5 minute read

Basile Rabaey

Next Article
Ode aan de 911

Ode aan de 911

Spel van licht en donker

Kleur zal je maar zelden terugvinden in het werk van Gents visual artist Basile Rabaey. Met film en foto creëert hij een eigen wereld. “In zwart-wit speelt licht een nog grotere rol.” »

Advertisement

TEKST: DORIEN MARINUS

Beelden uit de reeks ‘Autumn’ (2020)

Basile Rabaey

Je schippert tussen fotografie en video. Heeft een van de twee je voorkeur?

Rabaey: “Ik zie mezelf niet als óf fotograaf, óf videomaker. De term ‘beeldenmaker’ vind ik accurater. In mijn werk lopen film en video in elkaar door. Ik benader film vanuit de fotografie, en zie mijn films daardoor eerder als ‘moving image’ dan als video.

Wel is er een verschil tussen de twee: met mijn foto’s probeer ik de wereld die al bestaat te documenteren. In mijn films probeer ik de wereld in mijn hoofd visueel voor te stellen. Met die laatste heb ik al meer een eigen taal gevonden.”

Beelden uit de reeks ‘Life of Luxury’ (2014-2020)

Hoe zou je die taal omschrijven?

Rabaey: “Ik denk dat een zekere intensiteit en kwetsbaarheid kenmerkend zijn. Mijn filmstijl wordt beschreven als surrealistisch, experimenteel, avant-garde. Mijn fotografie is bijna altijd zwart-wit, en flits is belangrijk. Ze beschrijven de stijl vaak als donker, maar ik vind net dat het lichtspel een duidelijk pad vormt in mijn werk. In zwart-wit speelt licht een nog grotere rol. Daarnaast is mijn werk veelal autobiografisch, en is zelfreflectie het vertrekpunt.” Waar ga je op zoek naar inspiratie?

Rabaey: “Het alledaagse vind ik heel inspirerend. Onderweg naar hier ben ik zeker vijf keer gestopt om iets wat me opviel, een idee, in een notitieboekje te krabbelen. Ik zie hoe licht op een voorwerp valt en kijk dan direct hoe ik dat kan gebruiken. Maar ook bijleren is een belangrijke bron van inspiratie. Ik hou van kennis vergaren. Film-, foto- en kunstgeschiedenis bestuderen. De kennis die ik opdoe, stuurt mijn werk.

Basile Rabaey

Stills uit ‘Petal’ (2021) Digital film

Ik start ook altijd vanuit een idee of een locatie, in plaats van een script. Mijn camera is mijn pen: als ik de film op papier zet, dan is het spontane weg. Als het licht verandert, kan het idee veranderen. Ik film uren en uren, en pas tijdens het monteren vorm ik het script. Voor mij werkt dat het best.”

Je mocht onlangs enkele video’s maken in je eigen stijl voor Willem Hiele’s nieuwe restaurantconcept.

Rabaey: “Zo noemt Willem het ook vaak, een concept. Omdat het veel meer is dan gewoon een restaurant. Dat voelen, plukken en proeven van wat de Polders te bieden hebben, dat wilde hij visueel weergegeven zien. We kwamen al snel goed overeen. Wat beelden voor mij zijn, is eten voor hem. Die appreciatie voor het pure. Werken met wat de natuur je geeft. Als hij kookt, lijkt het alsof hij danst. Dat film ik. »

Beeld uit de reeks ‘Autumn’ (2020)

Basile Rabaey

Stills uit de video voor Willem Hiele (2022)

De briefing? ‘Doe je ding’. De video die Sabato gebruikt heeft was experimenteel, maar we voelden beiden heel snel dat het plaatje klopte. Dat is het soort werk dat mij echt voedt. Wanneer mensen me vragen: ‘die wereld in je hoofd, hoe zie ik er daar uit?’”

Welke projecten zitten er nog aan te komen?

Rabaey: “Ik ben de setfotografie en behind-the-scenesvideo aan het afronden voor Skunk, de nieuwe film van Koen Mortier die binnenkort uitkomt. Daarnaast werk ik aan Contactsheets, een nieuwe reeks waarin ik films repetitief analyseer en heranalyseer, onder andere aan de hand van de kunstgeschiedenis en de zoektocht naar het perfecte beeld. Dat hele proces krijgt vorm in aantekeningen en schilderijen op grote contactbladen. Na een tijd merkte ik trouwens dat het project bijna bijna een dagboek geworden is – de notities die ik bij de beelden maakte, waren evengoed van toepassing op wat er zich afspeelde in mijn persoonlijk leven.” »

“Ik benader film vanuit de fotografie, en zie mijn films daardoor eerder als ‘moving image’ dan als video.”

What’s really coming when autumn reaches the heart (2020)

“Dit boek is gevuld met stills uit verschillende video’s over een periode van enkele jaren. Het gaat over het verliezen van je jeugdigheid, onschuld en nonchalance. Dit maken was emotioneel zwaar. Autobiografisch werk verplicht je namelijk je pijn vast te pakken.”

Basile Rabaey

Beelden uit de reeks ‘1,29 $’ (2019)

“Mijn camera is mijn pen: als ik de film op papier zet, dan is het spontane weg. Als het licht verandert, kan het idee veranderen.”

Wat plan je voor de toekomst?

Rabaey: “Ik heb nog zoveel ideeën dat het bijna verlammend werkt. De laatste tijd ben ik erg geïnteresseerd in fotozines. Misschien dat ik er binnenkort zelf een maak? Ik schilder en schrijf ook steeds meer en meer. Ik verken andere vormen van maken, maar het beeld blijft belangrijk.”

Wie binnenkort de Schönfeld Gallery in het Brusselse Rivoligebouw bezoekt, spot twee werken van Rabaey. “Textielontwerper Marie Mees, met wie ik samengewerkt heb voor het Design Fest Gent, cureert er binnenkort een expo over textiel. Een van mijn beelden en een video passeren de revue, samen met werken van Dirk Braeckman en Honoré d’O.”

instagram @basilerabaey Boeken en fotoprints beschikbaar via

basilerabaey.com

This article is from: