Ruud van den eijnden maart 2007

BIJ EVELYN

Foto: Jan Willem Houweling

Partner Evelyn Günther van Günther & Van Grinsven Executive Search interviewt managers uit de branche over hun waarden/normen, werk/privé, uitdagingen/ergernissen en ‘leermomenten’.

Deze maand: Ruud van den Eijnden, directeur retail Heineken Nederland

In het vorige nummer stond een interview met Frans Fredrix van Superunie, met wie jullie nu die boycotkwestie hebben. Ken je hem goed?

Nee. Bij Duyvis onderhandelden we niet op het niveau van Frans Fredrix en we hadden geen issues die ervoor zorgden dat we met hem aan tafel kwamen. Eerlijk gezegd probeerden we daar ook van weg te blijven en de zaken op te lossen met de inkopers.

Ik kende hem alleen uit de pers en een beetje van recepties.

En nu bij Heineken ontmoet ik hem wel. Ik vond het artikel juist zo leuk om de man achter de functionaris enigszins te leren kennen.

Wat vond je van de stellingen van Fredrix? Zijn eerste punt is dat we te weinig van onze eigen producten weten.

Ik kan alleen maar uit eigen ervaring spreken; voor Heineken geldt dat iedereen wel degelijk nauw bij het product bier is betrokken. Dat wil niet zeggen dat ik vaak in de brouwerij kom of de precieze brouwwijze kan uitleggen, maar ik durf

38

wel te stellen dat mensen op de marketingen salesafdeling met passie over het product kunnen praten en voldoende weten om het commerciële spel goed te kunnen spelen. Toen ik dertien jaar geleden voor het eerst bij Heineken begon, heb ik zelf een brouwerijcursus gevolgd en zelfs mijn bierdiploma behaald. Ik heb een aantal weken in de brouwerij gestaan en 's avonds leerboeken over bier doorgenomen.

En ook bij Duyvis (Van den Eijnden werkte daar voorheen als general manager, red.) was die band met het product sterk. Ik moet wel zeggen dat het bij een klein bedrijf vaak meer vanzelf kan gaan, zeker als de fabriek om de hoek is.

Het tweede punt van Frans Fredrix, dat accountmensen te weinig weten over de formules van hun klanten, wat vind je daarvan?

Daar ben ik het grotendeels wel mee eens.

Dat krijgen wij als Heineken ook best terug van de retailers. Dat we beter naar onze klanten mogen luisteren en meer inzicht mogen demonstreren. Ik denk dat wij als Heineken meer naar buiten mogen kijken, naar onze klanten. We doen er wél iets aan. Onlangs hebben onze trade marketeers stage gelopen bij diverse klanten. De kunst is om dit soort initiatieven vast te houden en te laten zien wat we ermee doen, en niet te laten verzanden tot iets eenmaligs.

Ga je dat op de opleidingsagenda van je eigen mensen zetten, een cursus bier brouwen?

Voor veel medewerkers is het een onderdeel van de inwerktijd. Maar ik vind voor hen de samenwerking met de retailers, de logistieke processen en de samenwerking met de brouwerij zeker zo belangrijk.

Hoe dan? Het is nogal essentieel voor goede sales dat je je klanten begrijpt.

Ik zou tegen de retailers willen zeggen dat ze gelijk hebben en dat wij beter moeten luisteren. Maar dan zou ik ook graag de tijd van ze willen krijgen om een gesprek te hebben over wat ze dan precies willen, en zeker zo belangrijk, hoe we dat samen

FoodPersonality maart 2007

Duyvis, en nu weer terug bij Heineken. Hoe bevalt het je daar weer?

Goed! Na de overname van Duyvis door Pepsico heb ik besloten om een periode na te denken over wat ik wilde. Ik heb mijn baan opgezegd om zes maanden naar Australië te gaan met mijn gezin. Voordat ik vertrok had ik echter de baan bij Heineken al. Ik vind bier een leuk product, Heineken een fantastisch merk. Het bedrijf spreekt me aan en ik vond het erg leuk om weer met Philip de Ridder en zijn team te werken. Het is ook wel een eer om teruggevraagd te worden, dat streelt je ego.

Ben je nog wel naar Australië gegaan dan?

Ja, maar slechts twee maanden. Camper gehuurd en rondgereden. Een geweldig avontuur, echt een aanrader om er zo even uit te stappen met ons vijven. Mijn kinderen waren toen 4, 2 en 0, dus het kon nog net.

