Evelyn Günther van Günther & Van Grinsven Executive Search interviewt managers uit de branche over hun waarden/normen, werk/privé, uitdagingen/ergernissen en ‘leermomenten’. Deze maand Chantal de Rijk, commercieel manager food/nonfood/vriesvers en adjunct-directeur bij Jan Linders. Door: Evelyn Günther Foto: Jan Willem Houweling
Bij Evelyn aan tafel Jij werkt voor zover ik weet al heel lang bij Jan Linders. Hoe komt dat? Ik ben inderdaad twintig jaar geleden bij Jan Linders begonnen, als receptioniste. Ik heb jaar na jaar kans op kans gekregen om door te groeien tot de directiefunctie van nu en heb die kansen met beide handen aangegrepen. Het oogt heel ‘selfmade’, maar je moet die kansen ook krijgen. Daardoor is er uiteraard ook een match tussen Jan Linders en mij. Is dat dé reden dat je er al zo lang werkt? Het is een mix van factoren. Plezier en voldoening in het werk. Het zal ook wel komen doordat ik van nature loyaal ben, ik bind me aan mensen. Zo ben ik ook met mijn eerste grote liefde getrouwd, ik ben opgegroeid in Bergen, mijn familie woont in hetzelfde dorp en veel vrienden ken ik mijn hele leven lang al. Ik heb het geluk dat mijn woon-werkverkeer me slechts zes minuten per dag kost. Ik maak veel uren, maar door die korte reistijd hou ik veel vrije tijd over, waardoor er een goede balans tussen werk en privé is. En zolang dit zo goed voelt, blijf ik. Bovendien word ik nog steeds uitgedaagd. Tegelijkertijd heb ik geleerd dat ik het beste functioneer als ik dicht bij mezelf blijf. Mijn drijfveren zijn niet op carrière en status gebaseerd, maar op persoonlijke ontwikkeling. Maar je bent vast ook je trots op die persoonlijke ontwikkeling? Ja. Mij zijn kansen geboden, maar ik heb het ook op eigen kracht gedaan. Ik heb ook geleerd om me niet te laten hinderen door aan beperkingen te denken.
Hoe functioneer jij zoals jij dat wilt? Ik omring me graag met – meestal jonge – intelligente mensen die kritische vragen stellen. In zo’n team ontwikkelt iedereen zich. En als het goed is, gaat iedereen steeds beter functioneren.
Maar krijg je wel waardering voor die persoonlijke missie? Ja, zeker. Zowel van mijn collega’s op kantoor als van leveranciers krijg ik vaak te horen dat ze mijn gedrevenheid en enthousiasme wel kunnen waarderen.
Jan Linders jubileert dit jaar. Ik proef ook in dat opzicht iets van trots? Klopt. Een paar jaar geleden hebben we besloten onze bescheidenheid van ons af te schudden en trots te zijn op onze afkomst, op onze unieke positie in deze markt, op ons marktaandeel van 1% – en van 18% in de regio. Het geloof in ‘small is beautiful’ gaf ons nieuw elan. Ik ben zelf ook wel iemand die graag zijn successen viert.
Wat zou je bij leveranciers willen veranderen? Die moeten in elk geval de rivieren over… Trade marketing of shopper marketing begint steeds volwassener te worden. Wij geloven in de drie-eenheid tussen category management, account management en shopper marketing, waarbij iedere discipline een zelfstandig opererende unit moet zijn. Sinds anderhalf jaar hebben wij onze organisatie hieraan aangepast. Als nu een leverancier met een ‘one size fits all’-schappenplan naar ons toe komt, dan nemen we hier geen genoegen meer mee. De leverancier die bij ons succes wil boeken, moet met een plan komen dat specifiek voor het marktgebied van Jan Linders bestemd is. Ons marktgebied staat niet voor niets bekend als het bourgondische zuiden, waardoor we in veel categorieën afwijkende eetgewoonten hebben. Denk bijvoorbeeld aan vlaai, maar ook de grotere voorkeur voor speciaalbier. We merken nu dat leveranciers alleen voor de grotere supermarktketens budget inzetten voor shopper marketing. Zij vergeten dat je juist in de regio, bij de lokale kampioenen, heel veel winst kunt boeken.
Ik krijg de indruk dat je een voortrekker bent. Een voortrekkersrol is me op het lijf geschreven. Mijn gedrevenheid en enthousiasme steek ik niet onder stoelen of banken. Ik ben het als mijn persoonlijke missie gaan opvatten om Jan Linders bij alle leveranciers op de agenda te krijgen. Het verbaast me nog steeds dat er directieleden zijn die nog nooit een Jan Linders-supermarkt van binnen hebben gezien en toch verantwoordelijk zijn voor het beleid voor ‘food Nederland’. Terwijl we in geregeld marktonderzoek al tien jaar de beste bakker zijn, al drie jaar de beste verssupermarkt van Nederland zijn en in het GfK-kerst- en zomerrapport steevast in de top5 staan, recentelijk nog op plaats 2. Blijkbaar werken de rivieren als een soort natuurlijke barrière.
