Koffiedoping
De zin en onzin van het zwarte goud
Van Gogh achterna
Europese Fietsroute
van het Jaar 2024
GPS horloges en andere digitale gadgets
Nieuw en uitgetest
Filmregio Berchtesgaden
Onderweg met koning Watzmann
FREQUENCY
De Julbo FREQUENCY biedt optimale dekking in een gestroomlijnde, progressieve stijl. Of je nu kilometers vreet op de fiets of op trailruns: deze bril is een uiterst draagbare ontwerpalliantie tussen prestaties, functionaliteit en plezier.
Charlotte Simon@Ben Becker
Met 2.100 kilometer aan fietspaden die bezoekers door prachtige natuurgebieden en schilderachtige dorpjes leiden, en een provinciebestuur dat sportmarketing na aan het hart ligt, is het meer dan verdiend dat het dit jaar de Fietsroute van het Jaar toebedeeld mocht krijgen.
De Van Gogh Drenthe Fietsroutes (te fietsen als één route van 150 kilometer) laten je kennismaken met het fraaie oerlandschap waar de kunstenaar zich door liet inspireren. Het thema is niet alleen in de bewegwijzering verwerkt, maar komt ook extra tot leven dankzij mooie doorkijkpanelen en een boeiend routeboekje, plus het net heropende Van Gogh Huis Drenthe, waar je het atelier van Vincent kunt zien. Het feit dat Vincent van Gogh drie maanden in Drenthe verbleef, zal bij insiders bekend zijn; publiekelijk echter niet, en ook dat heeft de aantrekkingskracht van deze route alleen maar bevorderd. Een prima initiatief dus en mooi dat dit, te midden van internationale concurrentie, nu beloond wordt.
Wellicht waren de paasdagen al aanleiding om er weer een paar dagen op uit te trekken. Eventueel met de nieuwe e-bike, de nieuwe fietsschoenen of outfit. Laten we hopen dat we in de komende maanden weer volop kunnen genieten van landschappen, routes, gastvrije accommodaties en rustplekken onderweg.
Jaargang 5, nummer 2, april/mei 2024
BIKE explorer is een uitgave van Virtùmedia en verschijnt 5 keer per jaar.
Hoofdredacteur
Adri Ulfman
Redactie
Bram Esselink, Yiannos Karavias
Medewerkers aan dit nummer
Hans Avontuur, Mirte van Dijk, Jessica de Korte, Gijs van Raamsdonk, Jan Koster
Eindredacteur
Emmie Declerck
BIKE explorer bevat artikelen van de Duitse magazines ROADBIKE en MOUNTAINBIKE uitgegeven door Motor Presse Stuttgart GmbH & Co.KG
Vormgeving
Twin Media, Zeist
Conny van der Neut (concreat.nl)
Advertenties
Klaartje Grol, kgrol@virtumedia.nl
Telefoon +31(0)30 3072248
Bert de Vries ,bdevries@virtumedia.nl
Telefoon +31(0)30 6913312
Marketing & samenwerkingen
Rob van der Linden, rvanderlinden@virtumedia.nl
Telefoon +31 (0)6 22420031
Druk
Veldhuis Media b.v., Meppel
Distributie
Betapress, Gilze
Uitgever
Virtùmedia, Pepijn Dobbelaer, Postbus 595, 3700 AN Zeist info@virtumedia.nl
Telefoon +31(0)30 6920677
Abonnementen
De prijs voor een abonnement in NL en B bedraagt € 25,95 per jaar (alleen bij automatische incasso, verschijnt 4 x per jaar). Tarieven voor EU of daarbuiten zie: bikeexplorer.nl.
Abonnementen kunnen bij ieder nummer ingaan en worden elk jaar vernieuwd. Aanmelding kan via onze website of via de klantenservice +31 (0)85 0407400 of klantenservice@virtumedia.nl (ook voor vragen over bezorging). Adreswijzigingen dienen schriftelijk te worden doorgegeven met vermelding van de oude en nieuwe adressering en het nieuwe telefoonnummer.
Opzeggingen dienen schriftelijk met een termijn van minimaal 1 maand te worden doorgegeven.
© BIKE explorer. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever en de auteurs.
ISSN 2772-672X
Wij presenteren in dit en volgende nummers weer een groot en gevarieerd aanbod aan suggesties en opties. Voor bestemmingen, accommodaties en materialen.
We wensen iedereen graag weer een machtig mooi fietsseizoen!
Redactie BIKEexplorer
© Mirte van Dijk
De Trans Slovenia E-Bike Tour brengt je niet alleen langs het indrukwekkende gletsjermeer in Bled, door het Triglav Nationaal Park of over uitdagende bergpassen van de Julische Alpen. De tour combineert ook de pracht van de Sloveense natuur met historische en culinaire
hoogtepunten. Pure verwennerij voor alle zintuigen!
MEER WETEN? velontour.info greenhills.si
Het was hoog tijd om weer bij te praten met de mannen. In onze appgroep Mannen onder elkaar kost het altijd tijd en pogingen om een afspraak te maken, maar toen ik begon over het NK Baanwielrennen, was de afspraak snel gemaakt en vervolgens de tickets vlot geboekt. Hier hadden de mannen wel zin in, al wisten we alle drie niet precies waar we aan begonnen. Op de site stond een behoorlijk vol programma, met onderdelen als koppelkoers, scratch, keirin, puntenkoers, afvalkoers en achtervolging. Veel nieuwe woorden, waarachter ongetwijfeld een interessante wereld schuilgaat. Vooraf kreeg een van ons de opdracht om zich in te lezen in de verschillende onderdelen, zodat we niet helemaal bleu aan de baan zouden zitten. Maar ons echt verdiepen in de disciplines leek ons niet echt nodig. We verwachtten vooral veel tijd te nemen om tussendoor bij te praten, want hoe boeiend kan het nu helemaal zijn om mannen en vrouwen rondjes te zien fietsen op een houten baan?
Nou, we hebben het geweten. Vanaf binnenkomst worden we gegrepen door de enthousiaste speaker
die de matadoren voorstelt. Het startschot klinkt en de strijd begint. Ronde na ronde gebeurt er van alles op de baan. Omdat je er met je neus bovenop zit, zie je alles. Je ziet de renners afzien, de onderlinge communicatie tijdens de koppelkoers, een renner met nét te weinig macht in de benen om de groep voor te blijven, de tactiek en de wedstrijd binnen de wedstrijd. En ondertussen heb je uitgebreid zicht op het middenterrein, waar gesleuteld wordt aan fietsen, renners zich warm rijden op de rollers, onderonsjes plaatsvinden en de renners na hun kampioensrace letterlijk van hun fiets getild moeten worden.
We wilden geen moment missen en gunden onszelf nauwelijks de tijd om een kop koffie te halen. En dat terwijl we de dag gepland hadden om eens uitgebreid bij te kletsen. Dus toen mij bij thuiskomst werd gevraagd hoe het met de mannen was, moest ik het antwoord schuldig blijven.
Maar wat hebben jullie dan de hele dag gedaan?
Eh… Een hoop nieuwe woorden geleerd.
BRAM ESSELINK
Doorkijkpaneel
Vrouwen in het Veen
De Van Gogh Drenthe Fietsroutes lopen door het veenlandschap waar de kunstschilder zo van hield. Trap langs esdorpen, schaapskooien, oude boerderijen en kanalen. De route is verkozen tot Europese Fietsroute van het Jaar 2024.
Jessica de Korte fietste de route als jurylid van Fietsroute van het Jaar, een prijs die jaarlijks op de Fiets en Wandelbeurs wordt uitgereikt. De overige genomineerden waren La Vélobuissonnière in Frankrijk, Lech Radweg in Duitsland en Oostenrijk, Cykelleden Skane in Zweden, en Unionsleden in Noorwegen en Zweden.
Hoge veenbulten, heide, eenzame bomen en meertjes. Het Bargerveen ziet er nog altijd zo uit als het landschap waar Vincent van Gogh rust en inspiratie vond. De kunstenaar hield van de ongereptheid, die hij met donkere kleuren op het doek schilderde. Een geliefd tafereel vormden de landarbeiders in het veld. Zo maakte Vincent in deze omgeving zijn werk van twee vrouwen in het veen, die gedroogde turfplaggen verzamelen.
De stilte overheerst. Het fietspad slingert door een van de laatste hoogveengebieden van Nederland. Samen met fietsmaatje Jamila leg ik de nieuwe Van Gogh Drenthe Fietsroutes af: drie lussen, die samen een rondje van 150 kilometer vormen. Het is alom bekend dat Vincent in Brabant verbleef, maar hij woonde ook een tijdje hier, in het noorden van het land. ‘Drenthe is zóóó mooi, zozeer pakt het me algeheel in, dat ik indien ik niet voor altijd hier kon zijn, ik liever 't maar niet gezien had’, schreef Vincent aan zijn broer Theo.
De route beginnen we in Nieuw-Amsterdam, waar aan het kanaal het statige witgeschilderde Van Gogh Huis Drenthe staat. Vincent woonde en werkte in 1883 twee maanden in het logement van Hendrik Scholte. Boven in het huis - vorig jaar heropend als speels, multimediaal museumbevindt zich nog altijd zijn kamer, met in de hoek een krap houten bed, en bij het raam een tafeltje vol penselen. Vincent had niet veel ruimte nodig. Hij maakte hier een aquarel van de houten ophaalbrug, die toen nog vanaf het raam zichtbaar was.
“Van Gogh was altijd zoekende, zoals wij zoekende zijn,” vertelt Sieta Kampen, secretaris van het museum, en woonachtig in Dalen, een dorp tien kilometer verderop. “In Drenthe vond hij rust, eerst drie weken
in Hoogeveen, daarna in Nieuw-Amsterdam. Ik woon hier zelf al zo lang, dat ik de schoonheid van het landschap niet altijd meer zie.” Kampen wist lange tijd niet over Vincents tijd in Drenthe. “Iemand zei eens: kom, we gaan naar Van Gogh. Ik had helemaal geen zin om naar Amsterdam te gaan, maar het bleek om Nieuw-Amsterdam te gaan.”
Snelle penstreken
Vanaf het dorp, dat zijn naam dankt aan de Amsterdamse beleggers, fietsen we al snel de leegte in. Weilanden met eromheen bomen, die het gras lijken te omarmen. Op de rand van het dorp staat het eerste doorkijkpaneel. In een frame van metaal schittert op glas het werk van Vincent, dat min of meer in het landschap opgaat. Het is een schets voor zijn schilderij ‘Twee vrouwen in het veen’. De ruggen gebogen, witte kapjes op het hoofd, naast zich rieten manden. Getekend met snelle, speelse penstreken.
De akkers gaan over in bossen. Na een tijdje verschijnen de eeuwenoude boerderijen, schaapskooien en schuren, waar Vincent aan
Muurschildering Van Gogh Silo in Nieuw-Amsterdam (bij treinstation)
Fietser bij ‘Van Gogh-kerkje’ in Zweeloo
verknocht raakte. De rieten daken tonen vriendelijk, eronder zit vaak een sierlijk gevlochten patroon van stro; zo konden de Drenten hout besparen. Bij Schoonebeek staan jaknikkers, die van 1945 tot 1996 aardolie uit de grond pompten. Aan de rand van het Bargerveen fietsen we langs het smalspoor waarover het veen vanaf de 20ste eeuw werd vervoerd.
Na een goede nachtrust in B&B bij Vincent - met Van Gogh’s amandelbloesem als behang - is het tijd voor de tweede fietsdag. Charmante esdorpen, met klinkerweggetjes en monumentale boerderijen, rijgen zich aaneen. Om droge voeten te houden, bouwden de bewoners in de middeleeuwen hun huizen het liefst op een zandrug. Zo ontstonden kleine dorpen met een es: een groot stuk land dat van alle boeren samen was. In
kunstenaarsdorp Zweeloo staat het kerkje van rode bakstenen dat Vincent schilderde. Een dorp verderop knijpen we in de remmen voor de Oud-Saksische Koffie- en Pannenkoekboerderij ’t Hoes van Hol-An. Zodra je hier over de drempel stapt, ben je in het Drenthe van weleer. Geruite kleedjes op houten tafels, porseleinen borden boven de kachel, in de hoek een bedstee. Maar de eigenaar is wel degelijk met de tijd meegegaan. Je kunt hier gluten-, lactose- en eivrije pannenkoeken krijgen, met biologisch boekweitmeel van de molen.
Alsmaar is het Vincent die de weg wijst. Hij staat afgebeeld op de vrolijke, groene bordjes. Het Fietsmaatjespad - een mooi fotomoment - slingert door het bos. Door fraaie veengebieden gaat de route verder naar Hoogeveen, de stad waar Vincent met de trein aankwam. Veel van de charme is verlo-
ren gegaan door nieuwbouw, maar daartussen staan nog altijd imposante panden. Op de plek van Eetcafé De Beurs stond vroeger het postkantoor waarvandaan Vincent waarschijnlijk zijn brieven verstuurde.
Langs het kanaal
Dag drie alweer. Ten zuidoosten van Hoogeveen liggen de bossen van Hollandsche Veld, begin van de 19de eeuw aangelegd op de verveende grond, met een fijne zwemplas. Vincent voer met een trekschuit over de Verlengde Hoogeveense Vaart naar NieuwAmsterdam, waar wij onze fietstocht begonnen en ook weer zullen eindigen. Naast het kanaal is het heerlijk rustig fietsen. Het is opvallend hoe vaak deze route over fietspaden en stille landwegen gaat.
Vlak voordat we weer het bos in slingeren, staat een doorkijkpaneel langs de weg. Het is Vincents tekening van het veenlandschap dat hier vroeger lag, en later plaatsmaakte voor landbouwgrond. Een ondergaande zon, donkere figuurtjes die afsteken tegen de oplichtende horizon. Vincent was enthousiast over wat hij tijdens zijn vaartocht had gezien. ‘Drenthe inspireert mij tot een leven lang schilderen,’ schreef hij in een van zijn brieven. ‘Hier heb ik mijn bestemming gevonden.’ Toch ging hij weg, door geldgebrek.
Begin de route in Hoogeveen, waar Vincent in Drenthe aankwam.
De bewegwijzerde route bestaat uit drie routes (Vincents Aankomst, Vincents Dagtocht en Vincents Inspiratie) die je, tegen de klok in, als één grote ronde kunt fietsen. Het gps-bestand is te downloaden via drenthe.nl/cultuur-erfgoed/ van-gogh/fietsroutes. De gids ‘Op de fiets met Van Gogh’ is te koop bij meerdere VVV’s. Hoogeveen en NieuwAmsterdam hebben een treinstation.
Fietser rust uit bij Zwemplas Schoonhoven bij het bosgebied Hollandsche Veld Fietsen langs het kanaal tussen Hoogeveen en Nieuw-Amsterdam
Fietsers en koffie horen bij elkaar. Er is geen sport waar koffie zo in de cultuur is verweven als de wielersport. Denk aan de Strava-posts met bakkies leut, de wielercafés en zelfs de gelletjes met cafeïnesmaak. Koffie als de motor in het peloton dus! Wij vroegen ons af: is koffie slechts een smakelijk onderdeel van de wielercultuur, of zou cafeïne ook echt een prestatiebevorderend effect hebben?
Drie mannen die alle mogelijkheden van materiaaldoping al hebben benut, zijn op zoek naar de laatste procenten winst. Koffiemerk Il Magistrale was bereid ons te voorzien van vier smaken bonen en onze huisbarista Robin tapte een serie strakke bakkies en showde haar latte-art skills. Tijd om te proeven.
De proef op de som
We hebben maar liefst vier verschillende smaken tot onze beschikking. De beschrijvingen van deze brandingen doen niet onder voor die van wijn en whisky. De verpakkingen reppen over tonen van vanille, subtiele smaaknoten en over geursensaties
Dat belooft wat!
De namen van de koffies doen wielerharten sneller kloppen: Gravel Grinder, Cima Coppi, Leeuw van Vlaanderen en speciaal voor de wielerploeg Visma Lease a bike gebrande Racing wasps.
De vier koffies waren behoorlijk verschillend van smaak, daarover was iedereen het eens. De meest uitgesproken smaak was de Leeuw van Vlaanderen. Een tikkeltje zurig, maar wel met een afdronk van chocolade. Cima Coppi is, in tegenstelling tot de naamgeving, meer een allemansvriend, en de Gravel Grinder vinden we een karaktervolle doordrinkkoffie. Dat past wel bij de naamgever van deze smaak, liefhebber en graveljunk Laurens ten Dam. Ten slotte proefden we Racing wasps. Deze variant springt eruit vanwege de wat zoetere smaken. Bij ons streden de Leeuw van Vlaanderen en Gravel Grinder om de dagwinst, maar bovenal merkten we dat er veel verschillen zitten in de diverse koffies.
Eenmaal op de fiets, is het lastig te zeggen of de koffie nu echt bijdraagt aan onze wielerprestatie. Het lijkt erop dat er met een goede kop koffie net wat meer jus in de benen zit. Korte sprintjes gaan net wat makkelijker. Of is dat nu het placeboeffect?
Wat zegt de wetenschap?
Wij komen er niet uit, dus het is tijd om bij de wetenschap te rade te gaan. Cafeïne zorgt ervoor dat een aantal hormonen in ons lichaam geactiveerd worden: adrenaline, dopamine en cortisol. Dat zorgt ervoor dat aminozuren in de spieren en glycogeen in de lever sneller worden omge-
De koffie-keurmeesters
zet naar glucose, die vervolgens vrijkomt in de bloedsomloop. Doordat je lichaam in een snel tempo veel glucose aanmaakt, levert dit veel energie op die jij vervolgens kan gebruiken - uitstekend voor situaties waarbij je snel moet kunnen handelen of intensief moet bewegen.