Bovendien was mijn vrouw nog niet opnieuw gestart met haar werk. Ze is intussen weer begonnen als oproepkracht bij de school bij ons in de buurt. Ik ken haar van mijn eerste periode bij Heineken. Toen we een serieuze relatie kregen, is zij bij Heineken weggegaan. Na haar eerste zwangerschap is zij zich gaan omscholen en heeft de PABO gedaan. Zij vindt het hartstikke leuk. Wel gênant trouwens, wat onderwijzers betaald krijgen. Het is nogal een verantwoordelijkheid, voor een klas met vaak lastige kinderen staan. Als je dat vergelijkt met wat mensen verdienen in onze branche… kunnen realiseren. Ik merk dat het lastig is om deze tijd voor elkaar te nemen. Ik doe dus een oproep aan de retailers om ons te helpen hen beter te leren begrijpen. Alleen dan kunnen we echt beter aan die wens voldoen. Maar, durf dan ook te accepteren dat Heineken ook keuzes maakt en specifieke oplossingen voor klanten ontwikkelt, zoals we dat laatst hebben gedaan met een doos met 24 mono-flesjes voor Albert Heijn.

Jullie zijn toch al jaren met trade marketing bezig, dat gaat toch over de retailer?

Een van de uitdagingen in mijn werk is ook om al die informatie die we hebben, relevant te maken voor de retailer. Je moet het heel praktisch maken en in kleine stukjes veranderen. Niet in een keer de hele wereld willen veranderen en spuien wat je allemaal wel niet weet. Wij moeten het simpel maken, een topdrie van belangrijke onderwerpen bepalen, en toespitsen op de betreffende formule.

FoodPersonality maart 2007

Je komt nogal bescheiden over. Heeft dat een rol gespeeld denk je bij de keuze voor jou?

Ja, dat denk ik wel. Sommige handelspartners zien Heineken nogal als arrogant, op zichzelf gericht. Een meer uitgestoken hand naar de retailers kan geen kwaad, zonder dat je je eigenwaarde verliest. Ik probeer hard op de zaak te zijn, maar zacht op de relatie, uiteindelijk werken we met elkaar aan meer omzet. Ik hanteer de menselijke

Wat heb je tot nu toe concreet veranderd?

Duidelijke doelen stellen. De vergaderdruk verminderen door een aantal werkgroepen af te schaffen. Meer inspiratie met mijn team van buiten halen.

Waar ben je echt goed in?

Ik blink niet echt in één ding uit. In vergelijking met anderen scoor ik geen tien op een bepaald onderdeel, maar juist op alles een acht.

Wat had je willen doen als je niet de FMCG in was gegaan?

Als je het zo vraagt: ik zou best de politiek in gewild hebben. En dan liever als bestuurder dan als kamerlid: minister van Onderwijs of ja, het klinkt blasé, maar het liefst minister-president. Niet dat ik zo graag de baas van het land moet zijn, maar dan heb je van alles wat. De politiek trekt me omdat ik het algemeen belang zo interessant vind.

Ik lees liever iets over de Algemene Beschouwingen dan dat ik in detail Het Financieele Dagblad lees. Ik kan op zaterdagavond met mijn vrienden de hele avond volpraten over de vraag of het nieuwe kabinet het nou gaat redden of niet.

Waarom heb je dat dan niet gedaan?

Je weet niet of dat nog eens gaat komen.

Maar op dit moment ben ik tevreden met de stappen die ik gemaakt heb en ik zie nog voldoende uitdagingen. En één, in de politiek is het lastig om jezelf te blijven, twee, je werk/privé-leven raakt uit balans en drie, het is het me niet tastbaar genoeg.

Doe jij je boodschappen eigenlijk wel zelf?

Ja natuurlijk, iedere zaterdag ga ik met mijn zoontje een uur de supermarkt in.

Vanwege mijn vak doe ik dat bij verschillende winkels.

Mijn zoontje Kees is twee en kent het woord Heineken al. Ik stond laatst voor het bierschap en toen zei Kees met een grote grijns: 'Dat is Heineken, hè pap?' Een vrouw die naast me stond, keek me een beetje bestraffend aan. 'Moet je zoon dat nu al weten?'

▼

Je begon bij Heineken, toen Unilever, toen

Wat is de grootste verandering binnen Heineken in de zes jaar dat je weg bent geweest?

Het wordt meer centraal aangestuurd, ook vanuit 'corporate'. Vroeger waren zowel de afdelingen als de landen meer een eiland.

En het is ook wel verzakelijkt, de baan voor het leven is niet meer vanzelfsprekend.

Er wordt echter wel degelijk met de menselijke maat gewerkt, en dat spreekt mij aan.

Hoewel ik soms denk: 'Hou eens op met polderen', til ik er zwaar aan dat een bedrijf zorgvuldig met mensen omgaat.

maat, ook als coach naar mijn mensen. Ik krijg wel eens te horen dat ik zo aardig lijk, en dan is het wel eens schrikken als het opeens harder gaat, of als ik ingrijp. Maar ik ga altijd uit van het goede van de mens, ben onbevangen en neem niet direct positie in. Ik ben een bruggenbouwer, ik baken niet meteen een territorium af. Ik heb een open mind en kan discussies zuiver voeren.

Voor Heineken is het denk ik goed om zo iemand aan de top van het retail-onderdeel te hebben.

39