What’s up
Simin Tander
Fris als ochtenddauw Ze rolt het pad van haar carrière heel behoedzaam uit. Twee jaar geleden maakte zangeres Simin Tander een demo; nu pas is er een écht album op de markt, haar debuut Wagma (NeuKlang Records). Daarop staan deels titels (zoals Becoming en Shadowprint) die ook al op de demo te vinden waren. ‘Ja, ze zijn nu pas waar ze moeten zijn. Die nummers zijn zo persoonlijk, dat ik het jammer vond om niet verder te zoeken, om ze op andere manieren uit te proberen. Ik heb ze helemaal laten rijpen. Zo ben ik, ik neem de tijd als ik dat nodig vind, en daar heb ik helemaal geen spijt van. Nu voelt het goed, nu kunnen we verder.’ De titel lijkt wat cryptisch, maar na uitleg wordt het glashelder: Wagma is haar tweede naam. Die naam komt uit het Pashtun en betekent zoveel als ‘ochtenddauw’ – een geschenk van haar Afghaanse 14 N OV E M B E R / D E C E M B ER 2011
vader. David Dramm. Die laatste zal Vergeleken met twee jaar met het Ensemble Labyrinth geleden blijkt Simin Tander de eerste elpee van The Velvet duidelijk gegroeid. Ze werkt Underground herscheppen. veel meer met stiltes, en de Opvallend is Tander’s tournee communicatie met haar door China. ‘Ja, twee begeleiders (Jeroen van Vliet concerten in Hong Kong, dan op piano, Cord Heineking op enkele optredens in andere contrabas en Etienne Nillesen grote steden. Ik geef ook nog op drums) is vaak een workshop in Hong Kong. adembenemend. ‘Als ik terug Hoe ze op mij zijn gekomen? kijk is er een groot verschil. Ik Door mijn deelname aan de moet nog veel leren en verder Dutch Jazz & World Meeting groeien, maar ik kan nu echt in de Melkweg. Daar was een doen wat ik wil. Twee jaar producer die veel doet in geleden was dat nog maar China en Korea. Ik hoorde half zo. Als ik dan opnamen eerst van anderen dat ze in beluisterde was ik vaak China vooral houden van gewoon niet blij. Gelukkig is meer traditionele zang in de dat wel iets veranderd. Ik jazz. Toen dacht ik, ben misschien wel dan zal mijn kritischer op aanpak daar Ik wil het mezelf ook niet zo mezelf dan niet te gemakkelijk nodig is. Zo passen. maken vind ik het onzin Maar om te zeggen dat daarna bleek ik er helemaal ben. dat men het juist Maar met dit album ben ik interessant vond dat ik echt blij! En er zijn steeds niet binnen traditionele lijnen meer concerten waarvoor bezig ben. Ze vonden het hetzelfde geldt. Dat ik het gedurfd. Mooi voor mij, want gevoel heb dat het raak is.’ het is geen rationele beslissing Ons gesprek zit geklemd om te doen wat ik doe. Ik wil tussen een trip naar China, het mezelf ook niet te concerten in Spanje, enkele gemakkelijk maken. Ik wil optredens in Duitsland, en gewoon zo vrij zingen’. (eind november in ons land) Coen de Jonge een project van componist www.jazzism.nl
Foto: Hans Speekenbrink
In memoriam
Hij vocht altijd voor de stimulatie van Nederlands jazztalent. Helaas vocht Harry Velleman ook vier jaar tegen een slopende ziekte. De oud-A&R manager van Munich Records en producer van Tineke Postma overleed op 13 september. “ Harry had een ongekende passie voor de muziek waarin hij geloofde.”
Harry Velleman (1956-2011)
Hij was er altijd. Op festivals, concerten of tijdens jazzconferenties. Harry Velleman genoot met volle teugen van de jazzwereld. Door kanker ging zijn gezondheid echter sterk achteruit. Tijdens de laatste Jazzdag was hij ondanks alles vrolijk, enthousiast en vol passie over zijn muze, Tineke Postma. Zo was Harry, altijd een groot hart voor de muziek. Als A&R manager werkte hij jaren voor Munich Records, Foreign Media en was betrokken bij Challenge. Hij werkte met mensen als Anne Chris, Sensual en Brown Hill. In 2002 liep hij in Los Angeles saxofoniste Tineke Postma tegen het lijf. “Ik was daar om mezelf te promoten en deelde demo’s uit. Ook aan Harry, wat een gouden combinatie vormde”, vertelt Postma. Velleman verzorgde al haar cd-opnamen, de distributie en promootte overal de muziek van zijn protegé. “Het is tekenend hoe doortastend en vastberaden Harry was. Als hij ergens in geloofde, ging hij er volledig voor. Tot het fanatieke aan, terwijl hij naar mij toe altijd zeer kritisch was. Omdat hij geen muzikant was bekeek hij alles vanuit het perspectief van het publiek. Wat waardevol was.” Velleman kon zich erg opwinden over onrecht en over de late tv-uitzendingen van jazzprogramma’s. Het siert zijn bevlogenheid en sterke wil. Postma: “We zullen Harry missen. Hij betekende veel voor de Nederlandse jazzscene. Ik ken niemand die zo vasthoudend is als hij. Je hebt soms iemand nodig die op de achtergrond meekijkt. Gelukkig heb ik op tijd een surprise party voor hem in Maal3 kunnen organiseren. Ik zal proberen zoveel mogelijk zijn energie en enthousiasme door te zetten.” Angelique van Os
NOVE M B E R / DE CE M B E R 2011 15