Zomer in zijn kleerkast De mannenmodetrends geshopt SOS kalende kruin Ja, je kunt iets doen aan haarverlies Gesprek met Natali Broods “Mama, jij hebt een rotjob”
“Ik heb een bijzondere plek gevonden. De rest volgt wel”
Hetvoorjaarwordtstijlvol metdenieuwe herencollectievane5.
Al onze e5-boetieks zijn zondag 17/03 open van 10u tot 18u
Voel jij je schuldig omdat je deze week niet genoeg hebt gewerkt? Halverwege deze Billie ontdek je dat dat nergens voor nodig is. We werken al genoeg. Tijd voor wat me-time: lezen, turen naar het water of genieten van een dampend bord groenten.
Lieve lezer,
Of hij een tip had, voor wie droomt van een carrière zoals de zijne, wilde ik nog snel van Matthias Schoenaerts weten “Zoek niet naar binnenwegen”, antwoordde hij, verrassend filosofisch. “Ga voor wat je voelt, wat je echt wil doen, en wijk daar niet van af. Niet dat de weg daarom makkelijker wordt, want seizoenen zullen er altijd zijn. Maar op z’n minst ben je dan wel in de juiste richting blijven werken.” Ik realiseerde me hoever ik alweer afgeweken was van het pad, van alles wat ik mij had voorgenomen, begin dit jaar. Hoe makkelijk is het niet om toe te geven aan al die afleidingen? Dus: hoog tijd om dat kompas weer juist te zetten. Ik gok dat ik niet de enige ben die het soms eens van een ander moet horen. Niet?
Hans-Maarten Post, redacteur
Actrice Natali Broods: leve de schoonheid blz. 34
Gek met/op groenten blz. 40
Nooit hard genoeg gewerkt blz. 24
90’s villa wordt hedendaagse, open woning blz. 28
Zijn zomerkast blz. 16
Hoe doet ‘sheriff’ Dries Heyneman dat? blz. 4
Met beide voetjes op de grond. Zo staat Dries Heyneman in het leven. Ook al scoort hij de laatste tijd hoge toppen als stand-upcomedian en als sheriff in de reeks Chantal. “Mijn vrouw doet mij nog steeds de vuilniszakken buitenzetten.”
tekst Nathalie Dirix foto Inge Kinnet
Versier met de lachspier
“Het heeft een tijdje geduurd voor ik op een gewone manier naar vrouwen kon kijken. In mijn jonge jaren bekeek ik ze als godinnen. Gelukkig ben ik dat stadium voorbij. Thuis woon ik met mijn vrouw en twee dochters. Ik weet dat ook zij goede en slechte dagen hebben. Of ik een tip heb voor mannen die het moeilijk vinden om spontaan contact met vrouwen te leggen? Humor kan het ijs breken. Maar stel je vast dat het niet werkt, laat het dan. Humor helpt. Maar niet altijd.”
Voetjes op de grond
“Wat ik ontzettend aan mijn vrouw waardeer, is haar eerlijkheid en nuchterheid. Of ik nu zalen doe vol- of leeglopen, of meespeel in een succesvolle televisiereeks, zij behandelt me hetzelfde. De dag na een spetterend optreden doet ze mij het vuilnis buitenzetten. En ze maakt duidelijk dat er thuis andere regels gelden dan op de set. Hier wordt je koffie niet op je wenken geserveerd, maar ga je die zelf halen. Mijn vrouw houdt mij met mijn voetjes op de grond.”
Doorbreek de cirkel
“Ik ben niet opgevoed in een omgeving die mij stimuleerde assertief te zijn. Ik neem het mijn ouders niet kwalijk, ook zij zijn een product van hun opvoeding. Zelf ben ik op zoek gegaan naar manieren om mijn zelfvertrouwen op te krikken. Zo volgde ik assertiviteitstraining. Maar nog belangrijker: uitdagingen ging ik nooit uit de weg. Uit elke ervaring leer je. Daarom: krijg je de kans om iets te doen, zeg dan ja. Al doende, groei je. En kun je de cirkel doorbreken.”
Zo doet die dat niet
“Applaus krijgen geeft een fijn gevoel. Dat ga ik niet ontkennen. Toch is het niet mijn voornaamste drijfveer als stand-upcomedian of scenarist. Het creatieve proces, daar is het mij echt om te doen. Ik geniet van het eurekamoment. Dat moment waarop je een geniale inval krijgt. Alsof alle stukjes van de puzzel in elkaar vallen. Het plezier van het maken is een heerlijk gevoel. Iets dat niemand je kan afnemen.”
Geen damesspullen deze week, wel de shopbuit van de mannelijke Billies. Van een oventje waarmee je zelf heerlijke pizza’s bakt tot huidverzorging of een handtas. Vrouwen van Venus, mannen van Mars?
Ach nee, iedereen van de regenboog.
Hans-Maarten, journalist: “Ja, ik hoor bij de mannen die smeren.
Ondertussen doe ik dat alleen nog met zo natuurlijk mogelijke cosmeticaproducten. Mijn niet meer zo jonge huid heeft inmiddels ook al net iets straffer spul nodig. Zoals dit ‘Peptide 360 Serum’ van het Britse Evolve, dat ik leerde kennen via La Feuille, een geweldige Brusselse biocosmeticawinkel. Zo goed dat mijn echtgenote inmiddels haar eigen flesje heeft.” (52 euro) Peptide360faceserum, Evolve,52euro
Eva, lay-out: “Vergeet man of vrouw, deze kozen we gewoon samen. ‘Iedereen is super’ heet ons nieuw LEGO-setje in de living. En daar zijn we het volmondig mee eens. Want inclusiviteit vinden we belangrijk en regenboogpoppetjes vinden we mooi.”
Iedereenissuper,LEGO, 34,99euro
Pizza vanavond?
Kaatje, journalist: “Mannen staan aan de barbecue … en aan de pizzaoven. Mijn broer was er alleszins blij mee.”
Fyra12woodpellet, Ooni,332euro
Nanerle, eindredactie: “Hij doet er gemiddeld een paar maanden langer dan mij over om te beslissen of hij iets wel ‘écht nodig’ heeft. Maar onze smaak delen we wél. Mijn lief kocht dit groene tasje voor al zijn essentials. Misschien mag ik het wel eens lenen.”
Oysterbaggroen,NewAmsterdamSurfAssociation,160euro
Nanerle, eindredactie: “Mijn broer verzamelt graphic novels, dus kochten we hem dit pareltje voor zijn verjaardag. Oh ja, en het andere cadeautje was een grillpan. Dat gebeurt er dus écht als je ouder dan dertig bent.” Zondag,OlivierSchrauwen, 472p.,2023,Bries
Lien, redacteur: “Omdat ik een zwak heb voor zwarte kleding: een zwarte polo voor het lief.” Polometlogo,KarlLagerfeld, 89euro
Ilse, eindredactie: “Met zijn spelletjesvrienden verkent mijn man elke donderdag nieuwe oorden. Dit is de nieuwste aanwinst: Terraforming Mars. Je raadt het al: ergens aan een spelletjestafel zijn een vijftal mannen stilaan helemaal klaar om de overtocht naar Mars te maken. Euh … ik hoop dat ze me niet vergeten mee te nemen als het zo ver is.” TerraformingMars,52,20euro bijAdriaensen-speciaalzaak.be
Billie shopt
10% KORTING
8 t.e.m. 17 maart ‘24
OPEN ZONDAG 10 maart van 10u tot 18u
Kan hij nóg hoger? Met een hoofdrol naast Kate Winslet in een prestigieuze Amerikaanse serie zit Matthias Schoenaerts nu echt aan de top. Maar zich het hoofd op hol laten brengen door de mallemolen genaamd Hollywood? O nee. Laat de Vlaamse acteur maar bloemen planten of kitesurfen. Een gesprek over rust vinden, sterren ontmoeten, en zijn kleine grote liefde. “Ik ben meester van mijn eigen tijd. Dat is een van de grootste geschenken die dit leven mij gegeven heeft.”
tekst Hans-Maarten Post
Zien we er te veel in? Of zegt het toch iets over de keuzes die hij maakt? Feit is dat we Matthias Schoenaerts (46) spreken de dag nadat The regime in New York in première is gegaan en de glamourwebsites volstaan met rodeloperfoto’s van hoofdrolspeelster Kate Winslet. Een dag eerder hadden we, na maanden mailen voor een interview, plots dat verlossende Whatsapp-bericht gekregen: morgen om 15 uur, via Zoom. Waar zou hij zitten? In New York? Los Angeles? Nee, gewoon bij hem thuis, in het België, in zijn veranda. Had hij niet bij die première moeten zijn, dan? “Het kwam niet uit”, klinkt het relaxed. We zien vrolijke ogen, een stoppelbaardje en een grijze hoodie met Kid Dynamiteopschrift, verwijzend naar bokser Mike Tyson, een van zijn helden. “Dat was fijn geweest, maar soms lukt het niet. C’est comme ça.”
In The regime, een prestigeproject van de Amerikaanse zender HBO, speelt Schoenaerts soldaat Herbert Zubak. Hij wordt na een fout gelopen missie naar het protserige paleis gehaald van kanselier Elena Vernham (Kate Winslet), in een niet nader bepaalde Centraal-Europese republiek. Eerst loopt hij als een hondje met een vochtigheidsmeter achter een voor schimmel beduchte Vernham aan, die haar land als een paranoïde dictator bestuurt. Maar zijn invloed op haar en haar beleid neemt langzaam toe. The regime blijkt onderweg even absurd als actueel. En kijk, laat nu net dat absurde af en toe ook in het gesprek sluipen, met antwoorden die een kant opgaan die je niet verwacht. Waar ontwijkt hij handig? Welke vraag prikkelt hem zodanig dat hij toch iets prijs-
geeft? Eén ding is zeker: Matthias Schoenaerts houdt je wakker.
Je draagt The regime samen met steractrice Kate Winslet. Ben je dan nog zenuwachtig? Bang?
“Ik had vooral een leuk gevoel van opwinding. Natuurlijk weet je dat het met een topactrice als Kate Winslet is. Je weet dat het met regisseur Stephen Frears is (van filmklassieker Dangerous liaisons, red.), met een van de schrijvers van Succession en dat het voor HBO is (van The sopranos, Sex and the city en Game of thrones, red.). Je weet dan wel dat je in de Champions League zit, om het zo te zeggen. Het maakte alleen maar dat ik veel goesting had. Héél veel goesting.”
Hoe wordt dit gezien in Hollywood, zo’n topserie? Is dit een rol die je carrière maakt of breekt?
“Dat weet ik niet. Ik ben in elk geval heel blij met de serie. Waar het toe leidt? Daar heb ik geen controle over. Maar ik neem aan dat het alleen maar goede dingen in gang zal zetten.”
Je speelt een wat domme soldaat met spieren, die gewiekster is dan hij lijkt. Wat vond je het moeilijkste in het juist neerzetten van die kerel?
“Het is altijd een evenwichtsdans. Accenten leggen en keuzes maken. Wat laat je zien, wat laat je niet zien? Wat gaan kijkers, door wat jij laat zien, denken over de figuur die je speelt? Dat is altijd een bijzonder proces. Ik kan je vertellen: die Herbert Zubak legt een hele weg af De serie komt echt op een bijzondere plek uit, vind ik. Die heel bevredigend is.”
