“Dat heeft tijd nodig”

van zoutvervanger of garnering tot volwaardige maaltijd of saladeverrijker. We hebben het dan ook het liefst over zeegroenten, want onze producten zijn veel meer dan alleen zeewier. Het is echt een voedingsmiddel. Samen met de chef-kok zijn we aan de slag gegaan met recepturen en allerlei toepassingsmogelijkheden om klanten te inspireren. Elk product heeft een eigen opvallende smaak, waarmee van elke maaltijd iets speciaals is te maken. Nori bijvoorbeeld heeft een wat nootachtige smaak, terwijl Dulse bij verhitting de smaak krijgt van bacon. Dulse is bijvoorbeeld erg lekker als smaakmaker bij aardappelen en Royal Kombu wordt veel gebruikt in bouillons, zoals voor de bekende Japanse soep Dashi.

“We moeten het in eerste instantie toch vooral van de horeca hebben. Als consumenten eenmaal een positieve ervaring hebben met zeewier, is de kans groter dat ze thuis met zeegroenten aan de slag gaan en dit ook met anderen delen. Wel zijn we daarnaast bezig met het ontwikkelen van consumentenproducten voor het retailsegment. Een ontzettend leuk en ook spannend traject, waar veel bij komt kijken. Wat nu in de supermarkt wordt aangeboden is veelal Aziatisch product, en echt niet vergelijkbaar met ons onbewerkte en pure product. Natuurlijk profiteren we wel degelijk van de populariteit van de Aziatische keuken. We merken dat mensen ook echt enthousiast zijn over onze zeegroenten. Het geeft ons het vertrouwen om de komende tijd nog meer in te zetten op marktacceptatie, daar valt nog veel in te winnen. De productie en afzet van zeewier is sowieso nog een pioniersmarkt, een pioniersmarkt met veel potentie.” (CH) 

info@northseagreens.nl

Inventaris Bananen

Frits Popma, Popma Fruit Expertise over de voorzichtige schreden van India op de bananenexportmarkt: “Dat heeft tijd nodig”

Op de vraag welk land het grootste teeltland van bananen is, zullen waarschijnlijk landen als Ecuador, de Filipijnen, Guatemala of Colombia genoemd worden, omdat zij bekend zijn van de grote volumes bananen die ze jaarlijks naar Europa verschepen. Hoewel alle genoemde landen in de top 10 van bananen-producerende landen staan, is het allergrootste volume – 30,5 miljoen ton in 2019 – weggelegd voor India. Onbekend in Europa, omdat het land met de gigantische bananenoogst maar rond de vijf procent van het fruit naar naburige landen exporteert.

“En daar is een reden voor,” zegt Frits Popma, van Popma Fruit Expertise die kan bogen op drie decennia ervaring met bananen en als adviseur betrokken is (geweest) bij projecten voor meer dan 200 bedrijven - momenteel doende met een project in India - in 55 landen. “Bananen zijn in India poor man’s food. Het product ziet er slecht uit, maar door het enorm grote interne marktpotentieel wordt het toch wel verkocht.” Desondanks ziet Frits dat zo’n tien procent van de bevolking in

India wel interesse heeft in bananen van betere kwaliteit, toch gauw zo’n 120 miljoen consumenten. Ook observeert hij dat de geringe export vanuit India toeneemt en meer partijen ervoor open staan. Als exportbestemming komen vooral landen in het Midden-Oosten en Rusland in beeld.

En al is het technisch mogelijk, Frits ziet grootscheepse export vanuit India naar

Europa niet snel gebeuren, vanwege de onbekendheid van het land waar het gaat om bananen en ook vanwege de kwaliteit. “Zeker niet in het huidige logistieke klimaat met oplopende kosten vanwege de containertekorten.”

