ΔΕΟ 44 Θεωρία επιχειρηματικότητας και καινοτομίας Τόμος 2ος
Κεφάλαιο 1- Τόμος 2 Εισαγωγή στην καινοτομία
Ορισμός καινοτομίας
Ο Joseph Schumpeter (1883-1950), οικονομολόγος που έχει συνδέσει το όνομα του με την κατανόηση του ρόλου της καινοτομίας στις σύγχρονες οικονομίες, την περιέγραψε ως «ιστορική και μη αναστρέψιμη αλλαγή στους τρόπους με τους οποίους ‘κάνουμε πράγματα’» αλλά και ως «δημιουργική καταστροφή» (Schumpeter, 1943). Καινοτομώ, επομένως, σημαίνει εισάγω κάτι καινούργιο, κάτι πρωτότυπο και διαφορετικό από αυτό που προϋπήρχε.
Αυτό προϋποθέτει την επιτυχή εκμετάλλευση νέων ιδεών , νέας γνώσης . Από πού πηγάζει το νέο, η πρωτοτυπία; Για τον Schumpeter, δεν υπάρχει νέα γνώση (με την έννοια της γνώσης που δημιουργείται «από το μηδέν»), μόνο νέοι συνδυασμοί προϋπάρχουσας γνώσης.
Οι νέες ιδέες δεν πηγάζουν εν κενώ, αλλά αντίθετα διαμορφώνονται, «κατασκευάζονται» μέσα από την ανασύνθεση ιδεών και εμπειριών που έχουν συσσωρευθεί στην μακρά διάρκεια της ιστορικής εξέλιξης .
Ορισμός καινοτομίας
Η ανασύνθεση αυτή έχει βέβαια ένα δημιουργικό χαρακτήρα που βρίσκεται ακριβώς στην διασύνδεση και συνδυασμό δύο (τουλάχιστον) στοιχείων που δεν είχε επιχειρηθεί στο παρελθόν . Αυτό εννοεί ο Schumpeter (1934) όταν βλέπει την καινοτομία ως την επιτέλεση «δημιουργικών συνδυασμών» (novel combinations).
Αυτοί οι νέοι συνδυασμοί μπορούν να έχουν διάφορες μορφές : (1) την εισαγωγή ενός νέου προϊόντος/υπηρεσίας, (2) την εισαγωγή μιας νέας μεθόδου παραγωγής, (3) το άνοιγμα μιας νέας αγοράς , (4) την εξεύρεση μιας νέας πηγής πρώτων υλών ή εξαρτημάτων , ή τέλος (5) την αλλαγή στον τρόπο οργάνωσης μιας επιχείρησης (και ενδεχομένως, στο βαθμό που αποδειχθεί λειτουργική, στο τρόπο οργάνωσης ενός ολόκληρου κλάδου οικονομικής δραστηριότητας).
Διάκριση όρων
Βασική έρευνα: πρόκειται για ερευνητική δραστηριότητα που έχει σαν σκοπό την δημιουργία νέας γνώσης χωρίς να αποτελεί πρωταρχικό σκοπό αυτής της δραστηριότητας κάποια συγκεκριμένη πρακτική εφαρμογή ή χρήση.
Μέσα από την βασική έρευνα προσπαθούμε να κατανοήσουμε βασικούς μηχανισμούς του φυσικού κόσμου, σχέσεις αιτίας – αιτιατού, που σε κάποια μεταγενέστερη φάση ενδέχεται να βρουν πρακτική εφαρμογή. Όπως και να έχει όμως, στην φάση της βασικής έρευνας η πρακτική εφαρμογή αποτελεί ενδεχόμενο και όχι συγκεκριμένο στόχο .
Διάκριση όρων
Εφαρμοσμένη έρευνα: πρόκειται για πρωτότυπη ερευνητική δραστηριότητα που στοχεύει στην δημιουργία γνώσης για την επίτευξη ενός συγκεκριμένου στόχου, π.χ. ενός νέου προϊόντος ή μιας νέας παραγωγικής διαδικασίας.
Η διαφορά από την βασική έρευνα είναι ότι εδώ ο στόχος είναι συγκεκριμένος. Η εφαρμοσμένη έρευνα στοχεύει στην επίλυση ενός (λιγότερο ή περισσότερο) συγκεκριμένου προβλήματος, ενώ η βασική έρευνα στοχεύει ευρύτερα στην κατανόηση φυσικών μηχανισμών.