Maar daar houdt het niet op. Cafeïne hecht zich in het lichaam aan zogenaamde receptoren, en neemt daar de plek in van een stof die adenosine heet. Dit is een stof waar je je moe door voelt. Omdat cafeïne de adenosine verdringt, kan deze stof zijn werking niet doen, met als resultaat dat je je minder moe voelt en zelfs wakkerder en alerter bent. Er zijn zelfs onderzoeken die uitwijzen dat de perceptie van pijn en intensiteit wordt verminderd. Kortom, de wetenschap is duidelijk: een dosis cafeïne zorgt ervoor dat je jezelf net wat meer kunt pushen. Je kunt meer power leveren én je voelt minder pijn.
En dat is een fijne gedachte, nu we het wielerseizoen weer op gang hebben getrokken. Ons bakkie leut is gewoon erg prestatiebevorderend!
Op naar de volgende uitdaging: hoe vinden we de wetenschappelijke onderbouwing om de heerlijke appelpunt met slagroom goed te praten.
Vier klasbakken strijden om de winst
Toeren over landsgrenzen heen, bergpassen in alle soorten en maten. De directe nabijheid van Duitsland, Zwitserland en het vorstendom Liechtenstein maakt van de Oostenrijkse regio Vorarlberg met zijn gastvrije inwoners een uitgelezen bestemming voor Nederlandse racefietsers. Tussen Arlberg en de Bodensee ligt het Bregenzerwald...
Het Bregenzerwald is (nog) niet het slachtoffer geworden van massatoerisme. De regio omvat 23 authentieke, op de karakteristieke Oostenrijkse gastvrijheid gefocuste dorpen, en prachtige natuur. De regio kent in totaal zo’n 32.000 inwoners en is daarmee een topbestemming voor liefhebbers van natuur, cultuur en historische bezienswaardigheden.
Sportieve fietsers kunnen hier de minder en meer uitdagende tochten – al dan niet inclusief beklimmingen – op maat uitzoeken. Het idyllische landschap kent drie onderling zeer onderscheiden karakteristieken (dalen - uitlopers - bergtoppen) en is erkend als immaterieel UNESCO-erfgoed. Het landschap is niet alleen de thuisbasis van een karakteristieke kaassoort, maar ook het grondgebied waar een ruim aanbod toertochten zijn uitgestippeld voor bezoekende racefietsers. Tochten die ook bijzondere en soms zelfs spectaculaire beelden op het netvlies presenteren.
De Bodensee verbindt de drie landen: 173 km van de kustlijn van dit binnenmeer ligt in Duitsland, 28 km in Oostenrijk en 72 km in Zwitserland. Het landschap rond de Bodensee vloeit heel soepel en geleidelijk over in het landschap van het Bregenzerwald, waardoor de twee racefietsregio's heel makkelijk gecombineerd kunnen worden in een toertocht. En voor wie de uitdaging
niet snel te groot is, zijn er bergpassen als de Hochtannbergpas (op 1.679 meter) naar Warth, de Faschinajoch (op 1.489 meter) of de Furkajoch (op 1.288 meter) naar Feldkirch om op het programma te zetten.
En off-road? Voor gravelbikers? Gravelliefhebbers ontdekken de regio crosscountry op grindwegen, over weilanden, oude vracht- en boswegen. Op of weg van het asfalt: op de uitgestippelde routes passeer je altijd authentieke berghutten en geurige kaasboerderijen.
Drie bergpassen in één tocht
De ultieme Vorarlberg-uitdaging is de toertocht over drie bergpassen. De route loopt van Au via Schoppernau-Schröcken naar de Hochtannbergpas. De 900 hoogtemeters vereisen een goede conditie – maar ze zijn mooi verdeeld over 18 kilometer lengte, waardoor het voor de gemiddelde sportief ingestelde fietser goed te doen is. Onderweg ‘vechten’ indrukwekkende vergezichten op imposante bergtoppen en valleien om de aandacht. Na de afdaling naar Warth volgt een comfortabel bochtig deel naar Lech, het exclusieve wintersportoord. De volgende bergpas, de legendarische en uitdagende Flexenpas met de 1,6 km lange half open tunnel, doemt dan al snel voor je op.
Een tussenstop die eigenlijk wel een ‘must’ is, is in Bludenz. Hier móet je jezelf trakteren op een cappuccino en een taartje in een
van de kleine cafés. Pure verwennerij, maar ook belangrijke brandstof voor het komende deel van de route.
Het Klostertal op 2.000 meter hoogte staat dan namelijk nog op het programma. Nog eens 750 hoogtemeters die menig zweetdruppel zullen uitlokken! Maar de beloning is groot. Het resterende deel van de route is één langgerekte afdaling. Puur genieten!
Over genieten gesproken: de krachtige, kruidige Bregenzerwälder bergkaas is niet de enige typische specialiteit van deze regio. In het dichtbeboste Bregenzerwald heeft het bos de mensen - die zich hier rond het jaar 1000 vestigden - in belangrijke mate sociaal en politiek 'geïsoleerd' van de buitenwereld en zo ook gevormd. Ook al is er tegenwoordig veel veranderd, de regio en inwoners hebben hun eigen specifieke karakter en houding behouden, inclusief gastvriendelijkheid. Veel stress en alledaags gedoe laten ze makkelijk voorbij gaan. Een prima setting voor 'onthaasting'!
Regionale specialiteiten en specialisten
Traditionele specialiteiten zoals de hartige Käsknöpfle of een Riebl - een delicatesse gemaakt van maïs- en tarwegriesmeel, melk en boter - zijn warm aanbevolen voor de vermoeide racefietser.
Net als de gespecialiseerde bike accommodaties, zoals het Gämsle Hotel, Wirtshaus & Mehr… in Schoppernau of het unieke racefietsboetiekhotel Bären & Café Deli. Plekken waar je bij uitstek het bijzondere en eigenzinnige van het Bregenzerwald zult ervaren.
MEER INFO:
Bestemming bregenzerwald.at
Accommodatie
Gämsle Hotel, Wirtshaus & Mehr… gaemsle.at
Hotel Bären & Café Deli*** baerenmellau.at
Reisorganisatie
roadbike-holidays.com
© Sebastian StiphoutBregenzerwald Tourismus
De Col de la Loze is met 2.304 meter het dak van de Tour en de koninginnenrit in de Tour. Een brutale klim met een lengte van 22 kilometer en 1.450 hoogtemeters. Onderweg zijn kilometerpalen en een tijdregistratiesysteem geïnstalleerd, zodat fietsers hun klim kunnen timen. Wie durft?
COURCHEVEL.COM
De nieuwe fietsroute in Amstelveld voert langs weilanden en historische plekken. En passant kun je ook nog volop vogels spotten. Het is een fietsroute van zo’n 45 kilometer binnen de historische Stelling van Amsterdam. De fietsroute neemt je mee door de Amstelscheg, een weilandgebied onder Amsterdam, door Amstelveen en ouder-Amstel. Zowel over het vasteland als over water: je neemt twee keer een veerpont. Vergeet niet je verrekijker mee te nemen, want je fietst langs verschillende weidevogelgebieden.
AMSTERDAM.NL
De regio rondom Brugge telt meer dan 100 kastelen en 8 abdijen. In 2024 wordt dit unieke erfgoed opnieuw uitgelicht met een groots Kastelen- en Abdijenjaar. Bezoekers kunnen kijken over kloostermuren en achter kasteelpoorten die gewoonlijk gesloten blijven. Een unieke kans voor bijzondere inkijkjes in abdijtuinen, kasteeldomeinen en binnen het religieuze erfgoed. In de bestaande fiets- en wandelroutes zijn in dit kader ook extra lussen ingebouwd, zodat je op je eigen tempo kunt genieten van de mooiste en meest bijzondere plekken
Het Götakanaal wordt het blauwe lint van Zweden genoemd. Het 19de-eeuwse kanaal verbindt het Vänernmeer in centraal-west Zweden met het Vätternmeer en eindigt - of begint, afhankelijk van hoe je het bekijkt - aan de oostkust. In totaal strekt het zich uit over 190 kilometer, van de stad Sjötorp aan het Vänernmeer tot Mem, Slätbaken, en telt maar liefst 58 sluizen. Het kanaal werd tussen 1810 en 1832 aangelegd en gebouwd door zo'n 58.000. Vóór het spoor- en wegverkeer was het een belangrijke transportroute voor zowel goederen als passagiers. Ontdek deze iconische waterweg over de autovrije jaagpaden langs het kanaal.
VISITSWEDEN.NL
De Julbo Frequency-brillen zijn ideaal voor sportieve fietsers die het tempo graag opvoeren zonder te hoeven inboeten aan stijl en comfort. De Frequency-brillen bieden optimale dekking op het gezicht en een gestroomlijnde, moderne styling.
Dankzij de breedbeeldlens geniet je van een panoramisch zicht, waardoor je geen enkel detail van je omgeving mist. Het montuur is niet alleen comfortabel, maar blijft ook stevig op zijn plaats - zelfs tijdens de meest intensieve activiteiten.
Bovendien is er een handig ventilatiesysteem aan de voorkant ingebouwd, waardoor je bril niet beslaat, ongeacht de omstandigheden. Kortom, het is tijd om de wereld te ontdekken met een heldere, panoramische blik en een bril die niet alleen presteert, maar er ook nog eens geweldig uitziet.
VERKRIJGBAAR VANAF €124,90
JULBO.COM
Het Deutsche Dreieck passeren veel Nederlanders vanaf München - op doortocht naar Tirol of Südtirol, of richting Salzburg, Steiermark of Wenen. Deze regio heeft een heel eigen karakter, met Berchtesgaden als middelpunt: niet alleen historisch, maar ook voor filmregisseurs. En zeker ook bikers, want hier kunnen ze op allerlei niveaus kilometers maken en uren genieten van het landschap, de cultuur en de sfeer. TEKST ADRI ULFMAN
Berchtesgaden ligt in het zuidoosten van Duitsland en wordt aan drie kanten begrensd door Oostenrijk. Het is omgeven door het Nationaal Park Berchtesgaden, het enige alpiene nationale park van Duitsland. In het
hoogalpiene berglandschap domineert de Watzmann, met 2.713 meter de op een na hoogste berg van Duitsland. De ongerepte natuur zorgt voor een kleurrijke fauna en flora. Hier leven steenarenden, herten, marmotten en talloze plantensoorten.
Naast de Watzmann is de Königssee, het diepste meer van Duitsland, de tweede echte ‘trekker’ van het natuurpark. Het meer slingert als een fjord door het natuurpark; het water is kristalhelder en weerspiegelt de steile bergwanden rondom.
Van oudsher werden Berchtesgaden en de streek bezocht door prominenten, zoals koningen van Beieren, kunstenaars en edellieden. Dankzij hen kunnen gasten niet alleen genieten van het natuurlandschap, maar ook een rijk aanbod aan bezienswaardigheden, zoals een koninklijk kasteel, prachtige herenhuizen, mooie winkels en gezellige herbergen, waar traditie en stijl de sfeer nog altijd bepalen.
In de regio kun je op de fiets alle windrichtingen uit, maar een 'Ache' is de vaste begeleider. Naar het noorden is het de Bischofswieser Ache; richting oosten de Berchtesgadener Ache; naar het zuiden de Königsseer Ache; en naar het westen de Ramsauer Ache. De toertochten variëren in lengte: ze zijn tussen 12 en 36 kilometer lang. En behalve richting westen, waar zo'n 600 hoogtemeters overwonnen moeten worden, ligt de 'lat' in de andere windrichtingen op maximaal 300 hoogtemeters. Het hele gebied kan dus in 4 dagen heel ontspannen op de fiets verkend worden, waarbij de trapondersteuning van de e-bike voor maximaal comfort zorgt.
Voor meer sportieve bikers zijn een groot aantal andere routes en tochten beschikbaar, die overigens ook veel uitdagender zijn in hoogtemeters en conditioneel veeleisender. De bergtoppen met de majestueuze Watzmann blijven daarbij altijd in zicht.
De mountainbike voelt zich hier thuis Voor mountainbikers is de regio een heuse hotspot. De grindpaden bezorgen je dat knarsende geluid dat als muziek in de oren klinkt. De lucht is ijl en fris, je ruikt bos, gras en kruiden, en in de verte hoor je de bellen van de koeien die op de almen grazen. Het ideale decor voor de mountainbiker op weg naar de top, waar de berghut met de regionale specialiteiten al wacht. Mountainbiken in Berchtesgaden is gewoonweg fantastisch!
Zonder ook maar iets te willen afdingen op de andere routes en toeren, belichten we hieronder graag vijf specifieke toeren extra - als voorbeeld.
De regioklassieker qua korte routes is de tocht naar de Litzalm met 18 kilometer en 525 hoogtemeters omhoog en omlaag. Vanaf de Hintersee in het dorp Ramsau gaat de route door het Klausbachtal via een korte maar steile klim op de Mitterberg naar de Bindalm. De route loopt door een gebied dat onderdeel is van het nationale park Berchtesgaden. Met een beetje geluk zie je boven je een adelaar of gier cirkelen die jouw aanwezigheid al van ver heeft opgemerkt. Aangezien de route direct naar de top van de Litzalm niet mogelijk is, moeten we oversteken naar Hirschbichl om vervolgens naar de top, de Litzalm, te fietsen. De terugweg gaat via hetzelfde traject.
Een heuse uitdaging die echter absoluut de moeite waard is, is de route naar de Gotzenalm met 34,2 kilometer en 1.713 hoogtemeters omhoog en omlaag. De route heeft als bijnaam de Koningsroute en start bij het treinstation Berchtesgaden en loopt dan over de Faselsberg naar Hinterbrand. Vanaf daar gaat het verder over de Königsbachalm naar de Gotzentalalm.
De vuurproef is het laatste deel van de route: de klim naar de Gotzenalm. De beloning is echter navenant. Eenmaal aangekomen op de alm, doemt de machtige
Watzmann in volle glorie op, met een prachtig uitzicht op o.a. de aan de voet gelegen Königssee.
De klassieker in zuidelijke richting is de Tocht om de Untersberg: 52,3 kilometer en een totaal van 465 hoogtemeters omhoog en omlaag. De start is in Berchtesgaden zelf. Via het buurtschap Stanggaß loopt de route in eerste instantie naar Bischofswiesen en van daaruit verder naar Winkl en Hallthurm. Het uitzicht op de machtige en prachtige Watzmann en later de zogeheten 'slapende heks' is de constante begeleider. Vervolgens bergafwaarts naar het Beierse dorp Gmain en dan over de brug en de Duits-Oostenrijkse grens naar Großgmain. Hier volgt een keuzemoment. Ofwel de comfortabelere route via het Salzburger Freilichtmuseum, ofwel de meer uitdagende route via de Latschenwirt. De comfortabele route voert soepel en ontspannen door de Salzachvallei richting Fürstenbrunn, Glanegg en verder naar Eichet. Vanaf daar gaat het via Grödig naar St. Leonhard, en nadat de Oostenrijks-Duitse grens weer gepasseerd is, komt de gemeente Marktschellenberg al snel in zicht. De weg terug naar Berchtesgaden leidt vervolgens over de Almbachklamm met de Kugelmühle.
Tip: Vergeet niet onderweg een tussenstop in te lassen en daar in alle rust te genieten van de omgeving en de regionale specialiteiten. Of het nu Kaffee und Kuchen is of een Brotzeit of anderszins!
De panoramische rit om de bergrug Högl begint in het dorpje Piding. De route, die een totale lengte heeft van 25,1 kilometer en 300 hoogtemeters, loopt door de dorpjes Anger, Thundorf, Ulrichshögl en Ainring. Een steile rit, maar met gelukkig korte klimmetjes, en weidse vergezichten die zich dan als beloning voor de inspanning prachtig ontvouwen. Meerdere locaties nodigen de dorstige en hongerige fietsers onderweg van harte uit voor een tussenstop.
Een must is de overtocht over het meer naar de Sint-Bartholomeüskerk. De kerk staat aan de voet van de Watzmann en is omgeven door het smaragdgroene water van de Königssee. Enkele delen van de kerk dateren nog uit de 12de eeuw, maar sinds de 17de eeuw heeft de kerk een barokke vorm. De kerk werd naar de apostel Bartholomeus vernoemd, de patroonheilige van de boeren en herders in de Alpen.
Meer dan fietsen alleen
De regio bestaat uiteraard niet alleen uit fietspaden. Voor een mix van activiteiten waarbij gedurende bepaalde dagdelen de fiets niet centraal staat, zijn er in de regio ook tal van mogelijkheden.
Zo is een boottocht over de eerder genoemde Königssee een aanrader. De fjordachtige setting en het heldere water geven prachtige contrasten die ook heel rustgevend zijn.
Een bezoek aan het Salzbergwerk is vooral voor families een tip. De zoutmijn van Berchtesgaden bezorgt gasten een indrukwekkende reis door de wereld van het zout,
De Bodensee-Königssee fietsroute is 453 kilometer lang en kent in totaal 4.800 meter hoogtemeters. Deze LAF (Lange Afstand Fietsroute) hebben we in twee 2023-edities van BIKE Explorer uitvoerig uitgelicht. De laatste etappe ervan is ruim 55 kilometer lang en kent 474 hoogtemeters omhoog en 451 hoogtemeter omlaag. De etappe start in de heuvelachtige uitlopers van de Alpen en loopt vanaf Teisendorf richting Bischofswiesen en vervolgens naar Reichenhall, Gmain en eindpunt Berchtesgaden. Op het laatste deel van dit traject word je voortdurend begeleid door de Berchtesgadener Alpen. Vanaf Berchtesgaden is het dan niet ver naar Königssee. De Königsseer Ache wijst de weg.
met interessante informatie over de functie en waarde van dit ‘goedje’ in het verleden. Over het verleden gesproken: het Kehlsteinhaus, dat op een hoogte van 1.834 meter boven Berchtesgaden ligt, is nog een plek met historische betekenis en is onlosmakelijk verbonden met die van de Obersalzberg. Tussen 1933 en 1945 bevond zich daar naast Berlijn het belangrijkste machtscentrum van de nationaal-socialistische dictatuur, waar beslissingen over vervolging, oorlog en genocide werden genomen. Los daarvan is het dankzij het panoramische uitzicht over het berglandschap een absolute aanrader!
