Εκπαιδευτική Κοινότητα Ι arnos.gr
Κεφάλαιο 6: Ιστοριογραφία 6.1 Η ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ 4ου ΚΑΙ ΤΟΥ 3ου αι. π.Χ. 1. Ποιοι είναι οι συνεχιστές του Θουκυδίδη: ➢ Ξενοφών ➢ Θεόπομπος από τη Χίο: εξιστόρηση του Πελοποννησιακού πολέμου έως το 394 (ναυμαχία της Κνίδου, ανακοπή της σπαρτιατικής επικράτησης) διάστημα που καλύπτεται και από τα Ελληνικά της Οξυρύγχου αγνώστου συγγραφέα, αποσπάσματα της οποίας βρέθηκαν σε παπυρικά ευρήματα του 1906 ➢ Κράτιππος (λίγες πληροφορίες) 2. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της ιστοριογραφικής παραγωγής στο διάστημα μεταξύ του Ξενοφώντα και του Πολύβιου (μέσα 4ου-μέσα 2ου αιώνα); ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪
▪ ▪
▪ ▪
▪
Σώζονται μόνο αποσπάσματα Όχι τόσο πολιτικός προβληματισμός Έντονο το ρητορικό στοιχείο Eκπρόσωπος ο Θεόπομπος Έργα του: Ελληνικά, Φιλιππικά: ιστορία της εποχής του Φιλίππου: εστίαση σε ένα πρόσωπο Η βιογραφική τάση ελληνιστικής και ρωμαϊκής ιστοριογραφίας τονίζει το ρόλο μεμονωμένων ατόμων στις ιστορικές εξελίξεις Ο Πολύβιος επικρίνει αυτήν την τάση, κατηγορώντας τον Θεόπομπο ότι εντάσσει στο έργο για τον Φίλιππο τα γεγνότα της ελληνικής ιστορίας αντί να κάνει το αντίθετο και μεταβάλλει το ιστορικό του έργο σε βιογραφία ενός μονάρχη. Ίσως ο λόγος της έμφασης του Θεόπομπου στον Φίλιππο να ήταν η ικανοποίηση των συμφερόντων του έναντι του γενικού καλού Συγγραφή παγκόσμιας ιστορίας: πρώτος ιστορικός του είδους ο Έφορος από την Κύμη έγραψε, ανεπηρέαστος από τη ρητορική, το Ιστορίαι σε 30 βιβλία, που χρησιμοποιήθηκε από μεταγενέστερους ιστορικούς όπως και το: έργο του Τίμαιου από το Ταυρομένιο της Σικελίας για την ιστορία των Ελλήνων στις αποικίες της Δύσης, επικρίνοντας του προγενέστερους (300 π.Χ.) Αναξιόπιστα είναι τα χαμένα έργα για τον Αλέξανδρο εξαιτίας της μεροληπτικής στάσης υπέρ ή κατά του στρατηλάτη και της ύπαρξης παράδοξων πληροφοριών που θέτει τις βάσεις για την παραδοξογραφία των επόμενων αιώνων Άνθιση «τραγικής» ιστοριογραφίας και εκπρόσωποι οι περιπατητικοί Δούρις και Φύλαρχος H Γνώση με τρόπο απλό και κατανοητό! Σολωμού 29 Αθήνα I τηλ: 210 38 22 157 I info@arnos.gr Ι www.arnos.gr