Διάκριση όρων
Ανάπτυξη: πρόκειται για συστηματική ερευνητική δραστηριότητα που αντλεί, βασίζεται σε προϋπάρχουσα γνώση με στόχο την παραγωγή και εμπορευματοποίηση ενός νέου προϊόντος ή στην σημαντική βελτίωση ενός υπάρχοντος προϊόντος.
Ορισμός τεχνολογίας
Ένα σύστημα δημιουργημένο από ανθρώπους, που χρησιμοποιεί γνώση και οργανωτικές αρχές για να παράξει εργαλεία και τεχνικές χρήσιμα για κάποιο σκοπό.
Κύματα Κοντράντιεφ
Κύματα Κοντράντιεφ
Στάδια στα κύματα Κοντράντιεφ
Στάδια στα κύματα Κοντράντιεφ
Στάδια στα κύματα Κοντράντιεφ
Μορφές καινοτομίας
Στον ορισμό που δίνει το Εγχειρίδιο του Οσλο η καινοτομία μ πορεί να πάρει διάφορες μορφές, αν και γενικά μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν δύο προσεγγίσεις:
(α) αυτή που συνδέεται άμεσα με την τεχνολογία, ενσωματώνοντας βελτιώσεις και αλλαγές στα προϊόντα η/και στις παραγωγικές διαδικασίες μέσα από τις οποίες παράγονται, και (β) αυτή που συνδέεται έμμεσα με το προϊόν/υπηρεσία ή/και την παραγωγική διαδικασία και άμεσα με τους τρόπους που οργανώνονται οι επιχειρησιακές λειτουργίες, πχ. νέοι τρό ποι προώθησης και μάρκετινγκ ή αλλαγές στην οργανωτική δομή .
Προσέξτε όμως: και στην δεύτερη περίπτωση η τεχνολογία μπορεί να είναι παρούσα, και μάλιστα να έχει βαρύνοντα ρόλο.
Μορφές καινοτομίας
Καινοτομία Προϊόντος έναντι Καινοτομίας Παραγωγικών Διαδικασιών (Product vs. Process innovation)
Αυτή η διάκριση αναφέρεται στις περιοχές δραστηριοτήτων που επηρεάζει η καινοτομία. Αν και συνήθως η καινοτομία τείνει να ταυτίζεται με την ανακάλυψη/ανάπτυξη και εισαγωγή στην αγορά νέων προϊόντων (π.χ. η εισαγωγή ενός νέου μοντέλου αυτοκινήτου), η καινοτομία στις παραγωγικές διαδικασίες μπορεί να είναι εξίσου σημαντική για την ανταγωνιστικότητα μιας επιχείρησης ή και ενός κλάδου δραστηριότητας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα εδώ είναι η επανάσταση στην παραγωγή χάλυβα.
Μορφές καινοτομίας
Καινοτομία στο «επιχειρηματικό μοντέλο» (business model).
Αν η καινοτομία στο προϊόν ή στην παραγωγική διαδικασία αφορούν απτές, «υλικές» πλευρές της δραστηριότητας της επιχείρησης, η καινοτομία στο επιχειρηματικό μοντέλο αφορά τον/τους τρόπους με τους οποίους η επιχείρηση προσφέρει υπηρεσίες που συνοδεύουν και προσφέρουν περαιτέρω αξία στα προϊόντα της. Με άλλα λόγια, εδώ αναφερόμαστε στην ευρηματικότητα με την οποία η επιχείρηση συνδέεται/απευθύνεται στην αγορά προσφέροντας περισσότερη αξία στους καταναλωτές. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι περιπτώσεις της Dell και της EasyJet.
Μορφές καινοτομίας
Τεχνική έναντι Διαχειριστικής Καινοτομίας (Technical vs. Administrative innovation).
Αυτή η διάκριση είναι σημαντική διότι αντανακλά τη γενικότερη διάκριση μεταξύ της εσωτερικής δομής και τρό πων οργάνωσης της επιχείρησης από την μία, και της τεχνολογίας που χρησιμοποιεί, από την άλλη. Οι τεχνικές καινοτομίες αναφέρονται σε προϊόντα καθαυτά ή/και στις διεργασίες και τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται προκειμένου να παραχθούν αυτά τα προϊόντα . Σχετίζονται άμεσα με τις βασικές δραστηριότητες του οργανισμού. Αφορούν, για να το πούμε διαφορετικά, στο τι παράγει και πώς το παράγει. Οι διαχειριστικές καινοτομίες αναφέρονται στην οργανωσιακή δομή, τις διοικητικές διεργασίες και στους ανθρώπινους πόρους του οργανισμού. Σχετίζονται έμμεσα με το βασικό παραγωγικό κύκλο εργασιών του οργανισμού και άμεσα με τον τρόπο διοίκησής του.
