Evelyn Günther van People Select Executive Search interviewt managers uit de branche over hun waarden/normen, werk/privé, uitdagingen/ergernissen en ‘leermomenten’. Deze maand: Michiel van ’t Hek, general manager van (versesappenproducent) Hoogesteger Fresh Food. Door: Evelyn Günther Foto: Job van Grinsven
Bij Evelyn aan tafel Vertel eens iets over je achtergrond. Ik ben als kind van gescheiden ouders bij mijn moeder opgegroeid, in de omgeving van Rotterdam. Mijn zusje en ik hebben een goede jeugd gehad, want we werden erg gestimuleerd om ‘onze eigen dingen te doen’ en er kon en mocht veel. Zowel mijn vader als mijn moeder is hertrouwd. Vijf jaar geleden is mijn moeder overleden aan kanker. Ze was nog maar 58. Aan mijn vaders kant hebben we twee halfbroertjes, met wie we één familie vormen. Ik heb de hotelschool in Den Haag gedaan. De klantgerichtheid die je daar leert, maakt dat studenten gewild zijn in het bedrijfsleven. Maar liefst 70% komt na zijn studie in een andere branche terecht.
En toen kwam Friesland Foods. Ja, ik wilde graag de foodkant uit. Ik was vrij bleu, ik moest nog ontdekken dat de markt van zuivel eigenlijk over Friesland en Campina verdeeld was. Ik werd account manager Albert Heijn, terwijl Campina daar de leverancier was, zoals Friesland dat voor Superunie was. Omdat ik niet veel te bouwen had bij Albert Heijn, heb ik na tweeëneenhalf jaar gezegd dat ik wegging. Maar toen bood Bert Roetert, die toen bij Friesland werkte, mij de functie van general manager van Hoogesteger aan. Een lastige keuze vond ik dat, omdat ik al ja had gezegd tegen een functie bij Inbev en ik het niet netjes vond om daarop terug te komen, maar zo’n mooie kans bij Hoogesteger kon ik niet laten liggen.
En jij kwam in de levensmiddelensector terecht. Vol bravoure heb ik verschillende vooraanstaande bedrijven gebeld, maar ik miste een universitaire opleiding. Daarom ben ik een intensief doctoraalprogramma van anderhalf jaar bij Nyenrode gaan volgen. In 1999 was ik daarmee klaar en kon ik bij L’Oréal als trainee aan de slag. Ik werd in het diepe gegooid: ‘Hier heb je een auto en ga maar make-updisplays verkopen in Limburg en Noord-Brabant.’ Toen ik dat vier maanden gedaan had, mocht ik het merk Garnier Skin Care op de markt zetten, als tegenhanger van Nivea. Wat dat betreft, geeft L’Oréal mensen zonder ervaring mooie kansen. Het was dag en nacht hard werken en aan de intensieve samenwerking binnen mijn team heb ik mijn vrouw en een paar goede vrienden over gehouden. Die periode heeft mij gevormd. Van marketing ben ik naar sales gegaan en werd ik verantwoordelijk voor de klanten DA en Kruidvat.
Wat doet Hoogesteger? In de Nederlandse retail zijn we de marktleider in verse sappen, want driekwart van de verse sappen wordt door Albert Heijn verkocht en die komen van ons vandaan, in de bekende glazen flessen. Op dit moment maakt Nederland 85% van onze markt uit. Een zeer groot deel daarvan is Albert Heijn. Een ander deel is foodservice. Toen je op je 32ste general manager van een sappenfabriek werd, had je geen leidinggevende ervaring. En je had nog nooit een fabriek van binnen gezien. Klopt. Bert Roetert geloofde in me. Friesland Foods had de fabriek gekocht van Bert Hoogesteger, die daarna zou vertrekken. De eerste drie maanden heb ik meegebuffeld in de fabriek: aan alle facetten van dat werk geproefd en telkens om vijf uur ’s ochtends gestart, zoals iedereen. Kijk, ik ben dan wel general manager, maar ik maak het product niet. De mensen die
elke ochtend zo vroeg in de fabriek staan, doen het echte werk. Ik raad het iedereen aan om een periode op de werkvloer mee te draaien. Maar waarom maar liefst drie maanden? Het is goed om te voelen waar het product vandaan komt en hoe het tot stand komt. En als leidinggevende geef je mensen de kans om jou van een andere kant te zien. Nu nog lopen mensen sneller mijn kantoor binnen omdat ze me in die eerste periode hebben meegemaakt. Je krijgt meer respect voor de mensen op de werkvloer. Zij zijn het die jarenlang elke ochtend heel vroeg de machines aanzetten. Het helpt je ook om als leidinggevende beslissingen te nemen, want je hebt eerder door waar de pijnpunten zitten en je bent in staat om betere vragen te stellen. Maak je jezelf niet te kwetsbaar om zo lang met de productiemedewerkers mee te lopen? Ja, maar daarin kan juist je kracht liggen. Ik liep gewoon net als ieder ander met een jas aan en een pet op in de fabriek. Natuurlijk word je anders behandeld. Iedereen weet meteen dat jij de nieuwe directeur bent en je wordt natuurlijk uitgebreid getest, maar je leert er veel van. In de fabriek is er ook een hiërarchie die vanzelf is ontstaan, met stille leiders. Waar moest je het meest aan wennen toen je directeur werd? De mensen kijken anders naar je. Tijdens een gesprek in de kantine werden er grapjes gemaakt en ik deed daar vrolijk aan mee. Maar degene over wie ik een grapje maakte, was kwaad, want ik was wel de directeur. Daar was ik me in de kantine helemaal niet bewust van.
38 FoodPersonality maart 2012
38 Evelyn 38
08-03-2012 14:44:46