Auto-alternatieven in overvloed Eenmaal aangekomen in Berchtesgaden kunnen gasten de auto met een gerust hart ‘stallen’. Met de Gästekarte is alle openbaar vervoer in de regio gratis, net als de trein naar Salzburg.
Andere vervoermiddelen promoot de regio ook actief met de inzet van elektri-
sche taxi’s en shuttles. Naast een ruim aanbod aan e-bike verhuurders en oplaadpunten is milieuvriendelijke mobiliteit een prioriteit voor de bestuurlijke en toeristische organisaties in de regio. Hetgeen natuurlijk alleen maar waardering en respect verdient!
Een paard in draf is een mooi gezicht in het bos. Maar hoe passeer je als biker eigenlijk een paard op de juiste manier? Zelfs een doorgewinterde mountainbiker krijgt nog weleens zweethandjes als er ineens een massieve hengst opdoemt. Want hoe gedraag je je tegenover zo’n majestueus dier?
Tijdens een modderige mountainbikerit in het bos, kwamen wij amazone Caroline en haar hengst Victor tegen. We knoopten een praatje aan. Tot onze opluchting heeft Caroline vooral positieve ervaringen met mountainbikers. Ze neemt alle tijd om onze vragen te beantwoorden.
Allereerst: paarden zijn vluchtdieren. Ze zien er misschien stoer uit, maar zullen altijd vluchten als er gevaar dreigt. En
omdat ze niet naar achteren kunnen kijken, worden ze nog weleens verrast door fietsers die van achteren komen.
Probeer dus nooit geruisloos langs te glippen, maar zorg altijd dat de ruiter je aan hoort komen - liefst maak je even oogcontact. Dan ben je voor het paard ook voorspelbaar en schrikt hij niet. Passeer het paard vervolgens met een lage snelheid en met minimaal één meter afstand tussen jou en het paard. Fiets je in een groep? Gebaar ver van tevoren dat er een paard loopt en dat de snelheid moet worden aangepast. Fiets vervolgens om de beurt langs het paard.
Merk je dat een ruiter of amazone het paard niet 100 procent onder controle heeft, rijd dan even stapvoets totdat je gepasseerd bent.
SAMENGEVAT
Do:
• Rustig aan komen fietsen
• Oogcontact maken met de ruiter
• Rustig groeten
• Aan de andere kant van het pad gaan fietsen
• In een groep? Om de beurt het paard passeren
Don't:
• Harde geluiden maken
• In een grote groep langs racen
• Dicht achter het paard fietsen
• Dicht langs het paard fietsen
De Scout is een luid fietsalarm voorzien van Apple’s ‘Zoek mijn’ technologie waarmee je je fiets extra (makkelijk) beveiligt.
LICHTGEWICHT
DeScoutweegt slechts25gram, evenveelalseen AA-batterij.
LUIDALARM
Bijbewegingklinkt een85decibelluid alarm.Datisbest hard.
MonteerdeScoutmet speciaalbeveiligde schroeven.
WATERDICHT
Ookwanneerjeinde regenrijdtofjefiets wast.
VRIJEVOGEL
Geenabonnement nodig,deScoutwerkt methet‘Zoekmijn’ netwerkvanApple.
Zuid-Tirol, de bergachtige en populaire provincie in Noord-Italië, kent vele unieke bestemmingen voor enthousiaste fietsers. Slechts twintig kilometer ten zuidwesten van de cultuur-historische stad Bolzano vind je bijvoorbeeld het kleine dorpje Tramin. Maar let op: laat haar bescheiden grootte de enorme hoeveelheid indrukwekkende tracks en routes niet overschaduwen.
TEKST: MIRTE VAN DIJK FOTO'S: FELIX SALLER
Het prachtige bergdorpje
Tramin ligt te midden van de Italiaanse wijngaarden. De naam is dan ook in zijn volledigheid Tramin an der Weinstraße en kent zijn oorsprong van de Gewürztraminer: de rode wijndruif die uiteraard op vele plekken als wijn te proeven is. Dat Tramin hierdoor op culinair-cultureel gebied alleen al voor veel heerlijke momenten zorgt, is al vrij snel duidelijk, maar wist je dat je hier als wielrenner, mountainbiker of gravelliefhebber tussen de wijngaarden vele
gevarieerde fietsroutes kunt ontdekken? Als je op zoek bent naar dé perfecte combinatie van indrukwekkende bergtrails met een mediterrane sfeer en mooie vergezichten tijdens het zweten op de fiets, dan moet je zeker deze Zuid-Tiroolse wijn- en fietsroute op de kaart van Italië markeren.
Terwijl er op veel plekken in deze regio nog sneeuw kan liggen, geniet je hier vanaf maart al van de eerste warme zonnestralen op je gezicht. De routes van Tramin zijn tot
november op hun best, wat voor soort fietsuitdaging je ook zoekt. Niet alleen in Tramin trouwens, ook in de pittoreske wijndorpjes Kurtatsch, Margreid en Kurtinig vind je tal van activiteiten gedurende deze periode. Lange afstandswegen door de bergen voor de wielrenners onder ons zijn geen uitzondering hier. Bocht na bocht klim je hoger, om vervolgens van het unieke landschap te genieten op je weg weer naar beneden, waar de wijngaarden, cipressen en het Kaltern Meer aan je voeten liggen.
Zoek je het wat minder actief, steil en hoog, dan kun je op een gravelbike kilometers maken door de valleien rondom Tramin. Camping, hotel of pension: elke avond kun je zonder al te veel moeite met een maaltijd uit de heerlijke Italiaanse keuken weer aansterken voor het fietsavontuur van de volgende dag. Zelfs als je met de hele familie op pad bent en de fietsen thuis gelaten hebt, kun je terecht bij een van de bike rentals in het dal. De échte hoogtepunten van dit gebied zijn echter weggelegd voor de actieve mountainbikers.
De gevarieerde routes lopen uiteen van steile uitdagingen over de Mendellpass hogerop in het gebergte, tot lange afstandsfietspaden door de vallei. Op de Tramin-bucketlist staat onder andere de 40 kilometer lange singletrail Corno di Tres, een hoogtepunt (én afdaling) van een kleine 1900 meter voor ervaren mountainbikers. De afgelegen trails liggen in natuurlijk terrein en lopen langs imposante massieve rotswanden, afgewisseld met adembenemende uitzichten over het mediterrane landschap.
Ben je de volgende dag weer helemaal hersteld van de hoogtemeters op de Corno di
Tres, dan kun je een poging wagen op de Monte Roen trail. Deze kenmerkende route doet met zijn 20 kilometer lengte en 1900 hoogtemeters niet onder voor de Corno di Tres als het aankomt op uithoudingsvermogen, prachtige vergezichten en een voldaan gevoel achteraf.
Wil je de uitdaging wel aangaan maar heb je het nét niet meer helemaal in je benen zitten, dan kun je de eerste 900 hoogtemeters ook met de Mendelbahn omhoog. Een extra pluspuntje van deze route is dat je net voor het beklimmen van de Monte Roen nog even een pauze kunt inlassen bij de gezellige Überetscher Hütte: dan bereik je ‘uitgerust’ de top voordat je een van de wilde afdalingen over de diverse singletrails inzet. Inclusief panoramisch uitzicht over de Dolomieten en het Brenta-gebied!
De Tramin-vallei is er een van aangename contrasten, zowel qua landschap als qua fietsmogelijkheden. Keihard zweten op 2000 meter hoogte na een uur stijgen, en zure bovenbenen van de kilometerslange afdalingen over natuurlijke trails. Of relaxed rond cruisen in het dal met een tussenstop bij de Montiggler meren, een pauze bij de Bletterbachschlucht of een ritje naar de ijsgrotten van Eppan. Eén ding is zeker: elke tocht eindigt met een welverdiend glas Gewürztraminer, waarmee je kunt proosten op een dag vol fietsplezier in het prachtige Zuid-Tirol.
Cincin!
Bestemming
tramin.com/bike
suedtiroler-unterland.it
Accommodatie
Traminerhof****
traminerhof.it
Reisorganisatie
signature-trails.com
bike-holidays.com
#MyPlace2Bike
Gravelbikes komen meestal niet met een naafdynamo, terwijl deze bike zich uitstekend leent voor woon-werkverkeer op langere afstanden. Een ontspannen zit, lekker robuust, gaan met die banaan! Veel mensen schaffen een tweede wielset aan voor woon-werkverkeer en lange afstanden over de weg. Dan is een naafdynamo echt van meerwaarde, want waarom zou je in een auto wel altijd licht en stroom hebben, en op de fiets niet? De SON 28 naafdynamo is prijzig, maar met 440 gram relatief licht. De dynamo staat bekend als erg betrouwbaar en is bij uitstek geschikt voor het onderweg opladen van devices. Zoals je ziet: hij komt in een kleur die gezien mag worden. Maar natuurlijk ook in chroom en zwart.
ADVIESPRIJS: € 269,00
NABENDYNAMO.DE/EN/PRODUCTS/ HUB-DYNAMOS
Plug je de naafdynamo aan de Cycle2charge oplader, dan kun je ieder device opladen terwijl je fietst, terwijl ook je lamp gewoon brandt. Bij 21 km per uur laad je je apparaat op met 1000 mA. Je kunt hiermee je gps of telefoon opladen, maar verwacht geen powerbank volledig op sterkte te krijgen. Ideaal voor bikepacking, wanneer je toch graag je gps voor de volgende dag opgeladen wilt hebben!
ADVIESPRIJS: € 99,95
CYCLE2CHARGE.DE
Als je dan stroom hebt, wil je graag een goede lichtstraal. Wel, met deze Busch + Müller ben je verzekerd van veel licht. Je hebt 100 lux tot je beschikking en de lamp kent een dag- en een nachtmodus. Daarnaast heb je een standverlichting als je bijvoorbeeld bij het stoplicht staat en is de lamp ook zichtbaar vanaf de zijkant. De prijs is wel echt stevig, maar daar staan een strak ontwerp en hoge duurzaamheid tegenover.
ADVIESPRIJS: € 269,00 BUMM.DE
Dit is de tijd van het jaar om kampeerplannen te maken. Als je gaat bikepacken, wil je vooral een lichte tent. Ook let je natuurlijk op een bescheiden pakmaat en een goede beschutting tegen de regen. Daaraan voldoet deze eenpersoons Big Agnes Copper Spur. Big Agnes is een van de weinige merken die echte Bikepacking-tenten op de markt brengen. Je hebt bijvoorbeeld meer ruimte om je uitrusting te laten drogen en er zijn in de binnentent diverse netjes en haakjes om je fietsspullen en je helm op te bergen. De tent is verpakt in compressiezakken, zodat je zo min mogelijk ruimte nodig hebt in je tas. Het gewicht is met 1200 gram wel aan de ruime kant.
ADVIESPRIJS: € 599,00
BIGAGNES.COM
De DiscGuard is een gamechanger voor spatborden op fietsen met schijfremmen, aldus de brand manager van BBB Cycling. Het ontwerp zorgt voor maximale bescherming, terwijl het snelle bevestigingssysteem en de verstelbaarheid in zowel hoek als hoogte zorgen voor een perfecte pasvorm voor elke racefiets. En zo ook voor het team van Team Visma | Lease a Bike, die naar verluidt de Discguard gebruiken tijdens de trainingen en stages.
ADVIESPRIJS: € 32,95
BBBCYCLING.COM
Met de Pedal Plate pas je je pedalen aan voor gebruik met normale schoenen. De Pedal Plate maakt van de bovenkant van je pedaal een vlak oppervlak. Hierdoor heb je meer grip en veiligheid met gewone schoenen. Daarnaast zorgt de Pedal Plate voor extra comfort doordat je geen vervelende drukpunten meer hebt onder je voeten.
De Pedal Plates klik je eenvoudig in je klikpedalen. Erg handig voor als je even naar de supermarkt wilt of je favoriete fiets ook voor woon- werkverkeer wilt gebruiken. De plaatjes om jouw pedalen om te toveren naar platte pedalen, zijn erg compact in omvang. Heb je ze even niet meer nodig? Dankzij het minimalistische formaat berg je ze eenvoudig op in je zadeltasje. Let op: de Pedal Plate Flat is beschikbaar voor verschillende merken en types pedalen. Deze merken en types hebben verschillende passingen en zijn niet onderling uitwisselbaar. Let daar dus op bij het bestellen.
ADVIESPRIJS: € 17,95
LEGENDS.NL/WINKEL/MERK/PEDAL-PLATE
Er is niets zo spannend als iets nieuws ontdekken. In ons geval sloeg dat nieuwe op letterlijk alles: een land waar we nog nooit waren geweest, een fiets waar we nog nooit op hadden gezeten en een plan dat niet te vergelijken was met eerdere avonturen. We reisden af naar Griekenland en fietsten een kleine 700 kilometer door bergen en langs zee. Goed te doen? Jazeker, maar…
TEKST EN FOTO’S MIRTE VAN DIJK
De Acropolis in de opgaande zon als we Athene verlaten en aan onze rit beginnen
Griekenland staat vooral bekend om haar witte zandstranden, turquoise wateren en zonovergoten boulevards, waar toeristen als koningen van het heerlijke eten genieten. In realiteit is dat maar een klein onderdeel van wat het land te bieden heeft. Hoewel we zwetend door de bergen geploegd hebben, hebben we die bekende witte stranden uiteraard gezien, natuurlijk gezwommen in dat turquoise water en ook de Griekse keuken heeft ons vele malen blij verrast. Maar wat de meeste indruk heeft
gemaakt, is het onbekende binnenland. Het binnenland waar je bijna niemand tegenkomt, waar je geen campings vindt voor je tent, waar je met handen en voeten praat, waar het terrein ruig en wild is en waar de lokale boeren vreemd opkijken als er twee fietsers voorbij trappen.
We vlogen met fiets en bagage naar Athene, namen de trein naar Karditsa en startten een tocht van een kleine 700 kilometer door stad, over land, door bergen, bos en langs de zee: een tocht in alle windrichtingen.
Ik hou wel van fietsen, maar ik heb geen fiets. Ik heb wel een goede conditie, maar ik heb geen idee of ik die hoogte- en kilometers aankan. Ik kan wel een band plakken, maar heb geen idee van de tech en specs van tegenwoordig. Ik bel een vriendin slash collega, Marlotte. Of ze mee wil op dit avontuur. ‘Ik denk het wel’, is lachend het antwoord.
We lenen een fiets, verzamelen fietstassen en plannen de reis. De fiets - gedemonteerd
en in een speciale kartonnen doos op wieltjes - gaat gewoon mee onder in het vliegtuig. Als we Athene Airport verlaten en het centrum bereiken, zoeken we via Google Maps de route naar de AirBnB. De warme temperatuur zorgt voor een zwoele zomerse avond. Het is pas begin juni, de perfecte periode voor een fietstocht. We rollen onze koffers en sjouwen onze tassen door het centrum van Athene. Hier en daar manoeuvreren we tussen de tafeltjes en stoeltjes van de overvolle terrassen, lachend naar de locals die op hun vrijdagavond uit zijn. Het is inmiddels één uur ’s nachts als we voor het eerst een glimp van de verlichte Acropolis opvangen. ‘Are you magicians?’ horen we opeens iemand vragen, wijzend naar onze grote koffers op wieltjes. ‘Yes!’ antwoord ik met een geheimzinnige glimlach. Magicians… Met nul kilometers op mijn fietsteller de Pindus bergketen trotseren de komende dagen… Ja, dat wordt vast een mooie show.
Van Karditsa naar Lake Plastiras
Vanaf Karditsa zie je de Pindus bergketen aan de horizon liggen, zodra je begint met fietsen. Asfalt maakt al vrij snel plaats voor onverharde wegen - wegen die ons eerst door open velden sturen en daarna door het bos bergopwaarts leiden. Onze eerste stop is Lake Plastiras. Een hevige onweerswolk hangt boven onze eindbestemming, maar we
fietsen nog altijd in de zon. Hoe verder we komen, hoe minder leven we zien. Ik trap geconcentreerd de eerste paar honderd hoogtemeters omhoog als opeens een groep wielrenners ons vergezelt. Waar we heen gaan, hoe lang we onderweg zijn en wat ons plan is. Ik roep tussen het omhoog trappen door ‘Lake Plastiras!’ met een luid ‘Whooo!’ van hun kant als gevolg. We hebben blijkbaar nog een hele rit te gaan. Ze denken dat we het voor de storm nog wel halen, steken hun biceps omhoog als zijnde aanmoediging en wensen ons veel plezier. De wind steekt op en de laatste twee uurtjes op de fiets zijn onder een somber maar uit-
gedroogd wolkendek. Als we met een voldaan gevoel onze tent in het bos bij het meer opgezet hebben, kan een snelle duik in het water er nog wel vanaf voordat het donker wordt. De eerste van de tien etappes zit erop. Het gaat goed. Gelukkig.
Bergthee voor onderweg
De komende dagen staan de zwaarste etappes van de hele reis op de planning: de bergetappes. We maken heel wat hoogtemeters - op sommige dagen zelfs rond de 1000. Het landschap is adembenemend mooi en de stilte versterkt het gevoel dat hier geen levende ziel te bekennen is. De soms ruige
De verharde wegen zijn erg beschadigd door steenslag en aardverschuivingen
wegen maken het niet lastig omdat ze steil zijn, maar omdat ze simpelweg door steenslag beschadigd zijn. We slingeren van links naar rechts om gaten en stenen te ontwijken. Fietsend tussen de rotswanden, langs uitzichtpunten en kleine dorpjes komen we steeds dichter bij de kust. Hoewel we hier midden in de natuur zitten, is het niet altijd even makkelijk een plek te vinden om te overnachten, zelfs niet met een klein tentje. En ook al klinkt het erg romantisch als je in een olijfgaard overnacht, je denkt daar nog een keer extra goed over na als je de volgende ochtend de eigenaar met handen en voeten moet uitleggen wat je met fiets en tent op zijn land doet. Hij gaf ons een tak met onrijpe peren mee voor onderweg, een gebaar dat wij beschouwden als een ‘het is ok dat je hier hebt overnacht’.