Zijn er retailers die een voorbeeld voor je zijn? Ja, Deen is heel goed bezig, vind ik persoonlijk. Deen heeft op veel fronten hetzelfde dna als Jan Linders. Beide willen we als familiebedrijf bestaansrecht creëren in een supermarktlandschap
32 FoodPersonality mei 2013
32 Bij Evelyn 32
03-05-2013 14:21:03
‘Een paar jaar geleden hebben we besloten onze bescheidenheid van ons af te schudden’ dat door grote ketens gedomineerd wordt. Vooral in de eigen productie van vers is Deen goed. Wij hebben geen eigen productiebedrijven. En jullie willen dat veranderen? Zelf produceren moet dicht bij je staan, anders moet je veel kennis in huis halen. Maar in dat geval moet je wel enorme investeringen doen zonder dat je weet of dat er weer uitkomt. Wij kiezen ervoor om samen met leveranciers een product te ontwikkelen, zoals ons Korengoudbrood en smaakaardbeien van ons kwaliteitsmerk Onze Trots. Regionale kampioensproducten op de markt zetten, daar zijn we best goed in. Heb je nog andere voorbeelden? Ik ben laatst naar Jumbo Foodmarkt in Breda geweest. Daar heb ik een diep respect voor. De uitdagingen voor de retail de komende jaren zijn wel duidelijk. Je zei dat je de balans tussen werk en privé belangrijk vindt. Hoe is die bij jou? Een valkuil is dat ik niet het gevoel heb dat ik aan het werk ben. Maar ik ga wel op tijd week-
endjes met mijn gezin of met vrienden weg. Sinds drie jaar hebben we een pleegzoon van inmiddels 21 jaar. Hij woont bij ons. Ik vind het fijn dat ik hem kan helpen om zijn weg in de maatschappij te vinden. Wat zou je zelf nog willen ontwikkelen? Als je kijkt naar mijn loopbaan, dan zie je dat ‘jezelf ontwikkelen’ een tweede natuur voor me is geworden. Als ik ergens niet goed in ben, ga ik de uitdaging aan om me ook die kunde of vaardigheid eigen te maken. En waar ben je minder goed in? Sinds twee jaar zit ik in het directieteam. Het was nieuw voor me om op directieniveau mee te beslissen over bijvoorbeeld personeelsbeleid, vastgoed en financiële zaken. Om me goed op deze taak voor te bereiden heb ik twee jaar geleden bij het EFMI de ‘master of food’-opleiding gevolgd. Ik zit nu in de afrondende fase van mijn thesis. En zijn er ook punten die je niet goed vindt aan jezelf? Ja. Toen ik jonger was en minder ervaring had, ben ik wel eens te spontaan geweest. Een spontane reactie kan niet altijd. Inmiddels heb ik een
aantal keer mijn neus gestoten en weet ik hier beter mee om te gaan. Ben je soms niet benieuwd hoe je het in een andere werkomgeving zou doen? Ja, die vraag komt wel eens bij me op. Maar ik ben ervan overtuigd dat ik dat kan, juist omdat ik de kracht uit mezelf haal. Op wie ben je jaloers? Ik vind mezelf niet echt jaloers, maar de nieuwe generatie category managers is wel heel snel met tabellen en internettoepassingen. Neem jij je werk mee naar huis? Nee, dat kan ik wel uitschakelen. Zodra ik de deur uitloop, ben ik bezig met de vraag ‘wat eten we vandaag?’ Aan de andere kant, feit is wel dat als je in deze branche werkt, je altijd met je werk bezig bent. Waar erger jij je aan? Als mensen respectloos met een ander omgaan, als ze laatdunkend doen. Heb je hobby’s? Jazeker. Synchroonzwemmen is 25 jaar lang mijn lust en mijn leven geweest. Ik ben begonnen toen ik acht was. Bij de eerste Limburgse kampioenschappen ben ik meteen kampioen geworden. Toen mocht ik gaan trainen in Amerika, dat was geweldig. Later ben ik gaan lesgeven. Ik vond het prachtig om die kinderen iets te leren. Op een gegeven moment telde mijn groep 37 meiden, in de leeftijd van 5 tot 23 jaar. Ik deed alles zelf voor de shows, van de choreografie tot muziek uitzoeken en mixen. Ik heb ook acht jaar lang een bestuursfunctie bij het Rode Kruis vervuld. Toen ik commercieel manager werd, ben ik met beide hobby’s gestopt. Nu doe ik aan body balance en body pump. Met een hectische baan moet je goed voor lichaam en geest zorgen. Daarnaast zing ik in een popkoor van honderdtwintig mensen. En ik maak met mijn gezin graag verre, avontuurlijke reizen. Heb je een droom? Mijn man heeft een eigen bedrijf in aluminium kozijnen en scheepskajuiten. We mijmeren wel eens over een mooi mediterraan stulpje in Italië, als we klaar zijn met werken. Dat we dan van het leven kunnen genieten en dingen doen die we op dat moment wíllen doen. Maar dat is pas over heel veel jaren, ik ben nu nog veel te energiek. ■
33 FoodPersonality mei 2013
32 Bij Evelyn 33
03-05-2013 14:21:06