Carrera Motors Magazine fall-winter 2008

Jaargang 2 – Nummer 4 Herfst/Winter 2008

Carrera Motors Magazine verschijnt zesmaandelijks (maart/september) op 5.000 exemplaren. Het wordt gratis en per post toegestuurd aan de klanten van Carrera Motors Porsche Centre, alsook naar een aantal geselecteerde adressen in de regio.

Verantwoordelijke Uitgever

Philippe De Groulaer

Concept & Realisatie

DGP Productions

Marolleweg 4 – 9770 Kruishoutem

℡ 0475/290 911 – 09/270 00 64 dgp@online.be

Drukwerk Drukkerij Schaubroeck

Steenweg Deinze 154 – 9810 Nazareth www.schaubroeck.be

Opdrachtgever

Carrera Motors Porsche Centre NV

Kortrijksesteenweg 11 – 9830 Sint-Martens-Latem

℡ 09/282 24 22 – 09/282 24 74 www.carreramotors.be – porsche@carreramotors.be

Redacteurs

Alain Heggerick – Ruud Vos – Nova

Philippe De Groulaer – Karin Van Opstal

Kristin Wuyts – Thomas Weyts

Reinout Strever

Abonnementen

Een abonnement op Carrera Motors Magazine is verkrijgbaar voor 12 Euro/jaar + portkosten. DGP Productions @ ING 390-0344647-61

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar worden gemaakt door middel van druk, fotokopie, elektronisch of op welke wijze dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Aan de samenstelling van deze uitgave is uiterste zorg besteed, desondanks kan niet worden ingestaan voor de feitelijke juistheid of volledigheid van de opgenomen gegevens. In geen geval kan er een juridische basis worden aan ontleend. De redactie en uitgever aanvaarden geen aansprakelijkheid voor de volstrekte juistheid en volledigheid van gegevens van de in deze uitgave opgenomen teksten. ©2008 Carrera Motors Magazine.

INHOUD

12. De Cayman S Sport is een gelimiteerde versie van de Porsche Cayman S en voorzien van een 3,4- litermotor met 303 pk.

14. De eerste ontmoeting met een Can-Am Spyder Roadster zegt meestal genoeg: jongeren bewonderen hem met open mond en grote ogen en vragen zich af waar zoiets vandaan komt.

18.Jacqueline en Jean-Jacques Sioen kochten in 1997 het Grand Cru Classé domein Château La Marzelle in Saint-Émilion en maakten in een decennium van het domein een prestigieuze wijngaard. Wat aanvankelijk een hobby was, groeide uit tot een heuse passie.

32. De Boxster S Porsche Design Edition 2 wordt geproduceerd op een oplage van slechts 500 exemplaren.

34. Als je Ben Van de Meutter over wijnen en zijn passie wilt horen praten, haal je best een wereldatlas uit de kast. Onze landgenoot is immers de helft van het jaar ergens op één van de wereldzeeën aan het rondvaren. Als hoofdsommelier van een befaamd cruiseschip.

40.La Montre Hermès. De visie van meesterlijke vaklui.

44. In het graafschap Kerry, in het zuidwesten van Ierland, liggen enkele van de beste golflinks ter wereld met een adembenemend landschap en vele gezellige steden en dorpjes in de buurt. Het blijft de populairste golfbestemming ter wereld.

50. De ‘Striker’, een jacht van 101 meter lang, ontwikkeld in samenwerking Luiz de Basto Designs (VS), is op dit ogenblik nog slechts een ontwerp.

54. Schilderes Nina Balthau heeft iets met bloemen. Al 30 jaar schildert ze niks anders, met haar tuin als inspiratiebron.

60.Porsche 911 Targa. In zeven seconden volledig open.

62. De waarde van een diamant mag dan nog zo mooi wetenschappelijk vastgelegd zijn, de schoonheid van een diamant blijft voor een groot stuk gevoel en emotie.

68. De Porsche Cayenne Turbo S. De krachtigste Cayenne ooit.

70.Limited Editions. Meubels op de wip tussen kunst & design.

76. De SEAmagine Ocean Pearl is een kleine duikboot die past op een jacht. Dankzij deze duikboot krijgt iedereen toegang tot de wonderbaarlijke onderzeewereld omdat men dieper kan duiken dan met duikflessen.

80. De acht decennia van de Nürburgring en de Nordschleife. Wat in 1927 als een plek voor autoraces ingericht werd, is al lang een plek die 365 dagen per jaar in het teken van amusement staat.

88. De Porsche Club of Belgium is ontstaan in 1953 en is daarmee één van de oudste Porsche Clubs ter wereld.

90.Vruchtgebruik. Een concept met fiscale risico’s?

94. Hou de lak van uw auto jong en strak!

96. Ga een zorgeloze winter tegemoet met de Porsche Service Winter Check-Up.

22. Tijdens het tweede weekend van juli vond de tweejaarlijkse editie van Le Mans Classic plaats. Het plateau van deelnemende wagens was van een uitzonderlijke kwaliteit en in veelvoud aanwezig.

2. De nieuwe generatie Porsche 911 Carrera en Carrera S: zuiniger en nog krachtiger.

6. Het 43 meter lange zeiljacht ‘Mystère’ is een snel en comfortabel zeiljacht om de wereld mee rond te varen. Het gewicht van de waterverplaatsing is 190 ton en strekt zich uit over een 39 meter lange waterlijn.

26.Bruno Van Waeyenberghe is van jongs af gecharmeerd door het vliegen. Al op twaalfjarige leeftijd was hij met succes in de weer met radiografisch bestuurde miniatuurvliegtuigen om amper drie jaar later vicekampioen RC Aerobatics van België te worden. Een portret.

Porsche Carrera en Carrera S zuiniger en nog krachtiger

De nieuwe generatie Porsche 911

Technische nieuwigheden kenmerken de nieuwe generatie Porsche 911 die op 5 juli 2008 werd geïntroduceerd. De vier nieuwe versies, twee Coupés en twee Cabriolets, leggen de prestatielat hoger dankzij een volledig nieuwe zescilinder boxermotor. Het zijn bovendien de eerste sportauto’s van Porsche met directe benzine-inspuiting, voor extra vermogen en een lager verbruik. De nieuwe 911 wint verder aan dynamiek met de optionele Porsche-Doppelkupplung (PDK), een automatische transmissie met dubbele koppeling en zeven versnellingen.

Dankzij de nieuwe techniek wordt de Porsche 911 nog efficiënter. Voorzien van de PDK-transmissie noteert de 911 Carrera Coupé een voortreffelijk gemiddeld brandstofverbruik van 9,8 liter/100 km. Alle andere nieuwe Carrera’s verbruiken aanzienlijk minder dan 11 l/100 km, wat betekent dat de CO2-uitstoot tot 15% is afgenomen. Daardoor hebben bijna alle Porsches 911 een energielabel F. Tegelijkertijd is het maximumvermogen van de Porsche 911 Carrera met 3,6-liter boxermotor met 20 pk gestegen tot 345 pk (254 kW). De 3,8-litermotor in de 911 Carrera S produceert nu 385 pk (283 kW), maar liefst 30 pk meer dan voorheen. Met deze vermogensstijging neemt de topsnelheid van de Carrera S Coupé toe tot ruim 300 km/uur.

Comfort en sportiviteit.

De nieuwe generatie Porsche 911 is voor het eerst leverbaar met de nieuwe Porsche-Doppelkupplung (PDK), Porsches eigen transmissie met dubbele koppeling en zeven versnellingen. De PDK schakelt net zo soepel als een automaat-metkoppelomvormer en net zo sportief als –en nog sneller dan – een sequentiële raceversnellingsbak. Aangezien ook een automatische schakelmodus voorhanden is, vervangt de PDK de Porsche Tiptronic S automatische transmissie voor zowel de Carrera als de Carrera S. De beschikbare schakelprogramma’s zijn zo gekozen dat het motorvermogen optimaal benut wordt voor een snelle acceleratie, terwijl het brandstofverbruik beperkt blijft.

Al een kwart eeuw geleden ontwikkelde Porsche voor de autosport het principe van een versnellingsbak met dubbele koppeling. De eliminatie van schakeltijden en de ononderbroken krachtoverbrenging stelde de fabrieksrijders in staat om sneller te accelereren dan de concurrentie. Het pionierswerk van toen zorgt in de nieuwe 911 Carrera voor toegenomen prestaties. De Carrera Coupé met PDK versnelt in 4,5 seconden van stilstand tot 100 km/u, nog eens 0,2 sec. sneller dan met de handbediende zesversnellingsbak. Klanten die het maximale uit hun Porsche willen halen, kunnen de PDK combineren met het Sport Chrono Plus-pakket inclusief Launch Control. Zonder wielslip en met een raceschakelmodus kan daarmee vanuit stilstand tot 100 km/uur geaccelereerd worden in slechts 4,3 seconden.

Porsche 911 Carrera 4 met elektronisch aangestuurde vierwielaandrijving.

Slechts een paar weken nadat de nieuwe 911 met achterwielaandrijving werd onthuld, presenteert Porsche ook de vierwielaangedreven Carrera 4 en Carrera 4S als coupé en cabriolet. Deze zijn voor het eerst voorzien van het Porsche Traction Management, een aangepaste versie van de vierwielaandrijving uit de 911 Turbo.

Een complete reeks nieuwe technieken voor de motor, de transmissie en de aandrijving zorgt voor nog meer rijplezier bij een lager brandstofverbruik.

De korte reactiesnelheid van de nieuwe, elektronisch aangestuurde vierwielaandrijving biedt een intensievere rijervaring, vooral in combinatie met de nieuwe boxermotoren met directe benzine-injectie en de optionele Porsche-Doppelkupplung. Afhankelijk van het type nam het vermogen van de nieuwe Carrera 4 toe met maximaal 8,5 %, terwijl het brandstofverbruik en de C02-emissies met 12,9 en 15,4 % daalden. Het vermogen van de 3,6-litermotor steeg bijvoorbeeld met 20 pk tot 345 pk (254 kW). Tegelijkertijd verbruikt bijvoorbeeld de 911 Carrera 4 Coupé met de nieuwe PDK-transmissie

slechts 10,1 l/100 km. Ook bij de 911 Carrera 4S met 3,8-litermotor vallen duidelijke verbeteringen te bespeuren: de motor produceert nu 385 pk (283 kW), maar liefst 30 pk meer dan voorheen. Toch nam ook hier het verbruik af: een Carrera 4S Cabriolet met PDK komt op 10,7 liter/100 km.

Porsche Traction Management

In de nieuwe generatie Carrera 4 en Carrera 4S vervangt het elektronisch gestuurde Porsche Traction Management (PTM) de vierwielaandrijving met viscolamellenkoppeling uit het huidige model. PTM is oorspronkelijk ontwikkeld voor de Porsche 911 Turbo en aangepast voor de Carrera 4-modellen en zorgt voor het typische Porsche-rijplezier, gecombineerd met nog meer stabiliteit, grip en wendbaarheid. Dat is ook te danken aan het standaard gemonteerde mechanische sperdifferentieel op de achteras.

De nieuwe vierwielaangedreven Porsches

911 zijn standaard voorzien van een sportieve handgeschakelde zesversnellingsbak. Als alternatief biedt Porsche zijn nieuwe PDK-transmissie aan.

Reflectorband

Dankzij enkele uiterlijke vernieuwingen aan voor- en achterzijde is de nieuwe generatie 911 duidelijk te onderscheiden van zijn voorganger. De nieuwe Carreramodellen zijn uitgerust met bi-xenon koplampen en led-verlichting voor overdag. Ook de nieuw ontworpen achterlich-

ten zijn voorzien van led-techniek. Bovendien biedt Porsche adaptieve bochtverlichting als optie aan. De Carrera 4modellen hebben een 44 mm bredere achterkant ten opzichte van de 911 met achterwielaandrijving. Een nieuwe reflectorband tussen de led-achterlichten geeft de achterzijde een dynamischer karakter.

Porsche Communication Management

Het nieuwe Porsche Communication Management (PCM) met touchscreen maakt de bediening van de (deels optionele) navigatie-, informatie- en audiosystemen een stuk eenvoudiger. Bovendien zijn er optioneel aansluitingen aanwezig voor Bluetooth, USB en iPod. <<>>

De nieuwe generatie Porsche 911

© Porsche AG © Porsche AG © Porsche AG

Een krachtig jacht met een eigentijds interieur

Vitters Mystère

Vitters Shipyard is een bekend en gerespecteerd Nederlands bouwbedrijf van superjachten op maat. Bij Vitters bouwen ze luxejachten van topkwaliteit, die met elk project beter en beter worden. Ze voorzien ook in een allesomvattende follow-up service. Het team houdt nauwlettend de kwaliteit van alle details in het oog, of het nu om de technische afwerking of prestaties gaat. Het inhouse team van ingenieurs zorgt voor de uiterst nauwkeurige ontwikkeling van alle systemen aan boord. De werf van Vitters vinden we in het noordoosten van Holland, waar een brede waaier lokale leveranciers en onderaannemers beschikbaar is. Door de nieuwe bouwuitrusting op de werf van Vitters kunnen er jachten tot 75 m lang gebouwd worden.

Het 43 m lange zeiljacht “Mystère” werd ontworpen door jachtarchitect Bill Tripp, het interieur ervan door Dick Young Designs. De Mystère werd volledig ontworpen volgens de eisen van haar eigenaar: een snel en comfortabel zeiljacht om de wereld mee rond te varen. Het gewicht van de waterverplaatsing is 190 ton en strekt zich uit over een 39 meter lange waterlijn. Snelheid en stuurgemak gegarandeerd. De voorkeur gaat in dit geval naar volume door de lengte in plaats van de breedte, waardoor er veel ruimte en draagcapaciteit is voor probleemloos reizen rond de wereld.

De romp van Alustar en de carbon bovenbouw die aan de hoogste vereisten voldoet, maken van dit jacht een snel en

reactief zeewaardig cruisejacht van wereldklasse. Ook bij lage windsnelheden zeilt het probleemloos, net als bij een briesje. Zo werd een aantal ton gewicht bespaard, en omdat de romp en bovenbouw gelijktijdig gebouwd werden, werd de bouwtijd verkort. De hefkiel zorgt voor een verminderde vaardiepte (19 tot 12 voet) en dus voor toegang tot ondiepe wateren met uitstekende zeilkenmerken en stabiliteit. Het lage gewichtszwaartepunt maakt het jacht zeewaardig en krachtig.

Het krachtige zeilplan omvat een volledig doorgelat grootzeil, een volledige genua en een stagzeil op roller furlers, een Code Zero en een asymmetrische spinnaker. Met de Mystère kunt u zowel in de lichte

lucht van de Middellandse Zee varen als langere reizen maken.

De buitenkant van de Mystère valt op door het ordelijke gladdek, dat alleen gebroken wordt door het lage hutdak, de luikhoofden rondom de dubbele roeren en de patio van de eigenaar, uitnodigend in het teaken dek verzonken. De goede zichtbaarheid draagt bij aan het comfort aan boord. “De eigenaars moeten niet op de tippen van hun tenen gaan staan om uit de salonvensters te kijken of om over het hutdak uit te kijken,” zegt Tripp. Hij herinnert zich nog goed de discussies met de eigenaar: zouden ze twee stuurhutten bouwen of maar één? De eigenaar vond dat de privéruimte een isolerend gevoel zou geven. Uiteindelijk hebben ze toch voor twee stuurhutten gekozen.

Een grote gemeenschappelijke ruimte vooraan de dubbele roeren is het verzamelpunt voor zij die geen dienst hebben of voor gasten. De teaken tafels aan de bak- en stuurboordzijde kunnen plaats bieden aan zeven gasten.

Het terras van de eigenaar is een gezelligere versie van de grote stuurhut. U komt hier door van het dek naar beneden te

© Albert Brunsting

© Albert Brunsting© Tom Nitsch

© Tom Nitsch

De eigenaar koos voor dubbele stuurhutten met gemeenschappelijke ruimtes in beide. Een krachtig zeilontwerp en een zeilbesturing via een drukknop verzekeren een dynamische reis.

© Albert Brunsting

Bill Tripp, Dick Young en Vitters Shipyard brengen hun talent samen in een jacht dat meer biedt dan het comfort van uw eigen huis.

© Albert Brunsting

© Albert Brunsting

Dit krachtige jacht heeft een eigentijds interieur met kersenhout, wat het net en fris maakt. We vinden ook grote gezellige ruimtes in een verfijnde en kalme omgeving voor 8 tot 9 gasten, die bediend worden door 6 crewleden. Dit stijlvol ontwerp van 43 m lang spreekt tot de verbeelding van ‘s werelds jachtjournalisten.

komen of via een centraal luik in de suite - het moet een rustplaats vormen, weg van de activiteiten aan boord, op volle zee of in de haven. Het bevindt zich zelfs lager dan de voorste stuurhut, dus het beste uitzicht hebt u op het achterdek.

Het eerste bewijs dat comfort een grote rol speelt op de Mystère is het grote verhoogde salon in het interieur van Dick Young. Er werd niet gekozen voor dubbele ruimtes met een lager salon, maar wel voor een enkele ruimte op middenniveau. De ruimte is groot genoeg om verdeeld te worden in een eetruimte, intieme lounges en een navigatieruimte met een onbeperkt zicht vooruit. Consistentie en kalmheid zijn overheersend, zonder onnodige details.

Het ontwerp van Young moest een interieur creëren dat tegelijkertijd stijlvol en comfortabel was. Daarom herdacht hij de inrichting van de binnenkant van het jacht volledig. Hij slaagde daarin met een lager dek, dat hij “symmetrisch en kalm” noemt. Het is er niet druk, er gebeurt niets wat er niet moet gebeuren en toch kunnen we het niet minimalistisch noemen. De algemene indeling biedt voldoende ruimte voor zes tot zeven gasten en zes crewleden.

Young vindt dat hij het verzoek van de eigenaar volledig ingewilligd heeft: hij creëerde een rijk, donker en verfijnd interieur door overal gezaagd kersenhout te gebruiken. Dankzij het gebruik van lichtere contrasterende stoffen voor het plafond en de meubelen en nuttige en decoratieve roestvrij stalen accenten, is het interieur toch niet te overweldigend. De vloeren zijn van donker Indisch palissander met brede planken en ze komen tegen de plinten aan met een dunne bies van roestvrij stalen lijstwerk. Het staal reflecteert het licht en bepaalt de grens van de vloer, waardoor

die breder lijkt dat hij eigenlijk is. Om plaats te maken voor de grote achterste passagiershut, de garage en de stuurhut, werden het salon en hutdak verder naar voren gebouwd dan normaal waardoor de scheepshut van de kiel zich vooraan het salon bevindt. Zo wordt de kajuitstrap aan de bakboordzijde op een handige manier gescheiden van de navigatieruimte.

Hieronder vinden we de suite van de eigenaar, over de volledige breedte van het schip, tussen de tussendekse provisieruimte (19 voet lang) en de dubbele gastsuites. De kingsize bedden rusten aan de ene zijde tegen de voorste scheidingswand en tegen de romp aan de andere. Omdat de eigenaar lange reizen wilde maken, moest de Mystère comfortabel zijn. Voor Young vormt de weg naar het terras een intieme verhoogde zitruimte als schei-

dingsvlak tussen de slaapkamer en de privéstuurhut van de eigenaar.

Voor de praktische kant van het zeilen vinden we verborgen vergrendelde lieren, een onderdeks dieplood, luikhoofden ontworpen voor de stuurman om op te zitten als de boot overhelt en een biminitop voor de volledige stuurhut die in het luikhoofd kan worden geplooid. De stuurinrichting zorgt voor een natuurlijk gevoel aan het roer. De Mystère kan sneller zeilen dan de echte windsnelheid in lichte lucht. Bij een wind van acht knopen en met de Code Zero vliegend gehesen en volledig grootzeil, kan het jacht tot 11,5 knopen lopen. De topsnelheid is 14,5 knopen en terugschakelen naar 11 knopen geeft de Mystère een bereik van 3.000 nm. <<>>

© Albert Brunsting

© Albert Brunsting

Gelimiteerde versie van de Porsche Cayman S Cayman S Sport

In de top van het gamma sportauto’s met een middenmotor van Porsche zijn nu twee nieuwe modellen beschikbaar: de Boxster S Porsche Design Edition 2 en de Cayman S Sport. Met deze uitbreiding wordt het gamma sportauto’s met een middenmotor van Porsche steeds breder. De Boxster S Porsche Design Edition 2 en de Cayman S Sport zijn beide voorzien van een 3,4-litermotor met 303 pk (223 kW) – dat is 8 pk meer dan de Porsche Cayman S en de Porsche Boxster S.

Serieuze GT3-look

De Cayman S Sport is kleurrijker dan de Boxster S Porsche Design Edition 2: standaard is hij leverbaar in de kleuren van de Porsche GT3: oranje en groen. De typeaanduiding is te vinden op de flank van de auto. Andere kleuren die beschikbaar zijn voor dit model: Black, Indian Red, Speed Yellow en Carrara White. De kleur Arctic Silver Metallic is verkrijgbaar tegen meerprijs.

Net als op de GT3 vormen de zwarte velgen, buitenspiegels en luchtinlaten een sportief contrast op de Cayman S Sport. De kleur karakteriseert tevens het interieur van de auto, met zijn ronde instrumenten zonder de gebruikelijke behuizing rondom. En er zijn meer elementen die de Cayman S Sport zijn extra sportieve uit-

straling geven. Bijvoorbeeld de Bi-xenon koplampen, het Sports Chrono-pakket en de sportstoelen, dat standaard geleverd wordt. De sportuitlaten met dubbele einddemper en de alcantara-afwerking op de versnellingspook, de handrem en het stuurwiel zorgen voor een serieuze GT3look.

Behalve de 303 pk van de boxermotor geven het standaard gemonteerde Porsche Active Suspension Management (PASM), dat de gehele auto 10 millimeter verlaagt, en de spoorverbreders van vijf millimeter achter de 19-inch SportDesign-wielen een sensatie van sportieve kracht.

Gelimiteerde oplage

De Porsche Boxster S Porsche Design Edition 2 en de Cayman S Sport zijn de op-

volgers van de Cayman S Porsche Design Edition 1 en de Boxster RS 60 Spyder, die inmiddels zijn uitverkocht. Ook de twee nieuwe Porsche-modellen zijn gebaseerd op de prijswinnende Boxster S en Cayman S.

Nog maar een paar weken geleden won Porsches roadster de eerste prijs in de categorie ‘sportiefste cabriolet tot 80.000 euro’ van het Duitse autoblad Sport Auto. Uit een klantonderzoek van J.D. Power kwam de Porsche Boxster als eerste uit de bus in de categorie ‘beste model’.

Afgaand op de ervaringen met de Cayman S Porsche Design Edition 1 en de Boxster RS 60 Spyder verwacht Porsche een grote vraag naar de twee nieuwe modellen. Elke auto wordt voorzien van een uniek serienummer dat is terug te vinden op een plaquette op het dashboardkastje.

