Bart brouwer

BIJ EVELYN Partner Evelyn Günther van Günther & Van Grinsven Executive Search interviewt managers uit de branche over hun waarden/normen, werk/ privé, uitdagingen/ergernissen en ‘leermomenten’.

Deze maand: Bart Brouwer, verkoopdirecteur Sara Lee Household & Body Care

B

art Brouwer – geboren en getogen in Den Haag – Atheneum, daarna HEAO – aan de slag bij Procter & Gamble voor zeven jaar (sales en trade marketing (maar maakt eerst wereldreis) – in 1995 hoofd trade marketing bij Sara Lee Household & Bodycare – 1,5 jaar commercieel manager body care – weer 1,5 jaar later general manager shoecare Benelux daarna general manager bij Sara Lee-dochter Laurentis (espresso). Brouwer over zijn tijd bij Laurentis: “Mooie tijd: inkoop, verkoop, finance, technische dienst, personele zaken, OR etc. We hebben daar weer nieuw leven ingebracht. Hands on én organisatie aansturen én business binnenhalen”. Na drie jaar Laurentis toch overgestapt naar Sara Lee Household & Body Care, als verkoopdirecteur. “Ik was er aanvankelijk nog niet aan toe, ik had het erg naar mijn zin met koffie in de out of homemarkt. Maar goed, de baan bij Household & Body Care was weer groter, meer business en lid van het management team. En Sara Lee maakte mooie beloften.”

Foto: Dirk-Jan van Dijk

vertel je verhaal goed, zorg dat je goed beslagen ten ijs komt bij presentaties. Als je verhaal rammelt, is het niet goed. Stop er energie en passie in. En hou het vooral to the point.

Wat drijft jou voort?

Dingen goed doen met een team mensen.

Waar we met z’n allen trots op kunnen zijn.

Meer winst, meer omzet, betere uitstraling van het bedrijf en de merken. Zonder strijd geen overwinning. Ik heb onlangs de marathon van Amsterdam gelopen, voor de eerste keer.

Mijn drijfveer is leuke dingen doen, met een beetje uitdaging. Rondje Texel heb ik vijf keer gezeild, en vooral van snelle watersporten als windsurfen en waterskien krijg ik energie. Volgend jaar loop ik de marathon in New York en daarna wil ik nog de alternatieve elfstedentocht doen. Zo is het ook in het bedrijfsleven; een moeilijke klus klaren geeft een kick.

Wat zou je volgende stap kunnen zijn?

Een bredere functie. Bijvoorbeeld general manager worden. De functie van mijn baas, of een vergelijkbare functie in de Out-ofhome markt. In wezen wil ik aan alle knoppen draaien. Dan zie je de meeste effecten van je eigen acties.

Wie bepaalt jouw volgende stap?

Je carrière bepaal je voor een groot deel zelf.

En voor de rest de senior managers om je heen, maar ook de raad van bestuur. Dus:

F

o

o

d

Een kleiner bedrijf aansturen, is dat hetzelfde?

In wezen wel. Je hebt met alle disciplines te maken. Je moet van alles verstand hebben.

Maar bij een groter bedrijf is het complexer.

Je moet met nog meer mensen rekening houden, met nog meer landen, grotere bedragen, grotere belangen, meer complexiteit maar ook meer intensiteit. Nog minder hands on-management maar nog meer zelf goede leiders om je heen verzamelen. Kijk nu naar onze nieuwe CEO van Sara Lee, Brenda Barnes. Ze staat met beide benen op de grond, ze presenteert overtuigend, legt uit wat ze wil, welke kant ze op wil, wat goed is voor het bedrijf. ‘Ik vraag jullie mij te helpen om dit te bereiken.’ Ze brengt het op een heldere en toegankelijke en persoonlijke manier.

Hoe kijk jij tegen het samenwerken binnen een management team aan?

