีฐานะ ยากจน ท�าให้เธอป่วยเป็นโรคซึมเศร้า และคิดฆ่าตัวตาย เธอเข้ารับการบ�าบัด นาน 9 เดือน ท้ายทีส่ ดุ เธอได้ถา่ ยทอด ความเศร้านัน้ ให้เป็นนวนิยายก้องโลก อย่าง Harry Potter
WHEN LISTENING IS THE BEST MEDICINE
หลังจากที่เดินทางบนเส้นทางแห่งความเศร้า มายาวนาน ถึ ง เวลาพั ก ร่ า งกายและจิ ต ใจด้ ว ย การรักษาอย่างถูกวิธ ี กอล์ฟได้เล่าให้ฟงั ถึงวิธกี ารรักษา ทัง้ ด้วยแพทย์และการรักษาทีเ่ กิดจากตัวของเขาเองไว้ ว่า “เริ่มด้วยการกินยาปรับสมดุลสารในสมองและ เจริญสติ นั่นคือต้องรู้ทันการกระท�าของตัวเองอยู่ ตลอดเป็นเวลา 3 เดือน จากนั้นค่อยๆ ลดยา และไต่ ระดับลงมาจนหายอย่างในปัจจุบนั ” คุณหมอพาพร ได้ อ ธิ บ ายภาพรวมของการรั ก ษาว่ า “การรั ก ษา แบ่งออกเป็นสองระยะ ระยะแรกคือ ตัง้ แต่เริม่ รักษา ไปจนถึงจุดทีก่ ลับเป็นปกติ คือไม่มอี าการ ระยะทีส่ อง คือ ระยะป้องกันไม่ให้อาการก�าเริบ เพื่อให้แน่ใจว่า ทุกอย่างคงที่จริงๆ โดยช่วงแรกจะใช้เวลาประมาณ 3 เดือน ส่วนช่วงป้องกันอยู่ที่ประมาณ 6 เดือน เป็นอย่างน้อย การรักษาจะใช้ทั้งยาและจิตบ�าบัด ซึ่ง มีห ลายเทคนิค ซึ่ง ระยะเวลาในการรั ก ษาของ แต่ละคนก็จะไม่เท่ากัน ขึน้ อยูก่ บั ความรุนแรงของโรค จ�านวนครัง้ ทีเ่ คยมีอาการ สถานการณ์ชวี ติ ทีเ่ จอ และ บริบทอื่นของชีวิตด้วย จิตแพทย์จะประเมินและให้ การรักษาทีเ่ หมาะสมทีส่ ดุ แก่แต่ละบุคคล” นอกจากแนวทางการรักษาทางการแพทย์แล้ว คุ ณ หมอยั ง แนะน�า ไปยั ง คนใกล้ ชิ ด ไม่ ว ่ า จะเป็ น ครอบครัวหรือเพื่อนซึ่งเป็นอีกหนึ่งบุคคลส�าคัญที่จะ เยียวยาและรักษาได้ คือการเป็นผู้ฟังที่ดี ฟังอย่าง เป็นกลาง และไม่ตดั สิน พร้อมทีจ่ ะอยูเ่ คียงข้างด้วย ความเข้าใจและเต็มใจ แม้ในหลายๆ ครัง้ จะช่วยแก้ ปัญหาทีเ่ จอไม่ได้ แต่เชือ่ เถอะว่าเขารับรูถ้ งึ ความตัง้ ใจ ที่จะช่วยเหลือนั้นได้ และพร้อมจะขอบคุณคุณเสมอ ที่ไม่เคยทิ้งและอยู่ข้างกันในช่วงเวลาแย่ๆ ที่ผ่านไป อย่างเนิบช้า ให้รสู้ กึ เดินเร็วขึน้ กว่าเดิม