De Cayman S Sport verschijnt in een oplage van 700 exemplaren. De wereldpremière vindt plaats tijdens de Parijs Motor Show van 2 tot en met 14 oktober 2008. <<>>

BRP Can-Am Spyder Roadster of de Y-factor

Een unieke ervaring

De eerste ontmoeting met een Can-Am Spyder Roadster zegt meestal al genoeg: jongeren bewonderen hem met open mond en grote ogen en vragen zich af waar zoiets vandaan komt. Volwassenen ondervragen de eigenaar dan weer graag en voorbijgangers vroegen zelfs of ze even op het “beest” mochten zitten. De Spyder lijkt nu eenmaal op een gigantische schorpioen die rechtstreeks uit een sciencefictionfilm gekropen is. En hij laat niemand onberoerd. De Can-Am Spyder is een compromis tussen auto en motor, beschikt over een motor van 1.000 cm³ , maar je kunt hem enkel proberen te temmen met een autorijbewijs. Deze grote “driewieler” is verkrijgbaar in twee modellen: de SM5 met mechanische versnellingsbak en de SE5 met elektronische sequentiële transmissie. De twee versies hebben 5 versnellingen en een achteruit. We hebben dat alternatief kunnen vergelijken in de Zwitserse Alpen.

Uiterlijk

Als je naar de foto's kijkt, valt meteen op dat de Spyder een rijdend gevaarte is dat we nog maar weinig op onze wegen gezien hebben. Het is een soort driewieler voor volwassenen, met een knappe look en sportieve allures. De indrukwekkende voorkant bestaat uit twee wielen ondersteund door double wishbone-ophanging. De aerodynamische snuit verbergt dan weer een kofferruimte die een valhelm of relatief grote rugzak kan bevatten. Boven de neus ontdekken we de dubbele lichten die de Spyder een vrij originele aanblik geven, met daarboven een wind-

scherm, onmisbaar voor lange ritten op de autosnelweg. De motor is vernuftig verborgen onder de grijze en zwarte dekplaten van onze testversie, en alleen de twee koelventilatoren verraden de kracht van deze machine. Ten slotte beschikt de Spyder ook over een lang zadel voor twee personen en een erg uitgesproken achterste met een futuristische look. De drie wielen van de Spyder worden beschermd door de efficiënte spatborden en zoals de veiligheidsregels het vragen, worden ze aangegeven met breedtelichten vooraan en reflectoren achteraan.

Het eerste

contact

Nadat we de Spyder goed bekeken hebben, zoals een kind dat met zijn eerste fietsje doet, nemen we plaats achter het stuur. De eerste indruk is heel positief: de rijder zit gemakkelijk en de rijpositie is aangenaam. We ontdekken een vernuftige mix van een grootse wegmotor en een quad van de nieuwe generatie. Vergeet niet dat we plaatsnemen op een NoordAmerikaanse creatie: voordat we de motor aanzetten, moeten we eerst de veiligheidsrichtlijnen lezen en bevestigen dat we ze goed begrepen hebben door op een knop op het instrumentenbord te drukken!

De motor start met een simpele druk op de knop van de startmotor. We zijn al snel verrast en betoverd door het rauwe geluid dat de Spyder produceert via de enorme uitlaat. Tussen de bovenbenen van de rijder zit immers een motor die zich al bewezen heeft in andere machines van de BRP-groep, de Rotax 990. Na enkele snelle tips over het remmen en het schakelen (dat gebeurt met de voet zoals bij een motor), zijn we klaar voor het echte werk!

Op de weg

De eerste keren dat de wielen draaien, is dat zeker voor een motorrijder een evenwichtsoefening. Het nemen van de eerste bochten verloopt vrij moeilijk maar we zijn al snel gewoon aan de behendigheid die eigen is aan deze Spyder. De bestuurder moet gewoon mee bewegen in de snel genomen bochten. Even wennen, maar we laten ons al snel meeslepen en versnellen altijd maar brutaler.

Het remsysteem is elektronisch verdeeld zodat de bestuurder de remkracht tussen de voorste wielen en het achterste wiel niet zelf hoeft te doseren. De eerste keer dat we wat harder remmen, gaan we instinctief op zoek naar de handrem aan de rechterkant, maar er is er geen omdat het

hele remsysteem geregeld wordt door de rechtervoet en de remdrukregelaar (EBD). Na een uurtje bochtenwerk hebben we de Spyder perfect onder controle, zonder dat we echter zijn limieten hebben kunnen testen. Met een motor van 998 ccm die zo’n 106 pk en een indrukwekkend koppel van 104,3 Nm voortbrengt, kan je je maar beter goed vasthouden aan het stuur als je deze “driewieler” het vuur aan de schenen wil leggen!

In rechte lijn gaat de Spyder van 0 naar 100 km/u in 4,5 seconden. Indrukwekkend, des te meer omdat aan een snelheid van 50 km/u de elektronica onze hartstocht niet afremt en we de achterste band kunnen laten gieren. In de bochten is het een heel ander verhaal! De sterk aanwezige elektronica laat de motorrijder nooit in de fout gaan, een beetje teveel gas in de bocht wordt meteen afgestraft door de injectie af te sluiten. Dat zorgt ervoor dat de bestuurder niet voor onaangename verrassingen komt te staan, maar beperkt tegelijkertijd soms het rijplezier.

In onze test is het weggedrag van de Spyder echt zijn sterkste punt. Met de twee

165/65 R14 wagenbanden vooraan en de 225/50 R15 band achteraan, plakt de Spyder letterlijk op de weg. Om één van de voorste wielen van de grond te krijgen, moet je een rotonde al heel erg snel nemen. Op dat moment neemt de elektronica het over waardoor het enthousiasme meteen getemperd wordt.

Aan de topsnelheden van de Spyder kan je ongelooflijk hard over de weg scheuren, in tegenstelling tot het overgrote deel van de quads dat meestal een beperkte topsnel-

heid haalt. We hebben onze test ook voortgezet op de autosnelweg en na enkele minuten van aanpassing integreerde onze testmachine zich naadloos in het verkeer, enkele verwonderde blikken van andere weggebruikers uitgezonderd.

Doelpubliek

Zoals we in het begin van dit artikel al vermeld hebben, is de Can-Am Spyder vooral bedoeld voor automobilisten die de sensaties van een motor met grote cilinderinhoud willen ervaren, maar die de stap niet durven te zetten of die geen motorrijbewijs willen halen. De Spyder is dan ook toegankelijk voor mensen met een autorijbewijs en is erg makkelijk om mee te rijden. De manuele sequentiële versnellingsbak met 5 versnellingen laat zich heel gemakkelijk bedienen en met de geïntegreerde achteruitversnelling kan er gemakkelijk geparkeerd worden op twee motorparkeerplaatsen, of op één autoparkeerplaats.

De Spyder is beschikbaar in drie kleuren: maanzilver, goudgeel en roadster rood.<<>>

www.brp.com

Can-Am Spyder Roadster by BRP

starring: Michel & girlfriend

Belgische wijnbouwers in Frankrijk

Château La Marzelle, van hobby tot passie

Jacqueline en Jean-Jacques Sioen kochten in 1997 het Grand Cru Classé domein Château La Marzelle in Saint-Émilion en maakten in een decennium van het domein een prestigieuze wijngaard. Wat aanvankelijk een hobby was, groeide uit tot een heuse passie. Een passie die de familie eigen is. Managers in hart en nieren, met oog voor zaken, maar ook met een groot hart voor kunst en lekkere wijn.

Geen goede wijn zonder goede terroir.

Het terroir (bodem of bodemsamenstelling) van Château La Marzelle heeft een grote invloed op het karakter van de druiven en dus van de wijn. De toplaag van de

Het domein

Het domein Château La Marzelle bestaat sinds 1821 en was één van de eerste wijngaarden die geklasseerd werden in 1955. Het huidige domein beslaat 17 hectaren met Merlot (80%), Cabernet Franc (13%) en Cabernet Sauvignon (7%) ranken. Deze wijnranken groeien op een kleigrond waardoor ze ook in de hete zomers een natuurlijke koelte genieten. Dit resulteert in een elegante en subtiele smaak van de druiven die de authenticiteit en de identiteit van de wijn bepalen.

Een visie

Het volstaat niet om gepassioneerd te zijn. Achter de passie hoort een visie. Bij de familie Sioen is deze visie: wijn verbouwen op een traditionele manier, met een uiterste zorg voor druif en wijnrank en met als doel één van de parels van Saint-Emilion te worden. Reeds 11 jaar zorgen Jacqueline en Jean-Jacques Sioen, samen met

een dynamisch en onderlegd team, voor een schitterende wijn. De ‘Chef de Culture’ draagt, samen met 4 vaste arbeiders en enkele tientallen seizoensarbeiders, zorg voor de meer dan 100.000 wijnranken.

bodem (grindzand) is belangrijk voor de voeding van de plant, terwijl de kleiige ondergrond juist het karakter van de druif beïnvloedt. Ook de capaciteit van de bodem om water op te slaan speelt een belangrijke rol. “In Château La Marzelle

Château La Marzelle, van hobby tot passie foto’s Château La Marzelle

wordt de organische bemesting en natuurlijke drainage minutieus aangepast per perceel”, aldus Jean-Jacques Sioen. Het verwijderen van grote bladeren om de druiven bloot te stellen aan de zon, de zomeroogst of ‘vendanges vertes’ (om het aantal trossen per rank te beperken) en de pluk van de druiven zelf gebeurt manueel. De druiven worden daarna nauwgezet geselecteerd (in drie fasen via een roltapijt) en enkel de beste, zwarte, rijpe druiven komen in aanmerking voor productie.

Van druif tot wijn

Deze druiven worden gekneusd: ze barsten open en er ontstaat een mengsel van pitten, schillen en sap. Dat mengsel (most) gaat naar een gistingstank. Na dit koud pre-gistingsproces, volgt de alcoholische gisting. Hier wordt de suiker van de druiven omgezet in alcohol en koolzuurgas. Bij die omzetting komt er warmte vrij. De ideale gistingstemperatuur voor Château La Marzelle ligt rond de 28°C. Na de alcoholgisting worden lekwijn en perswijn (geperst uit de resterende koek van schillen, pitten en sap na gisting) in eikenhouten vaten van 225 liter bewaard om verder te rijpen. De wijn neemt dan looistoffen en aroma's op uit het hout. Château La Marzelle werkt elk jaar met 50% nieuwe vaten en past een lang en zacht rijpingsproces (9 tot 16 maanden) toe, steeds onder geklimatiseerde omstandigheden met een geregelde vochtigheidsgraad van 80%. Door natuurlijke bezinking wordt de wijn geklaard, waardoor filtering van de wijn vlak voor het bottelen niet meer nodig is. Nadien worden de flessen opgeslagen in gekoelde wijnkelders.

Men produceert ongeveer 35 à 40 hectoliter per hectare, wat 25-20% minder bedraagt dan de toegelaten quota.

Investeringen

De vorige eigenaars lieten alles wat op hun beloop en oogstten zoveel mogelijk voor een zo hoog mogelijke productie. Met de familie Sioen en de nieuwe ‘Chef de Culture’ is dit drastisch veranderd. Kwaliteit gaat nu vóór kwantiteit. Ze investeerden volop in mensen, vaten, machines en gebouwen.

Het landhuis op het domein werd volledig

gerenoveerd en in haar oorspronkelijke staat hersteld. Het is een vredige haven, midden in wijngaard, waar het heerlijk vertoeven is. Ook de gebouwen waar de wijn wordt geproduceerd en de kantoren werden volledig vernieuwd. In de grote ontvangst- en degustatieruimte kan men zowat 100 mensen ontvangen.

Elk jaar beter

Dankzij de doorgedreven investeringen en toewijding verbetert de kwaliteit van de wijn elk jaar. Maar je mag nog de beste wijn maken, als de rest van de wereld dat niet te weten komt, blijf je ermee zitten. De verkoop begon pas te vlotten toen Château La Marzelle enkele blindproeverijen won en (her)ontdekt werd door wijncritici. Zo kregen ze uitstekende kritieken van gereputeerde wijnkenners zoals Jean-Marc Quarin, Bettane et Dessauve (Tast), Phi-

lippe Maurange (La Revue du Vin de France), Patrick Dussert-Gerber, Jancis Robinson (Decanter) en vele anderen. Wine Spectator, Vinum (Zwitserland) en In Vino Veritas (België) quoteren Château La Marzelle tot één van de betere grands crus classés van Saint-Emilion. Andreas Larsson, uitgeroepen tot de beste sommelier ter wereld, volgt de ontwikkelingen op het domein La Marzelle van dichtbij.

Château La Marzelle is verpakt in traditionele houten kisten met brandmerk en is beschikbaar in verschillende uitvoeringen, van een kist met één fles tot een kist met drie dubbele magnum flessen. <<>>

www.lamarzelle.com

www.chateaulamarzelle.com

Château La Marzelle, van hobby tot passie

© Château La Marzelle

© Château La Marzelle

Een overweldigend en verzadigend gevoel

Le Mans Classic 2008

Met het liedje “Take me to the candyshop” van 50Cent in het hoofd denk ik terug aan Le Mans Classic. Je voelt je immers als een kind dat losgelaten wordt in een immense snoepwinkel. Je mag smullen tot je er buikpijn van hebt. Een speeltuin voor grote kinderen en dan maak ik ook de associatie met het gezegde: “The difference between men and boys is the size of their toys”.

vendien laten overhalen om te kamperen. Voor alle zekerheid heb ik als oefening de ruime tent van 8 personen op voorhand thuis opgesteld. Opdracht geslaagd, want het moderne kampeermateriaal is zo sim-

Hoe kan ik vertellen over deze happening zonder superlatieven te gebruiken ? Bijna een onmogelijke opgave. Le Mans Classic staat voor een tweejaarlijks event. Het systeem is als volgt. Om te mogen deelnemen moet je beschikken over een originele wagen die als type tussen 1923 en 1979 heeft deelgenomen aan de 24 Uren van Le Mans. De wagens worden opgedeeld in 6 klasses volgens tijdsperiode. Iedere klasse bestaat uit 65 deelnemers.

De bedoeling is dat er een race van 24 uren gereden wordt. De start wordt gegeven om 16 uur zaterdagnamiddag, de finish zondag 16 uur. Iedere categorie rijdt 3 manches van 45 minuten. Op deze manier is er een echte wedstrijd en wordt toch niet het onderste uit de kan gehaald van deze unieke museumstukken. Dit neemt niet weg dat er stevig gereden

wordt en je mag niet dromen dat er iets met deze prachtige auto’s gebeurt. Langs de andere kant zijn ze gemaakt om te racen en niet om te staan verkommeren in een museum.

De auto komt op de eerste plaats

De reis naar Le Mans op zich is al een belevenis. Sinds kort kan je vanuit België via Rouen rijden en vermijd je het drukke Parijs. Deze autosnelweg is al goed gekend en je ziet dan ook vele oldtimers uit Engeland deze route kiezen. Met lederen muts in een vooroorlogs open voertuig trotseren ze weer en wind. Een streling voor het oog. Ondanks dat Goodwood, ook een oldtimer-meeting van formaat in Groot-Brittanië op het zelfde moment viel, staken Britten met duizenden het kanaal over.

Voor het eerst in mijn leven heb ik me bo-

pel en vernuftig geworden. Zelfs voor iemand met twee linkerhanden moet dit lukken.

Op de camping in Le Mans aangekomen hebben we een naar ons gevoel goed plekje ingepalmd en binnen de korste keren was de klus geklaard. Achteraf gezien ben ik heel blij met deze ervaring, omdat je nog dichter bij het gebeuren betrokken wordt. Je bent ook niet alleen. De kampeerplaats stond vol met de meest exotische voertuigen. Noem het en het staat daar, bijvoorbeeld de 356 club uit Nederland. In tegenstelling tot wat de buitenwereld soms denkt, blijven eigenaars van een sportwagen sportief. Het hoeft niet altijd grote luxe te zijn. De auto komt op de eerste plaats. Heel aangenaam om tussen gelijkgezinden te vertoeven.

© Alain Heggerick

© Alain Heggerick©

Alain Heggerick

© Alain Heggerick

De adrenaline stijgt

Naast het wedstrijdgebeuren is er zoveel te zien dat je eigenlijk tijd te kort komt. Op geen enkel ander event heb ik al zoveel oldtimers verzameld gezien. Enkele maanden geleden bezocht ik de oldtimerbeurs Techno Classica in Essen. Het verschil met Le Mans is dat Essen een statisch gegeven is. Op het circuit van La Sarthe zie je, ruik je en hoor je de meest legendarische auto’s in volle actie.

Ieder merk heeft zijn eigen voorziene ruimte, zo heb je ook de Porsche Village. Na inschrijving via de Porsche Club France krijg je toegang tot de Porsche Parking en Lounge. De adrenaline stijgt bij het aanschouwen van een zee van wel meer dan 1000 Porsches. Vol enthousiasme begin je de lange rijen te inspecteren, maar al vlug geef je het op en heb je alleen nog oog voor de speciale, zeldzame exemplaren zoals meerdere 550’s, 356 Speedsters, Carrera GT’s, enz... Als dit nog niet exclusief genoeg is, wandel je verder naar de Paddocks.

Alle rariteiten in veelvoud

Daar vind je ondermeer de officiële stand van Porsche Classic met een GT1, 956 en 356. Verder zie je alle boxen van de deelnemende wagens. In tegenstelling tot andere meetings zie je alle rariteiten in veelvoud, bv. een viertal 917’s, 935, 936, 906 en ga zo maar verder. Ter gelegenheid van het 60-jarig bestaan van Porsche was er ook een parade waarbij je heel de geschiedenis van ons geliefkoosde merk zag voorbijrijden. Jammer genoeg duurde dit maar één ronde.

Verrassend was ook de race met elektrische auto’s voor kinderen. Prachtige replica’s van bestaande modellen stonden voor 250 euro voor een kleine ronde ter beschikking van jongens en meisjes. Net zoals bij een echte Le Mans race liepen ze voor de start naar hun bolide. Om nog een beter beeld van de actie te krijgen doe je er goed aan om met de wagen naar één van de legendarische bochten te rijden. Het is er drummen om een goed plekje te veroveren. Le Mans Classic groeit iedere editie ferm aan. In

2006 waren er slechts 30.000 bezoekers, nu wordt al van 100.000 gesproken. Dit betekent dat je er tijdig moet bij zijn om je tickets te reserveren.

Als God in Frankrijk

Kippenvel kreeg ik bij het zien van 935’s en 936’s in Arnage om 1 uur ‘s nachts. Je ziet het bulderend geweld afkomen, vervolgens lichten de remschijven roodgloeiend op. Het gaspedaal wordt stevig ingedrukt en vlammen schieten uit de uitlaten bij het opschakelen. Net zoals toen lieten de 935 en 936 de concurrentie ter plekke.

Le Mans betekent weinig nachtrust voor een die-hard, zeker als je kampeert. Inslapen lukt wel, maar nu en dan maken de gillende motoren je toch wakker. Jouw reporter is geen ochtendmens en moet rustig wakker worden. De ideale manier heb ik in Le Mans gevonden: ontbijten in één van de nabijgelegen dorpjes. Een echte Franse croissant met koffie op een zonnig terras aan een rond punt waar alle toeschouwers met hun oldtimer de revue passeren. Dat is pas echt leven als God in Frankrijk.

Uitzonderlijke kwaliteit

Zijn er minpunten te melden over Le Mans Classic? Het circuit oogt zeer veilig met hoge omheiningen, maar dit maakt het niet makkelijk voor de amateur-fotografen om perfecte foto’s te maken. Indien dit event in Duitsland zou plaatsvinden, dan had je zeker een shuttle-bus die je naar de ingang brengt. Veel toeschouwers betekent meer beperkingen en minder bewegingsvrijheid.

Desondanks blijft dit een event dat je gewoon niet mag missen. Het plateau van deelnemende wagens is van een uitzonderlijke kwaliteit en in veelvoud aanwezig. Je vraagt je nadien af of het nog zin heeft om andere meetings bij te wonen. Het geeft een overweldigend en verzadigend gevoel. Je beseft uiteraard dat Le Mans een concentratie is van liefhebbers, maar op een bepaald moment lijkt het of de hele wereld met een sportwagen rijdt. Het paradijs op aarde? Zie je wel, het lukt echt niet om superlatieven te vermijden. <<>>

Le Mans Classic 2008

door Alain Heggerick

© Alain Heggerick

© Alain Heggerick

© Alain Heggerick

Bruno van Waeyenberghe

‘We sell what we fly and fly what we sell’

Soms is de scheidingslijn tussen hoog- en laagvliegen flinterdun. Neem nu Bruno van Waeyenberghe. Hij is niet alleen dealer van razend potente acrovliegtuigen die hij ook nog eens zelf bestuurt, maar was ook nog trotse eigenaar van een Porsche 911 GT3. In gesprek met een letterlijk bevlogen man.

pakketvervoerders. Het dealerschap voor de vliegtuigen Extra heeft hij te danken aan zowel zijn vliegervaring als zijn contacten met Extra oprichter Walter Extra die hij in 1995 in Amerika ontmoette. Walter Extra vond dat de afzet van vliegtuigen Extra in Europa meer aandacht verdiende; bijna 85 procent van de productie werd destijds in Amerika afgezet. Sinds Van Waeyenberghe die handschoen opnam, verschoof dit percentage gestaag. Tegenwoordig verkoopt hij ongeveer de helft van de jaarproductie vliegtuigen Extra binnen Europa en daarbuiten. (Extra Aircraft bouwt gemiddeld een vliegtuig per werkweek).

We ontmoeten Van Waeyenberghe (°Gent, 1960) op de zonovergoten tarmac van Berlin-Schönefeld Airport. ‘s Mans aanwezigheid op de Internationale Luftfahrt Ausstattung 2008 heeft een reden. Als distributeur van kunstvlucht-vliegtuigen Extra Aircraft mag hij tijdens de ILA 2008 niet ontbreken om bestaande klanten en toekomstige prospects te woord te staan. En die hebben alle reden om even te pauzeren bij de stand. Want de vliegtuigen Extra Aircraft 300SC en Extra 300L zijn het aanzien meer dan waard. Wat ook geldt voor de hooggevleugelde Extra EA500 turboprop die hen gezelschap houdt. Maar dat is een reisvliegtuig, terwijl de zuigermotor aangedreven 300SC en 300L acro-vliegtuigen zijn.

Extraviation

Van Waeyenberghe bestiert sinds 1997 Extraviation Ltd. op Kortrijk Airport. Voordien zwierf hij over heel de wereld en bekleedde onder meer een directiefunctie bij UPS Benelux, één van ‘s wereld grootste

De erkenning voor zijn vakmanschap is zo groot, dat hij als check pilot optreedt voor de Extra fabriek. Ondertussen zijn via Extraviation meer dan tachtig vliegtuigen verkocht naar meer dan dertig landen. Daarnaast is Extraviation gespecialiseerd in de aan- en verkoop van klassieke en oude oorlogsvliegtuigen.

Vliegen

Van Waeyenberghe is van jongs af gecharmeerd door het vliegen. Al op twaalfjarige leeftijd was hij met succes in de weer met radiografisch bestuurde miniatuurvliegtuigen om amper drie jaar later vicekampioen RC Aerobatics van België te worden: “Dat lijkt misschien kinderachtig, maar het biedt je wel de mogelijkheid de effecten van je handelingen op een afstand te bekijken. Je leert daar driedimensionaal door denken. En daar pluk je later de vruchten van tijdens acro vluchten”, weet hij nu.

Na zweefvlieglessen op zeventienjarige leeftijd wordt vier jaar later het privébrevet gehaald. Rond 1990 komt het ‘acro-virus’ bij Van Waeyenberghe tot volle wasdom als een dubbeldekker acro-vliegtuig Pitts S2A wordt aangeschaft. Het leidt zelfs tot de oprichting van een acro-

Bruno of Arabia. De eerste burgerpiloot die meevliegt met de Royal Jordanian Falcons.

