Evelyn Günther van People Select Executive Search interviewt managers uit de branche over hun waarden/normen, werk/privé, uitdagingen/ergernissen en ‘leermomenten’. Deze maand Thomas van Hemert, sales director Johma.
Door: Evelyn Günther Foto: Jan Willem Houweling
Bij Evelyn aan tafel Je hebt eerst in de entertainmentindustrie gewerkt? Dat klopt. Mijn hele familie werkte daarin. Mijn opa stond aan de wieg van de televisie, met Bartje, Dagboek van een herdershond en dat soort programma’s. Hij was regisseur en schrijver. Mijn vader, Ruud van Hemert, was ook regisseur, onder andere van Puur Natuur. Het format van dat programma was van hem: in het jaar 1980 had hij het al over duurzaamheid. In zijn geitenwollen trui vertelde hij ons vroeger alles over de natuur. In mijn geboorteplaats Eemnes hadden we een boerderij met een enorme moestuin en eigen kippen en konijnen, die we ook daadwerkelijk slachtten en opaten. Maar daarnaast was mijn vader ook regisseur en schrijver van onder andere Schatjes, Mama is boos en Honneponnetje. Mijn moeder is altijd hoofd dramaproducties geweest bij Endemol. Ik ben dus opgegroeid in de televisiewereld, ik was altijd op de set. Het kantoor van Joop van den Ende was ons huis. Letterlijk, want toen mijn ouders gescheiden waren, heeft mijn moeder een huis gekocht in Bussum en verhuurde ze de benedenverdieping aan Joop van den Ende. Zij zat daar gewoon met dertig man te werken aan series als Vrienden voor het leven en Spijkerhoek. Dag en nacht was ons gezin ermee bezig. Het lag voor de hand dat jij daar je eerste stappen zette. Ja, dat heb ik gedaan. Maar voor mij klopte die wereld niet. Alles was nep. Iedereen vond elkaar aardig op het moment dat ze elkaar zagen, maar daarna staken ze nog net niet de middelvinger naar elkaar op. Het is allemaal schijn. Ik hou er niet van, hoewel ik het wel mooi vind wat mijn ouders hebben neergezet. Mijn vader is in juli van
dit jaar overleden en hij heeft wel wat nagelaten. Dat vind ik overigens ook mooi in mijn werk, dat je iets na kunt laten. Alleen is mijn werk aan een salade zonder mayonaise en met vrije-uitloopeieren niet van dezelfde orde als wat mijn vader deed. Ik vind het wel mooi om iets in de markt te brengen waarin zorg voor de natuur en verduurzaming een rol spelen. Daarin kan ik mezelf met mijn vader vergelijken: ik doe in het groot wat hij in zijn moestuin deed. Staat werk bij jou op nummer één? In deze periode van mijn leven wel, ja. Mijn vriendin is mijn veilige thuishaven en zo’n haven heb ik keihard nodig. Ja, anders zou ons gezin totaal niet functioneren. Ik heb een hele drukke baan aan de andere kant van Nederland. Als ik een goede week heb, zie ik mijn kinderen vijf keer een kwartier. Een verhaaltje lezen, een fles geven en dan zit mijn rol er al weer op. Wat maakt het op nummer één? Dat ik met het management team onder leiding van Erik (Erik Bras, directeur Johma, red.) daadwerkelijk mijn stempel kan drukken op het bedrijf en dat ik iets kan veranderen. Bij de andere bedrijven was ik telkens maar een schakeltje. Hier is de invloed groter. Uiteindelijk bepalen we in ons mt de richting, maar we leveren er wel allemaal onze eigen bijdrage aan. Het gaat goed met Johma, hè? Nou, goed, goed... Ik ben echt niet tevreden. Als je naar de topline kijkt, gaat het wel goed, daar hebben we redelijk de groei te pakken. Maar we hebben een hele forse ambitie, en als je daarnaar kijkt, moeten we nog veel werk verzetten. Het gaat er niet om hoe goed we nu zijn, vergele-
ken met vorig jaar. Het is alleen relevant om je huidige groei en resultaten te vergelijken met je doelstellingen. Hoe gaat het tussen Johma en de handel? Het vertrouwen van de handel in ons is gegroeid. We willen de categorie laten groeien, beter communiceren, innoveren en het vliegwiel weer aanslingeren. We vinden het leuk om salades te maken die we zelf ook op zondagochtend op onze ontbijttafel zouden willen zetten. Dat is onze passie en daar hebben alle klanten gelukkig vertrouwen in gekregen. De beloften die we hebben gedaan, zijn we nagekomen. Ben je dan toch niet enigszins tevreden? Nee. Ons marktaandeel is in anderhalf jaar waanzinnig gegroeid, van 21% naar 26% en laatste periode 30%. Maar ik blijf erbij dat we toch de doelen moeten halen die we wilden halen. Het ligt ook meer aan Erik en mij dat we niet tevreden zijn. We zijn heel onrustig. Het gaat echt fout op dit moment met de grondstofprijzen. Bij de leveranciers is er een uitholling van producten gaande en bij de toeleveranciers zien we dat ook. De boeren verdienen niets meer. Dus zit er veel druk op de marge in deze keten. Nederland is uitgegroeid en innovaties staan op een laag pitje. Wat zou jouw oplossing zijn voor deze botsing in de keten? Er komt nog meer druk op de voedselketen te staan, als je kijkt naar aanbod versus vraag. We moeten van een groei-economie naar een groene economie. Het is mijn droom om als leverancier van A-merk en private label samen met de retailer de daad bij het woord te voegen en samen stappen richting verduurzaming te zetten. Alleen
38 FoodPersonality november 2012
38 Evelyn 38
02-11-2012 17:07:10