Michael Phelps : นักว่ายน�า้ โอลิมปิก ผู้เคยคว้าเหรียญรางวัลต่อเนื่องมา ตัง้ แต่ป ี ค.ศ. 2004 พบว่าตัวเองป่วย เป็นโรคซึมเศร้า เนือ่ งจากความกดดัน จากการแข่งขันและช่วงชีวิตวัยรุ่นที่ สูญหาย เขาหยุดว่ายน�า้ เริม่ ใช้ยาเสพติด และคิดฆ่าตัวตาย ท้ายสุดยอมเข้ารับ การรักษา และใช้เวลากับครอบครัว มากขึน้ กระทัง่ ปี ค.ศ. 2016 เขากลับมา ลงแข่งขันว่ายน�า้ ในโอลิมปิกอีกครัง้
4
TURN SORROW INTO STRENGTH
TAKE IT FOR GRANTED
มาถึงตรงนี ้ คุณอาจมีคา� ถามผุดขึน้ ว่า หรือ จริงๆ แล้วเราทุกคนมีภาวะซึมเศร้าเป็นของตัวเอง อยูแ่ ล้ว เพียงว่าจะมากน้อยแค่ไหน มีเพียงตัวเรา เท่านัน้ ทีร่ จู้ กั มันดี และมีเพียงตัวเราทีห่ ยิบอารมณ์ ซึมเศร้าขึน้ มาแล้วเปลีย่ นเป็นพลังได้อย่างไร เชือ่ ว่าทุกคนมีคา� ตอบ แต่หากยังไม่แน่ใจ เรามีเรื่องราวดีๆ จากงานเสวนา ‘เราต่างมี ภาวะซึมเศร้าในตัวเอง’ เมื่อวันที่ 4 มิถุนายน ทีผ่ า่ นมา ณ สถาบันวัชรสิทธา เริม่ ด้วยค�าของ เชอเกียม ตรุงปะ รินโปเช พระทิเบต และผู้เขียนหนังสือธรรมะอันโด่งดัง Joy of Living ได้กล่าวว่า “ซึมเศร้าเป็นสภาวะจิต ทีไ่ ม่นา่ พึงใจ ทีท่ า� ให้เธอรูส้ กึ ว่าชีวติ ไม่มที างออก แต่ด้านในมีพลังบางอย่างที่มีค�าตอบทุกชนิดอยู่ แค่เพียงแอบซ่อน และฉันคิดว่าภาวะซึมเศร้า เป็นหนึ่งในพลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุด และเป็นพลังงาน ที่ตื่นรู้อย่างยิ่งยวด แม้เธอจะรู้สึกง่วงๆ ก็ตาม” “ผมเข้าใจแล้วว่า ภาวะซึมเศร้าทรงพลังได้ อย่างไร? ‘พ่อหมอ Spokedark’ - ณัฐพงศ์ เทียนดี กลับพบค�าตอบ แม้ความคิดวูบแรก เขาจะต่อต้านก็ตาม ท้ายสุดเขาก็เข้าใจ และ เปรียบเทียบให้เห็นภาพว่า “ผมขอเปรียบเทียบโรคซึมเศร้าว่าเหมือน ‘หลุมทรายดูด’ ทีจ่ ะดูดกลืนชีวติ ของเราให้ดา� ดิง่ ลงไป หมดเรีย่ วแรงและก�าลังใจจะท�าอะไร การถูก ทรายดูดตลอดเวลาท�าให้เราได้ฝึกฝนกล้ามเนื้อ จิต ใจของเราให้ แ ข็ง แกร่ ง เพื่ อ จะเดิ น หนี จ าก หลุมทรายดูด คนซึมเศร้าจะมีความคิดวนเวียน อยู่กับเรื่องแย่ๆ ตลอดเวลา แต่จะมีบางจังหวะ ทีเ่ ราหยุดและมีสมาธิ มีสติขนึ้ มาได้ มันท�าให้เรา ได้ฝึกความคิดตัวเอง และในจังหวะนั้นเราจะมี ก�าลังวังชาและลุกขึ้นมาจากหลุมทรายดูดได้”