Tijdens onze laatste etappe in de bergen komen we terecht in een dorpje waar we overvallen worden door een heftige regenbui. We hebben geluk, want er is een piepklein restaurantje waar we thee, koffie en lunch kunnen krijgen. De fietsen mogen zelfs binnen staan, tussen de lege stoelen en tafels ingeklemd. De dame van het tentje spreekt Duits, maar is hier in dit dorpje geboren. Zodra de storm is gaan liggen - en een mooi levensverhaal rijkervervolgen we onze weg, met een grote bos gedroogde Sideritus bloemen onder de snelbinders. ‘Om thee van te zetten’, een souvenir van haar aan ons.
Kalispera en wegwezen
Aan het einde van de dag vinden we een geschikte plek voor onze tent op een verlaten stuk land, iets lager gelegen dan de weg waarover we de volgende dag onze weg richting de kust vervolgen. Als we in onze tent liggen, horen we opeens voetstappen. Ik rits de tent open en zie een man met een hond. ‘Kalispera’, zeg ik. De man zegt niets en vervolgt zijn weg verder naar beneden. Ik kijk Marlotte licht gealarmeerd aan. Is dit zijn land? Zou hij nog terugkomen? Mogen we hier overnachten? Nog geen 30 minuten later komt de man terug. We stappen uit de tent. Hij pakt zijn mobiele telefoon, belt iemand en geeft de telefoon aan ons. Aan de andere kant van de lijn zegt een vriendelijke stem in vloeiend Engels: ‘Goedenavond! Jullie staan op het land van mijn vader. Dat is
prima, maar de boom waar jullie je tent onder gezet hebben is dood. Vanavond wordt er wind verwacht en als die takken op jullie tent vallen, dan is dat erg gevaarlijk.’ We voelen ons opgelucht, verrast, verbaasd, overrompeld en dankbaar tegelijk. Een uur later staat onze tent tweehonderd meter lager, op een veldje naast de boerderij van de beste man - een boerderij die verborgen ligt achter de bomen.
Na een goede, welkome nachtrust binden we de volgende ochtend onze spullen weer op de fiets - de fiets die inmiddels zo vertrouwd aanvoelt dat ik nooit meer kan zeggen dat ik nul fietservaring heb. De boer komt ons zes gekookte eieren brengen en gebaart ons hem te volgen. We stoppen bij
de boom waar we gisteren onze tent opgezet hadden. Er liggen twee grote takken onder. Precies daar waar de tent stond.
Binnen vierentwintig uur bereiken we de kust. Vanaf de bergen maken rotswanden en bossen plaats voor open velden en vlakke geasfalteerde wegen. Hoewel de routes door het binnenland minder heftig zijn voor je lijf, moet je in je hoofd even omschakelen. Het landschap maakt minder indruk en het duurt langer voordat er verandering in plaatsvindt. Ik fiets in een steady ritme over een kilometerslange weg zonder uitzicht en dagdroom al over de duik in de zee later die dag. Marlotte roept opeens wat, maar ik kan zo snel niet begrijpen wat ze zegt. Zodra ik het geblaf van een stel wilde honden hoor, is het me duidelijk. ‘Fietsen!!!’ roept ze. Ik trap me een ongeluk om de drie wilde honden voor te zijn. Eentje voel ik happen naar mijn been, het slijm blijft achter op mijn kuit. Ik gil, als een bezetene. Niet alleen van angst maar ook van opluchting als de honden achterblijven en ons verder met rust laten. Dit hadden we niet zien aankomen. Voor mij geen dagdromen meer. En we fietsen regelrecht, al dan niet in hoog tempo, door naar de kust.
Een nieuwe route
De dagen aan de kust zijn niet te vergelijken met de dagen in de bergen. We starten de eerste etappe vanaf de perfecte camping,
direct gelegen aan het water. Tijd om even bij te tanken, kleren te wassen en van een rustige nacht te genieten. De dagen die volgen gooien een beetje roet in het eten als we geen slaapplek kunnen vinden. Aan de kust is het terrein veel weidser, wat betekent dat er nauwelijks discrete slaapplekken te vinden zijn. Bovendien lopen er grotere wegen dicht bij onze route; veilig is het dan ook niet echt. Noodgedwongen boeken we af en toe een kamer. En als we dan eindelijk een camping gevonden hebben op dag drie van de zee-etappe, blijkt het er een die nagenoeg gesloten is. Vergane glorie. De beste man probeert nog zijn pensioen bij elkaar te verdienen, maar zijn business heeft de Coronacrisis en alle andere economische uitdagingen in het land nauwelijks overleefd. We moeten onze route heroverwegen, dit is niet haalbaar. Al helemaal niet als mijn fiets moeite begint te krijgen met schakelen. Ik trap soms in een grotere versnelling omhoog, simpelweg omdat er iets niet in orde is. We schakelen wat hulplijnen in en binnen no time zijn we opeens omgeschoold tot semi-professionele fietsenmakers. Hoewel de fiets het weer beter lijkt te doen, is het nog niet zoals het moet zijn.
We besluiten zelfs een stukje terug te gaan, om via een andere weg naar Athene te fietsen. Een dipje in onze gemoedstoestand, in
Een laatste etappe langs rots en door bos, hoog in de bergen voordat we afdalen
Dag drie van de zee-etappe
onze motivatie. En dat is erg jammer, want het avontuur was tot nu toe eigenlijk een groot succes. Al met al komen we hier ook wel weer uit, het is gewoon een kwestie van accepteren dat we een nieuwe route moeten kiezen - weliswaar een die wat minder interessant is, maar dat mag de pret niet drukken. Onze laatste dagen staan in het teken
van de fiets gaande houden, lekker eten en de kustlijn waar nauwelijks toeristen te vinden zijn, ontdekken. Ook prima.
Bij Kiato stopt ons fietsavontuur. Het laatste stuk doen we met de trein, simpelweg omdat de route naar en door de buitenwijken van Athene door velen sterk afgeraden
wordt. Het is mooi geweest. Bijna 700 kilometer verder hebben we een heel mooie en goede indruk gekregen van het land dat bekend staat om haar cultuur, historie en natuur. We zagen meer dan de witte stranden en turquoise wateren, we zagen schoonheid in het onbekende. Onervaren, maar voorbereid.
INFO
Wie?
Marlotte Kooijman @studio.mek
Mirte van Dijk @mirtewashere
Met dank aan:
AGU
Canyon
Mons Royale
Visit Greece
Mizu
De hele route is te vinden op Komoot.
Passen ze nog samen in het bos?
Patrick is expert op het gebied van bosbouw én mtb. Hij heeft bosbouw gestudeerd en is al 30 jaar werkzaam in de bossector. Hij heeft onder andere gewerkt als directeur bij Stichting
Probos, een kennis- en innovatiecentrum voor duurzaam bosbeheer en duurzame bosketens. Als mountainbiker heeft hij een groot palmares, met maar liefst tien podiumplekken van het Nederlandse kampioenschap bij de sportklasse en bij de masters. Bovendien werd hij in 2013 Wereldkampioen Mountainbike en in 2023 Europees en Wereldkampioen bij de cross duathlon 55+.
Met recht een autoriteit in beide werelden, en bij uitstek de persoon om natuurliefhebbers en bikers dichter bij elkaar te brengen.
Crossen door de bossen is een veelgebruikte titel om Strava-ritjes op mtb en gravelbike te posten. En die ritjes veranderden de laatste jaren: van lange rechte stukken naar veel meer technisch en singletrack. Dat is onmiskenbaar de handtekening van Patrick Jansen, die de afgelopen 20 jaar als parcoursbouwer voortrekker is geweest in de aanleg van routes, waarbij mountainbikers en wandelaars zo veel mogelijk gescheiden worden. Zijn trails zijn met veel singletrack, bochten en niveauverschil erg aantrekkelijk voor mountainbikers.
TEKST BRAM ESSELINK FOTO'S JORIS KNAPEN
Iedereen blij, zou je zeggen. Maar toch is er geregeld heibel tussen bikers, wandelaars, natuurorganisaties en hun belangenverenigingen. Patrick kan zich als pleitbezorger van duurzaam bosbeheer en begenadigd mountainbiker in beide standpunten inleven. We vroegen hem naar zijn mening.
Als mountainbiker zijn wij erg positief over jouw routes, maar we leven in een dichtbevolkt landje. Jij spreekt de taal van de mountainbikers én van natuurorganisaties. Wat denk jij? Is er wel ruimte voor fietsers en wandelaars in de Nederlandse natuur?
Patrick: “Jazeker! Er is meer dan voldoende ruimte in onze bossen voor natuur, wandelaars en fietsers. Sinds we tracks aanleggen met aantrekkelijke routes voor mountainbikers en gravelaars, zie je ook dat ze zich steeds minder op wandelpaden begeven. Data op Strava tonen heel duidelijk aan dat de stromen van fietsers voor en na de aanleg van een route behoorlijk verschillen. Waar mountainbikers eerder gewend waren kriskras
door het bos te crossen, blijven zij na aanleg van een mtb-route veel beter op de route zelf. Ze zijn dus goed te reguleren zolang de routes aantrekkelijk zijn. We zien nu ook dat de aantallen mountainbikers weer op het peil zijn van pre-corona.”
Goed nieuws dus voor de relatie fietsers-wandelaars. Maar dan de natuur zelf. Er gaan steeds meer stemmen op om van kwetsbare natuur zoals bijvoorbeeld de Waddenzee een rechtspersoon te maken. De belangen van een gebied kunnen op die manier beter worden vertegenwoordigd. Als het bos een rechtspersoon was en we zouden het aan het bos zelf vragen, wat zou het dan zeggen?
“Het bos bestaat uit bomen, planten en dieren. Laten we daar eens naar kijken. De bomen hebben geen hinder van mountainbikers. Wij doen regelmatig veiligheidsinspecties naar de staat van bomen, wortels en takken, maar zien eigenlijk nooit problemen. En sterfte onder bomen is een natuurlijk fenomeen, dus het is zelfs geen probleem als er een zou sneuvelen. Een bos kan star-
ten met wel 100.000 bomen en een volwassen bos heeft er zo’n 100, dus er sterven veel bomen af gedurende een boomleven (of ze worden omgezaagd voor het hout of biodiversiteitsdoelen).
De planten hebben in het bos zoveel ruimte dat ze geen hinder hebben van het beperkt aantal vierkante meters die de paden innemen. En natuurlijk letten we bij de aanleg op bijzondere plantensoorten.
Bij dieren ligt het een stuk genuanceerder. Eigenlijk weten we helemaal niet zo goed wat het precieze effect is van recreatie. We zien wel dat dieren bijvoorbeeld vluchten, maar dat betekent niet automatisch dat de soort dan door recreatie wordt bedreigd. In heideterreinen en stuifzandgebieden weten we wel dat recreatie een negatief effect kan hebben op de populatie van bijvoorbeeld de veldleeuwerik, maar dat is ook precies de reden waarom ik die gebieden al lange tijd mijd in het routeontwerp. Het voordeel van een route is dat we de route in gebieden bouwen met minder verstoringsgevoelige soorten, waardoor het merendeel van de mountainbikers automatisch uit die gebieden blijven door het sterke
regulerende karakter van interessante MTB-routes. Ook neemt de voorspelbaarheid van mountainbikers enorm toe, waardoor dieren kunnen wennen aan hun aanwezigheid.
Ten slotte zijn er nog kwetsbare soorten als de zandhagedis. Vanzelfsprekend worden de habitats van deze soorten (veelal heide en stuifzand) bij de aanleg van een route goed in kaart gebracht en plannen we routes eromheen. Wat je wel ziet: als de beheerder veel bomen kapt voor verkoop of onderhoud, verandert daarmee de begroeiing. Het kan dan zijn dat er een nieuwe habitat ontstaat die aantrekkelijk is voor bijvoorbeeld de zandhagedis. Een belangenorganisatie kan dan de conclusie trekken dat de zandhagedis hinder heeft van de atbroute, maar deze hinder is altijd tijdelijk. Bij natuurlijke aangroei van het bos, wordt de omgeving voor de zandhagedis al snel weer minder aantrekkelijk en zoekt hij zijn heil elders.
Al met al denk ik dat het bos dus geen bezwaar zou hebben, zolang wij op de deskundig gebouwde en interessante mountainbikeroutes blijven.”
Mountainbikers laten zich steeds beter reguleren, maar hoe zit dat met gravelaars? Zijn zij het nieuwe gevaar voor de sfeer in het bos?
“Dat valt reuze mee. Het was bij mtb-ers in het verleden lastig om ze te overtuigen zich aan de gedragscode te houden, maar bij gravelaars gaat dat eigenlijk veel beter. Gravelaars hebben vaak een verleden als mtb-er en zijn dus al wat ‘opgevoed’. Bovendien leent agrarisch gebied zich in feite goed voor gravelen. Dat is mooi, want die gebieden staan niet bekend om hun kwetsbare natuur. Je ziet ook dat we gravelroutes goed kunnen gebruiken om mtb-routes te koppelen, waardoor deze routes bij elkaar steeds meer een dekkend landelijk netwerk vormen. Er komen trouwens ook steeds meer atb-routes die ook geschikt zijn voor de gravelbike.
Ik ben dus blij met de opkomst van gravelaars. Zolang ze zich natuurlijk wel aan de gedragscode houden.”
Als je in gesprek bent met terreineigenaren, belangenorganisaties en fietsclubs, hoe vind je bij hen dan de common ground?
“Dialoog is de sleutel. Als ik in gesprek ben met mensen die kritisch zijn op mountainbikers in het bos, maak ik onderscheid tussen twee typen mensen. Mensen die echt hartgrondig tegen mountainbikers zijn, laat ik links liggen. Zij staan niet open voor een compromis, wat je ook probeert. Als ze echt volhouden, leidt dat soms tot een rechtzaak. Maar verreweg de grootste groep staat wel open voor een gesprek. Hun vraag ik altijd waar hun zorg zit en ik neem hun ideeën mee in de aanleg van een route. Wat dan erg helpt, is dat ik een natuurtoets kan overleggen waarin uitgebreid beschreven staat wat de impact is op de omgeving. Als mensen zich serieus genomen voelen, dan blijkt eigenlijk altijd dat we er samen goed uitkomen.
Mountainbiken leidt niet tot ecologische schade als de sport verstandig wordt gereguleerd. Waar wel ruimte voor verbetering is, is de relatie tussen wandelaars en mountainbikers. Sociale conflicten dus. Juist daarom is het zo belangrijk dat wij fietsers ons houden aan de gedragscodes: blijf op de paden, geef elkaar de ruimte en blijf vriendelijk. Simpel toch?”
Een vraag die bij veel mountainbikers leeft: waarom niet allang één vignet voor alle mtb routes?
“Inderdaad, dat is een veel gekoesterde wens. In 2023 heb ik zelf een enquête uitgestuurd naar 3.500 fietsers: 85 procent van hen is voorstander van een landelijk vignet. Daar hadden de respondenten gemiddeld een bedrag van 35 euro per jaar voor over. Ik heb wat rekenwerk gedaan. Er zitten jaarlijks 600-700.000 mensen op een mountainbike. Als een deel van hen een vignet koopt, kunnen we een landelijk fonds vullen van waaruit we veel kunnen bekostigen. Denk aan het basisonderhoud van de routes, zodat vrijwilligers de leuke dingen kunnen blijven doen, maar ook aan een bijdrage voor natuurbehoud, een fonds voor juridische bijstand, belangenbehartiging en kosten voor onderzoek.
Eén landelijk vignet lijkt dus haalbaar. Wat nog ontbreekt, is een organisatie die er écht werk van maakt.”
De laatste vraag. Veel mountainbikers genieten van jouw routes, maar zijn geen lid van een fietsclub. Wat kunnen zij doen om bij te dragen aan onderhoud?
“Trails hebben onderhoud nodig, dus je hulp is van harte welkom. Voor de meeste trails is er wel een trailcrew van vrijwilligers. Je kunt je aanmelden om één keer of vaker mee te helpen. Check het internet voor de trailcrew van jouw favoriete route.”
Naast de bekende routebordjes op mountainbikeroutes, zijn er op steeds meer routes ook kleine onderbordjes te vinden met de moeilijkheidsgraad van de route. Het gaat hier niet om de lengte of de conditie die je moet hebben voor de route, maar alleen over het technische niveau dat je nodig hebt om de route veilig te fietsen. Net als op de skipiste dus. Groen is makkelijk, blauw gemiddeld, rood moeilijk en zwart zeer moeilijk. Groen is het meest geschikt voor gravelbikers. Patrick heeft als expert het initiatief genomen voor deze classificatie en het systeem uitgewerkt in samenwerking met een expertgroep en de NTFU. Die laatste runt het systeem.
Maar liefst 1.200 kilometer lang is het traject vanaf de bron in het Alpengebergte van het Zwitserse Graubünden tot aan de monding in de Nederlandse Noordzeekust. Daarmee behoort de Rijn tot een van de langste rivieren van Europa.
GENUSS-FERNRADWEG
Rijnroute nr. 2
Lengte: 438 kilometer
Moeilijkheidsgraad: gemiddeld
DDe eerste 396 kilometer in Zwitserland - de Rhein-Route - loopt vanaf de bron in de bergen tot aan de grote Rijnhavens van Basel. Op dit deel zijn voor fietsers tal van bijzondere plekken en bezienswaardigheden verenigd onder de naam Rheinwelten. Imposante bergpanorama's worden hier afgewisseld met culinaire pleisterplaatsen en cultuurhistorische bezienswaardigheden.
Op deze Rijnroute (nr. 2), op het traject van de Oberalppas in Graubünden tot aan de Zwitserse grens in Bazel, presenteert RheinWelten 15 ‘Erlebnis & Genuss’domeinen waar ‘zien – voelen – proeven’ centraal staan. En dat op een tempo dat
past bij de stroomsnelheid van de rivier, ‘go-with-the-flow’.