Zo ziet een formatie van vijf vliegtuigen er vanuit het vijfde vliegtuig uit...

Voorafgaand aan een formatievlucht neemt Van Waeyenberghe de bewegingen in de lucht met de hand door. Hij traint tevens piloten van de Royal Jordanian Falcons.

vliegschool in de USA waar hij zich ontpopt als acro-instructeur.

Inmiddels staan meer dan 4.000 uren opgetekend in Van Waeyenberghe’s vliegerlogboek, bijeengesprokkeld in meer dan 75 verschillende vliegtuigtypen. Een niet onaanzienlijk deel daarvan (meer dan 1.300) is afgelegd in vliegtuigen Extra 300. Het bedrijfsadagium van Extraviation “We fly what we sell and we sell what we fly”, kan hier dus letterlijk worden opgevat.

Acro

Het is een gesprek met onderbrekingen door regelmatig voorbijkomende vliegtuigen die in Berlijn een airshow opvoeren. Op enig moment valt Van Waeyenberghe helemaal stil en wijst naar het zwerk: “Nu zie je waartoe een Extra acro vliegtuig in staat is”. Hoog in de lucht voert Duits acro kampioen Klaus Schroth met zijn Extra 300 de meest indrukwekkende en onmogelijke kunstfiguren met chirurgische precisie uit.

Doordat Van Waeyenberghe zelf acro vliegt én anderen daarvoor opleidt, weet hij van de hoed en de rand. Sterker: hij is in het bezit van een internationale autorisatie om zowel solo als in groepsverband demo's te verzorgen tijdens airshows. Hij heeft dan ook de nodige solo-ervaring alsook het beoefenen van acro in groepsverband. Tot voor kort maakte hij deel uit van het Britse demoteam “The Blades” waar hij als “Blade 4” meevloog. Ook de Royal Jordanian Falcons zien hem gaarne komen. “Maar in formatie acro bedrijven, is van een gans andere grootorde dan solo vliegen”, verzekert hij.

Service

's Mans reizen brengen hem over de hele wereld. Om Extra's te verkopen, af te leveren of logistieke ondersteuning te verlenen. Zijn dealership omspant immers de ganse globe minus de USA. Wat inhoudt dat hij jaarlijks tientallen intercontinentale vluchten maakt en vaker in hotelkamers dan thuis verblijft.

Toch is het bij vliegtuigen Extra geen kwestie van bestellen, afleveren en wegwezen, blijkt: “Soms komt er iemand bij me die een Extra wil kopen. Als ik dan doorvraag naar zijn motieven en ervaring

In formatie over de kap vereist vakmanschap en koelbloedigheid.

of even met hem vlieg, bekruipt me wel eens het gevoel dat het verstandiger is dat de klant in kwestie nog even wacht. Dan adviseer ik hem eerst ervaring op te doen op een minder heftig acro vliegtuig en daarna terug te komen”. Van Waeyenberghe vervolgt: “Want de vliegtuigen Extra zijn uiterst potente machines waarbij de belastingslimieten tussen -10 en +10 G liggen. Daarom verzorg ik ook overgangstrainingen waarbij ik nieuwe eigenaars de ins en outs van het vliegen met een Extra bijbreng. Pas als je het vliegtuig als het ware als een tweede huid aantrekt, kun je er het meeste van profiteren.”

Porsche Van Waeyenberghe bezat in de loop der jaren verschillende Porsches: een 911 Carrera (1980), een Boxster (1998) en

een uit de gelimiteerde serie afkomstige 911 GT3 (2000), voor hem de meest ‘pure Porsche’ ooit. “Die GT3 was een exemplaar met atmosferische motor waarbij alles gewoon perfect op z’n plaats zat. De auto is volstrekt circuitfähig dankzij de lichtgewicht constructie en het beschikbare motorvermogen”. Momenteel dubt hij tussen een nieuwe 911 of opnieuw een GT.

Maar waarom geen Ferrari of Lambourgini? “Dat zijn ‘kijkauto’s’, antwoordt hij resoluut. Bovendien gaan Porsches nooit kapot en hebben een veel langere levensduur dankzij de uitstekende engineering. Daar wordt gewoon het beste materiaal op de beste plaats toegepast. Ze zijn veel minder hightech dan die Italiaanse collega’s maar door minder elektronica ook veel minder storingsgevoelig. Misschien dat daar wel een parallel ligt tussen de vliegtuigen Extra en Porsche: perfectie in afwerking gekoppeld aan prestatie en Duitse grundligkeit”.

Hoewel Van Waeyenberghe met zijn GT3 wel een paar keer op het circuit is geweest, waren het uitzonderingen: “Ik nam de auto meestal gewoon voor het plezier van het rijden. Om te genieten”.

Onvergelijkbaar

Een vergelijk tussen de vliegtuigen Extra en Porsche valt niet echt te trekken. Ze beschikken weliswaar beiden over zescilinder boxermotoren. Goed voor 315 pk in de vliegtuigen Extra tegen 415 pk in de 911 GT3. Maar de GT3 heeft een cilinderinhoud van ‘slechts’ 3,6 liter tegen 8,9 liter in de vliegtuigen Extra. De aandrijf-

WEDSTRIJDVERBAND

De vliegtuigen van het Duitse Extra Aircraft hebben in de ruim 25 jaar dat de fabriek bestaat een uiterst competitief imago opgebouwd. Zo presteert de Duitser Matthias Dolderer uitstekend met de nieuwe EA 300 SC in de World Aerobatics Cup. Ook eisen Peter Besenyei en Nicolas Ivanoff beiden momenteel een prominente plek op met een Extra 300SR in de Red Bull Airrace.

Extra Aircraft richtte recent zelfs een eigen ‘renstal’ op onder de naam Velocity Solutions. Die houdt zich bezig met het verder ontwikkelen van de vliegtuigen Extra 300SR door te kijken welke verbeteringen mogelijk zijn op aërodynamisch, technisch en motorvermogengebied om ze nog sneller te maken. Van Waeyenberghe is benoemd tot general manager van deze renstal.

Beide takken van sport verschillen nogal van elkaar. Bij een airrace moet een parcours met hindernissen in een zo kort mogelijk tijd foutloos worden afgelegd. Bij echte aerobatics is sprake van een fictieve box die langs alle zijden een kilometer meet. Hierbinnen moet een bepaalde sequentie stijlfiguren zo correct en zo snel mogelijk worden uitgevoerd.

Beide vliegtuigtypen Extra 300SC en 300SR worden gevoerd naast twee tweepersoons modellen, de Extra 300L en de Extra 200 Advanced Aerobatic Trainer.

De ongelofelijke sterkte danken de rompen en vleugels aan het veelvuldig toepassen van carbonfiber en compositiematerialen.

units zijn dan ook ontworpen voor totaal andere doeleinden. Ook een vergelijk tussen besturen en vliegen gaat mank. Daar waar de G-krachten bij een Extra 300 zich in rap tempo hoog opbouwen tijdens manoeuvres, is daarvan tijdens het rijden met een 911 amper sprake. <<>>

Geen gezichtsbedrog, dit manoeuvre van de Blades. Bruno Van Waeyenberghe vloog enkele seizoenen bij de Britse Blades als ‘Blade 4’.

Fraai om te zien maar uiterst moeilijk om uit te voeren, deze zogeheten spiegelformatie.

Can-AmTM Spyder® roadster

• Soepele vijfversnellingsbak + achteruit

• Verkrijgbaar in 2 versies: manueel en half-automatisch

• Onderhoudsvrije riemaandrijving

• State of the Art veiligheidssystemen: ABS, ESP, Tractiecontrole, …

• Uiterst soepele Rotax 990 EFI V-Twin motor

• Elektronisch geregelde stuurbekrachtiging

KOM HEM TESTEN BIJ:

BELGIE

Cenmoto - Lier

Piranha-Racing - Tessenderlo

Wim Motors - Lotenhulle

Jet Spirit - Jemeppe-Sur-Meuse

Guerin Automobiles - Pecq-Tournai

Millenium Yellow

Silver MoonRoadster Red

© Porsche AG © Porsche

AG

Gelimiteerde versie van de Porsche Boxster S

Boxster S Porsche Design Edition 2

In de top van het gamma sportauto’s met een middenmotor van Porsche zijn nu twee nieuwe modellen beschikbaar: de Boxster S Porsche Design Edition 2 en de Cayman S Sport. Met deze uitbreiding wordt het gamma sportauto’s met een middenmotor van Porsche steeds breder. De Boxster S Porsche Design Edition 2 en de Cayman S Sport zijn beide voorzien van een 3,4-litermotor met 303 pk (223 kW) – dat is 8 pk meer dan de Porsche Cayman S en de Porsche Boxster S.

Carrara White

De Boxster S Porsche Design Edition 2

geeft de exclusieve lakkleur Carrara White een nieuwe dimensie: de standaard SportDesign-sterspaakwielen van 19 inch, de luchtinlaten aan beide zijden, de middenconsole en de wijzerplaten in het instru-

De auto wordt bij aflevering vergezeld van een uniek accessoire voor de koper: het Porsche Design Edition 2 Chronograafherenpolshorloge uit de Dashboardcollectie. Dit polshorloge is voorzien van een witte wijzerplaat, wat refereert aan de witte toerenteller en snelheidsmeter in de

mentarium zijn allemaal afgewerkt in de kleur Carrara White. Een sportieve, grijze striping over de lengte van de auto accentueert de fraaie, witte afwerking van de Boxster S Porsche Design Edition 2, net als de rode achterlichten dat doen. Voor een fraai contrast zijn de klassieke kleuren Stone Grey en Black gebruikt voor het dak en het lederen interieur.

Boxster S Porsche Design Edition 2. Het herenpolshorloge is uiteraard speciaal ontwikkeld voor het nieuwe Porsche-model.

Van de Boxster S Porsche Design Edition 2 produceert Porsche 500 exemplaren. De wereldpremière vindt plaats tijdens de Parijs Motor Show van 2 tot en met 14 oktober 2008. <<>>

Ben Van de Meutter

Hoofdsommelier op een drijvende luxestad

Als je Ben Van de Meutter over wijnen en zijn passie wilt horen praten, haal je best een wereldatlas uit de kast of ben je maar beter op de hoogte van de diverse zeeroutes die de Crystal Cruises volgen. Onze landgenoot is immers de helft van het jaar ergens op één van de wereldzeeën aan het rondvaren. Als hoofdsommelier van het befaamde Serenity cruiseschip. Mij wordt het net iets makkelijker gemaakt. Het gebeurt immers sporadisch dat Ben gewoon in Antwerpen een paar dagen op zijn appartement doorbrengt. Voor wijn is het nog net iets te vroeg, dus begeven we ons met een geurende kop koffie aan tafel.

CMm: Hoe komt iemand op het idee om op een cruiseschip aan de slag te gaan?

Ben VdM: “Ik ben altijd iemand geweest die van reizen hield en graag het avontuur opzocht. Toen ik pas 15 jaar was had de reismicrobe me al behoorlijk aangetast. Ook al waren het toen meer avonturenreizen binnen Europa, ik wist dat deze tochten zouden resulteren in een beroepskeuze waarin reizen een centrale plaats zouden innemen. Toen ik 17 was en het op school voor bekeken hield, vertrok ik dan voor een jaar naar Australië. Ik trok daar rond, maar ging regelmatig ook werken, ervaring opdoen. Ik heb nooit de bedoeling gehad om doelloos de wijde wereld in te trekken.”

CMm: Wat was er eerst, de passie voor de wijn of die voor de zee?

Ben VdM: “De passie voor de zee is er pas later gekomen omdat ik op een cruiseschip ging werken, nu goed 14 jaar geleden. De interesse voor wijn had ik al op veel vroegere leeftijd. In Australië woonde ik aan de Westkust, in Margareth River, een plaatsje dat gekend is als een paradijs voor surfers maar waar ook heel goede wijnen te vinden zijn. Het is een Mediterraans klimaat en in de jaren ‘70 heeft de gekende, recent overleden, Amerikaanse wijnmaker Robert Mondavi (van Opus One in Napa Valley, USA) er wijngaarden aangelegd. Als jong kereltje werkte ik daar in een wijnhandel. En zo heb ik stilaan kennis opgedaan.

De passie voor wijnen bracht me later ook in Frankrijk waar ik elk jaar op één van de domeinen ging meehelpen om de wijnoogsten te doen. En mijn kennis bleef groeien. Waar anderen romans lazen, ging ik lezen over wijn. Later heb ik dan nog diverse studies gevolgd in Frankrijk, zoals een, drie maanden durende, cursus aan de ‘Université du Vin’ in Suze-la-Rousse, nabij Avignon.”

CMm: Je broer heeft jaren op cruiseschepen van Cunard gewerkt. Toen hij vol heimwee terug naar huis kwam, groeide bij jou juist het verlangen om op zo’n cruiseschip te gaan werken?

Ben VdM: “Mijn broer had me veel over het leven aan boord van zo’n cruiseschip verteld. Ik vond dit inderdaad wel interessant klinken en dan droomde ik er vooral van dat ik aan boord iets als sommelier zou kunnen doen. Het probleem was dat ik niet over het nodige diploma beschikte. Toch besloot ik te solliciteren. De mensen in Hamburg zagen dat ik heel vastberaden was. Maar ik werd niet meteen aangenomen. Maar enkele dagen later ging de telefoon en vroegen ze mij: ‘Heb je een geldig paspoort? Zo ja, kun je zondag naar Hong Kong gaan?’”

CMm: Nu zijn we een paar jaar verder en je werkt nu voor een andere maatschappij, Crystal Cruises.

Ben VdM: “Crystal Cruises bestaat sinds 1990 en had initieel drie luxeschepen, de Serenity, de Harmony en de Symphony. Vandaag is de Harmony, die iets te oud werd niet meer in gebruik. We hebben zelfs, voor het veertiende jaar op rij, de presti- gieuze prijs gekregen van “Best large cruiseship in the world”, waarbij de laureaten over de hele lijn worden gequoteerd. Wij spreken hier over de esthetische aspecten, de wijze waarop het schip al dan niet smaakvol en met stijl is aangekleed en vooral ook over de manier waarop de gasten bij ons worden ontvangen en verzorgd.”

CMm: Hoe moet ik mij zo’n schip voorstellen?

Ben VdM: “De beste manier om een idee te krijgen is het je voor te stellen als een drijvende stad. Waar je alles terugvindt en alles kunt doen. Diverse restaurants en

© Crystal Cruises

Hoofdsommelier op een drijvende luxestad

bars, een koffieshop, cinema en recreatieruimtes, casino, winkels van de beste merken, zwembaden, golf driving range, paddle tennisvelden, spa,… Ons grootste schip, de Serenity, kan 1100 gasten ontvangen. Om deze mensen optimaal te kunnen bedienen en bijstaan zijn we met een team van ongeveer 640 mensen. Op de Symphony is er plaats voor 920 mensen, met ongeveer 520 leden personeel.

Om je een voorbeeld te geven, in de keuken alleen werken zo’n 70 mensen aan circa 5200 maaltijden per dag. De bevoorrading alleen al van dat gigantische schip, je moet het gezien hebben om het te geloven. 10 -15 tientonners die om de twee weken goederen aan boord komen hijsen.”

CMm: En jij moet ondertussen maken dat er steeds genoeg wijn aan boord is? Hebben jullie een gevarieerde wijnkaart?

Ben VdM: “Uiteraard! Het genre cliënteel dat wij aan boord hebben vereist dat wij een zeer uitgebreide en kwalitatief hoogstaande wijnkaart hebben. Elk van onze beide schepen heeft een permanente kaart van 360 verschillende wijnen. Wij hebben uiteraard de Europese topwijnen in huis, maar focussen ons toch vooral op de Amerikaanse wijnen. Het overgrote deel van ons cliënteel, vroeger zelfs tot 80%, nu iets minder, zijn Amerikanen. Zij drinken het liefst wijnen uit eigen land. De reden hiervoor is omdat ze enerzijds zeer sceptisch staan tegenover buitenlandse producten, hoe goed ze ook mogen zijn. Ten tweede drinken ze het liefst dure wijnen. En de Amerikaanse wijnen zijn peperduur. Ik wil daar niet mee gezegd hebben dat er in Amerika geen topwijnen bestaan. Denk maar aan Harlan Estate, Screaming Eagle, Caymus Special Selection, Insignia, Opus One, … De wensen van de klant moeten gerespecteerd worden, dus waken wij er over dat ze zeker niets tekortkomen. In vele havens die wij op onze route passeren, liggen soms containers met wijn te wachten om door ons opgepikt te worden. Als die dan om één of andere reden vertraging hebben, moet je inventief zijn. En dat is niet altijd even gemakkelijk als je in landen als

De Serenity maakt elk jaar een 100-tal dagen durende wereldcruise. Elk jaar is dat een ander traject, kwestie van de klanten telkens opnieuw te mogen verrassen. Daarvoor mag je toch wel op een slordige 60.000 US$ per persoon rekenen.

Myanmar of India op zoek moet naar een fles kwalitatieve wijn. In andere landen die meer een wijntraditie hebben, gebeurt het wel eens dat ik aan land ga en een aantal goede lokale wijnen aankoop, die ik dan als suggestie op de wijnkaart zet. In het gebied van de Middellandse Zee, in Nieuw-Zeeland, Australië of Zuid-Amerika, is het nooit echt een probleem om iets lekkers te vinden.

Als de nood het hoogst is, in de uitzonderlijke gevallen dat van een bepaalde wijn geen flessen meer voorradig zijn en de klant er toch op staat om die bepaalde wijn te drinken, worden de flessen per expressdienst overgevlogen.”

CMm: Je zegt zelf dat je soms heel leuke en goede wijnen kunt vinden, die daarom per definitie niet duur

hoeven te zijn. Het is op zich een vorm om de lokale culturen te promoten. Is het dan niet spijtig dat je ze niet kunt laten proeven?

Ben VdM: “Het is niet altijd evident om dit over te brengen naar een cliënteel dat superhoge eisen stelt. Veel hangt dus af hoe je het inkleedt. Wij hebben ook onze eigen wijngaarden in Monterey, California. Daar gaan we jaarlijks heen om te proeven wat onze gasten zullen te drinken krijgen. Alle hoofdsommeliers gaan dan mee, wij zijn met vier op de twee schepen. Wij kennen het hele verhaal van deze wijnen. Daarom is de job van hoofdsommelier er vooral ook een van vertrouwen. Als iemand met onze kennis iets durft aan te raden, wordt er al eens meer geluisterd. De reacties zijn uiteenlopend. Sommige mensen staan voor niets open en hun afwijzing is een be-

De speciale “Vintage Room”, een heel specifiek restaurant, te reserveren door kleine groepjes van maximum 14 personen die een 7-gangen verrassingsmenu aanvragen dat meer gebaseerd is op de wijnen dan op het eten.

Exclusieve

Eigen plaatsingsdienst

Ruime keuze kasseien en kleiklinkers (zowel nieuw als recuperatie)

Natuursteen tegels & klinkers

Vernieuwd toonpark: ruim 4000m2

Exclusieve tuinhuizen en poolhouses

Maatwerk mogelijk!

Volledig assortiment afsluitingen (BEKAERT, COLLSTROP, GARDIVAL)

vestiging van het hoge zelfbeeld dat ze hebben. Andere mensen zijn verrast en vol lof om eens iets nieuws te ontdekken.”

CMm: Hoeveel mensen werken met jou samen?

Ben VdM: “Mijn team bestaat uit 13 mensen. Wij verzorgen vooreerst het hoofdrestaurant waar telkens in twee zittingen maaltijden voor 500 gasten worden bereid. Daarnaast ben ik, in samenspraak met de chefs, ook verantwoordelijk voor de wijnkaart van onze twee specifieke restaurants. Het befaamde Japanse restaurant Nobu – een topadres in o.a. New York, Hong Kong, Los Angeles, Las Vegas, Londen,... – heeft bij ons aan boord een degustatierestaurant dat ‘Silk Road’ heet. Het is een bijzondere keuken met de beste chefs uit Japan. Ook het gekende Valentino uit Los Angeles, met wereldchef Piero Selvaggio, zorgde er voor dat we over een exquise Italiaanse keuken beschikken. Verder hebben we nog een speciale ‘Vintage Room’ waar ik persoonlijk voor de invulling zorg. Het is een heel specifiek restaurant, enkel maar te reserveren door kleine groepjes van maximum 14 personen die een 7-gangen verrassingsmenu

aanvragen dat meer gebaseerd is op de wijnen dan op het eten. Meestal zijn dat wereldwijnen uit al de verschillende wijncontinenten. Tijdens de maaltijd ben ik dan in eigen persoon aanwezig en vertel ik mijn gasten iets meer over de wijnen die ze drinken. Ik geef wat uitleg over de streek waar ze vandaan komen, vertel iets over de herkomst, de historiek van het domein, over de pallet, de kleur, het boeket, het jaartal, …”

CMm: Kun je ons vertellen welke route jullie meestal volgen?

Ben VdM: “De routes van de Symphony en de Serenity zijn verschillend. Terwijl de Symphony kiest voor 7-17 daagse cruise in het Noorden (Baltische Staten, Fjorden, Canada en New England), het Amazonegebied en het Verre Oosten, biedt de Serenity elk jaar een 100-tal dagen durende wereldcruise aan. Elk jaar is dat een ander traject, kwestie van de klanten telkens opnieuw te mogen verrassen. Sommige mensen doen de volledige cruise, anderen maken enkel een stuk van het parcours mee. Vorig jaar deden 480 gasten de hele rondvaart. In 2009 gaat de wereldcruise langs de Pacific of de Stille Oceaan, vertrekkend en toekomend in Los Angeles, met op de route Frans-Polynesië, Australië, Vietnam, Japan en Alaska. Voor de 107 dagen durende cruise mag je toch wel op een slordige 60.000 US$ per persoon rekenen.”

CMm: Wat is je persoonlijke doel op middellange termijn?

Ben VdM: “Kijk, het is mijn doel steeds meer over wijn te kennen en beroepsmatig een ‘master sommelier’ te worden. Nu ben ik een ‘certified sommelier’. Ik ben twee examens verwijderd van het mastership. Nu bereid ik mij voor op het examen van ‘advanced sommelier’. Als ik slaag, en alles loopt zoals ik het hoop, word ik later uitgenodigd in San Francisco om master te worden. Op dit ogenblik zijn er maar 170 masters in de wereld. Eén van hen worden is mijn ultieme wens.”

CMm: Met al je ervaring, wat zijn je voorkeuren op het vlak van wijn?

Ben VdM: “Ik heb natuurlijk het privilegie om regelmatig uitmuntende wijnen te kunnen proeven. Je kunt tussen uitstekende wijnen volgens mij moeilijk gradaties gaan leggen. Een exquise wijn vergelijken met een andere topwijn? Het is als twee sublieme gerechten naast elkaar leggen en vragen wat het best smaakt. Het blijft een subjectief gegeven. Maar in feite ben ik nogal traditioneel Europees gebleven. Ik heb een voorliefde voor vele wijnen maar als ik er toch twee moet opnoemen. Geef mij maar een Domaine Romanée Conti of een La Tache / Echezeaux / Richebourg. Of een Clos St. Jacques maar dan wel van Armand Rousseau.

Wat volgens mij echter de essentie is om volop van wijn te kunnen genieten, is het gezelschap met wie je het drinkt…” <<>>

www.crystalcruises.com

© Crystal Cruises

© Crystal Cruises© Crystal Cruises

Het befaamde Japanse restaurant Nobu uit New York, een topadres in Hong Kong en Los Angeles, heeft aan boord een degustatierestaurant dat ‘Silk Road’ heet.

La Montre Hermès

De visie van meesterlijke vaklui

De visie en vaardigheden van meesterlijke vaklui komen tot leven in leder en mechanisch gangwerk, symbolen van creativiteit en handwerk. Van de soepele lengte van een horlogebandje tot de ronding van een balansveer, van een perfect geplaatste zadelsteek tot een minutieus geguillocheerd slingergewicht, van het zorgvuldig looien van de huiden tot het precies monteren van de radertjes, hanteren meester-zadelmakers en horlogemakers dezelfde hoge normen.

Na verloop van tijd zijn ze ook in de handel gegaan om hun modellen te verkopen van Engeland tot Duitsland en Italië tot China, en dat heeft de ateliers in Fleurier geen windeieren gelegd.

Getuige de introductie in 1820, met dank aan Cesar-Arnold Vaucher, van een balansveer met een frequentie van 18.000 trillingen per uur, een norm die al snel werd overgenomen door de sector.

Rond de eeuwwisseling werden de productieprocessen stilaan geïndustrialiseerd en na verloop van tijd gingen ook meester-horlogemakers, voorlopers in de ontwikkeling van artisanale productie, hun werk mechaniseren. Het begin van een nieuw verhaal, dat van Manufacturen. In de volgende decennia heeft het Huis Vaucher, trouw aan zijn verleden, ervoor gezorgd dat zowat alle onderdelen van het gangwerk en de versiering van horloges binnenshuis ontwikkeld en geproduceerd konden worden.

Vaucher Manufacture.

Fleurier ligt, letterlijk en figuurlijk, aan de basis van het gangwerk dat de Zwitserse horloges zo beroemd heeft gemaakt. En de Vaucher Manufacture is onlosmakelijk verbonden met de vervaardiging en populariteit van zakhorloges.

In 1730 had de eerste “volwaardige” horlogemaker van Fleurier, David-Jean-Jacques-Henri Vaucher, een stevige reputatie voor uitmuntendheid in zijn vak en hij heeft op veel vlakken baanbrekend werk verricht. Dankzij hem is de stad geleidelijk uitgegroeid tot een bakermat van horlogemakerij.

Deze vakkennis werd zorgvuldig overgedragen van generatie op generatie en de sector is zich gaan organiseren: lokale vaklui gingen zich geleidelijk toeleggen op de productie van diverse horlogeonderde-

len. In de Vaucher-familie hebben de zonen de fakkel overgenomen van vader en de onderneming “Vaucher Frères” opgericht aan het einde van de 18e eeuw. Zo is het verhaal van de Vaucher-familie, en daarmee ook het verhaal van de horlogemakerij, begonnen.

Emailschilders, meester-juweliers en gangwerkmakers hebben hun talenten gebundeld en hun vakgebied steeds verder uitgebreid. Als echte pioniers – in de figuurlijke zin van het woord – zijn ze de grenzen van Le Val-de-Travers al snel overgestoken en hebben zich gevestigd in Genève, waar ze automaathorloges van de hoogste kwaliteit gingen maken. Ze hebben de harten van de Parijzenaars veroverd met stukken getekend “Vauchez en la Cité” die ook vandaag nog bewonderd kunnen worden in het Louvre.

Aan de vooravond van het 3e millennium handhaaft Vaucher Manufacture Fleurier SA, nu een onderdeel van de horlogeafdeling van de Sandoz Family Foundation, een traditie van kwaliteit en innovatie op het vlak van mechanismen en het gebruik van originele materialen, met een klantenlijst waarop enkele van de meest veeleisende producenten staan. En nu Vaucher ook echappementen en spiraalveren kan vervaardigen, kan de onderneming volledig zelfstandig werken en is de weg vrij om definitief een vooraanstaande positie in te nemen in de wereld van de luxehorloges.

Tijd om samen te werken. Twee namen die waarden oproepen als onafhankelijkheid en integriteit, talent en eeuwenoude vakkennis, komen samen in het partnerschap van La Montre Hermès en Vaucher Manufacture Fleurier. Bij het eerste contact in 2000 werd met-

La Montre Hermès door DGP foto’s Hermès

een een band gevormd, door een gemeenschappelijke filosofie en een gedeelde voorliefde voor handwerk, vakmanschap en kwaliteitsmaterialen, de zoektocht naar perfectie en een traditie van horlogemakerij die bijna twee eeuwen teruggaat in de tijd.

In 2003 werd Dressage geboren, ontstaan uit de combinatie van gangwerk en stijl. Dit uitzonderlijke uurwerk, met de hand gemonteerd, is voorzien van het precisiegangwerk Hermès H1928 en een unieke decoratie met het karakteristieke “H”-symbool.

Toen was het de beurt aan de reeks met de maanstanden en retro kalenderversies van de Dressage, uitgerust met het kaliber Hermès H1929, de Cape Cod 1928 met een eenvoudige kalender en een zelfopwindend mechanisch gangwerk, en de Cape Cod 8 Days, een manueel op te winden versie met een gangreserve van acht dagen en springuren. Met deze modellen, vervlochten met de traditie, is La Montre Hermès begonnen aan een nieuw hoofdstuk in zijn verhaal. Eind 2006 heeft Hermès een aandeel van 25% verworven in het kapitaal van de Manufacture.

Exclusieve gangwerken

De groeiende vraag van klanten naar complicaties heeft geleid tot ontwikkeling van meer geavanceerde gangwerken. Het is de inzet van gedreven horlogemakers die geen uitdaging uit de weg gaan om de levende materie die wij ‘tijd’ noemen met anderen te delen. Van eenvoudig automatisch gangwerk tot grote complicaties, verantwoordelijk zijn voor het kloppende hart van een horloge is het toppunt van vakkennis en het beginpunt van een nieuwe reis in de opwindende wereld van de mechanische uurwerken.

Kaliber H1 Simple Calendar

Het automatisch zelfopwindend H1-gangwerk werd volledig intern ontworpen en ontwikkeld door Vaucher Manufacture

Fleurier voor La Montre Hermès. De eenvoudige versie is een naadloze combinatie van klassieke horlogefuncties met weergave van uren, minuten, datum en seconden, en een grote secondewijzer.

Met een frequentie van 28.800 trillingen per uur is dit kaliber voorzien van een dub-

bele trommel en een dubbele energiebron, een systeem waardoor de gangreserve van de H1 verlengd kan worden tot 50 uur. Hoeveel energie er ook voorhanden is, de tijd wordt nauwkeurig opgedeeld in identieke segmenten en het echappement krijgt de opdracht om de snelheid van het raderwerk aan te passen.

De H1 telt 193 onderdelen en 28 synthetische juwelen, die fungeren als lagers voor de diverse bewegende onderdelen. Door een keramisch kogellagermechanisme te integreren in het aandrijfsysteem van het slingergewicht moet dit mechanisme bijvoorbeeld niet gesmeerd worden en zal het gangwerk langer meegaan. De balans is gemaakt van glucydur, een hard, elastisch, niet-magnetisch en roestvrij materiaal. Sommige afwerkingen, zoals het polijsten van stalen onderdelen en rondsels, zijn niet alleen puur esthetisch, maar hebben in de eerste plaats een functioneel doel en dragen bij tot de betrouwbaarheid en goede werking van het horloge. De gegroefde bruggen van het H1-gangwerk hebben een exclusieve vorm en veel onderdelen zijn uniek versierd: op de bruggen en het slingergewicht staat het kenmerkende H-symbool gegraveerd.

Kaliber H1 Big Date

Zoals de naam al doet vermoeden, wordt de datum bij deze complicatie weergegeven in grote cijfers op twee aparte schijven (onmiddellijke kalender). Ook typisch is de veilige manuele aanpassing van

datum en tijd, via een mechanisme waardoor het horloge en de kalender altijd kunnen worden aangepast. De module heeft ook een opmerkelijke ergonomie door het vlakke profiel en een dikte van 1,5 mm.

Clipper H1 Big Date Sport

Met zijn vloeiende lijnen en atletische vorm is de nieuwe Clipper Sport gemaakt om te bewegen. Het kaliber H1 Big Date past naadloos in de stalen ruime kas en de in één richting draaiende gegroefde ring geeft diepte aan de antracietkleurige of witte wijzerplaat. Op deze mooie wijzerplaat met een diameter van 43,5 mm, zijn de cijfers, wijzers en grote datum bedekt met Superluminova zodat de functies nog beter leesbaar zijn. De manuele aanpassing van datum en tijd heeft geen verboden “rode zone” om het gangwerk te beschermen. Ergonomisch, nauwkeurig en elegant, aan de voor- én achterzijde, de Clipper H1 Big Date speelt zijn mechanische troeven helemaal uit en behoudt, altijd en overal, zijn sportieve look. <<>>

www.hermes.com

Onbedorven golfjuweeltjes

Het mooiste graafschap van Ierland

Het zuidwesten van Ierland is een bekende golfstreek, omdat hier enkele van de beste links ter wereld liggen én omwille van het adembenemende landschap en de vele gezellige steden en dorpjes. Het blijft de populairste golfbestemming ter wereld, met een combinatie van golfterreinen van wereldklasse, uitstekende verblijfsmogelijkheden en restaurants, en de vriendelijkste mensen die je ooit zult tegenkomen. ‘Craic’ verzekerd!

Golf is overal in het graafschap Kerry, met Waterville, Tralee en het beroemde (en vaak bezochte) Ballybunion. ‘The Kingdom’, zoals het graafschap Kerry genoemd wordt, trekt elk jaar meer dan een miljoen bezoekers aan die komen genieten van de natuurpracht. De stad Killarney is met z’n prachtige meren de grootste toeristische trekpleister en het vertrek- en eindpunt van de Ring of Kerry, een beroemde toeristische route. Het schiereiland Dingle heeft een typisch en uniek landschap en in de westelijke uithoek, in de streek van de Ceann Sibeal Golf Club, wordt nog OudIers gesproken. De steden Kenmare, Dingle en Tralee zijn ook populair bij toeristen. We hebben een selectie gemaakt van de drie mooiste golfbanen in het zuidwesten van Ierland, twee links courses en een parkgolf.

Tralee Golf Club

De Tralee Golf Club in het zuidwesten van Ierland, het eerste Europese ontwerp van Arnold Palmer, is één van de allermooiste golfbanen die je ooit zult tegenkomen.

Toen zijn meesterwerk klaar was, zei Palmer: “Ik heb nooit een stuk grond gezien dat zo perfect geschikt is om een golfbaan aan te leggen”.

Dit is zonder twijfel één van ’s werelds mooiste links. Zowat elke hole kijkt uit over de Atlantische Oceaan en witte zandstranden.

Hoewel het in Tralee moeilijk is om je aandacht bij het spel te houden en je niet te laten afleiden door de prachtige omgeving, zal je toch merken dat de golfbaan veel buitengewone holes biedt. Hoogtepunten van de eerste negen holes zijn de tweede, een par vijf dogleg, die meer dan 530 meter lang is en zich langs de Atlantische

Oceaan uitstrekt; de derde, een moeilijke par drie waarbij je vanaf de tee bijna over het strand moet slaan naar een green die links en rechts omgeven wordt door bunkers; en de relatief korte hole 8, een par vier waar een moedige teeshot nodig is, rakelings langs een waterplas aan de linkerkant en in een heel precieze lijn naar een green die verraderlijk van rechts naar links helt. Vanaf hole 10 tot en met hole 18 is een onvergetelijke ervaring. Bij de tweede slag naar de green van hole 12 zul je snel merken waarom deze als de moeilijkste van de baan geklasseerd staat. Als je een goede drive geslagen hebt, dreigt aan de linkerkant een enorme holte waaruit geen ontsnappen mogelijk is. Op de korte hole 13, een par drie die best omschreven kan worden als ‘lastig’, komt het op de keuze van de club aan. Voor de langere hole 16, een par drie, hebt u een goede slag met een middellang tot lang ijzer nodig om van de hoger gelegen tee tot aan de green te geraken, die listig omgeven is door bunkers en vlak naast de Atlantische Oceaan ligt.

De beroemde golfkenner en auteur Peter Dobereiner heeft het gevoel om hier te spelen heel treffend verwoord: “Puur esthetisch is Tralee een klasse apart. Nooit heb ik een golfbaan gezien tegen zo’n spectaculair mooie achtergrond. Tralee overtreft dan ook de eerste eis die ik stel aan een golfbaan, namelijk dat het een plek moet zijn waar je je ongelofelijk opgewekt voelt, hoe goed of slecht je ook speelt.”

Waterville Golf Club

Vergis je niet: de Waterville Golf Links is één van de beste golflinks van Ierland, zo niet van de wereld. De omgeving is prachtig, de holes subliem en dat is dan nog een understatement. De streek rond Waterville en Ballinskelligs Bay speelt ook een belangrijke rol in de mythologie en ge-

Trale Golf Club (Hole 17)

schiedenis van het oude Ierland. De kleindochter van Noach (met zijn beroemde Ark) zou naar verluidt aangekomen zijn in Ballinskelligs Bay en de laatste mythische veroveraars, de Mileziërs, hebben zich hier gevestigd in 1700 v. Chr. en tal van archeologische sporen nagelaten. Deze oude legendes en de serene locatie hullen de streek in een geheimzinnige sfeer die bezoekers van Waterville ook vandaag nog voelen.

Het vroegste georganiseerde golfspel in Waterville dateert van 1889 en golf was niet meer weg te denken uit het dorpsleven, toen Waterville in 1900 als één van de eerste clubs deel ging uitmaken van de Golfing Union of Ireland. Vlak voor en na de Tweede Wereldoorlog stond Waterville Golf Club volop in de kijker, maar de links lagen er zo goed als verlaten bij in de tweede helft van de jaren 60. Tot John A. Mulcahy, een in Ierland geboren Amerikaan, ging samenwerken met de befaamde Ierse architect Eddie Hackett en een golfbaan ontwierp die tot de wereldtop behoort.

De eerste negen holes, ontworpen om een contrast te vormen met de ruwere en onbeschutte laatste negen, beginnen met de vervaarlijk klinkende “Last Easy”. Ironisch, want deze hole is echt niet zo simpel. Hoewel, gezien de kwaliteit van de andere 17 holes heeft het die naam waarschijnlijk wel verdiend. En hole 17, een

par drie, mag dan de blikvanger van Waterville zijn, zowat iedereen zal het eens zijn met Gary Player die de hole 11 omschreef als “de mooiste en meest bevredigende par vijf van allemaal”. Over een lengte van 450 meter slingert de smalle hole zich een weg door hoge duinen, de naam “Tranquility” is hier echt wel op z’n plaats. Niemand had het beter kunnen zeggen dan wijlen Henry Cotton, drievoudig winnaar van de British Open: “Waterville is beslist één van de beste golfbanen ooit aangelegd. Als die in Groot-Brittannië lag, zou de British Open er zeker gespeeld worden.”

Killarney (Killeen) Golf Club

De Killarney Golf Club ligt in een streek die

omwille van het oogverblindende landschap ook wel “Heaven’s Reflex” genoemd wordt.

De golfclub omvat drie mooie in parkvorm aangelegde banen: de Killeen Course, Mahony's Point en de nieuwste Lackabane. Maar het is de Killeen Course die beschouwd wordt als de parel aan de kroon van Killarney. Aan de oevers van de prachtige meren van Killarney, in de schaduw van de majestueuze bergtoppen van Macgillycuddy's Reeks, wordt Killeen keer op keer genoemd als één van ’s werelds beste banen. Hier werden ook tal van belangrijke kampioenschappen georganiseerd, waaronder de Irish Open in 1991 en 1992, beide gewonnen door Nick Faldo, en de Curtis Cup in 1996. Hoewel in Killarney al gegolfd wordt sinds 1891 (oorspronkelijk op een baan met negen holes, bekend als Deer Park), werd de eerste golfbaan met 18 holes in Killarney pas geopend in oktober 1939. Dit ontwerp valt grotendeels samen met wat Mahony's Point vandaag is. De verdiensten van het originele ontwerp van Killarney zijn ook bij de Golfing Union of Ireland niet onopgemerkt gebleven en in 1949 werd het Iers Kampioenschap voor Amateurs hier voor het eerst gespeeld. De eerste van de twee professionele wedstrijden die op de oorspronkelijke baan gespeeld werden, is meteen ook de eerste wedstrijddeelname van Gary Player buiten Zuid-Afrika. Hij heeft dan wel niet gewonnen, maar omschreef hole 8 (nu hole 13 op de Killeen Course) als “misschien wel de beste inland hole ter wereld”.

De Ierse Toeristische Dienst heeft de

Waterville Golf Club (Hole 16)

Killarney Golf & Fishing Club (Killeen, Hole 10)

Het mooiste graafschap van Ierland

tweede reeks van 18 holes in Killarney gefinancierd en die vallen zo goed als samen met de huidige Killeen Course, hoewel enkele van de oorspronkelijke holes van Mahony's Point geïntegreerd werden in de lay-out van Killeen en enkele van de nieuwe holes verwerkt werden in de layout van Mahony's Point. Hoe dan ook, dit zijn twee van Ierlands mooiste parkgolfbanen in een adembenemende omgeving.

Swing in Ireland

Swing is een centrale dienst om je teetijd te reserveren in golfclubs in het zuidwesten van Ierland. Enkele van de deelnemende clubs zijn Ballybunion, Dingle, Dooks, Killarney, Tralee, Waterville, Dromoland, Shannon, Lahinch en de Ring of Kerry. Swing is al 22 jaar gespecialiseerd in de planning en organisatie van golfreizen in Ierland voor individuen en golftouroperators.

www.swinggolfireland.com

Hotel Europe, Killarney

Groots, gracieus en elegant, het zijn maar enkele woorden om dit moderne vijfsterrenresort te omschrijven, gelegen in een spectaculaire streek met zicht op de meren en bergen van Killarney.

In de winter van 2004 werden de renovatiewerken aan de kamers van het hotel afgerond en die hebben nu een frisse en stijlvolle look. In het hotel loopt momenteel nog een herinrichtingsproject ter waarde van € 40 miljoen voor de renovatie van de openbare ruimtes op de bene-

schikken bijna allemaal over een eigen balkon. Aan ontspannende activiteiten is er helemaal geen gebrek in deze streek. U kan er golfen, trektochten maken met pony’s, fietsen en wandelen.

Het L-vormig restaurant Panorama heeft één van de meest benijdenswaardige uitzichten in Ierland: de tuinen, bergen en meren van Killarney strekken zich voor u uit. Het restaurant is open voor het ontbijt en avondmaal en is een culinair genot. ’s Avonds kunnen gasten proeven van Ierse en internationale gerechten en een keuze maken uit de uitgebreide wijnkaart van het restaurant.

Het restaurant Brasserie, met een nieuw aangelegd terras om buiten te eten, serveert lichte snacks en sappige geflambeerde steaks die voor uw ogen gegrild worden door bekroonde chefs.

Na het diner kunt u ontspannen in één van de ruime lounges of een glaasje ijsgekoelde champagne drinken in de Crystal Bar.

De behandelingsruimtes van het schoonheidscentrum in Hotel Europe, ontworpen door E’Spa, bieden bijna allemaal een prachtig panorama over de meren en bergen. De spa beschikt ook over een vipsuite, sauna’s en lichtdouches. De ontspanningsruimte omvat een grote fitness- ruimte met Technogym-toestellen, kinesismuren en twee glazen wanden die een prachtige blik gunnen op de aangelegde verdiepte tuin. Gasten kunnen helemaal tot rust komen in een tai-chistudio, lifestylecafé en indoor en outdoor overloopzwembaden.

GOLF IN IERLAND TIPS

Om een geslaagde en leuke reis te maken, kunt u best op tijd beginnen te plannen. Sommige golfers reserveren zelfs 12 maanden op voorhand om teleurstellingen te vermijden. Dit zijn enkele nuttige tips:

–Het hoogseizoen loopt van april tot oktober, hoewel u het hele jaar golf kunt spelen, afhankelijk van het weer en de toestand van de golfbaan.

–Mei en september zijn de drukste maanden om te golfen en u moet dus lang op voorhand reserveren.

–Het is raadzaam om teetijd in te plannen en te reserveren voor u uw verblijf en vervoer boekt.

–Voorzie voldoende tijd om de golfclubs te bereiken, vooral als u plannen gemaakt hebt om op één dag in twee clubs te spelen.

–In het weekend is er minder vrij omwille van wedstrijden voor de leden.

–Zorg dat u minstens 30 minuten voor uw teetijd in de club bent. Als u later zult zijn, bel dan naar de club om dat te laten weten en zij zullen, indien mogelijk, een nieuwe afspraak voor u maken.

–Caddies kunnen vooraf aangevraagd worden, maar u kunt best de dag ervoor even bevestigen.

–In het hoogseizoen moet u in de betere restaurants best vooraf reserveren, vooral voor groepen.

–Alle golfbanen in het zuidwesten van Ierland zijn makkelijk bereikbaar vanuit de luchthavens van Shannon, Cork en Kerry. Deze drie luchthavens hebben goede rechtstreekse verbindingen of overstapaansluitingen met de meeste grote steden op het Europese vasteland.

denverdieping, het conferentiecentrum en de bouw van E’Spa, een schoonheidscentrum met 21 behandelingsruimtes.

De elegante kamers en suites hebben zicht op de golfbaan of het meer en be-

Hotel Europe ligt op een kleine vijf kilometer van Killarney, 19 kilometer van Kerry Airport, ongeveer 96 kilometer van Cork International en 144 kilometer van Shannon Airport. <<>>

www.killarneyhotels.ie

–Ierland heeft een warm gematigd klimaat, vooral onder invloed van de Atlantische Golfstroom, en heeft dus niet af te rekenen met de extreme temperaturen die kenmerkend zijn voor vele andere landen in dezelfde klimaatgordel. Golfen kan het hele jaar door, maar het hoogseizoen loopt van april tot oktober. Hoewel het regent in Ierland, ligt de gemiddelde regenval per uur toch redelijk laag. Breng voor alle zekerheid toch maar een regenjas mee.

Het mooiste graafschap van Ierland

The plus of a global vision.

Accountancy, audit, fiscaliteit. Dat zijn de specialiteiten van Vandelanotte.

In een brede context, met een allround visie. Ondersteund door specialisten in aanverwante domeinen: sociaal recht en vennootschapsrecht, risk management, talent management, milieuadvies en sinds kort ook in corporate finance.

Onze missie? KMO's en familiale bedrijven een perfecte multidisciplinaire support verlenen. > www.vandelanotte.be

Kortrijk | Brugge | Veurne | Moeskroen | Deinze | Antwerpen | Brussel

De ‘Striker’, een jacht van 101 meter lang, werd ontwikkeld in samenwerking met de bekende ontwerper Luiz de Basto van Luiz de Basto Design, VS. Het is ongetwijfeld een ‘striking’ - opvallend jacht met enorm grote binnen- en buitenruimtes voor zowel de eigenaar als zijn 16 gasten. Het Striker megajacht wordt ontwikkeld voor ThyssenKrupp Marine Systems en zou worden gebouwd door Blohm & Voss in Hamburg, Duitsland. Op dit ogenblik is de Striker in de eerste plaats een ontwerp. De wereld maakte voor de eerste keer kennis met het model van dit specifieke ontwerp aan de stand van ThyssenKrupp Marine op de 2007 Monaco Yacht Show.