Wie is ...
Matthias Schoenaerts (46) groeit in Antwerpen op, als zoon van acteur Julien Schoenaerts en Dominique Wiche, lerares Frans en costumière. Hij breekt als acteur internationaal door met Rundskop(2012), die een Oscarnominatie krijgt als
Dit is bijna niet meer grappig, dacht ik, al kijkend. Omdat we er, in zekere zin, middenin zitten. Als je ziet wat er in de wereld gebeurt.
“Het absurdisme en de satire zijn een soort glijmiddel en ondertussen wordt wel het gordijn opengetrokken. Ik dacht het ook, toen ik het script las: het is flagrant, en frontaal, wat er in de serie wordt verteld. Het is in dat opzicht een heel heldere uiteenzetting.”
Wat verontrust jou in de wereld vandaag?
“De dubbele moraal. De lafheid, de hypocrisie, met betrekking tot de dingen die aan de hand zijn. En natuurlijk de geopolitieke machtsverhoudingen die de hele dynamiek van de mensheid bepalen. Die zijn een stuk duisterder dan we denken, en dan wat met ons wordt gedeeld. Kijk naar het conflict in Gaza. Naar Rusland en Oekraïne. Het is allemaal één kluwen. Dat zijn belangen die invloed hebben op elkaar. Het is een explosieve cocktail waarvan we het laatste nog niet hebben gezien.”
Wat geeft je hoop?
“Mijn planten zien groeien. No matter what happens, nature will keep going Planten blijven groeien. Bloemetjes blijven bloeien. Vogeltjes blijven vliegen. Het is jammer dat wij er als mensheid niet in slagen om daar meer mee verbonden te zijn. De mens is ook deel van de natuur. Over honderd jaar zijn alle mensen die jij en ik vandaag zien, gewoon weg. De acht miljard mensen, op deze wereld … We’re all gone. Maar die plantjes blijven wel groeien. Whatever happens, er komt een nieuwe cyclus. It will keep on going, mét of zonder ons. u
beste niet-Engelstalige film. Hij is vervolgens in tal van Hollywoodfilms te zien, naast tal van bekende Hollywoodacteurs, zoals Derouille etd’os(met Marion Cotillard), A littlechaos(Kate Winslet), Suite française(Michelle Williams), Red
sparrow(Jennifer Lawrence), A biggersplash(Tilda Swinton), Our soulsatnight(Jane Fonda en Robert Redford) en Theoldguard (Charlize Theron). Hij draagt nu samen met Kate Winslet The regime, bij ons te zien op Streamz.
“Wat er ook gebeurt, planten blijven groeien. Bloemetjes blijven bloeien. Vogeltjes blijven vliegen. Het is jammer dat wij er als mensheid niet in slagen om daar meer mee verbonden te zijn”
Je krijgt in een van de eerste afleveringen zowaar een oorvijg van Kate Winslet. Dat kan je ook weer van je bucketlist schrappen. Jij die mensen ontmoet waar wij alleen maar van kunnen dromen, die op plekken komt waar wij niet komen, wanneer heb je jezelf toch ook in je arm moeten knijpen?
“Dan kom ik toch uit bij die keer in dat hotel in New York, een paar jaar geleden. Ik was er om een tekstlezing te doen, voor een serie van David O. Russell, die geproduceerd zou worden door Harvey Weinstein, waarin ook Robert De Niro en Julianne Moore zouden meespelen. Een serie die uiteindelijk is afgevoerd, vanwege het MeToo-verhaal. De dag na de lezing kom ik in de lobby van het hotel –De Niro’s hotel: het Greenwich – en ik zie er De Niro en O. Russell. Ik ga er even bijzitten. Het toeval wil dat het die dag De Niro’s verjaardag was. Hij gaf althans toch een verjaardagsdrink. Ik stond op het punt om naar de luchthaven te vertrekken, toen plots Sean Penn erbij kwam zitten. En vervolgens verscheen Al Pacino. En toen Christopher Walken. Toen dacht ik: dit is absurd. Die vier in één ruimte? Dat is te gek voor woorden. En ja, toen heb ik me dus heel even als een puber gedragen en gevraagd of ik een foto mocht nemen. Waarop De Niro opstond en zei dat hij die foto wel wilde maken.
Natuurlijk had ik het liefst gewild dat hij er zelf ook op had gestaan, maar tegelijk vind ik het wel de charme van die foto. Dat De Niro ’m gemaakt heeft en er niét opstaat. Toen voelde ik mij echt als een kind dat plots Maradona ziet voorbijlopen.”
Kate Winslet zei al over jou dat ze je een briljant acteur vindt. Welk compliment is er blijven hangen, in al die jaren Hollywood? Dat je koestert, en waar je misschien ook echt iets mee was?
“Dat weet ik niet. Dat is enorm charmerend, natuurlijk. Maar zoiets blijft niet hangen. Of misschien wel. (lacht)
Ik sta er niet te veel bij stil. Maar natuurlijk ben ik er blij mee. Dat spreekt voor zich.”
Wij zien de successen, zoals nu die serie. Jij zei ooit al: “Ik was de voorbije tien jaar vooral onderweg. Dan voel je je ontworteld, als een zigeuner, met zijn valies op stap.” Is er ook schade, door zo’n succescarrière?
“Alles heeft een zomer, een herfst, een winter en een lente. Aan alles zijn er downsides en upsides. Het is een evenwichtsoefening. Je moet voor jezelf de juiste keuzes maken to keep your sanity Maar schade vind ik een groot woord.”
“Natuurlijk komt er wel wat bij kijken. En zoals in elk vakgebied zijn er dingen waar je voor moet zijn weggelegd, en zijn er aspecten die je goed of minder goed liggen. Ik ken collega’s die als ze twee weken in het buitenland moeten draaien gek worden van heimwee. En anderen die niets liever doen dan drie maanden van huis zijn. Ik sta niet te veel stil bij de negatieve kanten. Daar leer je mee omgaan. Ik kijk liever naar de positieve kanten. Ben liever dankbaar voor alles wat het wel genereert. En aan kwaliteit brengt in het leven.”
“Als je liefde voelt, dan blijf je leven. Als je geen liefde meer voelt, geven mensen het op. Mijn grote liefde? Ik heb een prachtig hondje, geadopteerd uit Roemenië”
“Volgend jaar wil ik bepalen waar ik wil wonen, en daar een gezin stichten”, vertelde je in 2019 in een interview. We zijn vijf jaar verder: hoe staat het daarmee?
“Daar is nog altijd niks van in huis gekomen. (lacht) Ik heb wel al een bijzondere plek gevonden, in de natuur, in het Limburgse. De rest volgt wel. Rustig. Stap voor stap. Ik heb een prachtige plek, omgeven door bomen, met een grote tuin. Ik ben er aan het planten. Leef er meer synchroon met de natuur. Kom er
tot een rustigere ademhaling. Geniet er van de stilte. Er is veel lawaai, in ons bestaan. Te veel. Het ritme naar beneden halen, de dingen vertragen, geeft je meer kans om aandacht te besteden aan de juiste dingen. Ik probeer een soort rust te vinden die heilzaam is. Die meer vrede en harmonie brengt. Het tegenovergestelde brengt alleen maar onrust en adrenaline, en verwarring. Ik vind dat vermoeiend. Te veel prikkels, meer en meer irriteert dat mij. Ik hou veel meer van de stilte, van de zee, van de bossen. Dat zoek ik ook meer en meer op, als ik niet aan het filmen ben.”
“Ik ben in de eerste plaats geïnteresseerd in rollen zonder glamour. Ik wil altijd mensen spelen die overhoop liggen met hun gevoelens”, vertelde Kate Winslet naar aanleiding van The regime. Wat is het voor jou? Welke rollen kies jij eruit? Is er een rode draad?
“Die keuzes zijn een natuurlijk gevolg van de verandering die je als mens en in je ziel doormaakt. Je kijkt naar andere dingen, gaat op zoek naar andere dingen Ik hou van rollen over de extreem rijke, absurd complexe natuur van onze psyche. Rollen die echt in ons organisme duiken. Die heel de rijkdom van ons bestaan omvatten.”
Elke leeftijd brengt andere vragen. Wat is de vraag die jij je op dit moment het vaakst stelt?
“Waar kan ik volgende week gaan kitesurfen? (lacht) Heerlijk. Dat is mijn nieuwe hobby. Maar ik ben nog niet goed genoeg. Ik ben aan het groeien. Als ik het echt onder de knie heb, zal het een passie worden die absurde proporties gaat aannemen. Dat weet ik nu al. Ik vind het geweldig. Zee, wind, zon, bossen ... I love it. Dichter bij de elementen zijn. Daar geniet ik zo van. Mensen vinden het soms vervelend als het regent. Ik vind dat geweldig. Zeker als je in de natuur zit. Heerlijk.”
Is er dan geen manager of agent die protesteert: wat als je iets breekt ...
“Zo gevaarlijk is het ook weer niet. Je moet het een beetje verantwoord doen. En je niveau kennen. Ik moet u
“Ik zou niet permanent in de filmwereld kunnen bewegen. Ik wil evenwicht vinden tussen werken en vervolgens verdwijnen en lekker leven”
niet onverantwoord in een wilde storm gaan kiten. Het is voor mij gevaarlijker om te blijven voetballen dan om te kitesurfen.” (glimlacht)
Je hebt ooit een campagne gedaan voor Louis Vuitton. Zou je dat nog doen? Trekt de modewereld je aan?
“Ik zoek dat niet op. Maar als die dingen op mijn pad komen, vind ik het een godsgeschenk. Het zorgt voor financiële middelen die me vrijheid geven, en tijd. Want we leven in een wereld die elke dag kan veranderen. Daar staan we niet genoeg bij stil. En al zeker niet bij alles wat nu speelt. De wereld kan er volgende week helemaal anders uitzien. Als Rusland vannacht Europa aanvalt? Dan zitten we plots in een heel ander verhaal.”
In The regime zet je zonnebloemthee voor Kate Winslet. “Die heb ik gemaakt zoals mijn moeder die maakte”, zeg je erbij. In hoeverre zit jouw in 2016 overleden moeder nog in jouw dagelijks leven?
“Mijn moeder had de onwaarschijnlijke kwaliteit om in een hap en een draai eender welke ruimte gezellig te maken. Wij hadden het absoluut niet breed, en we woonden in bescheiden huurappartementen, maar toch slaagde zij er altijd in om die plekken extreem gezellig te maken. Met een kaarsje hier, een lampje daar. Dat is iets dat ik volledig van haar heb geërfd. Mijn vader kon dat ook, maar mijn moeder ging er nog verder in. Ze kon met twee keer niks een ruimte omtoveren tot een soort warm bad, waar je graag in vertoefde. Dat vind ik een onwaarschijnlijk talent.”
Zie ik daarom achter jou nog een kerstboom staan, mét kerstballen erin?
“Jazeker! (schatert) Dat is écht daarom. En straks doe ik zelfs de lichtjes terug aan. Het is een magische kerstboom. Hij staat niet in een pot en hij is nog altijd perfect in orde. Zelfs na twee maanden. Waarom zou ik ’m wegdoen? Hij voelt de liefde, en denkt: ik blijf leven. Zo is het. Als je liefde voelt, dan blijf je leven. Als je geen liefde meer voelt, geven mensen het op.”
