[Χριστουγεννιάτικες και άλλες αναμνήσεις] written by Johnpit and Orelia (Οι μονές αριθμήσεις του Johnpit, οι ζυγές της Orelia)
Νοέμβρης ήτανε θαρρώ όταν ξεκινήσαμε με τον Γιάννη τις παράλληλες αφηγήσεις κι εκείνο το Νοέμβρη έβρεξε πολύ.. κράτησα την γραφή του καθενός
I. Η Βροχή πέφτει ασταμάτητη, δυνατή ! το γκρίζο του ουρανού είναι απόλυτο, βαρύ. Η πληγωμένη Γης, το ελάχιστο χώμα που απόμεινε στο απολίθωμα τούτης της «πρωτεύουσας», αδυνατεί να αποδιώξει τα πολύβουα νερά που λιμνάζουν και γυρεύουν το διάβα τους. Αγναντεύοντας τούτο το πολύβουο τραγούδι της βροχής πίσω απ΄ τα τζάμια κάποιου απ΄ τα σημερινά τσιμεντοκλουβιά μας, θωρώντας λίγο απ΄ τον ελάχιστο ουρανό που έχει μείνει λεύτερος από τούτα τα ελεεινά ξωτικά των πολυκατοικιών των Μικροαστών, που τα βαφτίζουν «πολυτελή διαμερίσματα…» οι Εργολάβοι της