Concept design door Luiz de Basto Striker, een concept superjacht.

De 101M lijkt helemaal niet op een doos zoals dat bij vele andere grote ontwerpen het geval is. Het jacht heeft een algemene semigestroomlijnde look met gebogen dekranden en ronde dekken. Het beschikt over een stuurhuis op het bovenste dek met een adembenemend panoramazicht. Halfronde platforms met relingen lijnen de bak- en stuurboordzijde van het stuurhuis af. Het dek lager is ontworpen om de eigenaar een sensationeel uitzicht te geven vanuit de passagiershut die uitkijkt op de boeg, inclusief een groot balkon met privéjacuzzi en meer dan voldoende relaxruimte. In de bovenste lounge (voor en één dek lager dan het zonnedek) zijn er deuren die uitgeven op een openluchtruimte waar de eigenaar een groot feest kan geven en waar er kan worden gedanst. Achteraan op datzelfde dek zijn er twee viphutten beide met balkon; er zijn nog zes andere passagiershutten voor gasten op het hoofddek, terwijl de eigenaars helemaal apart kunnen genieten van het volledige zonnedek, privélounge en balkon.

Op de voorwaarts georiënteerde dekken werden grote jacuzzi’s ingebouwd en werd open ruimte voorzien om te “loungen”. Deze dekken zijn duidelijk vooral bestemd voor de gasten. Meer vooraan zien we dat de boeg afgewerkt is met twee zeer grote ruimtes voor de tenders. Die tenders zijn verborgen achter inliggende deuren die hydraulisch worden bediend.

Op het achtersteven werd een groot zwembad ingepland op het hoofdachterdek. De bezoeker kijkt er uit over de prachtige trappen van de achtersteven en het zwemplatform. Zelfs de zee komt in het plaatje voor. Perfect ontworpen trappen geven eenvoudig toegang tot alle achterdekken met tafels, stoelen, sofa’s en ligstoelen in overvloed.

Eén van de grote ruimtes buiten is de helikopterlandingsplaats. Hier kan een grote helikopter zoals een S-76 of Eurocopter landen.

Luiz de Basto geeft meer uitleg: “De buitenste ruimte is nog nooit eerder gezien in het ontwerp van een jacht, omdat we alle decoratieve afleidingen vermeden hebben en gekozen hebben voor een oplossing die de romp en overkoepelende structuur in een doorlopend oppervlak omvat. Wat het gebruik van het jacht betreft, is het stuurhuis gesitueerd op het bovenste dek en niet op het tweede of derde (waar we het bij de meeste megajachten vinden). Die verandering heeft twee grote voordelen: een panoramisch zicht voor het besturen van het jacht én meer ruimte voor de eigenaar en de gasten op de dekken waar de bovenste lounge en andere relax- en verzamelruimtes zich meestal bevinden.”

Terwijl veel ontwerpers en werven tegenwoordig innovatieve ontwerppakketten voorstellen om kopers aan te trekken, vertelt de Basto me dat de basisconstructie van de Striker al klaar is, dus dat de kans op een bouwcontract reëel is. Dat is een groot voordeel omdat er bij veel ontwerpvoorstellen belangrijke veranderingen nodig waren omdat de plannen in de praktijk niet konden worden uitgevoerd. <<>>

www.luizdebasto.com

In een wereld waar kopers altijd maar meer wensen hebben voor hun megajacht, hebben al meerdere bekende ontwerpers en stylisten conceptontwerpen gemaakt. Eén ontwerp daarvan is de Striker, ontworpen door Luiz De Basto Designs.

De Striker: een jacht van 101 meter lang dat niet alleen verandert hoe we denken over het profiel van een jacht, maar ook over hoe we dat jacht gebruiken.

Nina Balthau schildert met

haar hart

De tuin van Eden bestaat! Ik kan het u bevestigen. Met mijn eigen ogen heb ik hem gezien. Totaal onverwacht, op een namiddag toen ik voor een interview met Nina Balthau langs de monotone, inspiratieloze R4 reed die me vanuit Gent bracht. Tot ik plots Bijsterveld insloeg.

De naam vond ik al mooi klinken, het wegeltje dat naar de prachtig gerestaureerde hoeve van de kunstenares leidde, bracht me als in een sprookje terecht. Ze stond me buiten al op te wachten, toen ik met mijn wagen de binnenplaats opreed. Ik weet niet waarom, maar we gingen niet meteen naar binnen. Zonder dat ik het vroeg of zij het mij voorstelde, wandelden we de tuin in, die zich als een groene mantel rond de boerderij had geslagen. Met in de juiste tonen die diepbruine gracht die er als een warme sjaal tussendoor meanderde. De tuin was een pareltje. Alles kopte, zonder dat het gekunsteld overkwam. De hagen stonden lijvig, klaar om gesnoeid te worden. Het pallet van bloempotten vol seizoensplanten hielden elkaar mooi in evenwicht. Achter een rij bomen verscheen plots een heel veld klaprozen. De kleuren enthousiasmeerden ons en we lachten bij de opmerking dat Monet het hier wel naar zijn zin zou gehad hebben.

De wandeling en de eerste lijnen conversatie leerden me dat Nina iemand is die in dit kleine paradijs haar rust gevonden heeft. De tuin en de omgeving verraden immers een ontroerend amalgaam aan emoties. Uitingen van pure schoonheid, van felle kleuren en licht. Schaduwen ook van pijn en een eiland van verlies. De mengeling is ronduit beklijvend, een hele ervaring.

Nina: “Kom gerust binnen, ik zal je een kop koffie schenken. Dan kunnen we op ons gemak praten.”

Terwijl de koffie op een plateau wordt gezet, zie ik twee foto’s van een dame op een kastje staan, ik vermoed dat het hier

om dezelfde vrouw gaat.

Nina: “Dit is mijn moeder. Allebei de foto’s, ja. Ik kan zeggen dat ik in mijn leven twee moeders heb gehad, ook als spreken we hier over één en dezelfde vrouw. De ene foto is voor haar ziekte, toen ze nog een echte moeder was. Iemand die autoritair kon zijn en waar je beter naar luisterde. Het tweede beeld is mijn moeder, toen ze getroffen was door Alzheimer. Ze werd toen een beetje mijn kindje, een heel lief persoon die nooit van mijn zijde week als ik er was. Mijn moeder, daar heb ik veel aan te danken. Van haar heb ik het gevoel voor kunst en het schilderen in de genen meegekregen. Mijn moeder was immers een heel getalenteerde kunstenares, die als jonge vrouw in de leer was gegaan bij grote schilders uit de Latemse periode. Iets wat in die tijd niet alledaags was. Ook al vond iedereen haar werk mooi, toch heeft ze haar droom moeten opgeven. Het hoorde immers niet dat een vrouw kunst maakte. Een vrouw had de taak met haar man in de zaak te werken en voor haar kinderen te zorgen. Iets wat ze dan ook heeft gedaan. Zeker toen haar leven drastisch veranderde door het verlies, op vroege leeftijd, van haar man. Mijn moeder werd toen gedwongen om vooral een zakenvrouw te zijn. Pas heel laat, toen ik begon te schilderen heeft ze het penseel weer opgenomen.”

CMm: Bedoel je dan dat het schilderen iets is waar je pas op latere leeftijd mee begonnen bent?

Nina: “Inderdaad. Ik ben helemaal niet het meisje geweest dat als kind al wist dat ze kunstenares wilde worden. De drang om te schilderen heeft jaren binnen in me

gesluimerd om dan plots onweerstaanbaar naar buiten te komen. Ik heb nooit een kunstrichting gevolgd. Hooguit heb ik, sporadisch, enkele technische klassen gevolgd als vrij student. Maar ik ben nooit bij iemand in de leer geweest. Het enige wat ik weet is dat er een gevoel in mij huisde dat ik absoluut op doek wilde transponeren. Ik woonde toen boven de electrozaak die mijn moeder leidde. Zolang mijn moeder dacht dat het hier om een hobby ging, zei ze niets. Maar toen ik hier kwam wonen en besloot niets anders meer te doen, toen was het hek van de dam. Toen kreeg ik van moeder dezelfde kritiek te horen die haar indertijd had doen stoppen. Ze kon het blijkbaar moeilijk aan haar dochter diezelfde droom te zien koesteren die haar was ontnomen. Een jaar heeft ze zich in stilte gehuld.”

CMm: Vond je dit geen rare reactie?

Nina: “Ik kan dit allemaal wel plaatsen. Als je zelf door je omgeving overtuigd werd om je toekomstdroom op te geven, zogezegd omdat het weinig voorstelt en dat het je van je plichten als moeder weghoudt, dan neem je onbewust, zo veel jaren later, dezelfde woorden in de mond. Het leven heb je immers ook zonder die kunst betekenis gegeven. Misschien was de kritiek wel juist. Ik was toen zelf pas moeder geworden en ik denk dat het een normale reactie van een grootmoeder is om haar kleinkind in een veilige en zekere omgeving te willen zien opgroeien. Daarnaast weet ik ook wel dat het vooral emotioneel

Nina Balthau schildert met haar hart door Nova foto’s Johan Schutte

© Johan Schutte

was. Om de penselen die verwezen naar haar jeugd nu in handen van haar dochter aan het werk te zien. De geur van verf in mijn atelier, van kleurspatten op de vloer… Ik ben blij dat ze er later op teruggekomen is.”

CMm: Bedoel je dat je er in geslaagd bent je moeder opnieuw voor een canvas te krijgen?

Nina: “Jazeker. Dat was voor mij heel belangrijk. Wij hebben veel aan elkaar gehad in die periode. Onze stijl, materiaalkeuze, techniek en onze onderwerpen mochten dan totaal anders zijn, toch heb ik veel opgestoken door haar in mijn buurt te hebben en haar commentaar te horen op mijn werk. Het waren meestal kleine, schuchtere opmerkingen in het genre van “Je gaat te donker” of “Je verliest eenheid”. Nooit heeft ze echter haar visie opgedrongen. Wel hield ik meestal rekening met wat ze zei. Van haar kon ik kritiek aanvaarden, ze was de enige die ik in mijn buurt verdroeg als ik werkte.”

CMm: Van kunstenaars wordt wel eens gezegd dat ze pas rust kunnen vinden als ze aan het werk zijn. Is dat ook voor jou het geval?

Nina: “Als ik voor een doek sta, bevind ik mij in een ander universum. Dan telt alleen het doek. Je moet weten dat het schilderen voor mij de voorbije jaren ook een reddingsboei is geweest. Ik heb immers ook mijn zoon verloren. Een schitterende jongen, vol talent, maar te zacht voor deze wereld. Wat er toe geleid heeft dat hij er zelf, zo vroeg al, voor gekozen heeft uit het leven weg te gaan. Het verlies van Pierre heeft mij aan de afgrond gebracht. Het schilderen heeft mij er van weerhouden weg te kwijnen. In die zin kun je zeggen dat het therapeutisch werkt en mij helpt het verlies te dragen. Pierre was iemand die heel veel reisde, en die tijdens zijn verblijven ongelooflijk veel mensen ontmoet heeft. Hij hield van het mondaine, van de “haute couture” en van de atmosfeer die dat wereldje uitstraalt. Hij had de gave, hoe hij het deed weet ik niet, om zich steeds door celibriteiten te laten omringen. In Cannes zag je hem aan de zijde van Catherine Deneuve, in Amerika aan de tafel van Lionel Ritchie of Steven Spielberg. Hij had de gewoonte ook om alles neer te pennen. Teksten, brieven, gedachten of poëzie, hij schreef continu pagina’s vol. Na zijn overlijden wist ik initieel niet wat met al zijn geschriften te doen. Ik vreesde dat ze na mijn dood in een papiercontainer zouden terechtkomen.

Ik had me in de dagen na zijn heengaan verdiept in de kaligrafie. Zonder voorkennis te hebben was ik intuïtief geïnteresseerd in “Anglaise”. Later kwam ik te weten dat dit een typisch geschrift was van rond 1900 dat enkel in Parijs door “le beau monde” werd gebruikt. Passender kon niet! Ik was, misschien om Pierre dicht bij me te kunnen houden, zelf ook veel gaan schrijven. Sommige van die teksten verwerkte ik dan als collages in mijn doeken.Op een dag zei een vriend mij dat kunst het enige was dat de mens overleeft. Dit bracht me op een idee. Ik besefte dat ik ook met Pierre’s teksten kon werken. En dat ik hem zo via mijn kunst zou kunnen laten leven. Ik ben dan ook begonnen met zijn originele geschriften in mijn doeken te verwerken. Sommige dingen zijn leesbaar, andere passages worden overschilderd. Zo blijft

Pierre reizen, krijgt hij een thuis in alle huiskamers waar mijn werken zullen opgehangen worden. Deze techniek, ook al gebruik ik ze uiteraard niet in al mijn werken, heeft de pijn voor mij aanzienlijk verzacht. En het heeft een extra dimensie aan mijn kunst gegeven, het nog meer intiemer en persoonlijker gemaakt. Ik teken sindsdien mijn werken met P Balthau. Het is mijn manier geweest om hem stukje bij beetje los te laten.”

CMm: Mag ik stellen dat het zware verlies van je moeder en je zoon je als schilder ook iets heeft bijgebracht?

Nina: “Vanzelfsprekend. Ik denk dat dit ook logisch is. Bij Pierre lag het nog iets anders, maar zeker bij het overlijden van mijn moeder. Ik ben altijd een zeer productieve kunstenares geweest die nood heeft aan een hoog ritme te werken. Ik herinner me dat ik na haar dood vier maanden, bijna non-stop heb geschilderd. En de muze bleef in die periode onophoudelijk aan mijn zijde. Ik heb hier een verklaring voor. Ook bij schrijvers zie je dit fenomeen soms. Op momenten dat een mens geconfronteerd wordt met enorm leed, is het alsof zijn hele lichaam en geest door elkaar worden geschud. Bizar genoeg laat juist de pijn en het verdriet hem toe om op de meest zuivere, mooie manier zijn kunst te verwoorden. Het is een geestelijke adrenalinestoot die deel uitmaakt van het verwerkingsproces. Het zijn ook de meest eerlijke werken omdat de kunstenaar er op die momenten geen behoefte aan heeft zich af te schermen.”

CMm: Toch stralen je schilderijen altijd zo veel warmte en vreugde uit? Hoe verklaar je dat?

Nina: “Ik denk dat alle gevoelens warmte uitstralen op voorwaarde dat ze gemeend zijn. De warmte van tranen bij verdriet, het vuur van de liefde, de gloed van het geluk. Het uiten van gevoelens, of het nu om pijn of vreugde gaat, horen volgens mij steeds uit de bodem van iemands ziel te komen. Zolang de emoties puur zijn, zal de expressie ervan gezonde energie geven. Pas als men haat, wrok of negatieve gevoelens propageert, zal iets koud overkomen.

Je weet dat deze hoeve mijn grote inspiratiebron is. Daarom heb ik veel constructieve energie in deze tuin gestoken om ze zo au-

Haute Couture de fleurs. © Johan Schutte

Nina Balthau schildert met haar hart

thentiek mogelijk te houden. Ik heb het accent niet louter willen leggen op esthetiek, maar er zorgvuldig over gewaakt dat de bewoner hier kan leven in harmonie met de natuur. En dat de natuur meester kan blijven over de hand van de kunstenaar die haar heeft geconcipieerd. De manier waarop je met een tuin omgaat, het kleurenpallet dat je aan de natuur geeft moet een vertaling zijn van het respect dat je hebt voor het leven in het algemeen. Pas als je aan die condities voldoet, kun je die kleuren correct op doek overbrengen.”

CMm: Wil je me hier dan zeggen dat je tuin als het ware een permanente voorstudie is op je werk als schilder?

Nina: “Ik heb altijd een voorkeur gehad om bloemen te schilderen. Meestal gebeurt dat spontaan uit het hoofd. Maar uiteraard moet je van ergens je inspiratie halen. Ik ben, toen ik hier kwam wonen dan ook zelf begonnen met de aanleg van deze tuin. Initieel was dit voor een stadsmeisje een proces van vallen en opstaan. Ik stak in het begin de planten gewoon met hun hoofd in de grond. Maar ik leerde snel, las veel boeken en probeerde vooral heel veel uit. En blijkbaar had ik er talent voor. En het nodige inzicht om een tuin de juiste ademhaling te geven. Wat ik deed klopte meestal wel en het viel in de smaak. Voor een tuin aan te leggen moet je vooral geduld hebben en sober blijven. In een Vlaamse boerderij moet je geen olijfbomen zetten, maar knotwilgen. Je moet weten waar de zon opkomt en waar het laatste licht je tuin ’s avonds verlaat. En bovenal moet je naar eenheid zoeken, naar harmonie tussen je tuin en je woning. Ik heb veel kennis opgedaan. In die mate zelf dat ik voor magazines columns mocht schrijven, boeken begon uit te geven en voor televisie ging werken. Dit was een beetje strijdig met mijn eerder introvert karakter, maar ik kan niet zeggen dat ik het niet graag heb gedaan. Het permanent zoeken naar cohesie en natuurlijke schoonheid in mijn tuin, heeft uiteraard wel mijn vista als schilder beïnvloed. Want hoe graag ik ook tijd doorbracht in mijn tuin, het schilderen is altijd prioritair gebleven. In die zin klopt het perfect dat je het tuinwerk, het werk als decorateur vooral kunt zien als voorstudies.

Waar een ander kunstenaar veel tekent, probeer ik in de praktijk veel uit om het dan later op doek te zetten.”

CMm: Je lijkt mij vooral gefascineerd door de warmere zuiderse kleuren. Toch verwacht ik die kleuren eerder in de Provence of in Italië?

Nina: “Wij hebben een huis in de Provence Maritime, nabij Cassis. Een hele mooie streek die zeker een bron van inspiratie kan zijn. Toch heeft het bij mij anders gewerkt. De kleuren die ik ginds heb leren kennen, heb ik hier in mijn boerderij geïntegreerd. Er zijn dus zeker zuiderse influentia, maar ik ben een echte Belg. J’aime mon plat pays. Bovendien hou ik van het licht hier. Als ik hier naar buiten kijk, kan ik wegdromen. Niet dat je me buiten zult zien schilderen. Nee, om buiten te werken vind ik het licht dan weer te fel. Ik werk altijd in mijn atelier. Met mijn trouwe vriend Rod Stewart, wiens muziek op mij het effect heeft dat ik niet veel afgeleid wordt.”

CMm: Je bent heel polyvalent bezig. Schilderen, decoratie, interieur, televisie, boeken. Moet je niet veel discipline hebben om kwaliteit te behou-

den als je zo veel zaken simultaan doet?

Nina: “Niet echt. Zoals ik al zei staat alles in functie van het schilderen. Al de rest zijn randactiviteiten die me als kunstenares wel beter maken. Ik heb dan ook geen schema te volgen. Als ik niets anders te doen heb, schilder ik gewoon. En de bezoekdagen hier, alles is haarfijn uitgewerkt. Ik voel dus geen extra druk door de multipele zaken waar ik mee bezig ben. Er zijn maar twee criteria. Ik moet het graag doen en het mag mijn schilderen niet ondermijnen.”

CMm: Vind je dat het leven hard is?

Nina: “Het leven is inderdaad niet elke dag een geschenk. Maar ik ben nooit verbitterd geweest. Ik vind dat je uit je tegenslagen vooral moet kunnen leren. Dat je dankbaar moet zijn, blij dat je zoveel mooie mensen hebt mogen kennen. Dat is pas rijkdom. Paradoxaal genoeg hebben mijn beproevingen me zachter gemaakt. Ik heb me wel voorgenomen geen toekomstplannen meer te maken. Maar dag per dag te leven…” <<>>

www.bijsterveld.be

Nina Balthau schildert met haar hart

© Johan Schutte

Porsche 911 Targa

In zeven seconden volledig open

Met de nieuwe 911 Targa sluit de onderneming Dr. Ing. h.c. F. Porsche AG uit Stuttgart de snelste generatiewissel ooit in de 911-familie af. Twee nieuwe motoren met rechtstreekse benzine-inspuiting verbeteren tegelijk het vermogen en de zuinigheid, de snelschakelende Porsche-versnellingsbak met dubbele koppeling volgt de automatische versnellingsbak Tiptronic S op en het elektronisch geregelde Porsche Traction Management (PTM) vervangt de tot nu toe gebruikte vierwielaandrijving.

De jongste modelreeks in de nieuwe 911generatie is nog steeds in twee varianten beschikbaar, als 911 Targa 4 en 911 Targa 4S. De basisversie wordt aangedreven door een 3,6-liter boxermotor met een vermogen van 345 pk (254 kW) en haalt daarmee een topsnelheid van 284 km/u. De krachtbron van de 911 Targa 4S haalt uit een cilinderinhoud van 3,8 liter een vermogen van 385 pk (283 kW) en stuwt de sportwagen tot 297 km/u.

Het ongewijzigde optische hoogtepunt van de 911 Targa vormt het 1,54 m² grote glazen dak. Dat bestaat uit twee segmenten, enerzijds het elegante schuifdak en anderzijds de praktische kofferklep in glas. Het dak schuift in zeven seconden volledig open onder de achterklep en creëert zo een open ruimte van 0,45m². Het schuifdak is standaard voorzien van een nieuw zonnescherm dat nog meer privacy biedt en dat het volledige oppervlak van het schuifdak afdekt. Het kan onafhankelijk van het dak elektrisch worden bediend. Het glazen dak en de kofferklep zijn beide vervaardigd uit getint glas en beschermen zo ook op zonnige zomerdagen tegen uvstraling en teveel warmte.

Met de nieuwe Carrera-motoren introduceert Porsche de rechtstreekse benzineinspuiting bij de sportwagens. Dat heeft verscheidene voordelen: tot 8,5 procent meer vermogen, 11,2 procent minder verbruik en 13,6 procent minder CO2-uitstoot afhankelijk van model en uitrusting.

Met de nieuwe versnellingsbak met dubbele koppeling, die over zeven versnellingen gespreid is, biedt Porsche in optie een alternatief voor de manuele zesversnellingsbak. De PDK-versnellingsbak vervangt de tot nu toe gebruikte Tiptronic S en onderscheidt zich behalve door zijn ongekend hoge schakelsnelheid ook door zijn bijzonder zuinige karakter. Daardoor laten de nieuwe Targa-modellen op het vlak van dynamisch rijplezier nauwelijks wensen onvervuld. De 911 Targa 4 sprint in 5,2 seconden van 0 tot 100 km/u, het krachtigere S-model heeft voldoende aan 4,9 seconden – telkens met handgeschakelde zesversnellingsbak. De optionele Porscheversnellingsbak met twee koppelingen

schakelt nog sneller en bepaalt daarmee de norm: de Targa 4 met 3,6-litermotor klokt af op exact 5 seconden, de Targa 4S doet er op z’n best 4,7 seconden over.