Vergeef me dan dit cliché bruggetje: van wie krijg jij die liefde?
“Ik heb een prachtig hondje. (Hij ontwijkt de vraag glimlachend, red.) Dat heb ik geadopteerd uit Roemenië. Mila. Het is mijn grote liefde.”
Wat herken jij van je vader, de legendarische acteur Julien Schoenaerts, bij jezelf?
“Daar heb ik nooit zo bij stilgestaan. Laat me denken … Ik ben net zoals mijn vader een administratieve ramp. De bureaucratische kant van ons bestaan? Daar ben ik geen held in. Gelukkig heb ik daar inmiddels mensen voor, die ervoor zorgen dat ik niet in mijn onderbroek op straat sta, zoals mijn vader vroeger. Ik kan ze niet tellen, de keren dat de deurwaarders bij ons thuis aanbelden en mijn vader hen ontving in een badjas, een sigaretje rokend. Die mensen stonden daar dan compleet gegeneerd en geïntimideerd. (In een statig Nederlands, red.) Dag heren, ja, neemt u die tafel maar mee, ja, doe maar, maar laten jullie het bed wel staan, heren? Ja ja, meneer Schoenaerts, sorry, meneer Schoenaerts.”
Hoe belangrijk is materieel bezit?
“Het is enkel belangrijk in de zin dat het bijdraagt tot de kwaliteit van mijn leven. Ik wil graag van de plek waar ik
woon een oase van rust en harmonie maken. Een soort tempel. Ik ben vaak weg, zit vaak op hotel of verblijf in appartementen. Als ik thuiskom, wil ik ergens zijn waar ik niet weg wil. Dat vind ik belangrijk. Naast een volle koelkast. En samen met mensen die ik graag heb genieten van kwalitatieve momenten. That’s it.”
Als je je carrière overschouwt: wat is dan de grootste les geweest? Of: het grootste plezier?
“Het grootste plezier zit erin dat ik kan doen waar ik van hou en daar meer dan goed van kan leven. Ik heb veel vrijheid en ben meester van mijn eigen tijd. Dat is misschien nog de grootste luxe: zelf je tijd kunnen beheren. Sommige mensen
worden onrustig van die vrijheid. Maar ik heb snel gemerkt, vroeger, toen ik allerhande jobs deed om de rekeningen te betalen, dat zo’n ritme niet voor mij was weggelegd. Ik had meer ademruimte nodig. Dat ik dat nu heb, is een van de grootste geschenken die dit leven mij gegeven heeft.”
Productie
foto’s Filip Van Roe assistent foto’s Louis-Philippe Beauduin styling Delphine Dumoulin visagie Leonie Gysel
Kan je dat, op jouw niveau, meester zijn van je tijd? Zit jouw agenda niet boordevol?
“Dat moet je opeisen. Vandaar dat ik ook niet in Los Angeles woon. Omdat ik niet voortdurend opgeëist wil worden voor allerlei evenementen. Ik wil echt dat evenwicht vinden tussen werken –en dan volledig aanwezig zijn bij wat ik doe – en vervolgens verdwijnen en lekker leven. Reizen, surfen, schilderen, schrijven … Ik zou niet permanent in de filmwereld kunnen bewegen. Ik zal nooit keuzes maken die ervoor zorgen dat alles wat bij films maken komt kijken, en wat niet op een set staan is, een te groot aandeel krijgt in mijn leven.”
Wat brengen de volgende maanden?
“Er liggen een aantal dingen op tafel. In principe begin ik pas in september weer te filmen. Misschien komt er in mei nog een project tussen. Er wordt sowieso nog gekitesurft, er wordt nog geschilderd en getennist, er worden bloemen geplant, er wordt nog heerlijk gegeten, er wordt nog heel veel gelachen en nog wat gevoetbald. Zij het dan iets trager dan gewoonlijk.” (glimlacht)
En wie mag je er je altijd eens een klets rond je oren komen geven, zoals Kate Winslet? Naast welke acteur of actrice wil je ooit eens op de set staan?
“Mike Tyson. Die mag mij een klets geven. Dat wil ik echt eens meemaken. (lacht) Maar dat was dan ook meteen de laatste dag dat ik nog kon spreken, denk ik. Ik ga dan liever iets met hem eten. En dan ga ik nu nog wat extra bollen in mijn boom hangen. Om ’m te bedanken voor zijn trouwe werk. En de lichtjes aandoen. Wil je ze eens zien?” n
Palmbomen, korte shorts en mouwloze shirts, extra luchtige stoffen en lekker losse pasvormen: als het van hem afhangt, wordt het een hete zomer.
samenstelling Klaar Wauters
Lentefris Uniqlo, 34,90 euro
Slip on & go! Bobbies, 160 euro
Subtiel gestreept
Extra cool points Armed Angels, 39,90 euro
Op een onbewoond eiland ... Gant, 140 euro
Extra praktisch zomeren Uniqlo, 29,90 euro
Take me to the tropics Brax, 79,95 euro
Krokodillen spotten Lacoste, 90 euro
Niet voor softies Dockers, 50 euro
Helemaal in lentesfeer
7 For All Mankind, 170 euro
Grijze dagen Dockers, 70 euro
Bootje varen Faguo bij Juttu, 40 euro
30°C graag Howlin, 95 euro
Laat de zomer maar extra broeierig worden, want de zin in zon knalt uit zijn kleerkast. Korte shorts en bermuda’s, mouwloze shirts, linnen zomerlooks en natuurlijk het resort shirt, met of zonder een paar palmbomen.
Gant, 90 euro
Terrasjesweer Woolrich, 150 euro
De kortste weg Arket, 79 euro
Daar zijn de klaprozen weer Sun68, 55 euro
Streepje voor Vince, 378 euro
Tenen bloot Quicksilver bij Zalando, 38 euro
Latte lover 7 For All Mankind, 150 euro
Pretty polo Casual Friday bij Juttu, 49,95 euro
Office proof Uniqlo, 49,90 euro
Mr. Sporty Dondup, 235 euro
Workwear Lacoste, 260 euro
Wanderlust Rains bij Juttu, 120 euro
Handen in de zakken Dondup, 840 euro
Water voor onderweg Dopper, 29,95 euro
Denim met een tintje 7 For All Mankind, 320 euro
Donkergroen, kaki tot munt: groen is zijn grote zomercrush. Ook bloemen- en bladerprints en natuurlijke tinten, van zandkleur tot bruin, geven een sportief en tegelijk gesofisticeerd tintje aan zijn look.
Cargo cool Levi’s, 109,95 euro
Colour play Floris Van Bommel, 269,95 euro
Knoop erin
Selected bij Juttu, 59,99 euro
Baggy beauty Carhartt WIP, 139 euro
Groen? Doen! Gant, 120 euro
Blue for you
Zip it!
Week of weekend, hij gaat voor nonchalant chic in zacht tot vergrijsd blauw en fris wit. En hij heeft deze zomer de hots voor de hoge taille, luchtige stoffen, een losse pasvorm en een paar opvallende polostrepen.
Kraagloos Dockers, 70 euro
À la Kevin De Bruyne Levi’s, 169,95 euro
Polo boy Carhartt WIP, 79 euro
Denim dude 3x1, 590 euro
No stress Uniqlo, 29,90 euro
Bandwerk Lacoste, 200 euro
Sober Brax, 59,95 euro
Blikvanger Komono, 69 euro
Matinique bij Juttu, 89,95 euro
Easy breezy Brax, 109,95 euro
Arty Vince, 238 euro
Zomers blauw Faguo bij Juttu, 90 euro
Pastisproof Gant, 140 euro
Lekker losjes Arket, 79 euro
Zomerhit Scholl bij Juttu, 90 euro
Selected bij Juttu, 79,99 euro
Minimalistisch mooi IKKS, 295 euro
Fris detail Arket, 25 euro
Een kale kruin, inhammen of dunner wordend haar. Kaal worden is de grootste nachtmerrie van menig man. Maar wat doe je eraan? Meer dan je zou denken, blijkt uit ons gesprek met twee experts. Dit is jouw eerste hulp bij haarverlies.
tekst Stien Vanbaelen
Van een volle, glanzende haardos naar dunne of zelfs geen haren op je hoofd. Voor veel mannen is het realiteit. Hoe komt het dat het mannelijke geslacht al vroeg geconfronteerd wordt met haarverlies? Dat vragen we aan dr. Ilan Karavani, gespecialiseerd in dermatologie en dermatochirurgie. “Bij de meeste mannen heeft dat te maken met tijd, hormonen en genen. Naarmate je ouder wordt gaan de mannelijke hormonen dalen en krijg je minder haar. Je genen bepalen daarnaast de erfelijkheid van de kaalheid”, aldus de dermatochirurg. “Bij sommigen heeft het te maken met factoren als stress, een tekort aan ijzer of vitamine B, een schildklieraandoening of bij een kleiner percentage een ziekte.”
Wakker worden
Gelukkig heeft de wetenschap behandelingen voor mannen die dromen van weelderig haar. “Maar wat werkt, hangt af van de oorzaak. Voor mannen die genetisch belast zijn, is het moeilijker. Zij zouden al in een jong stadium moeten beslissen of ze al dan niet behandeld willen worden. Eens je haarfollikels dood zijn, valt er niets meer aan te doen. Als ze slapen, wat bij veel mannen tussen de 25 en de 50 jaar het geval is, kunnen we ze wel weer wakker maken. Je kan dat herkennen aan dunner wordend haar.”
Door de haarfollikels wakker te maken, blijft je haar langer staan en wordt het voller. Maar hoe werkt dat dan juist?
“Een PRP-behandeling waarbij bloed wordt getrokken en opnieuw wordt geïnjecteerd op de hoofdhuid is een effectieve methode”, aldus dr. Karavani. “Meer behandelingen zijn mesotherapie
waarbij injecties van peptiden de hoofdhuid verjongen, LED-therapie die de bloedcirculatie versterkt en recent ook REYU, een therapie die inspeelt op alle facetten van haarverlies.” Dat laatste is een uitvinding van de dokter zelf, die laaiend enthousiast is over de resultaten.
En wat met de mythe rond rozemarijnolie, op Tiktok hét wondermiddel om een volle haardos te kweken? “Thuisbehandelingen zoals rozemarijnolie kunnen technieken van haarrestauratie ondersteunen, maar zijn nooit een oplossing op zich. Daarnaast moet de olie al een hoog gehalte aan extracten bevatten om werkzaam te zijn. Hetzelfde geldt voor vitaminen, supplementen, lotions, massages ...”
Haartransplantatie
Heb je dode haarfollikels, dan kunnen deze behandelingen niets meer voor je betekenen. Als je wel nog voldoende
Ivann Vermeer van Esthetic-Airlines
“De loonkost ligt in België een pak hoger dan in Turkije. Maar ook: bij ons wordt de ingreep gezien als een luxebehandeling”
Dr. Ilan Karavani, dermatologie en dermatochirurgie
“Mannen die genetisch belast zijn, zouden al in een jong stadium moeten beslissen of ze al dan niet behandeld willen worden. Want eens je haarfollikels dood zijn, valt er niets meer aan te doen”
goede haren hebt op de achterkant van je hoofd, is een transplantatie een optie. “Daarbij worden haarfollikels achteraan de schedel weggehaald en ingebracht op kale plaatsen. Al zijn er twee voorwaarden waar je aan moet voldoen”, waarschuwt dr. Karavani. “In de eerste plaats moet je wachten tot je haarverlies gestabiliseerd is, dat is vanaf 25 jaar. Hoe ouder je bent, hoe beter je zicht hebt op je haarverlies. In de tweede plaats moet je voldoende ‘goed haar’ hebben om een of nog een tweede transplantatie te doen als je ouder bent.”