“อย่างน้อยในความเศร้า ก็ท�าให้เรารู้ว่า ก่อนหน้านีเ้ รามีความทรงจ�าทีด่ แี ละมีความสุขกับ สิ่งนั้นมาก่อน หากเราไม่มีความรู้สึกดีๆ ตรงนั้น เราคงไม่เศร้า หากจะมีนา�้ ตา ก็มาจากความคิดถึง ดีใจต่อสิ่งที่เกิดขึ้นน�้าตาอาจไม่ได้เกิดจากความเศร้าเสียใจเพียงอย่างเดียว บางครัง้ องค์ประกอบ ทีส่ า� คัญก็คอื ความคิดถึง” คุณหมอพาพรเอ่ยด้วย น�า้ เสียงทีท่ า� ให้ใจชืน้ ขึน้ พร้อมกล่าวต่อว่า “อารมณ์เศร้ามันบอกเราว่า โลกก็เป็นแบบนี้ แหละ มีสมหวังและผิดหวัง เป็นธรรมดาของชีวติ เห็ น ถึ ง ส่ ว นที่ ค วบคุ ม ไม่ ไ ด้ เมื่ อ ควบคุ ม ไม่ ไ ด้ ก็ไม่ต้องไปยึดมั่นถือมั่น สุขก็ยิ้ม เศร้าก็ร้องไห้ แล้วก็รับรู้ว่าเรามีความรู้สึกนั้น ไม่ยินดีไปกับ ความสุขจนมากมาย หรือยินร้ายกับความทุกข์ จนทรมาน ท�าให้ใจเราอยูก่ ลางๆ ได้” ส่วนทาง ปวเรศ วงศ์เพชรขาว หนึง่ ในผูก้ อ่ ตัง้ บล็อก Moodytwenties เล่าประสบการณ์ตรง ผ่านงานเสวนาข้างต้นว่า โรคซึมเศร้าท�าให้เขา กลายเป็นคนรอบคอบ ท�าอะไรอย่างเป็นเหตุเป็นผล เพราะเขาพยายามแยกแยะตลอดว่า ปัญหาทีเ่ กิด มาจากความผิดพลาดจริงๆ หรือมาจากโรคซึมเศร้า ที่ เ ป็ น อยู ่ เมื่ อ แยกได้ ก็ ท� า งานต่ อ ได้ และยั ง รอบคอบขึน้ นัน่ เอง ไม่ตา่ งจาก จอมเทียน จันสมรัก นักเขียน ผูเ้ ป็นโรคซึมเศร้า ได้บอกถึงสิง่ ทีไ่ ด้รบั จากอาการ ป่วยว่าในงานเสวนาไว้วา่ “คนป่วยโรคนีจ้ ะครุน่ คิด ตลอดเวลา คิดแล้วไม่ฆ่าตัวตาย นั่นแปลว่า เขาก�าลังตัง้ ค�าถามไปหมดทุกเรือ่ ง และถามตัวเอง ซึ่งเขาอาจจะค้นพบค�าตอบส�าหรับตัวเองแล้วว่า มีชวี ติ อยูต่ อ่ เพือ่ อะไร” ในขณะที่ เ ราสั ม ภาษณ์ ก อล์ ฟ และถาม ออกไปว่าเขามีชีวิตต่อเพื่ออะไร เขาตอบทันทีว่า
“เพราะสิง่ ทีท่ า� ให้ผมเป็นโรคซึมเศร้าคือ การยึดมัน่ ถือมั่น ผมกระหายความส�าเร็จจากองค์กรมาก เสียจนลืมความสุขง่ายๆ วินาทีนั้น ผมรู้แล้วว่า ผมมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อเป้าหมายของชีวิต นั่นคือ การเป็นพ่อทีด่ ที สี่ ดุ ของลูก” คุณหมอพาพรได้ชี้ให้เห็นถึง ‘จุดเปลี่ยน’ บางอย่างที่เกิดขึ้นกับผู้ป่วยที่เป็นโรคซึมเศร้าว่า “โรคซึมเศร้าจะท�าให้คนคนนั้นได้ทบทวนตัวเอง สังเกตความคิด ความรูส้ กึ ซึง่ ต้องอาศัยการมีสติ ผลลัพธ์ของการรูจ้ กั จิตใจตัวเองนีท้ า� ให้เขาจัดการ ชีวติ ตัวเองได้ดขี นึ้ ใส่ใจในสิง่ ส�าคัญ และละวาง ในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ เมื่อโรคนี้หาย เขาจะได้ สิ่งที่มีค่ากลับมา คือชีวิตสมดุลมากขึ้น เพราะมี ทักษะทีจ่ ะจัดการกับโลกภายนอกและโลกภายใน ได้ดีขึ้นนั่นเอง” เพราะฉะนั้น คนที่ไม่ซึมเศร้าคงไม่ต้องรอ ให้ความเศร้ามาสาดพลังงานลบใส่ ถึงจะเข้าใจ การใช้ชวี ติ แต่ขอให้ความเศร้าเล็กๆ เปลีย่ นเป็น พลังงานด้านบวกทีย่ งิ่ ใหญ่ เป็นพลังดีๆ ทีจ่ ะอยู่ ในใจของเราได้ตลอดไป
Kathryn Schulz : ผูส้ อื่ ข่าวและนักเขียนชาวอเมริกนั ผูน้ า� เรือ่ งราวความผิดพลาดในชีวติ มาเขียนเป็นหนังสือ Being Wrong : Adventures in the Margin of Error และยกรอยสั ก ที่ หั ว ไหล่ ข องเธอเป็ น ตั ว อย่ า งอั น ยอดเยี่ยมส�าหรับการยอมรับความเศร้าโศกเสียใจ ของตัวเอง เธอยังย�า้ อีกว่า สิง่ ส�าคัญไม่ใช่การมีชวี ติ โดยปราศจากความเศร้า แต่คอื การไม่เกลียดชังตัวเอง แม้ในช่วงเวลาทีเ่ ศร้าทีส่ ดุ ก็ตาม
THE SPACE
4
th
Floor for Life เรื่อง : ศรัญญา โรจน์พิทักษ์ชีพ ภาพ : รัชต์ภาคย์ แสงมีสินสกุล
ทันทีที่เปิดประตูบานเล็กบนชั้น 4 ของตึกแห่งหนึ่งในซอยสุขุมวิท 26 เราก็พบกับสถานที่ที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น สัมผัสได้ถึงความเรียบง่าย จากเฟอร์นิเจอร์โทนไม้สีอ่อน วิวต้นไม้สีเขียวด้านล่างที่แซมระหว่างตึกระฟ้าผ่านกระจกบานใหญ่ จมูกยังคงตั้งใจสูดกรุ่นกลิ่นกาแฟดริปจางๆ ระหว่างทีล่ อ่ งลอยอยูน่ นั้ ‘อิฐ’ - วราวุฒิ จูว่ ฒ ั นาพงษ์ และ ‘ยู’ - นภสร สุจติ ธรรมวงศ์ สองคูห่ เู พือ่ นซี้ เจ้าของร้าน 4th Floor Drip Bar ได้เอ่ยทักทายขึน้
This Space is... “ที่ที่ชาร์จพลังงานชีวิต และเติมความสงบให้กับทุกคน”
“ชอบวิวใช่ไหมล่ะ” อิฐทักทาย พร้อมเดิน เข้าไปยังโซนดริปบาร์ที่ตั้งอยู่ใจกลางพื้นที่เพียง ชั้นเดียว เขาเริ่มต้มน�า้ เตรียมอุปกรณ์ดริปเปอร์ ฟิลเตอร์กรอง เทน�้าร้อนลงกาอะลูมิเนียมคอยาว ระหง ค่อยๆ เทน�า้ วนลงฟิลเตอร์หนึ่งทีแล้วเทน�้า ทิ้ ง บดเมล็ ด กาแฟไทยด้วยเครื่องบดไซซ์เล็ก