Ook bij de vierwielaandrijving vindt een technologiewissel plaats. In de nieuwe 911 Targa lost het elektronisch gestuurde Porsche Traction Management (PTM) de tot nu toe aanwezige vierwielaandrijving met visco-lamellenkoppeling af. Het nieuwe systeem combineert het typische Porsche-rijplezier van de achterin geplaatste motor en de oorspronkelijke achterwielaandrijving met nog meer rijstabiliteit, trekkracht en agiele handling. Het PTM leidt daartoe in alle omstandigheden de optimale hoeveelheid koppel via een lamellenkoppeling bijkomend naar de voorwielen. Net als bij alle nieuwe Carrera 4-modellen zorgt het standaard mechanische sperdifferentieel achteraan voor nog betere rijdynamiek.

De nieuwe 911 Targa staat vanaf 25 oktober 2008 in de showroom. <<>>

Van ongeslepen steen tot bron van weelde en dromen

De schittering van een geslepen diamant roept bewondering en passie op. Maar minstens even boeiend is de lange weg die de steen aflegde: de ontginning in barre gebieden, de internationale handel, het slijpen met vakmanschap en de bewerking tot het juweel, om tenslotte gedragen te worden door de rijken en de bekenden der aarde. Deze wereld komt tot uiting in Diamonds, een prachtig geïllustreerde uitgave van Tectum Publishers.

ondertussen ontdekt is in 35 landen, zijn amper zes daarvan goed voor 80 procent van de wereldproductie. Het gaat om Botswana, Canada, Rusland, Zuid-Afrika, Namibië en Angola. De ontginningsgebieden bevinden zich vaak in barre gebieden, die zeer divers van aard zijn. Diamant kan je vinden op de bodem van oceanen en rivierbeddingen, in Afrikaanse wouden en woestijnen of onder het ijs van de Noordpool. In het Russische Siberië bijvoorbeeld, waar de winter acht maanden duurt en de temperaturen zakken tot minus 65 graden, is de ontginning in de steeds bevroren bodem moeilijk en duur.

Acromagnetische golven

Diamant is bijna zo oud als onze planeet. Zo’n drieduizend miljoen jaar geleden werd de hardste materie op aarde onder het aardoppervlak gevormd uit koolstof, samengeperst onder hoge druk en hitte op een diepte van meer dan 150 kilometer. Zelfs de modernste technieken laten niet toe om zo diep te graven. Maar diamant is dichter bij het aardoppervlakte komen te zitten na vulkanische uitbarstingen. Vaak zit diamant nog omsloten in het gekende kimberliet, een stollingsgesteente dat de diamanten heeft beschermd tijdens de stuwing naar de buitenste aardlagen. De eeuwenoude geschiedenis van diamant, maar vooral de schoonheid en de hardheid maakten hem tot de meest begeerde edelsteen. Al in 400 voor Christus

Het delven van diamant gebeurt vaak nog ambachtelijk met emmers en manden.

delfde men in India diamant, toen nog een zeer zeldzaam goed dat enkel koningen en heersers zich konden veroorloven. Lange tijd was India de enige bron van diamant, tot in de achttiende eeuw ook Brazilië een belangrijke speler werd. Maar de echte moderne diamantindustrie is amper 150 jaar geleden gestart, met enkele belangrijke ontdekkingen in Zuid-Afrika en de opkomst van De Beers. Het diamantbedrijf begon aan een systematische ontginning op grote schaal en groeide uit tot een wereldspeler.

Diamant is niet mooi en gelijkmatig verspreid over de wereld. Hoewel diamant

Diamant vinden vraagt veel geduld en een portie geluk. Sommige ondergrondse diamantafzettingen werden ontdekt, nadat men gewoon aan de oppervlakte op enkele stenen stootte. Maar meestal speuren geologen nauwgezet de bodem af, op zoek naar variaties in magnetische velden. Bij elk onderzoek dient men rekening te houden met de specifieke eigenschappen van de locatie. In Botswana was het woestijnzand zo dik dat de acromagnetische golven er niet doorheen raakten. Daar ontdekte men diamant dankzij termieten die 100 meter diep graven. De beestjes bevatten restanten van mineralen die samen met diamant voorkomen. De ontginning van diamantvelden gebeurt zowel in openluchtmijnen, in ondergrondse mijnen of via baggerwerken in rivieren en zeeën. Dit is een werk van lange adem, gezien zo’n 100 ton diamanthoudend erts vaak amper één karaat (of 0,2 gram) diamant bevat. Bij de grote spelers gebeurt de ontginning grotendeels industrieel. In openluchtmijnen graven tractoren zo groot als dinosaurussen de bodem af in grote cirkels en gaan steeds dieper via draaitrapwegen. De tonnen erts worden later in machines verbrijzeld, waarbij

Van ongeslepen steen tot bron van weelde en dromen door Kristin Wuyts

© Getty

de diamantstenen worden gescheiden van de andere materialen. Bij de kleinere, vaak ambachtelijke bedrijven gaan de arbeiders de bodem te lijf met pikhouwelen. Ook het delven in rivieren gebeurt vaak nog ambachtelijk met manden en zeven. De graafwerken hebben natuurlijk ook een impact op het milieu en de omgeving. Vaak worden grote hoeveelheden vruchtbare grond weggehaald en er blijven bergen zand en stenen over. Tot de jaren ’90 liet men een leeggehaalde mijn voor wat ze was. Hoewel het opnieuw dichtgooien een dure operatie is en weinig gebruikelijk, houden bedrijven toch meer en meer rekening met het milieu, van bij de aanvang van de graafwerken. Ook de bevolking zelf komt meer en meer op voor hun rechten. In Zuid-Afrika bijvoorbeeld kregen de bewoners van het gebied rond de Richtersveld mijnen een deel van de opbrengst.

Ongeslepen

Na de ontginning worden de ongeslepen diamanten gesorteerd en voorbereid op de verkoop, die eens om de vier tot vijf weken plaatsvindt. Ruwe diamanten kunnen er heel verschillend uitzien wat betreft de vorm, grootte en kleur: van de klassieke doorzichtige achthoek tot een zwart vormloos brok, de zogenaamde carbon. Grote diamanten zijn zeldzaam, net als de fel gekleurde. De waardebepaling van een ongeslepen diamant is veel moeilijker dan van een geslepen steen: de schatter moet immers kunnen inschatten op welke manieren de steen bewerkt kan worden.

Bij de handel van ruwe diamant speelt het Kimberly Process een belangrijke rol. Dit initiatief van regeringen en de diamantsector, gesteund door de Verenigde Naties, certificeert diamanten op herkomst. Het controlesysteem bestrijdt smokkel en handel in conflictdiamanten, zodat de opbrengst van de diamantverkoop niet langer gebruikt kan worden om rebellen te financieren. Hoewel handelaars niet verplicht zijn om met het systeem te werken, wordt het toch door bijna alle spelers toegepast. Verzekeringsmaatschappijen dekken immers geen stenen die geen certificaat hebben.

De markt kent verschillende handelssystemen. De verkoop gebeurt per opbod in

de internationale handelscentra of via een contract met een dealer. De vier grootste mijnbedrijven (De Beers, Alrosa, BHP Billiton en Rio Tinto) verkopen zelf hun stenen. De Beers werkt met een zorgvuldig geselecteerde groep klanten, de zogenaamde zichthouders. Soms hebben de exporterende landen zelf een regulerende rol. In Angola is het staatsbedrijf Sodiam

de officiële verkoper van het grootste deel van de export.

Angola is niet het enige Afrikaanse land dat via staatsinmenging probeert de economie te ontwikkelen. De Afrikaanse landen willen zich loswrikken uit de rol die hen sinds de koloniale tijd is toebedeeld: die van leveranciers van grondstoffen die daarna elders bewerkt en verkocht worden. Meer en meer proberen ze ook het sorteren en bewerken van de diamant aan te trekken. De oude Europese centra van de moderne diamantindustrie boeten aan belang in. De Beers verhuisde bijvoorbeeld zijn belangrijkste sorteercentrum van Londen naar Gaborone, de hoofdstad van Botswana. Ook het slijpen gebeurt vaker in Afrika of in lageloonlanden als India of China.

Slijpen

De bewerking van de ruwe diamant is een arbeidsintensief werk, waarbij veel vakkennis en precisie komt kijken. Tegenwoordig plant men met behulp van de computer hoe een steen het best aangepakt wordt, rekening houdend met zijn natuurlijke vorm en eventuele onzuiverheden. Diamant bevat vaak minuscuul kleine restanten van andere mineralen of oneffenheden. Het is de kunst om een zo zuiver mogelijke steen te creëren, door zo weinig mogelijk materiaal weg te snijden. Dat mag dan met moderne apparatuur gebeuren, toch zijn vele technieken hetzelfde

Van ongeslepen steen tot bron van weelde en dromen

Ruwe diamanten worden gesorteerd naar grootte.

Ruwe diamanten kunnen sterk verschillen in vorm, kleur en grootte.

© Donald Woodrow

© Laurent Boeki

Openluchtmijn in Jwaneng, Botswana.

© Aurora

gebleven. Zo gebruikt men nog steeds diamant of gereedschappen met een laag diamantpoeder om diamant te slijpen. De bewerking van de diamant is een van de criteria in de uiteindelijke waardebepaling van de diamant. Die wordt immers bepaald door de vier c’s: carat, colour, clarity en cut; of karaat, kleur, helderheid en afwerking. De mate waarin een diamant op deze criteria scoort, bepaalt hoe duur de steen is. Zware, zeer heldere en kleurloze stenen, die bovendien door een getalenteerde vakman zijn geslepen, kunnen oplopen tot miljoenen euro’s.

Machtssymbool

Diamanten hebben altijd de rijken en machtigen der aarde toebehoord. Duizenden jaren lang was de hardste aller stenen het symbool van leiderschap. Kronen werden bijvoorbeeld bezet met diamanten

een indrukwekkende collectie, waarmee ze geregeld naar buiten kwam. Meer recent waren rap-artiesten een belangrijk promotor, met het fenomeen van de ‘Bling’: glitterjuwelen voor mannen.

Industrie

Maar niet alle diamanten worden gebruikt voor juwelen. Omwille van hun hardheid en hun warmtegeleidende eigenschappen hebben diamanten ook hun nut bewezen in de industrie. Ze worden ingezet in de automobielsector, de machinebouw of de computerchip-productie, om materialen te malen, slijpen of snijden. Van alle ruwe diamanten gaat 50 procent naar de industrie. Het gaat dan om diamanten van minder goede kwaliteit. Ze zijn te klein om te slijpen of hebben de verkeerde vorm of kleur. Maar in het onderscheid tussen edelsteenkwaliteit en industriële kwaliteit spelen ook modeverschijnselen een rol. Bruine diamanten werden lange tijd beschouwd als minder mooi en

Een ‘schitterend’ meesterwerk

Oplage: 500 stuks

De luxe-editie van Diamonds is een en al schoonheid. Bij dit exclusieve fotoboek zit een kostbaar ‘brillant cut’ diamant van één karaat. Het boek en de gecertificeerde diamant worden samen gepresenteerd in een prachtig roodlederen handgemaakte ‘carry case’ van Delvaux.

Diamonds Luxury Limited Edition, een beperkte oplage van 500 exemplaren, moest topkwaliteit en luxe uitstralen. De keuze van uitgever Tectum Publishers om samen te werken met het lederwarenmerk Delvaux was dan ook snel gemaakt. Enkel de beste soorten kalfsleder werden gebruikt: Jumping voor de buitenzijde, Destrier voor de sluitingen en het zachtere Arizona voor de binnenzijde. Maar de kwaliteit schuilt vooral in de afwerking. Zo duurt het ongeveer tien uur om deze luxekoffer te maken.

omdat men geloofde dat de kracht van de steen zou overgaan op de drager. Deze symboliek, maar ook de zeldzaamheid en de waarde maakten dat diamanten het voorrecht bleven van een kleine elite van koningen en nobelen. Maar vanaf de 20ste eeuw werd diamant bereikbaar voor een ruimer publiek. Er werden nieuwe diamantvoorraden ontdekt, tegelijkertijd ontstond er ook een groter afzetgebied door de opkomst van een middenklasse. De trendsetters waren niet langer politieke leiders, maar acteurs en actrices, popsterren en topmodellen. Actrice Paulette Godard (de ex-vrouw van Charlie Chaplin) was gekend om haar voorliefde voor juwelen en had een eigen privécollectie. Ook Elizabeth Taylor bezat

niet geschikt als edelsteen, tot een Australische firma ze trendy maakte. De waarde van een diamant mag dan nog zo mooi wetenschappelijk vastgelegd zijn, de schoonheid van een diamant blijft voor een groot stuk gevoel en emotie. <<>>

Met dank aan Tectum Publishers

Diamonds (Slipcase Edition)

432 pagina’s, 313 x 313 mm.

Prijs: € 99,95

ISBN: 978-90-76886-51-0

www.tectum.be

“De kunst is om het leder te blijven bewerken tot men er geen werk meer in ziet, maar enkel nog emotie en elegantie,” aldus Delvaux. Met de diamant als ultieme bekroning is de uitgave helemaal compleet. De bijgesloten steen (karaat: >1; helderheid: VS1/2; kleur: G/H: afwerking: brillant) is van topkwaliteit en is officieel gecertificeerd door het AWDC (Antwerp World Diamand Center). Binnenin kan de luxe koffer gepersonaliseerd worden met de naam van de schenker en/of de nieuwe eigenaar.

Prijs: € 9.900 per stuk.

Geïnteresseerden kunnen contact opnemen met Marc Reijntjes van Tectum Publishers.

Van ongeslepen steen tot bron van weelde en dromen

Een deel van de originele steen gaat verloren tijdens het slijpen.

© Eurostar

Ontdek nu de vernieuwde beddencollectie van

Golden Sleep Gent

Kortrijksesteenweg 1070

9051 Sint-Denijs-Westrem

Tel. 09-221 58 28 gent@goldensleep.be

Golden Sleep Sint-Niklaas Heidebaan 90

9100 Sint-Niklaas Tel. 03-766 66 90 sint-niklaas@goldensleep.be

Weekdagen open: 10.00u.-12.30u. – 13.30u.-18.30u.

Zaterdag: 10.00u.-18.00u. Zondag: 14.00u.-18.00u. - Dinsdag: gesloten

Persoonlijk advies

Goed uitgeruste showroom

Aandacht voor details

Wakkere medewerkers

Rustgevende totaalservice

Bezoek ook onze website www.goldensleep.be

Porsche Cayenne Turbo S

De krachtigste Cayenne ooit

Porsche breidt haar derde modelreeks uit met het topmodel Cayenne Turbo S. De krachtigste Cayenne ooit wordt aangedreven door een 4,8-liter-V8 met biturbo, die 404 kW (550 pk) levert. Met de Cayenne Turbo S komt Porsche tegemoet aan de wensen van zijn klanten. In het bijzonder in de zogenaamde «emerging markets» – de nieuwe, opkomende markten in Oost-Europa en Azië – bestaat er grote vraag naar sportieve, exclusieve en bijzonder dynamische SUV’s.

Ondanks de toegenomen prestaties van de nieuwe Cayenne Turbo S in vergelijking met de Cayenne Turbo (368 kW/500 pk), komt zijn gemiddelde verbruik – gemeten volgens de EU-rijcyclus – overeen met dat van die laatste.

Uiterlijk is de Turbo S aan zijn lichtmetalen 21 duims Cayenne SportPlus-velgen en de gelakte wielkastverbredingen te herkennen, alsook aan de sportuitlaat met vier eindpijpen in fijn gietaluminium. De luchtinlaatroosters vooraan zijn in de kleur van het koetswerk gelakt. De nieuwe discrete en elegante metaalkleur ‘Lavagrijs’ is exclusief voor de Cayenne Turbo S voorbehouden.

De sportieve terreinwagen beschikt bovendien standaard over het adaptieve PASMonderstel met pneumatische ophanging en niveau-/hoogteregeling, dat – eveneens standaard – gecombineerd wordt met de snelheidsafhankelijke stuurbekrachtiging Servotronic en de actieve Porsche Dyna-

mic Chassis Control (PDCC), die de neiging tot overhellen in bochten compenseert. Met de opname van de keramische composietremmen PCCB (Porsche Ceramic Composite Brake) als individuele uitrusting voor de Cayenne, benadrukt Porsche zijn leiderspositie als producent van bijzonder fadingvaste remschijven.

Vanaf het nieuwe modeljaar wordt deze oorspronkelijk voor de racerij ontwikkelde hoogtechnologische remschijf voor het eerst ook buiten het sportwagensegment, in het segment van de bijzonder dynamische top-SUV’s aangeboden. De keramische schijven vooraan hebben een diameter van 410 mm, achteraan meten ze 370 mm. Ze beschikken over vaste aluminium remzadels met respectievelijk zes zuigers vooraan en vier zuigers achteraan. De PCCB-remmen zijn behalve voor de Cayenne Turbo S ook optioneel verkrijgbaar voor de Cayenne S, GTS en Turbo, in combinatie met velgen van 20 duim en groter.

De standaarduitrusting in het interieur onderstreept het prestigieuze karakter en omvat onder andere sportzetels vooraan met comfort-geheugenfunctie, een achterbank met individueel gevormde zitplaatsen, deurdrempellijsten in roestvrij staal met modelopschrift alsook twee exclusieve kleurcombinaties voor de lederbekleding (zwart/havanna en zwart/staalgrijs) met contrasterende stiksels en een tweekleurig met leder bekleed stuur met gecapitonneerde stuurwielkrans.

De jongste generatie van het standaard aanwezige multimediasysteem Porsche Communication Management (PCM) inclusief navigatiemodule met harde schijf biedt naast de bediening via aanraakscherm een waaier aan nieuwe en eenvoudig te bedienen functies. Net als alle andere Cayenne-modellen kan de Cayenne Turbo S bovendien optioneel ook worden voorzien van spraakbediening met invoer van volledige woorden voor de navigatiedoelen, van een universele audiointerface (met mp3-aansluiting), van een Bluetooth-aansluiting voor mobiele telefoons en van een tv-module voor analoge en digitale ontvangst. Het BOSE® surround-soundsysteem met 14 luidsprekers heeft een nominaal vermogen van 410 Watt en kan bij het afspelen van audio- of video-dvd’s de muziek nu ook in ‘5.1 Discrete Surround’-formaat weergeven.

De vermogenstoename van de Cayenne Turbo S tegenover de Cayenne Turbo was mogelijk dankzij een gewijzigd luchtinlaatsysteem en een geoptimaliseerde motorsturing. Behalve het maximumvermogen werd ook het maximale koppel met 50 Nm verhoogd tot 750 Nm, in een toerentalbereik van 2.250 tot 4.500 t/min. De Porsche Cayenne Turbo S accelereert van 0 tot 100 km/u in 4,8 s en haalt een maximumsnelheid van 280 km/u.<<>>

Meubels op de wip tussen kunst & design

Limited Editions

De Kortrijkse Interieurbiënnale houdt de vinger aan de pols. Editie 2008 pakt uit met maar liefst 2 limited editions exposities. Legendarische designiconen en exclusieve meubels in beperkte oplage. Meubels die de grens verkennen tussen kunst en design. Beursspeculanten, galeriehouders en verzamelaars lopen storm. Is design de nieuwe kunst?

Museumfähig

We schrijven 2006. Sotheby’s, New York. De aluminium Lockheed Lounge Chair van de Australische ontwerper Marc Newson wordt afgeklopt op het astronomische bedrag van net geen 1 miljoen dollar. Newsons eerste ontwerp – een prototype voor 13 stuks, patchwork van vliegtuigmetaal – genereert het hoogste bedrag ooit toegekend aan een levende designer.

duizendpoot Arne Quinze mocht de spits afbijten met een collectie unieke stukken.

De canon

Het record voor een limited edition van een overleden coryfee (altijd goed voor enkele nullen extra) staat op naam van de Turijnse architect Carlo Mollino. Zijn eiken tafel met glazen blad woog in 2005 bij Christie’s (New York) 3,824 miljoen $ zwaar: 20 keer de geschatte waarde. De toon is gezet. Toonaangevende musea, veilinghuizen en kunstgalerijen springen op de boot.

België hinkt niet achterop. De Brusselse arm van het veilinghuis Pierre Bergé besliste onlangs een deel van z’n efforts aan hedendaags design te wijden. Artistieke

Limited editions zijn van alle tijden, maar vooral van nu. De oplage mag dan gelimiteerd zijn, het aanbod is dat allerminst. Maar wat doet de kunstscène storm lopen? Een plausibele verklaring vinden we in het NRC Handelsblad: Moderne kunst is absurd duur geworden (Gedenk de 140 miljoen $ die Jackson Pollocks n°5 genereerde. De controversiële dripartiest liet hierbij Van Gogh en Picasso achter zich). Verzamelaars vinden kunstdesign een goede, alternatieve belegging... Temeer daar het kunsthistorisch belang van design nu naar waarde wordt geschat. Net als voor de beeldende kunst is hier ook een canon opgesteld met topstukken & topontwerpers. En als toonaangevende musea zoals het Moma in New York interesse betonen, is het hek van de dam. Volgen de designgalerijen die design etaleren als kunst met navenant prijskaartje. Zo scoorde Larry Gagosian in New York een recordomzet (tientallen miljoenen euro’s) met een expositie van… weerom Marc Newson. Ook zeer canonwaardig: Zaha Hadid, de IraaksBritse sterarchitecte die als eerste vrouw de Pritzker Prize won (de Nobelprijs van de architectuur). La Hadid beeldhouwt aan de lopende band futuristische sculpturen met hoge verzamelwaarde (en dito prijs) voor onder meer Established & Sons, Sawaya & Moroni, Vitra en Alessi.

Anniversary editions

Dat steeds meer fabrikanten uitpakken met een Limited Editions lijn, is doorgaans een kwestie van imagobuilding. Een fabrikant wil graag tonen wat hij artistiek vermag. Enerzijds zijn er de heruitgaves van

legendarische ontwerpen in luxueuze materialen. Met in hun kielzog ontwerpen die een fascinatie verraden voor artisanaal handwerk. Anderzijds zijn er de ontwerpen die getuigen van een eigenzinnige vormentaal. Bekende ontwerpers krijgen carte blanche; weg met de restricties van serieproductie zoals prijs en… functionaliteit.

Maar mogen we 2008 uitroepen tot het jaar van de Anniversary Editions? Het re-

Lockheed Lounge Chair, Marc Newson

Number 5, Jackson Pollock.

Office Pets, Hella Jongerius

gent exclusieve heruitgaves naar aanleiding van het zoveeljarig bestaan van een cultontwerp of -ontwerper. Waarbij de beperkte oplage de kunsthistorische waarde verhoogt. Vitra viert George Nelsons 100ste verjaardag met een heruitgave in 1000 stuks van z’n hyperelegante Pretzel Chair. Zitzak Sacco, cultontwerp van Piero Gatti, Cesare Paolini & Franco Teodoro én commerciële triomf voor fabrikant Zanotta, viert zijn 40ste verjaardag met de tentoonstelling ‘La commedia del Sacco’: Mademoiselle Sacco showt 40 haute couture outfits. De Egg & Swan Chair, twee iconi-

sche ontwerpen van de Deense architect Arne Jacobsen voor het Royal SAS Hotel in Kopenhagen, zijn 50 jaar jong. Dat viert fabrikant Fritz Hansen in stijl. Met een luxe-editie van de Egg Chair in 999 stuks:

een frame overtrokken met fondantbruin leder en suède op een handgepolijste bronzen voet. Én met een luxe-editie van de Swan Chair – witleder, zilver en parelmoerlak – in 1958 stuks. Nog een jarige Deen: Louis Poulsen viert de 50ste verjaardag van de legendarische PH-Artichoke lamp van Poul Henningsen met een 24 karaat vergulde oplage van 50 stuks. En in avant-première op Interieur: project B dat ‘Belgian products with an A label’ promoot, viert zijn 10de verjaardag en grandeur met een volledig vergulde versie van de Table for Tools van Katrien Van Hulle & Siegfried De Buck voor Colect.