De vlieger op
Heel wat mannen boeken een vliegtuig naar Turkije voor deze medische ingreep. En daar is volgens Ivann Vermeer van Esthetic-Airlines, een bedrijf dat cosmetische behandelingen in Turkije organiseert en begeleidt, een goede reden voor. “Turkije is koploper op het vlak van haartransplantaties. De beste specialisten vind je daar. Als een Belgische arts de ingreep wil leren, gaat die meestal naar de universiteit in Istanboel. En dan is er nog het prijskaartje. In
Istanboel kost een transplantatie 1.815 euro, terwijl je hier in België tot 10.000 euro betaalt. Wil je een haartransplantatie laten uitvoeren via Esthetic-Airlines, dan betaal je voor de transplantatie, de vlucht, een hotel voor twee nachten, alle transfers en Nederlandstalige begeleiding ter plaatse 2.400 euro all-in. Een bezoekje aan een van onze advieskantoren om al je vragen te stellen is altijd gratis.”
Waarom het in België zoveel duurder is? “De ingreep duurt zes à zeven uur en je hebt er vier à vijf man personeel voor nodig. De loonkost ligt in België een pak hoger dan in Turkije. Ook wordt de ingreep bij ons gezien als een luxebehandeling, terwijl het in Turkije bijna een basisrecht is om iets aan kaalheid te mogen doen. Ook dat drukt de prijs.”
“Istanboel telt naast gekwalificeerde, ook underground klinieken. Die moet je vermijden”, zegt Vermeer. “Reserveer nooit je operatie via mail of Whatsapp. Kom je bij een ondergekwalificeerde arts terecht, dan kan je na de ingreep last krijgen van littekens, infecties en is het resultaat misschien niet goed.”
In een goede kliniek moet je je geen zorgen maken. “Elke operatie heeft bijwerkingen, maar bij een haartransplantatie zijn die miniem. Een hoofd geneest snel. Houd er wel rekening mee dat herstel tijd kost. Het duurt tien dagen vooraleer alles genezen is en dan nog zo’n zes maanden vooraleer je een deftig resultaat ziet.” Pas na een jaar is het eindresultaat zichtbaar. “In het begin zie je er niet uit”, voegt dr. Karavani toe. “Geef het dus een maand vooraleer je je werk en sociaal leven weer kan oppikken.”
En dan is het kwestie van je niet-geïmplanteerde haren te blijven verzorgen om te voorkomen dat deze gaan uitvallen. “Dat brengt ons naar de haarrestauratietechnieken”, aldus dr. Karavani. “Voor nazorg moet je niet in Turkije zijn, daarvoor kan je hier in België bij heel wat ervaren artsen terecht.”
Een foundation vinden die perfect aansluit bij je eigen huidtype en -teint?
Als we sociale media mogen geloven past de changingfoundationzich aan elke huidskleur aan. Te mooi om waar te zijn? Wij deden de test.
Wat is het?
De juiste foundation kiezen voor elke dag van het jaar is moeilijk. Maar niet met de changing foundation van het Nederlandse merk Meroda. Zij gaan er prat op dat hun witte, vloeibare foundation zich perfect aanpast aan elke huidskleur. Op de website telt de kleurenkaart maar liefst 14 verschillende tinten en dat allemaal in een flesje van 30 milliliter. We bestellen een flesje en betalen 29,95 euro, duurder dan de merken die je doorgaans in de drogisterij vindt maar goedkoper dan pakweg Clinique of Dior. De verpakking is soortgelijk aan andere foundations: een kartonnen doosje met daarin een matglazen flacon met pompsysteem.
Enkele keren drukken op het pompje en daar komt de witte vloeistof. Wat opvalt, is dat het product nogal muf ruikt. Een combinatie van een vervlogen parfum en iets chemisch. We smeren de vloeistof op onze handen en al bij de eerste veeg wordt het wit langzaam crèmekleurig en zelfs beige. Omdat we niet meteen een allergische reactie krijgen – het product is hypoallergeen en geschikt voor de gevoelige huid – brengen we het aan met een foundationkwast maar je kunt ook een sponsje of je vingers gebruiken. Men raadt 3 à 4 pompjes foundation aan voor je hele gezicht, maar dat lijkt ons veel. We zetten enkele stipjes en smeren ze dan uit vanaf het midden naar de contouren.
RESULTAAT?
Ook hier verkleurt de witte crème snel naar beige, die enkele verdwaalde zomersproeten en rode vlekken doet verdwijnen. De foundation glijdt over je huid en blijft er ook zitten, zonder een geplamuurd gevoel. Het doet denken aan een rijke BB- of CC-crème, maar dan met een dikkere structuur.
Toegegeven: in het licht van mijn badkamer sloot de tint foundation naadloos aan bij mijn huidskleur maar eenmaal buiten krijg ik toch mijn twijfels. Onder de gelige kantoorverlichting vinden de collega’s het niet storend of zichtbaar maar in het natuurlijke daglicht voel ik mij een heel stuk minder zelfverzekerd. De kleur is toch niet helemaal je dat. Hetzelfde bij collega’s met een andere huidstint.
Wel een pluspunt: de foundation blijft de hele dag zitten en vervaagt alleen wat bij de T-zone, neusvleugels en op de kin. Na een avondje dansen neemt de iets te enthousiaste talgproductie het even over en wordt het gelaat vettig. En dan smelt de foundation als sneeuw voor de zon. Met een wattenschijfje en reinigingslotion of micellair water haal je het laagje er in één beweging af. Zonder product maar met lauwwarm water gaat het net een beetje stroever.
CONCLUSIE?
Een goed alternatief als je twijfelt over welke kleur foundation je moet kopen maar zich zomaar naadloos aanpassen aan jouw huidskleur doet hij niet. De kleur komt in de buurt maar is geen perfecte match. Het product voelt vrij zwaar aan en doet oppervlakkige vlekjes en oneffenheden verdwijnen. Ideaal voor een zwoele zomeravond op restaurant als het buiten al wat donkerder is.
“De kleur komt in de buurt maar is geen perfecte match”
We zochten en vonden goede alternatieven voor enkele (duurdere) cultproducten. Aan jou de keuze. tekst Franciska Bosmans
Dreamy Glow
Ambre Solaire Sensitive Expert+
Face Super UV Fluid SPF50+
Garnier, 15,49 euro
Anthelios UV Mune 400
Invisible Fluid SPF50+
La Roche-Posay, 20,95 euro
Deze vloeibare ‘shaka’-texturen – goed schudden voor gebruik! – bieden hoge zonbescherming, voelen erg licht op de huid, werken prima onder make-up en hebben een onzichtbare, matte finish. De formules zijn vrij van parfum.
Lippenolie voor ultraglossy lippen, maar zonder plakkerig gevoel. Beide formules beloven de lippen te voeden en doen ze instant wat voller ogen.
Beide producten beloven een glowyhuid, alsof er een egaliserende Instagramfilter over je huid ligt. Meng met foundation voor meer glans, gebruik als primer onder make-up voor een subtiele gloed, als highlighter over je foundation of an sich.
Gel-Cream Blush Kruidvat, 3,99 euro
Cloud Paint Blush
Glossier, 28 euro
Deze vloeibare blushes werk je makkelijk uit met je vingers en zorgen voor een erg naturel blosje dat echt uit je huid lijkt te komen. Je kan de intensiteit mooi opbouwen. Glossier heeft tien tinten, Kruidvat heeft er drie.
Red Temptation
Zara, 22,95 euro voor 85 ml
Baccarat Rouge 540
Francis Kurkdjian, 150 euro voor 35 ml
Het Franse nicheparfumhuis creëerde deze houtgeur met jasmijn, saffraan en cederhout om de 250ste verjaardag van het kristalhuis Baccarat te vieren. Hij werd een bestseller. Volgens influencers ruikt Red Temptation van kledingketen Zara erg gelijkaardig.
Hoewel de rest van de wereld vindt dat je goed bezig bent, heb je zelf het gevoel dat je niet genoeg doet en niet voldoende bereikt hebt. Herkenbaar? Dan heb jij misschien wel last van productivitydysmorphia.
tekst Kaatje Deconinck illustratie Katrien Vanderlinden
1. Probeer elke dag tijd te nemen om te ontprikkelen: een lunch weg van je computer, liefst met een echt persoon, een wandelingetje, of een kop koffie eventjes buiten in het zonnetje opdrinken. “Zéker als je het gevoel hebt dat je geen tijd hebt. Hoge stresspieken zijn geen enkel probleem, als je daarna weer kunt zakken. Bouw dus standaard rustmomentjes in”, aldus Buttiens.
2.Routines maken het makkelijk: “Kijk waar jij rustig van wordt – natuur, muziek, stilte, een warme douche – en koppel dat dan aan routines die al in je leven zitten. Zo houd je ze het makkelijkst vol. Sta jij standaard een kwartiertje vroeger op dan de rest van je gezin? Ga dan eens vijf minuten op je gemak in de tuin staan en zie de natuur wakker worden. Zit je elke dag in de file? Kies dan op voorhand een leuke podcast om te luisteren.”
Voilà, ’t is weer zaterdag, en als jullie lezers enigszins op mij lijken, hebben jullie nu het gevoel dat jullie te weinig gedaan hebben deze werkweek. Het kind heeft een naam: productivity dysmorphia, of een vertekend beeld van hoe productief jij bent, naar analogie met body dysmorphia, waarbij je een verstoord beeld hebt van je lichaam – je bent 30 kilo vermagerd, maar in de spiegel zie je nog steeds je oude lichaam.
Het was de Amerikaanse auteur Anna Codrea-Rado die de term in de popcultuur lanceerde en het kan worden vertaald als een ‘productiviteitscomplex’. Het beschrijft het gevoel je eigen prestaties te onderwaarderen, je ontoereikend te voelen, je eigen succes niet te zien. Steeds doorgaan, ook al ben je bijna op. Niet omdat je een workaholic bent, vooral omdat je altijd het gevoel hebt dat je meer had moeten doen, ook al doe je objectief meer dan genoeg.
Voel jij je ooit schuldig omdat je niets aan het doen
3.Check regelmatig je interne batterij: “Stop en voel. Ben ik opgejaagd? Rustig? Als je er een cijfer zou moeten opplakken tussen 0 en 100: compleet leeg tot vol energie, hoeveel is het dan? Alles onder de 50 betekent dán in actie komen. Herhaal die oefening regelmatig. Doe ze samen met collega’s.”
