Bij Evelyn aan tafel Evelyn Günther van Günther + Van Grinsven en Josceline Bogaers van People Select Search + Interim wisselen elkaar af met interviews. Deze maand: Evelyn Günther interviewt Joris Snelten, algemeen directeur bij Delta Wines.
studie in Frankrijk ik wel bij hem aan de slag kon. Zo kwam ik in 1996 in het bedrijf terecht. Hij was op zoek naar een opvolger. Ik wilde me nog niet binden, want ik wilde ook de wijnwereld verder ontdekken, Chili, Argentinië... Van Pim kreeg ik de mogelijkheid om twee maanden per jaar naar het buitenland te gaan, om oogst- en vinificatieervaring op te doen. Dat was dus een fantastische kans. Zo ben ik dus bij DGS binnengekomen. In 2002 kon ik mijn eerste aandelen kopen, wéér een fantastische kans. In de jaren daarna heb ik die steeds kunnen uitbreiden. Inmiddels heeft eerst HAL Investments en daarna Nordian, dat voorheen Rabo Capital was, in ons geïnvesteerd . Dat biedt ons enorme expansiemogelijkheden.
Door: Evenlyn Günther Foto’s: Jan Willem Houweling
Jij zit al heel lang in de wijnbranche. Ja, sinds 1991. Het is als drijfzand; als je erdoor gegrepen wordt, kom je er niet meer uit. Met dit verschil: je wílt er ook niet meer uit.
neerd raak, dan ga ik daar ook helemaal in op. En als ik kijk naar wat Apple allemaal gedaan heeft en doet, dan zie ik het wel voor me dat ik daar helemaal voor had kunnen gaan.
Wat is het dat iemand als jij dan geboeid blíjft door wijn? Het is mensenwerk. Het persoonlijke maakt het zo leuk. Het product is een resultaat van de inspanning van de mens en de wispelturige elementen uit de natuur, bodem, wijnplanten, weersgesteldheid, seizoenen. Dat is toch anders dan Coca-Cola. Bij wijn heb je te maken met steeds nieuwe oogsten en nieuwe situaties, nieuwe problemen, nieuwe oplossingen; hoe zorg je ervoor dat jouw privatelabelwijn toch dezelfde prijs en dezelfde stijl kan behouden als de oogst uit het wijngebied kleiner is? Of: welk gebied kan vervangende wijn leveren? Er zijn miljoenen wijnproducenten, de wereld is je werkterrein. Wij maken daar een keuze uit en de wijnen van onze selectie komen vervolgens in de markt.
Hoe ben je in de wijn terecht gekomen? Het komt door mijn vader, althans, grotendeels, want mijn drie zussen en mijn broer zijn toch echt wel iets anders gaan doen, maar goed, mijn vader was kinderarts en een ware wijnliefhebber. We hadden twee wijnkelders, we vierden vakanties in wijngebieden, logeerden in wijnchateaux, ik ben meegenomen naar wijnproeverijen en als bijbaantje vulde ik wijnkistjes bij een grote Gastrovino. Na de Hotelschool met een vervolgwerkstage in de wijnhandel, heb ik in Frankrijk een wijnopleiding gevolgd en voor mezelf een traineeship opgezet. Ik ben van wijngaard naar wijngaard getrokken; nu eens een maand hier en dan weer twee weken daar. Het hele proces, van wijnproductie en wijngaardbeheer tot en met wijn proeven, marketing en export, kwam aan bod. Al die tijd had ik contact met Pim Nolen, van DGS (Delta Wines is de holding van DGS Wijn, Coenecoop Wine Traders en Pallas Wines, red.). Hij zei me dat als ik klaar was met die
Hoe zou jouw leven zijn geweest zonder wijn? Als ik me niet in de wijn had verloren, was ik waarschijnlijk ict’er geworden. Als ik gepassio-
Waarin onderscheiden jullie je ten opzichte van concurrenten? Het grote verschil is dat wij ons volledig op business to business richten. We leveren niet rechtstreeks aan consumenten. Waarom hebben jullie daarvoor gekozen? Omdat wij oordeelden dat we anders onze business-to-businessomzet van meer dan € 100 miljoen op het spel zouden zetten. Hoe kan een fles wijn in de supermarkt voor drie euro worden verkocht? Voor supermarkten zijn dat klantentrekkers. Ook zij verdienen er niet veel op. En vooral Spanje hanteert heel lage prijzen, maar je vraag is terecht, hoe lang kan dat nog duren? Boeren beginnen nu in te zien voor hoe weinig geld ze zo hard moeten werken als de subsidies wegvallen. Pa stopt er misschien niet meer mee, maar zoon heeft gestudeerd en gaat wat anders doen. Dat is gevaarlijk voor de continuïteit, want als wijnstokken eenmaal zijn gerooid, komen ze niet zo snel meer terug. Nu moest er ook wel wat gesaneerd worden, want er waren ook slechtere wijnboeren die door subsidies goedkoper konden produceren dan boeren die wél voor kwaliteit kozen. Maar nu
34 FoodPersonality april 2015
34 Bij Evelyn 34
03-04-2015 12:05:28
is de bodem bereikt, het moet nu weer omhoog gaan. De consumentenprijs aan de onderkant moet omhoog, maar geen enkele supermarkt durft daar het voortouw in te nemen. Wat denk je dat jouw kracht is? Het is altijd goed om jezelf een spiegel voor te houden. In de driehoek van collega’s, klanten en producenten begeef ik mij het liefst. Ik kan beter partijen bij elkaar brengen en connecties zoeken dan managen. Ik ben veel bij klanten in Nederland en bij producenten en in onze vestigingen in Tsjechië en Polen. Voor mij werkt dat het beste. We hebben bijvoorbeeld net een stappenplan voor e-commerce voor onze business tot business moeten maken. Conceptueel weet ik precies wat er moet gebeuren en hoe iedereen zijn deel moet doen. Het is bijna een militaire operatie. Ik denk er graag over na, maar ik krijg geen energie van de uitvoering. Het heeft me veel rust gegeven om dat aan mijn collega over te laten. Hoe is je verhouding tussen werk en privé? Ik heb een vriendin, maar wij hoefden allebei niet zo nodig kinderen. Zij is fotograaf en ze is net als ik ook veel van huis. Momenteel trekt ze twee maanden door Vietnam, want aan dat land heeft ze haar hart verloren. Ze is negentien jaar ouder dan ik en van mij hoeft ze op haar tweeënzestigste niet zo nodig te werken. Financieel hebben we dat ook niet nodig, dus ze kan het zich permitteren om daar lang te zijn. Als we kinderen hadden gehad, had dat niet zo gemakkelijk gekund. En ze moet ook niet op mij wachten tot ik eindelijk eens tijd voor dat soort dingen heb. Ze geniet van haar vrijheid, ze heeft bijvoorbeeld een boek geschreven over Vietnam, met reisverhalen, foto’s en recepten. Vietnam is heel geliefd momenteel, hopelijk wordt het niet te toeristisch, zoals in Thailand. Zou je niet met je werk willen stoppen en met haar meegaan?