HOBBELS

Hoewel India de exportmogelijkheden van bananen graag wat meer zou benutten en ook wil focussen op een beter product voor de interne markt, zijn er wel enige hobbels te nemen, geeft Frits aan. Zo hebben de meeste multinationals er hun geluk op het gebied van bananen-

teelt al beproefd en het land na korte tijd weer verlaten. Het bleek voor hen te lastig om de werkwijze die ze toepasten in de bekende exportlanden in India te kopiëren. De adviseur ziet zeker kansen voor export vanuit India, maar waarschuwt dat het een proces van de lange adem en veel investeringen is. Eén van de grootste hordes noemt hij het totale gebrek aan infrastructuur waardoor de kwaliteit niet optimaal is. “Het fenomeen voorkoeling is er onbekend en de gehele koelketen moet vanaf nul worden opgebouwd. Daarvoor zijn supermarkten en lokale partners nodig. De partijen die daarin stappen, moeten zich ervan bewust zijn dat er niet overmorgen winst gemaakt kan worden. Dat heeft tijd nodig.” Doordat de infrastructuur ontbreekt, heeft India te kampen met een verspilling van rond de 30 procent van de bananen.

PANAMA DISEASE

Waar de Cavendish banaan wereldwijd de meest verhandelde banaan is, observeert Frits dat er in India wel 14 verschillende, in Europa onbekende, soorten bananen in de schappen liggen met elk hun eigen karakteristieken. Daardoor is er in de teelt een bredere biodiversiteit die mogelijk beschermt tegen de schimmelziekte TR4, of Panama disease, die complete bananenplantages vernietigt en de bodem voor tientallen jaren verontreinigt. India is vooralsnog vrij van TR4. Momenteel zijn er geen middelen om de ziekte uit te roeien. Terwijl de ziekte wel steeds verder oprukt en nu ook al in Ecuador en Colombia heeft toegeslagen. In bijvoorbeeld bananenexportland de Filipijnen is de oogst al met 15 procent is teruggelopen, geeft Frits aan. Daarnaast speelt de snelle vruchtrotatie een rol in de beheersing van TR4. Hij meldt dat waar in bijvoorbeeld Latijns-Amerika een bananenplant wel 20 jaar in productie is, de planten in India om de drie jaar vervangen worden. “Als er geen oplossing wordt gevonden voor TR4, dan heeft een land als India – als ze het goed aanpakken – heel veel exportmogelijkheden.”

AFVOERPUTJE

Vaak hebben exportproblemen ook te maken met een verschil in verwachtingen tussen de verzendende en de ontvangende partij en een gebrek aan communicatie daarover. Als voorbeeld noemt Frits het feit dat het bijvoorbeeld in India en sommige andere landen niet gebruikelijk is, om een doos met bananen te wegen. Op de interne markt geen probleem, maar in Europa leiden dozen met ondergewicht tot problemen met invoerrechten. Een ander aspect is dat het niet makkelijk is om in te breken in een markt die al heel lang gevestigd is. “Als je bijvoorbeeld in Ecuador of op de Filipijnen geboren bent, dan ‘denk je bij wijze van spreken al bananen’. Want er wordt al vijf generaties bananen geteeld en alles is daar onder controle en de kostprijs is er bekend.“

“Overigens speelt de prijs die de landen van bestemming bereid zijn te betalen, ook een rol in de kwaliteit van de bananen die verzonden worden,” aldus Frits. Zo zijn de prijzen in Europa laag en de eisen op het gebied van kwaliteit en certificeringen hoog. “Eén euro kan niet, dat is gewoon te laag. Als Europa niks doet, worden we het afvoerputje van de wereld. We zullen met betere prijzen moeten komen, want als je in bijvoorbeeld China voor dezelfde doos 20 cent meer kunt krijgen als bananenexporteur, dan ga je naar China.” 

fwpopma@ziggo.nl

THE Complete End of Line Portf olio

Clever design based on all the latest technologies

Seamless project management & install

50 years of experience

Looking for advice on how to Automate? Get in touch with us!