4.Vier je successen: “Als je complimenten of positieve feedback krijgt van een baas, klant of iemand met wie je werkt, schrijf het dan ergens op, maak een lijstje, hang post-its aan je badkamerspiegel. In mijn inbox zit zo’n feelgoodmapje met alle leuke mails en complimentjes. Ik lees dat af en toe eens opnieuw op een moeilijke dag. Het helpt je eigen stemmetje te relativeren.”
bent, ook al heb je een hele dag hard gewerkt? Heb jij geregeld het gevoel dat je ‘meer’ zou moeten doen, ook al begon je deze ochtend al om 7 uur met mailtjes beantwoorden? Het kan ook dat je je schuldig of beschaamd voelt omdat je afspreekt voor de lunch, allemaal tijd die je anders al werkend kunt doorbrengen. Dan herken je het gevoel misschien. In een essay schrijft Codrea-Rado:
Auteur Anna Codrea-Rado
“Het zit op het kruispunt van burn-out, impostersyndroom en angst”
“Het zit op het kruispunt van burn-out, impostersyndroom en angst. Wanneer je niet in staat bent om je eigen succes te zien, zo hard prestatie najaagt dat je niet meer kan genieten van wat je onderweg bereikt. Zo had ik net mijn eerste boek gepubliceerd, maar deed ik dat af als ‘maar het is maar non-fictie, geen roman’.” u
5.Sta stil bij wat je al bereikt hebt. “In team houden wij geregeld een succesronde. Waar was jij het meest trots op, de afgelopen tijd? Ik beloof, hoe vaker je dat doet, hoe gemakkelijker dat wordt! Je kunt zelf een dagboekje bijhouden om dagelijks kort te reflecteren op wat je gedaan hebt, of elke dag met je kinderen zo’n rondje doen. Zo activeer je die denkwijze al vroeg bij hen.”
Daisy Buttiens is preventieadviseur en traumapsychologe. Ze is coauteur van het boek Riet breekt niet. Anders omgaan met stress en negativiteit. “Er is zeker een link met stress en burn-out. Wanneer je lichaam vastzit in chronische stress, kan je verdoofd raken en verlies je je zicht op het grotere plaatje. Juist omgaan met stress doe je in drie stappen: opmerken wanneer het te veel wordt, stoppen en aanvaarden dat het even niet meer gaat en dan kijken wat je nodig hebt om je beter te voelen.
Het ‘ja, maar’-spel
Op stap twee loopt het vaak vast, dan begint het ‘ja, maar’-spel. Ik voel dat het niet gaat, maar ... anderen rekenen op mij Maar ... die anderen kunnen dat wel aan Maar ... ik heb deadlines Daar hoort ook tussen: Maar … het is niet genoeg. Als je dan blijft pushen, kun je richting burn-out, of burn-on gaan. Dat is wanneer je ver in het rood gaat, maar toch op automatische piloot hard blijft gaan. Maar je bent geen aangenaam mens meer. Je wordt prikkelbaar, begint te doemdenken, voelt je tekortschieten en je zult ook minder goed werk afleveren.”
Preventieadviseur en traumapsychologe Daisy Buttiens “Vaak zijn het
toch
nog de werknemers die lange uren
kloppen, nooit ziek zijn, zo weinig mogelijk vakantie nemen en doorgaan als het moeilijk is, die de goede evaluaties krijgen”
“Er is natuurlijk nog een andere component. We zitten met z’n allen nog steeds in een systeem dat hard werken verheerlijkt. Vaak zijn het toch nog de werknemers die lange uren kloppen, nooit ziek zijn, zo weinig mogelijk vakantie nemen en doorgaan als het moeilijk is, die de goede evaluaties krijgen”, zegt ook Buttiens. “Het misverstand leeft dat als je blijft gaan, het resultaat beter is. Dat is niet zo, want als je op die automatische piloot bent overgeschakeld, zul je net minder goed werk afleveren.” Maar daarnaast zit er natuurlijk ook een groot stuk bij jezelf. “Dat stemmetje dat je in de weg zit om te schakelen wanneer stress te veel wordt, heb je je in de loop der jaren eigen gemaakt. Welke boodschappen heb jij van jongs af gekregen? Misschien wel dat je dubbel zo hard moet werken om je te bewijzen als
meisje. Of misschien was een 8 nooit goed genoeg. Ergens heb je geleerd dat je liefde kreeg als je maar hard genoeg werkte, en als volwassene blijf je dat patroon herhalen. Alleen ga je daardoor vandaag steeds over je eigen grenzen.” Je niet goed genoeg voelen, niet mild zijn voor jezelf, je steeds negatief vergelijken met anderen: het zijn zaken die natuurlijk niet helpen bij het genieten van al je prestaties. Therapie is een optie als je dat verder wilt onderzoeken, maar je kunt er ook mee leren leven, met dat stemmetje. “Weten dat het er is, dat je brein daar automatisch naartoe gaat, het opmerken en er dan bewust voor kiezen om het je gedrag niet te laten bepalen. Zo kun je ondanks je stemmetje toch op tijd vertragen als je die eerste stresssignalen opvangt, omdat je weet dat je al meer dan genoeg doet.” n
6.Beweeg: “Eens rekken en strekken kan al helpen om de waas uit je hoofd te halen, maar jaag ook geregeld je hartslag even de hoogte in, met sport of een fikse wandeling bijvoorbeeld. Zo activeer je je eigen gelukshormonen.”
7.Notimelikethepresent: “Als iets je geïnspireerd heeft in dit artikel, ga er dan meteen mee aan de slag. Als je het langer dan een dag laat liggen, gebeurt het wellicht niet meer.”
Ze heeft een zwak voor foute mannen. Avonturiers die niet onder de noemer ‘relatiemateriaal’ vallen. Tegelijk wil ze het wel, een lieve, fijne relatie. Rika oppert een derde mogelijkheid. De theorie van de twee paarden helpt om opener te denken en lief te hebben. Zonder iemand te kwetsen.
Of ze dat wel kan maken. Daten met een beschikbaar iemand en ondertussen ook afspreken met mannen die niet beschikbaar zijn. De vriendin vindt van niet. Echt niet. Ethiek en zo. Waardoor ze het niet meer durft te delen. Daarom dit gesprek. Ze vertelt. Over de rij van het verleden. Onbereikbaar, niet beschikbaar. Avonturiers. Wereldverbeteraars. Goeroes op Ibiza of andersoortige, spirituele oorden. Getrouwd of op een andere manier bezet. Ingewikkeld.
Tot een tweetal jaar geleden. De beslissing met Nieuwjaar. Niet. Meer. Zoals je stopt met roken. Een slechte gewoonte waar ze vanaf wou. Alleen nog daten met wie echt beschikbaar is. Lief. Toegankelijk. Iemand die moeite doet. Ze vertelt dat ze niet eens zo moeilijk te vinden zijn, mannen die ‘anders’ zijn, betrouwbaarder. Maar dat het telkens stopt bij haar. Iets wat zich sluit. Een onrust die gekmakend is. Het drijft haar dan toch weer in de richting van de slechte gewoonte. Of foute mannen dan een verslaving zijn, is haar vraag. Misschien wel, opper ik.
Maar het hoeft niet noodzakelijk zo’n probleem te zijn. Omdat ze toch verder afspreekt met die andere. De keuze met potentieel. Ze zucht diep en gaat met haar handen door haar warrige dos haar. Waarom het allemaal toch zo ingewikkeld is. Ze denkt vaak: Laat me allemaal met rust. Rot op. Ik wil het niet. Maar ze probeert het toch ook altijd weer opnieuw. Niet omdat anderen vinden dat het moet. Niet omdat ze dwingend kinderen wil. Niet omdat ze geen vrienden heeft. Maar gewoon. Omdat ze het echt graag wil. Twee-zijn. Waarom? De momenten dat
dat gevoel er was, koestert ze. Ze waren zo vervullend. Nee, in een open relatie gelooft ze niet. Dat probeerde ze al. En dat bleek toch altijd weer een model waarbij er eentje zijn goesting deed en de andere vooral toestond opdat de goestendoender bleef.
Op haar vraag naar tips reageer ik met een glimlach. En een wedervraag. Of we kunnen kijken wat voor haar werkt. En waarom het voor haar werkt. Zonder te oordelen. Veilig het potentieel verkennen en ontdekken lukt haar vandaag misschien alleen als er ook sprake is van een tweede paard. Niet beschikbaar of zelfs fout, maar wel rust brengend. Een rust die haar toelaat om regelmatig af te spreken met diegene die wel beschikbaar is. Om hem te ontmoeten en te leren kennen, zonder paniek. Zonder de idee: ik moet het nu weten. Zo kan ze kiezen vanuit wat zij graag wil, voorbij dat wat haar zo angstig maakt voor verbinding of verlating. Ze vindt het een onverwacht en erg fris inzicht, maar toch ook een vraag.
Moet ze dit dan niet zeggen tegen de man met potentieel? Waarop ik aangeef dat eerlijkheid belangrijk is maar het niet zo simpel is als ‘alles delen’. Dingen voor je houden, dragen, de ander ontzien. Er valt veel voor te zeggen. Spreken onder het mom van eerlijkheid komt toch ook vaak neer op: jezelf verlossen van een schuldgevoel. In nogal wat gevallen draait het destructiever uit dan het gedrag zelf. Het gaat over zelfkennis. Acceptatie van wat zij nodig heeft om zich open te kunnen opstellen, om wat waardevol lijkt ook echt te kunnen verkennen. Over eerlijkheid met zichzelf. Die andere eerlijkheid vloeit daar wel uit voort. En net dat lijkt me een goed startpunt. Twee paarden dus, besluit ze.
Rika Ponnet is relatie-experte en seksuologe. Ze leidt het relatiebemiddelingsbureau Duet. Voor Billie reflecteert ze elke week over relaties.
“Eerlijkheid is belangrijk maar dat is niet hetzelfde als ‘alles delen’’’
Ruimte. Meer ruimte. Dat vonden Judit en Stefaan in Loppem. Al was er wel nog flink wat werk aan de winkel om de klassieke villa uit de jaren negentig om te vormen tot de hedendaagse woning waar het gezin nu woont en werkt.
Judit (49) en Stefaan (50) ruilden na de komst van hun derde dochter hun gezellige rijwoning in voor een ruime villa, die een warme thuis werd voor dochters Clara (22), Flore (19) en Laure (16) en hun huisdieren Kato, Umie en Balou.
Blij met de plek?
“Loppem is een rustige plek om te wonen, maar Brugge ligt toch vlakbij. Daardoor konden onze dochters zodra ze oud genoeg waren met de fiets naar de stad. Dat was een belangrijke vereiste.”
Grootste troef?
“De ruime benedenverdieping. Iedereen heeft hier zijn eigen plekje.”
Mooiste moment?
“Het feest ter ere van Stefaans vijftigste verjaardag met vrienden, familie en buren. Ook tijdens de coronaperiode hebben we hier prachtige tijden beleefd met kookwedstrijden en sporttoernooien in de tuin.”
Dit zou ik nu anders doen
“De akoestiek in de leefruimte is niet optimaal. Het contrast met de werkruimte, waar een akoestisch plafond is geïnstalleerd, is groot. Ook plaatsten we geen extra isolatie tussen de eerste en tweede verdieping om wat geld uit te sparen, maar in onze slaapkamer is hierdoor toch wel geluid te horen van bovenaf.”