40 routes die allemaal verbonden zijn met de hoofdroute bieden de recreatieve fietser die zo veel mogelijk uit elke kilometer wil halen, maar liefst 250 (!) natuurlijke en culturele ‘specials’. Vandaag naar kasteel Salenegg, morgen de indrukwekkende Rijnwatervallen en de dag erna wijnproeverij in Liechtenstein. Kortom, in Rheinwelten staat alles in het teken van ‘verzamelen’: van bijzondere ervaringen en belevenissen.
15 beleveniswerelden in 18 onderscheiden regio’s De RheinWelten lopen door 18 verschillende regio's, 6 kantons en het vorstendom Liechtenstein. Het zijn regio’s met elk hun eigen karakteristieken. De gemene deler is echter de verbinding en verbondenheid met de Rijn.
Op het Zwitserse traject - tussen Disentis/ Sedrun en Basel - nodigen 15 onderling verschillende belevingswerelden, waarvan de namen al de smaakpapillen in beweging
brengen, de fietsers uit om hier een 'lus' in de reis in te bouwen. Voorbeelden: hop & architectuur, klooster & bier, bloemenpracht & appelsap, wijn & thermaal water, bergaroma & panorama of Fürstenhut & Gipfelkreuz. De verschillende thema's maken het goed mogelijk om een gevarieerd programma op maat samen te stellen.
De eerste Welt is gelijk goed gevuld
De bron van de Rijn in het Tomameer is tegelijk ook een goed gevulde start van spannende belevenissen. Hier in de regio Disentis kunnen goudzoekers als August Brändle - bijgenaamd Gold-Gusti - je kennis laten maken met dit specifieke ambacht.
Daarnaast informeren berggidsen je tijdens een wandeling naar de bron, de oorsprong van de Rijn, graag over de legendes, de verhalen van steengeesten, dwergen, feeën en andere mythische fenomenen die gekoppeld zijn aan de magische plek.
De abdij van het benedictijnenklooster is nog een hoogtepunt in deze regio. De abdij werd gesticht in de 7de eeuw en is nu een centrum voor spiritualiteit en opvoeding.
Het kloostermuseum geeft een beeld van de geschiedenis van de abdij, de religieuze kunst en de christelijke traditie, en bevat een natuurhistorische collectie met kristallen en mineralen uit de regio.
In het zonovergoten Graubünden draait alles om wijn en wijnbouw en in het tegenoverliggende kuuroord Bad Ragaz is het
thermale water het allesbepalende fenomeen. Dat deze Rheinwelt de titel 'Wein & Thermalwasser' heeft gekregen is dan ook niet vreemd. Hier in Heidiland is ontspannen en genieten het centrale thema.
Deze vierde kleinste staat van Europa combineert romantische nostalgische dorpjes met een levendige cultuur, middeleeuwse kastelen, vruchtbare heuvels en een indrukwekkend berglandschap. De monarchie van ongeveer 160 vierkante kilometer ligt aan de Rijn tussen het Zwitserse kanton St. Gallen en de Oostenrijkse deelstaat Vorarlberg. Hier bestaan geen afstanden: alles ligt op een steenworp van elkaar. Zo ligt de boerderijwinkel slechts enkele minuten fietsen naar het dichtstbijzijnde GaultMillau-restaurant. Fietspaden met weinig verval kunnen worden aangevuld met bijvoorbeeld een meer uitdagende ‘bergetappe’ naar het Gipfelkreuz op de top, vanwaar je kunt genieten van het uitzicht op de hoofdstad Vaduz, het culturele centrum van Liechtenstein.
Het museum ‘De schatkamer van Liechtenstein' presenteert bijvoorbeeld unieke objecten die nauw verbonden zijn met Liechtenstein en die nergens anders in deze vorm en compositie te vinden zijn, zoals een groot aantal waardevolle Russische paaseieren, waaronder het wereldberoemde ‘Apple Blossom Egg’ van Fabergé en paaseieren van andere goudsmeden. Of de maanstenen van de Apollo 11- en Apollo 17-missies en het bijzondere verhaal hoe deze stenen naar Liechtenstein zijn gekomen.
Een uniek pronkstuk is de ‘Fürstenhut’. Deze werd door prins Karl van Liechtenstein besteld bij juwelier Daniel de Briers. De hoed van de prins werd gemaakt in Frankfurt am Main en Praag en werd voltooid in 1626. De hoed is versierd met 26 parels, 30 grote en 99 kleine diamanten en 16 robijnen.
Strandoases langs de Bodensee
Op het traject tussen het plaatsje Staad in het kanton St.Gallen en Romanshorn in Thurgau is ‘dolce far niente' het adagium. Langs de oevers van de Bodensee bepalen bars, restaurants en andere uitspanningen de setting. Op de fiets schakel je hier bijna automatisch een versnelling terug. Hier aan de zuidelijke kant van de Bodensee is water het allesbepalende thema. Ontspannen op het strand, tijdens het zonnebaden, op het scheepsdek of in een van de trendy strandtentjes: het kan hier allemaal. En
voor degenen die actief willen blijven, is er waterfietsen, stand-up paddle of kanoën: pure ontspanning!
Tussen wijngaarden en watervallen
In het noordelijke deel van de RheinWelten ligt de regio in Schaffhauserland. Onderweg voert de route ons door bossen, idyllische dorpjes en over de glooiende heuvels van het Regionaal Natuurpark Schaffhausen. Aan de noordkant van de Rijn liggen de wijngaarden van het Blauburgunderland, een van de belangrijkste wijnbouwgebieden in Duitstalig Zwitserland. Het milde en droge klimaat komt
De toerisme-organisatie van Rheinwelten heeft alle routes, mogelijke uitstapjes, bezienswaardigheden e.d. opgenomen in de mobiele app van OutdoorActive. Deze 'digitale reisgenoot' inspireert, toont onderweg de eerstvolgende highlights en brengt je van ervaring naar ervaring.
niet alleen de fruitige Pinot Noir ten goede, maar brengt ons ook naar de levendige oude binnenstad van Schaffenhausen. Het fort Munot, dat sinds 1589 het stadsbeeld bepaalt, is een heus landmark. Het geluid van de 23 meter hoge en 150 meter brede Rijnwaterval dringt zich hier al aan ons op. De grootste en waterrijkste waterval van Europa is gewoonweg fascinerend! Dit imposante natuurspektakel ontstond 17.000 jaar geleden en werd de hoofdattractie van de regio. Op een breedte van 150 meter dondert er elke seconde 700.000 liter water over een klif van 23 meter hoog. Het beklimmen van de rots is een van de meest onvergetelijke ervaringen voor elke bezoeker, naast de boottocht in het Rijnwatervalbekken.
Genieten met al je zintuigen
Met de digitale reisgenoot navigeer je niet alleen eenvoudig, maar mis je ook geen van de (regionale) culinaire specialiteiten in de RheinWelten.
Tijdens de tour mogen de wijnen van wereldklasse in Heidiland en ook de heerlijke wijnen uit het Schafferhauser Blauburgunderland niet ontbreken. En een proeverij in de oudste brouwerij ter wereld in het UNESCO-werelderfgoed St. Gallen aan de Bodensee of de Liechtensteinse
bierbrouwerij is uiteraard ook een aanrader op de culinaire bucketlist. De Schaffhauserzungen - een zoet hazelnoot- en amandelgebakje - of de kleinste notentaart ter wereld in de Conditoria Schmid in Sedrun, de Liechtensteiner Fürstenhütchen, of een slokje van de Tröpfel, de zoete mousserende wijn gemaakt van Thurgau-appels: het zijn allemaal regionale specialiteiten die hier in de Rheinwelten ook het beste smakeningebed in de sfeer en het klimaat van hun thuisbasis. Ze zullen zeker blijven hangen in de bijzondere herinneringen die fietsers na afloop van de tour mee naar huis nemen.
MEER INFO:
Bestemming RheinWelten rheinwelten.com
Reisorganisatie
Velontour velontour.info
Nu de zon weer vanaf de evenaar richting noorderkeerkring beweegt en de weersomstandigheden ons ook weer vaker en langer buiten laten sporten, komen de vakanties en weekend- en midweekuitstapjes ook weer vaker op de agenda. De vernieuwde (materialen en kleuren!) Thule collecties bieden flexibele en efficiënte bagage-oplossingen.
De verwijderbare rugzakriemen, brede openingen, grote handvatten en makkelijk toegankelijke zakken maken deze tassen de ideale oplossing voor allerlei soorten reizen.
De verbeteringen aan de Thule Chasm-collectie zijn opnieuw een bewijs van de toewijding van Thule aan duurzaamheid. Van elke tas worden de buitenkant, het gaas en de voering geproduceerd met 100% gerecyclede materialen. De waterbestendige coating op de tassen is bovendien PFAS-vrij, wat je spullen beschermt tegen natte weersomstandigheden én het milieu tegen schadelijke chemicaliën.
De Chasm-tassen zijn verkrijgbaar in de kleuren Pond, Zwart, Olivine en Golden.
ADVIESPRIJS € 279,95 VOOR DE TROLLEY; DUFFELS
VANAF € 139,95 (AFHANKELIJK VAN DE INHOUD); 26L RUGZAK € 129,95
Pak spullen slimmer in en houd ze op orde met een semitransparante pakzak die ook kan worden gecomprimeerd, om optimaal gebruik te maken van de maximale pakruimte.
De cubes zijn gemaakt van duurzaam 100D ripstop nylonmateriaal met bluesign®-keurmerk voor minimale impact op het milieu, en zijn waterafstotend en bestand tegen jarenlang gebruik. Ideaal voor ondergoed, sokken en T-shirts (om ruimte te besparen en kreuken te voorkomen, geven wij de raad spullen op te rollen in plaats van te vouwen).
Geschikt om te gebruiken in tassen van alle merken en in alle maten (in de meeste handbagage-tassen passen 4 kleine paktassen/cubes of een combinatie van 2 kleine paktassen en 1 middelgrote paktas).
ADVIESPRIJS VANAF € 19,95 (AFHANKELIJK VAN FORMAAT) THULE.COM
Moeten Garmin & Co. zich zorgen maken nu Apple zich mengt in het segment van de multisport-horloges? We hebben vier topmodellen voor je getest.
TEKST CHRIS PAULS FOTO’S AGRON BEQIRI, ADRIAN GREITER, FABRIKANTEN VERTALING EN BEWERKING HANS AVONTUUR
Ervaren mountainbikers herinneren zich mogelijk de Ciclo Sport HAC 4, de "fietscomputer voor om de pols" die meer dan 20 jaar geleden al indruk maakte. Vandaag de dag is niet Ciclo maar het Amerikaanse Garmin de grote speler. De horloges van deze GPS-specialist onderscheiden zich met een ongelooflijke hoeveelheid functies, zoals nauwkeurige trainingsanalyse en uitgebreide navigatie. Daarnaast hebben de batterijen een lange levensduur - zeker nu ze door zonnecellen worden ondersteund. Maar ook andere fabrikanten hebben hun oog laten vallen op het segment van de sporthorloges. Met grote ambities presenteerde
Apple vorig jaar de Watch Ultra, die met uitgebreide sensoren en een betere batterij dan de "normale" Apple Watch aantrekkelijk zou moeten zijn voor buitengebruik.
Al die mooie techniek is echter niet goedkoop. De Apple Watch kostte bij de lancering maar liefst 1000 euro, de Watch Ultra 2 is 100 euro goedkoper. Ook Garminhorloges zijn traditioneel prijzig. Het multisportvlaggenschip Fenix 7 Pro, die we in de test hebben opgenomen, doet 950 euro. Suunto is van de partij met de gloednieuwe Vertical, die een prijskaartje van 800 euro heeft. De horloges van Coros zijn nog relatief
Nauwkeurigheid
Waar moet je bij de aanschaf van een sporthorloge op letten?
Natuurlijk verschilt dat per persoon. Sportfietsers hechten extra waarde aan trainingsgegevens en -analyse. Avontuurliefhebbers zijn geïnteresseerd in nauwkeurige navigatie en een lange batterijduur. Voor mountainbikers is ook het draagcomfort in ruig terrein belangrijk. Het spinnenweb hierboven laat zien op welke gebieden het desbetreffende horloge goed en minder goed scoort.
onbekend. Het merk mikt met een adviesprijs van 499 euro op een aantrekkelijke prijs-kwaliteitverhouding en is eigenlijk (net als de meeste smartwatches) gespecialiseerd in hardlopen. Polars nieuwe Vantage V3 kwam helaas te laat voor deze vergelijking. Welk van de vier horloges de perfecte reisgenoot is voor fietsers, ontdek je op de volgende pagina's.
899 € 70 g tot 2,5 dagen/ 17 h
Met de Ultra-lijn wil Apple ook furore maken in het sportsegment. Eén ding is duidelijk: het horloge mag er zijn. Met zijn rechthoekige vorm, de titanium behuizing met keramische achterkant en het ultraheldere OLED-scherm maakt de nieuwe Watch Ultra 2 indruk. Uniek in het testveld is de standaard LTEmodule. Hiermee kun je het horloge als telefoon gebruiken, ook zonder dat je mobiel in de buurt is of dat je een extra abonnement nodig hebt. Een pluspunt tijdens het sporten!
Op het gebied van fitness-, bewegings- en GPS-sensoren integreert Apple de nieuwste technologie in de Watch. Er is bijna niets wat het horloge niet kan meten: hartslag, ECG, zuurstofgehalte in het bloed, slaaptracking. Met elke update komen daar bovendien nieuwe functies bij, zoals de koppeling met wattagemeters op de fiets of gebarenbediening. Dat laatste is soms een handig alternatief voor de conventionele bediening via de digital crown (draai- en drukknop), het snelle touchscreen en twee knoppen aan de zijkant.
Bij dagelijks gebruik maakt de Ultra 2 een goede indruk, mits je een Apple-smartphone hebt om de Watch in te stellen en te beheren. Muziek streamen, bellen, berichten schrijven, het is allemaal geen probleem. De batterijduur is met twee en een halve dag bescheiden. Met een paar energiebesparende tips kan dat oplopen tot drie dagen. Tijdens een bikepacking-toer in onze test hield de Apple het bij GPStracking en navigatie via Komoot bijna een dag vol. Door het grote display verbruikt hij (te) veel stroom, vooral in de "Always-on"-modus. Het tweede zwakke punt is dat hij, net als een smartphone, voor specifieke functies afhankelijk is van apps van andere aanbieders. Dit kost niet alleen tijd bij het instellen, maar mogelijk ook geld voor een premiumaccount van de desbetreffende app. Zo biedt de sportfunctie van de Watch alleen fietsen als discipline, niet in verschillende disciplines onderverdeeld. Ook op het gebied van trainings- en herstelaanbevelingen is er nog ruimte voor verbetering. Geslaagd is daarentegen de valdetectie, die in geval van een ongeluk zelfs een noodoproep doet.
ZEER GOED De Watch Ultra 2 is een uiterst stijlvolle smartwatch met prachtig display, waar je in het dagelijks leven en tijdens het sporten plezier aan beleeft. Groot pluspunt is de mogelijkheid om je telefoon af en toe thuis te laten. De ingebouwde technologie is top en zeer nauwkeurig. De grootste nadelen zijn de relatief korte batterijduur en dat het horloge alleen perfect bruikbaar is binnen het Apple-ecosysteem.
tot 30 dagen/ 75 h
Het merk Coros is in Europa nog relatief onbekend. Zeker in de fietswereld. Sinds 2018 produceren de Amerikanen GPS-horloges die hoog gewaardeerd worden in de hardloopcommunity, mede dankzij gesponsorde atleten zoals ultra-trailrunner Kilian Jornet. Maar als het geschikt is voor trailrunning, moet het ook goed zijn voor op de fiets, toch? Tegen een aantrekkelijke prijs van 499 euro krijg je hardware met een titaniumbehuizing, saffierglas, een indrukwekkende batterijduur en een lichtgewicht van 54 g (lichtste horloge in de test!). Volgens de fabrikant bevindt ook de sensortechnologie, inclusief MultiBand GPS, zich op het hoogste niveau. In onze test weken de geregistreerde waarden echter aanzienlijk af in vergelijking met die van Garmin en Suunto, horloges met een bewezen nauwkeurigheid. Ook gaf de stappenteller aan het einde van de dag veel minder stappen weer dan Garmin’s Fenix 7. Het activiteitenaanbod van Coros geeft aan dat het in de eerste plaats een hardloophorloge is. Fietsen is weliswaar een optie, maar zonder specifieke disciplines zoals MTB of racefiets, en ook wattagemeters kunnen niet worden gekoppeld. De Coros toont zakelijk alle zinvolle informatie. Daarbij wordt hij op dezelfde manier bediend als de Apple Watch, via een zogenaamde digital crown waarmee je door het menu kunt navigeren door eraan te draaien - handig bij gebruik met handschoenen. Daarnaast biedt het twee knoppen en een touchfunctie. Het display, dat ook in de "Always-On"-modus energiezuinig is, zou wat meer contrast mogen hebben. Daarnaast zijn de cijfers soms wel erg klein. De app is gebruiksvriendelijk, ziet er aantrekkelijk uit en kan verbonden worden met populaire programma’s zoals Strava en Komoot. Ook aan boord: trainingsbelasting, herstelstatus, hartslagvariabiliteit, slaaptracking en rudimentaire navigatie. De 32 GB opslagruimte biedt plaats aan GPX-bestanden en muziek (alleen in het MP3-formaat). Goed: Het lichte horloge zit stevig om de pols.