Μορφές καινοτομίας
Ριζική ή Σταδιακή Καινοτομία (Radical vs. Incremental innovation).
Οι ριζικές καινοτομίες προκαλούν θεμελιώδεις αλλαγές στις δραστηριότητες ενός οργανισμού και αποτελούν ένα σαφές σημείο τομής σε σχέση με τις μέχρι τούδε χρησιμοποιούμενες πρακτικές. Τέτοιου είδους ριζικές καινοτομίες τείνουν να αλλάζουν πλήρως τις υπάρχουσες ικανότητες της επιχείρησης απαξιώνοντας τες , και μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση της αβεβαιότητας και τη ριζική αλλαγή της φυσιογνωμίας μιας επιχείρησης ή/και ενός ολόκληρου κλάδου. Οι σταδιακές καινοτομίες , αντίθετα , έχουν περισσότερο το χαρακτήρα απλών βελτιώσεων και αντιπροσωπεύουν σχετικά μικρές αλλαγές στις τρέχουσες πρακτικές της επιχείρησης
Κεφάλαιο 2- Τόμος 2 Τεχνο-οικονομικό περιβάλλον
Παράγοντες και συνέπειες της παγκοσμιοποίηση
Οικονομία της Γνώσης
Η ΟτΓ εκφράζει την τάση που παρατηρείται σε ανεπτυγμένες οικονομίες να βασίζονται όλο και περισσότερο στην γνώση , στην πληροφορία και σε ανθρώπινο κεφάλαιο υψηλών προσόντων , καθώς και την ανάγκη πρόσβασης σε αυτά από τις επιχειρήσεις και τον δημόσιο τομέα.
Η ΟτΓ αποτελεί την συνισταμένη τριών συσχετιζόμενων μεταξύ τους φαινομένων:
(α) η γνώση αποτελεί πλέον ένα αγαθό (commodity) που αγοράζεται και πουλιέται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, (β) οι Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) κάνουν δυνατή την άμεση παραγωγή και διάθεση της πληροφορίας, και (γ) η ανταλλαγή πληροφοριών ανάμεσα σε άτομα και οργανισμούς , ανεξάρτητα της γεωγραφικής χωροθέτησης έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις.
Εθνικά συστήματα καινοτομίας
Η καινοτομία, και ιδιαίτερα η ρηξικέλευθη, ριζική καινοτομία δεν είναι, ούτε μπορεί να είναι υπόθεση μιας μόνο επιχείρησης. Σπάνια ένας οργανισμός έχει από μόνος του το πλήρη έλεγχο όλων των πόρων και ικανοτήτων αλλά και την νομιμοποίηση (για την έννοια της νομιμο ποίησης , δες παρακάτω) που είναι απαραίτητοι για την ανάπτυξη και εμπορευματοποίηση μιας «νέας στο κόσμο» τεχνολογίας .
Η επαναστατική καινοτομία είναι ένα συλλογικό κατόρθωμα που προκύπτει ως δυνατότητα και πραγματώνεται μέσα από ένα πλέγμα σχέσεων ανάμεσα σε πολλούς φορείς, ένας από τους οποίους είναι και η επιχείρηση που πραγματοποίησε την συγκεκριμένη καινοτομία .
Εθνικά συστήματα καινοτομίας
Με τον όρο «επίδοση σε καινοτομία» εννοείται η ικανότητα μιας οικονομίας να αναπτύσσει νέα προϊόντα, υπηρεσίες και παραγωγικές διαδικασίες με οικονομική αξία, και που ταυτόχρονα είναι σε θέση να τα εισάγει με επιτυχία στις διεθνείς αγορές.
Εθνικά συστήματα καινοτομίας
Ορισμός: Το σύνολο των διακριτών θεσμών που σε συνδυασμό μεταξύ τους αλλά και αυτόνομα συμβάλλουν στην ανάπτυξη και διάχυση νέων τεχνολογιών, και διαμορφώνουν το πλαίσιο εντός του οποίου η κυβέρνηση διαμορφώνει και υλοποιεί πολιτικές με στόχο την καινοτομία.