“De beschikbare ruimte haalde ons uiteindelijk over de streep om deze woning te kopen, want we zochten een huis met een ruime benedenverdieping en vier slaapkamers. Twee jaar later startten we met de eerste ingrijpende renovatie, waarbij alle verdiepingen aangepakt werden om van de klassieke villa uit de jaren negentig met weinig lichtinval en veel aparte ruimtes een hedendaagse woning te maken.”
2 3
“De woning moest baden in licht, ruimte en rust. Daar zorgen de grote raampartijen, de omvangrijke opengewerkte leefruimte met keuken, de witte muren en de wandhoge inbouwkasten voor. Het parket, dat overal in huis is doorgetrokken, voegt dan weer warmte toe. De kunstwerken die her en der in huis uitgestald staan, zijn door onze oudste dochter gemaakt.”
“De twee zitplekken maken het mogelijk om een boek te lezen, televisie te kijken of een babbeltje te slaan zonder elkaar te storen. Enkel in de kleinste zitplek staat er een groot televisiescherm, dat compleet opgaat in de zwarte muur, en de gezellige zitbank is ingebouwd in een nis. Dat plekje is ieders favoriet als de televisie toch een keertje wordt opgezet.”
“De verdeling van de slaapkamers verliep niet geheel vlekkeloos. (lacht) Onze dochters wilden alle drie de grootste kamer met mezzanine, maar onze oudste dochter heeft er uiteindelijk haar intrede in genomen. Slapen doet ze beneden, studeren boven waar het – met de verwarming aan –het warmst is.”
Shop de stijl: niet te veel poespas
In de hedendaagse woning van Judit en Stefaan staan weinig frivoliteiten. De aanwezige meubels en woonaccessoires zijn functioneel en bedachtzaam uitgekozen om zoveel mogelijk rust in huis te creëren.
Rondje Salontafel, 101 Copenhagen, 1.699 euro
Bloempje plukken Bloomingville, 44,90 euro
Relax Fauteuil, Maisons du Monde, 349 euro
Strandtafereel HK Living, 695 euro
“Onze middelste dochter slaapt op de kamer op de hoogste verdieping. Dit is een erg lichtrijke, toffe kamer met een prachtig uitzicht. Door de positie onder het dak en de grote dakramen wordt het er tijdens warme dagen wel erg warm, waardoor we er een airco geïnstalleerd hebben.”
“Met drie dochters in huis is een tweede badkamer geen overbodige luxe. Toch maken ze alle drie vaak gebruik van onze badkamer, die rechtstreeks aan onze slaapkamer grenst. Dit is de ruimste met een bad. Zelf hebben ze enkel een douche.”
Het tweede gedeelte is drie jaar geleden bijgebouwd om werkruimte te creëren. Er is een verzonken bureelruimte, dat uitkijkt op het zwembad, en een polyvalente sportkamer waar Judit haar klanten als bewegingscoach bij Moovs.coach aan het werk zet. “Het aanbouwgedeelte moest een passend geheel vormen met de oorspronkelijke woning. Geen sinecure. Er zijn heel wat ontwerpplannen de revue gepasseerd voor dit concrete ontwerp van Desmet & Lammens architecten uit de bus kwam.”
“Onze tuin beslaat twee bouwpercelen, waardoor er een grote buitenruimte is ontstaan. De nadruk werd gelegd op een onderhoudsvriendelijke tuin met veel gras, voldoende groen en veel verschillende zitplekjes, zodat iedereen er de afzondering of gezelligheid kan opzoeken.”
De vakantie die je niet zocht, maar alles is wat je zoekt
Eliza’s unieke vakanties ziten boordevol spontane verrassingen.
Scan deze QR-code en geniet meteen van zo’n exclusieve korting.
Elizawashere.be
Elizawashere.be/ acties/billie
Handpicked verblijf + huurauto + vlucht
Aan dat meisje van toen, de jonge Natali met het grote rechtvaardigheidsgevoel, moet ze zichzelf soms herinneren.
Want met oogkleppen wil de volwassen Natali niet door het leven stappen. En dus is actrice
Natali Broods (47) blij met een rol in een heftige film over een pakkend thema als Skunk. “Een vlekkeloos parcours als ouder?
Ik zie het niemand doen. Je zal
altijd wel het gevoel hebben dat er dingen zijn waarin je tekortschiet.”
tekst Hans-Maarten Post foto’s Inge Kinnet
Natali Broods (47) won in 2018 voor haar rol in Façadesde Ensor voor beste actrice. Ze acteerde in tv-series als Tabula rasa Overwater,Déjàvuen Arcadia. Ze is vanaf 13 maart in de bioscoop te zien in Skunken toert tot juni met Denieuweman, van toneelgezelschap De Hoe. Ze woont met haar partner, die werkt als geluidsman, en hun tienjarige tweelingzonen Jack en Julius in Antwerpen.
“Wat gebeurt er met kinderen die misbruikt of geslagen worden door hun ouders? Als je zo’n jeugd hebt gehad, ben je een vogel voor de kat. Dat zijn bommetjes”
Vul dat zinnetje maar aan
De actrice die mij telkens weer omverblaast ...
“Ik heb een boon voor Gena Rowlands en Cate Blanchett, maar nu ga ik voor Sandra Hüller, uit Anatomied’unechuteen The zoneofinterest.”
Het is thuis feest als ...
“De kinderen met frietjes voor de tv mogen gaan zitten. Zo luiden wij thuis vaak vakantie in. Dat mogen ze anders nooit. Om dan hun geluk te zien?”
Komt dit ooit nog goed? Je weet het antwoord, maar toch blijf je een film lang hopen op een ander einde. Skunk vertelt het verhaal van de compleet verwaarloosde tiener Liam – een intens acterende Thibaud Dooms – die in een jeugdinstelling probeert te bouwen aan een beter, ander soort leven. Een van de begeleiders die hem daarbij probeert te helpen, is Pauline. Regisseur Koen Mortier baseerde zijn film op het gelijknamige boek van Geert Taghon, die jarenlang werkte in de forensische jeugdpsychiatrie.
Ik verklap niks als ik zeg dat Skunk een gitzwarte film is. Wat denk je, als actrice, als je zo’n scenario krijgt, met de vraag of je mee wil doen? Of jij die Pauline wilt spelen?
“Ik was blij. (glimlacht) Ja, de inhoud is intens, maar ik prijs me gelukkig als mensen voor zo’n eigenzinnig project de weg naar mij vinden. Een film als Skunk krijg je niet elke maand aangeboden. Bovendien had ik altijd al eens met Koen Mortier willen werken. Er zijn een aantal regisseurs in Vlaanderen die zo’n eigen manier van aanpakken hebben dat je daar gewoon bij wil zijn. De radicaliteit van een film als Skunk, zowel in beeldvorm, als in manier van vertellen? Dat is eten en drinken voor een acteur. Of toch voor mij. Dat zijn projecten die me weer doen voelen waar het allemaal om draait.”
“Los daarvan gaat het in Skunk over dingen die verteld moéten worden. We hebben na de première flink wat reacties gekregen van mensen die in de sector werken, die ons zeiden: Eindelijk! Wat je in ‘Skunk’ ziet, stoppen we weg achter gesloten deuren. We zien dat niet, op de mensen na die er rechtstreeks mee in aanraking komen.”
“Het was een geweldige ervaring om Skunk te maken We hebben met iedereen twee weken in de Ardennen gezeten en hebben er gedraaid in een leegstaande vleugel van een school. Van zo’n periode kan ik enorm genieten: me louter op zo’n project kunnen concentreren en niet ook nog ’s avonds de kinderen in bed moeten stoppen. Natuurlijk vind ik het fijn als ik beide kan combineren. Als ik overdag repeteer voor een nieuw toneelstuk, de kinderen van school kan gaan halen en we sa-
Mijn favoriete guilty pleasure ...
“Met tijdschriften als Vogueen VanityFairin de zon gaan zitten.”
men naar huis kunnen gaan. Maar twee van die weken? Alleen met zo’n film bezig zijn? Dat helpt enorm voor de concentratie.”
Als je zegt dat Skunk over dingen gaat die verteld moéten worden ... Wat weten wij niet?
“Wat gebeurt er met kinderen, zoals Liam in de film, die misbruikt of geslagen worden door hun ouders of hun omgeving? Die geen liefde krijgen? Zich niet kunnen binden? Als je zo’n jeugd hebt gehad, ben je een vogel voor de kat. Dat zijn bommetjes.”
“Ik heb echt gruwelijke dingen gehoord. Maar we worden weinig met dat soort verhalen geconfronteerd, omdat we het liever niet weten. Want het doet zeer om dat te horen, of om te zien. Zelf wil ik geloven dat er tussen de jongeren die daar terechtkomen, toch ook goede verhalen zitten. Al zal het een hobbelige weg blijven. Omdat ze, door van thuis uit geen warmte te krijgen, gekrenkt zijn in het diepste van hun zijn. Namelijk: mag ik hier wel zijn, op deze wereld waarin niemand van mij houdt?”
Het kan niet anders of zo’n rol doet je nadenken over je eigen opvoeding, of over hoe je het zelf doet, als moeder. Jij hebt twee zoontjes van tien.
“Ik wil andere ouders niet met de vinger wijzen en zeggen: Hoe kun je! Ik zal mijn kinderen ook al wel kleine trauma’s hebben bezorgd, door dingen te zeggen die ik eigenlijk niet had mogen zeggen, uit ongeduld bijvoorbeeld. Ik hoop mijn kinderen eerst en vooral een warm nest te kunnen geven. Maar daar slaag ik ook niet altijd in. Vorige week kreeg ik het nog te horen: Mama, jij hebt een rotjob. Jij bent er niet ’s avonds. Jij eet niet met ons, jij legt ons niet in bed! En dan moet je, als mama, de volgende dag weer naar je werk, en de dag daarna ook. Een vlekkeloos parcours? Ik zie het niemand doen. Je zal altijd wel het gevoel hebben dat er dingen zijn waarin je tekortschiet.” u
Ik wil ooit in mijn leven eens een keer ...
“In het zuiden overwinteren. Een jaar lang zon. Of samenspelen met Charlotte Gainsbourg.”
Wat probeer je hen toch vooral mee te geven?
“Ik heb geen dossier, met een plan van alles wat ik hen wil meegeven. Ik denk dat het in de kleine dingen zit. En vooral in wat ze van hun ouders zien. Het gaat minder om wat je je kinderen vertelt, het gaat om wat zij van jou zien. Los daarvan hoop ik dat ze empathisch zijn. Zeker vandaag vind ik het belangrijk om voeling te blijven hebben met hoe anderen in het leven staan. Te beseffen dat niet iedereen het goed heeft.”
‘Ieder kind heeft een verhaal te vertellen’, luidt de slagzin van Skunk. Wat is jouw verhaal? Of: wat was er typisch aan de jonge Natali waar de oudere Natali zich af en toe aan moet herinneren?
“Als tiener had ik een sterk gevoel voor rechtvaardigheid. Dat heb ik nog steeds en het is iets dat ik mij niet wil laten ontnemen. Ik maakte affiches – tegen dierenleed bijvoorbeeld – en plakte die bij ons thuis op het raam, ook al woonden wij op een plaats waar niemand die zag.”
