Evelyn Günther van Günther + Van Grinsven Executive Search interviewt managers uit de branche over hun waarden, normen, werk/privé, uitdagingen/ergernissen en ‘leermomenten’. Deze maand Stefan De Clerq, commercieel directeur Benelux van Spadel. Door: Evelyn Günther Foto: Jan Willem Houweling
Bij Evelyn aan tafel Je functie gaat veranderen. Klopt, ik word in oktober country director van Spadel in Nederland. Ga je hier wonen? Nee, ik ben getrouwd en we hebben drie kinderen en voor hen zou een verhuizing op dit moment onwenselijk zijn, vanwege hun opleiding, hun vrienden en sport. De afstand van thuis naar kantoor is slechts 100 km, ik ga gewoon over en weer naar Nederland, zeker in de zomer. In de winter zal ik wel wat vaker blijven overnachten in Nederland. Hoe groot is de Nederlandse organisatie? Die bestaat uit 52 mensen. Nu gaan ze in België iemand anders zoeken. Nee, die is al gevonden, Dirk van de Walle wordt mijn Belgische evenknie.
de brug kan bouwen tussen hier en de productie in België. Wat zijn je competenties? Ik kan me goed aanpassen en als de doelen duidelijk zijn, ga ik er helemaal voor. Die doelen realiseren we uiteraard in teamverband en ik vind dat ik heel goed zo’n team kan samenstellen. Ik denk dat we nu een team vormen dat naar de top kan doorstoten. Hoe vind je het om met retailers aan tafel te zitten? Heel leuk. Ik schrik er wel eens van dat ze zeggen dat ik zo direct ben. Misschien verwachten ze dat niet van een Belg. Ik denk wel dat ik uiteindelijk vooral helder en duidelijk ben, in plaats van direct. Goede afspraken vind ik belangrijk. En rustig blijven. Onderhandelen is niet altijd gemakkelijk, noch voor de retailer, noch de fabrikant, maar uiteindelijk moet je toch samen zaken doen.
Waarom hebben ze jou België niet gegeven? Dat is een goede vraag. Ik denk dat het te maken heeft met het proces dat mijn team en ik de laatste twee jaar doorlopen hebben. De aandeelhouders en de raad van commissarissen verwachten dat ik na dat traject ook de volgende stappen om de merken en de organisatie op een duurzame manier te ontwikkelen, samen met het team, realiseer. Misschien heb ik daar nu ook de juiste leeftijd en ervaring voor? Ik weet het niet. In ieder geval ga ik samen met het team er alles aan doen om aan die verwachtingen te voldoen.
Stel, je wint de loterij, zou je dan bij Spadel doorgaan? Ik zou zeker niet meteen bij Spadel stoppen, maar op termijn zou ik wel iets voor mezelf willen doen. Een levensmiddelenspeciaalzaak. Ik zou ook wel iets willen produceren, dus met eigen productie erbij. Mijn vader was slager-traiteur. Vanaf mijn twaalfde heb ik hem geholpen. We deden dan feesten en partijen buitenshuis, daar genoot ik van. Maar ja, mijn vader is vroeg overleden, op zijn 59e.
Waarom denk je dat jij succesvol kunt zijn? Het gaat om vertrouwen. Op grond waarvan mij die opdracht is toevertrouwd. In een familiebedrijf is vertrouwen heel belangrijk. Nederland is een belangrijke markt voor ons en ik denk dat ik
Heeft je moeder de zaak toen overgenomen? Nee, de winkel is verkocht. Mijn moeder is nu 72 jaar, een kranige dame. We zijn met zes kinderen en zij heeft nog een heel druk leven met haar kinderen en kleinkinderen. We zien elkaar niet
heel vaak, maar we creëren wel momenten dat we met de hele familie samenkomen. Goed dat onze kinderen leren dat er een bepaalde gemeenschap om hen heen is. Als je nu terugkijkt, had je andere keuzes gemaakt? Nee. Een andere interesse van me is architectuur; vormgeving en het functionele interesseert me. Dus als er één ding geweest was… En mocht ik het geluk hebben om oud te worden en goed bij geest te blijven, dan zou ik aan de seniorenuniversiteit graag kinderpsychologie willen doen. Het is ook boeiend om een hoge klanttevredenheid te scoren en je cijfers op orde te hebben, maar er zijn dingen die daarboven staan. Waar erger jij je aan? Aan mensen die hun afspraken niet nakomen. Als je ze niet kunt nakomen, kun je ze beter niet maken. Verder