THEMACAFÉ: SCHRIJVEN HELPT

Schrijven helpt Writing helps

Wanneer een kind ernstig ziek is, hebben ouders niet alleen zorgen, maar vaak ook veel vragen. Grote vragen; levensvragen. Vragen over zichzelf, over de betekenis van het leven en over zingeving. Speciaal hiervoor is de training ‘Schrijven helpt’ opgezet. Deze training begeleidt ouders in het schrijven van het eigen levensverhaal, aan de hand van verschillende thema’s. Wat is voor de ouders van werkelijk belang? Wat beweegt hen? Wat zijn hun krachten en uit welke bronnen putten zij? Door het schrijven van hun levensverhaal leren ouders te kijken naar wat zij van waarde vinden. Ze ontdekken waardoor ze geraakt worden en gebruiken niet zozeer het verstand als kompas, maar gaan in hun diepere lagen op zoek naar wat essentieel voor hen is. De ouders schrijven thuis hun verhaal en delen het tijdens de bijeenkomsten met andere ouders. Dat wat binnen opgeslagen lag, wordt naar buiten gebracht. Op die manier zijn zij onbevooroordeeld getuige van hun eigen en elkaars ontdekkingen en innerlijke wijsheid. Die kennis vormt een leidraad bij levensvragen en keuzes in het leven. When a child is seriously ill, parents not only have concerns, but often also many questions. Life questions about themselves and about fulfilment. The ‘Writing helps’ course guides parents in writing their own life story, so that they can reflect on themselves for a moment. Nienke de Boer is associated with the course as a psychologist. “The participants make a journey inward. By reading it out and by asking each other questions, they get a sense of intensification.” Hantie Kotzé is a pastoral carer: “You have to want to take it on and dare to look at your own life. It’s great that a psychologist and a pastoral carer in the team can complement each other.” Kim Cune is mother to Ishai who was born with cystic fibrosis. “During the writing course, you have to be vulnerable and that’s quite difficult. Finally, I took the time to internalise everything and to realise what it did to me. Ultimately, the course changed my life; I’m very happy that I persisted.”

Nienke: “De deelnemers maken een bijzondere reis naar binnen”

v“Via een goede vriendin die theoloog is, kwam ik met deze cursus in aanraking. Ik wist meteen: ‘dat wil ik graag voor de ouders in het Emma Kinderziekenhuis’. Uit ervaring weet ik dat er van ouders van kinderen met een levensbedreigende ziekte ongelofelijk veel wordt gevraagd. Ze zijn vaak bezig met overleven en vinden geen tijd om even stil te staan bij zichzelf. Terwijl dat zo hard nodig is, want ze hebben tegelijkertijd veel vragen. Belangrijke levensvragen. Door te kijken naar je verlangens, je eigenheid, je talenten en waarden en normen kun je een heel mooie krachtbron in jezelf aanboren. Deze training biedt compleet iets anders dan wanneer je bij een psycholoog komt met vragen over de ontwikkeling en opvoeding van je kind, of over de invloed van de ziekte op het kind en de broertjes en zusjes. Dit gaat echt uitsluitend over de ouder zelf. Door te schrijven, aan de hand van thema’s, maken de deelnemers een reis naar binnen. Door het voorlezen en door vragen aan elkaar te stellen, vindt er verdieping plaats. We hebben nu enkele van deze schrijftrainingen gedaan en de uitkomsten zijn elke keer heel bijzonder. Het was een voorwaarde van de maker van de training dat er een geestelijk verzorger bij betrokken zou worden. Ik snapte dat wel en in de praktijk ben ik het nog beter gaan begrijpen. Een psycholoog en een geestelijk verzorger spreken toch weer een andere taal. Dat is fijn voor de deelnemers, die we samen Nienke goed kunnen DE BOER (62) begeleiden en daardoor de is GZ-psycholoog en werkt elf weg kunnen jaar in het Emma Kinderziewijzen naar hun kenhuis als medisch kinder- en binnenwereld. jeugdpsycholoog. Ze werkt met De inzichten ernstig zieke kinderen en hun en uitkomsten families. In haar vrije tijd is ze nemen ze mee in vooral bezig met het opknapde rest van hun pen van een oude pastorie in leven.” Friesland, die ze samen met haar man heeft gekocht. Ook leest en wandelt ze graag en is ze betrokken bij een project voor Aidswezen in Oeganda.