“Toen ik wat ouder werd, verkocht ik kaarten voor 11.11.11. Ik herinner me nog dat ik in Antwerpen op de Groenplaats stond, en dat er een man voorbijkwam die me, heel bitter en vernederend, zei: Ach, als je ouder bent, zal je wel begrijpen hoe de wereld in elkaar zit. Ik ben nog altijd dat meisje dat kaartjes wil verkopen. Maar ik moet toegeven dat wat er in de wereld gebeurt me soms zo raakt, dat ik mezelf ervoor afsluit. Dat ik soms ook oogkleppen opzet, omdat het zo heftig is. En dan roep ik mezelf tot de orde, want dat vind ik verschrikkelijk.”
“Maar je kan nu eenmaal niet de hele tijd alles op je nemen. Toch probeer ik tegen mezelf te zeggen: Kijk er toch maar naar. Wat er nu in Gaza gebeurt, bijvoorbeeld … Ik ben geshockeerd dat wij daar met z’n allen gewoon op staan te kijken. Natuurlijk kunnen politici meer doen dan wij. Maar toch. Heb je The zone of interest gezien? Die film over die familie die naast het concentratiekamp woont? Ongelofelijk vond ik die. Omdat wij dat zijn. Allemaal. Die film is een metafoor voor zoveel. Voor Gaza, voor Oekraïne, voor de Oeigoeren … Het feit dat wij ons daar allemaal bij neerleggen. Er, in een soort vermoeidheid, onze ogen voor sluiten. Daar kan ik kwaad van worden, naar mezelf toe.”
“Ik vind het erg én verontrustend om te constateren dat de lust om voor de juiste waarden te vechten, soms weg lijkt. Soms, als ik in een sombere bui ben, denk ik: misschien moet het gewoon maar stoppen. Laat ons als mensheid maar uitsterven, zoals met de dinosaurussen. Omdat we het gewoon niet
verdiend hebben.”
“Dus ja, als je me vraagt waar ik mezelf aan wil herinneren, is het toch dat. Ik wil niet indommelen. Terwijl ik dat soms wel doe. Omdat ik moe ben. Met een job, twee kinderen, een man die ook werkt en die dat de laatste tijd ook vaak in het buitenland doet.”
Stak dat rechtvaardigheidsgevoel ook de kop op bij de uitreiking van de Ensors? Er was behoorlijk wat te doen rond het feit dat er weinig vrouwen in de prijzen vielen.
“Ik vind het te vroeg voor genderneutrale prijzen. Dat heb ik vorig jaar al gezegd, toen ik master was van het filmfestival in Oostende. Ik begrijp het absoluut naar mensen toe die als nonbinair geïdentificeerd willen worden. Ik wil hen absoluut niet negeren, maar ik heb bij neutrale prijzen zoals nu wel het gevoel dat het de vrouw is die plaatsmaakt. En niet dat de mannen plaatsmaken. Ik vind vooral dat het stof niet mag gaan liggen. Er moet verder over gepraat worden.”
Op de vraag waar jij je portemonnee voor opentrekt, antwoordde je ooit: schoonheid. Geldt dat ook voor kleren? Zo verscheen je in een opvallende outfit van Elisabetta Franchi op de rode loper in Oostende, bij de première van Skunk.
“Ik vind schoonheid in het algemeen heel belangrijk. Als ik naar huis fiets, zal ik dat doen door een straat die mooier of rustiger is dan de kortste, lelijkere weg. Schoonheid is iets waar we onszelf op kunnen trakteren. En dat hoeft echt niet altijd veel geld te kosten. Als ik geen mooie lamp vind, dan doe ik het zonder. Dan laat ik dat peertje hangen tot ik die mooie lamp wél kan betalen.”
“En mode, ja, ik vind dat leuk. Belgische mode al zeker. Ik kijk er graag naar. Ik heb nog een jurk van Dries Van Noten, van toen ik 17 was. Het eerste kledingstuk van een ontwerper dat ik ooit kocht. Ik kan er nog in, trouwens. (glimlacht) En een rood rokje van Ann Demeulemeester, dat ik ooit van mijn mama heb gekregen. Pas op: dat gebeurde nooit, hoor. Het waren de jaren waarin ik nog de stockverkopen afstruinde.”
“Naar interieurs kijk ik al even graag. Ik koop ook graag interieurboeken. Hou van tijdschriften als Vogue en Vanity Fair. Ik kijk graag prentjes. En dat is het lastige aan Instagram: dat je dat daar kan blijven doen.” (lacht)
“Ja, ik hou van schoonheid. In het volle besef dat wat ik mooi vind door iemand anders lelijk kan gevonden worden. Maar ik ben wel blij dat schoonheid me blij kan maken. Ik hoef die
Vul dat zinnetje maar aan
Het kledingstuk dat ik nooit weg doe ...
“De Dries Van Noten-jurk die ik kocht toen ik 17 was. De enige keer dat mijn vader met mij ging shoppen. Geen idee hoe ik hem heb overtuigd dat te kopen.”
Ik heb geen talent voor ... “Koken. Als mijn man weg is, zeggen de kinderen: Onee,mama gaatkoken!Ik maak eten klaar, ik kook niet.” (lacht)
“Ik vind het erg én verontrustend om te constateren dat de lust om voor de juiste waarden te vechten, soms weg lijkt. Soms denk ik: laat ons maar uitsterven, zoals met de dinosaurussen. Omdat we het gewoon niet verdiend hebben”
mooie dingen ook echt niet zelf te bezitten. Ik kan bij wijze van spreken ook gewoon gaan wandelen. Want in de natuur zijn de dingen ook mooi. Daar is weinig lelijkheid. Die komt er meestal omdat wij als mens hebben ingegrepen.”
Van maart tot juni tour je met theatergezelschap De Hoe met De nieuwe man, dat een vervolg is op een stuk dat jullie twintig jaar geleden maakten. Maakt zoiets dat je het pad overschouwt dat je intussen hebt afgelegd?
“Als tiener en jonge adolescent voelde ik een grote melancholie. Ik kon moeilijk afscheid nemen van mensen of situaties. Ik had verwacht dat ik bij iets als De nieuwe man ook meer zou wegdromen naar het verleden. Het is leuk om daaraan terug te denken, maar ik heb minder dan verwacht een soort weemoed. Ja, er is veel gebeurd in die twintig jaar. Maar dat is oké. Het is erger om te beseffen dat je hebt stilgestaan.”
“Ik was gebuisd na mijn tweede jaar conservatorium. Als ik toen tegen dat meisje had kunnen zeggen wat er allemaal nog ging gebeuren, zou ze wel blij, trots en vooral iets rustiger geweest zijn. Want ik heb toen toch wel moeten strijden. Ik wil vooral vooruitkijken. Ik hoop dat er nog leuke dingen op mijn pad komen. En dat ik het graag blijf doen. Want acteren is geen job die je tegen je zin kunt doen. Daarvoor kost het teveel energie. Moet je teveel van jezelf delen. Als ik voel dat het op is, dan stop ik.”
Toen Helmut Lotti in Humo gevraagd werd naar de droomvrouw die hem onder de douche mag komen vergezellen, bleek jij dat te zijn. Wat is de grappigste manier waarop iemand je al ooit gecomplimenteerd heeft?
“Wat ik fijn vind, is dat ik regelmatig van vrouwen complimenten krijg. Zo zat ik recent met mijn kinderen een ijsje te eten. Ze hadden net een horloge gekregen en we zaten buiten bij die horlogewinkel. Komt er een vrouw voorbij, met haar dochter. Ik zie haar terug stappen en twijfelen: zou ik het doen, zou ik het niet doen? Waarop ze tegen mij zegt: Jij hebt zo’n mooie uitstraling, ik vind jou zo’n mooie actrice. Waarop er van de andere kant een man komt die zegt: Dat heb ik gehoord, en ik wil zeggen dat ik dat ook vind. Het was haast in stereo. Een mooi moment. Want ze zeiden het met respect naar mij toe. Ze moésten dat gewoon even kwijt. Dat kon ik wel appreciëren. En het was ook leuk naar mijn kinderen toe. Ik steeg terstond een beetje in hun achting.” (lacht) n
Wekelijkse kost, gekookt door Jeroen Meus
Groenten spelen al van kinds af aan een grote rol in mijn leven. Zo leerde mijn West-Vlaamse bompa mij asperges steken, en zat ik met mijn broers urenlang aan zijn keukentafel boontjes te doppen. Heerlijke herinneringen. foto’s Verne foodstyling Les Filles Rouges
Voor 4 personen - 100 minuten
Nodig
• 2 aubergines
• 1 rode paprika
• 1 gele paprika
• 1 courgette
• 300 g kruidenkaas
• 1 vel kruimeldeeg
• 1 el bloem
• boter
• kruidenolie (eventueel)
• peper en zout
• 2 tomaten
• ½ komkommer
• ½ rode ui
• sherryazijn
De groentetaart
1. Verwarm de oven voor op 180 °C.
2. Beboter een taartvorm en bestuif met bloem.
3. Leg het kruimeldeeg in de taartvorm. Druk de randen goed aan. De rand bovenaan mag een klein beetje boven de vorm uitsteken.
4. Spoel de groenten met koud water.
5. Verwijder zaden en zaadlijsten van de paprika’s en snijd ze in brede repen met een rasp of mandoline. Snijd de courgette en aubergine ook in brede repen met de rasp of mandoline.
6. Zet de groenten rechtop in een spiraal in de taartvorm. Begin aan de buitenkant en werk naar het midden toe. Wissel af tussen aubergine, courgette en paprika.
7. Bestrijk de groenten met wat kruidenolie.
8. Mix de eieren met de kruidenkaas met een staafmixer. Kruid met peper en zout.
9. Giet het eiermengsel over de groenten. Plooi het deeg dat over de rand steekt wat naar binnen.
10. Bak de taart ongeveer 1 uur in het midden van de voorverwarmde oven.
De salade
11. Snijd de tomaten en de komkommer in blokjes.
12. Pel en halveer de ui. Snijd hem in fijne halve ringen.
13. Doe tomaten, komkommer en ui in een grote kom.
14. Giet een scheutje kruidenolie en azijn bij de salade. Kruid met peper en zout. Schep alles goed door elkaar.
Afwerken en serveren
15. Haal de taart uit de oven en laat ze een beetje afkoelen.
16. Neem de taart uit de vorm en serveer ze met de salade.
Liever zelf kruimeldeeg maken? Doe 180 g boter (op kamertemperatuur) in de mengschaal van de keukenmachine. Laat het toestel rustig draaien met het hulpstuk voor deeg. Voeg 300 g bloem toe en vervolgens ook 1 tl maizena. Schep ze in delen in de mengpot en laat de machine draaien tot je een homogeen deeg krijgt. Voeg een snuifje zout toe, laat verder draaien, schenk 65 g koud water in delen bij het deeg. Zo wordt het elastischer. Laat draaien tot je een egale bal deeg krijgt. Schep het uit de pot, kneed even, rol het tot een bol. Verpak het kruimeldeeg in vershoudfolie en leg het minstens een halfuur in de koelkast.