Handwerk

Limited editions voeden ook de huidige fascinatie voor handwerk en oude ambachten. Nogal wat exclusieve ontwerpen zijn handgelakt, bronsgegoten of gedecoreerd met bladgoud en inlegwerk. Het Toscaanse luxemerk Ceccotti Collezioni dat in een vorig leven nog het Montecitorio (parlementsgebouw) in Rome bediende, kent

een lange traditie van handwerk. Ceccotti Limited Editions ziet het dan ook groots met hun Casa Ideale. Uitsluitend bevolkt door unieke meubels. Zoals de uit walnoot opgetrokken Manta-lijn secrétaire, fauteuil & buffetkast – van de Fransman Noè Duchaufour-Lawrance. Ook vermeldenswaard is de Bandeja Decorata: Roberto Lazzeroni’s ladenkast van massief Ameri-

Zanotta, Zitzak Sacco (Piero Gatti, Cesare Paolini & Franco Teodoro)

Louis Poulsen, PH-Artichoke lamp, Poul Henningsen E15, eikenhouten tafel Fabian, Philipp MainzerVitra, George Nelsons, Pretzel Chair.

Cecotti, Manta Credenza

Fritz Hansen, Egg Chair, Arne Jacobsen

kaans kersenhout werd onlangs opgesmukt door de Florentijnse kunstenaar Francesco Adrenelli. De Duitse fabrikant E15 nam dan weer het hippe muziek- en modelabel Kitsuné in de arm voor het decoreren van Philipp Mainzers eikenhouten tafel Fabian uit 1998. Fabian pronkt nu met een gezeefdrukte vichyruit: in modekringen ongemeen populair dankzij de trouwjurk van Brigitte Bardot.

Express yourself

Op de wip tussen ambachtelijk vakwerk en expressieve vormentaal: de Pyramids of Makkum. Het Koninklijke Tichelaar Makkum, expert in sieraardewerk, maakte in opdracht van het Rijksmuseum in Amsterdam een exacte replica van de 17de eeuwse bloempiramide. Én vroeg 4 Nederlandse ontwerpers om een hedendaagse interpretatie van dit topstuk uit Delfts aardewerk. Deze expressieve stukken van Hella Jongerius, Jurgen Bey, Studio Job en Alexander van Slobbe zijn net als de replica uitgevoerd in de traditionele faience techniek.

En dan zijn er de fabrikanten die al decennialang zweren bij een expressieve Limited Editions lijn, in-

clusief straffe statements. Zo heeft de toonaangevende Zwitserse fabrikant Vitra met Vitra Edition nogal wat in het aanbod. De Franse broers Bouroullec spelen met hun mobiele ruimteverdelers Rocs in op de trend van het flexibele wonen. Naoto Fukasawa legt de impact van het materiaal op de vorm bloot door éénzelfde stoel in diverse materialen te brengen. Hella Jongerius brengt met haar Office Pets een poëtisch alternatief voor de eeuwige kamerplant. Creatieve vrijheid boven functionaliteit dus; en dat geldt in veelvoud voor het Italiaanse Gufram. Hun Multipli, ironische cultobjecten uit de seventies, worden nog steeds in beperkte oplage geproduceerd. Een cactus in de rol van een manshoge kapstok of een mond in de rol van sofa cum ode aan de Mae West sofa van Salvador Dali. De kracht van de herhaling vinden we dan weer in de Veryround Chair van Louise Campbell voor Zanotta Edizioni. Poten noch lasnaden. Wel 240 cirkels vakkundig geschakeld tot bloedmooie bloem.

Function follows form

Tot zover het goede nieuws. Want designpuristen werpen op dat het func-

tioneel aspect van al dat kunstdesign vaak ver zoek is. Niet onterecht. De aanschaf van menige hedendaagse stoel verraadt masochistische neigingen en niet enkel omwille van het prijskaartje. Sla er om het even welk lexicon op na en design wordt gelinkt aan functionele ontwerpen geboren om in grote aantallen – lees: industrieel – gemaakt te worden.

Het Britse meubellabel Established & Sons brengt hier veruit het sterkste statement met haar recente tentoonstelling ‘Elevating Design’, waarbij een handvol ontwerpen als one-offs in luxueus Carrara marmer werden opgevoerd. De uitgelichte kostbaarheden werden op metershoge

sokkels geplaatst en zo – metafoorsgewijs – tot kunst verheven. Het opzet: het debat ophitsen omtrent de wazige grens tussen kunst en industrieel design én omtrent de happige markt die design via galerijen aan topprijzen verkoopt.

Maar mogen we anderzijds de quote van die overgelukkige veilingmeester van Newsons Lockheed chair niet vergeten: Als een Newson hogere prijzen haalt dan menige 17de eeuwse kast, dan verraadt dat een groot geloof in de eigen tijd. Plús zijn daar nog die grens- en tijdoverschrijdende ontwerpen, zoals het archetypisch bestek van wijlen Maarten Van Severen voor WOW. Een mes. Een vork. Een lepel. Telkens opgetrokken uit een ander materiaal. Een historische synthese van wat een bestek is. Puur. Poëtisch. Bloedmooi. Functioneel én limited. <<>>

INTERIEUR 08 (21ste Internationale Biennale)

17-26 oktober 2008, Kortrijk Xpo www.interieur.be

Gufram, Multipli

Pyramids of Makkum, replica door het Koninklijke Tichelaar Makkum

Zanotta Edizioni, Veryround Chair, Louise Campbell

SEAmagine Ocean Pearl

Maak kennis met de fascinerende onderwaterwereld …

Niet iedereen kan duiken – voor sommigen is dit een bewuste keuze, voor anderen een kwestie van gezondheid of zelfvertrouwen. De onderwaterwereld is echter oneindig fascinerend, misschien zelfs één van de belangrijkste bestaansredenen voor cruising. De Lorelei van SEAmagine is een kleine duikboot die past op een jacht. Dankzij deze duikboot krijgt iedereen toegang tot de wonderbaarlijke onderzeewereld en de avontuurlijke eigenaar zal zelfs dieper kunnen duiken dan met duikflessen. De duikboot is tegelijk veel beter, complexer en goedkoper dan men zou denken.

In de eerste plaats is de Lorelei geen echte duikboot, maar eerder een duikvaartuig. Een duikboot werkt immers volledig autonoom, terwijl er voor een duikvaartuig steeds een schip aan de oppervlakte wacht. Het duikvaartuig is van het éénatmosfeertype; de druk aan de binnenzijde is steeds dezelfde als aan de oppervlakte. De twee passagiers in de acrylbol blijven droog en bevinden zich als het ware in een aangename omgeving met airconditioning op zeeniveau. In feite kan er zelfs een derde persoon meereizen: op de externe besturingspositie achter de bol. De Lorelei wordt vaak in deze modus gebruikt, met twee passagiers in de bol en een bestuurder/piloot achteraan. Deze laatste kan via onderwatercommunicatie, geïntegreerd in de integrale duikhelm, praten met de passagiers. De piloot kan de besturing overlaten aan de passagiers, maar kan ze indien nodig steeds overnemen. Deze optie is niet mogelijk voor duiken naar 100 meter diepte, maar wel bij ondiepe duiken in koraalriffen – de meest natuurlijke en mooiste omgeving voor deze duikboot. Met voldoende getrainde piloten kan deze duikboot optimaal ingezet worden. Voor diepe verkenningsduiken vaart de piloot samen met één passagier.

De opwaartse drukkracht en ballast zijn gedeeltelijk inherent en vast. Het optillen van de duikboot tot de volledige 75 cm vrijboord op het wateroppervlak gebeurt

door het opblazen van twee lange vinnen in de metalen buizen aan stuur- en bakboord. Het opblazen gebeurt door de geïntegreerde duiktanks. Deze worden na iedere duik opnieuw gevuld. Het aflaten gebeurt door de externe waterdruk. Een vulstation is, samen met piloot-/duikmateriaal, vereist op het begeleidingsvaartuig. Als de tanks volledig afgelaten zijn (de eerste stap van een duik) is het duik-

Het is geen acrobatische machine. Om licht positief te blijven, bevat de duikboot ballast met loden gewichtzakken. Daarom moeten piloten, zoals voor kleine vliegtuigen, de volgende mogelijk vervelende vraag stellen: hoeveel weegt u? Het maximumgewicht in de bol bedraagt 250 kg.”

Het opwaartse krachtsysteem is gepatenteerd door SEAmagine en biedt veel voordelen. Will legt uit dat als dit een ballasttank was, en u weerstand zou toevoegen (dan wordt de blaas volledig vlak als deze leeg is), u een grote (stroomvretende) pomp nodig zou hebben om het water uit te pompen.

De Lorelei beschikt over elektrische voorstuwing en elektronica. De stroomvoeding komt van een groep in lijn geplaatste bat-

vaartuig nog steeds licht positief en moet het naar beneden geduwd worden – een soort onderwaterhelikopter.

Will Kohnen (mede-oprichter SEAmagine):

“De Lorelei is in principe een hydrokopter – u vliegt echt, maar zonder pitch of roll.

terijen. Er is eveneens een zachte interne ballasttank om de duikboot te trimmen. De batterijen hebben voldoende vermogen voor een dag varen en worden opgeladen in vijf tot zes uur (bij 80 % ontlading). Er zijn één verticale en twee horizontale stuwmotoren. De piloot bestuurt de Lore-

© SEAmagine Hydrospace Corporation

Beeldt u in dat u de diepte van de maagdelijke oceaan kunt verkennen. Veilig in uw acrylbol beweegt u met uw duikvaartuig in en door de diepten. U kunt alles rond u zien en horen en de robotarm gebruiken om kunstvoorwerpen op te rapen van de oceaanbodem. U zult versteld staan van de levendige kleuren van vissen en zoogdieren die speels rond uw SEAmagine duikvaartuig zwemmen.

© SEAmagine Hydrospace Corporation

lei met een joystick. De software regelt de aandrijving bij een rotatie of richtingwissel. Met de knop op de joystick vuurt u geen torpedo’s af, maar bedient u de neerwaartse stuwing om u in de gewenste positie te houden.

De twee 3,4 m³ zuurstoftanks aan elke zijde van het vaartuig bieden zes uur life support in de cabine en een bijkomende 72 uur reserve life support. Er zijn twee CO²-scrubbers en het zuurstofsysteem is ook redundant. De zuurstof wordt niet aan boord geproduceerd, maar geleverd door een gasleverancier.

De duikbootelektronica omvat een monitoring van het vaartuig, de voltage en eveneens een sonar, een soort onderwaterradar. De duikboot verstuurt ook gegevens naar de USBL (Ultra Short Base Line

De SEAmagine Hydrospace Corporation

werd in 1995 opgericht door de Kohnen broers met het specifieke doel om twee- tot driepersoonsduikboten te ontwerpen en te bouwen voor diverse doeleinden: toerisme, recreatie, archeologie, film en privégebruik. Will heeft een luchtvaartachtergrond en werkte aan de Hubble Ruimtetelescoop, het Space Station, SOHO, Cassini en andere projecten. Charles was werkzaam in offshore- bevoorrading en exploratie bij ondernemingen als Schlumberger. SEAmagine maakt zelf alle ontwerpen en assembleert en test de duikboten in zijn Californische faciliteiten.

De training voor bestuurders/piloten wordt meestal gegeven door een SEAmagine instructeur bij de levering van het vaartuig op de locatie van de klant. Hierbij wordt de infrastructuur van de klant gebruikt. Op deze manier is men er zeker van dat de klant de bediening volledig onder de knie heeft.

Transponder) van het oppervlakvaartuig. Deze verstuurt een akoestisch signaal naar de oppervlakontvanger op de RIB, zodat men aan de oppervlakte het vaartuig steeds kan lokaliseren. De duikboot kan ook uitgerust worden met een Dopplerlog om de snelheid af te lezen, samen met kompassen. Er zijn twee communicatiesystemen: een onderwater SSB en een schip-VHF voor de oppervlaktefase van de duik. Verder is er een uittrekbaar toetsenbord met track pad onder het instrumentenpaneel om tekstberichten te versturen. Als er zich een probleem voordoet aan boord, is dit vaak de beste manier om mensen aan de oppervlakte in te lichten over het probleem zonder de passagier te verontrusten.

Bij het ontwerp van de Lorelei werd rekening gehouden met het gewicht; een sleutelconcept om het vaartuig onder te brengen op grote schepen, met eventueel kranen van 3 ton of meer aan boord. Aangezien het eenvoudig is om in te stappen als het vaartuig op het water ligt, moet geen rekening worden gehouden met het passagiersgewicht. De Lorelei is geen snelheidsduivel: ongeveer 2 knopen op

het oppervlak of onder water. Zoals Will al zei, “Mensen beseffen niet hoe snel 2 knopen is. Vooral als je naar iets op zoek bent, is 0,7 tot 0,8 knopen snel.” De Lorelei bevat 3,2 ton (plus passagiers) inert gewicht, wat verklaart waarom een rolkooi rond de bol noodzakelijk is.

De Lorelei is een grote dame, met een lengte van 4,63 meter, een breedte van 2,59 meter en een hoogte van 2,16 meter. Als de Lorelei pech heeft of vast komt te zitten, moet ze bevrijd en omhoog gebracht worden. Bij een ondiepe duik zonder externe bestuurder, kan de extra piloot aan de oppervlakte duiken om bijstand te bieden. Bij een duik op 100 meter is dit moeilijker en is een duik met gemengd gas/decompressie noodzakelijk.

Het basismodel is relatief goedkoop, slechts 1,2 miljoen dollar. Er zijn echter nog een aantal opties, zoals camera’s, lichten, een pan/tilt systeem en zelfs een robotarm. Deze zullen uiteraard de basisprijs opdrijven. <<>> www.seamagine.com

© SEAmagine Hydrospace Corporation

© SEAmagine Hydrospace Corporation

© SEAmagine Hydrospace Corporation

Just for lucky cars...

Wie houdt van zijn auto, kiest voor de bescherming van Preshield. Dé nieuwe generatie lakbescherming met revolutionaire nanotechnologie. Voor duurzame lakbescherming met maar liefst 6 jaar glansgarantie. Door de Preshield beschermlaag is een simpele wasbeurt voldoende om uw auto er weer als nieuw uit te laten zien. BOR BVBA werkt exclusief met Preshield.

Motorsport & Entertainment De acht decennia van de Nürburgring

Motorraces van de bovenste plank, recreatie rond mobiliteit en motoren, amusement en edutainment voor elke leeftijdsgroep – wat in 1927 als een plek voor autoraces ingericht werd, is al lang een plek die 365 dagen per jaar in het teken van amusement staat.

al geruime tijd het populairste Duitse circuit. Tijdens de Eifelrace van 1939 vestigde Hermann Lang in zijn Mercedes met 12 cilinders een nieuw ronderecord van 9:52 minuten, dat tot 1956 standhield. Tijdens Wereldoorlog II was er geen plaats voor autoraces. Het Sporthotel aan de hoofdtribune werd als noodkamp en veldhospitaal gebruikt en tijdens de laatste paar maanden van de oorlog werd de racebaan zelf ernstig beschadigd door de rupsbanden van de tanks.

De jaren veertig en vijftig: Economisch mirakel, massa's volk en motoren.

In de 12e eeuw had graaf Ulrich waarschijnlijk nooit durven vermoeden dat de autorace der autoraces ooit aan de voet van zijn aloude Nürburg mensen van uit de hele wereld zou aantrekken. Nadat de ring op 18 juni 1927 geopend werd, werd algauw duidelijk wat een grote economische troef deze vroege vorm van de vrijetijdsindustrie voor de hele regio zou worden. Restaurants met gastenkamers werden hotels, weilanden werden parkeerterreinen en de races waren een zegen voor wat ooit één van de armste regio’s van Duitsland was. Het verhaal van de Nürburgring begint acht decennia geleden. In al die tijd zijn er rond de ring heel wat verhalen ontstaan, heeft hij verschillende generaties racers en fans in vervoering gebracht en groeide hij uit tot de motor van het economische leven in de Eifelregio.

De jaren dertig: Economische crisis en zilveren pijlen, ronderecords en tanks.

De Nürburgring ging ten tijde van de wereldwijde depressie open. Met de komst van het tijdperk van de legendarische

Zilveren Pijlen trok de ring algauw een recordaantal bezoekers. In 1934 zagen de Zilveren Pijlen het levenslicht en deden ze hun intrede op de ring. De naam ontstond toen de avond voor de race in de lente van 1934 het Mercedes-team zelf de verf van hun W25-raceauto krabden om onder het maximale gewicht van 750 kilogram te

De ring kreeg echter nog een tweede kans. Kort na het einde van de oorlog werd met de herstelwerken begonnen en al in 1947 luidde de ‘Eifel Cup Race’ een nieuw tijdperk voor de Nürburgring in. De toegangsprijs bedroeg toen vijf Reichsmark, inclusief een maaltijd van wijn, worsten en brood. Vier jaar later, in 1951, werd het eerste Wereldkampioenschap Formule 1 gehouden. De ring werd opnieuw internationaal. Tijdens de Europese Grote Prijs

blijven. De zilverachtige schijn van het ongeverfde aluminium koetswerk gaf de auto zijn naam. Intussen was de Nürburgring

van 1954 waren er ongeveer 400.000 toeschouwers aanwezig. De race werd door Juan Manual Fangio gewonnen, die

Mogelijkheden zien heeft met veel factoren te maken.

Wilt u uw vermogen succesvol opbouwen en beschermen, uw pensioen optimaal organiseren en uiteindelijk uw bezittingen zo efficiënt mogelijk nalaten? En dit steeds op de fiscaal meest interessante manier? Vertrouw dan op de absolute leider in financiële planning. Optima is een specialist die alle oplossingen om uw kapitaal te structureren onder één dak bundelt. Wij maken een inventaris van uw financiële middelen en uw ambities. Dankzij een audit door onze experts ontdekt u hoe u uw doelstellingen in resultaten kunt omzetten.

Wilt u uw vermogen optimaal laten beveiligen? Surf dan naar www.optima.be/carrera of bel naar 0800 97 536.

Your future is capital

algauw het race-idool van de jaren 50 werd en nadien nog vier keer op rij de Europese Grote Prijs won.

De stormachtige jaren zestig: Edellieden en de Groene Hel. De jaren 60 brachten een eigen idool voort. Wolfgang Graf Berghe von Trips, die in 1961 aan de Duitse Grote Prijs deelnam, werd de nieuwe publiekstrekker. Dit waren de jaren van het economische mi-

jaar was de Duitse Grote Prijs, die door Jackie Ickx gewonnen werd. Die dag kon niemand vermoeden dat de Nordschleife ooit als Grote Prijscircuit in vraag zou worden gesteld. Maar nauwelijks een jaar later gebeurde dat toch. Na een reeks ernstige ongevallen tijdens Grote Prijzen eisten verschillende racers een aanzienlijke herziening van de Groene Hel, zoals het circuit respectvol door de racers genoemd werd.

ring’-beweging legde de premier van de federale deelstaat Rijnland-Palts, Bernhard Vogel, op 30 november 1981 de eerste graszode. Drie jaar later, op 12 mei 1984, werd het nieuwe 4.542 kilometer lange circuit officieel ingehuldigd met een groots show- en autoraceprogramma. Op 7 oktober 1985 werd de eerste Grote Prijsrace op het nieuwe circuit gehouden. De winnaar? Michele Alboreto in een Ferrari. Een andere primeur was het muziekfestival ‘Rock am Ring’ dat voor het eerst een ander soort publiek naar de Eifel bracht. Een jaar later organiseerde de ADAC er de eerste Grote Prijs voor trucks. Die race was zo onverwacht succesvol dat hij sindsdien een vaste waarde op de kalender geworden is.

De jaren negentig: Een milieubeheersysteem voor de Groene Hel.

De eerste algemene overwinning van Porsche van de traditionele 1000-kilometer race op de Nürburgring werd gewonnen door Udo Schütz en Joe Buzzetta op 28 mei 1967 in een Porsche 910/6, met een luchtgekoelde 8-cilinder boxer-motor van 1.991 cc die een vermogen van 220 pk ontwikkelde en 600 kg woog.

rakel, waarbij autoraces nog een manier waren om het hervonden zelfvertrouwen van de hele natie tot uiting te brengen. In 1961 werd de adellijke racer door meer dan 100.000 toeschouwers koortsachtig aangemoedigd en groeide hij uit tot een indertijd enorme mediahype. Op de dag van de race verloor Graf Berghe von Trip van de schijnbaar onklopbare Stirling Moss. Maar dat tastte zijn populariteit allerminst aan.

In 1969 lokten populaire nieuwe racers, zoals de Belgische Jackie Ickx, massa’s volk naar de autoraces. Racen was populairder dan ooit en de racers hadden een heuse sterstatus. Het hoogtepunt van het

De jaren zeventig en tachtig: Een verschrikkelijk einde, maar ook een nieuw begin voor de Grote Prijs. De verantwoordelijken voor de Nürburgring investeerden 17 miljoen Duitse mark in de reconstructie van het circuit dat met harde bermen, veiligheidshekken en vangrails uitgerust werd. In 1971 werd de ring opnieuw de plaats voor een Grote Prijs. Meer dan 130.000 toeschouwers juichten de winnaar, Jackie Stewart, toe. Maar de zware inspanningen die de Nordschleife van de racers eiste, waren nog steeds een heikel punt. Daaraan kwam op 1 augustus 1976 echter een einde toen Niki Lauda er het slachtoffer van een zwaar ongeval werd. De Nürburgring verloor opnieuw zijn formule 1-licentie. De Engelsman James Hunt won in een McLaren Ford de laatste formule 1-race op de Nordschleife.

De raad van toezicht besloot een nieuwe, kortere en modernere racebaan te bouwen. Na lastige onderhandelingen en niet in het minst dankzij de ‘Red de Nürburg-

De jaren negentig waren een tijd van heroriëntatie. Autoraces waren nog steeds alomtegenwoordig op de Nürburgring, die echter een almaar grotere rol ging spelen bij het ontwikkelen van de economie en aantrekken van toeristen naar de regio. Bovendien brachten ze ook een nieuwe ster voort. Op 1 oktober 1995 won Michael Schumacher als eerste Duitse racer ooit een wedstrijd van het formule 1-kampioenschap op de Nürburgring. Van op de destijds modernste hoofdtribune ter wereld werd hij vurig door talloze toeschouwers aangemoedigd.

De Nürburgring vervulde ook een voortrekkersrol op het vlak van milieu. Al in 1996 werd er een modern milieubeheersysteem ingevoerd en ontving de Nürburgring een certificatie conform de EG-richtlijn voor ecologische audits.

Een jaar later, in 1997, werd het nieuwe, ultramoderne medische centrum ingehuldigd. In 1998 volgden er nog meer nieuwe gebouwen; de nieuwe toegangsweg tot de Nordschleife werd geopend, er werden uitgebreide reconstructiewerken uitgevoerd en het eerste vaste videoscherm op een racebaan was een feit.