ตวงให้ได้ปริมาณทีเ่ หมาะสม ก่อนจะเทลงฟิลเตอร์ และวนน�้าร้อนอีกหลายๆ ครั้ง จนเกิดเป็นครีมา ฟองครีมสีน�้าตาลนวลชวนชิม จากนั้นก็ปล่อย ให้น�้ากาแฟสีน�้าตาลจางๆ ลงแก้วด้านล่าง... หอมจัง! “เริม่ จากชัน้ 1 ก่อนละกัน” เสียงของยูนนั่ เอง ที่เริ่มต้นเล่าให้เราฟัง “ด้านล่างเป็นร้าน baker gonna bake สังเกตว่า ข้ า งล่ า งก็ จ ะหนึ่ ง ชั้ น เหมื อ นกั น แต่ แ บ่ ง เป็ น สองฝั่ง ฝั่งครัวและโต๊ะยาวท�ากิจกรรม ตรงกลาง หน้าบันไดคือดิสเพลย์เล็กๆ ส�าหรับวางจ�าหน่าย สินค้าต่างๆ และฝั่งขวามือคือเบเกอรีและกาแฟ ทั้งหมดจะแนวหวานๆ อุ่นๆ โทนสีเหลืองและ ไม้สีอ่อน มันเป็นแนวคิดของเราเอง มีที่มาจาก ความหลากหลายของบุคลิกส่วนตัว มาถึงชั้น 4 เป็นสถานที่ที่พวกเราตั้งใจแรกเริ่มว่าจะไม่เปิด ท�าอะไร และเก็บไว้เป็นที่พักของพวกเรา “เราหลงใหลความเรียบง่ายของกาแฟดริป และการที่ไม่ต้องใช้อุปกรณ์มากมาย เมื่อเราได้ รู้จักอิฐ ก็เริ่มต้นหาข้อมูลไปยังต้นทางของเมล็ด กาแฟกันบนดอย และตัดสินใจเปลีย่ นความสบาย ส่วนตัวในชั้น 4 นี้ ให้คนอื่นๆ ได้มาพบกับเสน่ห์ ของความเรียบง่าย เงียบสงบ เนิบช้า และเป็น สถานทีท่ สี่ บายใจกลางเมืองแบบนีบ้ า้ ง” ยูอธิบาย พวกเขาชอบชัน้ 4 เพราะเป็นชัน้ บนสุดของตึก ลั ก ษณะจะคล้ า ยห้ อ งใต้ ห ลั ง คาที่ น ่ า สนใจ โถงเพดานสู ง และมี วิ ว ดี ที่ สุ ด แต่ เ มื่ อ ต้ อ ง กลายมาเป็นร้านกาแฟสไตล์โลว์บาร์ พวกเขาจึง แบ่งพื้นที่ออกเป็นสี่ส่วนด้วยกันคือ ฝั่งซ้ายเป็น เคาน์เตอร์ครัวขนมไทยจากฝีมอื ของคุณแม่ของอิฐ
ตรงกลางเป็นลานโต๊ะเก้าอีไ้ ม้เตีย้ ๆ หน้าไม่กว้าง มาก ประมาณสองสามชุดให้ลูกค้านั่ง พร้อม โซนดริ ป บาร์ ค รึ่ ง วงกลมที่ มี แ รงบั น ดาลใจ มาจากฆ้องวง ส่วนด้านบนอีกครึ่งชั้นเล็กๆ สามารถเดินขึน้ ไปด้วยบันไดวนได้ เป็นแกลเลอรี งานศิลปะและภาพถ่ายของเพือ่ นๆ ทีพ่ วกเขา รู้จัก และยังมีประตูด้านขวาสุดแบ่งเป็นที่พัก “สิ่ ง หนึ่ ง ที่ ท� า ให้ พื้ น ที่ เ ล็ ก แต่ ไ ม่ แ คบ คื อ คนที่ อ ยู ่ บ นนี้ ม ากกว่ า ทั้ ง บาริ ส ตาเอง และลูกค้า” อิฐและยูอธิบายเพิ่มด้วยรอยยิ้ม ค�าตอบของพวกเขาจบลงพร้อมๆ กับ กาแฟดริปของฉันเกลี้ยงแก้ว ลูกค้าคนอื่นๆ เริ่มทยอยเข้ามา พร้อมแล้วที่จะแบ่งปันเก้าอี้ ให้คนไม่รู้จักกันนั่ง และรอคอยเครื่องดื่มจาก ฝีมืออิฐด้วยความเย็นใจ