Voor 4 personen - 40 minuten
Nodig
• 500 g tagliatelle
• 1 scheutje olijfolie
• 1 snuifje bicarbonaat
• 1 ui
• 1 teentje look
• 2 stengels groene selder
• ½ broccoli
• 1 romanesco (of een kleine klassieke bloemkool)
• 150 g sperzieboontjes
• 100 g sluimererwten
• ½ courgette
• 2 dl groentebouillon
• verse laurier
• verse tijm
• verse dragon
• 150 g blauwe kaas (bv. Bleu de Gex)
• peper en zout
Doen
1. Snijd de broccoli en de romanesco in roosjes en verwijder de tippen en de steelstukjes van de sperziebonen.
2.Breng een ketel met water aan de kook en voeg er een snuifje bicarbonaat aan toe.
3. Kook de roosjes broccoli en romanesco beetgaar.
4. Zeef de groente uit het kookvocht en gebruik het warme water nu om de sperzieboontjes te garen. Ook de boontjes moeten knapperig blijven.
5. Pel de ui en snipper ze fijn.
6. Pel de look en plet ze tot pulp.
7. Zet een stoofpot op het vuur met een scheutje olijfolie. Stoof de ui en de look op
Vind je niet meteen een romanesco-bloemkool?
Geen paniek, de klassieke witte bloemkool doet het in dit gerecht even goed.
een matig vuur.
8. Snijd de stengels selder in fijne stukken. Doe hetzelfde met de courgette.
9. Snijd de sluimererwten in drie gelijke stukken.
10. Stoof de selder, de sperziebonen en de sluimererwten in de pot met ui en look. Roer regelmatig even in de pot.
11. Schenk na enkele minuten de groentebouillon bij de groenten. Laat de groentesaus sudderen op een laag vuurtje.
12. Kook intussen de sperzieboontjes beetgaar (in het kookvocht van de kolen).
13. Breng een ruime pot met water aan de kook. Voeg zout toe en kook hierin de pasta beetgaar (zoals aangegeven
op de verpakking).
14. Voeg de roosjes kool en de gare sperziebonen toe aan de stoofpot met groenten. Doe er ook de laurier en de fijngehakte blaadjes verse tijm bij.
15. Snijd de blauwe kaas in stukjes en voeg ze toe aan de groentesaus. Roer regelmatig even en laat de kaas zacht smelten in de pot.
16. Rits de blaadjes van de takjes dragon, hak ze fijn en voeg ze op het einde toe aan de saus. Proef de saus en kruid ze naar smaak met een snuifje zout en voldoende peper van de molen.
17. Serveer de lintjespasta met een flinke schep saus van groene groeten.
Voor 4 personen - 40 minuten + 20 minuten baktijd
Nodig
• olijfolie
• 3 sjalotten
• 1 teen knoflook
• ½ venkel
• 1 courgette (een halve gele en een halve groene)
• 1 aubergine
• 1 rode paprika
• enkele takjes tijm
• 1 takje rozemarijn
• enkele blaadjes laurier
• 70 g tomatenpuree (concentraat)
• 200 g gezeefde tomaten (passata)
• peper en zout
• 100 g zwarte olijven
• balsamicoazijn
• 100 g walnoten
• 100 g hazelnoten
• 100 g cheddar
• 50 g boter
Tip!
Doen
De groentevulling
1. Verhit een scheut olijfolie in een pan.
2. Pel en snipper de sjalotten. Stoof ze in de olie.
3. Kneus en pel de knoflook. Snipper de teen fijn en plet met een mes. Stoof de pulp met de sjalotten.
4. Snijd de venkel, de courgettes en de aubergine grof. Doe de groenten in de pan en laat ze meestoven. Voeg een klein scheutje water toe en zet een deksel op de pan. Laat de groenten garen op een matig vuur.
5. Schil de paprika en verwijder de zaden en zaadlijsten. Snijd in grote stukken en doe bij de rest van de groenten.
6. Rits de rozemarijn en de tijm van de takjes en hak de blaadjes fijn. Doe de laurier, rozemarijn en tijm bij de groenten.
7. Voeg er de tomatenpuree aan toe en laat even meebakken.
8. Giet er dan de gezeefde tomaten en een scheutje water bij. Kruid met peper en zout.
9. Hak de olijven wat fijner en doe ze bij de groenten.
10. Voeg er een scheutje balsamicoazijn aan toe. De crumble
11. Hak de walnoten en hazelnoten fijn in de hakmolen.
12. Doe de gemalen noten in een kom en rasp er de cheddar bij.
13. Snijd de boter in blokjes
en wrijf ze met je vingers door de crumble tot het vet genoeg is. Het geheel moet brokkelig blijven.
14. Kruid met een snuifje zout.
Afwerken en serveren
15. Verwarm de oven voor op 200 °C.
16. Doe de groenten in een ovenschaal.
17. Strooi er de crumble over.
18. Bak 20 minuten in de voorverwarmde oven tot de crumble goudbruin is.
Goodthingscomeinsmallpackages, heel toepasselijk voor ons cocktailrecept deze week. Een minidrankje met maximale charme. De komkommer geeft het een fris laagje, maar het kan ook zonder of met iets zoets zoals een maraschinokers.
productie Burp
Hendrick’s is een bijzondere gin. Gemaakt van 11 botanicals, met de wonderbaarlijke infusie van roos en komkommer. De uniek
Cheers Billie
Voor 1 persoon
5 minuten
Nodig
• 50 ml gin
• 7 ml witte vermouth
• ijsblokjes
• een schijfje komkommer
Doen
1. Roer gin en vermouth met ijs in een mengkruik.
2. Zeef in een klein elegant glas.
3.Garneer met komkommer.
uitgebalanceerde smaak resulteert in een onberispelijk zachte gin.
www.hendricksgin.com
Hendrick’s Original GinOf badkamerbelevenis, of buitenpret, of … Wat was jouw meest recente vrijpartij?
Een m/v/x vertelt over zijn of haar laatste vrijpartij.
Ik wilde net mijn telefoon uitschakelen toen ik een berichtje ontving van hem. Het gesprek verliep soepel. Hij was grappig, charmant, en terwijl we met elkaar praatten, voelde ik een vonk van opwinding. We hadden elkaar nog maar pas leren kennen, online dan nog, maar deelden meteen onze gedachten en verlangens. Langzaam maar zeker voelde ik me steeds meer op mijn gemak bij hem. Soms is het gemakkelijker om met een vreemde te praten dan met iemand die je door en door kent. Alsof je de kans krijgt om een ander persoon te zijn, een betere of nieuwe versie van jezelf. En dat wilde ik op dat moment zijn.
Mijn vorige relatie duurde ja-
“Plotseling veranderde de toon van het gesprek. Het werd ondeugender, intiemer. Bij elk nieuw bericht voelde ik de opwinding in mijn buik groeien. Ik kon de
fysieke reactie van mijn lichaam niet langer ontkennen”
ren. Maar het was niet altijd gemakkelijk. We groeiden uit elkaar, verloren interesse in elkaar en uiteindelijk besloten we uit elkaar te gaan. Sindsdien heb ik niet veel ervaring gehad, vooral niet op seksueel gebied. Ik verlang wel naar meer, maar tegelijkertijd ben ik ook een beetje terughoudend.
Die avond voelde ik me moedig, klaar om buiten mijn comfortzone te stappen en te ontdekken wat deze nieuwe wereld voor me in petto had. Plotseling veranderde de toon van het gesprek. Het werd ondeugender, intiemer. Bij elk nieuw bericht voelde ik de opwinding in mijn buik groeien. We deelden onze fantasieën, onze verlangens. Ik kon de fysieke reactie van mijn lichaam niet langer ontkennen. Mijn hart klopte in mijn keel en ik werd bloedgeil. Mijn erectie
duwde tegen het stof van mijn slip. Ik vertelde hem dat, waarop hij voorstelde om die slip uit te trekken. Ik gehoorzaamde en bleef dat doen. Mijn slip ging uit, ik nam mijn stijve penis in mijn hand en begon te masturberen. Tegelijkertijd vertelde hij me dat hij hetzelfde deed. Ik had seks, met hem. En hoewel die seks misschien niet echt was, niet tastbaar, voelde het wel echt, intens en opwindend.
Toen ik mijn telefoon eindelijk uitschakelde, bleef ik alleen achter. Ik voelde me ietwat vreemd. Voldaan, tevreden, en tegelijkertijd verlangend naar meer. Mijn nieuwsgierigheid is sindsdien gewekt, want het heeft bewezen dat er meer is dan wat ik ken en ooit heb ervaren. Veel meer. En op dit moment in mijn leven, is dat de geruststelling die ik nodig heb.
Wedstrijd t/m 14/03/24 om 23h59.
Colofon
SMS het gevonden sleutelwoord naar het nummer 6022 (€1/SMS verzonden/ontvangen*) of bel met uw vast telefoontoestel naar 0905 23 006 (€2/oproep)
Maak nu 50x kans op € 3.000 per maand voor de rest van je leven...
MINIMALE WINST GEGARANDEERD IN ELK PAKKET
Minderjarigen mogen niet deelnemen aan de spelen van de Nationale Loterij
DEZE WEDSTRIJD IS NIET GEORGANISEERD OF GESPONSORD DOOR DE NATIONALE LOTERIJ
€1/SMS verzonden/ontvangen
Deelname per sms: €1 per verzonden/ontvangen sms, 5 sms’en per volledige deelname, *volledige deelname per sms €5. Deelname per vaste telefoon: €2. Wedstrijd voorbehouden voor meerderjarigen. De winnaar wordt persoonlijk verwittigd. 1 winnaar per week. Reglement op aanvraag of ter inzage op: www.copress/wedstrijdreglement. De wedstrijden zijn in regel met de wet op de kansspelen van 7 mei 1999 en met de MNO Guidelines van 1/07/23. De verwerking van persoonlijke gegevens is comform de VORDERING (EU) Gegevensbescherming 2016/679
Helpdesk: 03/216 46 84 - info@copress.be
Wedstrijdorganisatie: Copress BV, 2018 Antwerpen, Desguinlei 90/1E, Ond. nr BE 0839 513 125
Verantwoordelijke uitgever Koen Verwee Hoofdredactie Pascal Weiss, Liesbeth van Impe Redactiecoördinatie Liesbet Aelvoet Design Charline Dekkers, Eva Verschuere Eindredactie Ilse Ceulemans, Nanerle Ferket Fotografie Inge Kinnet, Geert Van de Velde, Filip Van Roe met assistentie van Louis-Philippe Beauduin Illustratie Katrien Vanderlinden Teksten Franciska Bosmans, Kaatje De Coninck, Nathalie Dirix, Lien Lammens, Rika Ponnet, Hans-Maarten Post, Nele Reymen, Stien Vanbaelen, Vanessa Vanhove, Klaar Wauters Styling & Visagie Delphine Dumoulin, Leonie Gysel Digital Marketing An-Katrien Verhoeven Advertentieregie Ads & Data
50% verschil met adviesprijs
Afritsbare hoes
Drukverlagend: vormt zich naar lichaamscontouren
Anti-huisstofmijt en anti-allergeen
Geniet van een comfortabele nachtrust met de topper van Vitality Pur. Het unieke, kwalitatieve traagschuim verlaagt de druk op je lichaam en geeft een maximale ondersteuning.
+ GRATIS Hoofdkussen(s)
• Geschikt voor rug-, zij- en buikslaper
• Keuze uit: 80, 90, 140, 160 of 180 x 200 cm
• Vanaf € 99,95 adviesprijs € 199,95 incl. gratis Vitality Pur hoofdkussen(s)