De Nürburgring bevond zich opnieuw aan kop. Het indoor recreatie- en themapark aan de Nürburgring trok op zijn beurt weer andere doelgroepen aan. De openingsceremonie vond in mei 1998 plaats. In 1999 werd een ultramoderne rioolwater-

De acht decennia van de Nürburgring

zuiveringsinrichting gebouwd, waardoor de Nürburgring nog datzelfde jaar de Milieuprijs 1999 won.

Het nieuwe millennium: Volle kracht vooruit.

In het nieuwe millennium werd hetzelfde tempo aangehouden. In 2000 werden het oude start/finishgebouw, de oude pitbaan en de Conti-toren gesloopt. Vóór de Europese Grote Prijs van 2001 waren ze al vervangen door nog eens drie vipruimtes en een nieuw, ultramodern start/finishgebouw. In het nieuwe grote hoogtechnologische FujiFilm perscentrum van 1.650 m² kunnen journalisten en fotografen in perfecte omstandigheden werken.

De racebaan is op eigen kracht een heus merk geworden. Meer dan 90 % van alle inwoners van Duitsland kent de Nürburgring. Dankzij een mix van ongeveer 100 motorsportevenementen en 200 andere evenementen en incentives per jaar, biedt de Nürburgring amusement en edutainment voor uiteenlopende bezoekers en belangengroepen.

De kampioenen van morgen worden in de Zakspeed Nürburgring Rennfahrerschule klaargestoomd, terwijl de ‘betere bestuurders’ van morgen in het Fahrsicherheitszentrum gevormd worden. Een rit in je eigen wagen door de Groene Hel is een ervaring die niemand, jong of oud, ooit zal vergeten.

In 2005 werd Nürburg nogmaals tot klimatisch kuuroord uitgeroepen. In de buurt rond de racebaan bezorgen uiteenlopende fietsroutes en circulaire wandelpaden toeristen van alle leeftijden een leuke en sportieve dag. Bovendien brengen ze de geschiedenis van de Eifel tot leven. Een blik op de statistieken bevestigt dat het engagement loont: de Nürburgring is nu al één van de meest aantrekkelijke sport- en recreatiebestemmingen van Duitsland. Ongeveer twee miljoen mensen wonen jaarlijks de talrijke evenementen bij of maken gebruik van de recreatiefaciliteiten rond de Nürburgring. En die tendens zet zich nog steeds voort.

Het aanbod faciliteiten en diensten zal de komende paar jaar nog uitgebreid worden, terwijl de Nürburgring zich geleidelijk aan in een recreatie- en bedrijfscentrum – de

‘Nürburgring 2009’ - ontwikkelt. Overigens, het beste zicht op de bouwwerkzaamheden heb je vanuit de toren in Nürburg – graaf Ulrich zou dat graag gezien hebben.

Porsche steunt de Nürburgring Porsche AG steunt de Nürburgring om de Nordschleife als een sportieve plek en testbaan te behouden. Tijdens de Europese Grote Prijs Formule 1 van 2007 overhandigde Wolfgang Dürheimer, uitvoerend vicevoorzitter Onderzoek en Ontwikkeling bij Porsche AG, een cheque van 250.000 euro. Bovendien stelt Porsche de technologie van het in Weissach ont-

wikkelde stootkussen voor race- en testcircuits gratis ter beschikking van de Nürburgring. De met bouten vastgemaakte bandenstapels, met binnenin een speciaal schuim, bevorderen de veiligheid aanzienlijk, vooral in de stukken met beperkte uitloopstroken.

“Het spreekt voor zich dat we bij Porsche wilden bijdragen om de veiligheid op de Nürburgring-Nordschleife te verbeteren. Het circuit is uniek in de wereld – enerzijds als een circuit voor hoogstaande motorsport en voor tal van amateurracers en anderzijds als de ultieme testbaan voor de ontwikkeling van onze productiewagens”,

aldus Dürheimer over de steun van Porsche AG.

Bij wijze van symbool bezorgde Dürheimer de Nürburgring ook een stootkussen van zes bandenstapels gevuld met schuim, zoals dat op de testbaan van Porsche in het onderzoeks- en ontwikkelingscentrum van Weissach gebruikt wordt. De door de FIA goedgekeurde elementen absorberen aanzienlijk meer energie dan vangrails en hoeven na een impact niet vervangen te worden aangezien ze weer hun originele vorm aannemen. <<>> www.nuerburgring.de

De acht decennia van de Nürburgring

Elegance is an attitude

Andre Agassi

Longines supports The Andre Agassi Charitable Foundation GrandeVitesse

Beleef onze passie!

Porsche Club of Belgium

Eigenaar zijn van een Porsche is op zich al een unieke ervaring. Het maakt niet uit of u een nieuw of een oud model, een sportief of een ander type bezit: Porsche staat veelal gelijk aan passie. Rijden met een Porsche –dagelijks of occasioneel – is een bron van onbeschrijflijk plezier. Het spreekt dan ook voor zich dat een Porsche-rijder al snel het verlangen bekruipt om zijn ervaringen, gevoelens en passie met anderen te delen. Een club is dan dé oplossing: ze biedt u de kans om andere Porscheeigenaars te ontmoeten. De meeste bestaande clubs beklemtonen vooral de commerciële voordelen die ze bieden.

De Porsche Club of Belgium wil op dat punt uiteraard niet achterblijven, maar biedt u nog heel wat andere privileges. En daarmee bedoelen we echt “privileges”: bij ons vindt u exclusiviteit, originaliteit en een fantastische sfeer.

De Porsche Club of Belgium is één van de oudste Porsche Clubs ter wereld. Ze werd opgericht in 1953 en wordt erkend door de Porsche AG-fabriek in Duitsland, maar ook door Porsche Import in België. Hierdoor heeft onze organisatie een bijzondere status en genieten we al lang de steun van het merk. Dat verklaart waarom we onze leden nu en dan een primeur kunnen aanbieden.

Voor wie de Porsche Club of Belgium nog niet zou kennen: wij mikken met onze events op exclusief toerisme, gastronomie en ontspanning, maar we hebben ook een zwak voor sport en cultuur.

Van bij het begin hebben een tiental mensen hun vrije tijd opgeofferd om deze club te maken tot wat ze nu is.

Elk jaar organiseren we een tiental activiteiten waaronder vijf toeristische rally’s, een jaarlijkse reis, een trip naar Saint-

Tropez, een diner, een bezoek aan een tentoonstelling, een dagje op een circuit en het traditionele fabrieksbezoek. Verder nemen we, naargelang de mogelijkheden die zich aandienen, ook deel aan andere exclusieve en/of bekende events zoals de Terrace Beach in Knokke, de Porsche Days

in Francorchamps, de 24 uren van Le Mans en het Autosalon. Steeds gaat het om “exclusieve” aangelegenheden, in de geest van onze club. We bieden dus een even uitgebreid als afwisselend programma aan, wat meteen ook de kracht van onze vereniging is.

Om u helemaal te doen watertanden, vertellen we u nog dat onze jongste toeristische rally’s en trips naar Wales, de streek rond Gent, het Groothertogdom Luxemburg en de Gaume leidden, terwijl we ook een sportief dagje beleefden op het circuit van Lurcy-Lévis. Staan nog op het programma voor dit jaar: Saint-Tropez en de Côte d’Opale. Voor foto’s en gedetailleerde informatie over deze activiteiten kunt u terecht op de website.

Via een newsletter, regelmatige brieven en een website verstrekken we onze leden alle informatie. De newsletter bevat voortaan nog meer en betere artikels en de website wordt weldra extra dynamisch, zodat we onze leden een modern en snel communicatiemiddel ter beschikking kunnen stellen.

Leden van de Porsche Club of Belgium genieten ook korting op artikelen uit de Porsche Selection-boetiek en krijgen een gratis abonnement op het officiële tijdschrift “Christophorus” aangeboden.

Op ons secretariaat kunt u gratis enkele exemplaren van onze jongste newsletters aanvragen. Daarin vindt u een gedetailleerder verslag van onze activiteiten.

U hoeft slechts het aansluitingsformulier, dat u op onze website vindt, in te vullen en u treedt toe tot de grote familie die onze club vormt.

De Porsche Club of Belgium is niet elitair maar wel exclusief.

Net als u en uw Porsche … <<>>

www.porsche-club-belgium.be info@porsche-club-belgium.be

Een concept met fiscale risico’s ?

Vruchtgebruik

Bedrijfsleiders die een onroerend goed wensen te bouwen of te verwerven doen dat in de praktijk soms via een vruchtgebruikconstructie. Enerzijds zijn er de verrichtingen waarbij een bedrijfsleider het vruchtgebruik van een gebouw tijdelijk overdraagt aan zijn vennootschap. Anderzijds zijn er de gevallen waar een onroerend goed wordt aangekocht via een zogenaamde “gesplitste aankoop”, waarbij de bedrijfsleider privé de blote eigendom verwerft en de vennootschap tijdelijk het vruchtgebruik.

Vruchtgebruik

Volle eigendom kan worden gesplitst in blote eigendom en vruchtgebruik. Vruchtgebruik is het recht om een zaak waarvan iemand anders de eigendom heeft te gebruiken en ervan te genieten, onder de verplichting om de zaak zelf in stand te houden.

Aandachtspunten

Omwille van de fiscale voordelen van het concept heeft de fiscale Administratie diverse aanvalspistes bewandeld, soms met succes.

Herkwalificatie in huur

De voorbije jaren heeft de fiscale Administratie herhaaldelijk gepoogd om de verrichting, waardoor een vennootschap het vruchtgebruik verwerft en de bedrijfsleider(s) de blote eigendom, te herkwalificeren in een aankoop in volle eigendom door de bedrijfsleider(s), gevolgd door een verhuur aan de vennootschap. Een herkwalificatie heeft verstrekkende gevolgen. Huur is immers belastbaar als onroerend inkomen of soms zelfs als beroepsinkomen (belastbaar aan de normale progressieve tarieven). Een herkwalificatie heeft ook als gevolg dat de vennootschap geen afschrijvingen meer kan doen.

Volgens de Dienst Voorafgaande Beslissingen (hierna DVB) in fiscale zaken kan vruchtgebruik niet geherkwalificeerd worden indien de volgende voorwaarden cumulatief voldaan zijn (1): Een eerste voorwaarde is dat het vruchtgebruik wordt verkregen van een derde. Dat is niet het geval wanneer de vennootschap het vruchtgebruik verkrijgt van de bedrijfsleider, zijn/haar echtgeno(o)t(e) of zijn/haar kind(eren). Een tweede vereiste is dat de looptijd van het vruchtgebruik minstens 20 jaar bedraagt. De DVB stelt bovendien dat een belangrijk deel (d.i. ongeveer 50%) van het onroerend goed moet worden aangewend voor de eigenlijke activiteit van de onderneming. Volgens de DVB mag het goed dus niet geheel ter beschikking worden gesteld aan de bedrijfsleider voor privé-doeleinden. In dit verband vereist de DVB dat voor

het gedeelte dat niet voor de eigenlijke activiteit van de onderneming wordt aangewend een marktconforme huur wordt betaald op basis van een geregistreerde huurovereenkomst. Een huur op basis van de belastbare waarde, forfaitair bepaald in de fiscale wetgeving, zou niet voldoen aan die voorwaarde (2). De DVB stelt ook dat de eventuele kosten aan het onroerend goed moeten worden verdeeld tussen de vruchtgebruiker en de blote eigenaar overeenkomstig de artikelen 605 en 606 van het Burgerlijk Wetboek. Concreet betekent dit dat de vruchtgebruiker alleen de kosten tot onderhoud mag dragen en dat grove herstellingen ten laste zijn van de blote eigenaar. De DVB aanvaardt niet dat daar contractueel van wordt afgeweken. Tenslotte wordt ook geëist dat de waardering gebeurt op haar werkelijke waarde.

Het standpunt van de DVB werd in de rechtsleer op kritiek onthaald. Belangrijk is dat het Hof van Cassatie intussen heeft geoordeeld dat een herkwalificatie (3) enkel kan indien de niet-fiscale gevolgen “gelijksoortig” zijn. Ons hoogste rechtscollege zit daarmee op dezelfde golflengte als een quasi unanieme rechtsleer.

WAAROM INTERESSANT?

– Financiering: De prijs van het vruchtgebruik wordt gefinancierd door de vennootschap.

– Belastingvrije verrichting: de vergoeding die de blote eigenaar ontvangt bij de vestiging van een recht van vruchtgebruik is in principe niet belastbaar in de personenbelasting, in tegenstelling tot huurgelden.

–

Aftrekbaar voor de vennootschap: De kosten verbonden aan het vruchtgebruik (de afschrijvingen, de financieringskosten, de herstellings- en onderhoudskosten, de notariskosten, de registratierechten en de niet-aftrekbare BTW) zijn aftrekbaar.

– Ook de grond afschrijven: De volledige aankoopprijs van het vruchtgebruik kan worden afgeschreven, ook het deel dat betrekking heeft op de grond, wat niet het geval is wanneer een vennootschap een gebouw koopt.

– Sneller afschrijven: Het vruchtgebruik mag worden afgeschreven over de duurtijd van het vruchtgebruik.

– Gratis verkrijging: Op het einde van de termijn van het vruchtgebruik (na bijvoorbeeld twintig jaar) wast het vruchtgebruik aan bij de blote eigendom. De bedrijfsleider – blote eigenaar wordt dan (opnieuw) volle eigenaar van een gebouw waarvan de kosten grotendeels werden gedragen door zijn vennootschap, zonder dat dit aanleiding geeft tot een taxatie.

Een herkwalificatie lijkt nu dus uitgesloten vermits de niet-fiscale gevolgen van “vruchtgebruik” enerzijds en van “huur” anderzijds niet gelijksoortig zijn.

Verwerping van de kosten

De kosten verbonden aan vruchtgebruik zijn maar aftrekbaar als beroepskost indien ze gedaan zijn om belastbare inkomsten te verkrijgen of te behouden. De fiscale Administratie stelt daarom dat kosten die geen verband houden met het statutair doel van de vennootschap niet aftrekbaar zijn als beroepskosten. Het is dus van groot belang dat het statutair doel voorziet dat de vennootschap tot (bijkomstig) doel heeft om onroerende goederen te verwerven. Indien het onroerend goed, waarvan de vennootschap het tijdelijk vruchtgebruik verwerft, geheel of gedeeltelijk kosteloos ter beschikking wordt gesteld van de bedrijfsleider, raden wij aan om de algemene vergadering uitdrukkelijk te laten beslissen dat de kosten verbonden aan dit vruchtgebruik aangemerkt worden als een extra bezoldiging in natura.

Waardering van het vruchtgebruik

In tegenstelling tot het Wetboek van Successierechten en het Wetboek van Registratierechten bevat de wetgeving inzake directe belastingen geen regels voor de bepaling van de waarde van het recht van vruchtgebruik. Vandaar dat de waarde in de praktijk soms ten onrechte wordt vastgesteld volgens de bepalingen van het Wetboek van Registratierechten of op 80% van de verkoopwaarde van de volle eigendom. De berekening volgens deze forfaitaire waarderingsmethode is echter niets meer dan een referentiepunt. Voor de toepassing van de inkomstenbelastingen moet de waarde van het vruchtgebruik worden vastgesteld op basis van haar economische waarde, zijnde de actuele waarde van de verwachte (toekomstige) netto-inkomsten (huurinkomsten) over de termijn waarvoor het wordt gevestigd.

Voor een bedrijfsleider–blote eigenaar is het uiteraard interessanter dat de waarde van het vruchtgebruik zo hoog mogelijk wordt geschat. Bij een overwaardering kan de bedrijfsleider echter privé worden belast op een voordeel van alle aard. Bovendien kan de fiscus de vennootschap in principe onderwerpen aan de aanslag geheime commissielonen, aan 309%.

Hoewel het concept vruchtgebruik diverse voordelen biedt, moet worden opgelet voor de fiscale valkuilen. Beroep doen op deskundigen in deze materie is onontbeerlijk gezien de complexiteit van de materie. <<>>

(1) Standpunt dd 08.02.2007

(2) Artikel 18 van het Koninklijk Besluit van 27 augustus 1993 tot uitvoering van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 (hierna W.I.B. 92 genoemd)

(3) Op grond van artikel 344, §1 W.I.B. 92

Thomas Weyts, Manager Audit Center, Optima Financial Planners.

Vruchtgebruik. Een concept met fiscale risico’s?

Preshield lakbehandeling

Hou de lak van uw auto jong en strak!

Het begon allemaal in 1994 met een passie voor auto’s toen de gebroeders Bor in het Gentse een car wash opstartten. Later werd dit uitgebreid tot een bedrijf voor het conditioneren van auto’s. Zij zochten dan ook naar een duurzame lakbescherming, naar een product dat veel meer bescherming biedt dan gewoon simoniseren. Preshield was hierop het antwoord. Na ruim 10 jaar ervaring en met voldoende kennis van de materie vormen de gebroeders Bor en Preshield vandaag het perfecte duo voor het beschermen van uw autolak.

deze geavanceerde nanotechnologie dat deze lakbescherming diep in de lakporiëen doordringt en de laklaag buitengewoon glad maakt waardoor het vuil zich nauwelijks kan vasthechten. Zo wordt simoniseren overbodig en is wassen voldoende. Daar bovenop krijgt u tot 6 jaar glansgarantie op de behandeling (zowel op nieuwe als op gebruikte auto’s). Daarenboven wordt jaarlijks de kwaliteit van de beschermlaag uitvoerig gecontroleerd.

Consumentproducten

Naast de duurzame lakbehandeling die uitsluitend door Preshield-dealers kan worden uitgevoerd, beschikt Preshield ook over een lijn met consumentenproducten. Met deze onderhoudsproducten kunt u uw auto wekelijks reinigen, maar deze bieden uiteraard geen duurzame bescherming zoals de lakbehandelingen. Bij een Preshield-behandeling krijgt u trouwens zo’n onderhoudskit als geschenk!

Garantie-certificaat

High-end duurzame lakbescherming

Wat doet Preshield precies? Preshield is te vergelijken met wat GoreTex doet voor de kleding. Van buiten naar binnen is het hermetisch gesloten, maar van binnen naar buiten ademt het. Het gepatendeerde product werd door Preshield ontwikkeld ten behoeve van lakbescherming van auto’s, boten, vliegtuigen, kunstobjecten, enz... Kortom, alles wat men kan bedenken met een laklaag heeft baat bij dergelijke behandeling.

Het zijn dan ook enkel professioneel opgeleide vakmensen die de Preshieldlakbescherming kunnen aanbrengen. Nadat de auto grondig is gewassen en eventuele waskrassen zijn weggepolijst kan de behandeling starten. Doffe of matte (ouderde) wagens worden dan nog eens extra gepolijst, zodanig dat zij hun orginele glans weer terugkrijgen.

UV-stralen zijn de grootste agressor van lak. Bewezen is dat niet-behandelde oppervlakken tot twaalf maal sneller verouderen ten opzichte van de met Preshield behandelde oppervlakken. Het is door

Bij een behandeling ontvangt u een garantie-certificaat onder de vorm van een Membership Card. Deze staat op uw naam en is tevens een voordeelpas waarmee u korting krijgt op alle Preshieldonderhoudsproducten en de uitgevoerde werkzaamheden.

Praktisch?

Je maakt gewoon een afspraak bij uw dichtstbijzijnde Preshield vestiging. Deze adressen vind je op www.preshield.com. Afhankelijk van het type behandeling (en het te behandelen object) wordt deze in onze werkplaats of op locatie uitgevoerd. Indien gewenst halen en brengen wij uw auto met onze gesloten autotransporter of kan u bij ons vervangend vervoer reserveren. <<>> www.preshield.com

Ga een zorgeloze winter tegemoet!

Tijdens de maanden oktober, november en december 2008 bieden wij u een complete wintercontrole aan voor de uitzonderlijke prijs van 195 Euro (BTW inbegrepen).

Winter Check-Up Porsche Service

Wilt u met uw auto ook bij lage temperaturen op elk wegdek kunnen rijden met de rijveiligheid die kenmerkend is voor Porsche, dan adviseren wij de complete winterwielensets van Tequipment. Met banden die voldoen aan de Porsche specificaties. Op besneeuwde, natte en droge wegen, overal zorgen deze complete winterwielensets voor extra veiligheid en volop rijplezier.

Maak van deze kans gebruik om met een gerust hart de weg op te gaan.

✔ Controle van alle niveaus, (motorolie, koelvloeistof, remvloeistof, stuurbekrachtiging, enz...)

✔ Controle en afstelling van de motor

✔ Nazicht van het remsysteem

✔ Schokdempertest

✔ Afstelling van de koplampen

✔ Controle van de bandenspanning en profieldiepte.

✔ Diagnose, controle van het elektronisch systeem en batterijtest

✔ Controle werking en slijtage van de ruitenwissers.

✔ Visuele controle van onderzijde, ophanging, chassis, …

✔ Reiniging van het voertuig.

Opgelet: Deze wintercontrole is in geen geval een periodiek onderhoud van de wagen. Eventuele herstellingen, bijkomende producten en werken zijn niet in deze prijs inbegrepen.

Winterset Carrera IV (18”)

997 Carrera 2: 8Jx18 / 10,5Jx18

Prijs (zonder bandendrukcontrole): € 3.575,55

Prijs (met bandendrukcontrole): € 3.878,05

997 Carrera 4 en Turbo: 8Jx18 / 11Jx18

Prijs (zonder bandendrukcontrole): € 3.636,05

Prijs (met bandendrukcontrole): € 3.938,55

Prijzen per set, BTW inbegrepen.

Funktionele, op maat gesneden stoffen hoes van ademend en antistatisch materiaal. Ter bescherming van hardtops.

Prijs: € 114,95 (911 en Boxster, BTW inbegrepen)

Winterset Carrera S II (19”)

997 Carrera 2/4: 8Jx19 / 11Jx19

Prijs (zonder bandendrukcontrole): € 4.888,40

Prijs (met bandendrukcontrole): € 5.190,90

Prijzen per set, BTW inbegrepen.

Porsche Tequipment Bagagedrager

Prijs: € 417,45 (voor 911)

Prijs: € 514,25 (voor Boxster)

Prijs: € 205,70 (voor Cayenne, met langsdrager)

Prijs: € 369,05 (voor Cayenne, zonder langsdrager)

Porsche Tequipment Skihouder

Prijs: € 54,43 (voor 911/Boxster/Cayenne)

Alle prijzen BTW inbegrepen.

Gebouwd voor 10.000 voet en één pols.

„En hoe zit het met mij?”

Big Pilot’s Watch. Ref. 5004: Benoem uw pols tot copiloot. Het meest legendarische IWC-pilotenhorloge heeft een indrukwekkende kast van maar liefst 46,2 mm. Maar nog imposanter is de techniek: de binnenkast van weekijzer beschermt het grootste automatische manufactuur-uurwerk dat IWC ooit heeft gemaakt tegen alle mogelijke magneetvelden. Hopelijk is uw echte copiloot net zo betrouwbaar. IWC. Engineered for men.

Mechanisch IWC-manufactuur-uurwerk | Automatisch Pellaton-opwindsysteem | Gangreserve van 7 dagen (foto) | Gangreserve-indicatie | Datumaanduiding | Binnenkast van weekijzer ter bescherming tegen magneetvelden | Ontspiegeld saffierglas | Waterdicht 6 bar | Edelstaal