Ως τέτοιο, είναι ένα σύστημα διασυνδεόμενων θεσμών για την παραγωγή, προστασία και διάχυση γνώσης, δεξιοτήτων και μηχανισμών για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών
Επίπεδα στα εθνικά συστήματα καινοτομίας
Επίπεδα στα εθνικά συστήματα καινοτομίας
Παράγοντες διαμόρφωσης για τα εθνικά συστήματα καινοτομίας 1.
2.
3.
η εθνική «υποδομή» σε παράγοντες που υποβοηθούν και ενισχύουν την καινοτομική δραστηριότητα, (π.χ. επενδύσεις σε βασική έρευνα ). οι ιδιαίτερες συνθήκες που αναπτύσσονται σε σχηματισμούς επιχειρήσεων (π.χ. επιχειρήσεις που σχετίζονται με την πληροφορική), και η ένταση των σχέσεων (συνδέσμων) ανάμεσα στα παραπάνω, (π.χ., η ικανότητα σύνδεσης της βασικής έρευνας με την παραγωγή, και αντίστροφα , η συμβολή της έρευνας που γίνεται στις επιχειρήσεις στην ανάπτυξη «δεξαμενής» υψηλού επιπέδου ερευνητών).
Clusters επιχειρήσεων
Με τον όρο «σχηματισμοί επιχειρήσεων» εννοείται μια ομαδοποίηση ανταγωνιστικών μεταξύ τους επιχειρήσεων που συνήθως χαρακτηρίζονται από γεωγραφική εγγύτητα και που εξειδικεύονται σε ένα συγκεκριμένο πεδίο δραστηριοτήτων (π.χ. πληροφορική ή βιοτεχνολογία).
Οι επιχειρήσεις αυτές αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και έχουν κοινά και αλληλοσυμπληρούμενα χαρακτηριστικά . Εκτός των επιχειρήσεων, στους σχηματισμούς συμμετέχουν και άλλες υποστηρικτικές επιχειρήσεις (π.χ. εξειδικευμένοι προμηθευτές ή υπο-κατασκευαστές, εξειδικευμένοι σύμβουλοι ε πιχειρήσεων ) αλλά και άλλοι δημόσιοι ή ιδιωτικοί φορείς (π.χ. βιομηχανικές ενώσεις και επιμελητήρια, τεχνολογικά ιδρύματα , ερευνητικά ινστιτούτα και πανεπιστήμια, κυβερνητικοί οργανισμοί , χρηματοδοτικοί φορείς, κ.α.).
Clusters επιχειρήσεων
1. 2. 3. 4.
Οι κατηγορίες παραγόντων που παίζουν ιδιαίτερο ρόλο για την ανάπτυξη της καινοτομικότητας στο επίπεδο των σχηματισμών αφορούν: την διαθεσιμότητα και ποιότητα απαραίτητων εισροών (factor conditions) την ύπαρξη ενός υγιούς ανταγωνιστικού πλαισίου ανάμεσα στις επιχειρήσεις, την ύπαρξη κατάλληλων ερεθισμάτων από την εσωτερική αγορά, και την ύπαρξη σχετιζόμενων και «υποστηρικτικών» κλάδων.
Πολιτικές ανάπτυξης καινοτομίας
Πολιτικές ανάπτυξης καινοτομίας
Πολιτικές ανάπτυξης καινοτομίας
Κεφάλαιο 3- Τόμος 2 ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΣΤΟ ΚΛΑΔΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
Τομεακά συστήματα καινοτομίας
Σύμφωνα με τη θεωρία των τομεακών συστημάτων καινοτομίας, ως τομέας ορίζεται ένα σύνολο δραστηριοτήτων οι οποίες συνδέονται στην βάση συγκεκριμένων ομάδων προϊόντων για μια υπάρχουσα ή αναδυόμενη ζήτηση (αγορά) και μοιράζονται κοινή τεχνολογική γνώση.
Τα τομεακά συστήματα μπορεί να θεωρηθούν σαν μια σύνθεση τριών θεμελιωδών στοιχείων, που αφορούν: (α) γνώση και τεχνολογίες, (β) παίκτες και δίκτυα, και (γ) θεσμούς.