Hantie:

“Ik vind het een voorrecht om erbij te mogen zijn” a “Als je de hele tijd zo bezig bent met overleven – en dat is wat ouders van een doodziek kind vaak doen – is het best gek om stil te staan bij jezelf. Bij vragen als ‘Wie opdracht haalt je meteen uit die modus: ‘wat was je eerste gelukservaring?’ In het begin zijn de deelnemers vaak erg onwennig en gaat het stroef. Maar daarna ben ik?’ en ‘Wat heb ik meegemaakt’. Deze zie je toch iedereen aan die innerlijke ouders staan vaak op een survivalstand, reis beginnen. De ontwerper van deze het zijn marathonrenners op een lange cursus is ook een geestelijk verzorger. woestijntocht, zeg ik wel eens. De eerste Het is mooi dat een psycholoog en een geestelijke verzorger een team vormen en het is bijzonder te merken dat we elkaar zo kunnen aanvullen. Een belangrijke voorwaarde voor zo’n cursus is dat er Hantie een klimaat van veiligheid en rust wordt gecreëerd. Je moet het willen aangaan

KOTZÉ (51) en aandurven om naar je eigen leven te kijken. Het is zoeken naar de kracht komt oorspronkelijk uit Zuid- van kwetsbaarheid. Je zit daar toch, met

Afrika en is 22 jaar geleden voor elkaar, een stuk over jezelf voor te lezen. de liefde naar Nederland ge- Iedereen zit er zonder oordeel en ieders komen. Ze werkt sinds 2006 in kwetsbaarheid wordt met respect en het Emma Kinderziekenhuis als sensitiviteit omarmd. In Afrika noemen we geestelijk verzorger. Ze verslindt dat ‘ubuntu’. Dat is een Afrikaanse filosofie fantasy boekenreeksen en houdt die draait om menselijkheid. Om geven ook van tuinieren. Hantie houdt en nemen, om samen delen. Het gaat ook níet van reizen, maar gaat als het om synchroniciteit en verbinding. Dat is kan toch graag naar haar familie precies wat er tijdens deze cursus gebeurt. in Zuid-Afrika. Het is prachtig om te zien en ik vind het een enorm voorrecht om daarbij te zijn.”

Kim:

“De cursus heeft mijn leven veranderd”i“Ishai werd bijna zes jaar geleden geboren met Cystic fibrosis, oftewel taaislijmziekte. We kwamen meteen terecht in een rollercoaster van emoties. Lange tijd heb ik gehad. Eigenlijk draaide alles de laatste jaren om de kinderen. De samenstelling van de groep was heel goed gekozen. Ik voelde me veilig en begrepen. Door mijn werk opzij gezet: het leven draaide om de opdrachten in deze cursus werd ik Ishai en later ook Eliyah. Ik wil graag zorgen, gedwongen om naar mezelf te kijken. Ik maar tegelijkertijd ben ik best ambitieus. moest echt gaan zitten en nadenken: wat Je zit dan steeds in een spagaat. Ik werd vond ik hiervan? Hoe kijk ik daarnaar? Ik benaderd voor deze cursus en aanvankelijk nam eindelijk de tijd om alles een plek leek ik zo’n kind dat iets moest eten dat te geven en tot hij niet lust. Ik had er echt weerstand op me door te laten zitten. Dat bleek niet voor niets. Je moet dringen wat het je kwetsbaar opstellen, en dat is best lastig. Er kwam van alles naar boven, ook met mij gedaan heeft. Uiteindelijk Kim dingen waarvoor je misschien wat meer heeft de cursus CUNE (36) tijd had genomen als je geen ziek kind had mijn leven veranderd; ik ben is senior product manager en heel blij dat ik heb getrouwd met Omri Amir (38), doorgezet.” die ondernemer is. Samen hebben ze twee kinderen: Ishai van bijna zes en Eliyah (tweeënhalf). Ishai is graag met LEGO in de weer, vindt het leuk om hutten te bouwen en om met autootjes te spelen. Hij gaat graag naar school om met z’n vriendjes te spelen. Kim sport veel en houdt van koken, reizen, haar familie en op stap gaan met vriendinnen. De kleine Eliyah is vooral graag heel ondeugend.

Jada (1,5 jaar)