erger ik me niet aan veel dingen. Ik vind dat je goed moet luisteren, want er is vaak wel een reden waarom bepaalde zaken minder vlot lopen dan gedacht. Vaak heb ik daar wel begrip voor. Ik heb ook geleerd dat het niet veel helpt om je te ergeren, verspilde energie. Ergeren gaat ook weer een stapje verder dan bezorgd zijn, vind ik. Bezorgd ben ik wel vaker. Heb je een bepaald managementprincipe? Doe je werk met plezier. Verenig het nuttige met het aangename. Geef mensen verantwoordelijkheid. Die moeten ze dan ook wel op zich nemen, maar op een aangename manier. Ik heb eigenlijk wel veel vertrouwen in mensen. Soms zie ik dat ik dat iets te snel heb, maar ik vind het belangrijk dat mensen hun eigen dingen kunnen doen, dat ze hier kunnen werken zoals ze in hun eigen huishouden werken of zoals ze voor zichzelf
44 FoodPersonality september 2013
44 Bij Evelyn 44
06-09-2013 15:44:42
‘Tot nu toe kwam ik te weinig toe aan contact met retailers’ zouden werken. En uitgaan van eigen kracht, ook belangrijk. Heb je een voorbeeld van hoe je plezier hebt gebracht? Tijdens een internationale meeting van de Benelux vorig jaar die samenviel met Sinterklaas, heb ik me na het officiële gedeelte verkleed. Ik had kostuums gehuurd en heb samen met zwarte piet een bezoek gebracht. Zeker tien minuten lang wisten de collega’s niet wie wij waren. Mensen moeten zich ook amuseren. Plezier in je werk geeft de energie die je nodig hebt, omdat werk ook energie van je vraagt. Wat zeggen je handelspartners over jou? Oei, in het contact met hen kan ik me zeker nog verbeteren. Tot nu moest ik mij zo verdelen over twee landen dat ik daar te weinig aan toekwam. Ook daarom is het plezierig om fulltime voor Nederland te gaan werken. Ze zullen ongetwijfeld zeggen dat ze me te weinig hebben gezien en gesproken. Hoeveel tijd gaat er in het interne management zitten? Eén dag per week toch wel. We hebben per jaar
vijf vergaderingen met de raad van commissarissen en dan hebben we nog de aandeelhoudersvergadering. Als country manager Nederland wordt de tijd voor intern management wel minder, verwacht ik. En soms moet je je bedrijf ook vertegenwoordigen bij meetings of evenementen, dat vergt ook tijd. Netwerkmomenten tussen fabrikanten en retailers in Nederland zijn wel uniek. Die heb je in België niet. Helemaal niet? Daar vormen retailers en fabrikanten twee volstrekt aparte speelvelden. Ook de gesprekken tussen retailers en fabrikanten zijn anders. In België wordt er doorgepraat tot je een oplossing hebt.
Of grote dromen? Ach, als ik zie dat onze drie kinderen goed in hun vel zitten en gezond zijn, wat wil ik dan nog meer? Eigenlijk zijn wij heel rijk, denken Karin en ik vaak, als we in de tuin een glaasje wijn zitten te drinken. Onze kinderen zijn alle drie heerlijk verschillend. Zelfs onze tweeling. Want Jan lijkt op mijn vader en mij en Bert op Karin en mijn schoonvader – een heel zachtaardige, artistieke man, die goed kan schilderen.
In Nederland is dat anders? In Nederland is iedereen heel vriendschappelijk op netwerkbijeenkomsten en zo, maar de zakelijke discussies zijn een stuk harder.
Ben jij ook creatief, in artistiek of kunstzinnig opzicht? Nee, helemaal niet. Ik lees wel graag, om toch maar een hobby te noemen. Vroeger las ik meer serieuze boeken, nu vooral detectives en misdaadverhalen, met twee keer per jaar iets serieus ertussendoor. En managementboeken lees ik nauwelijks. Dan ga ik liever naar een avond waarop de persoon die zo’n boek geschreven, zelf vertelt.
Heb je nog een rare hobby? Of heb je nog een bepaalde levensmissie? Nee, nee, niets van dat al, ik ben maar een gewone jongen. En ik ben ook niet zo gericht op iets dat per se in dit interview moet.
Volgens mij ben je een tevreden persoon. Het kan natuurlijk altijd beter, maar je moet ook kunnen verdragen dat andere mensen meer hebben. Ik zou wel graag wat meer tijd willen hebben. Tijd is zo kostbaar. ■
45 FoodPersonality september 2013
44 Bij Evelyn 45
06-09-2013 15:44:47