Hoe is het met: Hans Steltenpool

Hans Steltenpool: “Ik had een hekel aan dat melken”

Geboren, getogen en nog altijd wonend in Noord-Holland heeft Hans Steltenpool via de AGF-handel bijna alle hoeken van Europa gezien. Gefêteerd in de La Manga club door de zaadveredelingsbedrijven, deed hij ook nog eens zijn golfliefhebberij op. Daar heeft hij als pensionado veel plezier van.

In zijn ‘mancave’ staat de golfset klaar voor gebruik, plus de racefiets. “Ik heb er al 5000 km opzitten dit jaar”, vertelt Hans die wel van lange afstanden afleggen houdt. De eerste jaren van zijn werkzame leven was hij vrachtwagenchauffeur. Een tijd waar hij nog met veel genoegen op terugkijkt. “Op mijn 19e haalde ik mijn vrachtwagenrijbewijs. Op een zondagmiddag zat ik in de kroeg en werd aangesproken of ik zin had in een ritje, zou zaterdag weer terug zijn. Nou, dat leek me wel wat”, herinnert Hans zich. Er volgden vele ritten op de lange baan voor het groente exportbedrijf D.S.W. Steltenpool uit Wervershoof. Zo ook naar Oost-Europa, toen nog gescheiden door de muur en waar hij zijn weg moest vinden zonder mobiele navigatie en geconfronteerd werd met strenge grensbewaking en controles. Na een jaar of 10 werd het tijd voor verandering. Hans trouwde en had geen zin om tot zijn pensioen op de vrachtwagen te blijven. Hij besloot zijn broer te helpen die het teeltbedrijf van vader had overgenomen. Dat hield hij wegens rugproblemen echter niet vol en toen kwam de handel op zijn pad. Iets waar hij altijd al een duidelijke mening over had, het veilingssysteem vond hij maar niets. “Het leek me niet logisch om iets te produceren waarbij je vooraf niet weet of het verkocht gaat worden. Dat doe je met auto’s toch ook niet? Dan wordt het niets waard.”

In 1988 bemiddelde Hans de eerste contracten tussen telers van bloemkool voor Albert Heijn. Zijn broer ging ook met AH in zee en is nog altijd leverancier. Na die ervaring werkte hij voor veiling IJsselmuiden die daarnaast een kantoor hadden voor de handel in witlofpennen en peen buiten de veiling om. Na vier jaar werd hij door aardappelexporteur Hiemstra benaderd. Zij vroegen hem een groentetak in het bedrijf op te zetten. IJsbergsla was toen een opkomend product waar ze op insprongen. Hans: “Dat werd een groot succes. We begonnen met 50 hectare en op het hoogtepunt hadden we 350 hectare.” In 2009 kwamen er wortelen bij. Uit een samenwerking tussen Agrifirm Plant, Koop Landbouw en Hiemstra ontstond de Dutch Carrot Group die klanten jaarrond van wortelen voorziet uit teelt in eigen beheer. Ook in die periode legde Hans heel wat kilometers af. De langste rit vanuit Roemenië naar huis was 1960 km. Vrijdagochtend vertrok hij uit Roemenië richting Wervershoof via Beringe waar het inpakbedrijf in winterpeen stond en nog steeds staat.

Kennis van zaken heeft hem tot op het laatst een goede onderhandelingspositie gegeven en maakte dat hij niet bang was om weg te lopen. “Ik heb altijd een hekel aan dat ‘melken’ gehad, steeds de prijs naar beneden heeft geen zin. De klant kan het misschien bij een ander goedkoper krijgen, maar die doet dat hoogstens één jaar en dan verhoogt die zijn prijs. Uiteindelijk heeft dat geen zin. Met de meeste klanten bouwde ik een vertrouwensrelatie op en zorgde voor een knappe prijs.”

Zijn werk zorgde ervoor dat Hans klanten én vrienden maakte over heel Europa die hij zelfs kon bellen om hem uit de brand te helpen, zoals die keer dat zijn creditcard weigerde. De hotelrekening werd gelukkig door een klant voorgeschoten. “Door mijn werk heb ik veel mensen leren kennen en ben altijd open en eerlijk geweest. Of je nu met de directeur te maken hebt, een teler of de loodsbaas, uiteindelijk zijn we allemaal mensen”, besluit Hans nuchter. (ML) 

hsteltenpool@hotmail.nl