Τομεακά συστήματα καινοτομίας
Κάθε τομέας έχει ένα δικό του βασικό γνωσιακό υπόβαθρο και στηρίζεται σε κάποια ή κάποιες συγκεκριμένες τεχνολογίες.
Αυτό το γνωσιακό υπόβαθρο έχει τρία βασικά χαρακτηριστικά: (α) δυνατότητα ιδιοποίησης (appropriability), (β) σωρευτικότητα (cumulativeness) και (γ) συνθήκες ευκαιριών (opportunity conditions).
Τα τρία αυτά στοιχεία ορίζουν τον χαρακτήρα και την δυναμική της γνώσης πάνω στην οποία στηρίζεται ο συγκεκριμένος κλάδος.
Τύποι κλάδων κατά Pavit
Τύποι κλάδων κατά Pavit
Διατήρηση και διατάραξη
Διατήρηση: η διαρκής βελτίωση που επιφέρει η τεχνολογική αλλαγή σε κάποια ή κάποιες μετρήσιμες διαστάσεις του αγαθού ή της διαδικασίας παραγωγής του. Πρόκειται για καταστάσεις όπου η επίπτωση της τεχνολογικής εξέλιξης είναι σαφής και ξεκάθαρη: το παραγόμενο προϊόν «σήμερα» είναι καλύτερο από το αντίστοιχο του χθες (με τρόπο σαφή και μετρήσιμο σε κάποια ή κάποιες διαστάσεις επίδοσης), και αυτό που θα παραχθεί «αύριο» θα είναι καλύτερο από το «σημερινό», σε αυτές τις ίδιες διαστάσεις.
Διατήρηση και διατάραξη
Διατάραξη: η περίπτωση που μια νέα τεχνολογική εξέλιξη δεν έρχεται απλώς να βελτιώσει (λίγο ή ριζικά) μια δεδομένη τεχνολογία αλλά να επαναπροσδιορίσει τον ίδιο το θεμελιακό χαρακτήρα ενός κλάδου
Κεφάλαιο 4- Τόμος 2 ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ
Ορισμοί
Στρατηγική: Η στρατηγική αφορά την συνολική κατεύθυνση και το εύρος των δραστηριοτήτων μιας οργάνωσης στην μακρά διάρκεια, που με βάση αυτή στοχεύει στην απόκτηση ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος στο πλαίσιο ενός περιβάλλοντος που αλλάζει διαρκώς, μέσα από την διαμόρφωση μιας αρχιτεκτονικής πόρων και ικανοτήτων, αποσκοπώντας εν τέλει στην ικανοποίηση των προσδοκιών επίδοσης των εμπλεκομένων μερών
Στρατηγική προϊόντων /αγορών
Γενικές ανταγωνιστικές στρατηγικές
Οι «γενικές» ανταγωνιστικές στρατηγικές του Porter είναι ευρύτατα γνωστές. Περιλαμβάνουν την διαφοροποίηση (differentiation), την ηγεσία κόστους (cost leadership) και δύο τύπους εστιασμένης στρατηγικής: εστίαση με διαφοροποίηση και εστίαση με ηγεσία κόστους.
Γενικές ανταγωνιστικές στρατηγικές
Γενικές ανταγωνιστικές στρατηγικές
Στρατηγικές χρονισμού καινοτομίας
Πηγές ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων
Πηγές ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων
Παράγοντες για τα κέρδη από την καινοτομία
Παράγοντες για τα κέρδη από την καινοτομία
Παράγοντες για τα κέρδη από την καινοτομία
Κεφάλαιο 5- Τόμος 2 Γνώση και μάθηση
Πώς μαθαίνει η επιχείρηση
Η ικανότητα για γνώση και μάθηση δεν μπορεί παρά να είναι βασικά συστατικά στοιχεία της δυνατότητας μιας επιχείρησης να καινοτομεί. Θα πρέπει όμως να είναι σαφές πως δεν μαθαίνει η επιχείρηση, είναι οι άνθρωποι της που μαθαίνουν.
Θα ξεκινήσουμε επομένως με την μάθηση στο επίπεδο του ατόμου, για να προχωρήσουμε στην συνέχεια εξετάζοντας τους μηχανισμούς μέσα από τους οποίους η οργάνωση συνθέτει και αξιοποιεί την μάθηση από το ατομικό στο συλλογικό επίπεδο.
Πώς μαθαίνει η επιχείρηση
Ο οργανισμός που μαθαίνει, μαθαίνει μέσα από τα μέλη του.