GOED Hoewel de Coros vooral is ontwikkeld voor hardlopen, kan hij dankzij de robuuste bouw ook op de fiets worden gebruikt. Goede smartwatch om ritten mee op te nemen en je fitheid te monitoren. Wie daarnaast waarde hecht aan een zeer lange batterijduur en uitstekende bediening, zal de kleine meetonnauwkeurigheid voor lief nemen. De Apex 2 Pro is bovendien licht en relatief betaalbaar.
g tot 22 dagen / 57 h
Garmin staat bekend als de absolute maatstaf voor multisport-/GPS-horloges. We hebben onlangs het nieuwste topmodel, de Fenix Pro Sapphire Solar, getest. Het horloge kost maar liefst 950 euro en biedt ten opzichte van de nog steeds verkrijgbare Fenix 7 Standard een titanium behuizing, de nieuwste sensortechnologie, zonne-energiefunctie, krasbestendig saffierglas en een ingebouwde LED-zaklamp. Tip: De bijna 400 euro goedkopere Fenix 7 Standard biedt ook de nieuwste softwarefuncties, zoals weerkaarten-overlay of "Hillscore", en heeft een vergelijkbare batterijduur van 18 dagen. De zonnemodule van de Pro-versie zou nog eens tot vier dagen extra stroom moeten opleveren. De Fenix 7-serie staat in grote lijnen garant voor uitstekende horloges met veel sportfuncties, ook specifiek voor fietsers met onder meer wielrennen, toertochten, mountainbike, gravelbike of e-mountainbike. Via de app ConnectIQ kunnen ook programma's van derden worden geïnstalleerd, waarvan veel gratis. Dankzij ANT+, Bluetooth en WLAN is koppelen met smartphones en verschillende wattagemeters mogelijk. Maar ook Sram's AXS-schakeling en e-bike motoren kunnen worden gekoppeld. Het horloge geeft dan bijvoorbeeld de status van de e-bike accu, de huidige versnelling of het resterende bereik weer. GPS-navigatie (kaarten met straaten trailnamen) of uitgebreide opname en analyse van fitnessgegevens zijn sowieso sterke punten van Garmin. Ideaal voor atleten: met het oog op de volgende training vertelt een ochtendrapport hoe je afgelopen nacht hebt geslapen. Het bedienen van muziekstreaming (Spotify en andere) en het opslaan van tracks op de 32 GB opslagruimte horen uiteraard ook tot de standaarduitrusting. De Garmin Connect-app is complexer dan die van Suunto of Coros, maar biedt ook eenvoudig toegankelijke trainingsschema’s. Apps zoals Komoot en individuele "Watchfaces" om je scherm te personaliseren, kunnen worden gedownload via ConnectIQ. Het transflectieve "MIP"-display, dat zonder licht werkt en dus minder energie verbruikt, is zeer goed leesbaar. Wie een "Amoled"-display wil, kan kiezen voor de verder identieke Garmin Epix.
UITSTEKEND Met een bijna perfecte connectiviteit, hoge nauwkeurigheid en veel ervaring met GPS-navigatie en het analyseren van fitnessgegevens, bevestigt Garmin ook zijn marktleiderschap in het fietssegment. De Fenix 7 Pro is zeker geen koopje, maar biedt het beste dat Garmin momenteel in huis heeft: van handige LED-zaklamp tot zonne-energiefunctie en de nieuwste sensortechnologie.
*) met zonne-energie ingeschakeld
73,6 g tot 60 dagen / 85 h
De Finse specialist in outdoorhorloges, Suunto, heeft de nieuwe Vertical aangeleverd voor de test. Het is min of meer de opvolger van de 9 Peak en verkrijgbaar in twee versies: eentje met een roestvrijstalen behuizing voor 599 euro en eentje in de hier geteste variant met een titaniumbehuizing en zonne-energiefunctie voor een stevige 799 euro. Beide versies hebben robuust saffierglas op het grote 1,4-inch LED-scherm met touchscreen. Een supercoole optie: Suunto maakt het mogelijk om de bovenste twee display-velden met een aanraking te wijzigen, zodat je bijvoorbeeld snel kunt schakelen tussen weer- en datumweergave. Minder goed: het swipen door de widgets verloopt wat haperend. Je raakt er wel aan gewend, maar bij de andere horloges werkt het aanzienlijk beter. Over het algemeen wordt de Vertical bediend met drie knoppen. Dit werkt in de meeste gevallen zeer intuïtief, maar als je snel de zaklamp of de timer wilt inschakelen, ontbreken de sneltoetsen. 's Morgens geeft het horloge (net als bij Garmin) een rapport over de slaapkwaliteit. Als je deze leert lezen, kan het helpen bij het verbeteren van je prestaties. De mooi vormgegeven app werkt uitstekend en zorgt voor probleemloze data-overdracht naar populaire apps zoals Strava of Komoot. Aan de pols is het met een diameter van 49 mm de grootste klok in de test. Geen probleem in het dagelijks leven - dan draagt hij zelfs zeer comfortabel - maar wel voelbaar op bijvoorbeeld ruige trails. De Suunto biedt verschillende fietsdisciplines, maar e-mountainbiken ontbreekt nog. Jammer genoeg is het tegelijkertijd koppelen van meerdere sensoren zoals wattage- en cadansmeters niet mogelijk. Nieuw voor Suunto zijn de offline kaarten - een verbetering. Maar in vergelijking met specialist Garmin werken die echter vrij basic. Verder is "Back-to-start"-navigatie niet mogelijk en ontbreken kaarten met straatnamen. Over het algemeen is het Multi-Band GPS-horloge zeer nauwkeurig en heeft hij een extreem lange batterijduur als extra pluspunt.
ZEER GOED De nieuwe Suunto Vertical maakt indruk met zijn stoere uitstraling, hoge GPS-nauwkeurigheid en smartwatch-functies. Voor fietsers die op zoek zijn naar een robuust horloge om toer- en trainingsgegevens op te nemen, is het een absolute aanrader. Met het oog op de hoge prijs zou het aantal functies op het niveau van Garmin mogen zitten. Pluspunt: de zeer lange batterijduur.
*) met zonne-energie ingeschakeld.
Als mensen denken aan fietsen op de Canarische eilanden, dan noemen ze vaak Tenerife, beroemd van de klim Pico del Teide. Maar aan de oostkant van de archipel ligt nog een parel te blinken: Lanzarote. Wellicht niet zo’n bekend fietseiland als zijn grotere broer, maar zeker de moeite waard om een keer te bezoeken!
TEKST EN FOTO’S GIJS VAN RAAMSDONK
Lanzarote is kaal en vulkanisch. Saai zou je denken, maar niets is minder waar. Ondanks zijn beperkte omvang (zo’n 60 kilometer lang en 20 kilometer breed) is dit eiland verrassend gevarieerd: groen en heuvels in het noorden, woestijnachtig in het midden en zwart-rood vulkanisch in het zuiden. Tel daarbij de invloed van de in 1992 overleden kunstenaar César Manrique op het eiland, en je begrijpt dat dit Lanzarote tot een interessante fietsbestemming maakt.
Tijdens mijn eerste bezoeken dacht ik dat de mountainbike de beste manier was om Lanzarote te ontdekken, maar daar ben ik op teruggekomen. De wegen zijn hier namelijk goed geasfalteerd en vanaf de weg heb je in feite hetzelfde uitzicht als vanaf de mountainbiketracks.
Ik noemde zijn naam al: César Manrique. Zijn invloed op het eiland is groot. Naast kunstprojecten zoals Mirador del Rio en Jameos del Agua had hij inspraak op de bouwstijl op het eiland. Daardoor zie je
bijna nergens op Lanzarote hoge gebouwen en zijn vrijwel alle huizen hagelwit geschilderd. Iets wat fel afsteekt tegen het donkere vulkaanlandschap.
Je kunt je hier als gemiddelde fietser lekker uitleven. Er zijn mooie klimmen, maar nooit echt lang of steil. Het enige waar je serieus rekening mee moet houden, is de wind. Deze waait vrijwel altijd uit het noordoosten en kan fors zijn: 5-6 Beaufort. In combinatie met het open landschap kan dat pittig worden.
Goede wegen die rekening houden met fietsers
Naar Haria
James del Agua
ROUTE NOORD: GROEN, HEUVELS EN UITZICHTEN
81 kilometer – 1312 hoogtemeters
Een goede uitvalsbasis is Costa Teguise. Het heeft veel mogelijkheden tot fietshuur. Daarnaast kun je van hieruit drie verschillende routes van rond de 80 kilometer rijden waarmee je bijna het hele eiland bestrijkt. Ook zijn er enkele korte ritten mogelijk.
Kortom, alles wat ik hierboven heb beschreven, maakt van Lanzarote voor mij een heerlijke fietsbestemming. Hopelijk ook voor jou!
Deze route voert langs de authentieke stadjes Arrieta en Punta Mujeres. Na de Jameos del Agua rijd je over een mooie kustweg naar Órzola. Vanaf daar begint de lange klim naar Mirador del Rio. Hier heb je een fenomenaal uitzicht op naburig natuureiland La Graciosa. Daarna gaat het naar Haría, een stadje in ‘de vallei van de duizend palmen’. Vijf haarspeldbochten en driehonderd hoogtemeters later bereik je het hoogste punt: zo’n 620 meter. Vanaf hier heb je weer een spectaculair uitzicht, maar dan op de zuidkant van Lanzarote. Via Teguise - uno de los pueblos más bonitos de España - daal je weer af naar de kust.
ROUTE MIDDEN: WOESTIJN, SURF EN HOOFDSTAD
78 kilometer – 915 hoogtemeters
Deze rit is goed te doen met harde noordoostenwind. De klimmen zijn namelijk met wind mee, de afdalingen met wind tegen. De route voert langs laid-back surfstadje Caleta de Famara, door woestijnvlaktes naar kustplaats La Santa. Van daaruit een lange klim dwars over het eiland met uitzichten op Timanfaya en La Geria. Wat rest is de afdaling naar hoofdstad Arrecife en een ritje langs de kust terug.
ROUTE ZUID: TIMANFAYA EN WIJN
75 kilometer – 871 hoogtemeters
In deze rit krijg je de zee nauwelijks te zien, tenzij je er nog een stukje aan vastplakt voorbij Yaiza. Via het centrum van het eiland rijd je zuidwaarts dwars door Parque Nacional de Timanfaya. Gitzwarte en felrode lavastenen wisselen elkaar hier af. Wat volgt, is een lange, trapsgewijze afdaling naar Yaiza. Via Uga rijd je terug door La Geria, dé wijnstreek van Lanzarote.
MEER WETEN:
Typisch Canarische maaltijd, papas arrugadas met mojo-saus
De gpx-bestanden van deze routes zijn te vinden op de website van BIKE Explorer.
Naar La Santa door de woestijn
In de buurt van Mirador del Rio met zicht op La Graciosa
In de buurt van Mirador del Rio
TEKST EN FOTO’S BRAM ESSELINK
Gebruiksvriendelijke fietsnavigatie heeft de manier veranderd waarop wij onze rondjes fietsen. Waar we vroeger vaak hetzelfde rondje reden, kunnen we nu eindeloos variëren. Het is bovendien heel eenvoudig om routes uit te wisselen of te downloaden. Op vakantie? Een bezoekje aan Komoot, en je hebt in een mum van tijd een keur aan leuke routes in je gps staan. Ready to go!
Wahoo had met de ROAM al een gebruiksvriendelijke gps, maar de upgrade naar de ROAM V2 maakt ons nieuwsgierig. Tijd voor een test!
Het eerste wat opvalt, is dat de behuizing bijna hetzelfde is gebleven. De knoppen
zien er iets anders uit, maar verder zien we weinig verschil. De installatieprocedure is nog net zo eenvoudig: je scant de QR-code in en voor je het weet, heb je het apparaat gekoppeld aan je smartphone en kun je via je telefoon alles verder afstellen. Dat is fijn, want op het vaak grotere scherm van je telefoon gaat dit allemaal net wat makkelijker. Ik doorloop de installatie zonder ook maar één keer de gebruiksaanwijzing open te slaan.
Eenmaal onderweg, valt op dat de Wahoo nog steeds geen touchscreen heeft. Je navigeert dus enkel met een paar knopjes. Je kunt op het apparaat zelf wel in- en uitzoomen, maar het is toch lastig om in een oogopslag de komende kilometers op de route te zien. Daarvoor kun je beter even stoppen
om je telefoon uit je zak te trekken. Op de app zie je namelijk wel direct waar op de route je precies bent.
Toch went het ontbreken van een touchscreen ook snel. Je krijgt er een stevig en duurzaam apparaat voor terug. En een snel apparaat! Onder de motorkap heeft Wahoo namelijk wel het een en ander aangepast. De gps is door de zogenaamde dual band gps een stuk secuurder. Als je een navigatiefout maakt, word je dus ook sneller terug naar de route gestuurd. Bovendien heeft de ROAM een intern geheugen van 32 GB, waardoor hij net wat vlotter werkt dan zijn voorganger. De kaart heeft meer kleuren dan de ROAM V1. Dat is een voordeel, maar zorgt er ook voor dat de verschillende soorten wegen niet altijd in een oogopslag duidelijk zijn. Wij moesten daardoor soms een beetje zoeken welke afslag we nu precies moesten hebben als er veel wegen dicht op elkaar lagen.
Verder is het een genot om met de ROAM te rijden. De koppeling met je smartphone werkt feilloos. Je kunt de led-signalen en geluidssignalen aan- en uitzetten, en berichten en oproepen van je telefoon laten zien - of juist niet. Ook heeft Wahoo de zogenaamde Live Climbing Summit functie toegevoegd, waarbij je bij een beklimming het hoogteprofiel kan zien op je scherm. Ook als je de route niet vooraf op je ROAM hebt ingesteld. Vooral bij langere beklimmingen is het fijn om direct te kunnen zien hoe ver je nog moet. En lang klimmen kun je, want de levensduur van de batterij is maar liefst 17 uur. Dat hebben we ook uitgeprobeerd.
Al met al is de ROAM V2 een betrouwbare, intuïtief te bedienen fietsnavigatie. Je kunt de Wahoo eenvoudig installeren en aan je eigen wensen aanpassen. Nieuwe routes staan in een mum van tijd op het apparaat, en eenmaal onderweg heb je aan de Wahoo een snelle en betrouwbare navigator!
EU.WAHOOFITNESS.COM
Ambitieuze wielrenners zullen dit comfort-product weten te waarderen. De korte, zeer elastische bibbroek maakt van elke nog zo lange rit in warme weersomstandigheden een plezier. De vlak afgewerkte, zeer rekbare naden volgen elke beweging en minimaliseren zo wrijving; op het binnenbeen zitten helemaal geen naden. Extra brede beenuiteinden met interne siliconenprint voorkomen wegglijden en zorgen dankzij het zeer elastische en slijtvaste materiaal voor een uitstekende compressie om de spieren te ondersteunen.
De zeer elastische banden zijn op de rug gekruist en sluiten dankzij de naadloze afwerking comfortabel aan op het bovenlichaam. Het extreem elastische meshpaneel aan de voorkant van de banden past zich aan elk postuur aan, waardoor de banden uitstekend en comfortabel blijven zitten. Als je naar het toilet gaat, kun je je shirt en de banden gewoon aan laten.
t De innovatieve, speciaal voor de zitpositie op een racefiets ontwikkelde R-Pad beschermt tegen zadelproblemen en schuurplekken.
t De (sterk) voorgevormde, zeer elastische bibbroek wordt van gerecyclede, ademende en sneldrogende materialen in Europa gemaakt.
CONSUMENTENADVIESPRIJS € 180,00
Sportieve wielrenners zullen enorm enthousiast zijn over dit wielershirt. Dit van achteren bijzonder lange en van voren extra korte racefiets-shirt met een doorlopende ritssluiting biedt maximaal comfort in elke rijpositie. De ultralichte, zeer rekbare materialen, nauw gesneden schouders met bijzonder platte naden, gesiliconiseerde, elastische manchetten aan de mouwen - die extra lang zijn over de biceps - en de tailleband maken van dit wielershirt een tweede huid. Het zeer elastische, in het design geïntegreerde mesh-materiaal geeft extra ventilatie op de rug.
Drie open zakken op de rug zijn voor gemakkelijkere toegang tijdens het fietsen schuin geplaatst. In de rechte zak bevindt zich daarnaast een kleine, met ritssluiting af te sluiten zakje voor sleutel of bankkaart.
Het fietsshirt is gemaakt van gerecyclede, bluesign®-gecertificeerde materialen, en vooral voor actieve wielrenners die waarde hechten aan ‘Made in Europe’-kwaliteit. Het fietsshirt wordt het beste met de Furka Bib Tights gecombineerd.
t ademend en sneldrogend t lichtgewicht, zeer elastisch en comfortabel, milieuvriendelijk van overwegend gerecyclede materialen in Europa gemaakt
CONSUMENTENADVIESPRIJS € 120,00
VAUDE.COM
Op pad met de app
Je kijkt naar buiten. Het is droog, de zon schijnt af en toe door de wolken heen. De motivatie is er, maar je hebt geen inspiratie. Je hebt alle rondjes vanuit huis wel uitgespeeld. Maar is dat wel zo? Je kunt natuurlijk ergens een eind weg rijden om een vooraf gemaakte of gekozen route te fietsen. Daar heb je alleen niet altijd de gelegenheid voor. De app van komoot helpt je dan op weg. Je volgende avontuur is een paar klikken verwijderd. Je laat je verrassen. Zo ontdek je routes vanuit huis waar je niet eerder aan gedacht hebt.
TEKST EN FOTO’S YIANNOS KARAVIAS
Een mix van verhard en onverhard. Tussen de 80 en 100 kilometer en een rondje. En starten in de omgeving van mijn huisadres. Het tabblad Inspiratie in de komoot-app is hiervoor de aangewezen
zoekfunctie. De gekozen filters tonen voor elk type fiets een selectie routes. Dat zijn nog best wat zoekresultaten. Ik tune nog wat bij en kies voor huidige locatie. De route voldoet in een paar klikken aan mijn zoekvraag.
