Εκπαιδευτική Οικογένεια Ι arnos.gr ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΛΠ40 13.
Ποια
ιστορικά
είδη
αστικολαϊκής
παράδοσης
έχουν
στοιχεία
δυτικοευρωπαϊκής παράδοσης; Η κύρια ελληνική αστικολαϊκή μουσική ξεκίνησε το 19 ο αιώνα με την επτανησιακή και στη συνέχεια την αθηναϊκή καντάδα., το πολίτικο και σμυρναϊκό τραγούδι αλλά και το αθηναϊκό, μαζί με το ρεμπέτικο και το λαϊκό. Το είδος της καντάδας υπήρξε κατά βάσει επτανησιακό. Συνδύαζε την παράδοση των Επτανήσων με επιρροές από την Ιταλία λόγω της μακρόχρονης ενετοκρατίας.
Αντίστοιχες επιρροές από τη δυτική παράδοση έχει το ρεμπέτικο
τραγούδι. Το φωνητικό μέρος του ρεμπέτικου τραγουδιού δύναται να εκτελεστεί από έναν ή περισσότερους τραγουδιστές, αλλά όχι παραπάνω από τέσσερις. Το μέρος αυτό συχνά μοιράζεται σε κυρίως τραγούδι και επωδό (ρεφρέν). Το κυρίως μέρος (άσμα) τραγουδιέται κυρίως από τον πρωτοτραγουδιστή ενώ η επωδός από όλους μαζί, είτε ταυτόχρονα (ταυτοφωνία), είτε σε παράλληλες όγδοες ή άλλους δίφωνους έως τετράφωνους σχηματισμούς, βασισμένους στη δυτική κλασική αρμονία σύμφωνα με τα πρότυπα της καντάδας.
H Γνώση με τρόπο απλό και κατανοητό! Σολωμού 29 Αθήνα I τηλ: 210 38 22 157 I info@arnos.gr Ι www.arnos.gr
Εκπαιδευτική Οικογένεια Ι arnos.gr 14.Ποια η συμβολή του έντεχνου χορού; Ποιος ο ρόλος των χορευτικών ομάδων; Στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του εικοστού, στην Ελλάδα, παρουσιάστηκαν χορευτικά νούμερα στα βαριετέ, στα καφέ – σαντάν, στις επιθεωρήσεις και στις παραστάσεις κωμειδυλλίων. Τα νούμερα των βαριετέ περιείχαν ταχυδακτυλουργικά, ακροβατικά, τραγουδιστικά και χορευτικά μέρη. Επίσης, στα καφέ – σαντάν καταγράφηκαν παραστάσεις με τραγούδι, μουσική και χορό, παρουσιασμένες πάνω σε ένα πάλκο. Τα δύο αυτά στοιχεία είχαν επίδραση στην τελική μορφή που έλαβε η επιθεώρηση ως ένα θέαμα οργανωμένο και εμπλουτισμένο από τη σάτιρα της εποχής. Αν δεν οργανώνονταν χορευτικές σχολές, σκηνές και ομάδες, θα ήταν δύσκολο να διαμορφωθεί χορευτικό κοινό. Στα 1949, η Σχολή της Ραλλούς Μάνου έδωσε μια παράσταση στον όρμο της Αγίας Μαρίνας στην Αίγινα, πλαισιωμένη από τους πρωτοπόρους σε όλες τις τέχνες την ίδια περίοδο (Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Σκαλκώτας, Τσαρούχης, Μόραλης, Χατζηκυριάκος – Γκίκας, Εγγονόπουλος κ.α). Με την παράσταση αυτή γεννήθηκε ο σπόρος για να ανθίσει το Ελληνικό Χορόδραμα (1952). Με το Ελληνικό Χορόδραμα η παράσταση χορού έγινε καλλιτεχνικό γεγονός που ενδιέφερε πλέον ευρύτερη πλευρά του κοινού.
H Γνώση με τρόπο απλό και κατανοητό! Σολωμού 29 Αθήνα I τηλ: 210 38 22 157 I info@arnos.gr Ι www.arnos.gr
Εκπαιδευτική Οικογένεια Ι arnos.gr 15. Μοντέρνοι χοροί και οι διαφορές τους με σύγχρονους χορούς – κοινωνικός ρόλος των χορών. Ο σύγχρονος χορός γεννήθηκε σαν μία μορφή ανατροπής των αυστηρών αρχών και κανόνων του μπαλέτου. Ο χορευτής επιδιώκει περισσότερο να εκφράσει τα συναισθήματα του με ελευθερία, προβάλλοντας την προσωπική του ερμηνεία και όχι συγκεκριμένα, δομημένα βήματα. Από την άλλη, όταν μιλάμε για «μοντέρνους» χορούς αναφερόμαστε στους χορούς που ήρθαν στην Ελλάδα από τη Δύση, κυρίως τον 20ο αιώνα και γνώρισαν μεγάλη δημοφιλία. Πρόκειται για ένα ετερόκλητο σύνολο χορών οι οποίοι συχνά αποκαλούνται «ευρωπαϊκοί» και «λατινοαμερικάνικοι» αν ιδωθούν ως προς την προέλευση τους ή «μοντέρνοι» με τη γενική έννοια του όρου. Οι χοροί αυτοί αποτέλεσαν και αποτελούν, λόγω της δημοτικότητας τους, μια ιδιαίτερη διάσταση στη σφαίρα του σύγχρονου ελληνικού χορού, σε συνδυασμό με τον εξαστισμό, τον εκσυγχρονισμό και τον εκδυτικισμό της ελληνικής κοινωνικής ζωής. Όταν αναφερόμαστε στους δημοφιλείς αυτούς χορούς, οι οποίοι έχουν χαρακτηριστεί και social dances, δεν κάνουμε λόγο για τον έντεχνο σύγχρονο και μοντέρνο χορό. Οι χοροί αυτοί έχουν ξεκάθαρα κοινωνικό και ψυχαγωγικό χαρακτήρα. Συνολικά, μπορούμε να σημειώσουμε για τους «μοντέρνους» χορούς, πως εξαιτίας της εγγενούς σωματικότητας τους σε ατομικό επίπεδο και της μαζικότητας τους σε κοινωνικό επίπεδο, μπορούν να εξελιχθούν σε κυρίαρχους φορείς συμβολικής ταυτότητας και ετεροτήτων.
H Γνώση με τρόπο απλό και κατανοητό! Σολωμού 29 Αθήνα I τηλ: 210 38 22 157 I info@arnos.gr Ι www.arnos.gr