ไอเดียดีๆ ที่เติมชีวิตให้เต็ม อิฐ : เป็นสถานที่ที่เราได้แชร์ความคิด ไปพร้อมๆ กับการตั้งค�าถามและพูดคุยกับ ลูกค้า เมื่อคุยแล้ว ส่วนใหญ่ก็จะได้คา� ตอบ จากลูกค้า เกิดไอเดียหรือได้เมนูใหม่ๆ ขึ้นมา ยู : ชั้น 4 เป็นจุดพักผ่อน เมื่อมองไป ด้านนอกก็สงบ มีความเงียบที่สบาย และ กลายเป็นที่ชาร์จแบตให้กับเราทุกคน
SUPERMARKET
Taste of Xi-An...‘Pao Mo’ ทีซ่ อี านมีอาหารหลักทีท่ กุ คนต้องกิน อย่าง ‘เปาโม’ ขนมปังในซุปเนือ้ แกะรสเข้มข้น โดยว่ากันว่า ทีม่ าของเปาโมนัน้ มาจากเจ้าควังอิน้ จักรพรรดิองค์แรกของสมัยราชวงศ์ซง่ ครัง้ ตอนทีใ่ ช้ชวี ติ อย่างยากล�าบากก่อนขึน้ ครองราชย์ ระหว่างเดินทางไปเมืองฉางอานหรือซีอานในตอนนัน้ เป็นช่วงฤดูหนาว เขามีแค่แป้งเย็นทีจ่ บั ตัวแข็ง เจ้าของร้านซุปมาเห็นก็เกิดความสงสาร จึงมอบซุปแกะร้อนๆ จากนัน้ เขาก็หกั แป้งให้เป็นชิน้ เล็กๆ และแช่ในซุป หลังจากกินแล้ว เขารูส้ กึ อบอุน่ กายและใจ นับตัง้ แต่วนั นัน้ เป็นต้นมา ‘หยางโร่วเปาโม’ ก็ได้เป็นตัวแทนความอร่อยของเมืองซีอานไปโดยปริยาย
LAMP
STAR ANISE & CASSIA BARK
FLATBREAD
ข้าวสาลีที่ใช้ทา� แป้งขนมปังใส่ในเปาโม ปลูกมาก ง่ ใน ทีส่ ดุ ในเขตตอนบนของแม่นา�้ แยงซเี กียง และเปน็ หนึ นี้ เมนู บ หรั า ส� ปี 4,000 ่ า มากว น าวจี ของช ก อาหารหลั ย อ ก้ ้ ว นิ ปลาย า เท่ ความลับอยูท่ กี่ ารบิขนมปังให้เป็นชิน้ ม เข้ ก่อนน�าไปต้มกับซุปแกะรส
GINGER
FENNEL SEED
LAMP
ที่ถนนคนเดินหุยหมินเจีย ถือเป็นแหล่งอาหาร ม การกนิ พืน้ เมืองของซีอาน และเตม็ ไปด้วยวัฒนธรร กอบ นประ ว ่ ส ะมี จ ่ นใหญ ว ส่ าหาร อ มนู เ ให้ า ท� ลาม ส อิ วย ของแกะ โดยเฉพาะเปาโม ที่มีทีเด็ดอยู่ที่ท็อปซุปด้ เอง ่ น เนือ้ ลูกแกะนมุ่ ๆ ชิน้ โตนั GINGER
ขิงเป็นหนึ่งในเครื่องเทศที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย ซ่า ทั่วโลก เพราะให้รสหวานที่มาพร้อมกับความเผ็ด ิ สชาต ร มี ป ซุ ้ � า น ให้ จางๆ ทีเ่ ป็นเอกลกั ษณ์ นอกจากจะท�า น ะกิ ่ จ ะที เหมา ่ น อบอุ งกาย ่ า ร กลมกล่อมแล้วยังช่วยให้ ร้อนๆ ในวันทีอ่ ากาศหนาว STAR ANISE