Highlights
Voordat ik op weg ga, bekijk ik nog even de getoonde route in de app. Ik maak nog wat kleine aanpassingen en stuur de route eenvoudig naar mijn GPS-apparaat. Eenmaal op pad voelt het alsof ik hier voor het eerst
Verstand op nul, blik op oneindig
fiets. Toch zijn het bekende weggetjes en paden - alleen zijn ze in een andere volgorde met elkaar verbonden. Dat is best verfrissend. Zo krijgt de route langs het voormalige jachthuis, de kazerne en het paleis in Baarn een heel ander karakter mee. Vaak fiets ik Paleis Soestdijk in mijn achtertuin juist straal voorbij.
De Highlights op de route zijn favoriete plekken die door komoot-gebruikers zijn toegevoegd aan hun rit. Je herkent ze als kleine rode stippen, met daarop een fietser afgebeeld. Klik in de app op het bolletje en je krijgt foto’s van andere gebruikers die de Highlights hebben bezocht, en daarnaast nuttige informatie over singletracks, prachtige uitzichtpunten of waarom de weg waarop je fietst zo bijzonder is - waar je ook bent. Bergtoppen, parken of bezienswaardigheden: beleef de inspiratie die door de komoot-community wordt aanbevolen.
Via Den Dolder en Huis ter Heide komt de route precies langs een voor mij bekend gebouw: de uitgeverij waar Bike Explorer gemaakt wordt. Omdat ik toch aan het werk ben, stap ik even binnen voor een kof fiepauze. De route wordt steeds leu ker, vooral als ik niet lang na mijn koffiestop door wegwerkzaamheden word omgeleid. Een omweg kan een leuke verrassing zijn. De drag en drop-functie in de app is hierbij de reddende engel. Ik sleep op de kaart de lijn van de
Bikbergen
route weg van de omleiding en stuur de aangepaste route naar mijn GPS-apparaat. Dat is nog eens gebruiksgemak.
Ik fiets over een verhard fietspad door een mooi stuk bos. Om de Pyramide van Austerlitz heen daal ik af over een weg die erg bekend is onder wielrenners. Deze beklimming begint bij het pannenkoekenhuis, waar het op zomerse dagen heerlijk vertoeven is. Langs Landgoed Den Treek-Henschoten zit ik weer op de oorspronkelijke route.
Mooie finale
Ik weet nu al dat ik deze route nog eens zal rijden. Langs de rivier de Eem en door de Eempolder krijg ik dat verstand-op-nul-blikop-oneindig gevoel. Rivieren hebben op mij altijd een grote aantrekkingskracht. Plaatsen als Eemdijk, Eembrugge en Eemnes zijn naar de rivier vernoemd. De weg langs de 18 kilometer lange vaarweg is bijna altijd autoluw. Het Dikke Torentje komt steeds dichterbij. Vanuit de Eemvallei gezien, staat dit Eemnesser erfgoed er met haar historische en feeërieke uitstraling schilderachtig op. Weer een mooi hoogtepunt voor in de app.
Een stukje onverhard pad. Ik maak een foto en voeg die direct toe aan de bestaande
Bedrijfspand uitgeverij
Route gekozen? En wil je er een lusje bij? Kies in de app voor Tour bewerken door op de puntjes rechtsboven in het scherm te klikken. Op de kaart die opent, zie je nu allemaal rode bolletjes in de omgeving van jouw route. Deze highlights kun je toevoegen aan jouw rit. Klik op het rode bolletje en de app voegt die toe aan de route. Je kunt dit zo vaak doen als je maar wilt; ook tijdens het navigeren kun je je route nog wijzigen. Zodra je de route weer opslaat, kun je meteen verder met navigeren!
highlights, ter verduidelijking voor andere komoot-gebruikers die de route willen fietsen. Dwars door Goois Natuurreservaat Bikbergen, samen met Crailo en IJzeren Veld een van de grotere aaneengesloten Gooise bossen en heiden, fiets ik geïnspireerd terug naar huis. Een route van iemand anders fietsen kan je op nieuwe gedachten brengen. Zoek jouw route en maak een nieuw avontuur, ook al fiets je door je eigen achtertuin.
Bekijk genoemde route in komoot en sla hem op voor als je zelf in de buurt bent! komoot.com/nl-nl/ tour/1455821397
Vooral tubeless banden verliezen tussen de ritten door soms wat lucht. Om ellende onderweg te voorkomen en de grip van de band te waarborgen, meldt deze sensor wanneer de bandenspanning buiten het door jou gewenste bereik ligt. Waarschuwingen gaan via een LED-lampje. De nauwkeurigheid wordt geschat op ongeveer twee procent. Je kunt de bandenspanning ook controleren in de Sram-AXS-app. Alleen het oppompen doe je nog altijd met de hand.
ZIPP TYREWIZ 2.0; ADVIESPRIJS € 145,00.
Nieuwsgierig naar slimme accessoires voor je fiets?
Dan hebben we hier negen spannende producten die jou of je fiets klaarmaken voor het digitale tijdperk.
Het Italiaanse merk Out Of heeft met de Bot 2 een echte innovatie in het assortiment fietsbrillen. Door een sensor in de bovenrand van het montuur weet de bril of hij moet verduisteren of opklaren. Deze overgang zou volgens de fabrikant in minder dan een seconde plaatsvinden. De Bot 2 heeft geen batterijen nodig en is waterdicht. We hebben de gepatenteerde technologie zelf al kunnen testen en het werkte verrassend goed.
OUT OF BOT 2; ADVIESPRIJS € 349,00.
Sram verstopt zijn wattagemeter stijlvol in een nieuwe generatie cranks. Deze hoeft dus niet meer los op de crank of pedalen te worden gemonteerd. Door je vermogen te meten, kun je trainingen en wedstrijden nauwkeuriger monitoren dan met de traditionele op hartslag gebaseerde methode. De sensor laat zich koppelen aan apparaten van Apple, Garmin, Suunto en andere merken. Een wattagemeter is niet bepaald goedkoop en vooral interessant voor fanatieke sporters of data nerds.
SRAM X0 EAGLE POWERMETER CRANKARM; ADVIESPRIJS € 400,00.
Met dit Abus-slot heb je geen sleutel meer nodig om je fiets af te sluiten en te ontgrendelen. Via Bluetooth is het robuuste vouwslot met ‘SmartX-cilinder’ verbonden met de Abus-app op je smartphone. Als je dicht genoeg bij het slot staat en het oppakt, opent het automatisch. Er is ook een versie met een afstandsbediening beschikbaar.
ABUS BORDO ONE 6500A; ADVIESPRIJS € 250,00.
Wat Apple heeft geïntegreerd in de Watch Ultra, biedt Tocsen als een klein apparaat dat op de helm kan worden geplakt. Als je valt, waarschuwt de GPS-module andere Tocsen-gebruikers ("Reddingsgemeenschap") die zich binnen drie kilometer van de plaats van het ongeval bevinden. Ook krijgen vooraf geselecteerde noodcontacten een melding via de app en gratis sms. Opladen doe je met behulp van mini-USB.
TOCSEN HELMET CRASH SENSOR; ADVIESPRIJS € 57,00.
Hij is er: de twaalfde versie van de populaire Gopro Hero. Je kunt er 27 megapixel foto’s mee maken en 5,3K video. De batterijduur zou met 70 minuten (bij 5,3K en 60 fps) zijn verdubbeld ten opzichte van het vorige model. Andere nieuwe functies op de action cam zijn het optionele groothoekobjectief "Mod Lens 2.0" met een gezichtsveld van 177° en de mogelijkheid om de Hero 12 te koppelen met Bluetooth-hoofdtelefoons.
GOPRO HERO 12 BLACK; ADVIESPRIJS € 450,00.
Naast slimme GPS-apparaten biedt Garmin ook trainingshulpmiddelen zoals deze wattagemeters voor pedalen. De tweezijdige vermogensmeting kan natuurlijk worden weergegeven via een Garmin-apparaat of later in de Garmin-app. Interessant: in de "Cycling Dynamics Analyse" kun je zien hoelang je tijdens het fietsen hebt gezeten of gestaan. Ook trap- en voetpositie worden met dit geavanceerde systeem geanalyseerd. Het systeem is aan de prijs, maar ideaal voor wie zich echt wil verbeteren.
GARMIN RALLY XC200; ADVIESPRIJS € 1.029,00.
Liever niet trainen in sneeuw, modder, kou en duisternis? Dan zijn fietstrainers een welkom alternatief voor de buitenlucht. Tegenwoordig worden de apparaten uitgerust met veel slimme functies. Zo ook het instapmodel Kickr Core van Wahoo. Deze meet en regelt natuurlijk het vermogen en de cadans, maar het is bijvoorbeeld ook mogelijk om de populaire virtuele wereld van Zwift te gebruiken. Verder kan de trainer verbinding maken met andere apparaten zoals smartwatches via Bluetooth en ANT+.
WAHOO KICKR CORE; € 700,00.
Met de Whoop 4.0-band kun je ook zonder groot horloge om je pols alle fitness-gerelateerde gegevens bijhouden en analyseren. De band zelf is gratis, maar je hebt er alleen iets aan in combinatie met een maandelijks abonnement op de Whoop-app. Via onder meer hartslagvariabiliteit, zuurstofsaturatie en huidtemperatuur controleert de fit tracker je gezondheid de klok rond. De app geeft advies over herstel of beter slapen.
WHOOP 4.0
BAND; € 30,00/MAAND.
De Elberadweg behoort al jarenlang tot de populairste fietsroutes van Europa. De route volgt de naamgever, de rivier Elbe, vanaf de oorsprong in Tsjechië tot de monding bij Cuxhaven in Noord-Duitsland. Op deze 1.300 kilometer lange fietsroute is er een enorme diversiteit aan natuur, cultuur, geschiedenis en gastronomie. De fietsroute passeert ook de stad Dresden.
Dresden is van oudsher een stad waar Kunst en Cultuur met hoofdletters worden geschreven. Tot op vandaag, waardoor de stad niet alleen boordevol ‘oude’ maar ook ‘nieuwe’ moderne kunst zit.
In onze edities van vorig jaar hebben we al verschillende hoogtepunten in de stad zelf belicht.
In een van die reportages, gepubliceerd in BIKE Explorer 2023 (no 4), fietsten we bovendien door enkele kleinere, zogeheten Stadtbezirke. Tijdens deze fietstocht is ons oog gevallen op de buitenwijken en routes die wat verder verwijderd van het centrum lopen, en waar natuur en het authentieke karakter van de regio in zowel natuur als architectuur nog scherper aanwezig zijn.
De Bezirke hebben allemaal een eigen karakter. Neustadt is Altstadt, of?
Waar, als renovatie en vernieuwing al hebben toegeslagen, de eigen signatuur van Dresden is behouden. Aangezien deze Stadtbezirke allemaal een heel eigen gezicht hebben met specifieke bijzonderheden, is deze ene vermelding natuurlijk zeker niet als ‘uitputtend’ te beoordelen. Daarom pakken we in deze editie het stokje graag weer op en presenteren we twee andere Stadtbezirke en in dit geval echte buitenwijken.
Dresden’s Neustadt Tijdens ons vorige bezoek waren we onder de indruk van de Neustadt van Dresden. Neustadt Dresden ‘nieuw’ noemen is eigenlijk een beetje vreemd als je bedenkt dat de gebouwen in de Altstadt, hoewel die eeuwenoud lijken, pas weer sinds zo’n 30 jaar overeind staan. Na het bombardement op Dresden in WOII lag het oude centrum in puin; het meeste werd pas weer herbouwd na de val van de Muur. De Neustadt kreeg van dit alles weinig mee en lijkt daardoor een beetje een stad op zich, terwijl de wijk simpelweg aan de overkant van de Elbe ligt.
Het Bezirk herbergt een aaneenschakeling van kleurrijke hofjes en een keur aan leuke winkeltjes, cafés en kunst. Het is dus zeker als trendy te bestempelen. Veel van de oorspronkelijke bewoners getuigen hier echter tegelijkertijd weemoedig van ‘nostalgie’ en dat brengt ons ook in een passende sfeer en stemming voor onze tour.
Onze fietstocht begint aan de rand van de levendige trendy wijk Dresden Neustadt
en leidt meteen naar buiten; langs de rivier de Prießnitz gaan we richting de Dresdense Heide. Het bosgebied is een groot recreatiegebied van ruim 6.100 hectare waarin zowel naald- als loofbomen samen met duinachtige zandafzettingen van de Saale- en Elster gletsjers het beeld bepalen. Langs het boomtoppenpad en een kleine sprookjesachtige waterval fietsen we richting de wijk Klotzsche. De statige villa's herinneren aan het feit dat hier het voormalige kuuroord Königswald lag. Het onder monumentenzorg staande voormalige
treinstation is gesaneerd en functioneert nu als ‘Bio-Bahnhof’: een marktplaats voor landbouwproducten uit de omgeving.
De volgende stop is bij de Christuskirche, een Evangelisch-Lutherse kerk. Ze werd van 1905 tot 1907 gebouwd als de tweede kerk van de stad. De pronkstukken zijn hier een monumentaal altaarstuk van Osmar Schindler dat de kruisiging van Christus uitbeeldt, en een Christusbeeld van de bekende beeldhouwer Johannes Schilling, die hier in Klotzsche langere tijd gewoond heeft.
Via de oude dorpskern van Klotzsche fietsen we verder naar Hellerau.
Hellerau werd gesticht in 1909 en is de eerste Duitse tuinstad. Karl Camillo Schmidt-Hellerau (18731948) was een Duitse timmerman en meubelfabrikant. Schmidt (hij nam pas in 1938 de naam Schmidt-Hellerau aan toen de stad Dresden hem deze erenaam gaf) was een aanhanger van de ideeën van Ebenezer Howard, auteur van o.a. het boek Garden Cities of Tomorrow. Toen hij opdracht gaf tot de bouw van de nieuwe Dresdner Werkstätten für Handwerkskunst omdat hij ruimte nodig had om zijn productie uit te breiden, wilde hij ook zorgen voor gezonde leefomstandigheden voor zijn personeel, dicht bij zijn fabriek. Het resulteerde in een eenheid van wonen en werken, cultuur en onderwijs in een organische omgeving in Hellerau. De openingsceremonie vond plaats in juni 1909. Al in 1910 werd er geproduceerd in de nieuw gebouwde Duitse werkplaatsen voor handwerk, en de eerste bewoners vestigden zich in Hellerau.
Grote architecten creëerden hier huizen voor de ‘kleine mensen’. Een vermelding waard is het feit dat Hellerau momenteel genomineerd is als UNESCO werelderfgoed.
We zijn inmiddels zo’n 12 kilometer onderweg, maar hebben een veelvoud aan indrukken verzameld. En de volgende is ook weer een bijzondere: het Festspielhaus. Dit culturele centrum werd in 1911 gebouwd naar een concept van de architect Heinrich Tessenow. Het was de Zwitserse muziekpedagoog Émile JaquesDalcroze die de aanzet gaf tot de bouw van het Festspielhaus en wiens "Bildungsanstalt für Musik und Rhythmus" in dit gebouw was gevestigd. Het Festspielhaus wordt beschouwd als een centrum voor hedendaagse kunst - vooral voor dans en muziek - en is daarom een constante in de hedendaagse culturele setting van Dresden.
Weer op weg stappen we nog even af bij de Christophoruskirche in Wilschdorf. Dit kerkje wordt beschouwd als de oudste kerk in Dresden en werd voor het eerst vermeld in een document uit 1242. Naast de prachtige barokke vormgeving zijn hier fresco’s uit de 15de eeuw bewaard gebleven.
We fietsen weer terug door het bos, over de heide. Hier hebben we een prachtig uitzicht op de stad. Tijd voor een paar foto’s. Op onze fietscomputer zien we dat we inmiddels iets meer dan 26 kilometer hebben gefietst. Nu we op de Staufenbergallee aan het einde van deze tour zijn gekomen, kunnen we de verleiding toch niet weerstaan om ook het Militair Museum nog even vanbinnen te bekijken. Het Militair Historisch Museum van de Bundeswehr in Dresden is een van de belangrijkste historische musea van Europa. De focus van de tentoonstellingen ligt op mensen en de vraag naar de oorzaken en gevolgen van oorlog en geweld. De permanente tentoonstelling presenteert op ruim 19.000 vierkante meter meer dan 10.000 exoten van 700 jaar geweld - van de late middeleeuwen tot nu. Aan de hand van de moderne militaire geschiedenis presenteert het niet alleen de uitingen van staatsgeweld, maar gaat het ook in op de diverse vormen van sociaal geweld.
Een korte tour van een dik uur en zo’n 12 kilometer. Prima als programma voor de dag waarop we later met de trein weer terug richting Nederland reizen. De wijk Plauen ligt namelijk direct aan de zuidkant van de Hauptbahnhof, het centraal station van Dresden. Veel historische
gebouwen getuigen met hun grandeur van het feit dat deze Südvorstadt in de 19de eeuw al een van de beste woonwijken van Dresden was. En qua inwoners ook het meest internationaal. Jammer genoeg hebben de Engelse en Amerikaanse kerken de Tweede Wereldoorlog niet overleefd, maar de Russisch-Orthodoxe kerk blijft een prachtige herinnering aan deze bloeiperiode van de stad.
De Münchner Platz is de volgende halte. Kippevel als je bedenkt dat hier tot eind 1956 nog executies plaatsvonden.
Het gebouw en deze plek die als rechtbank, gevangenis en executieplaats diende, legt je letterlijk het zwijgen op. Een gedenkteken in het machtige universiteitsgebouw herdenkt de politieke wreedheden begaan door de nazi's en de Sovjets.
De route gaat nu bergopwaarts door het Südpark, richting de Fichteturm, waar we panoramische foto’s van de stad en de omgeving maken. De Fichteturm werd in 1896 gebouwd als Bismarckturm. De toren is 30 meter hoog en biedt een prachtig uitzicht over de stad en omgeving. Zeker nu het vandaag helder, zonnig weer is.
Nadat we in de fanshop van de brouwerij de verleiding van enkele ‘prullaria’ niet hebben kunnen weerstaan, stappen we weer op onze fiets.
