ΕΠΟ 32 Δραστηριότητες
Δραστηριότητα 7 κεφ. 1
• Ακμή των πόλεων και ό,τι συνεπάγεται (εμπόριο, ορθολογική οργάνωση της διοίκησης). • Αλλαγή του προσανατολισμού της εκπαίδευσης.
• Επικράτηση ειρήνης. • Ανοχή εκκλησίας στην κλασική εκπαίδευση.
Ακμή των πόλεων και ό,τι συνεπάγεται (εμπόριο, ορθολογική οργάνωση της διοίκησης)
Η μεγάλη ανάπτυξη των πόλεων είναι η βασική συνιστώσα στη διαμόρφωση της εκπαίδευσης. Τα αίτια αυτής της άνθησης των πόλεων στη Δύση ήταν: οι μικροανακαλύψεις στην αγροκαλλιέργεια επέτρεψαν τη δημιουργία αποθεμάτων τροφίμων, με αποτέλεσμα την απεξάρτηση ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού από την καλλιέργεια της γης. Κατ’ επέκταση, από τον 11ο αιώνα σημειώθηκε μαζική μετακίνηση από την ύπαιθρο προς τις πόλεις, οι οποίες συνακόλουθα γνώρισαν μεγάλη οικονομική και εμπορική ανάπτυξη ιδιαίτερα από τον 12ο ως τον 15ο αιώνα. Αίτια για την ανάπτυξη πόλεων: • Η μετακίνηση προς τις πόλεις οδήγησε στη απομάκρυνση από τη μεσαιωνική οργάνωση της ζωής, γεγονός που επέφερε θεμελιακές αλλαγές, όπως την πολιτική χειραφέτηση της πόλης, την επικράτηση της χρηματικής οικονομίας έναντι της ανταλλακτικής και την ανάπτυξη του εμπορίου. Το άνοιγμα των λιμανιών της Εγγύς Ανατολής από τις σταυροφορίες έφερε την εμπορική ανάπτυξη των ιταλικών ναυτικών πόλεων. Επίσης, η αναβίωση του Ρωμαϊκού Δικαίου και η ανάπτυξη μεθόδων ερμηνείας του ενίσχυσε τον ορθολογισμό στην επιστημονική σκέψη και στη διοικητική πρακτική, με αποτέλεσμα οι υπάλληλοι να πρέπει να αποκτήσουν ανάλογη παιδεία. Αντίστοιχα και οι έμποροι χρειάζονταν τις απαραίτητες γνώσεις για τις εμπορικές πρακτικές. Έτσι σε αυτό το πλαίσιο η παιδεία προσανατολίζεται προς την πρακτική αναγκαιότητα.
Δραστηριότητα 7-κεφ.1 2. Αλλαγή προσανατολισμού εκπαίδευσης: Η ενασχόληση με τη γνώση για τη γνώση, δηλαδή η τάση για μελέτη από περιέργεια και όχι για πρακτικές ανάγκες, που επικράτησε με την έλευση του 11ου αιώνα. Η ανάγκη πρακτικής εφαρμογής της γνώσης οδήγησε στην ανάπτυξη των γνωστικών κλάδων της νομικής, της ιατρικής, της φιλοσοφίας και της θεολογίας. H αναβίωση του Ρωμαϊκού Δικαίου και η ανάπτυξη μεθόδων ερμηνείας του ενίσχυσε τον ορθολογισμό στην επιστημονική σκέψη και στη διοικητική πρακτική, με αποτέλεσμα οι υπάλληλοι να πρέπει να αποκτήσουν ανάλογη παιδεία. Αντίστοιχα και οι έμποροι χρειάζονταν τις απαραίτητες γνώσεις για τις εμπορικές πρακτικές. Έτσι σε αυτό το πλαίσιο η παιδεία προσανατολίζεται προς την πρακτική αναγκαιότητα. Συνοψίζοντας: από τον 11ο αιώνα και μετά συντελέστηκε μια σύνθετη μετάβαση από την απομόνωση και την στατικότητα του Μεσαίωνα στην κινητικότητα της νεότερης εποχής. Πολλαπλές ιστορικές εξελίξεις, όπως οι σταυροφορίες, το εμπόριο, η νέα πολιτική οργάνωση των πρώτων ευρωπαϊκών πόλεων, οι συντεχνίες, οι ανακαλύψεις σε όλες τις επιστήμες δημιούργησαν ένα πλεόνασμα γνώσεων. Αυτό γέννησε την ανάγκη νέας εκπαιδευτικής δομής, ανάγκη που καλύφθηκε με τον θεσμό των πανεπιστημίων.
Δραστηριότητα 7-κεφ.1 Επικράτηση της ειρήνης Πρώτη βασική προϋπόθεση ήταν η ειρήνη, καθώς έως τον 11ο αιώνα τόσο η εσωτερική απειλή, δηλαδή οι ταραχές λόγω της πολιτικής αταξίας επί Καρλομάγνου όσο και η εξωτερική απειλή, δηλαδή οι βαρβαρικές εισβολές από Νορβηγούς, Μαυριτανούς και Μαγυάρους είχαν εξαλειφθεί. .
Δραστηριότητα 8 κεφ. 1
Ποιες τάξεις σε ποια σχολεία. Ποιος ο παιδαγωγικός στόχος της εκπαιδευτικής ύλης σε κάθε σχολείο.