โป๊ยกัก้ เครือ่ งเทศรปู ดาว เป็น 1 ใน 5 ของเครือ่ งเทศ ่ที ีที่สุดที่ใช้เป็นส่วนประกอบในอาหารและท�าเป็นยา ด ช่ ว ยย่ อ ยอาห าร ช่ ว ยลด อากา รโคลิ ก ของท ารก น มาช้านาน นอกจากนี้สารสกัดจากโป๊ยกั้กยังเป็ ย ว ด้ ี ก ้ อ นกได ด วั ห ไข้ ส นไวรั า ต้ องยา กอบข นประ หนึง่ ในส่ว SICHUAN PEPPERCORN
ซุปเปาโมชามนี้ หากได้ซดค�าแรกนอกจากจะได้ นๆ รสหวานของกระดูกแกะแล้ว ยังได้กลิ่นหอมอ่อ หอม ความ น เน้ น เสฉว ก คาด ว่ า มาจา กกลิ่ น พริ ้น มากกว่ารสเผ็ดที่ผสมอยู่ในชาม กลิ่นนี้จะไปกระตุ ๆ ว ไปเร็ อ ต่ า งค� อ กร้ ย รี เ าะให้ ระเพ ยในก อ ย่ น�้า
RED LENTIL
FLATBREAD
CASSIA BARK
ซิ น นาม อนจี น หรื อ อบเช ย เป็ น เปลื อ กขอ ง ต้น ต้นแคสเซีย ซึ่งมีต้นก�าเนิดมาจากประเทศจีน ล�า อก ออกด ก เล็ วและ ย เหนี นา ใบจะห จะโตได้ถงึ 20 เมตร เมนู อ หรื ป นซุ ใ ใส่ ยา น เป็ า � ท ้ มาใช า มน� ย นิ ๆ สีขาวขุ่น พะโล้ต้นต�ารับของชาวจีนมาช้านาน FENNEL SEED
กว่าจะได้ซุปเปาโมรสเลิศจะต้องใช้เครื่องเทศ คือ มากมาย เมล็ดผักชีลอ้ มก็เป็นหนึง่ ในนัน้ เทคนคิ ง่ายๆ ม นต้ อ ก่ าง ขาวบ า นผ้ ใ ่ มาใส หมด ง ้ ทั น�าเครื่องเทศ บ รลั ต ยสู ว รสด้ ง มปรุ อ พร้ ญ่ าดให แกะขน ป ซุ อ หม้ ลงใน ที่ส่งต่อมายาวนาน
SICHUAN PEPPERCORNS
THE WORD 8
If pain must come, may it come quickly. “ถ้าจะต้องเจ็บ ก็ขอให้เจ็บเสียโดยเร็ว” - เปาโล คูเอลญู จากนิยาย By the River Piedra I Sat Down and Wept เล่มแรกในไตรภาคชุด On the Seventh Day โดยมีอีกสองเล่มตามออกมาคือ Veronika Decides to Die และ The Devil and Miss Prym เป็นเรื่องราวชีวิตในรอบหนึ่งอาทิตย์ของสาวน้อยธรรมดาๆ ที่เกิดเรื่องไม่ธรรมดาขึ้นมาในชีวิต เธอบังเอิญเจอกับคนรัก ในวัยเด็กอีกครั้ง ประโยคที่ตามมาหลังจากนี้ เธออธิบายว่า “เพราะชีวิตต้องด�าเนินต่อไป และต้องด�าเนินไปในทาง ที่ดีที่สุด ถ้าเขาต้องตัดสินใจ ก็ขอให้ตัดสินใจเสียตอนนี้ ฉันจะได้รู้ว่าต้องรอเขาหรือลืมเขาไป”