Het is goed een dagje op de hei te gaan zitten en met elkaar te bespreken wie waar goed in is om die manier taken te verdelen. Verder moet je weten wat een ander beweegt. Niet alleen je mede-MT-leden maar ook de mensen die je aanstuurt. Iedereen is anders en heeft wel iets bijzonders. Soms is er te weinig tijd om met mensen te praten over wat hen drijft, hoe je ze kunt motiveren. Je hoeft geen wollige praatsessie te houden, maar mensen nog iets beter begrijpen zou goed zijn. Het moeten leiden tot een hechter team. ‘Ik ga ook voor Bart Brouwer, hij is mijn coach, ik vertrouw hem.’

Wat waren die beloften?

Doe dit goed en je bent weer kandidaat voor een volgende stap. Trouwens, garanties krijg je niet bij Sara Lee, hoor. Maar in mijn carrièrepad was het goed om weer naar het volgende managementniveau te gaan.

24

Door hun het zelf te laten doen, bijsturen, coachen, feedback geven, stimuleren en een schouderklop geven.

Kan een goede CEO het verschil maken?

Ja. Zo iemand legt een heldere visie neer, bepaalt de koers, bouwt aan vertrouwen onder de mensen en heeft een balans tussen visie en hands on-management, dus zorgen dat het ook gebeurt.

Wat vind jij noodzakelijk voor een bedrijf en wordt te weinig gedaan?

Harde, eerlijke kritiek. Zeg waar het op staat en doe er wat aan. Niet doorsudderen, daar wordt het alleen maar erger van. Sara Lee zet nu weliswaar radicale, maar juiste stappen.

Jullie gaan volgende maand naar Utrecht verhuizen.

Ja. We creëren een shared service-afdeling

Hoe motiveer je mensen?

Door hen vrij te laten om fouten te maken.

P

e

r

s

o

n

a

l

i

t

y

n o

v

e

m

b

e

r

2

0

0

5

met finance, operations en human resources.

De frontlinies marketing en sales blijven bestaan. Die transformatie is prima.

S meedwerk

VIER VAN DE VIJF P’S KAPOT

Is het bedoeld om het aantal mensen terug te brengen?

Nee, de grondgedachte is de manier waarop het bedrijf moet functioneren om te excelleren. En tegelijk zit er ook een kostenbesparing in, ook goed. We moeten geld vrijmaken voor onze merken, en innoveren. Met z’n allen op één locatie in Utrecht is een goed besluit.

Is het voor jou een betere locatie?

Ik woon nu in Woerden. We hebben vijf jaar geleden stukje grond gekocht en een huis gebouwd, leuk om te doen trouwens. Gezien mijn voorliefde voor het water heb ik nu een huis in aanbouw aan het Braassemermeer in Roelofarendsveen. Naar Utrecht op en neer is goed te doen.

De mening van Super de Boer-ondernemer Hans Smith

Heb je kinderen?

Ja, drie. Een dochter van acht en twee zonen van zeven en vier. Mijn vrouw is fulltime met leuke dingen bezig en met de kids natuurlijk.

En voor de balans in je leven is dat wel prettig.

Het geeft rust.

V

an de klassieke vijf marketing-p’s zijn er vier helemaal kapot na twee jaar prijsoorlog. De p van prijs, moet ik daar nog iets over zeggen? De p van prijs vervult geen rol meer, die is zo stuk gemaakt dat hierin weinig of niets meer zit. De p van personeel gaat ook al aardig onderuit. We zijn weer zo’n twintig jaar terug in de tijd, toen we met goedkoop personeel de vloeroperatie moeten runnen. Er is geen gezonde mix meer tussen oudere en jongere medewerkers.

Jaren terug kwam een scholier van 15 of 16 jaar nog wel eens bij je werken, en bleef tot na zijn studietijd bij je in dienst, zes, soms wel acht jaar. Nu krijgen jonge medewerkers een arbeidsovereenkomst die maximaal tot hun 20ste jaar loopt. Dat is de instructie bij filiaalbedrijven, maar zelfstandige ondernemers hanteren dit ook. De bonden zeggen dat dit leeftijdsdiscriminatie is en hebben dan weer iets om zich te profileren en leden te werven. Maar ze kunnen niks met leeftijdsdiscriminatie. Zowel bij aanname als bij beëindiging van dienstverband is het aan de supermarktleider waar hij voor kiest, en er is snel een motivatie te vinden van zo’n beslissing. Als de vakbonden wat vooruitgekeken hadden, hadden zij voorzien dat een prijsoorlog hun leden als eerste zou raken. Dus het was beter geweest als zij de aanstichter van de oorlog direct platgelegd hadden.