Υπό αυτή την θεμελιώδη έννοια, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς μαθαίνει το άτομο πριν συζητήσουμε πώς ο οργανισμός μπορεί να ενισχύσει την ατομική μάθηση και να την ενσωματώσει οργανικά στις λειτουργίες του.
Πώς μαθαίνει η επιχείρηση
Πώς μαθαίνει η επιχείρηση
Το στοιχείο που εγκαινιάζει την μαθησιακή διαδικασία είναι η εμπειρία ενός χειροπιαστού γεγονότος. Το άτομο έρχεται σε επαφή και συνδιαλέγεται με τον κόσμο που τον περιβάλλει με την αλληλεπίδραση του με αυτόν, μέσα από την δράση.
Η δράση παράγει την εμπειρία της, και αυτό είναι το πρωταρχικό στοιχείο από το οποίο θα προκύψει γνώση ως αποτέλεσμα της μαθησιακής διαδικασίας.
Πώς μαθαίνει η επιχείρηση
Η εμπειρία πυροδοτεί τον λογισμό (σκέψη, στοχασμό ) του ατόμου πάνω στην εμπειρία του. Τι συνέπειες έχει στο άτομο η συγκεκριμένη εμπειρία; Θέλει να επαναλάβει τέτοιου τύπου εμπειρίες ή αντίθετα θέλει να τις αποφύγει στο μέλλον; Ο στοχασμός αυτός οδηγεί στο επόμενο στάδιο που είναι η αφαίρεση : από το συγκεκριμένο συμβάν το άτομο προσπαθεί να αντλήσει γενικεύσιμα συμπεράσματα.
Είναι η ώρα της αφηρημένης εννοιολόγησης. Το συγκεκριμένο γίνεται αφηρημένο και ως εκ τούτου γενικός οδηγός για πειραματισμό με νέες εμπειρίες, που αποτελεί το επόμενο στάδιο .
Οι νέες εμπειρίες φέρνουν μαζί τους ξανά την ανάγκη για εκ νέου λογισμό και αποτίμηση, και έτσι η μαθησιακή διαδικασία συνεχίζεται ad infinitum.
Στυλ μάθησης
Στυλ μάθησης
Απορροφητική ικανότητα του οργανισμού
Ερευνητικές συνεργασίες
Σπάνια ένας οργανισμός έχει από μόνος του το πλήρη έλεγχο όλων πόρων και ικανοτήτων που είναι απαραίτητοι για την ανάπτυξη και εμπορευματοποίηση μιας «νέας στο κόσμο» τεχνολογίας.
Αυτό σημαίνει πως πολύ συχνά η τεχνολογική συνεργασία ανάμεσα σε επιχειρήσεις, αλλά και ανάμεσα σε επιχειρήσεις και άλλους φορείς (όπως για παράδειγμα πανεπιστήμια) αποτελεί ένα βασικό μέσο για την δημιουργία και αξιοποίηση νέας γνώσης με σκοπό την καινοτομία.
Είναι χαρακτηριστικό πως από τα τέλη της δεκαετίας του 80 και μετά ο αριθμός των ερευνητικών συνεργασιών σε παγκόσμια κλίμακα αυξάνεται συνεχώς με πολύ έντονους ρυθμούς.
Ερευνητικές συνεργασίες
Μέσα από την συνεργασία, οι επιχειρήσεις μπορούν να πετύχουν περισσότερα, γρηγορότερα, και με μικρότερο κόστος αλλά και μικρότερο ρίσκο αποτελέσματα σε σχέση με το αν επιδίωκαν την καινοτομία βασιζόμενες αποκλειστικά στις δικές τους δυνάμεις
Οι ερευνητικές συνεργασίες, ή ευρύτερα οι στρατηγικές συμμαχίες για την ανάπτυξη και εμπορευματοποίηση μιας νέας τεχνολογίας αποτελούν μια ενδιάμεση, και ως εκ τούτου πολύ περισσότερο γενικευμένη κατάσταση ανάμεσα στις δύο ακραίες επιλογές της ολοκλήρωσης και των συναλλακτικών σχέσεων
Πλεονεκτήματα από τις ερευνητικές συνεργασίες
Μάθηση και δημιουργία νέας γνώσης. Αποτελεί το πρωταρχικό κίνητρο για την εμπλοκή σε ερευνητικές συνεργασίες. Η συνεργασία με άλλες επιχειρήσεις και οργανισμούς επιτρέπει το μοίρασμα υφιστάμενης γνώσης και εμπειρίας ανάμεσα τους, την συγκέντρωση και αξιοποίηση συμπληρωματικών μεταξύ τους πόρων και ικανοτήτων και τελικά την δημιουργίας νέας γνώσης που ενδεχομένως δεν θα ήταν δυνατή χωρίς συνεργασία.