(ανάγκες των διαφορετικών κοινωνικών ομάδων που ανέπτυσσαν νέες επαγγελματικές δραστηριότητες στις μεσαιωνικές πόλεις)
Δραστηριότητα 8 • Τα σχολεία των συντεχνιών. • Τα λατινικά ή δημοτικά σχολεία. • Τα σχολεία της καθομιλουμένης γλώσσας. • Τα σχολεία της Εκκλησίας, τα οποία προϋπήρχαν. • Τα σχολεία ωδικής ή ψαλτικής. • Τα σχολεία της αυλής. αριστοκρατών • Τα σχολεία των ιπποτών. • Ιδιωτικά σχολεία • Μοναστηριακά σχολεία • Ενοριακά σχολεία • Ακαδημίες υψηλότερων βαθμίδων, καθεδρικά και κολεγιακά σχολεία
Δραστηριότητα 9 κεφ. 1
• Ανάγκη των πόλεων για πολιτικά και δικαστικά αξιώματα, άρα και καλλιέργεια των νομικών σπουδών.
• Η αναβίωση του Ρωμαϊκού Δικαίου και η ανάπτυξη μεθόδων ερμηνείας του ενίσχυσε τον ορθολογισμό στην επιστημονική σκέψη και στη διοικητική πρακτική, με αποτέλεσμα οι υπάλληλοι να πρέπει να αποκτήσουν ανάλογη παιδεία. • Η πρόοδος στη νομική επήλθε στην Ευρώπη του 11ου αιώνα, όπου συνυπήρχαν δύο νομικές παραδόσεις, το γραπτό ρωμαϊκό δίκαιο και ο προφορικός φεουδαλικός φυλετικός κώδικας συμπεριφοράς. Αφενός ο φυλετικός νόμος δεν μπορούσε να έχει εφαρμογή στην ευρωπαϊκή κοινωνία και αφετέρου το ρωμαϊκό δίκαιο απαιτούσε ικανότητα στην λατινική γραμματική και ρητορική για να αποκωδικοποιηθεί. Παράλληλα, η εκκλησιαστική εξουσία με τη χριστιανική ηθική, που ήταν κυρίαρχες λόγω της απουσίας κρατικού μηχανισμού, έπρεπε να αποτελούν βασική συνισταμένη της νέας νομικής παράδοσης. Η ανάγκη για ικανότητα στη λατινική γραμματική και ρητορική, δεξιότητες απαραίτητες για την αφομοίωση της νομικής γνώσης των αρχαίων πηγών, αλλά και για ικανότητα τεχνικής παρουσίασης στη δικαστική αίθουσα οδήγησαν στην ανάγκη σύστασης νομικών σχολών. (βλ. και σελ.5 1ο επαναλ.)
Δραστηριότητα 11 κεφ. 1
• Αυτονομία τους εξασφάλιζε υποστήριξη και κράτους και εκκλησίας
• Υπαγωγή σε εκκλησιαστικά δικαστήρια, τους προστάτευε από την αυθαιρεσία του κράτους • Απαλλαγή από φόρους σε διδάσκοντες και διδασκόμενους • Οι πανεπιστημιακοί τίτλοι, σε ισχύ σε όλη την Ευρώπη. Σημαντική η καταξίωση των πανεπιστημίων μέσα από την κοινή γλώσσα
Δραστηριότητα 11 κεφ. 1 Ο θεσμός του πανεπιστημίου κατέχει πολιτικό χαρακτήρα, καθώς είναι απόρροια πολιτικών συγκρούσεων που υποκινούνται από διδασκάλους και φοιτητές, οι οποίοι, μέσω της συντεχνιακής τους ένωσης, διεκδικούν περισσότερη ελευθερία. Επομένως, ο νέος θεσμός υποστηρίχτηκε τόσο από την κοσμική όσο και από την εκκλησιαστική εξουσία, με ειδικά προνόμια που εξασφάλιζαν στα πανεπιστήμια αυτονομία. Για τα προνόμια σελ. 8-10 σημειώσεων, 1ο επαναληπτικό. Επίσης Ντυρκέμ για πανεπιστήμια
Δραστηριότητα 12 κεφ. 1
• Ύψιστη αξιολόγηση της γνώσης • Διασφάλιση μιας αμερόληπτης κοινότητας υψηλού γοήτρου που δεν υπάγονταν ολοκληρωτικά ούτε στην κρατική ούτε στην εκκλησιαστική εξουσία. • Αναζήτηση της γνώσης, όχι μόνο για την εκπλήρωση πρακτικών αναγκών. • Την παραγωγή ενός ενιαίου πολιτισμού με κύριο χαρακτηριστικό την υψηλή και εξειδικευμένη γνώση. • Σελ. 10-13 σημ. 1ο επαναληπτικό 1.3.5. Πανεπιστήμια ο πνευματικός καταλύτης της μεσαιωνικής Δύσης. Και τη ζωή στα πανεπιστήμια τον ύστερο Μεσαίωνα, για τα λατινικά, την αριστοκρατία του πνεύματος, το κύρος που απέκτησαν οι πνευματικοί άνθρωποι. • Πάουερ τη σελ. για τα πανεπιστήμια • Ντυρκέμ κεφ. 7
Δραστηριότητα 13 κεφ. 1
• Παραγωγή ενιαίας κουλτούρας
• Κινητικότητα διδασκόντων-διδασκομένων • Ενιαία γλώσσα αγγλικά σήμερα