Het groene gebied rondom de Fichteturm staat op de lijst om in 2033 het terrein van de Bundesgartenschau, een soort combinatie van Floriade en Keukenhof, te worden. Nu we op ongeveer de helft van de route zijn, durven we het ook aan om bij de lokale bierbrouwerij even een ‘verfrissing’ te halen.
We vervolgen onze tocht via Coschütz en de Hoher Stein met zijn indrukwekkende uitzicht op het Weißeritztal, en dalen af richting Cotta met zijn prachtige kerk, stadhuis, historische molen en de Müllerbrunnen.
Onze laatste stop is bij de Alte Annenfriedhof. Op deze begraafplaats liggen talloze historische graven, waaronder die van Minna Wagner - actrice en eerste vrouw van Richard Wagner. Door de ligging dicht bij de universiteit zijn er ook talloze graven
van belangrijke professoren van de Technische Universiteit van Dresden. Als we de Alte Zionskirche langs fietsen, springt het ‘dak’ in het oog. Werkelijk gespeend van alle creativiteit! De geschiedenis is een bijzondere. Tijdens de luchtaanvallen op Dresden in februari 1945 werd de kerk zwaar getroffen en tot aan de buitenmuren afgebrand. Het 'tijdelijke' dak moet de kerk en de binnenruimte afsluiten en beveiligen.
De stalen klokken van de kerk overleefden alle aanvallen en werden overgedragen aan de Kerk van de Wederopstanding, die tijdens de Tweede Wereldoorlog haar bronzen kerkklokken moest opgeven en geen eigen klokken meer had. Aanvankelijk doelbewust gebruikt om de overlevende leden van de gemeente van de Zion-kerk te integreren, herinneren de klokken ons vandaag de dag nog steeds aan de Zion-kerk vóór haar vernietiging.
Na ruim 13 kilometer komen we terug bij het centraal station en kunnen we op ons gemak onze spullen uit de lockers halen. In de trein hebben we voldoende tijd om alle belevenissen nog eens rustig de revue te laten passeren.
Eén gedachte blijft terugkomen… Er is nog veel meer te beleven in Dresden. We’ll be back! INFORMATIE visit-dresden-elbland.de komoot.com/de-de/user/dresdenelbland
De provincie Zeeland is misschien wel dé windstreek van Nederland. Niets staat er in de weg voor het vrije spel van Ventus over het schilderachtige landschap van de Zeeuwse eilanden. De Zeeuwse Wind
Route leidt je over de drie eilanden Schouwen-Duiveland, NoordBeveland en Zuid-Beveland, en voert je langs de Noordzee en het Veerse Meer via de machtige Oosterscheldekering en de imposante Zeelandbrug. Maar de regio is meer dan wind en water. Laat je verrassen door de prachtige stranden, duinen, uitgestrekte polders en historische steden. Voel de ziel van Zeeland, door weer en wind.
De Zeeuwse wind route is 126 kilometer lang. Wit-rode bordjes wijzen jou keurig de route en staan opgesteld om met de klok mee te rijden. Maar voel je vooral vrij en bepaal zelf het start- en eindpunt. Fiets in het spoor van grote namen als De Roo, Middelkamp en Raas. De trainingsrondjes van deze voormalige Zeeuwse wielrenners zijn ook met eigen bordjes bewegwijzerd en overlappen delen van de Zeeuwse wind route. Ik reis af naar het zuidwesten van Nederland voor mijn eigen Zeeuwse giro.
Onbeschut
Goes, 10.46 uur. Ik zit vandaag langer in de trein dan op mijn zadel. Snel het station verlaten en de benen los draaien. Het is droog en voor Zeeuwse begrippen weinig wind. Is dat even boffen. Ik fiets de route in tegengestelde richting om op de terugweg toch wind mee te hebben. NoordBeveland is een eiland ten noorden van Walcheren en Zuid-Beveland, en is daar met twee dammen mee verbonden. Al na enkele kilometers fiets ik over de eerste dam. Links van mij vang ik een glimp op van het Veerse Meer.
Bij Colijnsplaat fiets je de ruim vijf kilometer lange Zeelandbrug over. Eens was het de langste brug van Europa, tegenwoordig mag het zich een rijksmonument noemen. De kaarsrecht lopende brug bestaat uit 54 omgekeerde V-vormige pijlers en is de verbinding van Noord-Beveland met Schouwen-Duiveland. Je bent op de brug volledig onbeschut tegen de wind die onbelemmerd over de Oosterschelde waait. Het bouwwerk leent zich uitstekend om vastgelegd te worden op de gevoelige plaat.
Voorbij Zierikzee
Op de brug waait de wind even met mij mee. Het silhouet van de 62 meter hoge Sint-Lievensmonstertoren komt snel dichterbij. Tot in de wijde omgeving is dit een handig oriëntatiepunt van Zierikzee - een leuke, kleine monumentenstad en van oudsher vissers- en handelsplaats. De haven loopt tot diep in het stadshart. Via het Blauwe Bolwerk, een van de twee overgebleven forten die zijn gebouwd tegen aanvallen van de Spaanse Armada, verlaat je Zierikzee weer.
De Zeeuwse wind route voert je over afgelegen weggetjes en gescheiden fietspaden. Aan de zuidkust van Schouwen-Duiveland fiets je kronkelend over de dijk langs enkele natuurgebieden met prachtige vergezichten over moerassen, kreken en geulen. Een markant punt op de dijk is de Plompe Toren. Eenzaam staat deze 23 meter hoge toren fier overeind in het landschap. De kerktoren is cultureel erfgoed en staat symbool voor het verdwijnen van dorpen door dijkdoorbraken en het wassende water. Op de achtergrond doemt het indrukwekkendste waterwerk van ons land op.
Tegenwindfietsen
De Deltawerken zijn een technisch staaltje vernuft. Gebouwd als antwoord op de Watersnoodramp van 1953 is de Oosterscheldekering een van de grootste en bekendste stormvloedkeringen ter wereld. Met de wind schuin tegen fiets ik de negen kilometer lange Pijlerdam over, die ook uit
twee eilanden bestaat. De bekendste is Neeltje Jans, een zandplaat die als werkeiland is gebruikt voor de bouw van de stormvloedkering. Tegenwoordig is het eiland naast een natuurgebied ook een themapark.
Jaarlijks vindt op de Oosterscheldekering het NK Tegenwindfietsen plaats. Alleen bij windkracht 7 of harder gaat deze uitdaging door, die je overigens alleen op een fiets zonder versnellingen en een terugtraprem mag fietsen. Racefietsen zijn niet toegestaan. Met kracht 3 tot bij vlagen 4 op de schaal van Beaufort laat ik het waterwerk achter mij. Over de tweede dam van Noord-Beveland rijd ik het volgende eiland op.
Vol in de wind
Walcheren telt diverse badplaatsen met mooie stranden. Op een warme zomerdag is het hier ongetwijfeld goed vertoeven. De brede stranden bij Vrouwenpolder zijn een belangrijke trekpleister voor het toeristische dorp op Walcheren. Deze landstreek vormt eigenlijk een voortzetting van het schiereiland Zuid-Beveland. De routebordjes voeren mij verder door de winderige polders in de richting van de ‘Dutch Mountains’.
De zon breekt door. Een paar uurtjes lang voel ik de warme stralen op mijn gezicht. Langzaamaan komen de hoge duinen vanuit de verte dichterbij. Stoempend tegen de wind bereik ik de Westkapelse Zeedijk, een vijf kilometer lange zeewering die het
eiland Walcheren beschermt tegen de zee. De vuurtoren met daarachter het open water van de Noordzee mogen op de foto. Een Zeeuwse mountainbiker wacht rustig op zijn beurt. Vanaf de hoge dijk heb je een weids uitzicht op de omgeving en het Hoge Licht. Deze voormalige kerktoren is tegenwoordig actief als vuurtoren van Westkapelle, ook al staat de toren niet aan zee.
Vliedbergen en Veerse Meer De route gaat landinwaarts verder langs talloze vliedbergen - kunstmatige heuveltjes die in de vroege middeleeuwen ter verdediging werden aangelegd als onderdeel van mottekastelen – naar de oude handelsstad Vlissingen. Eigenlijk verlaat de route alweer snel de maritieme stad aan de Westerschelde. Op de dijk krijg ik nog even gezelschap van Jan Raas: zijn naam staat in rode letters op het bordje geschreven. De Zeeuwse wielerlegende fietst enkele kilometers met mij mee.
Voorbij Arnemuiden gaat de route verder langs het Veerse Meer. Over ruim 14 kilometer fiets je langs de zuidelijke oever van het Natura 2000- en recreatiegebied. Het
Veerse Meer was ooit een woelige zeearm; nu is dit brakwatermeer een broedplaats van leven op en rond het water. Een natuurgebied met veel diversiteit en voor ieder wat wils. Watersporters komen er meer dan genoeg aan hun trekken en wandelaars kunnen flink uit de voeten. Je kunt hier eilandhoppen naar een van de 17 eilanden of een bezoek brengen aan de mooie steden en sfeervolle dorpen rondom het meer.
Het mooie van fietsen is dat het niet alleen gaat om de eindbestemming, maar om de reis ernaartoe. Fietsen door Zeeland bevestigt deze uitspraak. Het open landschap van de provincie herbergt vele bezienswaardigheden die je nog lang zullen bijblijven. En die moeilijke momenten wanneer je voorovergebogen op je fiets de Zeeuwse wind trotseert, ben je snel vergeten. De kilometers vliegen voorbij. Er zijn genoeg redenen om de Zeeuwse wind route nog eens op te zoeken.
Ik geniet nog even van de laatste kilometers tot ik bij mijn startpunt de route ver-
laat. Voldaan stap ik even later in het station van Goes in de trein. De lange terugreis is een mooie gelegenheid om dit avontuur vol bezieling te laten bezinken. Just another great day at the office.
Start jouw Zeeuwse verhaal in Goes. De route komt vlak bij dit historische stadje langs. Dwaal door middeleeuwse straten, smalle steegjes en langs monumentale panden. Bezoek de grote markt en de prachtige stadshaven in het sfeervolle stadscentrum. Of struin door warenhuizen en kleine boetiekjes en kom tot rust op een van de vele terrassen, cafés of restaurants. Je kunt je in Goes heerlijk vermaken.
zeeland.com/nl-nl/visit/2197_nl/ zeeuwse-wind-wielerroute-126-km
ZATERDAG 20 APRIL 2024
Fiets in het trainingsgebied van Mathieu van der Poel, het decor van een van de drie Grenspalenklassiekers. Langs de NederlandsBelgische grens staan nog oude grenspalen met elk een eigen nummering. Ontdek de palen, verscholen in de Brabantse Wal, die voor velen bekend staat als het wielermekka van het westen.
Kies uit drie afstanden waarbij je een route over de weg of deels offroad over gravel en zandpaden kunt rijden. Profrenners Bram Tankink en Jos van Emden zijn ambassadeurs van het evenement en fietsen zelf ook mee! Fiets je net als Bram Tankink alle drie de toertochten, dan mag je jezelf tot Grenspalenkoning der Lage Landen kronen met een tof shirt en een goodiebag als beloning!
Begin jouw Grenspalenklassieker met koffie en een Zeeuwse bolus bij de start en eindig met pasta en een biertje na de finish. Kun je gelijk even jouw officiële badge aan het thuisfront tonen.
grenspalenklassieker.nl/brabant
Fietstochten zijn er volop dit voorjaar. De weg ligt open voor fietsevenementen in Nederland en België. Je kunt dus genieten van de vele uitgestippelde tochten. Zonder uitputtend compleet te zijn, maakten we voor jou een selectie uit het aanbod.
April
ZATERDAG 6 APRIL 2024
Gran Fondo Drenthe
Fiets Parijs-Roubaix in eigen land. nltourrides.nl/gran-fondo-drenthe
ZONDAG 7 APRIL
Ronde van Woerden
Geniet van de schoonheid van het Groene Hart tijdens een ontspannen toertocht over een van de vernieuwde routes rondom Woerden. De Ronde van Woerden belooft een dag vol spannende wielerevenementen en prachtige toertochten te worden! Of je nu een fanatieke wielrenner bent of gewoon wilt genieten van een gezellige fietstocht met familie, deze dag heeft voor elk wat wils. wtcwoerden.nl/index. php?page=698&sid=2
ZONDAG 7 APRIL 2024
Klok Sanidrome Voorjaars Gravelride fietssport.nl/toertochten/55671/kloksanidrome-voorjaars-gravelride-2024
ZATERDAG 13 APRIL 2024
Tour de Haute Veluwe
Deze toertocht heeft niet voor niets de stempel NTFU Extra Goed Geregeld gekregen. Over het zuidelijk en oostelijk deel van de Veluwe fiets je door gevarieerde landschappen, mooie en ongerepte natuurgebieden en met behoorlijk wat hoogteverschillen. Er zijn vier afstanden en goede horecavoorzieningen bij de controleposten, waarbij je kunt kiezen om via Radio Kootwijk en/of via de Posbank te gaan. Alle afstanden gaan
via de hellingen bij Oosterbeek en Doorwerth terug naar Bennekom. cbfb.nl/tour-de-haute-veluwe-2023
ZONDAG 14 APRIL 2024
Strade di Twente
Stof afkloppen, in het zadel springen en jezelf klaarmaken voor een onvergetelijke gravelrit! De Losserse Wielerclub trapt deze epische tocht af bij de steenfabriek in Losser. Vanaf hier neemt de route je mee door diverse en betoverende gebieden. Onderweg kom je niet alleen uitdagende gravelstroken tegen, maar ook kronkelende zandpaden en idyllische landwegen. Deze rit biedt een sportieve uitdaging, maar ook een visueel feest. lossersewielerclub.nl/toertochten
ZONDAG 21 APRIL 2024
Specialized Super Sunday
Doe met je racefiets, mountain- of gravelbike mee met de Special Brains Toertocht, een samenwerking met Specialized en Impuls & Woortblind, om bewustzijn te creëren over ADHD. specialized.com/nl/nl/special-brainsgravel-toertocht
ZATERDAG 27 APRIL 2024
Hageland Classic
Hageland Classic is een recreatieve toertocht voor wielertoeristen, georganiseerd door WT Millegem. Al meer dan 20 edities worden sportievelingen ontvangen uit binnen- en buitenland om de mooiste wegen en steilste klimmen in en rond het Hageland te komen ontdekken. Voor het
Toer MTB Race graveleerst worden er in 2024 ook gravelritten toegevoegd.
Hageland Classic vangt aan in Mol en leidt je via verkeersarme wegen doorheen de uitgestrekte velden van het VlaamsBrabantse Hageland, binnen de driehoek Leuven – Tienen – Diest, waar de klimmetjes niet worden geschuwd. Er zijn verschillende afstanden mogelijk: van 70 kilometer voor zij die het rustig aan willen doen, tot 180 kilometer voor diegenen die vroeg in het jaar de benen al willen testen. hagelandclassic.be
DINSDAG 30 APRIL 2024
Fiets4Daagse Hoorn
Van 30 april tot en met 3 mei organiseert Le Champion alweer de 14e editie van de Fiets4Daagse Hoorn. Geniet van het prachtige landschap en ontdek de mooiste plekjes van West-Friesland, met historische bezienswaardigheden en oude havenstadjes. Fiets een dag mee naar keuze of ga voor de volledige vierdaagse.
fiets4daagsehoorn.nl
ZATERDAG 4 MEI 2024
Elfmerenfietstocht elfmerenfietstocht.nl
ZONDAG 5 MEI 2024
Rondje Wielercafés in de Giro
Deze toertocht wordt verreden in het eerste weekend van de Giro d’Italia. Rondje Wielercafés in de Giro is een kleinschalige toertocht met drie verschillende routes. Bij Rondje Wielercafés geniet je van een hele dag vol met het beste van wielercafés en de koers. wielercafes.nl/toertochten/rondjewielercafes/rwg
ZATERDAG 11 MEI 2024
Joop Floor/Gooische Meententocht rtc-express.nl/j364/index.php/30-joopfloor-gooische-meententocht.html
ZATERDAG 25 MEI 2024
Limburgs Mooiste
Een recreatieve toertocht met maar liefst negen verschillende race routes, drie verschillende mtb routes, een gravelroute, een heuse familietocht. limburgsmooiste.nl
ZATERDAG 18 MEI 2024
Het parcours van de Flèche de Wallonie kunnen we makkelijk samenvatten: een heroïsche tocht door de prachtige streek rond Spa in België, met een opeenvolging van uitdagende hellingen. Elke helling zal je klimmersbenen op de proef stellen, en de opeenvolging van pittige klimmetjes maakt er een slopende tocht van. Een aanrader voor de sportieve fietser en doorgewinterde klimgeit.
Namen van bekende hellingen als de Stockeu, de La Haute Levée en de Rosier zullen je misschien bekend in de oren klinken. Denk je dat de kortere afstanden (92 en 122 km) gemakkelijke trainingsritjes zijn, dan kom je bedrogen uit. Ook hier lopen de hoogtemeters snel op.
Ga jij voor de ultieme klimuitdaging? Op de langste afstand van 192 km worden de kuiten flink aangesproken en is het woord ‘heroïsch’ zeker op zijn plaats. Een ding is zeker: je fietst over de mooiste hellingen die de Ardennen te bieden hebben. Op de finish voel je de heroïek van jouw prestatie.
flechedewallonie.be/nl
Minder = Meer
TEST: windbreakers aan de tand gevoeld
Fietsclub Moeke Spijkstra
Puur ontspannende inspanning
TEST: Fietscomputers
Garmin, Sigma en Wahoo
Maasstadjes
Een bourgondisch weekend langs de Maas
Langs de grens van Derry naar Dundalk
Ierland zoals je Ierland moet beleven
Het volgende nummer van BIKE Explorer verschijnt 28 mei 2024. Nog geen abonnee? Meld je snel aan, dan krijg je het nieuwe nummer automatisch thuisgestuurd! bikeexplorer.nl