Πλεονεκτήματα από τις ερευνητικές συνεργασίες
Πρόσβαση σε δεξιότητες και πόρους αναγκαίους για την καινοτομική προσπάθεια πιο γρήγορα από ότι αν προσπαθούσε να τους «χτίσει» από μόνη της.
Αυτό δεν αφορά μόνο μια μικρή ή μεσαία σε μέγεθος επιχείρηση όπως θα σκεφτόταν ίσως κάποιος.
Πλεονεκτήματα από τις ερευνητικές συνεργασίες
Ενίσχυση της ευελιξίας. Η πρόσβαση σε συγκεκριμένες τεχνολογικές ικανότητες μέσω συνεργασιών ε πιτρέ πει σε μια επιχείρηση να περιορίζει την δέσμευση πόρων και προσπάθειας για την «εσωτερική» ανάπτυξη τους .
Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε μια εποχή που η τεχνολογία αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς. Η επιχείρηση αντί να προσπαθεί «να τα κάνει όλα μόνη της » μπορεί να βασίζεται σε συνεργασίες για συμπληρωματικές τεχνολογικές ικανότητες (που έτσι και αλλιώς μεταβάλλονται γρήγορα) και να επικεντρωθεί σε αυτές τις τεχνολογίες στις οποίες έχει μεγαλύτερη εμπειρία και τεχνογνωσία.
Πλεονεκτήματα από τις ερευνητικές συνεργασίες
Μοίρασμα του κόστους αλλά και του ρίσκου. Πρόκειται για έναν από τους κύριους λόγους που ωθούν μια επιχείρηση σε ερευνητική συνεργασία, και αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα στις περιπτώσεις όπου η προσπάθεια αφορά μια εντελώς νέα, πολύπλοκη και «ακριβή» τεχνολογία.
Πότε μια επιχείρηση δεν μπαίνει σε ερευνητικές συνεργασίες
Πότε μια επιχείρηση δεν μπαίνει σε ερευνητικές συνεργασίες
Πότε μια επιχείρηση δεν μπαίνει σε ερευνητικές συνεργασίες
Κεφάλαιο 6- Τόμος 2 ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ
Γενιές μοντέλων
Γενιές μοντέλων
Γενιές μοντέλων
Γενιές μοντέλων
Γενιές μοντέλων
Γενιές μοντέλων
Γενιές μοντέλων
Γενιές μοντέλων
Γενιές μοντέλων
Γενιές μοντέλων
Γενιές μοντέλων
Γενιές μοντέλων
Φάσεις ανάπτυξης προϊόντος
Κεφάλαιο 7- Τόμος 2 Αρχιτεκτονική καινοτόμου επιχείρησης
Χαρακτηριστικά
Χαρακτηριστικά
Χαρακτηριστικά
Αμφιδέξιος οργανισμός
Ο αμφιδέξιος οργανισμός είναι αυτός που έχει την δυνατότητα να αντιμετωπίσει με επιτυχία τις αντιτιθέμενες διοικητικές και οργανωτικές προκλήσεις που συνεπάγεται η εγγενής αντίφαση που συζητήσαμε παραπάνω.
Ο αμφιδέξιος οργανισμός είναι αυτός που κατορθώνει πετυχημένα να πραγματοποιεί ταυτόχρονα τόσο ριζικές όσο και σταδιακές αλλαγές και καινοτομίες.
Η δυνατότητα αυτή προκύπτει, όπως παρατηρούν οι Tushman & O’ Reilly, μέσα από την ικανότητα του να «φιλοξενεί» στο εσωτερικό του πολλαπλές και αντιτιθέμενες μεταξύ τους δομές, συστήματα και κουλτούρες. Με αυτό το τρόπο, στην εγγενή πολυπλοκότητα του στόχου (ριζική και σταδιακή καινοτομία ) αντι παραβάλλεται αντίστοιχος βαθμός πολυπλοκότητας στην διάρθρωση της επιχείρησης.
Μηχανιστικές και οργανικές μορφές