Nee, er zijn nog te veel en te leuke dingen om hier te doen. Uiteindelijk gaan we wel stoppen, maar we hebben als management team de ambitie om meerderheidsaandeelhouder te worden. We hebben nu 49% in handen. De volgende stap is dat we over een paar jaar meer aandelen kopen. Dus de komende twintig jaar blijf ik hier werken. Maar wat motiveert jou dan om door te gaan terwijl je naar Vietnam zou kunnen gaan? Een sabbatical zou wel mooi zijn en die zou ik trouwens nog wel kunnen nemen, in overleg met mijn collega’s. Het is wel goed om even helemaal afstand te nemen van je bedrijf. En iedere keer als ik op reis ga, word ik daar wijzer van. Het gaat dan ook om persoonlijke ontwikkeling. Maar om er nu helemaal mee te stoppen: nee. Als je zo’n bedrijf overneemt, weet je dat je voor een lange termijn tekent. En ik doe het allemaal graag, dus waarom zou ik er dan mee stoppen? Ben je privé veel met wijn bezig? Niet overdreven veel, denk ik. Ik ga veel naar festivals, zoals Lowlands, maar ik ga ook gerust op vakantie naar gebieden waar geen wijn wordt geproduceerd. Verder zeil ik graag. Ik heb geen eigen zeilboot, maar mag wel meezeilen. Zijn er in de wijn echte meesters die het beter weten? Hoe harder iemand roept dat hij een wijnmeester is, hoe meer ik daar mijn twijfels over heb. Want hoe meer je van wijn komt te weten, hoe meer je weet dat je nog een heleboel niet weet. Er zijn zo veel veranderingen die je voortdurend moet volgen als je bij wilt blijven. Er zijn wel mensen die in een deelgebied heel
goed zijn, bijvoorbeeld in de chemische kant, de productie of de logistiek. Maar echte wijnmeesters? De een geloof je eerder dan de ander. Professionele wijnjournalisten zoals Ronald de Groot en René van Heusden weten bijvoorbeeld heel goed wat er speelt en om welke landen, producenten en oogstjaren het gaat. Maar dat wil bijvoorbeeld nog niet zeggen dat ze ook goede wijninkopers zouden kunnen zijn. Er hangt altijd iets bijzonders rondom wijn. Heeft Delta ook zo’n aureool? Wij zijn toch meer no nonsense. Onze waarden hebben we ‘sfinx’ genoemd: de s van snelheid, de f van flexibiliteit, de i van innovatie, de n van no nonsense en de x voor de x-factor. De x-factor is dat wat je niet kunt omschrijven, maar wat er wel is. Dat hoort het verschil te maken, waardoor wij voorop lopen en het beter doen dan de rest. Als je het zo bekijkt, zijn wij vooral bijzonder omdat we een duidelijke kanaalkeuze gemaakt hebben door niet aan horeca of aan de consument, maar enkel aan retailers en wijnhandels te verkopen. Hebben jullie wel een eigen wijnbar? Wat zou de functie daarvan zijn? We vinden het belangrijker om een stage bij een wijnproducent of een wijnreis te financieren. Uiteraard hebben wij wel een professionele proefkamer. Overigens zijn we wel de keuken aan het verbouwen. Die gebruiken we bijvoorbeeld bij onze vrijdagmiddagborrels, daar willen we een sfeervoller geheel van maken. Maar dat is voor onze eigen medewerkers. Zij vormen het kapitaal van onze onderneming. We hebben een goed logistiek apparaat en we claimen de mooiste wijnen te hebben, maar zij maken echt het verschil, dus willen we hen graag aan ons binden. Van alle mensen die bij ons werken, zijn er ook twaalf die aandeelhouder zijn. ■
‘De komende twintig jaar blijf ik hier werken’ 35 FoodPersonality april 2015
34 Bij Evelyn 35
03-04-2015 12:05:33