Dan hadden ze echt gescoord. Dan was de teller van de ontslagen eerder stilgezet. Ik lees dat het aantal prijsoorlogsslachtoffers, dus het aantal geofferde arbeidsplaatsen, nu ruim op 35.000 staat, gerekend over de gehele bedrijfskolom.

De p van promotie is ook uitgerangeerd. De consument gelooft het gewoon niet meer. Gelukkig werkt ‘hoe harder je schreeuwt, hoe goedkoper je bent’ niet meer, een van de weinige voordelen van de prijsoorlog. AH heeft weliswaar op dit moment iets meer klanten en de omzet stijgt, maar ik vraag me af of dat prijsimago al anders is. Gerard Rutte schreef: ‘Het gaat er namelijk niet om hoe je iets aanprijst, maar hoe je iets prijst’. En dat is een waarheid als een koe.

De p van plaats, dat zou nog wel eens een belangrijke kunnen worden. De omzet van supermarkten boven de 1.600 m2 ontwikkelt zich nog goed. De supers die een voorziening van de kleine kernen vormen, komen echter steeds meer onder druk te staan. Maar daar zit volgens mij ook weer speling in, er worden zelfs al subsidies betaald om winkels in kleine kernen in stand te houden of terug te krijgen.

De p van product... Ik denk dat merkartikelfabrikanten met een kamikaze-actie bezig zijn. Als mensen bij Unilever er al over piekeren om B-merken of eigen merken te gaan produceren, dan dat zegt wat. Het zou mij niet verwonderen als al meer merkartikelfabrikanten deze kamikaze zijn gestart. De ontwikkeling van nieuwe producten staat nagenoeg stil, er wordt alleen maar naar kostenreductie gekeken.

Voor de gezondheid van veel partijen zou er dus een eind moeten komen aan deze oorlog. Volgens mij zijn we het daar met z’n allen – op Albert Heijn na dan – over eens. Dan kunnen we er ook wat aan doen.

Je komt nogal onrustig over.

Ik krijg al meer rust in mijn donder. Vroeger deed ik vier activiteiten na het werk. Ik kan moeilijk stilzitten, maar ik heb het al meer onder controle. Ik doe veel ’s avonds. Ik ga met vrienden eten. Ik heb een hecht clubje uit mijn studietijd en ga met ze stappen. Soms in Den Haag maar ook wel ‘ns een weekend Amsterdam of Antwerpen. Ik ga ook met ze skiën ieder jaar. Ik sport een paar keer in de week.

Je moet balans houden in je leven, anders hou je het niet vol. Daarom moet je ontspannen naast je baan.

Kijk, in wezen is zaken doen niet zo moeilijk.

Je neemt de beslissing zelf over wat je doet. Ik denk dat je 90% zelf in de hand hebt. Je baan, je werkgever, je vrouw, je vrienden. Ik geloof niet in ‘het overkomt je’. Alleen je gezondheid heb je niet helemaal in de hand.

Wat doe je met dit principe op je werk?

Mensen persoonlijk aanspreken. Mensen zijn geneigd om zich te verschuilen achter het proces. Maar wat heb ‘jij’ daar dan aan gedaan in plaats van ‘wij’?

Wat is het verschil tussen H&BC en DE? Wij hebben noodzakelijkerwijs nog meer een vechtersmentaliteit. Wij opereren in veel markten met veel concurrentie, met meer grote concurrenten, in vergelijking met DE. Wij hebben honderden producten en moeten sneller handelen en innoveren.

Hoe kijk jij tegen de relatie handel-industrie aan?

Het is verhard en verzakelijkt. Maar iedereen beseft dat je elkaar nodig hebt. Als we maar op een beetje normale manier zaken blijven doen met elkaar.

F

o

o

d

P

e

r

s

o

n

a

l

i

t

y

n o

v

e

m

b

e

r

2

0

0 5

25